- yesterday
Category
📺
TVTranscript
00:01รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:18นี่ของเอง พี่สายุทธ
00:26สั้นเหมือนให้เราทำไมหรือเจ้าคะ
00:28เพราะป Event
00:32ชดเจอฐานี้ค่าเคียร์ทำรายพวกเอง
00:36ข้าจะไม่ทำรายพวกเองอีกแล้om
00:38ข้าสัญญา
00:41cos sen
00:42เหมือนจะทำได้จริงหรือเจ้าคะ
00:43พอط, ท่านมึนหมากладก็ลืม
00:45ทำไม
00:46มีวินี้
00:47กูจะพยายามไง
00:50พวกเอง ste
00:52จะกลับปันทำงานให้ข้าด้วยอย่าง
00:56ข้าจะไปขอโทษไม่ว่า
01:00แล้วก็พายอ้นกลับมาด้วย
01:03พอใจรึยัง
01:05ข้าอยากปรับปุ่งตัวจริงๆ
01:13เห็นใจข้าเถอะ
01:16เอา
01:21อยู่เอง
01:26ขอโทษ
01:32อลีง
01:34น่า
01:37น่า
01:40น่า
01:42น่า
01:52น่า
01:54น่า
01:55เกิดอะไรขึ้น พี่เงียม
01:58ท่านมือไปหาหมอผีแก้กุนใส
02:03แต่หมอผีแก้ไม่ได้
02:05ท่านมือคงทำใสแล้ว
02:07คงถึงเวลาที่ต้องปรับตรงตัวแล้วละมัง
02:15พี่เงียม
02:16ขอรับ
02:17ข่วยุ้มเก็บซิ
02:19งั้นพวกเราเร็วเก็บไปซ่อนได้ดีร่ะ
02:21เกิดท่านมือเปลี่ยนใจเว้ย
02:22- ไปกันเถอะ ไปกันเถอะ ไปกันเถอะ
02:28- ไปกันเถอะ ไปกันเถอะ
02:41- ละเจ้า จะต้องแฟงตัวเป็นคนดีเข้าไปในเรือในพันแสง
02:45- ให้ก็ผมแกร้งสำนึกผิด อะไรแบบนี้
02:52- หรือเขารับ?
02:54- ใช่ ข้ามีบางอย่างให้เจ้าทำ
03:15- โกตของคุณพ่อกุณแม่ จะไม่ได้หรือน้องว่า
03:22- ต่อไปนี้ลูกขอสาบาลว่าลูกจะเป็นคนดีจะกลับตัวเสียใหม่
03:28- จะเลิกใจร้อนไม่ทำร้ายใครอีกต่อไปแล้วขอรับคุณพ่อคุณแม่
03:34- พี่ก็แค่เล่นละครตบตาให้ฉันใจอ่อน
03:40- ฉันจะได้ไปบอกท่านขุณได้ถอนคุณสายให้พี่ใช่ไหม
03:44- ไม่ใช่จ้ะน้องว่า คือ...พี่คิดถึงคำสั่งเสียของคนพ่อคุณแม่
03:52- ท่านอยากให้พี่เป็นคนดีมาตลอดไม่ใช่หรือ?
03:56- ถ้าพี่ส่ำนึกแล้วจริงๆนraiน็มมา
04:02- พี่พูดว่าส่ำนึก
04:04แต่มันก็แค่ลงปะî b象ndazz แล้วจะต้องเชื่อกั้นดึก
04:06- มันง่ายไปมัง
04:12- พี่เอาสมบัติทั้งเรื่อนigen consciousness
04:24พี่ต้องกลับไปพีศตัวอย่างนั้นฉันเห็นก่อน
04:54พี่...พี่...ทำอะไรอยู่?
05:01เฮ้ย...พรี่ ก็เรقت haciendoรัก
05:05เก้าแล้ว Arbeit
05:10แล้วหรอ?
05:24ก NZ งESE
05:28จ 1000 ของก Tous
05:29เจ้ามาใกล่ผมเลยขอรับ
05:31ก็ผมกว้าแล้วขอรับ
05:32ancia คุณ
05:32tag หย佐
05:34เทียน ๆ มีเรื่องอะไรกัน
05:37พี่คนนี้เดินอยู่บนเรือน
05:39กระผมเองแค่ถาม
05:41แต่ของตัวโกลบอกเวFT
05:43อะไรไม่รู้ขอรับแหม่นาย
05:46พี่เงียมขึ้นมาทำอะไรบนนี้จ๊ะ
05:48กระผมตามหาท่านเมือนอยู่ขอรับแม่นาย
05:55เดี๋ยวนิด ใช่กับมาทอดิท่านขุน
05:59เลี้ยงไว้ใช่ไหมขอรับ
06:00เทียนมันเป็นใครเด็กธรรมดาจ๊ะ
06:03มันเคยชอบแต่งตัวแบบนี้
06:14คนจริงๆหรือขอรับ
06:15อืม
06:17และพี่ชัยก็อยู่ข้างล่าง
06:19ไม่ได้อยู่บนเรือน
06:21ท่านคุณไม่ชอบใครขึ้นมาเก็กกับบนเรือน
06:23ที่หลังอยากขึ้นมาอีกนะนี่นี่
06:27ขอรับแม่นาย
06:28กระผมทราบแล้วขอรับ
06:38เอาอีกแล้วนะเทียน
06:40ไปแก้หน่อยเขา
06:43เล็นแล ไพ่น้อย
06:58ตรงรูป มึงจัดการไม่สำเร็จ
07:00ขอพระทาน ฉันโทษขอรับ
07:02ท่านมืน อย่าลงทั่วกรระผมเลย
07:04ท่านมืนจะให้กรนะผม ทำอะไรก็ได้
07:06กรระผมยอมทันนั้นขอรับ
07:07แต่อย่าสั่งให้กร baitผมไปยุ่งกับท่านคุนได้ไหม
07:09ขอรับ
07:10อีกขี้ค่ะ กูจัดการเองแล้ว
07:22อย่ารับเลยผมเลยเขานะ
07:23กลัวแล้วเขาหรอก
07:24แล้วอ่ะ
07:40ทั้งนั้น ขอบคุณสมบันดี
07:43นี้หรือเรื่องของมัน
07:45ทั้งนี้ จะกลัวดาลกขึ้น
07:49ทั้งนี้ เรียกสบันดี
07:51ไม่ว่าว่าว่าต้องมาสงมานั้น
07:56ก็คิดตรงนี้ โลกแบบสง훈
07:59ข็งให้ตุกกันดินดี
08:02ทั้งนาน Gallاء อุรับทั้งนี้
08:06ชีวิตของค่าจะเป็นเหมือนพี่หรือเปล่านะ
08:30พี่พร้าย
08:36กลับข้าวเจ้าค่ะท่านขุน วันนี้มีน้ําอ้อยได้นะเจ้าค่ะ
08:50มีจดหมายน้อยถึงท่านขุนเจ้าค่ะ
09:04กลดเกลี่ยดแต่ไม่พูดก็เท่ากับตัดสัมพันธ์ไม่ให้โอกาสฉันได้แก้ตัว
09:18ข้าไม่ได้โกรดเกลี่ยดเจ้าซึ่งหน่อย
09:20อันนี้ท่านขุนจะฝากบอกพี่วาไหมเจ้าค่ะ
09:24ไม่ต้องเลย
09:26เจ้าค่ะ
09:28ถ้านั้นเราขอตัวออกไปซ้อมมวยก่อนนั้นเจ้าค่ะ
09:30อืม
09:34อืม
09:36อืม
09:42อืม
09:44อืม
09:46อืม
09:52อืม
09:54อืม
09:56อืม
10:00สิ่งเพลงจากไหนกัน
10:30สิ่งเพลงรอสิจริง
10:48ทำไมฟังหรือคุณหัว
11:00ข้าไม่ได้เกลียดเจ้า
11:14แต่ตรงกันข้าบไง
11:18ไม่นาย
11:32ไม่นาย
11:42ไม่นาย
11:44ไม่นาย
11:50ในเมื่อไม่มีวาสนาต่อกัน
11:52ก็ตัดใจเสียเทอนะลูก
11:54พี่พันแสงชอบคนแบบนั้นได้เยี่ยงไร
11:58ลูกไม่เข้าใจเลย
12:00ปกลงพันแสงกับไม่หิงชาวลา
12:02เขาชอบกันจริงหรือ
12:04metal
12:06เขาชอบกันจริงหรือ
12:08รักกันจนเรื่อนสั่นเลยเจ้าค่ะ
12:08ท่านเจ้าคุณ
12:10ถ้าพันแสงมีความรัก
12:12ก็ไม่เหมือนกับ
12:24ที่เค้าธริงกันเลยสิเจ้าค้าคุณพี่
12:28ลือในหมู่ทหารว่า พันแสงกับเสือพลายเป็นสิทธรรมนักเดียวกัน
12:36สำนักนี้มีข้อห้ามเรื่องผู้หญิง
12:41นอกให้ลูกฟังหน่อยสีเจ้าคะ
12:43เจ้าคะ
12:55สิบปีก่อนเสือพลายเป็นจอมโจทขมังเวค
12:59ของครั้งที่เสือพลายปุกเศษ มีแต่คนอยากได้
13:04นุมใหญ่นับร้อยคน กลาบการของเป็นลูกสิทธรรม
13:09เสือพลายกลายเป็นหัวหน้าชุมโจนขนาดจาก
13:13เจ้าพลายปกติจะไม่ยุ่งกับผู้หญิงเลย
13:28วันนึงเกิดใจอ่อนไปเจอไม่หญิงอุ่นเรือน
13:34ทั้งคู่มีสัมพันธิกัน
13:36ทั้งเสือพลายและอุ่นเรือนหายตัวไป
13:45ทั้งสองอยากใช้ชีวิตเป็นคนธรรมดา
13:49เลยไปปลูกบ้านเล็ก ๆ
13:51ในหลุบเขาเมืองหลัวโว้
13:55วันนึงเช้าบ้านไปเจอเขา
13:58เกิดมีเรื่องทะเลออกกัน
14:00ทะเลออกกัน
14:06พี่พาย
14:14นี่เสือพลายจริง ๆ หรือวะ
14:20อาคมเสื่อม เพราะว่ารักกับผู้หญิงหรือเจ้าคะ
14:23เรื่องเสือพลายอาคมเสื่อมถึงหูทางการ
14:27ถ้าหารเลอไปล้อมจับได้
14:30แล้วจับได้ไหมเจ้าคะ
14:34สองหัวเมียถูกส่งตัวมาที่ครุกนครบาน
14:40พ่อกับเป็นตลาการไตสวน
14:43อย่างนี้
14:45ต้องโดนประหารแน่อยู่แล้วสิเจ้าคะ
14:47ใช่
14:50พี่ไปเยี่ยมผู้เขาก่อนวันประหาร
14:56ช่วยด้วยขอรับ ได้เท้า
15:01เมียของกระผม ป่วยนักมาก
15:13พวกนี้อย่าส่งตัวเองไปประหาร
15:15มีอะไรจะสั่งเสียไหม
15:19อุ่นเลือนไม่เคยปล้นใคร
15:22ไม่เคยทำร้ายใคร
15:26นางไม่มีความผิดอันดัน
15:29ปล่อยนางไปเธอขอรับ
15:36มีคนที่แค้นเองมากมาย
15:40เองพลากพ่อแม่รู้เมียเขา
15:42คิดหรือว่าเมียเสือภายจะรอด
15:46ถ้าอยู่นอกคุ้บ
15:50เกินผมกลาบ
15:52ในเท้าช่วย
15:54พาหมอมารักษาแม่อุ่นเลือน
15:57แค่รอดชีวิตก็พอ
15:58ได้
16:03ได้
16:05ถ้ามีหมอเขายอมรักษาเมียมาหาโจนอย่างเองนะ
16:15ขอพระเด็จพระคุณขอรับใต้เท่า
16:17Infinite
16:21เจ้าคุณพ่อมีแม่ตากับเสือร้าย
16:25ใจดีส่งกับเป็นเจ้าคุณพ่อ tenantsจริงๆเจ้าค่ะ
16:27วันนั้นพ่อได้เห็นว่า
16:30เสือภายกับเมียรักกันมาก
16:34ความรักเช่งนากลัว
16:36ยอมทิ้งทุกอย่างแม่แต่ชีวิต
16:39เพียงแค่ได้รักและอยู่ดีกันก็พอ
16:42เพียงแค่ได้รักและอยู่ดีกันก็พอ
16:45แล้วทำไมเสือพลายถึงไม่โดยประหารเจ้าคะ
16:52ตอนนี้กลับมีอาคมปล่นค่าคนอื่นอยู่อีก
16:57วันต่อมาแล้วหว่างส่งไปล้านประหาร
17:12หวัน!หวัน!หวัน!
17:14หวัน!หวัน!
17:36รักพี่...ลาก่อน
17:42อุ่นเรือนที่อยู่ในทุกขาดใจตาย
17:45เสื้อพลายที่ป่วยนักจูจูก็ก็ทำบางอย่าง
18:01เท่านางอุ่นเรือนตายอาคมก็กลับคืนมาหรือเจ้าคะ
18:06ใช่
18:07เสื้อพลายนิยอบมาได้
18:09และกลับมามีอาคมดังเดิม
18:12ถ้าคุณพี่พันแสงสำเร็จวิชาเดียวกับเสือพลาย
18:16คุณพี่ก็จะมีความรักไม่ได้
18:19พลังในร่างกายก็จะสูญเสียอาจจะเสียชีวิต
18:23แม่เคยได้ยินว่าสตรูของพันแสงก็ส่งผู้หญิงไปหลอกล่ออยู่หลายครั้งนะ
18:30แม่ชวลาก็คนนึงแล้วเจ้าค่ะ
18:32เหมือนว่าราชัยโดนแย่งตำแหน่งท่านขูนไปคงแค่หน้าดูเจ้าค่ะ
18:36ตอนนั้นลูกก็สงสัยว่าสองคนเขาดุ่งเหมือนชอบกันจริงๆ
18:44แต่ในปังครั้งเหมือนเขาเล่นละครแกล้งลูก
18:48คุณพี่พันแสงกับแม่ชวลานี้ต้องลงยังไงกันเนี่ย
19:06เราผมว่ายขอรับ
19:21เราผมได้ของส่วนตัวของไอ้พันแสงกับชวลามาแล้วขอรับ
19:25ท่านจะทำยังไงต่อ
19:29ข้าต้องทำงานใหญ่
19:31จะให้อยู่กลางปา
19:34มีคนเขาเข้าออกออกแบบนี้
19:37มันจะดีหรือ
19:39ได้
19:40ข้าจะหาที่อยู่ไหมให้
19:43เอาเรือนสวยๆ ริ่มน้ำ
19:47เราก็คนใช้สักสองคนอาหารสามเมือ
19:51แล้วก็น้ำเมาด้วย
19:55แล้วก็เบี้ยวหวัดของกระผมด้วยนะครับ
19:59เพราะว่ากระผมต้องทำงานกับพ่อปูนะครับ
20:06เออ
20:10แล้วก็ผมแล้วขอรับ
20:11สมบาทของกระผมหมดบ้านแล้วนะครับ
20:14แจกจ่ายให้ทาดไปหมด
20:16คนหลวงจะไม่แน่ตากับผมหน่อยหรือครับ
20:26โอ้โห
20:28ขอบคุณขอรับ
20:29ขอบคุณขอรับ
20:30โอ้โห
20:43โห
20:44โห
20:45คราวนี้แหละ
20:46ฉันจะได้นอนสบายสบายกับเขาสิที
20:49แล้วฉันก็จะล่ายพวกชาวบาทออกไปให้หมด
20:51จะรับแค่พวก
20:53คุณนาง
20:54หรือไม่ก็พวกข้าบดี
20:56คราวนี้แหละ
20:57เราจะรวยกันแล้วนะครับพ่อปู
20:59ไม่ใช่แค่ร่วย
21:01ข้าจะเป็นเสนาบดีปกพรองพันดินนี้
21:06ฉันขอเป็นคุณหลวงด้วยนะครับ
21:08งั้นกับผมก็ต้องเป็นเจ้าคุณแน่นอน
21:12กูระเบือให้พวกปิงสูปเลิดพวกนิกจริงๆ
21:26สามหาหยาบขาย
21:29คิดจะเป็นพี่น้องกับกูหรือ
21:32อดทนไว้ขอรับ
21:34ถึงเวลาที่คุณหลวงเป็นพ่ออยู่หัวโยทยาคนไหม
21:37ค่อยข้าพวกมันถึง
21:39นี่คือต้นสารพัฒนึก
21:54กรีบกามา
21:56ก็แค่ต้นไม้ธรรมดา
21:59กรีบกามามันจะเติ่งโตได้
22:02ต้องใช้เครื่องเซ็น
22:04ต้องเซ็นได้เลือดสดๆ
22:08จะทำเสนให้คนลงรักกัน
22:10ต้องใช้เลือดสดๆ
22:12จะทำเสนให้คนลงรักกัน
22:14ต้องใช้เลือดสดๆ
22:16จะทำเสนให้คนลงรักกัน
22:18ต้องใช้เลือดสดๆ
22:20จากหญิงตายทั้งเติม
22:22จะหามาจากที่ไหน
22:24อย่างนี้
22:26ไม่ต้องข้าคนหรือ
22:28ใช่
22:30ต้องใช้เลือดสดๆ
22:32จากหญิงตายทั้งเติม
22:34จะหามาจากที่ไหน
22:36อย่างนี้
22:38ไม่ต้องข้าคนหรือ
22:40ใช่
22:48เดิมที
22:50หน้าที่ที่ต้องทำให้พันแสง
22:52มันหลงรักมาหญิงชาวลา
22:54จนกระถาอาคมเสื่อม
22:56มันคือหน้าที่เอง
22:58แต่เองก็ไม่เคยทำสำเร็จ
23:00ทั้งทั้งที่รับรังวันจะข้าไปมากมาย
23:06คุณหงจะให้กับผม
23:08ข้าคนงั้นด้วย
23:28ที่น้อยมันค้องกี่เดือนแล้ว
23:30หกเจ็บเดือนแล้ว
23:32ท่านหมื่นถับทำให้ขอรับ
23:34ที่น้อยมันค้องกี่เดือนแล้ว
23:36หกเจ็บเดือนแล้ว
23:38ท่านหมื่นถับทำให้ขอรับ
23:40มึงหาทางหลอกมัน
23:42มึงหาทางหลอกมัน
23:44ไปที่ประช้าวัดหิบแล้ว
23:46ก็ใช้มีอินชื่นของมันเสีย
23:48ท่านหมื่นถับทำให้ขอรับ
23:56มึงหาทางหลอกมัน
23:58ไปที่ประช้าวัดหิบแล้ว
24:00ก็ใช้มีอินชื่นของเสีย
24:08หมายถึงข้าอีนน้อยหรือขอรับ
24:12เออ
24:14แต่ผมไม่ได้ฟังปิดใช่มั้ยขอรับ
24:16ถ้ามันไม่ได้พูดจริงใช่มั้ย
24:18ถ้ามันรับกลับผม
24:20ได้กันอะไรขอรับ
24:22กูจะให้ทอง 20 คน
24:24ถ้ามันทำสำเร็จ
24:36ไม่ขอรับ
24:38งานนี้กลับผมไม่กล้าทำขอรับ
24:40อีกเกี่ยม
24:42ไม่ได้เรื่องมึง
24:44ไม่ได้เรื่องมึง
24:46ไม่เยี่ยม
24:48น้องมาตั้งแต่เมื่ออะไร
24:50คิดถึงเจ้าโคแก
24:52น้องมาตั้งแต่เมื่ออะไร
24:54คิดถึงเจ้าโคแก
24:56คิดถึงเจ้าโคแก
24:58เราก็แวะมาดูพี่สายุดด้วย
25:00จะมาตัวสอบพี่สายุดด้วย
25:02จะมาตัวสอบพี่อย่างนั้นสิ
25:04หมอกแล้ว
25:06พี่กลับตัวกับใจแล้วจริงๆ
25:08ทุกคนบอกว่าช่วงนี้พี่ทำตัวดีมาก
25:10คิดถึงเจ้าโคแก
25:12เราก็แวะมาดูพี่สายุดด้วย
25:14จะมาตัวสอบพี่อย่างนั้นสิ
25:18หมอกแล้ว
25:20พี่กลับตัวกลับใจแล้วจริงๆ
25:24พี่กลับตัวกลับใจแล้วจริงๆ
25:30พวกพี่เจิมก็พูดแบบนั้น
25:32ทุกคนบอกว่าช่วงนี้พี่ทำตัวดีมาก
25:38น้องอยู่กินข้าวเย็นหรือกันสิ
25:42ว่าแต่
25:44ป้านี้ไม่มีกับข้าวนะ
25:46มีตัวกลับแก้ม
25:48พี่
25:54ฉันก็อยากจะคุยกับพี่เรื่องนี้แหละ
25:58ถ้าพี่อยากให้ท่านขุนทอนอาคมจริงๆ
26:00หยุดทำชั่วของไม่พอ
26:02พี่ต้องหยุดดื่ม
26:08กลับมาเป็นคนดี
26:10ทำการทำงานได้ไหม
26:12หยุดดื่มเลยหรือ
26:18นี่
26:20ตอนเด็ก
26:22ทุกๆปีต่อหน้าเจดีบันภาพรุ่น
26:28เราเคยให้สัตว์สาบานกัน
26:30พี่จำได้ไหม
26:34อัลกูลของเรา
26:36เป็นคนนางมาหลายชั่วอายุคล
26:38ไม่เคยทำเรื่องเสื่อมเสีย
26:42ต่อนหน้าเจดีบันภาพรุ่น
26:44ลูกทั้งสองเนี่ย
26:46สัตว์สาบ้าน
26:48พนุมมือสิลูก
26:52พูดตามพ่อนะ
26:54ลูกจะเป็นคนดี
26:56คิดถึงประโยชน์คนอื่น
26:58ก่อนประโยชน์ของตนเอง
27:01ลูกจะเป็นคนดี
27:03คิดถึงประโยชน์คนอื่น
27:05ก่อนประโยชน์ของตนเอง
27:08ลูกจะเป็นค่าของแผ่นดิน
27:10จะทำประโยชน์เพื่อประชาชุด
27:13ลูกจะเป็นค่าของแผ่นดิน
27:15จะทำประโยชนเพื่อประชาชน
27:20ความฝั่นของฉัน
27:22คือเห็นพี่ใช้ชีวิตตามสัตว์สาบานนั้น
27:30เลขเล่า
27:32กลับมาทำงานทำการ
27:34จะถอนอากผมให้จริงๆใช่ไหม
27:36ฉันมันใจ
27:38ท่านขุนต้องยอมแน่ๆ
27:45ได้จ้ะ พี่จะเป็นยาม
27:55แค่พี่พูดยังนี้
27:57ฉันก็มีความสุขแล้วพี่ชัย
28:02ทำให้ได้นะเจ้าคะ
28:04เพื่อคุณพ่อคุณแม่
28:15หลองillions
28:18เจ้าคะ
28:21แม่นายเป็นอะไรไปเจ้าครับ
28:35พี่สายอยู่
28:36คนที่เขากโертที่เรา
28:38แต่เขาไม่บอกว่ากโร phosphoric선
28:40เรื่องอะไรเนี่ย
28:42เราต้องทำอย่างไรจ้ะ
28:44ใครกันหรือเจ้าค่ะ
28:46โอ้ ท่านขุนนะสิ
28:49เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายอลมขึ้น ขึ้น ลง ลง เอาใจย่าจริง ๆ
28:54คนรักกันมาก
28:58ใจมันก็น้อย
29:00น้อยใจกันก็ต้องเติมใจให้กัน
29:04เติมไปเรื่อย ๆ เจ้าค่ะ
29:06รักกันมากหรือ
29:12ฉัน
29:14พี่ดีใจหรือเกินเจ้าค่ะ
29:19ที่ท่านขุนรักไม่นาย
29:21แล้วไม่นายก็รักท่านขุน
29:23อีกไม่นาน
29:26พี่คงได้เหลียงเจ้านายตัวหน้อย
29:28พี่สายยูตรมันไม่ใช่แบบนั้นเลย
29:31ท่านขุนท่านไม่มีทาง
29:35คือท่านเคยพูดว่าเราจะอยู่กันแบบพี่น้อง
29:41แล้วไม่น่าคิดว่าจะทำได้จริงหรือเจ้าค่ะ
29:45ข้าวเจ้าค่ะท่านขุน
30:00อืม
30:09ยังจ้องอะไรค่ะ
30:11พี่วาสั่งว่าวันนี้ให้ดูท่านขุนกินข้าวเจ้าค่ะ
30:15ท่านจะกินหรือไม่กินเจ้าค่ะ
30:18ดูไปทำไม
30:20ถ้าท่านขุนไม่กินพี่วาให้เอาจดหมายนี้ให้อ่านเจ้าค่ะ
30:30จะโกรดเกลียดก็ได้
30:32ฉันตักใจแล้ว
30:34แต่ยังไงก็ต้องกินข้าวกินน้ำนะเจ้าคะ
31:00โกรดเบลียดก็ � irgendwอันั้น
31:14เจ้าพร้ายยืนต้อง память
31:22สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย
31:52ชีวิตนี้คงเคียงคู่กันไม่ได้
32:14คงให้ได้แค่ปรัฒนาดีต่อกันเท่านั้น
32:22แม่นาย
32:38เทียน ตกใจหมดเลย
32:44ไม่เสียงยานขึ้นทุกวัน
32:46บางที กระผมอาจจะเป็นกูมานทอง
32:50ที่มันขุนเสกขึ้นมาจริงๆ
32:52มันายว่าใหม่ขอรับ
32:54จะบ้าหรือ
32:56นี่
32:58แล้วพ่อแม่ที่มันนอกล่ะ เป็นอะไร
33:00กระหังกับกระสื่อหรือ
33:02ไม่ใช่นะ
33:04แควดากับนางฟ้าต่างผ่า
33:08เจ้าเทียน
33:14คนที่เขาอยู่เยืองบ้านเราไปนี่
33:18เขาเป็นนักตุนปรีหรือ
33:20เปล่านี่ขอรับ
33:22เปล่านี่ขอรับ
33:24แต่ว่า
33:26ฉันได้อินเสียงซอนะ
33:28เพราะมากๆเลย
33:30แถวนี้มีคนเล่นซอคนเดียวขอรับ
33:34คือท่านขุนขอรับ
33:38ท่านขุนดือ
33:40อืม
33:52เวลาปกติพี่โอ้น้องขายของที่ใช้ประจำเก็บได้นานนะ
34:12อย่างพวกถ้วยโถโอชาน
34:14พวกนี้ขายได้ตลอด
34:16แต่ว่ากำไรไม่มาก
34:17เพราะว่าใครๆก็ขายกัน
34:18อืม
34:20เลยต้องมีแผนสองใช่ไหมขอรับ
34:21ใช่
34:23ของในโอกาสพิเศษ
34:25ยังพาสงน้ำพระ
34:27ของพวกนี้น่าต้องซื้อสะสงไหมตอนที่ราคาถูก
34:29และค่อยมาขายช่วงเทศกาล
34:31แม่นายนี่หัวกันค้าจริงๆน่าขอรับ
34:33แล้ว
34:35ทางที่สามแล้วขอรับ
34:37กำไรเยอะที่สุด
34:39เหนื่อยน้อยที่สุด
34:41คือของจะพ่อค้าต่างถินจ้ะ
34:51อืม
34:53อืม
34:55อืม
34:57อืม
34:59ลูกเมียนเหรอบังไม่ได้มาด้วยกันหรือ
35:01ไม่ได้มาวันนี้อยู่บ้าน
35:07โอ้
35:09กล่องนี้อะไรจ้ะ
35:11เป็นทู่พิเศษ
35:13ทู่พิเศษ
35:15เซас
35:17พิเศษ
35:22เครื่องประดับไงจ้ะ
35:25เศ 기다린
35:39เศษนี้เหมาะกับพี่สายหยุด
35:41เส้นนี้เหมาะกับพี่สายหยุด
35:43เส้นละเฟืองนะจ๊ะ
35:47สองเส้น
35:49ก็สองเฟือง
35:54ฉัน
35:55คงซื้อได้แค่เส้นเดียวจ๊ะ
35:59เส้นไหนดี
36:01ตื่นชุนมาก
36:03คืออะไรจ๊ะ
36:05เอาไวเล่งกำหนัดจุดก่อนนอน
36:07กว่าแม่นายจะมีกำลังวังชาจะได้มีลูกเร็วเร็ว
36:09ไม่รับไว้เหรอจ๊ะ
36:11ไม่แล้วจ๊ะ
36:13จ๊ะ
36:15linguกว่าของแม่นายจะยิว fim
36:17ไม่นายจะมีกำลังวังชาจะได้มีลูกเร็วaba
36:23ไม่รับไว้เหรอจ๊ะ
36:24ไม่แล้ว จ๊ะ
36:37อีนนอย
36:39อีนไหนจ๊ะพี่เฮียม
36:41แค่หมือยชายจะ 03 cousinsั cardboard
36:43ที่เจิมโดนงูกัด
36:45เออ เร็วเข้า มึงลงเรือไปกูนี่
36:48พี่เจิมเป็นไงบ้างจ๊ะ?
36:49อาการเป็น เป็น เป็น ยังไงบ้าง
36:50ไอ้เจิมมันมีคนช่วยแล้ว
36:51เดี๋ยวก็พาไป เร็ว
36:52จ้ะท่ะ
37:09เพิ่มกลับไพร้ดี หมิจ๊ะ?
37:10มันมีคนช่วยแล้ว
37:11เดี๋ยว ต่อไปไงบ้างก็ไม่รู้
37:33ตระกูลของเราเนี่ย
37:35เป็นคุณน่างมาหลายช่วยยุคคล
37:38ต่อหน้าเจอดีของบันพระบรุทย์
37:41ขอให้ลูกทั้งสองเHNี่ย
37:42จงให้สัดสาบ่า
37:47ลูกจะเป็นคนดี
37:49คิดถึงประโยชน์คinar
38:06เฮ้ย
38:07เกิดไปลูกหลามบ้านนี้
38:09ฉันยากเย็นจริง
38:11จะยากยังไงก็ต้องทำ
38:13พูดตามเดียวนี้
38:15ลูกจะเป็นคนดี
38:17คิดถึงประโยชน์คนอื่น
38:19ก็ประโยชน์ของตนเอง
38:21ลูกจะเป็นค่าของแผ่นดิน
38:23จะทำประโยชน์
38:25เพื่อประชาชน
38:27ค่าแผ่นดินนี้คือ
38:29คลาสกายหรือขอรับ
38:31ก็ผมไม่ชอบ
38:33ไอ้นั่นก็ไม่ชอบ
38:35ไอ้นี่ก็ไม่เอา
38:37วัน ๆ เนี่ย
38:39ลูกชัย เห็นไหมคุณพ่อโกรธแล้ว พูดสิลูก คุณพ่อจะได้หายโกรธ
38:47ลูกจะเป็นข้าของแผ่นดิน จะทำประโยชนเพื่อประชาชน
38:54คุณพ่อคุณแม่ทำให้กับผมรู้สึกว่า ถ้ากับผมไม่ได้เป็นแบบที่คุณพ่อคุณแม่คาดหวังไว้
39:05กระผม คงเป็นลูกคุณพ่อคุณแม่ไม่ได้
39:20มึงขึ้นตรงนี้แหละ
39:22ที่นี่ที่ไหน ทำไมเงียบอย่างนี้
39:25มึงรีบไปเธอ ไอ้เจอมันอยู่ข้างบนนั้นแรก มึงขอช่วยมันแล้ว
39:29ไปแล้ว
39:30จ้ะ
39:32Journal
39:39พี่จ้าม
39:41พี่จ้าม
39:51พี่จ้าม
39:55พี่จ้าม
39:59ฉันไม่มีพี่เติม พี่เติมอยู่ไหนจ๊ะ
40:02อ่ะ ปล่อย เสิด
40:04ไป
40:05ไป
40:06ไป
40:19ฉันหมื่น
40:23ฉันหมื่นจะทำอะไรเบาเจ้าคะ
40:26คุณเลี้ยงพ่อแม่มึง
40:28เลี้ยงมึงมา
40:30ชีวิตมึงเป็นของกู
40:58โอ้โห
41:00โอ้โห
41:02โอ้โห
41:04โดยกระทาคุณใส
41:06กูขอเสกรีบก่ามา
41:08ให้ลืมพ่อลืมแม่
41:10ให้ลืมแก้ลืมกล
41:12โอ้โห
41:14โอ้โห
41:16โอ้โห
41:18โดยกระทาคุณใส
41:20กูขอเสกรีบก่ามา
41:22ให้ลืมพ่อลืมแม่
41:24ให้ลืมพ่อลืมแม่
41:26ให้ลืมแก้ลืมกล
41:28ให้คล่ำครวนมิดภัพ
41:30มิดอาธักรักตัดสวา
41:32จมกิเลธราคราช
41:34เพิ่งกามสุมสวง
41:36โอ้โห
41:38โอ้โห
41:40ด้วยขาถาคุณใส
41:42กูขอเสกรีบก่ามา
41:44ให้ไอพันแสงหลงรักกี้ชาวลา
41:46ให้ห่วงหาให้ใคร
41:52ให้สมสานสานสบ
41:54ให้สยบแนกอุลา
41:56ให้กระหายโหยบ้า
41:58ไม่อาจทัดทานคำ
42:00ไม่อาจทัดทานคำคู่
42:02จึงรำร้องถึงจะคู่
42:04โชมสวาหา
42:30ขอมงาน
42:32สำหรัก
42:34ทหาร
42:36ขอมงาน
42:38ขอมงาน
42:40ขอมงาน
42:42สินเวลา
43:12เธอเยี่ยม
43:42หน้อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย น่อย
44:12น้องหวา เชื่อนนน้อง่า
44:17พี่ชัย
44:19พี่ therefore
44:32พี่อยille อยู่ตาย cloth
44:35ได้เจ้าค่ะ
44:36เจ้าเทียน น้อง human
44:39whilst å
44:40ไหน..
44:41ไปไหนกันหมดเนอะ
44:43เจ้าเทียน ร่อ
44:46อยู่ที่ไหน มาหาพี่หน่อย
44:49หน่อย หน่อย
44:51หน่อย ๆ ฝึ่งหน่อย
44:54ต่อ หน่อย ๆ
44:59ไหน ๆ ๆ ผ่านมา
45:02พี่น้อย ๆ ๆ ция ทางพadicดนาย
45:05พี่น้อยอยู่ไหน 깐 HOY โห répondre
45:07ต่างเนื้อ
45:08พี่น้อย!
45:10น้อย!
45:12น้อย!
45:14น้อย!
45:16น้อย!
45:22ทำให้ดีดีไว้
45:24น้อย!
45:26น้อยอยู่ไหน
45:32กูอยากไต้
45:34ทำไมได้ที่คุ้วให้คุณเดียวแบบนี้
45:38กลิปกามาหน้าตามันเหมือนใบเตยหอมจัน
46:03พอมันเอาไปต้มนามกิน
46:05แพท์แล้วก็สำเร็จ
46:06วันเท่ามาแล้ว
46:36้าจัดตัวมีเจ้า สมัสดี
46:49เจ้า สมัสดี
46:55มีเวลา สดี
47:06ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดท้าย
47:36ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่ส
48:06อ๊าย...
48:09อ๊าย...
48:11เออ...แล้ววันนี้ไม่มีจดหมายน้อยหรือ?
48:14เมื่อวานพี่วาไปตารายเจ้าค่ะ เมื่อคืนไม่ได้กลับเรือนทั้งคืน
48:17อะไรนะ?
48:18ป่านนี้ยังไม่กลับเรือนอีกหรอ?
48:20เจ้าค่ะ เมื่อคืนฝนตกหนักทั้งคืน
48:23ตกแบบนั้นไม่มีเรือออกมาส่งหอบเจ้าค่ะ
48:25แต่ป่านนี้คงถึงเรือแล้ว
48:26ลองถึงเรือแล้ว
48:28กijkeคนหาไป
48:29เอ Ocean เรียกเลยอะไรล่อ
48:36พี่วลายอยู่ตล่าง
48:38มีคนเดินไปมาทางคืน จะมีอันตรายได้อย่างไร
48:41พี่โอนก็อยู่ด้วย
48:42ท่านขุนijนให้โอนนั่นแหละ
48:44อันตราย
48:48อ่นนิท่านขุน
48:50เผ่ง
48:51ก็เอBUนะสิ
48:56เกิด!
48:58เกิด!
49:00เกิด!
49:02เกิด!
49:08ไม่ไม่รู้ครับ
49:10ไม่รู้ครับ
49:16ไอ้คนทรายศ
49:18ผมพี่
49:20เสียแรงที่กูช่วยมึงเอาไว้
49:22ครับ
49:24เออ
49:26คุณพี่
49:28mereวครับฝันตกหน่าก
49:33ขึ้นสอง Chen
49:35ผมพา expressing
49:36พระเจื้า
49:40พาอยู่you
49:46พูดรัก
49:47- ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะเจ้าค่ะ
49:49- ย้ายกลัวเห็นหน้าบอกอีก อันนั้นกลุดข้ามึงตายแน่
49:54- เจ้ามันนี่เลย อุ๊ย
49:56- มันนี่!
49:57- คุณพี่ อะไรกันเจ้าค่ะ?
49:59เจ้าค่ะ
50:08คุณพี่
50:10คุณพี่เจ้าค่ะ
50:11- คุณพี่หยุดก่อน
50:13คุณพี่หยุด หยุดก่อนเจ้าค่ะ
50:15นี่คุณพี่คิดว่า ฉันกับพี่อ้น น์ทำบัตรศรีกักันกันอย focusing.
50:22ฉันไม่ได้ทำอะไรนะ attention. appearances are my girls.
50:25คุณพี่คิhedเปิดตั้งหมด her husband.
50:28แล้วใครล่ะทีทำไมข้า decks คิดแบบนั้น?
50:30เมื่ออย่ารมผ jar even in the end of my family.
50:33ไม่มีใครกล้าเอาเร็วออก. ฉันก็เลยไม่ได้กลับเรือน.
50:35แล้วทำไมไม่กลับเรือนก่อนพ��가ชิมันจะมา?
50:37ก็มีของเขาฉันต้องจัดหมดหมู่ทําบัญชีเจ้าค่ะ
50:39อย่าไว้อ้นมันทําอะไรเองไม่เป็นหรือยังไง
50:45พักหลังๆที่คุณพี่โกรธเปลี่ยดชะนิด
50:48คุณพี่ขึงฉันหรือเจ้าค่ะ
50:53หึงๆอะไรกัน
50:54เจ้าจังหากที่ทยุตต่อความไว้วางใจของค่า
50:59ไป
51:00กับบ้าน
51:02คุณพี่
51:03เดี๋ยวก่อนเจ้าค่ะ
51:04คุณพี่
51:07iten.
51:08- เว้ย..
51:13เต่าต่อไปสนี้เจ้าห้ispielไปรียวกับตลาดเด็ดขาดอยู่ที่เรื่อนอย่างเดียวเข้าใจหรือไม่?
51:17ท่านคุณ...เอาอย่างนี้ดีไหมเจ้าคะ?
51:19เมื่อคืน...
51:21ตอนที่พายูเข้าคนอยู่เต็มทั้งตลาดช่วนเหงกฤษของทางคืน
51:35เพราะเจ้าคนเดียว
51:38อ้ 갈...
51:39ด้วย..ท่านคุณ
51:41เจ้ามันคือผี
51:42คือปรี-สาช
51:44เจ้าทำรายชีวิตของค่า
51:46ทำรายสมาฤนิ์ inhibIsของค่าตรงบรินะบัญค่าไม่ต้องทำอะไร
51:49ถ้าคุณเป็นอะไรจ๊ะภา,ให้ยังไม่ถึงเงียวปิห Unionahan
51:54ตอนนี้ใจค่าร้อน
51:57แต่กลายค่าร้อนยิ่งกว่า
52:00ทั้งคุณ
52:01รู้ California
52:03ชิ้นแถบร่อยชั้นเนี่ย
52:04ดูมากะวัย ปร้อ
52:05ลงค์
52:06อยู่ห้างกันก็เจ็บ
52:07อยู่ใกล้กัน ก็เจ็บ
52:10แต่ถ้า ถ้าใครกันอ nan siries บาปนี้
52:13มันจะเป็นยังไงอ่ะ
52:22อันโมส ่าไม่ใช่คนแบบนี้
52:27انนี่อาจจะเป็นตัวทีแท้จริงของค่VoiceS
52:28ก็เป็นได้
52:34พี่ธะดำนี่
52:48มันกับที่พี่ชัย รำกับพี่ชัยหยุด
52:52ไม่เคยขอ
52:54ไม่เคยถาม
52:56เอาแดบมาข้าบขึ้นใจ
52:58ฉันนังเกียดอารมณ์แบบนี้
53:00ถ้าฉันเกียดคนแบบนี้ที่สุด
53:04ท่านกลายเป็นความแบบนี้มันได้ยียงไหนทุกค่ะ
53:11ฉันทำกับฉันไม่ยียงไง
53:15ข้าให้วิชานี้กับเจ้า
53:26จงปกปักรักษาด้วยชีวิต
53:29หากวันใดติดยาบเดือราคับ
53:31ปล่อยตัวปล่อยใจให้สตรี
53:33ขอกระดูกทุกชิ้นของเจ้า
53:36จงแตกยับกล่ามเนื้อทุกส่วนของเจ้า
53:39จงร้อนดังไฟเผ่า
53:41วิญญาณจงถูกชีกถึง
53:43จงลงในรับเอาเวที
53:45จงครับ
53:48จงควร度 Serien
53:52จงซัก
54:00ถูกทีหลูกiritual
54:01สัตตัวครับ
54:02ไม่คิดย cape
54:04ตปก Resources
54:05เปลี่ยน요
54:06จงควร
54:09จงควร
54:10ยังไม่ค้อน
54:12โคตfully
54:13วัน..วัน..วัน.. วัน..
54:43- ให้แสงมันฝ่วยเพราะเอากลีกราษ์มาเแน่แถร์
54:59ถ้าอย่างนั้นน่ะคนไปหายายของพี่น้อย�� horas
55:03เพื่อดูว่าพี่น้อยอยู่ที่นานหรือเปล่า
55:05มีผีบ้านหิร่างตามาด้วยแต่เจ้าคะ
55:07พี่ส zeitง Someone
55:10อย่าพูดได้ชั้นกลอสิ
55:13เฮ้ย! คุณ! อะไรน่ะ?
55:19ไม่รู้สิขอรับ
55:21เฮ้ย!
55:23เฮ้ย! ท่านขุนมาได้ยังไงขอรับ
55:27คุณพี่แอปลงเรือมันต่อแรกใช่ไหมเจ้าคะ?
55:30กราบผมไม่มีวันคิดทรยศต่อดท่านขุนแสงพลานขอรับ
55:33น้องไม่ได้ชอบไอ้โอนจริงใช่หรือไม่?
55:37เฮ้ย! อัปหนึ่งลูกไวเล็ดหลุด
55:44อืม!
55:50ไอ้โอนมันทำอะไรไม่เป็น...ไอ้โอนมันทำอะไรไม่ได้เองเหรอ?
55:54ฮะ?
56:00แล้วไอ้โอนเลยนะ
56:02จูจีกันต่อกหน้า
56:05หอดรักกันละ
56:07หอดรักกันละ
56:08หอดรักกันละ
56:09แล้วควาหรอ?
56:10หลมพักกลิ่นดอกไม้
56:14ปกต่วนห้องนานเพียงใด
56:17ไม่อยู่นี้รัง
56:22แต่รักในใจฉัน
56:27ผลิบานเนื้อการเวลา
56:30เฝ้ารอแค่เธอ
56:34หอดรักกัน
56:36หอดรักกัน
56:37เฮ้ารอมัน
56:38คุณ์เจ้า
56:39เห็นเจ้า
56:40ขอบคุณ์สิ
56:42เจ้า
Recommended
53:37
|
Up next
39:53
58:03
38:31
32:13
42:50
42:37
1:02:47
57:54
47:22