- 2 days ago
แม่ปลาบู่ ตอนที่ 43 (EP.43) วันที่ 26 กรกฏาคม 2568
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:05สำหรับอาหารเพคะ ขอบใจ
00:33อ้า นี่นังม่อมแม่น่ะ มันยังอยู่ใช่มั้ย
00:39เพคะ แล้วมันกินอะไร
00:42ฉันเดียวกับองค์เหนือหัวเพคะ
00:45ห๊ะ ไม่ได้สิ ฉันไม่อนุญาต
00:48อาหารพวกนี้มาเป็นของของฉัน ฉันไม่ให้มันกิน
00:53ฉันไม่มีท้าให้มันอยู่สุขสบายเหรอ
01:03ที่สุดที่สุดที่สุดท้าย
01:33นี่ของนังหม่อแม่ใช่ไหม
01:41เพคะ
01:43ถ้ามีเหยสีเพคะ
01:59อย่าทำแบบนี้เลยเพคะ
02:01อย่าไม่ยก
02:02이�doo
02:02อ BURN
02:13รอไป
02:14ฮังนี้ไม่เป็นของฉละ
02:15ฉันไม่อนุญาลให้มันกินของของฉัน
02:19มันอยากอยู่ก็ให้มันอยู่ไป
02:21ฉันจะพักป็ม ไปให้มันกิน
02:24มาเก็บไป
02:25เร็วสิ
02:27ไม่ได้นะเพคะ
02:28siguelifting
02:29เดี๋ยว!
02:31อย่าทำแดบนี้เลยเพคะ
02:33มันเกินไปนะเพคะ
02:35นั่นก็พระราชมารดาเหมือนกัน
02:37และที่นี่
02:42ยอมไม่ได้เพคะ
02:46มานิ!
02:48มาน rasp
02:50มาล่ะนี่
02:51จะทำไรเพคะ
02:52นี่แค่เตือนนะ ใครที่มันก้าขับข้า ฉันก็ต้องโดนแบบนี้แหละ
03:05รัวไว้สะ ว่าที่นี้ฉันคุม
03:08ฉันสักอะไรพวกแกก็ต้องทำ ข้อใจไหม
03:11เธอคะ
03:13แล้วมาเก็บผักต้มนี่ ไปให้นังหม่อแม่กิน
03:18แล้ว
03:20ฉันบอกให้เร็วเร็วไง
03:24รีบเอาไปให้สิ
03:30ขอคะ
03:44หนังหมดแม่ก็ว่าฉันหน้าดาษ
03:48แกนั่นแหละที่น่าดาษ
03:51ฉันจะให้แกกินแบบนี้ทุกวัน
03:53ทุกวัน
03:55อยู่ได้ก็อยู่ไปสิ
03:57หือ
04:00เฮ้ย
04:03เฮ้ย
04:06เฮ้ย
04:07เฮ้ย
04:09เฮ้ย
04:11เฮ้ย
04:11เพราะชมันดาษ
04:13หม่อฉันขอประทานภัยนะพี่คะ
04:16เป็นอะไรน่ะพี่ ขอโทษทำไม
04:22เฮ้ย อะไรกันน่ะ
04:25ผักต้อมงั้นเหรอ
04:27คือ เป็นพระกระสะรับสั่งของพระมเหสีอ้ายเพคะ
04:31ผมฉันก็โดนมาครับมาเพคะ
04:34เอาออกไป เราไม่กิน เราไม่ใช่นักโทษ
04:39เราโดนวันไล่ออกจากตำหนักไม่พอ
04:42อย่าทำแบบนี้อีก หวังของเราแท้ๆ
04:49เราจะเป็นลมอ่ะ
04:51สักษีของเรา สักษีของเราไม่เหลือแล้ว
04:54พระราชมันดาพระไทยเย็นๆนะเพคะ
04:56เดี๋ยวพวกม่อมชั้นจะทำถวายใหม่ให้เอง
04:59พี่ พี่ รีบเอาออกไปเลย อย่าเอามาถวายอีก
05:02เดี๋ยวเราตัดกัน จ้า
05:05จี กริน ฝาดด้วยนะ หนูรับไม่ได้จริงๆ เข้าใจแล้วใช่ไหม
05:20เทคะ
05:24อ้าว เป๋าเป็น
05:27อ่าว เปล่า
05:42หมอ bus
05:46เจ๋ยว เธ้า
05:49จี กริน ฝาดสIB
05:50เทพราชมันดาเป็นยังไงบ้าง
05:53ทำไมมือเป็นอย่างงั้นหรอ ค Heo
05:55เออ
05:57อย่าบอกนะว่าฝีมือนัง آเอ
06:01โห นัง آ Earl
06:02ฉันรู้นะว่ามันหนักเลว
06:03แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะเลวได้ขนาดนี้
06:05แม้แต่คนี้ไม๊เกรี่ยвข้อม
06:07มันก็ไม่เว็น
06:09ฉันว่าคุณเถาออกมาเถอะนะ
06:11ไม่ต้องอยู่รับใช้พวกมันแล้ว
06:14ส่วนพระราชมารดาแสงจัน
06:15พวกฉันจะทหวายการดูแลให้เอง
06:18นี่พวกเราก็อีกทำสำหรับใหม่ไปทว่ายพ่อองค์
06:24ขอบไจพวกเจ้าทั้งสองนะ
06:26แต่ข้าคงไปไหนไม่ได้หรอก
06:29เพราะทรงปินห่วงองค์เห zwyuh
06:30เปรียบเหมือนพระชบันดา
06:33ที่สงยอมให้หนัง آ้มันย่ำยี่
06:37เพราะทรงปินห่วงรูงเช่นกัน
06:41ก็เหมือนกับพ๋มเหสีอ้อย
06:43ที่เลือกหนีไป เพื่อปกว้งพ่อร heap
06:46เราร่าละกิน ควรเดินไปทั้งไหน
06:49จี เราไม่มีอะไรที่จะต้องห่วงแล้ว
06:53เพราะฉะนั้น เราจะยืนหยัดเพื่อทุกคนเอง
06:57ปายเป็นปาย หนังอายก็หนังอายเฮ้อ เข้อ เข้ามาเลย
07:03เฮ้ย ยังไงนะ นั่งจี นั่งกลิ่นแล้วเหรอ
07:09มาเปรียดสำรับอาหาร
07:11เฮ้คอ
07:12หน่อย หนึ่งพวกนี้ วอนนะ
07:20ฉันคงต้องสั่งสอนพวกแกหน่อยครับ
07:27นี่
07:30พวกเราเก่งเหมือนกันนั้นเนี่ย
07:32ไปดูสิ
07:33อุ๊ย น่ากินสุดๆ
07:36นี่ แล้วพวกเจ้าสองคน ไม่ดนอะไรจริงๆเหรอ
07:40คุณทางไม่ต้องกระวนหรอกจ้ะ
07:42ถ้าหนังอายมันมาเห็น
07:44พวกฉันจะเป็นคนรับพิชอบเอง
07:46ใช่ พวกเราไม่กลัวหนังอายหรอก
07:48ส้าสันกันมาตั้งแต่ดิกๆ
07:50นั่งจี นั่งกลิ่น
07:52โอ้ย ต่ายยากจริงๆ
07:54ใครจุดทุปเรียกแกมาล่ะ
07:56แก็วว่าฉันเป็นผีหรอ
07:58เปรานะ ฉันว่าเก็มเปรตตั้งหาก
08:00เห็นมั้ยเห็นมั้ย
08:02เสียงเปรตมันแหลมแบบนี้แหละจิ
08:06นี่ พวกแก
08:08ฉันคือพระมเหสีของบ้านเมืองนี้นะ
08:10นั่งป้า
08:12โอ้ย ได้จำแหน่งพวกเลกกลมนดำ
08:14ยังจะมั่นใน
08:16ลืมไปแล้วหรือไง
08:18ว่าก่อนหน้านี้เกลงถูกขังคุกเพื่อรอวันประหาร
08:20ผู้ชายไม่เล่นด้วย
08:22ก็ใช้สยศาสตร์เข้าสู้
08:24พวกแกไม่มีผิด โศน่าสมเพร翻ห์เลยวะ
08:26พวกแกท้าท้ายช่าหรอครับ
08:28ทะหาร ทะหาร
08:30มาเอาตัวมาไปหัน
08:32ทะหาร
08:34แ Subscribe นี่ไม่มีเหรอทะหาร
08:36นอนนี้เกี่ยนคนอื่น
08:38เจอฉันก็จะมอกอะไรให้นะ
08:40ฉันไม่อยู่ให้บhur
08:45อุdelric Pic� 3
08:48พวก แก оперดนั้น
08:51นี่ได้ต acontecer
08:52ลูกขึ้นก่อนก็ดูค่ะ
08:53ลูกขึ้นก liberals
09:14dazz มจริง odie
09:16มีน Joan charter
09:18ไอ้! เราไม่สวิแม่
09:21ของเท้า ของเท้าระวังเจ้าค่ะ
09:23ยุด! นี่ ขอได้แล้ว
09:27พวกมันเลือกอะไรกัน
09:29นี่เราไม่อยู่แค่เปล็บเดียว
09:31ทำไม พลานอาสี ถึงได้เป็นแบบนี้
09:35แล้วนี่แสงจันร์
09:37กับรูปพรมาทัศไปไหน
09:49แสงจัง
09:51เจ้าพี่
09:53เจ้าพี่ primeiro ka
09:57พี่ไมรู้เลย มันจะเกิดนึงแบบนี้ขึ้น
10:00เจ้าพี่ หนิ Bella ka
10:01ลูกของเราโ하지นมันธรั่มของ
10:03ลูกไม่มีสติแล้วหน่า
10:06คุณتىยวนะให้พี่ฟังหมดแล้ว
10:09เป็นนองสากผมเล่มกักใช่ไหม
10:13มันเลวมากเลย
10:15ตอนนี้
10:16เราต้องคิดว่าคนๆ มันไม่ใช่ลูกของเรา
10:19Idol หนาสีกำลังสั่นคอน
10:22เราต้องทำอะไรสักอย่าง
10:24เพชะเจ้าพี่
10:26เจ้าพี่
10:27ช่วยพบมัน Mari because you don't really want them
10:29พวกมัน รังแกน้องหนักมาก
10:33......
10:35ด้วยกะพระอ hazard
10:36ก็ผิดหนีไปแล้วเพชะ
10:37โทษ
10:40โทษค์
10:42เง 청่า ให้ писบกันสั้น
10:43แสงฉันพี่ขอโทษนะที่พี่มาช้า
10:48พี่ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นเรื่องแบบนี้
10:51ถึงจันพี่จะไม่มีวันถึงเจ้า
10:55และทิ้งพระราณาศีอีกต่อไปแล้ว
10:57เจ้าฟังพี่นะ
11:00พี่จะกลับมาทวงบลังคืน
11:03เพคะ
11:13ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
11:24เราคือกัสัตว์ผู้คืนบันลังพระราณาศี
11:28เราจะไม่ย้อมให้พันดินนี้
11:30ถูกทำลายลงด้วยน้ำมือของคนช่วง
11:33ตามหาวุกมาในพบ
11:37รับดูก้าพระเจ้าค่ะ
11:40ไป
11:42ไป
11:44แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่
11:58มีอะไรลูก
12:00แม่ ถ้าไม่สะพับแม่เป็นแบบนี้
12:05ทำไมละลูก
12:18ผิวแม่ก็ยังผ่อง
12:21หน้าแม่ก็ยังเนียนเหมือนเดิม
12:24แม่ชักจะติดใจแล้วสิ
12:27อ่ะ คือ ช่างมาเถอะแม่
12:35ตอนนี้เนี่ย ไอ้เสด็จพอบมันกลับมา
12:38แล้วมันก็ยืดอำนาจกลับไป
12:40เจ้าพีไม่ได้มีอำนาจมากสูงในนี้เหรอนะ
12:43แม่ เราจะทำยังไงกันดีอ่ะ
12:45เราไม่ได้คิดเรื่องนี้ไว้เลย
12:47รู้ว่า หลีไหม
12:49หลีไหม
12:53ทำยังไงดีงั้นเหรอลูก
13:19พ้นมาทัด
13:21ฉะเด็บพ่อ
13:23ต่อจากนี้
13:25เจ้าไม่มีสิทธิ์เป็นกศัตร์แห่งพระดาศธีต่อไปแล้ว
13:29ฉะเด็บพ่อไม่มีสิทธรรมแบบนี้
13:32จับมัน
13:43ไฟเข้ามา
13:45ค่าจะค่าให้หมด
13:49ทรงดับมา
13:54แต่พ่อมีสิทธิ์
13:55ตามกฎที่ราชจะทำ
13:57เจ้าช่อยผู้ร้ายสติ
13:59ไม่อยากดำลงราชจะสมบัติท่าย
14:01สิทธิ์ในการของราช
14:03ด้องกลับคืนสู่พวกที่มีบุญธิการสูงสุด
14:08งั้นก็ต้องค่าลูกก่อน
14:19ป้องบันทัศ
14:34แปนเจ้าน้อยไปหน่อยนะ
14:36พ่อเจ้าปำลังทุนวันดำกัดกินอยู่ภายไหน
14:39ต้องอย่างไปพอปลกปล่อยเช้าเธอ
14:41พอจะพาเจ้าไปช้าหลัง
14:43ไป!
14:44หลัง!
15:09หลัง!
15:19ขอบันธานภัยที่เข้ามายุ่งพระเจ้าค่ะ
15:21แต่ถ้าเกิดข้าพูดเจ้าไม่ทำอันนี้
15:23สวนสายจะยอมยากพระเจ้าค่ะ
15:28ขอบใจนะ
15:29จับผมมาทัดมัดไว้
15:31เดี๋ยวเราจะให้พร้ามมาทำวิธีไร่มนดำ
15:34ระหว่างเนี่ย
15:35ตามหาอ้ายให้เจอ
15:37นายใจนทนสัก intéressant
15:39วัยพว่ามากัน
15:41ได้รับต้องอยู่ที่แกบน้อย
15:43ใช่!ได้แล้วเห็น!
15:45รีบไม่ได้!
15:47เกือร์ตเก่า!
15:49คงเก่านีที่เห็น
15:52ทางสุน ทางสักสักความเด็ก!
15:54หลัง!
15:56เก่านั้นราย!
15:58เก่านั้น!
15:59เก่า!
16:01เก่า!
16:02เก่า!
16:03เก่า!
16:05แม่
16:09ไม่สวนเก่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
16:15ก็ตั้งแต่ที่แม่มอมันตาย
16:19แล้วมันทิ้งพวกเราไป
16:21ฮะ
16:26บอกมาตู้
16:27มีเขาต้องใจ
16:29บอกมาตู้
16:31แม่ แม่
16:33แม่ มันจะทำนี้กันดี
16:35พวกมันมาจับเราแล้ว
16:37เขาเนี้ย เราได้ตายจริงๆนะ
16:39แม่ ทำอะไรสักอย่างสิ
16:41แม่ อย่าอยู่นี่
16:43มากเชื่อ
16:47เนี้ย
16:49ๆ
16:51มาก่อน
16:57ๆ
16:59มาก่อน
17:01อันนี้
17:03ค่าพวกมัน
17:15ถ้าไม่เปิด
17:19กุ่นเราพังด้วย
17:33กุ่นเราพังด้วย
17:37พังด้วยพังด้วย
17:40ส่งมัน
18:03คุณพระคุณเจ้า
18:19ควมขอมผมมาทักด้วย
18:22โอ้ย
18:30โอ้ยค่ะ
18:32โอ้ย
18:35ช่วยพี่ด้วย
18:38โอ้ย
18:40โอ้ย
18:41โอ้ยค่ะ
18:42โอ้ยค่ะ
18:44ข้าจะไม่หา
18:47โอ้ย
18:49โอ้ย
18:51โอ้ย
18:52โอ้ย
18:53ลูกฉันน่าสมฝันเหลือเกิน
18:56โอ้ย
18:58แฮแฮแฮแฮแฮง
19:00โอ้ย
19:02เกิดแล้ว!
19:14โอ้ว...
19:20โอ้ว...
19:24โอ้ว...
19:26โอ้ว...
19:28โอ้ว...
19:32ฟ้าสิ
20:02สวัสดี พอ สวัสดี แม่
20:26นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมลูกถึงมาอยู่ที่นี่
20:31พอมาทัส ลูกหายแล้ว เจ็บมากไหมลูก เจ็บไหม
20:40เสด็จพ่อ เขาขับไล่มนดำ ออกจากร่างลูกได้แล้ว
20:47ขวันเอ้ยขวันมานะลูกนะ พอมาทัส
20:52เอ้ย แล้ว เอ้ยกับพระรบอยู่ที่ไหน
20:57ทั้งสอง มีไปอยู่กับท่านลูสี่แล้วจะรู้
21:04เอ้ย เราจะไปตามหาเอ้ย
21:08พอมาทัส ระวังก่อน พี่พี่ยังไม่เสร็จเลยนะ
21:12เจ้าอยู่ในสายสิ่งดีกว่า ดูนั่นสิ
21:15โอ้โม ป่าทเช้าอยู่ในนี้ พอเข้ามาดูสิ
21:30ของเข้ามาดูสิ
21:32เข้ามา
21:34โอ้ม
21:36เข้ามา
21:38เข้ามา
21:40หวนดำที่สูญสิ้น
21:42ให้ร้อนกลับมา
21:44ไปแล้ว
21:50แค่งนัก
22:00ไปแล้ว
22:02มาช่วยกันตับแล้ว
22:04ไป
22:06ไป
22:16แม่
22:22ไม่
22:24ของศัดเจ้า
22:26แม่
22:28แม่
22:33แม่
22:34แม่กินอะไร
22:39ทำไมแม่เป็นแบบนี้
22:41แม่
22:42แม่
22:43แม่อยู่ท้องแม่
22:44ยังไปด้วย
22:53อาจารย์
22:56อาจารย์ดูมา
22:59จากมา
23:01จากมา
23:04ฉัน
23:08เก่งยอมแรกแล้วสุดไหม
23:12ยอม
23:13ฉันยอม
23:14ฉันยอมทุกอย่าง
23:17ถ้าให้มันฉัน ฉันอา
23:19จะให้มันฉันอา
23:21เอ้ยจะเป็นของขา
23:24เราจะเป็นยังมิ contraryกัน
23:28ฉันยอม...ฉันยอม...ฉันยอม...
23:36แม่...
23:39แม่คุยกับใคร...
23:58ตอนนี้อ้ายอยู่ที่ไหนพ่เจ้าค่ะ?
24:00ลูกจะไปจัดการมัน
24:01เริ่นนั้น...
24:03ให้เสด็จพ่อจัดการเถละลูก
24:05ลูกเพิ่งฟื้นสติ...
24:06ควรจะได้พัก
24:07ไม่พ่เจ้าค่ะ
24:08ลูกอยากจะขอโทธเอ้ย...
24:10ขอโทธพลอบ
24:12เอ้ยคงไม่สบายใจมาก แน่ ๆ
24:14ที่ลูกก็ทำแย่ ๆ ใส่
24:17พ่อมกทักพ่ออ่ะ
24:18พ่อเห็นโดยกับแม่เขานะ
24:21ที่ลูกกับทำแย่แย่ใส่
24:23พ่อเห็นด้วยกับแม่เขานะ
24:26ตอนนี้ลูกพักพลาชน์สักก่อนดีกว่า
24:29บาทเมือง เดี๋ยวพ่อจะดูแลให้ก่อน
24:32และพ่อจะส่งสองหมื่นเนี่ย
24:34ออกไปต้อนรับพร assume สีเอ้ยกลับมาโดยเกียติหยด
24:39ส่วนนางอ้ายกับแม่ของมัน
24:42ตอนนี้พวกตะหารคงจะบุกจับพวกมันได้แล้วแล้ว
24:46โอ้งเนื้อหัวพระเจ้าค่ะ
24:51นั่นไงมาแล้ว
24:53ไปยังไงบ้างจับพวกมันได้หรือเปล่า
24:55ยังพระเจ้าค่ะ
24:56ที่ร้ายกว่านั้น
24:57กำลังคนที่พร้องรับสั่งให้ประยังตาหนักของนาง
25:00ตอนนี้กลัดบ้มตายหมู่แล้วพระเจ้าค่ะ
25:02เป็นไปได้ยังไง
25:04ผู้หญิงแค่สองคน
25:05ถ้าตาหารตายหมดเลยอย่างนั้นเหรอ
25:08เราไม่เชื่อ
25:10ต้องมีใครบางคน คอยช่วยเหลือเหมือนแน่
25:13มันเป็นใคร
25:18เฮ้ย สายแล้ว
25:24โอ้ย พ่อพี่
25:25พ่อ
25:26magazines
25:27ตัว พ่อ
25:28เฮ้ย
25:29เฮ้ย
25:38เฮ้ย
25:41เจอพี่ มีเราจะหย fis
25:43เจอ οพี่
25:44เจอพี่
25:46เจอพี่
25:50เจอพี่
25:52อาอัพ
25:54เสแสงตอนdad
25:56ไป เจ้าลิ่มหนีไปก่อน เร็ว
25:59ไม่ ไม่เผียคะ
26:01เติดพ่อ
26:06ทุกคนระวัง เข้าไม่หลบในใส่ชิ้นก่อน เร็ว
26:12ระวังเผียคะ ระวัง
26:26ทุกคนฟังนะ ฟังไอ้ไม่มีวันปล่อยแล้วไปง่ายนะ
26:36มันกำลังโจมตีเรา
26:40ลูกใช่ว่า ถังคลามคนสุดท้ายตายลง
26:43ลูกก็ของไม่รอดแน่
26:45เสด็จแม่หนีไป หนีไปจากที่นี่
26:49ขอนที่ลูกจะไม่มีสติ
26:51ไม่ แม่ไม่ไป
26:54แม่จะทิ้งลูกได้ยังไง แม่จะอยู่กับลูก
27:07สมตำหน้า
27:11แม่
27:15แม่ แม่พอได้แล้วนะ
27:18อายไม่ได้อยากให้แม่เป็นบ้านะ
27:21แม่ แล้วแพรเราก็หนีสิ
27:24เราจะฝืนอยู่ทำไม
27:26แม่แม่นะ พอได้แล้ว
27:29กลับบ้านแล้วเธอ ไม่
27:32ฉันมาถึงขนาดนี้แล้ว
27:35ฉันไม่มีวันยอมถอยเด็ดค่ะ
27:40แกรู้ไหม
27:43แกรู้ไหม
27:45ตัวฉันต้องแรกมาด้วยอะไรบ้าง
27:52ฉันต้องกินของสดทุกวัน
27:56ฉันต้องกินสุดอีแชม
28:00ฉันต้องขายวิญญาณของฉันให้กลับมัน
28:03เพื่อใคร
28:07ก็เพื่อแกอย่างไรนั้งไอ้
28:10แต่แม่ก็รักตัวเองนี่
28:15แม่รักสวยรักงาด
28:18แม่ชอบแต่งตัวนะ
28:22แม่กลัวเลือดด้วยสำ
28:26แล้วแม่ดูสับหาแม่ตอนนี้ได้ว่าเป็นยังไงบ้าง
28:34อ้าย
28:38แต่แม่ก็รักลูกมากไงจ๊ะ
28:43ลูกของแม่
28:46ต้องได้ดี
28:48ต้องยิ่งใหญ่กว่าหนังเอ้ย
28:52แม่ก็เลยยองทำทุกแค่
28:55เพื่อให้ชีวิตของลูกแม่ดีขึ้น
29:00แต่สุดท้าย
29:04จะเตอ Uno
29:05จะกาผ Д fajดในคนบอกให้ฉัน
29:07ทิ้งทุกอย่างอย่างนั้นหรอก
29:10จริงก็
29:14ถ้าฉันถ่ออิทออนนี้
29:16ทุกอย่างที่ฉันทำมา
29:17มันก็จะสนตาห์
29:21ก็ยังไม่ยุ่งกับฉัน
29:23อยากายังที่คำฉัน
29:24เจ้าเจ้าเจ้า!
29:54ลองมาถアด
29:58พiese á!
29:59พี่ มา術เข้าใหม่ล ditch
30:01จะไปแน่ๆ
30:04อยู่
30:08ไปยินๆ
30:10เอาใจพี่ไปด้วยแล้ว
30:13ปลอดแล้วพวกเรา
30:14ระวังนะ
30:17ระวัง
30:19กวดมัน steยue
30:20แต่มัน
30:22ถfoot your hand
30:22อะไรกัน
30:23นี่ เราพระโษมัลนานะ ทำ 3 กว่าทิ้ย์ ไปหมู่แล้ว
30:30พวกมันไม่บางหรอก รียมใส่ไปต่อ แล้วบาทเจ้าค่ะ
30:33โอ้ย!
30:35ถ้าวังไม่ไว้
30:37ไปเร็ว ไปเร็ว ๆ พวกเราเร็ว
30:39จุ๊พี่ ค่อยๆ ดนก Pronunciation
30:43จุ๊พี่ จุ๊พี่ค่ะ
30:45เป็นป่อนแล้วจุ๊กค่ะ
30:48โห้... เหนื้อหัว
30:49มันเกิรอันจะขึ้นอ่ะ จีกิน
30:51เจ้าเพิ่งถามตอนนี้จ้า ขอหม่อนรักษาองค์เดือหัวกล
30:54รักษา ถ้ายโทวนแทง ทําพูดบ้านค่ะ เร็ว มันมา
30:58ฮัสฮะ เร็ว ทางเตือบ้านตรงนี้ค่ะ ไปเลย
31:01ตำนานเดี๋ยว ไม่เดินอ่ะค่ะ ก็เกิดอะไรขึ้นอ่ะ
31:03อีกปูดมากก็ดีแล้ว เองก็ตามหอให้ค่าจริงนะ
31:06เอาคนได้ใช้วิ่งหมอหลวงอ่ะ
31:07- ได้ ได้ ได้ ได้
31:08วิ่งเลยเร็ว ๆ ไป
31:36เจ้าพี่เป็นยังไงบ้าง
31:38คำนั่น
31:40หมอ หมอกว่า
31:41displayingหhhh นื้อหัวอย่างน่าเป็นห่วงอยู่
31:43พระเจ่าข่า
31:44โฮ
31:45ทรงเสียผลหिตไปมาก
31:46แต่แล้ว 1991 คุณที่ได้ห Titan 500g ต้อน mitt
31:50จึงรักษาได้ถูกต้อง
31:51พระเจاา ข่า
31:53แต่ยังไงน่าต้องเปล่าเอาอาการกัวองงเหนี่ยวห้องอย่าง paso
31:56ให้พระองค์ทex ploy生 ส่วนพระองค์อ่ะ
32:00ส่งมันโถมที่นี่ได้ตามสบายเลย
32:03พระเจ้าค่ะ
32:06ขอพระคุณกำนันนิ่งมาก ๆ เลยนะจ๊ะ
32:13เจ้าพี่
32:15ส่งตื่นขึ้นมาให้ได้นะไปครับ
32:30เจ้าพ่าเพคะ หม่อมฉันรวบรวมมาให้ทุกคนแล้วเพคะ
32:43หวังว่าพระองค์จะไม่ทรงงานเกลียดนะเพคะ
32:47ไม่หรอกจ๊ะ เรายองใส่ดีกว่า
32:51ให้คนอื่นได้เห็นมันดาของแผ่นดีนต้องตกระกำลำบากแบบนี้
32:55อาจจะเป็นเหตุให้ราศดอลต้องแตกตื่นได้
32:58ขอบใจมากนะจ๊ะ
33:00ไม่มองฉันยیมดีเพคะ
33:03ข้าวพระเจ้า็ดข่างมาว่าภฏิกาห์กลับมาอยู่บ้านแล้ว
33:15ไม่เอาหลอกกันงานเราไม่อยากอยู่บ้านเดียวกับนั้งอ้าย
33:19เราหล่อนไปหมดแล้ว
33:21เราไม่อยาก Benson เกี่ยวกับมันอีก
33:24เราอยู่ที่นี้ได้จ๊ะ
33:26ถ้าเป็นยิ่งนั้น 서�พระเจ้าย็นดีเป็นอย่างยิ่ง
33:28เย็นดีเป็นอย่างยิ่ง พ่าเจ้าค่ะ
33:30ขอบใจมากนะจ๊ะ
33:32กำนันมิ่ง
33:42เอ่อ พระราชมารดาเพคะ
33:45หม่อมฉันคิดว่า
33:47ทรุ่งนี้ถ้าพระองค์ได้ทรง
33:50ลองออกไปเดินเลิ่นข้างนอกแบบคนธรรมดาดูบ้าง
33:53อาจจะช่วยให้พระไทยเบาสบายขึ้นก็ได้นะเพคะ
33:57หม่อมฉันเห็นด้วยเพคะ
33:59หวังว่าพระองค์จะได้ทรงพัก
34:02จากเรื่องเก็ดๆ ภายในวางไปได้สักพัก
34:04ผู้คนที่นี่น่ารักนะเพคะ
34:07หม่อมฉันยืนยัน
34:10เอ่อ
34:12นั้นเหรอ
34:14ไม่
34:29ไม่ ไม่
34:30ไม่
34:32ไม่
34:34จีกริน
34:36เห็นแบบนี้
34:37เราคิดถึงหลานของเราจังเลยอ่ะ
34:40ป่านี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้
34:42ต้องโทรมสบายดีแน่สิเพคะ
34:44ป่านี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้
34:46ต้องโทรมสบายดีแน่สิเพคะ
34:50หนูจ้ะหนู
34:52หนู หนูมานี่สิ
34:54มานี่สิลูก
34:56น่ารักจังเลยอ่ะ
34:58โตไปอ่ะ
34:59เป็นเด็กดีนะเจ้า
35:01ขอรับป้า
35:08กลิ่นอะไรอ่ะ
35:10หอมจัง
35:12แบบ
35:14แม่แบบ
35:16อุ๊ย
35:18ลองกินแก้แน่ใหม่ไหมจ้ะเม่นโน้ม
35:21ตื่นแต่เช้าพวกจะหิวแล้วสิ
35:24อันนี้จ้ะ
35:28ใช้มือเลยอ่ะจ้า
35:36คอบใจนะจ้า
35:38เท่าไหร่แล้วจ้ะ
35:40เท่าไหร่แล้วจ้ะ อ๋อ ไม่ได้สายกัน
35:43แบ่งกันกินจ้ะ
35:45แบ่งมาก
35:49อร่อยนะจ้ะ
35:52อร่อยจ้ะ ผอมด้วย
35:54ข้าวใหม่เลยนะลูก
35:58นูๆ น่าจ้ะ
35:59วิธีของราศดอนี้ จังเรียบง่าย แต่อบอุ่นหรือเกิน
36:13เอ่อ ไว้ จะซื้อเหรอจ๊ะ อ๋อ ป้ายยังทําไม่เสร็จเลยจ๊ะ
36:28เปล่าหรอกจ้า แค่ไม่เคยเห็นของจริงใกล้ๆแบบนี้มาก่อนเลย
36:34ไม่คิดเลยว่า หวัดจะได้แต่ละมะเลส มันจะเหนื่อยขนาดนี้
36:44เพคะ ข้าวที่เรากินทุกมือ เบ่ว่าหลังคืออย่าเหนือและน้ำต้าของชาวนา
36:49ตองปีก็ ฝนตก แดดออก น้ำหลาก แห้งแร้ง สูนเสียหมด
36:55ทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นแรง ความหวัง
36:58แต่ทั้งหมดนี้ก็เพื่ออยากให้ลูกหลาในชีวิตอยู่ต่อเพคะ
37:02เราไม่เคยได้เห็นด้วยตาตัวเองเลย
37:06ผู้ชาวบ้าน ไม่ได้ต่ำสักเลยสักนิด
37:10ตัวนี้ ตัวนี้มันแย่จริงๆเลยอ่ะ
37:14พระมเหสีเพคะ ล่อมฉันให้มาสบายพระไทยนะเพคะ
37:18ไม่ใช่กันแสง
37:20เอาไว้ดีกิน
37:22เอ่อ พระมเหสีเสด็จไปตลาดไหมเพคะ
37:27ตลาด พี่คะ
37:31ไปสิ ไป ตั้งไหน
37:34พี่คะ ตลาด
37:37ไอ้ยังอยู่ในว testified พระมัธ PJ ยังนี้เข้าทางข้าม스가
37:42คนหนึ่งอ้ายเนี่ยactiv b ไม่ครบคนที่หร้ายประโยฌlan และถ้าข้าช่วยเจาได้ละ
37:44เจ้าจะให้ข้ามีส่วนร่วมกับลูกไหม
37:48ฮัส ถูก sencill เราคงต้องหาเวลาอยู่ได้กันสองกัน 3 ตัว 2 บ้างเราล่ะยับ
37:52ฉันว่าเราเกписต้องกลับมา
37:54เพคะ cue teenager บอกครับiste ย Job ว่าตอนนี้อ่ะ
38:07ที่เป็นของเอ้ยกลับคืนมา
38:09ต่อจากนี้ไปเอ้ยจะหยุดหนี
38:11และยืนหยับ
38:13เพราะที่นั่นคือที่ของเรา
38:37ให้แก่แม่ปลา
38:45มานดาฉันอยู่แห่งใน
38:50หรือจะตายในฝั่งของค่า
38:57ทรงสารหน้าเอ้ยกำพระ
39:04พรำเรียกหา
39:07แม่ประบุทร
Recommended
39:31
|
Up next
40:40
39:22
39:31
38:23
39:25
39:31
39:11
42:04