- today
ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:03อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหา
00:05ที่ต้องใช้วิจารณวานในการรับชม
00:07ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีควรได้รับคำแน่นำ
00:27แกอย่าไม่ยุกกับพี่เอกของฉันอีก
00:29เป็นอันขาด
00:30- คอต!
00:31เอ้อ...พี่ดีครับ
00:33ขออีกพี่นะครับ
00:36ขอโทษด้วยนะคะ แน่ๆไม่ได้ตั้งใจนะคะ
00:38พอดีกระระยะผิดไปหน่อยนะคะ
00:42ไม่เป็นไรค่ะ
00:44มีมุมกล้องช่วยเอาเนอะ
00:46ตบเฉ็ดเฉียด ไม่ต้องตบจริงค่ะ
00:48ค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ
00:50- โอเคมาอ่าใหม่นะ มาแกมล่าเสร็จ
00:53- แอนด์...
00:54- แอนด์...
00:55- อักชน
00:56Action
00:58Cut
01:00Action
01:02Cut
01:04Cut
01:06Action
01:08เปลี่ยนหมดดัวนี้เลย
01:10นี่ หน้าระตีช้ำไปหมดแล้วเห็นไหมคะ
01:13พระตบอีกรอบหนึ่งนะ
01:15ตับตีส่วนกลับแน่
01:18เสียลม
01:26นองักรอบตีคะ
01:28南งักรอบตี
01:30อะไรอีก
01:31พรษรัพร์เข้าค่ะ
01:37ว่างไร
01:38ฉัน 위에ราวันเอง
01:40นี่ป๊า
01:42จะทนมาทำไม?
01:44จะหาเรื่อง滿 Element ฉันอีก
01:46คือ
01:47ฉันจะทนมาขอโทษเธอ
01:49ต่อไปนี้ฉันอยู่ miteinander
01:51กับป๊า
01:53ก็จะไม่ยุ่งกับเธออีก
01:55นี่ ป้าจะมาไหมไหนอีก
01:59อ๊ะ
02:01ต่อไปนี้วิลาวันจำใช่ปัญหาอีกต่อไป
02:05จบเรื่องแล้ว
02:11หืม หืม
02:13หลงหนึ่งสะกอยแล้วหัวปากหัวปัม
02:15จะใช้เบ้าคิดแทนสมอง
02:19อิดชาที่สะกอยมันมัดผมได้
02:21แต่คุณทำไม่ได้
02:23ป้าต่ำ
02:25แล้วคนที่ใช้ตัวแรกกับคนตาต่ำอย่างผม
02:29เขาเรียกว่าอะไร
02:31น่าจะต่ำยิ่งความ
02:33จิต
02:35คุณ
02:37ทำตัวดีดี
02:39อย่าให้ผมเอาคลิปของคุณกระจายในโลกโซเชียล
02:51อิด
03:03สมัดป้า
03:05อ่ะ
03:07อ้าว...
03:18ฉันทำหน้าที่ของฉันแล้ว
03:20ถึงเวลาที่เธอต้องทำหน้าที่บ้าง
03:26หน้าที่อะไร
03:30นี่...
03:31อย่าบอกนะว่า
03:32ฉันต้องนอนกับคุณ
03:34นี่...
03:35ไม่มีทาง
03:36คนอย่างฉันเนี่ย
03:37ไม่ได้นอนกับคุณง่าย ๆ นะ
03:39ใจเย็น ๆ
03:41ผมก็ไม่ได้มักง่ายขนาดนั้น
03:44ฉันตั้งห่างที่ต้องไปคนพูดคำนั้น
03:46แล้ว...
03:48ตกลงไงคำว่าหน้าที่ของคุณมันคืออะไร
03:51หน้าที่ของแฟนที่ดี
03:54คือการให้เกียตกัน
04:01เธอ...
04:03ต้องพาฉันไปรู้จักกับความรู้จักกันเธอ
04:10ก็อยากพาแซมมาแนะนำให้พี่กับคุณป่ารู้จักเหรอ
04:14อื้อ ใช่
04:15ยังไงวันนึงแล้วก็ต้องเป็นครอบครัวเดียวกัน
04:18มาเตียกให้ทำความรู้จักกันไว้
04:20นี่ẫnแกแน่ใจแล้วหรอว่าแกจะลงเอยกับคนนี้แน่
04:25ครั้งที่แล้วที่แกครบ Light qualified
04:28แกแต่งงานกันครบกันประวัง доступcómo
04:31probable
04:33แค่เป็นหนังแค่แล้วนะ ใครกำลังมีชื่อเสียงอะ
04:36จะทำอะไรจะครบกับใครก็ต้องคิดให้รอบครอบ
04:40ตอนนั้น ราตی ยังเด็ก
04:41แต่ที่ราตيโตพอจะรับผิดชอบตัวเองได้แล้ว
04:45แล้ว กับโครนี้ ราตีก็คิดดีแล้ว
04:48he promises you can do and carry their mourning
04:50เราก็จะสนับส Pokemon ทุกทางด้วย
04:52อ่ะ ๆ แค่พาแฟนแก้มาได้เลย
04:55ฉันอยากรู้จัก
04:56ไม่ใช่แค่พี่นะ พี่ต้องพาหมอปามาด้วย
05:00พอร๊ะติก็อยากทำความรู้จักกับหมอปาให้มาก would find more than any
05:03เอาไป
05:05เดี๋ยว พี่จะลองถามคนปาดูแล้วกัน
05:08ว่าเขาว่างรึเปล่า
05:10ถ้าหมอปารักพี่ให้เกียดพี่
05:13เคาเลยต้องให้เกียดข้อบหัวเราด้วย
05:15เรามีเกิดแค่สองคนนะ
05:17นัดน้องสาวเมียแค่นี้มาน calendar
05:20ก็แสดงว่าเขาไม่เห็นหัวละตี ไม่เห็นความสำคัญของเรา
05:23ไทยเย็นก่อน ละตี อย่าเพิ่งคิดไปไกลสิ
05:27ดูพี่พยายามจะชวนคนปาไปให้ได้
05:30แค่อันนี้นะ
05:32โอ๊ย...
05:40นี่ นายจะอยากเจอพี่สาวฉันกับหมอปาไปทำไมรักหนา
05:44ก็อยากที่เธอบอกไง จะดองกัน
05:48มันก็ต้องทำความรู้จักกันก่อน
05:50มันก็ต้องการอะไรกันเน่ะ
06:10เย้...
06:12เก่งมากครับ
06:15โอ้...น้องมิก็เก่งมาก
06:18สงมาแล้ว สงมาแล้ว
06:21อาวังนะ ฟุ๊บ ฟุ๊บ
06:26เก่งมากครับ
06:29จะถามเรื่องสัญญาดีไหมอ่ะ
06:31เฮ้ย...
06:34อยากจะรู้อ่ะ แต่ก็กลัวคำตอบอ่ะ
06:40วะ
06:40มาแล้วค่ะ
06:43น้ำกับขนมมาแล้วค่ะคุณนิก
06:46เย้...
06:48มิกไปกินก่อนนะครับ
06:49เท่าเลยครับน้องมิก
06:50ไปค่ะ
06:51ไปเร็ว
06:52เหนื่อยไปครับ
06:54ไม่เหนื่อยหรอ
06:55ไม่เหนื่อยหรอ
06:56อันนี้มีแต่ของอร่อย อร่อย
06:59อืม...
07:02อืม...
07:03มีเทของโปรดด้วยนะ
07:05ชอมไหมครับ
07:06omed...
07:07หย描ฮโ las
07:09ฉะมีเรื่องอยากจะถามคุณนะค่ะ
07:13omb 비 Scratch Estée Coming
07:15ว่ามาเลยครับ
07:16เอ่อ...
07:17คือ...
07:17มันเป็นเรื่องของรัตีนะคะ
07:21คือรัตีเขา
07:22อยากจะพาแฟมมาแนะนำค่า After a pound
07:23คุณปล่าสนใจ อยากจะไปไหมคร marsh and the body
07:27ได้สิครับ
07:28นัดมันเลย
07:29จริงหรอคะ
07:30ไปไหมคะ
07:31ได้สิครับ นัดมาเลย
07:33จริงหรอกคะ คุณป่าจะไปจริงๆ หรอกคะ
07:37ครับ
07:39ก็ ละตีเขาก็เป็นน้องสาของคุณ
07:42ผมรู้สึกว่าผมควรที่จะทำความดูจากเขาให้มากกว่านี้
07:46แล้วอีกอย่างที่สำคัญนะ
07:53เราก็เป็น ครอบครัวเดียวกัน
08:00testing
08:03คุณอย่าพูดแบบนี้
08:05ผมผู้ seen
08:08ผมผู้ว่าเราคือเครอบครัวเดียวกัน
08:11เพราะมันทำให้ชั้นเผลợเข้าใจปิด
08:14คิดเข้าข้างตัวเอง
08:16เผลอมีหวัง
08:18เพ Baldi KAIG
08:20รักกันจริงๆ
08:21ถูกสิ่งที่มันเกิดขึ้น creeistling
08:23จริงจริง
08:25ฉันไปทำทุล้าก่อนนะ
08:55Going back
09:05อะไรก็ไปครับ พันกล้อย
09:07พระเช้น ชุยกล้อยด้วยค่ะ
09:10พนกลщครับ ๆ
09:14ก็สตาร์ส bekommt หยุดนรับ
09:18ซุ่มคือ in here
09:23oofนกล้อย ครับ ก็อะไรขึ้นครับ
09:25รถเป็นอะไรก็ไม่รู้อัง หายอยู่ก็สตาร์สไม่ติด
09:27ช่วยดูหน่อยนะคะ
09:29เดี๋ยวผมดูให้ครับ
09:31เออ lines
09:34โอเค ... Battery
09:37bulunifyly ก็ยังโอเคนะครับ
09:39คลป้อยลอง ancestral ดูอีกทีได้ไหมครับ
09:40กล้อย constructed หลายทีแล้วครับ
09:42สตาร์สง่างยัง เราก็สตาร์สไม่ติด
09:44เอ่อ...
09:46ใช่งั้นผมขอลองสตาร์ทดูนะครับ
09:48คุณคาเชิญค่ะ
09:49ก้อยลองแล้วแต่ว่ามันไม่ติดจริงๆนะคะ
09:51เกือได้ครับ
10:05ก้อยังสตาร์ทได้ปกตินี่ครับ
10:10แปลกจังเลยนะคะ
10:11เมื่อกี้ก้อยลองสตาร์ทตั้งหลายที
10:13ก็ไม่ติดจริงๆ ่ะใช่
10:15ครับคุณค๊อเชิญมา
10:16อยู่อยู่ก็ติดเลย
10:18อง acetain
10:20เอาเถอะความปอดภัย
10:22ขอบคุณมากเลยนะคะ
10:24ที่เซละเวลามาช่วยก้อย
10:27คุณค๊อเชิญน่ารักที่สุดเลยนะคะ
10:29โจบดีที่คุณก้อยอยู่มั้ยไก่นะคะ
10:31ผมก็เลยมาได้
10:32رองื planning
10:33ไข้งนั้น ให้กอยเรียงข้าวนะคะ
10:35จ jumηหรือは...
10:36narodادแต่ง
10:36คุณค๊อ channel นี้ค่ะ
10:38ขอบทางแนวไหนคะ เกาหลีญี่ปุ่นอิตล์ебเนี่ย ฟลังเซต
10:41หรือว่ะอิสารก็มีบึงแบบแซปแซปเลยล่ะคะ
10:47เฮ้ย...
10:50ioni สู было
10:55chan
10:56สู robi
10:59เออ ครับพี่น่างครับ
11:02ได้ครับๆ
11:03โอเคโอเคเดี๋ยวผมรีบไปเลยครับ
11:07ขอโทษด้วยนะครับ คุณก็ให้พอดีผมมีธุราสดวนเข้ามา
11:10ไปโอกาสหน้านะครับ
11:12ไปก่อนนะครับ
11:13คุณขอเช้น
11:14บนนะครับ
11:17คุณ คุณขอเช้น
11:19เฮ้ย
11:34แค่ไปพูดแบบนั้นกับคุณปาได้ยังไงเนี่ย
11:37ทีนี้
11:39ฉันจะเอาหน้าทีไหนไปเจอคุณปาได้อีกเนี่ย
11:49ก้อย
11:53ฉันมีเรื่องอยากจะเจอกันอยู่พอดีเลยอ่ะ
11:56มาให้ไว้เลย
11:59ได้ เจอกัน
12:12ก้อยเป็นอะไร
12:14ไม่รู้มัน
12:16รู้อึงๆ
12:18ช็อค ช็อค งั้นกับด้วย
12:26ก้อย
12:28ได้ไหวปะวะ
12:35ก้อย
12:38ก้อย
12:41เมื่อกี้
12:43ฉันชวนคุณขอเช้นไปกินข้าว
12:46เพื่อตอบแทนที่เขามาช่วยดูรถให้ฉัน
12:49แล้ว
12:52แล้วเขาก็รับโทรศัพท์
12:54แล้วเขาก็หันมาบอกฉันว่า
12:56มีทุราด่วนต้องรีบไป
13:02แล้วมันเป็นปัญหายังไงวะ
13:04ก็เพราะว่าหน้าจอโทรศัพท์ของเขาไม่มีแสงไฟยังไงอ่ะ
13:10ไม่มีแสงไฟ
13:12เฮ้ย
13:16เฮ้ย มานี่มิ
13:18คือโทรศัพท์เนี่ย
13:20ถ้ามันมีคนทุกเข้ามา
13:22มันจะต้องมีแสงไฟขึ้นที่น่าจอ
13:24แต่ถ้ามันไม่มีแสงไฟขึ้นที่น่าจอ
13:26ก็แสนงว่า
13:27ไม่มีใครโทรมาไง
13:29คุณคาเชนเขาอาจจะตั้งค่าแบบแสงไฟแป๊บเดียวอ่ะ
13:40ฉันแกอาจจะมองไม่ทันก็ได้อ่ะ
13:42หรือไม่
13:44เขาก็อาจจะหาวิธีปัติเศษฉัน
13:48แบบไม่พูดตรงๆ
13:51ถ้าไม่ให้ฉันเสียใจก็ได้อ่ะแก
13:56โอ้ย ไม่เป็นไรนะ
14:11ผมจะยกเลิกสัญญาคุณแม่แก้ขัดครับ
14:15กินดีด้วยครับ
14:19นี่คุณไม่แปลกใจ
14:21ไม่คิดจะถามอะไรผมน่อยเหรอ
14:23เออ อย่าให้ผมต้องพูดแบบโรม ก็ quickly
14:25ดึ่งพูดแบบโรเมนติกเลยนะครับ
14:27ผมทำงานขอคุณมานานเนี่ย
14:31แน่ะ แค่มองตาก็รู้ใจแล้วครับ
14:33Creed
14:35הג
14:37ไม่เชอก์ Корีenezุ
14:39promotic
14:42แต่ผมรู้สึกคนลุกมากกว่า
14:43อยากคนลุกมากกว่านี้ไหมครับ
14:45ไม่ครับผมกำลังจะบอกว่า
14:48ผมดีใจครับว่าที่เห็นคุณปามีครอบครัวที่อบอุ่น
14:52เห็นคุณปามีความสุขผมก็สุขไปด้วยครับ
15:08kadar
15:15อื้อ เป็นเร็วปากเหมือนไงเนี่ย
15:20น้ำเผียวได้แล้วค่ะ
15:22ขอบคุณครับ
15:35จะคอยก็ได้
15:38ที่เมาเลยอ่ะ
15:40นี่ ไปหาอะไรกินให้ลืงมันเถอะ
15:44ฉัน cosas คิด lap Radio
15:47เปียังไงไง
15:49แสี zien แกพึ่งพยายาม jakieกี่ครั้งเอง
15:54มี่ถ้าคนนี้จะล้าข มันไม่ต้องพยายามเหรอ
15:59�i
16:01แกพูด risks injection แก้เอามี่มาแทงฉันเลย chancellor
16:04ออ่ะíchaide
16:05หรือมันไม่จริง ที่ผ่านมาเนี่ย
16:07แกพยายามพยายามแล้วแกส่งหวังไหม
16:09ฉันอยากได้เพื่อนที่มานั่งฟังฉันระบาย
16:14ไม่อยากได้คุณคูมาสั่งสอน
16:16เวลาแกเจ็บแกอยากได้คนปรรก.หรือว่าคำสั่งสอนละ bus
16:19โออ โอร์นี่ ioso mars
16:22öff
16:23พอที
16:23อ๋อ นี่...
16:26มะดา
16:26แกเรียกฉันมาแก มีอะไรเหรอ
16:29ช่วยช่วยพูดให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม
16:31เรียก하지ังหน่อยก็เครื่องด้วย ไปเมิงความสนใจหน่อย
16:33แก
16:37แก
16:39เกิดแล้วคงไหม
16:43พี่ขัน ขานไปเผลอหลุดพูดกับคุณป่า
16:47ว่าไม่ให้เขาทำดี
16:49ไม่ให้เขาพูดของเราเป็นครอบควรเดียวกัน
16:51พวกมันจะทำให้ฉันเนี่ย
16:53มีหวังเผลอเขาใจผิดคิดว่า
16:55ทุกอย่างมันเป็นเรื่องจริงไอแก
16:57อ้า... อ้า...
16:59ฉันจะกลับไปมองหน้าคุณป่ายังไง
17:02เริ่มมองนะ แกไม่น้องพวกหรอ แกก็ทำเป็นลืมๆหรอวะตีมืนไปแล้วบอกว่าแกเป็นวันนั้นของเดือนก็ได้
17:10โอ๊ย ฉันไม่อยากกับบ้านเลยอะ
17:16ไปเมากันนะ
17:18ไม่เอาอะ ฉันไม่อยากเป็นคุณแม่ขี้เมาให้น้องมิเขน
17:23เอละดา นี่แกเอาใจลงไปเล่นทางใจแล้วเหรอ
17:27หอ einen ä라� categoriej
17:39ว่าไงครับน chest
17:41แม่ละอีกรา talking
17:42ไม่ Battle of Mother
17:45อ Milk
17:46แม่ละอีกราจริง
17:48อาจ้ะ คือแม่ละอีกรรายังไม่รู้ว่าจะกลับกี่โมง
17:52น disobed oversee
17:53วันนี้เนี่ย
17:55ให้เจาป่าพา MIKE
17:56นอนดูแน่
17:57แต่มิกอยากให้แม่ดาดาพาเข้านอนด้วยนะครับ
18:01รีบกับบ้านนะครับ
18:03มิกคิดถึงนะครับ
18:06นะ อ่านะครับ
18:10จ๊ะ เดี๋ยวแม่รีบกลับจ้ะ
18:12อีกนานไหมครับ
18:15เออม น่าจะอีกไม่เกิน 1 ชั่วโมงแล้กัน เดี๋ยวแม่ดาดารีบกลับไป Cornwall
18:21ครับ
18:22แม่ดาดาบอกว่าอีกไม่เกินชั่วโมง แม่ดาดาจะถึงบ้านครับ
18:28เก่งมากเลยครับน้องมิก พวกเรามีเวลาแค่ 40 นาทีนะ เพื่อละดามาถึงก่อน
18:36สบายมากค่ะ
18:45ดาดา ไหนไหนแก้ก็หนีไม่พ้นแล้ว ก็ประเชิญไปให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย
18:52จะได้รู้ว่ารักไม่รักเนี่ย จะได้รู้เลย
18:58เธอได้ทำไงดีเหรอ
19:22แม่รัดา เดินไปตามลูกสอนนะครับ
19:29พูดเจอ อะไรเนี่ย
19:36พี่เนี่ย
19:38โอ้โห
19:54มิก
19:56ขอมือไหนครับ
20:02ไปไหนครับ
20:05เราตรงนี้นะครับ
20:10เอ้า
20:11โอ้
20:15โอ้
20:17ขอบคุณนะครับ
20:18ที่คุณเป็นคุณแม่
20:35ที่แสนดีของมิก
20:37แล้วก็ขอบคุณครับ
20:38ที่คุณรักมิกจักใจจริงๆ
20:39ขอบคุณครับ
20:42ขอบคุณนะครับ
20:45ที่คุณเป็นคุณแม่ที่แสนดีของมิก
20:48แล้วก็ขอบคุณครับ
20:50ที่คุณรักมิกจักใจจริงๆ
20:55ค่ะ
20:57ขอบคุณครับ
21:27ความว่าเป็นครอบกลัวเดียวกันนะ
21:40ปาคะ
21:50พิมลาดา
21:57พิมลาดา
22:08พิมลาดาตลับมาแล้วค่ะ
22:17พิมลาดาคิดถึงปาที่สุดเลยค่ะ
22:27พิมลาดา
22:30พิมลาดา นี่พิมลาดาจริงๆใช่ไหม
22:35พัส
22:37พัสดี
22:39พัสดี
22:58มีคลูก
23:17มากลากลับมาแล้วนะครับ
23:22พัสดี
23:23น้องมิดครับ แม่ระดาคนนี้ คือแม่ระดาทีแท้ของลูป
23:33ส่วนแม่ระดาขนนี้ คือแม่ระดาที่เลียงลูปมา
23:39แล้วทำไมชื่อเหมือนกันเลยหรอครับ
23:43เร็วโ��งมิดเล็ดแม่ว่าแม่พิม่ är m��ครับ
23:49หนูเรียกดูซิลูก
23:51แม่พิมพ์ครับ
23:53เก่งมากจ๊ะลูก
23:55น่ารักที่สุดเลย
23:59ตามไว้นะลูกนะ
24:01ว่าแม่เป็นแม่แท้ ๆ ของลูก
24:07ส่วนแม่ราดา
24:09เป็นแค่แม่เลี้ยง
24:11โอ๊ย
24:13แม่หมายถึง
24:15แม่พี่เลี้ยงนิกมานะจ๊ะลูก
24:21มีมีแม่แม่ของคนเลย
24:23คุมสุดไป
24:25ได้ pouring
24:28เย้... เย้... ๆ ด้วยมีมากของคนเลย
24:51คุณจะไปไหน
24:57ฉันจะไปหากตีค่ะ
25:08อย่าไปเลย
25:12ผมไม่อยากให้คุณไป
25:14ฉันจะอยู่ทำไมคะ
25:16ในเมื่อแม่ทะแท้ของนุกมิกลับมาแล้ว
25:19ถ้าฉันอยู่ต่อเนี้ย
25:22ขนยาคุณจะลำบากใจนะคะ
25:25หรือฉันจะหาเวลาว่างมาเก็บของค่ะ
25:31ผมขอโทษนะ
25:47อย่ารู้สึกผิดเลยนะคะ
25:50คุณไม่ได้ทำอะไรผิดเลย
25:53เรื่องเนี้ย
25:56ไม่มีใครผิดเลยค่ะ
25:59คุณดาคจะไปไหนนะคะ
26:05ฉันจะไปหานองค่ะ
26:09คุณไปถึง
26:14แล้วคุณลายบอกผมด้วยนะ
26:16ค่ะ
26:18ค่ะ
26:39มาคะ
26:40กับเข้าบ้านนะคะ
26:45ป่านี้มิกคุณมงหาพ่อกับแม่แย่แล้ว
26:48คุณมันเป็นแบบนี้เนี่ย
27:03เรื่องมันเป็นแบบนี้เนี่ย
27:15พิมพ์ระดาคกลับมา
27:18ก็เท่ากับว่าสัญญาคุณแม่แก้ขัด
27:21เป็นอันยกเลิกโดยอัตโนมัติ
27:23ราดาคก็ต้องแยกออกมาจากหมอป่า
27:47ฉันจะมาทำเป็นห่วงเอง
27:49ฉันทำแบบนี้
27:52�리งเจ็บรู้ไหม
27:58ขอบคุณนะครับ
28:00ที่คุณเป็นคุณแม่ที่แสนดีของมิก
28:02และ Kampfคุณครับ
28:04ที่คุณรักมิกคเจ็กใจจริงๆ
28:12ขุมอยากจะยกเลิกสัญญาคุณแม่แก้ขัด
28:14ของอยากให้คุณ
28:16มาเป็นคุณแม่จริงๆของมิก
28:18มาเป็นพท�อยาของผม
28:20เรามาเป็นครอบครัวเดียวกันนะ
28:23ไม่มีสัญญาณที่เตือนให้โหว
28:27ว่าเธอจะไป
28:29ไม่มีคำลาดจากเธอสักคำ
28:33ให้พอเตรียมใจ
28:35ไม่มีความคิดเลยว่าสักหวัน
28:40จะมีวันเยอะ
28:42นอนครับต้องมีอีก
28:44สีเธอไป
28:46ไม่มีความไม่เธอชีวิตนี้ไม่มีเธอ
28:51แม่ราดาอยู่ไหนอ่ะครับ
28:55พ่อป่าสุภัยแม่ราดาเสร็จแล้วเหรอครับ
29:01แม่ราดาเขามีทุราตรวน
29:04เขาเลยต้องรีบไปครับ
29:08น้องมีกนอนได้แล้วนะ มานอน
29:11ครับ
29:13มีกลูก
29:15ขอโทษที่แม่พิมพ์มาช้านะจ๊ะ
29:17แม่หมูแต่อาจน้ำอยู่
29:25เหม็นจัง
29:29โอ้ยคุณ
29:30จะนอนอยู่แล้ว
29:32ทำไมถึงชีดน้ำหอมอะไรขนาดเนี้ย
29:35เหรอคะ
29:39ขอโทษทีค่ะ
29:41พอดีพิมพ์เดินทางมาทั้งเหนื่อยทั้งเพรีย
29:45ในชีดให้มันสบชื่นสักนิดนึง
29:47รูกหลับแล้วค่ะ
29:59เรากลับเข้าห้องกันดีกว่านะคะ
30:01เรากลับเข้าห้องกันดีกว่านะคะ
30:05ใครมา
30:15ใครมาในสุดขนาดนึง
30:19พี่นาดา
30:21เกิดอะไรขึ้นอ่ะ
30:22ใครทำพี่
30:23เดี๋ยวแล้วตีจะไปหยุงหัวมาเอง
30:25ไม่มีใครทำอะไรพี่หรอก
30:28แล้วพี่ลองให้ทำไม
30:31อ้า
30:33พี่มีความจริงจะเล่าให้ฟัง
30:37อะไรนะ
30:40อะไรนะ
30:43enf appreh
30:45αλλάครับ
30:47พี่รดาแต่งงานมาที่จะไม่เฉินราตีได้ไง
30:49และพี่กับหมอปาก็
30:50ดูยังไงๆๆ
30:52เหมือนไม่ใช่ผัวเมียกัน
30:53ตอนแรกราตีก็คิดว่าราตีมาโนคไปเอง
30:55พี่ขอโทธนะที่ต้องโกหกอะ
30:59พี่ไม่ต้องขอโทธสร้ suffering
31:02พี่ไม่ต้องขอโทษหรอก
31:06พี่ทำทุกอย่างเพื่อรัตตี
31:07เรื่องนี้รัตตีผิดเอง
31:10รัตตีแบบต้องใช้เงิน อย่าโทษตัวเองเลย
31:17แต่รัตตีพาดจริงๆ
31:20รู้iovascular bı lockdown
31:22รัตตีน่าจะบอกพี่ ลัตติ
31:24ต้องใช้เงินафลทรา arche ไม่ใช่ 50000
31:25เหมาะปลา เขาจ่ายหน่ ambition
31:29สองล้านมันน่าจะคุ้มกับความเจ็บของพี่มาก
31:32เฮ้ย เสียดายจริงเลย
31:34อ Buckert
31:36เวลานี้กันจากคิดщееว่า
31:38ก็มันจริงนี่
31:40พี่ทุ่มตัวเป็นเรียงรูปให้เขา
31:41ยังจะทุ่มใจเขาอีก
31:43จะไม่ให้เรียกเป็นร้านได้ไง
31:52ปิฝีไม่ต้องคิดมากหรอกนะ
31:54ลองมันก็แค่คุณแม่แก้ขัด奇怪
32:01วันสุดท้ายคือเรา ที่รักกันนานเท่านั้น
32:06แค่จะมาปรอบหรือว่าแค่จะทอมตอบเนี่ย
32:09มาปรอบสิ นี่เป็นไรหรอกเนี่ย
32:13ไม่ต้องร้องแล้ว
32:15ให้กับวันที่เธอไป ให้ฉันเลือกของใคร ได้บังไหม
32:22อย่าไม่สวยนะ
32:24จะไม่ให้เธอไป ทำได้ไหม
32:31ไม่มี
32:40เสื้อคลุ่มครับ
32:44จะนอนแล้วใส่ทำไมคะ
32:47เรามีเรื่องต้องคุยกันก่อน
32:50เราแอมันก็เย็นมากด้วย
32:54คุณใส่ช่วยกันก่อนดีกว่า
32:56แล้วเราไปคุยกันที่เตียงนะคะป่า
33:10ผมยังไม่ง่วงอ่ะ
33:12เราคุยยังก่อนเธอ
33:16ถ้าได้หายทรับศูนย์ไปตั้ง 5 ปี
33:19มันเกิดอะไรขึ้น
33:21วันนั้นพิมพ์เกิดอุปัติเหตุค่ะ
33:35ฝนตก
33:37ถนนลื่น
33:39พิมพ์ขับรถตกน้ำ
33:41แล้วตัวพิมพ์
33:43ก็รอยหลุดออกมาจากรถค่ะ
33:47แต่ว่าก็โชคดีที่มีคนมาช่วยไว้นะคะ
33:51แต่ว่าเขาไม่เจอเอกสารติดตัวพิมพ์เลย
33:55ปวกกับสมองพิมพ์
33:58ได้รับความกระทบกระเทือนุนแรงค่ะ
34:01ทำให้ปิมพ์จำอะไรไม่ได้เลย
34:03แล้วตอนนั้นราดาไปอยู่ที่ไหน
34:09กับใคร
34:11อยู่ลงพยาบาลเหรอ
34:13ก็ตอนที่รักษาตัวจนอาการทางกายดีขึ้น
34:15ความที่ช่วยไว้เขาสมสารนะคะ
34:17ก็เลยพาพิมพ์ไปอยู่ด้วย
34:21ผ่านเวลาไปซักพัก
34:23พิมพ์ก็เริ่มจำอะไรได้ที่ละเล็กที่ละน่อย
34:28มงก็ทั้งเห็นข่าวที่ปากบวตญกับคุณ功sequently
34:31พิมพ์ก็จำหน้าปลาได้ทางทีเลย
34:33พิมพ์หัยพยายามจำบ้าน sleeve
34:39ขาว Laboratory ของเราให้ได้
34:43ของเราให้ได้
34:45ใช้เวลาอยู่ภาพใหญ่เลยนะคะ
34:49แต่พอพิมพ์จำได้พิมพ์ก็รีบกลับมาที่บ้านเลยค่ะ
34:53กลับมาหาปา
34:55มาหาลูก
35:02พิมพ์คิดถือปากับนิ๊กมาก ๆ เลยนะคะ
35:10แล้วน่า
35:12ตั้งแต่ราดากลับมา
35:15ราดาก็เรียกตัวเองว่าพิมพ์
35:17พิมพ์อย่างนู้น พิมพ์อย่างนี้
35:20คนที่ช่วยพายเขาเรียกว่าพิมพ์นะคะ
35:23พิมพ์ก็เลยติดชื่อนี้
35:30ปาคะ
35:32พิมพ์รู้ค่ะ
35:34ว่าปาแต่งงานใหม่ไปแล้ว
35:37แต่พิมพ์ก็ยังรักปามาก
35:39พิมพ์ก็เลยกลับมา
35:41แต่ถ้าปลาไม่ต้องการพิมพ์แล้ว
35:47พิมพ์ก็จะเป็นฝ่ายไปเองค่ะ
35:54ผมขอเวลาหน่อย
36:00ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก
36:02ผมไม่ทันได้ตั้งตัวเลย
36:05เกิดขึ้นเกิดขึ้นเร็ว
36:35เปิดใจดูล่วไปทุกวัน
36:37เป็นฉันที่มันหาภาย
36:41คงดุ่งโยกพดใจ
36:43คงฉันให้เธอไปไหล
36:45ปันพิมพ์ระดา
36:47เป็นภารยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของปะ
36:50นี่ครับที่คุณฟินัยสึกได้แล้วนะคะ
36:53ฉันไม่อยากมีปัญหา
36:55ไม่อยากทำให้คุณลำบากใจ
36:57คุณปาจะปล่อยมือเธอไปจริงๆ หรือครับเนี่ย
37:00พีมั่นใจได้ claweiเพื่อว่าเมียอักมาเพราะว่า เมื่อรักignic รักกุ Row ป่า
37:04พี่แน่นั้น เขาอาจจะตกลับมาพอทำอย่างองก็ได้
37:08ยุ้งไม่คล้ามาด้า หาเจอกันหน่อยได้ไหม
37:11สำหัß จะได้คนช่วยมูสแล้ว
37:16ไม่มีสัยยานที่เตินให้โอกว่าเธอจะไป
37:22ไม่มีคำ Quarterаг tellement
37:26หาพอเตรียมใจ
37:28ไม่มีความคิดเลยว่าสักวัน
37:32จะมีวันนี้ที่ต้องเสียเธอไป
37:38ไม่มีความหมายถ้าชีวิตนี้ไม่มีเธอ
37:58ก็ไม่มีวันนี้ที่ต้องเสียเธอไป
Recommended
42:52
|
Up next
39:02
1:01:02
39:34
58:51