- 2 days ago
ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:04อาจมีภาพ เสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจรณยานในการรับชม
00:09ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีควรได้รับคำแนะนำ
00:13มนุษย์ไม่ได้กลัวที่จะทำบาป
00:31เสร็จงานแล้วอ่ะ จ่ายส่วนที่เหลือด้วยกัน
00:35แต่กลัวที่จะชดใช้บาปตั้งห้า
00:39ชัดฟ้า นี่นะ
00:50เชียง รีบไปเหรอ
00:53เฮ้ย นักพีอ่ะ
00:55เดี๋ยวก็ไม่คนรู้ช่วยเขา คุณยันโรนจับตอนนี้ไม่ได้
00:59มา
01:09นี่ไหม
01:19ส่วนนี้ก็มีที่นี่แหละ
01:21มา
01:39เข้าไปได้นะครับ
01:41แต่นอนนองเส้นอยู่ข้างในเนี้ย
01:43วันนี้จะรอที่กันระบาดงานกันอยู่
01:45คนออกข้ามเข้าครับ
01:47ไม่วะ
01:49ถึงจะมีคำสอนมากมายเท่าไร
01:53แต่สุดท้าย
01:55สิ่งที่ส่งต่อกันมา
01:57ก็มีเพียงแค่สัญชาติยานการเอาด้วยรอดอยู่ดี
01:59เราถึงต้องมีสติ
02:01ความเข้า
02:03ไม่ว่า
02:05ถึงจะมีคำสอนมากมายเท่าไร
02:07แต่สุดท้าย
02:09สิ่งที่ส่งต่อกันมา
02:11ก็มีเพียงแค่สัญชาติยานการเอาด้วยรอดอยู่ดี
02:21เราถึงต้องมีสติ
02:23ควบคุมตัวเองไหว
02:25บัว
02:27สุดท้าย
02:29สุดท้าย
02:31ไม่ใช่เพื่อไม่ทำบาปหรอกนะ
02:33แต่เพื่อที่ว่า
02:35ถ้าวันหนึ่งเพลอทำอะไรเมื่อไหร่
02:37จะได้มีสติดมาก
02:39เพราะที่จะหนีลอดไปให้ได้ไง
02:51สรวัสครับ
02:53เอ็กไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นแหละ
02:55แต่ผมตั้งใจทำคดีนี้มาตลอดเลยนะครับ
02:57ค่ะรู้
02:59แต่มีสายรายงานมาว่า
03:01เองเข้าไปกว่าพันกับ
03:03ก็ต้องสงสัย
03:04เองก็รู้ดีนี่
03:05ว่าคดีนี้
03:07เป็นที่จับตาของสื่อ
03:09ที่ว่าเองอ่ะ
03:11ออกไปจากเรื่องนี้จะดีกว่านะ
03:13ก่อนที่เรื่องมันจะบาลไป
03:15ต้นทำให้พี่อ่ะ
03:17ต้องลงโทดทั้งมีในกับเอง
03:19ครับสรวัส
03:21คุณไม่ใช่อยู่ที่โลงพยาบาท
03:51ทีม ปิเจอคุณผิชานอน สลบอยู่ที่ป่ Anh ที่จัด 하기
04:21ขอบใจมึง
04:28คุณชุมพูดครับ
04:38พี่เช้าเอามาจากห้องชุกเฉิดแล้วนะคะ
04:42หมอบอกว่าแค่สลบไป
04:44ถ้าฟืนแล้วก็คงยายเข้าห้องผักได้ค่ะ
04:48โอเคไหมครับ
05:02โอเคนะคะ บอกว่าไม่ได้จะเป็นอะไรมาก
05:08หมายถึงคุณชุมพูนะครับ โอเคไหม
05:13ใช่ค่ะ
05:26คุณชุมพูดพอจะเห็นไหมครับ
05:28ว่าใครเป็นคนทำรายพี่ชา
05:30พี่บัวอ่ะ
05:35พี่บัวอ่ะ
05:39ฉันเห็นพี่บัววิ่งออกมาจากบ้านหลังกับผู้ชายคนนึง
05:43ผมแบกกับข้อมูลโทรศัพท์ชัดฟ้ามาในเครื่องหมดแล้ว
05:57กำลังรอดาวนโนดข้อมูล
05:59โทรศัพท์ของเราก็เท็ดนอยนิ้วมือคนกับผมไม่หมดแล้ว
06:03ถ้าตำรวจได้ไปก็คงตามมาไม่ถึงเรา
06:07เฮ้ย
06:09เคียนอะไรอยู่
06:11ทำไมฉันมันถึงต้องทำแบบนี้
06:15คุณแน่ใจใช่ไหม
06:17ว่าคนที่เจอมือปืนคนนั้นคือฉันฟ้าจริงๆ
06:27ถ้าเหมือนนั้นน่าจะมีแค่เหตุผลเดียว
06:32ฉันฟ้าต้องการที่จะทำให้ตัวเองหายไป
06:36ก็ใช่ให้ไง
06:40แล้วยังไง
06:42มันทำทำไมอ่ะ
06:44ฮะ
06:45ยังไงต่อ
06:50ผมว่าในนี้น่าจะมีคำตอบให้เรา
06:53มันต้องมีอะไรบางอย่างที่ฉัดฟ้าต้องกันที่จะเก็บไว้ไม่เคยบอกใคร
06:58บางทีฉัดฟ้าอาจจะโดนใครสักคนหลอกก็ได้
07:01โดนหลอกอ่ะ
07:04คนอย่างมันแน่ตัวด้วยลอก
07:07คุณเยิกมองมันแน่แง่ดีสะทีหับ
07:10ทำไม
07:11ทำไมคุณถึงรักมันมากขนาดนั้นนะ
07:13อ๋อ
07:14หรือว่ามันช่วยเหลือคุณ
07:16มันช่วยชีวิตคุณไว้คุณได้ลักขนาดนั้น
07:18หรือว่ามันช่วยเหือคุณ มันช่วยชีวิตคุณวัน highly
07:20คุณก็เลยรักมาขนาดนั้น
07:24น้องส่าวฉันนะ ไม่ได้ใส่สื่อที่คุณคิดหรอกนะ
07:28ที่มันทำทั้งหมด มันก็ทำยังตัวเองอยู่นั้นแหละ
07:30คุณเป็นพี่ส่ projecting
07:33เป็นในคลอบภ้ว่าเขา
07:38คุณเป็นหนึ่ง ในไม่กี่คนบนโลค
07:40ที่สามารถช่วยเขาได้
07:44ทำไมคุณคิดแบบนี้บาบเขา
07:48ฉันอะไรรู้ ว่าน้องสาวฉันทำอะไรได้บ้าง
07:53คุณจะร้วยหรอ
07:58คิดว่าผมเข้าใจแล้วนะ
08:01ว่าจะไม่ถัดฟ้าอยากจะหายตัวไป
08:04เพราะมีพี่สาวยังคุณ
08:07ก็เท่ากับไม่มีใครเลย
08:12ครอบครัวพวกคุณ
08:14เหมือนไม่ได้เป็นครอบครัว
08:16เพราะทุกคนสนใจแต่ตัวเองกันทั้งนั้น
08:37อย่างนี้ก็ไปว่า
08:39ที่คุณไปบวหายตัวไป
08:41เขาไม่ได้ตกอย่างนั้นตลายเหรอครับ
08:44ฉัน
08:45ฉันก็ไม่น่าใจ
08:48ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าไม่อีบววมถึงไปอยู่ตรงนั้น
08:51ฉันก็ไม่อยากคิดด้วยว่าที่พีการเป็นแบบนี้
08:54เป็นพอพี่บววมกับผู้ชายคนนั้นหรือเปล่า
08:56หรือเปล่า
09:00แต่ฉันก็ไม่เข้าใจว่าเรามันจะทำแบบนั้นไปทำไม
09:03จะเงียนก่อนนะครับ
09:05ตอนนี้เรายังไม่มีหลักฐานอะไรเลย
09:08ผมเองก็เพิ่งโดนปลดจากทิงสืบส่วนด้วย
09:11ยิงไม่มีข้อบหมุนอัพเดทนะครับ
09:14เราผู้กรอมาที่นี่ทำไมครับ
09:17คุณใครได้ห้องผักแล้วนะคะ
09:27เขาเยี้ยมได้แล้วค่ะ
09:29ค่ะ
09:52ทางเราตรวจสอบที่เตือดเหตุเบืองต้นแล้วครับ
09:55ไม่พบร่งรอยการงัดแงะ และไม่พบว่ามีการต่อสู้
09:59สันที่ทานว่าผู้กรอเหตุจะเป็นพริยาของผู้ตายจริงๆ
10:05และไม่มีทรัพย์สินอะไรหายไปด้วยครับ
10:11มีนาฬิกาเรือนสีทองของป้าค่ะ
10:15นาฬิกาล็อกเก็ดอันนั้นเหรอ?
10:19คือพีจำแม่ว่าป้าให้พีเอาไปทำความสหัส
10:22และพีก็เวาว่าอยู่ในตัวห้องทำงาน
10:25แต่เมื่อแก้ พีหาบนตัวก็หาไม่เจอ
10:28ในกล่องก็ไม่มี
10:30ถ้าคุณยังคิดแบบนี้กับชัดฟ้า
10:36คุณเองก็อ่านตะลายกับเขาไม่ต่างอะไรจากคนลายหรอก
10:42ถ้าคุณยังคิดแบบนี้กับชัดฟ้า
10:56- พี่... พี่ขอโน้นนะ พี่พี่มาช้า
11:21อย่าเป็นอะไรนะ?
11:23คือเนี้ย ให้ผมอยู่ฝั่งพี่ชายนะครับ
11:26ผมเป็นห่วงเขา รู้สึกไม่สบายใจเลยครับ
11:39ให้ป่านอยู่เป็นเพื่อนพี่พี่ก็ได้นะคะ
11:43ผู้กองเช็นแจ้งไปนะคะ ป่านเป็นห่วงก็เลยรีบมา
11:48ขอบใจป่านอ่ะที่เป็นห่วง แต่พี่ไม่รบกวนป่านอีกกว่า
11:54เรามีกันแค่นี้แล้วค่ะพี่ชม
11:58ยังไง เราก็เป็นหมุภัทธิจนดาเหมือนกันนะคะ
12:04หลอ หลอ ขอโทษนะครับคุณชมชาย
12:12ผู้กองไม่ต้องหอบ เดี๋ยวฉันกัดการเอง
12:16พี่ชม
12:34มาค่ะ ดูชมช่วยถึง
12:36วันนี้มาแปลก คุณชมกูก็โนตีกว่าเหมือนคุณพี่ชาดเหรอคะ
12:40แม่ป่า ก็ชมเห็นช่วงนี้ป้าน่าจะเหนื่อยอะค่ะ ชมก็เลยอยากใช่ไหม
12:46ไม่เป็นไรแล้วค่ะคุณชม ป่าถือเองได้
12:51นี่ป่าอยู่กับบ้านบุปชาดมานาน ชมไม่เคยเห็นป่าออกน้องบ้านเลยนะคะ
12:57นี่น่าจะขั้งแรก
12:59ป่าเองก็ไม่ชอบออกจากบ้านเหรอค่ะ
13:02มันไม่ชิน
13:04ป่าอยู่ที่นั่นมานาน รักและสื่อสัท
13:08จนเหมือนเป็นบ้านของตัวเองไปแล้ว
13:11แล้วกับข้าวของทรัพที่ 같아요
13:13ป่าเห็นเป็นของเกินด้วยป่ะค่ะ
13:16ชมรู้นะคะ
13:21ว่าป่าเก็บเอาของที่ไม่ใช่ของเกินไป
13:30แบบนี้เนี่ย เคาเรียกว่ารักทรัพทน้ายจ้างป่ะ
13:33ชมไล้ป่าออกได้ア僱
13:34ถ้าในกรแรวนีที่มันเป็นของคนชม夥 ragble
13:37ก็เช่ใจค่ะ
13:38แต่สิ่งที่ป้าเก็บไว้ มันเป็นของคุณชมภูเหรอคะ
13:43ดูมันไม่ใช่ของคุณชมภูนะคะ
13:46แล้วคุณชมภูจะรู้ได้ยังไง ว่ามันหายไป
13:52คุณชมภูจะไปแจ้งความก็ได้นะคะ
13:55แล้วจะให้ป้าบอกว่า เจอมันที่ไหนดีแล้วคะ
14:00จะบอกว่า เจอใต้เตียงคุณชมภู
14:03มันจะเดือดร้อนคุณชมภูได้นะคะ
14:08แล้วป้าอยากจะได้เท่าไหร่
14:11ต้องถามว่าป้าต้องการอะไรมากกว่าค่ะ
14:16เพราะป้าเบือกําโ gob หกจอมปร้อมของบ้านคุณเต็มมีและ
14:22บ้านชมหรอ
14:24บ้านชมนี่ดูแลป้าวมาอย่างดี
14:27ดีเหรอคะ
14:30ไม่ต่าลอ sabiaเตียนเรื่องนี้ดีกว่า
14:33ป้ามีหลายอย่างที่ต้องทำ
14:35เอาเป็นว่าสิ่งที่ป้าต้องการคุณคงให้ไม่ได้หรอกคะ
14:42เดี๋ยวป้า ป้าอยู่บ้านนี้ประนาน
14:45ป้าชมก็สนิกกับป้าที่สุดแล้วก็ไว้ใจป้าที่สุด
14:48ป้าทำแบบนี้ก็ชมทำไม
14:50แล้วคุณชมทำอย่างนั้น กับคุณนักทัดได้อย่างไรคะ
14:55เขาเป็นคู่มานน้องสาวคุณไม่ใช่หรอกคะ
14:58แต่ละคนมีเหตุผลในการก็ทำไม่เหมือนกันหรอกคะ
15:04เหตุผลเดียวที่เราเหมือนกันก็คือ
15:07เราต่างทำเพื่อตัวเราเอง
15:10ฉันเจอเล่าคุณในตู้อ่ะ
15:35ขอเดินไหมนะ
15:37คุณเดินไปเล่า
15:39ลืมได้กันสิ
15:49ช่วนผมลืมเล่าตัวเองหรอ
16:06ฉันไม่คิดดูแล้วนะ
16:08ที่คุณพูดก็ถูกอ่ะ
16:10ฉันไม่เคยเป็นพี่ที่ดีให้กับอิฉันเลย
16:16ก็ไม่แปลอ่ะ
16:20ถ้ามันจะจ้างคนมาทำให้มันหายไปกันแบบนี้
16:24ขอบหัวฉันแม่งปลาด
16:38เขาชอบสอนให้เราต้องพิสูตรเอง
16:42เพื่อให้รู้ว่าเราคู่ควรกับสิ่งที่มีค่า
16:46ทางทางที่สิ่งนั้น
16:48พวกเราควรได้รับน้ำแต่แรกนี่ซ้ำ
16:50อะไร
16:52ความรัก
16:56พวกเราถูกสอนให้ต้องทำตัวเป็นคนดี
17:04พวกเราถึงจะได้ความรักที่ดีกลับคืนมา
17:08ที่เราจะได้เป็นลูกที่พ่อแม่พื้งใจ
17:13เป็นลูกที่พ่อแม่รัก
17:16เป็นลูกที่พ่อแม่ให้คุณค่า
17:19ทั้งทั้งที่ความจริงแล้ว
17:23การได้รับความรักมันเป็นเรื่องพื้นฐานในข้อปลัวที่สัง
17:31พวกเขาใช้ความรัก
17:34แต่เป็นตัวปปะกันเพื่อนให้พวกเราอยู่ในอร์วาด
17:39ใช้ความหวังเป็นเครื่องมือให้พวกเราทำรายกันเอง
17:46ピน interviewing พวกเรามีความหวังมากเท่าไหร่
17:51พวกเราก็ยิ่งทำรายกันเองโดยที่ไม่รูด
17:55podría
17:57เมื่อนดHuh
17:59มันทั้งที่ความจริงแล้ว
18:02เพราะฉันควรเป็นที่ที่ปลอดภัย
18:05แล้วก็มอบความรักให้เราแบบไม่มีงั้นใครด้วยสำหรับ
18:28ทุกๆคนเป็นพ่อแม่ได้
18:31แต่มันไม่ใช่ว่าทุกคนจะเป็นพ่อแม่ที่ดีได้
18:35หน้าที่ของคุณ
18:37คือการไม่ส่งต่อบาทแพล
18:39และความเจ็บปวด
18:41ให้คุณอื่นเท่านั้น
18:46ในฐานาลูก
18:49และพี่สาว
18:52ผมว่าคุณทำได้ดี
19:00นี่
19:14ล้าวคุณหมดแล้วอ่ะ
19:17ฉันไม่ติดเลย
19:18เธอเธอไหร่
19:44พี่ พี่ ตื่นแล้วเหรอคะ
19:47ฉันกลับมาแล้วเหรอ
19:50กลับมาแล้วคะ
19:52แกหายไปไหนมาก
19:54ทุกคนตามหาแกสะทั่วเลย
19:58คนเราจะคิดถึงกัน
20:03ก็ต่อแม่เราไม่ได้อยู่ตรงนั้น
20:06แปลกนะคะ
20:07ตอนน้องอยู่
20:09กลับเป็นเดือดเป็นร้อนขึ้นมา
20:13แกพูดอะไรเนี่ย
20:14แกกลับมาพี่ก็ดีใจแล้ว
20:20พี่ดีใจจริงๆนะที่แกกลับมา
20:23พี่ พี่ไม่โกดแล้วเหรอคะ
20:25พี่น้องเคยหักหลังพี่
20:27ไม่อ่ะ
20:29พี่ไม่โกดแล้ว
20:31มันเป็นแค่เรื่องเล็กนิดเดียวเอง
20:33ถ้าเทียบกับชีวิตของชัด
20:36ตอนนี้พี่รู้แล้วนะ
20:38ว่าขอพวกเราสำคัญที่สุด
20:41ขอให้ชัดกับพี่บัวกลับมาอย่างปลอดไพรก็พอ
20:44พอ
20:55ที่นี่พี่พีเฟคอยู่เหรอคะ
20:59คิดดูดีๆสิ
21:01ว่าอะไรกันแน่
21:02ที่ทำให้เรื่องทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้น
21:04มันเริ่มจากจุดไหน
21:08ถ้าพี่พีหนึ่งออกเมื่อไหร่
21:11พี่ก็จะเลิกเฟคเอง
21:13เพราะว่าความจริงแล้ว
21:16ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่า
21:19ตัวเราเอง
21:21ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่า
21:25ตัวเราเอง
21:40คุณ
21:42คุณ
21:44เต็ดแล้วหรอก
21:46ฉัน
21:50ฉัน
21:51ยังไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้
21:53พอพรก่อนดีกว่า
21:55อย่าพรุ่งที่เช้าเนี่ย
21:56ทางตำรวจเขาจะส่งคนมาสอบประคำ
22:04ไม่
22:06ฉันต้องบอก
22:07ฉันต้องบอกกับใครสะคน
22:11ครอบความฉันมีความรับมากเกินไปแล้ว
22:15ฉันต้องบอกกันอย่าความรับมาก
22:45ไม่บอกกันอาจ
22:53ความรับมาก
22:56อาลเวรา
22:59ที่สุด
23:01อ๋อแหละกันทั้งบ้าน
23:19ถ้าแหวนี้ถึงมือตำรวจ ลูกสาวคุณแย่แห่น่าคุณโซค
23:49บ้าโชค
24:03มาโชค
24:14คุณชมพูมาตั้งแตงเมื่อไรค่ะ?
24:16ไม่เห็นบอกป้าเลย
24:19ชมพึกมาค่ะ พอดีชมจะเบาเสื้อผ้าให้ผิด
24:23ต้องมาถึงนี้เลยเหรอค่ะ
24:26ค่ะ
24:28ชมไปก่อนนะคะ
24:31ไหนเสื้อผ้าคุณพี่ชาละค่ะ
24:39พอดีชมพึกนึกขึ้นได้ว่าจริงๆ ไม่ต้องรีบก็ได้ค่ะ
24:42โกขุบจากเป็นสันด้านกันทั้งบ้านแล้วสิค่ะ
24:46ทั้งคุณเองโซ гром คุณพี่โมน คุณชมพู
24:52มาชม
24:53เข้ามาเอาหน้า củaคนอื่นแบบนี้
24:56ป่าจะเป็นแค่ 어머่ blot
24:58ป่าก็ว่ามันไม่ควรนะคะ
25:02แล้วเฮ่
25:05ของนั่นเนี่ย จริงๆมันเป็นของของชมนะ
25:07เพราะมันตกอยู่ในห้องชม
25:08ป辦นั่นแหละที่เอาของของคท์คิierz
25:11แต่มันเป็นแหวนมั่นของคุณอน้าทักนะคะ
25:14แล้วมันจะไปอยู่ในห้องคนชมปูได้ยังไง
25:18พูดมาสิค่ะ
25:20ยอมรับความจริงมาสิ
25:22ว่าตัวเองเป็นชูกับคุ้มมั่นคุณชัด
25:28ป้าเป็นบ้าไปแล้วเหรอ
25:29หัะ
25:30แล้วมันจะทำอะไรอ่ะ
25:31ถ้าชมจะเป็นชูแล้วมันจะทำไม
25:33ป้าจะทำอะไรได้หรอ
25:35มันทำอะไรคนชมไม่ได้หรอกค่ะ
25:38เรื่องใหญ่กว่านี้
25:39ยังทำไม่ได้เลย
25:41คุณชมน่ะ จับการยาบสุดแล้ว
25:47แต่กับคุณนักถัด คงไม่ใช่
25:51ถ้าป่าให้การกับตรงโรด
25:53เรื่องคงจะเปลี่ยนไปน่าดูเลยละค่ะ
25:57เฮ้ย ป่า บ้าไปแล้วหรอกฮะ
26:00พี่ก็เผิดหูห้อ จนกลายเป็นบ้าไปแล้วหรอก
26:03มึงอ่ะ บ้า
26:05ในมันแน่คนทั้งบ้าน
26:07กูเกรียดมึงที่สุด
26:09กูเกรียดมึงที่สุด
26:12มึงสิ่งมาก มึงหนีไปไหน
26:15เฮ้ย
26:17อิป่า
26:19เฮ้ย
26:27อิป่า
26:30อ้อย
26:33อิป่า
26:35อิป่า
26:38อิป่า
26:40อิป่า
26:42อิป่า
26:50เฮ้ย
26:53ทำไมมาช้านะครับ
26:55ได้แบบนี้ยังไง
26:56ได้นะ
26:58เฮ้ยเดี๋ยว
27:00อิป่ากูไล่มึงออก
27:03ไล่มึงออก
27:05อิป่า
27:07อิป่า
27:09อิป่า
27:11อิป่า
27:13อิป่า
27:15อิป่า
27:17อิบkop
27:33นั่นดิ คนหน้ากลัว
27:36เฮ้ย
27:39หรือว่าทิตย์ ชัดฟ้าโดนแทง
27:42จะเป็นเพราะอีป้านี้ด้วย
27:45ไม่ได้นะ ต้องโทรบอกตำรวจ
27:49เฮ้ย ไม่ได้นะ
27:51แล้วถ้าเขาถามเรื่องแวนล่ะ
27:54ก็ต้องสามมาถึงพี่อาทัศ ถูกไหม
27:58แต่ใช้ไข้ไล่ออกเหรอ เมื่อกี้ป้าจะข้ากเลยนะ
28:04ก็ไม่ได้บอกให้ปล่อย
28:08แต่ว่า อยากให้ชิดดีดีก่อน
28:13ถ้าเป็นเรื่องพี่หน้าทัศ จะตอบอำหรวจว่าไง
28:22ไม่รู้อ่ะ
28:25เรื่องมันบาลปลายไปกันใหญ่แล้วอ่ะ
28:28จากตอนแรกแค่จะปิดความรับเรื่องเดียว
28:31ตอนนี้ก้ายเป็นสิบ ๆ เรื่องแล้วอ่ะ
28:34ไม่อยากผูกปมเพิ่มแล้วอ่ะ
28:37อยากแก้
28:40แต่ผมบางปม
28:42พี่ก็ไม่ได้ผูกกับคนเดียวนะ
28:45ขอบคุณนะ ที่อุสามารถเป็นชม เราต้องมาอยู่แล้วป่ะ
29:02เราเจอแล้วนะ หลักฐานเดียวที่บอกว่าคือนั้นเธออยู่ที่นั่น
29:14ขอโทษนะ แต่เรายังคืนให้เธอไม่ได้
29:27ทำไมอ่ะ
29:31เขาอย่างที่เราบอกว่าเราไม่เชื่อใจใครอีกแล้ว
29:37แต่เราอยากขอให้เธอเชื่อใจเรา
29:40ว่าเราจะเก็บรักษาความรักของเธอให้ดีที่สุด
29:46ถ้าเธอทำตามที่เราบอก
29:51ชม
29:53นี่ชมกำลังแบกเมตเราเหรอ
29:56เธอจะพูดอย่างนั้นก็ได้
29:59แต่เราขอเรียกมันว่า
30:02การรักษาคุณประยุติร่วมกันมากกว่า
30:05จะให้เราทำอะไร
30:17ปกป้องเราที่
30:31มีความรับหนึ่ง
30:32ที่เป้าเราทำข้อเธอไม่มีใครก็ได้พูดถึงมันเลย
30:35ความรับ
30:37ความรับอะไร
30:39ทำไมแม่ถึงยิ่งป้า
30:47แล้วยิ่งตัวเองตายตาม
30:53เพื่อว่าเราสงสัยข้อนี้มาตลอด
30:59แต่ก็ไม่มีใครอีกอาจหามเพราะว่าทุกคนกลัวขอบตัด
31:03ยกมันชัดฟ้า
31:05ยกมันชัดฟ้า
31:07ชัดฟ้าเป็นคนเดียวที่ตามหาความจริงข้อนี้มาตลอด
31:11เพื่อนนั้น
31:13น้องก็ตั้งคำถามข้อนี้กับพวกเรา
31:17เพื่อแรกกับสมปัดที่จะแบบให้
31:25ขอบคัวเราก็หกกันและกันเป็นเรื่องปกติ
31:29เอาตเองร้อย
31:33สิ่งรอด
31:35รักแต่ตัวเอง
31:37พวกเราเก่งเรื่องปกปิดเม้าก็แก้ไข
31:41เพราะนั้นคือสิ่งที่พ่อกับแม่ทำให้พวกเราดูเป็นตัวอยาก
31:47การโกหกเอาตัวรอด
31:53คือสิ่งที่พวกเราจำเป็นต้องทำ
31:57อาา!
32:15ไม่จริง
32:17ไม่จริง
32:19พวกมันต้องไม่ใช่แบบนี้
32:21มันต้องไม่ใช่แบบนี้
32:23แม่ เกิดอะไรขึ้น
32:27มันต้องวิจกแบบนี้
32:29มันต้องวิจกแบบนี้
32:31แม่ แม่พูดเลือกอะไร
32:34มันไม่ใช่หุดแหก
32:39อ้าแก
32:41เป็นคนข้าเขา
32:46แม่ เกิดอะไรขึ้น
32:53ปีนหน้า
32:56ก้อนเอาคืนได้มัน
33:02เหตุกันนั้น
33:05น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของความสูนเสียทั้งหมด
33:09ไม่สิ
33:11อาจจะมีเหตุกันก่อนหน้านั้น
33:14แต่ว่าฉันก็ไม่รู้
33:16แต่ว่าฉันก็ไม่รู้
33:22แต่คุณรู้หรือเปล่า
33:24ว่าเขาเป็นใคร
33:26ฉันก็มีข้อมูลเท่านี้ล่ะค่ะ
33:30ถ้าเกิดคุณไปสื่อเพิ่ม
33:32คุณก็อาจจะรู้มากขึ้น
33:35คุณจะหมอเหตุผลที่
33:37แม่คุณค้าก็ออกคุณ
33:39เป็นเพราะเรื่องนี้หรอ
33:41แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจ
33:47ว่าทำไมสัตว์ฟ้าถึงสงใจอีกว่า
33:50ใครเป็นสนค้าแม่คุณ
33:52แต่เมื่อเขาก็น่าจะรู้เรื่องดีอยู่แล้ว
33:57ฉันคิดว่าสิ่งที่สัตว์ฟ้าสงใจ
34:00ในบันดาพ่อเราสามคน
34:03พี่บัว
34:06พี่ชม
34:08แล้วก็ฉัน
34:10ใครเป็นคนที่เอาความหรับนี้ไปบอกป้า
34:25บ่าชูของแม่คือใคร
34:27คนที่เอาความหรับนี้ไปบอกป้า
34:29ทำให้แม่ต้องลุกขึ้นมาข้าป้า
34:32เพราะว่าชูของแม่ตาย
34:34ก็คือหนึ่งใจบันดาพ่อเราสามคนนะ investigating
34:37สาบคนเนี่ยแล้วค่ะ
34:54วันนี้ขอบคุณนะ
34:59สวัสดีทุกอย่าง
35:03คือ...
35:07พี่เป็นนี่ผมอยู่แล้วเนอะ
35:19หมายพอเมื่อไง
35:23ผมทำลายราคารในพี่หมดแล้ว
35:26เพราะฉะนั้น
35:28คนที่กลุมชัวตาชีวิตของพี่ไว้
35:30ก็คือผม
35:32พี่เป็นไหนจากผมไม่ได้รอ
35:40และนี่ก็คือวิธีเดียว
35:42ถ้าผมจะผูกมันพี่ไว้กับผม
35:46พี่แค่ทัดเลย
35:48ก็ทำเรื่องนี้ไม่ได้รอ
35:52แล้วก็ไม่มีใครหน้าไหนทำได้รอ
35:54ที่ chatsตาต่อเท่นดี
35:56ต่อสวัสดีทาง
36:00สวัสดีทาง
36:02ขโดยเอง
36:05ของท่าน
36:08สวัสดีที่สุด
36:10ที่้าจะมีกลับบนิด
36:24นี่ นี่ ช่าง ช่าง
36:54โอเค
36:56ผมรู้
36:58ว่าในโชนทศัพท์ชัดฝา
37:00มันจะต้องมีเรื่องนี้
37:02แต่ผมมาทีบายได้
37:04กว่าทีบายมาดิ
37:06คุณ
37:08คุณ
37:10คุณวางเปินก่อน
37:12คุณว่า
37:14ไม่
37:16ฉันว่าฉันไว้ใจคุณมากเกินแบบแล้ว
37:18คุณรู้อยู่แล้ว
37:20ผมต้องรู้เรื่องคุณ
37:22ผมต้องรู้เรื่องคุณ
37:24กับน้อง น้องคุณดี
37:26ใช่ไหม
37:28ใช่
37:30แต่ฉันไม่คิดว่าคุณจะรู้ร�� preserved
37:32ยังไง
37:34ting
37:36นั่นเรื่องอารยาพ ayeฟร
37:38คุณนัดอะไรก��อมาติyorsun
37:40คุณหวางเปินก่อนที่ควـ
37:42ok
37:44แล้วผม
37:46ถ้าคุณหวางเปิน
37:48ผมสัญญาต่องจะอธิบายทุกอย่าง
37:50ขอบคุณ
37:52ขอบคุณ
37:54ขอบคุณ
37:56ขอบคุณ
38:00อ่ะ
38:04อย่างนั้นเริ่มที่นี้ก่อนเลย
38:12นาฬิกาของปาฉัน
38:14ไปอยู่กับคุณได้อย่างไง
38:20นาฬิกาเรือนี้ปาห่วงมาก
38:23ในวันที่ปาตาย
38:25ทุกคนหากันโทษมาก
38:27แต่ไม่หากไม่เจอ
38:28แล้วมันมาอยู่กับคุณได้อย่างไร
38:29- โอเค โอเค
38:31- ต่อมาดิ
38:32- ยอดเดี๋ยว
38:33ผมสัญญานะ
38:35เพราะผมจะอธิบายหมดทุกอย่าง
38:39แต่คุณต้องจะเย็นค่อน
38:41ขอร้อง
38:43เอาเบื่อลง
38:45แล้วก็เย็นด้า
38:47อธิบายมา
38:50แล้วฉันจะตัดสินใจเอง
38:52ว่าฉันควรจะใจเย็นกับคุณหรือเปล่า
38:56นาฬิกาเริ่นนี้
38:58ชัดฟ้าเป็นคนส่งมาให้ผมเอง
39:06แม่
39:20เมื่อการชดใช้บาปมันน่ากรัว
39:31เราถึงต้องพยายามทำความดีให้มากที่สุด
39:35แต่เพราะวันนั้น
39:37ฉันมันอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเหรอ
39:50ทำไมอ่ะ
39:52ทำไม
39:54ทำไม
39:56คุณฉันก็ทำไมไม่รู้เรียกทำอะไรอ่ะ
40:02สนุก
40:04เผื่อที่จะหลุดผมเหรอ
40:06หยุด
40:08แต่ก็คงไม่น่าจะทัน
40:10ใจเย็นก่อน
40:12หยุดมากขวียนี้ดีเธอ
40:14โควยอะไรอ่ะ
40:16ใจจะเชื่อคุณอ่ะเองเหรอ
40:18คุณก็จะมาแล้วกี่หาแล้ว
40:20โอเค
40:21โอเค
40:22ผมจะปล่อยคุณนะ
40:24แล้วผมจะอธิบายทุกแก
40:26ผมจะไม่บิดบังอะไรทางสิ้น
40:30โอเค
40:32วิธีของฉันคือ
40:48อย่าเพื่องรีบตายแล้วกัน
40:50จะได้ยืดเวลาชดใช้กรรมไปได้อีกนั่นๆ
40:54เริ่มคุณอธิบายเรื่องนี้มาก่อนเลย
40:56ว่าจริงๆเราคุณเป็นใครกันแน่
40:58ว่ามาดิ
41:00ว่าคุณเป็นใครกันแน่
41:02ว่าจริงๆเราคุณเป็นใครกันแน่
41:04ว่ามาดิ
41:06ว่าคุณเป็นใครกันแน่
41:08ทำมันไม่เหลือใครให้เชื่อใจแล้ว
41:10เชื่อตูรอยอย่างไร
41:12หยุดคำสับครอบก็คุณไงแค่นี้แหละ
41:26ผมจะช่วยคุณหาความจริง
41:28ทั้งหมดเอง
41:30ใครเป็นคนส่งมาเช้านี้มาล่ะคะ
41:32ใช่คนนี้ป่ะคะ
41:33น่าจะใช่นะคะ
41:35น้องจะมาพาพี่ไปอยู่ด้วย
42:00เหมือนส่วน้าย
42:03ไม่มีแล้วคนหนึ่งคนดีที่ไว้ใจ
42:07ทำกันรักที่พี่ไม่มีความไหม
42:11เมื่อเธอเป็นคนทำไม
Recommended
42:02
|
Up next
1:00:33
32:04
57:11
53:07
53:17
42:04
38:42
47:22
56:32