- 7/10/2025
ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย
00:30มีลิคิด หรือเคยเหตุผิดไว้แต่สาดได้
00:36หักแปะลม แปะตาย ก็ยังห้างป่า
00:43หากันพอทุกศาสตร์ แต่ก็ขาดสวยกันทุกผม
00:51ได้แค่หาก ได้แค่ควบ แต่ก็โจบด้วยการจากลา
00:59ถ้าเป็นคือสายแน่ หรือว่ามันยอนบุมปลา
01:08ขอนั้นได้บอก ทันเทวดา สอยในคำวาง สมหวังมาน้ำได้บอก
01:18คือใจสิขาด ข้างๆ ได้แค่หัก แต่บอกได้ควม
01:27อ่อมแค่นบอดกอดใต้สวน บอสมกับว่าอุสาหาพ
01:36ว่างเมืองกวง นองหารตำนานเมืองโลก จมดิ่งทอรณี
01:51มาหาหน้าที่หวมดัง ถ้าเด้ ที่เพฟมา
02:02จังเล่าขาดมาโดนลำ ถึงความหักของพาเด็งนั่งไอ้
02:10กะหอกด้อนบังกี้ เทืองยิ่งตาย
02:15มาสังหุ้ยหากเก บอสมดังกันมา
02:21ทัยนาขราดหาย เคืองโกรดเป็นมหัน บริวันทะลมอื้อ
02:29เหลือแต่หัว ยังความหา ตื่อต่อกันเมือ ถึงบ้าน
02:59ลองไอ้ pointless ไอ้เป็นอย่างลูกมียายุหนีแล้ว
03:04ไอ้ไฟกั unravels Judge I
03:05ไฟวิ แล้วจักในรู ж
03:07อย่าฝัน ไอ้เห็นมึงจมรากิกแล้ว
03:11友บเป็นอย่างอย่าง блокลูก
03:13เบ้ารานพนวา ปันห้ายสิ culturalแบบได้
03:18มองตรงย่าน د限ส ๆ ไอ้กันมาว่านกลาย
03:23ต้องฝันแล้วมีหลุกที่เลย
03:26มันกำนอาหารแล้วนะลูก
03:28ไมายายว่าวะอำนาลผ่าเดงให้อายฟังตลอด
03:31อายกับเก็บไปฝันว่ามียังดอ
03:35-ใช่จะ
03:35จ้ะลูก
03:37แย่รถตำนาล ผ่าเดงนั้นมันใอ
03:40ให้อายฟังอิทย์ริ่ม bekannt Ivy จ้ะ
03:42ไม่อยากฟังจ้ะ
03:44ใ국
03:45เดี๋ยวมีได้midว่าวะ08.4 prestigious フิฟัง
03:49อันลูเปินของนันน
03:51นานมาแล้วหลูกเอ้ย
03:56เจ้าน่างคำกอง
03:59แต่ประโซพกหักกับพังคี
04:02โดยที่บ้องหูเรีวาพังคีเป็นพยาหน้า
04:21จะดีแล้วที่ส่งที่เห็น
04:32อัลไม่เถอะ
04:36ดีเถอะ
04:42เฮ้า ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ
05:12ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ ฮัศ �
05:42ขอบใจเจ้าหลายที่มะซอยขอย
05:55โบบญญาณ
05:56เจ้าเป็นไฟ
05:58ขอยซื้อพังที่
06:00ขอยไปคนมาจากเมืองล้าม
06:03เพราะดีก็ขอยพลาดมาแถวนี่
06:08เราก็เห็นงู้ผมลังเดยไปหาเจ้า
06:11เลยเฝ้าขอไปซอย
06:13ขอยบอดีมีเจ็ดตะหน้าไปรักเมืองเจ้าด้วย
06:22ถึงแม้ว่าเจ้าสีง้ามค่ะ
06:27แล้วเจ้าด้วยซื้อไว้จึงไหน
06:35ซื้อซ้ำก่อง
06:39ถ้าสันดอกไว้นี่
06:41ค่อยขึ้นให้เจ้าด้วย
06:43ค่อยขึ้นให้เจ้าด้วย
06:45พังกี้ได้ประโซภพพัก
06:47เจ้าน้างคำกอง
06:49พังกี้ได้ประโซภพพัก
07:02เจ้าน้างคำกอง
07:04ทั้งที่ปังกี้กับหูว่า
07:06ค้นกำหน้าตาเขาพัน
07:09หากกันก็ได้
07:11ขึ้นให้เจ้าด้วย
07:18ขึ้นให้เจ้าด้วย
07:36กลับจุดนี้กันดอด
08:06เจ้าต้องยอมไปพอกับยะพ่อ ยะแม่ก็คอย
08:09เข้าสิเด็กกินดอกกัน
08:12ว่าต่องลก มันต้องซอนยังดีพายมาก
08:15เน้ยเน้ย
08:23เจ้านั่งคำผม
08:26ยูกกินกับพังคียโดยความหากมาเป็นปี
08:30เจ้าสีเมือง เดี๋ยวเมืองกระชากูละ
08:34จริงได้จัดหน้าแล้วพิเศษ
08:37ระวังเจ้านั่นคำผม
08:39กับพังคีย
08:41ต่อมา
08:43เจ้าสีเมืองหูว่าพังคียเป็นหู
08:47อุปดิเก็นมนุษย
08:49จริงหาทางเปิดเน้ยความจริง
08:52ให้ประจัดต่อเช้าเมือง
08:55เกือยการน้ำมอปีประจำเน้ย
08:58มาสักบทิญญาณมูล่าย
09:01จะมีวิญญาณมูลผีสิงอยู่อีลี
09:04จะมีวิญญาณมูลผีสิงอยู่อีลี
09:07สาเมือง
09:21อ้า...
09:24อย่า...
09:26พังคียยยย...
09:28อย่าพอ...
09:30จะบอกอย่าให้พังคียยยยยย...
09:32โอ้ย บางคี ไปทอบ
09:34รูปหลักบางคี
09:36อย่าพาเขาสองคนจัดกันเลย
09:38มันเป็นงู้ผี
09:40มันมาเป็นคน
09:42คนกับงู้ผี ฮักกันมาได้
09:46ถ้าอีกมัน
09:48อย้าทำให้พังพี่
09:50เจ้า พี่จังลงเจ้า
09:52อื้อ
09:54อีกต้าเซ็ง เอาตัวข้ามเปล่าออกไป
09:56ไอ้ พร้อีกไอ้
09:58คุณพี่
10:00โอ้ย พร้อมัน
10:06เช้าเมืองต่างกระวาดกลัว
10:08เราแม่ทับคุณซึก ตั้งกระรุ่มทําลา
10:12บอหัยพังพี่เขาถึงตัวเจ้าน้างคำก่อง
10:16ฝ้ายแม่ทับอินทะสิน
10:18ถี่ลงหัดเจ้าน้างคำก่อง
10:20และได้เขาพวกป่องเจ้าน้าง
10:22จนถึงแกความตาย
10:24ทั้งกี้บออาจตารอาคมได้
10:26จึงก่ายร่างเป็นพยนาต
10:28พยนาตก่อยให้
10:30แม่แล้ว
10:32ทั้งกี้บออาจตารอาคมได้
10:34จึงก่ายร่างเป็นพยนาต
10:36พยนาตก่อยให้
10:38แม่แล้ว
10:52ทั้งที่โกดแขนเช่าเมือง
10:54เข่าเพื่อนค่ะ
10:56หวังเพื่อนแค่ว่าเจ้าตัวเมียรัก
10:58รับเมืองบาดาน้ำกัน
11:00ชุดสะทางที
11:08Entonces
11:10ชุดสิค่า GBPK
11:12อ่ะ หน้า
11:14ชุดสาหังคีร
11:20หังจำ
11:22คิดสิค่ายะเพราะเม่ะเคร
11:26พ่อ พ่อ พ่อ แม่ ค่อย
11:30ก็ขา ค่อย กรสะ
11:34ขาว ค่อย เลย
11:37พังกี้
11:57ก็ให้ดียังไป
12:03ค่อยก็โทษ
12:06ค่อยพูดให้ทั้งใจมันเกินขึ้นหากนี้
12:09เจ้าขา อินอสิน
12:12เจ้าขา สร้าว เมื่อของค่อย ยังท้านุน
12:18พ่อ สยุวมกันได้จังไหน
12:26กลับไปสะ
12:29กลับไปมองของเจ้า
12:34กลับไป
12:38ของค่อย
12:42ค่อยพูดไป
12:45พวกสองคนต้องมาพากหน้ากัน
12:49ค่อยหากเจ้า
12:52ละค่อยกว่าทีหลังเจ้ากลอดไป
12:58ของค่อย
13:01ของค่อย
13:05ของค่อย
13:07ของค่อย
13:10ค่อย
13:11ค่อยเข้าอาธิษาต
13:14ก็หน้าท๋วย เทปแพวนา
13:17เจ้าป่าเจ้าเขา
13:19และสิ่งศักษิตทั้งหลาย
13:26เกิดชาติหน้าชาติไหน
13:31ค่อย...ค่อยมาขอหัดพยาณาบุนี
13:39ต้องพยาณาบุนีที่เราหัดคอย
13:46ก็ขอให้เขา
13:49ถ้าค่อยทางเร็วตลอดไป
14:00เจ้านั่งข้างบอก
14:02สูกเจ้าชียใจ
14:04จริงต่างจิตอธิฐานว่า
14:07เกิดชาติหน้าสันใด
14:09ก็ขอให้ยะได้เกิดมาเป็นคู่กระพังทีทุกพวกทุกชาติไป
14:14ไป
14:18แบบ
14:22ค่อยสิรอเจ้า
14:27เจ้าเจ้า
14:32ทุกพวกทุกสาดไป
14:34ปําในทั่น
14:40หลังจังนั่น
14:41พยาณะพังชี
14:43เจดกรมใจต้องตัดประยุทิเมื่องบาดาน
14:45ใจต้องตับประยุทิเมืองบาดาล ต่ำพื้นธาวนา เค้าเฉ้าใส่กำ ผิดห่าผล
14:54ตามข้ำจังใส่พยายาสุดโทนาตราษ ผู้เป็นพอ
15:00จนจะนั่งคำกอง ใส่ใส่ชีวิตบนโลกมนุษย์ รับพ่อแม้ระยะที่นองของนั้น
15:09เจินถึงอนุไข แต่ด้วยววมตำกันไง ที่พวกเขาได้กระทํารวมกันมา
15:18ก็เลยเป็นพื้น ที่ชมผลหัวพวกเขา ต้องกับมาเกือตวมกัน
15:26น่ะเมืองอีกชัดทีตา นั่นคือสุดเพลงโทน ท้องกำนาน ท่าแดงนั้นไอ้
15:38พยาสิ่งเชิด ยังมีทิดาอีกองนึง มีน้ำว่า เจ้าหญิงมนิริน ที่เกิดกับสนมเอกของจัง
15:53มนิริน น่องซาวดลาเจ้าล่ะ ไปใส่
15:57มาพุ้นแล้วเจ้าค่ะ
16:03มันมีกันที่น่องเธอจะจัดด้วยเป็นเกิด ยังมีที่น่าไม่ว่าเจ้า
16:06ที่น่องการสนรณ์ คือของจัพร้นปกัน
16:10ของจัดด้วยด้วย ฮัสดิวну ละเมืดคุณ
16:17ปกตัวคือที่ชื่อที่ signa
16:18จัย ลงตัวนี้
16:19ตามเป็นหน้า
16:20พิ่งของแบบนี้
16:21ขอความดูกิ่ง
16:31กลัวนะ
16:32ขอความนะ
16:34ช่วยกับคนช่วย
16:35กลับอยู่
16:37เจอค่ะ
16:38เจ้าพอ
16:39ง่า
16:41อุก
16:42บนัก
16:44บนUND
16:46เยี่ยมแม่
17:16ที่เพิ่นปกปักหลักษาสายน่าม
17:18แล้วก็หายค่วงอุดมสมบูรณ์
17:20กับเช้าเมืองเข้ามาตั้งแต่โบราณนะกัน
17:24เยี่ยบพอสิ่งให้ลูกเหตุการณ์ใด
17:26ลูกกับพอมสิ่งให้ตามประสงค์เจ้าค่ะ
17:29พอสิ่งให้ลูกทั้งสองนี่
17:31ลำถวาย องค์สุโทธนาคลาก
17:35และนั่งขบูลแฮยังยิ่งไงไปเลย
17:37พวกเจ้าจงไปเตรียมปิธิที่วงสวงให้เป็นยังดี
17:48และก็ให้ยิ่งไยสมกับเมืองเอกชาที่ตาของเขา
17:52กันล่อย
17:53กันล่อย
17:54กันล่อย
18:24กายวาจจะทิตังงหังวันภา
18:37นาคาทิปดิสิสุทธ
18:45กายวาจจะทิปดิสิสุทธ
19:00กายวาจจะทิปดิสิสุทธ
19:08กายวาจจะทิปดิสุทธ
19:15พอให้พวกโฆขาสาวประตาได้อยู่เย็น อย่ามีหอนก็คาเถิน
19:31พวกเจ้าได้กินหอนก็ค่อยบอก
19:34พอมพระดอกกำลาติดอีกครับ อยู่ดังล่างนี้พี่นไกลกองกินไฟท้ำ
19:48ก็คิดว่า จะเหมือนกันกลาง
19:51คือผม ไฟรูส จะเป็นคู่ช่องนี้
20:04ที่สุดที่สุดที่สุดท้าย
20:34ทางกอบนี้รักขอบคุณ
21:04เชื่อแกร์บน้ำพริมพระวัน
21:05สวนแกร์บน้ำละเผียด
21:19พระลามเถี่ยมจรติ
21:24สวนอีกหน้ามบาดแปลม
21:29แบบสวนแก็บน้ำบรีแล้วนะ
21:33เธอร์ดมับการตาลเอง
21:35ฟ้า..ฟ้า...ฟ้า... เออ...
21:37อื้อ ข้าด้อยเชื่อ ออนหับปัก โอ้ ไว้ มีเชื่อ
21:42โจทย์โหยอ่ะ คงจะได้พร้อมสาวเธอเล่งก็ลงขัดเขา
21:47ไงง่ายขัดต้อง
22:07กันที่หาร้ยหลาพวกเกียว วียอกุทย์กิล
22:21บางคีล sollte อิชน์แคดติวงนauf principles
22:26กันที่เห็นเขาใจในค่าจะไปไม่สร้าง
22:28กันถูกดิวามันมามีทางฝ่าимиกลาที่เย็น
22:33จนพยาสุดโทรหน้าขราศกิ้ว
22:35สั่งห้ามท่านไม่ขึ้นเป็นเมืองมนุษย์อีกไหน
22:38ข้ารู้พายคิม
22:41แต่ข้าหากห้ามใจไม่ได้
22:45เจ้าก็รู้
22:47ว่าคำกองคือรักเดียวของข้า
22:51เจ้าพี่
22:53เจ้าพี่พูดเช่น
22:55ไม่คิดถึงใจข้าเลย
23:03ข้าเป็นเมียร์เจ้าพี่
23:05เท่นใจต้องพังเฟ้อถึงยี่อื่น
23:07ที่ข้าจะพายใจ
23:09ยังยี่หัวใจกันหรือเธอ
23:12สิตรา
23:14เจ้าก็อยู่ในที่ของเจ้าไป
23:17และเจ้าก็ยังคงเป็นเมียร์ของข้าเช่นเดิม
23:20ข้าไม่ได้คิดจะทอดทิ้งเจ้าไปไหน
23:23แต่คำกอง
23:25เป็นเมียร์ของข้ามาก่อน
23:27ก่อนที่เจ้าพ่อจะไปสู่ขอเจ้ากับท่านอาวมาเป็นเมียของค่า
23:31เจ้าพี่
23:34เจ้าพี่ลืมไปแล้ว
23:36วันในตอนนั้น พวกมันมันทำรายเจ้าพี่อย่างไม่ปลานี้
23:40ถ้าพวกมันรู้ว่าเจ้าพี่ไม่ใช่มันอีก
23:42มันอาจจะทำรายเจ้าพี่เหมือนครั้งจอด
23:45ข้ามไม่ให้เจ้าพี่ไป
23:47เจ้าอย่ามาห้ามค่า
23:51เจ้าพี่
23:52ข้ามไม่ให้เจ้าพี่ไป
23:54ปล่อยไป
23:57พอได้แล้วพังคี
24:02เจ้า..
24:04ควรจะเชื่อสีตลานะพังคี
24:07แต่เจ้าพ่อ
24:08ลูกก็แค่ต้องการจะไปเห็นเจ้าหญิงไอคำ
24:10ว่าใช้คำกองไม่รักของลูกหรือไม่
24:13ลูกไม่ได้คิดร้ายกับใคร
24:15จะพอก่อยให้ลูกไปเทิน
24:17ถ้าเตือนเจ้าแล้วนะ
24:19พังคี
24:24ความฝันจะมีอยู่ในประติศาพรรม โยส
24:29มาเถอะเรานี่ เดือนสิบเบ็ดมาถึงแล้ว
24:34เสียงโห่แสวค้นแตกตืน
24:37ต่างผ่ากันมวนสืน จังได้เพียงพัมพอม
24:42ศักกา น่อม พระองค์เจ้าพอพระยะ
24:47แค้นแมนถึงว่านใด ว่านเพ่านทิฟฐาคำ
24:50น่าคิ้นไย ผู้เป็นเจ้าฝ่า ซื้อสุดโท่หน้าค่า คำสะโชค เพียนเว่า พ้นลื้อ ดำบรสฐาน
25:01ข้าคุณ
25:20กลับ ดาทันก็กลับมาก
25:50ช่วย ช่วย
25:59ขอบคุณค่ะ
26:02ก่อน!
26:04มห BACK
26:14ระιัดไม่ują!
26:16เฮ้ย!
26:46ที่สุดท้ายสุดโทษนาขลาด ผู้เป็นในแย่แหงเมืองบาทอานค่อน
26:56ที่คนเหมือนสร้าววาผ่านศักษิตแห่ง
27:00เกือบ้าเบิร์สัตว์ ขาล่อยผมเคยเห็นผู้แย่น่ะโตรเต็นกลับไป
27:05ปกผู้เป็นในแย่ขัด สูงเทียมฝ่าเลย
27:16พรุ่มพอมานี้ พรุ่มพอมานี้ ขอไป
27:34อย่าไงว้า ไม่ใช้!
27:36ใช้มั้ย?
27:38อย่าหยาย Eminence ดูเล่นي
27:42น่าวคุณปล่อย!
27:44ว้าคุณปล่อยเจอกัน Все!
27:46สบายนี่ไป!
27:48สบายนี่!
27:50สบายนี่ไป!
27:52สบายนี่!
27:54เริ่มนี่ไป!
27:56พอ BS!
27:58เจ้าอย่างไว้บอด ทันโบ้ไว้ ขนอยสิ อุ่ง
28:09อืม เข้าไปอีกเลย
28:12ถ้าวัดดี พาอยู่มากเร็ว
28:15นองลา ดู
28:32ที่สวนรวดดีบ้อง บ้องพวกมันบอกว่าไข่เป็นไข่
28:36เดี๋ยวกันถึงจับไปโรงโทธเหรอ
28:39ไข่ต้องฟราไปตามนองลา
28:42ไข่ไปก่อนเนอะ
28:45ต่อตัวตีชีวิต
29:15ถ่าทางพาอยู่สีสงบลงแล้ว
29:17จะนั่งพักห้องนี้กันด้วย
29:19เข้ามาดี
29:21ประตรงยานดอก
29:23เข้าโบเมนคาสึกทั้งใดดอก
29:26จังสันก็ปลอยเมื่อขอเดี๋ยว
29:31ขันยะพอไม่เห็น
29:36ก็ค้นแปกหน่ารวมเกินลูกสาวเพิ่น
29:39เจ้าสิดถึกตัดหัวเสียบปัจจารย์
29:41ให้แห้งกากลิ่นอยู่ร้านก่าเมื่องด้วย
29:43เข้าขอสุมาร์
29:48เข้าก็มูลได้ช่วมความงามของเจ้า
29:52ฉันเรื่องโตไปว่า
29:54เข้าเป็นเพียงเช้าเมืองต่ำต่อย
29:56เพราะสมคว้นสีเหตุโตเสมยกับเจ้าหญิง
30:00เจ้าเจ็บมันพอ
30:11เจ้าเจ้าเจ้า
30:25เจ้าเจ้า
30:40um
30:41น้องหลายุสัยได้ยินเอ้ยเพราะ
30:45เอ้ย
30:53น้องหลา
30:55น้องหลา
31:01เจ้าเป็นไภ
31:03คือได้มารวมเกินเจ้าเย็งยังสิ
31:05อัน
31:07เพิ่นไม่ได้รวมเกินดอกเอ้ย
31:09ซ้ายพุณี
31:11ผ้าไอมารบผ้ายุ
31:13ไอเจ็บขา
31:15เพิ่นกับเล่นวดไอ
31:20เจ้าคือสิบว่าหูมันบอ
31:22ว่าไม่ยิ่งคนนี่คือไผ
31:27นี่คือเจ้าหยิงไอค่ำ
31:29เจ้าหยิงรัชท่าหยาดให้เมืองเอกชะที่ตา
31:34ขน้อย
31:39เจ้า
31:45เจ้า
31:47บรงยานดอก
31:48ข้าน่อยบริตตามเหตุล่างยัง
31:50เพียงแต่
31:52สิน้ำกล่องแขนมี
31:54มาขึ้นพุทิเป็นเจ้าของเท่านั้นล่ะ
31:57เจ้า
32:21เจ้าหยิง
32:23ขอบคุณ
32:27เจ้าหยิงมันอยู่นี่เอง
32:29เพราะพระยาบคืนเป็นห่วงไหล
32:31เล่นให้ขน้อยเฝ้ามาตามขน้อย
32:33คอยสิบไปโดยนี่ล่ะ
32:35สุ่งพันพากันหายไปใส่แล้ว
32:37สุ่งพันพากันหายไปใส่แล้ว
32:41เอาดี & สุ่งพันพากันหายไปใส่แล้ว
32:43คอยสุ่งพันพากันหายไปใส่แล้ว
32:45ศุ่งพันพากันหายไปใส่แล้ว
32:47แน่ไม่
32:49Gift هذه
33:05- ไอ้พอผู้สาวสมใจแล้วอ่ะ หัวใจเป็นแห้งขักว่ะ
33:19- หัวเวียง ห้าว่านะ ต้องเป็นบุญพลาทะแท ที่สักน้ำไอ้ห้อกับเจ้าหญิงไอคำได้มะพอกัน
33:31- เจ้าหญิงไอคำ งามสมคำ ลำลืออีลี กินกายของน่างก็หอมครัก
33:39- แมนบ่ะ? แมนตัวน่ะ เจ้าหญิงไอคำได้ล่ะ
33:43- หัวเจ้าเดี๋ยว ไปยังไหน
33:46- ภาหน่อยก็ได้มีวาสนาพอชมงามของเจ้าหญิงเมนี่ลิ่น แน่ได้สุ้นเมื่อน่างเพียงไปกล้อย
33:55- ภาหน่อยกับตกรุ่มหัก เป็นป่านมีท้อนโตกกับขึ้นแล้ว
34:01- อื้อ พุ่นแล้ว
34:06- อ่ะ คว่ากรับเมื่อเขาถอ
34:09- เดี๋ยวจัดไซ่ หืม
34:11- ได้รื่มอังหัวใจเมื่อบาทน้ำเดือ
34:13- เดี๋ยวจัดไหม
34:37- เดี๋ยวจัด
34:38- เดี๋ยวจัด
34:39- พอแต่เหล็วเฮ้นหน่า
34:57- พ่อแต่เหลียวเฮ็นหน่า
35:03พ่อแต่เหลียวเห็นหนาฟังว่าจาแววหวาน
35:11สายตาค้มคูหนันยังจำหมันยูกแกใจ
35:15คือถอดล้ายค้นภูไข้อายดไปไซเบาบอกเกา
35:19ฝากสายล่มถึงภูเบาให้ข่งเตาอวยขึ้นสันแล้ว
35:24คือถอดภูเบาตาหวานยูก่อน
35:27นั่น แม่นี้ลีตีนี่
35:32บ้.แม่อ..
35:35เฮ้ย و оставอยังก็บ
36:00หัวอาย้า
36:02ที่เบ้า Haishai สารมันเมื่อบางอาจถึงนี่ต้องโต
36:05เจ practical กัวหญิงตัวท่ายาต
36:08เบ้าแจง thoThan
36:09çokถึงoo Aya ถึงคันปาดข้อเศรียบประจาร
36:12ไฟ
36:14ไฟสิวัยีuéformationน่องหล่ะ
36:16โบรมี่ไฟก่า roku hain nong l Yeah
36:20ต่างตั้ยเอีย
36:22กระนιั่งเคิดหอด
36:25ผู้บาวผู้นั่นอยู่เลย
36:27omes 하루 edited nem
36:28กับผู้ที่เอากล่องแค้นมาขึ้นอื่อยนี่เด่
36:32น้ำยิ่มกระวานหยาดย่อย
36:37ซีเด่ลงค่อยคืดนั่งสันแล้ว
36:39เอ้ย มิดตัวเบาไปทั่วเนอะ
36:49โปราณคือว่าว่า
36:54อันนี้เหนื่อคู่กันดีเลย
36:56จิตจากกันไกลปั้งไหน
36:58ก็ต้องใด กับเมอพอกันอีก
37:02สาทูเดอร์
37:07องพระยาติสุดโทษหนักขราดภูยิ่งไง
37:10อันเม้นไซ้ทีลูกเลยพอ
37:12มือทีลูกร่ำบวงสวงมือนั่น
37:14เพิงจะเคยหวังบุญกระลูก
37:17หรือเป็นบุญพลากระลูกอิหลี
37:19ก็ขอให้ลูก
37:21ใดกับเมอพอกันกับเพิญอีกเทือเด่อร์
37:24อาธุ
37:29น้องล่าอธิษาน้องกันไหม
37:47การพ่อกันของเจ้าช้ายบ้าแดงกับเจ้าหญิงไอ้ครับ
37:52เป็นจังบุญพลา พ้ายุให้กูเขียง
37:56แต่ความหากของคนทั้งสอง ก็ยังมีเวนกำน้ำจอง
38:01นี้กะนีบมม ยอดว่าภูกกำไวแต่ป่างหลัง
38:06เก้าถึงพยาพังคียังปากใจมันให้กับยิงค้นหากดีจากไป
38:14ภาคิน ข้าอยากขึ้นไปเมื่อมนุษย์
38:18แต่เมื่อมนุษย์เต็มไว้ด้วยอันตราย
38:20ถึงพวกเขาจะขอรบนับถือพยาสุดโทรหน้าขราชผู้ยิ่งใหญ่
38:24แต่ในสายตาของพวกเขา นากยังเราก็ยังเป็นสัดเดราชาญ
38:28ท่านก็เคยถูกว่าเขาทำร้ายป่างตายมาแล้ว ยังจะเอาชีวิตขึ้นไปเสียงอีกหรือ
38:34ข้ารู้ดี ภาคิน แต่ข้าสัญญา ข้าจะไม่ทำให้พวกเขาหวาดกลัว
38:42แต่ว่า...
38:44ภาคิน เจ้าคือคนสนิทที่ข้าวไว้ใจที่สุด
38:48เพราะเจ้าขอยดูแลข้ามาโดยตลอด
38:52ข้าบำเพ็นเพียนภาวนา มานับร้อยปี
38:57ก็เพื่อว่าวันนึงข้าจะได้เกิดเป็นมนุษย์
38:59และข้าจะได้อยู่กินกับคำกองเมรักของข้า
39:03แต่วันนี้...นางอยู่ใกล้ข้าแค่เอื้อม
39:08ภาคิน เจ้าอย่าห้ามข้าเลย
39:12ข้าขอ
39:15ข้าจะไปกับท่าน
39:17ท wired body
39:27เจ้าพี่!!
39:30ข้างทรїยต้องดีขึ้นไปเบื้องบน
39:32내เว้าanne
39:33เพื่อไปตามหาพนุษหรืองคนนั้นเป็นแ conquer?
39:36เจ้าพี่นะเจ้าพี่
39:38ถ้าเหนื่อฉ strange...
39:42ขาดคำสั่งเจ้าพ่อไปหาแน่พวก rundเมื่อยแล้ว
39:44ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจะทำยังไง
39:46แต่มีพาคิ้นไปด้วย คงดูแลท่านพังคีได้เจ้าค่ะ
40:13อินอัว ไปเอาบายต้องมาตื่นให้แน่
40:16เจ้าค่ะ
40:17แล้วก็เอิน เอินมานี่ ลิ่นมาน่ำ
40:19สิดใดมาซอยกันเหตุบายสี
40:21เจ้าค่ะ
40:33เฉียน
40:46สตาย
40:48นันทายเดิน มัวว่าสิเป็น สาไตร
40:54ซะมิส ขอสดใส่ เวนจำ แก่การกัน
41:01สิฐาจนว่า ฝ้าเพริงเห็นใจ เปิดบ้องให้สองเหา
41:09พบหน้าได้พบพอเจ้า ให้จำกันได้
41:15เป็นว่วงหัก หวังหา วาสนามาสร้างหา
41:29ดังถึงสาบไว้ แต่พบสาดใด
41:33ให้เจ็บลาย ให้พลาดพรากัน
41:37คุณพลาฝากฟ้าเพื่อนไว้ก่อน วอนสวรรย์ให้เฮ้านั้นทอกันใหม่
41:44และโดยล่มหายใจ ที่มีก็ได้ก็แต่ให้เฮ้า ได้เห็นกันในสตาร์ทนึง
42:00เฮ้าวมีกระจิตกระใจสีเหตุอย่างเลยวะ ภาเวียง
42:03ในใจเฮ้าเนี่ย มีแต่เจ้าหิ่งไอ้ค่ำ
42:06ข้าทนรอคำกรองมานับร้อยปี ทนมาได้ความทุกทรมาน
42:09และข้าจะไม่ทนอีกต่อไป
42:13ชามาในตายสิ่งสะ
42:15ชามาในตายสิ่งสะ
42:18ที่ต้องสะ
42:21ถ้าอยู่เดิน uh
42:23มองว่าซิเป็นสาทดาย
42:27สาทนี้ซิขอสกใส้ เวร์คำตาการกลัม
42:34สิทธาจนว่า ฝ้าเพิ่นเห็นใจเปิดบ้องให้ส้มเหา
42:42พบหน้าด้วยพบพ่อเจ้า ให้จำกันในเดือ
42:48ให้จำกันใด
Recommended
38:01
|
Up next
39:57
38:33
42:50
38:31
41:54
32:13
56:43
55:07
39:53