Super Meat Boy 15 LAT PÓŹNIEJ

tvgry.pl

Stare gry mają to do siebie, że przynoszą nutę nostalgii. Jedną z takich produkcji jest Super Meat Boy, który był powodem wielu lecących w powietrzu padów czy klawiatur. Dziś po 15 latach wracamy do Mięsnego Chłopca, żeby sprawdzić, czy w ogóle się zestarzał.

Transcript

00:00To jest ten moment, w którym właśnie Ula zacznie rzucać.

00:03Ale to jak coś, to usuń ten poziom, żeby nie było, żeby nie przesadłem się coś.

00:08Przeżyj po prostu.

00:09Jezus.

00:10Ale płakać zaraz.

00:16Uszanowanko.

00:17Nostalgią łatamy sobie dziury w naszej pamięci.

00:20I stare gry bardzo na tym zyskują,

00:23bo to bardzo wdzięczny materiał do łatania dziur w pamięci,

00:26bo zawsze wtedy wszystko jest bardziej ładne, gładkie, powabne i wciągające i w ogóle piękniejsze.

00:32Są jednak takie gry, które tej nostalgii nie potrzebują w ogóle.

00:35Chciałbym części z Was przypomnieć o grze, a części z Was przedstawić grę,

00:40która sprawiała, że rzucaliśmy padami lub klawiaturami,

00:43jeśli ktoś wybierał akurat ten rodzaj tortur.

00:46Jest to gra, która sprawiała, że płakaliśmy bardziej niż przy zjedzeniu tego śmiesznego jabłka,

00:52które ma warstwy.

00:53Gra, która w zasadzie w ogóle nostalgii nie potrzebuje,

00:56mimo że ma już bite 15 lat.

00:59Super Meat Boy.

01:01Super Meat Boy zrodził się z gry fleszowej,

01:04gdzie mięsny chłopczyk nie miał jeszcze przedrostka super,

01:07ale zamysł był już w tym 2008 roku,

01:10po trzech tygodniach pracy dość konkretny.

01:12Platformówka, przy której każdy ruch oraz każdy ułamek sekundy jest na wagę złota.

01:17Produkcja, która przetestuje cierpliwość niedzielnego gracza,

01:20ale będzie miała stosunkowo niski próg wejścia.

01:23Dwójka deweloperów, Edmund McMillen i Tommy Refenes,

01:27mówią dziś o fleszowym Meat Boyu jako o prototypie,

01:30wstępie do ich pierwszej, pełnej, wydanej samodzielnie gry.

01:33I 2010 rok rzeczywiście pokazał, że ten Meat Boy jest zdecydowanie super.

01:38Oczywiście 2010 rok był już takim momentem w historii gier,

01:43gdzie indyki, czyli gry niezależne radziły sobie coraz lepiej,

01:46zyskiwały na popularności,

01:48ale już wówczas trudno było się przebić do większej publiki.

01:51Na szczęście w tym przypadku bardzo twórcom pomogła ogromna popularność,

01:56jaką zdobyła wersja fleszowa gry.

01:58To bowiem przykuło uwagę Nintendo oraz Microsoftu,

02:01które polowały na mniejszych twórców,

02:03by ci pod ich skrzydłami tworzyli mniejsze produkcje,

02:06możliwe do szybkiego ściągnięcia w ramach ich własnych platform.

02:10Świeżo uformowane w 2009 roku Team Meat

02:13pracowało w pocie czoła nad tym,

02:14co w Super Meat Boyu jest bardzo ważną rzeczą,

02:18ale również taką, którą bardzo trudno dobrze zbalansować.

02:22Wszystko rozbija się bowiem o poziom trudności.

02:25Z jednej strony twórcom zależało bardzo mocno na tym,

02:28by gra była wymagająca.

02:30Inspirowali się oni otwarcie klasykami z NES-a.

02:33Ghosts and Goblins, Megaman,

02:34czy japońska wersja Super Mario Bros. 2.

02:37Tego rodzaju produkcje nie miały w swoich słownikach pojęcia wybaczanie.

02:42Do tego stylu postanowiono wprowadzić jednak pewne poprawki.

02:46Gra miała być przede wszystkim wyzwaniem,

02:48ale takim, które jednocześnie nie frustruje.

02:50Surowo, ale sprawiedliwie.

02:52O, o, jest!

02:54Uf!

02:55Aha, aha, aha!

02:58Co ja myślałem?

02:59Aha!

03:00W tej grze nie ma, uf.

03:01To rzeczywiście jest trudna gra,

03:03ale ma dużo wspólnego po prostu z Metroidwaniami, tak?

03:06Hollow Knightem.

03:07Hollow Knight też ma dużo elementów,

03:09zwłaszcza jeżeli ktoś tutaj lubi takie platformówkowe rzeczy.

03:12No i nie skoczył daleko.

03:14Dobra, już mnie denerwuje ta gra.

03:15Brak limitu żyć, przynajmniej na głównych poziomach,

03:18zsumowany z błyskawicznym respawnem po każdym zgonie

03:22pozwalał na niemal natychmiastowe ponowne podejście do poziomu.

03:25Bez ekranów ładowania, bez liczników,

03:27bez zbędnego przeklikiwania się przez rozmaite ekrany i okienka.

03:31Zważywszy, że poza wyjątkami,

03:33większość lokacji to poziomy dosyć krótkie,

03:36a nawet na dłuższych nie ma choćby ani jednego checkpointa,

03:39tempo rozgrywki jest mordercze,

03:41ale takie warunki sprzyjają wejściu w swoisty trans.

03:44Wszystko dopełnia legendarna ścieżka dźwiękowa,

03:47prywatnie jedna z moich ulubionych,

03:49gdzie wyrazisty rytm i wirtuozerska elektronika

03:52inspirują nas do boju jak najlepsi bardowie.

03:55Sekwencja, która z początku wydaje się bardzo trudna,

03:58po pięciu minutach nie jest dla nas najmniejszą przeszkodą

04:01i robiąc ją człowiek zastanawia się już jak poradzić sobie

04:04z tą drugą częścią poziomu,

04:06której jeszcze na ten moment nie rozkminił.

04:08Super Meat Boy nie jest ani pierwszą, ani ostatnią grą,

04:12która jest dobra we wprowadzaniu gracza w taki stan,

04:14ale rzadko której grze udaje się to tak wybitnie.

04:17Nawet po tylu latach.

04:19Kiedy poprosiłem Ule, Froziego i Rusnara,

04:21żeby dla mojej chorej satysfakcji

04:22powkurzali się trochę przy Super Meat Boyu,

04:25to cała trójka, niezależnie od doświadczenia

04:27z tego typu grami czy poziomu umiejętności,

04:30weszła w pewnym momencie w ciąg kolejnych i kolejnych prób.

04:34Zgon mijał za zgonem,

04:35ale uderzyło mnie, że wszyscy wyrobili sobie

04:37bardzo szybko swoje nawyki.

04:39Wyciągali wnioski i nie tylko szybciej reagowali

04:42na nowe przeszkody, ale z czasem zaczęli je przewidywać.

04:45Przesuwali granice swoich umiejętności coraz dalej

04:48i to w stosunkowo bardzo krótkim czasie,

04:50bo żadne z nich nie grało dłużej niż 45 minut.

04:54Dobra.

04:58Nice.

05:04Aha, bo on się może...

05:05Dobra, już teraz załapałem, że on się...

05:07Dobra, ja nie muszę od razu spacji naciskać.

05:09To bardzo duże wyzwanie znaleźć ten środek

05:12między wysokim poziomem trudności

05:14i upewnieniem się, że gra pozostaje fair wobec gracza.

05:17Do dziś zaskakuje mnie, że mamy tu do czynienia

05:20z dwuwymiarową grą zręcznościową,

05:22gdzie sterowanie to raptem bieg w lewo,

05:25bieg w prawo, sprint i skok,

05:27a jednocześnie gra oferuje tak ogromną głębię.

05:31Platformówki raczej nie dają graczowi

05:32zbyt dużej swobody działania,

05:34ale tutaj swoboda jest ogromna,

05:36przynajmniej w kwestii tego, jak umrze nasz bohater.

05:39Piły tarczowe, ogień, sól, lawa,

05:41rój skażonych strzykawek,

05:43pełzające potworki, latające potworki,

05:45a nawet rywal w wyścigu na śmierć i życie,

05:47który jest kopią Meat Boya zrobioną z guana.

05:51Nazywa się Brownie.

05:52Jeśli jeszcze nie zauważyliście,

05:53to poziom humoru w tej grze jest kloaczny,

05:56ale to tylko jedna z jej zalet.

05:58Chcę ci pokazać, jak też wygląda pojedynok z bossem.

06:00Okej, nie do milikiem.

06:02Ten boss, nie, ten boss nazywa się Brownie

06:04i nie chodzi tutaj o to ciasto.

06:06Ja myślałem, że inaczej to odniesiesz,

06:09ale bardzo dobrze z tego wybrnąłeś.

06:11Bardzo dobrze z tego wybrnąłeś.

06:13Jesteśmy już po wyborach prezydenckich.

06:14Co jednak wyróżnia Meat Boya

06:17na tle innych tego typu platformówek

06:19stawiających na poziom trudności,

06:21to motoryka głównego bohatera.

06:24Mięsny chłopak może biec,

06:25biec sprintem, odbijać się od ścian,

06:28ale też jej po nich ześlizgiwać,

06:30wślizgiwać się wyżej,

06:31a impet jego rozbiegu

06:33jest naszym ogromnym sprzymierzeńcem

06:34i największym wrogiem,

06:36kiedy cel naszego ogromnego skoku

06:38jest jak Krzysztof Kiernyszowski w Killerze.

06:41Tym bardziej ciekawie robi się,

06:42kiedy zaczniemy odblokowywać dodatkowych bohaterów,

06:45bo ich motoryka czy umiejętności

06:46są zupełnie inne od Meat Boya.

06:49Każdy klasyczny poziom w grze

06:50ma także swoją moroczną wersję,

06:52często znacznie trudniejszą,

06:54a dostęp do nich odblokowujemy,

06:56przechodząc normalne warianty

06:57w odpowiednio krótkim czasie.

06:59Jest tu więc ogromne pole do optymalizacji,

07:02no zupełnie jak gdyby ktoś wziął to z trackmanii.

07:04Ukończenie trasy jest już czasem

07:06nagrodą samą w sobie,

07:07ale to szukanie optymalnej ścieżki

07:10i liczne próby wykonania perfekcyjnego podejścia

07:13i w końcu sukces.

07:14No, lepiej smakuje tylko domowa fasolka po brytojsku.

07:17Do tych wszystkich poziomów

07:18dorzućmy jeszcze czasem

07:19fantastycznie ukryte warp zones,

07:22często stanowiące dość duże wyzwanie

07:24ze względu na limit żyć.

07:25Są jeszcze światy zgliczowane

07:27i włącznie sumuje nam się to

07:29na ponad 300 poziomach.

07:30To więcej niż wystarczająco.

07:33Super Meat Boy stosuje też taki mały,

07:35ale świetny zabieg.

07:36Po każdym poziomie odtwarza się powtórkę

07:39naszego udanego podejścia,

07:40ale haczyk jest taki,

07:42że na mapie widać też

07:43wszystkie nasze poprzednie próby równocześnie.

07:46I widzimy te zastępy Meat Boyów

07:48ginących w drodze do celu.

07:50Nie ginących jednak na marne.

07:53Każdy żywot, każda śmierć

07:55pozwalała kolejnej iteracji

07:56zajść odrobinę dalej.

07:58Skoczyć odrobinę wyżej,

07:59przeżyć sekundę dłużej.

08:01To prawdziwa kronika naszych upadków

08:03i tego jednego sukcesu.

08:07Dobra?

08:08Bardzo dobrze.

08:09I teraz co?

08:10Aha, no okej, to jest świetnie.

08:12Dopiero co zapowiedziano

08:13kolejną wersję Super Meat Boya,

08:15która tym razem pójdzie w trójwymiar.

08:16Z radością przyjmuje

08:17każde kolejne wyzwanie,

08:19choć trzeba pamiętać,

08:20że już w przypadku średnio udanego

08:21Super Meat Boy Forever

08:22zabrakło na pokładzie

08:24pierwszorzędnego twórcy oryginału

08:26Edmunda Macmillena

08:27i razem z nim z serii

08:28uciekła bezpowrotnie

08:30Aura Mistrzostwa.

08:30Macmillen od tego czasu

08:32za to skupił się na innych projektach,

08:34w tym na legendarnym

08:35The Binding of Isaac,

08:37ale o tym myślę,

08:38że spokojnie możemy opowiedzieć

08:40kiedy indziej.

08:41To co czyni Super Meat Boya

08:42absolutnym klasykiem

08:44to fakt, że przez te 15 lat

08:45gra się w zasadzie

08:46w ogóle nie zestarzała.

08:48Mamy bardzo specyficzną,

08:50stylizowaną,

08:51ale jednocześnie bardzo czytelną

08:52oprawę wizualną,

08:54mamy fantastyczną oprawę audio,

08:57mamy bardzo wymagając

08:59ogromnej procesji sterowanie

09:01no i to w zasadzie tyle.

09:03W zasadzie to niewiele tych elementów,

09:04nie?

09:05Nie ma otwartego świata,

09:07nie ma retracingu,

09:08nie ma questów pobocznych,

09:10nie ma karnetu bojowego,

09:12nie ma customizacji postaci,

09:15nie ma elementów RPG

09:16i systemu rozwoju postaci.

09:18Nie, żeby te wszystkie

09:19wymienione przed chwilą rzeczy

09:21były w grach w ogóle

09:22kiedykolwiek niepotrzebne.

09:23Oczywiście są gry,

09:24gdzie to się bardzo dobrze sprawdza,

09:26ale po prostu nie tutaj,

09:28nie w Super Meat Boyu.

09:29Super Meat Boy ma to,

09:30co mieć powinien

09:31i na tym się kończy.

09:33Jeśli czegoś nie ma,

09:34to znaczy, że to grze

09:35po prostu nie jest

09:36w ogóle potrzebne.

09:38Jest idealnie wyważony

09:39pomiędzy jedną,

09:41a drugą skrajnością

09:42i nic więcej mu nie potrzeba.

09:44Prawdziwy klasyk.

09:46Dziękuję serdecznie za uwagę,

09:47trzymajcie się,

09:48cześć!

Category

Transcript

Recommended