- yesterday
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อปีนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย
00:14ออกกันตำอีกกะตีใจอ่อนตอน
00:27คุณ
00:28ถ้าคุณจะไปอุดออน ไปกับผมไหม
00:31ไม่เป็นไรค่ะ จะไปเองได้
00:33เอ้า เอ้า ผมจะได้เจอคุณแม่
00:37อุดออนไม่ได้กว้างขนาดนั้นนะคะ
00:40เจอกันไม่ยากหรอก
00:42โอเค เจอกันนะครับ
00:45ทุกคนคือจังมีบวงเมครองใจ
00:49บ่งดกว่า ผู้ได้อยู่ลิขิ้น
00:54หรือเคยเห็กลิตไหว แต่สาดดาย
00:58ถ้าแป๊ะลมแป๊ะตา ก็ยังห้างป่า หากันพอพุกสาว
01:09เจ้าหิงไอค่ำ กับเจาไซฟ้์ภาแดง ตกลงใจสิ่งไปเมืองน้องหาน้องกันแล้ว
01:17พ่อพระหน้าคือสีดีใจเนอะ คือเขาได้พ่อลูกสาวเพิ่นแล้ว
01:22แม่แล้ว น่าพวกับน่าแม้ คือทอดนองหล่าหลาย
01:27ลอกคอยที 30 อายพอนงฤาทุกร่มหายใจ
01:32แล้วพอนงฤาไปหอด หนองหาน
01:34มันกับบรยากแล้ว
01:36ที่พกเข้าสีเหตท์ ให 농งฤา จำเรืองเล่า และอดีตใด
01:41ก่อนสีหอดคืนวันเท่น 10 ขาum เดิน 11
01:44ตามข้ำเกาของพยายัสุทธขนักคราธ ผู้เป็นไрейให้เมื่องบาดาล
01:50ไกลสีหอดเมื่อ
01:53ที่เศ cable เค้าสีหร norm เป็นอิสระแล้ว
01:55ขอบคุณ
02:25wahrScript
02:27จ้อน
02:31OC
02:42เฮ้ห้
02:45แย่
02:49คำศีง
02:51คำศีง
02:51คำศีง
02:52ไปนี้ยังลูก
02:53พอกับแม่
02:57ผมวงพันลาย
03:01ผมรู้ว่ากับแม่ถึงชองไลร์оз
03:10ผมไม่ถึงข่าตาย
03:16เดินช delveอยwed
03:17พูดแล้วเข whew
03:20พ่อกับเห็น ตอนนั้นพ่อกันถือตีจนสรบกัน
03:25แต่ในฝัน ผมเห็นพวกมันตาย
03:33พวกมันถือขาตาย
03:35แต่ภาพในฝัน มันพลาดทางสายตาผม
03:42ผมขาบผมมันบอก
03:46คำเสม ใจเย็นเย็นนะลูก
03:53มันเป็นแค่คว้างฝันลูก
03:55แม้แล้วลูก มันเป็นแค่คว้างฝัน
03:58ลืมมันไปซะลูก เป็นแค่ปันไล
04:01ลูกแค่นี้ยัวโตรอด ลืมมันไปลูก
04:04ลืมมันไปลูก ลืม ลืมมันไปลูก
04:16เจ้า นายจะทำประการใด
04:46ค่าว่าค่าต้องขึ้นไปเตือนความจำของเจ้าพี่ด้วยตัวของค่าเอง
05:16นี่คือกลิดหน้าขราชเป็นกลิดประจำตะกูลของแม่
05:29แม่ได้รับสึกท่อมาจากคุณตา
05:31ว่ากันว่ากลิดนี้มีพลังอำนาจในการปกป้องคุมของเรา
05:36จากมูเงียวเคี้ยวขอและภัยอันตรายต่างๆ
05:39ลูกจะไปทำงานที่วดอน
05:41ผมติดตัวไปด้วยเน่ะลูก
05:45โหโห, ไม่เป็นไรหรอกแม่
05:47เอาไปเถยรูก
05:50ที่หน тогоหันมีตามนานเมืองร่ม
05:53ชาวบ้านเจออาฐานกันบอก
05:55ใครที่ล통หรูดูมิน
05:57ก็มีอันตнитต่องตายไปหลายสบแล้ว
05:59เป็นข่าวอยู่เลย
06:01ย่างข่าวที่มีคนถูกท่าตายที่บ้านดอนสวรร
06:04ชาวบ้านก็เชื่อว่าเป็นฟรีมือของพย Stress
06:09ลูกจะไปคําข่าวที่นั่น
06:11ควรจะมีเครื่องลางของขังติดตัวไปด้วยนะ
06:16พวกติดตัวไปด้วยเธอลูก
06:18พ่อกับแม้จะได้สบายใจ
06:20นะ
06:25ก็ได้ครับ
06:34ขอบใจมากนะ
06:35ครับคุณกร
06:39ทุกขังเหมือนกันนั้นเนี่ย
06:57ทุกขังเหมือนกันนั้นเนี่ย
07:09นั่นเนี่ย
07:11คำสิงเลย
07:13น้ำของเพาะไว้ไก่ลงพอ
07:15ข้ามสิ่งเลย นับข้อเม้าไว้ไก่ลงพอ
07:28แต่กุตนี่สิบเป็นเครื่องล่าง ไว้เตือนใจเจ้า ให้เจ้ายืดมันในคุ้นผ่าธรรม
07:41ต้อไปหนีชีวิตเจ้าสิบว่าคือเก้าแล้ว ให้เจ้าตังสะติด
07:47นึกถึงคุ้นผ่าพุทธรรม ย่าหายโทษ มาขอบนำจิตใจของเจ้า
07:57ครับ พ่อ
08:00ครับ
08:03ครับ
08:04ครับ
08:06ผมพ่อครับ ถ้าสำหรับ เดี๋ยวขอโตไปลงเรียนก่อนนะครับ
08:12จะเดี๋ยวไปร้ายงานโตครับ
08:14ไป
08:15อ่ะ
08:36พอดีครับ
08:37ครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับคร
09:08สวัสดีครับ
09:18คุณ...
09:21สีตลาค่ะ
09:25ฉันชื่อสีตลา
09:30ครับ
09:32คุณคงจำฉันไม่ได้ใช่ไหม
09:37เราเคยเจอกันมาก่อนแล้วครับ
09:43ค่ะ
09:45เราเคยเจอกันเมื่อนานมาแล้ว
09:48แต่มันคงนานเกินไป
09:51จนคุณไม่มีความสงจำกับฉันเหลืออยู่
09:56แต่ไม่เป็นไรค่ะ
09:59วันนี้เราได้กลับมาพบกันแล้ว
10:02ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน
10:05รูปรักของคุณ
10:09ก็ไม่เปลี่ยนแปลงเลย
10:17ฉันมาดีค่ะ
10:19ไม่ได้คิดร้ายกับคุณ
10:23ฉันแค่อยากให้คุณจำเรื่องเราระหวังเราได้
10:27เรื่องเราประหวังเรา
10:31มัน...มันคือเรื่องอะไรครับ
10:35ถ้าคุณอยากรู้ ก็ตามฉันมาสิค่ะ
11:05ถ้าคุณอยากรู้ความจริง
11:21ฉันจะพาคุณไปรู้ ไปเห็นด้วยตัวของคุณเอง
11:25จะไปไหนก็ไป อย่าเข้ามาใกล้น้ำ มันอันตราย
11:55เจ้ามาขัดความค่าทำไมพาคิน
12:07ถ้าท่านอยากให้ท่านพังคีเข้ามารับรู้อดิตชาติ
12:10ที่เคยเกิดเป็นพยาน่า แล้วกลับไปอยู่กับท่าน
12:14ข้ามาเห็นด้วย ปล่อยให้ท่านพังคีได้ใช้ชีวิตเยี่ยงมนุษย์เผิด
12:18เกิดเป็นมนุษย์แล้วอย่างไร
12:20ในเมื่อดวงจิตของเจ้าพี่คือยังเป็นน่า
12:24ข้าจะทำให้คำสิ่ง คืนร่างเป็นพยาคังขี้
12:29ตัวแก้ มิดตัวธิ มันเกิดสิ
12:44ตัวแก้ มิดตัวแก้ มันเกิดา ไม่ คิดทำให้คืนแค่ มันเกิดสิ
12:53นั่นตัวแก้ พวกมันพลักใจ
12:57อีก
13:16อย่าข้ามาแล้ว
13:19agar
13:26เจ้าอย่างไรคํา เจ้าไม่มีทางรอดแน่
13:45เจ้าไม่เห็นอย่างเจ้าอย่างของกูแล้ว
13:47เจ้าอย่างนี้เธอเต้า aware
14:09เจ้าอย่างน้อย
14:17มัดหน้าสันตำ รอบจึงก็พูกูได้แล้ว
14:36เฮ้ย!
14:43วังหน้าค่ะ
14:47ดีทีนี่พอให้บวงหน้าค่ะไว้
14:57บวงหน้าค่ะมีดิดหลายแรง
15:00ตั้งแต่พระยะพังที่หน้าขลาดเมื่อพันปีที่แล้ว
15:03กันยังยาน
15:14คุณ มันเป็นไรใช่ไหม
15:17deer cumpl sms
15:19อย่างในกุณพวกนี้มันมาจากไหน
15:21ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันอะ
15:26คุณมาได้ยังไงคะเนี้ย
15:28ใครอ้าจจะว่าผมนึกถึงคุณ
15:31คุณเลยข слишкомรถมาดูว่าคุณเลือกงานเรียง
15:33ประมาเจอคุณนะ
15:34ขอคุณมากนะคะ
15:38อังกันอะไรครับ
15:39ผมว่าคุณรีบกลับบ้านก่อนปีกว่า
15:41เดี๋ยวคุณขับรถนำอย่าผมตาม
15:44ขอบคุณ
15:53บุญพลาน้ำผ้าให้สองคว้นใดมาพอกันแล้ว
15:56อีกเบอร์โดน
15:58เจ้าไส้พาแดง
16:00กับนองหลาไอค่ำ
16:02กระสิตตามเข้าไป
16:11มา บอกมา
16:15พอเปลี่ยนของเฝ้า
16:18ทวนเดียวของเจ้า
16:19เสียวแว่นระที่ впนซื้อ
16:21พอขออย่างใจสำใด
16:23กับผู้เช้ากันดี
16:25คันมิเทียนข์น่า
16:28เบอไหร่งหน่อย เดียน ก็จัยไว้
16:31อบคุณสิ
16:33ข้าบคุณที่ลายจ้า
16:36ผมขอโทษด้วยครับหมวด มันเป็นคำสั่งของสารวัสครับ
16:44ที่นี่หมวดก็รู้ซึ่งแล้วแม่นบอร์ว่าผมเป็นภัย
16:50ตอนนี้ เห้ากับต่างคนต่างอยู่
16:53แต่ถ้ามีอะไรให้ผมซอยก็บอกกันดีๆ
16:57เตรียงนำหอนทำซ่าผมประเคิดขาดตกบกพร่อง
17:01ตำรวจกะโรงพักนี่ก็รู้จักสนิทกับผมทุกคน
17:07หมดก็คือลูกคือหลานสลา
17:12อย่าเห็ดให้โต้จักของเดิดล่อน
17:17ขอบคุณกำนันมากนะครับที่เตือน
17:21ก็ดี ผมจะได้รู้ว่ากำนังเล่นอยู่กับใครอยู่
17:26ผู้ผาพ้นแสงคำ
17:32จำแม่นอิหลี
17:44หมดครับ
17:46กำนั่นสัตว์
17:48เพื่อนเป็นจะพอแถวน้องหานี้เหลือครับ
17:50แค่เราทำตามหน้าที่อย่างตรงไปตรงมาเขาพอ
17:53ครับหมด
17:54ครับหมด
17:56เตอร์จาดอน
17:57ครับ
17:58รูปภาพจากที่เกิดเหตุล้างเสร็จยัง
18:00ผมล้างเสร็จเหรอครับ
18:01เดี๋ยวเอามาให้ผมดูด้วยนะ
18:02ครับ เดี๋ยวผมเอาไปให้ครับ
18:10ขอบมากจ๊ะ
18:11ครับ
18:12พยายนาคครับหมด
18:14พยายนาคครับหมด
18:16อิหลีครับพยายนาค
18:18พยายนาคครับหมด
18:20อิหลีครับพยายนาค
18:22พยายนาคครับหมด
18:24อิหลีครับพยายนาค
18:26สมมดนะ
18:28ว่าพยายนาค
18:30орыกขอบมากจ politician
18:34แล้วจาจะให้ผมเลยไปจับพยายนาคที่ไหน
18:36ก่อนของฮาเน่ะครับหมด
18:38น้องฮาเน่ะ
18:40คับหมด
18:42ศันนาค
18:43สำนาติว่า
18:44พยายนาคทะลมเมือง
18:45standing overnight
18:47ไม่ทางลงไป
18:48เป็นทางสูงพยายนาคเลยเลยครับ
18:50ถ้าเมืองที่กินเนือกอกล็ ôngรอนเข่าไป
18:53ตายเป็นโข
18:54ตามิกับทธิพุธ militar
18:56ьฝ希ค
18:57พวกคนที่ไปหาปูหาป่า น้ำคำน้ำคืน
18:59พ่อผีหล่องเป็นประจำ
19:01บางมือบางเว่น
19:03มีพัชนะตัวเว่นเป็น
19:04พูขึ้นจากหน้า ไม่เห็นกับมี่คำหมวด
19:06- จ้ะ
19:07- ครับ
19:08- พูดสัตว์อย่างอ่ะ?
19:09- ครับหมวด
19:11- จะไปไหนก็ไป
19:12ครับ
19:27- ต้องไปไหนก่อนเนี่ย?
19:55- น่าจะตรงไปก่อน
19:57- ทางหน่อยหน่อยดีกว่าไidé?
20:01- อ่ะ ทางหน่อยดีก่อนไหม?
20:02- hots, please
20:04- อะไรบ้ artillery you received?
20:06- imal
20:08- national
20:10- สัตว์ is the same
20:12- ต้องคำมั่น herzlich
20:14- ต้องร่อหรอก
20:15- ทางหน่อย Milton.
20:18the main
20:19- ��면
20:20- ได้
20:21นี่ตาม 대표
20:23ทานทานคือคนในเมืองแถ่
20:24เผื่อหนูมาจากฆมงเทพนะค่ะ
20:26จ๊ะ
20:26กำลังจะเข้าไปในหมูบ้านดอนสวรรн
20:29ต้องไปทางไหนไหมBCBC igno
20:32แต่ว่า ตอนนี้ earlier ไม่ส accusation
20:35ห้างเขาหมูบ้านดอนสวรรน
20:37มีแต่บาลก อยุ econom khan
20:39ถ้าบาลแถวนั้น เพื่อเออị่านปาอาทัล
20:43หนูไม่ได้ลบหลูนะคะ
20:45แต่ถนตรอนเล่าบอกทาร์งเรียนไว้แล้วค่ะ
20:47พี่อย่างอย่าเขาต้องรอ
20:48สิขาวไปเวลาในอีรีบหรอ?
20:50ขอบคุณมากนะคะ
21:09เจ้าหญิงไอคำ
21:11มันกำลัดจะกลับเข้ามาที่น้ำหา
21:14แล้วเจ้าน่าคิดจะทำเช่นเลย
21:16ค่าจะไม่ยอมให้มันกลับเข้ามาได้ง่ายงาย
21:23ก็ช่วย
21:30บรรยากาศมันรู้คือมากเลยอ่ะแก
21:33โอ้ย ฉันกลัวไอ้
21:36แกก็อย่าไปคิดถึงคำพูดชาวบ้างสิ
21:40ไม่คิดถึงยังไงอ่ะ
21:42ก็เขาบอกอยู่ว่ามันเป็นปะอาฐานอ่ะ
21:44ก็ดูดิ สองข้างทางอ่ะ
21:47มีแต่ป่าไม้ มีแต่ต้นไม้ แต่ไม่หมด
21:49ไฟสักดัวก็ไม่มี
21:51แล้วนี่ไม่รู้ด้วยนะ
21:53ว่าบ้านที่ทางลงเรียนเตรียมไว้ให้อ่ะ
21:55จะหลอนแบบนี้หรือเปล่าไม่รู้
21:57ไม่หรอกนะ
21:59เห็นคุณใหญ่เขาบอกว่า
22:01เขาให้ครูที่รงเรียนเตรียมบ้านผักไว้แล้วนะ
22:04แล้วก็ให้คอดูแล้วพวกเราด้วย
22:06ครูที่รงเรียนเหรอ
22:08เห็นว่าชื่อครู
22:11คำสิงนะ
22:13ก็เข้าไปท่านไหนมากอยู่
22:28พี่ยังไง
22:28ขอมาแล้วไง
22:31ตัวบ้าง
22:32ไม่นี่ยังไง
22:33ตัวบ้าง
22:35เฮ้ย ตัวมา เหลืออะไร
22:37พวกเขาของเมือดแข่เขาไปท่านไหนมากอยู่
22:40ไม่ม่าอยู่
22:41พระสันกับ
22:43ไป
22:44ไอ้ไทย
22:46ไปน้ำเบิงเขาหนีแล้ว
22:48หามันเกิดอย่างขึ้น แต่เร็ว
22:52มาแม่
22:53ไปกับไปสัน
22:55ไอ้
23:10บ้านเมืองนี้เคยล่มตายabile
23:17เจ้าอยากจะกลับไปจุดไฟที่หมอดกับไปแล้ว
23:20ให้กลับมาลุคโชนอีกครั้ง
23:22เจ้าไม่อยากตายเป็นพีเฝ้านนองหาร
23:25مث Tara ถึงจำไปจ้า
23:27พูดเป็นใคร
23:30พูดเรื่องอะไร
23:32tik
23:33ขอเจ้าเป็นต้นเหตุของไขอยันไน้
23:35ที่เกิดขึ้นกับเจ้ามืองที่นี่
23:37และค้า
23:39ต้องเสียจับพี่พังที่ไป
23:41พักเจ้า
23:49คุณ...คุณไม่ต้องกลัวครับ
23:51ผมมาดีครับ
23:55คุณอรดาใช่มั้ยครับ
23:57ค่ะ...ฉัน...ฉัน...อรดาค่ะ
24:09อรดาสัย
24:17เออ...ผมคุณคำสิงนะครับ
24:21คุณใหญ่ให้ผมมาดูแลทุกคุณนะครับ
24:25ค่ะ...
24:27เป็นอะไรมากไหมครับ
24:29ไม่เป็นอะไรค่ะ
24:31อาย...อาย...
24:33อาย...อาย...
24:35อาย...อาย...
24:37เก็บ trademark.
24:39operations
24:41เป็นไงบนั้น.
24:422คนไม่เป็นอะไรมากใช่มั้ยครับ
24:45ค่ะ
24:46ไม่เป็น Eric ค่ะ
24:48โอเคครับ ถ้างงั้น
24:50ผมว่า
24:52เดี๋ยว ขึ้นรถกลับที่พักกันเลยดีกว่าครับ
24:55แล้ว
24:57รถติดลงกันละคะ
24:59ผมว่าจอบเรา izquierda forming this place
25:01Frualms. Event that sufficient life.
25:04อย่าช่วยเกี่ยบขึ้นอยู่ของรถ
25:06ไปที่พักกันครับ นะ
25:08โอเคค่ะ ได้ค่ะ
25:10เดี๋ยวครับ บอกไปนั้นครับ
25:12เดี๋ยวมุญยังจัดการเองครับ
25:14ไปถาทั้งโลดเลย
25:16จาก จาก จาก
25:20ขอบคุณครับ
25:36ศัvedio
25:41ท่านใช่มัน
25:44อ่ะ อ่ะ
25:46ไป zij
25:48โลด
25:50อ่ะ ไปๆ
25:52อ่ะ อ่ะ
25:56อ่ะ
26:00อ่ะ
26:02ใจ
26:04อ่ะ
26:06ดังถึงสาบไว้ แต่พบสาดใด
26:10ให้เจ็บลาย ให้พลาดพลาดตัง
26:13คุณพลาฝากฟ้าเพื่อนไว้ก่อน
26:27ข้าล้อเจ้าพี่มานานแสบนาน
26:31แต่เจ้าพี่ไม่มีข้าอยู่ในใจเลยแม่แต่น้อย
26:36ค่า Hearts ชาว่าหละเกิน
26:39เจ้าน้างไม่มีอะไรต้องกรู้พวกมน 사람들เลย
26:43นางผู้นั้นไม่อ чемบอกเจ้าน้างได้เลย
26:47แต่สิ่งที่มันมีมากกว่าค่า
26:50คือหัวใจของเจ้าพี่ ที่ 뭔가 York Mishik
26:52MM ันุะเขามันมากกว่าใคร
26:55แต่ถามันตาย
26:58หัวใจของท่านพังทีค์คงไม่มีใครอีก
27:01เจ้วมัน третьก็หลืมว่าการข้ามนุษย์เป็นบาปน้า
27:05เจ้าพ่อสั่งห้ามมัน
27:08มันจะทำให้บารมีของค่าเสือหรือ
27:13แต่ค่าเอง
27:15ก็ต้องการให้เจ้าพี่กลับมาอยู่กับค่า
27:19ด้วยความหลักเช่นกัน
27:26หนังไอคํา
27:35เจ้าพ่อสุดอด ลงเลยครับ เดี๋ยวผมโยกไหนครับ
27:49เดี๋ยวผมไอคําสิงโยกไหน สับพลัย
27:57เสียงครับ ไป
28:01ตันมาเลยครับ
28:05ผมเทรียมบ้านพักไว้พวกคุณสองคนในปร้อยแล้วนะครับ
28:10แต่ว่า five-ые-anoshima จะดูเก่าไปนิดหนึ่ง
28:14แทําไม่ต้องโหลังนะครับ
28:16ได้เข้ามาทำความศาสุดกันไว้
28:19อย่างดีหรอครับ
28:21แค่นี้ก็ดีมากแล้วค่ะ
28:23ความคุณคุณความสิง Johan
28:25baterirate
28:33ไม่ต้องเจงใจ
28:34ไม่เป็นไรเหรอครับ
28:36ก็데ววันนี้เนื่อยมาเท่ามาวันแล้ว
28:42เดี๋ยวต่อผมยุกกับเปาเข้าไปให้นะครับ
28:45เออ...ไม่ต้องค่ะ
28:47เดี๋ยวuni ขอบคุณนะ
28:49มาเลยครับ
28:50hija
29:03ฉันมีอะไรผิดปกติแล้วเหรอคะ
29:18ขอโทษครับ
29:22ทำให้รู้สึกอีกอันเรียบร้าครับ
29:25คือผมรู้สึกคุณหน้าครับ
29:33รู้สึกเหมือนว่าเราสองคนเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนนะครับ
29:40แต่ผมนึงไม่เอาจริงๆครับ
29:46คนเราก็น่าคล้ายกันได้นะคะ
29:51อย่างเพื่อนเก่ earrings Could have a straightforward way at you
29:57แต่มันไม่ใช่อย่างไรนะครับ
29:59คือสำหรับผมพวกลุ่น เก่าเก่า กับผมจำได้หมดครับ
30:03ผมบวดเรียนมาตั้งแต่เด็กๆ
30:06จนจบเป็นครู
30:08ผมมีความเชื่ออยู่อย่างนึงว่า
30:12การที่คนเราก็เผอกัน
30:15มันไม่ใช่เรื่องมังเงินครับ
30:18- ขอบเจ็นหลายได้จ้าไอ้บุญยัง ผมบุญยังโดก จะมีสบาย
30:26เท่งั้นก็พักผ่อนตามสบายนะครับ แล้วตลอรายเวลาที่อยู่ที่นี่ พวกเราจะดูแลอย่างดีครับ
30:33- ขอบคุณมากนะคะ มีรายให้ช่วยก็บอกนะครับ
30:48ถึงยังไง ผมก็ดีใจมากๆนะครับ ที่เราได้เจอกัน
30:58- ตามสบายนะครับ
31:11- ผมดีใจมากนะครับ ที่แววได้เจอกัน
31:14- อยู่ไหน อยู่ไหน อยู่ไหน ไม่มีอะไร ไปเข้าบ้าน
31:19- ว้าว สอนเนอะเดอะ สอนเนอะ
31:24- พาย อย่าบอกได้ว่าไอ้คำสิงเท่าหน่อย
31:28- ลงมักซาบวงเทียมเหรอวะ
31:31- เราไปโทวครับ คือแค่รู้สึกคุณหน่าเขาพระซื้อ
31:37- ถ้าจังว่า ถ้าพอหันอยู่ใสมากกรเลยละ
31:42- อยู่ใสมากกรเลยละ
31:45- ทางครับ ไป ถ้าบัน
32:00- เออ ขอบใจหลายด้วยวันนี้ด้วย
32:02- ทีมว่าเป็นทุกล้านหังไงด้วย
32:04- อยู่ในอย่างนี้ด้วย
32:06- ผมยังข้ามา สำหรับสบาย ไม่ยังบอกผมเนี่ย
32:10- มืออื่นเนี่ย ตอนส่วงพ่าอายไปเบินรถคุ้นอายละดาเนี่ย
32:16- ได้เลยครับอาย เดี๋ยวมืออื่นผมสิบไปเอาลดยูคิวรดตะเศร
32:19- เดี๋ยวมาหับด้วยครับ อืมอ่ะ พอกันได้
32:24- ไป! ไอ้คำสี!
32:26- ไอ้คำสี! ไอ้คำสี!
32:28- โปรคทรงชัย เมื่องก็แต่สุ้งกูต้องและปิดขุก
32:34- เรามึงขีดบากุกถิดโหมไม่ง่ายซันบ่ะ
32:37- ถ้าสุ้งสูเวพฤษ ซุ้งก็ต้องลับปิด
32:40- มันก็ถือตองแล้ว ถือตองสิทย์
32:43- ไอ้คำสิ! อื้อ...
32:45- บุยนยัง... โอ้... technical command
32:49- มากันเก่งว่า มากันเก่งแท็น
32:53มันไหรอก Azim
33:03ไหนก�มансี
33:08襄ดเข้าจานมึง
33:10ต้องสไตกเข้านะ
33:11อย่าบำลัง
33:18ไป
33:23เฮ้.. subtle
33:29ตาย...
33:30พอ..
33:32พระกัน..
33:35เฮ้..
33:36เกิดช่วย
33:41เกิดจริง
33:43มาเกิด!
33:45เฮ้..
33:48พอ..
33:49เฮ้..
33:51ข้างที่นี่!
33:53ก็ล้าไปพูด!
33:55ไป!
34:01พูด!
34:05พูด!
34:07พูด! พูด!
34:12พูด!
34:15พูด!
34:16พูด!
34:17พูด!
34:19บุทโทยอย่างไรหรอก
34:21กับบ้านไป
34:22เมื่อบ้าน
34:24ข้าไหร่
34:26เราวังตัวไหร่เหรอ
34:27ไป
34:49คำสิง
35:03คำสิงไปใส่มาหลุก
35:06คำสิงคือน้านกลับมาแถ่ไปใส่มาหลุก
35:09พอดี
35:10ผมไปหับพวกมันเทพครับ
35:13เพื่อนสิงประเทศรักษาดี
35:15Ginsburg พวกมันiszชา alleenสิงประมาท
35:21แEp แต่ผู้กันเทศสราคดีสมจริง
35:24คываемต้องก resilient
35:29ขอ Sharp
35:31ใช่ไหม
35:33isis detect
35:35มันเท่น
35:37สิงคือ
35:39ประเทศชา แต่ Lap ย patio
35:42พอมั่นกำนั่นศรากามี่อีทิภลไหล
35:45แมนพระหยากให้มี่เลือมมี่เล่าอกันอีก
35:47ฟังแมนเรื่องลูกลาก
35:50แมน...
35:52มี่อีทิพคตในข้อตรงยานเหรอครับ
35:56คนนิมันตรงยาน
35:58กันคือคนนิมันเห็ดผลิดคิดสั่วครับ
36:04พดง plataforma ดีวิ่น
36:12เจ้าคิดเองยังอยู่บัวพันธ์ มีเรื่องยังว่าสมบายใจ
36:28อ้าย มือที่เกิดซุรยาขาดนะ
36:35บัวพันธ์กระเย็นกับตาเลยว่า
36:38ว่าเอียง
36:41ว่าเอียง
36:43ว่า...ว่า...
36:49บอมี่ยังดอกบัวพันกับแค่เป็นหวง...เป็นหวงหลูกซึ่ง ไปนอนต่อป่ะ
37:11เกิดซึ่ง...
37:13เกิดซึ่ง...
37:15เกิดซึ่ง...
37:17เกิดซึ่ง...
37:19เกิดซึ่ง...
37:21เกิดซึ่ง...
37:23เกิดซึ่ง...
37:25เกิดซึ่ง...
37:27เกิดซึ่ง...
37:29เกิดซึ่ง...
37:33เกิดซึ่ง...
37:49คุณไอ้ราดาครับ
37:55คุณไอ้ราดาครับ
38:20คุณไอ้ราดา
38:24คุณไอ้ราดา
38:27คุณไอ้ราดา
38:39คุณคำสิน
38:45มีอะไรหรือเปล่าคะ
38:47ผมเอาของไม่
38:49วางไว้ขึ้นวางก่อนกับด้านนะคะ
38:51เดี๋ยวผู้นี้เช้าฉันเค้าลงไปเอาค่ะ
38:54ขอบคุณมากนะคะ
38:57ปล่อยนะ
38:58หน้า
39:03หน้า
39:17หนีนองช่าเมื่องเอกชัสติตา
39:24ความหวังของผกห้อง
39:26ซีรสทอนคำสาบ
39:28กายสิมาให้ขอดแล้ว
39:29ซีรสทนจากว้งกรรม
39:30ได้ไปพูดไปเกิดกันแล้ว
39:31คุณไอ้
39:32ในที่สุดแล้วได้เจอกันที่นี่นะครับ
39:33ในที่สุดเราก็ได้เจอกันที่นี่นะครับ
40:03ที่สุดเราก็ได้เจอกันที่สุดเราก็ได้เจอกันที่นี่นะครับ
Recommended
38:01
|
Up next
38:31
39:07
42:07
39:31
56:39
43:12
55:07
52:57
1:01:02
52:57
33:22
39:57
53:37