- yesterday
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:30น่ากินจัง นั่น เราอยากซื้ออันนั้น
00:44ขนมต้ง ขนมต้งก็น่ากิน หอมจังเลย เข้ามาทอดใช่ไหม
00:53จะเอาไปถว่ายเจ้าพี่ให้เสวยตอนบาย
00:55Fred???jun間 พาผืนนั้นก็สวย สีกรีบบัวเตี่ยว
01:02ไปเค่อนนะ
01:05ให้พิช? เองเอาอาจก็มาเพียงพอใช่ไหม
01:09ก็ได้ませíficว่า พี่ก็เยอะอยู่แหรก
01:12แต่ก็มีจำกัดว่า ยังเหมือนไม้ก็ไม่ทีเตรียมอะไรมาเลย
01:17เตรียมมันเพามในมีพา Intelligence
01:20หวงแพออังห์จะไม่ทVENใช้มันมิ
01:22ก็ไม่ส่งใช้อะไรมากมายหรอกเนอะ
01:27เอ้า เฮ้ย หรอด้วยสิ
01:29เสือจึงเลยอ่ะ
01:33เยอะเกินคาดเลยว่ะ
01:35เออดิ
01:37คนบางข้างก็จะซื้อของแบบนี้อ่ะ
01:39อืม ตรงฟู ใจสมไปยังไงบ้างจ๊ะ
01:43ยังไงอ่ะถูก แม่จำป้าดี พาให้สมไปเต็ดเตรดเที่ยวนอกเบื้อง
01:49จนแบบว่าลืมแก่ไปเลยอ่ะ และถึงให้เราอยู่หน้ากลาเดียวอ่ะ
01:55ไม่ยินแค่นั้นฉันก็สบายใจแล้วจ๊ะ
01:58ฝากตูแลยาด้วยนะ ถ้าฉันเป็นไรไป
02:00เอ้อ peli เองพูดอย่างนั้นอ่ะ
02:02ฉันจะกลับเข้าไปในวังนะจ๊ะ
02:04เพราะว่าฉันมีคนที่ฉันเป็นห่วงแบบนั้น
02:10เฮ้ย
02:13ลับเลยดีจ๊ะ
02:15เอ้ย เจ้าหนู
02:17ก็ตันอยู่ เชียว
02:20ช่วยยายไขของละจ้า
02:24นี่ หลานเราก็เก่งเหมือนกันเลย
02:27วุ ไม่อยากจะเล่าว ลพอกล้าหานมากเลยนะ
02:30ช่วยซู่กับหมอผีด้วย
02:32จนพวกนั้น ร concerning ลองไปเลย
02:34นี่ เรารอดตายมาได้ก็เพราะหลาสเลย
02:37นี่ไม่อยากเล่า แต่ก็เล่างอยู่นั่น ล้ Weil
02:41เด็กอะไรมีพลังทักขนาดนั้น
02:43โม้ไปเรื่อยเลยน่ะเราอ่ะ
02:46ตรุป
02:47จะเอาแล้วไม่เอา จะซื้อหรือไม่ซื้อ
02:49เอา ซื้อ ซื้อจะซื้อ
02:51เอ каналidän เอาที่ เอาที่ด้วยน่ะ
02:55나오는กิ BURS
02:57ah.. เองเก่าไปบอก ไฮสน
02:58พิดเองบอก
03:00ißtนิเยي้ย
03:02ไปบอก सิ Gibi
03:03เอğim llevอบอก
03:05อ่dagıyorum อะไรกันเนาะ 2 คน
03:09เอาอาจมาจ่ายสิ
03:10อ่ะ คือ...
03:12เพราะราชมารดา
03:14ตอนนี้...อาจเราหมดแล้วพ่อเจ้าค่ะ
03:18ห้า!
03:22บอกให้นี่พูด
03:24อะไรกัน...เรายังเดินไม่ทั่วตลาดเลยนะ
03:27ยังมีของอีกตั้งหลายอยากที่เราอยากได้
03:30แต่ไม่มีอาจแล้ว
03:34ความรู้สึกนี้มันยังไงกันนะ
03:36ความรู้สึกที่อยากได้จะซื้อไม่ได้
03:39ความรู้สึกที่ต้องอดทน
03:42โอ้ย! ดายจริง...
03:45มันห่วงจริงๆด้วยนะเนี่ย
03:47พระราชมารดา...
03:49ทรงไม่เป็นอะไรใช่มั้ยพี่คะ?
03:51เออ...ให้หม่วมฉันไปหยิบยืมอัดมาก่อนก่อนได้นะพี่คะ
03:55ไม่ต้อง
03:56เราไม่อยากให้พวกเจ้าต้องดือดร้อน
03:58เราไม่รู้ว่า...
04:00เราจะได้กลับวังอีกเมื่อไหร่
04:03ที่ผ่านมา เรามวดแต่จมอยู่ในตำหนักทอง
04:06จะจนลืมตัว
04:08นัวผิดเอง
04:10ที่ไม่ประมาณตน
04:12เจ้าพี่
04:36เจ้าพี่สมฝืนแล้ว
04:40เป็นยังไงบ้างพี่คะ
04:42ยังเจ็บอยู่
04:44ลุกไม่ไว
04:46แต่ก็ยังดีนะ
04:48ที่ยังไม่ตาย
04:50หมอบอกว่า
04:52เจ้าพี่
04:54ต้องสมฝักฝืนให้มากๆ นะพี่คะ
04:56พี่คงต้องรักษาตัวอีกนานนะ
05:00แสงจัน
05:02พี่เป็นหัวพระนาศีหรือเกิน
05:06พี่เป็นห่วงเมืองที่พี่ทังหนุทนอมมา
05:12ขำลังแย่
05:15เราต้องทำอะไรกันสักอย่างนะ
05:18ทำไมฉะนั้น
05:20ผู้คนของเรา
05:22เขาทั้งหมดต้องเหลือดร้อนแน่ๆ
05:24น้ำป่านนึก
05:28พวกมันทันก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง
05:32แล้วไหนผู้คนที่กำลังติดคกอยู่
05:36เขาจะได้กินข้ามกันหรือยัง
05:43เจ้าพี่ พอเธอไปคะ
05:46ไม่ต้องพูดต่อแล้วไปคะ
05:48ส่งพักผ่อนให้มากๆเธอไปคะ
05:52ขอเดชาพท่าอายามควรก้าว
05:54ผมฉะนั้นจะเข้าไปตรวจดูความเป็นไปภายในวังเองพระเจ้าค่ะ
05:58ตำงานตลายมากเลยนะอื่น
06:00เรื่องนั้น
06:02เราคิดว่าเราจะโกฆหกอ้าย
06:04ว่าเราช้อปthyอฆ monumental
06:06เพื่อเราจะได้อยู่ไหนๆ
06:08แต่ก็เสียอยู่ดี
06:10ถึงแบบนั้นก็เธอเรา
06:12เจ้ากรัวว่ามันลิกาเขาจะกลับมาใช่ไหม
06:20plains
06:21เจ้าชอบมันลิกาเขาใช่ไหม
06:23ใช่ไหมหลัง
06:27ไม่เป็นไร
06:29เอาเถอะ
06:31เจ้าไม่ต้องตอบเราก็ได้
06:33ไป รีบไป
06:35ขอบใจนะ
06:37พระเจ้าค่ะ
06:53มาก Lil?
07:13พี่เป็นห่วงพลานะสิหรือเกิน
07:15พี่เป็นห่วงเมืองที่พี่ถนุทนอมมา
07:17เราต้องทำอะไรกันสักอย่างนะ
07:19พร้อมเมาะทัศก็ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร
07:21ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง
07:22แล้วไหนผู้คนที่กำลังติดครบอยู่
07:25เขาจะได้กินข้าวกันหรือยังไง
07:30แม่ เป็นห่วงลบคิดถึงลบนะสิ
07:33ไม่ต้องห่วงลบหรอก หลานย่าเก่งอยู่แล้ว
07:36เราเป็นแม่ของพรมธักษ์
07:43อุ๊ย ขอโทษ
07:45แม่ไม่ทันเห็น เราไม่เคยเศวนากระหยิ่งเช่าบ้าน
07:48ยอมรับสะเถอะว่าเจ้ามีเจตนาใส่ชุดไว้ทุก
07:51เพื่อทำรายวิธีสำคัญ
07:53ไม่ว่าหมอมฉันจะพยายามทำดีสะแค่ไหน
07:57แล้วองค์ก็จะทรงไม่มีหวันยอมรับหมอมฉันใช่ไหมเพคะ
08:02จงฟังให้ดี
08:03ต่อไปนี้ ถ้าใครกล้าแต่ต้องตัวอ้าย
08:06เราจะไม่ไว้ชีวิตใครหน้าไหนทั้งนั้น
08:09เอาไป
08:18พระชมานดาเพคะ
08:35เสด็จเข้าวันทมเผ็ดเพคะ
08:37นั่งตากลมนานๆ
08:39หมอมฉันกลัวว่าจะประชวนเอานะเพคะ
08:43จีกลิ่นพอเราไปหาเอ้ยกับหลานกองเราที่สิ
08:52เรากิดถึงหลานหรือเกิน
08:55แล้วก็เราอยากจะไปขอโทษเอ้ยด้วยจ้ะ
09:00ป้องจ้า
09:30อันนั้น
09:43รบน่าจะชอบ
09:45เราอยากซื้ออีกตั้งหลายอย่างไปฝากล้าน
09:49แต่ไม่มีอัด
09:51ความจน
09:53มันเป็นแบบนี้นี่เอง
10:00ขออาหารหน่อยจ้ะ
10:22ขออาหารหน่อยจ้ะ
10:23คนพวกนี้ช่างหน้าสงสารจัง
10:27แต่เราไม่มีอัดเลย
10:29ต้องขอโทษด้วยจริงจริงจ้ะ
10:31จริงสิ
10:33สนทยาพิสนุ
10:35สัมพระที่เตรียมมา
10:37ได้เอาขนมที่ซื้อเมื่อวานมาด้วยไหม
10:39เหม่งให้คนพวกนี้กินสิ
10:41รับด้วยกล้าวประเจ้าค่ะ
10:43ขอเราอันนึง
10:47นี่ประเจ้าค่ะ
10:49นี่จ้ะ
10:51กินให้อร่อยจ้ะ
10:53กินให้อร่อยจ้ะ
10:55นี่จ้ะ
10:57กินให้อร่อยจ้ะ
10:59กินให้อร่อยจ้ะ
11:01กินให้อร่อยจ้ะ
11:19ม่อมป้าแสงจัก
11:21ทำไมถึงนี้
11:23ถึงนี้
11:33อยู่ในลูก
11:35ไม่จ้ะ
11:37พระโรบ
11:39พระโรบลูก
11:41กินให้เห็นสี
11:45จริงอิ่น
11:47นี่มันเกิดอะไรขึ้น
11:49ทำไมทุกคนถึงออกมาจับวางหมดเลยล่ะ
11:51เราคิดว่า
11:53ทุกอย่างน้ำจะเรียบร้อยดีละซะอิบ
11:57ไม่เลยนะคะ
11:58ไม่เรียบร้อยเลยม่ะแต่น้อย
12:01ทこの Gasteh ย่าทำไมเต่งองค์
12:03เหมือช้าวบ้านAdoresprob
12:05ในเคยรักษังว่า
12:06ไม่ประช้าวบ้าน
12:08คือ
12:11ญ้า
12:15ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วลูก
12:17Good
12:18อายุตวางของเราไปได้สำ Corona แล้ว
12:22ผู้ของเจ้า
12:24ผู้ของเจ้าก็โดยมาทำร้าย
12:27จนแท่วเอาชีวิตไม่ลอง
12:29ทุกคน ต้องหลีออกมาไง
12:33ทญ常ว่ายังไงนะเฉほค้ะ
12:34เอ้าว ท่านตาค่านาหมอผีสำเร็จแล้วนะพัเจ้าครับ
12:39หมอผีมันลงนานล็บไปแล้ว
12:41แต่เด็ดพ่อก็ equivalei lونแล้ว Assim
12:44เจ้าพีไม่หายจับมุทรตอ์อย่างานVer
12:48ไม่เลยเพคะ
12:50พระชบิดาเพยงสู้แล้ว
12:53แต่ดูเหมือนว่ามีคนคอยหนึ่งหลังไอ้
12:57และเสริมริสคงมตนั่นอยู่เพคะ
12:59มันจะไปได้อย่างไร
13:00hei นันก็ stabilizes
13:03คนที่โลงของใส่พรมาทัดต่อนนี้
13:06ไม่ใช่น้ำหมอผิอีกต่อไปแล้ว unbox
13:10แล้วจะเป็นใครไปได้จริง deixar below
13:13Bana
13:15ที่เรามาที่นี่ก็จริง ๆ แล้ว
13:20เราอยากขอโทษเจ้าจากใจจริง
13:23ที่เราเคยว่าร้ายเจ้า
13:26ทั้งคำพูดและการกับธรรม
13:28เภาถึงเขา
13:30เราโดนเขาสะเอง
13:32เราถึงได้รู้ว่ามันรู้สึกแย่แค่ไหน
13:37คำมันดา
13:39นางอ้ายอ่ะ
13:41มันร้ายจริง ๆ
13:45เราไม่คิดว่า
13:47ชีวิตของเรา
13:49จะเดินทางมาถึงจุดนี้จนได้
13:53ถ้าเราดูแล้วเจ้าดี ๆ ตั้งแต่แรก
13:56เจ้าคงไม่ต้องหีออกมา
13:58เรื่องแบบนี้ก็คงไม่ต้องเกิดขึ้น
14:02ถ้ามันดา อย่าโทษตัวเองเลยไหมคะ
14:07มันเป็นกรรมเก่าของอื่นเอง
14:09ที่ไม่สามารถหลิดหีได้
14:13ยังไง เราก็รู้สึกผิดอยู่ดีแหละ เอ้ย
14:21เอ้ย รู้ไหม
14:23เราเดินทางมาเหนื่อยมาก
14:25เราเดินทางมาไกลมากแค่ไหนจะรู้ไหม
14:29เราไม่มีทางเลือกอะไรเลย
14:31ต้องนอนกับพื้น อยากกินอะไรก็ไม่ได้กิน
14:36มันไม่ได้กิน มันโทษรมานมากเลยนะเอ้ย
14:42เตร็จแย่
14:44อืม
14:46ผมพระช่วงจัดการกับพระอารมณ์ไม่ถูกระมังนะคะ
14:50พระองค์ทรงผ่านเบื่อนเศษเทือนพระไทยมามามากจริงๆ
14:54ในช่วงเวลาสั้นๆ
14:56เตร็จแย่
14:58เจอ
14:59เม้อ
15:00เม้อ
15:02เม้อ
15:04เม้อ
15:06เม้อ
15:08ใจไอ้อ่อนละ
15:12หวาดไว้หนัก
15:14ได้สอบพักเผ้นแจง
15:18นากันแสง
15:20ทุกคนต่างหลบนี้
15:34รายเรี่ย่วแรง
15:35สิ้นคลือแพลงยืนยาฏ
15:40ไม่อีกเรียง
15:43เม้อไม่อยากกลับไปแล้วพี่ค่ะ
15:45ไหนว่าเราจะแก่ไปด้วยกันไหน
15:47เม้อไม่อยากกลับพื้อพี่
15:49เพื่อพี่กลับเตียลูกแดนไง พี่ขอล้องล่ะ ซึ่งกลับเถอะนะ
15:54อ่ะ นี่
15:57ไม่แต่ต้องกลัวค่ะ
15:59เธอลูก
16:00เจ้าไม่ใช่ลูกค่ะ
16:01เฉด็จพ่อเศร้าตื่นเจ้าพาเจ้าค่ะ
16:03อ่ะไป
16:19ทุกคนจ้า
16:24เอ้ยตัดสินใจแล้วจ้ะ
16:26เอ้ยจะกลับไป
16:29เจ้าพูดจริง ๆ เหรอ
16:33เจ้าจะกลับไปช่วยพรมทัศ ใช่ไหมเอ้ย
16:38เปล่าเพคะ
16:40เอ้ยแค่จะช่วยทุกคนตังหา
16:44เอ้ยจะทวงคืนสิ่งที่เป็นของเอ้ยกลับขึ้นมา
16:48ก่อนหน้านี้
16:49สิ่งที่เอ้ยต้องเผชิม คือกำเกาที่เอ้ยไม่อาดหลิกหนีได้
16:54แต่ต่อจะนี้
16:57คือสิ่งที่เอ้ยเลือกเน้า Vikt chat
17:02ต่อจากนี้ไป เอ้ยจะหยุดหนี
17:05และยืนยัก
17:07พอที่นั้นคือที่ของเรา
17:10ขอบใจมากนะจажи เอ้ย
17:11ขอบใจจาก ขอบจินนะจ๊ะ
17:13งuyuหรบ
17:15รฟ
17:16เดี๋ยวเราจะกลับไปที่ชุมๆ сталเกาวที่แม่เคยอยู่นะจ๊ะ
17:19ได้พระเจ้าค่ะ
17:21เย้...
17:24รบ
17:25ขอรับ
17:27เอ็งอย่าลืมตัวนะ
17:30รบรู้แล้วขอรับ
17:32รบเพื่อปล่อยใจสบายสบาย
17:36รบ
17:38เป็นอะไรหรือเปล่าลูก
17:40ไม่พระเจ้าค่ะ
17:42โอ้โห
17:56โห
17:58โห
18:02ขอค่ะ
18:04ขอบคุณ
18:06ขอบคุณ
18:08โห
18:10พระมะเหสีเอ้ย
18:16ขออัดหน่อยจ้ะ
18:18ขออัดหน่อยได้มั้ยจ้ะ
18:23แล้ว...
18:33แล้วนี่พระมะเหสีทรงคิดด้วยยังเพคะ
18:36ว่าจะกลับเข้าวังไปยังไงไม่ให้มีปัญหา
18:40นั่นสิ ไม่ทรงกรวมันจับเอาเหรอเพคะ
18:46เราพอมีวิธีอยู่จ้ะ
18:48ตอนนี้สิ่งที่มนดำทำให้เจ้าพี่ต้องการอย่างเดียวก็คืออ้าย
18:53ถ้าเราไม่ไปแย่พวกเขาออกจากกัน
18:56เจ้าพี่ก็จะไม่ส่งพี่โรษ
18:59หลังจากนั้นค่อยคิดหาวิธีแก้มนดำกัน
19:06มันหมายความว่ายังไง
19:21อ้ายังอยู่ในวังกับให้ผมมาทัก
19:24งั้นก็แสดงว่า
19:28อ้ายุตวังสำเด็จแล้วอย่างนั้นสิ
19:31อย่างนี้ก็เข้าทางข้านะสิ
19:36肁 t
19:53เฮ้ย
19:54เฮ้ย
19:56ต้องเหรอ
19:58ลูกค่า ลูกค่ายังอยู่
20:28สวาดว่างควรพ่อเจ้าค่ะ
20:34พี่หุ่ม...
20:37มือนชาญชัย
20:39เราคิดว่า...
20:41เจ้าจะหนีไปกับพวกน้างจีน้างกินสะอิด
20:45ทำไมพี่ต้องหนี?
20:46พี่จะทิ้งอ้าจได้อย่างไร
20:48ว่างงด
20:50หอมชั้นใหม่ถึงในเชืองพี่น้องพ่อเจ้าค่ะ
20:53แล้วไป
20:55เจ้าพี
21:01คนอย่างพี่อุ่งเนี่ยนะเป็นห่วงฉัน
21:03ต้องคุยให้รู้เรื่อง
21:16พี่อุ่ง
21:18พี่อุ่งคิดจะทำอะไร
21:20อยากคิดนะว่า
21:24ไอ้ไม่กล้าทำอะไรพี่
21:26พี่จะมาขัดขวังไอ้หรอ
21:28ไอ้ไม่สดลง Tina
21:30ว่าจะเป็นหน้าไหน
21:35พี่ไม่ได้มาขัดขวังไอ้
21:38คือพี่ชอบไอ้
21:43ไว้ยังไงนะ
21:45ไอ้มีอะไรรึเปล่า
21:48อ่ะ ไม่เพียคะ ไม่มีอะไรเพียคะ
22:03พี่อืมเนี่ยนะ ชอบอาย
22:06แล้วก่อนหน้านี้
22:09อายก็อุสาววิ่งเลยตามตือพี่อืมมาตลอด
22:13พอตอนนี้ อายมีคนรักของอาย
22:17พี่อืมก็มาบอกชอบอายเนี่ยนะ
22:20เออ พี่ขอโทษนะ
22:24พี่รู้ตัวช้าไป งั้นพี่ไปนะ
22:28อย่า
22:36ถ้าอาย
22:40ขอให้พี่อืมอยู่แล้ว
22:47พี่ก็จะอยู่
22:49เฉียด้วย
23:06เฮียวข้าวพวกเจ้าจะถวายการดูแลองค์เหนือหัวให้ก่อน
23:14พระเจ้าค่ะ
23:16ดีจ้ะ ให้เจ้าพี่ได้พักเงียบเงียบแบบนี้น่าจะดีต่อร่างกายที่สุด
23:22เอ้ย เจ้าจะทำยังไงต่อดีล่ะ
23:26เอ้ยก็จะเข้าไปในฐานะพระมเหตสีที่แท้จริงไหมคะ
23:32โอเคคะ โชคดีที่มีผลต การต่อร้องก็จะง่ายขึ้น
23:38เอ้ย จะไม่ยอม compañдыต่อไปแล้วเพคะ เอ้ยจะปกปองลูก
23:42ไม่ใช่ให้ลูกมาปกปองเอ้ย
23:45และระหว่างอยู่ในนั้น เราก็ค่อยมาหาวิธีแก้มนต์ดำกัน
23:51ท่านอศิเคยบอกไว้เพคะ วาการร้างมนต์ดำมีอยู่สองวิธี
23:56คือทำรายคนทำของ ไม่ก็ทำรายของ
24:01ซึ่งแม่หมอก็ตายไปแล้ว แล้วใครเป็นคนทำของหรอเพคะ
24:07โอ้ว
24:09นางคนิดถีไง
24:12มาดีจ้ะ
24:13มาดีจ้ะ
24:14ลงชม
24:15อ่zung
24:16ตอนนี้ของยังมีอยู่จ๊ะ
24:19คนที่เล่นของก็คือนางคนิดถีมั้งใช่แม่หมอจ๊ะ
24:23คือแล้วตุกตามตาร์จายอยู่ที่ไหน
24:25เดี๋ยว вос кровจะช่วยเองจ้ะ
24:27ค่าอยากจะล้านแ 196 แทนเมี้ยค่า
24:29ที่ย้าแชมต้องมาตาย
24:30ก็จะหลับได้
24:56ทำตัวตามติดอย่างกับเจ้ากำหน่อยเว่น
24:58สรุปมันดีหรือไม่ดีวะเนี่ย
25:02หน้าเบื่อชมัดเลย
25:05พี่ไม่ได้มาจากขวางอ้าย
25:09คือพี่ชอบอ้าย
25:12ออกไปหาพี่อุ่งหน่อยดีกว่า
25:19อ้าย!
25:25ถ้ามาเทพ
25:27โอ้ย!
25:29ว่าเบาสิ
25:31แต่มันก็ตื่นเหรอ
25:35มานี่
25:43แกเข้ามาได้อย่างไร
25:45คือข้าไปเป็นคนจรมา
25:48แต่ตอนนี้ข้ามันเป็นทหารแล้ว
25:51จะได้มาอารักลูกของเราไง
25:53ทำบ้าไทยเนี่ย
25:55นี่
25:56เราสัญญากันแล้วไม่ใช่ว่าเราจะลุงเรือรำเดียวกัน
25:59เอางี้
26:01สถาปนายข้าใหม่สิ
26:03ข้าอยากอยู่กับลูก
26:05ไม่
26:07ไม่มีทางสลบ
26:09เรื่องอะไร
26:11ฉันเกือบจะตายไปแล้วด้วยสามแกรู้ไหม
26:14เพราะแกนั่นแหละไม่ยอมช่วยฉันออกจากครุก
26:17แล้วอย่าหวังว่าฉันจะช่วยแก
26:20ออกไปเลยไป
26:22นี่อ้าย
26:23ข้าพยายามช่วยเจ้าแล้วจริงๆนะ
26:25แต่ก็แพ้
26:27เพราะอะไรน้ำยาเนี่ย
26:29คนหนึ่งอ้ายเนี่ย
26:31ไม่ครบคนที่ไรประโยชน์หรอกนะ
26:33ฉันทำแบบนั้นมาตลอดนั่นแหละ
26:35ฉันถึงมีทุกวันนี้ได้เนี่ย
26:37รู้ไหมซะ
26:39แล้วถ้าค่าช่วยเจ้าได้ล่ะ
26:41แล้วถ้าค่ามีประโยชน์ต่อเจ้าล่ะ
26:43เจ้าจะให้ค่ามีส่วนร่วมกับลูกไหม
26:45แล้วถ้าค่าช่วยเจ้าได้ล่ะ
26:47เจ้าได้ล่ะ
26:49แล้วถ้าค่ามีประโยชน์ต่อเจ้าล่ะ
26:52เจ้าจะให้ค่ามีส่วนร่วมกับลูกไหม
26:58ก็...คงงั้นมะ
27:03ได้ ได้สิ อ้าย
27:05ค่าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวัง
27:09แต่ตอนนี้
27:11ค่าขอจับลูกหน่อยได้ไหม
27:14นะ
27:19หน้าลำคารจริง ๆ เลย เร็ว ๆ สิ
27:32แค่นี้แหละ
27:44ทำไมสภาพในวางถึงเป็นแบบนี้ละคุณเท้า
27:54หม่อมเช้นก็ไม่ทราบเพคะ
27:56หนังกำนันก็หายไปไหนกันหมดก็ไม่รู้
27:58ที่นี้ไม่ก็มีคนดูแลเลยอ่ะ
28:00แล้ว ตรงนั้นก็มีเลือดเพคะ
28:04มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ ตอนที่เราไม่อยู่
28:06หรือว่า หมอผียึดเมืองได้สำเร็จ
28:08ถ้าอย่างงั้นเรากลับเมืองคิริมาทกันดีไหมเพคะ
28:10พี่นี้มันน่ากลัวไม่น่าอยู่แล้ว
28:12โธ เอ้ย ไม่น่ากลับมาเลย
28:14ไม่ได้ เราเป็นห่วงอึง
28:16เราต้องรู้ให้ได้ก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น
28:18พฏิดามันไม่คุ้มกลักนะเพคะ
28:20นี้พระมาณดาแสงจันจะเป็นยังไง
28:22ค่ะ พี่เนี่ย...มันน่ากลัวไม่น่าอยู่แล้ว
28:26โถ้ ไม่น่ากลับมาเลย
28:28ไม่ได้ เราเป็นห่วงอื่น
28:30เราต้องรู้ไว้ใดก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น
28:32พฤฏิดามันไม่คุ้มกันล็กนะเพคะ
28:35เนี่ย...พระมาณดาแสงจัน
28:38จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้
28:40งันเราไปดูที่ตำหนักของมอมแม่กันเถอะ
28:45จะไปไหนกัน
28:47pertิ pousข้า
28:48เจ้าพี่เพคะ
29:02คือว่า
29:04เจ้าพี่เสด็จไปก่อนเถอะนะเพคะ
29:07เดี๋ยวน้องตามไป
29:09นี่พวกธาหารเยือนเบื้ออยู่ได้
29:21นี่ตามเจ้าพี่ไปสิ
29:24เฮ้ย
29:27พี่อุ่งจ้า
29:33ไอ้น่ะ
29:35คิดถึงพี่อุ่งแล้วจ้า
29:39ใจอายมันเต้นต้มต่อมต่อมทั้งคืน
29:42บอกไม่ถูกเลยจ้า
29:46ขอดน่ะ
29:48อ่า...พี่ก็คิดถึงไหมนั้นจ้า
29:51พี่อุ่ง
29:54เราคงต้องหาเวลาอยู่ได้กัน
29:56สองต่อสองบ้างแล้วล่ะจ้า
29:59อายอ่ะไม่คิดเลยนะว่า
30:02พี่อุ่งจะหันมาชอบอายสักที
30:07อุ่ง
30:10อุ่ง
30:14มันริกา
30:15นั่งมันริกา
30:17ฉันว่าเราแกต้องกลับมา
30:20เพียงจ้า
30:22บอกครับไอ้สิจ้าว่าตอนนี้อ่ะ
30:26พี่อุ่งชอบใคร
30:28พี่อุ่งชอบใคร
30:34พี่ชอบอายจ้า
30:36อุ่ง
30:38เห็นไหม
30:41ฉันไม่ต้องเป็นหนังเอ้ยเนี่ย
30:43พี่อุ่งเขาก็รักฉัน
30:46สมนันหน้า
30:48มันน่าดีนะ
30:49นั่งคุณเทาพี่ไหร่
30:50แกเพื่องจะกลับมา
30:53ก็ยังคงงงงอยู่ซินะ
30:55ฉันจะให้แกเลือก
30:57ว่าจะไปอยู่ในคลุก
30:59หรือว่าจะก้หมหวยให้กับฉัน
31:01แกเคยบอกฉันดี
31:03ว่าให้ตายยังไงเนี่ย
31:05แกก็จะไม่มีหวันเขา Подorb とฉัน
31:08แกก็จะไม่มีวันขอรบฉัน
31:11ถ้าอีกนั้นฉันจะให้แกเลือกกืนคำพูดของตัวเอง
31:14หรือว่าจะเลือกความตาย
31:16ฮะ
31:21ผมฉันเลือก
31:23เพราะมะเหสีอ้ายเผ็คคะ
31:28ฉันเกลียดแกนั้นลังคุณเท้า
31:31แต่ฉันก็ชอบความเปลี่ยนสีไวของแกจริงๆ
31:35ได้ มารับชัยฉัน
31:39ส่วนแก
31:40นั่งมันลิกา
31:42เอามันไปขังร่วมกับคนอื่น
31:46ปล่อยแล้วเดี๋ยวนี้
31:49อะไรกัน
31:50เราเป็นพระทิดาษมาจากเมืองอื่นนะ
31:52จะมาสั่งจับกันง่ายๆแบบนี้ไม่ได้
31:55หากคิลีมาทรู้คงทำศึกกับพนาลสีแน่
31:58เจ้าพี่ผมมันทัดจะต้องไม่ยอม ยอม
32:03ถ้าไม่เชื่อเนี่ย
32:04ก็มาฟังกับผู้สิ
32:08ไอ้ไปก่อนแล้วจ้าพี่อุ
32:13จับนางไปขังกุ๊กสิ รออะไร
32:30เท้าพรมทัด ท่านดูตัวไหมว่าท่านกำลังพูดอะไรอยู่
32:34อยากทางสงคามหรือไง
32:36ก็เจ้าไม่ชอบอ้าย
32:37จับนาง
32:43เป็นไง ได้ยินชัดหรืออย่าง
32:46ขนาดคนอื่นเนี่ย เขายังอยู่ไม่ได้เลย
32:49แล้วแก่เป็นไข่
32:54ทะหาร
32:56จับมัน
32:57ไม่ต้อง เดี๋ยวข้าจับนางเอง
33:02พี่หุ่ง
33:03พี่หุ่งจะไปไหนอ่ะ
33:04พี่หุ่ง
33:05ไอ้ ไม่ไอ้จะไปไหน
33:07แล้วเจียบนั้น
33:13ออกมาพนแล้ว
33:16ปล่อยแล้ว แล้วสิ
33:20เราจะเดินกับเมืองเอง
33:21ไม่ได้
33:22เราจะปล่อยให้ เจ้าปลับไปคนเดียวด้วยยังไง
33:26ทำไม slut
33:27จะมาส่วนใจเราทำไม
33:28มาช่วยเราทำไม
33:30มาให้ความหวั่งเราทำไม
33:32ทำไม คนหลายใจ ไหนว่าชอบเอ้ยไง
33:38ภริดา ภริดาฟังนะฮะ เราไม่ได้ชอบเอ้ย
33:43เออ ก็รู้แล้วไง ว่าตอนนี้ชอบอ้าย จะย้ำอะไรรักหนา
33:49คนนี้ใส่ไม่ดี คนไม่มีหัวใจ
33:52นี่ เราไม่ได้ชอบใครทั้งนั้นแหละ เรารักเจ้า
33:56ที่เราพูดแบบนั้น ก็เพื่อรอเจ้าคนเดียว
34:02เพราะเรารักเจ้าไง ได้ยินไหม
34:05ที่เราทำทุกอย่าง ก็เพื่อเจ้า ไปกับเราเถอะ
34:10นี่ หมายความว่ายังไง สิ่งที่เจ้าพูดหน้าวังนะ
34:28ไม่ได้พูดอะไรเลยนะพระเจ้าค่ะ
34:34เจ้าบอกว่ารักเราไม่ใช่เหรอ ทำเนียนทุกทีเลยนะ
34:39อย่าเน้นถามตอนนี้ได้มั้ยพระเจ้าค่ะ
34:45คือ ตอนนี้ไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่ ยายหอมฉันไม่ได้อยู่ที่นี่
34:51ทำไม อยู่กันสองคนแล้วทำไม
34:56คือ แบบว่า ทำไมล่ะ คือ เราถามว่าทำไม
35:04หว้าทำไม
35:05อยากเข้ามาใกล้
35:05ทำไม
35:06บอกว่าอยากเข้ามาไง
35:08ทำไมล่ะ
35:09ก็บอกว่าอยากเข้ามา
35:10ทำไม
35:10อย่า
35:11ทำไม
35:14มีไหวแหร่แล้วเจ้ย
35:17ใหม่ฉันไม่ได้มีความ
35:18อดทนสุดขนาจนั้นนะ
35:20อย่าทำแบบนี้กับใครอาจอีก
35:22ดูไว้ระยาหาง prepare for the thirty-one
35:24ไม่ฉันนั้น
35:24หม่อฉันจะจุบพระดาตตอนนี้เลย
35:26synchronous
35:28เข้าใจแล้ว
35:33อิ่งจ๊ะ พธิดาจ๊ะ ชุดมาแล้วต่า
35:39มันยากาศจักแต่งเห้ย
35:48นี่จ๊ะ พธิดา
35:52พธิดา
36:03นี่อึง ถ้าไม่เห็นสีเอ้ยจะเข้าวังวันนี้แล้วนะ
36:06จะไม่ไปด้วยกันจริงๆเหรอ
36:08ไม่ล่ะ เราต้องคุ้มคอมพธิดา
36:11เราต้องส่งหน้าไปที่เมืองเคริมาก
36:13ไม่ไป ใครบอกว่าเราจะกลับ
36:16เราอุศาห์มานั้งไกลนะ
36:18แล้วจะให้ทำยังไง
36:20พธิดadas ก็เห็น
36:23งั้นก็ไม่ล้องเข้าไปสิ
36:25อยู่ที่นี่ไง
36:26ทำไม ลั่งเกียดแล้วเหรอ
36:29อยู่ที่นี่ไม่ได้ชัดไหม
36:32อยากอย่าบนว่ารำบาก
36:35หนี้บนหรอกนะ
36:36พูดแล้วนะ
36:38specifications
36:40เรากำลังก็ปิดต้างควางคอ 후�ragt department
36:43restroom
36:50ขอบทราณภัย เข้าไม่ได้พระเจ้าค่ะ
37:13ไม่เห็นเราเหรอ
37:15จำเราไม่ได้เลยยังไง
37:17กล้าขัดควางอดีตพระมเหสีหลวงกับพระราชโอรถในสายโลหิตแท้ๆ ของพระราชาหรือไง
37:32ขอบทราณภัยพระเจ้าค่ะ
37:36พวกข้าพระเจ้าไม่ได้ตั้งใจร่วงเกิน
37:38แต่
37:42ท่านท่าหารทั้งหลาย
37:45หากเลืดเนื้อของพวกท่านคือพระราณภี
37:48และมีใจพักดีต่อราชบันลัง
37:50ไม่ใช่กระบบท
37:52ก็ขอให้หลีกท้าให้แก่พวกเราเธอ
37:55ท่าวพี่ชัยท้าสตรงเคยมีพระเมตตาแก่พวกท่าน
37:59พวกท่านน่าจะรู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งแหล่คนกระทำ
38:02ไม่ใช่หลับหูลับตาลับคำสั่ง
38:05หากสิ่งนั้นคือสิ่งที่กำลังชุดรังบ้านเมือง
38:09ไปสู่ไหยนะ
38:11สงพระเจริญพระเจ้าค่ะ
38:26ไป
38:34ม่อมฉันมีแผนที่จะทำให้เอ้ยขึ้นคองราชโดยชอบทำ
38:37และมีอำนาจเหนือพวกกระทัด
38:39เราต้องทำยังไงบ้างล่ะ
38:40เองต้องอยู่ในในลกไปด้วยความเสียดาย
38:43ที่แผงของเองมันไม่สำเร็จ
38:45จงไปสู่สุขตินะแม่แค่ม
39:06คือพะโอรส ใช่ไหม
39:09ฮะฮะฮะฮะ
Recommended
39:22
|
Up next
40:40
39:31
1:00:33
53:17
55:07
39:25
31:01
30:31
46:50
1:46:53
52:57
53:07
39:07
44:30
39:23
39:31
39:31