Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
  • yesterday
กระวานน้อยแรกรัก พากย์ไทย EP.30 ตอนจบ
Transcript
00:00ตอนที่ 30
00:30โอ้...คือ...
00:31มินๆของค่า งดงามทั้งกายใจ
00:33ไม่ลดตัวไปเถียนกับเด็กหรอ
00:37ค่ามีข่าวดีแล้ว
00:41จริงหรอ!?
00:43คายดายเป็นป้าแล้วเหรอ!?
00:45นั่งกล
00:48โอโอโนั่งๆๆๆ
00:49ต้องกระเทือนไม่ใช่ไหม
00:51อย่าเล่นใหญ่นักเลย
00:52โอ้โอ... จวนอ่องติ้งเปิ่ย กำลังจะมีทายานี่เอง
00:55ใช่...
00:57ยินดีกับอาซวี และพชายาด้วย
01:01ลุกขึ้น
01:04คิดไม่ถึง ว่าจะเร็วฟานนี้ ข้าก็จะได้เป็นลุงเขยแล้วสินนะ
01:13ลุง...
01:17ลุงเขยอะไรของท่าน แปดอักซ้อนก็ยังไม่มีเกี่ยวอะไรกับท่าน
01:24อูดหมวดสั่ว
01:26โปฆติopardi
01:28สัญญามั่นที่พี่หิ่งข้า ซื้อเป็นหงหัวปัตทธนให้เอ็ง
01:30มันคงนกธปูต่อกกระดาน แปลนอักซ้อนไม่มีเหล่วไง
01:32แค่สัญญามั่นนี้ก็พอแล้ว
01:34สัญญานั่นอาจบินหายไปแล้วก็ได้
01:36reps ลองมาคิดดูแล้ว... molecular ค่าไม่ต้องแต่งงานก็ได้
01:38ย้ามนี้ค่ะ มีмотриตภาษณีอยู่ด้วย
01:41พายน่าก็จะมีหลานๆ อยู่เล่นด้วย
01:43จะเอาสามีไป พายผม
01:44trzeิช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
01:46หื้อสามี инт่า ไม่มีประโยชน์ roasted子
01:48ไม่มีสามีแถどもี จะมีลูกได้ยังไง
01:50เจ้าชอบเด็กปห์ fl- さ้ท่านสองคน
01:53รอบให้นาน Hall
01:56ข้าก็ชอบเด็กจริงๆ
01:57แต่ชายดีๆ ในใต้ล่ามีถมหะ
01:59ใครว่าค่าต้องลองเอิ้ยกับท่าน
02:01Purger สิ่นตริ
02:02จะพูดจริงเหรอ เดี๋ยวนะ อธิบายของว่าเพรเจอร์มาซิ
02:05อย่ายข้าเป็นคนเพรเจอร์ไปได้เล่า และชายดีๆ อยู่ไหนอยู่ไหนล่ะ
02:08ข้าจะไปตามหา
02:25ไอ้
02:26เขาว่าเนอะ อย่าว่าสามปีเลย แค่สามวันก็อาจเปลี่ยนใจได้
02:32ไปงอสิ
02:34ไม่งอ! ดูตามจากจะเสียคนแล้ว
02:38ไม่คิดจะไว้หน้าข้าปะหรือไง
02:40โฮโฮโฮโฮ
02:43เขามีหน้าให้ไวด้วยหรอ?
02:45เห็นทีจะไม่เคยนะ
02:47ไม่งอ จ้างให้ก็ไม่งอ
02:51ตัวนี้ น่ารักเปล่า
03:02ของได้ที่คุณหนูป่ายชอบ นวนดีทั้งสิ้น
03:05ถ้าฉันนั้นเหมาะให้บนเลยไปยังไง
03:07พูดเอาใจเกินไปเลยความจริงใจ
03:10เดี๋ยวเดี๋ยว เราจะอยากให้ของขวันอะไรกับหลาดน้อยกันหน้า
03:14แค่บอกมาคำเดี๋ยว ข้าจะหามาให้อย่างครบทั่วเลย
03:17เห้ะ ไม่สู้ไปจ้างช่างไม่ residency ทำตีเล็กสักจ BU长
03:23แต่ว่าตั้งแต่แบบ 레ย์ไหมยและสีสัน
03:26ค่าจะ Gill กับ �ับเอง
03:28ดียิ้ง ขุณหนูบ้านในกันช่างเฉรียวฉลาด
03:31ตี contributes to them
03:33ถ้าเมืองหลวมไม่เพียงหนึ่งเดี๋ยว
03:35เมื่อหลานน้อยได้นอนตี trilogy
03:37ต้องรับรู้ถึงความจัดดีของท่านป้า
03:39ท strange things
03:40ทุก allowed you are
03:41preschool เพื่อเข้าพูดถึงขนมลูกพัพ..
03:43หรือว่าเจ้าอยากกินเอง
03:45ได้ เดี๋ยวว่าที่ simulation Army
03:48จะพาไปกิน เดี๋ยวนี้เลย
03:52ความ interaction
03:53ท่านว่าท่านอองเครียดเกินไปหรือไม่
03:55จนคนทั้งจวนสัสดว์ immortal riders
03:56ตื่นตกใจกันไปหมดเร้า
03:57โ Вот
03:58ตั้งแต่เล็กจนตา
04:00ข้ามไม่เคยเห็นอ messingUNG Зд To
04:01ตื่นได้ถึงเพียงนี้เลยนะ
04:01แต่ว่าเจ้าสงเกตไหม พระชายากลับชอบใจนัก ดูเหมือนเจ้าสนุกด้วย
04:07จริงเหรอ
04:08จริงสิ
04:17นี่คือ... ยันสื่อรัก
04:20แน่นอน จะเป็นอะไรได้ จากยันสื่อรัก
04:28ถ้าได้ยินกันเถอะ
04:31มีอันสิ
04:34งเหรอสนุกท้ายกิน
04:35มีอันดิเต็มแรumi ดล่ะ
04:38คุณก็ไม่ได้หรือ ยาวที่สิ
04:39รักว่าจริง หรือ socks เอล่ะ
04:42ที่เจ้าสีรักได้ที่จริง ได้ยินเถอะ
04:44หรือ หรือ basta
04:46และหรือ มีสิ
04:48หรือ ต้อย prestige
04:50อย่างนี้ คิด Boulevard นะ
04:52คือดีasiของนี้ โคทธัสดิ
04:56ถ้าหรืออาศรรมสิ
04:59หิงชะตาสื่อรักอะไรกัน
05:03นิ นิ
05:04โอ้ย จับ จับ จับ จับ ขึ้น
05:07โอ้ย คุณหนู คุณหนู ไม่อะไรไปอีก
05:08โหลดอะไรขึ้นมาอีกแล้วเนี่ย
05:10พ่อ ถามหน่อย
05:12นี่ท่านหัวง ยันนี่มากเลยสินะ
05:14ถึงได้พกติดตัวทุกวัน
05:15แน่นอน ไม่เพียงแต่พกนะ
05:17ค่ายังตั้งบูชาทุกวันด้วย
05:19กลัวละหรือว่าเสียหายยิ่งนักลัว
05:22ฮัединมาอายหรือนไง
05:24เงินก็อยู่กับหญิงส่ตาสื่อรักนั้น
05:26ไปจนตายเลย
05:27ข้าคิดจะแต่งกับหญิงที่ส่ตาสüchtกันอยู่แล้ว
05:29มีปัญหาหรือนไง
05:31ไม่มีหรอ
05:31มิล มิล...
05:33นี่ไม่ใช่
05:34อย่างที่เจ้าตอนจาก เอาให้ค้าจากการเป็นขอพร Philipp
05:37ข้าก็ควรจะ ถนธนอมยังดีซ torso
05:39ไม่ถูกหรือไง
05:40ข้าเหรอ
05:42ตอนนั้นค่ะเกลียดท่านจะตาย จะไปขอคอในท่านได้ยังไง
05:58ข้า ตอนนั้นค่ะไปขอยันปัดเปล่าคนชั่ว
06:03บางเอิน เจออุบาทที่เห็นแล้วหยิบผิดไป
06:06หัว จะหยิบผิดได้ยังไง
06:13มินๆ เจ้าดูสิ แค่นี้ยังหยิบผิดก็ชัดแล้วว่าเรามีวาสนาต่อกกัน
06:19ซ้ำยังเป็นวาสนาต่อกทาด้วย
06:23โยงมาได้
06:27เดี๋ยวก่อนนะ
06:29เมื่อครูเจ้าว่า ไปวัดมานหมอก ไปขอของอะไรเนอะ
06:33แอ้น เร็วเช Susie
06:36Has any...
06:38LET ME...
06:42ถ้าเจ้าอยังได้ยินเจ้าบอกว่า ยันปัดเปล่าคนชั่ว oneselfเข้า
06:44ань kidding
06:46เฮ้ا ที่บายable righteous
06:48承 jud ยังเพลิ่ม
06:52marrow
06:53ies
06:57ตำแหน่งในหกกลมยังว่างอยู่
07:01ไม่มีผู้ใดขึ้นแทน
07:04โดยเฉพาะที่หลิงโจ
07:06แม้สกุลสู้จะล่มแล้ว
07:08แต่ยังเหลือเรื่องมากมาย
07:10ให้เราจะสำรักไปสาสาง
07:12เจ้ามีใครจะแด่นำหรือไม่?
07:15ไม่มี
07:21ให้พูดว่าการเจ้นโจจางสู้
07:24ไปรับตำแหน่งแทน
07:26เป็นอย่างไร?
07:29มาสมดี
07:33เจ๋งสิ!
07:39ฟ้าบาท
07:44ข้าเข้าใจ
07:45ตอนพระชายาไม่อยู่
07:47ใจเจ้าไม่อยู่กับตัว
07:48แต่พระชายาก็กลับมาแล้ว
07:50แต่เจ้าก็ยังเป็นอยู่
07:51เจ้าคงไม่คิดจะอยู่เมืองหลวง
07:53คอยเฝ้านางหรอกนะ
07:56บันนี้อย่างซีลูอะไรผู้นำ
07:58ทับติ้งไป
07:59ไม่อาจขาดไม่ทับได้
08:06ฟาบาทโรธวาพระไทย
08:07จะมีเสริญวี่อยู่
08:09ทับติ้งไปไม่สะดุดแน่
08:10เสริญวี่ฝึกฝนมานาน
08:12มีประสบการณ์มาก
08:13และผิดชอบงานใหญ่ได้
08:15ส่วนอย่างซีลู
08:16มีคนหนึ่งที่เหมาะสม
08:18ขึ้นอยู่กับฟาบาท
08:19จะเห็นชอบหรือไม่
08:21พูดไหนกัน
08:22เฟิงซี่หลิน แห่งหลิงโจ
08:24เฟิงซี่หลิน
08:26เฟิงซี่หลิน
08:28หลิน
08:33หากเรื่องหลังหลัง вари้นใครีๆ
08:34กระétบร혀ดราช ger basics
08:36เพื่อจะได้เรียกับพระชายาให้เต็มที่
08:39เฟียงซี่
08:40ขอพระไทยฝ่าบาท
08:46ฝ่าบาท
08:47มีอะไร
08:48คุณชายสูจิ่งหราวมาขอเข้าเฝ้า
08:51คุณชายรองเหละ
08:52ให้เข้าเฝ้า
08:54พัยย架ค่ะ
08:55ฉัน คุณชายสู้จริงหรานเข้าเฝ้าได้
09:01กระมำ ถวายบังคมฝาบาด
09:08เจ้ามี ธุระอันไหนเหล่ะ
09:11ฝาบาดกลุ่มใจ เรื่องเลือกคนดูแลหลิงโจหรือไหม
09:14หลิงโจเกี่ยวข้องกับ เส้นทางการค้าสำคัญ
09:17นับเป็น หัวใจการฝื้นฝู ของราชสำนัก
09:21ค่าจะคิดทั้งวันทั้งคืน ก็ยังหาคนที่หมอสมไม่ได้
09:26อองติ้งไปก็ติดเมียยิ่งนัก ยากจะช่วยค่าแบ่งบาวภาระ
09:32ฝาบาด กระมำ ขอบ้างอาจเสนอต้นเอง ไปยังหลิงโจช่วยแบ่งบาวภาระฝาบาด
09:41การดูแลหลิงโจ ไม่ใช่เรื่องวันสองวัน ยังน้อยก็ไปหลายปี
09:56กระมำ ทราบดี
10:03เสนอสูรู้เรื่องนี้หรือไม่
10:06ฝาบาด กระมำ ร่ำเรียนมาเพื่อสอบคุณนาง หาใช้เพียงเพื่อยดถาบรรดาศัก ใช้ชีวิตไปวันวัน
10:14กระมำ แต่ตองแล้ว จะรับราชการ เพื่อทดแทนคุ้นแผ่นดิน รู้จักสำรวมตน ไม่หวังสิ่งตอบแทน
10:29ฝาบาดโปรดอนุญอด
10:31กุณนางสูรู้คุณเผิด
10:51ยามนี้ ราชจะสำนักกำลังต้องการคน
10:53ยามนี้ ราชจะสำนักกำลังต้องการขน
10:58หากเจ้าจะไป ก็ได้ว่าช่วยค่าได้มาก
11:02แต่ค่าอยากรู้ว่า
11:05เหตุใดเจ้า ยิงตัดสินใจเช่นี้
11:08กระม่อม รักษตรีผู้หนึ่ง
11:16แต่เพราะเรื่องชาติกำเนิด
11:19ดึงไม่สิ่งคิดขวางระหว่างเรา
11:21ด้วยใจที่รักมัน กระม่อมไม่อยากถูกพันธนาการ
11:25อยากใช้ความสามารถของตน สร้างอนาคตสักแห่ง
11:29เพื่อมอบอนาคตให้กับหน้า
11:31ฟ้าบาด
11:39อยู่อีติ้ง ภัยค่ะ
11:45อรุยาต
11:48ขอบพระไทยฝ่าบาด
11:59ในวันนี้ฝ่าบาด ดูไม่เบิดบาลพระไทยเลย
12:04คงเพราะสุขเกินจนความเศร้าตามมามึง
12:08ครับ
12:38ไม่นางหวิน
12:41เอ่อ มา แถนด้านใน
12:59เอ่อ อ๋อ พวกนี้รุ่นเป็นของที่เจ้าชอบกิน
13:05เอ่อ แล้วก็
13:08เดี๋ยวสิ นี่คือไก่ย่างตัวสุดท้ายของวันนี้
13:11เจ้าเอาไปเธอ ไว้หิวตอนเดิดก็ค่อยกิน
13:23คุณชายรองสู้เชิญข้ามมาที่นี่
13:26คงมีเรื่องจะพูด
13:38มา นางหวิน
13:41ช่วงนี้พวกเรา
13:42ได้กล้ายชิดกันมาก
13:44เจ้า นางหวิน
13:46ช่วงนี้พวกเรา
13:47ได้กล้ายชิดกันมาก
13:48เจ้าก็คงพอรู้ความในใจค่า
13:50ที่ค่ายังไม่กล้าพูด
13:54ที่ค่ายังไม่เคยเอ่ยปากเรื่องอนาคตกับแม่นาง
13:56ใช่ นางหวิน
13:58longer during this travail
14:00คงมีความหิวตอนกัน
14:01ไม่กล้ายชิดกันมาก
14:02เจ้าก็คงพอรู้ความในใจค่
14:03ที่ค่ายังไม่กล้าพูด
14:10ที่ค่ายังไม่เคยเอ่ยปากเรื่องอนาคตกับแม่นาง
14:12เพราะก่อนหน้านี้
14:14ค่ากังวลใจยิ่งนะ
14:15ค่าม
14:17คุณชายไม่ต้องพูดต่อแล้ว
14:19แม่หวินอีก
14:22จะไม่ได้เรียนตำลา
14:24หลับคุณธรรมในใด แต่ข้าก็รู้ว่า บุรุษดีๆ เช่นคุณชายรองซู
14:29ทั้งอนาคตและเรื่องแต่งงาน คงมีผู้ใหญ่จัดการไว้เรียบร้อยแล้ว
14:43ที่วินอีได้รู้จักกับคุณชายรองซู ร่วมสุขร่วมทุกข์ ฝากฝันเป็นตาย
14:50นับว่าโชคดีของข้าแล้ว
14:53ไม่ว่าคุณชายรองซูจะคิดยังไง แต่ในใจของหวินอี เห็นท่านเป็นเพียงสหายที่ดี
15:04ร้ายความรักใคร่มีแต่ไม่ตรีจิต
15:09ใจข้าน้อมรับไว้แล้ว
15:17หากข้าบอกว่าจะไม่แต่งกับผู้ได้นอกจากเจ้าอีกแล้วเหรอ
15:22ตรงความรัก
15:50ต้องความสวันที่สุดที่สุดท่าน
16:20รักว่าจะไม่แต่กับผู้ได้ น้องจะเจ้าอีกแล้ว
16:50พวกเราถาหน้าต่างกัน และหนึ่งแม่กับดินคล้น
17:05ชาติกำเนิดของคุณชายรองสู้
17:08คู่ควรกับยิงงาม ของผ่านดิน
17:14แต่ในใจข้า เจ้าดีที่สุดแล้ว
17:18พวกเราถ้าหังที่หลิงโจ้ ไม่ต้องถูกกดด้วยชาติกำเนิดอีก
17:36พี่หลิงโจ้จะบอกค่าว่า ว่าช่วงเวลาที่ดีที่สุดคือช่วงเวลาที่อยู่ตรงหน้า
17:46ชีวิตที่เฝ้าฝัน ข้ามไม่รู้สิ แต่ข้าคิดว่า ยามนี้ล่ะ คือช่วงเวลาที่ดีที่สุด
17:54คือช่วงเวลาที่ดีที่สุด
17:56คือช่วงเวลาที่ดีที่สุด
18:04ที่ช่วงเวลา ที่ที่ที่สุด
18:16ให้อย่า ที่ช่วงเวลา นักไม่ได้เจ้า
18:34วินี่ ต้องจะไปหลิงโจกับห้าไหม
18:50จากนี้ไป พวกเราจะจักมือกัน
18:54เดือนไปในทางของเรา
18:56ร่วมกันสร้าง อนาความที่เป็นของพวกเรา
19:00ครับ แล้ว สิ โอ้ พวกเราจะทำได้
19:03แล้ว ยินกำลังสร้าง จากรู้หนะ
19:07แล้วุฟตคตเกอร์ยา ที่สุด
19:15ถามเกียวใสเขียว ไม่ได้ทำไม
19:18เป็นหลังสุด งสุด งสุด ผมกำลังกับคลอเจ้า
19:27เธอร์ยา
19:30เป็นอะไรไป
19:37แค่รู้สึกอื่นอัดในใจเพคะ
19:43โตมาป่านนี้
19:46มีแค่ท่านอองกับพระชยาที่ดีกับม่อมฉัน
19:48แต่บัตรนี้
19:50กลับมีอีกคนหนึ่ง
19:52มาให้ความสำคัญกับม่อมฉัน
19:55มาใส่ใจ
19:56มันทำให้รู้สึก
19:59เหมือนว่า
20:02เหมือนกับว่า
20:06เป็นของลำค่า
20:08ที่ถูกธนุธนอมไว้
20:10อยู่ในใจเขา
20:12สิ่งได้ที่เจ้าเคยเอ่ยไว้
20:15หรือคิดจะทำ
20:17เขากลับใส่ใจยิ่งกว่าเจ้าอีก
20:26คุณชายรองสู้พูดอะไรกับเจ้าเหรอ
20:29ท่านรู้ได้ยังไงว่า
20:33ม่อม ม่อมฉันพูดถึงเขา
20:36ตอนเจ้า
20:38ถูกสำนักรั้นสมุตจับตัวไป
20:40คุณชายรองสู้
20:43รีบไปช่วยเจ้าท่านทีในคืนนั้น
20:45ถึงกับท่านลองกับท่านอองเพราะเรื่องนี้
20:48เขาเคยขอร้องอย่างจริงจัง
20:51เพื่อพาเจ้าออกจากหน่วยจิ้นหวิน
20:57แต่เขาไม่เคยเอ่ยเรื่องนี้กับข้าเลย
21:03นั่นเป็นเพราะว่า
21:05เขารู้ดีว่าพวกเจ้ามีอุปสักมากมาย
21:09หากไม่มีความมั่นใจ
21:11จะบอกรักกับเจ้ายามนี้
21:13ก็จะทำให้เจ้าเจ็บบร่า
21:15ientrasเขาไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรกับเจ้า
21:20แต่หากเขาเอ่ยบอก
21:22ย้อมแปลว่าเขาเรียมการทุกอย่างไว้พร้อมแล้ว
21:25เขาจะไปหลิงโจ
21:27แล้วถามหม่อฉันว่าอยากไปด้วยกันมั้ย
21:31แต่หม่อฉันยังคิดไม่ตก
21:34ในเมืองหลวงมีหญิงงามที่ทางนำและสูงศัก
21:39อยู่ในหลวงก็แต่ยังคิดไม่ตก
21:41ในเมืองหลวงมีหญิงงามที่ทางงดงามและสุงสักอยู่มากมาย
21:45แต่เหตุได้ถึงเป็นม่อมชั้น
21:48ของอร่อยมีน้ำไม่ท่วน แต่เจ้ากลับชอบกินไก่ย่าง
21:53ชอบก็คือชอบ ไม่ต้องมีเหตุผล
21:57เจ้าแค่ควรถามตัวเองว่าเมื่อเจ้าอยู่กับภูนชายรองซู
22:01ตัวเจ้าเองมีความสุข หรือไม่
22:05เขาไม่ความหมายได้
22:08พี่เซ็ดกับเจ้าแล้ว
22:21เราวังแล้ว
22:35สำๆ แ่ง amen
22:40นี่อยี่ชนuais
22:43ไม่น sinnerวิน Violence พอว่า
22:46เราสองคนอยู่ด้วยกัน
22:49สำบูริทยิ้งขึ้น
22:53avil Oi
22:56ยังแนง
22:59Model SES
23:02หากไม่ปกป้องเจ้า ถ้าคง ยอดจะให้อภัยตันเอง
23:32แคงอดจะแบดด ล้า skum
23:40แคง คetaanแคงยอดachen
23:55ท Leader Olympจะได้ง tod Sports
23:58จังจิลเหลวจันเฉมเบีย
24:02อย่านเช้าหวันเช้น นิสิความเปลี่ยน
24:06สินเย็นวันเย็น คายช่วงหวาเย็น
24:10คิดดังพวก เจ้าใส่เช่นเช่น
24:14แต่การมาหลิงโจคลางนี้ ทำให้ค่าคิดได้หลายสิ่ง
24:18เรื่องของชีวิตยากแท้ค่าเดา วันน่าเป็นเช่นไร ใครเราจะรู้
24:22ก็จะรู้ ไม่นั้นหวินพูดถูกแล้ว
24:25เดี๋ยวมัวเฝ้าฝันถึงวันน่าไปยาย
24:27ไม่สู้เห็นคุณค่าในปัจจุบัน
24:42คืนที่ชมดอกไม้ไฟ
24:47ม่อมฉันจะจดจำไปชั่วชีวิต
24:52สิ่งที่เจ้ารู้สึกย้มเป็นความจริง
24:57ไม่ต้องให้พูดได้บอก
24:59เจ้าก็สัมผัสได้ถึงความจริงใจของคนชายรอง
25:03และความในใจของเจ้าเอง
25:09วินอีเข้าใจแล้ว
25:11เจ้าอยากไปหลิงโจหรือไหม
25:16แต่...
25:18แต่...
25:19แต่...
25:20หากมอมฉันไปหลิงโจ
25:22แล้วพระชายาแล้ว
25:23แล้วท่านอองแล้ว
25:25ซื้อบื้อนัก
25:27จินหวินคือบ้านของพวกเจ้าเสมอ
25:29และจะเป็นตลอดไป
25:30แต่พวกเจ้าต้องมีชีวิตอยู่เพื่อตนเองด้วย
25:33ไม่ว่าเจ้าอยากไปที่ใด
25:35หรืออยากอยู่กับผู้ใด
25:37ก็...
25:39อย่าได้รังเล
25:40เจ้าเพียงแค่ต้องถามใจตนเองว่า
25:42คนผู้นี้...
25:43คือคนที่เจ้าอยากอยู่...
25:45เคียงข้างตลอดไปหรือไหม
25:48เดี๋ยวพัก!
26:16ผ้าnapาว ภูนย์เมื่อจากไหน
26:20ธุณพชายา ท่านอองจะวางมันมันวนเก่งสว��
26:38พวกเรานี่นานรีและเมื่อสัญญาสงบศึก ต่าเศียนของเราจะต้งตอบต้ немbung
27:02เราครับ มุ่งตาร์พวกคนเผือน ในฐานานักเรารับเตรียน
27:07force at interpestone รุโกรkus
27:11ออกสึกตาร์สัตรุ
27:14ไม่ว่าช่วยพวกคนเผือนหรือitez
27:17หากร่าลูกร้านเตรียน streams
27:19ก็ต้องจนดึกที Show
27:20กับตักแล้ว apo มันสิ หจบ
27:21ใช่แล้ว ตีให้ฮ่าทางกลับบ้านไม่ถูกเลย
27:24โทษ
27:32โอ้ย ไป
27:38เจ้ายำจือแล้ว ยายท่านยังไม่กลับไปพักที่เรือนเอก
27:51ถ้าการงานเสร็จแล้ว เดี๋ยวเรียบกลับไป
27:54อืม ท่านพี่ อาฐานรู้ว่าท่านพี่มีจัตนาดี
27:59และตั้งใจเลือกพ่ามาให้
28:01แต่อาฐานชอบใส่เสื้อแบบเดียวกับท่านมากกว่า
28:05ทั้งดูแปลกตาเหมือนเป็นคู่รัก
28:09งั้นพระชาญญาไปหอชีอันก่อนเธออีกเดียวค่า
28:16เอาอีกแล้ว
28:17ท่านพี่อาฐานหิวแล้ว
28:21อยากกินขนมกลุบทองกับขนมหยกน้ำค้าง
28:25อาฐานอยากให้ท่านพี่ป้อนข้าเหมือนวันก่อนด้วย
28:30ข้าจะสั่งห้องเครื่องทำให้
28:36อาฐานไปด้อนในห้องก่อนเธอมา
28:38ทำไมวันนี้ท่านพี่ไล้ข้าจังเลย
28:41หรือว่ามีหญิงอื่นซ่อนไว้ในเรือน
28:45ไม่อยากให้ข้าเจอเหรอ
28:46เฮ้ยๆ ซ่อนเจ้าไง
28:50ชั้นค่ะ ข้าท่านพี่จุกข้าครั้งเดียว ข้าก็ไปแล้ว
29:09อีกจะว่า วันนี้เราได้ยินอะไรที่ไม่ควรรึเปล่า
29:12ท่านอองเขาไม่ขังเราอยู่ในห้องรับนี้ตลอดไปใช่ไหม
29:16เลือกเล่นเถอะกลับห้องก่อน
29:19ไม่ไป
29:23ห้องตำราอบอ้าว เดี๋ยวข้าจะกลับไป แล้วจะป้อดเจ้าด้วยตัวข้าเองดีหรือไม่
29:28ไปเถอะ
29:30แต่ข้าอยาก อยากให้ท่านพี่อุ้มข้ากลับไป
29:43วัชิ้ง
29:44ห้า
29:47ในเรือนมีห้องรับ ก่อนอาฐานจะมา ข้าคุยงานกับพวกลุกน้องอยู่
29:54ไปเถอะ
29:55วังค้าต่อสิ
29:57ไปแล้ว
29:59ไม่อยากให้ข้าต่อไป
30:02พวกมับโสคก้า
30:03ไม่ได้
30:04คลับหนล่อย
30:05นี่
30:06ไม่ใช่
30:07นี่
30:11จากรับ
30:16ข้ามกลับ
30:17สิ
30:21นี่จะทำอะไร
30:37ซามีพรรยาจะจูจีกันเป็นเรื่องปกติ
30:41อย่าได้ใส่ใจเลย
30:43ไม่ต้องห่วง
30:50ข้าเตินพวกเขาไว้แล้ว
30:52พวกเขาคงไม่กล้า
30:54เอาไปพูดกับใครหรอก
30:56อัฐานมีชื่อเสียงว่าเป็นหญิงที่ดี
30:58ไม่ควรให้มัวมองแม้แต่น้อย
31:00ข้าไม่อยากพูดอะไร
31:02ข้าอยากหลือเงียบ
31:04แต่อยู่ในนี้อื่นอัดนัก
31:06อีกอย่าง
31:08ก็ควรห่วงลูกน้อยในท้องด้วย
31:10อืม
31:12อ้า...
31:14นายบอกว่าหิวไม่ใช่เหลือ
31:16ดีมั้ย
31:21ข้าตั้งใจจะไปคุยกับท่านพี่เรื่องหวินอีกกับคุณชายรองซู
31:25ไม่คิดว่าจะกลายเป็นเช่นนี้
31:28สองคนนั้นเป็นอะไร
31:41เรื่องก็เป็นเช่นนี้ล่ะ ท่านพี่คิดว่าอย่างไร
31:46จะรับเมื่อกับหวินอีก ใช้แค่ไม้เดียวพอ
31:55มากินเธอวันนี้ห้องเครื่อง ทำของที่เจ้าชอบไว้เยอะเลย
32:01ท่านพี่เอาตามวดูแลอฐาน ท่านก็ต้องกินเยอะๆด้วย
32:05ลองชิมนี้สิ
32:10พระชยา เรียกหวินอีกมา มีสิ่งได้จะสั่งเหรอ
32:14ไม่สามารถสั่งแต่ไม่ใช่เรื่องอีก
32:23สามชะเวลายาวนานเจ้望ยินดี หรือบไม่
32:26ท่าน อองสั่งกั машini
32:28เจ้าเจ้าไปเมืองลิงโจกับภูชายรองสู่
32:31หนูแลกันด้านให้ดี
32:32ขั้นถึงลิงโจก็คุมขอให้
32:34คร่านข่าส premisesตา เรื่องนี้เจ้าทั้งได้หรือไม่
32:38เจ้าทำได้หรือไม่
32:54วินอี จะไม่ทำให้ท่านอองผิดหวัง
33:00อืม
33:02วินอี พี่ข้า
33:16ดูลาตัวเองให้ดี
33:26พี่ข้า
33:32พวกเดียน
33:43ตรงนุกนี้
33:46เยี่ยมจัก
33:48มีอีก
33:55เยี่ยน
33:57ทางกลับหนนา
34:02burk
34:15อ small
34:17ไม่
34:20เฮ้ย
34:21สงชัยแ Beer
34:22ว่าช่วยด้วยพนี่ fotograf
34:23ปกม watery
34:25aquell
34:26แม่centsดมจางบอกว่า
34:28สงชาวเวลา
34:28ต spontaneous
34:29ท่านแน่ άกเปย้า
34:30เพิ่ม적인iatanti
34:31อยู่ที่ไหนเหรอ
34:32ของกอดที่ห�무�หรือเจอซิ้น
34:34รวนเกิดว่าอย่างดี
34:35เสร็จไปนามuine Goes01
34:51ฆ่า ritche yesterday
34:53เตรียมการใหญ่โต
34:54ดูเหมือนกับ
34:55of not million wind ให้เองออกไป
34:59lympianSA
35:00แม่หวินอีจะอยู่กับข้าได้ไม่นาน แต่เราก็ผูกพันธ์จริงใจกัน
35:06นางรายยาตพี่น้อง ตัวคนเดียว
35:09หากวันน่า นางกับพุณชัยรองซู ได้แต่งงานกันจริง
35:13ข้าย้อมอยากให้ นางแต่งอย่างสมเกียด จะได้มีทีพึ่ง
35:19ไม่นางหวินอีไปครั้งนี้ ไม่รู้ว่าไหนจะได้พอบกันอีก
35:30공ั้น ตรงนี้แล้ว เป็นรุธุกาดินัน อีกแห้งต้อง
35:39ของความิด แล้ว สดนกตรงนี้ แล้วสิบ้างจริง
35:52ด้วย ละน้องตัดคิด
35:54ข้าวของจัดเรียบร้อยแล้ว พร้อมเดินทางทุกเมื่อ
36:08เจ้าไม่เป็นราพระชายาด้วยตัวเองเหรอ
36:16เจ้าก็อย่าเศร้อย มีจากก็ต้องมีพบ
36:27เชื่อว่าเมื่อถึงวันกลำมา จะยิ่งหน้ายินดียิ่งกว่าวันที่จากละ
36:31ท่านอัง รัชยา ขออภายที่ไม่เอ่ยล่ะ
36:45ตอนอีนอียา ท่านอัง รัชยา ขออภายที่ไม่เอ่ยล่ะ
36:59ตอนอีนอียังเด็น พลัดพลักจากครอบครัว คงต้องอยู่เดียวดายไปช่วยชีวิต
37:08แต่พอได้พบพวกท่าน อีนอีกก็มีบ้านอีกครั้ง มีสหายที่เป็นดักครอบครัว
37:16มีพี่น้องหยิง ชาตินี้ของอีนอีนับประโชคดีนะ
37:24วินอีจากไปทั้งนี้ ขอพูดท่านอย่าได้เป็นห่วงใหญ่
37:29ต่อจากนี้ วินอีจะเป็นเหมือนท่านอ่อน ช่วยเหลือผู้อ่อนแอ
37:35และกล่าหารเหมือนกับทชายา คว่ายคว้าความสุขที่ต้นต้องการ อย่างสุดกำลัง
37:43ช่วย! จ๊ะ!
37:45กวังว่าไม่ได้พบกันอีก วินอีจะเป็นตัวเองที่ดียิ่งขึ้น ไม่ให้พูดท่านผิดหวัง
37:53ช่างกว่าเจ้าแม่มันช่าง ใส่ใส่ว่าช่วยเหมือนกับท่าน
38:07อัฐานคว่าเจอ ยิ่งดีท่านวินอีนะ
38:09อย่าหายพาว้าไหว สวยดี ชื่อว่า
38:21ข้ายอมยินดีท่านนางอยู่แล้ว
38:24แต่ก็อดใจหายไม่ได้เมื่อต้องจากกัน
38:29วันน่าหากคิดถึง เราจะรู้เกิดมา จะฝืนตัวดีแล้ว
38:34เราเข้าไปเยี่ยมพวกเขา ที่หลิงโจ้กัน
38:38ท่านออง พระชายา จางเสื้อจือให้คนน้ำของสิ่งนึงมาส่ง
38:45เห็นว่าสั่งธรรมขึ้นเป็นพิเศษ ตามใจคุณหนูไป
38:52ท่านออง พระชายา
39:00เตืองแลกนี้งดงามนัก
39:08มินมินกับจางซื้อจือ ช่างใส่ใจยิ่งนัก
39:15จางซื้อจือยังบอกอีกว่า สิ่งอื่นรวนปะนิดง้วนงาม มีเพียง หัวเตียงยังขาดแผ่นไม้สลัดชื่อ
39:21ต้องให้ท่านออง ลงมือเองเพคะ
39:23กรมพธีการเรื่องชื่อเด็กชายเด็กหญิงไว้ให้แล้ว ถึงเวลาค่อยเลือกชื่อที่เหมาะสม
39:29ชื่อของเด็กนี้ ข้ามีในใจแล้ว
39:59ติ้ง จริงติ้ง
40:16ไปกว่ย นั่นคือชื่อรองเหรอ
40:20เด็กยังไม่เกิดทะทะ จะตั้งชื่อรองให้แล้วเหรอ
40:25หลังค่าลืมตาดูโลกไม่นาน ก็ตั้งชื่อรองแล้ว
40:35ท่านพี่ ถึงกับใช้ตำหนักของตน มาตั้งชื่อรองให้ลูก
40:42มันคงเหนือฟ้า ล้ำค่าเหนือสิ่งได้
40:47เป็นเกียติยศ สูงสุดของท่านพี่
40:51ท่านพ่อ ท่านแม่
40:53ท่านแม่ ท่านแม่ วันนี้มีน้องสาวให้ค่าหน่อยได้
40:57ไม่ได้เหรอ
40:59เยี่ยมท่าน จะไม่ได้ เขาสาวให้ค่าหน่อยได้
41:01พ่อ ท่านแม่
41:03แม่ วันนี้มีน้องสาวให้ค่าหน่อยได้
41:09โคโคเป็นน้องของค่า มีแต่ค่าที่จะรังแกนางได้
41:12ค่าก็อยากมีน้องสาวให้รังแกบ้างนี่
41:16ท่านพ่อ ท่านแม่
41:18ท่านแม่ วันนี้มีน้องสาวให้ค่าอันหน่อยได้หรือเปล่า
41:22อ๋ออ๋อ ก็ใช่ว่าจะไม่ได้เนอะ
41:25อ๋อ แน่นอนว่า เรื่องจะมีหรือไม่ ต้องฟังท่านแม่เจ้าก่อน
41:29ในเมื่อวันนี้ ท่านแม่ยังไม่อยากมี
41:33งั้นพรุ่งนี้หลงเออจะถามใหม่
41:35หือ ลูกไหลก็ใจพูด
41:38ตรงมาไฟวันนี้สวยจัง
41:40ไม่เหมือนที่ค้ากับโค้งๆ ถ้าเหมือนนี้วังเลย
41:43เฮ้ หายไม่เหมือนจริงๆด้วย
41:59อัฟิ
42:00ค่อยที่ค่อยขอบวันนี้
42:03ขอบวันมากับโรง
42:05ช่วยด้วย
42:09ช่วยด้วย
42:11ช่วยดูซิ
42:16ค่อยแน่ค่ะ
42:17กำจริงๆ
42:19โอ้ย ดูซิ
42:20ช่วยดูซิ
42:22ช่วยมากเลย
42:23อัฟ
42:25อ่ะ!

Recommended