- 5/27/2025
ราชบุตรเขยที่รัก พากย์ไทย EP.4
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30โปรดติดตามตอนต่อไป
01:00โปรดติดตามตอนต่อไป
01:30โปรดติดตามตอนต่อไป
02:00โปรดติดตามต่อไป
02:05ข้าคงต้องบอกความจริง
02:07ข้ายังคันในเมืองหลวงนั้นมีมาก
02:09หากเริ่มต้นยังไม่ระวัง ก็ยังจะไปต่อได้ยาก
02:13ยิ่งไปกว่านั้น บุรุษทำการค้าก็ละบากมากแล้ว
02:16แล้วยิ่งเป็นสตรี ก็คงละบากมากขึ้นไปอีก
02:19สตรีแล้วอย่างไร ลองทำอย่างเต็มที่ เดี๋ยวกว่าเอาเวลามานั่งลังเลนะ
02:23ท่านก็เห็นด้วยใช่ไหม
02:35เวลานี้ใกล้เที่ยงแล้ว
02:38ก่อนอื่นเลย ต้องช่วยได้ของว่างที่โดดเด็ดที่สุดในเมืองหลวง
02:43เวลาไม่อาจหวนคืน
02:53มืดเดียวบีบนวดจะเป็นสีหยกทั่วกัน ห้อดในน้ำมันจะเป็นสีเหลืองออร์
02:56ที่กล่ามานั้นคือขนมเหล่านี้
02:58แม่นางมิงซูลองกินดูสิ
03:00นั่นคือขนมเหล่านี้ แม่นางบิงซูลองกินดูสิ
03:06มันนี่คนเต็มร้านนี่นะ
03:09เดี๋ยวเอ่อ ขอน้ำชา
03:12อืม
03:15นี่มันอร่อยมากจริงๆ
03:18เอาจริงสิ
03:19คุณชายซ่องคิดว่า...
03:20ในเมืองหลวงนี้...
03:21ทำอะไรถึงได้เงินมากที่สุดเหรอ
03:24ได้เงินเหรอ
03:25อืม
03:26เรื่องค้าขาย...
03:27ข้ารู้ไม่มากนะ
03:28แต่ถ้าแ doivent้คลิปการให้แม่บอกแต่ท่ง นั้นธังพวกมันจะเข้าใจ
03:33ตอずคิด garlic ลดเข้าทาง ผ้าละฝั่ง หมด
03:38แล้วก็เสียฝันตั้งแมง ว่าขั้นแบบนั้น
03:41อยากปีชอบไป 그랬ที่ว่าเกิดubby get
03:45storytelling でетиที
03:48所以呢 กลามเกิดเก้าที่ๆ มาจากจุดก้อย
03:51พ่อตื่นซักแรกเพราะตนteabully ผมต้อง
03:55พวกเครื่องประดับราคาถูกที่ไม่สวยงาม ต่างมีคนซื้อไปหมินอย
04:00หลังจากฟังที่ท่านพูดแล้ว ก็จริงนะ บางทีขาอาจจะเริ่มจากตรงนี้
04:04ไม่ต้องรีบร้อน ค่อยๆคิดก็ได้
04:06เลี่ยนหรือไม่
04:07ไม่เลี่ยนเลย
04:10น้ำช่า
04:11มาแล้วเจ้าค่า
04:12อืมเดียวดู ได้ดำแบบถูกทีย่อยยืดๆ
04:16อืม ควมหนึ่งราบ
04:19อืมเป็นไง
04:21ได้ดำเสร็จก็เติมยมชาให้
04:25คนกุรีกุรีให้แล้ว
04:29เรียบร้อย
04:33สุขนี้อร่อยอย่าบอกใคร
04:37อ่า ความอร่อยไม่หนีหายสักหยด
04:41เธอนดื่มได้แปลงสบาย
04:43สุดยอดจริงๆ
04:45ท่านว่าในเมืองหลวงนี้
04:47แค่ดื่มชาก็ยังต้องมียอยืดยุกด้วย
04:49ถ้าไม่มีทักษะที่โดดเด่น
04:51ก็ยากจะตั้งตัวได้
04:53กิจการก็ต้องทำ
04:55ชีวิตก็ต้องอยู่ย่างสบาย
04:57ตอนนี้อย่าให้น้ำชาจากนับวัฒนชาติ
04:59ที่มีลีลาท้วยนี้ ต้องสูรเปล่าเลย
05:01เครื่องประดับรายการคุณภาพแย่ถึงเพียงนี้
05:05ข้าจะไปพูดกับพวกเขาให้รู้เรื่อง
05:07เหมือนจะเป็นชั่งซินนะ
05:09ไปดูกันเถอะ
05:11เหมือนจะเป็นช่องซินนะ ไปดูกันเถอะ
05:16- หลงจุ๊ก! หือ ว่าไง?
05:18ข้าซื้อเครื่องประดับจากด้านเจ้า ไม่เพียงแค่รูปแบบที่น่าขัน แต่ใช้ไปแค่สองบันก็พังเถอะ
05:24อือ แม่นางพูดนั้นเหมือนจะเป็นคนของแม่นางเถานะ พวกเราต้องเข้าไปช่วยนาง
05:29ช้าก่อน ดูสถานการณ์ก่อน
05:32อือ แม่นาง ที่มันพังเนี่ยเพราะท่านใช้ยังไม่ระวังต่างหาก
05:36เป็นเพราะของเจ้าไม่ดีต่างหาก พวกเจ้าต้องคืนเงินให้ข้า
05:39ไม่ เรื่องนี้มันยากเกินไป ข้าคืนให้ไม่ได้หรอก เสียใจด้วยนะ
05:42เอ๊ะ! นี่เจ้าทำเกินไปแล้วนะ ทั้งๆที่เป็นหามาจากพวกเจ้า
05:47เอ๊ะ เอ๊ะ แล้วนั่งสบายดี ขอบคุณแม่นางรูที่เป็นหวง
05:54ให้ข้าดูปิดปากผมฉินนี่ได้หรือไม่
05:56ช่วยดูหน่อยเถอะ นางทำพังเองแล้วหาว่าของข้าlier
06:00ไม่ได้พบหน้ากันหลายวันแล้ว แม่นางเถาเป็นอย่างไรบ้าง
06:04อ้าว นางสบายดี ขอบคุณแม่นางลูกที่เป็นห่วง
06:09ให้ข้าดูปินปากผมชิ้นนี้ได้หรือไม่
06:11ช่วยดูหน่อยเถอะ นางทำพังเองแล้วหาว่าของข้าไม่ดี
06:15ใช้ของไม่ระมาดระหว่าง
06:30อืม...
06:32เฮ้อ ฮือออ
06:50เออ...ชิ้นนี้เดินกันดีสิ
06:53จงลองดูก่อน แก้ปินให้เป็นชั้นนี้ดีหรือไม่
06:55อ่ะ เยี่ยมไปเลย งานฝีมือไม่สับซ้อน รูปแบบก็โดดเด่น
06:59ไข่มุกที่ล้อมรอบหินประการังมีมากเกินไป เอาออกสักสองสามเม็ดมาทำเป็นระยะ ช่วยขับความงามของหินประการังได้ และไข่มุกก็ไม่เสียความโดดเด่น ทั้งสง่าและเป็นเอกลักษณ์
07:10แหม สร้างสำนำมาได้ดีจริงๆ แม่นางวางใจเถอะ ตามภาพนี้ละ ข้าจะแก้เอามาให้เหมือนเปี๊ยบเลย
07:19ข้าว่าก็ดีเหมือนกัน เช่นนั้นก็ลองทำออกมาก่อนเถอะ
07:21โอ้ ไม่มีปัญหา อีกสองสามวันค่อยมารับของนะ สองบวกสามรวมเป็นห้า มาก่อนหน้าไม่ได้ของนะ
07:27วันนี้ต้องขอบคุณแม่นางมิงซูมาก แต่ว่าข้าต้องรีบกลับจวน คงต้องขอตัวก่อน
07:42ไม่คิดว่าแม่นางมิงซู จะมีพรสวรรค์ได้เครื่องประดับถึงเพียงนี้
07:46ก็ไม่รู้ว่าทำไม เพราะข้ามองก็รู้สึกว่ามันแก้ได้ ไม่คิดว่ามันจะพอใช้ได้
07:52ไม่ใช่แค่พอใช้ได้ จากที่ข้ามอง ไม่ด้วยกว่าจ้างฝีมือของมึงรู้เลย
07:56คุณชายซ่องชมเกินไปแล้ว เช่นนั้นจากสายตาของท่าน ข้าก็เปิดร้านเครื่องประดับได้สิ
08:02ข้ากล้าบพูดได้ว่า ต้องมีคนชื่นชมแน่นอน
08:07ดูสิ กิจการที่ถูกใจ ก็มาแล้วไม่ใช่เหรอ
08:11โชคชะตาที่ดี ท่านก็มาโดยไม่รู้ตัว
08:16ล่องเรือในเมืองหลวงก็ไม่เลวนะ จะลองดูไหม
08:20อ่ะ
08:21ไปกันเถอะ
08:28ยางจืสุ
08:30คุณชายยาง
08:33คุณชายยาง
08:35อืม
08:37อยู่ตั้งไกล แค่ยังได้กลิ่นสาปของความจนแล้ว
08:41เปิดประตูดิ
08:44อ่า
08:46บอกให้เปิดประตู หูนวกล่ะ
08:48ยางจืสุระแก้เด็กมาอีกแล้ว
08:50ได้ยินว่าลูกเจยวนคนนี้ พื่นเพชฌธรรมดา
08:52คราวนี้ต้องเจอเรื่องร้ายแล้ว
08:54คุณชายส่งมาหรือยัง
08:55ข้าว่ามีแค่เขา ที่ช่วยเจ้าเจยวนคนนี้ได้
08:58ทานว่า มีแค่เค้าช่วยเจ้าเกียจยวดคนนี้ได้
09:00รู้ไหมว่าพ่อชั้นเป็นใคร
09:02พ่อฆ่าเป็นคนนั้งชั้น หอกเฉานา
09:07ไหว很เจ็บ
09:09ถุบไม่เปิดมีแต่ทียม
09:11ไหวเว้ย
09:25อ่ายยยย ฟังสีưởngหัวให้หั่วนั้นสิ
09:27ไม่ได้เท่านั้นน่ะ
09:29อะ คิ้ดดีไม่ได้เลย
09:30ต่อไปจะไม่มีเรื่องกับยาฆเจือซู่
09:32รู้สึกอารมณ์เย็นขึ้นเยอะ
09:36ขอแทนนำให้พวกเจ้าลูกจัด
09:37ค่ะ
09:38คือส�หายลูก
09:39พระเจ้าหมายความต้องว่า
09:40เธอ คือ สหายลูก
09:44ต่อไปพวกเจ้าต้องให้ความฝันที่เรา
09:45อะไรอย่างั้นเนี่ย
09:46เจอกันอีกแล้ว
09:49อะไรกันนี่
09:51ที่แท้
09:52เจ้ากับสหายสงบด้วยหรอน
09:54ข้าเสียมายากจริงๆ
09:56รู้จักแล้ว pinpoint
09:59สหายรูปชัดๆ
10:01สหายลูกกำลังรักไว้
10:03เชิงเราไม่ยอม
10:04เดชสะาม
10:09เยี่ยม
10:10นามอายıld fork
10:12เรียบร้อย
10:13นะคะ
10:14เวลานี้ สหายหลูมีงานอันดิเรกเช่นนี้เหรอ
10:18สหายสงว์ยังได้คำนะค่ะ
10:19ขาก็แค่เล่นไปตามปรารณ์เด็ก ในตอนที่active aroundryingข้าแค่这里
10:24แต่วิธีรับมือเขาก็มีอยู่ม่าน!
10:27ช่างมี สหายลูบุครμεีสำรับสถานเรือ oh all
10:29อี้ก็ไม่น่าเบอร์อีกต่อไป
10:30ชิคกี้พายข้อมูลชั้นฉี่ กองสันกับ มัตตาสั่น สักตั้ง
10:36เฮียชิมฟัง ฤทธิ์ที่จะการแพ้หรือจะตื่มเยอะ
10:49ฉันไม่ทำได้
10:50ก็ไม่เป็นแปลว่าจะสามารถ ไปมั้ง lendดันช่วย
10:55ทำระดับเหล่า
10:57ก็คงต้องไปถามหาร้านจากพวกในหน้าสินะ
11:08หลงจู๊
11:10ท่านคิดจะขายร้านนี้งั้นเหรอ
11:13อ๋อ เช่านี้เอง
11:17หลงจู๊ ท่านจำข้าได้เหรอ
11:19ก็เมื่อวันก่อนที่แผงขายเครื่องประดับ ใครเห็นเจ้าร่างแบบให้แม่นางคนหนึ่งอยู่
11:24ที่บ้านเกิดของข้ามีเรื่องดวน คงจะคลีกขายในเวลาวันนี้ไม่ได้แน่
11:28ข้าก็เลยอยากจะเซ้งร้านนี้เพื่อกลับบ้านเกิดก่อน
11:31พอดีเลย ข้ากำลังอยากเช่าพอดี
11:33สู้เจ้าให้ข้าเซ้งดีกว่า
11:35ไม่ทราบว่าราคาเป็นอย่างไร
11:37ข้าเชื่อฝีมือแม่นางนะ ข้าจะคิดราคากันเองแล้วกัน
11:40ร้อยห้าสิบตำลึง สนใจไหมล่ะ
11:44เมื่อหลงจู้เสนอราคาที่ยุธิธรรม ข้าจะบอกตามรงนะ
11:48ตอนนี้ข้าไม่ได้มีเงินมากมายเพียงนั้น
11:50เอ่อ ให้ข้า มัดจำไว้ 九สิบตำลึงก่อน
11:53ที่เหลือจะจ่ายให้ ก่อนท่านไปจากเมืองหลวง
11:56ดาวกรรณ์ทีหลัง
12:02เอ่อ จะเข็นไปสัญญาหลักฐานก็ได้
12:03งั้นก็เอาตามที่แม่นางว่าแล้วกัน
12:06แล้วจะหาเงินมาจ่ายที่เหลือได้อย่างไรน่ะ
12:14แม่นางมิงซู
12:18แม่นางเถา
12:21จะมาที่นี่มีธุระเหรอ
12:23มีเรื่องอยากให้ข้าช่วยหรือไม่ เชิญบอกมาได้เลย
12:26ในเมื่อแม่นางเถาเอ่ยปากแล้ว เช่นนั้นข้าก็ไม่เกรงใจแล้วนะ
12:31ข้าอยากจะซื้อร้านเครื่องประดับร้านหนึ่ง แต่ยังขาดเงินอีกเล็กน้อย
12:35ข้าก็เลยอยากจะหางานช่วกคราวทำ
12:37เจ้าอยู่ในเมืองหลวงมานาน ช่วยข้าถามไทยให้ได้หรือไม่
12:40เจ้ายังขาดอีกเท่าไรเหรอ ข้าให้เจ้ายืนได้นะ
12:43นี่เป็นเรื่องที่ข้าอยากทำ ข้าจะต้องทำมันให้สำเร็จด้วยตัวเอง
12:49วันนี้ข้าอยากจะขอโทษเจ้า
12:51ห๊ะ
12:52ก่อนหน้านี้ข้าปิดบังชื่อที่แท้จริงเอาไว้
12:54กิ่งเสียงจริง
12:55เมื่อเจ้าพูดเช่นนี้ข้าก็วางใจแล้ว
13:01แต่เจ้าว่าไปก็มีงานให้ทำอยู่จริงๆนะ
13:05ก็ไม่รู้ว่า...จะถูกใจเจ้าหรือไม่
13:13ข้านองพระสนมกุยเฟยกับฉัปมา ว่าท่านรถฝังมันไว้
13:17และน้องพระพุทธกรรมมา จะปล่อยจิตคุมแรงในเพขอร่วมกัน
13:21จากนักให้เจ้าออกมา
13:23ฝั่งข Ziep กั้นแต่เสียวๆของเรา
13:24มัวหลัดเมื่อมาหน้า
13:27ทหารข้าวบ้าน ขาดจ้วย
13:29รocracy เรือหาลราญเฮชีก
13:33กรรณาเสริมไวย ผู้ Demonเรือขาดจ้วย
13:36ทหารข้าวบ้าน หา тогоมีอยาหาร
13:39สวิตเดียวไว้
13:41อะ เปล่าน่ะ
13:42ดูแล้วผมได้คาามแลน อีกก่อน
13:45ทางโดนเชื้อนี้
13:47Media ตอนน้ำตาลทสร้าง
13:49ขอบคุณครับ
13:51ศักดิ์ของพระเจ้า
13:53ได้โปรด
13:55สู้กันด้วยทุ venir
13:57อ่านตรงพระเจ้า
13:59โอเรา มาumbraof archaea
14:01เราถื่นแต่ขั้งนึง
14:04แอบหูตา
14:05ยออย heartbeat
14:08ฉันว่านั่นอาจจะชัมพันะ
14:10เยอะเหรอ
14:11และฒนิส condemner
14:12กินพระขอบคุณครับ
14:14พระสนมกุยเฟย ได้ยินว่ากรณุสูจวินขาดซึ่งคุณธรรม
14:18หากเป็นความจริง คู่มั่นหมาย
14:20คงต้องเปลี่ยนเป็นคนอื่น
14:22อาหารเผ็นเพียงเข่าลือ
14:24ใหญ่ตระกูลอินถึง ยอมเงียบถึงปานนี้
14:27ช่วยค่าเสือบเรื่องนี้ที
14:33ชักไม่เชื่อย ajustment ได้ซิ
14:38ทุกๆ ทุกๆวันนี้ olduğไป
14:41มุก quit นะ
14:43ignorant
14:45ท่านพี่หวังใจได้
14:47ข้าจะจัดการเรื่องนี้อย่ามาสม
14:53เพราะคดีทุจริตกับอาจารย์อยู่กับคดีรับของศารถท่าเหลี่ย
14:56ตอนนี้ข้าก็เลยสืบได้แค่ว่า
14:58ในตอนที่เขาถูกชี้ตัว
15:00เงินยิ้วยา สองแสดตำเริงที่ทุจริตนั้น
15:02ถูกพบในสุสารของท่านอาจารย์ของอาจารย์
15:04นี่อาจเป็นการใสร้ายก็ได้
15:07หลักฐานแค่นี้ ยังไม่เพียงพอกินจิ้วว่าเป็นความผิดอาจารย์
15:10เพราะก่อนที่อาจารย์จะปลิดชีพตัวเอง
15:12ทิ้งจนหมันสันภาพผิดไว้
15:14พวกคนจะได้เข้าใจว่าเขาตายเพื่อเจ้าใช้ความผิด
15:17เจ้าออนกลัว ถูกยุคอยู่อาลาถาโนเซอร์
15:23หัวเจ้ากันไป
15:24ข้าห้ามอเวรียฆ์
15:26ราดบุกก็ได้
15:28มี2คน
15:30คนทีที
15:31ว่าศาลตาลี
15:33ที่มาจากไหน
15:35- ก็อย่างเตรียมและพยายามรูปเกินไว้วัดด้วย.. ส่วนภูมิศีค... ที่ create
15:41เรื่องจำคอนอาวุธติดความแค่กล้าสาลарт
15:46ค้าอองรุย จะไม่เข้าพบไปสักระยะ
15:48แต่ว่ามหาราชครูอิน ไปนางจานของท่านอจาน
15:52ทางเขาแล้วแต่จะมีว่าแสละขาว braking อะไรบ้า
15:59bolehท่านจริงัลไม่ได้levingเจตัว
16:01ไปกันชาย chemicals มาจากความกลัว
16:04ktbี��어 Stackยังไง
16:05จบเอาหildkit backgrounds
16:08มๆซาโหล็ค ฉอบกรรณ Voilà
16:10สหายลูกมหาข้าครั้งนี้ เด้วเรื่องอะไรเหรอ
16:12ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร
16:14ก็แค่มีเนื้อหาในตอนเรียน ที่อยากถามสหายสม
16:17ถามมาได้เลย
16:21นี่คือ...
16:23งานเลี้ยงในจนของมหารชกรุอิน เที่ยวเชิญของเจ้าเหรอ
16:26ใช่แล้ว
16:28ทุกปีตระกูลอินจะจัดงานเลี้ยงนับชา
16:30เชิญเหล่าศิษณ์สำนักดังในเหมืองหลวงมาร่วมงาน
16:32สวนทันหน้าเรื่องก
16:34ตระกูลอินเขิ่งชื่นในเรื่องคุณถามมันสูงๆ
16:36มหารชกรุอินก็เป็นย่อดนังวัดหนกรรม
16:38ข้าเชิ่นชม Jamie ent oh
16:45มาหลายวันก่อนข้าเราแต่งกลอนบทใหม่ขึ้นมาพะดี่
16:55อยากให้เราชู้ให้นะ
16:57เมื่อมีสหายลูกอยู่ งานเลี้ยงน้ำชาร่ำกวีต้องยอดเยี่ยมแน่
17:00ได้
17:02จวนสกุลอิน
17:05เชิญด้านใน
17:12แม่นังมิงซู
17:14เจ้าไม่ต้องห่วงหรอก
17:16ข้าให้เจ้ามาเป็นสหายเรือนของพี่หญิงใหญ่
17:19มีบางเรื่องข้าไม่ควรพูดถึงมากนัก
17:22แต่เจ้าเป็นผู้มีระคุณของข้า
17:24และยังเป็นคนที่ข้าแนะนำมา
17:25คุณอุเสียจริง ช่วงมาเลย
17:30ผู้หญิงใหญ่ เป็นบุตรีคนโตของพระยาเอก
17:32เป็นคนที่สูงที่สุดในบรรดาพี่น้อง
17:35แม้ก่อนหน้า นางจะถูกตามใจจนเคยตัว
17:38แต่ก็ไม่เสียมากของสตรีสูงสัก
17:40แต่นับตั้งแต่หนึ่งปีก่อน
17:42นิสัยของนาง เปลี่ยนไปเป็นคนละคน
17:51เธอ...
17:53นาง...
17:54ความสมจริงเท่านั้น ไม่ได้มีการทารุนละกรรมสัญญา
18:03ทารุนเหล่าคนชาย ซ้ำยิ่งฆ่าแกงแมวแล้วสุนรัก
18:07ถึงขณะที่ว่า ผลักแม่นมที่ท่านป้าส่งมาฝึกมารยาตกลงน้ำ
18:13การแต่งงานกับองดุ้ยก็ใกล้เข้ามาแล้ว
18:17ทานป้าเชิญ สหายเรียนมาข้างหน้าง tangent
18:20แล้วพอได้เห็นพิธีกรัมของพี่หญิงใหญ่แล้ว
18:23ตั้งแต่ขญี่ล้านและข้าควลไม่อยากมา
18:26การผลุั้นขางหน้า มันจะลวดคุ้มยังไง
18:29แต่เคยมาเป็นธรรมชายนายนาง
18:33ความทรงภาพผลิตของคุณและมีการdrive-in
18:34ฉันก็เลยคิดว่าเจ้าน่าจะลองดู
18:36สรุปก็คือ ข้าต้องคอยคุ้มประพฤตินาง
18:39จนกว่านั้นจะแต่งงานเหรอ
18:42คิดว่าคงอีกไม่นาน
18:44เพียงแต่นี่ไม่ใช่งานง่ายเลย
18:47เจ้าอุตส่าห์ให้โอกาสข้า ทั้งยังให้การช่วยเหลือ
18:50จะทำได้หรือไม่เป็นปัญหาของข้าแล้ว
18:52คุณหนูเสียนจริง อย่าเป็นห่วงเลย
18:55นี่ก็คือหอรุณเวิร์นที่พวกเรานั่งอ่านหนังสือกัน
18:58ข้าจะพาเจ้าเข้าไปเดี๋ยวนี้
19:04หอรุณเวิร์น
19:18อินเหลียงจิน
19:24หอรุณเวิร์น
19:26พวกนี้คือพี่หญิงรองของข้า คุณหนูเหลี้ยงจุินจากครอบครัวรอง ได้พบคุณหนูเหลี้ยงจุิน หมิงซูต้องขอภารวะด้วย
19:34เมื่อนานเหลี้ยงจุินช่วงเองแล้วบ้าจะบอกว่าตัวหลายปี่เดี๋ยวนายนี้แต่บ้awat เอสฉันวันหนึ่งให้เต้นเป็นหลายปีดูoli เอสฉันเพราะฉันเป็นหลายเด็กni
19:43เหลี้ยงจอิน investigate แดน คือ data เพิ่งไหตไปตาเองตอบเขาเข้าไปงาน
19:50ต่อไปหากแม่นางหมิงซูต้องการอะไร สั่งกับพวกนั้นก็พอ
19:54ดียินแล้วใช่หรือไม่
19:55ครับท่าน
19:56ยังมีคนกล้ามาอีกเหรอ
19:58ไม่คิดจะถามไทยก่อนมาเลยหรือง่ะ
20:01วันนี้ท่านลุงจัดงานเลี้ยงที่ถ่องหน้าให้พวกพี่ชายน้องชาย
20:05สนิทกันเด็วขนาดนี้เลยเหรอ
20:09พี่หญิงใหญ่
20:21ลูมิงซูขอขอรวดขวดหน้า คนน
20:35ถูกทำลัก
20:39จะถ่อมเจ้าต่างหาก
20:43เพื่อวาดช่วยหา close
20:43พี่หญิงใหญ่ พี่ชายของแม่นางหมิงซู...
20:45ได้ยินว่าคนผู้นี้ เป็นคนที่เสียนจรินหามา
20:49เจ้าใจกล้าเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
20:55ข้าเป็นคนขอรองคนหนูเสียนจรินเอง ไม่เกี่ยวกับนาง
20:58แม้ข้าจะเกิดมาในตะกูลต่ำต้อย แต่พี่ข้าไปถึงเจ้ายวนแห่งเจียงหลิน
21:02ตะกุลข้าได้เรื่องเสื่อมเสีย และหูหญินหญายเชิญข้ามาเป็นสหายร่วมศึกษา ไม่ใช่มาดูตัวซะหน่อย
21:05อย่าต้องสนใจพื้นแพงครอบครัวด้วย
21:08เจ้าเข้าใจ เอาชื่อหูหญินใหญ่มาขู่ข้าเนี่ย ปากของเจ้าไม่เลวเลย
21:14ข้าอยากจะรู้จริงๆ ว่าเจ้าจะพูดคล่องเช่นนี้ไปจนถึงเมื่อไหน
21:18น้ำข้างบนกกออ
21:20จับตัวเป็นเกรดน้ำแข็งในยามชาว
21:23และน้ำข้างบนเกรดน้ำแข็งในยามชาว
21:26และน้ำข้างบนเกรดน้ำแข็งในยามชาว
21:29และน้ำข้างบนเกรดน้ำแข็งในยามชาว
21:32และน้ำข้างบนเกรดน้ำแข็งในยามชาว
21:35และน้ำข้างบนเกรดน้ำแข็งในยามชาว
21:38ตำราทั้งสี่
22:09ขอโทษนะ
22:12สนุกใจ
22:16เป็นเวลา เวลานี้
22:19แต่จะได้ก่อน
22:21อะไรอ่ะ
22:22active
22:28น้ำ dirty
22:29นะ
22:30น้ำalike
22:33น้ำ餅
22:35คุมซิ พระหู
22:37โอเค ๆ ได้
22:44ปลอบนะคะ
22:47ไม่ได้ค่ะ
22:51ธรรมณ์อิสระ
22:53มันจะฝากคนอื่นแต่เงียบ
22:59โครงชาติ เป็นดาบเป็นต sucking
23:02ข้าควรจะขนะแ Ming yong คุณฉันก็ดิงิตจริงไหม
23:05- มันรூงอนี่สิมะครับ ว่ายังไง?
23:07ก็สิ
23:07Curfew .
23:08- ไม่ตุ่งนานก็ยิ่งแค่เลยเป็นหรือเปล่าครับ?
23:10- เป็นไม่เหมือนล่ะ รู้สึก
23:13จริงๆนะ
23:14ว้าว
23:16กำลังให้หมดนะ
23:17แจ้น
23:18เมื่อกี้อาย ว่าผมพะเนินมั้ง
23:22นสิครับ
23:23ครับ
23:32ข้าบอกเจ้าที่น unfamiliar...
23:36พวกม腸มีความจังสัมผู้對不對
23:40เอ๊ะ...
23:41ถึงคิดสอดันใจสูง
23:44และคิดรู้จักแล้ว
23:46เมื่อก 這Neo necessarily ต้องแนะนำ
23:51พิสูจน์
23:53นี่ค่ะ
23:54นี่gettable
23:55คุณหนูเลี้ยงจุินยังเหมือนเช่นเคย
23:58ลายมืองดงามสะอาดตา ยอดเยี่ยมทุกอักศร
24:07ผู้มาเยือน อินเสียนจุิน
24:09คุณหนูเสียนจุินก็ไม่เลวเลย
24:19คุณหนูสู้จุิน กระดาษแผ่นนี้แน่จะเป็นของเจ้าใช่ไหม
24:23สู้จุิน ผู้หญิงอยากจำชับให้ข้าสั่งสอนเจ้าให้ดี
24:26แต่เพราะเหตุใดเจ้าถึงส่งกระดาษเปล่าให้ข้า
24:36ผู้มาเยือน ลูมิงสู
24:40เป็นนางมิงสู อักศรแต่ละตัวใช้ได้เลย
24:43แถมลายมือยังอ่อนช้อยและสง่างงาม
24:46มีลักษณะของผู้หญิงเว้ย แห่งราชวงจินตวนออก
24:49อ้าว นี่คืออะไร
24:53หน้าประตู มีต้นพุทธสาต้นหนึ่ง
24:56ผ่านมากี่ปี ก็ไม่รู้จักแก
24:58ไอ้เท่าไม่ยอมให้ลูกสาวแต่งงาน
25:00จะเอาหลานที่ไหนมาอุ่ม
25:05ฉันแน่เสียดาย มหาราชกรู้อินป่วย
25:07จะไปพรรกษาที่จวน ท่านกร.ครั้งหน้า
25:09ไม่มีมหาสนาได้พบมหาราชกรูอิน
25:19แต่หากได้ผูกมิดกับบรรดิตที่เก่งกาดในงานเลี้ยงน้ำชา ก็ไม่ถือว่ามาเกอร์
25:26ลูมิงซู เจ้ากล้ามากนะ
25:29ลูมิงซู เพิ่งจะมาตะกูลอินวันเดียว
25:31เดิมทีจะให้โอกาสเจ้าได้มาเป็นสหายเรียนในชั้นเรียน ในสำนักศึกษา
25:35เจ้าเป็นกล้ายเยอะเหยียดอาจารย์อย่างจงแจ้งเช่นนี้ เหมาะสมที่ไหน
25:38ลูมิงซู
26:08สตรีจากตะกูลของคุณนางมีชื่อ รวนเคยฝึกเขียนผู้การตามผู้หญิงไว้ แค่นี้ไม่นับเป็นหลักฐาน
26:14ยิ่งกว่านั้น ข้าไม่เคยคิดว่าสตรีรักษาพรหมจันทร์เป็นสิ่งน่าอาย
26:18ยุกก่อนราชวงชิน มีสตรีวังเหนือ ดูแลวบุกพระการีไม่ได้แต่งงานจนแก่
26:23ราชวงทังก็มีห้าพี่น้องตะกูลซ่อง ซื้อตรงบริสุทธิ์ไม่แต่งงาน แต่มีความรู้ความสามารถ
26:28คุณน่าทำเรื่องลือไปชั่วการ สตรีเช่นนี้ถึงน่าชื่นชม ข้าไม่มีทางห่อยระยะพวกนางแน่
26:38พอเถอะ คำพูดของแม่นางมิงซู ทำให้ข้าเชื่อว่า นี่ไม่ใช่ฝีมือของนาง
26:47พอแค่นี้เถอะ
26:49ไม่ได้
26:51หากเรื่องนี้พลังปลายออกไป นอกจากจะมีคนคิดว่าอาจารยอมให้คนนางแก่ ยิ่งส่งผลเสียต่อชื่อเสียงของตะกูลอิน
26:59สงเยียน ไล่นางออกไป
27:01เจ้าค่ะ แม่นางมิงซู
27:05ผู้หญิงใหญ่
27:10เอาละ เลิกพร้อมกันได้แล้ว
27:13ผู้หญิงใหญ่อิน
27:14ผู้หญิงใหญ่อิน
27:25ผู้หญิงใหญ่อิน
27:31ว่ามา มีเรื่องอันใดเหรอ
27:35คุณหนูซูจิน กระดาษแผ่นนี้ใครเป็นคนเขียน ทุกคนน่าจะรู้อยู่ใกล้ใจนะ
27:40ไม่เห็นต้องให้ข้าพูดตรง ๆ
27:41ใช่ ผู้หญิงใหญ่ หากพออภัยให้ได้ก็อภัยให้ไปเถอะ
27:47ผู้หญิงใหญ่ มิงซูไม่ใช่คนแบบนี้จริง ๆ
27:49นางมาเป็นสหายเรนให้กับข้า พวกเจ้าไม่ต้องทำตัวเป็นคนดี
27:54เช่นนั้นข้าจะพูดชัด ๆ
27:56กระดาษแผ่นนี้ อักษรตัวนี้เขียนขาดเป็นหนึ่งเส้น ข้าไม่ได้เขียนเช่นนี้
28:00และไม่รู้ว่าใครที่ติดนิสัยเขียนผิดๆเช่นนี้
28:08แม่นางมิงซูมีสายตาที่เฉียบแหล่มนัก
28:10อักษรนี้เขียนเช่นนี้
28:13เนั่นเพราะเพื่อหลีกเลี่ยง การใช้ชื่อรองของผู้เท่าอิ้น
28:18นี่เลยเป็นความเคยชิน ของคุณหนูซูจุิน
28:20ทุกคนที่นี่ไม่มีใครไม่รู้
28:22ครับม่้า
28:24พอแค่นี้ถึง เลิกก่อเรื่องกันได้แล้ว
28:28เสียงจิน หลังเลิกเรียน พาแม่นังมิงซูมาพบข้า
28:34เจ้าค่ะ
28:55อืม
29:13ขอบคุณ
29:19มันเป็นสหายเรียนที่ตึดหูนอิน
29:21เรื่องใหญ่ขนาดนี้ น้องก็ยังปิดบังข้า
29:24คิดว่า มะนางลูก คงรีบ ร้อน ถึงไม่ทัน ได้ แจ้งสหายลูก
29:28คุณหุซุจิน เห็นแบบเดียวก็รู้ว่า
29:32มีนิสัยเยอะหิ่ง จองห่อง ทำหน้าที่เป็นสหายเรียน ไม่สบาย
29:38องรู้ยาฏที่พวกพี่ของข้า คุยเรื่องแต่งงานกับคุณหุซุจินพอดี
29:41ข้าก็เคยได้ยินเรื่องนางมาเหมือนกัน
29:43ตอนนี้ดูเหมือนว่า
29:45สิ่งที่พูดจะเป็นจริง
29:47แต่สหายลูกไม่ต้องกลัวจุดเกิดไป
29:49มันนางมิงซูชะเลวฉลาด
29:51มีความคิดสร้างสรรค์อีกทั้งคล้าหา
29:53และจิตใจเบตตา แถมยังมีความรู้
29:55เกี่ยวกับเครื่องประดับ
29:57มีคุณสมบัติอันดีงามมากมาย
29:59ยากที่จะพบเจอจริงๆ
30:11ข้ามึงเอิญเห็นนางช่วยคนอื่น
30:13แก้ไขแบบลายเครื่องประดับ
30:15แบบนั้นมีเอกลักษณ์และแปลนีดมาก
30:17ยังมีอะไรอีกไหม
30:19ก็แค่
30:21นั่งกินขนมเล็กน้อย
30:23นั่งเดินเที่ยวชมนิดหน่อย
30:25ไม่ได้คิดอะไรอย่างอื่นเลยนะ
30:33พองฟ้าก็ไม่เจ็บใส
30:35ดีๆๆ
30:37ถ้าไม่เงียบเงียบก็ขออภัยด้วย
30:39เย็นสบายแสงแดกยามบ่ายชนเพลิสเพลิส
30:43งานเลี้ยงน้ำชาของตระกูลอิน
30:45ชั้นประนี่พิจิตอิ่งเนอะ
30:47สายลมพัดหายนๆ
30:49สายลมพัดหายเย็นสบาย
30:51อาวุธชาชั้นมีพรสวรรค์
30:53ทันพวนนี้คือผู้ตรวจการอิน
30:55ธรรวะ ทันหลุอิน
30:57ไม่ต้องมากวิฏหิ
30:59ไม่ต้องมากวิธี
31:01แล้วเจ้าคือ
31:03ข้านอยเจยงหลินลูชาง ขรรวะผู้ตรวจการอิน
31:06อ๋อ
31:08สหายร่วมชั้นของข้า ชื่นชมท่านลุงมานานแล้ว จึงตั้งใจมาเยี่ยม
31:12ดีละ
31:13ไวรุ่นผู้พิพรสวรรค์ เช่นพวกเจ้ามาเยือนงา
31:16เลี้ยงน้ำชาตระกูลอิน จึงสืบทอดภูมิปัญญาต่อไปได้ไม่ขาด
31:20ส่วนธุรรภาพของหนดงาม ก็ดำลงอยู่ต่อได้
31:23พวกเจ้าทั้งสอง รีบเข้าร่วมงานไปพร้อมกับข้าเถอะ
31:30หอรุ่นหวัน
31:36แม่นางมิงซู
31:39ไปเถอะ
31:41ข้าจะพาเจ้าไปพบท่านป้า
31:44เจ้าไปก่อนเถอะ
32:10ยังไม่มีใครรู้ใช่หรือไม่
32:21คุณหนูเลี้ยงจริง
32:29เจ้ามาทำอะไรตรงนี้
32:31เมื่อกี้ข้าเห็นพี่หญิงใหญ่ท่าทางเร็งรีบ
32:34เกรงว่าจะเกิดเรื่องเร็งดวนอะไร
32:36ก็เลยมาดูว่ามีอะไรให้ช่วยได้บ้าง
32:39เมื่อครูข้าได้ยินเสียงบุรุษ
32:41ไม่รู้ว่าผู้ใดที่อยู่ที่นี่
32:46มีบุรุษอะไรที่ไหนguyเlers
32:48ข้าเค้ากำลังรดน้ำดอกไม้
32:52วันนี้ในจ้วนจัดงานเรียงรบล้องแขก
32:54จะมีบุรุษก็ไม่แปลง
32:58แม่นางมิงซู
32:59เมื่อครูเจ้าได้ยินอะไรเหรอ
33:01ข้าเห็นท่าน dictatoruni กรี้นี่คนเดียว
33:03เจ้าติดตามข้าไม่เลิก ยังบอกว่าเห็นบุรุษอีก
33:06นี่จะประสบอะไรกันแน่
33:08หรือคิดจะป้ายสี ว่าข้าแอบนัดพบกับบุรุษข้างนอก
33:11พี่หญิงใหญ่เข้าใจผิดแล้ว ลิงชวินไม่ได้คิดเช่นนี้แน่นอน
33:15สงสัย...
33:17ข้าจะหูแววไป
33:33ลูบมิงซู ข้าไม่จำเป็นต้องมีศาหายเรียนหรอก
33:36ถ้าฉลาด...เธอก็ไปเอง มิเช่นนั้น
33:39ข้าจะหาวิธีทำให้เจ้าอยู่ต่อไปไม่ได้
33:42ทำอย่างไรได้ล่ะ ก็หู้หญินใหญ่เรียกข้ามาเอง
33:45ทางที่ดีที่สุดคือ นำสิ่งที่เจ้าคิดไปบอกกับหู่หญินใหญ่ซะ
33:48ข้าจะไป
33:55อืม...
33:56เดี๋ยวสิ
33:58แกจะไปไหนนะ
34:00ข้าเขาไปคราวาตรักทัยท่านพ่อ ท่านแม่ไง
34:02แม้แต่ทำเนียม เยี่ยมผู้ใหญ่
34:04เช้าเย็นเจ้าก็ยังไม่เข้าใจ
34:06แล้วยังคิดจะเป็นสหายเด็นของข้า
34:10ข้าอยากไปหาผู้หญิงใหญ่อยู่พอดี
34:12ข้าไปกับเจ้าก็แล้วกันนะ
34:18อืม...
34:21อืม?
34:23นายท่าน
34:32พวกเจ้าทั้งสอง บังเอิญจริงๆ
34:35ในจวนมีทุระเล็กน้อย ที่ต้องเจ็ดคาน
34:38ขอข้อตัวสักครูหนึ่งนะ
34:39เอาสบาย
34:41มีอะไรต้องบอก
34:43เจ้าของท่าน ตอบถึงจานใจ
34:45แม้ถึงไม่ได้เจอกับท่าน
34:47จริงๆให้ได้
34:49จัดการตัวแฮซหรือไง
34:51ให้ได้
34:53นี่ไม่ใช่การทำอะไร
34:55ที่แย่ใจ
34:57นะ จากนั้น
34:59ก็ได้
35:01นี่...
35:03พอผมรู้แล้ว
35:05ฉลาดกับชั้น
35:07เกิดเป็นบันทัศน์
35:09ฉันขอบคุณ
35:11ในที่เจอกับคุณ
35:13และคุณ
35:15ที่บ้านข้ามีเรื่องด่วน จะขอตัวลากับผู้จัดการอิน
35:18ผู้จัดการอินมีธุระออกไปจากงานแล้ว จะฝากข้าบอกอะไรเขาไว้
35:23ขอบคุณมาก
35:24เจียงหวนรุ่ย
35:39รุ่ย
35:46สุขสงบรุ่งเรืองตลอดไป
35:50ขอรวดท่านแม่
35:52ขอรวดท่านป่า
35:54วันนี้นายท่านจัดงานเลี้ยงรับรองแขก
35:56พวกเจ้าสามคนไม่ต้องมาที่นี่ เพื่อทักทายเยี้ยมเยียนหรอก
35:59แยกย้ายกลับไปที่ห้องเถอะ
36:01เจ้าค่ะ
36:02ชาก่อน
36:11ลูกน่ารักคุณ
36:15ไม่เอาหน่า นายท่าน เพราะเหตุใด จึงต้องโมฮู
36:20เพราะลูกสาวคนดีคนนี้ยังไงล่ะ
36:23ก่อนหน้านี้ นางผักหมวะหมวะที่มาสอนตกดามยังไม่พอ
36:27วันนี้ ยังทำให้อาจารย์ในห้องเรียนโกรธอีก
36:30สะใจเจ้าไหมล่ะ นายจะลาออกแล้ว
36:33นายท่าน มาๆ รีบนั่งๆ นั่งเถอะ
36:37หัวปวด
36:40นายท่านที่อาจารย์ลาออก
36:43น่าจะ because sickness is not strong
36:46นายท่าน อย่ามองหุลเลย
36:52เจ้ายังปกป้องนางอีกเหรอ
36:55เรื่องที่นางผักหมูะหมูะมาสอนตกนางไปถึงหุวรัตรษันทรภักร์ละ
36:58เพราะพวกสระแกหัวโบรานได้ยินเข้า
37:01พวกเขาก็ตามหนีข้าว่าสังสวรรค์ลูกสาวไม่ดี
37:04เจ้าจะให้ข้าเอาหน้าไปไว้ที่ไหนฮะ
37:06นี่ นายท่าน
37:08คุณหนูซูจิไม่ได้ทำผิดเป็นครั้งแรก
37:11แต่เพราะอะไรอาจารย์ถึงมาล่าออกวันนี้นะ
37:13เฮ้ย
37:20ถ้าเจ้าจะมีความกระตั้นอยู่อยู่บ้าง
37:22ไม่จำเป็นต้องมาเยี่ยมคลาวาทักทายเช้าเย็นหรอก
37:25แค่เจ้าต้องมีความกระตั้นอยู่อยู่บ้าง
37:28ไม่ต้องชักสีหน้า
37:30ข้าพูดผิดหรือไง
37:32การกระทำของเจ้าเพียงคนเดียวทำลายชื่อเสียงที่สั่งสมมาร้อยปีของศากูนอิน
37:46ไม่คิดว่าในใจของเท่านพ่อ
37:49ข้าจะเป็นลูกทรมาศเร็วร้ายถึงเพียงนี้
37:52ท่านเคยคิดถึงความรู้สึกของข้าบ้างหรือไม่
37:58พูดมากไปก็ได้พี่ยก
38:00ข้าไปก่อนนะ
38:02นี่เจ้า
38:08วันนี้ข้ายังต้องรับรองแขกอีก
38:10จับตาดูลูกทรพีนี่ให้ดีๆนะ
38:12อย่าให้เกิดเรื่องเสียหายอะไรขึ้นมาอีก
38:16เจ้าข้า นายท่าน
38:18ผุกเจ้ากลับไปกันก่อนเถอะ
38:20ให้เมนางลูกอยู่ต่อก่อน
38:24โจรสกุรฐิ์อินเชพหัวเกวีและตำราในการสื่อทอดตรากุณ
38:28จะให้เด็กๆหากกานศึกษาสักวันก็ไม่ได้
38:30ต้องรีบหาอาจารย์มาแทนให้ได้โดยเร็ว
38:32ท่านลุง
38:34เหมือนว่าท่านกำลังกัววนเรื่องอาจารย์
38:36คונตรกุลย์จะให้เด็กๆ ขาดการศึกษาสักวันก็ไม่ได้
38:39ต้องรีบหาอาจารย์มาแทนให้ได้โดยเร็ว
38:42ท่านลุงเหมือนว่าท่านกำลังกลัวละโรงาจารย์
38:45พอดี2วันนี้ข้าว่าง
38:47หากท่านไม่รังเกียจ
38:482วันนี้ข้าพอจะทำแทนได้
38:50ดี
38:51ข้ากับสหายซ้อง จะร่วมการแบ่งเบาความกังวลให้ผู้ตวรการอิน
38:55ถือว่าท่านหลงอินได้เผ็ดน้ำงามาชุลา เขาคือเจ๊ยวนจากจังหวัดเจียงลิน เลยนะ
39:01ข้ายังลินอย่างยิ่งเลย
39:02งั้นต้องลบกวนหลานกับลูกเจ้ยวนแล้วนะ
39:06ข้าอย่างนี้ยังยิ่งเลย งั้นต้องรบกวนหลานกับลูกเจยยวนแล้วนะ
39:11อ้อ หากเจ้าทั้งสองไม่รังเกียจ พักที่จวนนี้ชั่วเท่าได้นะ
39:16- จะได้ไม่ต้องเดินทางไปมา... ข้าจะไปจัดการให้เดี๋ยวนี้
39:20ขอบคุณผู้ตรงการอิน
39:23ขอบคุณผู้ตรงการอิน
39:35เสียงจริงเล่าเรื่องอันตรายที่เกิดในโรงเตียมให้ข้าฟังแล้ว
39:39ข้าเชื่อในนิสัยใจขอของแม่นางมิงซู
39:43ขอบคุณผู้หญิงใหญ่ที่ไว้วังใจ
39:46สถานการณ์ของซูจรินเจ้าก็น่าจะรู้
39:49ข้าเชื่อในกับแม่นางมิงซู
39:52ข้าจะพบคุณหญิงให้เด่งเสียงที่ถึง
39:56ข้าจะพบคุณคนนั้น
40:00ข้าน้ำปกติของข้า
40:03내�iftsาหารียนนิสัย
40:06ถึงคุณ่าใส่ปวก derivativesของดาวacam
40:11ข้าorgeousนjamin
40:13พิษแห่งเกินอย่างชื่บ
40:16หากสามารถค้นพบสาเหตุที่ซูจิวินมีอุปนิสัยเปลี่ยนไปอย่างมาก พร้อมชี้นำให้กลับมาสู่ธรรมนองคลองทำได้ ยังมีรางวัลให้ยิ่งกว่านี้
40:25ข้าน้อยจะพยายามสุดกำลัง แต่ว่าผู้หญิงใหญ่ให้ข้าทำงาน หวังว่าท่านจะให้สิทธิ์กับข้าเพิ่มเติม จะให้คุณหนูซูจิวินคบคุมข้าทุกเรื่องไม่ได้
40:35แน่นอนอยู่แล้ว ขอแค่ดูตามหลักเหตุผล หากแม่นางมิงซูประสบเรื่องใด ให้ตัดสินใจเองได้
40:43ขอบคุณผู้หญิงใหญ่
40:45ซูซู
40:47คุณชาย คืนนี้บริดิฟาลแห่งสำนักฮันลินจะมาที่จวน นายท่านให้ข้าเชิญท่านกลับไป
40:53ฉันนั้นจะกลับจวนไปดังงานแทนข้าหน่อย บอกไปว่าข้าจะกลับไปช้า
40:58ทำเช่นนี้ นายท่านจะโกรธนะสิ
41:01พอกลับไปแล้ว ข้าจะอธิบายกับเขาเอง
41:05งั้นก็ได้ขอรับ
41:09เมื่อกี้ข้าเห็นนายท่านใหญ่ สั่งสอนคุณหนูซูจริงเช่นนั้น ปกติก็เป็นเช่นนี้เหรอ
41:17นายท่านใหญ่กับผู้หญิงใหญ่ ปกติปฏิบัติกับคุณหนูซูจริงแล้วกับใครในหิน เมื่อกี้เขาโมโห
41:23คุณเคลิงที่ไม่ได้ดังใจหนิดหน่อย
41:26ข้ารู้สึกว่า คุณหนูเลี้ยงชุินนั้น ดูทักทางใจดีบ้างแม่ตา
41:29น่าจะเป็นที่นี่ยมให้เจ็บ้าง
41:30คุณหนูเลี้ยงชุินห่อนโยนเป็นผริวของนาง รู้ก็คือนายท่านรอง
41:36ไม่หรอ?
41:37นี่คือความไปสิ่งที่ฉันห่วงيا
41:40ก็มีครูถ่ายแล้วก็ยูี่
41:45กะ!
41:47ในเหมือนกรู
41:47ท่านคิด..
41:51ทักคนชักของเธอก็ควรไป
41:54ดูกะ!
41:55เด็ดๆ
41:57จะรอเด็ดๆ
41:57ไม่เป็นอด
42:03บอกนะ
42:03ไม่มีตัว
42:04เจ้าดูแลสัตว์หนายการการการการการการการการการการการการการการการการการการการการการกา
42:34อาจจะการการการการการการการการการการการการการการการการการการการการการการกา�
43:04โปรดติดตามตอนต่อไป
Recommended
45:45
|
Up next
43:24
2:04
45:12
44:11
45:15
47:02
41:15
47:02
43:52
42:47
43:47
43:52
43:33
40:51
45:45
41:39
43:33
47:11
49:31