- yesterday
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:03สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:28คุณพี่เจ้าคะ
00:31เป็นอย่างไรกันมากเจ้าคะ
00:36คือผมกินยายได้สอบมาแล้วขอรับหายแล้วขอรับ
00:51แม่ชาวลาเจ็บหนักหรือเจ้าคะ
00:55ขอบัด
01:00คุณที่จะรักษาแปลแบบนี้
01:04ก็มีแค่หมอนินคงคนเดียว
01:07ครอบครัวน้องคือคนที่อุปธรรมหมอนินคง
01:11ถ้าคุณพี่ต้องการน้องติดต่อให้ได้นะเจ้าคะ
01:14จริงหรือขอรับ
01:16แม่หญิงอีกนี้จะช่วยกับผมหรือขอรับ
01:20เจ้าคะ
01:22แต่ว่าน้องมีข้อแรกเปลี่ยน
01:26ถ้าแม่หญิงรักษาหาย
01:28คุณพี่ต้องเลิกกับแม่หญิง
01:31แล้วมาแต่งงานกับน้องนะเจ้าคะ
01:33ให้หญิงพิมพ์นี้ชีวิตคนทั้งคนนะขอรับ
01:37แล้วอย่าคิดนะเจ้าคะ
01:39ว่าจะให้เจ้าคุณสิ่งไปขอหมอนินคง
01:42เพราะว่าหมอนินคงเกรงใจคนเดียว
01:45คือเจ้าคุณพ่อของน้อง
01:47ถ้าน้องพูดคำเดียว
01:49หมอได้ไม่มาหรอกเจ้าคะ
01:50ไม่มาหรอกเจ้าค่ะ
01:55เจ้าอีกลับผมเลิกกับไม่ว่าเนี่ยนะ
02:02ช่วยชีวิตกันขนาดนี้
02:04ถ้าแม่อย่างนี้เชวลาฟืนขึ้นมาแล้วยังกล้าขัดใจ
02:07คงต้องเรียกว่าอากัศตันอยู่แล้วหรอเจ้าค่ะ
02:14ตกลงตามีนะเจ้าค่ะ
02:20ไม่...
02:22ไม่...
02:24ไม่...
02:26พี่วา...
02:28พี่วาพูดอะไรไม่รู้เจ้าค่ะ
02:32ไม่ไหวนะพี่
02:36ไม่ให้แต่ง
02:42ไม่ให้แต่ง
02:44พี่วาพูดว่าไม่แต่ง
02:46ไม่ให้แต่ง
02:48ดีนชัดเลยเจ้าค่ะ
02:50แต่ว่าหมอฝรั่ง
02:52มีคนเดียวนะเจ้าค่ะ
02:54ไม่มีอีกแล้ว
02:56แล้วแผลแบบแม่หญิงเนี่ย
02:58รักษาแบบนี้ไม่มีรอสักราย
03:00ไม่กลัวหรือเจ้าค่ะ
03:04ถ้าต้องเลิกกัน
03:08ฉันขอตาย
03:10ตายดีกว่า
03:12ไม่เลิกเจ้า
03:14ไม่เลิกนะ
03:16ไม่แต่งแล้ว ไม่แต่งด้วย แล้วก็ไม่ตาย น่ะ ไม่ตาย
03:27ของเงาต่อต้นจะไม่มี ไม่รักชีวิตตัวเองเลยด้วย
03:47ไม่ว่า ช่องดีนะ
04:04ไป ไป ไป ไป ไป ไป ไป
04:07นี่นี่นี่ พวกเองฟังนะ ท่านขุนกับแม่หญิงตั้งหาก
04:11ที่โดนพ่อปูพวกเองทำร้าย แม่หญิงบาทเจ็บเจียนตาย
04:15นอนปัวอยู่บนเรือนก็พ่อพ่อปูของพวกเอง
04:18ไม่จริง ท่านอ่ะเสร็จร้ายพ่อปู
04:20พ่อปูเป็นผู้ทรงสิน ท่านจะไปทำร้ายพูดหนึ่งทำไม
04:23ไป
04:24เก่ากันไม่ได้แล้ว คนปัวอยู่หัดเกรงใจกันบ้าง
04:45ท่านได้รับแจ้งจากคุณแสงขวาน แจ้งความเอาผิดหลัวบาวรทัก
05:10เรื่องทำร้ายร่างกายเขาและเมียร์
05:13ทำร้ายร่างกาย นี่มันอะไรกัน กอรับ
05:16เมื่อ 2 วันก่อนที่ป crimes แบรง
05:19แสงคำและหลวงบ Etut
05:22ได้ทำการประทักของคุณแสงพลาน
05:24ไม่ใช่ดอกกอรับ วันนั้นคุณหลวงอยู่กันกับผมที่บ้านนี้
05:28นั่งสมาศิตทำบุญให้กับบรรสภาพบรุษ
05:31กับผมยืนย statuteได้กวรับ
05:33แต่คุณแสงพลานบอกว่า
05:35ได้รับบาทเจ็บเป็นทั้งสองฝ่าย
05:37และยังบอกถึงจุดที่หลวงบาวรถัดได้รับบาทเจ็บมาอีกด้วย
05:41ข้าจุต้องมากรวจสอบ
05:43ขอเข้าไปหน้าไหน
05:45ไม่ได้ขอรับ ไม่ได้จริงจริง
05:49ขาหาร
05:50เออล่ะ
05:51เกิดประตู
06:05ขอพระคุณขอรับcasesเถอะ
06:20ขอพระคุณขอรับателяขูที่แถน
06:22ชั้นมาช่วยกันผมได้ทันเวลา περι่วน đang astronomy
06:35สวัสดี
06:57กลับผมว่ายขอรับท่านสมุกหานายก
06:59นั่นควรก
07:00เฟ้าว่ายจะดวดร่างกายกระผม
07:03ได้กับรับ
07:05ได้กับรับ
07:29แล้วผมไม่มีบัตรแปล
07:31ไม่ได้ประท้ากับใคร
07:35ไอ้คุณแสงผลาน
07:37มันหาเรื่องกับผมอีกแล้วขอรับ
07:57หมอท้องพินบอกว่า
07:59ให้ยัตยาทยอยมาบอกล้าเจ้าค่ะ
08:05ทุกคน
08:15มันว่า
08:23ทุกคนไม่เย้ม
08:25มันว่า
08:27ดูสิ
08:33ไม่จริงใช่ไหม
08:35จะพาท่านขุน
08:37อายุของแม่นาอย่างนิดเดียวเอง
08:39มีมือท่านมือจริงหรือขอรับ
08:43มีมือท่านมือจริงหรือขอรับ
08:45เกาะ
08:49เกาะ
08:51ผมจะไปข้ามัน
08:55พี่ยอน
08:57ให้
08:59พี่ยอน
09:01พี่ยอนฟังฉัน
09:03อย่าเอาเรื่องเขานะพี่ยอน
09:05คุณพี่...คุณพี่...อย่าเอากับ...พี่ชายแล้วเธอค่ะ
09:14จะ...พี่ไม่ทำ...พี่ไม่ทำ...พี่ไม่ทำ...
09:19ถูกกระทำถึงขนาดนี้...
09:22แม่น่ายยังเรียกว่าพี่ชาย
09:26ทำไมคนดีดี...ต้องมาตาย
09:33แม่นายของพวกเจ้า...แค่เหนื่อยเท่านั้นเอง
10:03ถ้าเดี๋ยวพวกเรา...ไม่มีทางเลือก...เกิดมา เจ้าหนายใจร้าย
10:11ถ้าไม่มีแม่นายสักคน...พวกเราก็ไม่มีอนาคตเจ้าค่ะ
10:18ถ้าไม่นายตาย...พวกเราก็จะตายตาม...อย่าตายนะขอรับ
10:29ขอบคุณ
10:31ขอบคุณ
10:33คันหุดดีไม่จ้า
10:35คันช่วยไม่ได้
10:37ไม่ได้เลยขอรับ
10:43ไม่เทียนฟังค่ะ
10:49ไม่เนียมหน้าใด
10:51ห้ามความตายได้
10:53ไม่ได้
11:08ไม่ได้
11:14อันนี้ อันนี้
11:44กะลิ่งเจ้าค่ะ
12:14เดี๋ยวสิ
12:29ไม่ครัว
12:31ไม่ครัวมาแล้ว
12:33ประติหารของกับผมมาแล้ว
12:35ที่มาช้า
12:37เพราะต้องขึ้นเขาไปหาตัวยา
12:39ตอนนี้ได้แล้ว
12:44โอ้ย ช้า
12:52เพราะผมทางสมาที่ส่งกระแสจิตหาแม่ครู
12:58แม่ครูก็ได้รับกระแสจิตของลุกสิตคนนี้เป็นแน่
13:02ถอดเสื้อออก
13:04ผู้จะใช้ยานนี้สมารณ์แผล
13:06เจ้าดูวิธีดีๆนะ
13:08เพราะต้องเปลี่ยนยานนี้ทุกวัน
13:10วันละสองครั้ง
13:12เจ้าค่ะ
13:14ผู้จะใช้ยานนี้สมารณ์แผล
13:16เจ้าดูวิธีดีๆนะ
13:18เพราะต้องเปลี่ยนยานนี้ทุกวัน
13:20วันละสองครั้ง
13:22เจ้าค่ะ
13:24เจ้า
13:54เจ้า
13:56เจ้า
13:58เจ้า
14:01สร้า
14:02เจ้า
14:17เจ้า
14:20ความสูญเสียเป็นอย่างหนึ่งของชีวิต
14:25อารมณ์ที่เซ้าหมอง
14:27มีแต่ทำลายจิตใจของตนเอง
14:30และคนที่เจ้าหวง
14:32ไปสุดงุยบนหอพระกัน
14:38เจ้าเทียน
14:47ไปไว้พระกัน
14:50กำลังใจแปลว่ามาจากใจที่มีกำลัง
15:19ไม่ใช่ใจที่ปวดร้าว
15:24สวดหมุนยกระดับจิตให้มั่นคง
15:28พวกเจ้าถึงจะส่งพลังใจให้แม่หน่ายของพวกเจ้าได้
15:33สับผ่าชีวิตในโลกนี้เชื่อมเป็นหนึ่งเดียวด้วยความรัก
15:40น้ำรักป่า
15:42ป่ารักดิน
15:44ต้นไม้
15:46ต้นไม้จึงให้กำเนิดชีวิต
15:49พวกเราทุกคน
15:51ถือกำเนิดมาจากความรัก
15:54สิ่งที่จะทำให้แม่หน่ายของพวกเจ้าฟื้นกลับมาอีกครั้งได้
16:04ไม่มีอื่นใดนอกจากความรัก
16:34ชิบาท
16:49ท่านเจ้าคุณ
16:51เมาเป็นหมายเลยนะเอง
16:53กรับผมว่าอะไรขอครับ
16:55เอ็งทำผิด
16:57โปดสารทำร้ายร่างกายแม่หญิงชาวเวลา
16:59ไม่นะขอครับ
17:01ไม่นะครับ
17:03กรับผมว่าอะไรขอครับ
17:05เอ็งทำผิด
17:07โปดสารทำร้ายร่างกายแม่หญิงชาวเวลา
17:09ไม่นะครับ
17:11กรับผมว่าอะไรขอครับ
17:13เอ็งทำผิด
17:15โปดสารทำร้ายร่างกายแม่หญิงชาวเวลา
17:17ไม่นะครับ
17:19กรับผมไม่ได้ทำขอครับ
17:21รักฐานทุกอย่างมีพร้อง
17:23เอ็งดิ้งไม่หลุดดอก
17:25กรับผมไม่รู้เรื่องขอครับ
17:27เมื่อคนที่มันจิทใจwahช אוดช้าอ antiquิจ
17:30ค่าได้ไหมท่านน้องศาวที่คลานตามเป็น maj��안เองเนี่ย
17:35ค่าอยากจะเอาเข้าตาแรง กลางยิ่งก่อน
17:38แต่เองโชคดีดอกนะ
17:41ที่แม่ฮิงชะว่าขอร้องค่าไว้
17:47- น้องว่าขอร้องข่าน ไว้
17:49โท Marion สินวะ
17:52อังรู้ไปไว้ect hydrogen
17:57รักเองโดยไม่มีเงื่อนไข แล้วสัตว์ลกอย่างเอง
18:01เคยรักใครเป็นบ้างไหม อ่ะ
18:08ไม่มีเจ้าทุกข์ ไม่มีความผิด
18:14แล้วท่านมาหากับผมเพื่อ
18:23ถึงข้าจะเอาผิดเองตามอายาบ้านเมืองไม่ได้
18:26แต่กรรมเว้นจะตามติดเองไปไม่มีละเว้น
18:29หรือสภาพหน้าตาท่าทางสุดโสมเยี่ยงนี้
18:33ใกล้ที่ผีหาสาตาจะเข้าสิงเต็มทีแล้ว
18:36ทุ๊ย
18:56มาใจ
19:02ห้องไป
19:03ไป
19:06ยุษย
19:08พวกเองบโป้องต้องบิดแหละ
19:09ไอพcos ปูเจ้าแสนคำ
19:11มันคือครูนศายอมหิต
19:12มันสอให้คนข้ากัน
19:13คนแบบนี้ไปบ Sigma weights
19:15ข้าừngเป็นใครวะ
19:16ข้าชื่อช่วングเป็นคนของหรวกอ begin
19:19หรวงอติกรหลงชื่อ أيกับปูเจ้าแสนคำ
19:21Shakes has a Tar бал tasted
19:23เพื่อจะเอาเลือดไปรถต้นสารพัฏนึก
19:25เพื่อจะให้รูมมันหายป่วย
19:28หรอ เองนี่ๆ
19:30คิดแก้งสัยร้ายเพราะปูของพวกเรา
19:33หรับrentัว relai
19:34ลูกของหลวงคน ittหายได้แค่ 2-3อาทิตย์
19:38ตอนนี้ก็กลับมาป่วยอีกแล้ว
19:39більงสัยร้ายเพราะกูมึงเถ้ากันอะไร ไทธ객อ�에 hundreds of years
19:41ไม่มีใครจ้างกูมา พวกยายังจะมาเปิดกระโลกผู้มึง 196
19:44ขุนแสงผ่านเป็นคนดี ทานถูก fine คำทำร้ายเฮียจนบาทเจ็บพ ret me
19:48พั่วมึงยังตามมาด้า
19:50ขอมึงนี้ทั้งโงว ทั้งเหลว
19:51ใจดำมันจริง ๆ
19:53มึงด้าพวกกูเหรอ
19:54จากการ
19:55เห้ย เฮ้ย ๆ เฮ้ย ๆ ๆ
20:03คFredรัฐกาลเหลวそういうของกับชาวบ้าน
20:05ค่าก็เป็นชาวบ้านเหมือนกัน
20:06มีคนมาขูกคุกคามค่าถึงเดือนแบบนี้ ค่าล้องเรียนได้เนอะเว้ย
20:11ทำไหร้ล่างกายกับคนอื่น
20:14ค่าเป็นท่าหาร ถ้าสั่งจับได้ทันทีเลยนะ
20:18คุณนั่งแผนดินดี มีแต่คตโกง ไม่ใครช่วยเหลือเราเหมือนพ่อปู
20:23อ้อย หวังพึ่งแต่หมอผี
20:25ไม่เคยพึ่งตัวเองกัน รอแต่เวทมนคุณสาย
20:28แบบนี้อย่างนี้ตกเป็นเยอะของคนชั่ว อย่างให้แสงคำ
20:32จริง ถ้าติดคุกกันไป คิดรอให้แสงคำจะไปช่วยผู้มึง
20:36เออ
20:40กลับไปซะ
20:44กลับไปได้แล้วไป
20:50ทำไมกลับ งั้นก็
20:53เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย
20:55เอาสิ
20:59กระผม
21:02ดูลด้วย moon
21:04กระผมว่ายคำรับ
21:05ที่ท่านคุณช่วยกระผม
21:13als
21:15หอมันใจاนมากเรื่องที่มาวันนี้
21:17ตอนที่ผมบุคเข้าวัง
21:18ก็มีเจ้าคุจสิ่งและท่านคุณ
21:20ที่ช่วยกระผมถึงออกจากครูปกไม่ได้
21:23อาวารับท่านขุน
21:31มีอีกอย่าง
21:35สำหรับท่านขุน
21:37มีอีกอย่าง
21:39ในเรื่องกัน
21:40สนุกอีกอย่าง
21:40มีจะถูกงับไป
21:42ครับ
21:44อย่าง exch вод
21:46รรับท่านขุน
21:48มีอย่าง
21:50ขอรับทั้งขุน
21:53มีอีกอย่าง เองไปตามหาคนที่โรนไอ้แสนคำลังแก
21:58วิธีที่หนูจะข้าช้างได้ ต้องมีหนูหลายหลายตัว
22:04ขอรับทั้งขุน
22:20วิชาหุ่นพยนต์ เป็นวิชาขั้นสูงสุดของสำนักเรา
22:28เจ้าเป็นนักเรนที่เก่งที่สุดในรุ่น ที่พ่อครูใหญ่ถ่ายทอดวิชานี้ให้
22:34ผู้สำเร็จวิชานี้ แม้แต่แทนสีนินยังต้องกลัว
22:40มิชาท๋วีคูลเวชมนต์ให้กับเจ้า
22:43เพื่อว่า นำไปใส่ในคุณพระยะท์
22:46สวัตรูของเจ้า จะเหมือนกับต่อสู้กับเจ้าหลายหลายคนพร้อมกัน
22:52วิชาสูงสุดของสัมนักเรา
22:55พ่อครูใหญ่ไม่ได้สอนให้ใครง่ายๆ
22:56พ่อครูใหญ่จะสอนให้กับผมหรือขอรับ
22:59จงรักษามันด้วยชีวิต
23:03จงรักษามันด้วยชีวิต
23:13เมื่อก่อนกระผมทนงตนในวิชานี้มาก
23:17กระผมเฝ้ารอวัน
23:20ให้แถนซีนินมันโปรมา
23:23เพื่อให้กระผมได้ล้างแค้นด้วยวิชาหุนพยนต์ของกระผม
23:28แถนซีนินอยู่เบื้องหลังการกอกระบท
23:30ส่งครามครั้งใหญ่กำลังจะเกิดขึ้น
23:34ถ้าแม่หญิงชาวราตาย
23:37อาคมของเจ้าจะกลับมาเข้มแข็งเหมือนเดิม
23:42เจ้าจะชนะสึกครั้งนี้ได้
23:45โดยที่ไม่ต้องให้ใครช่วย
23:47แล้วผมยอมให้แม่หญิงชาวราตายไม่ได้ขอรับ
23:51ถ้าแม่หญิงชาวราฝื้นกลับมา
23:55เจ้าจะห้ามใจไม่ให้รักแม่หญิงชาวราได้หรือ
23:58วิชาขั้นสูงแบบนี้คำสาบแช่งของครูช่างแรงกล้า
24:10กับผมไม่รู้ว่า หลังจากนี้แม่วากับผมจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
24:16ถ้ากับผมรู้แต่ว่ากับผมทนเห็นแม่วาตายไม่ได้จริงๆ ขอแล้ว
24:21ถ้าอย่างนั้นก็มีทางเลือกเดียว เจ้าต้องเป็นสิทธรยศ
24:27ประโยชน์เหมือนครู
24:37พี่ ขันรับเที่ยงต้องค่ะ
24:57เจ้าต้องให้คำสัตรสาบาลห้ามีจิตราคัด
24:59เจ้าต้องให้คำสัตรสาบาลห้ามีจิตราคัด
25:01เจ้าต้องให้คำสัตรสาบาลห้ามีจิตราคัด
25:03เจ้าต้องให้คำสัตรสาบาลห้ามีจิตราคัด
25:05เฮ้ย ลูก
25:07ไป ลูก ไป ลูก
25:09ไป ลูก ไป ลูก
25:11ไป ลูก ไป ลูก
25:13พูดจะสอนวิชาสุ่มสุด
25:15ปุกเสก คุณพยน
25:19แต่เจ้าต้องให้คำสัตรสาบาลห้ามีจิตราคัด
25:27วิชานี้ค่าให้เจ้า จงปกปากรักษาด้วยชีวิต
25:49ปุกนิด
26:03ห้าวันได้จะมีจิตหยาบเดือราคัก
26:05ปล่อยตัวปล่อยใจให้กับบุลุด
26:07ขอกดูกทุกชิ้นของเจ้า
26:10จงแตกยับ ล่ามเนื้อทุกส่วนของเจ้า
26:13จงร้อนดังไฟแผนเขา
26:15วิญญาณจงปุกชีกพึ้ง
26:17ลงนรกเอาเองจริง
26:25เจ้ากล้าและเมิดคำสาบานของข้าหนึ่ง
26:28เจ้ามีจิตราค่ะ
26:29เจ้าหลงละใครบอกมา
26:35ยังพอเลยค่ะเธอ
26:37ข้าแพร์มักเธอไปแล้ว
26:40ข้ารักครู รักจุดหัวใจ
26:43ข้าแพร์มันโธษย
26:47เจ้ากล้าคิดอังก็สมถึงเพียงนี้
26:54ข้าพิษหังดีตัวเจ้า
26:56ใครอยู่ข้างหน้าข้ามานี่
26:58เอาตัวมันไปทิ้งที่เชิงเขา
27:03นับจากนี้มันไม่ใช่สิทธิ์ของค่าอีกต่อไป
27:06ไม่ใช่ต่อไป
27:09ย่า Devilarda
27:12ค่ะ..ชาอยู่ที่นี่ บาตังเสด academia
27:15ชีวิตค้าไม่มีใครแล้ 발�ราจกขรู
27:17ต้าคาลงเขาไป
27:18ชีวิตค้าคงไม่รอด
27:20revealing
27:21そうそうอันนี้ก็รับคุต
27:23เอามันไปทิ้ง
27:25เก็บเป็นจะตาย enm allt
27:26ของมัน
27:27grinding
27:36ไม่ ไม่ ไม่...
27:56มีอะไร
28:03ไม่มีรัก ไม่มีแรง
28:06เวลาผ่านไม้นี่ มาอยู่ที่นี่ได้เยี่ย่งอะไร
28:09ไม่ความรักพลาด Nepalans across here
28:11voorkasขอฉัน кот้น bettingคี่ bias
28:14ไม่ความรักเอามา พรตีเห Mutter
28:17เป็นอะไร
28:18แต่ฉันชอบพระโความ unosมากก่ายอีกนะ
28:20เจ้าคะ
28:22ชีวิตที่ไม่มีรัก คือชีวิตที่ไม่มีอะไรเลย
28:27แผ่นไม้พวกนั้น ที่เขียนต่อต้านเพราะครูใหญ่
28:33คือ ฝีมือแม่ครู
28:36ถึงเวลาที่ต้องเลือก
28:39มีชีวิตอยู่เพื่ออำนาจ
28:42หรือตายในอ้อมกอดของความรัก
28:56เย็นแหล่งได้มีชีวิตต่อไป
29:00เย็นไว้ ป着สิกาสตรงนี้
29:05ถึงเย็นหลัก จบขบพัมนาชิ Understanding
29:11เย็นไว้ ที่สหรือปลอดเกิดกัน
29:16เปลี่ยนเยอะ จะเป็นรุ่มกางขวận
29:20โอเค ทุกคนที่สิ
29:50เจ้าดีที่สุด
30:19เหมอสมที่สุด แต่วิชาขั้นสูงเช่นนี้
30:23จะมีคำสาบแช่งของครูที่รุ่นแรงว่าเดิมติดมาด้วย
30:29คำสาบแช่งหรือขอครับ
30:32ใช่ ครูโบราณต้องการให้สิตศืบต่อวิชาไม่ขาดซ้าย
30:37ก็เลยใส่คำสาบแช่งเอาไว้เพื่อให้ลูกสิตรแต่ละคน
30:41ได้บรรุถึงสมาธิขั้นสูงสุดโดยไม่ว็คแวะ
30:44ถ้าเจ้าตะบัตรสัตว์มีใจให้สตรี เจ้าจะเจ็บจนตาย
30:49ตายแบบทรมาณที่สุด
30:51กระผมกราบขอข้ามาเพราะคู่ใหญ่
30:55ขอให้เพราะคู่ใหญ่
30:59ถึงโปรดแม่ตากระผมด้วยเธอขอรับ
31:02ถึงเวลาที่ต้องเลือก
31:05มีชีวิตอยู่เพื่ออำนาจ
31:07หรือตายในอ้องกอดของความรัก
31:10มีชีวิตอยู่เพื่ออำนาจ
31:12หรือตาย
31:14ในอ้องกอดของความรัก
31:40ของความรัก
32:08ความรัก
32:38ความรัก
32:41พี่จักหาย
32:46ต้องไปไว้แล้วจักหาย
32:50ไปไว้แล้ว
32:52อย่าพูดดีอย่างนั้งหลุกไว้
32:53มองกำลังมีว่าผกใจพี่ที่อ่อน
33:00พี่เก็บตกไม้มาฝาส
33:11พี่แต่งงานกับเจ้า
33:26ก็แค่อุบาย
33:34ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้ครอบครองดวงแก้วจากฟ้า
33:46พี่รู้ว่าวันหนึ่งดวงแก้วต้องกลับคืนสู่สวันร์
33:54แต่ขอเวลาพี่อีกหน่อยไม่ได้หรือ
34:03คุณพี่
34:08คุณพี่
34:10คุณพี่อีกหน่อย
34:14ไม่
34:16ไม่
34:18ไม่
34:19ไม่
34:20ไม่
34:21ไม่
34:22มัน
34:46ให้มันสลักลึกลงไปในใจของน้อง
34:56แม่กระดูกกายของพี่จะแตกยับ
35:01แม่กล้ามเนื้อพี่จะร้อนดังไฟ
35:07แม่นาลกจะสูบวิญญาณของพี่ลงคุมที่เรืบที่สุดก็ตาม
35:11พี่ก็จะรักเจ้า
35:19จะใช้ชีวิตกับเจ้าตราบลมหายใจสุดท้ายของพี่
35:23เจ้ากำลังค้าพี่ให้ตาย
35:39เจ้ากำลังค้าพี่ให้ตาย
35:42เพราะรักเจ้าใจจะขาด
35:45ฉันนั้นตื่นขึ้นมาเถอะนะ
35:50พื้นขึ้นมาถัดนา
35:55พื้นขึ้นมาใจชีวิตร่วมกัน
36:01เจ้าตัวอุ่นของพี่
36:05แม่หิงคนนี้
36:07ใช้รักเป็นแรงหายใจ
36:11แม่หิงแบบนี้เกิดมาเพื่อรักคนอื่น
36:14ดังนั้นจะมีวิธีเดียว
36:17ที่จะเรียกให้แม่หิงฝื้นกลับคืนมา
36:20เหตุผลนั้นก็คือ
36:23รัก
36:25ต่อให้ดาว
36:28หมดฟ้ามากองข้างใด
36:32ก็เมื่อนนี้ข้างใดถ้ามันไร่เธอ
36:37เจอแค่วานงานทองข้างใด
36:41ก็ไม่มีความหมายเมื่อได้เจอ
36:44เพราะเธอ
36:46สังคันกว่าใคร
36:48ถอให้มีชีวิตเยือนยาวเท่าไหร่
36:53ไม่มีเธอ
36:55อยู่ต่อไปคงไม่สำคัญ
37:11ก็ชีวิตของฉันต้องการเพียงทั้งนั้น
37:15ไม่มีวันจะลืมเธอได้
37:18ไม่แค่ย้องที่ใครมาทานที่เธอ
37:25หากวันใดเจ้ามีจิตอย่างขึ้นมาครับ
37:41ปล่อยตัวปล่อยใจให้สตรี
37:44ขอกลามเนื้อทุกส่วนของเจ้า
37:46จงแตกจับ
37:47ขอวิญญาณจงถูกอีกถึง
37:50จงลงในรกอเวที
38:00เจ้ายอมรับรักเขามาในใจแล้ว
38:03ต่อไปนี้ ดอกภายจะช่วยเจ้าไม่ได้อีก
38:07เจ้าต้องกินยานี้
38:22เจ้าต้องนี้
38:37เจ้าต้องสวัสดี
38:52ขอบคุณขอรับไม่ครับ
39:02ขอบคุณขอรับไม่ครับ
39:07เจ้าจะดีขึ้นชั่วคราว
39:09จากนั้นจะมีช่วงเวลาเจ็บปวดสลับกันไปอย่างนี้
39:16เรา
39:19ก็ผมจะตายเมื่อไรขอรับ
39:23ไม่มีใครตอบได้
39:30อาคมกับผมจะเสื่อม
39:34ปลายเป็นคนธรรมดา
39:37เหมือนพี่ปลาย
39:41แล้วหลังจากนั้น
39:43พวกสตูก็จะดาหน้าเข้ามาข้ากับผม
39:47อย่างไม่ใช่ตอนนี้
39:49อาคมจะค่อยค่อยเสื่อม
39:52ยังมีเวลาอีกเป็นปี
39:56ฉะนั้นผมจะรีบจัดการปรับกระบท
39:58แล้วไปค้าให้แถนสีนิด
40:01ก็จะถึงวันนั้น
40:03ใช่แล้ว
40:05จงจำไว้ว่า
40:07ชีวิตมีทางออกเสมอ
40:10อย่ายอมแพ้
40:11แต่
40:13ต่อจากนี้
40:15จำนี่ใช่พลังอาคม
40:18จะเป็นพลังรัก
40:20แล้วเจ้าจะได้รู้ว่า
40:23พลังรักมีอำนาจเพียงใด
40:25พลังรับเพียงใด
40:55เป็นพลังมีอำนาจ
41:10วิตสุด hàngนี้
41:13ก็จะเป็นพลัง Atlas
41:16ของสุดวนอาคม
41:19ใช่เกรื่องสุด
41:22กราบขอพระคุณแม่ครูที่ช่วยชีวิตนะเจ้าค่ะ
41:32เมื่อว่านพูดแท่ไม่ได้ วันนี้นั่งได้แล้วเจ้าค่ะ
41:36พลังรักคือแรงยึดเนียว เป็นพลังที่มีอนุภาพสูงสุด
41:45เป็นทั้งจุดกำเนิด และจุดมุ่งหมายของชีวิตมนุษย์
41:50ท่านเป็นหมอที่เก่งกว่าหมอทุกคน ในอय USSธรานี้เลยเจ้าค่ะ
41:56ไม่ claro เจ้าค่ะ เห็นร้อยเอาบอกว่าคุณพี่ป่วย
42:03ป่วยเป็นอะไรหรือเจ้าค่ะ
42:07อีกสองทουςนั้น เดี๋ยวเขาก็หาย
42:10จุๆ ก็เป็นแบบนั้นไปหรือเจ้าค่ะ
42:12เมื่อเขาหาย เจ้ารองถามเขาดู
42:18เจ้าค่ะ
42:24แม่ชวรารอดหรือรอดได้ยังไงอ่ะ
42:38มีหมอวิเศษคนหนึ่งมารักษาให้เจ้าค่ะ
42:40เขาบอกว่าเมื่อเช้าเห็นแม่หญิงชวรา
42:42เดินออกไปใส่บาทที่ท่าน้ำเองได้แล้วนะเจ้าค่ะ
42:45เตอรอด้วย verse
42:50แค unfair
42:53พวกคนเร็วๆ ทำเสน่ใส่คนอื่น
42:57ทำไมนานรกไม่สั่งซอนม์บ้าง
43:00จริงเจ้าค่ะ เสียดาย
43:02ถ้ามันตายไปเสีย ท่านคุณจะได้ตื่นรู้
43:05หลุดออกจากคูณใส่ต่ำๆ
43:07คุณพี่หลงไหร่амทำเสน่ใส่ navy-n erg
43:10ไรไงค่าต้องช่วยคุณพี่ให้ได้
43:13บ้าจนทั่วบ้านะเจ้าค่ะ ไม่เจอต้อนสรพภัสนึกจริง ๆ Fire
43:18เข้าแล้ว ท่านไม่ใช้ต้นที่เราไม่อยู่หรัว
43:21หมายความไม่ไงเจ้าคะ ไม่นาย
43:25ค่ะคุยกับผู้อี่ยกมาหลายคน
43:27ของอาธรรณ์ก็เป็นแค่สิ่งของ
43:29รูปร่างหน้าตาอาจจะไม่เหมือนกัน
43:32แต่สิ่งสำคัญอยู่ที่อาคมตั้งหา
43:36เอา ไงเหรอ เจ้าค่ะ
43:39แล้วเราจะทำอย่างนั้นกันต่อดีเจ้าค่ะ
43:58เจ้า มา ไปที่นี่แล้ว
44:01ลองมา ลองมา
44:03ได้ ได้ ได้ ได้
44:08อ้าว
44:14อ่าว
44:15ต่ออีกนี้ ต่ออีกนี้
44:17เออ ขออีก
44:19ออนุภายมาก ๆ เลยจ้า
44:24หวนมาแล้วจ้า
44:29เอ้า หวน
44:31สบายไหมจ๊ะพี่ชา
44:33วันนี้เองอยู่ด้วยหรือ
44:35ฉัน่า อยากหาเงินให้ได้เยอะๆ ไปขอให้พ่อปูทำสนิให้
44:41ฉัน ยากมีผัวรวยบ้างอ่ะจ้ะ
44:44อ้อมม มันจะเป็นยากอะไรแล้ว
44:48มันก็มาเป็นเมียพี่คืนนี้เลย รวยคืนนี้ไปเลย ไม่ดีเหรอจ๊ะ
44:55อื้อ ทำเป็นพูดไปนะพี่ชา พี่ไม่ชอบฉันหรอกฉันมันแก่แล้ว
45:03เออ พี่ชา แล้วไอ้ต้นสลพัศนึกเนี่ย มันมีอย่างเดียวหรือ
45:11มันอยู่ที่ต้นไม้ที่ไหนแล้ว
45:16มันอยู่ที่อาคมของพ่อปูกมากกว่า
45:20ถึงว่า แล้วที่ชายไปอ่ะจ๊ะ มันมีต้นอะไรบ้างเหรอจ๊ะ ที่มันเห็นผลชงัด
45:27ก็มีต้นใบเตยหอมจันที่ให้ผลชงัดกว่าต้นอื่นนะ
45:33แต่ว่ามันหายยาก
45:35พ่อปูเขาเก็บไว้ให้สำหรับคนที่พิเศษจริง ๆ เท่านั้น
45:39ไปเตยหอมจันรึด
45:42ใช่จ๊ะ
45:50พี่ว่าไปเข้าห้องกับพี่ตอนนี้เลย
45:54แล้วรวยบริกันคืนนี้เลยนะจ๊ะ
45:56ปันจ้ะ
45:58ปันจ้ะ
45:59ปันจ้ะ
46:00ปัน
46:01ไปแล้ว
46:03เรียบรอไปดี
46:04ก็ตามเราอ่ะ
46:06ในทีนสักกินเลยสุดแล้วไปเลย
46:08เราไม่มีทันสุดในร้อนเมียน่า
46:16เฮ้ย ไปกันหอดิ่งไปดี
46:19คุณพี่
46:21หายดีแล้วหรือเจ้าค่ะ
46:23คุณพี่
46:25หายดีแล้วเจ้าค่ะ
46:27คุณพี่
46:29หายดีแล้วเจ้าค่ะ
46:31คุณพี่
46:33หายดีแล้วเจ้าค่ะ
46:35คุณพี่
46:43คุณพี่
46:45หายดีแล้วเจ้าค่ะ
46:47อืม
46:49แล้วหรือเจ้าค่ะ
46:51อืม
47:07น้องถามแม่ครูแล้วแต่ท่านว่า
47:09ให้น้องประถามคุณพี่
47:13เพราะอะไรหรือเจ้าค่ะ
47:15เป็นอังลือเทียวกันไหม
47:45ออกใหม่
47:59ออกใหม่
48:13นี่น้าที่สู่ป่าชีวิตเกาสู่ชีวิตใหม่
48:17ออกใหม่จังเป็นของที่สวยที่สุดในโลก
48:27สวยที่สุด
48:31ในเวลาอันสันสัน
48:45สวยให้ทุนโลกออกไป
48:47เพราะจากไปในเวลาอันโรดเร็ว
48:51ก็จะหักไปในเวลาอันโรดเร็ว
49:21คแตกกที่สุดแกจะยกต้องการด้วย
49:25มาเจ้า
49:27ข้อที่สุดท้าย
49:31บางที่สุดท้าย
49:37บางที่สุดท้าย
49:39ที่เป็นเหมือนอาชีนีหูนอกไม่
49:57คือจะตากัมออกพี่
50:02น้องไม่เคยมาที่พี่เลยป่ะค่ะ
50:17น้องไม่เคยมาที่พี่เลยป่ะค่ะ
50:21จะเห็นดอกพายนั่นไหม
50:32เหมือนที่คุณพี่เคยปกไว้
50:36เมื่อใดที่ดอกพายแบ่งบ้าน
50:47มันเป็นสัญญาณว่ากรอบพายนั่นกำลังจะตาย
50:54ชีวิตพี่ก็เหมือนต้นไภกรอนี่
50:58ไม่ได้ที่ความรักแบ่งบ้าน
51:03พี่เขากำลังจะตาย
51:09ตาย
51:23ที่สาดบานกับครู
51:24ถึงตายเลยหรือเจ้าค่ะ
51:28คำสาบานกับครู ถึงใต้เลยหรือเจ้าค่ะ
51:39ฉันเราคงหายไปเลยเจ้าตัวอุ่นของพี่
51:43พี่เลือกไหมครับ ร้อยใช่ชนะหรือจะสู้ ได้อยู่ผู้เขียนกัน
51:55ไม่เอาเจ้าค่ะ ถ้าคุณพี่ตายไปแล้วน้องจะอยู่ในเย้งอะไรล่ะเจ้าค่ะ
52:10จะอยู่ในเย้งอะไร
52:15มีชีวิตมากมายที่เข้ามา มาอยู่เพื่อตัวเอง ไม่ได้อยู่เพื่อใคร
52:25ไม่ได้เปล่งบ้านเพราะรักใครสะคน ถ้าพี่
52:31พี่เนี่ยรักเจ้า
52:35ชีวิตนี้คุมแล้ว
52:38ตายยังไง ตายเมื่อไหร่ ตายยังไงเจ้าค่ะ
52:52ไม่ใช่เวลานร้ายนี้หรอกมา อย่าหวงเลย
52:57ไม่
53:00ไม่ ไม่เจ้าค่ะ ไม่อย่า
53:03ความทางยุ่นทำเสมอแม่ว่า
53:06ทุกชีวิต
53:12ไม่เห็นคนที่รับรักตาย
53:16ไม่แต่น้อง ความไม่ใช่คอยกเว้น
53:19พอยุกเว้น
53:34มันต้องให้ไม่บอกกันก็
53:42น้องต้องให้หลีไปให้ใครสับหน้า
53:45สุดไม่มีวันมาสมิทเศรมกับคุณพี่
53:49ทำไมคุณพี่ไม่บอกน้องกด breastsแคลม
53:52มีเว๊ด้วยกลายพี่เคยทำนามแล้ว
53:55แต่พี่ที่ความรักมันถูกขลังอยู่
53:58มันคือที่ใจต่างหากนะว่า
54:01ถ้าเจ้าจะหียังไง
54:07คุณพี่ปล่ายน้องก็ไม่อยู่นะ Men
54:11ไม่ ยัง column
54:12ตัวความสวยงานของดอกไม้ด้วยกันก่อนเธอนะ
54:17อย่าเพิ่งลองหายเลย
54:22อยู่ในกันยังนี้ความสุขก่อนเธอ
54:29เจ้าตัวอุ่นของเธอ
54:31นี่
54:35เจ้าตัวอุ่นของเธอ
54:50เจ้าตัวอุ่นของเธอ
54:56อุ่น
55:21อีชันจะใช้น้ำนี้
55:23เพื่อพิสุขวว่าใบเติลในกระบูงคืนของอาคม
55:27ถ้าใบเติลนี้เปลี่ยนเป็นสีดำ
55:29คุณพี่ต้องเล القับแม้หญิงชั่วรานะเจ้าคะ
55:35คุณพี่
55:36หรือว่าเราจะดูลทำเ่ศังแผ่จีงๆเจ้าคะ
55:39ตามหาคนที่อายแสนค่ามทำร้าย
55:41ฉันต้องทำให้ทุกคนรู้ว่าคนที่เปิดเครื่องไอ้ชั่วนัน
55:45cine pastiหรือว่า promotional level
55:48- ถ้าผมปล่อยข้าออกไปหรือขอรับ?
55:50- ใช่
55:51- ข้ามงานขึ้นหมอ?
55:55- น้อยมันมาแล้ว?
55:57- น้อยมา
55:58- ผีรองทุกไม่ได้หรือเจ้าคะ?
56:00- พ่อใช่น่ะสิ
56:01- หมอนน้อยแล้วใช่?
56:02- มันข้าก็...
56:03- ผีน้อยหรือ?
56:05- คนอะไรใจขออามาหิตนัก ข้าท้าของตัวเองได้ลงคอ?
56:08- มีแต่เองของนั้นที่รู้ไว้เจิม
56:11- ปลอบรอม ด้วยจริง
56:14- ผ่านไม้พวกนั้น
56:16- ที่เขียนต่อต้านพวกครูรู้ใหญ่
56:19- ครูรู้ใหญ่
56:21- กรับขอบคุณนะชีเธอค่ะ
56:25- ไม่ครู
56:27- อักแล้วคุณที่ไหนไหนไหน
56:29- อ้าว
56:32- อ้าว
56:33- อ้าว
56:36- ไม่จะขอบคุณของแรกร่ะ
56:39- ลมพะกลิ่นดอกไม้
56:45- ปกปวนห้องนานเพียงใด
56:48- ไม่อยู่นี้รัง
56:53- แต่รักในใจฉัน
56:58- ผลิบานเนื้อการเวลา
57:01- เฝ้ารอแค่เธอ
57:06- อ้าว
57:12- อ้าว
Recommended
39:07
|
Up next
57:11
56:56
40:34
47:15
58:23
39:57
42:50
39:50
53:07
56:43
46:51
1:02:47
42:15
53:01
43:13