- 2 days ago
ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย
00:30มีลิง
01:00- หมดผู้ผ้า?
01:11เมื่อกี้ผมเห็นคุณกำลังลำอยู่นี่
01:15แล้วทำไมคุณเปลี่ยนเสื้อผ่าไว้จังครับ?
01:19วังหันคอยกระไซสุดนี้ ร่ำถวายองค์เทวรุพยานากนั้นละจ้ะ
01:25บังเทือ สิ่งที่เจาเห็น อาศิกเป็นนิมิตในห่วงอดิตการที่องค์พยาสุดโทษนัขราษ อยากสิให้เจาเห็นกับเป็นใด
01:44- องค์พยาสุดโทษนัขราษกันเหรอครับ?
01:47แมนจ้ะ
01:55- นั่นคุณเชื่อว่าพยารากมีอยู่จริงใช่มั้ย?
02:00- มันก็อาศิกเป็นเรื่องที่เสื้อใดอย่างอยากสําหรับคนสมайนี่
02:06แต่พวกห้าเสื้อกันว่า พยานากเป็นสัตว์กึงเทพ มีพลังอํานาจ
02:12มีหนาทีคอยปกปากรักษาแสนาม พายุเย็นเป็นสุค และความเสื้อเนละ
02:18ถีเห็นให้พวกห้าสัตว์ท่าในความดี
02:20กลางค้ายนายความดี
02:22เช้าบ่านก็เร็ Joo ไปตอบไปขอพ่อนเพิ่น
02:27แต่มันเป็นอย่างที่คุณพูดจริงๆเนี่ย
02:30ทำไมพวกเขาต้องค่าคุณด้วยครับ
02:33หน้ากเป็นกับค้นเนียล่ะ
02:36คันเป็นซังสมบุญประมี่เมื่อดี
02:38กับซิมี่แตกค้นเข้ารบนับถือ
02:42แต่ก็ยังมีหนากบางตน
02:44ที่คุดว่าดี
02:45เราก็ยังเห็ดสวยอยู่
02:46พวกขอยเสือวา
02:50สัตว์เดราชาน แท้วดา หรือว่าพยานาก
02:54ต่างกันยังมีกี่เร็จอยู่
02:57อยากที่สิลุดพ้นได้
03:01แต่คันแม่นเหมือนี่ เจ้าสิมาถามคอย
03:06ว่าผู้ใดเป็นค้นข้าค้นพวกนั้น
03:09คอยก็บอกเจ้าใดแค่ว่า
03:12มันเป็นเว่นเป็นกรรมของพวกเขา
03:16ตอนนี้ผมก็มือแปดด้านอยู่ดี ยังปิดคดีไม่ได้ครับ
03:22อีกประดน เจ้ากว่าสิให้หูความจริงทั้งเบิด
03:31เพราะว่าเจ้าเองก็ไม่ส่วนเขียวของกับเหตุการณ์เมื่องลง
03:38ผมเนี่ยนะ
03:41เพียงแค่เจ้าหูเรื่องร่าวในอดีทั้งเบิด
03:45เรื่องร่าวในอดีทอะไรเหรอครับ
03:55ในอดีท เจ้าเคยเกิดเป็นหนักรก
03:59ค่อยอยู่เคี้ยงขังเจ้าไส้ผ้าแดง
04:02ค่อยอาราคาเจ้าไส้ผ้าแดง
04:05บ่อให้ไฟมาทำรายได้
04:07ด้วยชีวิตของจับ
04:09ส่วนขอย
04:11ก็ต้องสุดของเจ้าหยิงไอค่
04:13ด้วยชีวิตของขอยเช่นกัน
04:15ข้าหน่อยผ้าเวี่ยง
04:17องคารักเจ้าไส้ผ้าแดง
04:19เจ้าไส้ผ้าแดง
04:21ทรงขาหน่อยให้เมื่อแจ้งสารต่อพอพยา
04:23ข้าหน่อยผ้าเวี่ยง
04:27องคารักเจ้าไส้ผ้าแดง
04:29เจ้าไส้ราชวัทษาศarakตรงข้าหน่อยให้เมื่อพ้า infinitely
04:33เจ้าไส้ผ้าแดงทรงข้าหน่อยให้เมื่อแจ้งสารต่อ พอพยา
04:49العรว!
04:54มานี้ลิน!
04:56มานี้ลิน!
04:59เริ่งกันมานี้!
05:23กันมานี้ลิน!
05:36แต่ขนอยว่า...
05:38ขนอยสิกลินผ้ายในมือเดียวเลย
05:42จะยิ้งสิดใดเอาอย่ามาให้เพิ่มตัว
05:49ขนอยเป็นเพียงองคหลักตำต่อย
05:52ใครแต่อดสายเก็บความหักไว้ในใจ
05:55อยากสิบอกจังไหนกับบอกประใด
05:59ย่านเพิ่นสิว่า...
06:01ข้านอยไฟสูงเกินสัก
06:04ความหักหนัมมันยูที่ใจ
06:06ใช่แม้นชาติกำหนึ่ง
06:08ถึงขอยสิเป็นเจาหญิง
06:10คอยกับว่าเคยขึดว่าคอยสูงสัก
06:12หรือว่ายิ่งไงกับผู้ใด
06:16เคยผิดวังกับคำว่า
06:19เคยบ่อยอยากสิหายใจต่อ
06:23มันก็โทษแต่งสึกบอกว่าคุมค่า
06:29ใครก็หักเธอด้วย
06:31ถึงหักไฟบางคนท่อนนั้น
06:34เค้าต่างก็รอสกันและกันตลอดมา
06:38กี่พวกกี่ช้า
06:40ได้พอค้นทีฮัก
06:42ค้นทีรอคอยมาเป็นพันปี
06:44ต้องดีใจด้วย
06:46เจาหญิงสิห้องไฟเหตุอยัง
06:48ที่ห้องไฟนะ
06:51กันยอนว่าดีใจนั้นละ
06:54ได้พอค้นทีฮัก
06:58เค้าต้องดีใจตัวนอก
07:02แต่เจาหญิงก็ต้องเค็ดไว้ในใจเสมอด้วยว่า
07:05ห้องกับเขา
07:07อยู่คนละพบกัน
07:09ห่าหากว่ามือนึ่งต้องผากจากกันไป
07:11จังสิบอเจ็บหลาย
07:13อยากให้การพอกันเธอนี้เป็นนี้รันดอง
07:20โฮ่า
07:48ฮ่า...
07:55แต่สิว่าไปนี เข้าวะหนาไปกินเนือกับหอกดอน เลยเนอะ
07:59ว่าสันเถอะในไปเกิดกับข้าเจาเหรอล่ะ
08:02ไอกับบ้าจิงสันล่ะ
08:05แต่ว่า เญรือกับบ่านเนอะ
08:08เนือกับหอกดอน มันแก่แสบเพื่อนนี้เนอะ
08:11อ๋อ...
08:13จ๊ะ กระย forgive me
08:28จิ้งๆなんだว่อย
08:31ภาปที่ฉันเห็นมันเหมือนภาปในไอดีทที่ฉันกำลังต่อสู้กับงูอยู่
08:36แกเข้าอยู่ในภาปนั้นด้วยก่อน
08:39ภาพที่แกเห็น
08:41ฉันเป็นอะไรวะ
08:43ฉันไม่นงคลักของแก
08:46และฉันเรียกแกว่าเจ้าชาย
08:49เจ้าชายผ่าแดง
08:51เจ้าชายผ่าแดง
08:59ตั้งแต่ที่เจอกับคุณไอราดา
09:03ชีวิตเขาวนเวียนอยู่กับ
09:05ผ่าแดงนั่งไอ
09:07เพราะมาถึงนองฮาร
09:09ก็ยังวนเวียนอยู่กับ
09:11เจ้าชายผ่าแดง
09:13จะวิงไงคำ
09:15แล้วก็พยายนน้ากบังขี่
09:19และแก captểไม่ยังว่า
09:21ฉันเป็นเจ้าชายผ่าแดง
09:23ฉันแกจะได้เชื่อจึกๆ
09:25ว่าเคยเป็นเจ้าชายผ่าแดง
09:27ฉัน finding คือเรื่องล่างๆ
09:29можетเป็นลืของแบบให้รู้ไล
09:31อืม...แต่ถ้าเกิดว่า...แกเป็นเจ้าชายผ่านแน่น่ะ
09:41แล้ว...ใครเป็นเจ้าหญิงไอคำ
09:49อย่าบอกนะว่าเจ้าหญิงไอคำกลับชาติมะเกิดอ่ะ
09:52คือ...คุณไอรอดา
09:55ฉันก็อดคิดไม่ได้วะ
09:59ตั้งแต่ที่เจอเขาครั้งแรก
10:10ในใจฉันก็มีเขาอยู่ตลอดเวลา
10:14เหมือนเคยผูกพันกันมาก่อน
10:19อยากอยู่ใกล้...อยากดูแล
10:24เหมือน...มีบางอย่างชักนำให้เรามาเจอกัน
10:29อยากพูดอย่างนี้แล้ว...ทำให้ฉันนึกถึงฉันและมนิรินเลย
10:35ตั้งแต่เจอกันครั้งแรก...ฉันก็รู้สึกดีกับเขา
10:40เวลาหลับก็...ฝันถึง...ตื่นก็ยังถึง...ทางนั้นที่ฉันเองก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า...เขาเป็นใครเป็นแน่
10:51ว่าไงลูก เมื่ออะไรจะกลับแล้ว
11:04ยังรอดูสันธรรย์อยู่เลยนะพอ
11:06ตอนนี้เรื่องมันยังไม่จบอ่ะ
11:08เรื่องมันอาจจะรุนแรงขึ้นอีก
11:10ผมคอยู่ทำขาวที่นี่ก่อนนะครับ
11:12เฮ้...แกไปอยู่หน้องหามาเกือบเดือนแล้วนะครับ
11:15พอ...ผมกำลังพิสูตตัวเองอยู่นะครับ
11:19แกไม่จังเป็นต้องพิสูตตัวเองอะไรหรอกนะ
11:23แกเป็นลูกเจ้าของน้องสืนพิม centered
11:25อย่าลืมซิ
11:27ผมยากพิสูตต Looks. ความจริงบางอย่างครับพอ
11:29ถ้าผมได้คำตอบที่ผมต้องกายเมื่ออะไร
11:32ผมกลับแน่ครับพอ
11:33ไอ้ก่อน
11:34ผมจะถูกเขาบอกว่ากันสบายดี
11:36พอกับแม่ไม่ต้องเป็นหัวงนะครับ
11:37คิดถึงนะครับ สวัสน��� 허ส
11:49กลับกลับกลับ
12:19เจ้าพี่คือพยาพังขีหน้าครับ
12:22ท่านคือ พยาพังขีหน้าครับ
12:43พ่อ
12:45เมื่อนี่พอได้ไปสวันดีกหน่อยเหรอ
12:49พอได้ไปครับ
12:51พอดี ตอนนี้
12:53มีรุ่งเรียนของก็ลังสอมของเรียนกันอยู่ครับ
12:57โรงพอครับ
12:59ผมมีเรื่องพอสำหรับใจ
13:01เต็มอะไรเขามากลับพัดให้บอท
13:05ชีวิตของเจ้ากำลังเขาสู่วิบากกรรม
13:09ข้างทีใจที่สุด
13:11จำข้ำเว่าของโรงพอ
13:15ที่เว่ากับเจ้าตอนเป็นเด็กหน่อยได้บ่อน
13:19ถ้าเจ้าเลือกเสร็จทางที่ดีงาม
13:22เจ้าก็สิรุดผลจากความทุกทั้งป่วง
13:26แต่ถ้าเจ้าเลือกเดินเขาสู่ดานมืดในจิตใจ
13:30เจ้าก็สิติตอยู่ในววงกรรม
13:33บนเวียนอยู่ประโจบประสิน
13:36ผมก็ว่าได้อยากเดินเขาสู่ดานมืดเลยครับ
13:39ถ้าเป็นไปได้
13:41ผมก็อยากเลือกทางที่มันสุข
13:44ทางที่มันรมเย็น
13:47ก็ได้อยากผู้เว้นผู้กรรมน้ำผู้ใด
13:52ถ้าสาทย์ผมมันมีจริง
13:55ผมก็อยากให้มันจบลงในสาทย์นี้
13:59ถ้าจังสัน
14:01เจ้าก็ต้องมันถือสินภาวณา
14:04หละว้างความโปรดแขน
14:07ถ้าบอร์จังสัน
14:09ดวงจิตหน้าขลาด
14:11ที่อยู่ในล่างกายและจิตใจของเจ้า
14:14ก็สิมีพระรั่งหลายขึ้น
14:17แต่ถ้าจิตใจของเจ้าออน เStr
14:20กายและจิตใจของเจ้า
14:23ก็สิถือขอบงciğim โดยดวงจิตของหน้าขลาด
14:26ที่มีพระร 따งอำหนัดเหนือก็เจ้า
14:30ควงจิตหน้าขลาด
14:32ที่รุ JAYKWR ก็ลั่งเบาถึง
14:34คือดวงจิตของardonวงopaญาพเต้ามา attacked
14:36รวงพอบอกใดสำนี อีกประโดนเจ้าคษีได้คำตอบ ด้วยตัวของเจ้าเอง
14:45คำสิ่งเอ้ย ตั้งสติให้มัน หละว่าง ลาขะโทษะ โมหาให้ได้ จำคำรวงพอไว้เดอร์
15:06คำสิ่ง มันเหิมเกลิม มันกล้ามาคัดขวางวิธีของเฮ้า
15:21คำสิ่ง มันเหิมเกลิม มันกล้ามาคัดขวางวิธีของเฮ้า แต่มันยังประยุติเนี่ย
15:36เช้าบาลสิ่งกำลังหลงเสือ มากลับว่ายบูชาวงพอพังคี่ ขอสิเสือมสัทท้า เฮ้าสิเสียผลประโยชน์
15:44คากินหวมไง พอ Hubblekxc
15:49ขันนั้นขวางท้างล้วย
15:58ผมยส 써ปกว่านŞ บร็คคมสิงมันมีพรั่งบางอย่างที่กู เพิ้วเก้ยเห็นจากไฟมักรอนเลย
16:04เพิ้ว Harjo L13เข้
16:07อะไรน布 емуบ้ your house
16:09нимล่ามาขอยเบิ้ียงเข้าไปในตามัน มันคือมีพรั่งอำนาจบางอย่าง
16:13- ตามันแดงกรรม. คือจังมีไฟอยู่ในตามัน. แม่นอาจารย์. มือนันนี้. เข้าบูกเป็นเงินมันนำจารย์เดชน์. เข้าไปจับโตมัน. แท้งมันหลายอย่างอย่างนี้.
16:28- เอาจังสี่สะ. เข้าต้องไปสูตรให้ได้. ว่ามันเป็นคนที่มีวิซซ่าอาคม. หรือว่าเบาะแม่นคนธรรมดาอีหลี. ดีประพอ?
16:39- อืม แม่น. เอากับนั่นครับ. มีคนมาหาครับ. พายว่า.
17:10- ถ้าชอบคุณค่ะ. อืม... เอ่อ... คุณ. สี่ตลาค่ะ. ฉันทำธุรกิจรับซื้อของเก่า และวัตถุบราณ. อ๋อ! เฮ้าะ... เฮ้าะ... เฮ้าะ...
17:19เอ่อ... คุณ...
17:22สีตลาค่ะ
17:24ฉันทำธุรกิจรับซื้อของเก่า และวัดถูกโบราณ
17:28อ๋อ... ดีใจที่ได้พอครับ คุณสีตลา
17:33ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ กำนันสัก
17:36อาจารย์คง คุณส่มชัย สิคม
17:41คุณสีตลาหัวจากพวกเข้าสุขนได้จังไหนครับ
17:49จนตอดหัวจังๆ ต stumbled upon you
17:52ก็ดีปเบเพื่อเราคงคลับมัน
17:54ก็แล้วERS
18:05急roll with him
18:07ใครępน
18:09NASA
18:10กลับเราตอดนึง
18:14นัน我是วง instability
18:162000
18:17เมื่อขึ้นไปเมื่อมนุษย์ เจ้าจงสวนไฟกำไรนี้ ข้าร้ายมวลพางตาไว้แล้ว
18:31ไอ้หมอผีนะมันจะไม่เห็นร่างจริงของพวกร้อง
18:39มีอะไรหรือเปล่าคะ
18:41โอ้ว ไม่หยังดูครับ คือทรวงนีประเข้าเจอแต่เรื่องปลาด หรือต้องกันไว้ก่อน
18:49ก่อนที่ฉันจะทำธุรกิจกับใคร ฉันก็ต้องหาข้อมูลมาก่อน เราจะได้ทำธุรกิจงง่ายๆ
18:55จริงไหมคะ กำนัน
18:57จริงแทแน่นอนนะ แต่ว่าคุณสิตรามาถึงนี้ จะมีเรื่องสำคัญแมนบอกครับ
19:05ชั่นได้ยืนมาว่า
19:07กำนัญเป็นผู้ค่าของโบราร
19:10แล้วก็มีวัดถุกเก่าเก็บไอ้มาก
19:12แต่ของที่กำนัญมีอยู่
19:14มันน้อยมาก
19:16ถ้าเทียบกับสมบัติในเมืองเองช lineup
19:19ที่ถุกเก็บไว้อย่างดี
19:21ก่อนที่เมืองจะล่มสลาย
19:28fatigue
19:31ยังมีอะไรที่ฉันรู้อีกเยอะค่ะ
19:33นี่เป็นร้ายแทงสมบัติของเมืองเอกชะทิตา
19:56ก่อนที่เมืองจะร่มสลาย
19:59พยาศีเชิญเชิญได้ฟังคำทํานายจากพูโรเหตุอิ่งหล
20:04หลหลวงประจําเมืองได้ทํานายไว้ว่า
20:08เมืองเอกชะทิตากำลังจะถึงคราวร่วมสลาย
20:14เจ้าเลยให้ทหารองคลักษ์นำสมบัติทั้งหมดไปฝั่งไว้ที่ห้องใต้ดิง
20:21เพราะว่ากันว่าในนั้นมีเครื่องประดับเพชนินจินดา
20:26แล้วก็ทงคำแท้เยอะมากเลยนะคะที่ประเหมือนค่าไม่ได้
20:32ถ้ากำนันขุดเจอเราก็มาแบ่งกันหรือไม่แน่
20:38ฉันอาจจะยกให้กำนันทั้งหมดเหลือก็ได้
20:42ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายฉันขอไปคุณออกทั้งหมดค่ะ
20:48ถ้าคุณสีเทล่ายกให้ผมเบิดเนี่ย
20:54คุณสีเทล่าจะได้อย่างล่ะครับ
20:58ดุ่งแก้วไม่นี่นี่ถึงสิบังวามมีคา
21:06แต่มันกับอันตล่ายอย่างนัก
21:08เพราะว่าม่าจับเหลือดของกะหอกดอน
21:12ที่เจ้าเคยทำหน้าแบบว่าเป็นกะรีบางกะรีเมือง
21:15จังสันตรงกิปไว้ให้ดี ให้ผู้ได้ไม่ออกไปได้
21:20ไม่ต้องห่วงฉันเหรอคะ
21:28ฉันมีสิ่งที่อยากได้แน่แน่
21:31ไว้ฉันจะบอกกำนันที่หลังนะคะ
21:44โฮ
21:46นี่เป็นของฝากเล็ก ๆ ๆ จากฉันค่ะ
21:55ถือสว่าเป็นค่าตอบแทนรวงหน้า
21:58หว่างว่ากำนันจะตอบรับข้อเสนอของฉันนะคะ
22:03ตกลงตามนั่นครับ
22:07ตกลงตามนี้ค่ะ
22:09แล้วเจอกันค่ะ
22:14เดี๋ยวก่อนครับ
22:15ว่าจะว่าผมสิบพ่อคุ้นได้จังไหนแล้วครับ
22:20ไม่ต้องห่วงแล้วค่ะ
22:22เราได้เจอกันอีกแน่ ๆ
22:24ผมสิบหาเมือนั่นเดี๋ยวครับ
22:30เฮ้ย
22:33เฮ้ย
22:34ยิ้งพูนี่
22:36ถือสิบพ่อแม่นก้นธรรมดาเท่ๆ
22:39อ๋อ
22:40อ๋อ
22:41สิธรรมดาในจังใด
22:42ง่าม
22:43ก่านง่ามก็ปกติ
22:45ร่วย
22:47ก่าร่วยก็ปกติ
22:48แน่มบาบ
22:49เฮ้นบ๊อบ อื้อ
22:51มันดูเหรอ สุดว่าทีกี้ว่า
22:53โอ้โฮ
23:02ผู้ช่ง
23:04การที่เจ้านางเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพวกมนุษย์นั้น
23:07มันจะได้ประโยชน์อันใด
23:09เจ้านางได้เห็นละไว้มนุษย์โลบพวกนั้น
23:12สามารถปลุกดวงจิตของท่านพางขี
23:15ที่อยู่ในร่างคำสิ่งให้ตื่นขึ้นมาได้
23:17ก็เลยรอพวกมันด้วยสมบัติของเมืองเอกชะทีตา
23:21ยังไงเสือ แต่มนุษย์โลบพวกนั้นก็ต้องหาทางปุดขึ้นมาให้ได้
23:26เมื่อนั้น ท่านพางขีก็จะร้อนรอยธนไม่ไหว
23:31กลายร่างบนพยาหน้า เพื่อที่จะไปขัดขวางพวกมัน
23:37เจ้าก็รู้นี่ ว่าการทำบาปที่ร้ายแรงที่สุด
23:43ก็คือการค่ายิ่งท่านพางขีข้ามนุษย์มากเท่าไหร่
23:47บราเมี่ยงท่านก็จะเสือมถอยลงมากขึ้น
23:51จนไม่สามารถกลับคืนสู่ร่างมนุษย์ได้อีก
23:54ถึงวันนั้น ท่านพางขีต้องกลับมาที่วางนาคิน
23:58มาอยู่กับเจ้านางพวกเราไหม
24:01เป็นชtierนันเอง
24:04ถ้าท่านพังขีรู้ว่า
24:06นาคีนีทำทุกอย่างเพื่อขัดความรักของท่าน
24:10นาคีนีจะไม่มีวันได้ความรักจากท่าน Ст算
24:13مีเฝอะความเกรดชังที่จะมองไข่
24:17ข้าวCRIวนว่าพวกเจ้า
24:19ควรไปเตินเจ้านางของพวกเจ้าน่ะ
24:22เตินข้าหรือพากิน
24:24เจ้าเป็นหงตัวเองดีกว่านะ
24:35เพราะถ้าเจ้าพี่จำได้ว่านั่งไอคำเป็นต้นเหตุทำให้พวกมนุษย์ข้าเจ้าพี่อย่างโหดร้าย
24:43และถ้าวันนั้นมาถึงจะไม่มีใครอยู่ข้างเจ้าแล้วนะ
24:51ไว้เรามาค่อยดูกัน
25:21เจ้าเรียกข้ามาเจ้าเมื่อไว้
25:36พัญญาสุโทษนาขอราชผู้พัญญัยขน่อยพัญญาสีเชิงเฉิด
25:51เจ้าเมื่องเอกชะที่ต่า
25:53ขอทุนพระองค์ให้ทราบวาให้ล่านี่
25:54เจ้าหญิงไอคำเจ้าช้ายผ้าแดงและพังคีนาขอราช
25:57ผู้ที่ผูกกำกันไว้ในอาดิต
25:59ได้กับพัญญาสีเชิงเฉิด
26:01เมื่องเอกชะที่ต่า
26:02ขอทุนพระองค์ให้ทราบวาให้ล่านี่
26:05เจ้าหญิงไอคำเจ้าช้ายผ้าแดงและพังคีนาขอราช
26:09ผู้ที่ผูกกำกันไว้ในอาดิต
26:11ได้กับพอพอกันแล้วในชาตินี่
26:13ขอให้ท่านปลด
26:14ผู้ที่ฝูกกร прош горดกันไว้ในอดีต
26:16ในกลับพระพอ กันแล้วน้ำชาติ ข้อนอย่ะขอทานโปรด
26:19ชี่ทางสวางให้พวกเข้า และเช่าเมื้อง
26:24ได้พนüzelก
26:26ถึเป็น todos responding
26:26การจงจำดวงวิญญาณโดยเถอะ
26:30เจ้า จะต้องทำให้พวกเขาทั้งหมด
26:34ที่âm simplesmenteเกี่ยวข้องกันในอดีต
26:37จดจำได้ว่าเคยก่อกรรมใด
26:39จนน้ำไปสู่หายณะของบ้านเมือง
26:44กร่อนคืนวันเพล่นขึ้น 15 ค่ำเดือน 11 ที่กำลังจะมาถึง
26:50เมื่อสัญญาแห่งความทรงจำทั้งหมดกลับคืน
26:55พวกเขาได้รู้บวงกรรมที่ผูกกันไว้
27:00สำนึกในความผิดบาปนั้นด้วยตัวของเขาเอง
27:05การถอนคำสาบจึงจากเริ่มขึ้น
27:10นี่เป็นกฎแห่งกรรมโดยแท้
27:14เราไม่อาจฝืนกฎแห่งกรรมนั้น
27:17พวกเจ้ามีเวลาจนกว่าจะถึงวันที่เมืองล่มสลาย
27:24แต่ถ้าหากพวกเจ้าทำไม่สำนึง
27:28วิญญาณของพวกเจ้าจะต้องทนทุกทรมาณไปอีกนับพันปี
27:40กว่าเจ้า
28:01นี่อ่ะ
28:06ขอด้วยฟักพระเจ้าสุดท่วนาคลาด ขอความีตตาจับเพิ่น ให้พื้นซอยสี่ท่างให้พระห้าผลวงถุก
28:20พระเดียวนี้ ไอ้คำ พาแดงแล้วกับพังที่ ไปกลับมาห้มกันแล้ว
28:26แต่เดียวนี้พระเจ้ายังจำเรื่องเล่าแน่ดี น้ำอะไรเลย
28:30นั่นที่ราพพอพยะ กัน eensеняเม quellaอีกประหอด 2 เรื่องอเพื่ออีกหหอดมือที่มืออ่าโตรมซาฐ
28:37พระเจ้าต้องหาวิธีแกะข้ามสาบนั้นไทร์กัน มือนามืออี מעหอด
28:42แต่ เวราค่อยเป็นน่องหลาไอค เพราะแน่น้องหลาในหูเลื้องในอาดีทางเบิด
28:49น่องหลาจะต้องเป็นตัวแมบเขงแถวแท Lore
28:51อายคําเป็นคัดธิญutt big
29:11เพื่อนนัดถือกพั่นกงงิ่งตาย
29:13และพวก เข้าเช่าเช่าเมื่อก AG เอง
29:14เอาเนื่อเผื่อนเมกกิน
29:15จนต้องเป็นพีเฟ문องฐานอยู่ esterns начnop
29:17เพื่อนของสิคโกฐแขนพวกเ�ε้า
29:19จนว่ระนยอมพชภลัยพวก เข้าก็ได้
29:21กระถับเป็นเส้ exclude
29:23พวก เข้ากับเป็นวิน ย้านลองล้อยกันต่อไป
29:25iskt
29:27แม gratitude
29:28กับกับสิ่ง มีอะไรหรือเปล่าคะ
29:50อ๋อผมเอาข้าวมาให้ครับ
29:53หรือว่ายังไม่ได้ทานอะไรกันนะครับ
29:56พูดคำสิ่งอย่าค่ะ อย่าค่ะ พอได้แล้ว พอ
30:06พูดคำสิ่ง
30:14ทำไมพูดคำสิ่งถึงได้แปลกไปอย่างนี้เนี่ย
30:22เราเป็นช่วยอย่างไรคำ
30:25ไอคำ
30:29คำสิ่ง
30:32เป็นพยาพังคีกลับชาติมะเกิด
30:36นั้น
30:37ไม่วังนาคิ่งกับข้า
30:41เจ้าจะได้รู้ว่า
30:43คนที่อยู่ตรงหน้าเจ้า
30:45คือพยาพังคีกนักขรา
30:48ไม่ใช่มนุษย์อย่างเจ้า
30:50เจ้า
30:56ไม่มีความฝันเราถึงได้เหมือนจริงขนาดเนี่ย
31:08ไอ้
31:10ดึกแล้วขึ้นบ้านเถอะ
31:11แกขึ้นไปก่อนเลย
31:13เดี๋ยวฉันตามไป
31:14อืม
31:15รีบตามขึ้นมานะ
31:17อืม
31:20ความสิ่ง
31:35ความสิ่ง
31:37ความสิ่ง
31:52มีอะไรหรือเปล่าคะ
31:54ความสิ่ง
31:56ผมเป็นห่วงครับ
31:57ก็เลยแบบมาดู
32:04ค่ะ
32:05ครับ
32:07งานของคุณเป็นอย่างไรบ้างครับ
32:10ไม่ถึงไหนแล้ว
32:11ไปแบบเยอะแล้วค่ะ
32:13ในตำนาดมัน
32:15มีข้อโมงอย่างนิดเดียวเองค่ะ
32:18ตอนนี้ฉันก็กำลัง
32:20เพรยายามปฏิ infinity
32:21สถานที่ที่เกี่ยวข้อง
32:23กับตำนาดผาแดงนังไออยู่นะคะ
32:25ผาแดงนังไอ
32:30ค่ะ
32:37แต่ข้อมูลที่มีการเขียนไว้ก็ต่างกันนะคะ
32:43โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับประยาพังคีนาขราด
33:00ประยาพังคีนาขราดไม่เคยประสงค์รายกับเจ้าหญิงไอ้คำเลย
33:16มีแต่ความรักที่มอบให้ แล้วก็ถูกสังค้า
33:22ครูคำสิงเป็นอะไรหรือเปล่าคะ
33:28เจ้า...เจ้าก็ไม่เคยบอกเขาได้หัวใจเลย
33:32ไปคำ
33:35ครูน่ะคราบ...ขgangenอะไรนะคะ เจ็นเย็นนะคะ
33:40เจ้ารู้เหลือไหม
33:42ที่พระยาพังคีนาขราดขึ้นมาจากหวังหน้าค SN Agress
33:45ก็เผยงเพราะต้องการให้เจ้ายิงไอ้คำได้รับรู
33:50ว่าหนาเคยเป็นคำก communities
33:53ฉันไม่ใช่เจ้ายิงไอ้คำครับ บอกให้ปล่อยwu
33:56ปล่อยครับ
33:58เกิน
34:00เจ้า
34:02ข้าเราคอที่จะเจอเจ้าบันดาลหรือเกิน
34:04ไอ้คำ
34:06ฉันด้วยครับ ผู้คำสิ่งบอกไม่ไหม
34:08ไอ้คำข้านะเจ้า
34:10ไม่
34:12ไอ้คำ
34:28akt questionnaire
34:30เจ้า
34:48дня
34:52เจ้า
34:56contraction
34:57ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
35:27เจ้าพี่
35:39เจ้าพี่กลับมาหาค่าแล้วหรอเจ้าค่ะ
35:46ถ้าคิดถึงเจ้าพี่เหรอก็
35:50พูดไปใคร
35:54อีกไม่นาน
35:57เจ้าพี่ก็จะจำได้ว่าค่าเป็นใคร
36:01และอีกไม่นาน
36:04เจ้าพี่ก็จะรู้ว่าที่นี่คือที่ไหน
36:08และเจ้าพี่ก็จะจดจำได้ว่า
36:12เจ้าพี่ไม่ใช่มนุษย์อย่างคำสิ
36:16แต่เจ้าพี่คือ...
36:19พังจุนนักษา
36:21พังจุนนักษา...
36:25พังจุนนักษา...
36:27ผมอย่าไม่อย่านะครับ
36:28ผมคือคำสิ้ง
36:30ผมอย่าไม่อยากพังกี้อ้า
36:40ไม่...
36:42ไม่!
37:12หัว...
37:20หัว...
37:22วันนี้
37:37เป็นหวงหักหวังหา...
37:40วาสนามสร้างหา...
37:44ดังถึงสาบไว้ แต่พบสาดใด
37:48ให้เจ็บลาย ให้พลาดพราบกัน
37:51อุ่นพลาฝากฟ้าเพื่อนไว้ก่อน
37:55ว่อนสวรรย์ให้เห้านั้นทอกันใหม่
37:58และโดยลมหายใจ ที่มีกระดัยก็แต่ให้เห้า
38:03ได้เห็นกัน ไว้สาบหนึ่ง
38:08ครูคำสินค้า
38:09คือนั้นทำไมครูถึงพูดถึงเจ้าหญิงไอ้คำ
38:21ลุงแสนเมืองคะ
38:25ไอ้หายตัวไปค่ะ
38:26หายตัวไป
38:27ไอ้ได้ยินไหมไอ้
38:29ไอ้
38:30มันกำไรขอเมื่อของไอ้ตัวนี่
38:33ไม่พู
38:34คุ้ก
38:36อย่างถ่ายุเดอ
38:39เมื่อว่าสิเป็นสาดใด
38:44สาดนี้สิขอ
38:46สบใส่เวนกำตะการกำ
38:50สิทธาจนว่า
38:53ฟ้าเพื่อนเห็นใจ
38:55เปิดบ้องให้สองเหา
38:58ไอ้
Recommended
42:44
|
Up next
57:11
39:50
53:07
53:01
43:13
47:15
40:34
57:02