Ata janë të gjithë të ndryshëm nga njëri-tjetri, pëlqejnë të bëjnë gjëra të ndryshme por i bashkojnë aftësitë e veçanta që kanë. Cdo vit, zëri i personave të prekur me sindromën down, si dhe i personave që jetojnë apo punojnë me ta, bëhet më i fortë. Por puna që bëhet cdo ditë me këta fëmijë nga qendra të ndryshme duket se nuk mjafton. Emanuela Pepkola, drejtoresha e fondacionit Down Syndrome Albania, tregon gjithë sfidat e të punuarit cdo ditë me personat me aftësi të vecanta. Si nënë e një fëmije me sindromën down, por edhe si drejtoreshë e një qendre që i dedikohet vetëm personave me aftësi të veçanta, ajo tregon se puna e tyre shpeshherë është e pamjaftueshme, pasi nevojitet ndihma dhe financimet nga shteti.

"Padyshim që ne kemi bërë një punë të mirë, mirëpo në plotësimin e disa nevojave bazike, si dhe sigurimi i shërbimeve terapeutike për fëmijët me sindromën down, apo dhe për të rriturit me sindromën down, anë të parealizueshme ende. Këtu jemi në fondacionin Down Syndrome Albania ku i sigurojmë shërbimet të mbështetur vetëm nga bizneset private, të mbështetur ndonjëherë në projekte si funksionojnë zakonisht organizatat, mirëpo edhe donatorë që mbështesin drejtpërdrejt shërbimet janë në zhdukje, pothuajse nuk ekzistojnë më, ne arrijmë të sigurojmë fonde dhe nëpërmjet aktiviteteve. Shteti është ende zero në mbështetje të shërbimeve. Nga ana tjetër familjarët marrin një pagesë 100 mijë lekë të vjetra në muaj, kjo është e vetmja ndihmë nga shteti. Nëse në Tiranë është më e lehtë të marrësh shërbimet, nëpër zonat rurale ky është një problem shumë i madh sepse as nuk ekzistojnë këto shërbime.