น้องสาวหายนะ ตอนที่ 8 (EP.8) วันที่ 22 กรกฏาคม 2568

MUNSSWAY

MUNSSWAY | Variety Contents  น้องสาวหายนะ ตอนที่ 8 (EP.8) วันที่ 22 กรกฏาคม 2568 "Lakorn Nung ช่องดูหนังออนไลน์ฟรี ดูละครย้อนหลัง ซีรีส์เกาหลี การ์ตูนญี่ปุ่น หนังไทย หนังจีน ซิทคอม รายการย้อนหลัง ครบจบในที่เดียว อัปเดตทุกวัน ไม่มีโฆษณาคั่น"

Transcript

00:00รายการต่อไปนี้ เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป

00:04อาจมีภาพ เสียง หรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจรณยานในการรับชม

00:09ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปี ควรได้รับคำแนะนำ

00:15รับเจอกันแม่งๆนะ

00:19กอด กอด กอด อยู่ไหน กอด

00:23ไม่มีอะไรน่ากรัวไปกว่า การหมดหวังอีกแล้ว

00:46เมื่อไหร่ที่ความหวังถูกพลากไป

00:55เมื่อนั้นมนุษย์จะไรซึ่งแบงใจ

00:59เจ้ากรนตายแล้ว

01:03ทำไมลุงคนนั้นต้องทำอย่างไรด้วยล่ะ

01:09ไม่ต้องสนใจหรอกลูก

01:12แล้วปลาเขาสงสัยอะไรมั้ย

01:27ถ้าทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะ

01:32ไม่ได้โดนอะไรสน่วยถ้าทำไมถึงทำหน้าแบบนั้น

01:37พี่พี่ดูนเท็ดน้อง

01:40น้องบอกป๊าอย่างที่แม่บอกให้พูด

01:46พี่พี่เลยโรนป๊าคดี

01:50แต่ถ้าแม่ไม่ทำอย่างนั้น

01:53ป๊าก็จะสงสัยนะลูก

01:56ว่าหมาตัวนั้นเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร

02:00แล้วมันตายอย่างไร

02:02ถ้าเป็นแบบนั้น

02:04ฉัดฟ้ากับแม่

02:06เราก็จะแย่ทั้งคู่นะลูก

02:07ถ้าฉัดฟ้าไม่พูด

02:12แม่ไม่พูด

02:14ก็จะไม่มีใครรู้นะลูก

02:17รู้ไมโค่การสร้างความเชื่อใจ

02:21คือการมีความรับร่วมกัน

02:23ยิ่งเรามีความรับร่วมกัน

02:25เท่าไหร่

02:27เราก็จะยิ่งรักกันมากขึ้นเท้านั้น

02:29และจะกลายเป็นเพียงตุกๆตาหืมเชิenergy

02:32ที่คิดอะไรไม่ได้เลย

02:34ถ convey

02:39นะ

02:47จะไปค่ายแล้วเหรอ

02:50น่าสนุกอ่ะ

02:52พีกอยากไปด้วยอ่ะ

02:55โตก่อนนะหนู

03:01พูดเหมือนโตแล้วป๊าจะย้อมให้ไปอ่ะ

03:04นี่ถ้าไม่ใช่พีบัวบอกว่าไปกับทางมาหาไรนะ

03:07ป๊าคมให้ไปหรอก

03:10ถูกต้อง

03:12รู้ป่ะว่าตอนที่พีเขาไปขอมันโคตรรุ้นเลยอ่ะ

03:17เอาจริง

03:19พี่อยู่ไม่เคยไปหน้ากับพเศ้นมาหาไรเลย

03:21ไม่รู้ป่านี้พื้นโกฎไปยัง

03:24พี่บัว...

03:28แต่พีไม่เคยเข้าใจป๊าเลยนะ

03:30ป๊าชอบบอกว่าเป็นผู้หญิงไม่ต้องระวังตัว

03:33อยากออกไปเที่ยวนอกบ้านให้เสียหาย

03:36พี่ว่ามันมัน Pierce จะเสียหายต้องไหนเลย

03:38ถ้าเราไม่ได้ทำอะไรผิด

03:43เอาหน่ะ

03:44พี่ว่า ปาเขาก็เป็นหัวเหล่านั้นแหละ

03:50เออ แล้วนี่ ไอ้ชมอยู่ไหนอ่ะ

03:54มันหายปวดห้องยัง เห็นตอนเย็นก็ไม่เห็นลงมากินข้าวหรือ

03:58ไม่เห็นมันกันนะ

04:07โอ้ พี่ชม

04:11มีปีหน้าตามเหรอ

04:13เออดิ ข้าวหน้าบ้านปาก็ด่ากูดีว่ะ

04:16ช่วยดี

04:19มันไม่ต้องเตินไหน

04:21วิตหยิด ระวัน ระวัน

04:23ละวัน ละวัน

04:25โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย ละวัน

04:28ปอหยิบละหวน ปอเร็วนี่ จมพู

04:30บ่อพาชมเข้าหน่อยแล้วค่ะ

04:44คุยกับมันตอนนี้ก็ไม่เข้าใจหรอก

04:55ไปรอกคุยกับมันทุกนี้ก็เรากัน

04:57แล้วตั้งแต่วันพวกนี้เป็นตนไป

05:02ทุกคนห้ามกลับบ้านเกิดห้ามมองเย็น

05:05ก็ต้องลงอรถถานข้าวพร้อมกันทุกวัน

05:11ไม่มีข้อยกเว้น

05:13ทำให้สบายไม่ถึงขั้นก็เข้าโรพิวาต

05:17แล้วก็อย่างไรทุกคนก็ต้องลง

05:20แล้วก็ห้ามออกไปพักข้างนอก

05:27เพราะว่าจะด้วยเหตุบนเลยก็ต้อง

05:30แต่ว่า...

05:32เออ...

05:34พวกนี้หนูมีไปค่ายกับทางขนาค่ะ

05:37บัว...

05:40ถ้าบัวไม่ทำตัวเป็นตัวอย่างให้ลงน้อง

05:43ต้องน้องเจ็บเสื้อฝากบัวได้ยังไง

05:46แต่ว่า...

05:48บัวไม่ได้ทำอะไรผิดนะคะ

05:50ป๊าเคยบอกบัวใช่ไหม

05:53จนกว่าแม่เขาจะกลับมา

05:56บัวจะต้องทำหน้าที่ดูแลลงน้อง

05:59แล้วนี่อะไรอ่ะ

06:01ปล่อยให้น้องหลีไปเที่ยว

06:03เมากับมาแบบนี้

06:05ถ้าน้องไปไหร่ไปอ่ะ

06:07บ้วยรับปิดชอบอย่างไง

06:13เป็นผู้น้ำ

06:15ต้องรับปิดชอบคนในการดูแลให้ได้

06:18แม้ว่าความปิดนั้น

06:21เราไม่เลยเป็นคนทำก็ตาม

06:23เข้าใจมั้ย

06:25ตอนนี้

06:32แม้ว่า

06:40ตอนนี้

06:43แม้ว่า

06:47เป็นปิด

06:50เย้า

06:52กลับกลับมาก

07:22อ้าว ชุด ชุด ชุด ชุด ชุด ชุด ชุด

07:33What the f***er you doing?

07:36แกทำเห็นกันทำไม

07:37ทำอะไร

07:39แกค่าข้าตอนทำไม

07:41แกค่าจอร์

07:42What?

07:43แกค่าวทำไม

07:46เดี๋ยว ผมมากควนเข้าใจผิดนะ

07:50แม่งจะหยินเจ้าจริง

07:52เอาดู เอามันออก

07:56คุณ

07:57ไป

07:58นี่

07:59ไป

08:00ถ้ายิงผมได้ไง

08:01ผมช่วยคุณไว้นะ

08:02ช่วยบ้าอะไร

08:05ฟัง

08:07ถ้าผมไม่ได้ช่วยคุณ

08:08ป้านี้คุณกลายเป็นข้าตก่อนไปแล้ว

08:11ก็จบไม่

08:22ไม่ได้

08:40โอ้!

08:41นี่นี่

08:44พี่คุณ

08:45ใจนี้

09:04โอ๊ย!

09:05โอ๊ย!

09:06ชิ้นเลย!

09:07ที่ไหนหรือเนี่ย?

09:10โอ๊ย!

09:11ขอ...

09:12จะวิ่งไปไหน

09:26อีกไกลกว่าจะถึงบ้านคน

09:33จะไปข้าลือหัดใช่ไหม

09:35จะผมพาไป

09:37โอเคนะ

09:40แล้วฉันจะไว้ใจคุณได้ไง

09:53ผมตั้งหากที่ต้องถามว่าจะไว้ใจคุณได้ไง

09:56ใช่ไหม

09:58คุณสลบไปหนึ่งคืน

10:00ผมไม่ทำอะไรคุณสักอย่า

10:03ตื่นไปได้ห้าในทีร้นแท้งสังงั้น

10:10ไม่ได้ ไม่มีปัญหา

10:19อยากจะเดินจนหมดแรงตายก็ตามใจ

10:24แต่เรื่องของคุณทั้งหมด

10:26จะจบตรงนี้เลยนะ

10:38คุณก็จะไม่รู้อะไรมากว่านี้เลย

10:40เอาอย่างนั้นไหมล่ะ

10:46นั้นคุณต้องบอกตรงนี้

10:48ว่าคุณเป็นใคร

10:51แล้วคุณรู้จักอชัดฟ้าได้อย่างไร

10:53บอก

10:54บอกได้ บอกทุกอย่าง

10:57แต่จะคุยกันตรงนี้เลยหรอ

10:59ร้อนนะ

11:01ร้อนนะ

11:03ถ้าคุณคิดจะทำอะไรแล้วก็

11:07มันจะไม่ได้แทงแค่แถนคุณ

11:10แต่มันจะไปแทงนี่คอของคุณแถน

11:14ใช่อ่ะ

11:31จากที้ดูประมาณครั้ง นะพี่

11:33ถ้าพี่มีอะไรข้อมูลก็แจ้งทางพอถอยเลยนะพี่นะ

11:35ครับ แค่ฉันทอยาไปตัวงไง

11:37ได้ครับครับ เป็นครับ จันกับ จันกับ

11:58สรงใสว่าเจออีกสอบแล้ว

12:00คุณห้าไม่ใครเห็นนะ ไม่เงินร้นจับแน่

12:03เดี๋ยวผมจะไปรอตรงปลาทั้งนูนะ

12:06สิ คุณ

12:08สวัสดีครับ สวัสดีครับ จะไปไหนครับ

12:33ก็ตรงไปนะครับถ้า ถ้าเป็นไปได้เห็นวีตอนโนดเยอะจักอ่ะ

12:40ทางนี้เรามีความจะเป็นที่ที่จะต้องปิดทางไว้ก่อนรบกวนใช้เส้นทางอื่นนะครับ

12:45อ่า...ได้ครับ

12:48สิ

12:52อีกเราด้วยเวลาขาดกับที่คุณก็ต้องนี้เราใช้ได้ประเทศได้กัน

13:11พากันจะมาหันตายแล้วจริง

13:18ขอบคุณฝัษย์

13:48อยากก็เหมือนเดิมอีกว่า แล้วมันยังลองแล้วเมื่ออยู่อีกอ่ะ

14:18ยังไม่เจอคุณใบบัวใช่ไหมครับ ยังเลยค่ะ รถก็ยังจอดอยู่ที่เดิมด้วย

14:28ฉะนั้นผมก็ครอบดูเท่าข้อหน่อยนะครับ ได้ค่ะ

14:33หว่างคุณใบบัวก็ยังอยู่เหมือนเดิม เหมือนตอนที่คุณใบบัวหายไปค่ะ

14:48อย่างนั้นน่าใจคุณใบบัว หรือว่าคุณใบบัวติดต่อมา รีบติดต่อผมเลยนะครับ

14:57ได้ค่ะ

15:00คุณใบบัวไม่ได้เสร็จแล้ว ตำรวจเต็นไปหมด

15:17ใช่ ฉันนี่มาทางปากข้างบ้านอ่ะ

15:20ไม่เคยเห็นเหรอ

15:22ก็รอให้ตำรวจไปก่อน ฉันค่อยหนีออกมา

15:27มีคนเอามือถือชัดฟ้า ใส่เคสของฉัน แล้ววางไว้ในห้องนองฉัน

15:38ว่าไงนะ

15:41โทษสัพเครื่องเนี้ย หายไปตั้งแต่วันที่ฉัดหายตัวไป

15:46มีคนจงใจโยนความผิดให้ฉัน

15:50ทางเรื่องชัด เราก็เรื่องอาคาจร

15:57ตอนนี้

15:59ฉันตกเป็นผู้ต้องสงสัยเต็มตัวแล้ว

16:03กุณโสกก็ส่งคุณมาคุยด้ะ

16:07ค่ะ

16:09แล้วเขาไม่ได้บอกคุณนะ

16:11ว่าปกติอ่ะ

16:13ผมไม่คุยเรื่องงานตอนกินข้าว

16:15คุณโสกบอกแค่ว่า

16:17พึ่งผ่านวันพบรอบทำงาน

16:1920 ปีของท่านมาค่ะ

16:21ก็เลยเตรียมของมา

16:25แสดงความีๆ

16:27คุณจะบ้าที่ไง

16:37เอาเงินมาให้ผมในสถานที่แบบนี้นะ

16:39มันดูถูกกันมากไปแล้ว

16:41เอ่อ

16:43มันไม่ใช่อย่างไรค่ะ

16:49สวัสดีค่ะท่าน

16:51จำหนูได้ไหมคะ

16:53รู้ชัดฟ้า รู้สาวคุณโสกสปัน

16:55��를มาให้โสกสปัน

17:01เราเคยเจอกันแล้วไงคะ

17:03วันนั้นที่ bang dive เกロpp กับพา

17:05เออ

17:07อ๋อ รู้สัดฟ้า

17:09รู้เตาคนเล็กใช่ไหม

17:11ใช่ค่ะ

17:12และนี่macbook 니다

17:15mannia

17:17Notes

17:19recall

17:21ท่าหมายไม่บอกshire แรกแล้ว

17:23สับปัญน่ะ

17:25พี่บัวคงไม่ทราบอ่ะค่ะ

17:27ว่าท่านสนิทกับป๊า

17:29แต่หนูจำได้นะคะ

17:31ยังคุยกับป๊าอยู่เลย

17:33ว่าเดือนหน้าจะชวนท่านไปญี่ปุ่นได้กัน

17:35ฉลองวันครบรอบวันทางอย่างของท่าน

17:37เป็นที่ VIP มีแต่ค้นระดับเอกูซีบค่ะ

17:51สวัสดีค่ะ

17:53สวัสดีค่ะ

17:59เดี๋ยวเขาบอกลูกน้องให้

18:01เราก็ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ไปอีกสักพัก

18:03พี่ไม่ได้อยากให้เขารู้ว่าพี่เป็นลูกป๊า

18:07ฉันจะเข้ามายุ่งทำไม

18:09แต่แม่บอกให้น้องมาช่วยพี่บัว

18:13แม่บอกว่าพี่บัวเป็นคนเห็นตรงเกินไป

18:15อาจจะรับมือกับคนแบบนี้ไม่ได้

18:17แต่ป๊าเป็นคนส่งพี่ให้มาทำงานี้เองนะ

18:21เป็นคนส่งพี่ให้มาทำงานนี้เองเ servir

18:25แม่อาจจะมองเกมออกมา radish

18:28ว่าพี่ก็ทำได้แค่นี้แหละ

18:31พี่ะุ่งอยากพิสูถี่ป๊าเห็น

18:33ว่าต่อให้ไม่มีชื่อป๊า

18:35พี่ก็สามารถปิดดิวนี้ได้

18:37แต่สิ่งที่พี่ไม่ได้คิดเอาไว้เลย

18:39คือเรื่อง campaignการต่อลอง

18:42พี่คิดว่า

18:43อะไรที่ทำให้คนหลงเชื่อ

18:45นายいうことใ

18:47ได้ไง ๆ แล้ว итоге

18:48ก็เงิ ∂screen

18:51ความหวังตั้งหากแล้วค่ะ

18:56ความหวังมีอนุภาพแรกมากนะ

18:59ต่อให้โดนเจอคอด้วยมี

19:20เราก็แค่ต้องห่างให้ได้ว่าจริงๆแล้วเขาต้องการอะไรกันแน่

19:25แล้วก็ป้อนความหวังให้เขาว่าถ้าเขาทำตามเขาก็จะได้สิ่งนั้น

19:31ขอแค่ยอมทำตามเรา

19:33กับคนคนนี้ความหวังของเขาคือการได้รับคอนิกชันจากคนระดับสูง

19:40บางคนอาจจะอยากได้อำนาจชื่อเสียงเกติยศความรัก

19:47ลวงไปถึงการยอมลับจากสังคม และครอบครัว

19:50ไม่ใช่เงินนะคะ

19:54พี่บวรต้องอาญเกมตรงนี้ให้ออกก่อนนะ

20:00นี่เกรามาสอนฉัน

20:02ทางทางที่ตัวเอง เรียนไม่จบนั้นเหรอ

20:05ของแบบนี้มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุแล้วก็ประสบการened

20:09น้องว่า...

20:10น้องเรียนเรื่องนี้ มาจากแม่ได้ดีกว่าพี่ๆ บางคน นะคะ

20:14คิดว่าตัวเองเป็นลูกรักแล้วจะทำอะไรแบบนี้ก็ได้เหรอ

20:18วันนี้น้องมาช่วยพี่บัวนะคะ

20:21พี่บัวต้องเลิกมองน้องเป็นสับรู้ได้แล้ว

20:25เราก็เชื่อใจน้องสับที

20:27ยิ่งเราเชื่อใจกันมากเท่าไหร่

20:30เราก็จะยิ่งรักกันมากเท่าไหร่

20:44อืม

21:04ฉันยังไม่ได้ถามคุณเลยอ่ะ

21:06ว่าคุณช่วยฉันไว้ทำไม

21:08ก่อนหน้านี้คุณยังเคยพยายามค่าฉันแถนเป็นต่างสตองฉันอีก

21:13เพราะสตอคคุณนี้แหละถึงได้ช่วย

21:21ผมคิดว่าคุณน่าจะบริสุทธิ์

21:23ผมเห็นคุณเดินละเมอมาจนเจอสบอาคของคุณ

21:27ถ้าผมไม่ได้รีบพาคุณออกมาจากที่นั่น

21:30คุณคงแกตัวไม่ขึ้น

21:32ที่นั่นไม่มีพยาญคนอื่นออกจากผม

21:35แล้วคุณก็คงถูกบีบให้หลับสลภาพ

21:39มันคุณเห็นปะ

21:42ว่า...

21:44ว่า...

21:46นี่...

21:48คุณจะบอกฉันหน้าอย่าง

21:50ว่าคุณเป็นอะไรกับฉัน

21:52ฟาชอบเรียกผมว่าพี่มังกร

21:56เพราะรอยสักนี้แหละ

21:58ผมเป็นคนที่รักเขามาก

22:02รักมากว่าชีวิตตัวเอง

22:04รักมากว่าชีวิตตัวเอง

22:10ชาติกันแอร์เป็นมีแฟนจริงหรือวะ

22:14คุณเป็นแฟนจริงหรือ

22:16คุณเป็นแฟนจริงหรือ

22:18แต่สแทบครับเนี่ย

22:20ก็ไม่น่าไปใส

22:22ชิบพี่มันไปหามาจากไหนอ่ะ

22:24ชิบพี่มันไปหามาจากไหนอ่ะ

22:26ทินเดอร์

22:36เฮ้ย

22:38เฮ้ย

22:40ไม่ใช่ประเด็นว่า

22:41ไม่คิดเป็นไงครับ

22:42ประเด็นคือ

22:44เอาไว้ใจไม่นี่แค่ไหน

22:50เฮ้ย

22:54เฮ้ย

22:56เฮ้ย

22:58เฮ้ย

23:00ทำอะไร

23:06เฮ้ย

23:08เออ

23:10ไม่ได้ทำ

23:12ไม่ได้ทำอีก

23:14เออ

23:16เราจะเอาไงต่ออ่ะ

23:18คุณไม่ต้องเอาไง

23:20รอดูสถานกันก่อนแล้วกัน

23:22ร้ออะไร

23:24ร้อให้ตำรวจเอาหมายจับมาจับฉันเหรอ

23:28หรือจะเดินไปให้เขาจับตอนนี้เลย

23:30เขาจะจับคุณข้อหาอะไร

23:32ตอนนี้คุณแค่หายตัวไป

23:36ขอจะคิดว่าคุณอยู่ในอันตรายก็ได้

23:42ก็ไม่รู้อ่ะ

23:44ถ้าฉันหนีต่อไปแบบนี้ไม่ได้หรอก

23:46ถ้าฉันหนีต่อไปแบบนี้ไม่ได้หรอก

23:48คุณคงไม่ถนัดเรื่องหนีสินะ

23:50ผมเนี่ย

23:52หนีมาทั้งชีวิต

23:54คุณเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม

23:56ว่าคุณรู้จักกับฉันเองอะไร

23:58ก็

24:00ฉันไม่รู้เนี่ยว่าเราต้องอยู่ได้กันอีกนานแค่ไหนอ่ะ

24:02ยังไงเราก็ต้องรู้ข้อหมู่กันมากขึ้นไม่ใช่หรอ

24:18ใช่ไหม

24:20มันตายคุณasit

24:24ผมจะจะไปกลังไงเรยังไม่ได้

24:34ยัง

24:35ว่า

24:36แบบนี้หุบสุด

24:38พอเป็นเว้า

24:40พอพูดสิ

24:42ชิดตาไกล

24:44เห็นว่าใจ

24:46ฉันไม่นีว่า

24:48ดูมีหวัดไม่เป็นต้องรับทราด

24:50กลับแม่นหรือโปรด

24:51พอมีรับทราด

24:54ไม่ได้ทำกับนี้

24:56ฉันตัวนี้

24:58เวล้า ว้าวาวาวาวาวาวาวาวาว

25:00ขอบคุณที่แล้ว

25:18สวัสดี อันนี้

25:48นี่เป็นไร?

25:48ช่วยทางสวันกับบัดร้อย

26:02เป็นไรที่เป็นไร?

26:04นี่ แกนับกัน

26:06กลับอาจริง แกนักกลับ

26:11ไม่เป็นไร

26:13นายเป็นไร?

26:14ใช่ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ

26:44จนเจอชัดฟ้า ทุกอย่างเปลี่ยนไป

26:49ทำไมอ่ะ

26:52ผมรู้สึกว่า เขาไม่เหมือนผู้ยิงคนอื่นที่เคยเจอ

26:58เขาดูสตรองก็จริง แต่ว่าข้างใน สันจิดิบมาก

27:03เหมือนต้องกันคนปกป้องตลอบเวลา

27:07อืม นั่นแหละ ชัดฟ้าตัวจริงเลย

27:14ผมรู้สึกว่า ไม่เคยอยากจะปกป้องใครเท่าเขามาก่อนนะ

27:18กลับมาไทย เรามีก็อยู่น้ำไหม

27:21ไม่นานหรอก

27:23มาทำทุระให้พ่อ สัตว์เราก็กลับ

27:27ผมมีอะไร

27:29หลังจากนี้ไม่รู้จะยังได้เจอกันอีกไหม

27:32ทำไมพูดอะไรแบบนั้ง

27:35เหมือนแค่ รู้สึกว่าตัวเองอาจจะหายไปได้ตลอดเวลา

27:40เฮ้ย

27:43มีอะไร ใครจะทำอะไร

27:50หนูอาจจะต้องการในสิ่งที่เป็นแบบไม่ได้อยู่แล้วตั้งแต่แรก

27:57พี่ก็รู้ว่าหนูแตกต่างจะเขาในบ้านแค่ไหน

28:04แต่ถึงแบบนั้น

28:09เหมือก็อยากเป็นนองที่เขาหลับ

28:13เฮ้ย

28:16ค่าที่นี่ไม่มีใครต้องกันอยู่แล้ว

28:19ไม่อยู่กับพี่ก็ได้

28:21เดี๋ยวพี่ดูเลยเอง

28:26แล้วถ้าหนูหายไป

28:29พี่จะตามหาหนูไหม

28:32รัมสิ

28:33ยังไงก็ต้องหาให้เจอ

28:43คือนั้นหน่อนนัดกัน

28:45แต่ชัดฟ้าไม่มาตามนัด

28:50ผมเลยไปที่บ้านคุณแทน

28:53ประวัด

28:55คือนั้นคุณอยู่ที่บ้านเหรอ

28:57ใช่

28:59แต่ผมไม่ได้เจอชัดฟ้า

29:01ผมเจอคุณแทน

29:04ผมเห็นคุณเดิน

29:05แล้วเมื่อไปมาในห้องของตัวเอง

29:12คุณก็เลย

29:14คิดว่าฉัน

29:16อาจจะเป็นคนทำก็ได้เหรอ

29:22อาจจะเป็นตอนที่คุณไม่รู้ตัวก็ได้

29:25ตอนนั้นผมกิดว่าแบบนั้น

29:29แล้วเอง

29:30ละตอนนั้น

29:33กตอนนั้นผมไม่เห็น

29:36เห็นคนๆนึกที่เข้ามาในห้องคุณ

29:41ก่อนที่คุณจะเข้ามานอน

29:43ตอนนั้นผมคิดว่าของเป็นเรื่องปกติ

29:45ที่ vaginal�ام partis

29:55เฮ้ย อย่าทำหน้าตื่นขนาดนั้น

30:09คนแถวนี้มันจะคิดว่าคนกลัว

30:11ฉันควรจริง ๆ นี่

30:14นักคุณอ่ะ พาฉันไปที่ทำไม

30:17ที่นี่คือที่ที่จะทำให้คนได้คำตอบไง

30:25คำตอบอะไรอ่ะ คำตอบว่าฉันจะแห่งคุกอย่างไรหรอ

30:31ตอนนี้คุณเข้าขายเป็นผู้ต้องหาลบนีกดีกาดตะกับอยู่นะ

30:35คุณไม่ต้องอะไรจะโพกเข้าหรอก

30:39นี่

30:41เฮ้ย

30:59เช่นไปล้อเว้ย

31:01พอส่วงคาวสิ่ง

31:03.

31:05.

31:07.

31:09.

31:11.

31:13.

31:15.

31:17.

31:19.

31:21.

31:23.

31:25.

31:27.

31:29.

31:31.

31:32.

31:34รอบนี้มีอะไรอีกอ่ะ?

31:37ไม่ได้หนี มาตามหา

31:40ตามหาแล้วทำไงต่อ?

31:41ถึงต้องใช่ไงนี่?

31:43เอาอย่านี่มาตรวจ ว่ามันผสมอะไรลงไปกันไง

31:57คน เขาก็ใครอ่ะ?

32:01พวกใต่เดินมีแล้ว แค่อย่ามาตรวจ มันมีแล้วเหรอ?

32:16เสร็จแล้วหรอ? เร็วไปไหม?

32:19ไอ้พี่เร็วอ่ะ เพราะมันไม่ได้สมอะไรเลย มันคือแป้ง

32:24หมายความไม่ไง?

32:26มันก็คือแป้งธรรมดา กินไปก็เหมือนแป้ง

32:30ไม่ได้ออกนิดอะไรทั้งนั้น

32:34ไม่น่า คุณถึงอาการกำเริ่ม

32:37จริงด้วยอ่ะ

32:39ฉันว่าฉันอาการกำเริ่มตั้งแต่กับบ้าน

32:43แต่ว่า ถ้าฉันว่าจะทำอย่างนั้นไง

32:46ต้องเจ้าอะไร?

32:57อู๋เจ้าอีกนิ

33:00ต้องติดใจอะไรเด็กกลัว

33:03ถ้ายดีเป็นแค่เด็ก ขอมาให้คุณ

33:06เรื่องแค่นี้ ขอเป็นดีๆก็ได้

33:12คุณอยากได้ก็เอาไปเลย

33:16มานี่

33:17ปล่อยบอก

33:47linen

34:09บอกมาว่าน้องมันอยู่ไหน

34:10บ้าท่านอด hab constru

34:13เจ้มrásต่อแรก

34:14courleyไม่ถ่าย

34:15บอกมาว่าน้องมันอยู่ไหน

34:17เนาฟตล์

34:18เฮ้ย

34:19ởฬิจักแน่ๆ

34:28เป็นไหน

34:36ที่ห้อง

34:38เต็นกระฟา Krsna จ้างอยู่ aqui

34:42ก็น้องมืdesที่ข้าจ้างกู

34:43ไม่alıม же ข้าจ้างอยู่ mak

34:45ข้าจ้างอะไร

34:46กูถ้าวะค่าเจ้าอะไร

34:48วะค่าเจ้าที่ทำให้มันหายตัวไปไง

34:56แค่ทำให้หายไปก็พอใช่ไหม

35:00รวยจะตายหา งกชิป

35:03จะทำให้คนๆ หายไปเนี่ย

35:05มันต้องมากกว่านี้

35:09เสร็จงานแล้ว

35:11จ่ายส่วนที่เหลือทั้งทีแล้วกัน

35:17สิ

35:29ก็อีกคนหน้าจริงจริงอ่ะ

35:32กระแดงไหนถูกมือดำด้วย

35:33น้องกูกับข้าวไหน

35:34แล้วมันรักชาดฟ้าไปไว้ที่ไหน

35:36กูไม่ยาวมันไป ไม่หายตัวไปเอง

35:39หมายความว่าอย่างไร

35:40ก็ไม่หายตัวไปเอง กูไม่เกี้ยว

35:43โอเคไหมเนี่ย

36:13เฮ้ย

36:28อย่าไม่เชื่อมันมากเลย

36:31ฉันไม่รู้แล้ว

36:35ฉันไม่รู้แล้วฉันต้องชื่ออะไร

36:40ก็จะต้องไว้ใจใครอีก

36:43ความจริงมันอาจจะเจ็บหน่อยนะ

36:47แต่ถ้าอยากรู้ว่าใครเป็นคนทํา

36:51คุณก็แค่ต้องลอง

36:53ขอบคุณกัน

37:01ขอบคุณกัน

37:11ที่นี่ไม่มีคนอยู่มานานล่ะ

37:21ผมจะพยายามเปิดเครื่องนี้ที่นี่

37:25ไม่ได้

37:39ไม่ได้

37:41ถ้าโทรศัพท์เครื่องนี้มีการเครื่องไหว

37:43เป็นไงตำรวจต้องอยู่แน่ๆ

37:47อย่างน้อย

37:49เราก็จะได้ข้อมูลฉัดฟ้าจากโทรศัพท์เครื่องนี้

37:51เราก็จะได้ทุกอย่างที่เราตามหากันอยู่

37:55ไม่ต้องกลัวหรอก

37:59ยังไงเราก็นีก่อนตำรวจมาได้

38:05ไม่

38:07ฉันไม่ได้กลัวเรื่องนั้น

38:09ฉันกลัวว่า

38:11ถ้าฉันรู้ว่าใครทำกับฉันแบบนี้

38:15ฉันจะ

38:29ไม่

38:31แต่ฉันไม่อยากนี้อีกแล้ว

38:33ฉันอยากรู้

38:43ในราตรีการที่มืดมิด

38:45จิตใจมนุษย์

38:47อาจมืดสนิดกว่า

38:49เพราะถึงแม้ข้ำคืนอันยาวนาน

38:53ก็ยังต้องจบลงในตอนเช้า

38:55ก็ยังต้องในตอนเช้า

39:25สลบไปแล้ว

39:27แล้วถ้าไม่สลบ

39:29คุณจะทำอะไรน้องฉัน

39:31ไม่ทำร้อง

39:33แท็กขูไปกันแหละ

39:35แต่ส่วนลึก

39:37ในจิตใจคนที่เราไม่รู้

39:39อาจจะเน็บหนาว

39:41และมืดดำ

39:43แท็กขูไปกันแหละ

39:45แต่ส่วนลึก

39:47ในจิตใจคนที่เราไม่รู้

39:49อาจจะเน็บหนาว

39:51และมืดดำ

40:01และรายซึ่งความไม่ตา

40:03จนหน้ากลัวเกินกว่า

40:05ที่เราจะจินตนาการได้ก็ได้

40:07ก็ได้

40:29แต่ก็ไม่คิดหรอกนะว่าจะเป็นน้องคนคนนี้

40:33ไม่ใช่

40:37ไม่ใช่พี่

40:39ฉันจำได้แล้ว

40:41ว่าเป็นใคร

40:54คุณชุมพวกพอจะเห็นไหมครับ

40:56ว่าใครเป็นคนทำลายพี่ชา

40:58พี่หัวอ่ะ

41:00พ่อเปล่าว่าฉันมีความรับมากเกินไปแล้ว

41:02ฉันจะลisiทุกอย่างให้คุณฟัง

41:04ผมทำลายราฐานน์ให้พี่หมดแล้ว

41:06จริง ๆ แล้วคุณเป็นใครกันแน่

41:08ต่อไปดิ

41:09ป้าเป็นบ้าไปแล้ว

41:10เป็นบ้า

41:12มันดีไปไหน

41:13โอ้ย อีกป้า ไป

41:36ไม่มีแล้วคุณไหน

41:40คนดิวที่ไหวใจ

41:42กับว่ารักจะดี

41:44ไม่มีความไหม

41:46เมื่อเธอเป็นความสำหรับ

Category

Transcript

Recommended