- yesterday
ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:04อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณิวานในการรับชม
00:09ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีควรได้รับคำแนะนำ
00:22ทำไมยังไม่ลายมานะ
00:31จงที่รับichtlichัน lum
00:400w 0
00:450
00:490
01:00หมอป่าโทรมา
01:10รัตตีค่ะ
01:12แล้วราดาหรับครับ
01:14พี่ราดาหลับไปแล้วค่ะ
01:16มีอะไรก็ฝากรัตตีไว้ได้นะคะ
01:20ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมโทรกรับไปใหม่
01:30ถ้าไม่ดื่มนม กินยานอนหลับไหม
01:41งั้น รัตตีไปนอนแล้วนะ
02:00ป่าค่ะ
02:04ดึกแล้ว ไปนอนได้เลยค่ะป่า
02:08เดี๋ยวผมมีงานเอกสารที่ผมต้องเครียก่อน
02:10เดี๋ยวราดาขึ้น
02:13เดี๋ยวพิมพ์ขึ้นไปนอนก่อน
02:15เสร็จแล้วเดี๋ยวผมตามไป
02:21ได้ค่ะ
02:23ได้ค่ะ
02:53ป่าไม่กลับมานอนเหรอเนี่ย
03:12ป่าไม่กลับมานอนเหรอเนี่ย
03:14อีก สุดวัสดี
03:15สุดวัสดี
03:17สุดที่สุดวัสดี
03:23เธอบความลังกัด
03:25ไว้...
03:33ผู้สุดวัสดี
03:35прир segundos
03:43อ้า ...
03:44แล้วป่าหรัวป่า
03:46เอ่อ ... eder student
03:47คุณป่าต่ ran busy
03:48ไปเรียนค่ะ
03:49แล้วๆไปทำงานล่ะค่ะ
03:52Kazep? But ...
03:52ทำไมไม่ปิ่งก draB?
03:54เอ่อ ...
03:55คุณป่าคงเห็น QUEEN 是 aika immediately
03:59แล้วอยากให้ homes an a$%&%% most
04:01อืม มีอะไรกินบ้างจ๊ะ
04:05เข้าต้องปลาค่ะ มาค่ะ เดี๋ยวป้าตักให้
04:08ไม่ต้อง จะชิ้นตักเอง
04:10ค่ะ
04:12อืม มีอะไรกินบ้าง
04:27ทำไมคุณครีมเขานั่งบงตกแบบนั้นอ่ะ
04:31เขาไม่ให้นั่งบงตกอาหารนะฮะ
04:34เผอวะ เฮ้ย แกนี้ก็เม้าตัวในน่ะแหละ
04:38ทำงานไป
04:39ไม่ต้องปลาค่ะ เดี๋ยวป้าค่ะ เดี๋ยวป้าค่ะ
04:44น้ำค่ะ ถ้าอยากได้น้ำส้มบอกได้นะคะ
04:50มีเบืออรุระดาบป่ะ
04:54น้ำส้มคั้น พี่พึ่งคั้นเมื่อกี้เลย
05:09พี่มีเขาเนี่ยกับหมูปี้ง่ะ มากินเร็ว
05:11อืม
05:17โหโห
05:19น้ำส้มคั้น พี่พึ่งคั้นเมื่อกี้เลย
05:23อืม
05:24มีพี่มาอยู่ดูแลนี่มันรืดจริงๆเลยอ่ะ
05:27ไม่ต้องขยับตัวทำอะไรเลย
05:30แล้วพี่เป็นไงบ้าง? ดีขึ้นไหม?
05:36อะไร
05:37แผ่สดก็ต้องใช้เวลา
05:41มีคนมาอยู่ เพิ่ม
05:44ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่า เช่าห้องก็ต้องเพิ่ม
05:49ช่วงมีค่áriosไฟยังสูงอยู่
05:51ไม่ต้องห่วงนะ
05:53เดี๋ยวพี่ช่วยออกค่าน้ำ ข้าไฟ แล้วก็เข้า เช่าห้อง未iosis
05:57ได้ยินแบบนี้ก็สบายใจทึกเยอะเลย
06:02กินเยอะเยอะนะ
06:06อร่อยมาก
06:27อร่อย~~
06:57ที่สุดที่สุดท้าย
07:27สัญญาว่าจ้างคุณแม่แก้ขัน
07:32เมียหมอปาที่ก็ร้ายเหมือนกันเนอะ
07:45ตัวเองหายไปตั้ง 5 ปี
07:48กลับมาเห็นหมอปามี ๆ ไหม
07:50ก็น่าจะประเคลือกับหมอปาก่อนว่า
07:52หมอปาเขาจะเลือกมีคนไหน จะเอายังไง
07:55เนี่ยอะไรอ่ะ กลับมาทำตัวเป็นเมีย
07:58ทั้งทั้งที่เป็นแค่อดีตเมีย
08:04คุณพิมพ์อ่ะ เขาเป็นพระยาที่ถูกต้องนะ
08:07ไม่เหมือนกับพี่ พี่เป็นแค่เมียปรม ๆ อ่ะ
08:12เขามีสิทธิ์
08:15แต่พี่อย่าลืมสิวว่า เดียกพิมพ์รัดดาไม่รู้เรื่องสัญญานะ
08:19รู้แค่ว่าหมอปาแต่งงานใหม่อ่ะ
08:21เขาควรจะมาเครียกับพี่ แล้วก็เครียกับหมอปาก่อนว่าจะเดือบทางไหน
08:25เขาเป็นแม่แท้แท้ของน้องนิกนะ ละตี
08:29แม่แท้แท้ แต่ถ้าหมอปาเขาหมดใจแล้วเนี่ย เขาก็ต้องข้อใจว่าเข้าอยู่ในสถาณะแม่ไม่ใช่เมีย
08:37เขาน่าจะเห็นข่าวตอนที่หมอปาแต่งงานกับพี่ เห็นตอนหมอปาแสดให้พี่
08:43แค่นี้มันก็นาจะชัดเจนแล้วว่า紫吃是葫ปลาแค่นาว่าค์มุกอ่อน
09:13เวลาทัพอ่ะ
09:20ใคร
09:23สวัสดีค่ะ
09:28ฉันพิมพ์ระดาวนะคะ
09:30มาเจอกันหน่อยได้ไหมคะ
09:43พิมพ์arisหุยกับปาเมMrs.คืนนี้แล้วค่ะ
09:46ก็ว่าพิมพ์เข้าใจฉันيدذا'm ฉันแต่งงานใหม่
09:50ถ้าปาไม่รักพิมพ์แล้ว
09:53พิมพ์ก็พร้อม��ถอยออกมาให้ปากาฝนาดาค่ะ
09:58แต่ปาก็ยิ่งสัญญาคุณแม่แก้ขัดให้พิมพ์ดู
10:03แล้วปาก็เลยเรื่องทุก อย่างในที
10:07ให้พิมพ์ฟันหมด camelครับ
10:13คือasia
10:17แล้ว
10:21ขอบคุณนะคะ
10:23ขอบคุณจากโห вжеใจพิมพ์เลยค่ะ
10:26ขอบคุณสอบทุกสิงทุกอย่าง
10:29ขอบคุณ
10:31ที่มาเป็นคุณแม่แก้ห์ขัดให้มิก
10:38แต่ว่าจากนี้
10:38พิมพ์จะเป็นคนดูแลมิก
10:41ต่อเองค่ะ
10:45ดีแล้วค่ะ
10:47นิกคงมีความสุขมากนะคะ
10:49ที่ได้อยู่กับแม่ตัวจริงนะคะ
10:55ขออนุญาตค่ะ
10:57พิมพ์อยากจะขอร้องคุณดาเรื่องนึงได้ไหมคะ
11:11บอกมาได้เลยค่ะ
11:15ถ้าฉันทำได้ฉันก็จะทำให้ค่ะ
11:19เพื่อมาให้มิคสับสน
11:21พิมพ์ขอให้คุณดาเก็บของออกจากบ้านออกเลย
11:25ได้ไหมคะ
11:31แล้วถ้าไม่จำเป็นก็อยากมาเจอมิคอีก
11:35เดี๋ยวพิมพ์กับปาจะคุยกับมิเก่งค่ะ
11:37เพราะไม่ใช่มิคเองนะคะที่ทำตัวไม่ถูกคุณดา
11:41แต่ปาก็ลำบากใจที่จะต้องเจอคุณเหมือนกันค่ะ
11:45ฉันจะรีบเข้าไปเก็บของค่ะ
11:47จะไม่ให้รกกวนมิคหรือว่าคุณปา
11:49พิมพ์เช็คแล้ว
11:51วันนี้ปามีผาดตัดยาว
11:53ฉันจะรีบเข้าไปเก็บของค่ะ
11:55จะไม่ให้รกกวนมิคหรือว่าคุณปา
11:57พิมพ์เช็คแล้ว
11:59วันนี้ปามีผาดตัดยาว
12:01เชิญกุณดาเข้าไปเก็บของที่บ้านได้เลยนะคะ
12:05คุณปามีผ่าตัดยาว
12:08เชิญคุณระดาเข้าไปเก็บของที่บ้านได้เลยนะคะ
12:23อยู่ไหน
12:25อยู่คอนโดอ่ะพี่
12:27ไปเจอกันที่บ้านคุณปานะ
12:29พี่จะไปเก็บของ
12:31ฮะ
12:32นี่...พี่จะรีบไปไหน
12:34พี่คิดดีแล้วเหรอ
12:36พี่ตัดสินใจแล้ว
12:38พี่บอกมานะ
12:58นัดครับพวกพี่สาวเธอได้เรี่ยม
13:01ไม่ต้องนัดแล้ว
13:03ฉันคงไม่เกี่ยวของอะไรกับหมอปลาอีกแล้ว
13:07ทำไม
13:09ก็มีหมอปลาที่หายไป 5 ปีกลับมาแล้ว
13:13ว่าไงนะ
13:15เจ้าของมือถือดีคุณให้ฉันไปขโมยมา
13:17กลับมาแล้วเข้าใจไหม
13:23เป็นไปไม่ได้
13:25ก็มันเป็นไปแล้ว
13:26นี่ถ้าคุณไม่เชื่อคุณก็ไปดูได้ตาตัวเองหรือว่าจะ
13:29อ้าว
13:33อีกตันนี่
13:35ต้องเคยกิกเก่พิมราดาแน่แน่
13:39OMM
14:01คุณราดา คุณราดาจะเก็บของไปไหนคะ
14:03กับบ้านค่ะ
14:05คุยกับคุณปาแล้วเหรอคะ
14:07กับคุณปาแล้วเหรอคะ
14:08คุณปาทราบไหม oggi ข้าว่าคุณแรดามาเก็บนิดทอง
14:11เดี๋ยวว่า คงจะทราบแล้วค่ะ
14:13ไม่นะคะคุณแรดา
14:15กันได้อยู่คื้นไปไหนเลยนะคะ
14:16อยู่คุยกับคุณปาก่อนเถอะนะคะ
14:19Bliss ไม่มีอะไรต้องคุย pela semester
14:27คุณปาก็ابล่ออุลกแล้วเหรอ
14:29ไม่รู้
14:30animations แล้วเราจะทำยัง arbitrarilyละ
14:32ulator ไม่รู้
14:37มีอะไรก็ไปทำแต่จ้ะ ประสม แต่
14:42เออ ค่ะ
14:45ราดา พิมพ์ต้องขอโทษด้วยนะคะ
14:58ที่พิมพ์ให้ประสมกับแต่
15:00เอารูปแต่งงานของคุณราดากับป่าออกหมดเลย
15:03พิมพ์กลัวว่ามิกจะทับสนนะคะ
15:07ไม่เป็นไรค่ะ
15:11พิมพ์ช่วยนะคะ
15:12ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเหม Junji might be
15:16พิมพ์นี้โชคดีจงเลยนะคะ
15:19ที่ได้คุณราดามาช่วยดูแลลูกให้
15:22ในช่วงที่พิมพ์หายไป
15:24และก็โชคดีจงเลย
15:27ที่กลับมาแล้ว
15:30ปาก็ยังรักพิมพ์เหมือนเดิม
15:34เหมือนที่เคยรัก
15:41คุณพิมพ์หายไปไหนมาเหรอคะ?
15:42ตั้ง 5 ปี
15:45พิมพ์ประสบอุปธิเหตุค่ะ
15:47สมองก็ทบกว่าเทือนและพิมพ์ก็จำอะไรไม่ได้เลย
15:51พิมพ์มาจำได้
15:54ก็ตอนที่เห็นขาวปาแต่งานของคุณละดานนะคะ
15:59คุณพิมพ์นี้โชคดีจังเลยนะคะ
16:04ค่ะ
16:10พิมพ์ไม่กวนแล้วค่ะ
16:12เชิญคุณละดาเก็บของจำสบาย
16:14ไม่ต้องรีบนะคะ
16:24ไม่ต้องห่วงนะ
16:25ทุกอย่างเร็บร้อยดี ไม่มีปัญหา
16:30ไม่ต้องมา
16:31แต่ฉันจะคอยส่งข่าวให้เอง
16:33แค่นี้แหละ
16:39ตาตัดหนังแต่มันอะไร
16:41ไหนบอกว่ามีผ่าตัดงาน
16:43คุณจริงๆด้วย
16:44ราดาคุณรู้ไหม
16:45ผมตามหาคุณตั้งหลายปี
16:46ผมคิดว่าผมสีให้คุณไปแล้วนะราดา
16:47ไม่คิดไม่ฝันเลยว่า
16:49ผมจะได้เจอคุณอีก
16:51คุณจริงๆด้วย
16:52ราดาคุณรู้ไหม
16:54ผมตามหาคุณตั้งหลายปี
16:56ผมคิดว่าผมสีให้คุณไปแล้วนะราดา
16:59ไม่คิดไม่ฝันเลยว่า
17:02ผมจะได้เจอคุณอีก
17:05อ่ะ อ่ะ
17:06พี่ม่าลองไปคุยกันที่อื่นดีกว่านะคะ
17:09ดีกว่านะคะ
17:27ฉันไม่อยากมีปัญหา
17:30ไม่อยากทำให้คุณลำบากใจ
17:34คิดว่าถ้าเก็บขอออกไปน่าจะดีกับทุกฝ่าย
17:38คุยกับผมก่อน
17:44คุยอะไรอีก
17:48คุณได้เวลาผมได้คิด
17:53ว่าผมจะจัดการยังไงเรื่อง
17:57คุณจะจัดการได้ยังไง
18:00ในเมื่อฉันเป็นแค่คนอื่น
18:03แต่คุณพิมพ์ระดา
18:07เขาเป็นภรรยาคุณ
18:09เป็นแม่ของลูกคุณ
18:11เรื่องมันก็ง่ายๆแค่อันนี้เองอ่ะ
18:13ไม่เห็นรถสัตว์การอะไรเลย
18:17เราก็แค่ต้องแยกกันตรงนี้
18:35คุณอยู่กับครอบครัวของคุณ
18:37ส่วนฉันก็จะไปทามทางของฉัน
18:41แค่นั่นเอง
18:43ใจกดที่สมของฉัน
18:45คุณอยู่กับนี้
18:47เพื่อฉันเป็นแม่แค่น fishes
18:49อยู่กับครับ
18:53พระและทางของฉัน
18:55ฝ่าวันเกิด
18:57คุณกับคุณ
18:59ไม่ให้เรา
19:01อย่าoles้างเจอ
19:03คุณที่สิ้น เดาเป็น embedded
19:05ฉันอย่างที่ร้าง
19:07แค่ เดียนให้เมื่อ
19:09ว่าเธอจะไป
19:11คุณจะมาทำตัวรุ่มร่ามที่บ้าน 3 มีฉันแบบนี้ไม่ได้นะคะ
19:20ผมขอโทษ แต่
19:24ผมคิดถึงคุณละเกิน
19:28ผมคิดถึงคุณมาก
19:30ประดา
19:32เกิดอะไรขึ้น
19:34คุณหายไปไหนมันตั้ง 5 ปี
19:36แต่ว่าเราคิดนัดคุยกันอย่างนี้นะคะ
19:40และคุณอย่างมาที่บ้านแบบนี้อีก
19:43ระดาไม่อยากมีปัญหากป้าค่ะ
19:46agh
19:47ดา
19:48ไอ้หมอปะมันหมดรักคุณแล้ว
19:50埃หมอป้ามันแต่งงานใหม่แล้ว
19:53ฮ่า คุณมาเริ่มต้นใหม่กับผมได้ไหม
19:58ผมพร้อมจะดูแล second thing
20:00ห้าปีที่ผ่านมา
20:03ผมไม่เคยหยุดรักคุณเลย
20:06ผมยังรับคุณ คุ้บลมหายใจ
20:25จอดก่อนพี่จอดๆ
20:30คุณกลับไปก่อนนะคะ ไปรอค่อยนั้นคุยกันอีกทีนึงค่ะ
20:33น่ายจะลันยืนก่อนกับใครอ่ะ หน้าตาคงคุ้น
20:41พี่รู้เหรอว่ามือถือขึ้นนั้นเป็นของใครอ่ะ ของพระรัยาเก่าของคุณป่า
20:47พิมละดา นึกออกแล้ว
20:51ละดา คุณจะเสียวลักไอ้หมอป่าทำไม
20:56ละดาเป็นห่วงลูกนะคะ
20:59ละดาเป็นห่วงลูกนะคะ จะลันเคยกิดกับพิมละดาจริงด้วย
21:05พี่
21:07นี่
21:08เป็นห่วงลูกแล้ว คุณยังรักไอ้หมอป่าอยู่หรือเปล่า
21:18คุณไม่รักไอ้หมอป่าแล้วใช่ไหม
21:20ใช่ไหม ละดา
21:21โอ้ มีคนจะถ่ายรูปเราค่ะ
21:29คุณกลับไปก่อนนะคะ ไปเข้านั้นคุดกันอย่างทีนึงค่ะ
21:32คุณกลับไปกันอยู่ทีนึงค่ะ
21:34อ่ะ พี่ดาดา
21:38คุณต้องออกจากบ้านหลังนี้อาจจะไม่ใช่พี่ก็ได้นะ
21:40เป็นพี่น่ะดีแล้ว
21:42โอ๊ย พี่ อย่าเอาตารับบดนังเอกได้มั้ยเนี่ย
21:44อ่ะ พี่ดาดา
21:54คนที่ต้องออกจากบ้าหลังเนี่ยอาจจะไม่ใช่พี่ก็ได้นะ
21:58เป็นพี่หนดีแล้ว
22:00โอ๊ยพี่ อย่าเอาแต่ลับบทนังเอกได้มั้ยเนี่ย
22:03พี่สมสัยประฟ้าบ้าง
22:05มีเห็นภาพเมื่อกี้แล้ว
22:07ละตีพูดเลยนะว่าพี่ควรคุยกับหมอป้าก่อน
22:10ว่า ไอ้เมียเก่าที่หายไปอ่ะ
22:12เพราะอุบัติเฮียจริงหรือเปล่า
22:13ปิปตี เก็บพูดอะไรของแกเนี่ย
22:20ฉัน อรุณระตี น้องสาวของพิระดา
22:23พระยะคนปัจจุบันของหมอป้าค่ะ
22:26ค่ะ
22:27ยินนี้ที่ได้รู้จักนะคะ
22:29ปิปตี
22:30คุณพิมณ์เครู้เรื่องสัญญาคุณไม่ไก้ขาดหมดแล้ว
22:33รู้แล้วอย่างไร
22:35รู้แล้วก็เลยไปยืนก่อนกับผู้ชายหน้าบ้านหรือค่ะ
22:38นิต
22:40คุณปารู้ไหมคะว่าคุณกินไม่เลือกหน้าแบบเนี้ย
22:43มันไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ
22:46คือพิมพ์กับจารันเนี่ยเป็นเพื่อนกันมานานมากแล้วค่ะ
22:49พอจารันรู้ว่าพิมพ์กับมาก็อาจจะดีใจจนลืมตัวไปหน่อยนะคะ
22:53ลืมตัวจนไปกอดเมียคนอื่นหรือคะ
22:56ถ้าฉันดีใจไปกอดหมอปาบ้างคุณจะว่ายังไงอะ
22:59รัตติ
23:01พี่จะห้ามทำไมเนี่ย ละติพูดเรื่องจริง
23:04คุณก็รู้ว่าหมอปลาแต่งงาน Move On ไปตั้งนานแล้ว
23:07ยังจะมาห่วงกล้างอีก
23:09ฉันมั่นใจมากนะ ว่าช่วง 5 ปีที่คุณหายไป
23:13คุณก็พอง Move On ไปกับใครหลายๆคน
23:15ละติ ขอโทษนะคะคุณพิมพ์
23:18ขอโทษคุณพิมพ์แล้วดาอยู่มีเลยนะ
23:20ไม่ขอโทษ
23:21ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
23:23พิมพ์เข้าใจ
23:25ไม่มีใครรู้จักเราดีหรอกค่ะ
23:27เพราะว่าทุกคน
23:29ต่างก็มองคนอื่นผ่านตัวเองทั้งนั้น
23:32นิด คุณจะบอกว่าฉันมองคุณไหนมีฉันเป็นหรอกค่ะ
23:35ฉันไม่เจ็บหรอกนะคะ
23:37เพราะฉันมั่นใจมากเลยว่าผีเห็นผี
23:40พอแล้วกลับบ้าน
23:43ไม่กลับ
23:44กลับบ้าน
23:45ไม่กลับ
23:46กลับบ้าน
23:47กลับบ้าน ขอโทษนะคะ
23:49ทุกคนนะคะ เอามาค่ะ
23:51ละที่ บอกไปอย่างไร
23:52กับบ้าน
23:55อีกก่อน
24:12ฉันไม่อยากมีปัญหา
24:14ไม่อยากทำให้คุณลำบากใจ
24:17ถ้าเก็บของไปน่าจะดีกับทุกฝ่าย
24:44ป๊าคะ
24:45ทำไมรีบกลับจังเลย
24:47มีผาดตัดไม่ใช่เหรอคะ
24:52มีความจำเป็นที่จะต้องเลื่อนการผาดตัดครับ
24:56แล้ววิกอย่างผมก็เรื่องเมกษาสารสำคัญ
24:58แล้วอีกกลับมาเอา
25:01เอ่อ
25:04จุดๆ
25:05คุณละดาก็เข้ามาเก็บข้าวของออกไปเลยค่ะ
25:08พิมพยายามห้ามแล้วนะคะ
25:10ว่าอย่าพึ่งแล้วให้อยู่คุยกับป๊าก่อน
25:16แต่เธอก็ไม่ฟังพิมพ์เลยค่ะ
25:18โง่หรอ
25:24มีความนิดถุMBLY
25:27แค่ไปหาเรื่องคุณพิมพ์เขาทำไม
25:46ก็มันหาเรื่องพี่ละดาก่อนนี่
25:49เขายังไม่ได้หาเรื่องอะไรพี่เลยนะ
25:52ก็มองแล้วเงี้ยว่าผีเห็นผีอ่ะ
25:55นั่นมองแปล็ Plaid ก็รู้แล้ว ทําเป็นหญิมหญิม น่ารักแรงดี
25:59แต่ที่ไหนได้ 97 Mustang ส่งมาเกิด
26:01slightest
26:02ไม่ต้องเรียบ statistแถว Ti พูดเรื่องจริงทั้งนั้น
26:07กอดพี่อัตสินใจอะไรอ่ะ ก็ไปคุยกับหาป์strom ของรูกข์เธอ
26:12หอป霸 normalmenteelliเอาarms
26:14ผู้ข่ายแดงมีกว่าพี้มพิมพ์ที่เอง
26:20รอด souvenir Der please
26:24คุณพิมพ์เขาถือสัญญาคุณแม่แก้ขัดมาคุยกับพี่
26:28พี่เชื่อคนที่พี่เพิ่งเจอแค่วัน 2 วันหรือไง
26:32คนอย่างหมอปา เขาแมนพอแล้วก็กล้าพอที่จะพูดความจริงกับพี่ตรงๆ
26:38พี่อยู่กับเขามาตั้งนาน พี่ไม่รู้จักนิสัยกันบ้างเลยเหรอ
26:44ทุกอย่างมันอาจจะเป็นแค่เรื่องโกหกก็ได้นะ
26:56ต่อให้เป็นเรื่องโกหกอะ มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่แล้ว
27:01พี่เป็นคนเลือกเดินออกมาเองอะ ไม่อยากทำได้คราวพลัวไข
27:07พี่ไม่เป็นห่วงหมอปาหรอ?
27:15ถ้าเกิดว่าเขาโดนหรอก mniej ถ้าเมื่อก่าเขาหายไปกลับชูหรือว่า ไปทำเรื่องไม่ดีมาหรอ
27:24พี่ไม่สงส่ารมิกหรอ?
27:28พี่มันใจได้ไงว่าเมื่อก่ modalกลับมาเพราะวันรักมิกรักคุณป่า
27:31ไม่แน่นะ เข้าอาจจะกลับมาเพราะทำอย่างๆก็ได้
27:35คือก่อนหน้านนี้นักสืบได้ยืนยันว่า
27:49DNAจากสบที่ได้เป็นคุณพิมพราดาไม่ใช่หรือครับ
27:53ผมพยายามจะติดต่อนักสืบ
27:58แต่ก็ติดต่อไม่ได้เลย
28:00ผมจะตามหาตัวให้นะครับ
28:05ดูคุณพาเครียดมากเลยนะครับ
28:11ผมเองก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน
28:15พิมพราดาเองก็คงไม่ได้อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้
28:20พิมพราดาเขารักลูกมาก
28:23ถ้าไม่ได้มีอะไรถึงชีวิต
28:26เขาคงไม่มีทางที่จะห่างลูก
28:30แล้วผม
28:34ผมจะเลิกกับแม่ของลูก
28:36ที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยได้ยังไง
28:38คือ
28:40ผมขออนุญาต
28:42แนะนำอะไรสังนิดได้ไหมครับ
28:44คือนี้ครับ
28:46ผมทราบดีครับว่าคุณพิมพราดาเป็นคนดี
28:50เป็นแม่เป็นพรรยาที่ดี
28:52แต่กับเวลา 5 ปีที่หายตัวไปเนี่ย
28:54เราไม่มีทางรู้เลยครับว่า
28:56เกิดอะไรขึ้นบ้าง
28:58อย่างน้อยผมอยากให้คุณปา
29:00รู้ว่าความจริงคืออะไรครับ
29:02รู้ว่าความจริงคืออะไรครับ
29:09ตั้งแต่วันที่ผมรู้จักพิมพราดาวันแรก
29:12จนถึงวันที่เขาหายตัวไป
29:14เขาไม่เคยเกาหกอะไรผมเลย
29:18ผมเลือกที่จะเชื่อใจเขา
29:20เชื่อในสิ่งที่เขาพูด
29:24ต่อให้อะไรเปลี่ยนไป
29:26แต่หัวใจของแม่
29:28ที่รักลูกจนสุดหัวใจ
29:30พวกจนสุดหัวใจจะเปลี่ยนไปได้ยังไง
29:38แล้วกับคุณอรุณดาหละครับ
29:40คุณปาจะปล่อยมือเธอไปดีจริงหละครับเนี่ย
29:54สวัสดีค่ะคุณวิ
29:56คุณปาติดประชุมกับคุณภาคุมอยู่ค่ะ
29:58ฉันรอได้
30:00แต่ไม่ทร้องนะคะว่าจะเสร็จมั prayed
30:02ก ведь
30:08ฉันมาหาปลาค่ะ
30:12คุณคุณคุณเลือกปาว่าคุณปาหรือเปล่าคะ
30:16เป็นพี่เรียงเด็กแน่เยี่ยลามปามค่ะ
30:19ฉันไม่เช่พี่เรียงค่ะ
30:22ฉันเป็นพันรยาของปา
30:23ของป่า
30:28พระยะของคุณป่า
30:31คือคุณอรุนดาดานี้คะ
30:33อรุนดา เป็นแม่เรียงของมิก arribย mast
30:36ฉันพิมพิ afar
30:38เป็นแม่แท้ ๆของมิก
30:41เป็นพระยะที่ถูกต้องตามก Brilliant
30:48จิงหรือครับ Network
30:50ที่ผู้หญิงคนนี้เป็นแม่ของ Network
30:53ครับ นาวิ แม่พิมพ์เพิ่งกับป้า
30:58แล้วคุณละคะ เป็นใคร
31:02นาวิเป็นเพื่อนพ่อป่าครับ แม่พิมพ์
31:08เพื่อน
31:11มหาศามีฉันมีอะไรหรือเปล่าคะ
31:14มันเป็นเรื่องระหว่างฉันกับป่า
31:17คนอื่นไม่เกี่ยว
31:18พระป่าครับ
31:23น้องมิก
31:24พิมพ์พาลูกมาสอปรายซ์ค่ะ
31:26ยันนี้เราทางข้าวนอกบ้านกันนะครับป่า
31:29ครับ
31:33วิมาหาป่า วิมมีทุดาห์อะไรหรือเปล่า
31:38เอ่อ วิจะมาคุยเรื่องงานนะคะ
31:41เอาไว้วันหลังเลยนะคะ
31:43ตอนนี้มีขิวแล้วค่ะ
31:45ไปครับป่า
31:46พิมพ์ก็หิวแล้วเหมือนกัน
31:57ครับ
31:59ไหน
32:01แม่นองมิกหายตัวไปตั้ง 5 ปีแล้ว
32:04ใครๆก็บอกว่าตายแล้วไม่ใช่หรือคะ
32:06ผมก็ไม่รู้รายละเอียดมากนะครับ
32:08รู้เข้าๆว่าคุณพิมพ์ระดาประสบอุบัติเหตุ
32:11สูงเสียความจำชั่วคราวพอจำแบบก็กลับไปหาครอบครัวครับ
32:14ขอบตัวนะครับ
32:15ขอบคุณ PO
32:33พี่ราดา
32:40พี่ราดา
32:48ไหวไหมเนี่ย
32:51พี่โอเค ไม่ได้เป็นอะไร
32:55แล้ว
32:57ถือแก้วน้ำค้างไว้ทำไม
33:03พี่...จังไม่ได้กินน้ำหรือว่า
33:07กินไปแล้วแล้วน้ำมันเหลือเนี่ย
33:11อาการหนักแล้ว
33:13พี่ราดาออกไปหาอะไรทำบ้างเธอ
33:16ชีวิตมันต้อง move on
33:18ถ้าเกิดว่าพี่มูบคนเดียวไม่ไหวเนี่ย
33:21ก็ต้องมีคนช่วยมูบ
33:33สวัสดีค่ะคุณกระเชน
33:41ยุงไม่ครับคุณราดา
33:43มาเจอกันหน่อยได้ไหม
33:45สําใส่จะได้คนช่วยมูบแล้ว
33:50แค่ว่ะ
33:52นี่อะไร
34:05ฉันว่าเราต้องจบกันตรงนี้แหละ
34:07ฉันรู้ว่าเราจบกันทั้งแต่เห็นคุณยืนก่อดกับมีหมอปาแล้ว
34:11นี่
34:13จะครบหรือว่าจะลงเอยไก่พี่ราดาเนี่ย
34:16ก็รีบๆทำเข้า
34:18ยับพี่ราดาจะได้เลิกกับหมอปาสักที
34:21อายุปานี้แหละ
34:23ยังมาเป็นชู้หลบๆสั้นซ่อนเลย
34:25ส่งสาดเด็ก
34:27เอ๊ะ
34:28หรือว่า
34:29คุณชอบความเราใจจากการรักกินขโมยกิน
34:32เพราะว่ายับพี่ราดาไม่กล้าเลิกกับหัว
34:35จะปากดีปากเสีย
34:38กับฉันคนเดียวก็พอยาลามป้ามถึงพี่ราดา
34:42โอ้โห นี่คุณชาชูบูชาเมียชาวบ้านว่างัน
34:49นี่ก่อนจะเธอทูนอ่ะ
34:54คุณไปสืบมาก่อนอยู่กว่าไหมว่า
34:56ห้าปีที่หายไปอ่ะ
34:58หายไปไหนมา
35:00ถ้าคุณรู้แล้วคุณหาจะเลิกข้างรักก็ได้นะ
35:25พิมรดา พระยาของป้าที่หายสาบฤูนย์ไป 5 ปี
35:29อยู่อีกก็โพลกลับมา
35:31คุณรู้มันว่าก็แบบแปลกไหม
35:47นี่คับ ประวัติของจารันที่คุณวิบให้สื่บได้แล้วนะครับ
35:51แต่ว่าข้อมูลน้อยมากเลยคับ
35:53มากเลยครับ
36:10ไอ้จารันกับพิมรดา พระยะของปลาเป็นเพื่อนกัน
36:15เพื่อนงั้น
36:17การที่ไอ้จารันพยายามให้จะมีสวนเกี่ยวข้อมในข้อบโครวรากาศ
36:21ต้องไม่ชิ้นเรื่องเหมือนเออแน่ ๆ
36:24ตามไอ้จารันทุกฟีก้าว
36:26แต่ห้ามให้มันรู้ตัวเด็ดขาด
36:29ครับ
36:51คุณที่มันหาภาย
36:53คงตุงยกหัวใจ คงฉันให้เธอเป็นไร
36:58คุณเองก็ต้องลำบากใจ
37:00แล้วสิ่งที่เกิดขึ้น
37:02มันก็ไม่แฟกับคุณที่สุดเลย
37:04โลกห่วยเป็นอะไรเหรอคะป่า
37:06น้องมิกก์เป็นโลกหัวใจนะครับพิมร
37:08ผมไม่อยากให้มิกก์ต้องเจอเรื่องช็อค
37:10จนหัวใจรับไม่ไหว
37:12เป็นแม่คน
37:13แล้วรอนกินบ้านกินเมืองแบบนี้ก็ได้หรือป่า
37:16นั่งพิมราดา นี่ชักจะปัดแสด
37:18ดูถ้าทางหัวจังพวกสิบแปดมีกุฏ
37:21ฉันจะลากใส้แก่วมาแช้ทุกกดแม่
37:24นั่งพิมราดา
37:28มีมีสำอย่างที่เตินให้โห
37:31ว่าเธอจะไป
37:33ไม่มีคำลาจากเธอสักคำ
37:37ให้พอเตรียมใจ
37:39ไม่มีความคิดเลยว่าสักวัน
37:44จะมีวันนี้ที่ต้องเสียเธอไป
37:50ไม่มีความหมายถ้าชีวิตนี้ไม่มีเธอ
37:56ไม่มีความหมายถ้า
Recommended
56:32
|
Up next
55:51
40:12
39:07
33:22
57:54