- yesterday
แม่ปลาบู่ ตอนที่ 44 (EP.44) วันที่ 27 กรกฏาคม 2568 ตอนใหม่ล่าสุด
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:30น่ากินจัง นั่น เราอยากซื้ออันนั้น
00:44ขนมต้ง ขนมต้งก็น่ากิน หอมจังเลย เข้ามาทอดใช่ไหม
00:53จะเอาไปถว่ายเจ้าพี่ให้เสวยตอนบาย
00:55โอ๊ย นั่น ๆ ผ้าผืนนั้นก็สวย สีกรีบบัวเจี่ยว
01:02ไปขอคุณนะ
01:05ไอ้พิด
01:08อังเอาอาจมาเพียงพอใช่ไหมวะ
01:09ต้องก็ได้จะพออยู่นะ พี่ก็เยอะอยู่แหละ แต่ก็มีจำกัดว่ะ
01:14ตอนนี่ sandbox มานะ ไม่ดีเตรียมอะไรมาไง
01:17คาก็ไม่ดีเตรียมอะไรมาเหมือนกัน
01:20หวังว่าพระรงค์จะไม่ทรงใช้อะไรมากมายหรอกหน้า
01:24อ้าว เฮ้ย หรอด้วยสิ
01:28อืม เสรอจึงเลยอ่ะ
01:30โอ้โห เยอะเกินฆาดเลยว่ะ
01:35เออดิ
01:36คนบางข้างก็จะซื้อของแบบนี้อ่ะนะ
01:39อืม ตรงฟู ใจสมไปยังไงบ้างจ๊ะ
01:43ยังไงอ่ะถูก แม่จำป้า พาให้สมไปเต็ดเต็ด เที่ยวนอกเบื้อง
01:49จนแบบว่า ลืมแก่ไปเลยละทิ้งให้เราอยู่น่ากลเป็นเดีوجว
01:56อยินแค่นั้นฉันก็สบายใจแล้วจ๊ะ
01:58ฝากตูแลยายายด้วยนะถ้าฉันเงOLLIไป
02:01ไอ้ว่ะว่าเองพωดอย่างนั้น่ะ
02:03ฉันจะ กลับเข้าไปในวังนะจ๊ะ
02:05เพราะว่าฉันมีคนที่ชันเป็นห่วงอย่างนั้น
02:11이� mural
02:13ก assets if i was hot
02:15เจ้าหนู!!
02:18ตimize โทรา Oscars ตันอยู่เชียว
02:19ช่วยยายไข่ของเราจ้า
02:21จ้ะ
02:23นี่หลานเราก็เก่งเหมือนกันเลยนะ
02:27ไม่อยากจะเล่า
02:28รบกล้าหานมาก
02:30ช่วยสู่กับหมอ ผітьด้วย
02:31จนพวกนั้นราบไปหน้าก้องไปเลย
02:34นี่เราลอดตายมาได้ส์เพราะว่าหลานเลยนะ
02:37進ika Såg
02:38นี่ไม่อยากเล่า
02:39แต่ก็เล่าอยู่แล้วไม่ควรありがとうございました
02:41เด็กอะไรจะมีพลังทitudinar
02:43ม Committee unfall
02:46ตรุป
02:46เอาอ Скارปั้ง อ่า จะซื้อไปซื้อ
02:49ซื้อ ซื้อจะซื้อ
02:51เอาอะไร 반�now some screen
02:53เอาที่ เอาที่ด้วยเน้也 เอ่ายพิสiesta เป็นที่
02:55เอ่ายพิสเอนี่ย บอกการพิส digit?
02:57เองอะไรบอกเป็นสน?
02:58กลับอ่า เอletsการกองคุ์ส pom
02:59เอ้ายพิส เอ็งบอก
03:01เอ้ายพิสèneว่า
03:03เอลนิ supplements เอ shiny
03:06เชีย อะไรกันเนี่ย สองคน
03:07เอาอาจมาได้สิ
03:10เอ膝 чувств
03:12แล้วเราจะมันดา ตอนนี้อาจเราหมดแล้วพ่อเจ้าค่ะ
03:22บอกให้นี่พูด
03:24อะไรกัน เรายังเดินไม่ทั่วตลาดเลยนะ
03:27ยังมีของอีกตั้งหลายอยากที่เราอยากได้
03:30แต่ไม่มีอาจแล้ว
03:34ความรู้สึกนี้มันยังไงกันนะ
03:36ความรู้สึกที่อยากได้แต่ซื้อไม่ได้
03:39ความรู้สึกที่ต้องอดถน
03:42โอ้ย ตายจริง
03:44เหมือนหมวงจริงๆด้วยนะเนี่ย
03:46พระราชมันดา สงไม่เป็นอะไรใช่ไหมพี่คะ
03:50เออ ให้หม่อมฉันไปหยิบยืมอัดมาก่อนได้นะพี่คะ
03:54ไม่ต้อง เราไม่อยากให้พวกเจ้าต้องเดือดร้อน
03:58เราไม่รู้ว่า เราจะได้กลับวังอีกเมื่อไหร่
04:02ที่ผ่านมา เราหมวดแต่จมอยู่ในตำหนักทอง
04:06จะจนลืมตัว เราผิดเองอ่ะ ที่ไม่ประมาณตน
04:12เจ้าพี่
04:26เจ้าพี่สมฝืนแล้ว เป็นยังไงบ้างเพคะ
04:32โอ้ย เจ้าพี่
04:36เจ้าพี่สมฝืนแล้ว เป็นยังไงบ้างเพคะ
04:42ยังเจ็บอยู่ ลุกไม่ไหวแล้ว
04:46แต่ก็ยังดีนะที่ยังไม่ตาย
04:49หมอบอกว่า เจ้าพี่ต้องสมฝักฝืนให้มาก ๆ นะเพคะ
04:55พี่คงต้องรักษาตัวอีกนานนะ
04:59แสงจัน
05:03พี่เป็นห่วงพระราณศีหรือเกิน
05:06พี่เป็นห่วงเมืองที่พี่ทนุทนอมมา
05:11ขำลังแย่
05:14เราต้องทำอะไรกันสักอย่างนะ
05:18ทำไมฉะนั้น พวกคนของเรา
05:21เขาทั้งหมดต้องเหลือดร้อนแน่ ๆ
05:24น้ำป่านนี่
05:27พวกมันทันก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง
05:33แล้วไหนผู้คนที่กำลังติดคกอยู่
05:36เขาจะได้กินข้าวกันหรือย่างนั้น
05:41เจ้าพี่ พอเธอไปค้าไม่ต้องพูดต่อแล้วไปค้า
05:47ส่งพักผ่อนให้มาก ๆ เขาพี่ค้า
05:51ขอเดชาบท่าอายัมควรเก้า
05:53ม่อมฉันจะเข้าไปตรวจดูความเป็นไปภายในวางเองพระเจ้าค่ะ
05:56ฮะ ฮะ ตำหารตลายมากเลยนะอื่น
06:00เรื่องนั้น เราคิดว่าเราจะโกหกอ้าย
06:03ว่าเราชอบอ้าย เพื่อเราจะได้อยู่นั้น ๆ
06:06แต่ก็เสียมอยู่ดี
06:08ถึงแบบนั้นก็เธอ เรา...
06:12เจ้ากลัวว่ามันริกาเขาจะกลับมาใช่ไหม
06:16อื้ง เจ้าชอบมันริกาเขาใช่ไหมหลัก
06:23ไม่เป็นไร เอาเถอะ เจ้าไม่ต้องตอบเราก็ได้
06:31ไป รีบไป ขอบใจนะ
06:35ใจนะ
06:37พระเจ้าค่ะ
07:05พี่เป็นห่วงพลานสีเหรอเคois
07:11fi เป็นห่วงพลานสีหรอเค сложно
07:12พี่เป็นห่วงเหมือนที่พี่รุ factoนม่ะ
07:13เราต้องทำอะไรกันสักอย่างนะ
07:15พี่... เป็นห่วงเมืองที่พี่ทุนทนอบมา
07:18เราต้องทำอะไรกันสักอย่างนะ
07:20พอพระทันก็ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร
07:22แล้วไหนผู้ควรที่กำลังติดคุ้มอยู่
07:25เขาจะได้กินข้าวกันหรือย่างไร
07:30แม่ เป็นห่วงลบที่ถึงลบนะสิ
07:33ไม่ต้องห่วงลบหรอก หลานยากเก่งอยู่แล้ว
07:36เราเป็นแม่ของพรมทัก
07:38อ้อออย
07:42โอ้ย
07:44ขอโทษ
07:45แม่ไม่ทันเห็น
07:46เราไม่เคยเศวนากระหยิงเช่าบ้าง
07:48ยอมรับเศษว่าเจ้ามีเจ็ตตนา
07:50ใส่ชุดไว้ทุกข์
07:51เพื่อทำรายวิธีสำคัญ
07:53ไม่ว่าหมอมฉัน
07:54จะพยายามทำดีซะแค่ไหน
07:57แล้วองค์ก็จะซองไม่มีวันยอมรับหมอมฉัน
08:00ใช่ไหมพี่คะ
08:02จงฟังให้ดี
08:03ต่อไปนี้
08:04ไปนี้ ถ้าใครกล้าแต่ต้องตัวอ้าย
08:07เราจะไม่ไว้ชีวิตไทยหน้าไหนทั้งนั้น
08:09เอาไป
08:09พระราชมารดาเพคะ
08:35เสด็จเข้าวันทมเย็ดไหมคะ
08:37นั่งตากลมนานๆ หม่อมฉันกลัวว่าจะประชวนเอานะเพคะ
08:43จิหิกลิ่นพอเราไปหาเอ้ยกับหลานกองเราทีสิ
08:53เรากิดถึงหลานแล้วเกิน
08:55แล้วก็เราอยากจะไปขอโทษเอ้ยด้วยจ้ะ
09:07เจ้า
09:21อันนั้น รบน่าจะชอบ
09:45เราอยากซื้ออีกตั้งหลายอย่างไปปากหลาน
09:49จะไม่มีอัดความจน มันเป็นแบบนี้นี่เอง
10:19ขออาหารหน่อยจ้า
10:23คนพวกนี้ช่างหน้าสงสารจัง
10:27แต่เราไม่มีอัดเลย ต้องขอโทษด้วยจริงจริงจริงจริง
10:33สนทยาพิสนุ สัมพระที่เตรียมมา
10:37ได้เอาขนมที่ซื้อเม่าว่ามาด้วยไหม
10:39แบ่งแห่งคนพวกนี้กินสิ
10:41รับด้วยกล้าวประเจ้าค่ะ
10:43ขอรออันนึง
10:47ขอรออันนึง
10:49ดีประเจ้าค่ะ
10:57ดีจริงจริง
10:59กินให้อร่อยนะจริง
11:02ม่อมป้าแสงจัก
11:20ทำไมถึงนี้
11:24ทางเวลา
11:26มรอนอีนร้อย
11:32ถูกไอ้ลูก
11:34ไม่จัก
11:36พระโลบ
11:38พระโลบลูก
11:40นันเด็ดยา
11:42ที่เวลาสิ
11:44สิ จริงจริง
11:46นี่มันเกิดอะไรขึ้น
11:48ถ้าไมทุกคนถึงออกมาจับวางหมดเลยล่ะ
11:52เราคิดว่า ทุกอย่างจะเรียบร้อยดีแล้วก็อิต
11:57ไม่เลยเลยค่ะ ไม่เรียบร้อยเลยแม่ แต่น้อย
12:02เตร็จยาทำไมเต่งงค์เหมือนช้าบ้านค่ะ พ timeframe ค่ะ
12:05แต่เคยรักษั่งว่า ไม่ประชาวบ้าน
12:09คือ...
12:11แย่...
12:13แย่ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วลูก
12:17อาย
12:19อายยืดวังของเราไปได้สำเร็จแล้ว
12:22ปูส рукเจ้า
12:25ปูของเจ้า ก็โดยมาทำร้าย
12:27จนแทวเอาชีวิตไม่รอด
12:29ทุกคน ถึงต้องหนีออกมา Morris
12:32ทรงไว้ยังไงนะพี่คะ
12:35ท่านตาค่านาฮอผีสำเร็จแล้วนะพระเจ้าค่ะ
12:38บอผีมันลงนารกไปแล้ว
12:41แต่เด็กพ่อก็ควรหายบายแล้วนะ gamb?"
12:44จิกลิ่น เจ้าพีย์ไม่หายจำมุลของอ้อคอี้อีกเหรอ
12:48ไม่เลยเพคะ พระดาชบิดาเพยามสู้แล้ว
12:53แต่ดูเหมือนว่า มีคนคอยหนึ่งหลังอ้าย
12:56และเสริมลิกของมนต์นั่นอยู่เพคะ
12:58มันจะเป็นไปได้ยังไง
13:00งั้นก็แสดงว่า คนที่โรงของใส่พอมาทักตอนนี้
13:05ไม่ใช่นางหมอผีอีกต่อไปแล้วยังไงล่ะ
13:08แล้วจะเป็นใครไปได้จ้ะคะ
13:11เอ้ย
13:16ที่เรามาที่นี่ ก็จริง ๆ แล้ว
13:21เราอยากขอโทษเจ้าจากใจจริง
13:24ที่เราเคยว่าร้ายเจ้า
13:26ทั้งคำพูดและการกระทํา
13:29เปล่าถึงเขา
13:31เราโดนเขาสะเอง เราถึงได้รู้ว่ามันรู้สึกแย่แค่ไหน
13:36พระมันดา
13:40หนังอ้าย มันร้ายจริง ๆ
13:44เราไม่คิดว่า ชีวิตของเรา
13:48จะเดินทางมาถึงจุดนี้จนได้
13:52ถ้าเราดูแล้วเจ้าดี ๆ ตั้งแต่แรก
13:55เจ้าคงไม่ต้องหมีออกมา
13:57เรื่องแบบนี้ก็คงไม่ต้องเกิดขึ้น
14:00ถ้ามันดา อย่าโทษตัวเองเลยเพคะ
14:04มันเป็นกรรมเก่าของเอ้ยเอง ที่ไม่สามารถลิดหนีได้
14:11ยังไงอ่ะ เราก็รู้สึกผิดอยู่ดีแหละเอ้ย
14:18เอ้ย รู้ไหม ว่าเราเดินทางมาเหนื่อยมาก
14:26เราเดินทางมาไกลมากแค่ไหน จะรู้ไหม
14:30เราไม่มีทางเลือกอะไรเลย
14:32ต้องนอนกับพื้น อยากกินอะไรก็ไม่ได้กิน
14:36เราก็รอมาลมากมาเลยนะเอ้ย
14:42เตร็จเยอะ
14:47องค์พระช่วงจัดการกับพระอารมณ์ไม่ถูกระมังดีคะ
14:50พระองค์สงผ่านเบื้อนเศษเทือนพระไทยมามาจริงๆ
14:54ในช่วงเวลาสั้นๆ
14:58เตร็จเยอะ
15:01เยอะ ใจอ่ายอ่อนละ หวาดไว้หนัก
15:15ได้สบพักเผ้นแจ้ง นากันแสง
15:25ทุกคนต่างลบนี่ ใร้เรี่ยวแรก
15:31ทุกคนต่างหลบนี้ รายเรี่ยอร่อง
15:34สิ้นคลИอบแปลง ยืนหยอด
15:37ไม่อีกเร น
15:40อาอา อา กรัว
15:44嗰ไม่อยากกลับไปแล้วพี่ค้า
15:46อย่างว่าเราจะแก่ไปด้วยกัน fitted
15:48มันเพเราไม่อยากกลับพี่
15:50กลับเพื่อลูกได้มั้ย
15:51พี่ค่ะหล้องแล้ว ..]
15:52ถ้ายกลับเฎ SP lenะ
15:54มานี่
15:56ไม่แต่ต้องตัวค่ะ
15:58เธอลูก
16:00เราไม่ใช่ลูกค่ะ
16:02เสด็จพ่อสาวตื่นเจ้าพาเจ้าค่ะ
16:20ทุกคนจ้า
16:24เอ้ยตัดสินใจแล้วจ้า
16:26เอ้ยจะกลับไป
16:29เชลษแม่
16:31เจ้าพูดจริงๆเหรอ
16:32ถึงครับเป็นจะกลับไปช่วยพรมธร怪
16:35ใช่ไหมเอ้ย
16:38เปล่าไห้เลยคะ
16:40เอ้ยแค่จะช่วยทุกคนหpsilon heavily
16:44เอ้ยจะทวงคืนสิ่งที่เป็นของเอ้ยกลับคืนมา
16:48ก่อนหน้านี้
16:49สิ่งที่เอ้ยต้องพระเชิง
16:50คือกรรมเก่าวที่เอ้ยไม่อาจหลีบหนีได้
16:54แต่ต่อจากนี้
17:09ขอบใจมากนะจ๊ะเอ่ย ขอบใจจ๊ะ ขอบจริงนะจ๊ะ
17:13ใจค่ะ
17:14รบ
17:16เดี๋ยวเราจะกลับไปที่ชุนชนเก่าที่แม่เคยอยู่นะจ๊ะ
17:20ได้คุณค่ะ
17:22เย้...
17:25รบ
17:26ขอรับ
17:28เอ็ง อย่าลืมตัวนะ
17:31รบรู้แล้ว ขอรับ
17:33รบเพ่อ ปล่อยใจ สบาย สบาย
17:37รบ
17:39เป็นอะไร หรือเปล่า ลูก
17:41ไม่ พระเจ้าค่ะ
17:43อืม...
17:46อืม...
17:48อืม...
17:50อืม...
17:54อืม...
17:56อืม...
17:58อืม...
18:00อืม...
18:02อืม...
18:04มากจ้า
18:06มาก
18:15ทำไมเห็นสิเอ้ย
18:17ขออัดหน่อยจ้า
18:20อืม...
18:22ขออัดหน่อยได้มั้ยจ้ะ
18:24อืม...
18:26อืม...
18:27รอ...
18:34เออ...
18:35แล้วนี้พระไม่เห็นสีส่งคลิปร้อยอย่างเพคะ
18:37ว่าจะกลับเข้าวังไปยังไงไม่ให้มีปัญหา
18:41นั่นสิ
18:42ไม่ทรงกลัวพวกมันจับเอาเหรอเพคะ
18:44เหรอเพคะ
18:47เราเพราะมีวิธีอยู่จ๊ะ
18:49ตอนนี้สิ่งที่มนดำทำให้เจ้าพี่ต้องการอย่างเดียวก็คืออ้าย
18:54ถ้าเราไม่ไปแย่พวกเขาออกจากกัน
18:57เจ้าพี่ก็จะไม่ส่งพีโรธ
19:00หลังจากนั้นค่อยคิดหาวิธีแก้มนดำกัน
19:14มันหมายความว่ายังไง
19:21อ้ายังอยู่ในวางกับให้ผมมาทัก
19:25งั้นก็แสดงว่า
19:29อ้ายยุดวางสำเด็จแล้วอย่างนั้นสิ
19:32อย่างนี้ก็เข้าทางข้าน่ะสิ
19:37เจ้านะสิ
20:07ลูกค่า ลูกค่ายังอยู่
20:22ขวาดวางคมประเจ้าค่ะ
20:24พี่หุ่ง อ่ะ
20:36อ่ะ
20:38เหมือนชาญชัย
20:40เราคิดว่าเจ้าจะหนีไปกับพวกนั้งจีนั้งกินสะอีก
20:45ทำไมพี่ต้องหนี พี่จะทิ้งอ้ายได้ยังไง
20:49วันเงิด
20:51พอมฉันใหม่ถึงในเชิงพี่น้องประเจ้าค่ะ
20:54อย่าเอาไป
20:56เจ้าพี่
21:01คนอย่างพี่อุ่งเนี่ยนะเป็นห่วงฉัน
21:04ต้องคุยให้รู้เรื่อง
21:16พี่อุ่ง
21:18พี่อุ่งคิดจะทำอะไร
21:21อย่าคิดนะ
21:23ว่าอ้ายไม่กล้าทำอะไรพี่
21:26พี่จะมาขัดขวางอ้ายหรอ
21:29อ้ายไม่สนหรอกนะ
21:31ว่าจะเป็นหน้าไหน
21:33พี่ไม่ได้มาขัดขวางอ้าย
21:35คือ
21:37พี่ชอบอ้าย
21:43ว่ายยังไงนะ
21:45อ้าย
21:47มีอะไรรึเปล่า
21:49อ่ะ
21:51ไม่เพียคะ
21:53ไม่มีอะไรเพียคะ
22:03พี่อุ่งเนี่ยนะชอบอ้าย
22:05แล้วก่อนหน้านี้
22:07อ้ายก็อุสาววิ่งเลยตามตือพี่อุ่งมาตลอด
22:11เพราะตอนนี้
22:13อ้ายมีคนลักของอ้าย
22:15พี่อุ่งก็มาบอกชอบอ้ายเนี่ยนะ
22:17เออ
22:19พี่ขอโทษนะ
22:21พี่รู้ตัวช้าไป
22:23งั้นพี่ไปนะ
22:25อย่า
22:27ถ้าอ้าย
22:29ถ้าอ้าย
22:31ถ้าอ้าย
22:37ถ้าอ้าย
22:39ขอให้พี่อุ่งอยู่แล้ว
22:41พี่ก็จะอยู่
22:47พี่ก็จะอยู่
23:01เจ้าข้าพวกเจ้าจะถวายการดูแลองค์เนื้อหัวให้ก่อน
23:14พาเจ้าค่ะ
23:16ดีจ้ะ
23:17ให้เจ้าพี่ได้พักเนียบเนียบแบบนี้
23:21น่าจะดีต่อร่างกายที่สุด
23:22เจ้าจะทำยังไงต่อดีล่ะ
23:27เอ้ยก็จะเข้าไปในฐานะพัมเหตุสิวิที่แท้จริงแพ้คะ
23:33โชคดีที่มีพรรพย์การต่อรองก็จะง่ายขึ้น
23:38เอ้ยจะไม่ยอมอีกต่อไปแล้วเพคะ
23:41เอ้ยจะปกป้องลูก
23:42ไม่ใช่ให้ลูกมาปกป้องเอ้ย
23:45และระหว่างอยู่ในนั้น
23:48เราก็ค่อยมหาวิธีแก้มนดำกัน
23:50ท่านรืสีเคยบอกไว้เพคะ
23:54ว่าการร้างมนดำมีอยู่สองวิธี
23:57คือ... ทำลายคนทำของ...
23:59ไหมก็ทำลายของ
24:01ซึ่ง แม่หม่อก็ตายไปแล้ว
24:04แล้ว... ใครเป็นคนทำของหรักเพคะ
24:08นรางขนิจถีไง
24:11มาดีเจ้า
24:14รุงชม
24:16อ่ะ... ตอนนี้...
24:18ของ ยังมีอยู่จ๊ะ
24:20คนที่เร็วของก็คือนรางขนิจถี
24:22ไม่ใช่แม่หม่อจ๊ะ
24:23คือ แล้วตุกตามัดใจอยู่ที่ไหน เดี๋ยวค่าจะช่วยเองจ้ะ
24:27ค่าอยากจะร้างแทนแทนเมียค่า ที่จะแช่มต้องมาตาย
24:53ว่าจะหลับได้ ทำตัวตามติดอย่างกับเจ้ากำนายเรียน
24:59สรุปมันดีหรือไม่ดีวะเนี่ย
25:03หน้าเบื่อชมัดเลย
25:07พี่ไม่ได้มาขัดขวางอ้าย
25:09คือ พี่ชอบอ้าย
25:13ออกไปหาพี่อุ่งหน่อยดีกว่า
25:19อ้าย
25:24อ้าย
25:25ถนาเทศ
25:27โอ้ย
25:29ว่าเบาสิ
25:31แต่มันก็ตื่นเหรอ
25:35มานี่
25:43แค่เข้ามาได้ยังไง
25:45คือ ข้าไปเป็นคนจรมา
25:48แต่ตอนนี้ข้ามันเป็นทหาแล้ว
25:50จะได้มาอารักรูปของเราไง
25:54ทำบ้าอะไรเนี่ย
25:56นี่
25:57เราสัญญากันแล้วไม่ใช่ว่าเราจะลุงลือลำเดียวกัน
26:00เอานี้
26:02สถาปนายข้าใหม่สิ
26:04ข้าอยากอยู่กับลูป
26:06ไม่
26:08ไม่มีทาง สะรอด
26:10เรื่องอะไร
26:12ฉันเกืบจะตายไปแล้วด้วยสามแกรู้ไหม
26:16ฉันไหลไม่ยอมช่วยฉันออกจะคุ้บ
26:19แล้วอยู่หวังว่าฉันจะช่วยแก
26:21ออกไปเลยไป
26:23นี่อาย
26:24ข้าภายามช่วยเจ้าแล้วจริงๆนะ
26:28แต่ก็แผ
26:31เพราะไรน้ำยาเงิน
26:34คนหนึ่งอายเนี่ย
26:36ไม่ครบคนที่ไรไปโยชน์เหรอนะ
26:39ฉันทำแบบนั้นมาตลอดนั่นแหละ
26:41ฉันถึงมีทุกวันนี้ได้เงิน
26:43รู้ไหมซะ
26:46แล้วถ้าค่าช่วยเจ้าได้ล่ะ
26:48แล้วถ้าค่ามีประโยชน์ต่อเจ้าล่ะ
26:51เจ้าจะให้ค่ามีสวนร่วมกับลูกไหม
26:58ก็...คงงั้นมะ
27:02ได้...ได้สิ อ้าย
27:05ค่าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวัง
27:08แต่ตอนนี้...
27:11ค่าขอจับลูกหน่อยได้ไหม
27:14นะ
27:19น่ารำคาญจริงๆเลย เร็วๆสิ
27:32แค่นี้แหละ
27:44ทำไมสภาพในวางถึงเป็นแบบนี้ละคุณเท้า
27:54หม่อมฉันก็ไม่ทราบเลยค่ะ
27:56นั่งกำนันก็หายไปไหนกันหมดก็ไม่รู้
27:58ที่นี้ไม่ก็มีคนดูแลเลยอ่ะ
28:00แล้ว...ตรงนั้นก็มีเลือดไปค่ะ
28:02มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ ตอนที่เราไม่อยู่
28:04หรือว่า...ม่อผีเมืองได้สำเร็จ
28:06ถ้าอย่างนั้นก็มีเลือดไปค่ะ
28:08มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ ตอนที่เราไม่อยู่
28:10หรือว่า...ม่อผีเมืองได้สำเร็จ
28:12ถ้าอย่างงั้นผมกับเมืองต่อ��น Greens
28:15AMyou
28:19ถ้าอย่างงั้นเรากลับเมืองคิลิมาทกันดีไม่เพคะ
28:23ที่นี่...มันน่ากลัวไม่น่าอยู่แล้ว
28:26โทโris ไม่น่ากลับมาเลย
28:28ไม่ได้ เราเป็นห่วงอื่น
28:30เราต้องรู้ให้ได้ก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น
28:32儀ศษีดา...มันไม่คุ้มกันรกนะเพคะ
28:35เนี่ยพระมาณดาแสงจัญ禍
28:37จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้
28:39งั้นเราไปดูที่ตำหนักของม่อมแม่กันเธอ
28:45จะไปไหนกัน
28:47พระเจ้า
29:01เจ้าพี่เพคะ
29:02คือว่า
29:04เจ้าพี่เสด็จไปก่อนเธอนะเพคะ
29:07เดี๋ยวน้องตามไป
29:17นี่ โภทหาร
29:19เยินเบื่ออยู่ได้
29:21นี่ตามเจ้าพี่ไปสิ
29:27พี่อุ่ง
29:31พี่อุ่งจ้า
29:33คิดถึงพี่อุ่งแล้วจ้า
29:35คือ
29:37ใจอายมันเต้นต้มต่อมต่อมทั้งคืนบอกไม่ถูกเลยจ้า
29:41เขิดน่ะ
29:43เขิดน่ะ
29:45เอ่อ
29:47พี่ก็คิดถึงมากันจ้า
29:49พี่อุ่ง
29:51เราคงต้องหาเวลาอยู่ได้กันสองต่อสองบ้างแล้วล่ะจ้า
29:57อายอ่ะ
29:59ไม่คิดเลยนะว่า
30:01พี่อุ่งจะหันมาชอบอายสักที
30:03อุ่ง
30:05อุ่ง
30:09อุ่ง
30:13มาริกา
30:15นั่งมาริกา
30:17ฉันว่าเราแกต้องกลับมา
30:19พี่อุ่งจ้า
30:21บอกเข้าไปสิจ้าว่าตอนนี้อ่ะ
30:25พี่อุ่งชอบใคร
30:27ชอบใคร
30:33พี่ชอบอายจ้า
30:37อุ่ง
30:39เห็นไหม
30:41ฉันไม่ต้องเป็นหนังเอ้ยเนี่ย
30:43พี่อุ่งเขาก็รักฉัน
30:45สมนั้นหน้า
30:47มันน่าดีนะ
30:49นั่งมุนเทาพี่ไหร่
30:51แกเพิ่งจะกลับมาเนี่ย
30:53ก็ยังคงงงงงอยู่สินะ
30:55ฉันจะให้แกเลือก
30:57ว่าจะไปอยู่ในคุก
30:59หรือว่าจะก้มหัวให้กับฉัน
31:03แกเคยบอกฉันดี
31:05ว่าให้ตายยังไงเนี่ย
31:07แกก็จะไม่มีหวันเขารบฉัน
31:09ถ้าอีกอ่ะ
31:11ฉันจะให้แกเลือกกื่นคำพูดของตัวเอง
31:13หรือว่าจะเลือกความตาย
31:15ฮะ
31:19ม..ม..มอมฉันเลือก
31:21เพราะมะเหสี
31:23ในสีอ้ายเพคะ
31:28ฉันเกลียดแกนะนั่งคุณเท้า
31:30แต่ฉันก็ชอบความเปลี่ยนสีไว้ของแกจริงๆ
31:34ได้!
31:35มารับชัยฉัน
31:38ส่วนแก
31:39นั่งมาริกา
31:41เอามันไปขังร่วมกับคนอื่น
31:45ปล่อยแล้วเดี๋ยวนี้
31:49อะไรกัน
31:50เราเป็นพธิดามาจากเมืองอื่นนะ
31:52จะมาสั่งจับกันง่ายๆแบบนี้ไม่ได้
31:54ผ่าคิลิมาทรู้คงทำสึกกับพนาลสีแน่
31:57เจ้าพีพมันทันจะต้องไม่ยอม
31:59ยอม
32:02ถ้าไม่เชื่อเนี่ย
32:04ก็มาฟังกับผู้สิ
32:10ไอ้ไปก่อนนะจ๊ะพี่อุ
32:22จับนางไปขังกุกสิ
32:28รออะไร
32:30เท้าพรมทัด
32:31ท่านดูตัวไหมว่าท่านกำลังพูดอะไรอยู่
32:33อยากทางสงคามหรือไง
32:35ก็เจ้าไม่ชอบอ้าย
32:37จับนาง
32:42เป็นไง
32:43ได้ยินฉัดหรือยัง
32:46ขนาดคนอื่นเนี่ย
32:47เขายังอยู่ไม่ได้เลย
32:50แล้วแก่เป็นใคร
32:54ทะหาร
32:55จับมัน
32:57ไม่ต้อง เดี๋ยวข้าจับนางเอง
33:01พี่หุ่ง
33:02พี่หุ่งจะไปไหนอ่ะ
33:04พี่หุ่ง
33:05อ้าย พี่อ้ายจะไปไหน
33:13ออกมาพรแล้ว
33:15ปล่อยแล้ว
33:16ปล่อยแล้วสิ
33:20เราจะเดินกับเมืองเอง
33:22ไม่ได้
33:23เราจะปล่อยให้เจ้าไปกับไว้คนเดียวได้ยังไง
33:25ทำไมจะไม่ได้
33:27จะมาส่วนใจแล้วทำไม
33:28มาช่วยแล้วทำไม
33:30มาให้ความหวังแล้วทำไม
33:32คนหลายใจ
33:35ไหนว่าชอบเอ้ยไง
33:37ภาธิดา
33:38ภาธิดาฟังฮะ
33:40เราไม่ได้ชอบเอ้ย
33:41เอ้ย
33:43เออ ก็รู้แล้วไง
33:45ว่าตอนนี้ชอบ Alison
33:47จะย้ำอะไรรักหนา
33:49คนมีใส่ ไม่ดี
33:51คนไม่มีหัวใจ
33:53นี่ เราไม่ได้ชอบใครทั้งนั้นแหละ
33:55เรารักเจ้า
33:59ที่เราผู้แปล abnormนั้น
34:01ก็เพื่อรอเจ้าคนเดียว
34:03เพราะว่ารักเจ้าไง ได้ยินไหม
34:05ที่เราทำทุกอย่างก็เพื่อเจ้า
34:07ไปกับเราเธอ
34:09นี่ หมายความว่ายังไงสิ่งที่เจ้าพูดหน้าวังน่ะ
34:28ไม่ได้พูดอะไรเลยน้ำพระเจ้าค่ะ
34:34เจ้าบอกว่ารักเราไม่ใช่เหรอ
34:36ทำเนียนทุกทีเลยนะ
34:43อย่าเน้นถามตอนนี้ได้มั้ยพระเจ้าค่ะ
34:46คือตอนนี้ไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่
34:49ยายหม่อมฉันไม่ได้อยู่ที่นี่
34:52ทำไม อยู่กันสองคนแล้วทำไม
34:56คือ แบบว่า คือ
35:02เราถามว่าทำไม
35:04อยากเข้ามาใกล้
35:06ทำไม
35:07ปอกว่าอยากเข้ามาไง
35:08ทำไมล่ะ
35:09เขาบอกว่าอยากเข้ามา
35:11ทำไม
35:12ทำไม
35:13มีไหวแล้วเฮ้ย
35:15นี่พฏิดา
35:16หม่อมฉันไม่ได้มีความอดทนสูงขนาดนั้นนะ
35:19อย่าทำแบบนี้กับใครอีก
35:21ร้วยระยะห่างสัก 39
35:23ไม่เช่นนั้น หม่อมฉันจะจุพธิดาตอนนี้เลย
35:26เฮ้ย
35:31เข้าใจแล้ว
35:33อิ่งจ้า พธิดาจ้า ชุดมาแล้วจ้า
35:38เฮ้ย
35:46มันยากาศจากแต่งเฮ้ย
35:50นี่จ้า ขธิดา
36:02เอนนี่อิ่ง
36:03ถ้าไม่เห็นสีเอ้ยจะเข้าวังวันนี้แล้วนะ
36:05จะไม่ไปด้วยกันจริงๆเหรอ
36:07ไม่ล่ะ
36:08เราต้องคุ้มคอมพธิดา
36:10เราต้องส่งหน้าไปที่เมืองเคมาก
36:12ไม่ไป
36:13ใครบอกว่าเราจะกลับ
36:15เราอุศาห์มานั้งไกลนะ
36:17แล้วจะให้ทำยังไง
36:18ที่เมืองพารณาสีมันตลาย
36:21พธิดาก็เห็น
36:22งั้นก็ไม่ต้องเข้าไปสิ
36:23อยู่ที่นี่ไง
36:24ทำไม
36:26รังเกียดเราเหรอ
36:27อยู่ที่นี่ไม่ได้ใช่ไหม
36:29งั้นก็อยู่ที่นี่
36:31ดูที่นี่ แต่ว่าอย่าบ่นว่ารำบาก
36:34นี่บ่นหรอกหน่อย
36:35พูดแล้วนะ
36:39ที่นี่ เรากำลังเป็นกล้างขวางคอเขาอยู่กว่าวะ
36:44น้ำมาสิ ไปแบบนี้
37:01ขอพระท่านอภัย เข้าไม่ได้พระเจ้าค่ะ
37:12ไม่เห็นเราเหรอ
37:14จำเราไม่ได้หรือยังไง
37:20กล้าขัดควางอดิตพระมเหสีหลวง
37:23กับพระราชโอรท ในสายโลหิตแท้ๆของพระราชาหรือไง
37:31อัวพระท่านอภัย พระเจ้าค่ะ
37:33พวกข้าไม่ได้พท่ายร่วงเกิน
37:34แต่...
37:37ท่านทะหารทั้งหลาย
37:43หากเลืดเนื้อของพวกท่าน คือพระนศี
37:44และมีใจพักดีต่อราชบันลั่ง
37:45ไม่ใช่กระบutan
37:46ก็ขอให้หลีกท้านให้แก่พวกเราเธอ
37:51ท่าวพี่ชัยทะทรงเคยมีพระเมตาแก่พวกท่าน
37:53พวกท่านน่าจะรู้อยู่แก่ใจว่าสิ่ง Justice
37:55เท่าพี่ชัยท้าศตรงเคยมีพระเมียตาแก่พวกท่าน
37:59พวกท่านน่าจะรู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งในคนกระทํา
38:02ไม่ใช่หลับหูรับตา รับคําซัง
38:05หากสิ่งนั้น คือสิ่งที่กำลังฉุดร้างบ้านเมือง
38:09ไปสู่ไฮยนา
38:11สงพระเจริญพระเจ้าค่ะ
38:25ป่ะ
38:28ม่อมฉันมีแผงที่จะทําให้เอ้ยขึ้นคองราดโดยชอบทํา
38:33และมีอำนาจเหนือพรมศัด
38:35เราต้องทํายังไงบ้างล่ะ
38:37ції และมีอำนาจเหนือพรมศัด
38:38เราต้องทํายังไงบ้างล่ะ
38:40attemptingอยู่ในอลกไปด้วยความเสียดาย
38:42ที่แผนของเองมันไม่สํ Clara
38:45จงไปสือสุขตินะ แม่แท้ม
38:48ในเมื่อทุกท่านเห็นพร้องต้องกันล่ะว่า
38:50โอ้งเหนือหัวส่งวิปนา
38:52และไห้ความสามารถในการบริหารรัชพรากิจของบ้านเมือง eh
38:52สามารถในการบริหารรัชภารกิจของบ้านเมืองโดยสิ้นเชิง
38:56เราขอประกาศต่อหน้าทุกท่านในฐานอัพพระมเหสี
38:59เราขอรับหน้าที่เป็นผู้สำเร็จรัชการแทนพลก
39:02ฉันไม่ยอด!
39:03ขึ้นได้ก็ลงได้
39:04เครื่องมือในการต่อรองหงมันคือพระโอรส
39:07ใช่ไหม
39:22ในฝังของข้า
39:28นางเอ้ยไปลูก
Recommended
41:34
|
Up next
39:31
39:22
39:31
39:11
39:25
42:04
39:31