Avançar para o leitorAvançar para o conteúdo principalAvançar para o rodapé
  • 05/07/2025
https://rumble.com/user/actionnovelas12

Categoria

📺
TV
Transcrição
00:00Televisa presenta
00:30Fanny, como estás? Bienvenida.
00:36¿Quieres algo de tomar?
00:39¡Zorra!
00:41¿Qué te pasa? ¿Cuánto tiempo?
00:43Dime, ¿cuánto tiempo fiz amante de mi marido?
00:45Fanny, por favor, cálmate, yo te explico.
00:48¿Cómo pudiste? No, Fanny, no.
00:50Me diste la cara. Por favor.
00:52¿Cómo pudiste? ¿Por qué?
00:54¿Por qué no tenía que hacer? Fanny, déjame explicarte,
00:56por favor, déjame explicarte.
00:58¿Desde hace cuánto tiempo eran amantes?
01:01¡Contéstame!
01:03Desde que Alberto se fue a Estados Unidos
01:06y Ramón se quedó aquí.
01:10Eres una persona desgraciada.
01:13Por favor, mamá.
01:15No, eres una traidora.
01:17Y no quiero saber nada más de ti.
01:21¿Y si pasó algo en el camino?
01:31No, tranquilo.
01:32Claro, es que ¿cómo voy a estar?
01:34Hola.
01:35Hijo.
01:36Hola, papá.
01:41Buenos días.
01:42Hola, buenos días.
01:43Buenos días.
01:44Hola, mamá.
01:45Este...
01:46Está bien, hijo.
01:48Ya casi la vamos a ver, ¿eh?
01:50Es que...
01:51Me dijo que nos íbamos a salir de vacaciones
01:53y luego me trajeron aquí.
01:55Eh, Brian.
01:56Mucho gusto.
01:57Yo soy Alejandra.
01:58¿Mm?
01:59No te preocupes, porque ya muy pronto
02:00te vas a poder ir a tu casa, te lo prometo.
02:02Es que la vi muy triste.
02:04Pero vas a ver que tu mamá va a estar bien, hijo,
02:06te lo prometo.
02:09Cree que eras mi amiga.
02:11Lo soy.
02:12Pero no sabes cómo se dieron las cosas.
02:15Y si Alberto no lo sabe, yo se lo voy a decir.
02:17No, no, no, no, Fanny, por favor, te lo suplico.
02:20Por favor, por los años que tuvimos, por favor, te lo suplico.
02:23Pues, ojalá hubieras pensado en eso
02:25antes de querer meterte con mi marido.
02:27Es que tú no entiendes las cosas, Fanny.
02:29Entonces, explícame.
02:31Pues, es que yo empecé a tener muchos problemas
02:34con Alberto y pues Ramón me escuchaba
02:36y ya, ya así empezó todo.
02:38Esca, esmeca.
02:40Te estoy diciendo la verdad.
02:42¿Tú crees que no me duele lo que pasó, Fanny, por favor?
02:45Sí, claro, claro que sí.
02:47Y ahora entienden por qué estabas tan mal.
02:49Porque se había muerto tu amante, ¿verdad?
02:51Fanny, por favor, no es así.
02:53Voy a hacer que te arrepientas
02:55de haberte metido con mi marido.
02:57Todos los días que te quedé de vida, te lo juro.
02:59No, Fanny, Fanny, no.
03:16Aquí está el acta de nacimiento,
03:18la identificación de mi cliente
03:20y también una copia de la sentencia del juez
03:22donde se otorga la custodia.
03:26¿Está bien?
03:28Pues, eso sería todo.
03:29Ya se puede ir Ryan con ustedes.
03:32Muchas gracias, muchas gracias, señorita.
03:34¿Vamos a ir a ver a mamá?
03:36Sí, sí, vamos a ir a ver a tu mamá.
03:38Es que vi que se la llevó la policía.
03:41Es que...
03:42A ver, Ryan, tranquilo.
03:44Tu mamá solamente fue a que le hicieran unas preguntas.
03:46Eso es todo.
03:47¿De veras?
03:48Sí.
03:49Muy pronto la vas a poder ver,
03:50así que no te preocupes por nada, por favor.
03:53No pasa nada.
04:03Mi amor, ¿ya llegué?
04:05¿Qué pasa, mi cielo?
04:12Ay, Alberto.
04:14A ver, por favor, dime.
04:15¿Por qué estás así?
04:17Es que vino Fanny a la casa.
04:19¿Y qué te dice?
04:23Es que...
04:25hay algo que tienes que saber.
04:26Veranice, que me estás espantando.
04:28Es que...
04:38Ramón y yo...
04:41éramos amantes.
04:42¿Qué?
04:43¿Qué?
04:45O sea, eran amantes.
04:47Alberto, tú y yo teníamos muchos problemas.
04:49Cuando te fuiste atado a tu nido de trabajo,
04:51me invitó a cenar para platicar sobre nuestra relación.
04:54Y te acostaste con él.
04:56No lo puedo creer.
05:00¿Por qué me hiciste eso?
05:01Yo no quería.
05:02De verdad, yo no quería,
05:03pero me sentía muy mal sola.
05:06De verdad.
05:08Yo te iba a dejar el mejor juro.
05:09Ya.
05:10No tienes vergüenza.
05:12No, no tienes vergüenza.
05:14Por favor, estamos...
05:16Ay, no, Alberto.
05:17Me engañaste con mi mejor amigo.
05:20Dime qué clase de mujer eres.
05:21Yo quería que lo supieras por mí.
05:24O sea, ¿qué quieres?
05:25Ahora que te agradezca tu honestidad.
05:27No, Alberto, no.
05:29Suéltame.
05:30Solo que te hubieras muerto.
05:32Que Juan y te lo hubiera dicho primero.
05:35O sea, Juan y lo sabe.
05:36Sí.
05:38Encontro los correos que nos mandábamos.
05:39Por favor, persóname.
05:41Perdóname.
05:42No quiero saber nada de ti en mi vida.
05:43La verdad es que Juan nos ha ayudado mucho.
05:44Con todo este trabajo no tendríamos tiempo para hacer toda la investigación que requiere el caso de Carlos.
05:58Sí, sí, sí. Se ve que le gusta mucho su trabajo.
06:01En eso se parece a ti.
06:02Qué bueno que los encuentro y juntos.
06:08Necesito una opinión objetiva.
06:10¿Qué sucede?
06:11Me acabo de enterar que a Ramón le iba a quitar la empresa a mi amigo Alberto.
06:15Y no solamente eso, sino que era amante de la esposa de Alberto.
06:18A ver, hombre.
06:20Sí, lo que pasa es que estoy muy preocupado porque, revisando su expediente, descubrí que es experto en tiro.
06:27Tomó varios cursos de tiro antes de tramitar el permiso de portación de arma.
06:31Bueno, y yo le digo que no es fácil que se le escape un tiro a alguien que sabe manejar un arma profesionalmente.
06:39Obviamente.
06:41Comienzo a pensar que esto no fue un accidente y que Alberto mató a Ramón con toda la intención.
06:45A ver, Roberto, tranquilo. Vamos a analizar bien las cosas.
06:50No, no, a ver. Yo tenía años de no ver a Alberto.
06:53Y de repente llega muy sonriente a mi oficina para invitarme a una reunión de excompañeros.
06:57¿Saben qué? No llegó ningún excompañero.
07:00Ay, ay, ay, pero eso no tiene nada que ver.
07:03No, por supuesto que tiene. Según él, me invitó a una reunión con gente que yo conocía.
07:08Por eso fui.
07:10Pero tú estuviste ahí y dices que fue un accidente.
07:12Ay, considera qué probabilidad hay de que una persona que ha tomado clases de tiro no sepa las reglas básicas de seguridad.
07:19A ver, Roberto, ¿quieres que te ayude en algo?
07:21No, no, no, no. Yo me metí en esto y ahora tengo que averiguar si lo planeó todo o en verdad fue un accidente.
07:28Gracias por el consejo.
07:29Por favor, Alberto, por favor.
07:37Ahora entiendo tantas cosas.
07:40Ahora ya veo por qué te la pasabas llorando.
07:42También tenía mucho miedo de lo que pueda pasar contigo, por favor.
07:46Por favor, ya no te creo nada.
07:47No, yo, yo, yo sé que lo de, lo de Ramón fue un error. Tenemos una familia, por favor.
07:53Sí.
07:55Una familia.
07:57Estás enferma.
07:59Me engañaste con mi amigo, con mi socio.
08:02Lárgate.
08:04¿Qué?
08:05Que no, esto también es mi casa.
08:07Que te vayas de mi casa, te estoy diciendo.
08:09No, no, no. No me voy a...
08:10Te vas a largar.
08:12No, no te puedo decir.
08:13Ese es problema tuyo.
08:16Esta es mi casa.
08:18La hice yo solo.
08:20Te vas a largar.
08:23Escúchame bien.
08:25No te voy a dar absolutamente nada.
08:31Para mí, estás muerta.
08:33Alerta.
08:38Alerta.
08:40Yo no entiendo.
08:42No, no, no, no.
08:45Alerta.
08:48Alerta.
08:50Alerta.
08:51Muito obrigado, Marta.
09:04De nada, licenciado.
09:07Estou revisando o caso do amigo do Chego.
09:10E que tal?
09:12Definitivamente, creo que o melhor que podemos fazer
09:14é que o tipo retire os cargos.
09:17Hoje vou falar com ele.
09:18Creo que le podrías explicar que é máis fácil
09:21que le demos unha compensación económica
09:23que se meta a un juicio.
09:26Depende da cantidad que le ofrezca.
09:27Certo.
09:29E se tiene o dinero enfrente,
09:31pode ser que acepte máis rápido.
09:34Quieres que vaya contigo?
09:35Non, non te preocupes.
09:37Quero que o ciego sepa que o problema o resolvi yo.
09:40Pois sí.
09:42Habla con ele en cuanto tengas o dinero, non?
09:44Non.
09:45Non vou chegar con ninguna cantidad.
09:46E eu vou convencerle de que retire os cargos.
09:58Olá, guapa.
10:00Olá.
10:00Olá.
10:00Ei, ei.
10:16Sabía que te iba a saber muy bien.
10:19Non vou chegar con tus regalos.
10:33Uy, non era mi intención.
10:36Non, te traje este detalle
10:38para demostrarte
10:39cuánto te extraño.
10:42Eu sei que non me crees,
10:44pero...
10:44pero é certo.
10:46Non posso deixar de pensar en ti.
10:48Non te creo nada.
10:53Necesito sentirte cerca de mí.
10:56Non podes portarte así.
10:58Se queres verme,
10:59vai tener que ser fora da oficina.
11:01A donde tú quieras.
11:03Vamos a vernos esta noite.
11:06Necesito sentirte te extraño.
11:08Te deseo.
11:09Está bien.
11:20Avísame cuando termines, ¿eh?
11:21Cavnares.
11:31Cavnares.
11:33Beijo!
11:48Buenas.
11:48Sr. Ignacio Martínez.
11:51Licenciado Ibarra.
11:53Muito obrigado por vir.
11:55Para que me quer ver?
11:56Não quer tomar nada.
11:58Não, na verdade, quero irme pronto.
12:00Está bem, então vamos ao grano.
12:04Lamento muito suas lesões.
12:06Casi me matam, licenciado, e não me viu como estou por dentro.
12:09Entendo que tudo isso foi durante uma ringa, né?
12:11Não, senhor.
12:12Chegaram diretamente a golpearme.
12:14Tendo entendido que a outra pessoa tem lesões
12:17e também o podem denunciar a você, sabe?
12:19Isso não é certo.
12:20Eu não pude pegar porque nem tempo tive de defenderme.
12:23Mire, estes casos são muito tardados.
12:26Primeiro, tem que haver uma audiência de imputação a processo.
12:31Tem que levar testigos que acrediten que o que você diz é verdade.
12:35Tudo isso para demonstrar, efectivamente,
12:38que o meu cliente foi quem o golpeou.
12:40Não tenho testigos, mas eu posso dizer.
12:43Sim, mas isso não é suficiente.
12:45Talvez queira abusar do sistema e echarle a culpa a um inocente.
12:50Claro que não.
12:50O que é o que lhe passa a você?
12:52Não, não, nada.
12:53Não se preocupe, só que lhe explico como vão fazer as coisas.
12:57E crêame, que o melhor é que chegamos ao acordo.
13:05Necesito que me digas como lhe has feito para estar lejos de tus filhos.
13:08Eu me sinto fatal.
13:09É que não é nada fácil.
13:11Estou desesperado, Ricardo.
13:13Não, não posso, com isso me sinto mal, só, deprimido.
13:16E te entendo perfectamente.
13:18É que, é que eu não sei o que mais fazer.
13:21E agora que Isabel já promoviu o divorcio, peor.
13:23Olha, nada mais te vou pedir que tengas paciência.
13:26Isabel está muito lastimada.
13:28Paciência, paciência, eu sei.
13:30Eu pedi perdão milhões, milhões de vezes.
13:32Que não...
13:33Que posso fazer?
13:34Dime, que posso fazer?
13:35Eu sei o que vai fazer.
13:38Darle tempo.
13:39Isso é o que Isabel precisa.
13:41Darle seu espaço e dar tempo.
13:42É que eu não posso estar assim.
13:44Eu posso abraçar a minha filha, besá-lo, ver-lo.
13:47Saber que está bem.
13:48E está bem.
13:48E está bem bem.
13:50Quando eu me separo de Helena,
13:52eu tinha exatamente a mesma sensação que tens agora.
13:54E não foi nada fácil,
13:55mas eu tento de ser paciência e deixar que se calma.
13:58E agora, me está deixando ver sem problemas a meus filhos.
14:02Porque seguramente Helena é muito mais tranquila que Isabel.
14:04Não, não, não, não o creio.
14:06Mas eu sinto que o que ajudou aqui foi o tempo.
14:09Então, sei que se paciência.
14:10Não, não, não, eu...
14:11Eu não posso.
14:12Tenho que ir a reclamar a Isabel por tudo o que está fazendo passar.
14:16Tranquilo.
14:16O que você vai ganhar?
14:17Não sei.
14:19Mas eu não posso com isso que estou sentindo.
14:21Não posso.
14:22É o pior que você pode fazer.
14:23O pior.
14:24Olha, Gustavo, você tem que ser paciência.
14:26E tratar de esperar a que Isabel pense as coisas com calma.
14:29Para que a relação possa melhorar entre vocês.
14:32O que você tem que ser paciência com calma.
15:02Eu vou encargar de que lhe den o mínimo que pide a lei para este tipo de lesiones.
15:07E quanto é o mínimo?
15:10Pois todas as multas estão calculadas em base ao salário mínimo.
15:13Não vai ser muito o que lhe vão dar.
15:15Olha, eu ofereço mais para que já se olvida de tudo isso.
15:19Váia com bons médicos em vez de estar perdendo tempo os juzgados.
15:24E quanto me oferece?
15:27Eu ofereço...
15:29Esta quantidade.
15:32Bien.
15:37E quando me o daria?
15:39A mitad de amanhã e a outra de amanhã...
15:41E a outra de amanhã...
15:43Quando retire os cargos.
15:45Está bem.
15:47Acepto.
15:51Perdão.
15:52Buenas, buenas.
15:57En que le puedo ayudar?
15:59Quisiera saber se tiene el reporte o registro de un arma.
16:02Claro, ¿tiene el número?
16:03Sí.
16:04Un segundito.
16:07Es el folio 0204...
16:11diagonal C11.
16:14Y está a nome de Alberto Argudín.
16:17É uma pistola de bolsillo calibre 22.
16:20Deixe um minuto.
16:21Muito obrigado.
16:24Sim, aqui o tenho.
16:26Tiene a validação de um arma autorizada por a Secretaria de Defesa.
16:31Expresou que a queria para defesa personal e patrimonial.
16:34E...
16:35Hay algo más en el reporte.
16:37Presentou todos os papeles que se requieren.
16:40Não tinha antecedentes penales.
16:41E apresentou um reporte de suas clases de tiro.
16:45Como, ou seja, disse que tomou clases de tiro.
16:47Sim.
16:48A ver, a ver, dígame algo.
16:51Esas...
16:51Esas tamas, que tan seguras son?
16:54Se alguém não sabe manejar,
16:55se lhe poderia escapar um tiro facilmente?
16:58Lo dudo muito,
16:59porque o primeiro que se enseña nas clases de tiro
17:01é o manejo seguro do arma.
17:03É pouco provavelmente que isso suceda.
17:05Está bem.
17:06Muito obrigado.
17:07De nada.
17:33A ver, a ver, a ver, a ver.
18:03A ver, a ver, a ver.
18:33A ver, a ver, a ver.
18:35A ver, a ver, a ver.
18:36A ver, a ver, a ver.
18:39A ver, a ver.
18:40A ver, a ver.
18:41A ver.
18:48Buenas, ma.
18:49Hola, mijo.
18:50Qué bueno que llegas.
18:51¿Cómo te fue?
18:51Pues bien.
18:53Te preparé algo para que cenes
18:54antes de que te vayas a esos lugares
18:56en los que ahora estás trabajando.
18:59Hoy no voy a ir, ma.
19:00No.
19:00Me voy a quedar.
19:01Ay, mijito, qué bueno.
19:03Bueno, pues no es tan buena noticia, ma, ¿eh?
19:05¿Por qué?
19:05Si no voy a ir
19:06es porque la chava que estoy investigando
19:08no está yendo a trabajar
19:09y ni siquiera tengo idea
19:11dónde encontrarla.
19:13Ah, pero va a volver, mijito.
19:15No te desanimes.
19:16Tú eres muy bueno investigando,
19:18así que no dudo
19:19que vas a dar con ella.
19:20Pues ojalá, mamá.
19:21Aquí hay salsita.
19:22Oye, estaba pensando
19:24en invitar a Fer
19:26a echarme unos tacos.
19:27Bueno, si hiciste algo tan rico,
19:29pues mejor me quedo.
19:30¿Y por qué no le invitas
19:31a ella también?
19:33Dime.
19:35Ahorita le digo, mamá.
19:36Órale, mijito.
19:37Ahorita.
19:37El niño ya se quedó dormido.
19:55Claro, fue un día lleno de emociones
19:57para él, me imagino.
19:58Así es.
20:02Licenciada,
20:03¿qué va a pasar con Marcelo?
20:07Mañana voy a hablar con ella
20:09para que firme el acuerdo
20:10en el que se va a comprometer
20:11a respetar la sentencia del juez.
20:14A mí me da tanto miedo
20:15que en unos de esos días de visita
20:18ella vuelva a llevárselo.
20:20Voy a ser muy firme con ella.
20:22Si no acepta o vuelve a llevárselo,
20:25voy a denunciarla
20:25por desacato y secuestro.
20:27Por esos cargos,
20:28la pena es muy alta.
20:29Pues estoy en sus manos.
20:31Pero yo tengo toda la confianza
20:33en usted y sé que
20:35todo esto va a salir bien.
20:37Claro que sí.
20:39Yo solamente espero que
20:40Marcela acepte y entienda
20:42la gravedad de lo que hizo.
20:44Yo estoy dispuesto
20:45a afirmar cualquier cosa
20:47si ella está dispuesta
20:48a respetar la sentencia.
20:50Pues con esto
20:51ella tiene que darse cuenta
20:52que usted actúa de buena fe.
20:53Es que...
20:55yo no quiero que vaya a prisión.
20:59Ella es la madre de mi hijo
21:00y se imagina cómo viviría Brian
21:02sabiendo que su mamá
21:03está encerrada en la cárcel.
21:05Bien, no se preocupe.
21:07Yo tengo fe en que todo esto
21:09se va a resolver
21:09de la mejor forma para todos.
21:12Muchas gracias.
21:13Que pase buenas noches.
21:14Buenas noches.
21:16Descanse.
21:16¿Bueno?
21:24¿Cómo estás?
21:25Muy bien.
21:26Terminando de revisar
21:28todo lo que tengo
21:28en el expediente.
21:29Estoy seguro
21:30que todo te va a salir muy bien.
21:32No tengo ninguna duda.
21:33Muchas gracias.
21:34¿No sabes el gusto
21:35que me da oírte
21:36y saber que confías en mí?
21:37Siempre confío en ti.
21:39Te espero acá
21:40porque seguramente
21:41vamos a tener que festejar
21:42que resolviste este caso
21:43tan complicado.
21:45Muchas gracias.
21:46Y ojalá.
21:55Y hubieran visto
21:56así de llena
21:58la sala de juntas
21:59de todos los abogados.
22:00Cada uno diciendo su caso.
22:02Y de pronto
22:03nada más y nada menos
22:04que el licenciado Vega.
22:06Voltea y me dice
22:07¿Y tú, Juan?
22:09¿Cómo vas?
22:10¿Y quién es ese señor?
22:11Es el dueño del bufete.
22:14No solamente el dueño,
22:15sino uno de los abogados
22:17más reconocidos del país.
22:19Él se ha encargado
22:20de darle clase
22:20a los mejores.
22:22¿Y es buena onda o no?
22:23Bueno, hasta eso que sí.
22:25Con todo lo que sabe
22:26y el respeto
22:27que tiene de todo el mundo,
22:28él es una buena persona.
22:30Bueno,
22:30¿y qué le dijiste, mijo?
22:33Espérate.
22:34¿Y qué?
22:34Que me le quedo viendo
22:35un segundo.
22:36Ajá.
22:37Él me vio.
22:39Intercambiamos miradas.
22:40Ajá.
22:41Y que le digo,
22:43estoy muy agradecido
22:44por el recibimiento
22:45de todos
22:45y le dije
22:46que iba muy bien
22:47en mi investigación
22:48con Tatiana.
22:49Ay, muy bien, mi amor.
22:50Sí.
22:50Qué bueno
22:51que primero fuiste agradecido.
22:53Y es que es la verdad,
22:55todos me han tratado
22:56muy bien.
22:56Ajá.
22:57Lo malo es que seguramente
22:58la próxima junta
22:59no me va a ver tan bien.
23:00¿Por qué?
23:00¿Por qué?
23:01Bueno,
23:02porque la chava
23:02en la que estaba investigando
23:03dejó de ir a trabajar
23:04y no saben
23:05cuándo va a regresar.
23:07Pero yo le digo
23:09que no se desanime
23:10porque seguramente
23:11tú vas a dar con ella.
23:13Seguro que sí.
23:14Eres el mejor abogado
23:15que conozco
23:16y sé que lo vas a lograr.
23:17Gracias, Fer.
23:18No es la verdad, Juan.
23:20Siempre logras
23:20lo que te propones
23:21y por eso me gustas tanto.
23:24Quise decir
23:24que me gusta mucho
23:25cómo trabajas.
23:27Eres muy buena
23:28investigando.
23:28Buenos días,
23:51señora Quiroz.
23:53Soy la licenciada
23:54Alejandra Ponce.
23:56Vengo en representación
23:57de su ex marido,
23:58el señor Pérez.
23:58Sí.
23:59¿Dónde está mi hijo?
24:00Brian ya está con su papá.
24:01¿Lo puedo ver?
24:02No, no, señora.
24:04Su situación jurídica
24:05en este momento
24:06es muy delicada
24:07por lo que hizo.
24:08Yo soy la mamá de Brian.
24:10Nadie tiene derecho
24:11a quitarmelo.
24:12La sentencia
24:13de la custodia
24:13la ganó mi cliente.
24:15Usted no solo cometió
24:16desacato,
24:17se llevó al niño
24:18de la ciudad.
24:19Eso es secuestro.
24:20No, licenciada.
24:21¿Cómo lo voy a secuestrar?
24:22Yo soy su mamá,
24:23yo también tengo derechos, ¿no?
24:25Claro que los tiene.
24:26Pero si yo meto
24:28el escrito al juzgado,
24:29son delitos
24:30que se siguen de oficio.
24:31Usted puede terminar
24:32en la cárcel.
24:33¿Por qué me quieren hacer esto?
24:34No, no, no.
24:35Nadie le quiere hacer nada.
24:37Usted fue la que rompió
24:38la ley al haber huido
24:38con su hijo.
24:40Siéntese.
24:43A ver.
24:45Mi cliente no quiere
24:46que usted vaya a la cárcel.
24:47Así que necesito,
24:49por favor,
24:49que lea esto.
24:52¿Qué es esto?
24:54Mi cliente le otorga
24:55el perdón
24:56para que vea
24:57que todo se maneja
24:58por la vía legal.
24:59No vamos a proceder
25:00penalmente
25:01a cambio de que usted
25:02respete los términos
25:03de la custodia.
25:05Yo no quiero el perdón,
25:06licenciada.
25:06Yo lo que quiero
25:07es a mi hijo.
25:08¿Sí lo entiende?
25:09Señora,
25:10lo siento mucho,
25:11pero no está en posición
25:12de negociar
25:13absolutamente nada.
25:14Es que yo no soy
25:15una delincuente,
25:16licenciada.
25:17Yo solo quería
25:18estar con mi hijo
25:19y no es justo
25:20que me separen de él.
25:22Si el juez resolvió
25:23que su hijo
25:23se quede con su papá,
25:25hay que respetar
25:25esa sentencia.
25:27Y eso fue
25:27porque su padre
25:28demostró que tiene
25:29los medios
25:30para darle la vida
25:30que el niño necesita.
25:32Pero el amor
25:32de una mamá
25:33no se puede medir
25:34en dinero.
25:36Usted es muy joven,
25:37¿qué va a saber de eso?
25:37No, no, no.
25:39Créame que la entienda.
25:41Mis padres son divorciados,
25:43pero los dos
25:43me ayudaron a entender
25:44que no porque estén separados
25:46yo dejo de ser
25:46importante para ellos.
25:48Sí, sí, sí,
25:49está bien,
25:49eso lo entiendo,
25:51pero eso a mí
25:52no me importa.
25:54Yo solo quiero
25:55ver a mi hijo.
25:55Y lo va a ver,
25:58pero si se resiste
25:59a cumplir la sentencia,
26:00va a terminar
26:01en la cárcel
26:01y yo no creo
26:02que quiera
26:03que su hijo
26:03vaya a visitarla ahí.
26:04No, por supuesto que no.
26:06Bueno,
26:06pues entonces
26:07firme el acuerdo
26:08y respételo.
26:10Aquí dice
26:11que acepta
26:11el régimen de visitas.
26:19Me jura
26:20que esto
26:21se va a respetar.
26:22Le doy mi palabra.
26:28Está bien,
26:29lo voy a firmar.
26:33Créame
26:33que eso
26:34es lo mejor
26:34para todos
26:35y sobre todo
26:36para el niño.
26:42¿Qué tal?
26:43¿Bien?
26:44¿Qué tal?
26:44¿Cómo están?
26:46¿Bien?
26:47¡Licenciado!
26:52Qué gusto
26:53tenerlo aquí,
26:53es mi licenciado.
26:55Siéntese,
26:55por favor,
26:55qué gusto verlo.
26:57Gracias.
26:58¿Cómo está?
27:00Bueno,
27:01no,
27:01la verdad,
27:01no me quejo,
27:02pero ya me quiero
27:04ir de aquí.
27:05Estoy esperando
27:06la fecha
27:06de su juicio.
27:08Gracias.
27:11Oye,
27:12¿qué pasó
27:13con mi otro encarguito?
27:15Ya está resuelto.
27:17Me cae
27:18que yo sabía
27:18que era
27:20un abogado
27:21bien fregón.
27:22¿Y cómo le dice?
27:24Le ofrecí dinero
27:25a cambio
27:25de que quite los cargos.
27:29Perfecto,
27:30perfecto.
27:31Así que ya
27:32no se tienen que
27:33preocupar
27:34por su amigo.
27:34no.
27:37Gracias,
27:38me da muchísimo gusto
27:40que esté respondiendo
27:41bien.
27:43Le dije
27:44que no le iba a fallar.
27:45Yo no esperaba
27:45a mí,
27:46la verdad,
27:46mañana le mando
27:48una buena lana
27:49para que le pague
27:50al chillón.
27:50Perfecto.
27:51Sí, sí, sí.
27:51Me parece bien.
27:52y, claro,
27:54un extra
27:55para usted
27:55como agradecimiento.
27:57Como agradecimiento.
28:00Y por dinero
28:01no se acuerda.
28:02Ese,
28:04ese,
28:05yo lo consigo,
28:06lo consigo fácil.
28:07¿Qué pasó,
28:16licenciada?
28:17Marcela
28:17entendió
28:18la situación.
28:21Yo,
28:22yo nunca quise
28:22que las cosas
28:23llegaran a esto.
28:24Marcela sabe
28:25que si el procedimiento
28:26no se hizo penal,
28:27fue gracias a usted.
28:28por favor,
28:34perdóname,
28:35por favor,
28:36perdóname.
28:39¿Qué pasa,
28:40mami?
28:41¿Por qué lloras?
28:43Es que hay algo
28:44que no te he dicho
28:45y traté de evitar,
28:46pero ya me di cuenta
28:47que no puedes huir
28:48toda la vida
28:49de tus problemas.
28:51Vas a irte
28:52a vivir con tu papá.
28:55Él te va a cuidar
28:56y yo te voy a visitar,
28:58¿sí?
28:58¿Y tú vas a estar
28:59sola, mamá?
29:00Sí, mi amor,
29:01pero voy a estar bien.
29:03Voy a encontrar
29:04un trabajo
29:04y te prometo
29:06que voy a ser
29:07una mejor persona
29:09por ti.
29:12Sí sabes que eres
29:13lo que más amo
29:14en el mundo,
29:15¿verdad?
29:15Pero no quiero
29:16que estés sola,
29:18no seas triste.
29:20Voy a estar bien,
29:21mi amor.
29:21y mi amor.
29:28Hijo.
29:29No.
29:31Vente,
29:32tu mamá
29:32ya sí tiene que ir.
29:36¿De verdad
29:39que está haciendo
29:39lo mejor para su hijo?
29:43Licenciada,
29:43a pesar de todo,
29:44usted fue muy amable
29:45conmigo.
29:46Muchas gracias.
29:46No hay que agradecer
29:47y usted va a poder
29:48seguir viendo a su hijo.
29:50No ha perdido
29:50ese derecho,
29:51así que ánimo.
29:52Gracias.
29:55¿Quién te quiere llevar?
29:59Oye,
30:00perdón por lo que hice,
30:03sé que
30:04que no fue lo correcto.
30:07Está bien.
30:08Adiós, mi amor.
30:09Nos vemos pronto, ¿sí?
30:19No sabe cuánto
30:19le agradezco,
30:20licenciada,
30:21lo que...
30:22lo que hizo
30:23por mi hijo.
30:25Solo complico
30:25mi trabajo.
30:27Usted es un buen papá
30:28y yo sé que su hijo
30:29va a estar muy bien
30:30a su lado.
30:33Con permiso.
30:34Hasta luego.
30:38A ver,
30:39que eres buen niño,
30:41dice.
30:48Esto va a estar bien.
30:50Esto va a estar bien.
30:57Pásale, Roberto.
30:59¿Tequila?
31:00No, gracias.
31:01Como quieras.
31:03Qué gusto verte.
31:05¿En qué te puedo ayudar?
31:07Tengo algunas preguntas
31:08sobre el caso de Ramón.
31:11A ver,
31:12me dijiste que eso
31:12ya estaba resuelto, ¿no?
31:14Sí.
31:14Pero hay algo
31:15que no me queda muy claro.
31:17Por favor, siéntate.
31:22¿Cómo es que a un experto
31:23en armas de tiro
31:24se le puede escapar
31:25un balazo?
31:27No sé de qué hablas.
31:29Ya sé que cuando fuiste
31:29a tramitar
31:30el permiso de tu arma,
31:32adjuntaste el reporte
31:33de tu curso.
31:33Eso no tiene nada
31:36que ver.
31:37Tú te diste cuenta
31:39que fue un accidente.
31:41Sí.
31:42Y sé que lo primero
31:42que se enseña
31:43es el manejo seguro
31:44del arma.
31:45Y tú
31:46tomaste un curso completo.
31:48Eso es verdad.
31:50A ver,
31:51me descuide.
31:52Fue un accidente.
31:54No soy idiota.
31:58El tiro directo
31:59en el corazón.
32:00Estoy seguro
32:00que tenías muchos motivos
32:02para hacerlo.
32:03Eso no es cierto.
32:04Ya sé que Ramón
32:05te quería quitar la empresa
32:06y sobre todo
32:08me enteré
32:09que era amante
32:09de tu mujer.
32:12¿No te parecen
32:13motivos suficientes
32:14para querer
32:15deshacerte de él?
32:16¿Estás loco?
32:19¿Estás loco?
32:21Cárgate de mi casa.
32:24¡Y lárgate!
32:26Me planeaste todo.
32:28Me usaste.
32:30Me usaste
32:30para matar a alguien.
32:31Te juro
32:32que vas a pagar por eso.
32:34¿Y qué vas a hacer?
32:36¿Eh?
32:37Ya me declararon inocente.
32:39Solo me engañaste.
32:41Me engañaste
32:41para salir libre.
32:43Roberto,
32:44ya olvídate de esto.
32:47Ya.
32:48Sabes lo que eres, Alberto.
32:50Date cuenta
32:51que eres un asesino.
32:52Yo no voy a permitir
32:52que te quedes
32:53sin castigo.
32:55No entiendes.
32:58Tú no entiendes.
33:00Aquí la víctima soy yo.
33:02Él no era mi amigo.
33:04¡Ese infeliz
33:05era un traidor!
33:07Se acostaba
33:08con mi mujer
33:08en mi casa,
33:09en mi cama.
33:10Yo los escuché.
33:11Eso no es justificación
33:12para matar a nadie.
33:13Yo solo hice justicia.
33:16Me quité de encima
33:17la golfa de mi mujer
33:18y rescaté mi empresa.
33:21Yo no voy a permitir
33:21que Fanny
33:22siga siendo socia
33:23del asesino
33:23de su marido.
33:24Roberto,
33:26mejor deja las cosas
33:28como están.
33:29Solamente quiero
33:30que me digas una cosa.
33:32¿Por qué me buscaste a mí?
33:34¿Por qué no te conseguiste
33:35otro abogado?
33:36Cuando vi
33:37que había sacado
33:38Ibarra de la cárcel,
33:39siendo que todo lo acusaba,
33:42yo sabía
33:42que tú me ibas a ayudar.
33:45Tú,
33:46mi amigo.
33:46¡Eres un infeliz!
33:48Piensa bien las cosas,
33:50Roberto.
33:52Ya no hay nada
33:53que puedas hacer.
33:56Estás muy,
33:58muy equivocado.
34:01Hay muchos
34:01recursos de la ley
34:03que tú no conoces.
34:07Pero yo sí.
34:09Voy a aplicarlas todas
34:11para hacer que pagues
34:12por tu crimen.
34:24Adelante, por favor.
34:25Gracias.
34:26Licenciado,
34:27muy buenos días.
34:28Buenos días.
34:30Tome asiento, por favor.
34:31Sí, muchas gracias.
34:35Licenciado,
34:35¿ya tiene noticias
34:36de mi caso?
34:37Sí,
34:37le pedí que viniera
34:38porque ya nos dieron fecha
34:40para que dicten sentencia.
34:41Por fin.
34:43Estoy seguro
34:44que nos va a ir muy bien.
34:45Sí.
34:47Y yo lo único que quiero
34:48es que mi hijo
34:48se quede conmigo.
34:49Y lo va a estar.
34:51El proceso
34:51lo hemos manejado muy bien
34:53y a pesar
34:53de lo que su esposa haga,
34:55la audiencia
34:55que tuvieron con Lalito
34:57en la sala lúdica
34:58le va a dar al juez
34:59más claridad
35:00sobre su sentencia.
35:01Bueno,
35:01¿y cuándo es la fecha
35:02de audiencia?
35:03Mañana.
35:04¿Tan pronto?
35:05Así es.
35:07Afortunadamente,
35:07con este nuevo modelo
35:08de justicia
35:09las cosas son más rápidas.
35:11Licenciado,
35:13de verdad no sabe cuánto
35:14le agradezco
35:15todo lo que está haciendo
35:15por mí.
35:16Quédese tranquilo.
35:17Pues, la verdad,
35:19no lo sé.
35:20No sé si voy a poder dormir,
35:23pero,
35:24bueno, licenciado,
35:25pues ahí nos vemos mañana.
35:29Nuevamente, gracias.
35:36Pero,
35:37¿entonces cómo va a ser?
35:39Muy difícil,
35:40muy difícil.
35:41Todo esto puede ser
35:42largo,
35:44pedioso,
35:44pero si no tenemos cuidado,
35:46puede convertirse en algo
35:47verdaderamente grave,
35:48¿eh?
35:50Ay, no me lo imagino,
35:51pues por eso cudió usted.
35:52Dicen que es uno
35:53de los mejores abogados
35:54fiscales.
35:55Así es,
35:56así es.
35:57Mire,
35:57tenemos que examinar
35:58la auditoría
35:59para oponernos
36:00en todo lo que podamos
36:01a ella,
36:02es decir,
36:02reducir los costos
36:03en multas,
36:05impuestos,
36:06otras sanciones,
36:06¿me entiende?
36:07¿Y cómo hacemos eso?
36:09No se preocupe,
36:11son periciales contables.
36:12Tengo el personal adecuado,
36:14es algo caro,
36:15pero son los mejores,
36:16de verdad.
36:17Lo importante
36:18es salir de esta.
36:19Y va a salir,
36:20va a salir.
36:21Necesito también
36:22sus declaraciones
36:23de los últimos cinco años,
36:25los estados financieros
36:26de la empresa
36:26y los libros
36:28de contabilidad.
36:29Ay, no,
36:29yo le traje
36:30todo lo que tengo.
36:31Perfecto.
36:33Ajá, ajá.
36:34Sí,
36:35se pasa.
36:37Bueno,
36:37y después de estudiar
36:38la auditoría,
36:39¿qué hacemos?
36:40Bueno,
36:41tenemos que defendernos
36:43en el tribunal administrativo.
36:45Como le digo,
36:46vamos a solicitar
36:46a un contador
36:47certificado,
36:48amigo mío,
36:50la revisión
36:50de la auditoría
36:51para que se ajusten
36:52los resultados,
36:54se recalculen
36:54los impuestos.
36:56Luego de eso,
36:57bueno,
36:57pues ya.
36:58Podemos pedir
36:59la anulidad
37:00de las multas.
37:01¿Y se puede?
37:02Todo se puede,
37:04todo se puede,
37:04sí se sabe
37:05cómo hacerlo,
37:05obviamente, ¿no?
37:06Y, por cierto,
37:07no quisiera
37:09estarla molestando
37:11continuamente
37:11con dinero,
37:13pero ¿qué le parece
37:14un anticipo
37:15de unos 120 mil?
37:16¿Se cuenta?
37:18¿Eso es a cuenta
37:19de honorarios?
37:20Sí, no,
37:20bueno,
37:21solo una parte,
37:22¿eh?
37:23Hay gastos
37:23que solventar.
37:25Ya saben,
37:26los peritajes,
37:27lo que se tenga
37:28que soltar
37:28por aquí y por allá,
37:29pero no se preocupe,
37:31yo le voy rindiendo
37:32cuentas.
37:33Yo solo espero
37:34que tengamos
37:35buenos resultados.
37:35Si quiere pensarlo,
37:38yo no tengo problema,
37:40yo le doy
37:40el tiempo
37:41que necesite,
37:42pero cada día
37:43que deje pasar
37:44se complica
37:45más su situación.
37:54Me preocupa mucho
37:55lo que está pasando
37:56con Joel.
37:56Es que no puedo creer
37:57que sus hijos
37:58le hayan hecho eso.
37:59Él no se lo merece,
38:00siempre ha visto
38:01por ellos,
38:02no les cuesta nada
38:03dejarlo en paz
38:03con Marcia.
38:04Bueno,
38:05¿y qué va a hacer?
38:07Pues dice que no se quiere
38:08salir de su casa.
38:09¿Se va a esperar
38:10a que lo saquen?
38:11Siento que en el fondo
38:12él espera que sus hijos
38:13cambien de opinión.
38:15No,
38:15pero si ya está la orden,
38:16eso no va a pasar,
38:17Ricardo.
38:17Lo sé,
38:18lo sé,
38:19pero él digamos
38:20que tiene fe en ellos.
38:22Yo le dije
38:22que le ofrecía mi casa,
38:23pero pues no quiere.
38:26No sabes cuánto
38:26lo lamento,
38:27Ricardo.
38:28Gracias.
38:29¿Te digo algo?
38:30Yo no me podría imaginar
38:32lo que está viviendo,
38:33lo que está sintiendo,
38:34es más,
38:35ni siquiera puedo pensar
38:36lo que sentiría yo
38:37si mis hijos
38:37me hicieran algo así.
38:39Oye,
38:39¿y cómo vas con ellos?
38:41¿Cómo se ha portado Elena?
38:43Con los niños muy bien,
38:45es más,
38:45hasta te podría decir
38:46que mejor que nunca.
38:48Y Elena
38:48se ha calmado mucho.
38:51Vaya,
38:52pues ya era hora,
38:53¿no?
38:56Ay,
38:57licenciado,
38:58es que...
38:58La veo con muchas dudas,
38:59con muchísimas dudas
39:00si me va a perdonar,
39:01pero yo así no puedo trabajar.
39:03Si mi cliente
39:04no confía en mí,
39:05pues las cosas
39:05no van a salir bien.
39:07Bueno,
39:07es que es mucho dinero,
39:09pero como usted diga,
39:11nada más que sea
39:12lo más rápido posible,
39:13yo quiero deshacerme
39:14de este problema
39:15cuanto antes.
39:16Además,
39:17no quiero terminar
39:18en la cárcel.
39:18Exacto.
39:20Mientras más pronto
39:21tenga el dinero
39:22para moverme,
39:23más rápido lo resolvemos.
39:26Está bien,
39:28tiene razón.
39:29¿Le hago un cheque
39:29a su nombre?
39:30Por favor.
39:30Ok.
39:32A su nombre.
39:36Benjamín.
39:41Pues,
39:42muchas gracias
39:42y le voy a encargar
39:43mucho mi caso.
39:44Por favor,
39:45licenciado.
39:45Claro que sí.
39:47¿Estamos en contacto?
39:48Sí.
39:50Muchas gracias,
39:51me voy.
39:52Gracias, licenciado.
39:53Un placer.
39:54Un placer,
39:54certina.
39:55Hasta luego,
39:56Lidia.
39:56Hasta luego.
40:08Yo siempre quise
40:09que así fueran las cosas,
40:10que nos lleváramos bien
40:11por los niños,
40:12que hubiera armonía.
40:13Bueno,
40:13es que así debería de ser.
40:14Sí.
40:15Yo solo espero
40:16que así siga todo.
40:20¿Qué pasó?
40:23Alberto confesó.
40:24¿Qué te dijo?
40:25Logré que el muy desgraciado
40:27confesara que lo planeó todo.
40:29¿Se dan cuenta?
40:31Soy un idiota.
40:33Toda la investigación
40:33que hice
40:34la tuve que haber hecho
40:35antes de haber aceptado
40:36su caso.
40:37Mira,
40:38no te atormentes así.
40:39Alberto te engañó.
40:40Creíste que fue un accidente.
40:41¿Sabes de qué me convierte eso?
40:43En un pésimo abogado.
40:44Creí ciegamente
40:45en todo lo que me dijo
40:46ese imbécil.
40:47No, a ver, a ver, a ver.
40:48Tranquilízate, sí.
40:50Todos podemos
40:50cometer errores, ¿o no?
40:51Así es.
40:52Leonardo tiene razón.
40:53Mejor piensa con calma
40:55en lo que puedes hacer todavía.
40:57Sé que yo no lo puedo acusar
40:58porque yo llevé el juicio.
41:00Y eso sería, pues,
41:01muy poco ético, la verdad.
41:02Y tienes razón
41:02porque no puedes ser juez
41:03y parte.
41:05Estoy de acuerdo.
41:05Pero si consigues pruebas
41:07suficientes,
41:08tal vez otro abogado
41:09puede hacerlo.
41:10Por lo pronto necesito
41:11que Gustavo
41:12se haga cargo
41:12de la disilusión
41:13de la sociedad.
41:14Eso no tiene nada
41:15que ver con el homicidio.
41:16Bueno, yo no creo
41:17que haya ningún problema
41:17en que tú lo promuevas, ¿eh?
41:19Yo no voy a permitir
41:20que Fanny pierda su empresa
41:21y menos que se quede
41:22en manos de ese asesino.
41:33Buenos días, buenos días.
41:34Otra vez tú.
41:35Sí, y me da mucho gusto verte.
41:37Mira, te traje un café
41:38como te gusta.
41:39Gracias.
41:41Perdón que te dé lata.
41:42¿Ahora qué pasó?
41:43Pues tuve que venir
41:44a dejar unos escritos
41:45al juzgado
41:46y quise pasar a saludarte
41:48y recordarte
41:49que me debes
41:50el reporte de patología
41:51de los pulmones
41:52de la señorita Patricia.
41:54¿No ha salido todavía?
41:56No, licenciado.
41:57¿Y no sabes
41:58cómo para cuándo?
41:59A lo mejor
41:59la semana que entra.
42:01Perfecto.
42:03Date una vuelta
42:03de esos días.
42:04No te vayas a quedar
42:05esperando, por favor.
42:06No, no, no, no,
42:07no te apures.
42:08Yo me doy una vuelta.
42:09Muchas gracias.
42:09Gustavo, ya llegamos.
42:24Adelante, buenas tardes.
42:25Buenas tardes.
42:26Mucho gusto.
42:27Licenciado.
42:28Siéntate, siéntense, por favor.
42:30Gracias.
42:30Gracias.
42:32Fanny, te pedí que vinieras.
42:34Sí.
42:34Bueno, básicamente descubrí
42:39que Alberto
42:40todo lo hizo a propósito.
42:42¿Cómo?
42:43Sí, hice una investigación
42:44y él ya sabía
42:46que Berenice
42:46y Ramón eran amantes.
42:49Fanny, te pedí que vinieras.
42:53Fanny, te pedí que vinieras.
42:54Fanny, te pedí que vinieras.
42:56Legenda Adriana Zanotto