ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 1 (EP.1) วันที่ 9 กรกฏาคม 2568

MUNSSWAY

MUNSSWAY | Variety Contents  ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 1 (EP.1) วันที่ 9 กรกฏาคม 2568   "Lakorn Nung ช่องดูหนังออนไลน์ฟรี ดูละครย้อนหลัง ซีรีส์เกาหลี การ์ตูนญี่ปุ่น หนังไทย หนังจีน ซิทคอม รายการย้อนหลัง ครบจบในที่เดียว อัปเดตทุกวัน ไม่มีโฆษณาคั่น"

Transcript

00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย

00:30มีลิคิด หรือเคยเหตุผิดไว้แต่สาดได้

00:36หักแปะลม แปะตาย ก็ยังห้างป่า

00:43หากันพอทุกศาสตร์ แต่ก็ขาดสวยกันทุกพบ

00:51ได้แค่หาก ได้แค่โครง แต่ก็โจกด้วยการจากล้า

00:59ถ้าเป็นคือสายแน่ หรือว่ามันย้อนบุ้นปลา

01:08ขอนั้นได้บอก ทันเทวดา สอยในคำวาง สมหวังมาน้ำได้บอก

01:18คือใจสิขาด ข้างๆ ได้แค่หัก แต่บอกได้หวม

01:27อ่อมแค้น บอร์ในก่อใต้สวม บอร์สมกับว่าอุสาหาพ

01:36ว่างเมืองกวง นองหารตำนานเมืองโลก จมดิ่งทอรณี

01:51มาหาหน้าที่หวม ดังตาเด้ ที่เพฟมา

02:00จังเล่าขาดมาโดนลำ ถึงความหักของพาเดงนั้นไอ้

02:09กะหอกดนบังกี้ เทืองยิ่งตาย

02:15มาสงุยหากเท บอร์สมนั่งกันมัน

02:21ทัยนาคาราทาย เคืองโกรดเป็นมหัน บริวันทะลมเมือง

02:28เหลือแต่หัว ยังความหัก หรือต่อกันเมือ ถึงบ้าน

02:58ก็รู้อ้าย อ้ายไปหards มีอยู่หนีแล้ว

03:03ไอ้ทำอีกแล้วจะยาย

03:05เป็นมาจังไหนลู – ยิ fortsน์见รู้

03:09ไอ้เขียมึงจมร้านอีกแล้ว

03:11อะไรเป็นอย่างนอกลูก

03:13โประร้านพงว่า ปันให้สิกล่ายเป็นดี

03:17ก็ต้องย่านเยอะ

03:19นี่วิว saat senhorintérieur อ้ายกลับมาไว้นราย

03:23อ้าย ต้องฝันเริ่มนีดุกที่ เด้ม

03:26มักเอมแล้วนะลูก

03:28ไม่ยายว่าตำนานผาแดงให้อายฟังตลด

03:31อายก็เกลิกไปฝัน

03:41อย่างด seminar

03:44Wyoming

03:50นานมาเลยอร ly

03:56เจ้าน่างคำกอง แต่ประโซพกฮักกับพังคี

04:02ด้วยที่บ้องหูเรีวาพังคีเป็นพยนา

04:26กับแล้วตัวตัวตัวโอจะ

04:48Myers

04:50ไม่ได้

05:20ว่าเป็นอย่างเป็นบ้า

05:24เจ้าสัน จะเอาออกจากมันนี้ถ่อ

05:31เฮ้ย

05:50ขอบใจเจ้าหลาย ที่มาซอยค่อย

05:55บวบนยาน

05:57เจ้าเป็นไพย

05:59ค่อยซื้อพังที่ ค่อยเป็นคนมาจากเมืองราม

06:05เพราะดีค่อยพันมาแถวนี่ เราก็เห็นงู้กำลังเดยไปหาเจ้า

06:11เลยเฝ้าขอไปซอย

06:15ขอบวดิมิจเจ้าหน้า ไปรักเมืองเจ้าด้วย

06:22ถึงแม้ว่า เจ้าสีง้ามค่ะ

06:26แล้ว เจ้าด้วย ซื้อว่าจังไหน

06:36ซื้อซ้ำก่อน

06:38ถ้าสัน ดอกไว้นี่ ขอยขึ้นให้เจ้าด้วย

06:45พังคี ใดประโซท์พภัตย์เจ้านางคำกอง

07:00ทั้งที่พังคีกับหูวา คนกำหน้า ตาเภาพัน หากกันเบอได้

07:08กลางเถาพัน หักกันก็ได้

07:16ขอรักเจ้าเดี๋ยว

07:18ขอรักเจ้าที่กัน

07:24ผู้ค่าขอสาบาท

07:26ตอนนาทิ้งสักษิต

07:28ว่าผู้ค่า

07:30สิ่งหักเจ้าน่างข้ำกรอม

07:32สิ่งหักตลอดไป

07:34สิ่งหักตลอดไป

07:36หักเจ้าน่างดอน

08:04ข้าสัน

08:06เจ้าต่องน้องไปขอ

08:08กับยะพอ ยะแม่ก็คอย

08:10เขาสิ่งหักกลิ่มดอกกัน

08:12ว่าต่องลก ว่าต่องซ้อนยังดีพลายมาก

08:14เน้ยเน้ย

08:24เจ้าน่างข้ำอม

08:26ยูกกินกับพังทิ้

08:28โดยความหักมาเป็นปี

08:30เจ้าตรีเมือง

08:32เจ้าเมืองกระชากกุหละ

08:34จึงเด็กจัดหน้า

08:36นาพิเศษ

08:38ระวังเจ้าน่างข้ำอม

08:40กับพังทิ้

08:42ต่อมา

08:44เจ้าตรีเมืองหูวา

08:46พังที่เป็นงู

08:48บรดเป็นมนุษย์

08:50จึงหาทางเปิดเงิน

08:52ให้ประจัดต่อเช้าเมือง

08:54อย่วยการน้ำมอพีประจำเมือง

08:58มาสนบทวิญญาณงูล่าย

09:03จะมีวิญญาณงูผีสิ่งยุยเรีย

09:06ที่ช่วยการน้ำมัน

09:16ช่วยการน้ำมัน

09:20เชื่อเล่น

09:26พังที่

09:28จะพ่อ

09:30จะมอง

09:31จะเห็นพังที่เลย

09:33ปล่อยพังที่เป็นท่อ

09:36อย่าภาอย่าикеองสองคนจากกันเลย

09:39มันเป็นงู้ผี

09:40เม climax มันมาเป็นคน

09:41คนกับงู้ผี

09:43พักกันฟะ pada hey

09:46ถ้าวดมัน

09:47เย้ pod�miş

09:49อย่าทำไหร่ผังพี่

09:51พิจิย์จะทุก h الأบสิ

09:52ติดับสิง sí

09:54เอาตัวข้ำמוออกไป

09:56โอยtteวดมั้ย!

09:57attractions!!

09:59ค่ามาใคร เล่ y

10:01ถ้าวดมัน!!

10:05เช้าเมืองต่างกระวาดกลัว

10:11เราไม่ทับคุณซึกต้างกระรุ่มทำลาด

10:15บอหายพังทีเขาถึงตัวเจวนางคำกรอง

10:19ไว้ไม่ทับอินทสิน

10:21ที่ลงหัดเจวนางคำกรอง

10:24ก็ได้เขาก็ป่องเจวนาง จนถึงแกความตาย

10:29พังกี้บ่ออาจตาลอาคมได้จึงกายร่างเป็นพยนาษ

10:36พยนาษก่อยยย

10:38แมนแล้ว

10:51พังกี้โกดแผ่นเช่าเมือง

10:53เข่าเพิ่นค่ะ

10:55หวังเพี้ยงแค่ว่าเจ้าตัวเมียรักกับเมืองบาดาลน้ำกัน

11:09อุ๊ย

11:11อุ๊ย

11:13อุ๊ย

11:15อุ๊ย

11:17อุ๊ย

11:18ทุกสา ทางที่

11:23ทางจ้า

11:25คิดสิค่า ยะพอ ยะแม่ค่อย

11:30ก็ค่าค่อยกลนสะ

11:34ข่าวไปเลย

11:36พังกี้

11:55ก็ให้ดียังไหม

11:59คุณก็โทษ

12:03คุณก็โทษ

12:05คุณก็ได้ตั้งใจมันเกินขึ้นทางนี้

12:08เจ้าข่าอินอสิน

12:12เจ้าข่าเศร้าเมื่อของค่อยกันทางนุน

12:15คุณ

12:18เธอจะอยู่โทษกันในทางไหน

12:26ขอไปซะ

12:29ขอไปบ่องของเจ้า

12:34ขอไป

12:35ไป

12:38ข้างกอง

12:42ข้อยมาไป

12:45พวกสองคนต้องมาพากหน้ากัน

12:49ข้อยหากเจ้า

12:53แล้วข้อยกว่าที่หากเจ้ากลอดไป

12:58ข้างกอง

13:01ข้างกอง

13:05ข้างกอง

13:10ค่อย...ค่อยข้าอธิษา

13:14น่อนหน้าท้วยเทพแพวดา

13:17เจ้าป่าเจ้าเขา

13:19และสิ่งศักษิตทั้งไล่

13:25เกิดชาติหน้าชาติไหน

13:31ค่อย...

13:32ค่อยมาขอหัดพยาณาปุ่นี

13:38ต้อยพยาณาปุ่นี

13:40ที่ต้องหัดคอย

13:41ถ้าค่อย...

13:45ก็ขอให้เขา...

13:49ถ้าค่อย...

13:50ทายเวลตลอดไป

13:52ก็ขอให้...

13:53จังน่างท่ำบอก

13:54สูกเจ้าชียดใจ

13:55จริงต่างจิตอธิษาลว่า

13:56เกิดชาติหน้าสันใด

13:58ก็ขอให้ได้เกิดมาเป็นคู่กระพังทีทุกพบทุกชาติไป

14:13และ...

14:15ขอให้เจ้า...

14:16ขอให้เจ้า...

14:17ขอให้เจ้า...

14:19ขอให้เจ้า...

14:21ขอให้เจ้า...

14:22ขอให้เจ้า...

14:23ขอให้เจ้า...

14:24ขอให้เจ้า...

14:25ขอให้เจ้า...

14:26ขอให้เจ้า...

14:27ขอให้เจ้า...

14:28ขอให้เจ้า...

14:29ขอให้เจ้า...

14:30ขอให้เจ้า...

14:31ขอให้เจ้า...

14:32ขอให้เจ้า...

14:33ขอให้เจ้า...

14:34ขอให้เจ้า...

14:35ขอให้เจ้า...

14:36ขอให้เจ้า...

14:37ขอให้เจ้า...

14:38ขอให้เจ้า...

14:39ขอให้เจ้า...

14:40ตั้งจากนั้น พยาพังธี จะจำใจต้องตัดประยุทิเมืองบาดาน ต่ำเพื่อนพวนา เพื่อโทษใส่ต่ำ ที่ผ่าค้น

14:54ตามคำสั่งของพยาจุดโทษ นัตรรา ผู้เป็นพอ จนเจอนางคำกอง แต่ใส่ชีวิตบนโลกมนุษย์

15:05รับพ่อแมนระยาตที่นองของนั้น เจินขึ้นอนุไข แต่ด้วยบวมตำกันใน ที่พวกเขาได้กัดท้องร่วมกันมา ก็เลยเป็นผิดที่ทรงผลของพวกเขา ต้องกับมาเกือตรวมกัน

15:26น่ะเมื่องอีกขัสดีตา นั่นคือกูเพลิ่มโทษ ท้องตำนาน ผ่าแดงนั้นไอ้

15:37พยาสีเชิญเชิด ยังมีทิดาอีกองนึง มีน้ำว่า เจ้าหญิงมนิริน ที่เกิดกับสนมเอกของจัง

15:50น้องเอกของจัง มนิริน น้องซาวตลาเจอหละ ไปไส้

15:59มาพูดเราจะพา

16:20Aaron

16:34ไอ้คำ มาละว่ารูก

16:36เจ้าค่ะ เจ้าพอ

16:38fingerprint

16:46between

16:49มากดีแล้ว ลูก ไอ้คำ

17:03พอวาวันเท่นสิบหา คำเดือนสิเวส ไกลสิมหอดเนี่ย

17:06พอได้หาเลือกกับ เซน่าอำมารถ

17:09ว่าสิจัติที่ที่บวงสวง ป่องสุดโทน อาคลาดผู้เป็นยัย

17:13แห้งบระดานนาคล

17:15ที่เพิ่นปกปักหลักษา สายน่าม แล้วก็หายค่วงอุดมสมบูรณ์

17:20กับชาวเมืองเข้า มาตั้งแต่โบราณอากาล

17:24ยะพอสิหลูกเหตุการณ์ใด ลูกกับพอมสิหลูกตามประสงค์เจ้าค่ะ

17:30พอสิหลูกทั้งสอง ลำถวาย องค์สุโทนอาคลาด

17:35และนั่งขบวนแห้งยิ่งไงไปเลย

17:45พวกเจ้าจงไปเตรียมปิธิที่วงสวงให้เป็นยังดี

17:48แล้วก็ให้ยิ่งไงสมกับเมืองเอกชาที่ตาของห้อง

17:51สะหน่อย สะหน่อย

17:53สะหน่อย

17:54สะหน่อย

18:21สะหน่อย

18:25มึงกายวาชาติตังงหังวันภา

18:38นาคาทิปดิสิสุทโทม

18:46วิสุทธิเทวาพูเจมี

18:54สาทิปดิสุทธิเทวาพูเจมี

19:14พอให้พวกคุกขา สาวประสาได้อยู่เย็น อย่ามีหอนก็ค่าเกิน

19:31พวกเจ้าดีกินห้องพวกข่อยบอก

19:34ห้อม พวกเจ้าจำป่าดีกว่าค่ะ

19:38ค่ะ อย่างนั้นอีกนะ พวกเจ้าดีกินไก้ค่ะ perchéว่าชาวอ่ะ ซักใจค่ะดีกินไก้ค่ะ

19:46ไปก็ดีกว่าว่า พวกนี้เพราะว่า โอเคพี่ดีวันเป็นคนล่าง อุ้ยข้าม

19:54พายโน๊ด เพราะเป็นคู่พอของคุณ

20:08กลับกลับ

20:38กลับกลับกลับ

21:08กลับกลับกลับกลับก

21:15ที่สุดเมืองบนตกลับกลับกลับกลับอีก

21:26ไม่เถอะ

21:31อ๋อ น่าเลย

21:35โอ้ย เป็นแน่ละพุ้ย

21:38ข้าดอย่างเชียว

21:39ซอนหัดปะพบ

21:41โฮยยยยยยยย หรือหัว

21:44ผมจะได้พร้อมเช้า เดือนแรกก็ลงครับเขา

21:47รายงายครับต่อ

22:01คำกอง

22:31จนประยาสุดโทน คาราฏ

22:35สั่งห้ามท่านไม่ขึ้นเป็นเมืองมนุษย์อีกไหน

22:37ข้ารู้พากคิม

22:41แต่ข้าหากห้ามใจไม่ได้

22:45เจ้าก็รู้

22:47ว่าคำกอง

22:48คือรักเดียวของข้า

22:50เจ้าพี่

22:53เจ้าพี่กุ๊ธเช่ง

22:55ไม่คิดถึงใจข้าเลย

23:01ทีตุกษ мечา

23:03ข้าเป็นเมีย เจ้าพี่

23:05เทจายต้องพรับเหมาะหม carried biliet

23:10ยังเป็นหัวใจกันแล้วเธอ

23:12สิทธาร่ะ

23:14เจ้าก็อยู่ในที่ของเจ้าไป

23:18และเจ้าก็ยังคงเป็นเมียของข้าเช่นเดิม

23:21ข้าแentaในคิดจะทอดทิ้งเจ้าไปไหน

23:23แต่คํากอง

23:25เป็น เมียของข้ามาก่อน

23:27ก่อนที่เจ้าพ่อจะไปสู่ขอเจ้ากับท่านอาวมาเป็นเมียของค่า

23:31เจ้าพี่

23:33เจ้าพี่ลืมไปแล้ว

23:36ว่านในตอนนั้น พวกมันวันทำร้ายเจ้าพี่อย่างให้ปลานี้

23:40ถ้าพวกมันรู้ว่าเจ้าพี่ไม่ใช่มันยัง

23:42มันอาจจะทำร้ายเจ้าพี่เหมือนครั้งตอน

23:44ข้ามไม่ให้เจ้าพี่ไป

23:46เจ้าอย่ามาห้ามค่า

23:50เจ้าพี่...ข้ามไม่ให้เจ้าพี่ไป

23:53ไป ไป ไป

23:55เธอ ไป

23:57พอได้แล้ว พังคี

24:02เจ้า...

24:04ควรจะเฉื่อสีตลาด นะ พังคี

24:06แต่เจ้าพ่อ

24:08ลูกก็แค่ต้องการจะไปเห็นเจ้าหญิงไอคำ

24:10ว่าใช่คำกรณ์ไม่รักของลูกหรือไหม

24:13ลูกไม่ได้คิดร้ายกับใคร

24:15เจ้าพอปล่อยให้ลูกไปเถิน

24:17ถ้าเตินเจ้าแล้วนะ

24:19พังคี

24:23วันนี่ เดือนสิ بธร์มาถึงแล้ว เสียงโฮแซ้ว ค่นแตกตื่น

24:36ต่างผ่ากันมวลซืนจังได้เพียญพำพอม สักกาน้อม ผ่อองงเจ้าพอพยา

24:47แค่นแมนถึงวันใด วันเพ่นสิบหาคำ

24:50หน้าขิ้นไย ผู้เป็นเจ้าฝ่า สือสุดโท่หน้าค่า

24:55คำสะโชค เพียนเว่า ค้นลื่อ ดำบรสถาน

25:01ข้าคุณ

25:20หรือตระมูลท์ ยเน kilo towelshindไหม

25:29แน่เป็นเยี่ยนประแบบนี้

25:37ฮัฏจังไปเธอไง好she พ juntกรกสั zoo

25:44มิมันก่อน วิตย์!

25:48มีแกล้า ทุกคน!

25:50มีแกล้า ทางทุกคน!

25:53มีแกล้า ขอพวกมัน..

26:02มีแกล้า ทางที!

26:08มีแกล้า ที่!

26:10ทางนี้!

26:14ทางนี้!

26:40- ข้าบุ่น ข้าบุ่น ที่ได้พอพระง่ายสิสุโทน นักขหลาด ผูกเป็นยัยแยงเมื่องบาทอนะค่อน

26:57ที่คนมันล้าวา เป็นศักษิตแห่ง

27:00ก็เมื่อเบิดสัตว์ ขาหน่อยผมเคยเห็นพระง่ายตัวต่อนเต็นกลับตาย

27:05ขอบคุณใหญ่ขัดสุมเทียมฟ้าเลย

27:30เวือนพอมันยา พุ่มพอมันยาของไป

27:36ขอบคุณなるิ��

27:42ท dimension

27:44พวกกกกก

27:49ไปอีก ไปอีก ไปอีก

27:51อย่างนี้บอก

27:53บอก

27:55งานไวบออก

28:05จะให้งานไวบออก

28:07คันบอกไว ขนอยสิ

28:11ข้าไปอีกเลย

28:13ทาวดกี้ พายอยู่มากเร็ว

28:19น้องลา

28:21น้องลา

28:23ดู

28:25แค่สวนรวดเลยบอก

28:27บอกบอกบอกว่าไฟกันไข่

28:29เยอะมาถือจับไปล่มโทษเหรอ

28:31ค่ายก็ต้องฝากไปตามน้องลา

28:33ค่ายไปก่อนเนอะ

28:35บอกบอกว่าไฟกันไข่

28:37เยอะมาถือจับไปล่มโทษเหรอ

28:39ค่ายก็ต้องฝากไปตามน้องลา

28:41ค่ายไปก่อนเนอะ

28:43น้อง

29:01ท่าทางพาอยู่สีสงบตรงแล้ว

29:17จะนั่งพักทางนี้กันด้วย

29:19เข้ามากดี

29:21ประตองยานดอก

29:23เข้าเบมเมนต์ขาดสึกทั้งใดดอก

29:26จังสันก็ปลอยเมื่อขอเดี๋ยว

29:33ขันยะพอไม่เห็นว่าค้นแปลกหน่ารวมเกินลูกสาวเพิ่น

29:39เจ้าสิทธิกตัดหัวเสียบปัจจารย์ให้แห่งกากลิ่นอยู่ร่างก่าเมื่องหมดด้วย

29:44เข้าขอสุมาร์

29:49เข้าก็มูลจะช่วมความงามของเจ้า

29:52ฉันเริ่มโตไปว่า เข้าเป็นเพียงเช้าเมืองต่ำต่อย

29:56พอสมควรสีเหตุโตเสมยกับเจ้าหญิง

29:59เจ้าหญิง

30:01เจ้าเจ็บมันก็

30:07เจ้าเจ็บมันก็

30:12เจ้าหญิง

30:15เจ้าติด

30:19เจ้าเจ้าเซอเฟ้า

30:19อย่าติด

30:20ผ้าสิบหมดข้ายเส้นไห้

30:34น้องรา

30:36น้องรา

30:38น้องรา

30:40น้องรา ยุสัยได้ยินเอ่ยเบอ

30:42เอ้ย

30:44เอ้ย

30:54น้องรา

30:56น้องรา

30:58เจ้าเป็นไผ

31:02เจ้าเป็นไฟ คือได้มาร่วงเกินเจ้าหยิงกันสิ

31:06อ่ะ เพิ่นไปได้ร่วงเกินดอกเอ้ย

31:10ซ้ายพุนิ ภ่าไอ้มารบภายุ ไอ้เจ็บขา เพิ่นกะเล่นวดไอ้

31:19เจ้าคือสิบว่าหูมันบอ ว่าไม่ยิ่งคนนี่คือไฟ

31:27นี่คือเจ้าหยิงไอ้ค่ำ เจ้าหยิงรัชท่าหยาดแห่งเมืองเอกชะที่ตา

31:34ขน้อย

31:44เจ้า

31:46บรงยานหรอก ขน้อยบริตาไม่เห็นไรยัง

31:50เพียงแต่สิน้ำกล่องแขนนี้ มาขึ้นพุธิเป็นเจ้าของเท่านั้นล่ะ

31:57ๆ

32:21เจ้าเจ้า

32:23ก็เอง

32:27เจ้ายิงมะยุนีนี่เอง

32:30พอพระญ่าพึ้นเป็นห่วงไหล

32:32เล่นให้เขาหน่อยเฝ้ามาตามเขาหน่อย

32:33คอยสิบไปโดยนี่ล่ะ

32:45จุ่งพันพากันหายไปใสแล้ว

32:57ให้พอพูซาวสมใจแล้ว หัวใจเป็นแห้งคักหรือ

33:19บ้าเฮียง ห้องหว่านะ

33:25ต้องเป็นบุญพลาทีๆ ที่สักนั่วไม่เฮ้ากับเจ้าหญิงไอคำได้มะพอกัน

33:33เจ้าหญิงไอคำงามสมคำลำลืออีลี

33:37กินกายของนั่ง ก็หอมครัก

33:39แม่นเถอะ

33:40แม่นตัวเนอะ เจ้าหญิงไอคำด้วยละ

33:44อาจารย์เดียว ไปอย่างใด

33:46ประนอยกระดัving มีวาสนา

33:48พอโชมงามของเจ้าหญิงมันีลิ้น

33:51พี่ลิ่น แน่ได้สุ่นเมื่อนั่งเพียงไปกล้อย

33:56ข้าน่อยกับตกรุ่มหัก เป็นปานนี้ท้อนตกกับขึ้นเรา

34:01โอ้ว ขึ้นแล้ว

34:07อ่ะ คว่ากลับเมื่อเขาเถอะ

34:09เดี๋ยวจัดไซ่

34:11หืม

34:12ได้ลืมอังหัวใจเมื่อบาทน้ำเดื้อ

34:21เอง

34:23หาเป็นคลีย์

34:37เจ้านะครับ

34:38สุดครับ

34:53พ่อแต่เหลียวเห็นหนาฟังว่าจาแววหวาน

35:11สายตาค่มคูหนันยังจำมันยูกแกใจ

35:15คือทอดล้ายค่อนภูไข้อ่ายไปไซบาบอกเกา

35:19ฝากซ้ายล่มถึงภูบาวให้ข่งเตาอวยขึ้นสันแล้ว

35:26คือทอดภูบาวตาหวานหรือเปล่า

35:30นั่น แม่นอีลีดดีนี่

35:34บ้อมไหมอ่ะ

35:36เฮ้ย ว่าอยังก็บ้าหู

35:38เพื่อนเป็นไพย ดูทั่งใด

35:41ไอ้ก็บ้าเคยเห็น สิคิดหอดเขาได้จังใด

35:45เอ่ยยูมาน้ำนองหลาตรงแต่หน่อยเท่าไงด้

35:48เป็นยังเอ้ยสิบ้าหู

35:49ว่านองหลาของเอ้ยบ้าเคยมีใจเห็นกับผู้เบาทั้งใด

35:53พิดกับผู้เบาคนนั้น

35:55อัยเพิ่งแต่ออนซ่อน

35:59ที่พนมะซอยเหลือยังบ้าเก่งกัวอาย้า

36:02ที่บอหัยส้ายสามันเมื่อบังอาจถึกเนื้อต้องโต

36:05เจ้าหญิงแล้วเธอท่ายาต

36:07บอจังสัน

36:09ที่ถึกอาย้าถึงคันปาดข้อเสียประจาน

36:12ไพย

36:13ไพยสิวายอย่างนองหละ

36:16บอมิภัยก่าไว้อย่างนองหลาดอก

36:19ตั้งไปเอื้ย

36:22กระนิ่งคลิดหอด

36:24ภูบาวผู้หนันอยู่เลย

36:26ภูบาวทั้งในล่ะเอื้ย

36:28กับผู้ที่เอากล่องแค้นมาขึ้นเอื้ยนี่เด่

36:33น้ำยิ่มกระวานหยาดย่อย

36:37ซีได้ลงคอยคลิดนั่งสันแล้ว

36:40เอ้ย นี่ผมเบาไปทั่วเนอะ

36:53โปราณเขาว่าว่า

36:55คนนี้เหนื่อคู่กันดีๆ

36:57ที่จากกันไกลปั้งไหน

36:59ก็ต้องได้กับมาพอกันเอง

37:05ศาทุเดอร์

37:07องค์พยาสุดโทษหนักขลาดผู้ยิ่งไง

37:09อันเม้นไส้ที่หลูกได้พอ

37:11มือที่หลูกร่ำบวงสวงมือนั่น

37:13เพิ่นจะเคยหวมบุญกระหลูก

37:16หรือเป็นบุญพลากระหลูกอิหลี

37:19ก็คอให้ลูก

37:21แต่กับเม้าพอกันกับเพิ่นอิทเทือเดอร์

37:24ศาทุ

37:29น้องล่าอธิษาน้องกันไหม

37:39กันพอกันของเจ้าช้ายบาแดงกับเจ้าหยิ่งไอร์กำ

37:53เป็นจังบุญพลาพ้ายุให้กูเขียง

37:57แต่ความหากของคนทั้งสองกันยังมีเวนกำน้ำจอง

38:02นี้กะนีบมม

38:04ย่อนว่าผูกกำไวแต่ปางหลัง

38:07เก้าถึงพยาพังคียังปากใจมั่น

38:11ให้กับหยิงค้นหากดีจากไป

38:14ภาคิณ

38:16เขาอยากขึ้นไปมือนมนุษย์

38:18แต่มือนุษย์เต็มไหวอันตราย

38:20ถึงพวกเขาจะขอรบนับถือพยาสุดโถนขราชผู้หยิ่งใหญ่

38:24แต่ในไสสตาของพวกเขา แน้กยังเราก็ยังเป็นสัตว์เด rag Bullet

38:29ท่านเค็ยถูกว่าเขาทำร้ายnectมาแล้ว ยังจะเอาชีวิตขึ้นไปเสียงอีกหรือ

38:34พ่ะรู้ดี ภาคิณ

38:39แต่ภาพ่ะรศังญ่า เขาจะไม่ทำให้พวกเขาหาดกลัว

38:43แต่ว่า..

38:44พ่ An ภาคิณ

38:46เจ้าคือคนสนิทธิคrespิฎไว้ใจที่สุด

38:49เพราะเจ้าคอยดูแลภาพมาดولน

38:54เพลงๆภาวนามานับร้อยปี

38:58ก็เพื่อว่าวันหนึ่งข้าจะได้เกิดเป็นมนุษย์

39:01และข้าจะได้อยู่กินกับคำกรอมเมรักของข้า

39:05แต่วันนี้...นางอยู่ใกล้ข้าแค่เอื้อง

39:10พากิน...เจ้าอย่าห้ามข้าเลย

39:13ข้าขอ...

39:16ข้าจะไปกับท่าน

39:24เจ้าพี่!

39:27เจ้าพี่!

39:29เธอนทางทีต้องขี่ขึ้นไปเบื้ », โบร Бิ้งบน

39:32เพรrente抹ไปตามหามานุษย์ผู้หญิงคนนั้นเป็นแน่

39:36เจ้าพี่นะเจ Οพี่

39:37ท่าน дан 600 ที่อยู่ระหวังบํ wrong

39:39เภานทาวนาต่อ � другรอีศ Uns Skype

39:41ก็ยังกล้าขัดคำสั่งเจ้าพ้อไปหาทั้งผู้หญี่งคนนั้น

39:43ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจะทำยังไง

39:46แต่มี lampsา insignificant เป็นhey

39:48ของดูแลท่านพังคีได้เจ้าค่ะ

40:13อินอุ่ว

40:14ไปเอาบายต้องมาตื่นให้แน่

40:16เจ้าค่ะ

40:17แล้วก็

40:18เอินเอินมานี้ลิ่นมาน่ำ

40:19สีดายมาซอยกันเหตุบายสี

40:21แล้วค่ะ

40:33สีนี่อย่าง

40:47เจ้าค่ะ

40:48เจ้าค่ะ

40:49สาย هوเดิน

40:51เมกว่าสิเป็นสตาอิน

40:57แสดมีสิ ขอสดใส่ เวรนกําแต่ก่านกัม

41:03สิทธาจนว่า ฝ้าเพิ่งเห็นใจเปิดบ้องให้สองเหา

41:10พบหน้าได้พบพอเจ้า ให้จำจันได้

41:22เป็นห่วงห้า ห่วงห้า วาสนามสั่งหาก

41:29ดังถึกสาบไว้ แต่พบสาดใด ให้เจ็บลายให้พลาดพราบกัน

41:36คุณพลาฝากฟ้าเพิ่นไว้ก่อน วอนสวรรย์ให้เห้านั้นทอกันใหม่

41:44และโดยล่มหายใจ ที่มีก็ได้พอแต่ให้เห้า ได้เห็นกันในสตาร์

41:59ห้าวมีกระจิตกระใจสิเหตุอย่างเลยว่ะ ภาเวียง ในใจห้านะ มีแต่เจ้าหญิงไอ้ค่ำ

42:05ค่าทนรอคำกลองมานับร้อยปี ทนมาได้ความทุกทรมาณ และค่าจะไม่ทนอีกต่อไป

42:11ชาวมันในตายสิ้นซะ

42:15ชาวมันใจสิ้นซะ

42:29ชาวมันใจสิ้นซะ

42:33สิทธาจนว่า ฟ้าเพิ่นเห็นใจเปิดบ้องให้สองเท่า พบหน้าด้วยพบพอเจ้า ให้จำกันได้เดิน

42:47ให้จำกันได้

42:49ที่สุดท้าย

Category

Transcript

Recommended