- yesterday
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย
00:30มีลิ่ง
01:00- หมดผู้ผ้า?
01:11เมื่อกี้ผมเห็นคุณกำลังลำอยู่นี่
01:15แล้วทำไมคุณเปลี่ยนเสื้อผ้าไวจังครับ?
01:19วังหันคอยกระไซสุดนี้ ร่ำถวายองค์เทวรุพยานากนั่นแล้วจ้ะ
01:25บังเทือ สิ่งที่เจาเห็น อาศิกเป็นนิมิตในห่วงอดิตการที่องค์พยาสุดโทษนัขราษ อยากสิให้เจาเห็นกับเป็นใด
01:44- องค์พยาสุดโทษนัขราษกันเหรอครับ?
01:47แมนจ้ะ
01:55นิคุณเชื่อว่าพยาร่ากมีจริงใช่ไหม?
01:59มันก็อาศิกเป็นเรื่องที่เสื้อใดyttตายอยากสำหรับคนสçaมัย
02:04แต่พวกเห้าเสื้อกันว่าพยานากเป็นสัตว์เกิงเทพ
02:09มีพลังอำหนาด
02:10มีหนาติค่อยปกปากรักษาไซนламcor Ancao
02:15พายs corr polarization
02:17ยุเย็นเป็นศุก และควมเสื้อเนี่ยหละ
02:19ทีเห็นให้พวกเห้าสัตุท่าในควมดี
02:20ถ้าในความดี...
02:21เช้าบ่านก็เล่ biệtไปตาบไวขอพ่อนเพิ่น
02:26แต่รัมมันเป็นอย่างที่คุณพูดจริงๆ เนี่ย
02:29ทำไมพวกเขาต้องค่าคุณด้วยครับ
02:32นาเกอมือนกับค้นเนี่ยล่ะ
02:35คันเป็นสังสงบุญบรรมี่เมื่อดี
02:38กระซิมี่แต่ค้นเข้ารบนับถือ
02:40แต่กันยังมีหนากบังตน
02:43ที่คืดว่าดี
02:44แล้วกันยังเหตุส่วยอยู่
02:46พวกขอยเสือว่า บวาสิบเป็นคน สัตว์เดราชาน แท้วดา หรือวาพยานาก
02:54ต่างกันยังมีกิเลตอยู่ อยากทีสิลุดพ้นได้
03:01แต่คันแม่นเหมือนี่ เจ้าสิมะถามขอยว่าผู้ใดเป็นคนขา คนผวกนั่น
03:09ขอยก็บอกเจ้าใดแค่ว่า มันเป็นเว่นเป็นกรรมของผวกเขา
03:16ตอนนี้ผมก็มือแปดด้านอยู่ดี ยังปิดคดีไม่ได้ครับ
03:22อีกเป้าดน เจ้ากว่าสิให้หูความจินทั้งเบิด
03:31เพราะว่าเจ้าเองก็ไม่ส่วนเคลของกระเภทการเมื่องลง
03:38ผมเนี่ยนะ
03:41เพียงแค่เจ้าหูเรื่องร่าวในอดีทั้งเบิด
03:45เรื่องร่าวในอดีทอะไรเหรอครับ
03:55ในอดีท เจ้าเคยเกิดเป็นหนักรก
03:59ค่อยอยู่เคี้ยงขังเจ้าไส้ผ้าแดง
04:02ค่อยอาราคาเจ้าไส้ผ้าแดง
04:04บ่อให้ไพยมาทำรายได้
04:06โดย โดยชีวิตของจับ
04:08ส่วนขอย
04:10ก็ต้องสุดของเจ้าหยิงไอค่
04:12โดยชีวิตของขอยเช่นกัน
04:16ขุมทัม punched white
04:18แค่ Mum
04:20Bloid
04:26ข่าหน่อยผ้าเบียง
04:32ข่าหน่อยผ้าแดง
04:34ก็อ Using ข้าหน่อย
04:36ก็พ.พ.พะยάแล้วจะส่ายพระแดงกว่าได้ให้คนอย
04:40มะโมบสินสอดท้องหุวมัน ให้พ.พระย muchoล่วงหน้ากอนคนอย
04:48พระยะ
04:54มันนี้ Lisa
04:58- linkage รายนี้
05:06ไปกันเช你可以กลับหา
05:36แต่ Khanoi ว่า Khanoi สิ กิน ผ้ายในมือเดียวเลย
05:42จะหินสิไดอาหยามาให้เพิ่มตัว
05:49Kanoi เป็นเพียงองคหลักพระตำต่อย
05:52ไผ่แต่อดสายเก็บความหักไว้ในใจ
05:55อยากสิบอกจังไหน กับบอกไปใด
05:58อย่านเพิ่นสิว่า Khanoi ไฟสูงเกิดสัก
06:03ควมหักหนึ่งมันยูที่ใจ ใช่แม้นชาติกำหนึ่ง
06:07ถึงคอยสิเป็นเจาหญิง
06:09คอยก็บ้าเคยขึดว่าคอยสูงสัก
06:12หรือว่ายิ่งไงก็บ้าผู้ใด
06:15เคยผิดวังกับคำวัง
06:19เคยบ่อยอยากสิหายใจต่อ
06:23มันก็โทษแต่งสึกบทว่าคุมค่า
06:29ได้ก็หักเท่าด้วย
06:31แล้วถึงสไปบางคนท่อนหนึ่ง
06:34เขาต่างก็รอสุกร้นและกันตลอดมา
06:39ใดพอค้นทีหัก
06:42ค้นทีรอกคอยมาเป็นพันปี
06:44ต้องดีใจด้วย
06:46เจ้า eyesed ห้องไหวนั้น
06:49ที่ห้องไหวน่ะ
06:51ก็ยอนว่าดีใจนับหละ
06:54ใดพอค้นทีหัก
06:59เก็บต้องดีใจตัวเนาะ
07:02แต่จะหยิ่งก็ต้องเก็ดไว้ในใจเสมอด้วยว่า
07:05ห้องกับเขา อยู่คนละพบกัน
07:09หาหากว่ามือหนึ่งต้องผากจากกันไป
07:11จังสิบอเจ็บหลาย
07:27โฮ แล้วล่ะ
07:29แล้วก็เศร้าเอิญคอยว่าเจวยิ้งได้แล้ว
07:31ห้องกับเป็นผีคือการเรื่องไปแล้วติ
07:34เอิญไอ้นองนั้นละดีแล้ว
07:37ได้ยิ่งเร็วน้องหลา
07:39แต่ว่าต้องเศร้าหายก่อนดิ
07:41เดี๋ยวสิบัวง่าม
07:42เป็นผีเนี่ย เค้ากับตรงง่าม
07:44หาใจพ某
07:46จ๊ะ
07:53แต่สิว่าไปนี่
07:57เห้าบ่านาไปกินเนือกกัทusteينแล้ว Zoammann ไปกินในกุ่มโอเคจ้างหรอกเหล่า
08:02ใช่ลงผม frankly
08:05แต่ว่า บอกกับบอกุ่นนidel่ะ
08:08เนือกกัทusteโหหอกดอนกับ แต่ประก็นะ
08:11โดย�� göraot
08:15จ๊ะ กำหน่อนแศป бел bun
08:17그래 เชื่อไปกิน pleับมูลนะ
08:19อืมพิ แต่อัตุ timelines
08:27จริงๆ นะเว้ย
08:29ภาพที่ฉันเห็นอ่ะ
08:31มันเหมือนภาพในอาดิทที่ฉันกำลังต่อสู้กับงูอยู่
08:35แกเข้าอยู่ในภาพนั้นด้วยก่อน
08:37ฉันอ่ะ
08:39ภาพที่แกเห็น
08:41ฉันนี้เป็นอะไรวะ
08:43ฉันเป็นองคลักของแก
08:45และฉันเรียกแกว่าเจ้าชาย
08:49เจ้าชายผ่าแดง
08:51เจ้าชายผ่าแดง
08:53เจ้าชายภาแดง
09:01ตั้งแต่ที่เจอกับคุณอายรดา
09:04ชีวิตก็วนเวียนอยู่กด Deck
09:09พอมาถึงน้องหาล
09:11ก็ยังวนเวียนอยู่กับ เจ้าชายภาแดง
09:16เจ้าอย่างไรคำ
09:19ก็พยาย 당한 Nov. pro
09:25แล้วแกก็อย่างมายัวว่าฉันเป็นเจ้าชายพาดง
09:29ฉันแช่จะเชื่อจริงๆ แล้วนะ ว่าเคยเป็นเจ้าชายพาดงมาก่อน
09:37แต่ถ้าเกิดว่า แกเป็นเจ้าชายพาดงอ่ะ
09:42singing ใครเป็นเจ้ารุต 하네
09:49อย่าบอกนะว่าเจ้าหญิงไอคำกลับชาติมะคืนอ่ะ
09:53คือคุณไอราดา
09:57ฉันก็โอดคิดไม่ได้วะ
10:09ตั้งแต่ที่เจอเขาครั้งแรก
10:12ในใจฉันก็มีเขาอยู่ตลอดเวลา
10:14เหมือนเคยผูกพันกันมาก่อน
10:20อยากอยู่ใกล้ อยากดูแล
10:25เหมือนมีบางอย่างชักนำให้เรามาเจอกัน
10:32อย่างพูดอย่างนี้แล้ว
10:34ทำให้ฉันนึกถึงฉันและมนิรินเลย
10:37ตั้งแต่เจอกันครั้งแรก
10:39ฉันก็รู้สึกดีกับเขา
10:41เวลาหลับก็ฝันถึง
10:44ตื่นก็ยังถึง
10:47ทางนั้นที่ฉันเองก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
10:50เขาเป็นใครเป็นแน่
11:02ว่าไงลูก เมื่ออะไรจะกลับล่ะ
11:05ยังรอดูสันอาจารย์อยู่เลยละพอ
11:07ตอนนี้เรื่องมันยังไม่จบ
11:09เรื่องมันอาจจะลูนแรงขึ้นอีก
11:10ผมคอยி 뿐만มันอยู่ทำข่าวที่นี่ก่อนนะครับ
11:12อ�� Ish.. priest
11:13แกลไปไม่อยู่น้องหามาเงือบประเ�son
11:15แล้วนะครับ
11:16พอ ผมกำลังพิสูตตัวเองอยู่นะครับ
11:20切ไม่จำเป็นต้องพิสูตตัวเองอะไรหรอกนะ
11:24แก เป็นลูกเจ้าของน้องบางสึ่งพิมพ
11:25อย่าลืมสิ
11:28ผมอยากพิสูตความจริงบางอย่างครับพอ
11:30ถ้าผมได้คำตอบพี่ผมต้องกายเมื่อไร ผมกลับแน่ครับพ่อ
11:33ไอ้ก่อน
11:34ผมจะโทรมาบอกว่าผมสบายดี
11:36พ่อกับแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ
11:37คิดถึงนะครับ สวัสดีครับ
12:00เจ้าพี่คือพยาพังขีหน้าครับ
12:22ท่านคือพยาพังขีหน้าครับ
12:25ห้องพ่อ
12:32Stanford
12:43พ่อ
12:44เมื่อนี่พ่อได้ไปสวันเรียกหน่อยเหรอ
12:48พ่อได้ไปครับ
12:51พ่อดีตอนนี้
12:53ตอนนี้ มีรองเรoglyeps ของร่ำสม ของเรื่องกันอยู่ครับ
12:58โรงพอครับ ผมไม่เรื่องพอสับบายใจ
13:05choqué
13:11สุดที่แย่ที่สุด
13:14จำคำเหว่านของโรงพอ
13:17ที่เหว่ากรับเจ้าตอนเป็นเด็กน่อยได้บ้ Ż
13:20ถ้าเจ้าเลือกเสนทางที่ดีงาม
13:23เจ้ากะสิรุฏพน จากความทุกทั้งปวม
13:27แต่ทาร์เจ้าเลือกเดินเขาสูดามมิดในจิตใจ
13:31เจ้ากะสิติดอยู่ในววงกำ
13:33บนเวียนอยู่ eternal max. בס merchants
13:36ผมก็เรื่องอยากเดินأن Sister 같이 เมื่อสูดามมิด graham
13:40ถ้าเป็นยังไปใคร
13:41ผมก็เรื่องทางที่มันสุก
13:44ทางที่มันรมเหน็น
13:46ก็็ได้อยากปุ้งเว่นปุ้งกำน้ำพุดัย
13:51ถ้าศาสตร์พบมันมีจริง
13:54ผมก็อยากให้มันจบลงในศาสตร์นี้
13:58ถ้าจังสัน เจ้าก็ต้องมันถือสินภาวณา
14:04หละว้างความโปรดแขน
14:07ถ้าบอร์จังสัน ดวงจิตหน้าขลาด
14:11ที่อยู่ในหล่างกายและจิตใจของเจ้า
14:14กระสิมีพล่างหลายขึ้น
14:16แต่ถาจิตใจของเจ้าอนเอ
14:46สิ่งเลย ตั้งสติให้มัน หละว่าง ลาขะโทษะโมหาให้ได้
14:53จำคําลงพอไว้เดี๋ยว
15:16เฮ้ย ประคําสิงนี้มันเหิมเกลิม มันกล้ามาคัดขวางวิธีของเห้า แต่มันยังประยุติเนี่ย เช้าบาลสิกำลังหลงเสือมากลาบไว้บูช่างวงพอพังขี้น ขอสิเสือมสัทท่า เห้าสิเสียผลประโยชน์
15:45มันพยากินหวว dancing
15:47พอ
15:48ขลับกันกล้าง Als rauกล้างฐานเร็วมว่านี่คว้ยบิรยอมนะ
15:52มันบอดหลาบอิหรีบางพร cases ค่ะมันชิiensก եปร้อง besides บ้อมประคําสิennial
15:58มันบองายปา padsodog
15:59บัทธicorum
16:00ว่าบัทคําสิงน่ะ
16:02มันมีพลังบางอย่างที่กู มันเคยเห็นจากไผ committee
16:04กะก่อนเลย
16:05บอกเคยมีไฟรบเรียม คอยได้
16:08ย่ามข Louisiana เตืือเข้าไปในตามัน
16:11มันคือมีพลังอำ Pitt บางอย่าง
16:17แตามันแด่งกำ
16:18คุยเจ้์แล้วมีไฟอยู่ในตามัน
16:21แม้นอะจาน
16:23เฟื่อน reminding
16:24เขาบูขวางเผื่อนด้านน้ำจั wrest
16:26เขาไปจารลุโตมัน
16:27แ้งมันหลายอย่างอย่างนิ
16:31เอาจังซี่แซะ
16:32เขาต้องไปสูตรหายได้
16:34ว่ามันเป็นคนที่มีวิซซ่าอาคม
16:37หรือว่าเบมแม่นคนธรรมดาอีหลี
16:39ดีประพอ?
16:40อืม
16:41แม่ง
16:42เอากับนั้นครับ
16:43มีคนมาหาครับ
16:45พายว่ะ
17:04กินน้ำ
17:17ขอบคุณค่ะ
17:18เอ่อ คุณ
17:23สีตลาค่ะ
17:25ฉันทำธุรกิจรับซื้อของเก่า
17:27และวัดถูกโบราณ
17:29อ๋อ
17:31ดีใจที่ได้พอครับ
17:33คุณสีตลา
17:34ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
17:36กำนันสัก
17:37อาจารย์คง
17:39คุณสมชัย สิคม
17:42คุณสีตลาค่ะ หัวจากพวกเขาสุขนได้จังไหนครับ
18:04ผมไม่ยังปิดปกติกำนัน
18:16กำนัน
18:26เมื่อขึ้นไปเมื่อมนุษย์
18:27เจ้าจงสวนใส่กำไรนี้
18:29ข้าร้ายมวนพางตาไว้แล้ว
18:31ไอ้หมอผีนะมันจะไม่เห็นร่างจริงของพวกรอง
18:40มีอะไรหรือเปล่าคะ
18:42โหห�리อ้า
18:43skins
18:45คือสวงนิบพวกเข้องเจอแต่เรื่อง APP h
18:47หรือต้องกันไว้ก่อน
18:49ก่อนที่ฉันจะทำธุรกิจกับใคร
18:51ฉันต้องหาข้อมวนมาomatérientes
18:53เราจะได้ทำธุรกิจง่ายๆ
18:55จริงไหมคะ
18:57จริงแท่นอน
18:59อ่าจว่าคุณสิตลามาถึงนี้
19:09แล้วก็มีวัตถูกเก่าเก็บไว้มาก
19:11แต่ของที่กำนานมีอยู่
19:13มันน้อยมาก
19:14ถ้าเทียบกับสมบัติในเมืองเองชาติตา
19:18ที่ถูกเก็บไว้อย่างดี
19:20ก่อนที่เมืองจะล่มสลาย
19:26คุณผู้ได้จังได้
19:30ยังมีอะไรที่ฉันรู้อีกเยอะค่ะ
19:39นี่เป็นรายแทงสมบัติ
19:54ของเมืองเอกชาติตา
19:56ก่อนที่เมืองจะล่มสลาย
19:58พยาศีเชียงเชิร์
20:00ได้ฟังคำทำนายจากปุโรเหตุสิงหน
20:03หนหลวงประจำเมือง
20:05ได้ทำนายไว้ว่า
20:09เมืองเอกชาติตา
20:11กำลังจะถึงคราวร่วมสลาย
20:14จะเลยให้ทหารองคลักษ์
20:16นำสมบัติทั้งหมด
20:18ไปฝั่งไว้ที่ห้องใต้ดิง
20:20เพราะว่ากันว่า
20:22ในนั้นมีเครื่องประดับ
20:24เพชนินจริงดา
20:26แล้วก็ทองคำแท้
20:27เยอะมากเลยนะคะ
20:29ที่ประเมือนค่าไม่ได้
20:32ถ้ากำนันขุดเจอ
20:34เราก็มาแบ่งกัน
20:35หรือไม่แน่
20:37ฉันอาจจะยกให้กำลังทั้งหมดเหลือก็ได้
20:40ส่วนเรื่องค่าใช้จ่าย
20:43ฉันขอไปคุณออกทั้งหมดค่ะ
20:45ค่ะ
20:51ถ้าคุณสีเทลล่ายกให้ผมเบิดเนี่ย
20:53คุณสีเทลล่า
20:55คิดได้อย่างล่ะครับ
20:57ดุ่งแก้วไม่นี่นี่
20:59ถึงสิบังวามมีคา
21:01แต่มันกับอันตลายอย่างนัก
21:03เพราะว่าม่าจากเหลือดของกะหอกดอน
21:05ที่เจ้าเคยทำหน้าว่า
21:07เป็นกะรีบางกะรีเมือง
21:09จังสันต้องกิบไว้ให้ดี
21:11อย่าให้ผู้ได้ไม่ออกไปได้
21:13ไม่เป็นกะรีบางกะรีเมือง
21:15จังสันต้องกิบไว้ให้ดี
21:17อย่าให้ผู้ได้ไม่ออกไปได้
21:27ไม่ต้องห่วงฉันเหรอคะ
21:29ฉันมีสิ่งที่อยากได้แน่ๆ
21:31ไว้ฉันจะบอกกำนันที่หลังนะคะ
21:43โฮ
21:52นี่เป็นของฝากเล็ก ๆ ๆ จากฉันค่ะ
21:54ถือสว่าเป็นค่าตอบแทนร่วงหน้า
21:57หว่างว่ากำนันจะตอบรับข้อเสนอของฉันนะคะ
22:04ตกลงตามนั่นครับ
22:06ตกลงตามนี้ค่ะ
22:08แล้วเจอกันค่ะ
22:12เดี๋ยวก่อนครับ
22:15ว่าแต่ว่า
22:16ผมสิบพ่อคุ้นได้จังไทยแล้วครับ
22:19ไม่ต้องห่วงเหรอคะ
22:21เราได้เจอกันอีกแน่ๆ
22:27ผมจะถามือนั่นเดี๋ยวครับ
22:30โอ้ย
22:32เฮ้ย
22:33ยิงพูนี่
22:35ที่สิบ่วงแมนค้นธรรราเท่าแทย
22:38เฮ้ย
22:39อ๋อ
22:40มีธรรรมดานี้จังไทย
22:42ง่าม
22:43กันง่ามกว่าปกติ
22:45ร้วย
22:46กันร้วยกว่าปกติ
22:48ไงบ้า
22:50มันบ้าที่ป่า
22:51สุดหรือ
22:52หูม
22:53พุชง
23:02การที่เจ้านางเข้าไป y afin เกี่ยวกับพวกมนุษย์ นั่นจะได้ประโยตรอื่นไล
23:09เจ้านางอนวัยย์ สามารถปลุกดวงจิตของท่านพังกฤี ที่อยู่ในร่านค eficient
23:12Four that you ask your right to ask yourself
23:17ก็เลย復 fifthี่โร่มันด้วยสมบัติ ของเมือง เอคชะทีตา
23:21ยังไงเสือ แมน museum both can stay for tackle
23:27เมื่อนั้นท่านพังกฤีก็จะร้อนโรứcย์ทนไม่ไหว
23:32กลายร่างเป็นพยานาค เพื่อที่จะไปขัดขวางพวกมัน
23:37เจ้าก็รู้ ว่าการทำบากที่ร้ายแรงที่สุด ก็คือการค่ายิ่งท่านพังคีข้ามนุษย์มากเท่าไหร่
23:48บราเมียงท่านก็จะเสื่อมถอยลงมากขึ้น จนไม่สามารถกลับคืนสู่ร่างมนุษย์ได้อีก
23:55ถึงวันนั้น ท่านพังคีต้องกลับมาที่วังนาคิ Tang
23:59มาอยู่กับเจ้าหนางพวกเราไหม
24:02เป็นชีนนั้นเอง
24:04ถ้าท่านพังคีรู้ว่า น
24:25ค่าว่าเจ้าเป็นหงตัวเองดีกว่านะ
24:35เพราะถ้าเจ้าพี่จำได้ว่านั่งไอคำเป็นต้นเหตุ
24:41ทำให้พวกมนุษย์ค่าเจ้าพี่อย่างโหดร้าย
24:43และถ้าวันนั้นมาถึงจะไม่มีใครอยู่ข้างเจ้าแล้วนะ
24:51ไว้เรามาค่อยดูกัน
25:21เจ้าเรียกภามาเจ้ามีอะไร
25:35เอ้าเรียกภามาเห็น
25:43ต้องอดร้าย
25:54พัญญาสุทโทนอาขาราศผู้เป็นไง ขน่อย พัญญาสีเชียงเฉิด เจ้าเมืองเอกชะที่ต่า
26:06ขอทุนพระองค์ให้ทราบวา ให้ล่านี่ เจ้าหญิงไอค่ำ เจ้าช้ายผาแดง และพังคีนอาขาราศ
26:14ผู้ที่ผูกกำกันไว้ในอาดิต ได้กับมาพอกันแล้วในชาตินี่
26:19ขน่อยขอให้ท่านปลดชี่ทางสวาง ให้พวกเข้าและช่าวเมือง ได้ผลทุก
26:26ถึกปลดไปการจงจำดวงวิญญาณด้วยเธอ
26:31เจ้าจะต้องทำให้พวกเขาทั้งหมด ที่เกี่ยวข้องกันในอาดิต
26:37จดจำได้ว่าเคยก่อกำใด จนน้ำไปสู่หายนะของบ้านเมือง
26:44ก่อนคืนวันเพ็นขึ้น 15 ค่ำเดือน 11 ที่กำลังจะมาถึง
26:50เมื่อสัญญาแห่งความทรงจำทั้งหมดกลับคืน
26:55พวกเขาได้รู้บวงกรรมที่ผูกกันไว้
27:00สำนึกในความผิดบากนั้นด้วยตัวของเขาเอง
27:05การถอนคำสาบจึงจากเริ่มขึ้น นี่เป็นกฎแห่งกรรมโดยแท้
27:14เราไม่อาจฝืนกฎแห่งกรรมนั้น
27:17พวกเจ้ามีเวลาจนกว่าจะถึงวันที่เมืองล่งสลาย
27:24แต่ถ้าหากพวกเจ้าทำไม่สำเร็จ
27:28วิญญาณของพวกเจ้าจะต้องทนทุกธรมาณไปอีกนับพันปี
27:38เจ้าพันปี
28:08พวกเจ้าสุดท้านขนาท
28:23เจ้าพันปีเล่าคอร์มเข้าや silver
28:29วันนั้นที่รอบพันปี
28:33มีเวลาอีกปิหา Sekunde 2 เดิน
28:34ก็สิขอดหมือที่เมื่อข의วิธีกะคำส่บ
28:37พวกเขาต้องหาวิธีแกกล้มสาบนันให้ใด
28:39ก่อนมือนั loudสิะมะ đó
28:43แต่ว่าคอยเป็นห่วงนองหลาไอคร้ำ
28:45คันแมนนองหลาในหูเรืองในอดีทางเบิด
28:48นองหลาสิตต ^^
28:51ไอคร้ำเป็น��고สิหวัalted
28:53กลับมาเกิดสารаний
28:55โดยบุญบรมหน่謐
28:57เขาถึงมาเกิดในพวกภูม Nigpi
29:00ถ้าเขาหูความจริง
29:02เขาก� Euros about us
29:04ถึงเจอหยิ่งไอความ who knows
29:22ним
29:23เพราะเธอ Silver andocaly winyyaan
29:25แล้วน่ามได้สิ่งผลทุก
29:27แมน
29:47กำสิงมีอะไรหรือต่อคะ
29:50พอผมเอาข้าวมาให้ครับ
29:53เพื่อว่ายังไม่ได้ทานอะไรกันนะครับ
29:59พูดคำสิงอย่าค่ะ
30:01อย่าค่ะ
30:02พอได้แล้ว
30:03พอ
30:05พูดคำสิง
30:13ทำไม
30:15พูดคำสิงถึงได้แปลกไปอย่างนี้เนี่ย
30:18เราเป็นช่วยอย่างไรคำ
30:24ไอคำ
30:28คำสิง
30:30เป็นพยาพังคีกลับชาตินะเกิด
30:34ไม่เกิด
30:39ไม่วังนาคินกับข้า
30:40เจ้าจะได้รู้ว่า
30:42คนที่อยู่ตรงหน้าเจ้า
30:44คือพยาพังคีกหน้าขราบ
30:46ไม่ใช้มนุษย์อย่างเจ้า
30:48ไม่ใช่มนุษย์อย่างเจ้า
30:56เราทำไมความฝันเราถึงได้เหมือนจริงขนาดเนี่ย
31:08ไอ้
31:09ดึกแล้วขึ้นบ้านเถอะ
31:11แกขึ้นไปก่อนเลย
31:12เดี๋ยวฉันตามไป
31:14อื้อ
31:15รีบตามขึ้นมานะ
31:16อืม
31:17ความสิ่ง
31:20ความสิ่ง
31:37ความสิ่ง
31:38ความสิ่ง
31:39ความสิ่ง
31:40ความสิ่ง
31:41ความสิ่ง
31:42ความสิ่ง
31:43ความสิ่ง
31:44อืม
31:45อืม
31:46อืม
31:47อืม
31:48อืม
31:49อืม
31:50อืม
31:51อืม
31:52ความสิ่ง
31:53ความสิ่ง
31:54อืม
31:55อืม
31:56อืม
31:57อืม
31:58อืม
31:59อืม
32:00อืม
32:01อืม
32:02อืม
32:03อืม
32:04อืม
32:05อืม
32:06อืม
32:07อืม
32:08อืม
32:09อืม
32:10อืม
32:11อืม
32:12อืม
32:13อืม
32:14อืม
32:15อืม
32:16อืม
32:17อืม
32:18อืม
32:19อืม
32:20อืม
32:21อืม
32:22อืม
32:23อืม
32:24อืม
32:25อืม
32:26อืม
32:27อืม
32:28อืม
32:29อืม
32:30อืม
32:31อืม
32:32อืม
32:33อืม
32:34อืม
32:35อืม
32:36อืม
32:37อืม
32:38อืม
32:39อืม
32:40ข้ามมุลที่มีการเขียนไว้ก็ต่างกันนะคะ
32:44โดยเฉพาะ เรื่องที่เกี่ยวกับ พยาพังคีนาขราด
32:50พยาพังคีนาขราด ไม่เคยประสงค์รายกับเจ้าหญิงไอ้คำเลย
33:14มีแต่ความรักที่มอบให้ แต่ก็ถูกสังค้า
33:22คุณคำสิงเป็นอะไรหรือเปล่าคะ
33:28เจ้า เจ้าก็ไม่เคยบอกเขาด้วยกว่าใจเลย แต่คำ
33:34คุณคำสิงค่ะ ทำอะไรคะ จะเห็นเย็นนะคะ
33:39จะรู้หรือไหมที่พยาพังคีนาขราด �로ดมากที่เป็นข้าววางน่าคิน
33:45ก็เพียงเพราะต้องการทั่งให้เจ้าหยิงอ้ายคำได้รับรู้
33:49ว่านางเคยเป็นคำก็อเมละของเขา
33:52ฉันไม่ใช่เจ้าหยิงแอ้คำครับfit บอกให้ป่อยคุณค่ะ
33:56ค่ะขึ้นเชั ruler Girl
34:06กูข้ามสิ หรือเปล่าไหม
34:08ไอ้ครับ ข้าลับเจ้า
34:09ไม่
34:11ไอ้ครับ
34:28โอ้ ได้แล้ว
34:36โอล โอล โอล โอล
35:06ที่นี่นี่
35:36เจ้าพี่
35:42เจ้าพี่กลับมาหาค้าแล้วหรือเจ้าค่ะ
35:47ถ้าคิดถึงเจ้าพี่เหลือเกิง
35:50พูดไปใคร
35:54อีกไม่นาน
35:57เจ้าพี่ก็จะจำได้ว่าค้าเป็นใคร
36:01และอีกไม่นาน
36:04เจ้าพี่ก็จะรู้ว่าที่นี่คือที่ไหน
36:08แล้วเจ้าพี่ก็จะจดจำได้ว่า
36:12เจ้าพี่ไม่ใช่มนุษย์อย่างคำสิง
36:16แต่เจ้าพี่คือ
36:19พังชีนักษา
36:21พังชีนักษา
36:26พังชีนักษา
36:27ผมไม่ยับพยาวนาก
36:29ผมคือคำสิง
36:30ผมไม่ยับพยาวพังกี้
36:32ไม่
37:02เฮ้
37:32เป็นว่วงหักหวังหา วาสนามาสั่งหา
37:44ดังถึงสาบไว้ แต่พบสาดใด ให้เจ็บลายให้พลาดพระกัน
37:51คุณพลาฝากฟ้าเพื่อนไว้ก่อน วอนสวันให้เห้านั้นทอกันใหม่
37:59และโดยล่มหายใจ ที่ไม่ก็ได้ก็แต่ให้เอา ได้เห็นกันในสตาร์ดหนึ่ง
38:09ครูคำสิงค่ะ
38:10คือนั้นทำไมครูถึงพูดถึงเจ้าหญิงไอ้คำ
38:22ลุงแสนเมืองค่ะ
38:26ไอ้หายตัวไปค่ะ
38:28ไอ้หายตัวไป
38:29ไอ้นี่ยังไอ้
38:30ไอ้
38:31ไอ้
38:32มันกำไรขอเมื่อของไอ้ตัวนี่
38:34ไม่ปูก
38:35ไอ้
38:36ไอ้
38:37ไอ้
38:38ไอ้
38:40què
Recommended
42:50
|
Up next
39:07
40:34
38:42
57:13
56:56
39:50