- yesterday
ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้ เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:04อาจมีภาพ เสียง หรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจรณยานในการรับชม
00:09ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปี ควรได้รับคำแนะนำ
00:15ก็เจอกันแม่งแม่งนะ
00:19กอด กอด กอด อยู่ไหนกอด
00:23ไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่า การหมดหวังอีกแล้ว
00:34กา!
00:38เมื่อไหร่ที่ความหวังถูกพรากไป
00:56เมื่อนั้นมนุษย์จะไร่ซึ่งแรงใจ
01:00เจ้ากรนตายแล้ว
01:03ทำไมลุงคนนั้นต้องทำอย่างไรด้วยล่ะ
01:08ไม่ต้องสนใจหรอกลูก
01:12แล้วปลาเขาสงสัยอะไรไหม
01:27น่าทำไมถึงเท่าน่าแบบนั้นล่ะ
01:29หนูไม่ได้โดนอะไรสะหน่อยถ้าทำไมถึงทำหน้าแบบนั้น
01:35พี่พีดูนเท็กน้อง
01:38น้องบอกป้าอย่างที่แม่บอกให้พูด
01:45พี่พีเลยโดนป้ากี
01:49แต่ถ้าแม่ไม่ทำอย่างนั้น
01:52ป้าก็จะสงสัยนะลูก
01:55ว่า หมาตัวนั้นมันเข้ามาที่นี่ได้ยังไง แล้วมันตายยังไง
02:02ถ้าเป็นแบบนั้น ฉัดฟ้ากับแม่ เราก็จะแย่ทั้งคู่เนอะลูก
02:09ถ้าฉัดฟ้าไม่พูด แม่ไม่พูด ก็จะไม่มีใครรู้เนอะลูก
02:18รู้ไหม ว่าการสร้างความเชื่อใจ คือการมีความรับร่วมกัน
02:26ยิ่งเรามีความรับร่วมกันมากเท่าไหร่ เราก็จะยิ่งรักกันมากขึ้นเท่านั้น
02:33แล้วจะกลายเป็นเพียงตุกตาหืนเชิญ ที่คิดอะไรเองไม่ได้เลย
02:39จะไปค่ายแล้วเหรอ น่าสนุกอ่ะ พี๊อยากไปด้วยอ่ะ
02:54โตก่อนนะหนู
02:58พูดเหมือนโตแล้วป๊าจะย้อมให้ไปอ่ะ
03:03นี่ถ้าไม่ใช่พี่บัวบอกว่าไปกับทางมหาลัยนะ ป๊าคมให้ไปหรอก
03:08ห้า... ถูกต้อง
03:11รู้ปะ ว่าตอนที่พีเข้าไปขอ เพ่งโคตรลุ้นเลยอ่ะ
03:15เอาจริง... พี่ยังไม่เคยไปไหนกับเพื่อนมาหาลัยเลย
03:20ไม่รู้ป่านี้เพื่อนโกστป้องยัง
03:22นูงๆ
03:25พี่บัว แต่พี่ไม่เคยเข้าใจป๊าเลยนะ
03:29ป๊าชอบบอกว่า เป็นผู้หญิงต้องระวังตัว
03:33อยากออกไปเที่ยวนอกบ้านให้เสียหาย
03:35พี่ว่ามันไม่อยากจะเสียหายต้องไหนเลย
03:37ถ้าเราไม่ได้ทำอะไรผิด
03:41อ้าวนะ พี่ว่าป๊าเขาก็เป็นหัวเรานั่นแหละ
03:49อืม
03:50เออแล้วนี่ ไอ้ชมอยู่ไหนอะ
03:53มันหายปวดห้องยังเห็นก่อนเย็นก็ไม่เห็นลงมากินข้าวเลย
03:57ไม่เห็นเหมือนกันนะ
04:07โอ้โฮ พี่ชม
04:10มีปีหน้าตามเหรอ
04:12เออดิ เขาหน้าบ้านป๊าก็ด่ากูดิว่ะ
04:15ช่วยดิ
04:17โอเค
04:19มันไม่ต้องเตินไหน
04:21โอ้โฮ จะหยิดระวัน
04:23ระวัน ระวัน
04:25โอ้โฮ โอ้โฮ
04:27ระวัน
04:29โอ้โฮ จมพู
04:41บ่าพาชมเข้าน่อนแล้วค่ะ
04:43คุยกับมันตอนนี้ก็ไม่เข้าชายเหรอ
04:53ไปรอคุยกับมันพุ่งนี้ก็รอคัน
04:55แล้วตั้งแต่วันพุ่งนี้ไปตนไป
04:59ทุกคนห้ามกับบ้านเกิดห้ามองเย็น
05:01แต่ทุกคนห้ามกับบ้านเกิดห้ามองเย็น
05:07เราต้องลงวัสถานข้าวพร้อมกัน
05:09ทุกวันไม่มีคร้อยกเวน
05:13ทำให้สบาย
05:15ไม่ถึงขั้นจะเข้าโลพิวา
05:18อย่างไงทุกคนก็ต้องลง
05:19แล้วก็ห้ามออกไปพักข้างนอก
05:26แล้วก็จะด้วยเหตุผลใดก็ตำ
05:28แต่ว่า เอ่อ
05:33พวกนี้หนูมีไปค่ายกับทางคณะค่ะ
05:36บัว ถ้าบัวไม่ทำตัวเป็นตัวอย่างให้น้องน้อง
05:42น้องน้องจะเชื่อฝากบัวได้ยังไง
05:45แต่ว่า บัวไม่ได้ทำอะไรผิดนะคะ
05:49ป้าเคยบอกบัวใช่มั้ย
05:53จนกว่าแม่ เขาจะกลับมา
05:55บัวจะต้องทำหน้าที่ดูแรงลงๆ
05:59แต่นี่อะไร
06:00ปล่อยให้น้องหลีไปเที่ยว
06:03เมาบมาแบบเนี้ย
06:05ถ้าน้าไปไรไป บัวรับบิชอบอย่างนี้
06:10เป็นผู้นำต้องรับปิดชอบคนในการดูแหละให้ได้
06:17แม้ว่าความปิดนั้นเราไม่เลยเป็นคนทําก็ตาม
06:22เข้าใจไหม
06:25ค่ะ
06:27ค่ะ
06:57ค่ะ
07:07ค่ะ
07:12ค่ะ
07:14ค่ะ
07:16คุณ
07:21ค่ะ
07:23ยูด
07:24อยูด
07:26ทำอะไร
07:27อ่ะ ชุด
07:33What the f*** are you doing?
07:36แค่ทำอย่างนั้นทำไม?
07:37ทำอะไร?
07:39แค่ข้าอาคาจอร์ทำไม?
07:41แค่จอร์
07:42What?
07:43แค่ข้าวทำไม?
07:45เดี๋ยว
07:46ผมมากคุณเข้าใจผิดนะ
07:50ไม่อยากจะหยิงจาก
07:51เอามาดู เอามันออก
07:54เอามา
07:55คุณ
07:56เฮ้ย ป๊าย
07:58นี่
07:59เฮ้ย
08:00คุณยืมผมได้ไง?
08:01ผมช่วยคุณไวนะ
08:03ช่วยป่าอะไร
08:05โอ้ว ฟัง
08:07ถ้าผมไม่ได้ช่วยคุณ
08:08ป๊านี่คุณกลายเป็นข้าจก่อนไปแล้ว
08:10เข้าเจอไว้
08:26โอ้ว ฟัง
08:32โอ้ว ฟัง
08:33โอ้ว ฟัง
08:34แค่ๆ
08:35ขั้นหาที่ล้อย ไง
08:44ได้โชค ได้ เดี๋ยว ด้วย
08:48โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย ชี้เลย ที่ไหนวะเนี่ย
09:08- โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย
09:22- พอ...จะวิ่งไปไหน อีกกล้ายกว่าจะถึงบ้านคน
09:33จะไปข้าหรือหัดใช่ไหม
09:35จะผมพาไป
09:37โอเคนะ
09:39แล้วฉันจะไว้ใจคุณได้ไง
09:53ผมตั้งหากที่ต้องถามว่าจะไว้ใจคุณได้ไง
09:55ใช่ไหม
09:57คุณสลบไปหนึ่งคืน
09:59ผมไม่ทำอะไรคุณสักอย่าง
10:01คุณสักอย่าง
10:03ตื่นมาได้ห้าในทีรวนแทงสะงั้น
10:09ได้
10:11ไม่มีปัญหา
10:19อยากจะเดินจนหมดแรงตายก็ตามใจ
10:23แต่เรื่องของคุณทั้งหมด
10:25จะจบตรงนี้เลยนะ
10:31คุณก็จะไม่รู้อะไรมากว่านี้เลย
10:37คุณก็จะไม่รู้อะไรมากว่านี้เลย
10:39เราอย่างนั้นไหมล่ะ
10:41เราอย่างนั้นไหมล่ะ
10:43เราอย่างนั้นไหมล่ะ
10:49อย่างนั้นคุณต้องบอกตรงนี้
10:51ว่าคุณเป็นใคร
10:53แล้วคุณรู้จักกระชัดฟ้าได้อย่างไร
10:55บอก...บอกได้บอกทุกอย่าง
10:59แต่จะคุยกันตรงนี้เลยหรอ
11:01ร้อนนะ
11:03ถ้าคุณคิดจะทำอะไรแล้วก็
11:07มันจะไม่ได้แทงแค่แขนคุณ
11:10แต่มันจะไปแทงนี้คอของคุณแทน
11:13ทีหละ
11:33ก็ดูหรอกขาดนะพี่
11:35ถ้าพี่มีอะไรข้อมูลก็แจ้งทางพอถอยเลยนะพี่นะ
11:37ครับ แค่สุมของอย่าเป็นตัวอย่างไทย
11:39ได้ครับพี่ครับครับครับ
11:57สงสัยว่าเจอสบแล้ว
11:59คุณห้ามให้ใครเห็นนะ
12:01ไม่งันดนจับแน่
12:03เดี๋ยวพวกมันจะไปรอตรงปลาทั้งนี้นะ
12:05ทิดคุณ
12:29สวัสดีครับ
12:31สวัสดีครับ
12:32จะเป็นไหนครับ
12:33เอ่อ...ก็...
12:35ตรงไปนะครับถ้า...ถ้าเป็นไปได้นะ
12:37เห็นตำนวดเยอะจังไง
12:39ทางนี้เรามีความจะเป็นที่จะต้องปิดทางไว้ก่อน
12:42รบกวนใช้เส้นทางอื่นนะครับ
12:44เอ่อ...
12:45ได้ครับ
12:46ได้ครับ
12:47ได้ครับ
12:52เอ่อ...ให้เราด้วยเรารับคาดกับที่
12:54เพราะตรงนี้เราใช้ได้เป็นทีได้กัน
12:56สวัสดีครับ
12:58สวัสดีครับ
13:00อะ...
13:11ponieważท่านเธอ orangesจะรอ
13:30เฮ้ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ พวกมัน
14:00อย่างก็เหมือนเดิมอีกว่า แล้วมันยังลองละเมื่ออยู่อีกอ่ะ
14:21ยังไม่เจอคุณเป็นบัวใช่ไหมครับ
14:23ยังเลยค่ะ รถก็ยังจอดอยู่ที่เดิมด้วย
14:26นั้นผมก็ขอบดูที่ห้องข้อหน่อยนะครับ
14:29ได้ค่ะ
14:42ห้องคุณใบบัวก็ยังอยู่เหมือนเดิม
14:44เหมือนตอนที่คุณใบบัวหายไปค่ะ
14:47ฉันหายไปค่ะ
14:53งั้นน่าเจอคุณใบบัวหรือว่าคุณใบบัวถิดต่อมารีบต่อผมเลยนะครับ
14:56ได้ค่ะ
14:58ก็ไม่ได้สักแล้ว ตำรวจเต็มไปหมด
15:13ใช่ ฉันนี่มาทางปากข้างบ้านอ่ะ
15:16ไม่เคยเห็นเหรอ
15:18ก็รอให้ตำรวจไปก่อนอ่ะ ฉันค่อยหนีออกมา
15:22ก็รอให้ตำรวจไปก่อนอ่ะ ฉันค่อยหนีออกมา
15:32มีคนเอามือถือฉัดฟ้า ใส่เคสของฉัน
15:36แล้ววางไว้ในห้องของฉัน
15:38พอไงนะ
15:40โทษสัพเครื่องเนี้ย หายไปตั้งแต่วันที่ฉัดหายตัวไป
15:44มีคนจงใจโยนความผิดให้ฉัน
15:48ทางเรื่องฉัน เราก็เรื่องอาคาจร
15:56ตอนนี้
15:58ฉันตกเป็นผู้ต้องสงสัยเต็มตัวแล้ว
16:04คุณระโซกก็ส่งคุณว่าคุยด้ะ
16:06ค่ะ
16:08แล้วเขาไม่ได้บอกคุณนะ
16:10ว่าปกติอ่ะ
16:12ผมไม่คุยเรื่องงานตอนกินข้าว
16:14คุณระโซกบอกแค่ว่า
16:16พึ่งผ่านวันพบรอบทำงาน
16:1820 ปีของท่านมาค่ะ
16:20ก็เลยเตรียมของมา
16:22แสนแนงความีๆ
16:24คุณจะบ่าที่ไง
16:26เอาเงินมาให้ผมในกระฐานที่แบบเนี้ย
16:28มันดูถูกกันมากไปแล้ว
16:30เอ่อ
16:44มันไม่ใช่อย่างไรค่ะ
16:46สวัสดีค่ะท่าน
16:50จำหนูได้ไหมคะ
16:52หนูชัดฟ้า
16:54รูปสาวคุณสกสะปัน
16:56เราเคยเจอกันแล้วไงคะ
17:03วันนั้นที่ไปดายฟกอบกับป้า
17:05อ๋อ หนูถัดฟ้า
17:08ลูกเตาคนเล็กใช่ไหม
17:10ใช่ค่ะ
17:11และนี่พี่บัว
17:13พี่สาวคนโตของบ้านคะ
17:15ทำไมไม่บอกแต่แรกล่ะ
17:21ว่าเป็นลูกสาวคุณดาโสกสปั้น
17:23พี่บัวคงไม่ทราบอ่ะค่ะ
17:26ว่าท่านสนิทกับป้า
17:27แต่หนูจำได้นะคะ
17:28ยังคุยกับป้าอยู่เลย
17:30ว่าเดือนหน้าจะชวนท่านไปญี่ปุ่นได้กัน
17:32ฉลองวันขอบรอบวันทางเงินของท่าน
17:35เป็นทีวีไอพีมีแต่คนระดับเอคูซีบค่ะ
17:49สวัสดีค่ะ
17:51เพิ่งแต่พ filmmaker
17:55клuc
18:00เดี๋ยวเขาบอกลุกน้องให้
18:02เราก็ไม่ต้องกังวนเรื่องนี้ไปอีกสับทัก
18:05พี่ไม่ได้อยากให้เขาหรูว่าพี่เป็นลูกป้า
18:06พี่เป็นลูกป้า ชัดจะเข้ามายุ่งทำไม
18:12แต่แม่บอกให้น้องมาช่วยพี่บัว
18:14แม่บอกว่าพี่บัวเป็นคนเห็นตรงเกินไป
18:16อาจจะรับมือกับคนแบบนี้ไม่ได้
18:20แต่ป้าเป็นคนส่งพี่ให้มาทำงานนี้เองนะ
18:25แม่อาจจะมองเกมออกมาค่ะ
18:27ว่าพี่ก็ทำได้แค่นี้แหละ
18:31พี่บัวอยากพีสูตรให้ป้าเห็น
18:33ว่าต่อให้ไม่มีชื่อป้า
18:35สำหรับปิดดิวนี้ได้
18:37แต่สิ่งที่พี่ไม่ได้คิดเอาไว้เลย
18:39คือเรื่องอำนาจการต่อลอง
18:42พี่คิดว่า
18:43อะไรที่ทำให้คนลงเชื่อ
18:45และก็ยองเป็นเหี่ยวคนอื่นได้ง่ายๆ ละคะ
18:48bedeutet
18:54ความหวังตังหากละคะ
18:56ความหวังมีอนุภาพแรงมากนะ
19:00ต่อให้โดนเจ้า คอด้วยมีด
19:02ถ้าเรามีความหวังว่าเราจะลอด
19:05เราก็ไม่กลัวอะไรเหรอค่ะ
19:08พวกเยี่ย์คอร์เซนเตอร์ก็โดนป้อนความหวังว่าจะได้เงิน
19:12จะได้แต่งงาน จะได้ย้ายประเทศ
19:15เพราะเขาเลยยอมทำทุกอย่าง
19:18ต่อให้เรื่องนั้นมันผิดกระตะ
19:21เราก็แค่ต้องห่างให้ได้ว่าจริงๆแล้วเขาต้องการอะไรกันแน่
19:25แล้วก็ป้อนความหวังให้เขา
19:27ถ้าเขาทำตาม เขาก็จะได้สิ่งนั้น
19:31ขอแค่ยอมทำตามเรา
19:34กับคนคนนี้ ความหวังของเขา
19:37คือการได้รับ connection จากคนระดับสูง
19:41บางคนอาจจะอยากได้อำนาจ
19:43ชื่อเสียง เกติยศ ความรัก
19:47รวมไปถึงการยอมรับจับสังคมและขอบครัว
19:50ไม่ใช่ยงเหลือนนะคะ
19:54พี่บัวต้องอ่านเกมตรงนี้ให้ออกก่อนนะ
19:57นี่เกกล้ามาสอนฉัน
20:02ทางทางที่ตัวเองเรียนไม่จบนั้นหรอ
20:04ของแบบนี้มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุแล้วก็ประสบการณ์
20:09น้องว่า...
20:10น้องเรียนเรื่องนี้มาจากแม่ได้ดีกว่าพี่ๆบางคนนะคะ
20:14คิดว่าตัวเองเป็นลูกหลักแล้วจะทำอะไรแบบนี้ก็ได้หรอ
20:17วันนี้น้องมาช่วยพี่บัวนะคะ
20:20พี่บัวต้องเลิกมองน้องเป็นสัตว์รู้ได้แล้ว
20:24เราก็เชื่อใจหน้าสักที
20:26ยิ่งเราเชื่อใจกันมากเท่าไหร่
20:30เราก็จะยิ่งหลักกันมากเท่าไหม
20:54ขอบคุณ
21:04ฉันยังไม่ได้ถามคุณเลยว่าคุณช่วยฉันไว้ทำไม
21:09ก่อนหน้านี้คุณยังเคยพยายามค่าฉันแถมอย่างต่างสตอคฉันอีก
21:14เพราะสตอคคุณนี้แหละถึงได้ช่วย
21:20ผมคิดว่าคุณน่าจะบริสุทธิ์
21:22ผมเห็นคุณเดินละเมิร์มาจนเจอโ الصภาของคุณ
21:26ถ้าผมไม่ได้รีบพาคุณออกมาจากที่นั่น
21:29คุณคงแก้ตัวไม่ขึ้น
21:31ที่นั่นไม่มีพยาญคนอื่นออกจักผม
21:35แล้วคุณก็คงถูกดีบให้รับสะละภาพ
21:38นั้นคุณเห็นปะ ว่าใครเป็นคนทําอะ
21:43ไม่เห็นมะ
21:45แต่จากเรื่องโทรศัพธ์
21:47โทษสัตว์ ก็น่าจะเป็นคนเดียวกันกับกฎนิ่งชัดฟ้า
21:55แล้วนี่...
21:57คุณจะบอกฉะนายอย่าง ว่าคุณเป็นอะไรกับชัด
22:05ชัดฟ้าชอบเรียกผมว่าพี่มังก่อน เพราะร้อยสักนี้แหละ
22:13ผมเป็นคนที่หลักเท่ามาก
22:17รักมากว่าชีวิตัวเอง
22:23ชัดฟันแอบไม่มีแฟงจริงหรือวะ
22:31แต่สไตร์พรับเนี่ย ก็ไม่น่าไปใส่
22:37มันไปหามาจากไหนอ่ะ
22:40ทินเดอร์
22:48เฮ้ย
22:49เฮ้ย
22:51ไม่ใช่ประเด็งไง ไม่คิดประเด็งค่ะ
22:53ประเด็งคือ
22:55ความไว้ใจไม่มีแฮ่ไหน
23:01เฮ้ย
23:03เฮ้ย
23:05พัก so
23:11ทำอะไร
23:13เฮ้ย
23:19เฮ้ย
23:20เอ่อ
23:21ไม่ได้ทำ
23:23ไม่ช่วย
23:26อั๊ะ
23:29เราจังไงยันต่อ
23:31คุณไม่ต้องเอาไง
23:33รอดูสถานอักกันก่อนแล้วกัน
23:36รออะไร
23:37รอให้ตำรวจเอาหมายจับมาจับฉันเหรอ
23:40หรือจะเดินไปให้ค่อมจับตอนนี้เลย
23:44เขาจะจับคุณข้อหาอะไร
23:48ตอนนี้คุณแค่หายตัวไป
23:51ขอจะคิดว่าคุณอยู่ในอันตรายก็ได้
23:55ก็ไม่รู้ว่า ถ้าฉันหนีต่อไปแบบนี้ไม่ได้หรอก
24:00คุณคงไม่ถนัดเรื่องหนีสินะ
24:03ผมเนี่ย หนีมาทั้งชีวิต
24:10เงิน คุณเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม
24:17ว่าคุณรู้จักกับฉะเองไหม
24:20ก็...ฉันไม่รู้ว่าเราต้องอยู่ด้วยกันอีกนานแค่ไหนอ่ะ
24:27ยังไงเราก็ต้องรู้ข้อหมูลกันมากขึ้นมิใช่หรอ
24:31ใช่ไหม
24:35ผมจะจัดฟ้าครั้งแรกที่เมกา
24:38มิолетดูถ 새벽แว่ๆ
24:46ยังไ модียัง ดื่นมาย
25:00ถ้าผสเปใหม่ถ้าสว่าสุด ถ้าคุณต้องแล้ว
25:04แรก
25:07ฉันไม่ได้ ทำไม
25:09มันบ้าจริง
25:13ที่นี่ ผมันที ที่ ที่น่า
25:34ที่สินที่สุด ว่า พวกมันภาพ
26:04แกกินดี
26:12เป็นว่า ด้วยบ้าไว้ดาอีก
26:15ที่สิดว่าังไง?
26:17ว่า คือberyบนี่
26:18นั้น มันตินของคุณ
26:19เพราะฉัน..
26:21อีกหลังคือหังอีก
26:24ที่นี่สิดว่า
26:25ชอบร้อย
26:27ก็บร้อย?
26:28そう คือมันติน
26:30ขอบคุณก็บังไม่เว็น
26:34อ๋า
26:43คลังนี้หนูช่วยพี่แล้ว
26:45คราว แน่ต้าต่อไปพี่ต้องช่วยหนูบ้างแล้วล่ะ
27:00นั่นเป็นครั้งแรกที่ผม تمกับชัดฟ้าได้เจอคัน
27:05ผมรู้สึกว่า เขาไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่คอยเจอ
27:11เขาดูสตรองก็จริง แต่ว่าข้างใน...
27:14เซ็นจริบมาก
27:16เหมือนต้องกันคนปกป้องตลอบเวลา
27:20อืม...
27:22ไม่แหละ ชัดฟ้าตัวจริงเลย
27:27ผมรู้สึกว่า...
27:28ไม่เคยอยากจะปกป้องใครเท่าเขามาก่อนเลย
27:31กลับมาไทยรอบนี้ก็อยู่นานไหม
27:34ไม่นานหรอก
27:36มาทำทุระให้พ่อ แสดละกลับกลับ
27:40ผมมีอะไร
27:42หลังจากนี้ไม่รู้จะยังได้เจอกันอีกไหม
27:45ทำไมพูดอะไรแบบนั้ง
27:48เหมือนแค่...
27:50รู้สึกว่าตัวเองอาจจะหายไปได้ตลอดเวลา
27:54เฮ้ย
27:56มีอะไร ใครจะทำอะไร
28:02หนูอาจจะต้องการในสิ่งที่เป็นแบบไม่ได้อยู่แล้วตั้งแต่แรก
28:09พี่ก็รู้...
28:12ว่าหนูแตกต่างจะเขาในบ้านแค่ไหน
28:16แต่ถึงแบบนั้น...
28:18เหมือก็อยากเป็นนองที่เขาหลับ
28:24เฮ้ย
28:26ถ้าที่นี่...
28:30ไม่มีใครต้องกันอยู่แล้ว
28:32ไม่อยู่กับพี่ก็ได้
28:34เดี๋ยวพี่ดูเลย
28:35แล้วถ้าหนูหายไป...
28:40พี่จะตามหาหนูไหม
28:44ปรามสิ
28:46ยังไงก็ต้องหาให้เจอ
28:56คือนั้นนอนนัดกัน
28:58แต่ชัดฟ้าไม่มาตามนัด
29:02ผมเลยไปที่บ้านคุณแดน
29:06ตาวัตร
29:08คือนั้นคุณอยู่ที่บ้านเหรอ
29:10ใช่
29:12แต่ผมไม่ได้เจอชัดฟ้า
29:14ผมเจอคุณแทน
29:16ผมเห็นคุณเดิน
29:18แล้วเมื่อไปมาในห้องของตัวเอง
29:26คุณก็เลย...
29:28คิดว่าฉัน...
29:30อาจจะเป็นคนทำก็ได้เหรอ
29:32โอเค
29:34อาจจะเป็นตอนที่คุณไม่รู้ตัวก็ได้
29:38ตอนนั้นผมคิดว่าแบบนั้น
29:40แล้วเนี่ย
29:44ก่อนหน้านั้นผมไม่เห็น
29:49เห็นคนคนหนึ่งที่เข้ามาในห้องของคุณ
29:53ก่อนที่คุณจะเข้ามานอน
29:55ตอนนั้นผมคิดว่าคงเป็นเรื่องปกติที่
29:58เขาจะเข้ามาในห้องคุณได้
30:00แต่จากที่คุณคิดว่าอาจจะโดนเปลี่ยนยา
30:04ผมเริ่มไม่แน่ใจ
30:07เฮ้ย อย่าทำหน้าตื่นขนาดนั้น
30:22คนแถวนี้มันจะคิดว่าคนกลัว
30:24ฉันควรจริงๆนี่
30:27นักคุณอ่ะ พาฉันไหมที่ทำไม
30:30ที่นี่คือที่ที่จะทำให้คนได้คำตอบไง
30:37คำตอบอะไรอ่ะ คำตอบว่าฉันจะแห่คุกยังไงเหรอ
30:44ตอนนี้คุณเข้าขายเป็นผู้ต้องหาลบนี้กดีการตะกลับอยู่นะ
30:48คุณไม่ต้องอะไรจะพวกเข้าหรอก
30:52ไม่
30:54คุณไม่ต้องหาสิ
30:57ไม่ต้องหาสิ
30:59คุณไม่ต้องหาสิ
31:01ทำไม่ลังกับใจ
31:09หลบดูหลบด้วย
31:14สิ จริงปัน Dee
31:17ก็ไม่ได้
31:33ได้สอบ
31:47รอบนี้มีอะไรอีกอ่ะ?
31:50ไม่ได้หนี มาตามหา
31:52ตามหาแล้วทำไงต่อ?
31:54ถึงต้องใช่ไงนี่
31:56เอาอย่านี่มาตรวจ ว่ามันผสมอะไรลงไปกัน
32:10ขอ...เขาก็ใครอ่ะ?
32:14พวกใต่ดึงนี้แหละ
32:16แค่อย่ามาตรวจไม่มีแล้ว
32:29เสร็จแล้วหรอ? เร็วไปไหม?
32:32ไอ้พี่เร็วอ่ะ
32:34เพราะมันไม่ได้สมอะไรเลย มันคือแป้ง
32:37หมายความไม่ไง?
32:39มันก็คือแป้งธรรมดา
32:41กินไปก็เหมือนแป้ง
32:43ไม่ได้ออกนิดอะไรทั้งนั้น
32:47ไม่น่า คุณฉันกับการกำเริ่ม
32:50จริงด้วยอ่ะ
32:52ฉันว่าฉันอาการกำเริ่มตั้งแต่กับบ้าน
32:56แต่ว่า...
32:57ถ้าฉันว่าจะทำอย่างนั้นไหม?
33:08ลงเจาอะไร?
33:10โอ้เจาอีนี้
33:13มันติดใจอะไรเด็กกลัว
33:16ถ้าอีกนี้เป็นแค่เด็ก
33:18ก็ไม่คุด
33:20เรื่องแค่นี้
33:22ขอกันดีๆก็ได้
33:25มันอยากได้ก็เอาไปเลย
33:27มานี่
33:29มานี่
33:39นี่ นี่ไป ไปไป
33:43นี่ มีใส่กินแล้ว
33:57เจอม
33:59ปัด...
34:00เคย...
34:01유명นี่
34:03เออ...
34:05เดี๋ยวคุย...
34:06เฮอ...
34:07เกอร์...
34:09จริงเกิด
34:11เกิด
34:13ตัวไฟ
34:14นี่...
34:15เจอม อ่ะ
34:16เกิด
34:17เกิด
34:18เกิด
34:19เกิด
34:20เกิด
34:21เกิด
34:22เกิด
34:23เกิด
34:25เจ้ามาต่อแหละ คุณรู้มึงเป็นใคร บอกมาว่าน้องอยู่ไหน
34:32สกนิดๆ
34:40เฮ้ย เป็นไหน
34:50เฮ้ยจะผ่านไปไหน
34:53ตอบ
34:54ก็นอกมือนคัณข้าจ้างกู เมี่ยมคันก็จ่าย pattreetมา
34:58ค้าจ้างอะไร
35:00กูถามว่าค้าจ้างอะไร
35:02ค้าจ้างที่ทำให้มันหายตัวไปไหน
35:09punches Dom
35:21เสร็จงานแล้วอ่ะ
35:24จ่ายส่วนที่เหลือทั้งทีแล้วกัน
35:41ก็อีกคนหน้าจริงๆอ่ะ
35:43กระแดงไหนถูกมือดำด้วย
35:45น้องพวกกันไหน น้องพวกกันไหน
35:47น้องมึงเอาชาดฝ้าไปไว้ที่ไหน
35:49กูไม่เล่า almondsก็ไม่ไม่หายตัวไปเอง
35:53หมายความไว้เอง
35:55ก็ไม่หายตัวไปเอง กูไม่เกียว
35:59พวกมาให้เงินดีกว่า
36:01น้องพวกไปไหน
36:04น้องพวกไปไหน
36:19เฮ้
36:24โอเคไหมเนี่ย
36:37เฮ้
36:40อย่ามีเชื่อมันมากเลย
36:43ฉันไม่รู้
36:45ฉันไม่รู้แล้วว่าฉันต้องเชื่ออะไร
36:51ฉันจะต้องไว้ใจใครอีก
36:57ความจริงมันอาจจะเจ็บหน่อยนะ
37:00แต่ถ้าอยากรู้ว่าใครเป็นคนทำ
37:03คุณก็แค่ต้องหลอง
37:15อย่าอย่างกันดี Jam
37:31อย่างกันที่นี่แก่ก่อน
37:34เหรอจะสามารถสัตความสำหรับ
37:39ครับ
37:40ที่นี้ไม่มีคนอยู่ underneath ผมจะพยายามtesเปิดเครื่อนี้ ที่นี่
37:52ไม่ได้ ถ้าโทรศัพท์เครื่องนี้ไว้วะ ก็ต้องarbeitnelle gives you trying to understand
38:00อย่างน้อย เราก็จะได้ข้อมูลสาดฝาจากโทรศัพท์เครื่องนี้
38:06ก็จะได้ทุกอย่างที่เราตามหากันอยู่
38:11ไม่ต้องกลัวหรอก
38:13ยังไงเราก็นีก่อนตำรวจมาได้
38:19ไม่
38:21ฉันไม่ได้กลัวเรื่องนั้น
38:24ฉันกลัวว่า...
38:27ถ้าฉันรู้ว่าใครทำกับฉันแบบนี้
38:30ฉันจะ...
38:36ไม่...
38:45แต่ฉันไม่อยากนี้อีกแล้ว
38:48ฉันอยากรู้
38:56ในราตรีการที่มืดมิด
39:00จิตใจมนุษย์อาจมืดสนิดกว่า
39:03เพราะถึงแม่คําคืนอันยาวนาน
39:07ก็ยังต้องจบลงในตอนเช้า
39:20พี่
39:32สลบไปแล้ว
39:33แล้วถ้าไม่สลบ
39:34คุณจะทำอะไรน้องฉัน
39:35ไม่ทำร้อง
39:36แท็กคู่ไปกันนะ
39:37แต่ส่วนลึกในจิตใจคนที่เราไม่รู้
39:38อาจจะเหน็บหนาว
39:39แล้วมืดสนิดกว่า
39:40แท็กคู่ไปกันนะ
39:41แต่ส่วนลึกในจิตใจคนที่เราไม่รู้
39:43อาจจะเหน็บหนาว
39:44แล้วมืดสนิดกว่า
39:45แท็กคู่ไปกันนะ
39:46แต่ส่วนลึกในจิตใจคนที่เราไม่รู้
39:47อาจจะเหน็บหนาว
39:48แล้วมืดสนิดกว่า
39:49แล้วมืดสนิดกว่า
39:50ไม่รู้
39:51คุณจะทำอะไรหน้องฉัน
39:55ไม่ทำร้อง
39:56แท็กคู่ไปกันนะ
39:58แต่ส่วนลึกในจิตใจคนที่เราไม่รู้
40:02อาจจะเหน็บหนาว
40:04และมืดดำ
40:14และรายซึ่งความไม่ตา
40:16จนหน้ากลัวเกินกว่า
40:18ที่เราจะจินตนาการได้ก็ได้
40:41แต่ก็ไม่คิดหรอกนะ
40:42ว่าจะเป็นหน้องคนคนนี้
40:45ไม่ใช่
40:46ไม่ใช่
40:50ไม่ใช่พี่
40:52ฉันจำได้แล้ว
40:54ว่าเป็นใคร
40:55คุณชุมพูดพอจะเห็นไหมครับ
40:56ว่าใครเป็นคนทำร้ายพี่ชา
40:57พี่บัว
40:58ครอบควดฉันมีความรับมากเกินไปแล้ว
40:59ฉันจะรอทุกอย่างให้คุณฟัง
41:01คุณชุมพูดพอจะเห็นไหมครับ
41:02ว่าใครเป็นคนทำร้ายพี่ชา
41:03พี่บัว
41:04ครอบควดฉันมีความรับมากเกินไปแล้ว
41:05ฉันจะรอทุกอย่างให้คุณฟัง
41:06ผมทำรายตัดที่หมดแล้ว
41:07คุณที่กุมชัวทาชีวิตของพี่ไว้
41:08ก็คือผม
41:09ก stressful
41:10พี่บัว
41:11ครอบควดฉันมีความรับมากเกินไปแล้ว
41:12ฉันจะรอทุกอย่างให้คุณฟัง
41:14ผมทำรายตัดทางในพี่หมดแล้ว
41:15คนที่กุมชัวทาชีวิตของพี่ไว้
41:18ก็คือผม
41:19จริงๆแล้วคุณเป็นใครรอแน่
41:20ตอบมาดิ
41:21เดี๋ยวดี
41:22ป้าเป็นบ้าไปแล้ว
41:23บ้า
41:24บ้า
41:25นี่เป็นไหน
41:26บ้า
41:27บ้า
41:29Hai
41:32เธอค้นได้มันหลาย
41:36แค่คุ้มเดียวที่รักคนเดียวที่ไว้ใจ
41:40มีเธอคุณที่รักเป็นคนทำไร
41:44คำว่ารักมัน
41:45Hai
41:48ใจหนูสลาย
41:52ได้มีแล้วคนไหน
41:54คนเดียวที่ไว้ใจ
41:56คำว่ารักจะพี่ไม่มีความไหม
42:00เมื่อเธอเป็นคนสิ่งไหล
Recommended
40:12
|
Up next
42:07
39:07
1:01:02
55:07
56:43
39:31
56:32
57:02
52:57
42:50