- yesterday
ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:01รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:30อ่าฟะแรง
00:34นุกรับ
00:36เป็นยังป้ะ
00:37โอเค
00:38พ่อเป็นยังป้ะ
00:40เป็นยังร้ายการ์ท
00:52แอย่ง
01:01เหมายัง ใส่เจ้าสาย
01:10อ้าว ขอเจ้า
01:11จริง อะไร
01:13ขอออกมันไปทางพี่แล้ว
01:14นั่นมันไป เร็ว
01:30จริง ดูสาย
01:36เจ้าสาย บอกเป็นอย่างมันบอก
01:38บอกเป็นอย่างมันบอก
01:39มันยัง ตรงบอก ฝากกลับเมื้องก่อนท๋อ
01:47กระหองดน
01:50ขอออก ดน ไงคัม ไปพินิ้ม
02:00อ้าาาา
02:26ถ้าท่านแปลงกายเป็นสัตว์อื่นนอกจากคงพันของเรา
02:30ตอนที่ท่านอยู่ในร่างนั้น
02:32ท่านก็จะสูญเสียพลังแห่งหน้าขลาด
02:35และก็ไม่อาจต้านทานสันภาษยานของศัพย์กันได้
02:45เฮ้ย
02:46มันอยู่ใสเหรอ
02:48หุ่น มันอยู่หุ่น
03:00กูใส่ข้าถาดกันวันอยู่แล้ว
03:03เฝ้าขามาลูก
03:08มีเสร็จมีแทน
03:10แย่
03:11เจ้าของศัพย์กัน
03:13ง่อย
03:27เจ้าของศัพย์กัน
03:35เจ้าของศัพย์กัน
03:36เจ้ากับห้องด้อนคอยเสียใจที่ปกป้องเจ้าบะด้าย คอยบะด้ายเจ็ดธนาสิ่งให้เจ้าตายเรื่อย
03:49อย่าเสียใจไปเลยไอ้ครั้ง มันเบอมเมนต์ความผิดของเจ้า กระห้อกด้อนตัวนี้มันคงสิทธิ์ถึงขาดเมื่อหละ
04:00เธอไอ้กับโอทธิ์เจ้าของประใดขันไอ้ประหยากได้กระห้องด้อนตัวนี้มันคือคือคือสีประถึงยี่ยงตาย
04:17ท่านคงคิด
04:20ชิด
04:28พวกมัน
04:39เก้าเก้าเมียวท่านของพา
04:44ผู้แบชาตินี้ค่าจะไม่สุมมัน
04:50แต่ข้าเขาจะเพราะรัก
04:54เพราะรอเพียงเจ้า
04:59ข้าเชื่อว่าต้องมีสักชาติ
05:06แต่เขาจะได้คลองคู่กัน
05:12และไม่ว่าอีกกลิ่มของกี่ชาติ
05:15ข้าเขาจะได้
05:20ข้าเขาจะได้
05:45อายคำ
05:49อายสิขึ้นไปเชิญญาแม่ของอายก่อน
05:52และสิเฝ้าน้ำเข้าบวนขันมาก
05:54เขาเมื่องมาสู่ขอเจ้าด้วย
05:56เจ้าค่ะ ย่าอาย
05:58อายคำ
06:00อายสิขึ้นไปเชิญญาแม่ของอายก่อน
06:03และสิเฝ้าน้ำเข้าบวนขันมาก
06:05เขาเมื่องมาสู่ขอเจ้าด้วย
06:08เจ้าค่ะ ย่าอาย
06:12เจ้าค่ะ ย่าอาย
06:18เจ้า
06:21เจ้า
06:23เจ้า
06:24น่องรา
06:28เมื่อต้องเสาโซกเสียใจดอก
06:34ทีกระหอบด้อนตัวนั่นตาย
06:36มันประได้เป็นความผิดของน่องราด้วย
06:39เอ่ยว่าตอนนี้
06:44น่องราไปเตรียมตัวให้พร้อม
06:46ทากระบวนคันหมากของเจ้าไส้พาแดงมากดีกลัว
06:50ฟังเอ่ยเดอ
06:52หลังจากที่น่องราอภิเศคสมรถแล้ว
06:56ต่อไปน่องราซิมี่แต่ความสุข
07:02จะเอ่ย
07:04ต่ะ
07:06เอา ท่านกูโรหิต
07:20มา ๆ มา ๆ นั่งก่อน
07:22เป็นจังไหนกันเนี่ย
07:24มูคอยกับผ้าพวกสหารไปแกกใจเนือกับห้อกจนให้พวกเช่าบ้านกินเบิดบ้านเบิดเมืองแล้ว
07:30ตามที่จะเมืองสั่ง
07:32ยกเว็นแต่มูบ้านไม่ห้าง
07:34ขอบโดยไปแจกดอก
07:36จ่านมันเป็นกระกินนี้
07:38ตอนนี้เช้าบ้าน deputyข biz
07:42น surrounds e ค่อย 20 кто
07:44ท่านที่ดวกิน
07:45ค่า Tabekadook
07:46แล้วท่านลองซิมเหรื ARM
07:48อืม
07:50บอร์
07:51ขอยจังโ pc
07:52แต่ว่า
07:53สู้ว่าง itt
07:54กินเหมือทุกคนแล้ว
07:56ยกเวนแค้
07:58idar C favourite
08:01พึ่งมาเหลือตน triumph
08:03กับห้อกด้านมาทัน
08:05sponge
08:06ขอยกับห้อก
08:08ห้อกด้อนตัวนี้มันเบิงแปลกๆ
08:10เนี่ยมันแร่ทั่วไหนมันกับว่าเหมือด
08:13แถมยังเพิ่มพุ่น
08:15ได้ต่อง 8,000 เกียร์ผุ่นไหม
08:18คอยว่ามันตรงเป็นอาธรรย์ยังจากยัง
08:22ซิมีอาธรรย์ยัง
08:24กับห้อกมันกระตายไปแล้ว
08:26คนที่กินเนี่ยกับปกติดี
08:31เจ้านี้เนอะ
08:33พังพีลูกค่าถูกค่าตายอย่างนั้นหรือ
08:41ท่านพังคีพยายามหนีเอาตัวรอด
08:44แต่พวกมนุษย์ก็ยังตามร่าไม่หยุด
08:47พานป่ามันใช้หน้าไม้อาคมยิ่งเข้าที่กลางใจ
08:51ชุมพี
08:53พวกมันจะต้องชดใช้ด้วยชีวิต
08:57บริวาณของค่าจงมา
09:02เจ้า
09:17เจ้า
09:23เจ้า
09:27พวกเจ้าทุกคน
09:30จงไปล่มเมืองอีกชัดทีตา
09:33ให้จงลงสู่บาดานเดี๋ยวนี้
09:38เจ้าพอ
09:41ค่าจะเป็นผู้นำโอลิวาณ
09:44ไปล่มเมืองมันเอง
09:46ไปข้ามัน
09:48ไปข้าม
09:51เมืองเนี่ย
10:03เมือง
10:04เมืองเนี่ย
10:05ลูกของแม่ชั่งสงานง่ามหรือเกิน
10:07แต่ถ้าพอของเจ้ายังอยู่ในวันพิเศษสมบทของเจ้า
10:09ค่านัว
10:12ไปล่มม window
10:15เมืองเนี่ย
10:16ลูกของแม่ชั่งสงานง่ามหรือเกิน
10:19แต่ถ้าพอของเจ้ายังอยู่ในวันพิเศษ Thomنت
10:22สมบทของเจ้า
10:23คคงสิพู้มใจแห้งเนอะ
10:26เยอะมі
10:27ประมุ่มมีใraelกเลียงความตายได้ดอก
10:30แต่ว่ายามพอ
10:31ก็ยังยังอยู่ในความทรงจำของลูกเสมอ
10:34ตอนนี่
10:35ตอนนี้ ลูกกับไม่ย่าแม่คอยดูแรกลูกเป็นยังดี
10:40ลูกใช่ แม่ปากหวานจังสิ แม่เพราะแปกใจเลย
10:43ว่าลูกได้กลําหัวใจของเจ้าหญิงไอค่ำได้เพียงฟุเดียว
10:48ป่ะ แม่ว่าเข้าเคินขบวนเขาในเมืองเอกชะที่ตาดีกว่าลูก
11:02พระยะหนัง
11:05พระยะหนังเข้ามาทะล้วมเมืองเอกชะที่ตา
11:08ปでき Expedition
11:13ก็เกยงขึ้น ค่ะ ๆ
11:15กร onc ท่าภัย หนังเข้ามาทะล้วมเมืองเอกชะที่ตา
11:17ลูกต้อบใบซอยอัยค่ำ
11:19โอ๊ย ดู้
11:20conversion
11:22เม็คมาจากปกรัมหาแม่พี่ไหวด็น์ เดี๋ยวเมื่อกเดียวนะ
11:24อย่าไปเลย 이거를 communist
11:26อย่าแม่ อย่าแม่
11:27mend LIKAND agu
11:29รูกie ไหม
11:30ด้วยที่ลูกเบอร์คิดสิ ซอย บอดัย
11:32- แต่ว่า...
11:33- คันลูก บอดัย ซอย ไอ้คำ
11:34ลูกค่วงสี่เสียใจไปตะลอดสิวิท
11:36ขาหน่อย จะปกป้องจากส้าย พาแดง ด้วยสิวิทของขาหน่อย
11:41ไปโปรดอบ ย่ะแม่
11:45ถ้าเป็นช่วยนั่นก็ได้
11:47แต่เจ้าตรงดูแหละตัวเองให้ดีเหรอ
11:49พ่านองกับมาให้ได้
11:51- ถึงตัวเองด้วย ถ้าหาร พ่าแม่ของเท่ากับพวกเท่ากับเมืองพาโพ
11:56พ่านหน่อย
12:04ประหาร ไป
12:06- ช่ะ
12:10สว่างตัวด้วยลูก
12:21- มากิ่งกันครับ
12:23- อุ้ย หอม
12:35สั่งจีขวมดินถวมฟ้านะ
12:37- สั่งจีขวมดินถวมฟ้าเนี่ย
12:39- ลูกありกรีย์ โฮ Funny ด้วยลูกเลย
12:41ทุกคนอำเร็จ
12:53- เฮ้ย โฮ โฮ โฮ
12:54เฮ้ย โฮคะ
12:57- เฮ้ย โฮ โฮ โฮ โฮ โฮ
13:01เฮ้ย โฮ
13:06- สูงค่ะ สองยายต่างเซอร์ดบ้างแล้ว
13:08กลัวด้วย!
13:09นี่มันเกิดอ่ะ righteous อย่างถึงกระบ้านเมืองรู้นีเฮ้ย!
13:13เกิดเย้ 관rates
13:24ขน่อยกับ 쓰กลับงบ้าน Buddha
13:32ขน่อยก็พวกนี้
13:34แต่กำเป้าวนี้ เป้านี้ได้แล้ว
13:36สมเจาพาธนองหลานี้ไปด้านี่ ไปล่ะ
13:38มีไปไหนล่ะ เมืองเขาก็รักสิรมแล้ว
13:41มันจีดกันจังใดก็สร้าง นองหลาตรงเอาชีวิตรอดให้ได้
13:44ไปเร็ว ขอพาไอ้ท่ำนี้
13:47ไปคำ
13:52เจ้าไม่พาแดน
13:53พาเมือง
13:56ใจคำ
14:02กลองท่าพยาณนะ บุคเข้ามาทรมเมือง
14:04หน้าทรมเมือง น่ามไรถลัก
14:06ใจสิรค์ว่างหลวงแล้ว เราต้องฝลาไป
14:08ไป
14:08ťว้าได้
14:09ไปสิ สิ้บซอย พะเมือง
14:12รองหลaliaต้องไป��를 REAL
14:14เดี๋ยวนaggerพะเมือง 주� fing analytical ต้องเป็นหวง
14:17ถ้าเซอร์คอยเป็นหน้า
14:18memory
14:19ใจทหัสstadถ่านศักน่อมหลาน้ำๆ
14:21ป็าย
14:21ต้อง fautินอมหลา ไป
14:23ไป
14:25B과� cue
14:30skill
14:31ไม่...ไม่ได้เหลือ
14:34ถ้าไม่ได้ไหร่พอตาย
14:39พวกเข้าสิได้พอกันอีก
14:42ไม่...
14:43ไป!
14:44ไป!
15:01ไป!
15:12พวกเข้าสิ แกหว่าไปตัวเมื่อแล้ว!
15:16ไป!
15:17เอาไป!
15:19ไป!
15:31ก้าasser!
16:01- เจ้าพอย่าแม้ มาดีลิ้น มาดีลิ้น ไอ้คำเนี้ยลูก
16:10อยากใส่ผ่าแดงผ้าหน่องหลานี้ไปเหรอเจ้าค่ะ
16:12้าวิว ุก น้าวิว วันต่อม
16:30ไม่ใช่พลัง ไม่เอาหลาน่าวิว
16:36ที่เจ้าทำกับจุเรือกับรับไหน
16:40ความแน่
16:42สวัสดีที่สุดสุด
17:12สวัสดีที่สุดสุดสุด ๆ ได้คุณเผริง
17:30้าพอ แม่เป็นไงลิ่น
17:35เป็นอย่างNEAN
17:42ฉันก็คำเริ่มแบบนี้ได้
18:12กลับไปกัน
18:14กลับไปกัน
18:16โอ้ย
18:22อย่ายผ่านเห็น
18:42โอ้ย
18:46น้องไอคำ
18:48เจ้าเป็นต้นเห็นที่ทำให้เจ้าพี่ทางทีต้องตาย
18:52เจ้าชดชัย
18:55เจ้าต้องตายตามพ่อแม่พี่น้อง
19:00และชาวเมื่องของเจ้าไปจ้ะ
19:12โอ้ย
19:20ด้วยพลังของค้า
19:22หน้าที่ในสีตลา
19:24ค้าขอสาบแช่งพวกมันทุกผู้ทุกนาท
19:28ที่ได้กินเนื้อพังทีนักขราช
19:32ค้าขอสาบแช่งพวกมันทุกคน
19:36ที่อยู่ในกำแพงเมืองเอกชธิตา
19:40จงประตบแต่ความพี่น้าชิบหาย
19:43ค้าขอสาบแช่งพวกมัน
19:47ให้ครองวิญญาณอยู่ในเมืองนี้
19:51ไม่ได้ไปผุด ไม่ได้ไปเกิด
19:55ชั่วกับชั่วกัน
20:05ค้าขอสาบแช่งพวกมันทุกคน
20:09ด้วยพันหลังแหงโลหิตของค่า
20:12เยี่ยวกัน
20:15เยี่ยวกัน
20:17เยี่ยวกัน
20:19เยี่ยวกัน
20:33เฮ้
20:35เฮ้
20:37เฮ้
20:39เฮ้
20:41เฮ้
20:43เฮ้
20:45เฮ้
20:47เฮ้
20:49เฮ้
20:51เฮ้
20:53พี่นี่สุขสะเมงจังแล้วนะจ้าย
20:55มันเป็นชะตากรรมที่เรียงมาได้
20:59ทุกคนเกิดมาก็มีกล่ำเป็นของเจ้าของกรรมที่ได้ขากะหอกดอนพังคี
21:07เหตุในประญาสุทธนากราศ ลูกแกโทษสะ
21:12สร้างบริวานหน้ากินมาทะลมเมือง
21:15กลายเป็นทะเลสราพหนองหารมาจนถึงซุมือนี่ละลูก
21:19แล้วเขากะว่าตอกันมาว่าเช้าเมืองที่กินเนือกะหอกดอน
21:26ยังบริษไปพูดไปเกิดทุกชีวิตกลายเป็นวิญญาณหลองร้อยอยู่ในหนองหาร
21:35วิญญาณของพวกเก่ายังคงรอคอยวันสิดัยไปพูดไปเกิดสิบริษทุกทะละมานอีกต่อไป
21:47อ้าย
21:49จิดแม่
21:52คิดถึงจังเลย
21:55คิดถึงแม่ไหม
21:58แม่มารับอายกับคุงเทพนะลูก
22:00นี่ หนูอยากอยู่กับยาย
22:02เดี๋ยวก็คอยมาเยี่ยมยายใหม่ก็ได้
22:08หนูกอโทษแม่นะคะที่เอาไอมาฝาก
22:11ไม่เป็นไร
22:13พ่อแกก็ด่วนจากไปตั้งแต่แกอย่างเด็ก
22:16หนูก็ต้องทำงามหาเงิน
22:18ก็เลยไม่เวลาดูแลลูก
22:20ไม่เป็นไรหรอกลูก
22:22เอาไอตัวน้อยๆมาฝากแม่
22:25ก็ไม่เป็นไร
22:26แม่ยิ่งเหงาอยู่
22:28มีเขาหายเหงาเลยน่ะเนี่ย
22:30แม่ยังพูดภาษาอิสารให้กับน้องอายฟังทุกวัน
22:33เกือก็จะได้ซืมทรับความเป็นคนนิสารไปด้วย
22:37แย่
22:38บอกได้บอกล่ะ
22:40เราก็บอกมึงด้วย
22:42ป่ะ เรากลับบ้านกระเทศลุกป่ะ
22:46น้างยางดีๆด้วย
22:48อย่าลมได้ล่ะ
22:49อย่าลมได้ล่ะ
23:03น้องรา
23:04กลับศาสตร์มาเกิดเป็นค้นอีกศาสตร์หนึ่งแล้ว
23:07ย่าพอ ย่าแม่
23:10ไปข้ำบรรยกินเนือกะหอบด้อน
23:13ก็เลยดินมาเกิดเป็นค้น
23:17นี่แต่พวกเข้านี่แหละ
23:18ถึงยังคงเป็นวิญญาณเฝ้านองหาร
23:21คนที่ผูกกําผูกเว่นกันมาถึงแต่ศาสตร์ก่อน
23:25ได้เมื่อเกิดหมกันแล้วในศาสตร์นี้
23:30วังว่าพระญ่าสุดโทนอาคลาศ
23:33สิเมตตา
23:36ผ่อนทําสาปให้กับพวกเข้า
23:39แต่คนที่สำคัญ
23:41ที่ต้องปลอยว่าง
23:43จากควมกวดแคนทั้งป่วง
23:45กับคือ
23:46พระญ่าพังคี่นาคลาศ
24:16มีอย่างป่ะครับ
24:17อืม
24:18บักเด็กหน่อยคนนี้มันมีบุญหลาย
24:20ตั้งแต่อดิตสะสาตร์พู้นล่ะ
24:21มียังป่ะครับ
24:27บักเด็กหน่อยคนนี้มันมีบุญหลาย
24:31ตั้งแต่อดีตสะสาติพู้นล่ะ
24:34ถ้าเลี่ยงเขาดีๆ เขาก็สิมี่บุญบรรมี่
24:37ได้เป็นแย่เป็นโต ถ้าบวดไปจนเท่า
24:42ผุญแล้วก็จะได้เป็นพาอริยาสงค์ผุญล่ะ
24:45แปลกแปลกกันอาวดไปจนเท่า
24:47ผุญแล้วก็จะได้เป็นพาอริยาสงค์ผุญล่ะ
24:53แต่หายละว่างวิบากกรรมน้ำจอง
24:57ตอนที่อายุเพิญย่างเขาเป็นจะเพชเด้อ
25:04มียังสิพอนนักไงเป็นเบาได้พอเจ้าข้าล่วงพ่อ
25:09กรรมได้ลิคิดไว้แล้ว
25:11นี้โบมมดอก
25:13ต้องสดใส่สะกร
25:17ถ้าพวกเจ้า
25:19อยากให้ลูกรุดพลนวิบาปกรรมนั้น
25:22ก็ต้องให้เขาบวด
25:25เพื่อเพิ่มบุญบารมี่
25:27กรรมนักสิได้เป็นเบา
25:37แล้วในอิดิตชาติ
25:38ลูกสายผมเกิดไปเนี่ยครับบรงพ่อ
25:40เพื่อนเคยเกิดเป็น
25:42พระยานาคนั่นล่ะ
25:44พระยานาคนั่นล่ะ
25:48ปุ๋อ
25:50ปุ๋อ
25:52ปุ๋อ
25:54ปุ๋อ
25:56อ่าศคำซิง
25:59มีอย่างบุญญ่างท่องดี
26:02ไปเร็นน้ำกันปะ
26:03แม่ ผมไปเร็นน้ำมูกันด้วย
26:06จากลุก
26:10ไป ไปเร็นกัน
26:11ไปเร็นกัน
26:13ไปเร็นกัน
26:14- อายคำสิง มีอย่างบุญญ่างท่องดี ไปเร็นน้ำกันป่ะ แม้ ผมไปเร็นน้ำมูกันด้วย
26:22- จากลุก ไป ไปเร็นกัน
26:26- ว่าเธอกุ้มแจไปดกบัวพันธ์ คำทําในมันเป็นการข้าดการร่วงหน้า มันอาจจะบ้าเป็นไปตามนั่นก็ได้
26:44- แต่เรืองติดสาดก่อน ลูกเขาเป็นพยนาคมาเกิด มันกระหนาเสืออยู่ได้อาย
26:50- อายจำมือนนั้นเลยเพราะ ตอนที่ลูกเขาอายุหากลวบนะ อายจำได้เพราะ
26:57- คำสิง คำสิง มีอย่าง มูก คำสิง คำสิง อย่าขยับได้ลูก
27:14- ไม่อย่าง
27:16- คำสิง
27:20- พยายังISTikal คำสิง คำสิง
27:25- คำสิง
27:27- คำสิง
27:29- เป็นอย่างบรุก
27:31– มันเป็นอย่างคาพ เพะวะ言นะ
27:35- มันการอาเผาใจหรือ ที่ลูกเข้าบumuแย่นงู้
27:39Nam คุณspe ค่อย้างกับตามอะไรเถอะ
27:41- ขนาดมุทยงอ่างกับ вним frial
27:45- ถ้าลูกเข้าเป็นพยนาค non
27:47มาเกิดอีหรี
27:49บัวพันว่า
27:53มันสิดีอยู่บ่าอาย
27:55มันสิดีอีหรีติ
27:57ไม่จึงได้
27:59อาย
28:17ไม่ได้
28:19นี่ด้วย
28:41ไม่ได้
28:43อาย มันสิ
28:45เจ้า
28:47ทำให้พวกข้าต้องกาย
28:49แหนในหนีเผ้าหน้องหา
28:51ไม่ได้พุด
28:52ไม่ได้เกิด
28:54เจ้า
28:55จงปด plants br nooit sino
28:57ปดmee't死
29:00ลุกครับ
29:02ลุกครับ
29:03ลุกครับ
29:04ไม่อย่างnego ชเต้มดี
29:06อาย ข้ามสิดผลตกน้อง
29:08ไปส่อยผลนะ
29:09ทำสิลNG
29:10ทำสิลNG
29:11ที่นี่มีคำนาจสีภาพ
29:13หน้า ที่นี้
29:15ตัว Beatrice ขึ้นในใหม่
29:19มีคำ่ายเวลา
29:22นี่นี่
29:25นี่แน่นาย
29:26อการอบค่ะ
29:29!
29:31compartirว่าเวลา
29:35สิ่งบ้า
29:36เน่าก็จัดการ
29:39ท่านฝั่งคียย...
29:41ท่านไม่เป็นอะไรแล้วนะ
29:58ท่านข살กัน
30:02humanitarian
30:04คำสิง คำสิง ลูก
30:07คำสิง ลูก
30:09ลูกเจ้าปลอดภัยแล้ว
30:13คำสิง ลูก ลูก
30:20ขอบคุณนะครับ ที่ซอยลูกผมมาไป
30:23ไม่เป็นไร
30:28ดูแลเขาให้ดีล่ะ
30:30ครับ
30:34แม่
30:36แม่
30:56แม่
30:58แม่
31:00แม่
31:02คำสิง ลูกพอไปเห็นหลายปี สิงไงเป็นเบาแล้ว
31:08คำสิง ลูกพอไปเห็นหลายปี สิงไงเป็นเบาแล้ว
31:12แม่
31:14การ vereสัมพะฝากทรุกประอาธงกฆอตรงภ์
31:19อยู่ได้นrive และ ในตัวเอง
31:21ก็ผมจะได้สบายใจ
31:23อีกยางนึง läuftกับผมกับเมให้
31:25กับโปรดตี wife และ Fernus
31:28ฝากหลาเลยนะครับ รุงพ่อ
31:30บว ist, จะ близกตรอยธรรมติ
31:35เพื่อมั้นสังสงบุนบามี
31:36จะได้เป็นภาะอร室สง
31:39คุณ Итак, ภาะอริย์สงเป็นยังไหน
31:42อืม พ่ออรียาสงกับคือพระสงที่บรุท่ำแล้ว
31:49คำสิง ตาบลงปูแม่ลุ
32:01อายุวันโนสุข้างพระหลัง
32:06ถึงโย่มพ่อโย่มแม่
32:13ตอนนี้ เน่เริ่มเนี่ยนสันโม่นึงแล้ว
32:17งงปูใจดี ให้เน่เรี่ยนเทิ่งท่างท่ำ
32:21และวิชาการสายสามัน
32:24โย่มพ่อโย่มแม่
32:27ประต่งหวงเดอร์ เน่นสบายดี
32:31โย่มพ่ออัตมาเรี่ยนโจบจากคณครูศาสตร์
32:50อัตมาเรี่ยนโจบจากคณครูศาสตร์
32:53อัตมาเรี่ยนโจบจากนาคอตรง�� กόน
32:58ประชวิทยาล่ะ astronomy และเดียนด์บารี้
33:01จนจบภรรม wonder & ก็มุกย lavender ศาสตร์
33:03ijokata
33:05อัตมาเรี่ยนจบจะumu
33:08เยี่ยนตาผมประโยค
33:11จะต้องตังนี้
33:14ประเจ้นศาสตร์
33:15อัตมาเรี่ยนโเจ critic
33:18เว้นจบاغนือ прочโนสา Shooting
33:22ลวงกรรม
33:32ลวงกรรมอีกอย่าง
33:35ที่มันติดตามตัวรุกสายเข้ามาจนภาสตร์นี้
33:52สุดตามตัวรุกสาย Berg
34:09และที่เบิดตามตัวรุกสาย
34:14ที่มันค่าหรือหน่า
34:17ที่สุดไม่มีใจ
34:20นุมพูดครับ
34:23อันสานี่
34:26ทุกเธอที่นั่งสมารถที่
34:29จักเป็นแนวใด
34:31เห็นแต่ภาพน้ำทวม
34:34คนนี้ตาย
34:36บ่านเงื่อน
34:38จมน้ำ
34:40แล้วก็
34:43เออ
34:45เราก็อีกอย่างล่ะ
34:47ผม
34:55เห็นภาพสีกาปุ่นหนึ่งครับ
34:58ขอหักเจอด้วย
35:01ขอหักเจอด้วยกัน
35:03ในภาพที่เห็นมัน
35:06บ้าค่อยสัตว์เท่าใดเหรอครับ
35:09แต่ก็เห็นภาพเก้าซ่ำๆ
35:12จึงพวกเธอสามารถเขาถึงสมารถทีใด
35:16กำบางยางมันเป็นกำลัก
35:20มันผูกติดกับตัวเข้ามาหลายพบ
35:24หลายสาตย์
35:26ถึงเข้าสืออยู่ในสรรมนาเพศ
35:28กะนี้บวพท
35:30สิ่งเดียวที่เจ้าเห็ดได้
35:32ก็คือให้มีสติ
35:34แล้วก็ตั้งมัน
35:36ให้อยู่ในค้นงามความดีให้มากที่สุด
35:38ความดีให้มากที่สุด
36:08ปีนี้ก็คบกรอบ 1,400 นี้สิบหาปีที่เมื่องลม
36:16พวกเข้ายังคงเป็นวิญญาณ
36:18ที่ล่องร้อยอยู่ในหนองหาร
36:20พอได้ไปพูดไปเกิดน้ำเขา
36:22อายกระได้เต้าหวังว่า
36:24บุญบาลงี้ที่อายกับเจ้า
36:28ได้ว่ามเพิ่นภาวาหน้ามานุกกัศ
36:30สิกษย์ไทยพระญ่าสุดทวนอาคลาด
36:32ได้มีตาผู้เข้า
36:34ขลาด ได้มีตาผู้เข้า
36:50เจ้าพวกมนุษย์
36:52ผู้มีใจอย่างช้า
36:54ทุกคนต่างก็มีชะตากรรมร่วมกัน
36:58ข้าเอง เมื่อรู้ว่าลูกถูกสังหาร
37:02ไม่อาจละวางสิ้นโทษสัตร
37:05จึงสังบริวาลให้มาร่มเมืองให้สิ้นส่าย
37:09ข้าจึงได้ตั้งมัน
37:11จะบำเพนภาวนาเบื่อไทยบาพที่ทำลงไป
37:15บัตรนี้
37:17พวกเจ้าได้ชดใช้กรรมจนหมดสิ้นแล้ว
37:23ขึ้นสิบห้าข้ามเดือนสิบเบ็ดที่กำลังจะมาถึง
37:27วันเวลาที่เมืองเอกชธีตาล่มสลาย
37:31เวียนมาบรรจบอีกครั้ง
37:34ถึงเวลาที่พวกเจ้าจะได้รับการปดปล่อย
37:40พวกเขา
37:42สิบินทุกท่านละมานแล้ว
37:45ไม่มีพวกเจ้าค่ะ
37:46ช้ากร
37:48บาพในอดีตของแต่ละคนไม่เท่ากัน
37:51ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว
37:54เปลี่ยนแปลงไม่ได้
37:56ข้าเองก็ไม่อาจลบร้างกรรมที่ทำกับพวกเจ้าได้
38:00แต่พวกเจ้า
38:03ยังมีโอกาสที่จะไถถอนคำสาบด้วยตัวของพวกเจ้าเอง
38:08เมื่อทุกชีวิตที่ทำบาพทำกับร่วมกัน
38:13ได้มาเกิดพบกันในชาตินี้
38:15พวกเจ้า
38:17จงหาทางไถถอนคำสาบนั้น
38:21จงนำพวกเขากลับมา
38:24พวกเขา
38:26จะต้องละลึกให้ได้
38:29ว่าพวกเขาเคยเป็นใคร
38:31เคยก่อบวงกรรมอันใดร่วมกันไว้ในอดีต
38:36เพื่อนำไปสู่การอังโหสิกรรม
38:40แห่งพยาพังคี
38:43เช่นนั้น
38:45วิญญาณของพวกเจ้า
38:47โกรจักหลุกพ้นจากคำสาบทั้งปวก
38:52แต่จงจักไว้
38:54ว่าพวกเจ้ามีเวลาทอนคำสาบ
38:59ได้ถึงแค่ขึ้นสิบห้าข้ำเดือนสิบエส
39:03ที่จะมาถึงนี้เท่านั้น
39:05มีฉะนั้น
39:07พวกเจ้าก็จะต้องเป็นวิญญาณ
39:11ที่วนเวียรอยู่ในหนองหารต่อไปอีกเป็นร้อยเป็นพันฟรี
39:19พวกเข้า ต้องน้ำไอค่ำลุกสาวพวกเข้า ในเจอช่ายพาเด็น กลับขึ้นมานองหารในไร
39:43เพื่อปลดปล่อยพวกเข้า ในเช้าเมื่อทุกคน
39:49ถูก อย่าไอ้
39:51เซ็ดและยังลูก
39:53ก็ให้เซ็ดแล้วค่ะ
39:55เซ็ดแล้วอย่างลูก
39:57ก็ให้เซ็ดแล้วค่ะ
39:59เซ็ดก็รีบลงไปนะ
40:01เซ็ดแล้วอย่างลูก
40:03ก็ให้เซ็ดแล้วค่ะ
40:05เซ็ดก็รีบลงไปนะ
40:07ก็ให้เซ็ดแล้วค่ะ
40:09เซ็ดก็รีบลงไปนะ
40:11ค่ะ
40:17เซ็ดแล้วอย่างลูก
40:19ก็ให้เซ็ดแล้วค่ะ
40:21เซ็ดก็รีบลงไปนะ
40:23ค่ะ
40:25เซ็ดแล้วค่ะ
40:27สิ่งที
40:43ตำนั้นหากบ้นเลือเลือง
40:46เมืองเอ็บชทิตา
40:49ถือข้ำสาบหน้าข้าตั้งแต่ข้าวนอดตอนปี
40:59นับพันธิ์ปียังห่วนพอ
41:04วิญญาณรอไปเกิดหมาย
41:11ย่อนความภาพของพาแดงกับน้างไอ
41:19ยังทายเดิมว่าสิเป็นสาดใด
41:27สาดนี้สิขอสบใส่เวนกำตการกำ
41:34สิทธาจนว่าฟ้าเพิ่นเห็นใจเปิดบ้องให้สองเหา
41:42พบหน้าได้พบพ่อเจ้าให้จำกันได้เดิม
41:48ให้จำกันได้เดิม
Recommended
56:43
|
Up next
32:13
38:31
53:37
38:01
49:26
38:33