- 19/6/2025
El Norte y la Estrella; Dos cabras testarudas en un puente son dos olas salvajes del mismo mar. Yıldız ha amado a Kuzey desde que tiene memoria. Él nunca ha visto a nadie más que a ella. Cuando se comprometió con Yıldız y se fue a Estambul a estudiar a la universidad, se enamoró de otra mujer, se casó y tuvo tres hijos, pero experimentó lo que Yıldız le había hecho pasar exactamente veinte años después, fue abandonado; Además, fue defraudado y llegó a cero puntos. Kuzey decide abandonar la ciudad, a donde llegó con mil esperanzas hace años y vivió sus sueños y mejores días, con sus tres hijas y regresar a su pueblo natal.
Intentará que sus hijas sean aceptadas en la tierra de su nacimiento, o si no puede, no se irá y se quedará allí. Pero Yıldız ha jurado enviarlo de regreso al lugar de donde vino y hacer que se arrepienta de su regreso. Además, está la cuestión de: Cuando se suman tres muchachas, una al borde de la juventud, otra en plena pubertad y la otra una niña, y dos familias que se han convertido en enemigas por culpa del Norte, los acontecimientos se vuelven incontrolables.
Kuzey no es aceptado por su propia familia ni por los demás aldeanos. Yıldız también estrecha el Mar Negro hacia el norte en cada oportunidad que encuentra. No importa lo que haga Yıldız, no importa si golpea o maldice, ella no puede vengarse. La ira que había dentro de él y que no se desvanecía se encendió aún más. Con una sola palabra del Norte, esta llama se extinguirá o se convertirá en un fuego que quemará todo el Mar Negro. Todo está entre los labios del Norte.
Intentará que sus hijas sean aceptadas en la tierra de su nacimiento, o si no puede, no se irá y se quedará allí. Pero Yıldız ha jurado enviarlo de regreso al lugar de donde vino y hacer que se arrepienta de su regreso. Además, está la cuestión de: Cuando se suman tres muchachas, una al borde de la juventud, otra en plena pubertad y la otra una niña, y dos familias que se han convertido en enemigas por culpa del Norte, los acontecimientos se vuelven incontrolables.
Kuzey no es aceptado por su propia familia ni por los demás aldeanos. Yıldız también estrecha el Mar Negro hacia el norte en cada oportunidad que encuentra. No importa lo que haga Yıldız, no importa si golpea o maldice, ella no puede vengarse. La ira que había dentro de él y que no se desvanecía se encendió aún más. Con una sola palabra del Norte, esta llama se extinguirá o se convertirá en un fuego que quemará todo el Mar Negro. Todo está entre los labios del Norte.
Categoría
🎥
CortometrajesTranscripción
00:00¿Llamamos a papá otra vez?
00:11No, no creo que debamos insistir o no vendrá, aunque solo sea por fastidiar.
00:16Sigamos esperando.
00:18Mamá intenta que no se le note, pero está muy afectada.
00:25¿A dónde va?
00:30He vaciado todo mi corazón para que tú lo ocupes por completo.
00:35Y esta rosa es para su única dueña.
00:42Pero dime, ¿esa forma tan bonita de hablarte la ha enseñado ese chofer tan guapo y apuesta?
00:47No, no, no, no. La he copiado toda de una canción que me encanta.
00:56¡Oh, papá! ¡Ha venido, papá!
01:00Y aquí viene el padre Molón.
01:06Papá, siéntate aquí si quieres. Siéntate.
01:13Bienvenido, Okusei.
01:14Gracias.
01:14¡Oh, he comido mucho! No quiero postre, ya no puedo más.
01:21¿Qué comisteis? ¿Era lubina al vapor?
01:23¿Tienes hambre? Estaba deliciosa. ¿Quieres que te pida una?
01:26No, yo no tomo lubina que no se haya hecho al vapor de mis lágrimas.
01:30Pues si no comes nada, ¿por qué no tomas una copa de vino?
01:33Pues ya podemos irnos.
01:42¿Qué? ¿A dónde vais?
01:44Hay que hacer vida sana, papá. Y después de comer hay que dar un buen paseo o tumbarse en la cama.
01:49Papá, te hacemos responsable de mamá, así que cuídala mucho hasta que volvamos, ¿vale?
01:53Déjame coger eso.
02:01¡Vamos!
02:11Ya ves, esto es lo que tiene, morirse.
02:14Mis hijas que hasta ayer me odiaban y que ni siquiera me miraban a la cara, hoy se deshacen en mimos.
02:19Te voy a ser sincera. Es algo que me encanta.
02:28Sobre todo después de lo de anoche. Me dormí con el olor de mis hijas.
02:32Y hoy me levanté temprano y les preparé el desayuno.
02:35Y seguro que despertaste a Gokche con cosquillas en los pies.
02:39Claro, ¿cómo no iba a hacerlo? Es adorable cuando se despierta enfadada.
02:49Al escucharte eso, ha sido como si el tiempo no hubiese pasado, Kusei.
02:54Es como si nada hubiese cambiado.
02:58Tú eres la madre de esas niñas.
03:02Y eso no cambiará nunca, Shule.
03:06¿Y qué?
03:08Soy para ti, Kusei.
03:09Es algo extraño.
03:23Hasta hace solo unos años lo éramos todo el uno para el otro.
03:28Éramos confidentes.
03:29Pero ahora ya no somos ni amigos.
03:32No creo que sea el momento de hablar de eso.
03:35¿Por qué no?
03:36¿Y cuándo va a ser ese momento?
03:38¿Cuándo me muera Kusei?
03:40Puede que a ti te quede mucho tiempo.
03:42Puedes vivir como si no fueses a morir nunca.
03:45Pero para mí no hay nada más valioso que el tiempo.
03:50Solo Dios sabe quién morirá y cuándo.
03:55¿Has venido aquí porque sientes pena por mí?
03:58¿Es esa la razón de que fingas que te importó?
04:01Quería venir y ya está.
04:04¿Pero por qué?
04:05¿Para que nuestras hijas no se disgusten?
04:20Creo que estás triste.
04:28¿Estás triste porque me voy a morir?
04:30Yo quería que te fuese, Shule.
04:40No que te murieses.
04:41Ya sé que cada paso que di a la desesperada os entristeció mucho a ti y a las niñas.
04:50Pero ahora pienso compensaros por todos los errores que he cometido.
04:54Las niñas se han tomado con mucha madurez todo esto.
04:58¿Por qué no te las llevas a Estambul y pasáis algún tiempo juntas?
05:02Kusei, no puedo ni imaginar una familia en la que tú no estés.
05:07Y piensa en las niñas.
05:09Te necesitan de la misma manera que te necesito yo misma.
05:12Además, hay otra cosa.
05:15Gildy sopina lo mismo que yo.
05:20La he visto esta mañana.
05:22Se marchaba con una maleta.
05:24Eso quiere decir que quiere que pases tiempo con tus hijas.
05:27¿Y por qué nadie pregunta qué es lo que quiere Kusei?
05:30Oye, ¿qué es esto?
05:55Yo creo que nos están tomando el pelo.
06:02¡Eh, tú!
06:03Ven aquí un momento.
06:15¿Qué es esto?
06:17¿Eso?
06:18Bueno, hay quien le llama cuenta y hay quien le llama nota.
06:21Y nosotros lo llamamos robo.
06:23Creo que habéis puesto en nuestra cuenta las consumiciones de otros clientes.
06:27No.
06:28Ustedes han comido y bebido todo lo que está ahí.
06:30¿Qué dices?
06:31¿Por qué no recuerdo haber bebido la cuarta y la quinta botella?
06:34Porque ya no estaba en condiciones de contar después de la tercera.
06:41Escúchame, deslenguada.
06:42Empezaste muy modosita cuando nos atendiste y trajiste los aperitivos.
06:46¿Y te pones así de maleducada para traernos una cuenta que no es?
06:50No, se equivocó.
06:51Pero le echaré un vistazo.
06:53Y si hay algún error, les rehago la cuenta y listo.
06:56Todo arreglado.
06:56Espera, ya lo arreglo yo todo.
07:03Todo arreglado.
07:06O sea...
07:07Que si no hay cuenta, pues tampoco hay pago.
07:11¡Alto ahí!
07:12¡Quietos!
07:13Apártate bajar.
07:14Si tienen algo que objetar, díganlo como es debido.
07:17¿Qué es eso de lanzarle así la cuenta?
07:19Será mejor para ti que no me veas enfadado.
07:21Apártate.
07:24Apártate.
07:26Vamos a ver.
07:27O pagan la cuenta como debe ser.
07:30O soy capaz de hacer que se la coma.
07:32Pues no vamos a pagar.
07:33A ver qué haces.
07:37Van a pagar ahora mismo.
07:39La tía me hace frente con las manos pegajosas de masa.
07:46¿Con las manos pegajosas?
07:47Sí.
07:48Pegajosas de masa.
07:49Sí.
07:49Prueba mi mano pegajosa.
07:56Oye, ¿pero qué haces?
08:06¿Cosa ha llegado?
08:07¡Ven aquí!
08:09No me pegues.
08:09Vale, está bien.
08:16¡Fuera de aquí ahora mismo, doctor!
08:18Quédatelo todo.
08:19Quédatelo todo.
08:19Todo tuyo.
08:20Arriba.
08:21Venga.
08:22Y como volváis por aquí,
08:24os haré unos zapatos de cemento
08:25y os tiraré al mar.
08:27¡Pudríos!
08:30¿Gildis?
08:32Estás despedida.
08:34¿Qué?
08:35Servir mesas es poco para ti.
08:37Te contrato como personal de seguridad.
08:40Bravo por ti, chica.
08:42Empiezas mañana.
08:43Y además pienso pagarte el doble.
08:45Ay, no te molestes.
08:46Lo cierto es que pego a los hombres por diversión.
08:49Lo llevo en la sangre.
08:50Muy bien, querida.
08:52Como quieras.
08:57Toma, jefa.
08:58Guárdalo.
08:59Muchas gracias.
09:01Y piénsate mejor lo del trabajo de seguridad.
09:04Vale.
09:04Ay, qué gusto.
09:14Qué bien me he quedado.
09:16Sí.
09:16Perdón, Ed.
09:29¿Puede traernos otra igual, por favor?
09:31Ah, mis niñas han vuelto.
09:42Creo que papá está un poco borracho, ¿no os parece?
09:46Rey mío, ¿me concede el honor de este baile?
09:49Claro, cachorrita.
09:52Empújame por detrás.
09:54¡Ay, ay!
09:55¡Ay!
09:55¡Gracias!
10:25Parece que fue ayer cuando nacisteis.
10:52Habéis crecido demasiado rápido.
10:54¡Oh! Pues si te pones así ahora, imagínate cómo te pondrás cuando nos casemos, mamá.
11:05No creo que pueda llegar a ver cómo os casáis, cariño mío.
11:12Ya lo entiendo. Primero tendré que esperar a que se case mi hermana mayor y luego me tocará a mí. No me queda nada.
11:19Pues ya te digo que como esperes por mí, la cosa va a par largo.
11:22No tengo ninguna intención de casarme. Me quedaré sentada en el regato de papá y de...
11:26Hermana, tú estás loca.
11:29Escucha, mamá. Yo no te prometo nada sobre lo de sentarme en tu regato.
11:34Me casaré enseguida.
11:34Solo prometedme una cosa, hijas.
11:43Que las tres vais a seguir siempre unidas.
11:47Y que pase lo que pase, no abandonaréis a ese padre y gruñón que tenéis.
11:53Mamá, mamá.
12:01Estoy bien, estoy bien. Son lágrimas de felicidad.
12:07¿No os dais cuenta de que hacía mucho que no estábamos todos así?
12:12Es que de repente me he dado cuenta de que somos...
12:13una familia preciosa y que vale la pena.
12:27No te preocupes, mamá.
12:29A partir de ahora, aunque nos eches de tu lado, no nos iremos a ninguna parte.
12:33Siempre vamos a continuar juntas.
12:34Vale, ya está.
12:46Vamos.
12:48¡Bravo!
12:49¡Bravo!
12:53¿Lo hice bien, mamá?
12:54Sí.
12:54Ha sido perfecto, mi princesita.
12:57Pero claro, tu pareja ha estado tan perfecta como tú.
13:04Y finalmente les comunicamos que ya ha llegado la hora.
13:11La casa les anuncia que hemos agotado el tiempo de la sesión de esta noche.
13:16De modo que pueden ir dirigiéndose hacia la salida sin rechistar.
13:19Oh, ya nos vamos.
13:21Pero si acabamos de volver hace un momento, papá.
13:23Acabamos de volver hace un momento, pues muy bien, pero no vamos a quedarnos para siempre.
13:27Pero papá, si hacía mucho tiempo que no estábamos así en familia.
13:31Quedémonos un rato más.
13:34A ver.
13:38Quiero irme antes de las doce.
13:40Y os voy a explicar por qué.
13:41Porque se acercan por allí unas nubes muy raras que van a llegar aquí justo a esa hora.
13:46Así que hay que irse.
13:47Ya, antes de las doce, igual que la cenicienta.
13:50Tú no vas a ir a ningún lado, así que siéntate aquí.
13:52Además, aún no has bailado conmigo.
13:55Siéntate aquí, vamos.
13:56¿No íbamos a bailar?
13:58Oye, oye, oye, ojos malvados.
14:00Espera tu turno.
14:01Yo ya estaba aquí cuando tú naciste.
14:03Ay, Dios mío, qué trauma.
14:05Voy a empezar con el síndrome de la hija de en medio.
14:07Os amenazo.
14:08Empezaste hace mucho tiempo.
14:09Oye, Wonder Woman.
14:27Ya me voy.
14:29Tú paga de hoy 100 liras y una propina.
14:31Vale.
14:31Pero una cosa, no puedo darte una propina cada vez que zurres a los clientes.
14:37Que sea solo una vez al mes.
14:39Muy bien, gracias.
14:40Pues hasta mañana entonces.
14:42Oye, voy a volverme loca de tanto caminar sola todos los días.
14:46Si tu casa queda de camino, te acompaño y vamos juntas.
14:51Estaría bien si tuviese una casa a la que ir.
14:54¿Eso qué significa?
14:56¿Dónde estás viviendo?
14:58¿Hay algún sitio aquí donde pueda quedarme?
15:01Con una cama pequeña me basta.
15:03Pues sí, claro.
15:04Si te apetece, puedes dormir en ese bungalow.
15:07Ya ves, es nuestro gran bungalow diminuto.
15:18Solo un dormitorio, pero lo compensan sus preciosas vistas al mar.
15:22Bueno, ¿qué tal?
15:23¿Te gusta?
15:24No me gusta, me entusiasma.
15:26Vale, pues buena suerte con tu nueva casa.
15:28Buenas noches, Wonder Woman.
15:30Buenas noches.
15:30Es precioso, pequeño y acogedor.
15:50Hola, Bulut.
15:51¿Cómo estás?
15:52El hombre se alegró mucho de ver a su mejor amiga años después.
15:56Ay, nuestro cuentacuentos, Bulut, vuelve a la carga.
15:59El tiempo había hecho que se encontrasen.
16:02Y lo hicieron en la biblioteca de la facultad.
16:05Allí, el ensordecedor silencio hizo que los amigos volviesen a unirse.
16:10Aquel momento había llegado por fin.
16:14¡Bulut!
16:17Pero ven y dame un abrazo, no te quedes ahí.
16:21Hola.
16:23Bienvenido.
16:23Te echaba mucho de menos, colega.
16:27Y ya sabes que yo también te echaba de menos tu mal genio.
16:31¿Sí?
16:31¿Cómo decías?
16:32Te maldigo.
16:33Oye tú, lárgate.
16:35A ver.
16:36¡Idiota!
16:38¡Idiota!
16:39Por favor, siéntate, no te quedes de mí.
16:42Ven, siéntate aquí.
16:43Deja que recuerde cómo es tu cara.
16:45La habías olvidado.
16:47Si es que nunca has salido de Ordu.
16:48Aunque no es posible dejar esta ciudad.
16:52Es un sitio precioso.
16:53E ideal para ti.
16:54¿Verdad?
16:55Y este sitio que tienes está genial.
16:58¿Lo llevas tú sola?
17:00No.
17:01Trabajo aquí de camarera.
17:03¿De camarera?
17:04¿Tú eres la Gildis aquella que conocía a este hombre?
17:07Porque aquella Gildis era la propietaria de una granja y era rica.
17:11Todo pertenecía al padre de la Gildis que conocía a ese hombre porque el padre de aquella Gildis sí que era rico.
17:16Ahora tengo que valerme por mí misma.
17:20En fin, estoy empezando de cero.
17:22Bueno, pero ya está bien de hablar de mí.
17:24Cuéntame, ¿qué es lo que te trae por aquí?
17:27Agárrate.
17:30He empezado a trabajar en la biblioteca.
17:33¿Qué?
17:34¿De veras?
17:34¿Te has mudado aquí?
17:35¿Volvemos a estar juntos como antes?
17:37Pues sí.
17:39Bueno, durante un mes.
17:40Es algo temporal.
17:42Te aseguro que si mi camarada Gildis no estuviera aquí, lo habría rechazado.
17:46Te has hecho muy bien.
17:48Oye, ¿sabes qué?
17:48Vamos a celebrar una cena de bienvenida.
17:50Voy a preparar algo y vuelvo enseguida, ¿de acuerdo?
17:59Sí, celebremoslo.
18:03Porque este hombre volvió aquí tan solo por ti, Gildis.
18:08Tan solo por ti.
18:09¿Por qué?
18:09¿Por qué?
18:16Oye, doctor mío, ¿tú crees que podría ir a rezar un poquito por los muertos mientras estamos aquí?
18:34Claro, cariño.
18:35Pero ten cuidado, no te tuerzas un tobillo.
18:37No podría soportarlo.
18:39Claro.
18:45Tú, no te quedes ahí parado mirando a pende, ¿eh?
18:48Tenemos mucho trabajo que hacer, muchas tumbas que visitar.
18:51Repásalo todo con ese cacharro.
18:53Da una vuelta entera a cada una de las tumbas.
18:56No te saltes ni un trocito de terreno, ¿vale, chaval?
18:58Vamos.
18:59Vamos, vamos, vamos.
19:00Tranquilo, papá Sheref, voy a poner toda mi atención.
19:04Muy bien, muy bien, eso hará que te mire con buenos ojos.
19:08¿Hay alguien por ahí?
19:09¿Dónde?
19:10Digo que si habrá alguien por ahí.
19:14¿Tienes miedo?
19:15Claro que no, ¿de qué iba a tenerlo?
19:17Me ha dado un escalofrío porque aquí hace mucho fresquito.
19:20Claro, claro, desde luego.
19:21Ven, vamos por aquí.
19:26Cuidado.
19:27Vamos.
19:30¡Lo he encontrado!
19:41¡Ay, Dios mío!
19:41¡Está aquí!
19:42¡Pues ven!
19:43¡Dican, Dican!
19:44¡Doctor mío!
19:46Pues claro que estaba aquí, no me habías perdido.
19:48No me refería a ti, cariño, hablo del tesoro.
19:50Ah, estás confundido, doctor mío.
19:52Esta de aquí es la tumba de mi difunto esposo.
19:54Entonces tu difunto esposo descansa sobre el oro.
19:57¿Qué?
19:58Sí, está sobre el oro.
19:59Da igual, acabar, venga.
20:01¡Alto, papá, quietos!
20:02Un momento, despacio, despacio.
20:04Estáis equivocados porque en esta tumba no hay ningún tesoro.
20:08¿Cómo que no lo hay?
20:09¿No ves el cacharro este que silba todo el rato?
20:12Sí que silba, silba, papá.
20:13¿Pero por qué silba?
20:14Porque cuando enterré a mi difunto dejé aquí mi alianza.
20:18Pero el aparato no silbaría solo por un anillo.
20:20Eso, eso, tiene razón.
20:22No silbaría solo por un anillo.
20:23No silbaría solo por un anillo, pero seguro que por dos sí que silba.
20:29También enterré aquí la alianza de mi difunto esposo.
20:32Pero, niña, ¿no ves que sigue silbando?
20:34Eso.
20:36Silba, ya lo creo.
20:37Y silba mucho.
20:38¡Vamos a cavar!
20:39¡No, no!
20:40¡Parad!
20:41Pero, ¿qué hacéis?
20:42No dejaré que cabéis en esta tumba.
20:44No vais a esparcir por ahí los huesos de mi difunto.
20:47No vamos a esparcir sus huesos.
20:49Cavaremos de lado, así, despacito y con cuidado.
20:52¡No!
20:52¡No!
20:54Solo cavaréis en esta tumba si pasáis por encima de mi cadáver.
20:57El pobre se retorcería en su tumba.
20:59Pero, cariño, si ni siquiera tocaremos sus huesos.
21:02Claro, bonita.
21:03No vamos a lanzarnos sobre la tumba como una excavadora.
21:06Lo haremos de lado.
21:07Cogeremos la tierra con la punta de los deditos.
21:09¿De qué dice?
21:10Sí, claro, claro.
21:12Con los deditos y de lado, muy bien.
21:15¡No lo entendéis!
21:16¡No dejaré que cabéis aquí!
21:18Pembe, cariño, ¿no estás un poco sensible?
21:20Pues sí, sí que lo estoy.
21:22¿Y qué pasa?
21:23¿Qué vais a hacer?
21:24Porque juro que no permitiré que remováis ni un puñado de la tierra que cubre a mi marido.
21:33¿Has dicho mi marido?
21:34Sí, mi marido.
21:40Es que no es justo para él.
21:49No es justo para mí.
21:51Tendría que ser en mí, en quien pensases como marido.
21:53Pero está claro que tú piensas más en el difunto.
21:56¿Que yo qué?
21:57¿Cómo puedes decir eso?
21:59Sea un poco comprensivo, doctor.
22:01Cualquiera puede cometer un error y yo...
22:03El corazón habla por la boca.
22:05Y lo sabes bien, señorita Pembe.
22:08Toma.
22:09Yo no quiero tu oro ni a tu marido.
22:11Oh, doctor, mi doctor, doctor mío.
22:14¿A dónde vas?
22:14Vuelve, por favor.
22:16Tú, ahora.
22:17Dios nos perdone.
22:17Eso mismo.
22:18Sí.
22:19¡Papá, no!
22:19¡Papá, no!
22:20Como ese pico llegue a tocar la tumba, juro que le contaré a todo el mundo esta historia del tesoro.
22:29Cogeré el megáfono e iré con él en la mano gritando por la calle.
22:34¡Cállate!
22:35¡Esa lengua!
22:36¿Cómo puede una hija amenazar así a su padre?
22:39No, esto no es una amenaza en absoluto, papá.
22:43Porque yo solo te estoy informando de lo que voy a hacer si hiciese falta.
22:47¿Y qué vas a hacer, eh? ¿Qué vas a hacer? ¿Qué harás? ¿Vas a hacer guardia aquí toda la noche?
22:53No, haré guardia aquí toda la noche y después todo el día si lo considerase necesario.
22:58¡Cierre!
22:59Venga, hermano, vámonos de aquí. Esta hija tuya está loca, loca.
23:03Déjala que se quede aquí toda la noche a oscuras. Ya verás cómo así...
23:07Sí, eso haremos.
23:08Tienes razón, Yassar. Vámonos.
23:11Y llevaos el detector con vosotros.
23:12Dale.
23:17Venga, todo el mundo afuera, que vamos a cerrar.
23:21Vale, vale. Vámonos. Van a cerrar el cementerio.
23:24No, no, no, no.
23:54Vamos a preparar ya las cuentas, señor. ¿Desean algo más?
24:04¿Qué?
24:05¿Cómo dice?
24:06Trae un té.
24:08Sí, tomaremos té. Tráigalo, por favor.
24:13Hija, pero tu padre querrá más vino.
24:15Pero mis hijas quieren té. ¿Quieren té?
24:18Porque son las hijas de Gusey. ¿Y cómo son las hijas del mar?
24:21Ya creo que quieren té.
24:22Lo siento, ya no nos queda té, pero si quieren les hago unos cafés turcos.
24:27Tráiganos la cuenta, por favor.
24:29Sí, señora.
24:29Vaya.
24:29¡Ey! ¡Una estrella fugaz, Feride! ¡Gildy se ha pasado volando!
24:38Cuidado, vale.
24:39Sienta.
24:39Lo tengo, ya lo tengo.
24:41Estate quieto. En vez de una estrella, verás todo el firmamento.
24:44Yo ya he visto una estrella.
24:46La estrella más bonita de todas, así que me da igual.
24:49Mamá, ¿y si tú y yo vamos yendo al coche y dejamos que ellas vayan poco a poco con papá?
24:55Sí, pero mejor... A ver, Feride, coge a tus hermanas y a tu madre, coge del coche y largaos todas.
25:04Pero no vas a venir con nosotras.
25:05Yo me quedo a tomarme un té.
25:08Vamos, te prepararé un té en casa.
25:09No, lo sorbiré aquí ruidosamente.
25:11Ah, respuesta fallida. No puedes conducir en tu estado. Vienes con nosotras.
25:15No, porque yo no voy a conducir. Va a conducir mi camarada Sally, el que trabaja en el barco.
25:20Yo lo llamo y le digo, ¡Sally! Y él viene y conduce. Venga, largaos.
25:26Ya, ¿estás seguro, papá?
25:28Ah, respuesta fallida. Esa palabra debería desaparecer de nuestras vidas. Nunca digas seguro.
25:33Venga, adiós.
25:35Vamos, chicas.
25:39¡Camarero!
25:41¡La cuenta!
25:45¡Camarero!
25:54Ven aquí, ¿a dónde vas? Ven.
25:56Venga, su majestad. Venga.
25:58Yo siempre pago al momento. No voy pagando a plaza.
26:01Vale, toma.
26:01Gracias.
26:05No haga ruido.
26:07Eso.
26:09¿Me habéis visto?
26:10Silencio, hombre.
26:11¡Parece como un bonero!
26:12Si es que esto no es normal, hermano.
26:14Me has colgado todo lo que encontraste.
26:16Tienes razón, cuñado. Aquí no hay ningún material útil salvo el pico y la pala.
26:20Si no dejáis de hablar, os parto la cara con este trasto.
26:23Cálmate, marido.
26:24Mi naide está embarazada, por el amor de Dios. ¿Dónde va a dormir si le da el sueño en las piedras?
26:28Pero a ver, ¿para qué sirve el hornillo?
26:31¡Contesta!
26:32¿Para fundir el oro cuando lo saquemos?
26:34¿Es eso?
26:34Chaval, eres un idiota y te voy a dar con el martillo picador en la cabeza.
26:39Por última vez, mi mujer está embarazada.
26:41Si tiene un antojo y quiere comer algo, ¿cómo lo cocinamos, eh?
26:44Por el amor de Dios, para eso es el hornillo.
26:46¡Oh, ya estoy cansada y aún no hemos empezado a acabar!
26:49Sí, además, lo que más pesa de todo es el martillo picador y lo llevo yo.
26:56Ya, pero ¿qué vas a hacer con el picador? No lo entiendo.
27:00Un buscador de tesoros debe estar preparado para todo.
27:03Si hay que partir piedras o algo así, ¿qué usamos? ¿Vuestras cabezas? ¿Y cuál? ¿La tuya o la suya?
27:07Vale, vale.
27:09¡Qué pareja más odiosa! ¡Por Dios!
27:13¿Qué pasa?
27:14¡Mira, mira, mira!
27:15¿Es ella ahí?
27:16¿No es tu hermana, pende?
27:18Sí, es ella, sí.
27:20Vale, vale, vale.
27:22¡Pasad por aquí!
27:24¡En silencio!
27:25¡Despacio, chaval!
27:27¡Qué gustito!
27:28¿Qué haces? ¡Vamos!
27:30Si lo das así, echa aire fresquito.
27:31Sí.
27:33¡Con cuidado!
27:34Es que voy a desmayarme con la de kilos que pesa esto.
27:37¡Que te calles!
27:38¡Nadie pesa mucho!
27:43¡Vaya!
27:44Pues sí que es ella.
27:46Pero, ¿y los demás?
27:48Yo es que no entiendo nada.
27:49¿Qué es lo que han hecho?
27:51¿Habrán dejado a Pende ahí de centinela?
27:53¡Shh!
27:54¡Cállate!
27:56¡Camer, ¿qué haces?
27:57¡Camer!
27:58¡Ay, ha venido sola!
27:59¿Qué estará haciendo ahí?
28:01¿Está sola?
28:02A lo mejor es que ha venido para quedarse con todo el tesoro.
28:05Pero que se limite a estar ahí sentada sin hacer nada, no sé.
28:09Hay algo extraño en todo esto.
28:11Pero mientras Pende esté ahí, nosotros no podemos ir.
28:13No nos queda más alternativa que descubrir qué está pasando.
28:16Voy a preguntarle, ¿vale?
28:17Pero, Camer, ¿acaso te has vuelto loca?
28:19¿Y qué le vas a decir?
28:20¿Y qué sentido tiene quedarnos aquí?
28:22No hagáis ruido, ¿vale?
28:23Voy y vuelvo.
28:25¡Camer!
28:25Voy a vomitar.
28:33Es que son patéticos, son patéticos.
28:37¿Y si dije mi marido sin querer?
28:39¿Qué pasa?
28:40Cualquiera puede cometer un error.
28:42Es la costumbre de los años de decirlo siempre.
28:44¿Y qué me dijo?
28:46¿No te parece que estás un poco sensible?
28:49¿Y qué te esperabas?
28:50¿Eso es ser desleal?
28:52¿Acaso me equivoco?
28:54¿Qué soy?
28:55¿Una avariciosa mujer que solamente por dinero permite que se profane la tumba en la que yace su difunto marido?
29:04¡Hermana!
29:05¡Ay!
29:06Me has dado un susto de muerte porque vienes sin hacer ruido.
29:09Sí que hice ruido.
29:11Pero dime, ¿con quién hablabas susurrando?
29:13¿Qué dices?
29:15Pues, estoy hablando un poco con tu cuñado Sally y otro poco con tu cuñado el doctor.
29:21¿Y tú?
29:22¿Qué estás haciendo aquí?
29:23Te ha enviado papá, dime la verdad.
29:25No, no, no, es que unos vecinos te vieron venir hacia aquí y solo vine para ver si estabas bien, pero dime, ¿qué haces aquí?
29:32Guardia sobre la tumba de mi difunto.
29:35¿Por qué?
29:36Kamer, dime, ¿recuerdas el mapa que viste?
29:41Sí.
29:42Era el mapa del tesoro.
29:43¿Y sabes dónde está ese tesoro?
29:48¿Dónde está?
29:50Está en la tumba de mi difunto esposo.
29:53¿De veras?
29:54¿De veras?
29:57Sí, de veras.
29:59Papá y los demás insistieron.
30:01Vamos a acabar, vamos a acabar, a acabar, a acabar.
30:03¿Y qué hice yo?
30:04Usé este delicado cuerpo como escudo y no permití siquiera que tocase en la tierra de su tumba porque no permitiré que se revuelva ahí dentro.
30:12¿Y cómo hiciste para convencerlos, hermanita?
30:15Pero es que no me estás escuchando, Kamer.
30:17Te digo que usé mi delicado cuerpo como escudo.
30:19Bueno, además también los amenacé un poquito.
30:21Es una vergüenza, es un pecado.
30:23¿Crees que estaría bien remover la tumba de un hombre por un tesoro, Kamer?
30:29¿Por qué me miras tan embobada?
30:30No tengo razón.
30:32Ajá, tienes razón.
30:33Es una vergüenza y una grosería enorme.
30:39Pero mira, voy a quedarme aquí día y noche si hace falta.
30:44¿Por qué no voy a permitir que nadie toque esa tumba?
30:47No consentiré que se altere la paz de los muertos.
30:50Bueno, hermana, ya se han ido, así que vámonos nosotras también, ¿eh?
30:52Sí, vámonos.
30:55Kamer, dime, ¿a ti te parezco muy ingenua o es que me ves cara de estúpida?
30:59Bueno.
31:00No pienso poner un pie fuera de aquí, niña.
31:02Esos vendrán en cuanto vean que me voy y cavarán en la tumba, lo sé.
31:08¿Y de verdad vas a quedarte aquí? ¿En serio?
31:11No, me quedo aquí de broma.
31:12Es que acaso esto te parece motivo de broma, pues claro que voy a quedarme en serio.
31:18Vale, hermana, pues quédate.
31:25Basta ya, no comas más, te has comido medio kilo.
31:27Déjala en paz, come lo que quieras.
31:29Come, come.
31:30¿Qué?
31:31Ya estoy aquí.
31:32¿Cómo ha ido?
31:33Pero, niña, habla de una vez.
31:38¿Por qué narices está tu hermana ahí sentada?
31:40Sabe que el tesoro está en la tumba de su marido y por eso hace guardia.
31:45Ya entiendo.
31:46Como está en la tumba de su marido, lo considera suyo y no lo quiere compartir con nadie, claro.
31:51No, no es eso.
31:52Dice que no permitirá que nadie altere la paz de su difunto marido y que por eso hará guardia día y noche si hace falta.
31:57Miradla.
31:58No puede ser.
31:59Han pasado años y ya no le quedarán ni los huesos.
32:01¿Qué iba a pasar por levantar la tierra un poquito?
32:04Bueno, ¿y qué hacemos ahora?
32:06Esperad, calmaos, esperad.
32:08No hay que estar aquí.
32:09Dios, esa necrófaga no podrá hacer guardia hasta por la mañana.
32:13En algún momento tendrá que dormir.
32:16Eres la mejor, querida esposa.
32:18Tienes razón.
32:19Hemos traído una tienda.
32:20Haremos guardia desde allí.
32:21Antes o después se irá.
32:22Si no es mañana, será pasado.
32:24Esperaremos.
32:24Muy bien.
32:25Muy listo, hermano.
32:26Muy listo.
32:26¿No ves que papá y los demás ya saben dónde está el tesoro?
32:30Cada minuto que pasa va en nuestra contra.
32:32¿No lo ves?
32:32A ver, pensemos.
32:34Tenemos que encontrar la manera de poder solucionar esto y con rapidez.
32:38¡Uy!
32:39Kamer, ¿cómo no has podido convencer a tu propia hermana de que no es necesario que siga con la guardia?
32:43Eres una verdadera inútil.
32:45La cosa más inútil que le haya pasado a nuestra familia.
32:48¡Hermano!
32:48Pero si ni siquiera nuestros padres fueron capaces de convencerla ni que fuese su madre.
32:52¡Kamera!
32:59¡Basta, basta!
33:00¡Venga, vamos a buscar a tu madre!
33:01¡Alto!
33:03¡Alto!
33:04¡Alto!
33:04A su madre no, solo a su madre no.
33:06Para ir a lo seguro, que venga también su suegra.
33:10¡Bien dicho, cuñada!
33:12¡Venga, chicas!
33:12¡Vamos a buscarlas!
33:13¡Venga!
33:13A ver, ¡alto, alto, calma!
33:15¡No me vas a contar con todo esto encima!
33:17Vale, vale, quítalo todo de ti.
33:18¡Dios, te acolgados, te acolgados!
33:19¡Dios, te acolgados, te acolgados!
33:20¡Silencio!
33:22¡Vamos!
33:23¿Podríais ayudarnos?
33:24Eso mismo digo yo.
33:26¡Cuidado, que este está loco!
33:32Como vuelva a quejarse es que lo reviento.
33:34¡Hermano!
33:35Vale, ¡vamos, Kamer!
33:37Gracias, Gildis.
33:38Siento haberte hecho cocinar.
33:40Déjate de tonterías.
33:41¿Cuántas veces lo hice cuando eras estudiante?
33:43Este hombre daría lo que fuese por volver a aquellos días.
33:47Eran buenos tiempos.
33:49Sí, señor, buenos tiempos.
33:51Mi problema erais vosotros dos.
33:53Supongo que sí lo éramos.
33:55Recuerdo la que monté cuando leí un poema que le habías escrito a Kusei.
34:02Y eso que no llegaste a leerlos todos.
34:07¿Todavía amas a Kusei?
34:10Lo amo, así es.
34:13Pero si ese tío ni se acuerda de ti.
34:16Él también me ama.
34:19¿Cómo dices?
34:20Kusei volvió aquí, Bulut.
34:24Y se enamoró de mí.
34:28Este hombre no puede creer lo que oye.
34:31Y...
34:32¿Estáis juntos?
34:33Un final feliz.
34:34Me parece que estar juntos no es la descripción adecuada.
34:39Y no sé cómo va a acabar esto.
34:41¡Estoy enamorado!
34:51¡Kusei!
34:52Saludos, buen provecho y mis bendiciones.
35:00Voy a sentarme.
35:02A ver si acierto.
35:04Yo quiero un té.
35:07Para ti no hay té.
35:08Se acabó.
35:08Estamos cerrados.
35:10Venga, amigo mío, fuera.
35:11Oh, Jan Mourbulut.
35:18Bienvenido y bien marchado.
35:21Soy Kusei.
35:22El niño guapo que siempre era el número uno.
35:30Kusei Molón.
35:33O Molaba Mololu.
35:35¿Cómo era?
35:37Kusei.
35:38Si no te mola Mololu, me lo cambio, cariño.
35:41Y me pongo Cadiolu.
35:42Y así tu marido será el toro Cadiolu.
35:45Bienvenido, Kusei.
35:49De bienvenido nada, Bulut.
35:52¡Oh!
35:55¿O no ves lo mal que vengo?
36:02¿Estás bien de la cabeza?
36:04Mi cabeza no está tan bien como esa cabeza pelirroja, pero en fin.
36:09Bebe veneno.
36:10Vale.
36:11Tú sírvemelo con un hielito y lo bebo todo.
36:15Escucha, mi buen Bulut.
36:17Tú tranquilo, porque creo que este tipo se va a ir de aquí enseguida.
36:21Oye, ¿has dicho mi buen Bulut?
36:22¿Tu buen Bulut es tu Bulut?
36:25¿Has ampliado tu almacenamiento de disco duro?
36:37Bulut, ¿con qué vientos has llegado hasta aquí?
36:41El trabajo es el que ha traído a este hombre.
36:45Con todo respeto, quizá no lo haya entendido bien del todo porque estoy borracho.
36:50Pero este hombre ha llamado a este hombre, este hombre.
36:54¿Y a ti qué te importa?
36:56A ver, ¿qué te importa?
36:57Sí, su estilo es así.
36:59Y si tu curiosidad está satisfecha, vete, que tengo mucho que hablar con mi colega.
37:03¿Colega?
37:04¡Colega, Bulut!
37:10Así que, colega...
37:13¡Ya!
37:15No me lo trago.
37:17No, no cuela.
37:18Has entendido mal a este hombre, Kusei.
37:22Este hombre solo es un confidente de Gildys.
37:25¿Y tú qué eres para ella?
37:26Todo.
37:27¡Tú ya no eres nada para mí!
37:30Lárgate.
37:31Vete de una vez.
37:33Oye.
37:35Supondremos que eres un hombre.
37:37Digamos que eres un tipo duro.
37:40Digamos que tienes bigote.
37:42Tu compañera no está a gusto conmigo.
37:45Así que ven a echarme.
37:47Ven y échame de aquí.
37:49Torito.
37:51No te metas más con él porque no ha venido a torear.
37:54Así que deja de hacer el ridículo y lárgate ya de aquí.
37:57Lo siento.
37:58Pero yo no pienso largarme a ningún lado hasta haber convertido toda esta velada en una batalla.
38:03Estoy cansada.
38:04Ya estoy harta de todo esto.
38:06Arriba, vete.
38:07Vale, ya me levanto.
38:08Un momento.
38:10Disculpa.
38:11¿Me ha comportado?
38:12Vergonzosamente.
38:14Me he pasado, perdona.
38:16Permíteme que ponga mi cara amable y que, como un caballero, me disculpe.
38:27Oye, de verdad, lo siento.
38:30Deja que me disculpe.
38:32Eres un hombre muy distante, amigo, y eso no me gusta nada.
38:35No he podido darle con eficacia.
38:43Quizá la próxima vez.
38:44¡Que Dios te dé lo que te mereces!
38:46¡Que Dios te dé lo que te mereces!
38:48¡Ulut!
38:49¡Ulut!
38:49¡Ulut!
38:50¡Estás bien!
38:51Estoy bien, tranquila.
38:57Está celosísimo.
38:59¡Lo mataré!
39:00¡Lo mataré!
39:00Estás sangrando.
39:06Quédate aquí.
39:07Voy a buscar algo para hacerse una cura, ¿vale?
39:09La próxima vez, serás tú el que sangre, no será este hombre, Kusei.
39:22Rüzgar olduğumda uçtum, dalgaların boyunda.
39:26Sevdam Karadeniz, dağların kucağımda.
39:30Tümlençe çalındım, bir gökte, yıldız altında.
39:34Habla soğuk suyunu, içeri sevdalıkta.
39:37Tümlençe çalındım, iki can sürdürdüm yüreğime, ağlarım derdime.
39:59Tümlençe çalındım, iki can sürdürdüm yüreğime, duysun dağlar, duysun dağlar, duysun dağlar.
Recomendada
40:29
|
Próximamente
44:34
46:19
46:27
44:19
40:19
42:09