หนังสั้น คนจรจัด ทำอาหารอยู่ข้างดีๆ กลายมาเป็นเชฟโรงแรม

เซอร์ไพร๊ซ์ ชาแนล

ดู หนังสั้น คนจรจัด ทำอาหารอยู่ข้างดีๆ กลายมาเป็นเชฟโรงแรม - เซอร์ไพร๊ซ์ ชาแนล บน Dailymotion

Transcript

00:00คุณพ่อค่ะ

00:02มีความไม่ชอบมาพากล

00:04ในการสมัครเชฟของงูแรมเราในครั้งนี้ค่ะ

00:07ความไม่ชอบมาพากลอะไรแล้วลูก

00:23มีคนใช้เส้นสาย

00:25ล็อกที่ตำแหน่งเชฟ

00:27ทำให้ไม่มีใครกล้าที่จะเข้ามาสมัครค่ะ

00:30คุณพ่อค่ะ

00:34บิมไม่รู้เรื่องนะคะ

00:36แล้วบิมก็ไม่ผิด

00:38ที่บิมเกิดมาเป็นลูกสาวของคุณไหน

00:40จุ่มพวกว้างขวาง

00:42ยังไงบิมก็อยากให้คุณลุงชัด

00:45เปิดใจยอมรับฝีมือบิมดูนะคะ

00:55โอเค

00:56ในเมื่อไม่มีใครมาสมัคร

00:58มันก็อยู่ที่ทำละ

01:00ที่จะให้หนูบิมเป็นเชษ

01:06ขอบคุณค่ะ คุณลุงชัด

01:08ไม่อยู่ที่ทำเหรอค่ะ

01:10เพื่อหนูเขาเก่งมาก

01:12เขาจะมาสมัคร

01:14แต่เขากลัวข้อบคัวเขาโดดร้อน

01:16เขากลัวในใกล้จะมาสมัครค่ะ

01:18แล้วหนูคิดว่าควรจะทำยังไงดี

01:20หนูขอเวลาสักคู่ค่ะ

01:22หนูจะไปตามเพื่อนให้มาแข็งค่ะ

01:24หนูขอเวลาสักคู่ค่ะ

01:26หนูจะไปตามเพื่อนให้มาแข็งค่ะ

01:28ก็ได้

01:42แฟดี

01:44หนูโอเคค่ะคุณลุงชัด

01:46หนูไปพาเพื่อนมาร่วมแข็งได้เลย

01:48ค่ะคุณพ่อ

01:50ไม่กล้าหรอก

01:52ใครๆเขาก็รู้จักคุณจุม

01:54ฉันไม่อยากให้ครอบกัวเดิดร้อน

01:56แต่เงินเดือนแพงนะ

01:58และอีกอย่าง

02:00แกก็มีสีมือด้วย

02:02ไม่เอาอะ

02:04ฉันไม่กล้า

02:06แค่นี้นะ

02:08แต่เงินเดือนแพงนะ

02:10และอีกอย่าง

02:11แกก็มีสีมือด้วย

02:13ไม่เอาอะ

02:14ฉันไม่กล้า

02:15แค่นี้นะ

02:16เอา

02:17เดี๋ยวสิวัน

02:18วัน

02:19วัน

02:20เฮ้ย

02:21วากสายซะและ

02:23เฮ้ย

02:25แล้วทีนี้

02:26ฉันจะไปหาใครมาแทนเนี่ย

02:28เฮ้ย

02:38เฮ้ย

02:40หอม

02:42สูกไว้อย่างมีว

02:46น่าจะสูกไว้แหละ

02:49อุมอมี

02:52หวานเจียบ

02:54อุมอมี

02:56หวานเจียบ

02:58ได้ไม่ใช่

03:00จริง

03:02อุมอมี

03:04หวานเหมือ

03:06จริง

03:08อันนี้

03:12อันนี้

03:13หวาน

03:14หวาน

03:17อันนี้

03:19จะไปสาม

03:22นี่

03:23โดย

03:25ว่า แก้แปลขอมาจากไหนเนี่ย

03:29ไปขอลงตามา เดี๋ยวต้องออกออกมาคืนเข้าด้วยเนี่ย

03:45โฮ นี่มันเหมือนสเต็คของบูดฝรั่งผู้ดีเขากินกันเลยนะเนี่ย

03:50ฉันก็ดัดแปลงสูงแล้วจากฝรั่งนี้แหละ

03:54น่ากินจัด

03:56น่ากินก็จัดอะไรดิเพื่อน

03:58ได้ ได้ ได้

04:09เฮ้ย เดี๋ยว

04:11อะไร

04:14นี่ ต้องกินกับมะเขือเทศถึงจะเข้ากัน

04:18จริงหรือเปล่า

04:19จริง ต้องดู

04:24เห็นไหมล่ะ บอกแล้ว

04:26เห็นไหมล่ะ บอกแล้ว

04:28เฮ้ย

04:30เฮ้ย

04:32เฮ้ย

04:34เฮ้ย

04:36เห็นไหมล่ะ บอกแล้ว

04:38เห็นไหมล่ะ บอกแล้ว

05:08พลังกันนะ

05:12นี้พลังดูentlyน่ะ มากติไปร้อย

05:16บอก พลังกันกลัว

05:33อืม ของจริง เห็นไหมล่ะ

05:40เอ่อ ขอโทษนะคะ

05:43ฉันขอลองชิมหน่วยได้ไหมคะ

05:46กินมันหอมมากเลยค่ะ

05:48ได้ครับ

05:51มิล เอาสเต็คสู่ด้ำตกหมู

05:54ให้คนสวยเขากินหน่อยพี่

05:56เผื่อเขาจะจิดใจ

05:57เอ่อ อ๋อ ได้ครับ

06:01ได้ครับ

06:04รอเป็นหนึ่งนะครับคุณสวย

06:06ค่ะ

06:08นี่ครับ

06:10ขอบคุณค่ะ

06:24เอ่อ เป็นไงไหมครับ

06:27อืม อร่อยมาก

06:29อืม อร่อยมาก

06:37นี่นาย

06:38ครับ

06:40นายช่วยไปเป็นเชสทุ่งแรมฉันหน่อยได้ไหม

06:43เอ่อ ผมไม่ไปเหรอครับ

06:48ผมไม่อยากไปบุ่นไว้กับทางรงแรม

06:51แต่อย่างผมก็เป็นคนจรจัดด้วย

06:54แต่ฉันว่าน่าจะไปนะเพื่อน

06:56มันเป็นโอกาสนะ

06:57ไม่แน่ เราอาจจะได้มีอาชีพเป็นตัวเป็นตัวนกันสักที

07:01พี่

07:10ถึงไปก็ไม่แน่ใจว่าเชิญนัดหรือเปล่า

07:13ฉันมันก็แค่คุณที่จำสุดอาหารนับประยุคเอง

07:16ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้น

07:18เรื่องนั้นมันไม่ได้สำคัญหรอก

07:21ฉันว่านายมีพรสวรรร

07:24ฉันเชื่อว่านายทำได้

07:26ได้

07:41ก็ได้ครับ ผมลองแข็งก็ได้ครับ

07:56อะไรนะ ถูกเข้าคนจ้อนจressingมาแข็งแล้วเหรอ

08:01ใช่ค่ะคุณพ่อ

08:03แต่ว่าการทำแบบนี้เหมือนกับการดูถูลงแหลมเหรอ

08:07คนทำอาหารมันอยู่ที่ฝี่มือ

08:10ไม่ใช่รูปหลักภายนอกนะคะ

08:12แล้วคนที่หนูพามามันก็คื另外 มันคือโคท feasของหนู

08:17ขอให้คุณพ่อเปิดใจ

08:20เหมือนที่เปิดใจให้คุณบีบรู้ของคุณจุบด้วยนะคะ

08:23ก่อนได้

08:29พ่อจะคอยดู

08:31ขอบพุทธของพ่อ

08:43ไม่คิดไม่ฝั่นเลยเนี่ย

08:45ว่าชาตินี้จะได้ใส่สือเขาด้วย

08:47ใช่ เพ้าขอบคุณออกมามากเลยนะ

08:49ได้หาสุขนะพวกเราใส่

08:51จริง

08:52เป็นไง

08:54หลอไหม

08:55หลอแล้ว

08:56คุณแม่นอนอยู่แล้ว

09:00คนเทศ

09:08นี่

09:10พวกนายรู้ไหม

09:12ว่าคุณแม่ฉันเป็นใคร

09:16ไม่รู้ครับ

09:18คุณแม่ฉันเป็นคุณนาย

09:20เป็นคนกว้างขวาง

09:22ถ้าพวกนายไม่อยากให้ข้อบคุณเดิดร้อน

09:24ก็รีบถอนตัวไปซะ

09:26ผมไม่มีข้อบคุณครับ

09:28รวมผมแร่อออกป้านตั้งแต่เด็กๆ

09:30เออ

09:32แต่ว่าถ้าจะไปจัดการรวมผม

09:34ก็ได้นะครับ

09:36เดี๋ยวผมส่งที่อยู่ไม่ให้

09:38ส่วนผมก็กำพามาตั้งแต่เด็กๆ

09:40ไม่ได้เดียวอะไรหรอกครับ

09:42พวกคนจ้อนจัด

09:44เป็นคนจ้อนจัดทำอาหารอยู่ข้างทานก็ดีอีกแล้ว

09:46คิดอยากจะมาเป็นเช็คของโรงแรม

09:48ไฟสูงเกิดไปหรือเปล่า

09:50ทานก็ดีอีกแล้ว

09:52คิดอยากจะมาเป็นเช็คของโรงแรม

09:54ไฟสูงเกิดไปหรือเปล่า

09:59พวกเราได้รับโอกาณไปจากพวกนอม

10:01พวกเราจะทำให้นี้ที่สุดครับ

10:07อุ๊ย

10:08ให้มันได้อย่างนี้สิเพื่อ

10:10อย่างนี้มันใช่เยอะ

10:13ก็ตามนั้นแหละครับ

10:15กูไม่อีก

10:20ลูกสาวฉันต้องชนะเท่านั้น

10:24ไม่งั้นบริสันคุณตีปัญหาแน่

10:28แม่นูของบิมคือ

10:44สเต็คหมู่ดับเบอร์เบอร์ค่ะ

10:48ส่วนของผมเป็นสเต็คซอสน้ำตกหมูครับ

11:02งั้นเรามาชิ้นกันเลยดีกว่าค่ะคุณพ่อ

11:13เอาสิลูก

11:14เริ่มจากเมนูสเต็คหมูดับเบอร์เบอร์เบอร์ของคุณดีมก่อนเลยนะคะ

11:43ต่อไปเป็นสเต็คซอสน้ำตกหมูของคุณมิ้วค่ะ

12:13คุณแม้ค่ะเดี๋ยวเราลองฟังผลพร้อมกันเลยดีกว่าค่ะ

12:19ดีมอยากให้คุณแม้ได้ยินชัดๆ ว่าใครจะเป็นผู้ชนะค่ะ

12:25ได้จะรู้ ถ้าหนูเอาโทรศัพท์ไปว่าใกล้ๆให้แม่ที แม้จะได้ฝั่งผลด้วย

12:33ได้ค่ะคุณแม้

12:39คุณรุงชัดค่ะ คุณแม้บอกว่าขอฟังผลด้วยนะคะ

12:43ฉันขอฟังผลด้วยนะคะ

12:49ฉันขอฟังผลด้วยคนนับค่ะ

12:51หลังจากที่ฉันชีมมาหาที่สองการแล้ว

13:11ผลสรุปก็คือ

13:14คุณมิ้วไปพูดชนะครับ

13:33มันแบบนี้ไม่ได้ยังไงน่ะ

13:38มันแบบนี้ไม่ได้ยังไงน่ะ

13:40คุณแม้

13:44ก้าหักหน้าชัดขนาดสึ่งเลยหรอ

13:46อย่าให้พูดรีมสัตว์คุณเตรียมตัวเดือนร้อนได้เลย

13:52เก็บคำขูงคุณไว้

13:54แล้วพาลูกสาวให้สมักงานที่อื่น

13:56ที่นี่ไม่ตอนละคนแบบพวกคุณ

14:00เชิญคุณหรอไปอย่างบัยสามผมได้แล้ว

14:02คุณแม้ ฉันไม่หักดูเลย

14:08คุณแม้ คุณแม้ คุณแม้ คุณแม้

14:22ยินดีด้วยนะ

14:24ฉันรับนั้นทั้งสองคนเป็นเชฟที่ตรงแรมแล้วนะ

14:28จริงหรอครับ

14:30ก็จริงสิ

14:32คนครับ ในที่สุด

14:34เราก็มีงานทำกันแล้ว

14:38ที่สุด

14:40ในที่สุด เราก็ได้เจอกันอีกครั้งนะออม

15:05ไหนฝันว่าอยากเป็นแอร์โฮสเศษ ตามแฟนเธอไปไง

15:20เออ เดียนจบแล้วอยากไปทำงานอะไรกันเหรอ

15:26ฉันอยากเป็นแอร์โฮสเศษ ฉันฝันว่าอยากเป็นนางฟ้าอยู่บนเครื่องบิน

15:33หือ อยากเป็นนางฟ้าสด้วย ไฟสูงกันเนี่ย

15:43สนายมิ้ว

15:46ส่วนเรา เราอยากจะไม่เป็นแอร์มาเชิล

15:51ตำรวจอากาศนั่นเหรอ

15:53ใช่

15:54เฮ้ย ถ้างนั้นก็ได้สายคันบินดีกันนะสิ

16:03ถ้าได้อยู่สายการบินเดียวกันก็ดีนะสิ

16:06จะได้คอยดูแลออม

16:08มิ้ว

16:11นต่อ

16:17มิ้ว

16:19มิ้ว

16:21มิ้ว

16:23มิ้ว

16:25นต่อ

16:27มิ้ว

16:29อีกสาร ฉันไม่จำเป็นต้องเปิดหรอก

16:45เพราะฉัน รู้ตั้งแต่เธอยื่นไปสมัครแล้ว

16:49อีกอย่าง ฉันก็เป็นคนขอคุณต้นข้าวเองแหละ

16:54ว่าให้รับเธอเข้ามา

16:56และในนี้มันก็เขียนว่า

16:58อยู่ที่ผู้จัดการรีสอน พิจรณาตำแหน่งของเธอ

17:12นับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป

17:14เธอจะทำงานเป็นพนักงานรีสอน

17:17ในตำแหน่ง แม่บ้าน

17:28นับตั้งแต่วินาทีนี้

17:32นับตั้งแต่วินาทีนี้

17:42ลุง

18:00พอแล้วค่ะ สะอาดแล้วไปพักกันเธอค่ะ

18:02จ้า

18:04มา เดี๋ยวหนูถือให้ค่ะ

18:06ขอบใจจ้ะ

18:08มา เดี๋ยวหนูถือให้ค่ะ

18:10ขอบใจจ้ะ

18:12เฮ้ย จะเข้าอยู่ที่เหล็กไม่รู้

18:28เฮ้ย ไม่รู้

18:54ชื่นใจ

18:58เฮ้ย

19:00เฮ้ย

19:06อะไรเนี่ยบีม

19:08คุณบีม

19:10เรียกฉันใหม่

19:14ค่ะ

19:16คุณบีม

19:18เป็นแม่บ้านภาษาอะไร

19:20เห็นไหม

19:22รีสอบเงียงสบกระปุกอยู่เลย

19:24คุณบีมัน

19:38คุณบีมัน

19:40ทิ้นจะเป็นแอนโฮสเตต

19:54ฝันสูงจักนะ

19:56อยู่กับดินกับโทนแบบนี้แหละ

19:58เหมาะสุ่มแล้ว

20:01ได้ข่าว่าแฟนของเธอ

20:05ก็ไม่ได้เป็น Air Marsale

20:06อย่างที่ไฟฟันเหมือนกันสิ

20:08ฉันว่า

20:10ก็ไม่ต่างกับเธอหรอก

20:11มีแต่ฉันเท่านั้นแหละ

20:13ที่ได้เป็นหลุ่มผู้จักรารรีสอล

20:15ตามที่ไฟฟัน

20:16นี่แหละนะที่เค้าว่า

20:23แข็งเรื้อแข็งพาย

20:25มันยักแข่งกันได้

20:27แต่แข่งบุญแข่งบารมีวาสนา

20:30มันแข่งกันไม่ได้หรอกออมเอ้ย

20:55ทำให้มันเสร็จก่อนเลิกงานด้วยล่ะ

21:13พอ

21:29นิล

21:41กลับมาแล้วหรือลูก

21:47ครับพ่อ

22:11มิล

22:14มิล

22:20นี่นายเป็น...

22:22นายร้อยเหรอ

22:24ใช่

22:25เราสอบแอร์มาเชิลไม่ได้

22:27แต่เราสอบติดนายร้อยแทน

22:30อุ๊ย

22:32นี่เลย

22:34แบบนี้

22:37นายร้อยก็ต้องคู่กับผู้จัดดานรีสอบแบบนี้นะสิ

22:42ขอโทษเลยนะบีม

22:44เรามีแฟนแล้ว

22:49ห้ะ

22:50แผน

22:52ใครอ่ะมิล

22:54ก็...

22:58ออกไง

23:02ห้อ...

23:04ไม่บ้านดีนะ

23:07หือ...ไม่บ้าน

23:10อ้าว...อออม

23:11แต่งตัวอะไรเนี่ย

23:15ไม่มีอะไรหรอก

23:16เราแค่อยากจะลองใจใครบางคนเฉยๆ

23:20เลยไม่ได้บอกว่าเป็นใคร

23:28ใคร...

23:29แก่เป็นใคร

23:32ออมเขาเป็น...

23:33เจ้าของรีสอนนี้ยังไงล่ะ

23:36วันนี้เราก็ตั้งใจจะมาแทนความยิดีกออมเขานี้แหละ

23:42แล้วถ้าเธอไม่เชื่อ

23:44ฉันให้คุณต้นข้าวเลขาของฉัน

23:46ส่งเมลไปให้เธอแล้วแหละ

23:48แล้วแหละ

23:58ออม...เราขอโทษนะ...เราไม่เป็นไปแล้ว...

24:02เราไม่เป็นไปแล้ว...

24:04ออกอย่าให้เราออกเลยนะ...เราไม่เพื่อนกันนะ...

24:06เราออกนะ...

24:08ได้สิ

24:10ในฐานะที่เราเคยเป็นเพื่อนกัน...

24:14ฉันจะให้เธอทำงานในตำแหน่ง...

24:18แม่บ้าน

24:20แม่บ้าน...

24:22โอเคไหม

24:24โอเคก็ได้...

24:26จะทำรีบทแหละ...

24:28ทำรีบทแหละ...

24:30ขอแค่มีงานทำ...

24:32เอาก็เอาก็เอา...

24:34จากน้อยก็ไม่ปกกัน...

24:36เฮ้ย...

24:38เฮ้ย...

24:52แค่เธอในยิ้มแค้นั้น...

24:54มันก็ทำให้ยิดไปไกล

24:56ยิ้มแค่นั้น...

24:58เธอก็ทำฉันใจละลาย...

25:00ยิ้มแค่นี้...

25:02ก็เก็บไปฝันตั้งมากตั้งไง...

25:04ได้โปรดเธอยิ้มอีกทีได้ไหม...

25:06จะหากว่าเธอนั้นมีใจ...

25:08ถ้าให้แค่มองดูเธอ...

25:10หรือยิ้มก็คงจะทำไม่ได้...

25:12เราจะปล่อยให้เธอเดินผ่าน...

Category

Transcript

Recommended