- yesterday
กระวานน้อยแรกรัก พากย์ไทย EP.27
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00ตอนที่ 27
00:30ช่างคิดการไกล
00:40วางแผนเย็บหยน
00:43ฟ้าบาท
00:45หลายปีมานี้แม้เซนาสู้จะรวบรวมพักพวกในราชสำนักสนับสนุนคนชั่ว
00:50แต่กลับไม่เคยเปิดเผยตัวให้ผู้ใดจะผิดได้
00:55ผู้วางหมากตัวจริง
00:59ก็คือสู้เหวินชุน
01:03ในเมืองหลวงยอมมีผู้เป็นเบี้ยแทนเขา
01:07คุณนางจัง ภัยค่ะ
01:10ตัวสอบคุณนางที่มีรายชื่อให้ถีท่วน
01:13แต่สำคัญที่สุดคือ
01:15ให้พวกนั้นเผยว่าใครอยู่เมืองหลัง
01:20ข้าก็อยากจะดูนักว่า
01:22เป็นผู้ใดกัน
01:24ที่จะมีฝีมือพอ
01:26ช่วยเหลือสู้เหวินชุน
01:28ควบคุมราชจะสำนักครึ่งหนึ่งของค่ะ
01:30ก็หม่มรับบัญชา
01:47ท่านเซนา คนเคยให้คำมั่นว่าจะร่วมมือกับคุณหนูใหญ่กลับพี่คำพูด
01:52ทำให้องค์ติ้งไปเล่นงานด้วย
01:54บัตรนี้
01:56จะคุณสู้ในหลิงโจถูกทหารหลวงควบคุมแล้ว
02:00หมดทางลอดแล้ว
02:02แล้วตอนนี้เออลง
02:06เป็นยังไง
02:08คุณหนูใหญ่ถูกทหาร
02:10จับตัวกลับเมืองหลวง
02:12พูดโรดการต่างสินโลกโทษนางหลายข้อหา
02:16โทษนางคือประหาร
02:20โลกูものหน้า
02:22อายิ่ง
02:45ท่านเซนา
02:53ท่านเซนา
02:54ข้าหลายเปล่าสอามารถ
02:58ไม่อาจข้าออกติ้งเปิดและกลุกป้องผู้ถูกได้
03:00ขอท่านเซนาลบโทษ
03:02ท่านเซนา
03:04ถ้าอยังมีอีกเรือ
03:10ถ้ายังมีอีกเรื่อง
03:14ให้เจอไปจัดการ
03:40intimate
03:43Александр
03:46พวกเจ้ากำลับปộดร้านของท่านเหรอ
03:47ไม่ได้ข้างท่านบาiff ข้าจะไปบอกกับเจ้าของด้านยังไง
03:51ชากธุกต่อเจ้าของด้าน
03:55ใครถ้าเป็นอ้องดิ่งเปล่ด
03:57ข้าไม่ปั๊ยไปซักคล
03:59저โทษก็ต้องโทษพวกเจ้า
04:02เหลือพบคนผิด
04:04ทำให้วิบัท
04:06พวกเจ้าถูกอ้องดิ่งเปล่ดพาสวย
04:08δεν Hö Kivolowitz
04:10พวกเจ้านล่าไม่ดูตามาตาเรือรู้ไหมว่าที่นี่เป็นร้านของไห้
04:15นี่เจ้าคงจะหมายถึงคนที่ไม่รู้เป็นรึตตาย
04:19หายตัวไรล่องหรอย
04:21ไปประโลกแล้ว อย่างจางหวายวี้ เหมือนั้นเหรอ
04:28เขาทำงานให้ราชัดสำนักร์
04:29เขาต้องดอดกลับมาเน็ ein
04:30หากพวกเจ้ающายังเหยợบย้ำเคớไม่หยุด
04:33imminent
04:33เก้าฉลน
04:35ข้าว่าอองติ้งเป่อยไม่น่าตลัดความเป็นชายของเจ้า
04:38แต่ควรเดچชีวิตเจ้าทิ้งไปitations!
04:45Content today
04:46กลับมาTPs
04:48รับแขกส่งแขก
04:51พวกเจ้าว่าน่างไปสตุรีอย่างไรกัน
04:53บางทีพวกที่ยังมีเยียนห้อหวนเท่า
04:56ของหวังจะได้แนบชิดนางกระมัง
05:00พวกเจ้าจะทำอะไร?
05:02จะทำอะไร??
05:03- ไป! เอาท่าว!
05:06- จะทำอะไร?
05:07- พูดอะไรไป!
05:08- ลีกไป!
05:11- เดี๋ยวเข้ามา!
05:17- ลีกไป! ใส่หัวไป!
05:22- เดี๋ยว!
05:33- จร้างไหว!
05:45- พวกเจ้าจับไหร่ย Accord
05:59ข้าจะสั่งให้คนหามเจ้าไปเข้าเฝ้าฝ่าบาท
06:02ให้แต่เสินเรื่องวันนี้
06:03ด้วยตัวฝ่าบาทเองแล้วกลำมัง
06:06ks...ข้าถูดทำลายร่าง
06:09อuroไม่ดี
06:10ธ่ำจารย์ชามเจ้าพังไปแล้ว และจะทำไม
06:12ถึงไปเข้าฝ่ากัวเธอ
06:14ฝ่าบาทคงไม่น้องท fists ข้านักหรอก
06:17เจ๋ยงหัง โห
06:18ขึ้นชื่อเรื่องความเสือศัท
06:20ชะนายจึงให้กำเนิดปุ้ชชาowingเจ้า
06:22ถ้าค่าเป็นเจ้า คงไม่กาว ออกจากเรียนเม veio แต่ครึ่ง 9
06:25ยังจะมีหน้าออกมาก่อเรื่องอีกหรอ
06:28ห้าไม่เพราะอองติ้งไป ค่าจะตกตำถึงเพียงนี้หรอ
06:32พวกเจ้าสองคน จะหามเขาออกไปเอ็ง
06:34หรือจะให้ค่าเรียกคนมาหามพวกเจ้าไป
06:39ทำอะไรนะ
06:41ข้ามาสมภาคค์ไปดูเรื่องนึงไ ng live river
06:43ไว้ค่ะลูกอยู่นี่
07:13เธ้มาหว Search ถ้าฟันบ donut
07:17เยี่ยมでした
07:20ข้าหน้อยรอ ทั้งวันทั้งคืน
07:23ชิ ชิ งต tales รากเสมี พ shipping
07:26ข้าblicปลับมาแล้ว
07:34พ่อ calf well
07:37เดี๋ยวครั้ง수 Minnesota
07:40มิน จะนี้ไปไหน มิน มาค่ะด้วย
07:45มิน มิน เป็นอะไรไป ถูกพวกคนสละเร็วนั้นทำให้มอหอเหรอ
07:50วางใจเธอด เดี๋ยวข้าจะไปสั่งสอนพวกมัน ระบายแค้นให้กับเจ้าเองนะ
07:58ข้าจะเป็นอะไรก็ไม่ต้องมายุม
07:59มิน มิน
08:10มิน มิน ข้ากลับมาแล้ว เจ้าไม่ดีใจเหรอ
08:17ก็ต้องดีใจสิ ท่านกลับมาแล้ว ข้าก็ไม่ต้องคอยเฝ้าร้านเรียกลูกค่ะ
08:22แล้วไม่ต้องออกหน้า ให้คนลือไปต่างๆ นั้นๆ จะไม่ดีใจได้ยังไงเหรอ
08:28มิน มิน จะเป็นอันใดกันนะ
08:36ข้าเป็นอันใดยังไงเหรอ
08:40แต่oly Google ตั้งแต่ข Programs ฉันตาย
08:47จนได้ข้าว่าเธอสอง avatar ฉันเพิ่มพลดไปหรือที่น้ต could be m
08:54จบอย่าง長� 신
09:05ธรีบในท Eliot
09:07ค่าเขียนนะครับ ค่าเขียนนะครับ
09:10ที่พลักแต่ค่าไม่ยำ talks physiology ไม่ใช่ให้เล袠print
09:14ข้uroข้าจะถูกพบร่างรอย
09:16น้ำนั้น they think he iserdot
09:17ถูกสรพุธที่สู้ตqueมาจากบางเจ็บสาหัก
09:20ต้องหน่วยไปพักรักษาตัวก่อน
09:27腓체가สร้ viktigt?!
09:30จะies oh was he or yes?
09:32ไม่ todaszyst wholly sendoถึง
09:33มินๆ สว่านรู้ว่าค่าอยากกลับมาเพียงใด ทุกวันทุกครึนทุกวินาที ค่ารุอยากรีบกลับมาหาเจ้า และบอกความในใจให้เจ้ารับรู ปก่อเจ้าไว้เช่นนี้
09:48ค่าอยากจะขอเจ้าแต่งงาน ส่งของมัน รับตัวเจ้าสาว
09:57ช่วงที่ห่างกัน ค่าจึงได้รู้ว่า อะไรคือคิดถึงทั้งชาวทั้งคำ หัวใจไม่เป็นสุด
10:09แต่งอันไทยแล้ว ใครบอกจะแต่งด้วย
10:18ท่านพอท่านแม่เจ้า จัดคู่ดูตัวให้ ไม่ใช่ว่า อยากให้เจ้า มีคาบครัวดี ๆ เหรอ
10:28แค่ดูตัวไม่นับหรอก แต่งหรือไม่ ค่าเป็นคนตัดสินใจเอง
10:36ก็ได้ พรุ่งนี้ค่าจะใส่ชุดเกียร์ จะยดที่ฝาบาทพระชธาน ไปสู่ขอเจ้าที่จวนชางกัวกง
10:43ครั้งนี้ค่าชาชนะกลับมา แต่รับคำชมจากฝาบาท ชางกัวกง คงเห็นค่าเป็นเขยดีแน่
10:49ถึงยามนั้น เจ้าจะแต่งหรือไม่ ก็ไม่ใช่เรื่องที่เจ้าเลือกได้แล้ว
10:55ท่านนี่ น่าไม่อายสะจริง พูดเอง เออเอง
10:59หากว่าค่าไม่ยอมละ
11:01หากเจ้ายอม ก็คงเป็นเรื่องดีที่คนสองคนใจตรงกัน
11:06ท่าน แต่หาก mask ете้าไม่ยอม
11:10ค่าก็จะฉัดกลับบ้าน ü่ mop หวานลือ ต่านไม่รู้
11:14รู้แค่ว่าค่าจะคว้ากลับบ้านมาก่อน
11:17ท่านว่าค่าจะ adrenalina Avatar
11:20ค่าจะอะไรก็ใช่ ขอแค่เจ้ายอมแต่ง
11:23ไม่ยอม Techn. ไม่ยอมสี่
11:26ไม่ยอม เหิ่ย ก็ล่ะ 叫 мар Hot
11:28ยอม beam
11:31เจ้าหรับของวันเจ้า
12:01ท่านพี่ไม่อยากรู้เหรอว่าทำไมอธานจึงพาท่านมาที่นี่
12:06พระชาฝ blonde ทำอ practise นี้ rejection ยอมีเห็นผลแน่
12:13ท่านพี่รู้อะไรมาแล้วเหรอ
12:17แค่เห็นจ๊ะกับวิ้นอี ทำรับรับร้อๆ ก็เลยทางอองครักเงา
12:24ธานอุตสาพคิดวางแผนรอบครอบที่เธอท่านก็รู้มาก่อน quartz
12:29เช่นนี้จะทำให้ประหลาดใจได้อย่างไร
12:32แต่ข้าก็ยังไม่รู้ว่า อาธารเตรียมสิ่งได้ไว้หรอก
12:39แต่ว่า ข้าให้สู่จริงหร้าน ช่วยเลือกฉีนดี ๆ สักตัว
12:43เพื่อมอบให้เจ้า
12:52นี่ท่านพี่มอบให้อาธารกันเหรอ
12:54ค่ารู้ว่า อาธารฝึกฉินไม่ต้องแต่เด็ก กับอาจารย์ชื่อนั้น
12:59เพราะพูดถึงฉิน เจ้าก็จะเบิกมาน
13:03ขอบคุณท่านพี่ อาธารชอบมาก
13:07นี่ยินว่าตอนงานเรียงดอกไปจะมาก
13:09เจ้าบาลงเพลงที่แต่งขึ้นมาเอง
13:11สร้างความคือคา ในเมืองหลวงอย่างมาก
13:15ท่านพี่อยากฟังเหรอ
13:17อืม
13:18อาจไม่เก่งนัก ต้องขายหน้าแล้ว
13:24ไม่หรอก ข้ากลับรู้สึกว่า หัวหยินข้างงามที่สุด
13:54เซ็นความคอยกลับฟังหาย
13:56เก่นสร้างน้ำ
13:57Use gear
14:06Many
14:08most popular
14:09Many
14:14Many
14:17With
14:22We need
14:25We need
14:26ถึงเวลาที่นั่นกับพระชายยาแล้ว
14:32ริมได้
14:56เธอนพี่ดูแล้ว
15:21ได้ยินเวลาดับไม้ไฟของที่นี่ทั้งลูกโตและสีสันสดใส
15:25หากจุดพร้อมกัน จึงงามยิ่งนะ
15:29น่าเสียได้เวลาน้อย จึงเตรียมได้เท่าเนี้ย
15:34หากกลับเมืองหลวง ลกเสนอฟาบาทดูก็ได้นะ
15:37ถึงทุกปีในวังจะมีจุดดอกไม้ไฟ
15:40แต่ก็ยังไม่งามแต่การตาเท่าที่นี่
15:48ไม่หรอ
15:50ฮะ
15:51นี่คือสิ่งที่อาฐานตั้งใจเตรียมไหมค่ะ
15:55เหตุใน ต้องให้คนอื่นชมด้วยเหล่า
15:58เพียงหวงว่าโลกนี้จะงดงานมาต่อไม้ไฟ
16:12สึงของร่วมเย็นอักจันเพ่น
16:14ไม่นางหวิน เคยว่าฝันถึงวันน่าหรือไหม
16:21เออ ข้าไม่คิดถึงเหรอ
16:25คิดดูบ้างก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย
16:29ในใจคนเรา
16:31ยอมต้องมีชีวิตที่ต้นเฝ้าฝันถึง
16:34ชีวิตที่ต้นเฝ้าฝันถึง
16:36ชีวิตที่เฝ้าฝัน ค่ะไม่รู้สิ
16:42แต่ค่ะคิดว่า ยามนี้แหละคือช่วงเวลาที่ดีที่สุด
16:50แล้วคุณชายรองซูแล้ว
16:52ชีวิตที่ท่านหวังไว้เป็นเช่นไรเหรอ
16:59ที่จริงค่าเองก็ไม่เคยคิดหรอก
17:02ตั้งแต่เกิดมา
17:04ชีวิตข้า
17:06ก็เหมือนถูกฤิคิดไว้แล้ว
17:10ร่ำเรียนตำรา
17:12เข้าสอบเป็นคุณนั่ง
17:14ทำงานสร้างครอบครัว
17:16เชิดชูวงสกุณ
17:18สิ่งที่ข้าทำได้
17:20คือเดินตามทางที่หวางไว้
17:22ไม่ให้ผู้ได้ผิดหวัง
17:24ไม่ให้ผู้ได้ผิดหวัง
17:34ถ้าการมาหลิงโจกครั้งนี้
17:36ทำให้ค่าคิดได้หลายสิ
17:38เรื่องของชีวิต
17:40ไม่แค่ค่าเดา
17:42วันน่าเป็นเช่นราย
17:44ใครแล้วจะรู้
17:46เมื่อหวินพูดถูกแล้ว
17:48จำมองฝ่าฝ่าถึงวันน่าไปยาย
17:50ไม่สู้เห็นคุณค่าปัจจุบัน
17:52และในยามนี้
17:54คือช่วงเวลาที่ดีที่สุด
17:56คือช่วงเวลาที่ดีที่สุด
18:26ใครแล้วให้พัชโดี
18:30นี่เป็นวันวายพระจัง
18:32ครั้งแรกที่ค่าได้อยู่กับท่анพี่
18:34ในคืนวายพระจัง
18:36ที่จวนหัวมักจะเงียบเหงา
18:38โทษที่ไม่นมจาง
18:40มักจะคิดหาวิธี
18:42ให้จวนหัวขึ้นสม่า
18:44ดังนั้น
18:46อาฐานจึงอยากให้ท่านพี่ได้เฉลอง
18:48อย่างขึ้น เคล้อน
18:50มีความสุข
18:52อาฐานเองก็ทนความคิดถึงที่มีต่อยาศนิดอยู่เสมอ
18:59และท่านพี่...
19:02ท่านพี่เองก็คงคิดถึงเสด็จแม่กับอองพูดเท่าใช่หรือไหม
19:09นี่เป็นคืนของการอยู่พร้อมหน้า
19:14เมื่อก่อนท่านนยามนี้ย่มสกเศ้าเปลี่ยวเงา
19:20ไม่อาจบอกใคร
19:27แม้เสด็จแม่ท่านอองพูดเท่าและท่านแม่ค่าจะร่วงลับไปแล้ว
19:32แต่พวกท่านย่มอยากให้เราสองคนอยู่ดีมีสุข
19:36ยามที่เราคิดถึงพวกเขาแล้วมีรอยยิ้ม
19:40พวกเขาก็คงสุขใจอยู่บนสวรรย์
19:44อาฐาน...หวังว่าจากนี้ไปท่านพี่...
19:49จะอยู่อย่างมีความสุ
19:52อาฐาน...ขอบใจมาก
19:54อาฐาน...ขอบใจมาก
19:56อาฐาน...ขอบใจมาก
19:58อาฐาน...ขอบใจมาก
20:00อาฐาน...ขอบใจมาก
20:02อาฐาน...ขอบใจมาก
20:04อาฐาน...ขอบใจมาก
20:06อาฐาน...ขอบใจมาก
20:10อาฐาน...ขอบใจมาก
20:16หลายปีมานี้...
20:18ก็มีคนที่ดีต่อค่า
20:20ค่า...
20:22แต่ไม่เคยมีผู้ใดบอกกับค่าว่า...
20:24อาฐาน...ขอบใจมาก
20:26อาฐาน...ขอบใจมาก
20:28หวังให้ค่ามีความสุข
20:50ต่อไปทุกวันไว้ประจัน
20:52อาฐานจะอยู่ข้างท่าน
20:54ดีหรือไหม
20:56ดี
20:58แน่
21:08วันไว้ประจันทุกปี...
21:10อาฐานจะอยู่ชมจันกับท่าน
21:12กินขนมไว้ประจัน
21:14ดูดอกไม้ไฟด้วยกัน
21:20ได้
21:22ได้
21:27บรุษกล่าวแล้ว สิมมาก็เลยไม่ทัน
21:30ทันอย่าได้ผิดคำพูดเช้า
21:52ไม่ว่าว่า รีบทันต้องกัน
22:06อย่าว่าว่าใจ
22:09Lun Sang 太 简直 永 当然 贤 心 堂
22:13- 世界 泗泪 幻 后 Him Later 浪要 我 圆 听 你 温 柔 心 尚
22:23- 我 愿 记 书 里 的 诗 听 听 听 听 听 听 听 听 听 听 听 听 听 听 听 听 听 听 听 听 听
22:36รอ นี้ นี้ รอ อยู่ใน ว身 ขอมีปทศพิธิ์ รับร้องบันของเธอ ปราบของสี
22:40ถ้าวันของทุกของคุยที่คุณล์พลาดกลับ ว่าตรแบบนี้ รู้จัดว่า จ้าคุยท่า สิ ที่ของคุณลูกของคุณตร Abiñจุ คุณตรายมนี่ ต้องถ้า คุณที่วัน ลุกราดอังของคุณ โ Artist ให้ที่ส่งคันดพ...
23:06ตื่นละละ
23:36ท่านจะไปแล้วเหรอ
23:42อย่ามีเรื่องที่ต้องรีบไปจัดการ
23:45เดี๋ยวจะรีบหลับมา จะได้กินมือเที่ยนด้วยกัน
23:51มีอะไรเหรอ
23:53ข้าไม่อยากให้ท่านไป
23:57อยากเช้าอยู่เลย นอนต่ออีกหน่อยเธอ
24:06นอนเธอ
24:09เรียบกลับมานะ
24:19นอนเธอ
24:23ขอทูนฝ่าบาท หลังสอบสวนอย่างเข้มงวด
24:38บนาคุณนางที่มีชื่อพันกับสินบน ส่วนใหญ่สรภาพผิดทั้งสิ้น
24:41ทั้งเงินสินบนและทรับสินที่โกงไป
24:44รวนเกี่ยวข้องกับสกุณสู้แห่งหลิงโจบ
24:46ตามคำให้การ ผู้โปกการในคดีนี้
24:49คือรองเจ้ากลมครัง เริ่วโม่
24:52คือรองเจ้ากลมครัง เริ่วโม่
24:55กลมครัง เริ่วโม่
25:25เริ่วโม่หนอเริ่วโม่
25:27เริ่วโม่
25:42ลิวโม่ หนอลิวโม่
25:49รู้ความผิดตนเองหรือไม่
26:12ร้องเจ้ากลมคลัง หลิวโม่ ร่วมมือกับสกุลสู้แห่งหลิงโจ หลอกลวงเบื้องสูง ควบคุมขุนนาง สร้างความเสียหายแก่บ้านเมือง ให้ถอดถอนจากตำแหน่ง
26:42หยุดทรับสิน ขังไว้รอตัดสิน
26:58กระม่ม นอมรับโทษ
27:12ฟ้าบาท
27:14ก่อนท่านอองออกจากเมืองหลวง ได้ฟากระม่ม ตัวสอบภูมิหลังของหลิวโม่
27:30ก่อนท่านอองออกจากเมืองหลวง ได้ฟากระม่ม ตัวสอบภูมิหลังของหลิวโม่
27:35กระม่มถามจากหลายแหลง เพราะว่าหลิวโม่เดิมทีเป็นชาวจิงโจเมืองฟางหมู่บ้านเฉน
27:41แต่ทะเบียนราษในท้องถิน ไม่มีผู้ใดใช้แส่หลิว
27:44ในครั้งหลวง จึงไม่ประกฏประวัติคนผู้นี้เลย
27:47เขาเป็นใครมาจากใน เพราะองค์ยังจำได้หรือไม่ ยามนั้นอองหมินฉงกับทัพติ้งเป็ย สิ้นชีพที่ชายแดน เพราะไม่ได้รับกำลังเสริม
28:06แล้วเกียวอะไร กับหลิวโม่ผู้นี้
28:10ครั้งนั้นห้องเต้-ไทยจงมีรับ Robert at tile ให้หริบสงกำลัง ช่วยทัพติ้งเป็ย
28:14แต่เพราะศายถีบสงคมตตติ้ง 45 next time
28:17ครั้งให้ท่านอองกับทัพติ้งเป็ย พลาดท้าเสียทีตายกลังสายรถภุม
28:21ต่อมาค Literally เขาที สงคมตตตตตตตตตตายล้าษอย่างไม่ได้สือปให้ชัด
28:25ธหารผู้นั้นก็ 까้ตัวตายหนีความผิดให้คุ๊ก
28:29โมกค่ะ คือ ลุกชายของธาหารสอดแนมคนนั้น
28:35ลั้งมีดาตาย หูยินสะกุญเหลือก็ล่วงลับตามไป
28:39หมุ reflects tag จึงออกจากโม่บ้าน瞿 หลบนี้เข้าเมืองหลวง
28:44เมื่อเข้าเมือง ก็เปลี่ยนใช้แ함 거 bạn
28:46ก่อนเข้า สอบเป็น кุ้นหนาง อย่าไปลงทรเมียนบ้านใหม่
28:50ในเรื่องนี้ เกี่ยวผันถึงการตายของอ้องมินฉง
28:54ก็ม่อมคิดว่า จะรอท่านอองกับเมืองหลวง ค่อยซื้บต่อลงลึก
28:59ถ้าว่ายามนี้ หลือม่ว่าพันธิคนี ก็ม่อม ย่อมต้องรายงาน
29:24นักโทษหลิวโม่ ถวายบังคมฝาบาด
29:42มีคุณต้องตอบแทน เป็นธรรมดาของมนุก
29:49แต่หากเพราะรับบุญคุณใคร แล้วจะต้องสลาดชีพแถนเขา
29:54คิดว่าคุ้มค่าหรือไม่
29:56กระหม่อมไม่เข้าใจเพื่อค่ะ
29:58ทุกเรื่องกระหม่อมเป็นพวกกระธรรม
30:01ลงเอยเช่นนี้ เป็นสิ่งที่สมควรได้รับ
30:10ข้าตัวสวบัญชีกลมครั้งที่เจ้าดูแล
30:14รวมทั้งทรับสินในนามของเจ้า
30:17หลายปีมานี้ นอกจากเบี้ยหวัดจากรัชสำนัก
30:21เจ้าไม่มีทรับสินใดๆ
30:23แม้แต่เรือนที่พอดูได้สักหลัง
30:26เจ้าบอกมาสิ เจ้าไม่โรบเงิน
30:30และไม่ไฟชื่อเสียน
30:32แล้วที่เจ้าทำเพื่อสิ่งใดกัน
30:35พี่ข้ามาวันนี้ เพราะมีเรื่องจะมาบอก
30:50ขนิดบิดาเจ้าคราวนั้น แท้จริงมีเงินงำ
30:54เย็นชางหลงวิดาเจ้า เมื่อ 15 ปีก่อนผิดคำสั่งทัพ
30:59โทษถึงตายก็จริง
31:01แต่ตามคำให้การก่อนตาย บอกว่าขนาดเปลี่ยนม้าตรงที่พักมา
31:06จุๆก็หลับไปครึ่งวัน
31:08ภายหลัง ห้องเต้องก่อนสวังสอบสวนเต็มที่
31:12แต่คดีคุมเคลือ เย็นชางหลงก็ผู้คอตายในคุก
31:17หมอชนสุดเพราะว่าเขาถูกวางยา
31:20การผู้คอ ก็เป็นการจัดฉาก
31:25แต่คดีนี้ บอร์แสก็ขาดหายไป
31:29สุดท้ายจึงปล่อยคดีรอยไป
31:32ประบาดมั้ยความว่า ตอนนั้นท่านพ่อถูกคนใส่ร้าย
31:45แล้วก็โดนค่าปิดปาก
31:47ผู้ที่อย่างให้คำสั่งล่าช้า เป็นผู้อื่น
31:53วิดาเจ้า เป็นเพียงแพ้รับบาบให้คนอื่น
31:58คำสั่งทัพลาช้า หาได้เป็นประโยชนต่อแค้นไม่
32:05แต่กลับเกี่ยวโยงถึงการแย่งอำหน้าทหารในยามนั้น
32:08ยามนั้นซูหวนชุด เพิ่งขึ้นเป็นเสนา รากฐานไม่มั่นคง
32:15ในกองทัพก็ร้ายคนหนุน เมื่ออ้องมิ่นฉงสิ้นชีพ
32:20เขาก็ใช้ทุกวิธีเพื่อให้ได้ทัพติ้งเปล่อยมาครอง
32:23แต่สุดท้ายก็ไม่สำเร็น
32:25หลายปีมานี้ ข้ากำอองติ้งไป แครงใจเรื่องนี้มาตลอด
32:30เพียงแต่จนใจ ไร้พยาหลักฐาน จำต้องวางเรื่องนี้ไว้ก่อน
32:36ท่านเสนารู้ชาติกำเนิดค่ะ
32:42เจ้าติดตามเขามานาน สมควรรู้ดียิ่งกดใครไม่ใช่แล้ว
32:57หากเขาเก็บใครไว้ข้างตาย และม่อมงานใหญ่ให้
33:02จะเป็นไปได้อย่างไร ที่จะไม่สืบตัวตนให้แน่ชัด
33:08ตามที่ค่าเห็น เขาไม่เพียงรู้ชาติกำเนิดเจ้า
33:12แต่ยังตั้งใจดึงเจ้ามาเป็นพวก
33:15เพื่อให้เจ้าตามรอยบิดารับผิดแทน และตายแทนเขา
33:35เป็นเช่นนี้แล้ว เจ้ายังจะลงผิดอยู่อิ่งหรือไหม
33:42บุญคุณชุบชีวิต ความแค้นฝังใจ ลึกซึงดุดได้ชีวิตใหม่
33:57ต้องตอบทานด้วยชีวิต ข้าต้องการพบเขา
34:08บุญคุณชีวิต ทุกอย่างเรียบรอยแล้ว
34:11บุญคุณชีวิต ทุกอย่างเรียบรอยแล้ว
34:13บุญคุณชีวิต หากไม่ถึงยามคับขน ต้องให้เงียบไว้โกต
34:28ต้องให้เงียบไว้โกต ขอรับ หากว่าถึงยามนั้นจริงๆล่ะ
34:39หากเป็นเช่นนั้นจริง ก็แล้วแต่ฟ้าดีคิด ถ้าก็แค่เดินตามชะตา หวางแผนไว้ ย่มสำเร็จขอรับ
34:54ยังอีกเรื่อง หลิวโม่ฝากคนมาบอกจากนิคุก ว่าอยากพบหน้ากันสักครา
35:07อืม ตรับด้อยที่พิสุดความผิดเขาได้ ข้าก็สามารถหวางใจได้
35:18ไม่ต้องเสียงเดินหมาก ในขั้นสุดท้ายอีก
35:25เจ้าจงไปแทนข้าถึง เขานับถือเจ้า จงเกรียกกลมให้ดี อย่าให้เกิดเรื่องขึ้นอีก
35:39ถ้าพวกเจ้าเมื่อได้พบกันมานาน ก็ควรได้กร่าวคำลา
35:44ส่งเขาเป็นข้างสุดท้าย
35:55ขอรับ
36:04อย่าอยู่นานนั้งล่ะ
36:14พี่ใหญ่ซื้อ
36:24มาเธอนิดกันกันเธอมา
36:27นั่งตรงนี้
36:29ก็ข้าให้เจ้าอน чутьนี่
36:31ขอบคุณ
36:32มา เอาไปแบ่งกันกิน семнаждา
36:34เอาละ หัวเราพวกเจ้าสามคนแบ่งกันกัน ๆ locations
36:38นั่งตรงนี้
36:40จากนี้ไป ข้าเจ้าเอาอาหารไ презид Lopez Jeanne เจ้าait Mikita
36:45คند Cocon
36:46ข้าวสมระศึกษาได้วันน่า ข้าแชacağızî ๆ ตุกอย่างท่านเสียนาจะออกให้หมด
36:50ทำไมท่านเสียนาถึงแม่ตาค่ะ
36:52เฮ้...เม่ครูตอนเจ้านัทอติดาว่าพวกเจ้าเป็นขโมย
36:56เจ้าเที่ยงหรือเห Lynn вокруг พวัง
37:00เจ้าพูดถึงกดหมายได้ถูกต้อง
37:04ท่านเสียนาเหwardsว่าเจ้าเป็นคนมีแว้ว
37:07เจ้าอินดูเจ้า แต่ว่า ไปได้ไกลเพียงใด ก็อยู่ที่ตัวเจ้าอิ่ง
37:12ขอบคุณท่านเสนาที่แม่ตา
37:31หยุดก่อน มา ยกขึ้น
37:37นี่ของสำคัญจากท่านเสนา หากถึงคราวครับขันจริงๆ สามารถใช้สิ่งเนี้ย ไม่ของความช่วยเหลือได้
37:46แต่ว่า ข้าวหวังว่าเจ้าจะไม่ต้องใช้มัน
37:51ขอบคุณได้เท้า
37:53ข้าแซ่ซื้อ
37:55พี่ไอ้ซื้อ
37:58ไม่...ไม่ใช่ว่าท่าน
38:02คิดว่าข้าตายแล้วใช่ไหม
38:06ในเมื่อยังอยู่ เห็นได้จูจูจึงหายตัวไป ไม่มีข่าวคราวมาหลายปี
38:13อืม...ข้าตูสั่งให้ซ่อนตัว ตัดขาดเรื่องเก่า
38:18เราเห็นได้ถึงโภมยามนี้
38:23ทำตามคำสั่งท่านเซนา มาส่งเจ้าไปครั้งสุดท้าย
38:32รู้ว่าเจ้าชอบกินปี้หลัว ก็เลยเตรียมมาให้นิดหน่อย
38:47ตอนข้าเพิ่งเข้าเมืองหลวงเมื่อสิบห้าปีก่อน ก็ได้ท่านที่คอยเอาอาหารมาให้
39:02มีเริ่มย่อมมีจบ วางใจเธอ ไม่มีผิด
39:17ข้ายอมรับผิดแล้ว ท่านเสนาไม่จะเป็นต้องกำจัด
39:24ข้าปิดปากนยามนี้ จะทำให้ยิ่งน่าสงสัย
39:31บางทีท่านพ่อก็อาจเป็นเหมือนกับค่า
39:46เป็นแพ้รับบาปให้ท่านเสนา หรอให้ใช้งานตามใจ
39:54ขอบคุณพี่ใหญ่ซื้อที่คอยดูแลเมื่อสิบห้าปีก่อน และขอบคุณที่มาส่งค่าเป็นครั้งสุดท้าย
40:08มือสำคัญที่สุดสองมือในชีวิตค่า รวนได้มาจากมือท่าน
40:13เรื่องของสาหาย ไม่ต้องเอ่ยคำขอบคุณ
40:20ไม่รู้ว่ายามนั้นท่านเสนามองเห็นอะไรในตัวค่า
40:35เมื่องหลวงมีเด็กกำพร้ามากมาย แต่ทำไมถึงเลือกค่ามาเป็นหมากของเขา
40:43ท่านเสนาทำสิ่งใด ยอมมีเหตุผล
40:48แล้วพี่ใหญ่ซื้อละ ถูกเขาเลือกนั้นแต่เมื่อได้เห็นได้จึงพักดีแต่เขานักหนา
40:56เมื่อสิบห้าปีก่อน ค่าละถึงหน้าที่มีโทษถึงตาย
41:08เขาช่วยค่ารอดพ้นจากโทษ ค่าก็เลยปิดชื่อปิดแส่ และติดตามเขา
41:15ภาหารสอนแนมเยียนฉังหลม
41:21ถูกท่านค่าปิดปากเมื่อสิบห้าปีก่อน
41:25ข้าคงเดาถูกสินะ
41:32ยามนั้นผู้เกี่ยวค่งเรื่องนี้ นอกจากข้านแล้วไม่มีใครรอดสักคน
41:41เจ้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร
41:48ยามนั้นสู้หวนฉุนให้ประโยชนอะไรกับท่าน
41:54ถึงทำให้ท่านพักดีต่อเขาไปช่วยชีวิต
42:01หากไม่ใช่เพราะเขาช่วยเข้าไว้ ข้าคงกลายเป็นสบไปนานแล้ว
42:06อีกอย่าง
42:08เมื่อเก้าไปบนเส้นทางนี้แล้วก็ยากจะหวนคืน ทำไปแล้วก็ยากแก้
42:19พวกเราก็เหมือนกัน ไม่อาจกุ้มชตา ไม่อาจเลือกเอง
42:25แต่ข้ากับท่าน ไม่เหมือนกัน
42:39ข้าคงกัน
42:54ท่านดี
42:55ท่านดี
42:56ต้านดี
42:58ท่านดี
43:00ท่านดี
Recommended
42:29
|
Up next
43:00
47:11
47:48
46:48
42:32
42:48
43:00
43:00
42:25
42:52
42:21
42:49
42:33
42:43
42:43
42:55
42:17
42:43
42:18
42:56
42:46
42:26
42:30
42:43