- yesterday
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้ เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:04อาจมีภาพ เสียง หรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจรณยานในการรับชม
00:09ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปี ควรได้รับคำแนะนำ
00:13ท่านว่าจะมีการสั่งกล้อยมากจากโรงงานอีก 3 เท่าค่ะป๊า
00:32ป๊ามองขาดมากเลยค่ะ ที่ผักดันในสัตว์มาทางนี้
00:38อย่างนี้เราคงต้องขยายฟ้านนะ
00:41เรื่องนั้นบัวคิดไปแล้วค่ะ อยู่ไฟล์ถัดไปค่ะ ป๊าอ่านดูได้เลย
00:47แล้วก็บัวขอเอาเรื่องนี้เข้าที่ประชุมนาค่ะ
00:52เก่งขึ้นมากเลยนะ รู้จักมองกันดวัยไว้ด้วย
00:58ดูพี่บัวเป็นตัวอย่างนะ อีกหน่อยทุกคนจะเป็นเหมือนพี่บัว
01:06ก็วันหนึ่ง ตัวอยากที่ป๊ามีก็ต้องเป็นของพวกแก
01:13คุยกันแต่เรื่องบิสเนสแบบนี้ เขาไม่ได้เรียกกินข้าวขอบพัวนะครับ เขาเลือกประชุม
01:23เรื่องธุรกิจ ก็เรื่องกรบกลัว มันก็เรื่องเรียกันอะไร
01:31ก็จริงค่ะ ชมลืมไป บ้านเราก็เป็นอย่างไรยิ่งแล้วนี่
01:38ไม่เคยสนใจกันอยู่แล้วนี้เรื่องความรู้สึก สนใจแต่ผลประโยชน์
01:45ชมพู นาน นานทีพร้อบเกินแล้วจะได้อยู่พร้อมหน้า พร้อมตากัน
01:53แม่ขอวันนึงนะ อย่าสร้างดรามา
01:59ดรามาหรอคะ ใครอ่ะ ที่ทำให้ชมไม่อยากกับบ้านอ่ะ
02:10ถ้าพี่ชมจะตัดขาดกับนอนพ่อพี่นทัช ก็ได้ค่ะ
02:15แต่พี่ตัดขาดจะครอบพวกนี้ไม่ได้หรอก เสียใจด้วย
02:20เออ...ถ้าทุกคนจะทำเหมือนมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น
02:25แล้วจะให้ชมยอม ชมยอมก็ได้ไง
02:30แต่อย่ามันมาบังครับถ้าANOANOGirl 這個จะต้องรู้สึกหรือว่าไม่รู้สึกอะไร
02:35ถ้าทุกคนปลอมไว้ขนาดเนี่ย ก็เอาเลย
02:38แต่ชมไม่ปลอมด้วยหรอกนะ
02:42ชม
02:43ทำไม
02:47ชมพูดความจริงกันรับไม่ได้หรอ
02:49ชมพูด
02:51กลับมานั่ง
02:55ชมไม่เคยคัดหวังให้ปากับแม่เป็นพ่อแม่ที่ดีหรอกนะคะ
02:59แต่ยังน้อยอ่ะ
03:03ก็ช่วยแกล้งทำเป็นหลักลูกสนิดหนึ่งได้ป่ะ
03:20ป้าพลาดนะคะ
03:25พอสถี
03:27แม่ไม่คิดเลยนะ
03:29ว่าผู้ชายคนนึงมันจะทำให้แกบ้าขนาดนี้
03:31จะไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี
03:44แล้วแม่
03:47รู้จักผิดชอบชั่วดีด้วยเหรอคะ
03:53การตอบโต้ด้วยอารมณ์
03:55มีพลังมากกว่าที่คิด
03:57มีพลังมากกว่าที่คิด
03:59แม่อ่ะสอนผมเลยค่ะ
04:01แม่เอง
04:03คงไม่ได้ห้ามใจตัวเองเก่งนะครับ
04:05มันสามารถเปลี่ยนแปลงสถานัตการ
04:07จากที่ดีอยู่
04:09ให้เร็วราย
04:11หรือทำรายชีวิตของใครได้เลย
04:13มันสามารถเปลี่ยนแปลงสถานัตการ
04:15จากที่ดีอยู่
04:17ให้เร็วราย
04:19หรือทำรายชีวิตของใครได้เลย
04:23มันสามารถทำรายชีวิตของใครได้เลย
04:25มันไม่ใช่หวดแก
04:29พ่าแก
04:31เป็นคนค้าของ
04:33อ้าาาาาาาาา
04:53พี่ให้แม่กินยาน้อนหลับไปแล้วนะ
04:55กว่าจะตื่อคนพวกนี้เท่งเที่ยงเลย
04:59พวกพี่รู้เรื่องนี้กันหมดแล้วใช่ไหม
05:01แล้วใช่ไหม
05:03เรื่องอะไร
05:06พี่ๆ ก็รู้ว่านคไม่ถึงเรื่องอะไร
05:10เรื่องอะไรล่ะ
05:12ก็บอกพี่มาก่อนสิ
05:14พี่จะได้บอกถูกว่ามวยพี่รู้หรือไม่รู้
05:16eens приехziękินでき это
05:18ใช่ไหม
05:23announcing
05:25noble
05:31ถ้างั้นชัดบอกพี่มาก่อน
05:34ว่าชัดรู้อะไรบ้าง
05:36มันไม่ได้สัมคัญว่าน้องรู้มามากแค่ไหน
05:40มันสัมคัญให้ว่าปารู้เรื่องนี้ไหม
05:43แล้วมันเกี่ยวอะไรกับปา
05:46พี่ก็บอกมาก่อนดิว่าปารู้ไหม
05:49ปารู้แล้วลูกแม่ใช่ไหม
05:51ชัด
05:54ถ้าชัดไม่ยอมบอกพี่อ่ะ
05:57ว่าชัดรู้อะไรมาบ้าง
05:59พี่ก็ไม่บอกชัดหรอกนะ
06:00นี่เป็นเหตุผล ที่เราต้องคิดให้ถี่ท่วน ก่อนจะพูดอะไร
06:05พี่ไม่เข้าใจ ตอนนี้บ้านเราจะไม่เหลืออะไรแล้วนะพี่
06:09เพื่อให้แน่ใจว่าทุกคำที่พูดออกไป จะสามารถข้าคนคนหนึ่งให้ตายเป็นได้จริงๆ
06:16ตอนนั้นชัดฟ้าบอกฉันทุกอย่างแล้ว แต่ฉันไม่เข้าใจ
06:31ถ้าฉันรู้ตัวเรวกว่านี้ทุกอย่างมันก็คงไม่เป็นแบบนี้
06:35ฟ้า แม่ และอาคาจรก็คงไม่ต้องตาย
06:42จะฉันคลาดฟ้าก็คงไม่บ้าหายตัวไป
06:48พี่บัวก็คงไม่เป็นแบบนี้
06:50คุณออกไปถ้าวีสารคุณเนี่ย มันไม่เขาทำให้น้องสารอาว nursing HIolloก
06:56ฉันก็ไม่อยากคิดแบบนั้นหรอก
06:59แต่ฉันอาก açıkผลอื่นกับไม่ได้เลย
07:06คุณก็ไม่ต้องคิดอะไรแล้ว
07:09ตอนนี้คุณพักพ่อนก่อนดีกว่า
07:12เดี๋ยวพวกนี้เช้าเนี่ย
07:14ทางกำรวจเขาจะส่งคนมาสอบปากคำ
07:17คนเราจะใช้ชีวิตได้อย่างไร
07:23ถ้ามันไม่เหลือใครให้เชื่อใจแล้ว
07:29เชื่อตัวเราเองอย่างไร
07:33คนเดียวที่ไม่มีทางถอร์เกิดเราแน่ๆ
07:41ก็คือตัวเรา
07:55แต่คุณยังมีผมเนี่ย
07:57เพราะฉะนั้นคุณไม่ได้ตัวคนเดียว
08:01พวกเดียว
08:18ว่ามาดิ
08:20ว่าคุณเป็นใครกันแน่
08:24วิสวากร
08:26คนที่ตาหายในฝังคงคุณ
08:31คือพ่อของผม
08:35เขาไม่ใช่แค่คนทำงานที่นั่น
08:41แต่
08:43เขาเป็นคนรักของแม่จะด้วย
08:45คุณมาที่นี่เพื่อนนี้จะแก้แค่นพวกเราใช่ปะ
08:51ผมไม่ได้ต้องการจะแก้แค่น
08:55ผมต้องการจะรู้ความจริงตั้งหาก
08:59ว่ามันเป็นอย่างที่ชัดฟ้าสงสัยหรือเปล่า
09:01ชัดฟ้าสงสัยว่าการตายของพ่อคุณ
09:03คือฝีมือของพ่อฉันเหรอ
09:05สงสัยหรือเปล่า
09:09ชัดฟ้าสงสัยว่าการตายของพ่อคุณ
09:13คือฝีมือของพ่อฉันเหรอ
09:15คุณลองยอมรับความจริงสักครั้ง
09:21ลึกๆในใจ
09:24คุณเองก็เชื่อยอย่างนั้น
09:31ฉันยอมรับนะ
09:33ว่าพ่อของฉันไม่ใช่คนดีอะไร
09:38แต่เขาก็ไม่ได้เลวหลายถึงขนาดข้าคนปะ
09:41แน่จ lawsuits
09:45ก่อนคุณลู้จักพอตัวยังดีพอ
09:52ก็
09:54การสืบสวนมันบอกมาแล้วว่ามันเป็นอุปปฏิเหตย์
09:58มันเป็นอุปปฏิเหตย์
10:02หรือวะ
10:04มันเป็นการจัดฉัก
10:06ให้ดูเหมือนอุปปฏิเหตย์
10:08ผม อย่ายกุ้นเข้าไปจัดการระบบอมวัตรศาลเคมีที่เป็นประหนูของฟามเราโดยจะลอด
10:18คุณต้องเข้าไปจัดการห้องเก็บศาลจะมีข้าอยู่ทางฟาร์ม
10:26แต่ห้องนั้นมันถูกปิดตายมานานแล้วนี่คะตั้งแต่มีคนตายเมื่อครั้งนั้น
10:33เท่าเข้าวิดควรวางระบบมเดียวต้นเนี่ย
10:36เพราะฉะนั้น คุณก็น่ารู้ดีที่สุด
10:39Lunker Ted
10:41ผมก็ช่วยความพิชน์ด้วยกันเหล่าออกแล้วนี่
10:45งั้นรอบนี้
10:47คุณต้องกลับประแก้ไขให้มันเรียบร้อยแล้วเหรอ
10:51ครับ
10:53เป็นการอยู่สื่อทั้งยิ่งใหญ่ของพริษัท
10:56โอ้คุณชัดชัยเนี่ย
10:58เป็นวิทย์กรอนกลนพันของเรา
11:00แล้วจริงหรือเปล่าคะ
11:01ที่เขาเป็นต้นเหตุของเริ่มสารเชольш์มีรั่วไหล
11:03ที่ตอนนี้บริษัทจะมังโดนกล่าวหาอยู่
11:05แร่งข่าวมาokolวงอะไร
11:07แชื่อถื่อได้หรือเปล่า
11:10คนที่เขาตายไปแล้ว เขาอธิบายไม่ได้
11:12พูดจากใสหลายกันแบบนี้
11:14ครับครัวเขาบ้างรึเปล่า
11:16ว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร
11:18ที่ตั้งใจเขากลับมาทำงาน
11:22เพื่อที่จะข้าเขา
11:31ทำไมพี่ต้องข้าเขาแล้ว
11:34เขาทำอะไรพี่เหรอ
11:43น้องต่อพี่มาสิ
11:45ว่าเขาทำอะไร
11:47ที่ถึงต้องข้าเขา
11:49น้องอย่าลองให้หนักเลย
11:53เดี๋ยวคนดื่นก็จะเข้าใจผิด
11:56ก็กลนตาย
12:00เป็นสามีน้อง
12:02ไม่ใช่ลูกจาก
12:04เกิดแน่
12:06เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย
12:37ฉันไม่รู้
12:42อย่าไว้ใจใคร
12:44หากจากตัวเอง
12:47อย่าไว้ใจใคร
12:49ต้องเจอ
12:51คนในบ้านนี้
12:53เข้าใจไม่
12:56เข้าใจไม่รู้
13:06พี่รู้เรื่องทุกอย่างหมดแล้วใช่ไหม
13:27เราแต่งนาดกันมานาน
13:30ทำไมน้องจะไม่รู้
13:42พี่เป็นคนยังไง
13:49เราแต่งงานกันมานาน
13:52น้องต้องรู้อยู่แล้วล่ะ
13:54ว่าพี่เป็นคนยังไง
13:56แต่น้องยังไม่รู้จักพี่ดีพอ
13:58แต่น้องยังไม่รู้จักพี่ดีพอ
14:00ไม่รู้จักพี่ดีพอ
14:30แม่
14:37แม่
14:38แม่ทำอะไร
14:42แม่กา
14:44เก็บเอาไว้
14:45อย่าให้ใคร
14:50แม่ขอโทษ
14:53ไม่ ไม่ ไม่
14:55ไม่
15:02แม่
15:03แม่
15:07แม่
15:09ขอบความฉันให้มุ่นโดนทําสาบ
15:36จะมีขอบความเองกว่าที่พ่อแม่พี่นองข้ากันเองแบบนี้
15:43ฉันเคยคิดนะ
15:46ฉันโควรโชคดีที่เขิดมาในตรกูลที่ร่ำรวย
15:51มีชื่อเสียบ
15:54ใครๆแม่งก็อยากใช้นำสะกุลฉันหมดแล้ว
15:58แต่แม่งต้องแรงมากับการสู้เสียขราดนี้แล้ว
16:06มันไม่มีอะไรแล้วร้ายเท่ากับการถูกทำร้าย
16:12จากคนที่ควรจะหลักเราอีกแล้ว
16:16คุณรู้ไหม
16:34สิ่งที่ฉันโกรที่สุดคืออะไร
16:38คือตัวฉันเอง
16:44ฉันไม่งโควรเห็นแก่ตัว
16:48โฟคัสแต่ตัวเอง
16:52วันวันคิดถึงแต่ตัวเอง
16:56แล้วก็มองข้ามร้อยล้างลิลิกพวกนั้น
17:00จนวันนี้
17:04คุณห่างแม่นแตกสลายไม่มีชิ้นดีเลย
17:08ฉันแม่งสอกตกทั้งหมด
17:12ทั้งกันเป็นหัวหน้าขอบครัว
17:16พี่สาว
17:18ลูกสาว
17:20เป็นโคตรหวยเลยว่ะ
17:34พ่อผมชอบพูดบ่อยบ่อยว่า
17:36สิ่งที่จะรอกรอดคนเรา
17:40มันไม่ใช่ความเพชรพลาดที่เราทำไป
17:44แต่มันคือผลลักของการกระทำ
17:48ที่มีต่อตัวเรา
17:50และคนอื่น
17:52คุณแค่ไปโทษตัวเองเลย
17:56ยังไงคุณก็แก้ไขมันไม่ได้หรอก
18:02เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นก่อนที่
18:08คุณจะทำอะไรได้ด้วยซ้ำ
18:10แม่ฉัน
18:24เป็นชูกับพ่อคุณมานานเลยใช่ป่ะ
18:28ที่แม่ฉันเป็นชูกับพ่อคุณมานานเลยใช่ป่ะ
18:42ที่แม่ฉันไปเมกาบ่อยๆ
18:44เพราะว่าจะไปเจอกับพ่อคุณใช่ไหม
18:48แล้วคุณ
19:06พ่อแม่ฉันชูกัน
19:08แต่ลูกหลากกัน
19:10ชีวิตมันตลกแบบนี้ล่ะ
19:20คุณถึงไม่จำเป็นต้องเทรียดกับมันไง
19:24คุณจงกับความเศร้าได้นะ
19:28แต่อย่านาน
19:30เพราะคุณสมควรจะมีความสุขมากกว่า
19:34ฉันนะ
19:36ฉันคุณนี้เลยล่ะ
19:39คนที่ทำให้ครอบครัวชิบหายแบบนี้นะล่ะ
19:44คุณคือความสุข
19:48นี่ครับ ยังมีชีวิตอยู่นี่
19:51คุณไม่รู้เลยว่าสมควรหรือเปล่า
19:54ไม่มีใครมีสิตตัดจนใจชีวิตคุณ
19:58มอกจากตัวคุณเอง
20:02ถ้าคุณคิดว่า
20:04ทุกอย่างที่คุณทำไปมันพิดพลาด
20:08คุณก็แก้ไขมันให้ตุต้องสิ
20:11หยุดคำสาบคลอบกว่าคุณไว้แค่นี้แหละ
20:15วันใจร้างรถไม่รู้
20:21นี่พบ hoodนะ
20:26พบสิวัสิ
20:29พบสิทุกอย่างที่คุณราบก็ทำได้
20:33ที่สุดท้ายที่สุดท้าย
21:03ที่สุดท้ายท่าน
21:19อีกเธอ
21:49ป้าขอโทษที่ไม่ได้บอกคุณปากกับตัวเอง
21:54ป้าขอลาออก เพราะไม่อ่าจทนทำงานในบ้าน
21:59ที่เต็มไปด้วยการตายของเจ้านาย
22:02ที่ป้ารักต่อไปได้
22:04หวังว่าคุณปาลจะเข้าใจ
22:07คุณปาลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
22:19ลาออกเหรอ? แب甘ไม่บอกไม่ก่าวเงี่ยนะ
22:22ตGrก Filip อะไรเขียนไว้แค่นี้ค่ะ
22:25Er.. ปั้ conference บางเสียใจและ ปล่อยแก้ไปเฉิühr
22:30ยังไง เดี๋ยวพี้หาแม่บ้านแล้วก็คนดูแรงให้แม่ไหน
22:32ปbrasอยู่คนเดียวนับดutiveได้ใช่ปะ?
22:34พี่ไปอยู่กันเหลือนไหม
22:35ไม่เป็นไหร่ค่ะ...ป Powersอยู่คนเดียวทุก다는ได้
22:39ใช่ cheers.. 했는데 choking you!
22:40старกว่านก่อนนะ
22:43háiq!
22:44Ä vonia
22:46มึงจะจับกูทำไมเนี่ย
22:48นี่ว่า
22:49ในใน performed
22:52ใช่!
22:54มึงมึงเป็นใคร
23:05ไปจับกูทำไมเนี่ย
23:07มึงไม่ต้องรู้ He
23:07รู้ãyว่ามึงถูกร้ายออกแล้ว
23:09ไปไหนก็ไป แล้วก็อยากกลับมาที่นี่อีก
23:13ถ้ามึงไม่อยากตาย
23:31เรียบร้อยแล้ว
23:33แค่นี้คิดว่าจะพอเหรอ
23:36แต่ถ้าเขากลับมาอีกแล้ว
23:39จะโลกจิตแค่ไหน เราก็คงกลัวตายนั่งแหละ
23:43เลยแก่ของป่าเขาก็ทำงานบ้านเรามานาน
23:46ให้ทำอะไรมากกว่านี้ก็ทำไม่ลงหรอก
23:55วิธีนี้แหละดีหรอก
23:57ถ้าชมมีอะไรให้เราช่วยก็บอกเราได้นะ
24:01อืม
24:09โอ๊ย
24:16โอเคหรือเปล่า
24:19เรียบเรียวอ่ะ ไม่เป็นไร
24:20คิดถึงเรื่องพี่บัวอยู่เหรอ
24:21อืม
24:22คิดถึงเรื่องพี่บัวอยู่เหรอ
24:24อืม
24:26พี่เองก็คิดถึงเรื่องนั้นตลอดทั้งคืนเหมือนกัน
24:28พี่เองก็คิดถึงเรื่องนั้นตลอดทั้งคืนเหมือนกัน
24:29พี่น่อยไม่หลับเลย
24:30พี่ขอโทษนะที่พี่ไม่ได้เฝ้าเลยอ่ะ
24:31แต่ต้องให้พี่กองหมดเฝ้าแทน
24:32พี่บอกเขาไปหมดแล้วนะ
24:33บอกหมด คือเท่าไหน
24:34นี่ต้องพร้อแต่andalIA
24:36พี่ไม่ได้พาชวังทึงพี่สักหน่อย
24:38คิดถึงเรื่องนั้นตลอดทั้งคืนเหมือนกัน
24:41พี่น่อยไม่หลับเลย
24:51พี่ขอโทษนะที่พี่ไม่ได้เฝ้าเลยอ่ะ
24:52포인ต้องให้พี่กองหมดเท่าแทน
24:55ularesช์บอกเขาไปหมดแล้วนะ
24:56anyak villi
24:57ก bowl
24:59ในนี้ต้องห่ว
25:00พี่ไม่ได้พาชพิงถึงพี่ซ่างหน่อย
25:04พี่ก็แค่เล่าเรื่องที่บ้านของเราให้เขาฟัง
25:34พี่ไม่ได้บอก
25:37แล้วก็ไม่เคยคิดจะบอกด้วย
25:41พี่ก็ไม่ได้ทำเหมือนกัน
25:43แต่พี่เชื่อพี่ชมนะ
25:45พี่ชมไม่มีเห็ดผล改良 ให้ต้องทำแบบนั้นเลย
25:50ถ้างนั้นก็เหลือคนที่นาสงสัยเดียว
25:53พี่หมาถึงอีบ� deve
25:57พี่ป zod moltaไม่รู้เหมือนกัน
26:04บัว
26:11เรื่องปลากับแม่นะ
26:13เหตุผลผีก็ไม่ค่อยมั่นใจ
26:15แต่ถ้าเป็นเรื่องของสัตว์ฟ้ากับอาคจร
26:19เราเองก็รู้เหตุผลนั้นอยู่แล้วนี่
26:31ขออนุญาตค่ะ
26:33พี่ไอ้
26:37มีรอบไหมมาสงให้คุณพูดพี่ช้าค่ะ
26:41พี่บอกใครด้วยออกว่านอนรูมันอ่ะ
26:44พี่ไม่ได้บอกใครเลยนะ
26:57จิดไหมคะ
26:59พี่พยาบาทค่ะ
27:00พี่พี่มาค่ะ, ใครเป็นคนส่งกันเช้านี้มาค่ะ
27:19สวัสดีค่ะ
27:20สวัสดีค่ะ
27:21ฉันคือพี่สาวของคนที่ได้รับกันเช้าเช้านี้ค่ะ
27:23ที่ฉันโทรมา
27:25ขอโทษจริง ๆ ด้วยนะคะ
27:26เห็นลูกคะบอกแค่ว่าจะส่งไปแก้งเพื่อน
27:29ไม่คิดว่าจะเป็นการขูจริงจังแบบนี้ค่ะ
27:31แล้วทางร้านเพราะจะมีข้อมูลของคนที่ส่งมาไหมคะ
27:35เขาชื่ออะไรอะ
27:36ไม่ได้แจ้งชื่อไว้อะค่ะ
27:38รู้แต่ว่าเป็นผู้หญิงค่ะ
27:40ผู้หญิง
27:41ใช่ค่ะ
27:43ดูก้องวงจำปิดไหมคะ
27:44ค่ะ
27:45สักผู้หนึ่งนะคะ
27:46โทษนะคะ
27:58ใช่คนนี้ป่ะคะ
28:00ขออย่านะคะ
28:02น่าจะใช่นะคะ
28:04ใช่คนนี้จริงๆใช่ไหมคะ
28:10อืม ใหม่ถึงคนนี้ค่ะ
28:13ใหม่ถึงคนนี้ค่ะ
28:22นี่ค่ะ คลิปจากก้องวงจำปิด
28:43นี่คือ
28:58นี่แม่คือ
29:01เอ่อ
29:03ฉัน
29:05คนทำไม
29:06ฉันว่าเราเมาได้กันทั้งคู่อ่ะ
29:14เพราะงั้นทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้มั้ย
29:20คือ...ก็คือฉันที่ฉันเผอไปเพราะว่าฉันสับสนหรือครอบครัว
29:33สับสนหรอก สับสนหรอกกว่าผมนี้นะ
29:43ก็ได้ฉันยังสติดีอยู่ ฉันก็ไม่เป็นผู้ชายของน้องเหรอ
29:49ได้ ผมจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างที่คุณขอ
29:57แต่ว่า...ฉันก็ยังอยากให้เราสองคนร่วมมือกันตามหาความจริงอยู่
30:05เพราะงั้นเนี่ย...อะไรที่มันไม่ได้สำคัญก็...ลืมลืมมันตายสะ
30:15เดี๋ยว
30:23ฉันไม่เรื่องจะถามคุณอ่ะ
30:29ทำไมฉันถึงเอานันการเรือนนั้นให้คุณหรอ
30:33ก็อย่างที่ผมเล่า แม่คุณบอกว่าอย่าให้พี่ ๆ รู้
30:38คุณต้องถามตัวเองสิ ว่าทำไมแม่คุณพูดแบบนั้น
30:41ฉันพยายามนึกแล้ว แต่ฉันก็คิดไม่ออก
30:45นันการเรือนนั้นมันต้องมีอะไรที่สำคัญมาก ๆ
30:51มากกว่ามูลค่าแม่แน่
30:54สำคัญอยู่แล้ว
30:57เพราะแม่แต่อากของคุณยังอยากได้
31:02หมายถึงอาคาตรหรอ?
31:05เหตุผลที่ผมไม่เจอคุณในคือนั้นก็เพราะเรื่องนี้แหละ
31:20เอามาได้ยังไง?
31:23วันนั้นหนูอยู่ด้วย
31:25วันที่แม่ยิงป๊า
31:27หนูไม่รู้จะเพริงใคร
31:29คนที่หนูไว้ใจได้ก็มีได้พี่
31:32พี่สาวล่ะ?
31:34บอกเขาไม่ได้เลยหรอ?
31:36ไม่มีใครเชื่อใจได้ทางนั้น
31:39ไม่แน่นะ
31:40พวกนั้นอาจจะเป็นคนบอกคนจริงกับป๊าก็ได้
31:45แต่หนูแค่อยากรู้
31:47คือแม่ให้หนูเก็บมันไว้ทำไม
31:53ตอนแต่วันที่มันหายไป
31:54เถอะมันหายไปอ้าคาจรก็ตามหามันตลอด
31:58อาคาจรน้องใช้คุณสกนักหรอก
32:03ใช่ค่ะ
32:05อ้าให้แม่บ้านคนทั้งบ้านเพื่อหารธริกาเรียนี้ให้เจอ
32:09หนูว่ามันต้องมีเหตุผนอะไรแน่ๆ
32:12แต่ไม่รู้ว่าจะสืบยังไง ไม่ให้อาคาจรรู้ว่ามันมีกับหนู
32:15ในเมื่อเขาตามหากมัน
32:23เราก็ให้เขาเจินสะสิ
32:26ผมมีของที่คุณต้องการ
32:28ได้มาได้ไง
32:31ไม่จำเป็นต้องรู้
32:33แน่ใจได้ไงว่าเป็นของจริง
32:35ขอดูด้านหลัง
32:45อยemploกล์
33:03เริ่มเวลิน
33:06ขอดูuc
33:09ทหารไม่ NZยกมัน
33:12lazของ Retos
33:14เฝ้าไปนะụcว้า
33:20ไม่เป็นไว้บ้าง
33:23เราได้จากกลัว
33:25เราได้จากกลัว
33:25เราได้แน่ๆ
33:28เราจะมี nominalปลอด
33:30เราจะคิดอันจะมาก
33:33เข้าไปไน่ลอบ
33:44ขอบคุณะกับคุณแน่
34:14ที่อากจรของคุณไม่ได้เป็นตามผัดของผม
34:29ก็เพราะว่ามีคนครงนึงเรียกเขาเข้ามาในป่า
34:32แล้วคนที่ว่านั่นก็ค่าเขา
34:35งั้นฉันขอดูในการหน่อยได้ป่ะ
34:44มันต้องมีอะไรมากกว่านี่แน่
35:10อะไรที่ทำให้อากจรอยากได้
35:13แล้วอะไรที่เป็นความรับ
35:16ไม่กระทั่งแม่อยู่ไม่หยายใครรู้
35:30คุณ นาธิการมันเสียป่ะ
35:33ทำไมเข็มันไม่กระดิกเลยอ่ะ
35:35เปิดมันดู
35:36เฮ้ย คุณจะเปิดเองเลยหรอ
35:38ถูกมือคุณก็ไม่ใส่อ่ะ
35:40รู้ไหมว่านาธิการเรินเนี้ยมาราคาเท่าไหร่
35:42อืม เราจะเอาอย่างไร
35:45จะให้ร้านมันเปิดหรอ
35:47จะบอกทุกคนว่าเรามีนาฬิการเรื่อนนี้
35:51มันก็...
35:53มันก็ทำดีๆแล้วกัน
35:55จะว่าไป
36:10น้ำหนักของนาฬิการมันแปลกๆ
36:14ไม่เหมือนนาฬิการทั่วไป
36:16หมายคอมไง
36:18คุณรู้ไหมว่า...
36:20พ่อคุณเกิดกี่มุ่ง
36:22ทำไม...
36:24จะไปดูดวงเหรอ
36:25เออใช่...
36:26สมัยที่ผมยังขโมยคอมอยู่
36:28ผมเคยเห็นนาฬิการแบบนี้เมื่อก่อน
36:30จะเปิดด้านหลังได้
36:32ก็ต้องหมุนเข็ม
36:34ให้ตรงกับเลขที่ตั้งไหว
36:36ก็มือนแพสเวอร์
36:38แล้วมันจะมีช่อง
36:40ที่มันเปิดเอาไว้ซ่อนของเล็กๆ
36:42บางที
36:44สิ่งที่อากจรอยากได้
36:46แล้วก็สิ่งที่แม่คุณอยากจะซ่อนไหว
36:48อาจจะไม่ได้เป็นแค่นาฬิกา
36:50แต่มันเป็นสิ่งที่อยู่ข้างใน
36:52เออป่าน
36:54พี่หาแม่บ้านคนใหม่ให้ได้แล้ว
36:56แล้วก็สิ่งที่แม่คุณอยากจะซ่อนไหว
37:00อาจจะไม่ได้เป็นแค่นาฬิกา
37:02แต่มันเป็นสิ่งที่อยู่ข้างใน
37:18เออป่าน
37:20แล้วก็คนนี้เขามีประสบตpe�นดูแลคนต่วย
37:22พี่ว่าคนนี้คือดีจริงๆ
37:25ป่านแค่นี้ก่อนนะ
37:27คุณตำรวด racism
37:28ครับ
37:32คุณตำรวดเป็นคนที่ดูแลคฌ판
37:44ที่เจอคุณตำรวดที่วัด
37:46whilstฉันไม่ได้ติดต่อกับแม่ของซารลา
37:48จริงๆ ผมมาให้นี่เพราะเรื่องคฎีนี้ละครับ
37:51พอดีорยานพวกตายคุ้มฝื้อจากการโคมา
37:53ผมก็เลยแว้เข้ามาเยี่ยมครับ
37:56คิดว่าอีกไม่นาน работаетivamente
38:00แต่ก็ดีนะครับ ถ้าได้สอบตักคำเพิ่มเติม
38:03คฎีก็น่าจะใกล้หนึ่ IL ละ
38:04ค่ะ
38:06ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ
38:08ค่ะ
38:18แค่ไหน
38:23อย่าใหญ่
38:31มาออร์ล
38:48ชม อยู่ไหน
38:53ที่เดิมหรอ
38:56ที่เดิม ที่บานนั้นเหรอ
38:59เชื่อว่า
39:05คนนี้เขาข้าตัวตายเขาต้องใจก้าขนาดไหนว่ะ
39:09ชมพูดอะไรอ่ะ
39:23ช้างมันเห็บ ช้างไม่ต้องเข้าใจหรอก
39:29คนที่เลือกจะสู้แล้วอยู่ต่อไปตั้งหาก คือคนที่กล้าหาร
39:34ชมภ่างเรานะ
39:36ถ้าโลกนี้มีความจุที่ทำอยู่จริง
39:38ผมไม่มีความจุที่ทำอยู่ трิ่ง
39:39ผมไม่มีใครจบชีวิทลงเพราะสิ้นหวัง
39:42เพราะงั้นคนที่ถัดสินใจจะสู้
39:44ถึงที่สิ้นหวังตั้งถ stap
39:46คือคนที่กล้าหารทิ่งจริง
39:48ไม่มีใครอยากเป็นคนง่า
39:50ที่โดนพูดสวยหลู่หรอกเหรอ
39:54STE When the primero restored
39:55มันจ้างผมailand
39:58potato
40:01แต่บางครั้ง
40:12ความจริงมันก็เจ็บปวดเงินไป
40:17การตายมันง่ายกว่าใช่ไหม
40:22มันเป็นผีมันหลอกกูอีกแล้วเหรอ
40:25เปล่า
40:29น้องจะมาพาพี่ไปอยู่ด้วย
40:32คนเราถึงลงไลไปกับคำโกหก
40:35เพียงพี่จะได้อยู่ในความฝันต่อไป
40:59แม้รู้ดีอยู่แล้วว่าเมื่อไหร่ที่ตื่นขึ้นมา
41:07ความชิบหายจะยืนรออยู่ตรงหน้าก็ตาม
41:13ห้องรับนี้จะเกี่ยวห้องกับถุกเรื่องที่เคยเกิดขึ้นไหม
41:29มันไม่ใช่ประที่เหตุจริงๆด้วย
41:32ปลักมาสบายนะครับ
41:35ผมไม่ปลัดกูได้ไหน
41:37สารวัสให้ผมกลับมันทำคดีที่เธอนะครับ
41:43วันนี้ฉันตัดสินใจแล้วว่าเธอจะพูดความจริงทุกอย่าง
41:46ทุกอย่าง
41:47หายเธอคนกันมันไหร่
41:54แค่วงเกิดถึงรักคนเดียวที่ไหวใจ
41:58มีทุกคนที่รักเป็นคนทำร้าย
42:02ความรักมันหายใจเหมือนสลาย
42:10ไม่มีแล้วคนนั้นคนเดียวที่ไหวใจ
42:14ถ้าผมรักจะพี่ไม่มีความไม่
42:18เมื่อเธอเป็นคนทำร้าย
Recommended
42:02
|
Up next
53:07
46:01
45:18
38:42
38:23
56:56
57:11
53:01
1:00:33
41:54
55:07
38:43
32:04
42:47
1:32:34