Category
📺
TVTranscript
00:00ตอนที่ห้า
00:10ท่านอีกแล้วเหรอ
00:12บังเอิญยิ่งนัก
00:14ไม่เพียงแต่บังเอิญ
00:16แต่เป็นเวนกรรมน้ำพา
00:18ทั้งสองเจอกันตลอดเยี่ยงนี้
00:20ดูเหมือนจะมีว่าสนาลึกลำนัก
00:24ใกล้ชาติย่อมแดง ใกล้มึกย่อมดำ
00:27ท่านมักไปมาหาสู่กับเขา
00:29ไม่กรวจับพูดพันคดีความเหรอ
00:31เขาก็หาใช่คนดีอะไร
00:33ชอบแอบฟังคนอื่นพูด
00:35ควงพัดร่อนไปมารวดร้ายไม่ซ้ำแบบ
00:37คิดว่าตัวเองเป็นน้องยุงรำแพ้นะง่ะ
00:39พริบๆๆ
00:41ข้าไปแอบฟังตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
00:43จะพูดเสียงดังลั่นใครไม่ได้ยิน
00:45ข้าว่าเนอะ
00:47เจ้าอย่าใส่ใจเลยว่า
00:49ยังไหร่ก็ไม่ใช่หิ่งเก้าแล้ว
00:51ขาดมาริยาเช่นเจ้าหน้าล่ะ
00:53ยังไงก็ไม่ต้องให้คนใจแคบเยอะหิ่งจอมปร้อมเช่นท่านมาตัดสินหรอก
00:57อีกอย่างนะ
00:59ค่าไม่ได้คิดให้ตนเอง
01:01แต่คิดแทนอฐานของเรา
01:03งานเร็วเป็นอาฐานของเราที่อ่อนวานเรียบร้อย
01:05เปรียมสติปัญญา
01:06งามพ��กันใกายใจเพียบพร้อมทุกอย่าง
01:08เหมพอ หับคุณชายรองสู่ยิ่งหนัก
01:10vem
01:13คุณนูมมิง มีใจให้คุณชายรองสู่หรือ
01:18ค่ามีใจให้เขารื่อยให้เกี่ยวก็ider
01:19cdj
01:20ถ้าขอแค่เพียงวันน่าเรา
01:23ย่าได้ท้องคลุ Voll
01:27ยิง
01:28ตอนนี้พวกเขutor troup
01:30clip
01:32ไม่ต้องหยุ่งเลย
01:35อยู่หังไว้ดีกว่า
01:37เห็นหน้าแล้วเป็นอับบมงคล
01:39แม่นาง นี่เรียกว่าปิดหูปิดตา ลบความจริงนะ
01:43เสนอหน้า
01:45ไม่ต้องเปลืองวาจากคนไรค่ะ
01:48ไปกันท่ะ
01:57กระมม ถวายมังควมสามารถ
02:00ค่าจะไม่พูดอ่อมขอม
02:02เรียกท่านมาวันนี้ ก็พอจะหาอะไรเรื่องสมรถพระชธาน
02:06ฝ่าบาท
02:08เรื่องนี้กระมม
02:14ท่านรู้หรือไม่ ท่านทำหนักโซ่คัง
02:16ไม่พอใจที่ท่านผัดผ่อน จริงนี้ออกราชโงการ
02:20หา โอ้ ตายแล้วฝ่าบาท
02:23ถ้ายเฮ้าไม่ทรงคิดแม่จารักษาพระพัก
02:26ถึงก็บีบให้แต่งเฉรอ
02:28แต่ค่าจะให้อีกหนึ่งทางเลือกกับท่าน
02:34ดูว่าเจ้าหม่าที่ค่าคัดให้บุตรีท่านเป็นอย่างไร
02:38จริงอันโหเชิญพิจรณา
02:44เริ่มคู่ครองของบุตรหลาน
02:46เดิมก็คือหน้าที่ท่านโดยตรง
02:48ท่านยะเล็กกันวนนึกเลย
02:50ไม่จะเป็นต้องคิดมาก
02:52หวังที่ตัวคนที่ไทยเฮ้าจะแจ้งกับที่ค่าเลือกให้
02:56จะเทียบกันได้ล่ะ
03:02ฝ่าบาท
03:04นี่มัน...
03:06นี่มัน...
03:08คอให้กระม่องใครคูลอร์ Learning นะพยนาค่า
03:10ไทยCómo มีรอชโงการแล้ว
03:12เป็นค่าเองที่หาทางฉลอเอาไว้
03:14แต่ฉลอได้เพียงชั่วคร่าว
03:16หาใช่ชั่วชีวิตไหม
03:18บางทียังไม่ฐานออกจากวัง
03:20รอชโงการก็คงถึงจวนแล้ว
03:22ทัย cess Oliver
03:23ฝ่า ég
03:24safestáveis
03:34swing
03:36หมิงทาน จูนจริงอันโห รับราชอง jungการ
03:41แล้วก็...
03:42ขอเรียนท่าน โกง โกง
03:44คุณฤษี หาได้อยู่ในจวนไม้
03:46อย่างไม่ส่งคนออกไปตามอีก
03:47ท่ายเหาวนั่นทรง เคร pathway คลัด นับราชองการ
03:51จะให้ชักช др Amzie ไม่ได้เด็กขиบ
03:53เออ เจ่าข้า..
03:55รีบไปโดนี้
03:56ขอรับ
03:57จริงอันโห
03:58อ้าหา
03:59ข้ามัวรังเลอันใดอีก
04:00ถ้าเขาไม่ได้อ่อยปากกับค่าเอง เขาเขาไม่อาจ
04:04แต่...แต่...แต่...แต่งไว้ยังค่า
04:11หรืออีติง
04:12พยาค่า
04:14รีบไปประกาศว่าจะอองการที่จวนจริงอันหง
04:16พยาค่า
04:23ทาก่อน วันนี้ทานเอา ไม่อยู่ในเจ้าวัน
04:28นั่นสิ
04:42ทุกคนต้องไปล่องเดือดให้หนังหลักหลัก
04:43ทางนี้แล้ว
04:45คุณชายร่องสู้จะมาทางนี้เลย
04:47นี่สิ่งเห็นมาก
04:49คุณชายร่องสู้
04:51โอ๊ะ
04:53คุณอูไป
04:55คุณอูมิง
04:57ก็ได้ค rejoink noch?
04:58ก็ได้ค่ะ
04:59คุณชายรงซูสอบได้ท่านหวาสมกับความสามารถ
05:02ขอสแน่งความยินดีด้วย
05:04ขอบคุณหนูมิง
05:05เขาพูดกับเจ้าด้วย
05:22คุณหนูมิงยังคงสอดใสดังเดิม
05:25ดูถ้าการถอนต่างงาน หาได้กระทบอันใด
05:28ขอบคุณท่านหญิงที่กล่าวชม
05:31ในว่าจะไปสดมนที่วัดมานเหมาะ 49 วันไม่ใช่เหรอ
05:35ยังไม่อยู่วันก็กลับมาแล้วล่ะ
05:38คุณชายรองซู แค่คนสำคัญ ขรวาเจ้าหญิง
05:48คุณชายจานก็อยู่เหรอ
05:50เข้ามารอเขานะซิ เขาเน่ะ เมาเรือ ร่องเรือไม่ได้
05:54ถ้ารู้แต่แรกแล้วว่า คุณชายรองซู ไม่ใช่คนธรรมดา
05:58ที่สอบได้อันดับสาม เป็นเรื่องไม่แปลกเลย
06:01อ๋อ ขอบคุณที่กล่าวชม
06:04อืม ใสัยจริง
06:07คุณหนูมิงแต่งองค์ทรงเครื่องสวยงามออกมาเที่ยว
06:10ดูเพราะว่า พึ่งถอนแต่งงานมา จึงรีบร้อนหาคู่ใหม่
06:15จะมากไปแล้วนะ ข้าช่างเหลืออดแล้ว
06:18มิงทานแต่งตัวงดงาม ก็เพียงแต่ไม่คิดมากเรื่องอดีต
06:24ส่วนเรื่องคู่ครอง เป็นคำสั่งบิดอนมานรา หาใช้เราจะเลือกได้เอง
06:29กว่าตาทั่วคแฟนตาเสียน ก็ไม่ใครมีสตรีได้ มีโชคดีดุท่านหญิง
06:34ได้ความแม่ตาจากไทยเขา และยังจะได้แต่งกับอองติ้งไป
06:39นำเป็นเอกบุรุษในใต้ล่ะ ได้ยินว่าในจวนเขาไร้สตรีสักคน
06:44ท่านหญิงแต่งเข้าไป จะได้ความรักพูดเดียว
06:47แม่แต่สวนดอกไม้ในจวนออง ที่ไม่ดอกโบตันลือนาม
06:51ก็คงมอบให้ท่านเชยชมพูดเดียว
06:54รู้กันหรือไม่ ยายโบตันในจวนอองติ้งไป จึงบาทสะพรังมิจิตนับ
07:00ไม่รู้สิ ข้าได้ยินมาว่า อองติ้งไปนะ ข้าสตรีในจวนจนหมดเส้น
07:11และฝังไว้ในสวน เอาเลือดเนื้อของพวกนาง หล่อเลี้ยงต้นโบตัน
07:15สวัญ
07:22จริงเหรอ
07:24Yale
07:27ท่านหยิงอย่าถือสา ก็แค่มิ่นๆของเรา ได้ยินมาจากที่ช่างบ้าน
07:32เอามาเล่าสู่กัน
07:48่อนเราจะร่วมสงเศร่ะสermoเกียต แสดง второй
07:53คงไม่เหมาะที่จะ อยู่ห้องเดียวกับท่าน
07:56เกลงว่า ความประมงคลของค่าจะไปกระทบ ชะตารักฟ้าประทานของท่านหญิงเข้า
08:06ไปดีกว่า
08:07มีราชองการ
08:09มิงฐานจวนจริงอันโห รับราชองการ
08:14นั่ง นั่งสิ คนอื่นก็นั่งกันหมด
08:28ที่ดาที่ 4 จวนจริงอันโห กายใจงดงาม ปัญญาสูงส่ง ฉะเหลียวฉะลาด
08:34ถึงไว้ปักปิ่น สมควรหาคู่ครอง
08:37จึง พระราชธานสมรถกับอ่องติ้งเปย เจียงซุวี่ แต่งตั้ง
08:42เป็นพระชายาอ่องติ้งเปย ให้เลือกวันมงคลและเตรียมพิธี
08:46เมื่อรับคำสั่งแล้วจงปฏิบัติตาม
08:51พระราชธานี่ใครนะ จะเอาไง
08:55ให้ ข้าเป็นอะไรนะ
08:57พระชายาอ่องติ้งเปย
08:59นี่เรียกว่า ถมน้ำลายรถฟ้า ย้อนใส่ตนเอง
09:05ย้อนจริงด้วย ย้อนหนักมาก
09:09กันงานทันที
09:11อาธรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
09:41ไทยเหาวก็เลยเขี้ยนชบับที่สองออกมา
09:43เพราะไทยเหาส่งส tutteว่า서�àngวา ฟ้าบา เรียกพ่อไปพบปรึ่งงาน อัพิเส fancy ศงรศ
09:48ดังนันชบัปที่สองนี้ 所以ไม่แจ่งลวงหน้า แต่ตรง ดิง มาถึงจวน เลย
09:53แล้ว แล้วที่ประกาศที่หอหวนAPP คืออะไร ชุ์พี่
09:56นับร relatogen ขาดมีปรรยาไว้พริบนี้
09:58ไม่ดีorsาว Justin
09:59ข้าดรักว่าวันนี้ธานเอิそれว Anderson
10:02และไทยเหรา ทรงเครorroย์ขะกันเกตร
10:04ถ Lancaster
10:04หากมีเพียงภัลยา رองอยู่ ш่วน
10:06จะประกา�CCได้อย่างไร
10:08คราคนุยแจ้งสักวันนี้ถานเอิ้นอยู่ที่ผ่อหวนเถา
10:13ให้กฝากาฝากาศสราย thờiอง
10:14ราชองการถามกลางแรงสายตาผู้คนเส้นเลย
10:18คราวนี้ก็เปรียมไม่ได้แล้ว
10:20ฮะ
10:21แม้จะวกวนก็ฟัง แต่ก็เรียกได้ว่าทุกฝ่ายสงใจ ไม่เป็นอะไรไปอีกล่ะ คงจะนิดหนึ่งจังการสวดมนสินะ
10:33ให้พักโอนเยอะเยอะ พอจะไม่รักกวนพวกเจ้าแล้ว พอไปล่ะ
10:40โอ้ย สวยแล้ว สวยแล้ว สวยแล้ว
10:46ถ้าพอพาสัวจริงๆ พูดอันในก็เป็นตามนั้น หางอองติ้งไปเป็นหนังเช่นข่าวลือ แล้ว...แล้วต่อไปเจ้าจะทำยังไง
10:54พี่พ่อคงคิดว่าตอนเอง ทำเรื่องดีๆ ที่ชลาดเหลือร้อน
10:57ไป นั่นสิ เป็นปุ๊ย...
10:59แต่เรื่องแต่งนั้นนี้ ยุงอยากยิ่งกว่าสกลเหล่งสิ
11:03ขาประเมิ Lehrerถ่าลูงต่ำไปแล้ว เป็นนักรฝที่ไม่ควรรู้ถูกเลย
11:08แย่ต้องเป็นอองติ constant ไปแล้ว
11:12นั่นไม่ใช่นักรฝปลาทึงอีกคนắp แค่คนเขาข้านเชื่อเริ่งหลวม
11:17ทั้งเมืองหรวงลือกันให้ทั่ว
11:19ในเมื่อแต่งกับอองติ Motion ไปได้ยายร recreation ให้กับพุษชายรองสูามิได้
11:23ข้าอุษร่าอธิษฐานต่อพระพุทท่องค์
11:27พวกเราไม่เคยเห็นหน้าอองติ้งเปล่อย หากได้เห็นจริง แล้วไม่ได้เป็นเช้นที่ร่ำลือกันล่ะ
11:41เจ้าไม่เห็นเหรอ ว่าเขาอวดดีเพียงได้ ในงานเลี้ยงตำหนักสร้างหยวน หากฆ่าแต่งเข้าไป ไม่น่าว่าวันนึงต้องดอนตัดหัวทิ้งเป็นหน้า
11:52โอ้นี่ก็ยังไม่แน่นะ แต่ที่สำคัญที่สุดคือ เขาเป็นนักรบป่าเทือน รูปรักของต้องดูไม่ได้นะเธอ
12:06งั้นก็หาข้อดีไม่ได้แล้วสิ
12:08ไม่ได้ ต้องถอนงานแต่งนี้ให้ได้
12:12ไม่ได้แล้วเหรอ
12:17ท่านพ่อ
12:18ท่านลุง
12:20นี่ นี่มาอะไรกัน
12:24ไม่ต้องประของแล้ว
12:26ท่านลุงคงหิวแย่แล้ว เชอนั่ง
12:28รีบชื่นทรงนอกนี้
12:31ก็แทงสะแรงเชียว
12:33พวกเจ้า
12:35ทานเอินมีใจก็ตันอยู่แน่
12:38แต่เจ้าเด็กคนเนี่ย คิดอุบายอันใดอีกล่ะ
12:41ก็เรื่องราชอองการสมรดด้วยสิ
12:43ท่านพ่อ
12:46พ่อ ราชอองการนี้เกินข้าดนะ
12:49อาฐานยังไม่เคยรู้จักอองติ้งไปเลยสึกนิด
12:52ในใจก็อดวันไม่ได้
12:54พ่อเขาใจดี
12:57เพราะต่อไปเจ้าจะต้องอยู่ร่วมกับอองติ้งไป
13:01หากได้รู้จักเขาไว้สักหน่อยก็นับเป็นเรื่องดี
13:05ใครอยากอยู่กับเขากัน ข้าเพียงอยากรู้เขารู้เราจะได้วางแผนหอนต่างงาน
13:12งั้น ท่านพ่อพอจะรู้เรื่องของอองติ้งไปหรือไหม
13:16คนรุ่นใหม่ในต้าเสียนเรานั้น ที่นำทับออกรบได้มิยูไม่กี่คล
13:22แต่อองติ้งเปย đằngแต่ยาวไหวก็นำทับสามพันร์นาย ต้านทับคนเพื่อนสามหมื่นนาย
13:29ครั้งนั้นในสนามรบ เลื่อดไหลดุดดังสายน้ำ สากศبร้นแดน
13:36หากส้ายรับตก อยู่ในมือของเขา
13:39เรื่องเลื่อดสสัสรร์นับว่ายังน้อยไป
13:42ทรมาณจนยับ ค่อยโย้นกลับไป
13:45จนข้าสึกจำกันไม่ได้
13:48เหตุการณ์ครั้งนั้น
13:49ทำให้ทายแดนเซอร์กับไปกว่าครึ่งปี
13:52ปีที่สามรัชศกเชิงขัง
13:55อองติ้งเปยนำสบบุทชายหวนหน้าคนเผือน
13:58แขวนไว้บนประตัวเมือง
14:00ตากแนดดูสามวัน
14:02จนกลายเป็นสบเหือดแห้ง
14:07ด้วยเหตุนี้ อองติ้งเปยนั้น
14:11นับเป็นยอดบุรุษโดยแท้
14:14หากได้เขามาเป็นเขย
14:17นับเป็นโชคของสกุลหมิงเรา
14:20และยิ่งไปกว่านั้น
14:23แม้จะเป็นแม่ทัพ
14:24แต่ก็ไม่ใช่ผู้หยาบกร้าน
14:26โรบรักร่อๆ
14:28ไม่แพ้บันดิทธิกขีมาแหร์เมื่อหวานเลย
14:31นี่ พันลุงพูดจริงเหรอ
14:35ยังไงเมื่อเทียบกับกริยาท่วงท่าของข้าเมื่อยาวไว
14:40ไม่เหลือน้อยจัง
14:46ก็เนื้อป่อยอยู่นิดหน่อย
14:49เข้าใจอ่ะ
14:51เข้าใจก็กินกันเธอ
14:54ดูทําตาดิ ดูทําตา
14:57เหมือนไม่เชื่อ
15:00อัฐาน เจ้าคิดดีแล้วเหรอ
15:03จะไปพบสักครั้ง
15:05หากเป็นดังคำเล่าลือ
15:07ผensch可愛เป็นรัชองการห้องเตเย
15:09但是 ยากเย็นเพียงใดก็ต้องยกเลิกให้ได้
15:11เฮ้ย อย่าเพิ่งเชื่อขามท่านลุงเลย
15:13แม่ท่านลุงจะเป็นแม่ทรัพ
15:15แต่เมื่อยยังหนุ่ม
15:17ก็คงมาได้เร็วร้ายเพียงนั้น
15:19อีกทั้งเขายังบอกว่าอ่องต Trick เนื้อ
15:23เนื้อกว่าเขาเล็กน้อย
15:27แม้ไม่ถึงข่างรูปงามไรเทียมทาน
15:29แต่กิริยาก็คงน่าเชื่อถื๋อย
15:32รูปโชม สำคัญก็จิง
15:34แต่นิสไส่นั้นสำคัญกว่า
15:37เขาว่ารูปเกอดจากจิตใจล่า according to your ชิง
15:39ว่าจาสอการกระทําความคิด
15:41ดูจากท้อยคำของเขายัมพอค่ะเดาได้
15:44แต่ในไข้ทอหาร คุ้มกันนั่นหนา
15:46นิสัยของท่านอองแข่งเกลาวเรี่ยวเกลาrak
15:48ครักโรเจ้าบุมบามเข้าไป อาจไม่เหมาะสม
15:53ไม่เข้ารังเสื้อก็ไม่ได้ลูกเสื้อ
15:55ขอเพียงได้พบหน้าเขา
15:57โดยไม่ให้รู้ตัวตนทีท้จริง
15:59ก็ยอมปลอดภัย
16:02จะพบเขา แต่ไม่ให้เขาล่วงรู้ตัวตน
16:07ความคิดดี
16:11เฮ้
16:12ค่ามีแผนแล้ว
16:14ไม่ต้องสงสัยเดี๋ยวรู้
16:18หยุดก่อน จะเป็นใคร
16:32พวกเรามาจากจนจริงอันหัว
16:37ได้รับคำสั่งจากท่านหัว
16:39เพื่อส่งของเย็นใครร้อน
16:40แกไม่ทับน้อยเสร็จนะ
16:42เข้าไปเถอะ
16:45ตามค่าเข้ามาเถอะ
16:49อีกเดี๋ยวเขาจะดังของไปให้เสร็จวิ
16:56จะรอค่าอยู่ข้างนอก
16:57หากเขาเห็นหน้าเจ้าเข้าจะเสียเรื่องกันมึง
16:59เจ้าตามในฐานผู้นี้ไปนำเจ้าใบบัว
17:14ไปให้ท่านออกในกระเจ้า
17:16เจ้าค่า
17:18ไปเถอะ
17:26ไม่รังมอบโจ๊กมาให้ข้าเถอะ
17:28ท่านอาจไม่สร้าง
17:31โจ๊กใบวนนี้ต้องแช่ในกล่องน้ำแข็งเพราะรักษาความเย็น
17:34กล่องน้ำแข็งของจนหัวเราทำขึ้นพิเศษ
17:36หากไม่รู้วิธีใช้แล้วทำผิดรสชาติจะเสียได้
17:40หากทรงเสร็จแล้วไม่นางรีบออกมาด้วย
17:42เดี๋ยวรับกวนท่านออกจะกลางนานทับ
17:44ขอบคุณที่ผ่อนปลนเจ้าค่ะ
17:46รูปดลางผู้นั้น นี่เหลือที่เรียกว่าสูงสง่า
18:00รูปดลางผู้นั้น นี่เหลือที่เรียกว่าสูงสง่า
18:14มันต้องเก็บแผนที่ซาย เราให้ค่าดูสักก่อน แล้วค่อยมาวางกดสึด
18:20รับ ค่าน้อยขอตัวก่อน
18:24ที่แท้เข้าใจผิดไป
18:28ชุกดี ชุกดีที่ไม่ใช่เขา
18:52รูปร่างสูงปลง สง่าผ่าเผย
18:56ตัวสูงกว่าคนชายรองสู้อีก
19:00หาใช้ชายหยับกล้านบึกบืนไหม
19:04ท่านออง ไม่ทับน้อยสัน มีคำสั่งให้บ่า
19:12นำโจคใบบัว มาส่งท่านออง
19:14บอกว่า ช่วยใครร้อนดีนะ
19:18บอกว่า ช่วยใครร้อนดีนะ
19:20วางไว้เธอ
19:22บอกว่า ช่วยใครร้อนดี
19:24ช่วยใครร้อนดี
19:26บอกว่า ช่วยใคร coffด
19:28แต่ร้อนดี
19:34อะไรกับนั้น cuk Lil
19:46โจคใบบวนนี้ ควรดื่มตอนยังเย็นเจ้าค่ะ ถึงเจ้าระชาติดีที่สุด
20:06มีโรงเท้าใหม่แท้ๆ แต่เข้าฝ้าฝ่าบาทกับไม่ใส่ใจมารยาต
20:11ต่อให้ไม่ใช่คนหยับกล้าด ก็คงเป็นคนหิ่งพระหยอง
20:18ฝ่ามือด้านสาด ใบนิ้วกระดัง แต่มือได้สัดส่วน งามตายิ่ง
20:25นิ้วเรียวยาว ข้อนิ้วชัดเจน ช่างหน้ามองนัก
20:30คิ้วคมตาประกาย ดังดงริมไปปากบ้าง
20:34รูปชมนี้เทียบกับคุณชายรองซูแล้ว หาได้ด้วยกว่าไม่
20:38และยึงเป็นกว่านั้น กลับแฟงไว้ด้วยความยืกเงินสูงสัด
20:43เดี๋ยวก่อน ใบหน้านี้ เคยพบที่ใดกันนะ
20:53แห่นได้จังเป็นท่านแล้ว
20:55มองพอดีอย่าง
20:56ใหญ่ท่านมาอยู่ที่นี่แล้ว
21:00ท่านออง มีขาจากวัง
21:02ถังอ่อง
21:06พูดมา
21:07บทความของท่านออง เย้ Wegатаการฝึกทัพ Eric
21:09ผ่านบาตสนพระไทยนัก
21:10สังให้คมอาลักษ์ Nana
21:11คุณออกคัดเลือก
21:23ทำตามพระประสมข młอโต
21:27ยังไม่ออกมาอีก ดูว่าท่านอองจะรังการนาง ดูว่าจะ...
21:35คุณหนูไป ดูเราเข้าไปดูดีหรือไม่
21:40ไม่ต้อง อาธานทำสิ่งได้รอบขอบเสมอ เรื่องใหญ่เช็นนี้ยอมไม่พลาดเป็นแน่
21:48อีกอย่าง นางเป็นพระชาญาที่ฝับบาทแต่งตั้ง แม้ท่านอองจะดูด้านป้านได้ ยอมไม่กล้าลวงเกิดนาง
21:55แต่ว่าหังนานเกินไปจริงๆ เรารออีกแค่หนึ่งถ้วยน้ำชาพอ ถ้าหังอาธานไม่ออกมาพวกเราค่อยบุกเข้าไป
22:02ท่าน...ท่านคืออองติ้งไปเหรอ?
22:05หรือจะให้ เป็นโจนผู้ร้ายล่ะ
22:08แล้ววันนั้นในจวนเริ่งกัวกอง ไม่ใช่การละขมอย
22:12เงินหลวงเหล่านั้น เป็นเบียดอาธานที่เหลียงฉีเวลย์ยักยอก
22:18แล้วที่วัดม่านหมอ?
22:25หวังทางเข้าเหมืองหลวง เพราะไม่อยากให้ค่า สืบเรื่องเบียดอาธาน
22:29อย่ามีข้อข้องใจอีกหรือไม่?
22:34ขอค่าคิดก่อนนะ
22:37นั่นเธอ
22:46ไม่ใช่สิ อย่าฉันจึงขอค่าแต่งละ
22:50ขอพระพุทธองค์ประทานพร ให้ค่าน้อยจะคุ้บพรองหนังฝัน
22:54รูปร่างหน้าตาต้องหลอก
22:56ถ้ารูปโชมสมไปชายชาตัว
22:58ถึงจะเหมาะสมคู่ควรกับค่าน้อย
23:00ขอสูงเกินเจ็ดชื่อ
23:02เหมาะสมที่สุด
23:04มีดามานดาล่วงลับ
23:06ส่วนแม่สามี ต้องเป็นคนดี
23:08ไม่สร้างกับเกนร้ายวัน
23:09ยัดยาตก็อยู่เรียบง่าย
23:11ปกติแล้ว นอกจากสหายสนิทไม่กี่คน
23:14ทุกคนก็ไม่ได้คบหาใครอีก
23:17และถ้ามีคนรักในวัยเด็ก
23:19หรือญ่าที่น้องหิงที่รักABcake
23:21เช่นนี้แอavoir
23:23publisher Verifica the usurer
23:26ไม่มี
23:28สอบชุณไว้ได้ระดับหนึ่ง
23:29ถ้าสอบได้ระดับหนึ่ง
23:31จะได้กินโจกรังนกตลอดเวลา
23:32กินโจกรังนกทุกวันก็หาใช้ปัญหา
23:35รบพัน เคลื้อประดับที่นิยม
23:37ก็มีเพราะไม่ขาดตก
23:39เช่นนั้นแล้ว ยังมีสิ่งได้ขัดค้องอีก
23:46ข้ารางกายแข็งแรง หาได้อ้วนเนื้อผลด
23:50หากมีอันตราย ข้ายอมปกป้องเจ้าได้
23:53อาวุธคู่กายคือกรบี
23:54รูปรากสง่างน้ำ
23:56ยามฮูหยินดีดชิ้น ข้าน้อยจะได้ล่างฉินไปด้วย
23:59ไม่ใช่สิ ใยท่อยคำเหล่านี้จึงคุณหูยิ่งนะ
24:04ท่านรู้เงินขายการเลือกficู่ของค่าดีอย่างไร
24:07ในเมื่อทุกเงินขายเจ้า ข้าหลวงมีครบท่วง
24:10ย่ายจะแต่งกับอูตย์มาไม่ได้
24:11เมื่อรู่รุ่นเชื่อนอองติ้งไป เฦหยี่พ่อมดาบDD แล้วหิด
24:15โอนสามารณ์อย่างเราแม้แต่จำฝันยังไม่ได้
24:18ขอลceksยับเขาไห้
24:20ซำญิงบอกว่า ใต้ต้นเบอตันใจวดข้า
24:22ฝังสบหญิงสาวที่ถูกธรมาลจนตาย
24:26งั้นคำเล่าลือเหล่านั้น
24:30เป็นจริงหรือไม่
24:35ข้า ๆ แต่พูดที่สำควรตาย
24:46แม้ท่านจะตรงตามเงินไขทุกข้อ
24:49ก็ไม่ได้แปลว่า ค่าต้องแต่งกับท่าน
24:53ชีวิธก็คงต้องมีแต่ความ forgiven
24:57บ้านไม่สงบหนา
25:00แล้วในเมืองหลวงนี้จะปรธนา
25:03แต่งกับผู้ได opportunities
25:12ไม่ต้องกันเถอะ merely
25:15prostuสงบในนерг Phone
25:17ทLes Large
25:19hemisphere
25:21ฟ้าบาท เขาจะต้องให้เจ้าแต่งกับผู้อื่นจนได้
25:30มีเพียงเป็นพระชายาอองติ้งไป
25:33จึงจะเป็นทางเลือกที่ดีกับจิ้งอันโหและสกุลมิ้ง
25:36เรื่องราวชัดเจนถึงเพียงนี้
25:40ค่าขอไม่ต้องอธิบายแล้วเนอะ
25:42ท่านอองหมายความว่าเราทั้งสองคนแต่งกันตามพันธะ
25:53ไม่ต้องมีรักยาหวานชื่น
25:56ขอแค่ต่างฝ่ายต่างก็ได้ประโยชน์ร่วมกัน
26:04เจ้าจะคิดเช่นนั้นก็ได้
26:07ก็ได้
26:14อัฐาน
26:15มีที่สุดท่านเจ้าออกมาแล้ว
26:18นี่ เป็นไงบ้าง เป็นไงบ้างฮะ
26:20นี่ เล่าสิ
26:22เธอเอ้ย
26:23เธอเอ้ย พูดหน่อยสิ
26:25ได้เจอหรืออย่าง
26:27ก็เรื่องอะไรขึ้น
26:29ยายจังนิ่งไปแล้ว
26:32ท่านออง
26:34องค์อาจหน้าเกลงขัง
26:36เหล่า
26:37รูปชมล唄
26:39หรือ
26:41เหลือว่าจะได้กว่มาท่านลุงอีก
26:43ดูสายตาท่านลุงสิ
26:45ตอนนี้เป็นชาที shrimp shouldn't wanna pir е
26:48ใครบอก เกิน
26:50มิ้นมิ้น
26:51เจ้าคeyได้ยิน บทความดระฝึกธับรึไม่
26:54บทความอะไร
26:55ในงานชมนุมกวีปีก่อน
26:57ค Cambium ค่อยogene สองคนพูดถึงเรื่องนี้
26:59แมะข้ารู้ каналซึกน้อยหน navigation
27:00แต่ฟังจากท้อยคำ ก็เห็นว่าบทความนั้นมีตากะลุ่มลึก
27:04บรรยายเรียบง่าย ถ้าว่าแหลมคมยิ่ง
27:06ครั้งไปเยือนจวนของเจ้า ท่านน้าก็เอ่ยถึงเช่นกัน
27:09ว่าคำในนั้นมีสาระ มีใช้คลงปาก
27:14อย่างนั้นเหรอ?
27:15ยายข้าจับไม่ได้เลย
27:17แล้วเกี่ยวอะไรกับต่องติ้งไปล่ะ?
27:20มีสิ่งนึงที่เขาพูดถูก
27:22ด้วยสติปัญญาของเขา ชื่อเสียงถานะ
27:28ย่มเกื้อหนุนสกุลมิงได้มาก
27:31แล้วเจ้าจะ ถอนแต่งงานหรือไม่?
27:35วันนี้มีเรื่องให้ตกใจมากมายนะ
27:38ข้าขอไปใคร้ครวนก่อน
27:40เชิญจ้า ๆ จะเร็งเข้ามา ๆ เชิญจ้า
27:45เชิญจ้า ๆ รับปีทุกคน
27:48เชิญจ้า เชิญ
27:50ท่านออง นี่คือของที่จะนำไปถวายวัดม่านเหมาะวันพรุ่งนี้
28:04เชิญท่านอองตรวจดูขอรับ
28:06ท่านออง นี่คือบัญชีเดือนก่อนของร้านชั่วจิน
28:20นี่นั่นลงปากผ้า เอ่อ เอ่อ เอ่อ งั้นบ่าวขอตัวนะขอรับ
28:28ไม่พูดด้วยสักคำ
28:32ท่านออง ของว่างยามดึกขอรับ
28:37อ้าฟู ถากแล้วค่ะ
28:39มีสิ่งได้จะพูดก็พูดเถอะ
28:41งั้นบ่าวขอพูดตรงตรงนะ ได้ยินว่าห้องเตประทานสมรบให้ท่านกับคุณหนูและจวนจริงอันโหเหลือ
28:49บาวเห็นว่าสมรถพระรัชธานคราวนี้นักว่าดีแท้
28:54ดีหรอ ดียังไงล่ะ
28:56ท่านออง หลายปีมันนี้ท่านเหลียวแล แต่สึกสงครามทั้งปีไม่สนใจเหล่ากุณสตรีในมึงหลวงเลย
29:02แต่บาวรู้ว่าคุณหนูเล็กสกุลมิงนั้นโดดเด่นยิ่งนัก ในบันดาหญิงสาวสกุลสูงสักรูปโชมชาติกำเนิดไม่ต้องเอยถึง
29:09หรือแม่แต่ความสามารถก็นาพยอดเยี่ยมนัก เชี่ยวชานสาดทั้งสี่ ดอยเฉพาะการบันเลงชิ้น
29:17เรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในเมืองหลวง ไม่มีใครเทียบได้
29:22เอ่อ ยิ่งไปกว่านั้นก็คือ คุณหนูเล็กสกุลมิงออนโยนเรียบร้อยจิตใจงดงาม ประพืชดีมีเม่ตา
29:30เอาคันออกที่สำลักเลยเหลือ
29:34นางเหลือ มีเม่ตา
29:39อออ...ออ... หลานชั่วจิงเพิ่งเปิดได้มีกี่ปี
29:43เนื้อแดงก็เกิดสงครับกรงคังยังคิดยักยอก Kendall자� Champion เบียตหารปกปิด เบื้องบน
29:48ตอนท่านสงขาวมาให้โจญอองเตรียมเบียตหารเอาไว้
29:52แกพอรวบรวมทั้งหมดแล้วถ้าสามงวดก็ต้องใช้เงินน้ำแสนตำรึง
29:57ร้านค้าโจญอ๋งเดิมก็ขาดทุนอยู่แล้ว
30:00เงินมหาสารเพียงนี้จะหาได้จากที่ไหนได้ทัน
30:03ถึงขายร้านขายล่ายน่ะ ก็ยังต้องใช้เวลานานอยู่เนี่ย
30:08โชคดีนัก คุณหนูมิงแวะเวียนมาบ่อย
30:11ใช้จ่ายเงินไม่ใช่น้อย
30:14เออ...
30:16ถึงแม่นางจะไม่เอ่ยชัด
30:17แต่บาวรู้อยู่แกะใจดีว่า
30:19นางหาเหตุมาบริحาคเบียทหาร
30:22เป็นเพราะคุณหนูมิง คุณหนูสกุญใหญ่ใหญ่ นมืงหลวง
30:27จึงพากันแห่มา ถึงช่วยคี่คลายปัญหาของท่านอองได้
30:31ถ้าเช่นนี้ ชาชนะที่ตรงโจ นานก็มีสวน
30:37เป็นคนด้านที่ยิ่งใหญ่เลย ที่เดียวเชียว
30:38เพราะจะทางสมรถนับว่าประเสริษนักท่านอองกับชายา เป็นดังคู่บุเพศสนิวาต
30:44เป้าก็คิดไว้แล้ว เจ้าขอใช้ชื่อเสียงของร้านชั่วจิน มองเครื่องประดับแก่ชายา
30:50ชายาของเราต้องเป็นเจ้าสาวที่งามสงาดที่สดในมืงหลวง
31:03ท่านพ่อ
31:09ท่านพ่อทำงานจังดึกทุกคืน ลำบ่างยิ่งนัก
31:13ลูกจึงทําต้องถูกเขียวใส่ไปเห้อ ช่วยดับร้อนใครเนื่อย
31:18นักเธอ
31:30ดึกปาดนี้เรื่องไม่นอนอีกเหลือ
31:36พอคิดถึงเรื่องสมรถ ลูกก็ยากจะข่มต้านอน
31:43ไม่ใครนึกเลยว่า ถ้าออกจวนหัวแล้ว จะเป็นเช่นไร
31:51ลิ่งไม่รู้ว่า เมื่อเข้าสะกุลอื่น ชีวิตจะเป็นอย่างไรบ้าง
31:58ทานเออ แม้พ่อจะไม่ละเอียดอ่อน แต่ก็รู้ว่าเจ้ากรุ่มใจเรื่องการสมรถครั้งนี้อยู่
32:12หวางใจเธอ อองติ้งไปเป็นคนดีจริงๆ
32:14คำที่ท่านพูดถึงอองติ้งไป มีเพียงคำว่าคนดีเหรอ
32:18หวางใจเธอ อองติ้งไปเป็นคนดีจริงๆ
32:26คำที่ท่านพูดถึงอองติ้งไป มีเพียงคำว่าคนดีเหรอ
32:34อ๋อ อ๋อ เจ้าก็ไม่รู้สินะ สมัยห้องเต่องกรในดูดูเวลาสัตว์ปีหนึ่ง
32:47ฝาบาทจะเป็นเพียงรัจจะทายาติ ได้ถูกรวกนักค่าล้อมสังหารอยู่ในป่า
32:52เป็นเพียงอองติ้งไปบูเข้าสู่วง ล้อมนักค่าเพียงละพัง
32:56ถึงบาทเก็บสาหัน แล้วก็ปกป้องฝาบาทไว้ได้
32:59ไม่แปลกที่ฝาบาทจะไว้ใจเขายิ่งนะ
33:04ใช่แล้ว คดีเบี้ยววัดทัพชายแดนเกิดซึบเนื่องมาช้านาน
33:10เมื่อสองปีก่อนอดีตร้องเจ้ากรมครัง ทุจลิตจนกระทบแนวหน้าของทัพเดือ
33:16พอท่านอองรอจากสนามรบ สิ่งแรกที่ทำตอนที่กลับมาถึงก็คือ
33:21บุกจวนร้องเจ้ากรมผู้นั้น ตัดหัวเข้ามาชดชัย
33:26เรียกคืนความเป็นธรรมให้กับเราฐานในก่องทัพ
33:33นับเป็นบุรุธเปรียมคุณธรรม
33:36ซึกต้องโจมือปีก่อน เลือดอาพเผ่นดิน สหากสบนับไม่ทวน
33:41คิดเช่นนี้แล้วก็สมควรที่กลับมาซืบเรื่องนี้ถึงเหมืองหลวง
33:46แต่ท่านพ่อเดิมทีลูกต้องแต่งกับสุคุณเหลี่ยง
33:56บัตรนี้ท่านพ่อรับแลชอองค์การสมรถแล้ว
34:00ไม่ใช่เป็นการแสดงจุดยืนเหรอ
34:03แล้วพ่อบุญธรรมจะไม่พอใจหรือไม่
34:08ก็คนที่เขาเลือกมันใช้ไม่ได้เอง แล้วยายค่าอย่าต้องทำให้เขาพอใจด้วยหรอ
34:20ท่านพ่อคิดดีแล้วเหรอ ว่ารูกสามารถฝากชีวิต
34:25และสะกุณมิงกับอองติ้งเปิ่ยได้
34:29ท่านเออ จำไว้นะ
34:33ถ้าคุณมิงมีพ่อดูแล
34:36ไม่จำเป็นต้องเอาชีวิตบุตรสาวสุดรักมันแรก
34:40ทั้งเจ้าและชูชู
34:42เพียงเลือกใช้ที่ตนรักกับพ่อ
34:45ไม่ต้องกังวลสิ่งอื่น
34:48ท่านพ่อ
34:50แล้วเรื่อง สมรถนี้ของเจ้า
34:53แม้จะเป็นราชอองค์การ
34:55ว่า แต่พ่อคิดใครครวนรอบครอบแล้ว
35:00ลองมองให้ทั่วตาเสียน
35:03นอกจากภองเต้ หากอองติ้งเปิ่ยังปกป้องไม่ได้
35:06ย้อมไม่มีใครในใต้หลาทําได้อีก
35:09หากเจ้าได้เขาจวนอองติ้งเปิ่ย
35:12พ่อย้อมว้างใจได้
35:16หือ?
35:40เข้าไม่เข้าใจเลยจริงๆ
35:42ในฝาบาจจริงประทานสมรถนี้
35:43จึงอันโหกครองอย่างสีลูก เจ้าเองก็เป็นแม่ทัพติ้งไป
35:46อำหน้าฐานมากเพียงนี้ฝาบาจ
35:48ไม่คิดระแวงบ้างเหรอ?
35:50เจ้าไปคิดแทนฝาบาจทำไม
35:54แล้วเจ้าล่ะ พร้อมจะยินยอม
35:57ในสำรดนี้หรือไม่?
35:59ไม่ใช่เจ้าที่พูดเหรอ
36:01หากข้าไปขอเองก็ยอมได้
36:04นี่... นั่นก็แค่คำล้อเล่นนะ
36:08ข้าเพียงเห็นว่า
36:10หากเจ้าไม่ได้ตั้งใจจริง
36:25พากให้ نางเสียเวลาเลย
36:27หากคำพูดของค่าทำให้เจ้าคิดบูมบาม
36:31sizing เก้าก็เป็นความผิดของค่าเอง
36:34เจ้าไม่อยากแต่งค่าก็ต้องไม่อยากเลย
36:37speaker this
36:38ในสกุลขุนนางเกิดมาสูงสัก
36:40แต่ร้ายอิสระเซรี
36:42ชื่อเสียงล้วนขึ้นอยู่กับสกุล
36:48ไม่ว่าค่าจะจริงใจ
36:50หรือเพื่อการเมือง
36:52เมื่อนนางเป็นพระชายาค่า
36:54ค่ายอมขารบนาง
36:56ปกป้องนางชั่วชีวิต
37:03ท่านมา
37:05ในใจของลูก
37:07ยังมีความสับสน
37:09แม้เป็นราชองการ
37:11ลูกก็ไม่ได้พร้อมใจ
37:13แต่ก่อนลูกคิดว่า
37:15บุรุษผู้กล้าในสนามรบ
37:17รวนห้าหารดุดท่านพ่อ
37:19อยากระด้างดุดดัน
37:21ถ้าว่าพอลูกได้พบหน้าอองติ้งไป
37:25ก็พบว่าเขา
37:27รูปงามหล่อเหล้า
37:29องค์อาจผ่าเผย
37:31ไม่เหมือนกับคำเล่าเหลือ
37:35บัดนี้ดูแล้ว
37:37อองติ้งไป
37:39ไม่ว่าจะเป็น
37:41ชาติกำหนัด
37:43หรือรูปโชมสติปัญญา
37:45ร้วนตรงจริต
37:47กับคู่ครองที่ลูกประทนาอยู่
37:49ทุกประการ
37:51เดิมทีลูกเข้าใจว่า
37:53เขามีชื่อเสียงอืดเฉา
37:55คงเป็นบรุษลืดเย็น
37:57โหดร้ายร้ายคุณธรรม
37:59แต่เมื่อครู่
38:01ได้ฟังความในใจจจริงของท่านพ่อ
38:03ก็คลายความกังวลในใจของลูก
38:05ท่านพ่อย่อมตึกรองถี่ท่วน
38:07เพื่อลูกอยู่แล้ว
38:09หากเป็นดังคำท่านพ่อ
38:11อองติ้งไป
38:13คงเป็นบรุษ
38:15ที่ลูกฝาก
38:17ชีวิตไว้ได้
38:19เพียงแต่
38:21ลูกยังรู้เรื่อง
38:23ของเขาน้อยนัก
38:25เรื่องของเขาน้อยนัก
38:27หากได้อยู่ด้วยกันแล้วจริงๆ
38:29จะเป็น
38:31เช่นคำของท่านพ่อหรือไหม
38:33ที่ว่าเป็นคนดีมีคุณธรรม
38:39ดังนั้นในใจของลูก
38:41เลยมีความลังเลอยู่
38:43ไม่รู้ว่าควรแต่งหรือไหม
38:45หรือไหม
38:47หากท่านแม่ได้ยิน
38:49เสียงในใจของอาฐานแล้ว
38:51ช่วยบอกให้อาฐานรู้ที่
38:55ว่าท่านแม่
38:57เห็นด้วยกับการต่างงานนี้
38:59หรือไหม
39:11ท่านแม่ไม่ยอมตอบ
39:13อาฐานจะถือว่าท่านแม่
39:15พอใจอย่างยิ่ง
39:17กับงานสมรดครั้งนี้
39:21หากอาฐานแต่งงานแล้ว
39:23เรื่องงานแต่งของพี่สาม
39:25ก็คงถúcพูดถึง
39:27เมื่อค่ากับพี่สาม
39:28ออกเรื่อนไป
39:30ในจวนโหที่ยิ่งใหญ่וא�
39:33ก็จะไหร้คนคอยปนิบัติ
39:37อยู่ข้างกลายprü่นท่านพ่อ
39:40ท่านพ่อกลับมาครั้งนี้
39:42ในใจอาฐาน ยิ่นดียิ่งนัก
39:47อาฐานยังอยากจะ อยู่กับท่านพ่อให้มากกว่านี้
39:53แต่...
39:56ไม่ได้พบกันหลายปี
39:59อาฐานมักรู้สึกว่า มีช่องว่างระหว่างเรา
40:05ที่ยากจะลบเปลื้อน
40:07แต่ท่านแม่ปลดวางใจ วันน่าอาฐานจะกลับมาเยี่ยมจนหัวบ่อยๆ
40:13เพื่ออยู่กับท่านพ่อ และท่านแม่ด้วย
40:37สิ่งนั้น...
40:55และพวกมันอยู่กับกัน
41:01หยุดก่อน ตาเจ้าอยู่บนหัวหรือไร มองไม่เห็นค่าหรือไง
41:15เบ่าคารวะคุณหนูสาม
41:18เมื่อวันค่าสั่งว่าอยากดื่มนมพะ คนในห้องครวบอกว่าไม่มี ยายเช้านี้ถึงมีไปส่งเรื่อนวารีชายล่ะ
41:25ตอนเยี่ยนคุณหนูสาม ห้องครัวไม่ได้ซื้อนมพะสนมารายวันแล้ว นมพะที่กลงส์द
41:47ร Breathe cuz when she used various kinds of sjion was only one of the credentials
41:50Kunin Zeki rises to complete a second
41:52ท่านอ้อง เป็นเชื้อพระวง การกินอยู่จริงต้องให้สงกับเกียร์หาใช้เรื่องหิต
41:57เบาต้องขอตัวก่อน น้มแพ้นี้หากปล่อยไว้นานก็จะไม่สด
42:09ขอเชิญคุณหูสาม ล้างมือก่อนมืออาหารเจ้าค่ะ
42:22ท่านอ้อง ล้างมือ แห่งกันดีกว่าท่านก็จะไม่สด
42:28ท่านอ้อง อาหารเจ้า สงสดิ