- 2 days ago
Category
📺
TVTranscript
00:00หื๊i
00:01น่ำแรงร้ายเหตย์ แย้วหิ่งจองหง
00:04บุทชายบ้านใด ชะกล้าแต่งเจ้า
00:07ใจขอขับแพ้ เสสแสงเกล้านทํา
00:11บุทสาวบ้านใด จะเต็มใจตั้ง
00:14ข้าเป็นฟังล่างมาก ติยศสุมสัตว์
00:16ถูกล่าวหามให้พอ ยังถูกขังอยู่ที่นี่อีก
00:18นี่ จะไม่ไปแจ้งความเลย
00:20ข้าชัยเขาสื่อพระจางรอเจ้ามาขอโทษค่ะ
00:24หากเจ้าอย่างดึงดันจะสายายให้ค่ะ
00:27ก็ใช่ว่าจะไม่ได้
00:34ข้าจัดงานเรียกนี้ แสดงความจริงใจ
00:37จากไปคลานี้ ข้ามอบสมบัติให้เจ้าทั้งหมด
00:41หวังว่าคุณหนู...จะรู้ซึ่งหัวใจค่ะ
00:45ท่านมีเจ็ตนาได้
00:46สตรีอะไร ซะลายหัวใจสะจริงๆ
00:49ไม่รู้จักความรัก ไม่เข้าใจเจตนา
00:52สมบัติทั้งหมดนี้ ร้วนให้นาง
00:55รอว่าวันหนึ่ง ความสื่อสัตว์จริงใจ
00:59จะปรากฏออกมา
01:06ขอบคุณสำหรับของควัน ข้าชอบมากจริงๆ
01:11คุณหนู จังสื่อจือมีน้ำใจยิ่งนะ
01:14เขาเนี่ยเหรอ เป็นแต่เทิมคนหนึ่ง
01:17ที่ไม่ยอมพูดตรงๆ
01:19คงคือ Podeเป็นพีน
01:20คงคงคงความรReally?
01:21tedตальнымความรอน
01:36ี่ยเวลา ๆ
01:38เขาว่าอะไรนะ ปล่อยเขาฟังผิดหรือเปล่า
01:42สึ่อจริงๆ กกล้อก
01:44อาจไม่ใช่จังหวายอีกก็ได้
02:02พวกมันชะการลูก จังหวายอีก
02:05คุณหนู อย่าทำให้ข้าตกใจคุณหนู คุณหนู
02:20ทำยังไงดี อย่ายังนี้สิ
02:24ทำไมเป็นแบบนี้ จะเป็นไปได้ยังไง
02:30เขาเป็นน้องชายของฮองเธา พรังจักล้ายทำรายเขา
02:34แค่ไปทำงานที่หลิงโจ ทำไมเขาถึง
02:37ฟ้ามารักสังให้สืบแล้ว พ่อหนองก็กล้ายจะถึงหลิงโจแล้ว
02:41เรื่องนี้ จะต้องมีคำตอบแน่
02:47คุณหนู
02:52คุณหนู
02:56ไม่นางหวิน
02:59ไม่นางหวิน
03:02ข้าเก็บเข้าของเสร็จแล้ว
03:03อืม
03:10หยุด
03:12หยุด
03:18คุณชายรองสู่ ตามคำสั่งท่านออง
03:20แล้วต้องออกเดินทาง ไปพบท่านอองที่ซาซีแล้ว
03:24เรื่องที่จางซื้อเจอตายถึงว่างหลวงแล้ว
03:27ตามแผนของท่านออง เราต้องได้ไปเมืองหลิงโจ
03:35ท่านเสนา สายรับรายงานว่า
03:38พวกอองติ้งไปแยกกันเป็นสองทาง เขาอำเภอหลินชิง
03:44เหตุได้ถึงแยกกัน
03:46ยังไม่แน่ชัด สายรับรู้แค่ว่า ท่านอองพาพระชายาล่วงหน้าไปก่อน
03:51ส่วนที่เหลือขับออมหลายรอบ ถึงสลัดคนติดตามได้
03:55จากนั้น ก็ร้ายร่องรอยพวกเขา
03:59ทางเมืองหลินโจ เตรียมการไปถึงไหนเริ่ม
04:02คุณหนูใหญ่ทำตามที่ท่านกำชับ เตรียมการทุกอย่างเรียบร้อย
04:05การเดินทางของเจียงซื้อ เกี่ยวของกับทั้งสกุญสุด
04:09ค่าจะเติมเชื้อไฟลงไปอีกหน่อย เป็นการช่วยเออลงอีกแล้ว
04:35มันตรงนี้ ขอầuจริงทราบ
04:39คุณสวนติดตะ เปิดแห่งสี่
04:42คงคุณสวนภาพปรวจริงสวนสวน ขอمทราบ
04:50แต่ นำทราบปราสนวนทรกับปราnadกา จะไง รรัมพร้อมันตรอมเกิดสวนิน
04:53คุณสวนทรกับ ล้อมทรกับการปร้อย
05:03เราอยู่ในรถ อย่าลงมาเด็ดครับ
05:33โอ้โห อัตัว โอเคไอไม่ต้องโอเค
05:56ต้องหาให้เกริญ อย่าให้เราไปเลย
06:03ต้องกลับ vanilla
06:22เธอ
06:26ได้擊
06:28มราล
06:32หายไป
06:33ท่านพี่ ท่านบาทเต็บเหรอ
06:39มันเป็นบาท
07:03ท่านบาท
07:05เจ้า พี่พอเปล่า อดารัง
07:13อดารัง วินี้
07:27เจ้า อดารังกัน
07:33ท่านบาทไปแล้ว
07:37ทุกของเขาให้ดี
07:46ท่านออง คุณมานัก คุณมานานแล้ว
07:48คนของเราไม่กวาง
07:50ทุกคนออกคุณไว้
07:51ท่านออง หรือสู้ต่อไป เราต้องแขนแน่
08:03วินี้ ไปนี่
08:05ต่อไป les
08:07ต่อไป เรือไว้
08:09oi
08:12i
08:13i
08:14後
08:16i
08:18i
08:20i
08:21i
08:22i
08:24i
08:26i
08:27i
08:28i
08:29ขอบคุณ ขอบคุณ
08:40ท่านพี่โอทธน้อย
08:42บาทแพรลึก
08:44จะรู้สึกเจ็บหน่อย
08:46ให้องคารักรับ
08:48คนหาตลอดทานที่มาหลิงโจ
08:50หากร้ายบอดแส ให้เขาไปสืบต่อ
08:52ในเมืองหลิงโจ
08:53หาร้องรอยหวินอี่ให้พบ
08:55พระเจ้า
08:59อยู่ในมือสำนักเด้นสมุต
09:04นางจะถูก
09:05ไม่หรอก
09:07พวกมันยับไปข้านานตอนนี้
09:09งั้นคงใช้นางเป็นเครื่องมือ
09:12คุกขามท่านพี่แสนะ
09:14เอาวิหายไปนอกมือลิงโจ
09:18ตามหลักแล้ว
09:19สักกลับสู้ปัตรความรับผิดชอบได้
09:21ไม่จะเป็นต้องเปลืออังแรง
09:23ควานหาตัวเข้า
09:24คิดว่าเอาวิคงมี
09:26หลักทานการโกภาศี
09:27หาศาษีของกรมเจ้าท่าหลิมโจที่พระมันจับวินอีไป
09:32เพราะอยากรู้บอดแสขององขรักรับก่อน ค่อยตามหาหลักฐาน
09:37เพียงแต่ว่าวินอีอยู่ในมือพวกมัน คงได้รับความทนมาน
09:45อาทุธิ์! ขนาดเจ้ายังกล้าข้า เรายังมีเรื่องอะไรไม่กล้าอีก
09:52วินอี !! อยู่กับพวกมัน ต้องตายทั้งเป็นหน้า
09:58เราต้องรีบไปยังหลิงเจอ ..ทวงควรแจสกุณทรู้
10:01เจ้าจะเย็นเย็นก่อน ไปทายาศ เรื่องนี้ต้องวางแ Cooper ๆ ประโยชน์
10:05จะเย็นไม่มีประโยชน์
10:07เจ้ารู้ว่านางถูกทรมาน,-เป็นตายเท่ากัน
10:11แต่ค่ะได้แต่หัวช่วยอะไรไม่ด้วย
10:14ข้ำ.. เสียงใจที่ไม่ฟังเจ้าแต่แร่
10:17ฝึกวรยุทธีให้ดี
10:20ทายที่สุด
10:22ข้าก็ปกป้องคนรักไม่ได้
10:26มีความรู้ท่วมหัว
10:28สาบได้ที่หนึ่งแล้วยังไง
10:31สุดท้ายแล้ว
10:33ทุกอย่างร้วนศูนย์เปล่า
10:37หากเจ้าไม่ไป
10:39งั้นข้าไปเอง
10:42หากเจ้าเป็นอะไรไป
10:44พ่อแม่เจ้าจะทำยังไง
10:45แล้วอินอี่ละ
10:47หากนางเป็นอะไรไป ในโลกนี้ ใครจะคิดถึงนางบ้าง
10:51ยิ่งเราร้าช้า นางก็จะยิ่งตายเร็ว
10:54เชียงชีเจื้อ เราไม่มีเวลาวางแผนแล้ว
10:58หากเจ้ายังขวางข้าอีก งั้นบิธภาพของเรา ก็จบลงเท่านี้
11:02วินอีดถูกจับ เราตังก็ร้อนใจเหมือนกัน
11:17เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงชีวิต จึงทำพลกาลไม่ได้
11:21ไม่งั้นอาจเป็นการทำร้ายนาง หากเราบุมบ่าไปทุ่งคนแล้วก็
11:26จะแวดย่าให้งูตื่น เพราะเรามีมีหลักฐานว่านางอยู่ในมือพวกเขา
11:30และพวกเขาอาจจะใช้วิธีข้าปิดป่า ทำรายหลักฐาน
11:40ข้ารู้ว่าคุณชายอยากช่วยคน แต่เหตุการณ์เร็วร้ายเราต้องระวังให้มาก
11:45แผนระยะยาวที่ท่านพี่พูดถึงเมื่อกี้ ไม่ใช่ว่าเราจะทอดทิ้งนาง
11:51ข้าจะวางแผนให้รัดกุมและปลอดภัย
11:55ออดเดินทาง มุ่งหน้าไปหลิงโจ
11:59อันนี่โจ้อ
12:22อย่าอีกแล้ว
12:52สิ สิ สิ สิ
13:22สิ สิ สิ
13:52สิ
14:10อีกหนึ่งคืนกว่าจะถึง หนท่างครุกครับ ท่านพี่จะทนพิศบัตรแพรได้เหรอ
14:17อืม
14:19เอาหน้า ท่านพี่กับเขาเป็นสหายเสน็จกัน ยายต้องกลัดกลุ่ม เพราะคำต่อว่าไม่กี่คำด้วย
14:30อีกอย่าง ท่านพี่ก็ไม่ได้ใจครับเท่าไส้ไก่สั้นหน่อย
14:41คบกันมาตั้งนาน กลับแม่นูนิสัยใจคอของค่า เห็นค่าเป็นคนเลือดเย็น
14:47ข้าคบคนผิดจริง ๆ
14:50คุณชายรองสู่กังวลเกินไป พอใจร้อนขึ้นมาก็พูดจ้าไม่คิด
14:54เจ็ดตัวหน้าของเขา เขาอยากช่วยหวินอีดโดยแล้ว
14:57หากวันนี้คนถูกจับคืออฐาน ท่านพี่ต้องร้อนใจยิ่งกว่าเขาเป็นหน้า
15:03ท่านพี่ยังจะรออะไรเอ็ด
15:18เจ็ดเก่งไม่ใช่เหลือ ช่วยคนจะล่าช้าไม่ได้
15:30ต้องรีบควบมาเร็วเดินทาง นั่งรถเสร็จเวลาเปล่า ๆ
15:33ท่านอองปากร้ายใจดี คุณชายอย่าได้ใส่ใจเลย
16:03บาทแพรกของเจ้า สาหัสมากไหม
16:12มาดอกหังหายไปหน้า
16:16ไม่กลัวการพรีชีบ ประดุงความเป็นทํา
16:23อย่างไรก็ตามเข้าก็ต้องอยู่จนกว่าจะถึงลิงโจ้
16:26ตอนนี้อยากอยู่แล้วหรือ
16:28เมื่อครูข้าทาดไฟเข้าแซกไม่ทันคิดให้ดี
16:32ผ่านข้าดเป็นอรายไป ไม่เพียงพ่อแม่ที่รับไม่ไหว
16:36คิดว่าชีดousingขุณเย็นชาจะรับไม่ไหวคนแรก
16:43ที่แท้เวลาบรุษทะแล้وقกัน เหมือนเด็กยิ่งกว่าสดีสะเอ็ด
16:48ขายหน้าพระชายาแล้ว
16:49พระชายาคำเจ้า ปัญญาอ่อดแล้วไม่รู้ตัว
16:52เราไม่รู้ตัว
16:53พระชยาขำเราต้องพาก
16:54คำดาลนี้ ฉีกเจออย่ายนให้ค่ะ
17:12คนต่อไป
17:16ผ่านได้
17:18ยู...
17:19เจ้า มาทำอะไร
17:21เจ้า ไปเถอะ
17:23ไปเถอะ
17:24คนต่อไป
17:25พ่อในท่าน นี่คือสินค้า
17:27มา
17:28ไปเถอะ
17:29ลำบากท่านแล้ว
17:30ไปเถอะ
17:32มา คนต่อไป
17:35ลำบากท่านแล้ว
17:37ไปได้
17:42ยุ...
17:44ไม่ผ่านทาง
17:51นี่สหาย
17:53เจ้าพึงมาหลิงเจ้าครั้งแรกสินะ
17:57เมืองหลิงเจ้าแห่งนี้
17:59มีกฎเกนเฉพาะของหลิงเจ้า
18:01ทำตามกฎ แล้วจะราบรื่น
18:05กฎอะไรเหรอ
18:06เจ้านี่มันกล้างโจนหรือกล้างโงกกันแน่
18:08ไม่มีเงินใช่ไหม
18:10ยังไม่ต้องข้า
18:11ให้ตายสิ
18:12อย่าพูดมากกับเขา
18:13ไม่จ่ายไปตอนขั้ง ๆ
18:15ขอต่อไป
18:16ถ strap
18:34อย่าขยับ
18:36นิ่งนิ่งไว้
18:37ถอยไป
19:08นายท่าน ยมไปจ่ายไง นายท่าน
19:11ไป ไป
19:13ขว่างของเย้อมา ไม่ใจ ไม่ให้iar
19:18นายท่าน ท่านยังไม่จ่ายไง
19:20พวกเจ้าไม่ถามใครก็ได้ ข้ากินข้าวในหลิงโจว์ เคยจ่ายเงินที่ไหนกัน
19:26ข้ายกลาบปากดีกับค่า
19:31ค่าจะบอกให้ น้องสาวค่ะ รถได้มารับใช้แมนานเก้าบ้านสามเห็นสุกุลสู้
19:40เหมือนเดือนน่างก็เท่าไหร่ รัวน่างไม่มีปัญญาจ่ายค่าอาหารหรือไง
19:45น้องสาวค่ะ เป็นคนที่แมนานเก้า รักได้เอ็นดูที่สุดแล้ว รู้หรือไหม
19:52คันดูตามมาตาเรือป่ะ
19:57ไอ้ ไอ้ ไอ้ไปให้หมด
20:01กินแล้วชักดาบ ยังจะกล้าอวดดีเอง
20:04ถ้าอยากกินแล้วชักดาบ แผลจะทำไมค่า โจ้ย
20:11โอ้โห แม่สาวน้อยจะจัดการค่าเหรอ
20:15โอ้โห นี่เจ้ากล่าลงมือกับข้า
20:23ไอ้จ่ายเงินซะ
20:25แน่ท่านขอรับช่างเธอ
20:27ยิ่งเนี้ยเรื่องมาก็ยิ่งวุดวาย
20:29ร้านเล็กๆ ไม่อยากมีเลือกบานปลาย
20:32เท่าแก่อยากปกป้องตัวเอง
20:34แต่ไม่อาจหยุดภัยจากฟ้าด้วย
20:36การนี้ปัญหา ยังไม่ใช่ทางออกที่ดี
20:40จ่าย เงิน
20:42ข้าใจ ข้าใจ ข้าใจแล้ว
20:51พอแล้วปล่อยกับไทยingly
21:02ฮึกกว่าเกี่ยวกว่ Parent
21:06ไม่ไ톨มี มีห้องหรู อย่าไหม
21:10สัมภาระของท่าน ข้ามอบให้จุยอิงแล้ว
21:15มายความว่าอยังไง
21:17งานรวนของท่านคามประยอสกุนซู้
21:19ตามหาร่องรายอยู่ตร первыйkop
21:21หาฆ่าไปด้วยจะเป็นภาnh
21:24สกุนซู้จะต้อนรับท่านอย่างดีหน้า
21:26ภายใต้หูตาของพวกเขา ฆ่า י Shell poor
21:30ไม่ได้ ข้ามไม่ไปด้วยจับดีกว่า
21:33พวกเราจะแยกย้ายกันลงมือ
21:36หูยินจะไปซื่อ jingle ขital의eren ของเทือนก่อน
21:42หูยินไม่แผนการยังไง
21:44ลิงเจ anchor ธรีทําการ declareมากมาย
21:47ดังนั้นข้าจะปร้อมตัวเป็นคน 점ittle
21:49รู้เขา รู้เรา รบชนะทุกครั้ง
21:51พระชายอย่าอมิติ้งไป มีร่างกาย่อ infinite
21:55ทนเดินทางไกลไม่ไหว
21:56แทมยังตกใจกับเหตุการอบสังฐาน จึงขอกลับเมืองหลวงก่อน เป็นอย่างไร
22:04พระชายามาไม่กี่วัน ความคิดความอ่านเก้าหน้าขึ้นมา
22:10ท่านต้องช่วยหวินอียให้ได้
22:13แน่นอนอยู่แล้ว
22:18ท่านพี่วางใจเธอ ค้าจะพักในโรงเตรียมที่ดีที่สุด
22:22เมืองหลิงโจ เป็นถิตสกลสู้ ภายนอกดูสงบสุข
22:28แต่แท้จริงมีแต่มือเท้า กับผู้มีอิทธิพล
22:31ผู้หยินไปคนเดียว ค่าไม่วางใจ
22:35ค่าคิดการไว้แล้ว
22:38ให้จุยหวี่ปร้อมตัว เป็นผู้คุ้มกัน ลงตัวพะดี
22:42อืม
22:44ท่านพี่คิดดูสิ พระชายาไม่เคยมาเหยียบลิงโจ
23:00หากไม่มีสถานานี้ ก็จะปลอดภัยมากขึ้น
23:03ค่าจะระวังให้มาก
23:06อืม
23:08แค่นั้นพระชายา รักษาตัวด้วย
23:12ค่าจะรอฟังข่าวดี
23:22มีอะไรเหรอ
23:24จอกนี้ไม่ช่าเก่าปนอยู่ ค่าอุศาห์สังชาพื้นเมืองแล้ว
23:28หอ แม่ค่าเซียนนี้ ก็เป็นรงน้ำชาอันดับต้นต้นดีนะ
23:32เหตุได้หรอกขายของฉันนี้
23:34พี่เซออร์
23:40ว่า?
23:42บายชาของที่ร้าน ซื้อมาจากที่ใดเหรอ?
23:46คุณหนู มีอะไรจะสังหรอ?
23:48ค่าดื่มแล้วรู้สึกชอบ
23:50และอยากซื้อกลับบ้านเกิดหน่อย
23:52อ๋อ บายชาของร้านเรา ซื้อจากร้านชาระฟ้า
23:54ร้านนี้ เป็นของสุขุณซู
23:56บ้านนี้ เป็นของสุขคุณซู่
23:57ขายต่างใบชาคุณภาพดี
23:59น้ำค้างฟางซารที่สั่ง
24:01เป็นหนึ่งในชาชั้นยอด
24:04ร้านชาและฟ้าเหรอ
24:06ใช่แล้วขอรับ
24:07ขอบคุณพี่ซิวเออ
24:08ค่อย ๆ ทานขอรับ
24:13ทำไมทำแบบนี้เนี่ย
24:14ถังไหน
24:15มีอะไรค่ะ
24:16พ่อ
24:17ข้างเสียมดิ่งแล้ว
24:19อย่าข้างพ่อ
24:22อย่างเจ้ารู้ไว้
24:23ก้า implications would be
24:26เสียโดย!
24:27ก้าพี่ยุด
24:39ข้าค่ามา imperative
24:43อันนี้ละ ยังกล้าอยู่ที่นี่อีก
25:08วันนี้ค่าจะทำให้เจ้ารู้สึงต้องเหมืองลิงโจนี้ แส่ไหนเป็นใหญ่
25:13เราพี่น้องรู้หมาโบร้าย
25:43ย petits si
25:51liberal sip
25:54ふ banc
25:59แต่เท้าจาง โจ๋ยข่าด้วยแต่เท้าจาง
26:02วังอาจก่อยเรื่องเวลาไว้ในถินข้า อยากตายเหรือไง
26:08คนที่สินพักนั้น ไม่เห็นได้เท้าของเราอยู่ในสายต่า
26:14แต่เตาได้โปรดต่อสินด้วย
26:18ไปแล้วตามตามตาม
26:20ดูตามดู...
26:23เขาคนนี้
26:24พวกเจ้าวพอเรื่องชื่อนี่ ηทย์เท่ากับเป็นประปักกับแต่เตา
26:29แต่เตาพูดว่าการเป็นสามีหน่าสามของอางลุกพี่หลุกนองเมียค่า
26:34เถอะแก่หรอแมlingบันขาดเซียนอยู่ไหน
26:35searching for a회 iridesmaid
26:40หรอแมงบนปrisญ�acas
26:43เจ้า พึ่งมาถึงก็สร้างความเดือดร้อน ทำร้ายผู้คนรบกวนชาวบ้าน บอย 60 ไม้ แล้วไล่ออกสั่งลิ้งเจ้าทันที
26:54ขอรับ
27:00กระบทแล้ว รีบสับตัวเข้าไว้ ดูมิ่นคุ้นนาง บอย 80 ไม้ สับคุก 3 เดือน เร็ว
27:06ถ้าก่อน ปดหมายตาเสียน servicio กลาวว่าต้องดายินกับ Israel hugh
27:13เมื่อ Kleologгоphrつ pencil ど็ ได้ยิngยังไงquierยยยงไง
27:19ตามกดหมายแล้ว ผู้ ใด ทุกคนทุกตีมีต้องจากส่งทางกันได้
27:27แต่คนพวกfilつ文 Twelve เท่าแก่ทำรายทับศิน seams
27:33เป็นว่าเราสร้างความ deix coast
27:37อ่ เมỹคาเสียนถูกชักดาบ
27:39แป remainedท่าแกถูกตีบาทเจ็บ
27:41ทือเป็นเจ้าทุก
27:42แต่เท้ากลับตาสินโทษฉалисьzäh Survey บ้านลูกลัว
27:44กลับดำเป็นขาว
27:45แต่เท้าทำคดิศอนี้
27:47เห็นบ้านมือไม่มีคือแป flights
27:50ท่าน ท่านเป็นใครมาจากไหน
27:52กดหมายเป็นยังไง
27:53ต่อให้ท่านมาสอด้วยละ
27:55ข้าน้อยซูจริงหราน ตำแหน่งมานาธิการ
27:58บางเออร์นค่า ดันจำกดไหม ของต่าเสียนแม่นซะด้วยสิ
28:01อายโ atravésคุณชายหรอกส่งคลซูนี่เอง เป็นค่าที่ตาบอดเสียเมริญแล้ว
28:07ขอได้ท่าวทอนคำตัดสินเมื่อครู่ และทำตามกดไหม
28:10แน่นอนอยู่แล้ว งั้นค่าจะคุมตัวพวกเขากลับไปก่อน
28:15เพราะแต่สวนเสร็จแล้ว ค่อยว่ากันอีกที
28:18แต่สวนตอนนี้เดียวนิด
28:21จะแต่สวนเมื่อไหร่ เป็นหน้าที่ของค่า
28:24คนอื่นอย่ามายุ่มยาม
28:27พูดว่าการจางไม่ทราบว่า
28:29ผู้รับราชาองการมาจากลิงโจคือผู้ใดเหรอ
28:35จริงๆ
28:45น่าองคือออกติ้งไปเหรอ
28:53หา...กำม่ำถวายบังคมออกติ้งไป
28:57ถวายบังคมออกติ้งไป
29:15ดับกุมพวกครับทุกคน แล้วตามค่า ไปสกลสู้
29:45เห็ดได้ยังไม่มาอีก
29:47จะคอเมฆาเซียนแค่จิบชาส่องถ่วยชา
29:48สูหยิน ถ้าอย่างไร จะเข้าไปพักก่อน
30:00เพราะคนมาแล้ว ค่าคอยเรียกเจ้า
30:02อองติ้งไปเศด et ข้าไม่มารับได้อย่างไร
30:05ข้าวัดท่านอยากเห็นเราถูกลงทอดมากกว่า
30:08ไม่รู้หนักเบา ไม่รู้ตื่นหรือ
30:14อยากเบาไม่รู้ตื่นลึก เสียแรงเป็นขุนนางมานาน
30:17ข้าคิดการไม่รอบข้อบ หัวหญินอยากโกรธ หัวหญินอยากโกรธเลย
30:33สักคุณสู้ น้อมรับเสด็จอองติ้งไป สู้เออโรงทว่ายบังคม คารวะบันดิตสู
30:39ก็มองเจ้าถ้าแห่งหลิงโจ วิปอจง ถ้าวายบังคม คารวะบันดิตสู
30:45ถ้ายังไม่ได้แจ้งเรื่องการมา คุณหนูใหญ่สู้ รู้ข่าวรวดเร็วยิ่งนัก
30:51ดูถ้าสักคุณสู้ หิดแผนฟ้าด้วยมือได้จริง ๆ
30:55ท่านอองเสด็จมา สักคุณสู้ไม่กล้ามไม่ต้อนรัก
30:58กลัวก็แต่ จะขาดวิธีรีตอง ทำให้ไม่พอพระไทย
31:02กดเก้นให้หลิงโจ ค่ะได้รับการชีนะแล้ว
31:24คุณหนูใหญ่ พาคนมาแล้วขอรับ
31:26เศราชัยที่ส่งเรียกหา น่าจะเป็นนางผู้นี้ รีบถวายบังคมสิ
31:35ถ...ถวายบังคมเพคะ
31:38คนผู้นี้ คือพี่ชายเจ้าเลย
31:41ทุนท่านออง ใช่เพคะ
31:44รู้หรือไม่เขาอ้างชื่อของเจ้า หลอกลวงคนไปทั่ว
31:48มัมฉันไม่ทราบ
31:50เจ้าเคยใช้มันมีสักคุณสู้ ช่วยเขาหรือไม่
31:53มัมฉันไม่เคย มัมฉันไม่กล้า
31:56ไม่รู้ได้ซ้ำว่าเขาทำด้วยอะไรข้างนอก
31:59นั่งคนฉันตับ
32:01กล้าดียังไงมาแอบอ้างชื่อสกวนสู้
32:04ไม่เพียงทำให้เราเดือนร้อน แผมยังล่วงเกินท่านออง
32:07ลากไปบอยยี่สิบไม้ แล้วนำตัวไปขาย
32:10พอรับ คุณหนูใหญ่สู้
32:12จะกำลังคิดแทนข้าเลย
32:15ส sounded liters�니다
32:18คุณ สอยู่ขาย ลองธ nhânติษา
32:19คุณ30 ทุกหนูใหญ่หมายความว่าน
32:21นี่เป็นเรื่องในครอบครัว
32:23ข้าเข้ามาวุ่นไหว ทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ ting
32:25ไม่ให้เป็นน hashtags
32:29และเพื่อมอบคำตอบให้แก่ท่านอ่อง
32:31คุณหนูใหญ่หมายความว่าน
32:33นี่เป็นเรื่องในครอบครัว
32:36ข้าเข้ามาวุ่นวาย
32:37ทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่สินะ
32:41หากดูลาลลิงโจไม่เข้มงวน
32:43ก็ควรรับโทษสถานหนัก
32:45มากกว่าแค่เรื่องครอบครัว
32:47ด้วยอิง
32:51นี่คือทหารลักษาการเมือ
32:53ตอนที่ทรงเข้าออกเมือง
32:55เพราะว่าหลิงโจมีกฎเกนเฉพาะ ไม่มีเงินเท่ากับไม่เขารบ ไม่ให้เข้าเมือง
33:01แถมบอกว่ากฎของหลิงโจเขาเป็นผู้ชี้ขาด
33:04แต่เท้า ค่า ค่าเพียงแค่ ค่าน้อยมีความเพียง
33:13ส่วนผู้นี้อากเป็นคนขอสโกนสู้ กินแล้วไม่จ่ายเงิน ทำตัวเกี่ยกะร่อร้าน
33:20ส่วนเขา กินเสมียงหลวม และกลับเก็บสวยชาวบาทไม่ต่างกับทุจริษในหน้าที่
33:27ข้าเพื่องมาได้แค่ครึ่งวัน ก็ได้เปิดหูเปิดตาแล้ว
33:33หรือว่าที่แห่งนี้ ไม่ทำตามกฎไม่ต้าเซียน เพราะชาวบาทรู้จักแค่สกลสู้ ไม่รู้จักต้าเซียน
33:42ท่านอองต่อเกิดไปแล้ว
33:44takiej biased
33:47апone
33:48ทนان ooh
33:49accidentally
33:51על casos
33:52ไม่ดูไม่เห็นอะไร eş
33:54ขอบคุณ знаем
33:55โปรดท pega
33:56ขอบ tips
33:57FORKU
34:00หน้าที่ในหลิงโจ
34:02มีพวกวการจางต Jersey
34:04ถูกเหร invariยมัน
34:05พวกού Alert
34:07พวกดไหม
34:07ส่องคนนี้
34:11คนนี้ต้องถูกโบยยี่สิบไม้ คนหนึ่งต้องจ่ายค่าเสียหายสองเท่า
34:21ส่วนอีกคน สอบส่วนแล้วไล่ออก ยึดเงินที่ริษไทยชาวบ้าน
34:27ค่อยแห่ประจารณ์รอบเมือง ไม่ให้เป็นยิ่งอย่าง
34:33อนุยอบ
34:34สองปรีชายยิ่งแล้ว
34:41จนatility...บ้ârตแห่งนัด nay 종 Vanessa
34:42ท่านมองเดินทางมาเน็ดหนึ่ย เพื่องเสด็ตมากก็ดูแลคดีกับบมือลับบากยิ่งนัก
34:47ขอฉันท่านออง เศั้ứngไปพักที่จวนว่ากาลก่อน เพื่อใครความเมื่อยลา
34:51ไม่จะเป็น ข้ากับมันดิดสูก จะพักที่จวนสะคุดชู
34:56ฉันได้ผู้ทุคุยเรื่องจัดเก็บพาสีได้สันดุ
35:04aşa ท่านอองป Sergantat
35:06ช่างเป็นความชกดีของพวกม่ำชัน ม่ำชันจะให้คนเตรียมมือข้ามเพคะ
35:11ใช่ ใช่พระยะค่ะ
35:20ท่านเสนา หลังจากวันนั้น สำนักเคร้นสมุตยังไม่ทันให้จุโจมรอบสอง อองติ้งเปลย ก็ถึงหลิงเจาแล้ว
35:29ทรงสารบ่อเออลง ให้สองผู้เมียต้องรับขับสู้อย่างดี อย่าให้มีข้อพีรุษ หากการจ่ายพระสียอดหลัง
35:36ทําให้ปัญหาเริ่มหาสีผ่านไปได้ อย่าเสียเงินบ้าก็ไม่เป็นไร
35:42บอกให้พวกเขาเร็วเร็วหน่อย อย่าให้คนอยู่นานเกินไป เดี๋ยวเรื่องยุงยากจะตามมา
35:49ขอรับ
36:06จากไปคลานี้ ข้ามอบสมบัติ ให้เจ้าทั้งหมด หวังว่าคุณหนู จะรู้ซึ้งหัวใจข้า
36:23นี่คือหยกที่ข้าพกติดตัวแต่เด็ก ถ้าห่างต่อไปเจ้ามีภัยอันใด
36:27ให้เธอหยกนี้เป็นยวนผิ่งกัวกม คนในจวนยอมช่วยเหลือเต็มที่
36:35ข้าเป็นพวกลากมากดี ยอดสูงสัก
36:37ถูกเราหาไม่พอ ยังถูกขังอยู่นี่อีก
36:39นี่ เจ้าได้ไปแจ้งความเลย
36:41ข้าใช้เขาสื่อให้กระจัง รอด้ามาขอโทษข้า
36:44จะความว่าจะมีโอกาสเลย
36:47อิย...เย้LD
36:50น้ำใจของไม่นานไป ภูซะจานก็ค छอรับไว้
36:54หวันน่า! ข้าจะตั้งใจ
36:56เลือกของวาตาศพิเศษ
36:57เพื่อตอบพลัมน้ำใจของไม่นานไป
37:00ห้อไม่识อ!
37:02ยืม suggestion ค่านช่องสองชัก
37:04ยาย단สองледVER
37:06เจ้าข้าสองเรา สบตาก標김을รู้ใจแล้ว
37:09เพื่อข้าเข้าใจ
37:11เจ้าึ้า ช่าบบangi카�คน
37:13เฮ่าวันเท่านั้นของค่า ทร้อมเป็นประตูใจให้เจ้าเพียงพูดเหรียว
37:18ธีราหาวิธ cris เอาอะไรมาบอกว่ามันเง่อสมกัน
37:20หากแม่แต่เขายังไม่เหมาะกับค่า แล้วจะมีผู้ได้เหมาะกับค่าอีก
37:24เจ้า browsingเดียวซัก เจ้าค่า
37:28คร็ค่lationที่เหมาะเจ้าที่สุด
37:29นี่แรงหยับข้าย ไม่รู้จักเธอน้อมสิตรี
37:42หากถ้าขายไม่ออกจะแต่งข้ายเหรอ
37:43ข้าจะแต่งเจ้าเอง
37:45มันไม่นานไป ทุกนี้จะมาส่งข้าดึกมาก
37:59จิงข้าวใจมีด้อมสิตรี
38:05ให้เจ้ารักษาตัวให้ดี มันยากมากเลย
38:10ถึงกันข้าหัวหัวนี้วัน ปัญหามากว่าเงินจะอีก
38:17เจ้าชอบใจรันพุ่งเข้าชน ในใจไม่วางแผนเลยสิ่งนิด
38:21ต่อไป เจ้าจะรักษาหอวันเท่า
38:23ไม่ให้ถูกคนช่วยโอกาสเล่นงานได้ยังไงเล่า
38:27เดี๋ยวหายพ่าว้าหวัย ซวยนิ ชื่อว่า
38:39เออเปล่า
38:40ขอรับ
38:41เท่าแกไป
38:45สั่งการลงไป อีกสามวันหอเหวนเท่าจะเปิดกิจการ
38:49ถึงตอนนั้นจะมีโดนตรี ละครเวทฤ
38:52และมีนักแสดงที่ดีที่สุดของเวืองหลวง
38:54หา
38:55หาทําไมíre vrai นายของเจ้าเราไม่สนใจได้
38:58แต่จะไม่สนใจที่นี่ไม่ได้
39:00ในเมื่อรับปากไว้แล้วก็ต้องทำให้ดี
39:04เขาไม่เชื่อว่า ข้าจะรักษามันไว้ได้
39:06เงอะข้าจะทําให้เขาเห็นว่า
39:08ข้าไม่เพียงรักษาได้
39:10แต่ยังทําให้มันยิ่งใหญ่
39:13อลังการกว่าเดิม
39:15อีก Reform
39:16- ดูสิ หวังกำลังไปเลย ด้วย ด้วย ด้วย ด้วย
39:27- ด้วย ด้วย ด้วย ด้วย ด้วย
39:30- งามจริงๆ สวยมาก
39:33- รถงามมาก ใช่
39:35- อ่อน ถ้าดูได้ทวันเลย
39:38เทียบกับมึงหนูแล้ว
39:40ดิ้งด้านแห่งนี้ครึกครักแปลกตายิ่งกว่า
39:43- เป็นที่ที่พ่อข้าแม่ข้ามารวมตัวกัน
39:46- พฏธิกรรมการแต่งกายก็ต่างออกไป
39:49- การเดินมันทนวงนี้ เหมือนกำลังส่องกร่องสลับลาย
39:53- เห็นภาพหลังสี จะมองด้วยตามให้ทัน
39:57- อ๋อ ฉันเลือกได้เลย
40:01- สวมไว้สิ
40:04- หัวหญิน ไม่เหมาะสมกำมัง
40:06- หัวหญินอะไรกัน มีอะไรไม่หมอก
40:09ตอนนี้เจ้าคือผู้คมกัน ของคุณหนู
40:11จะแต่งมันขอทานไม่ได้
40:13พ่อใครสบ้าน ไม่ต้องเป้ pentruลอดก็ได้
40:16Merpr stim
40:18ขอบคุณใดท่าน
40:20merci เราจะทำอะไรต่อ
40:22แล้ว
40:31ลิ่งเจ้อคือคุณหนู
40:33มีของดีบางอย่างเธอมึงหลวงไม่มี
40:38ในเมื่อกมาแล้ว ก็ต้องมองให้เต็มอิ่มหน่อย
40:51เก็บสำหรับพวกนี้ออกไปให้หมด
40:53เปล่นเป็นกระเบื้องลายคราม
40:55เจ้าค่ะ
40:58ดอกไม้พวกนี้ก็ไม่คู่ควร
41:01เรียกท่านจัดดอกไม้มาแต่งใหม่
41:03เจ้าค่ะ
41:04เพื่อจะต้อนรับอ่อกติкахไปแล้ว คุณหนูเหนื่อยไม่น้อยเลย
41:08ถึงกับใช้กระเบื้องเคลือบที่ท่านหวงแหน
41:11เพียงแต่ไม่รู้ว่า
41:12อ๎ํานักรบท่านนี้จะรู้จักของดีไหม
41:15สิ่งสำคัญที่สุดคือces เพ่าจะ
41:17รับไม่ดีหรือไม่ตังหัก
41:18ท่านพ่อกำชับว่า
41:21อ๋อเพียงปอนเปรอroad เขาให้ดี
41:23ต้องพาสีหลิ่งโจกก็ไม่ใช่ปัญหา
41:26เพียงแต่ว่า เขารับมือไม่ง่ายเหมือนจังสื่อจือนะสิ
41:30อองติ้งประเย็นชาไรเมตตา ถึงกับกล้าเทียงชะชอดกับฝากบาท
41:35ไม่รู้ว่าคนอย่างเขาจะดึงเป็นพวกได้ยังไง
41:39เป็นมนุษย์ก็ยอบมีจุดอ่อน
41:42พวกบุรุษนะ ไม่หลงเงินก็โมวเมาสตรี
41:46เพียงแต่ตอนนี้ เรายังไม่รู้ว่าเขาชอบอะไร
41:50จะต้องลงแรงมากอีกหน่อย
41:53เจ้าระวังหน่อย งานเลี้ยงคืนนี้ อย่าให้ขาตกบกพร่อม เจ้าค่ะ
42:16สักคุณสู้แห่งหลิงโจ สมคำร่ำลือ
42:19แค่ห้องรับรองห้องเดียว วิจิตรการตา กว่าหอที่อันของข้าอีก
42:24หวังว่าท่านออง จะพักอย่างสบายใจ
42:27แต่ถ้าวิ เล่นตุกติกให้น้อยลง ข้าก็สบายใจแล้ว
42:33กระมองขาดเขา ไม่สาวว่าท่านออง หมายถึงสิ่งใด
42:39จางสื่อจือ ถูกคำร้ายเพราะเรื่องใด
42:46ที่สุดการตัว มีป่อยถึงสิ่งใด
42:48ที่สุดการตัวต้องการเจ้า มีป่อย
42:52ข้า ที่สุดก็บอกด้วย จากสุดที่จบสักความสุดที่น้อย
43:05สุดภัตว์ naughtถึงไม่สุดการะการเชียจ
Recommended
47:16
|
Up next
42:32
42:39
43:00
41:45
47:02
47:02
47:02
42:38
47:02
42:32
46:41
46:07
45:00
42:25
42:21
42:33
42:43
42:55
42:43
42:18
42:26