ใจขังเจ้า ตอนที่ 8 (EP.8) วันที่ 16 กรกฏาคม 2568

Lakorn Nung - ดูละครย้อนหลัง หนังออนไลน์ การ์ตูน ฯ

ใจขังเจ้า ตอนที่ 8 (EP.8) วันที่ 16 กรกฏาคม 2568   "Lakorn Nung ช่องดูหนังออนไลน์ฟรี ดูละครย้อนหลัง ซีรีส์เกาหลี การ์ตูนญี่ปุ่น หนังไทย หนังจีน ซิทคอม รายการย้อนหลัง ครบจบในที่เดียว อัปเดตทุกวัน ไม่มีโฆษณาคั่น"

Transcript

00:00รายการต่อเป็นนี้เป็นรายการทั่วไป

00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย

00:18นี่ของเอง พิสายุทย์

00:26ทั้งหมื่นให้เราทำไมหรือเจ้าคะ

00:28คร่عم ค่าทำขวัด

00:31จดเชิดที่เกรีย์ค่าคือทำรายพวกเอง

00:35ค่าจะไม่ทำรายพวกเองอีกแล้ว

00:38ค่าสัญญา

00:40เธอถ้าหมื่นจะทำได้จริง หรือเจ้าคะ

00:43พอท่านหมื่นโมโห Beast ๆ ก็ลืม

00:45อีนี้

00:47กaclesก็จะพยายามไง

00:50ผู้เองเธอ

00:52จะกลับมาทำงานให้ค่าได้หรือยัง

00:55ข้าจะไปขอโทษไม่ว่า

01:00แล้วก็พายโอ้นกลับมาด้วย

01:03พอใจเรียง

01:05ข้าอยากปรับปุ่งตัวจริงๆ

01:13เห็นใจข้าเถอะ

01:16เอา

01:21เดี๋ยวเอง

01:23ข้าเซ็น

01:28แล้ว

01:29ข้าเซ็น

01:35ข้าเวลา

01:38ข้าเซ็น

01:40ข้าเซ็น

01:43ห้อง

01:45ใช้

01:48ข้าเซ็น

01:51เกิดอะไรขึ้น พี่เงียม

01:58ท่านมืนไปหาหมอผีอีกแก้คุณใส

02:03แต่หมอผีอีกแก้ไม่ได้

02:05ท่านมืนคงทำใสแล้ว

02:07คงถึงเวลาที่ต้องปรับตรงตัวแล้วละมัง

02:11พี่เงียม

02:16ขอรับ

02:17มาช่วยเอาเก็บซิ

02:19งั้นพวกเราเรียบเก็บไปซ่อนนี่ดีล่ะ

02:21เกิดท่านมืนเปลี่ยนใจเว้ย

02:23ไป

02:25ไป

02:27ไปกันเจ้า

02:29ไป

02:42แล้วเจ้า

02:43จะต้องแฟงตัวเป็นคนดีเข้าไปเหลือในพันแสง

02:46ให้กับผมแกล้งสำนึกผิดอะไรแบบนั้นหรือเขารับ

02:52ใช่

02:54ข้ามีบางอย่างให้เจ้าทำ

02:56กดของคุณพ่อคุณแม่

02:58จะไม่ได้รือน้องว่า

03:00กดของคุณพ่อคุณแม่

03:02จะไม่ได้รือน้องว่า

03:04กดของคุณพ่อคุณแม่

03:06จะไม่ได้รือน้องว่า

03:08ต่อไปนี้ลูกขอสาบ้านว่า

03:10ลูกจะเป็นคนดี

03:12จะกลับตัวเสียใหม่

03:14จะเลิกใจร้อน

03:16ไม่ทำร้ายให้ใครอีกต่อไปแล้วขอรับคุณพ่อคุณแม่

03:18พี่ก็แค่เล่นรับคนตบตาย

03:23ฉันใจอ่อน

03:25ฉันจะได้บอกท่านขุณได้ถอนคุณสายให้พี่ใช่ไหม

03:28ตัวเสียใหม่ จะเลิกใจร้อน

03:31ไม่ทำร้ายให้ใครอบไปและหัวรับ คุณพ่อ คุณแหละ

03:38พี่แค่เลื้นละครตบตาให้ชั้นใจอ่อน

03:41ฉันจะได้บอกท่านขุณให้ถอนคุณสายให้พี่ใช่ไหม

03:43ไม่ต่อ Stundeว่าvais

03:48b

03:49พี่คิดถึงคำสั่งเสียของควนพ่อ kunneแน่

03:53ท่านอยากให้พี่เป็นคนดีมาตลอด ไม่ใช่คือ

03:55พี่สำนึกแล้วจริง ๆ น่ะน้องหวา

03:59พี่พูดว่าสำนึก

04:04แต่มันก็แค่ลงปัก ถ้าต้องเชื่องั้นดึง

04:07มันง่ายไปมัง

04:08พี่เอาสมบัติทั้งเรือเนี่ยมาแจกจ่ายให้กับสายหยุด

04:11และก็ทุกคน

04:13พ่อแม่นังละออก็ยังได้ด้วย

04:15เพื่อเป็นการถ่ายโทษ

04:17พี่อยากจะขอโทษทุกคนจริง ๆ นะ

04:21ไม่ได้

04:24พี่ต้องกลับไปพี่สู่ตัวเองให้ฉันเห็นก่อน

04:54พี่พี่

04:58ทำอะไรอยู่

05:00เฮ้ย พี่

05:15- อย่าทำกับผมเลยขอรับ จะมากลายผมเลยขอรับ กับผมกลัวแล้วขอรับ

05:32- ไม่เงียม ไม่เงียม เทียน เทียน มีเรื่องอะไรกัน

05:37- ก็พี่คนนี้เดินอยู่บนเรือน กระผมก็แค่ถาม ถ้าขาวตะกลบกเวท อะไรไม่รู้ขอรับ ไม่นาย

05:45- พี่เหนียมขึ้นมาทำอะไรบนนี้จ้ะ?

05:49- กระผมตามหาท่านเมือนอยู่ขอรับ ไม่นาย แล้วนี้ใช่กับมาทอที่ท่านขุน เลียงไว้ใช่ไหมขอรับ

06:01- เทียน มันเป็นแค่เด็กธรรมดาจ้ะ มันแค่ชอบแต่งตัวแบบนี้

06:14- คนที่จริงหรือขอรับ

06:17- อืม แล้วพี่ชายก็อยู่ข้างล่าง ไม่ได้อยู่บนเรือน

06:22- ท่านขุนไม่ชอบให้ใครขึ้นมาเก็กกับบนเรือน ที่หลังอยากขึ้นมาอีกนั้นไงเนี่ย

06:28- ขอรับแม่นาย กระบบผมทราบแล้วขอรับ

06:39- เอาอีกแล้วนะเทียน

06:42- ไม่แก้ไหมเขา

06:44- ไม่แน่ไปน่อย

06:48- ต่อกโรมมองจัดการไม่สำหรับได้

07:00- ขอพระทานโทรขอรับ ท่านมืนอย่าลงทรวก рав lap опять

07:04- ท่านมืนจะให้กระผมทำอะไรก็ได้ กับผมยอมทั้งั้นขอรับ

07:07- แต่อยากสั่งให้กระผมไปยุ่งกับท่านขุนได้ไหม

07:11อีกขี้ค่ะ กูจัดการเองแล้ว

07:22อย่ารับเลยผมเลยเขานะ

07:23กลัวแล้วเขาหลับ

07:24จะเออ

07:41กลัวแล้วเขาหลับ

07:56กลัวแล้ว

07:58กลัวแล้ว

08:02กลัวแล้ว

08:05ชีวิตของค่าจะเป็นเหมือนพี่หรือเปล่านะ

08:19หรือพร้าย

08:21ен้美國

08:29ชีวิตของค่าจะเป็นเหมือนพี่หรือเปล่าอัน่ะ

08:32พร้าย

08:34กลับข้าวเจ้าค่ะท่านขุน วันนี้มีน้ำอ้อยได้นะเจ้าค่ะ

08:50มีจดหมายน้อยถึงท่านขุนเจ้าค่ะ

09:10โกษเกลียดแต่ไม่พูดก็เท่ากับตัดสัมพันธ์ไม่ให้โอกาสฉันได้แก้ตัว

09:17ข้าไม่ได้โกษเกลียดเจ้าสักหน่อย

09:20อันนี้ท่านขุนจะฝากบอกพี่วาไหมเจ้าค่ะ

09:24ไม่ต้องเลย

09:26เจ้าค่ะ ถ้างนั้นเราออกขอตัวออกไปซ้อมมวยก่อนนะเจ้าค่ะ

09:30อืม

09:47เจ้าค่ะ

10:02สิ่งเพลงจากไหนกัน

10:27ฉันใครรอสิจริง

10:32ถ้าไม่ฟังดูคุณหัว

11:02ข้ามไม่เกลียดเจ้า

11:13แต่ตรงกันข้ามไหน

11:17ไม่นาย

11:35ไม่นาย

11:43ไม่นาย

11:44ในเมื่อไม่มีวาสนาต่อกัน

11:53ก็ตัดใจเสียเทินนะลูก

11:55พี่พันแสงชอบคนแบบนั้นได้เยี่ยงไร

11:59ลูกไม่เข้าใจเลย

12:01ปกลงพันแสงกับไม่หิงชะวลา

12:04เขาชอบกันจริงหรือ

12:06รักกันจนเรื่อนสั่นเลยเจ้าค่ะท่านเจ้าคุณ

12:10ถ้าพันแสงมีความรักก็ไม่เหมือนกับที่เขาลือกันเลยนะสิเจ้าคุณพี่

12:21ข่าวลือกันอะไรหรือเจ้าค่ะ

12:27เจ้าคุณพ่อ คนหิงแม่

12:29ลือในหมูทหารว่า

12:31พันแสงกับเสือพายเป็นสิทษำนักเดียวกัน

12:35สำนักนี้มีข้อห้ามเรื่องผู้หญิง

12:39นอกให้รูปฝั่งหน่อยสิเจ้าคะ

12:43สิปปีก่อนเสือพลายเป็นจอมโจทย์ขำหังเว็ค

12:58ของข้างที่เสือพลายปุกเศษ

13:01มีเด็กคนอยากได้

13:05หนุ่มใหญ่นับร้อยคนกลาบการขอเป็นลูกสิ

13:10เสือพลายกลายเป็นหัวหน้าชุมโจนขนาด

13:24เสือพลายปกติจะไม่ยุ่งกับผู้หญิงเลย

13:28วันหนึ่งเกิดใจอ่อนไปเจอไม่หญิงอุ่นเหลือน

13:34ทั้งคู่มีสัมบันกัน

13:37ทั้งเสือพลายและอุ่นเหลือน

13:39หายตัวไป

13:46ทั้งสองอยากใช้ชีวิตเป็นคนธรรมดา

13:49เลยไปปุกบ้านเล็ก ๆ

13:52ในคุบเขาเมืองหลัว

13:54วันหนึ่ง

13:56เช้าบ้านไปเจอเขา

13:58เกิดมีเรื่องทะเละกัน

14:00ทะเละกัน

14:03เฮ้ย!

14:05เฮ้ย!

14:06เฮ้ย!

14:07เฮ้ย!

14:09เฮ้ย!

14:14นี่เสือพลายจริงจริงเหรอวะ

14:16เฮ้ย!

14:17เฮ้ย!

14:18อัก! โอ้ย!

14:20อาคมเสื่อม เพราะว่ารักกับผู้หญิงหรือเจ้าคะ?

14:23เรื่องเสือภายอาคมเสื่อมถึงหูทางการ

14:27ถ้าหารเลยไปล้อมจับได้

14:30แล้วจับได้ไหมเจ้าคะ?

14:34สองหัวเมียถูกส่งตัวมาที่ครุกนครบาน

14:41พ่อก็เป็นตลากล้างใตยชวน

14:43อย่างนี้ต้องโดนประหารแน่อยู่แล้วสิเจ้าคะ?

14:48ใช่

14:51พี่ไปเยี่ยมผู้เขาก่อนวันประหาร

14:56ช่วยด้วยขอรับได้เท้า

15:02เมียของกระพงป่วยหนักมาก

15:13พวกนี้อย่าส่งตัวเองไปประหาร

15:16มีอะไรจะสั่งเสียไหม

15:19อุ่นเลินไม่เคยปล้นใคร

15:22ไม่เคยทำร้ายใคร

15:24นางไม่มีความผิดอันดัน

15:30ปล่อยนางไปเธอขอรับ

15:32มีคนที่แค้นเองมากมาย

15:36เองพลากพ่อแม่รู้เมียเขา

15:38คิดหรือว่าเมียเสือภายจะลอด

15:40ถ้าอยู่นอกคุก

15:42เมียเขา

15:44คิดหรือว่าเมียเสือภายจะลอด

15:46ถ้าอยู่นอกคุก

15:50เกินผมกลับ

15:52ใต้เท้าช่วย

15:54พาหมอมารักษาแม่อุ่นเลือน

15:56แค่ลอดชีวิตก็พอ

16:02ได้

16:04ถ้ามีหมอเขายอมรักษาเมียมาหาโจนอย่างเองนะ

16:14ขอพระเด็จพระคุณเขารับได้เท่า

16:24เจ้าคุณพ่อมีแม่ตากับเสือร้าย

16:26จะดีสมกับเป็นเจ้าคุณพ่อจริงๆเจ้าค่ะ

16:28วันนั้นพ่อได้เห็นว่า

16:30ค่ะ

16:32วันนั้นพ่อได้เห็นว่า

16:34เสือภายกับเมียรักกันมาก

16:36ความรักช่างน่ากลัว

16:38ยอมทิ้งทุกอย่างมันแต่ชีวิต

16:42เพียงแค่ได้รักและอยู่ด้วยกันก็พอ

16:48เอ่อ

16:50แล้วทำไมเสือภายถึงไม่โดดปหารเจ้าค้ะ

16:52ตอนนี้กลับมีอーคม

16:54ปล้นค่าคนอื่นอยู่อีก

16:56วันต่อมาระหว่าง

16:58วันต่อมาระหว่างส่งเวลาประหาร

17:28ลักพี่...ลาก่อน

17:41อุนเลือนที่หยุนครุกขาดใจตาย

17:45เสือภายที่ป่วยนักจูจูก็ก็ทำบางอย่าง

17:50พ่อหนังอุนเลือนตายอาคมก็กลับคืนมาหรือเจ้าคะ

18:06ใช่...เสื้อภายนิยอบมาได้

18:10แล้วกลับมามีอาคมดังเดิม

18:12ถ้าคุณพี่พันแสงสำเร็จวิชาเดียวกับเสือภาย

18:16คุณพี่ก็จะมีความรักไม่ได้

18:19พลังในร่างกายก็จะสูญเสียอาจจะเสียชีวิต

18:23แม่เคยได้ยินว่าสัตรุของพันแสง

18:26ก็ส่งผู้หญิงไปหลอกลออยู่หลายครั้งนะ

18:30แน่ชว้าก็คนนึงแล้วเจ้าค่ะ

18:32เหมือนว่าระชัยโดนแย่งตำแหน่งท่านขุ้นไป

18:34คงแค่น่าดูเจ้าค่ะ

18:36ตอนนั้นลุกก็สงสัย

18:40ว่าสองคนเขาดุงเหมือนชอบกันจริง-ๆ

18:43จริง ๆ แต่ในปังครั้ง เหมือนเขาเล่นละครแกลงลูก

18:48คุณพี่พันแสงกับแม่ชับเวลานี้ ต้องลงยังไงกันเนี่ย

19:13เราผมว่ายขอรับ

19:18เราผมได้ของส่วนตัว ของไอ้พันแสงก็ชวลามาแล้วขอรับ

19:25ท่านจะทำยังไงต่อ

19:29ค่าต้องทำงานใหญ่ จะให้อยู่กลางปา

19:33มีคนเข้าเข้าออกออกแบบนี้ มันจะดีเลย

19:38ได้ ค่าจะหาที่อยู่ใหม่ให้

19:42เอาเรือนสวย ๆ ริ่มน้ำ

19:46เราก็คนใช้สักสองคนอาหารสามมือ แล้วก็น้ำเมาด้วย

19:53แล้วก็เบี้ยวหวัดของกระผมด้วยนะขอรับ

19:59เพราะว่ากระผมต้องทำงานกับพ่อปูนะขอรับ

20:06เออ

20:07เออ

20:10แล้วก็ผมแล้วขอรับ สมบาทของกระผมโมทบ้านแล้วนะขอรับ

20:14แจกจ่ายให้ท่าไปหมด คนหลวงจะไม่แม่ตากับผมหน่อยหรือขอรับ

20:29ขอบคุณขอรับ

20:30ขอรับ

20:41โฮ โฮ โฮ โฮ

20:45กราวนี้แหละ ฉันจะได้นอนสบายสบายกับเข้าสิทธี

20:48แล้วฉันก็จะล่ายพวกชอบบ้านออกไปให้หมด

20:51จะรับแค่พวกขุณนาง หรือไม่ก็พวกข้าบดี

20:55กราวนี้แหละ เราจะรวยกับแล้วนะครับพ่อปู

20:58ไม่ใช่แค่รวย

21:00ข้าจะเป็นเสนาบดีปกพรองพันดินนี้

21:06ฉันขอเป็นคุณหลวงเลยนะขอรับ

21:08งั้นกับผมก็ต้องเป็นเจ้าคุณแน่นอน

21:12กูละเบี่ย์พวกปิ่งสุปเลิชพวกนิกจริงๆ

21:14สามห่าหยาบขาย

21:15คิดจะเป็นพี่น้องกับกูหรือ

21:18โอ้โฮ

21:23กูลเบื่อยพวกปิ่งสุบเลือดพวกนี้จริงๆ

21:27สามหาหาหยาบขาย

21:30คิดจะเป็นพี่น้องกับกูหรือ

21:32อดทนไว้ขอรับ

21:34ถึงเวลาที่คุณหลวงเป็นพ่ออยู่หัวโยทยาคนใหม่

21:38ค่อยข้าพวกมันทิ้ง

21:48นี่คือต้นสารพัฒนึกกรีบกามา

21:58ก็แค่ต้นไม้ธรรมดา

22:00กรีบกามามันจะเติมโตได้

22:03ต้องใช้เครื่องเซ็น

22:18เลือดสดๆ

22:20จะทำเสนให้คนลงรักกัน

22:22ต้องใช้เลือดสดๆ

22:24จากหยิงตายทั้งเติม

22:26จะหามาจากที่ไหน

22:28อย่างนี้ไม่ต้องข้าคนมึ่ง

22:30ใช่

22:32ใช้เลือดสดๆ

22:34กับหยิงตายทั้งเติม

22:36จะหามาจากที่ไหน

22:38อย่างนี้ไม่ต้องข้าคนมึ่ง

22:40ใช่

22:49เดิมที

22:51หน้าที่ที่ต้องทำให้พันแสง

22:52มันหลงรักมาหยิงชาวลา

22:54จนกระถาอาคมเสื่อม

22:56มันคือหน้าที่เอง

22:58แต่เองก็ไม่เคยทำสำเร็จ

23:00ทั้งทั้งที่รับดังวันจะข้าไปมากมาย

23:06คุณหวงจะให้กับผม

23:08ข้าคนงั้นด้วย

23:30อีกน้อยมันท้องกี่เดือนแล้ว

23:32หกเจ็บเดือนแล้ว

23:34ท่านหมื่นถับทำไมขอรับ

23:36อีกน้อยมันท้องกี่เดือนแล้ว

23:38หกเจ็บเดือนแล้ว

23:40ท่านหมื่นถับทำไมขอรับ

23:42อีกน้อยมันท้องกี่เดือนแล้ว

23:44หกเจ็บเดือนแล้ว

23:46ท่านหมื่นถับทำไมขอรับ

23:48ท่านหมื่นถับทำไมขอรับ

23:56มึงหาทางหลอกมัน

23:58ไปที่ประช้าวัดหิบล่า

24:00ใช้มีนชื่ตของเสีย

24:08หมายถึงข้าอีกน้อยหรือขอรับ

24:10อีกน้อย

24:12อีกน้อย

24:14แต่ผมไม่ได้ฟังผิดใช่มั้ยขอรับ

24:16ถ้าเหมือนไม่ได้พูดจริงใช่มั้ย

24:18ทำแล้วก็ผมได้กันอะไรขอรับ

24:22กูจะให้ทอง 20 คน

24:24ถ้ามึงทำสำเร็จ

24:26ไม่ขอรับ

24:36ไม่ขอรับ

24:38นานนี้กลับผมไม่กล้าทำขอรับ

24:42ไม่เยี่ยม

24:44ไม่ได้เรื่องไม่มึง

24:46ไม่เยี่ยม

25:08น้องมาตั้งแต่เมื่อไหร่

25:10คิดถึงเจ้าโคแก

25:12เราก็แวะมาดูพี่สายุดด้วย

25:14จะมาตรวจสอบพี่อย่างนั้นสิ

25:18บอกแล้ว

25:20พี่กลับตัวกลับใจแล้วจริงๆ

25:24พวกพี่เจิมก็พูดแบบนั้น

25:26ทุกคนบอกว่าช่วงนี้พี่ทำตัวดีมาก

25:28อืม

25:30พวกพี่เจิมก็พูดแบบนั้น

25:32ทุกคนบอกว่าช่วงนี้พี่ทำตัวดีมาก

25:38น้องอยู่กินข้าวเย็นหรือกันสิ

25:40พี่

25:42ว่าแต่

25:44ปลานี้ไม่มีกับข้าวนะ

25:46พี่จะกับแก้ม

25:52พี่

25:54ฉันก็อยากจะคุยกับพี่เรื่องนี้แหละ

25:56ถ้าพี่อยากให้ท่านขุนทอนอาคมจริงๆ

26:00หยุดทำชั่วของไม่พอ

26:02พี่ต้องหยุดดืม

26:04กลับมาเป็นคน

26:06กลับมาเป็นคนดี

26:08ทำการทำงานได้ไหม

26:10หยุดดืมเลยหรือ

26:16ตอนเด็ก

26:18ทุกทุกปีต่อหน้าจะดีบันภาพุรุษ

26:22เราเคยให้สัตว์สาบานกัน

26:24พี่จำได้ไหม

26:28ตรกูลของเราเนี่ย

26:30เป็นคุณนางมาหลายชั่วอายุคล

26:32ไม่เคยทำเล่นเสื่อมเสีย

26:34ตอนหน้าจะดีบันภาพุรุษ

26:40ลูกทั้งสองจงให้สัตว์สาบาน

26:42ะนุมมือสิลุก

26:44พูดต่อพ่อนะ

26:46ลูกจะเป็นคนดี

26:48คิดถึงประโยชน์

26:50คิดถึงประโยชน์

26:52ก่อนประโยชน์ของต่นเอง

26:54ลูกจะเป็นคนดี คิดถึงประโยชนคนอื่น ก่อนประโยชนของตนเอง

27:08ลูกจะเป็นค่าของแผ่นดิน จะทำประโยชนเพื่อประชชน

27:16เพื่อประชาชน

27:20ความฝั่นของฉัน

27:22คือเห็นพี่ใช้ชวิตตามสัตว์สาบานนั้น

27:30เลขแล้ว

27:32กลับมาทำงานทำการ

27:34จะถอนอากผมให้จริงๆใช่ไหม

27:36ฉันมั้นใจ

27:38ท่านขุนต้องยอมแน่ๆ

27:46ได้จ้ะ พี่จะพยายาม

27:55แค่พี่พูดอย่างนี้

27:57ฉันก็มีความสุขแล้วพี่ชัย

28:02ทำให้ได้นะเจ้าคะ

28:04เพื่อคุณพ่อคุณแม่

28:16แม่นายเป็นอะไรไปเจ้าคะ

28:34ให้สายอุธ

28:36คนที่เขากโกรตเรา

28:40แต่เขาไม่บอกว่ากโกรตเราเรื่องอะไรนี้

28:42เราต้องทำยังไงจ๊ะ

28:44ใครกันหรือเจ้าคะ

28:47เพราะท่านขุนแล้วสิ

28:49เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ เอาใจย่างจริงๆ

28:55คนรักกันมาก

28:58ใจมันก็น้อย

29:00น้อยใจกันก็ต้องเติมใจให้กัน

29:03เติมไปเรื่อยๆ เจ้าคะ

29:10รักกันมากหรือ

29:12ฉัน...

29:16พี่ดีใจหรือเกินเจ้าค่ะ

29:18ที่ท่านขุนรักไม่นาย

29:20แล้วไม่นายก็รักท่านขุน

29:24อีกไม่นาน

29:26พี่คงได้เหลียงเจ้านายตัวน้อย

29:28พี่สายยูตรมันไม่ใช่แบบนั้นเลย

29:32ท่านขุนท่านไม่มีทาง

29:37คือ...ท่านเคยพูดว่า

29:39เราจะอยู่กันแบบพี่น้อง

29:41แล้วไม่น่าคิดว่าจะทำได้จริงหรือเจ้าค่ะ

29:57ข้าวเจ้าค่ะท่านขุน

30:08ยังจอบอะไรค่ะ

30:11พี่วาสั่งว่าวันนี้ให้ดูท่านขุนกินข้าวเจ้าค่ะ

30:14ท่านจะกินหรือไม่กินเจ้าค่ะ

30:17ดูไปทำไม

30:19ถ้าท่านขุนไม่กิน พี่วาให้เอาจดหมายนี้ให้อ่านเจ้าค่ะ

30:30จะโกรดเกรียดก็ได้ ฉันตักใจแล้ว

30:33แต่ยังไงก็ต้องกินข้าวกินน้ำนะเจ้าค่ะ

30:41เธอเยี่ยม

31:11ที่สุดท้าย สุดท้าย

31:41ที่สุดที่สุดที่สุด

32:11ชีวิตนี้คงเคียงคู่กันไม่ได้

32:16คงให้ได้แค่ปราฐนาดีต่อกันเท่านั้น

32:33แม่นาย

32:38เทียน

32:40ตกใจหมดเลย

32:42ทำไมเสียงยานขึ้นทุกวันฮึ

32:45บางทีกระพบผมอาจจะเป็นกูมานทอง

32:49ที่มันขุนเสกขึ้นมาจริงๆ

32:52แม่นายว่าใหม่ขอรัก

32:54จะบ้าหรือ

32:56นี่ แล้วพ่อแม่ที่มันนอกล่ะ เป็นอะไร

33:00กระหังกับกระสื่อหรือ

33:02ไม่ใช่นะ

33:04แควดากับนางคว้าต่างผ่า

33:08เจ้าเทียน

33:14คนนี่เขาอยู่เยืองบ้านเราไปนี่

33:17เขาเป็นนักต้นตรีหรือ

33:19เปล่านี่ขอรับ

33:23แต่ว่าฉันได้อินเสียงซอนะ

33:27เพราะมากๆเลย

33:29แถวนี้มีคนเล่นซอคนเดียวขอรับ

33:33คือท่านขุนขอรับ

33:36ท่านขุนด้วย

33:39ไม่ได้

34:01เวลาปกติที่โอ้ตนงขาย ของที่ใช้ประจําเก็บได้นานนะ

34:12อย่างพวกถ้วยโทรโอชาม

34:14พวกนี้ขายได้ตลอด

34:16แต่ว่ากำรัยไม่มาก เพราะว่าใครใครก็ขายกัน

34:18은..เลยต้องมีแผน II,ใช่ไม่ขอรับ

34:21ใช่ของใน artificial spirit

34:23อย่าง...しょうงน้ำพลา

34:26ของพวกนี้น่าต้องซื้อศาสมไหร formallyตอนที่ระคาถูก

34:29และค่อยมาขายชั่งเทศกาฯ

34:30แม่นายนี่หัวกันค้าจริงๆ น่าขอรับ

34:33แล้วทางที่สามแล้วขอรับ

34:36กำไรเยอะที่สุด เหนื่อยน้อยที่สุด

34:39คือของจะพ่อค้าต่างถิ่นจ้ะ

34:55เอ้า แม่นายไม่เจอกันนาน สบายดีหรือ?

34:57ผมบ้าง สบายดีจ้ะ ลูกเมียนเหรอบ้าง ไม่ได้มาด้วยกันหรือ?

35:01ไม่ได้มา วันนี้อยู่บ้าน

35:06โอ๊ะ!

35:08กล่องนี้อะไรจ้ะ?

35:10เป็นทั่วพิเศษ

35:12ทั่วพิเศษ

35:23เครื่องประดับไหมจ้ะ

35:27เซ็นนี้เหมาะกับแม่นาย

35:29เซ็นนี้เหมาะกับพี่สายหยุด

35:31เซ็นละเฟืองนะจ๊ะ

35:33เซ็นนี้เหมาะกับแม่นาย

35:39เซ็นนี้เหมาะกับพี่สายหยุด

35:43เซ็นละเฟืองนะจ๊ะ

35:45สองเส้น

35:49ก็สองเฟือง

35:51ฉัน คงซื้อได้แค่เส้นเดียวจ๊ะ

35:57สองเซ็นเดียวจ๊ะ

35:59เส้นไหนดี

36:09บินชุนมาก

36:11เครื่องอะไรจ๊ะ

36:13เอาไว้เล่งกำหนัดดก่อนนอน

36:15จุดก่อนนอน โปร้ แม้นายจะมีการอังวังชา จะได้มีลูกเร็วๆ

36:22ไม่รับไว้เหรอจ๊ะ

36:24ไม่เหรอจ๊ะ

36:25จ้ะ

36:37อีกน้อย อีกน้อย อีกน้อย

36:40อีกไหนจ้าพี่เมียม

36:41ถ้าหนึ่งชี้ได้เจออีกคุณน่อมาย แล้วโดนงูกัด

36:43- พี่เจอมโดนงูกัด!

36:45- เออ! เร็วเข้า! มึงลงเรือไปกูนี่!

36:47- พี่เจอมเป็นไงบ้างจ๊ะ? อาการเป็นไงบ้าง?

36:49- ไอ้เจอมมันมีคนช่วยแล้ว! เดี๋ยวพูดพาไป! เร็ว!

36:51- จ้า จ้า!

37:08- พี่เจอมกล่อยภายดีไหมจ๊ะ?

37:09- เจอมกล่อยภายดีไหมจ๊ะ? มันมีคนช่วยแล้ว! แต่ไปไงบ้างก็ไม่รู้!

37:13- ตรากูลของเราเนี่ย! เป็นขุนนางมาหลายช่วยยุคคล! ต่อหน้าเจอดีของบันพระบรุทย์! ขอให้ลูกทั้งสองเนี่ย! ต่อหน้าเจอดีของบันพระบรุทย์!

37:43- จงให้สักสาบาง! ลูกจะเป็นคนดี! คิดถึงประโยชน์คนอื่น ก่อนประโยชน์ของตนเอง!

37:53- โห Katy ยากจัง! จะให้รูปเป็นออรหันหรือของรับ? 역วล Doom เป็นคนแล้วของรับ! ไม่เห็นยากเลยとうิพี่ชัย! ก็เป็นแบบคนพ่อ คนแม่ไง? เฮ้ย! เกิบไปลูกหละมบ้านนี้! ฉันยากเหนี desert! Lic. จริง! จะยากยังไงก็ต้องทำ !

38:11จะยากยังไงก็ต้องทำ

38:13พูดตามเดียวนี้

38:15ลูกจะเป็นคนดี

38:17คิดถึงประโยชน์คนอื่น

38:19ก่อประโยชน์ของตนเอง

38:21ลูกจะเป็นค่าของแผ่นดิน

38:23จะทำประโยชน์เพื่อประชาชน

38:26ค่าแผ่นดินนี้คือ

38:28คลาสการ์หรือขอรับ

38:30ก็ผมไม่ชอบ

38:31ไอ้นั่นก็ไม่ชอบ

38:32ไอ้นี่ก็ไม่เอา

38:34วันวันเนี่ย

38:35จะเอาตัติกัยอย่างเดียวใช่ไหม

38:37ให้ลูกไม่รักดี

38:41ลูกชัย เห็นไหมคุณพ่อกโรดแล้ว

38:44พูดสิลูก คุณพ่อจะได้หายกโรด

38:49ลูกจะเป็นข้าของแผ่นดิน

38:51จะทำประโยชนเพื่อประชาชน

38:56คุณพ่อคุณแม่ทำให้กับอย่างรู้สึกว่า

39:00ถ้ากับผมไม่ได้เป็นแบบที่คุณพ่อคุณแม่คาดหวางไว้

39:05กับผม คงเป็นลูกคุณพ่อ คุณแม่ไม่ได้

39:19มึงขึ้นตรงนี้แหละ

39:22ที่นี่ที่ไหน ทำไมเงียบอย่างนี้

39:25มึงรีบไปเธอ ไอ้เจอมันอยู่ข้างบนนั้นแรก มึงขอช่วยมันแล้ว

39:29ไปแล้ว

39:30จ้ะ

39:35พี่เจอม

39:41พี่เจอม

39:51พี่เจอม

39:54พี่เจอม

39:59ฉันไม่มีพี่เจอม พี่เจอมอยู่ไหนจ้ะ

40:02อ่ะ ปล่อย เสิด

40:04ไป

40:06ไป

40:19ท่านมืน

40:20อ่ะ ท่านมืนจะทำอะไรบาวเจอคะ

40:25กูเลี้ยงพ่อแม่มึง

40:28เลี้ยงมึงมา

40:30ชีวิตมึงเป็นของกู

40:35อ๊ะ

40:40อ้อ

40:45อ๋อ

40:47อ๋อ

40:48อ๋อ

40:49อ่ะ

40:51อ่ะ

41:16โอม

41:17โดยขธาคุณไซ่

41:19กู้ขอเสกรีบกลามา

41:22ให้ลืมพ่อลืมแม่

41:24ให้ลืมแก้ลืมขน

41:28ให้คลảมคลวนมิดฟัพ

41:30นิดอาจmansกรักตัดสว

41:33จมกีสามาร่�리

41:36เพิงกามสุมๆ

41:39โรม

41:40โดยขธาคุณสัน

41:42กู้ขอเสกรีบกลามา

41:45ให้ไอ้พันแสงหลงรักกี่ชอร์ล่า

41:48ให้ห่วงหาให้ใคร

41:53ให้สมสารจ้านสบ

41:55ให้สยบแนบอุลา

41:57ให้กระหายโฮยบ้าง

42:00ไม่อาจทัดทานคำคู่

42:02จึงรำร้องถึงจัดคู่

42:05โชมสวาหา

42:15นี่จะหลีไป

42:17จะทำอะไรสนุกยัง

42:36สนุกหน่วย

42:40ขนาดสมสุดท้าย

42:45เต็มพันเต็มพันเกิด

43:15น้อย เองอยู่ไหน

43:45น้อย น้อยเองอยู่ไหน

43:50น้อย อะ เดี๋ย

44:00น้องน้อย!

44:04น้องน้อย!

44:06เองอยู่ไหน!

44:15น้องหวา!

44:16น้องหวา!

44:18พี่ชัย!

44:19น้องหวา!

44:20อีน้อยต้องหายไป 3 วันแล้ว!

44:22พี่น้อยนะทุก!

44:23เกิดอะไรขึ้นพี่!

44:24คนที่เรือนสงสัยว่า

44:25มาจะเข้าปลาไปหาสมุนไพร์มากินประบรุง

44:27ไอ้...

44:42ไปไหนกันหมดน่ะ

44:44น้อยอยู่ที่ไหนมาหาพี่น้อย!

44:47น้อย!

44:48น้อย!

44:51น้อย!

44:52น้อย!

44:54ฟนธิ้า!

44:56ฟนธิย!

44:58ฟนธิน иногда!

45:04ฟนธิย!

45:06เบน VOะ!

45:07ฟนธิย!

45:09ฟนธิย!

45:10ฟนธิย!

45:15ฟนธิยย!

45:20ฟ่ num!

45:21ทำให้ดี ๆ ไว้

45:23น้อง ๆ น้อง ๆ อยู่ไหน

45:29คุณ คุณอยากตาย

45:32คุณ ทำไมจะจริงคุณไว้คนเดียวแบบนี้

45:40น้อง ๆ

45:42กรีบกามาหน้าตามันเหมือนใบเม—— เตยหอมจำ

45:50ที่นังชวลามมันเอาไปต้มน้ำกินทุกวัน

46:02พวกเนี้ยกูจะหลอกคนทั้งเรื่อนให้ออกไปข้างนอก

46:04หน้าที่ของมึง

46:07คือเอากรีบกามาไปปูกแทนใบเม—— เตยหอมจำ

46:09atheist

46:12โลกต้องหาทางนับทางนี้

46:42เจ้านะ

47:12อีกเวลา

47:42นั่นไม่แค่มีอะไร

47:44นั่นไม่そう

48:10เอะๆ แล้ววันนี้ไม่มีจดหมายน้อยหรือ schemes

48:15ของต้องพี่วาไปตลาล์เจ้า ค่ะ เมื่อคื่นไม่ได้กลับเรือนทางค��

48:17- อะไรนะ? ป่าน세�instinct กับเรือนอีกเหรอ?

48:22เจ้า所ค่ะ เมื่อคืนผลฝนตกหนักทางคืน ตกแบบนั้น Meredith

48:24ไม่มีเรือออกมาสงหก éseo ค่ะ แต่ป่านต époงถึงเรือแล้ว

48:29- คนถ้าคนหาไป เดี๋ยงหยุ่ดอย่างนี่! VISCOM envisioning

48:34ก็พี่วายอยู่ตลาด มีคนเดินไปมาทางคืน จะมีอันตลาดได้ยังไง พี่โอ้นก็อยู่ด้วย

48:41ก็ท่านขุนมาถึงไงโอ้นนั่นแหละ อันตลาด

48:47นี่ท่านขุน ถึง

48:50ก็เออนะสิ

49:04นี่หรือค่ะ อืม

49:16ไอ้คนทรยศ

49:18คุณพี่

49:19เสียแรงที่กูช่วยมึงเอาไว้

49:22ถ้า... คุณพี่

49:27ถ้าคือด้วยการสองคน มันมีความสุขมากใช่ไหม

49:30คุณพี่

49:32เมื่อคืนฝ่อนตกหนัก พายัว

49:35ต่อนหน้าของทั้งตลาด จะมีหน้ามา Jonas

49:44Yeah

49:46副อ apert พุearด แพซเจ้าครับ

49:51มันอย써ไร

49:55มันอยู่

49:56RS

49:57Happiness

49:59พี่เจ้าค่ะ

50:08คุณพี่...

50:10คุณพี่เจ้าค่ะ

50:11พี่...คุณพี่หยุดก่อน

50:13คุณพี่หยุด...หยุดก่อนเจ้าค่ะ

50:16นี่คุณพี่คิดว่าฉันกับพี่โอ้นทำบัตรสีกันกันเถอะเจ้าค่ะ

50:22ฉันไม่ได้ทำอะไรนะเจ้าค่ะ

50:24คุณพี่คิดไปเองทั้งหมด

50:25เออ ใช่

50:26ปุ่งส้านคิดไปเอง

50:28แล้วใครไหร่ทำให้ฆ่าคิดแบบนั้น

50:30เมอร์วานลมผัดแดงมาก

50:32ไม่มีใครกล้าเอาเรือออก

50:33ฉันเลยไม่ได้กลับเรือนเจ้าอัล

50:34แล้วทำไมไม่กลับเรือนก่อนที่พ circulatingมันจะมา

50:37ตvertedมีของเถอะแบบอล

50:37ฉันต้องจัดหมวนผู้ทำบัญชีเจ้าข้า

50:40อยณไว้อ้อน มันทำอะไรเองไม่เป็น

50:45พัสตรงค์หลังผมของพ่อเกล Yay inicial

50:48คุณพี่ขึ้นฉันหรือเจ้าคาน

50:52ขึ้นขึ้นอะไรกัน

50:55เจ้าจากหากที่ทยุตบ detail of your lord

50:58หวังใจของข้า

50:59- ไป

51:00กับบ้าน

51:02คุณพี่

51:03เดี๋ยวก Liberia

51:05คุณพี่

51:12ต่อให้นี้เจ้าห้ามลายตลาดใจเคราะ

51:15อยู่ที่เรือนอย่างเดียวเข้าใจหรือไม่

51:17ท่านคุณ เอาอยากนี้ดีมั้ยเจ้าคะ เมื่อคืน

51:21ตอนที่พายุข้าวคนอยู่เต็มทั้งตลาดชวก accurately

51:23ถ่านคุณไปถามดูก็ได้ bars

51:24ข้ามันโง่เองแหละที่พาเจ้าเข้ามาในชีวิต

51:28พระวังน broadcastingหากจัดการทุกอย่างได้ แต่

51:31แต่ค่าจัดการอะไรไม่ได้เลย

51:35พอเจ้าคุณเดียว

51:38Luciane

51:40โอ๊ย...ท่านคุณ

51:41เจ้ามันคือผี

51:42คือปีสาด

51:43จะทำรายชีวิตของค่า

51:45ทำรายสามัตย์ของค่าตรวนบ่าน ค่าไม่ต้องทำอะไร

51:48ถ้าคุณเป็นอะไรตัวพา ทั้งไม่ถึงหมุดหญิต ชุนเจียวใส่ฉันทุกวันเลย

51:53ตอนนี้ใจค่าร้อน

51:56อ LINKAY ค่าร้อนยิ่งกว่า

51:59ฉันคุณ คุณ

52:01ถ้าคุณจะทำอะไรจะค่ะ

52:02ฉันแปล่อยเธอนั้นก็ค่ะ

52:04อยู่ทางเง็บ

52:05อยู่ก้อยกันก็เจ็บ

52:07มันอยู่ใกล้กันก็เจ็บ

52:10แต่ถ้า...

52:11เชื่อใกล้กันสุดแบบนี้

52:13มันจะเป็นยังไงอะฮะ

52:18อันคุณ

52:19อันคุณ

52:21ถ้าไม่ใช่คนแบบนี้

52:23อันคุณ

52:25อันคุณ

52:27นี่อาจจะเป็นตัวตัวที่แท้จริงของค่าก็เป็นได้

52:37พี่ชั้นหัวดำนี่

52:51เหมือนกับพี่ชัยดำกับพี่ชั้ยุต

52:53ไม่เคยขอ

52:55ไม่เคยถาม

52:57เอาดำมาข้าคืนใจ

52:59ฉันนั้งเกียตอรมแบบนี้

53:01และฉันเกียตคนแบบนี้ที่สุด

53:03ทุกสุด

53:07ท่านกลายเป็นความแบบนี้มันได้เยียงไหมทุกค่ะ

53:13มันทำกับฉันได้ยังไง

53:24ข้าให้วิชานี้กับเจ้า

53:26จ้องปกปักรักษาโดยชีวิต

53:28หากวันใดติดยาบด้วยราคับ

53:31ปล่อยตัวปล่อยใจให้สักปรี

53:33ขอกระดูกทุกชิ้นของเจ้า

53:35จงแตกยัดกล่ามเนื้อทุกคนของเจ้า

53:39จงร้อนดังไฟเผ่า

53:41วิญญาณจงถูกชีกครึ้ม

53:43จงลงในรบเอาเวที

53:45ปล่อยปล่อยปล่อยภาพ

53:47ปร่อยมาบอกชิ้นบ้าง

54:01มีคริงป่า

54:03ชิ้นนี้

54:04ปล่อย

54:07ปล่อย

54:09ปล่อย

54:10ปล่อย

54:11โอเค โอเค โอเค

54:41โอเค

55:11อย่าพูดให้ฉันกลัวสิ

55:17คุณ อะไรนะ

55:19ไม่รู้สิ ขอรับ

55:24เฮ้ย

55:25ท่านขุนมาได้ยังไง ขอรับ

55:27คุณพี่แอดตรงเรือมันต่อแดกใช่ไหม เจ้าคะ

55:30กราบผมไม่มีวันคิดทรยศต่อดท่านขุนแสงพลานขอรับ

55:35น้องไม่ได้ชอบไปโอนจริงใช่หรือไม่

55:37เฮ้ย

55:41อับหนึ่งละหลุกไวเล็ดหลุด

55:43อืม

55:51ไอโอนมันทำอะไรไม่เป็น ไอโอนมันทำอะไรไม่ได้เองเหรอ

55:54ฮะ

55:59แล้วไอโอนเลยนะ

56:02จูจีกันต่อกันหน้า

56:05ทอดละทอดละ

56:06ทอดละ

56:08ก็ควาหรอ

56:09ลมพักกลิ่นดอกไม้

56:14ปกต่วนห้องนานเพียงไหน

56:16ไม่อยู่นี้รัง

56:23แต่รักในใจฉัน

56:27ผลิบานเนื้อการเวลา

56:30เฝ้ารอแค่เธอ

56:34ปกต่อ

56:36ต่อ

56:38อื้อ

Category

Transcript

Recommended