- yesterday
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อปีนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:19ว้าย...นั่น...
00:26นี่อ้ายนี่เพคะ องค์เหนือหัว
00:29ไม่มีติดคุกเหรอเพคะ ทำไมถึงซ้อน
00:32อย่าถามมาก ไปตามหมอรวงมา ไม่เห็นเหรอว่าคนรักของเราไม่สบาย
00:36ห้า คนรัก ไม่ใช่
00:39บอกให้ไปตามหมอรวงมา
00:40พ...พ...พ...เพคะ
00:45ตาย... ตายจะเป็นอะไรนะ
00:59ข้าวนี้ รับจอมมันลงนารกให้ได้
01:05เอาสิ ข้าไปด้วย
01:07มารับท่านกา
01:17ไปหมาดูนี่สิ
01:19อ้า... ในที่สุดโทงอันใหญ่มาหูโอราณนี้
01:25ก็เป็นของฉันจังได้
01:29นี่พยายังเขามาได้ยังไงอะ
01:32ลบไป
01:34ไม่ลบ
01:37แม่หมอ
01:38อ๋อ
01:47ฉันบอกแล้วว่าให้ลบไป
01:51เจ็ดตัวเลย
01:57ตายแล้ว
01:58บรรังอันทรงเก็กของพระนาศี
02:03เอาสิ
02:04เชื่อนไปฟองเลย
02:05ฟองแม่ล่ะ
02:06อย่าพักหนีกันแล้วกัน
02:08สุสสนุด
02:10อูไป
02:12ลีबบไปหลีบกลับมานะ
02:14也是
02:18พระรัชมัตรท้าน Having
02:18ตรดเรื่องใหญ่แล้วพ่ะ
02:21忘
02:22ทำไม
02:23เกิดอะไรขึ้น
02:23เทล eternity
02:24นาของพระหม่ Carnary
02:25สีเอยールแล้วพวกของมัน
02:26บุกเข้าไปที่ทองพโรง
02:28แล้วก็นั่งบนบรรรงเรียบลอยแล้วพ่ะ
02:30ไม่รู้ว่าออกจะคุกมันได้ยังไง
02:32แต่ว่าตอนนี้พวกมันทำตัวกล่างกัน tubes
02:34ต้องมาทำตัวกลางกันมากเลยเพคะ
02:35อะไรนะ
02:36นั่งบำลังเลยเหรอ
02:37เพคะ
02:38หน่อยนั่งเช่าบ้าน
02:40เราจะไปจัดการมาเดียวนี้แหละ
02:57นี่เจ้า
02:58นั่งชั้นต่ำ
02:59ล่งมาเดียวนี้เลยนะ
03:01ขึ้นไปลบหลูกของสูงแบบนั้นอย่างไร
03:03ต้องเอากลือ cleaning
03:05ไม่ช characterized oil
03:05ก winners
03:07หลงมาเดียวนี้
03:08ไม่ลงไว้
03:11ไม่ลงใช่มะ
03:13ได้
03:14ถ้าหาร
03:17ถ้าหาร
03:19ถ้าหาร
03:23ยากตัวลงลงมาเดียวนี้เลยนะ
03:25ถ้ามันไม่ยอมก็ค่ามาทิงสะ
03:28แม่
03:29ทำไมเห็จสิ
03:31หม่อมฉันแค่ขอลองนั่งนิดติดหน่อยๆเองนะเพคะ
03:35ถึงกลับต้องข้าต้องแกงเลยเหรอเพคะ
03:39หม่อมฉันลงก็ได้เพคะ
03:42ห่วงจึงเลยนะเพคะ
03:57แต่ไม่เป็นไร
03:59ให้ห่วงไปก่อนเดี๋ยวไม่นานก็จะได้รู้ว่าใครคือเจ็บของที่แทร์จริง
04:08ไม่ต้องพูดให้เปรื่มน้ำลาย
04:14ทหารรออะไรอยู่ล่ะมันพวดขนาดนี้แล้วจับตัวมันไปข้างครุกเดี๋ยวนี้เลย
04:22เรื่องไงล่ะเราหมอให้ไปขัมพวกเดี๋ยวนี้เลย
04:30จับไปได้พระเจ้าค่ะ
04:35องค์เหนือหัวเมื่อคนปลดปล่อยพวกนางออกมาเอง
04:38หากไม่มีพระเกษรรับสั่งจากองค์เหนือหัว
04:40หัวใครก็จับไปได้พระเจ้าค่ะ
04:45อะไรกันนะ อะไรกัน
04:50น่องฉันรอนะพิคะ รอให้มันจับหรือนะพิคะ
04:56เฮ้ย ระหวังนะพิคะ ระหวังจะเป็นลมนะพิคะ
05:06ขอเดชะพระอายามิพลกล่าว
05:24พระมเหสีไม่ที่ทรงเป็นโรคอันใด
05:27เพียงแต่ทรงอ่อดพระกําลังลง
05:30เนื่องด้วยทรงพระขัน
05:32ความเครียด
05:33และไม่ได้สวยสิ่งใดเลยตลอดวัน
05:36จึงต้องเป็นรมบทพระสติไปพระเจ้ากับ
05:41มันยัง...มันยัง...มันยัง...
05:48มันยัง...
05:52อ้าย...อ้ายฝืนแล้ว
05:56นี่...มอร่วงให้กินยาไปแล้วรู้สึกดีขึ้นบ้างไหม
06:00เจ้าพี่
06:03ใช่ พี่เอง
06:05ผมมาทัดของเจ้าไง
06:08เจ้าพี่...เจ้าพี่เนี่ยนะ
06:17แล้วฉันไม่อยู่ที่นี่ได้ยังไง
06:20ฉันอยู่ในโครบนี่
06:24หรือว่า...
06:26ฉันตายแล้ว
06:28อ้า...อ้า...
06:30ที่นี่...ที่นี่คือสลันเหรอ...นัว...นัวรก
06:35อ้าย...อ้ายยังไม่ตายสักน้อย
06:38นี่เป็นห่วงอ้ายมากเลยรู้ไหม
06:42นี่...ฉันฝันไปเหรอนี่
06:47ฉัน...ฉันเพียงสนเป็นบ้าทไปแล้ว
06:49ได้เห็นภาพร้อนไปหมดแล้ว
06:51อ้ายไม่ได้บ้าทหรอกลูก
06:53แม่...
06:55ฉัน...ฉันเพียงสนเป็นบ้าทไปแล้ว
06:58ได้เห็นภาพร้อนไปหมดแล้ว
07:01อ้ายไม่ได้บ้าทหรอกลูก
07:04แม่...
07:07ป่าแชม...
07:09ลูกชอม...
07:11ทุกคน...
07:15ตายกันหมดแล้วเหรอ?
07:17ยังไม่มีใครตายทั้งนั้นลูก
07:19ได้ฟังแม่นะลูก
07:22ตอนนี้ทุกอย่างเป็นของลูกโดยสงบุญ
07:26ทั้งวัง...
07:28ทั้งองค์เหนือหัว
07:30ทุกอย่างอยู่ในกรรมมือของลูก
07:33ดีอินชัดไหมจ้ะ?
07:39แม่...
07:43ได้ยังไงกัน?
07:49นี่...
07:50พกเจ้า...
07:52ออกไปก่อน
07:53คนเขาจะคุยกัน
07:56แต่...
07:58อุ่นเท้า...
07:59ออกไป
08:02เพคะ
08:04อุ่นเมื่อมันเป็นยังไงกัน
08:16และ...
08:17มันเกิดให้การแบบนี้ได้ยังไง
08:18และ...
08:19ทำไม...
08:20เจ้าพี่ถึงยิ้มแบบนี้
08:22แล้วก็...
08:23จ้องไออย่างกับคุณบ้า
08:26ทำให้จะจ้องไม่ได้ละลูก
08:29และที่พระองค์ทรงยิ้มให้ลูกแบบนั้นก็เพราะว่า...
08:32เพราะว่า...
08:33เพราะองค์ทรงรักรูปของแม่มากๆ ยังไงแล้วจ้ะ
08:37จริงไหมเพคะ
08:40องค์เหนื่อหัว
08:41ใช่
08:43พี่รักอายมาก
08:45รักอายที่สุดในชีวิต
08:49อายอย่าทิ้งพี่ไปไหนนะ
08:54เพคะ
08:55เจ้าพี่อย่ากคืนคำนะเพคะ
09:01ทำไหมพี่ต้องคืนคำ
09:05ก็เพราะ...
09:08นังเอ้ยสิเพคะ
09:12นังเอ้ยชอบแ Tow ไปจากอาย
09:15มันชอบแนนถูกอย่าง
09:17เอ้ยเกี่ยวอะไรด้วย
09:19ผี่ไม่ได้รักเอ้ยสักหน่อย
09:21ในสายตาของพี่
09:24มีแค่ไอ้คนดีของพี่ คนเดียวเท่านั้น
09:32ไม่คิดว่าชาตินี้จะได้ยินคำนี้นะแม่
09:41แม่ทำได้อย่างไร
09:45แม่ไม่ได้ทำลูก แม่หมอมันทำ
09:47เฮ้ย
09:49แม่ แม่ แม่ แม่หมอตายไปแล้วนี่แม่
09:52ข้าอยากไม่ตาย
09:55ป่าเชม
09:56ข้าไม่ใช่ไอ้เชม
10:03อาย ฟังแม่นะลูก
10:06ตอนนี้ แม่หมอสิ่งร่างแม่เชมอยู่
10:10แต่ว่า เรื่องนั้นเราค่อยคุยกันนะลูก
10:14ตอนนี้ ลูกช่วยพูดกับองค์เหนือหัวให้แม่หน่อยได้ไหมจ๊ะ
10:19เรื่องอะไรแม่
10:29พวกประทัส เอามันมานอนที่ตำหนักเลยเหรอ
10:32เพคะ
10:34ลูกเหล่า หูนวบตาบอดไปแล้วนี่ยังไงอ่ะ
10:37ทำไมถึงได้เป็นแบบนั้น
10:40ทำไมลูกอย่าทำไมได้
10:42อายเป็นคนรักของลูก
10:49ผมมาทัส คนรักอะไรกัน
10:52เรื่อยตังหาก คนรักของลูก
10:54ลูกไม่ได้รักเหลือ
10:58ได้ยิน ชัด เราใช่ไหมเพคะ
11:01เด็ก พวกแก
11:03เข้ามาแล้วตำหนักเราได้ยังไง
11:05ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ
11:06เฉดดแม่ตังหากที่ต้องออกไป
11:08ตอนจากนี้ไป ตำหนักใหญ่จะเป็นของอาย
11:13และเสด็จแม่ขaledตีกำลักษีบอร์เจ้าค่ะ
11:16ว่าไงนะ แม่ตังหากเสด็จแม่ของลูก
11:19ดูปูดอะไรออกมา หรูต้วงหรือเปล่า
11:24ลูกสั่งชัดแล้ว
11:26ตอนนี้ลูกเป็นกรษัทของที่นี่
11:29หากแม่ทำๆ ก็ต้องสั่งจําคุSP
11:31ให้เสด็จแม่เลือกเอาเอง
11:34ว่าจะนอนในคุSP
11:37หรือนอนที่เรือนลับหลอง
11:39รับหรอ
11:41แต่นั้นมันสำหรับแผedaanะลูก
11:44เม่มันใช้คนนอกที่ไหน
11:45จะให้แม่ histori
11:46ไปนองตำหับแบบนั้นนก็ยังไง
11:49อันนี้สำหรับลูก
11:50เศรเดินแม่คือคนนอก
11:53คนที่พร้อมจะทำลายคนลักของลูก
11:58จงฟ้างให้ดี
12:00ต่อไปใน
12:02былаใครกล้าแตะต้องตัวอ้าย
12:05เราจะไม่ไว้ชีวิตภัยหน้าไหนทั้งนั้น
12:09ได้ยินแล้วใช่ไหม
12:14ลบไป
12:17ไม่
12:27แม่ไม่เชื่อ
12:29เจ้าพี่
12:32น้องอยากพักแล้วนะพี่คะ
12:35คนทคงมต้องหญินเณ wilt แล้วมันป ehkä
12:44เจ้าพี่
12:46น้องอยากพักแล้วนะพี่คะ
12:50คนท้องหญินหนัำเนาณcopt ขา
12:55ได้สินะ
12:58เจ้าพี่
13:00จะทำไมถึงเอาไปก่อน
13:02คนลักก่อนลูกจะพัก
13:03subtitat
13:05เออ พระชมันดา ส่งมากับหมอมชั้นเถอะเพคะ
13:11คุณเท้าเทพทอง
13:13เพคะ
13:15ต้องอยู่รับใช้พระเมศีของเราที่นี่
13:17ส่วนเสด็จแม่ ให้นางกับนานรับใช้ก็พอ
13:21ได้ยินชัดแล้วใช่ไหม
13:27ทั้งหมดนี้ เป็นของลูกอ้าย
13:32เจ้าของวังเขาสั่งแล้ว
13:37อย่ามายืนหน้าด้านอยู่ทำไม
13:40ออกไป
13:47แก
13:51เฮ้ ขอไป
13:54ทำดีมากเพคะ
14:01อืม
14:09แน่
14:12ยิน
14:15อืม
14:16จะเด็บ แม่คว้าเจ้าค่ะ
14:18ข้ะ เช้าค่ะ
14:23หันธิยมีทางเท๊ะ
14:24เช่าค่ะ
14:25หลบ
14:27ท่านหลือสีเจ้าแค้
14:29หลบรู้
14:30อย่ากลับมา
14:31รีบหน Workj v, ปALM
14:33ใครจะมาเห็นลูก
14:34ไปเร็ว
14:35แล้วไม่มีวันทิ้งให้เช้ย
14:37่าไหม
14:38โทย
14:40พ่อ
14:42มีหออ transparent
14:43ยังหยิงร Lead Dr. ส accounting
14:47ตอนนี้เจ้าพี่ก telegram
14:48ท่านนึกสี ที่นี่มันอันตรายมาก พาลบหนีไปทำละเจ้าค่ะ
14:52หรือจะปล่อปล่อเมียร์แฟะเจ้าค่ะ
14:55ลบ
14:58อื้ย จ้า
15:05เฮ้ย ทำอะไรอย่างนี้เนี่ย
15:11ฉันก็รู้ ว่าลุกเองมันดูแค่ไหน
15:15ห้ามายใจก็เข้าร่วมซ่ะ
15:17เดี๋ยวค่าจะเข้าไปดูความเปลี่ยนไปข้างในให้เอง
15:20ว่ามันเกิดอะไรขึ้นถึงแม่
15:22เจ้าค่ะ
15:28เฮ้ย แม่มากับลูกค่ะเจ้าค่ะ
15:41สมทัส
15:43ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้
15:45ทำไมถึงได้พูดกับแม่แบบนี้
15:48เอ่อ พระราชมารดาเพคะ
15:51ม่อมฉันเชื่อว่าองค์เหนื่อหัวสงไม่ได้ตั้งพระไทยเพคะ
15:54หยุด
15:55ไม่ต้องมาปรอบใจเรา
15:59เราไม่ต้องการให้ใครมาสงสาร
16:04ออกไป
16:05ออกไปให้หมด
16:06เราอยากอยู่คนเดียว ออกไป
16:08ไปกันเธอ
16:10ให้เวลาพระราชมารดาสักหน่อย
16:13มันทำขนาดนั้นเลยเหรอ
16:17นับพระราชมารดาสอยู่นะ
16:19ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมออกเหนือหัวถึงได้มีท่าทีแบบนั้น
16:21อ๋อเวลาพระราชมารดาสอยู่นะ
16:23ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมออกเหนือหัวถึงได้มีท่าทีแบบนั้น
16:37พี่ละสองสารคุณเธ้าเทพทองจริงๆ
16:40โดนบังค้าให้ไปรับใช้พวกมัน
16:42พวกมันคงตั้งจัยยุดวังนี้จริงๆ
16:44อย่าว่าแต่คุณเธ้าเทพทองเลยจ่ะ
16:46ตอนนี้พระมเหสีเอ้ย
16:48ก็โดนองค์เหนือหัวจับไปไว้ไหนก็ไม่รู้
16:51โอ้ย...เรา...เราจะทำอย่างไรกันดีอ่ะจิ
16:57ทุกคน...
16:58เฮ้ย...ทำไมเห็นสี
17:00จิกิน...พี่เกียสอน
17:03ทำไมเห็นสีเป็นยังไงบ้างเพคะ
17:06เราถูกเจ้าพี่จับขังคุก
17:09โชคดีที่เรามาช่วยเอาไว้
17:12โห...ขนาดนี้เลยเหรอ
17:14แบบนี้คือไม่มีสติแล้วอ่ะ
17:17ใช่จ้ะ...ไม่มีสติแล้ว
17:20หนังไอ้นะ...หนังไอ้...มันนี้เร็วจริงๆ
17:23รบเชี่ยวก็ท่านตาจัดการไม่หมอได้
17:27ทุกคนจะเย็นๆนะ...ทุกอย่างต้องเรียบร้อย
17:30โห...ตัวเกินตัวจริงๆ
17:34นบเป็นหัวเฉดดย่า...ตอนนี้เฉดดย่าประทับอยู่ที่ไหนขอรับ
17:40แบบนี้...
17:42แบบนี้...
18:08พ่อลโฟ
18:12พ่อลโฟ
18:16พ่อลโฟเป็นยังไงบ้างลูก
18:19ไม่โดดอะไรใช่ไหม
18:21ไม่พระเจ้าค่ะ
18:22เสด็จย่าสงเสียพระไทยมากไหม
18:24ให้ลบสำน้ำไทยนะ
18:33โทรหลังย่า
18:35พ่อของหลาน
18:40พ่อของหลานไม่ห่วงเดิมแล้ว
18:43ไม่เป็นไรนะ รบอยู่ตรงนี้แล้ว
18:46รบไปช่วยเสด็จแม่ออกจากคุกมาพระเจ้าค่ะ
18:49รบจะปกป้องทุกคนเอง
18:51เสด็จย่างไม่ต้องกลัวนะพระเจ้าค่ะ
18:53ออกจากคุกงั้นเหรอ
18:56พ่อมาทัด
18:58จับเจ้าเขาคุกงั้นเหรอ
19:00เพคะ
19:03วิฟิพกัน
19:05เรื่องว่าเปลี่ยน pand submission haven't
19:07เป็นแบบนี้เป็นยัง bout
19:07powder
19:08ทำไมเจ้าถึงได้ปล่อยน้องสะของเจ้า
19:10เจ้าไปเยี่ยนทุกสิ่งทุกอย่าง
19:11ของเจ้าแบบนี้อีกแล้ว
19:13�� bi Thoughts and my mom
19:14โอเคยว่าเจ้าโง
19:15แต่ก็ไม่คินว่าเจ้า
19:16จะโงตยอยังด้วยขนาดนี้
19:18อะไรกันเนี่ย
19:19สวามีคนเดียวยังดูแลงไม่ได้
19:21จะดูแลลูกได้ยังไง
19:23พราบนาสีแรกถึงหมดแล้วก็พอเจ้า
19:27ม่อมแชนขอประทานภัยเพคะ
19:31ที่เจ้าพี่ส่งเป็นแบบนี้
19:35ก็พอว่า
19:37ไอ้เล่นของเพคะ
19:40ว่าไงนะ
19:41เล่นของ
19:43เพคะ
19:47เจ้าพี่ส่งไม่มีสติ
19:49เหมือนกับพ่อของเอ้ย
19:52นาขนิถีก็เคยทำช่งนี้ตอนที่เอ้ยยังเด็กเพคะ
19:57ทายจริง รู้คือว่าผมมะทัตรเป็นแบบนี้
20:02พอเหลงอ้ายมันใช้มัน อยากเปราหูพอมะทั гораздо
20:05แต่จริง ๆ แล้ว
20:07ผมมะทัตรโดน โดนงนดำเงาะ
20:10ถอร์นอบแม้...ผมมะทัตร
20:13ผมมะทัตร ... จะทรมานขนาดไหนกันแล้วนี่
20:18นับช่วย
20:19ถูกจะทำยังไงดี เขาจะทำยังไงดีแล้ว
20:23เสด็จย่า รถจักข้านางหมอกหีให้เองพัศษค่ะ
20:27ข้างนี้มันจะหนีไปไหนไม่ได้ พัศษค่ะ
20:30รถสัญย่า
20:33พรธ
20:35พรธ
20:37เจ้าชายกระหารเหล่าเกิน
20:39พร้องหอนย่า
20:41ขอบคุณเจ้ามาก ๆ แล้ว
20:48ตอนนี้ที่นี่เป็นของเราหมดแล้วนะแม่
20:57แม่เลือกอะไรนะ ว่าแม่อยากนอนตำหนักไหน
21:01ตำหนักนั้นดีไหมแล้วจ๊ะ
21:04วิจิตดี
21:05เอาสิลูก
21:07แม่ชอบ
21:09ไม่ได้นะเพคะ
21:12ตำหนักนี้เป็นของพระราชบีดา
21:15กษัตรองค์เก่า
21:17เป็นตำหนัก อันทรงพระเกียด
21:20ห้ามผู้ใดที่ไม่มีเชื้อพระวง
21:22เข้าเด็ดขาด
21:24คุณท่าวเทพทอง
21:27ฉันยังไม่ได้สาสาหกกับแก
21:30เดื่องที่แกเคยปบมาฉัน
21:33คุบเข่าลงไป
21:37ฉันบอกแก่วว่า
21:40ให้คุบเข่าลงไป
21:43ก็แค่นี้แหละ
21:48ลี่ลาอยู่ได้
21:50นี่เรื่องอะไรกัน
21:53เอ่อ
21:55โอ้งเหนือหัวเพคะ
21:57คนพวกนี้อ่ะ
21:59ทำไม่ถูกต้องเพคะ
22:01เจ้าพี่เพคะ
22:05ก็คุณท่าวนะสิเพคะ
22:08พูดไม่ดีกับน้อง
22:10กล่าวร่วงเกินน้อง
22:12บอกว่าห้ามเข้าตรงนั้นบ้าง
22:14ตรงนั้นบ้างตรงนี้บ้าง
22:16นอมไม่อยู่ที่นี่ก็ได้นะเพคะ
22:19อัง
22:20ให้จะไปเลยนะ
22:22เอ็บโรดอยู่ที่นี่
22:25คุณท่าว
22:27เพคะ
22:28อ้ายอยากได้อะไร
22:30ขอให้เขาไปสิ
22:32อย่าคัดคนสั่งเขาใจไหม
22:34แต่
22:35ไม่มีแต่
22:36ไม่คะ
22:42ขอเดชา
22:44มีหรือสีมาขอเข้าเฝ้า
22:45พระเจ้าค่ะ
22:46หรือสีงั้นหรอ
22:51ทำยังไงดีไหม
23:00ไม่หมอ
23:02ไม่หมอ
23:03เราต้องตามมันไปไหม
23:08โอ้ย
23:10อี๊ย
23:11อี๊ย
23:12อี๊ย
23:14ไม่หมอ
23:15ร่างจะรับไม่ไหวแล้ว
23:17คณิดที
23:18ตามก้าไปก่อน
23:19ปล่อยมันไป
23:20เอ๊ย
23:21เงิน...เงี๋ยวอ้าย
23:23ขุ่งจะพีให้เอง
23:25นะจ้ะ
23:26จะ...ได้แล้ว
23:28แต่...แม่หมอไป
23:30โอ้ยแล้วแต่ไม่หมอ
23:48มันซ้อนอยู่ในวังนี้สินะ
23:54เจ้าเป็นใคร
23:55มาขอพบเราทำไม
23:57จำค่าไม่ได้แล้วสินะ
23:59เอาเธอ
24:01พูดไปก็ไหร้ประโยชน์
24:03แล้วไม่ยืนมองหาอะไรฮะไอ้แก่
24:06เจ้าพี่...
24:08นองคิดว่ามันต้องมาขโมยของแน่เลยเพคะ
24:11นี่เอง
24:14อย่าทำบาปไปมากกว่านี้เลยนะ
24:17มันไม่คุ้มกับสิ่งที่เองจะต้องทลมาในภายภาคหน้าหรอก
24:22เชื่อข้าเธอ
24:24โฮ
24:26โฮ
24:28โฮ
24:30โฮ
24:32โฮ
24:34โฮ
24:36โฮ
24:38โฮ
24:40โฮ
24:42พรมทัท
24:54โฮ
24:56โฮ
25:00ถ้าข้าล จับบ้านออกไป
25:02เราอย่าให้ใครมาเข้าเฝ้าเราอีก
25:04พระเจ้าค่ะ
25:06ใครต้อง
25:08ข้าไปเองได้
25:21มันเป็นใคร ทำไมหายตัวได้
25:25เจ้าพี่ เจ้าพี่เพคะ
25:27รีบกลับตำลักก่อนเธอเพคะ
25:29ไปเพคะ
25:31ขอเดช้าพ่ายาหนเก้า
25:33เพลานี้นักโทษเอ่อยนี้ออกจะคุ้งไปแล้วพระเจ้าค่ะ
25:36พระเจ้าค่ะ
25:37มันดีออกไปได้ยังไง
25:43ต้องเป็นไอแกะเมื่อกี้นีแน่เลยนะคะ
25:45ที่ช่วยมันออกไป
25:48ตอนแน่นานอยู่ไหน
25:50เจ้าพริษ
25:54โอ้ววววan
25:55เก่าพระเจ้า
25:59เดี๋ยวหน่าจ้าแม่หมอ
26:00เอ้อหรือหรือล่างเมียชมด้วยน่ะ
26:02ค่าคือแน่
26:04เฮ้อหรือ
26:06นางกนิที นั่งลง
26:09ทำไมแล้วแม่หมอ ทำไมฉันต้องนั่งลงอ่ะ
26:14ระหว่างนี้ เองต้องทำวิธีแทนข้าไปก่อน
26:22ไม่ทำเป็นอะไรอ่ะ
26:25ห้าไม่ใช่เมียร์เอง
26:29ร่างกายนี้มันอ่อนแอร์ปวกเปรียกจริงๆ
26:33นางกนิที ฟังนะ
26:36อีกไม่นาน ร่างนี้ก็จะต้องตาย
26:40น่าชมอยู่เพิ่งตายนะ
26:42ความจริงๆ
26:44โอ้ย
26:46โอ้ย
26:47โอ้ย
26:48โอ้ย
26:53นี่มัน นี่มันอะไรแม่หมอ
26:57ฉันไม่เข้าใจ
26:59ร่างนั่งเช่ม รับพลังของค่าไม่ไหว
27:03อีกไม่ช้า ค่าก็ต้องออกจากร่าง
27:07ไปหาร่างที่เข้ากับค่า
27:10แล้วไหนระหว่างนี้
27:12คนที่จะต้องคอยเติมของ
27:14ก็คือเอง
27:16ฮะ
27:17ฉัน
27:21ฉันนี่นะแม่หมอ
27:25ฉันนี่นะ
27:26ใช่สิ
27:28รึกใจเองไม่ทำ
27:30แล้วค่าไม่อยู่
27:32ไอ้พรมทัตว์มันไม่สติขึ้นมา
27:35เองยอมหรือ
27:37ไม่สิ ไม่
27:39ฉันไม่ยอม
27:43ฉันไม่ยอม
27:44แม่หมอ
27:46เจ้าต้องกินของสดทุกวันเพื่อให้มีพรังเพียงพอกับการทำวิธี
27:56ค่าจะจุดทุเรียกอาจารย์ของค่าให้มาคุ้มกันเองแทนค่า
28:02แล้วถ้าใครคิดจะมาทำร้ายเอง อ่านตํารานี้เอา เอาไปอ่าน
28:16แล้วระหว่างนี้เจ้าจะเอามายังไงต่อพระมเหสี
28:32หวงฉันก็ไม่รู้เหมือนกันเพคะ
28:35ไม่รู้ว่าเจ้าพี่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมหรือเปล่า
28:39อะไรก็แล้วแต่นะ
28:43แต่นะครัft เราอยากให้เจ้านักถึงใจ ของพระรบให้มากๆ
28:48ถึงพระรบจะเป็นเด็กที่เก่งและดูกล้าฮารเกินตัว
28:52แต่เด็กก็คือเด็กไม่ควรมาเจออะไรแบบนี้ด้วยซ้้ำ
28:58หมอมฉันเข้าใจเรื่องนั้นดีเพคะ
29:04พอหมอมฉันเองก็เคยเจอมาก่อน
29:09ผมฉันรู้ว่ามันเจ็บปวดเพลงได้
29:17สวัสดีแม่ สวันนี้รบทำดีไหมพระเจ้าค่ะ
29:22ดีขึ้นจะรูป
29:24เก่งมาก
29:26เย้
29:28รบจะร้อยพวกมารายไปขอบคุณท่านตา
29:31ตอนนี้ท่านตากำลังข้อไปหาวิญญาณของนางหมอผี
29:35รบเชี่ยวว่าไม่นานก็จะจับมันได้พระเจ้าค่ะ
29:37พ่อจะได้กลับมาเป็นปกติ
29:40แล้วจะได้กลับมาเป็นพ่อแม่ลูก
29:43ใครพ่อเจ้า
29:47ก็เด็ดพ่อ
29:49ผอนกำพูดเดียวนี้
29:51เจ้าไม่ใช่ลูกค่ะ
29:54เด็กในท้องนี่ตั้งหาง
29:57คือลูกของค่า
30:00เจ้าพี่
30:02อย่าทรงพูดแบบนั้นสิเพคะ
30:04อายเขา
30:06Raum pendant handed
30:07นianiไม่ใช่ลูกของลูกนะ
30:09มันเป็นลูกของทนาเทพตังภาพล่า
30:12เริ่งนั้นลูกก็รูไม่ใช่เหรอ
30:15เจ้าพี่
30:16ส่งเชื่อมันหรอเพคะ
30:19พี่ไม่เชื่อใครทั้งนั้น
30:24พี่เชื่อโเจ้าคนเดียว
30:26เศรดพ่อโซมิศติว์ษีพาเจ้าคะ
30:30นี่ไม่ใช่พระองค์
30:32แสดปพ่อกำลังโดนทำของ อย่าให้มันฉะนับจิดใจที่แท็ติงของแสดปพ่อ
30:42เจ้าพี่ แน่พระไทยแล้วหรอเบค่ะ
30:53ว่าดำแบบนี้เราจะไม่เสียประใดดีหลัง
30:57แน่พระไทยแล้วหรอเบค่ะ
30:59ว่าจะปล่อยให้มนดำครอบงำจิตใจของเจ้าพี่
31:03จนทำร้ายครอบหัวแบบนี้
31:05สงมีสติสิเพคะ
31:09ลืมแล้วรับเพคะ
31:14ว่าเราเคยหลักกันมากแค่ไหม
31:18เราไม่เคยหลักเจ้า
31:22อ้ายบอกเราหมดทุกอย่างนะ
31:27เจ้าตอมตัวเป็นอ้ายไม่พอ
31:29แหนมมันแกให้อ่าย
31:31ไหรยางอ่าย
31:34หญี่บุญแค่ไหนแห้ว
31:36ที่อ่ายไม่สั่งป lihatหานพวกเจ้า
31:39ออกไป
31:42ออกไปทั้งแม่ทั้งลูก
31:45ไปให้พรสายตาเรา
31:47แล้วยucheมายุ่งกัน
31:49อ — เสด・พ่อратเช้าตื่นจะพาเจ้าค่ะ
31:54ร 오래เวลาไม่ใช่ undelaughs
31:56ออกไป
31:59ปิมาเลยพี่
32:07พี่ซักว่ะ
32:08พี่ซักว่า
32:09พี่ซักว่า
32:10พี่ซักว่า
32:12พูดปากไปแล้วนะ
32:13นังฐานิตถา
32:26ขอกนที
32:29ลบ ไปเธอลูก ไปจากที่นี่ ไม่ต้องทน
32:39ทำสำเร็จแล้วนะอาย ดีใจด้วย
32:47อยู่ด้วยกันไปเลยนะ แล้วไม่ว่าเจอพี่จะตามให้หม่อมฉันกลับมาอย่างไร
32:55หม่อมฉันก็จะไม่มีวันกลับมาเหยียบที่นี่อีก
32:59ดี ออกไปเลย แล้วอย่ากลับมาที่นี่ ไป
33:16หลบฉันกับลูกลานะเพคะ
33:20ปะลูก
33:34เสด็จแม่ ถ้าอยากจะเสด็จนี้ออกไป ก็ออกไปได้เลยนะเพคะ
33:40ไม่หรอก โลกของแม่อยู่ที่นี่ ไม่จะไปไหนได้ล่ะ
33:54เจ้าพี่ เสด็จกลับขันเธอเพคะ อยู่ที่นี่เนี่ย เหม็นกลิ่นดิ้น
34:04ถ้าอยู่ที่นี่แม่ไอ้ ไม่น่าฉันจะออกไปกลับพี่ ไม่น่า อยู่ที่นี่
34:19นี่มันแม่บล๊อค
34:25อ่า...
34:31ท่าลิสี ข้างในเป็นยังไงบ้างเจ้าคะ
34:35นักอยู่ ข้าหาจิตของนังแม่หมอผีนั่นไม่เจอ
34:39มันกำลังซ้อนตัวอยู่ แต่ข้าเชื่อว่ามันคงซ้อนได้แม่งนาน
34:44ข้าจะวางกับดักล่อมมานะไว้
34:47เอ่อ แล้วองค์หนือหัวจะทนหุดพ้นจากมนดำไหมเจ้าคะ
34:51หากจะพ้นจากมนดำ มีอยู่สองวิธีคือ
34:55ทำรายของ ไม่ก็ทำรายคนทำของ
35:02หนังแม่หมอสินะ
35:05ถ้าฉันเจอมัน ฉันจะเป็นคนข้ามันเอง
35:08ฉันเอาด้วย
35:10ถ้ามันง่ายอย่างนั้นก็ดีนะสิ
35:14นั่น! พระมเหสิกับพระโอรสเสด็จออกมาแล้ว
35:17กันแสงด้วยเกิดอะไรขึ้น
35:20พระมเหสีไปคะ
35:23พระราชมันดาษทำอะไรพระมเหสีหรือไปคะ
35:26ไม่ใช่จ้ะ
35:30เจ้าพี่ต้องแห่ง
35:33ฮะ ปลางมาถึงนั่นเลยเหรอ
35:36เอ้ยจะพาพระโลกออกไปจากที่นี่
35:38เอ้ยไม่อยากให้ลูกเจอ แบบที่เอ้ยเจอ
35:44เม้ยหลับไม่ได้
35:47ในเมื่อคนที่เขาขอให้เรากลับมา
35:51เขาจำเราไม่ได้
35:54แล้วเราจะอยู่ต่อไปเพื่ออะไร
35:57เจอไปเพื่ออะไร
35:59เจอแบบพ่อ
36:01อย่าพูดถึงเขาอะไรลูก
36:03เขาเริ่มเราแล้ว
36:05ลูกอยู่กับแม่นะ
36:07แล้วจะเรียกดูลูกอย่างเดียน
36:11แล้วจะเรียกดูลูกอย่างเดียน
36:13ลูกอย่าใจ
36:20พวกเจ้าทุกคนก็เหมือนกันนะ
36:22อย่าอยู่ที่นี่เลย
36:26อยู่ไปก็จะเจ็บตัวเปล่าๆ
36:33ไปก็เดี๋ยวลูก
36:37ลาก่อนนะจ๊ะ
36:38จะหยุดแล้วจ๊ะ
36:39จ๊ะ
36:40จะหยุดกลิด
36:41พี่เกศร
36:47อันลูกเป็น
36:50ข้าไปนะ
36:55ข้าไปนะ
36:56พวกเองก็รักษาตัวเองให้ดีแล้วกัน
36:59เจ้าค่ะ
37:00เจ้าค่ะ
37:08ข้ามา
37:09นี่
37:10มัน
37:32ตามกินทุกข์มา
37:40เฮียบพ้อม...
37:42เฮียวไว้พ้อม
37:45นั่งผู้หญิงคนนี้
37:47จะทิ้งของสดถวายท่านทุกวัน
37:52เฮียว
38:02ต้องคอ rayแขนแบบนี้
38:09ไอ้... ทำอะไรกับเราเอิย ทำไมเรามาอยู่ที่ด้ัง
38:16ถ้าละนะแม่หมอเหรอ
38:17แนะหมอนูก็ต้องกลอบไว้
38:18ใช่ด้วย
38:19โอfunded
38:20เจ็บมากล่ะ เดี๋ยวเราช้าทำแผนให้นะ
38:23ไม่ต้อง
38:25แม่ไม่ตละอะไรแล้วจ้ะ
38:28แม่ไม่เป็นอะไรอย่างนfort
38:31เป็นหมอผี
38:33มาให้ข้าสิ่งสะดีๆ ไอ้เย็กน้อย
38:44สุมสารแต่แม็บลาบู
38:49อาศัยอยู่ในฝั่งของค่า
38:57นางเอ้ยเป็นโลกกำพร้า
39:03ถึงเวลามารนร้ำ
39:11ร้นแต่ร้ำแกะหลือแต่ร้ำอ่อน
39:16เอาร้ำมารนให้แกะแม็บลา
Recommended
39:31
|
Up next
55:07
52:57
56:39
39:53
55:16
53:01
53:32
1:01:02
39:34
48:36
32:13
58:51
39:23
43:32
39:02
39:12