- 6 days ago
Category
📺
TVTranscript
00:01รายการต่อปีนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:20อร่อยไหมลูก
00:22ไม่ใช่
00:30เอ่อ นี่ กินเสร็จพี่ว่าจะไปบ้านพอเอ้ยนะ
00:34พี่อยากหาวิธีแก้เพจขนิดถีสักหน่อย
00:38จริงสิ
00:40นาขนิดถี
00:42ให้ลบไปช่วยแม่พอเจ้าค่ะ
00:45ไม่เป็นไรลบ
00:47ลบพักเถอะนะ
00:49กันเก่งของพ่อ
00:51เก่งมากเลย
00:54อ่ะ ไหน ตัวตัวไหม
00:56โอ้โห ตัวหนักขึ้นเยอะเลยเนี่ย
00:58ไหนโชว์พลังให้แม่ดูสิ
01:01ป้อง
01:02เอ้ย โปรังเยอะมากเลย
01:04กินเยอะเยอะจะได้มีพลังไปพี่
01:08นาหลักมาก เก่งมาก
01:20ไซเด็ดเข้าไปด้วยกันไหมพี่คะ
01:26ไม่
01:28เราไม่อยากรุ่มโต๊ะด้วยสักหน่อย
01:31แค่มาดูกว่ามเรียบร้อย
01:34ไปดีกว่า
01:35คุ้างหน่อยๆ
01:37สงสักหน่อย
01:43แค่มาดูกว่า
01:45จี้ กลิ่น
01:48อ่ะ นี่กลิ่น
01:52อ่ะ นี่กลิ่น
01:53ไม่กลิ่น
01:55เหมือนสนทยาเป็นไงบ้าง
01:57ดีขึ้นมากแล้วเพคะ
01:59ตอนนี้กำลังพักรักษาแผอยู่เพคะ
02:01เราปากดูแลเขาด้วยนะ
02:05เพคะ
02:23นี่ก็อะไรขึ้น
02:33ทำไม
02:35อยู่เราก็รู้สึกสดทื่น
02:43แหลง
02:45ข้ามีแหลง
02:53เฮ้ย
02:55เฮ้ย
03:01ฉันเอาข้าวมาให้
03:05พะดี
03:07ข้ากำลังหิวข้าวพะดี
03:13ต่ออีกกู้เดี๋ยวนี้เนี่ย
03:15นี่นี่นี่น่ะ
03:17อย่าเป็นมากเนี่ย
03:19มุลของ
03:21มุลของอยู่แล้ว
03:23ไม่
03:25ปล่อยๆ
03:27เชียและปล่อย
03:29มุลของ
03:31ใครว่าไม่เลยว่า
03:33ที่ไต้ของนี้เนี่ยก็ได้มากที่นั้นดี
03:35พี่ว่า
03:43ทำไม
03:45ทำไมพี่กลับมามีอะไรเยอะขนาดนี้
03:47นั่นสิ
03:49พอวันนี้ค่าจะกลับมามีแรงเหมือนเป็นนุมๆอีกครั้งเลยล่ะ
03:51เฮ้
03:55มุลดำ
03:57มุลดำ
03:59มุลดำ
04:01นั่นไง
04:03มุลดำ
04:05เยอะ
04:07ฉันทำ
04:09แล้วทำไม
04:11ท่านรู้แล้ว
04:13พี่ทำไม
04:15มุลดำ
04:16มุลดำ
04:17ไม่น
04:45พี่โชคดีนะ
04:49หลังจากนี้
04:51พี่ก็หาทางเอาตัวรอดเองก็แล้วกัน
04:54ซึ่งไปแล้ว
04:58นี่
05:00แล้วมีคำโรค
05:02ลิ่ง
05:08นี่
05:10มาหาเฉลอ
05:12เจ้าค่ะ
05:13แล้ว
05:15นี่อะไรในมืออ่ะ
05:17เครื่องทรงในวังเจ้าค่ะ
05:20เอามานี่ เอามานี่
05:26ใครกับพี่ฉันใครฝันไปเลย
05:30เดี๋ยวฉันมานะ
05:32ฉันไปแต่งตัว ฉันมา
05:35เฮ้ย จะดีข้าวหวังลูกนิ
05:43ทรงสีความโรมนี่มันพุ่งเข้าตามาเลย
05:57คงคิดว่าตัวเองจะได้ขึ้นเท้นหม่มแม่แล้วสิ่งนะ
05:59ฮืม โรงสีความโรมนี่มันพุ่งเข้าตามาเลย
06:01คงคิดว่าตัวเองจะได้ขึ้นเท้นหม่มแม่แล้วสิ่งนะ
06:05ฉันอยากจะเห็นหน้ามาจริงๆ
06:06ตอนที่ได้รู้ความจริงว่ามันกำลังเดินไปเพื่อเข้าคุก
06:22รีบขึ้นไปหาพ่อภาษิกันธรึ
06:25ภาจนี้คงร้อยแย่แล้ว
06:27ใช่คะ
06:43พอ
06:49หนักไอ้
06:52มาทำไม! ถ้าพี่อยากให้หน้าเอง ออกไป!
06:57พอตา...
06:59มีเอ้ยเองจ้ะ
07:03เอ้ยพูดอะไร? เอ้ยพูดเรื่องอะไร?
07:06เอ้ยมันตายไปแล้ว
07:09เอ้ย...
07:12เอ้ยมัน...
07:15แข็งใจไว้นะลูก
07:17ตอย! ตอย! ตอย!
07:19อย่าพื้น! เอ้ยไม่ต้องพ้นแล้ว!
07:22ไม่ไหวแล้ว
07:38พ่อจ้า... พ่อ...
07:48พ่อจ้า...
07:52เอ้ยเองจ้า เอ้ยเอง เอ้ยกลับมาหาพ่อแล้วนะจ๊ะ
08:00เอ้ย เอ้ย เอ้ยเหรอ
08:07มัน มันไปไปได้อย่างไรอ่ะ
08:12นี่ จริง จริงจริงจ้ะ
08:14ใช่จ่ะ ใช่ ผู้เราสองคนเป็นพยาญได้
08:19เอ้ย เอ้ย จริงจริงหรอลูก
08:35พอที่ใจแล้วเกิดนะ เอ้ย
08:39ทำไมเป็นไงบางลูก สบายดีไหม
08:42เจ็บก็ไงหรือเปล่า
08:44แล้ว แล้วนี่ทำไมถึงได้
08:46เอ้ย ไม่เจ็บแล้วจ๊ะพ่อ
08:48เอ้ย ไม่เจ็บแล้ว
08:51เต้ย ได้ทันหรือสีในป่า
08:53ช่วยชบชีวิตเอ้ย ขึ้นมาใหม่
08:56พ่อจ๊ะ
08:58เข้าไปอยู่ในหวังกับเอ้ยนะจ๊ะ
09:02ครั้งนี้เอ้ยมารับพ่อจริงจริงแล้วนะ
09:06ผู้ เอ้ย
09:10พ่อดีใจจริงจริงนะเอ้ย
09:14ไป ไปสิ
09:17พาพ่อไปที
09:18แม่เขายังอยู่ดีใช่ไหม
09:21พ่ออยากเจอแม่เขาใจจะขาดอยู่แล้ว
09:24แม่เขาลงดีใจแน่เลย
09:27ที่รู้ว่ามนดำพ่อมันสลายไปแล้ว
09:30เอ้ย พ่อไปทีแล้ว
09:33คือ แม่ แม่เขา
09:57ท่ายแล้ว สวยจังเลย
10:04โอ้ย
10:05ตอนนั้นถ้าเกิดสร้างเพิ่มอีกนิด
10:08ก็น่าจะดีเนอะ
10:10ต้องนูนด้วย
10:12น่าจะสวยหน้าดูเลย
10:14ต้องมีดอกไม้นิดหนึ่ง
10:17โอ้ย
10:20เดินมาเจอต่อสะได้
10:24พวกชาวบ้าน
10:26ทำไมถึงได้
10:27พูดให้มันดีๆนะ
10:28ชาวบงชาวบ้านที่ไหนกัน
10:30ตอนนี้แกกับฉัน
10:33ก็ยดเท่ากัน
10:35ดูปากชนะ
10:39แกก็ม่ำแม่
10:42ส่วนฉันก็ม่ำแม่
10:46ชาวบงชาวบ้านอะไร
10:48ตบพับ
10:50โอ้โห
10:55เรารู้แล้ว
10:57พื้นหารากเง่านิสัยของอ้าย
11:00ได้มาจากใคร
11:02สำเนียงสอบภัษา
11:04กิลยาสอบสกุล
11:08นี่มันอะไรกันเนี่ย
11:10ทำไมถึงด้วยปล่อยน้าเข้าไม่ได้ถึงขนาดนี้
11:12เออ
11:20อ๋อ
11:22เราเข้าใจแล้ว
11:24เอาสิจ้า
11:27ตามสบายเลยจ้า
11:29เชิญเดินชมพระนาชวังจนทั่วให้พอใจเลย
11:32ก่อนที่จะไม่มีโอกาส
11:35แกก็เหมือนกันนะ
11:46เชิญเยอะหญิงปากดีให้พอใจเลย
11:50ก่อนทิตย์จะไม่มีโอกาสเหมือนกัน
12:03พวกอุ่นดี
12:16นั่นมะท่านเทราไข้
12:18แต่ทางข้าพระราชหวังทางนี้ไม่ใช่เหรอ
12:22ทางนุ่นเป็นตำนักรับรองพิเศษไข้ JW
12:26อ๋
12:32ทำดีทำถึงที่สุดเลยลูก
12:34จัดตำนักรับรองพิเศษให้กับแม่
12:36แบบนี้ละลูกถูกต้อง
12:38เพราะว่าแม่ไม่ใช่ไก่กา
12:41อื่น
12:43รออะไร
12:44น Freiheit
12:45เฉินสะดิตทางนี้พระเจ้าค่ะ
13:15นี่ใช่ทางนี้แน่เหรอ
13:17ตำหนักบ้าทีมอองบ้าเลยอยู่ใกลลาช่วางไซ่
13:21ด้วย
13:22ไม่ได้บ้าหรอกหรอกเรากัวเจ้าค่ะ
13:23KARกนี้แหละก็จะข่อ
13:28ฉะน Regina ไม่ใช่
13:31นี่
13:32ตำหนักนั้นฉันยองไว้แก Often
13:36ฉันจะไปผ่าตับเว้า จะไปปล่ายขนาด
13:39เนี่ย ไม่ rating
13:41- ไป โดย!
13:43ไป อย่างงนี้ ไม่emaszier ช่วยadore
13:47- ถึงเวลามรอนรับ
13:52- ไม่ пож่ interfac t- ไป
13:58- เจ้าเหรอ?
13:59- แม่
14:00- ไม่ 작업ด้วย
14:01- ไม่กรольค่ะ แม่ sz wagonด้วย
14:04- แม่
14:04- ไม่.. need
14:05- ไม่ช่วยด้วย
14:07ป jal... laundasi
14:09ไอ้� limp
14:11ไทย
14:12นี่ลูกก็อยู่ในดีได้อย่างไรอะ ล���
14:18นี่ลูกไม่ได้ยิดมากตําเร็จ๊ะแ��ector
14:21มั้นเป็นแบบนี้ไม่ได้ยังไงอะโล
14:24มั้นต้อแม่มา มั้นเป็นแบบนี้ไม่ได้ยังไง
14:29ทั้งแม่หมอดมันตายแล้ว
14:34เราแพ้อแล้ว
14:36เรstopination
14:39เราก็ฉะน้อง Penguella醉
14:42รับที
14:45แม่หมอนี่ καนตายแล้ว
14:47เป็นไปไม่ได้
14:49นาง groy ตั้งหากที่มันตายไปแล้ว
14:51เราจะแผงมาได้ยังไงแล้วก vou
14:54ขอมันรงaremosไม่มีทัง
14:58น้อง噢มันยังไม่ตาย
15:02nik An crema
15:04肯 routingมาโดยนะแม้
15:06มีคนช่วยมัน
15:08มีคนช่วยมัน
15:17เราก็...
15:20แล้วพ่อโหสำรอมของล sir
15:21มาลวก
15:23가서มาช่วยเรา
15:25เงำมาช่วยเราสิ ลูก
15:27พORE พ่อมาช่วยเรา
15:28มันหนีไปแล้วแม้
15:30มันแผงจะพี่
15:35ไม่ใช่ไขยังช้วยแล้วแล้ว
15:39มี Ś эпฟ führen
15:40เราต้องแต่เราต้องแต่ๆบ้าง
15:45ไม่ๆ ไม่ต้องแต่อาย
15:47อายั้ง الله
15:51มีตรอบริควอาย Harmony
15:56ลูกอ้ายของแม่ต้องได้เป็นใหญ่เป็นโต
16:01ลูกอ้ายของแม่ต้องสนาดนั่งเอื้ยทุกช่าง
16:05แม่ไม่มีวันยอบ
16:09ถึงต่อยแม่ต้องไป
16:13แม่สาบาทว่าแม่จะทำอาคาดพวกมัน
16:17แต่ให้แม่ได้ตายก่อนลูกนะ
16:22แม่จะได้บอกบอกลุ่มของแม่ได้
16:26อย่าลองนะ
16:32สนานะ
16:34สนา
16:41แม่สัตว์กาลุ่ม
16:43แม่สัตว์กา
16:45โอ้ย นี่พวกเองจะไปแก้แข้งไงก็ไปกันเธอ
16:48ข้าไม่ไปด้วยหรอก
16:50แต่คิดลืมบอกควงนอกมาช่วยค่าด้วยนะ
16:52ตอนนี้จะช้ัป เบี้ยค่าจะตายอยู่แล้ว
16:54จะพามานไปหาหมอเนี่ย
16:56พวกปั๊ก
16:58ใครจะตายก็ให้มันตายสิ
17:00ตอนนี้ นี่ไม่รอดเอง
17:02เรือจะเจอโอดควรอะไร
17:04สำคัง
17:06พวกปั๊ก
17:10อ้าฮัย
17:14หายลูก
17:16ไม่ตรงลองนะลูก
17:18ไม่ต้องหลัง
17:22แม่จะปกป้องลูกเอง
17:24สัญญา สัญญา
17:32เอาจิจ้า ตามสบายเลยจ้า
17:34เชิญเดินชมพระราชวั่งจนทั่วให้พอใจเลย
17:39ก่อนที่จะไม่มีโอกาส
17:42พวกมันรวมหลอกจัง
17:46พวกมันยามฉัน
17:49ถ้าฉันออกไปได้
17:51มันจะข้ามาได้บนเลย
17:53ข้ามัน
17:55ข้ามัน
17:56ข้ามัน
17:57ข้ามันนะแม่
17:59ข้ามัน
18:01แม่ต้องข้ามันนะ
18:03ข้ามัน
18:04ข้ามันนะ
18:06ขนิดถา
18:21โทษ
18:24เจ้าเห็นพี่ไหม
18:27พี่เป็นอีสระจักหนังขนิดถีแล้วนะ
18:31เห็นไหมขนิดถา
18:36พี่ยังไม่ได้มีโอกาสลายเจ้าเลย
18:39ขอบคุณ
18:44และขอโทษ
18:47ขอบคุณที่เจ้าให้โอกาสพี่นะ
18:53คณิถา
19:06ต้องเป็นแม่แน่ ๆ
19:19พ่อจ้า
19:21แม่เขารับรู้แล้ว
19:23พ่อได้หลานแม่แล้วนั้นจ้า
19:27พี่รักเจ้านะ คณิถา
19:42พ่อจ้า
19:46ยังมีอีกคนรอพบตาของเขาอยู่นะจ๊ะ
19:52ลูกว่าใครนะ
19:56รุบหลานตา
19:58โอ้ๆๆๆๆ
20:03เฮื่อย
20:19ฐานบอกว่าขนิดถี่อยู่ในครูกับอ้ายแล้วนะ
20:22เราหลอกพวกมันสำเร็จแล้ว
20:24เอ้ยจะไปกับพี่ไหม
20:27ไม่ดีกว่าเพคะ
20:30เอ้ยไม่อยากเจอพวกเขาอีก
20:32อย่างนั้นพี่ไปก่อนนะ
20:34เฮ้ค่ะ
20:38พ่อจ๊า
20:40เดี๋ยวเอ้ยไปส่งพ่อที่ตำหนักนะจ๊ะ
20:43ได้สิ
20:45ไปด้วยกันไม่ลบ
20:47แต่ลบตามแป๊บก็จ๊ะค่ะ
20:50ไปจ๊ะ
20:54เห็นไหมล่ะ
21:06ถ้ารักลบก็จะได้ก่อนลบแบบนี้เลย
21:09รักเมื่อไหร่ก็บอกนะ
21:11รักจะได้ก่อนกัน
21:21ทำไมเสร็จย่าใจแข็งจัง
21:24เอ่อ
21:25ก็คงต้องให้เวลาเพคะ
21:27เพราะเนื้อแท้ของประราชมันดา
21:30ไม่ใช่คนไม่ดี
21:31แค่เพราะว่า
21:32ส่งถือภาเกียดเยอะเกินไปเพคะ
21:34ถือยะเร็งไม่หนักเหรอ
21:36หนักสิเพคะ
21:38ลบไม่เข้าใจ
21:39แบบนี้จะเรียกง่ายๆก็คือ
21:42สักศีคำคอเพคะ
21:44สักศีคำคอเหรอ
21:47กลืนคำพูดของตัวเองไม่ลงเพคะ
21:50สักศีคำคอบแม่สิลูก
22:08อ้าย
22:11ทำไมเงียบไปแล้วลูก
22:14อ้าย
22:17ให้ตอบแม่สิลูก
22:19อ้าย
22:22ทั่ว
22:24หลวด
22:25อ้ายตายแล้วลูก
22:27อ้าย
22:28ลูกเจ้ายังไม่ตาย
22:31แต่ตอนนี้คงเครียด
22:35จนสถิแตกไปแล้วล่ะ
22:37อีกแล้ว
22:39ให้พูดใหม่อีกที
22:41ใครกันแน่ที่เร็ว
22:43คนเร็วต้องอยู่ในครุกสิ
22:46ต้องแก้
22:48พวกกันหลองฉัน
22:50ก็ถ้าเจ้าไม่ระโมบโลกมาก
22:53อยากได้อยากมี
22:55พวกเราคงหลองเจ้าไม่สำหรับ
22:58จริงไม่ล่ะ
23:02ทำไมหรอ
23:05ทำไมหรอ
23:07มันก็ตลกดีออก
23:09นี่เจ้าไม่ตลกตัวเองบ้างหรอ
23:13อีกทัว
23:17แก้ก็ไม่ขอช่วย
23:19ทั้งนี้จ้า
23:21ทั้งนี้จ้า
23:22ออกหนึ่งหัวชุดรอ
23:23เมียชมไม่สบายจ้ะ
23:25ขอยาดเลยจ้ะ
23:27ตัวร้านจีเลยอ่ะ
23:30ได้
23:31เดี๋ยวเราให้คนเตรียมมาให้นะ
23:33โอ้โหขอบใจมากจ้า
23:35อ่ะ
23:41ไอ้งอ
23:43นี่ก็ตายกันหมดแล้ว
23:45จะได้หอมก็ไม่วัด
23:47ตา
23:53ตา
23:55ตา
24:13เอ้ย
24:14จ้า
24:16นี่
24:18พอว่า
24:19ให้พอไปอยู่เรื่อนธรรมดา
24:20ธรรมดาก็ได้นะ
24:21ไม่ต้องตอนรับพอให้ดีขนาดนี้หรอก
24:24จำไม่ได้แล้ว
24:26ตอนเด็ก เด็กอะ
24:27พอก็ให้เอ้ยเป็นต้อภรรมดีขいくหาiels
24:30ลืมแล้วเลยแยงไงเถอะ
24:32โอ้โห
24:34พอจา
24:36ให้มีอัฑพรตัวเองได้แล้วนะจ๊ะ
24:38แยคมาเกิร ก็์
24:41ไอ้ชیںปล่อยวางมานานมากแล้ว
24:42อีกอย่าง
24:45นั่นเลยจ๊ะ
24:47คือสิ่งที่ส propre ด้วยให้เอ้ยสงด้วย
24:48ขึ้นมาแล้วทุกวันนี้
24:52อย่าโทษอะweg ใจ
24:53โอ้โฮ เอ้ย
24:57ลูกนี้ ช่างมีจิตใจที่งดงามบริสุทธ์แล้วเกิน ลูกพ่อ
25:05ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวเอ้ยให้คนเอาชุดมาให้เปลี่ยนนะจ๊ะ
25:11โอ้โฮ ไม่ต้อง ไม่ต้อง พ่อไม่ขอรับอะไรทั้งนั้นแหละ
25:15นี่ ให้พ่อได้แต่งตัวแบบเดิมแบบนี้แหละ ดีแล้ว
25:19อีกอย่างน่ะ ไอ้พวกแก้แหวนเงินทองยดถามดาศักอะไรนะ พ่อก็ไม่เอา
25:26แค่พ่อได้ตื่นมาทุกวัน เจอหน้าลูก เจอหน้าหลาน
25:32อย่างมีความสุขพ่อก็พอใจแล้วล่ะ น่ะ
25:36พ่อ
25:39เฮ้ย ใส่ละ
25:54เฮ้ย ถ่ายแล้ว
26:01จะทำอะไรน่ะ
26:05โอ้โห รสเพคะ
26:08ลงมาข้างล่างก่อนเถอะเพคะ
26:10รบแค่หมาว่าอะไรคำคอเสด็จย่าอยู่
26:14รบจะช่วยออกให้
26:16อะไร
26:18อะไรคำคอนั้นเหรอ
26:20อุ๊ย
26:21สักษีแงพัศค่ะ
26:23เพราะว่าเสด็จย่าตรงสักษีคำคออยู่
26:26ไหนรบคอดูหน่อยได้มั้ย
26:29โอ้ย พระโลธหยุด หยุดได้แล้ว
26:31โอ้ยเด็กด้อ
26:33รบคอโทษ
26:37เออ
26:39เนี่ย คือ คือ เราหมายถึง
26:43หายแล้ว ไม่มีอะไรที่คอแล้ว
26:46เห็นไหม
26:49เย้ ค่อยลงออกหน่อย
26:52งั้นรบขอตัวนะพระโทษค่ะ
26:54เอา จะไปไหน ไปทำไม
26:57รบแค่จะไปอาหาท่านลูกสี ๆ ๆ
27:00ไปแป๊บเดียว เดี๋ยวก็กลับ
27:02มันตรายลูกพระโลฟ
27:04แถมยังไกลอีกด้วย
27:06แม้ เป็นห่วงรบคิดถึงรบนะสิ
27:10ไม่ต้องห่วงรบรอก หลานยากเก่งอยู่แล้ว
27:18พระโลฟ พระโลฟ พระโลฟลูก
27:23ขอประคุณท่านตาสำหรับพลังที่มอกให้เกลบนะครับ
27:45อืม เป็นไงบ้างล่ะ ชีวิตในวังอ่ะ
27:49ก็แป๊กดีนะครับ คนก็แป๊กเสด็จย่าปากอย่างใจอย่าง
27:54เหมือนจะรักแต่ก็ไม่รัก
27:58นั่นแหละ ที่เขาเรียกว่ามนุษย์
28:01หลากหลายอารมณ์และความรู้สึก
28:04ค่อย ๆ สึงสาไปล่ะ
28:06ครับ งานลบรีบกับไปอาจเสด็จพ่อเสด็จแม่ก่อนนะครับ
28:11อืม ไปดีมาดีล่ะ
28:19มันจะเพื่อไป
28:28ข้ามาแล้วขอรับ
28:30จิตอาฆาบมันแรงมาก
28:33มันยังไปลงดารก
28:35นั่งห่อผี
28:38มันยัง มันยัง มันยัง
28:59ไม่ยอม
29:02ไม่ไม่ยอม
29:04มันไม่อยู่
29:14มันยัง มันยัง มันยัง
29:27เฮ้ย!
29:28เลือด!
29:29เลือด!
29:30เลือด!
29:31เลือดอะไรว่านั้น
29:32เล MILL
29:35เลือด誰
29:38ก่อนเลือดนี่ไง
29:42ไอ้ ไอ้
29:46ไม่ร์ิล
29:47ไม่ร์ิล
29:53ปลอด
29:58ตาย แย่วมา
30:00ตาย แย่วมา
30:02แม่แชมตื่นแล้วเหลือ
30:06นี่ นี่ นี่
30:08ตักที่เค้าเอายามาให้
30:10กินเหลือชาติจะได้ดีครับ
30:12แม่แชมเป็นอะไรอ่ะ
30:14แม่แชมตื่นแล้วแหละ
30:20นี่ๆ
30:21ตักที่เค้าเอายามาให้
30:23กินเหรอชาชจะได้ดี
30:24ยาไมล่ะ
30:25ม generalizedไปเป็นอะไรอ่ะ
30:28ไอ้พวกไร้ปัญญา
30:31ขาดข้ากาไร้แขนขา
30:34น่านาด
30:36ชมถามว่าแชมเป็นไรแจ
30:38บอกไหมยาไมล่ะ
30:40หน้ารำค่อน
30:43เฮ้ย นี่ แม่หมอใช่ไหมเนี่ย
30:49แม่หมอ แม่หมอที่ที่ขอจ๊ะ
30:52แม่หมอกับบัน แม่หมอจากนานฉันไหม แม่หมอ
30:55นั่งกันทีที
30:57ทำตามที่ข้าบอก
31:00ทำ...
31:01ฉันทำทุกอย่างเลย แม่หมอ แม่หมอจากนานฉันทำทุกอย่างเลย
31:04การอายันช่วยมันตอนนี้ไม่ได้
31:10แม่หมอ
31:11แล้วไม่หมอใจจะทำอย่างไร
31:14รู้จะใจแล้วไม่หมอช่วยไอ้ดรวย
31:18ปลออีกวันให้มันอยู่แบบนี้ดีแล้ว
31:41ฮะ ฮะ ฮะ โล่ ไม่คลับมาเหรอ
31:53พระเจ้าค่า เสร็ดแม่ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรมากหรือเปล่า
31:56เดี๋ยวลูกจะออกไปตามหาที่กระท่อมท่านลือสีเดียวนี้แหละพระเจ้าค่ะ
31:59อ๋อ บอกแล้วว่าอย่าออกไป อย่าออกไป ๆ ก็จริง ๆ เลย
32:06พอเดี๋ยวช่า พออิญา ไปฝนก้าว
32:07มีผู้หญิงที่ชื่ออ้ายกำลังจะตายอยู่ในคุกข้าเจ้าค่ะ
32:11อ้าย
32:17อ้ายลูก
32:21อ้ายลูก
32:23อ้าย
32:25อ้าย
32:27อ้าย
32:29อ้าย
32:31ช่วยอ้ายด้วยนะ
32:33pension
32:38อ้าย
32:40 medication
32:41อ้ายดูท่าไม่ค่ölker이야
32:42อ้างค่ะ
32:47อ้าย sellers
32:48อย Christie
32:49ไม่
32:50ถ้าจะตาย
32:51คงให้ตายไปเลย
32:52ขนาดอ้ายจะตาย
32:57ไอ给我
32:58ให้เวMS
33:00ctions
33:03อันนี้ แบบว่าจะไม่ช่วยกันกันไหร่
33:11ขอกันที ข้าจะสั่งประหารพวกเจ้าเดี๋ยวนี้ล่ะ
33:15ไม่รอจาก
33:17สุพิ สุพิ
33:23พี่แล้ว หาตรงการเจ้า ไม่ใช่ตรงการมัน
33:27ปองการอีกคนแล้ว
33:29สุพิ ดูถ้าน่าจะไม่ดีแล้วนะพี่ค่ะ
33:34ออกไปก่อนดีกว่าไหมพี่ค่ะ
33:36ไปถือ
33:46เราต้องรีบไปหาท่านหรือสี
33:48ไม่รู้ว่ามันจะทำอะไร
33:59ไม่รู้ว่าจะทำทำอะไร
34:01ไม่ใช่ หมดว่าท็นี้
34:02ไม่รู้ห็บคัน
34:03สุดิงว่าตอน ห้องคล้องคุย
34:04สุดิงว่าท็น marrow
34:06นี้โดยที่รูปตัวดห้อง
34:09ข้าพวกเจ้า
34:10กลับว่าที่รูปแน่น
34:23คติดูกลับไวร่นี้
34:25จิ รีบไปบอกอาหาร เตรียบมาให้เราด้วย
34:30โอเคคะ
34:31กลิน เราฝากเอ้ยด้วย
34:35มันเกิดอะไรขึ้นเหรอเพคะ
34:36อย่าเพิ่งถาม เราไม่...
34:47เจ้าพี่ เป็นอะไรเพคะ
34:50เจ้าพี่ได้ยินลองไหม
34:51เจ้าพี่ เจ้าพี่นะคะ
34:53없 if they don't see them
34:55Mac. whites then they both
35:01แอ้ย จ้าพี่
35:03อ little pie
35:03ออกไปจากที่นี่
35:05อย่าให้ข้าเห็นหน้าจ Jill
35:06ไม่นั้นเจ้าตายเนี่ย
35:09เจ้าพี่ help us
35:10แอ้วนี่
35:18มันเลี้ยกบ้าอะไรวันนี่
35:19เจ้าพี่
35:21เจ้าพี่เจ้า พ่อ your attention it,
35:25เจรียบ!
35:27เอ務ตอนใจมา
35:31เจ้าพี่เจ้าค่ะ
35:32เจ้าพี่,
35:34พวกเจ้า ส่วนให้ทุกคนมheepai
35:38tylko
35:47ไม่หมอ!
35:49ไม่หมอวันมาแล้ว ไม่หมอ ได้ผ溢จริงจริง Martha
35:52เพราะฉันไ planner Joppy ไปน้องเลยเพคะ
35:59ใจนะ hackers
36:00Joppy ตื่น vec dream Bryan侠
36:02แช pint такой
36:04อย่าให้มันพวกผม Joppy ได้เลย
36:05말 Lighted Zoppy พี่นี้น้องไปuca
36:11thieves
36:14อ้cents
36:16demo
36:18อลิฟี้
36:22zalmanit opening
36:27นาคณิถี
36:38นาคณิถี
36:40ชู้ด้วยจัด
36:41เอ้า ej
36:42ฉันทิ
36:42สวัติ
36:43มาแนว
36:44ชู้ด้วยชู้ด้วยจัด
36:45ไปงั้น
36:46น่อ
36:48กอบใจจะ
36:51ส puis ๆ เห็ด เห็ดพิทีแล้ว
37:07ลอบ ลอบ ลอบอยากกลับมานะลiel HAVE
37:13ลอบได้หินแม่ไหมลูก presence
37:15อยากกลับมานะ ลอบ
37:18เดี๋ยวกลับมาแล้วนะลูก
37:29ตายแล้ว บรรังอันตรงเก็ดของพระนาศี
37:33ตอนนี้ทุกอย่างเป็นของลูกโดยสมบุญ
37:35ทั้งวัง ทั้งองค์เหนือหัว
37:37ทุกอย่างอยู่ในกรรมมืองของลูก
37:39ได้ยินชัดไหมจ๊ะ
37:40ได้ยังไงกัน
37:43ต้องทำวิธีแทนข้าไปก่อน
37:45นี่มันอะไรแม่หมอ
37:48ฉันไม่เข้าใจ
37:49ข้าวนี้เราจะออกมาลงนารกให้ได้
37:51เอาสิ ข้าไปด้วย
37:53ขอรับท่านต่า
37:55อ้ายเป็นคนลักของลูก
37:56ต่อไปนี้ถ้าใครกล้าแต่ต้องตัวอ้าย
37:59เราจะไม่ไว้ชีวิตใครหน้าไหนทั้งนั้น
38:01ถูกว่าทาน
38:07สมสารแต่แม่ประบู
38:12อาศัยอยู่ในฝังคงค้า
38:20นั่งเอ้ยไปลูกกำพระ
38:25ถึงเวลามรนรำ
38:31รนแต่รำแก่หรือแต่รำอ่อน
38:38เอารำมารนให้แก่แม่ปลา
38:47มานดาฉันอยู่แห่งใน
38:52หรือจะตายในฝังคงค้า
38:59สงสารหน้าเอ้ยกำพระ
39:06พรัมเรียกฮา
39:10แม่ปลาบูท้า
39:29รนแต่รำแก่
Recommended
38:31
|
Up next
42:50
56:43
38:33
39:23
42:04
41:54
55:07
1:02:47
58:03
32:13
57:54
42:02
43:32
55:16
57:02
38:45