Category
😹
FunTranscript
00:00สวัสดีครับ
00:09ขอตอนรับเขาสูงท่านเล่ามาชั่นแน่ว
00:14วันนี้เสนอเรื่อง
00:15ตำนานเมืองรับแหล
00:18ขอคลหนึ่งแชร์หนึ่งไล่
00:21เพื่อเป็นกำลังใจให้กับพวกเราทีงานด้วยนะครับ
00:30ครั้งหนึ่งในอดิตการมีชายชาเมืองทุงยังคนหนึ่ง
00:34ได้ลงเข้าไปในเขตปาก
00:36ซึ่งเป็นพื้นที่ที่ตนไม่ค่อยคุ้นตาเท่าไรนัก
00:39พอเดินไปได้ไม่ไกลเท่าไร
00:41สายตาของชายหนุ่มก็เหลือไปเห็นหญิงสาวหลายคน
00:45กำลังเดินออกมาจากชายปากข้างหน้า
00:48ในมือของพวกเธอมีใบไม้คนละบาย
00:50ใช้หนุ่มจึงหาที่ซ่อนก่อนที่พวกเธอจะรู้ตัว
00:54โดยที่เขาแอบมองพวกเธออยู่สักพัก
00:57ก่อนจะเห็นว่าหญิงสาวแต่ละคน
01:00นำใบไม้ที่มีอยู่ไปซ่อนตามจุดต่างๆ
01:03ก่อนจะเดินเข้าเมืองตามกันไป
01:05ด้วยความสงสัยว่าหญิงสาวเหล่านั้นจะซ่อนใบไม้ไว้ทำไม
01:11ใช้หนุ่มจึงแอบหยิบใบไม้มาหนึ่งใบ
01:13จากนั้นก็กลับไปส่อนตัวตามเดิม
01:16รอจนกระทั่งหญิงสาวเหล่านั้นกลับมา
01:19หลังจากที่หญิงสาวพากันกลับมา
01:22ก็พากันมาเอาใบ้ไม้ที่ส่อนไว้
01:24และต่างคนต่างรีบกลับไป
01:26แต่ดูเหมือนใบ้ไม้ของหญิงสาวนางหนึ่งจะหายไป
01:30โดยที่เธอไม่รู้ว่า
01:32ใช้นุมเมืองถุ่งยังได้ขโมยไป
01:35ยิงสาวรู้สึกใจหายและนั่งร้องให้เสียใจ
01:39เพราะถ้าหากไม่มีใบไม้ใบนั้น
01:41เธอก็ไม่สามารถกลับเข้าไปในเมืองนั้นได้อีก
01:44เมื่อชายนุมที่แอบดูอยู่นานเห็นเหตุกันทั้งหมด
01:48เขาจึงออกมาจากทีซ่อน
01:50สร้างความตกใจให้กับยิงสาวไม่น้อย
01:53ก่อนที่ชายนุมจะสอบถามในเรื่องที่เขาอยากจะรู้
01:57กระทั่งได้ใจความว่า
01:59หญิงสาวนั้นเป็นคนที่มาจากเมืองลับแร่
02:03หญิงเรื่องเราที่ได้ฟังจากเธอ
02:07หญิงทำให้ชายนุมอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น
02:10ชายนุมจึงออกกุบายบอกแก่เธอว่า
02:13หากต้นสามารถช่วยเธอหาใบไม้เจอได้
02:16หญิงสาวตรงยอมพาเขาเขาเมืองลับแร่ไปด้วย
02:18เพราะชายนุมประทนาที่จะได้เห็นเมืองลับแร่สักครั้ง
02:23ตัวหญิงสาวเองก็ไร้ทางเลือกจึงจำยอมต่อขอเสนอ
02:28แต่ถ้ามีข้อแม้ จะจะทำได้ไหม
02:32ว่ามาสิ
02:34หากเจ้าเข้าไปที่เมืองค่า
02:38เจ้าจะต้องปฏิบัติตามสินทั้งห้าข้ออย่างเคร่งทัด
02:42ห้ามผู้จากโปรด โก้หกหลอกลวงด้วยเด็ดขาด
02:47ตกลง
02:49แม้ชายนุมจะแปลกใจอยู่นิดหน่อย แต่เขาก็ตอบตรงอย่างไม่ลังเล
02:54หลังจากนั้น ชายนุมก็ทำทีห้าใบไม้อยู่สักพัก
02:58ก่อนจะทำเป็นหาเจอ ทั้งคู่จึงเดินทางเข้าเมืองลับแร่ไปด้วยกัน
03:07ครั้นเมื่อมาถึงเมืองลับแร่ ชายนุมก็ต้องแปลกใจอีกครั้ง
03:11เมื่อหันมองไปทางไหน ก็เจอแต่เด็กและผู้หญิงเต็มไปหมด
03:16มอง flawed ผู้ชายเพียงสัตบคนก็หาไม่เจอ
03:19ถ้า ถามอะไรหน่อยสิ
03:22ทำไมถึงมีแต่ผู้หญิงแล้ว
03:24คนที่เจ้าเห็นอยู่ที่นี่
03:27ทุกคนเป็นคนที่จรักษาศัตรถวาจา
03:30อยู่ในสิรธรรมอันดี
03:32แต่ผู้ชายส่วนใหญ่จะไม่ค่อยประพฤษได้
03:36ทำให้ต้องออกจากเมืองรับแลไป
03:39และจะไม่สามารถกลับเข้ Sunshine
03:41เจ้าเองก็ระวังเกือดี ๆ เธอ
03:46หญิงสาวพาชัยนุมไปหามารดา ก่อนจะทำความรู้จักกัน
03:50ชัยนุมจึงขออาศัยอยู่ที่นี่ด้วย
03:52ซึ่งมารดาของหญิงสาวก็ไม่ได้ว่าอะไร
03:55ขอเพียงแต่ทำตามขอตกลงรักษาวาจาให้ได้
03:59ชัยนุมก็ตกปากรับคำเป็นอย่างดี
04:01และอาศัยอยู่กับสองแม่ลูกอย่างสงบ
04:06วิล่าผ่านไปไม่นานเท่าไร
04:08ชัยนุมก็ได้ตกลุ่มรักหญิงสาว โชคดีที่ทั้งคู่ต่างมีใจให้กัน
04:13เพราะเขาจึงก็คอยครบหาดูใจ โดยทุกอย่างอยู่ในสายตาของมันดาหญิงสาว
04:19และปฏิบัติในสีนในทํา กระทั่งทั้งคู่แต่งงานอยู่กินชั้นสามีพระยา
04:25จนกำเนิดบุทธชายหนึ่งคน ชัยนุมใช้ชีวิตที่เมืองลับแลยังมีความสุข
04:34กับพระยาเลยลูกน้อย กระทั่งเหตุกาน์ไม่ขาดฝันก็เกิดขึ้น
04:40เมื่อวันนึง ในคณะที่พระยาไม่อยู่บ้าน ชัยนุมต tapping leing ลูกอยู่คนเดียว
04:46บุทธชายที่อยู่ในไว้กำลังติดแม่ กลับกรองหายโยเย่เสียงดัง เอาแต่เรียกหาผู้เป็นแม่
04:52ไม่ว่าชัยนุมจะทำเช่นไร เด็กน้อยก็ไม่มีทีธ่า ว่าจะอยู่กรองเลย
04:58และทางฟูเป็นพ่อจนตรอกไร้ทางปรอบ kunneได้พลังปากต่อไป
05:14ชายนมพ estaba exc Indian
05:15ด้วยลืมไปว่าต้นได้ขมารณฑ์สัญญาเราไม่ร visionary
05:20ของการใช้ชีวิตอยู่ที่นี่
05:22แต่แ Hin LOOK
05:25หญิงสาวได้ยินทุกอย่างที่ชายนุมได้พูดออกไป
05:29หญิงชระรู้สึกโครดมากที่ชายนุมทำไม่ได้อย่างที่ว่าเอาไว้
05:34เธอรวจนกระทั่งลูกสาวกลับมาก่อนจะเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้เธอฟัง
05:43ทำไมพี่ทำแบบนี้?
05:46โทร...ไม่น่าเลย
05:49เมื่ออยิงสาวได้รู้เรื่องราวทั้งหมด ก็เสียใจมากที่ซามัีไม่รักสาจจะวาจ้า
05:55อะอุจสายู่กิ่งมendarมากแล้วแท็ ๆ ไม่น่าเกิดเรื่องแบบนี้ ต้นที่ฟ pronอย่างเด็กเลย
06:02เพื่อจิงสังให้ซามีออกไปจากเมืองละแผล และอย่าได้กลับเข้ามาอีก
06:07เพื่อเขาเข่าของเสเคลียงอาหารให้ซามีอย่างดี
06:10หวงทั้งกุฏหัวขมิน เลื้องอร่าม ใส่จนเต็มยามของสามี
06:15เมื่อจะแจงอะไรก็มีอะไรเรื่อปร้อยหมดแล้ว
06:18ชัยน้ำก็กรับขอขมาราโทษต่อมันดายิงสาว
06:22โดยหัวใจที่แสนอ่าไหล
06:24ก่อนจะจำใจเดินออกมา โดยหัวใจที่แตกสลาย
06:29ถึงจะเป็นห่วงลูกชายและพระยา ว่าจะอยู่จะกินยังไง
06:33แต่ก็ทำอะไรไปไม่ได้มากกว่านี่
06:36แม้จะเสียใจมาแค่ไหน แต่เพราะตัวรเมื่อนสัญญาที่ได้ให้เอาไว้
06:41จึงต้องจำใจยอมรับ และถอยออกมา
06:46ชายน้ำตัดใจ โมงหน้าเดือนทางกลับสู่ทุงยัง
06:50บ่านเกิดของตัวเอง
06:52แต่ในระหว่างที่เดินกลับ เขาก็รู้สึกหนักอึ่งไปทั้งบา
06:56ในข้างที่สภายามเอาไว้
06:58เขาคิดแค่ว่าคงเป็นเพราะข่าวของละคมิ่นที่ประยาเอาให้
07:03ชายนมจึงนำคมิ่นออกมาหย่นทิ้งไปบ้าง แต่ก็ยังพอลงเหลืออยู่
07:08ผลทางกลับบ้านยังคงยาวไกลนัก หากแต่ความหนักของถุงย่ามก็ยังคงนักนวงเท่าเดิม
07:15ทั้งที่ต้นแบงคมิ่นออกไปบางแล้ว
07:17ครานี้ชายนมจึงนำคมิ่นออกมาแล้วโยนทิ้งไปทั้งหมด
07:21แต่ก่อนที่เขาจะออกเดินทางต่อ
07:25หังกาก็เหลือไปเห็นว่า
07:27พวกหัวคมิ่นที่โยนทิ้งไปนั้น
07:29ก็งอกงามขึ้นมาเป็นลำต้นพันธี
07:32ส่วนหัวของคมิ่นก็จมลงไปในดิ้น
07:35โดยไม่ต้องคุดหลุมฝัง
07:38แต่ชายนมก็หาได้สนใจนัก
07:40เมื่อ лайเบาสบายขึ้น
07:42เขาจึงรีบออกเดินทางต่อ
07:44กระทั่งกลับมาถึงบ้านเมือง
07:46ที่ต้นเคยอัสไซอยู่
07:47เหล่าอยาดพี่น้องที่ยังมีชีวิต
07:50ก็กรูคมาถามไทยสรุฐ קสุดิบ
07:52ทั้งยังสงสัยว่า
07:54ชายนมไปทำอะไรที่ไหนมา
07:56หน้ากก็ยังดูเท่าเดิม
07:58ไม่ได้แก้ลงไปเลยสักนิต
08:00ทั้งที่หายตัวไปตั้ง 14 ปี
08:03จนอย่าสนิตไม่สหายบางคน
08:05ก็หลมหายตายจากกันไปบางแล้ว
08:08ฝ่ายใช้นมได้ยินก็ตกใจไม่น้อย
08:10ไม่คิดว่าเวลาที่ต้นใช้อยู่ในเมืองลับแล
08:13จะผ่านไปไว้มากขนาดนี้
08:16ที่จริง
08:17ฉันหายไปอยู่ที่เมืองลับแลมา
08:20ฉันมีเมียและลูกอยู่ที่นั่นด้วย
08:23ใช้นมได้เริ่มตัวเราเรื่องราว
08:26ตั้งแต่ rated เริ่ม ที่เขาได้พบเจอกับหญิงสาว
08:30กระทั่งได้เข้าไปในเมืองลับและ
08:32และอยู่กินกับคนที่นั่น
08:33จนเกิดเรื่องราว
08:35ที่ทําให้ต้องจําใจลาจากลูกกับเมี่ยมา
08:38และไม่สามารถกลับเข้าไปได้ญี่ย์
08:40เพราะตนทำปิดกจของที่นั่น
08:42โดยการพูดจากโหกหลอกلวง
08:44ชัยนมยังพยายามจะควรหาคมิ่นแสดงหลักผ่าน
08:48ทั้งบอกเราถึงความแปลกประหลาดของคมิ่น
08:51แต่ก็พึ่งนึกขึ้นได้ว่าตนเอาคมิ่นทิ้งระหว่างทางไปหมดแล้ว
08:56แต่อยู่ดีๆ มือที่กำลังควรหาคมิ่น
09:00กลับควรเจอกับของแข็งบางอย่าง
09:02ชัยนมจึงหยิบออกมาดู
09:04ปรากฏว่ามันคือต้องคำแท่งเหลืองอาร่ามสวยงาม
09:08ชับพลันชัยนมก็นึกถึงขมินที่ต้นทิ้งไปทันที
09:12ชัยนมรีบวกกลับไปทางเดิม
09:15เพื่อไปตามเก็บเอาขมินที่ทิ้งเอาไว
09:17แต่เมื่อพอมาถึงจุดที่ต้นทิ้งขมิน
09:20กลับพบว่าขมินได้เติบตัวเป็นขมินป่าไปหมดแล้ว
09:25ไร้วิเวลของต้องคำอย่างที่ต้นคิด
09:27ชายนมเดินขอตกกลับบ้านอย่างเสียใจในวัดสนาของตนเอง
09:33ได้พบเจอกับสิ่งที่ดีมากแล้วแท แท แต่เขากลับไม่รู้คุณค่า
09:39แม่ว่าหลังจากนั้นชายนมจะพยายามตามหาเมืองรับแหล่เท่าไรก็ไม่พบ
09:44ไม่ว่าจะมาดักิڑฐ relativelyเดิมที่เคยเชoaหญิงสาวก็ไม่พบเจออะไรทั้งนั้น
09:50เขารู้สึกเป็นกับหวนใจ Raspberry przek62 วาลูกเมียจะอยู่กันแบบไหน กินข้าวกันหรือยัง
09:56อีกทั้งความคิดถึงที่ถวมโท้นหรือในอบ แต่กลับทำอะไรไม่ได้
10:01คิดถึงอยากกอดอยากเจอแค่ไหน ก็ทำได้แค่พบเจอในความสงจำเท่านั้น
10:07กระทั่งชายนมรู้สึกเหนื่อยใจ และรวมเลิกความคิด
10:11ที่จะกลับไปในเมืองลับแหละ
10:14จนถึงช่วงที่ใช้นมปลงตกกับชีวิต
10:17เขาได้ออกบวดเป็นพระปฏิบัติธรรม
10:20ไปชั่วชีวิต
10:26และนั่นก็คือท่านเรามา
10:29เรื่องตำนานเมืองลับแหละ
10:34แล้วพบกันใหม่ท่านเรามาในต่อหน้า
10:38สำหรับวันนี้
10:40สวัสดีครับ
10:44สวัสดีครับ