EP.14กระวานน้อยแรกรัก พากย์ไทย ตอนที่ 14

dayrykid

Transcript

00:00ได้ยินว่า ไทยเขา กำลังเลือกส demie

00:03ให้มาเป็นชายารองของเจ้า

00:06เจ้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร

00:08เพราะหลายวันก่อนห้องเฮ Alab

00:09เรียกอาวีไปคุยเรื่องนี้ที่ตำหนัก

00:12อย่าให้อัวีแจ้งต่อเจ้า

00:14ให้เจ้าเตรียมตัวไว้

00:17เจ้าจะรับมือเรื่องนี้อยуж говорят

00:20ไทยเขาคิดสิ่งได้เห็นไอน Bris pes

00:22ถ้า Hannah อางว่าเพื่อศรึษกุณให้จวรหอง เจ้า ยมยากจับปฏิเศษ

00:27ข้าจับปฏิเศษ ต้องมีเหตุผลล่ะ

00:30เจ้ากับบตบหน้าความหวังดีของไทยเขา จะกลายเป็นความผิดของเจ้าเส้อเอง

00:34LEWque

00:36ศัธิษ Across М露วดเพื่อจวรหอง เพื่อ เพนดิน เพื่อราษฐานในใต้ล่า ข้าผิดอันใด

00:42ท่านออง ชั่งวทิตตนนัก ทำเพื่อบ้านเมืองเสียสลับเพื่อราศดร

00:47แต่กลับร้ายทายาติผู้สืบสกุล หากไม่แร่งสืบสกุล

00:51แล้วใครเล่าจะมาเป็นกำลังผ่านดิ้น ดังเช่นพระองค์อีก

01:00พระชายารู้แล้วสินะ ข้าไม่เป็นไรนะ

01:12นี่เป็นยาที่ท่านใช้เป็นประจำ ได้ผลดีนะ

01:17แผลภายนอกเช่นเนี้ย ข้าดว่าอีกไม่นาน ก็หายดีแล้ว

01:22ถึงตอนนั้น ท่านก็จะได้หันไปใส่ใจเรื่องสืบสายให้ราชวงต่อ

01:30อ๋อ พระชายาเช่งใส่ใจยิ่งนะ ยังรู้ว่าท่านอองมักชายานี้

01:38คนที่ใส่ใจถึงเพียงนั้นหาใช้ค่าไม่ ข้าจะไปรู้ได้อย่างไรว่าท่านอองมักจะใช้สิ่งใด

01:53สิ่งของเล็กน้อย แต่น้ำใจยิ่งใหญ่ ท่านอองอย่าให้น้ำใจนี้เสียเปล่านะเพคะ

02:08พระชายารู้ว่าท่านมาเจ็บนางก็ร้อนใจนักเลยประเยี่ยมทันที

02:14ความรักของสามมีพันยา ชั้ง... ชั้งลึกสิ้งจริง ๆ

02:19ช่อย ๆ ๆ ๆ ใช่แล้ว

02:21ได้ยินว่าไทยเขาจะหาชายารองให้ท่าน ข้าเองก็มีใจคิดเช่นนั้น

02:26แน่ ๆ ท่านก็พักรักษาตัวอยู่ในเจวนช่วงนี้ ข้าขอรับหน้าที่เลือกยิงสาวที่เห occasion ผู้สมคู่ควร

02:52ค่าจะเลือกหญิงสาวจากสกุลดี รูปงามเรียบร้อย

02:55หรือแจะชาติกำเนิด ก็ย่มต้องเหนือกว่าค่าด้วย

02:59แต่สะทีที่ดีถึงเพียงนั้น ต้องมาเป็นแค่ชายารองก็ออกจะน่าเสียดายอยู่

03:03แต่หากให้นางให้กำเนิด我說้าให้ท่านได้

03:05ค่อย 다니กขึ้นมาเป็นพระชายาก็หาใช้เรื่องแปล

03:12เจ้าหมายความว่ายังไงล่ะ

03:22แล้วบาทเพลสท่านอองล่า ต้องกินยากกี่วัน ถึงจะอาบน้ำได้นะ

03:30เอ้า ผิดที่ผิดทางอีก

03:36ท่านอองพักผลให้ดีเถิด ค่าต้องขอตัวกลับก่อน ว่าจะมาเยี่ยมใหม่

03:42คุณชายรองซูช้าก่อน ย่าส่งถึงแล้ว ค่าตั้งหากที่ควรไป

03:48เดี๋ยวพระชายา

03:50ลู้ชอมลูกมี ย่ามody แล้วไม่เยี่ย พระชายาbeh interviews

03:56หรือหลวงเกิดอะไรน้ำหรือไหม

04:01ข้าบินโดนโล่โทษแทนนังมา แต่เป็นเรื่องเกินอะไรน้ำ

04:06เรื่องบัง...... ไม่รู้ว่าสมควรมัดคือLA รายและ relationship

04:09ไม่ได้เพื่อเจ้าแล้ว ข้าผู้นี้จะเป็นต้องเอิยถึง

04:15เจ้าเพิ่งรู้ไว้ ใจกว้างจริงจะอยู่กับคนได้

04:19เป็นคนได้ ใจหนักนั่นจึงจะผ่านทุกเรื่องได้

04:22ดอก ماยังต้องอา oder สตรีก็ต้องการความออนโยน

04:25น้ำไม่สบายใจ ยังไม่เหตุที่น้ำไม่สบายใจ

04:29ยิ่งมากคิดมากขี่ระแวง อ่ารมณ์ขึ้นลงเป็นเรื่องปกติ

04:32ถึงจะผิดยังไง สุดท้ายผู้ปรุธก็ต้องรับไป

04:36ชีจือ ควรเรียนรู้การให้อamet staat

04:39ที่ ผู้ผาไม่รังเกติธุรี มาหาสมุติ ไม่เลือกลำทานเล็กใหญ่

04:44เจ้าไม่ต้องไปสื่อผาเหตุ ไม่ต้องโต้เทงหาผิดถูก

04:47เพียงขอพายอย่างจริงใจ สัมพันธ์ยอมราบรื่น ความหมองหมดจางหาย

04:52คำพูดเหลวไหลนะ เจ้าไม่เคยครบหากับสตรีสักคน เอาอะไรมาสอนค่ะ

04:59นั่นเป็นวาธาจากปิดาค่ะ ค่าพูดได้เพียงเท่านี้ เจ้าจงไปแต่ตองเองเธอด วันน่าค่ะค่อยไม่เยี่ยมใหม่

05:07เดี๋ยวนะ เจ้า เอ๊ะ ไม่ต้องลุกมาส่งหรอก ค่าไม่ได้บาจเจ็บอะไร

05:23นึงก็จิ้มแรงเกิน ไหนท่าน คนอีกนี้เธอด

05:29น่ารวก็าปลดซึ่งกWatchaine

05:59ข้างทุกคน

06:29อื้อ นี่

06:34ในโจวนนี้ มีสตรีเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อได้กันนะ

06:41อื้อ

06:44อื้อ อื้อ อื้อ ชายกู้หญิง

06:58หลวงโ book ชายกู้หญิง รีบโยกไปส่วนใชของท่านอองก่อนที่จะเห็นเริ voisì

07:01Lebanon ช้าก่อน

07:02อื้อ อื้อ

07:04วันนี้ ท่านอองสวยสิ่งได้บ้า

07:06อื้อ อื้อ อื้อ...

07:08นี่มีปลาจากซีเจียง แล้วก็มีเนื้อตุ改รรดกไม้

07:13รวมไปของโปรดของท่านออง

07:15ท่านอองบาทเจ็บนัก ต้องระวังเรื่องอาหาร

07:19พวกเนื้อสัตว์ เข็มจัด เลี่ยนจัด ลวนไม่ดีต่อการฝื้นตัวทั้งสิ้น

07:28ถอยไป

07:37ไปหมดเลย

07:39คือ พระชายา แพรภายนอพิงงดเล่า งดเผ็ดก็พอ ไม่ต้องถึงกับงดเนื้อสัตว์ไปด้วยเลยกำมัง

07:59เช่นนั้นควรจัดเนื้อผักให้สมดุล จึงจะเหมาะกับการสมารแพร

08:04เดี๋ยวค่าจะจัดรายการอาหาร ให้รองครัวจัดตามก็แล้วกัน

08:09อ่ะ ครั้งนี้ท่านองออกมีห่วงตนเอง ก็เพราะประชายาที่รัก

08:13เพราะให้ความโกลดครอบงม แมนฟ้าและอย่างรับกันรู้ได้

08:19เดี๋ยว แต่ถ่านอง peacock แช่นี้ออกจะเกินไปหน่อย

08:22แม้แปนเบ่าเบาะอย่าฮถนดูปัจดาย

08:25แต่ประชายาวางใจพวกคนทั่วจ distributed ลง paper อยู่ข้างประชายา

08:28พวกเรานับถือเก้ยพระชายา มีเพียงพระชายาที่เป็นในอย่างตรวนนี้

08:33ใช่หรือไหม

08:36ลงนันโนกไม่ขิน

08:39ไปไปไป

08:58ไหนท่าน อาหารพระเยอะค่ะ

09:28พักนี้ในจวน ขัดสนถึงเพียงนี้เลยหรือ

09:35คือ เอ่อ

09:58เน่ะ

10:02น่ะ

10:07น่ะ

10:10จริง

10:13รอาหาร

10:15สูงน่ะ

10:17ี๊อ

10:22อ้ม

10:24เธอนูอินเอาสิ่งนี้ไปให้ท่านออง

10:53เธอบาจเจ็บ ได้กลินหอมช่วยปลอบใจ ย่อมหลับได้สนิตยิ่งขึ้น เพราะค่ะ

11:00ค้ามองว่าพระชายาปากราใจอ่อนนัก

11:08ยังได้เสียเขาก็บาจเจ็บเพราะค่ะ

11:11ค่ามีอยากดิดนิบุญคุณเขา เพราะค่ะ

11:16พระชายาขนวนหนันอุ้ยเหอมีของใหม่มาเยอะเลย ออกไปเดินดูไหมเพคะ

11:26ออกไปเดินให้ใครใจดีกว่าอุดอุ้ยอยู่ในจวนเพคะ

11:31พระชายาจะเสด็จไปที่ได้เหรอ

11:43อันนุหินทำเช่นนี้ ชั้งไรมารยาตนะ

11:46ก็แค่พอมีวรยุต อวดดีสะจริง

11:50เมื่อเข้ามาในจวนแล้ว ก็ควรรู้จักกฎระเบียก

11:54หากชนพระชายาขึ้นมา ท่านดับพิชชับไหวเหรอ

11:57ใช่ค่ะ ปล่อยให้นั่งไปท่าน

12:21ยายอนุ ชั้งไรกระเทศา เห็นพระชายาอยู่ในใส่ต้าหรือไม่

12:26ในใส่ต้าของข้ามีเพียงพระชายา

12:28งั้นท่านรู้หรือไม่ว่า ตามระเบ organisms

12:31ยมออกจากจวน อиныไมโอสด์ร้วมรถเดียวกับท่านออง กับพระชายาได้

12:55เมื่อเป็นคําสั่งท่านออง ก็ปล่อยให้นางตามมาเถอะ

12:59อย่าให้มีใครกล่าวหาว่า พระชายาอย่างค่า ใจแค่ ไม่ยอมรับอันนุ

13:05แม่นาง แว้ดูผัดนี่สิทุกครับ ทำด้วยมือเลยนะ มาดูก่อน

13:27ทำใหม่โบบกว่า มาเรียกเข้า

13:29แม่ชังใจ เอ้ย

13:31อันนี้เรียบง่ายงามตา อันนี้สง่างามองค์อ่ะ

13:40มีเสนต์เฉพาะตัว จะชอบอันไหนเหรอ

13:45ขอบคุณพระชายา ปกติวินอี ไม่ค่อยใช้ผัด

13:50แต่ไรมาก ก็ไม่ใครมีทําเนียมว่าพระชายาต้องซื้อผัดให้อนุ

13:57ไม่ต้อง ไม่ต้อง อันนี้สักกัน

14:02อันนี้อินอีก เช้าไม่ดูการเพศนัก

14:05นางจะตามติดไปถึงไหนกันเพคะ

14:07แต่ไม่สุด

14:09นางเอาตัดติต้องค่ะ

14:11จนค่ารู้สึกเปลดแหลกแล้ว แหลงยังไง

14:15บอกไม่ถูกนะ

14:18ยังไงก็ดี เจ้าหาข้ออ้างให้นั่งกลับจวนไปก่อน

14:22ใช่แล้ว

14:23ข้าอยากอยู่คุณเดียวสักครو

14:25พ

14:34โดดมากของพระชายาก็นั่งแล้ว

14:35แดกตามก็ได้ตามแล้ว

14:37อนุ่วิน คุณกลับจวนก่อนเถอะ

14:39พระชายายังไม่กลับจวน ذهังกลับก่อนáiยังไง

14:42หากพระชายาภบอันตราย จะทำยังไง barre

14:44ห직 Rolling ท่านอยู่ prick

14:46ไม่ความเอง

14:47อันนุหวินดูไม่อยากหรอ พระชายาไม่อยากเห็นท่าน

14:52พระ...พระชายาเห็นได้ไม่อยากเห็นข้า

14:56เอ้า... เฮ้ย...

14:58สวยดิงเที่ยว

15:00ไม่สนใจ

15:06เจ้าไปยังไง? ดีไหม?

15:08ขอบนี้เดิน

15:18我一生的宿命替你迈波声音

15:27掌紋里溜船腕炎提红妝的心

15:35灯火下的安宁数着年轮盼连

15:43等青丝戴冰发如你随心

15:51年华里不曾想回头望红绳霸

16:00加满你的重量手放在你手上

16:08帮衣衣中解成了风陋

16:12带着我心愿陪亚

16:15归途从此溝流实实的挑望

16:22ถามว่ Ratiyang ให้ได้นางดูหมดหมองนะ

16:25ไหนโดจร 唯 ร่มอำดูนางแล้ว

16:28หาได้หมดหมองไม่

16:30เมื่อครู่พระชายา กับบนุอิน หวี และสู้สิน

16:33พากกันไปถนนานวี้เหở

16:35บอกว่า จะไปดูสินค้าที่กําลังนิโยง

16:37ไอ้ยม

16:39อืม

16:41ไหนท่าน

16:43อร่อยหรือไม่

16:45เจือชื่นนะ และรถชาติสิ้นดี

16:49อาหารท่านยังสู่คาน้อยไม่ได้เลย

16:52แค่รักษาแผร

16:53ยังต้องลำบากเพียงนี้

16:55นันสนามรบมากไร้อาหาร

16:57เมื่อหมดกระสุนสิ้นสเบียง

16:59ต้องแทบเลือกไม้ยังชีบ

17:01ยังไรนี้ก็ดีกว่า

17:03แต่นี่มันยามใดกันแล้ว

17:05ในจุนมีทางเนื้อผัก จะต้องแทบเปลือกไม้ด้วย

17:14ไปท้ายถนนฝั่งตะวันตก ซื้อกายยากไปที่

17:17ไปเจ้าค่ะ

17:18เฮ้ย

17:19พิศจิกรรมของหลิวโม่ เป็นยังไงบ้าง

17:22คนผู้นี้ นอกจากราชสำนักได้ที่ทำงาน ก็หาได้ไปที่ไหน

17:27วันวันก็อยู่ตัวคนเดียว ไม่สนใจคบหาคุณนาง หรือไปมาหาสู่ผู้ใด

17:32แต่เมื่อครู คนตามเฝ้ารายงานมาว่า

17:35คืนนี้ เขาออกไปเดินที่ถนนนานอื่อเหอ

17:40เมื่อครูจะบอกว่า พระชายาก็ไปที่ถนนนานอื่อเหอ

17:44พยีกครับ

17:48ไหนท่าน

17:49เปลี่ยนชุด

17:52ปิดไม่จะปิด แวะดูก่อนได้นะจ๊ะ

17:56ปิดสวยๆ จ๊ะ

17:58ข้น้อยหลิวโม่รองจะกลมคัน ไม่คิดว่า

18:03จะได้พบพระชายาที่นี่

18:06เธอเป็นใครกัน

18:09เหมือนว่าพระชายาจะไม่รู้จักเขานะ

18:13เรื่องของพระชายาไม่ต้องให้อนุมายุ่งหรอก

18:18เป็นคนในบ้านเดียวกัน ก็ควรเป็นเช่นนี้

18:21ใครเป็นคนในบ้านกับท่าน

18:24รองเจ้ากลมเร็วรู้จักข้าดีอย่างไร

18:30พระชายา จำคำไม่ได้จริงๆเหรอ

18:36ชิ้นเนี่ย ท่านซ่อมให้ลูกอีกครั้งแล้ว ซ่อมต่อไม่ไว้จริงๆ

18:42ไม่สู่ต่อไม่ไว้จริงๆ ไม่สู้ท่านเปลียนใหม่เธอ

18:48ไว้ค่ะสอบผ้านแล้ว มีเงินแล้วจะมาเปลียน

18:55เท่าการค ฟ้างสิของคุณหนูค่า ฝากให้ท่านช่วยดูแลด้วย

18:59ย้อมได้อยู่แล้ว พอดีเลย ขึ้นที่คุณหุ่ยเคยสั่งไว้มาถึงแล้ว

19:05จริบคุณหุ่านปีทั้ง Energy

19:08ข้อ

19:13ช่างเป็นชิ้นที่ดีนัก

19:20เท้าแก ในร้านนี้มีชิ้นเก่วราซ่าย่อมเย้ eyebrow prisons

19:24หล้านค่า ขายแต่ขอใหม่ไม่ไ stuck

19:28หากท่านอยากได้จริงๆ ก็จะลองหาดูให้ commentaires

19:31ก็ไม่รู้ จะได้เมื่ najleล่ะfunction

19:33ขอบคุณเท้าแกมาก

19:34จริงสิ หากท่านไม่รังเกียด

19:38พ่อจะมาช่วยงานเล็กน้อยในร้านได้

19:41ใช้ข้าแรงแรกกับชิ้นใหม่ ท่านเห็นว่ายังไง

19:43อ่ะ คือ

19:52ไม่ทราบว่า ข้าพ่อจะมีวัสนา ได้ฟังเสียงชินของท่านหรือไหม

19:58ชิ้นน้อยของข้าชำรุษสลาว เกล่งจะทำให้คุณหนูผิดหวังแล้ว

20:02สู้สิน นำชิ้นข้ามาเที่ย

20:08ไม่ชิ้นทุง สองฟูสิ

20:17เงาเงาเงาจะดุดตา

20:21หากคุณหนูไม่รังเกียด ข้าหน้อยขอจะได้ฟีมือ

20:38ท่านเป็นผู้หลงไหลในเสียงชิ้น

20:47ท่านเป็นผู้หลงไหลในเสียงชิ้น

20:59คนรักชิ้นยอมไม่อาจอยู่โดยไรชิ้น

21:05เช่นนั้น ข้าขอมอบชิ้นนี้ให้ท่าน

21:09เป็นของขวันให้ผู้เข้าใจชิ้น

21:11เอ่อ ได้เบลงชิ้นนี้ก็เป็นบุญของข้าน้อยแล้ว

21:15คงไม่อาจรับน้ำใจคุณหนูไว้ได้

21:18ความกรุณาของท่าน ค่าจะจดจำไว้ในใจ

21:21คุณชินยอมรู้ใจ

21:36ฟังชินยอมรู้ใจ

21:50เสียงสายสะทอนอารมณ์

21:53ได้ฟังเพลงเมื่อครู่

21:55บอกชัดว่าคนชายมีพอร์สวันไม่แพ้ป่อหยา

21:58หวังว่าวันนึงท่าน

22:00จะเล่นฉินได้ถึงข้างนั้น

22:02ภัยร่อด่างเสียงสนสะทอนหุกเขา

22:05แม้หยุดยังสนอกกว่าฝุนไทศาน

22:10ร้ายคุณไม่รับบลำเน็ต

22:12ขนอยhelmฮังคุณไม่อารับของมีค้า

22:15ได้ฟังเพลงที่ท่านบันเลงมาครู ดังได้ยนทั่วล่าด้วยหุ่งข้างเดียว

22:20หนึ่งเพลงแรกหนึ่งชิ้น ข้ากลับเป็นฝ่ายได้เปลี่ยง

22:45ฟังชินย่อมรู้ใจ เสียงสายสะท้อนอารมณ์

23:08คุณหนูมิง หรือท่านไม่รู้ว่าท่านต่อไปกล่าวว่า อย่าคล้ำคลวนเสียงสวรรย์

23:16มาร่วมพี่รม สุขสมหรือไทย

23:22ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น รองจกลมเริ่ว อาจฝื้นตีความเกินไปแล้ว

23:28ตอนที่ข้ามมอบถิน ก็เพียงทำตามวัสสนา เรื่องนี้ ข้าลืมไปหมดแล้วด้วยซ้ำ

23:36สำหรับท่านอาจแค่ทำตามวัสสนา แต่กับค่าคือความทรงจำตลอดชีวิต

23:42ท่านปลดระวังคำพูดด้วย ค่าแต่งออกเรือน เป็นพรรยาผู้อื่นแล้ว เป็นชายาอองติ้งไป

23:49ชั่วชีวิตนี้ของค่าฝากไว้ กับอองติ้งไปผู้เดียว

23:55ขอรองเจ้ากลมเร็ว จงละทิ้งความคิดเผอฟัน ใช้ชีวิตต่อไปให้ดี

24:09หอมเนี่ย ค่ารู้ตัวดีว่าไม่คู่ควรกับคุณหนูมิ้ง สิ่งที่หวัง

24:17ก็เพียงให้ท่านปลอดภัย

24:21เราเพียงพบกันโดยบังเอิ้น แทบจะไม่รู้จักกันด้วยซัก

24:29เราเพียงพบกันโดยบังเอิ้น แทบจะไม่รู้จักกันด้วยซัก

24:45รองเจ้ากลมเหลี่ยวไม่คิดว่า คำพูดมักครู่นี้ไม่สำควรบ้างเหรอ

24:52ไม่เพียงแค่ไม่สำควร

24:54รองเจ้ากลมเหลี่ยวตามตื้อพระชายาค่ะ

25:00คิดหมายสิ่งใดกัน

25:02ท่านอองอย่าได้เข้าใจผิด แม้จะปลักปรัมค่าก็ไม่เป็นไร

25:09แต่อย่าได้เข้าใจผิดพระชายา

25:11พระชายาบริสุดใจ

25:13เพียงแต่กลัวว่าบางคน มีใจคิดร้าย แอบซ่อนหูบาย

25:17คือนี้ค่ะเพียงแค่

25:19มีใจคิดร้าย แอบซ่อนหูบาย

25:22คืนนี้ค่ะเพียงแค่

25:23ค่ะไม่สนว่าท่านจะมาด้วยเหตุใด

25:26พว่าปลอดภัยของพระชายา มีองคารักคอยดูแลอยู่

25:29ชีวิตนี้ ค่าจะปล่องป้องนางด้วยตนเอง

25:33ขอให้ท่าน ประมาณตนด้วย

25:49เฮ้นในวันนี้เจ้าจิงดูอารมณ์คุณเคลิลมะ

26:17ทำเป็นไม่รู้ัวอีกเหรอ

26:20ที่เจ้าเจอกับรองเจ้ากรมหลิว เป็นความบังเอิญ Albertees

26:27หากพายหน้าจะได้พบเขาอีก ก็จงฤีให้ห่างซะ

26:33อาทานกับรองเจ้า กรมหลิว รู้จักกันมาก่อน

26:39พบกันโดยบังเอิญ ทักท่ายกันไม่กιοคำ

26:42ย้อมไม่ใช่เรื่องแปล จะให้ฤีห่างทำไม

26:44รู้จักกรมเหน acquisition

26:45ถูกทั้ง

26:46อาฐารกับรองเจ bestimmとกลมเหล MER

26:49เคยรู้จักกันมาก่อน

26:51ตั้งแต่ 5 ปีก่อน

26:52ก่อนได้พบขัน

27:00กลังขlungs confinedกลังคืนออกไปพบช่ายอื่น

27:03เหมาะสมหรือไม่

27:04ข้าออกไปพบช่ายอื่น

27:07แต่ตอนท่านรอบพบสตรีอื่น

27:08มันเหมาะสมแล้วเหรอ

27:09งานให้กอร์ทัก มีมากล้้น

27:11vengeance เกอร์END หาบรุ่ง หาบคical

27:12จะเวลาไหนไปพบสตรีอื่น

27:14จนรับเข้าเมื่อนิจัวแล้ว ท่านยังจะมาเผียงอีกหรอก

27:20ทำใจสะท่าน บุรุษร้วนเหมือนกันหมด

27:23และท่านก็คือคนที่เลวร้ายที่สุด

27:26สัญญาที่ไหนคำสาบาทอะไร ก็แค่คำลวงทั้งเพร

27:34เท่าเรื่องวินอี พระชายา ถึงมาพานใส่ค่า

27:39เสร็จแส้ง นี่หละจอมเสร็จแส้งกร่างซื้อบื้อของจริง

27:44เมื่อกี้วันก่อน ไทยเฮ้าเห็นว่าจวนค่าอย่างไรธายาท

27:47จึงอยากหาชายารองให้

27:49ดังนั้นท่านออง จึงถือโอกาสนี้ รับอนุเข้ามาสินะ

27:54ถ้าฉะนั้นแล้ว ยายไม่รับฝั่งเจา เข้ามาด้วยเสร็จแล้ว

28:00อย่างไรซ่าไทยเฮ้าก็อยากจับคู่พวกท่าน

28:03จะได้เป็น ท่านอองสุขอุรา ประชาราศ สุขสัญ

28:09เขาไม่ชอบให้มีคนในจวรเยอะ

28:12วินอีกเป็นองครักรับจิน ฮิน…

28:14ฟรีมึงไม่ได้กว่าจุ้ยอิ่ง

28:16ให้แต่งเข้าจวรในถ้านะอัน neue

28:18ถ้าการไม่ให้ไทยเห็วส่งคนเข้ามา

28:20อีกท perdeมาให้ช่วยคุ้มกันเล่านะอย่างลับๆ

28:31ดังนั้น

28:34นางไม่ใช่อันudaจริงเหรอ

28:35เป็นเพียงองครักรับ

28:38อ่อ... vend... ให้มิมิคอบค่าสักคำเลยล่ะ

28:45ให้ท่านไม่ได้บอกค่าแต่AAAA ๆ..

28:46เหะ

28:47จนทำที่หมätอฐานเข้าใจท่านพี่ผิดแล้ว

28:50ในเมื่อเป็น Einstein อันุปลอม 110% ยอบคท์ตกuctรงไม่ได้

28:53วินอีกเป็นนางเป็นคน千合นเน่ห społec花

28:56ค่าสาให้นางปลอมเป็น tape Circumerto ลา астา หัวไล ซ perkสbon感

28:59ยอมปกปิดสุดชีวิต

29:00ถึงจะบอกใครไม่ได้ แม่แต่อาฐานก็ไม่เว้นเหรอ

29:03ทำออกค่าโมโหอยู่ทั้งวัน

29:15เหตุได้ท่านจ้องค่าใช่นั้นเหรอ

29:17เอ้ย ก็อาฐานนึกว่า ท่านพี่จะยังคงติดใจเรื่องของเก้าชัน

29:31จึงรับอนุเข้าจวน ยามรู้ว่าอนุหวินอยู่กับท่านมานาน

29:35ก็โสกเศ้าอยู่หลายวัน

29:39ค่าเคยบอกแล้ว ว่าไม่ได้ติดใจกับเรื่องนั้นเลย

29:43ค่าเคยบอกแล้ว ท่านพี่ต้องรับผิดชอบเต็มเเต็ม

29:59และท่านต้องชดเชยอฐานด้วย

30:02และประชาญาจะให้ค่าชดเชยยังไง

30:06ขอค่าคิดให้ดีก่อน

30:08มันเดี๋ยวนิ

30:23ฉันจะต้องกลับนิ

30:29อจิ้น

30:31มันที

30:32ช่วงให้พาแล้ว

30:33แต่พวกเราเหมือน

30:34ชื่อมันของคุณ

30:35สมันยอบของกลับ

30:36Bhisie สมันของการมัน

30:38ก็คิดสุดเมื่องกลิน

31:07ท่านพี่บาทเจ็บอยู่ ควรยับยังชั่งใจบ้าง

31:14พระโอ้กกว่าหันตา

31:17พระชายาปล่อยตัวตามใจได้ แต่กลับให้ค่ายับยังชั่งใจ

31:22ก็ท่านพี่เริ่มก่อนทะๆ ยังมาทำให้อฐานเขินอ้ายเอง

31:29พระชายาวดใจร้อยสิบวันเถอะ แพลก่อข้า ต้องหายเป็นปลิดทีน่า

31:36ท่าน้อง ๆ อย่าiet่าละ

32:06ชั้นมีสิ

32:20อ่าว

32:21ขอบคุณ

32:22น้น

32:22อย่าต่อ

32:22อ่าว

32:24น้อย

32:26น้อง

32:27อย่าต่อ

32:32อย่าต่อ

32:34น้อง

32:35อืม อืม อืม ได้จังมักโพมังเยียบเยียบเหรอ

32:42ท่านพี่บาทเจ็บอยู่ กินค่านี้เฉพาะอะไร

32:45ค่าให้รงครัวทำขนม เพิ่มขึ้นอีกหลายอย่าง

32:49เป็นของประโหท่านพี่ทั้งนั้น

32:51อ่ะ

32:53อาฐานยังต้องจกรังนกไว้หนึ่งถ้วยด้วย

32:57รีบกินตอนอย่างร้อนท่ะ

33:02ค่าผิดไปแล้ว

33:05ค่ะ ท่านพี่ว่าอย่างไรไนะ

33:08ทำพระชายาโกรถร้อนมีแต่เสีย

33:11เก้んでโรคไม่ขวนเอับให้เจ้า ค่าเขาใจผิด

33:14อาฐานก็ไม่คิดเลย

33:16ว่าคนที่นดงามอย่างอิญอียอี救 como飢李

33:19แท้จริงเป็นแค่องคnhfe รักรับ

33:24เจ้าร่างกาย ON AIR คราวหน้าตื่นให้เช้าหน่อย

33:26หร้อยค่าหายดีแล้ว

33:28เข้าไปฝึกร่างกาย ที่เรามาปะรองกับค่า

33:30ถ้า involve จะได้ใช้เป๋อกันตัว

33:33ขั้เล่นիสร้าว glucา แลอดแหลก

33:51ท่าธานอัตว์ทรพย์ เขา overheard ses aussi

34:00จำต้องฝึกด้วยเหรอ

34:03หากอาฐานฝึกจนเรี้ยวแรก เหือดแห่ง เมื่ออะไรแรกก็ต้องพัก

34:08กลัวจะหายดีก็ต้องพักยาว คราวนี้ก็ไม่ต้องทำอะไรพะดี

34:09ข้าไม่ได้ออกรพ ไม่ได้ไปแนวน่า

34:13ท่านพี่ แม่ตาค่าเถอะ

34:20อาฐานคิดว่า ชีวิตคนสั่นนัก อยากอยู่เยี่ยื้นไรก็อยู่ไป

34:22เถanche่นนั้นถึงจะคงค่ะ

34:25หวันสุดฟูกต้อง

34:28ข้านั๊ดกะมินๆเอาไว้

34:31จะไปแจกของที่หอบันเท่าทุก

34:32เรือนในของหอชีย์อัน

34:34ข้าให้สู้ศิลปูเปอ่อกไว้นุ่มข้างแล้ว

34:36ท่านองกลับไปพักผ่อนก่อนเถะ

34:38ก่อนฟ้ามือ กลับมา

34:39รวมกินข้าวนี่แพลดกับท่านพี่นะ

34:41พ้าหวินอียไปด้วย

34:43เคลลี้ภัยชุกๆ มากนัก

34:45ต้อนระวังตัวให้มาก

34:47ท่านอองก็เช่นกัน

34:49อย่าปล่อยให้ตอนบาทเจ็บ

34:51อืม

34:58องค์ครักรับจิ้นกวิน

35:04ถึงว่าทำไมอนุพูดนี้จังหน้าไม่อายนะ

35:06เอาแต่ตามติดไปทั่ว

35:08จะยังปล่อยให้นางอยู่ข้างกายเจ้าอีก

35:10แทจังเป็นความห่วงยายของท่านอองสินะ

35:12ในใต้ล่านี้ยังมีบุรุษดีอยู่บ้างเนอะ

35:16เอ๊ะ จริงสิ

35:18จะไปดูตัวมาเป็นอย่างไรบ้าง

35:20สองวันนี้มีเรื่องมากมาย

35:22ข้าเกือบลึงไปแล้ว

35:24อ่า...คือคุณชาโจ

35:26รูปงามล่อนเหลาทั้งไม่ความรู้

35:28เพียงแต่ว่าออกจะ...

35:30ออกจะอะไร

35:32หัวโบราณไปหน่อย

35:35พร่ำแต่เรื่องศิลธรรม

35:37เขาแต่งพรรยา

35:39แค่เพราะว่าเป็นเด้องที่ถูกต้อง

35:41ใครๆก็ทรัมกัน

35:43แล้วเจ้ากิดว่า

35:45จางศűจริงเน스림เป็นอย่างไร

35:47ไป...ไปพูดถึงเขาทำไมล่า

35:49เจ้าไม่รู้สึกแล้วว่า

35:51เขาปฏิบัตรต่อเจ้าต่างจากคนอื่น

35:53ood ย้ำต้องแตกตางสิ

35:55เพราะวางตัวดีกับคนทั้งหลาย

35:57มีแต่กับข้าที่ขันหูขasesต้า

35:59วันน้ Parks้าก toda간หูคว covenant

36:01เรียกว่า บุญภา วัสนาทรง

36:31ขอบควรเจ้า ค่ะ ช่างทำตัวปลาดนะ

36:34เดี๋ยว ค่าจะช่วยเจ้าไง

36:47ห้อ ไม่ต้อง ค่าทำเองได้ ไปช่วยกับเริ่น

36:53จะไปช่วยคนอื่นทำไม ค่าก็ต้องช่วยเจ้าซิ

36:56พ่อนิกืนช่างทำตัวบลาดนะ

36:59เดี๋ยวมิดมิดข้าจะช่วยเจ้าไง

37:01หรือว่าข้าทำอะไรผิดไป

37:03ข้าข้าเยอเจ้าเองนะ

37:05้อ Alf ไม่ต้อง

37:09kings

37:20เจ้าตอนๆ

37:23எ blend him!

37:25playing that

37:26ulentกด你們

37:28พ testify

37:29พ 오묘 ทุ嗎ais if you want me

37:33แม่นานไก่น Canadians

37:36อ่าห va

37:38ควรถฉันไปก็ก็ encontra efficiency

37:40เกอร์ata

37:43บ้าง ๆ

37:45เหมือน Romer

37:47อ้าหกอร speaking

37:49เมื่อนนาหรอก

37:50เหร pillars

37:52ท่านก็ไม่ได้อยู่ในจวน ไม่เคยเห็นข้าก็ไม่แปลก้ turbulก

37:57ตอนนี้ผู้ลิภัยที่ลงชื่อไว้ มี 164คน

38:01ข้าข้ากับขนมคลยี Kelvin เฉนต่อวัน ช่วนอีก 2 ตำลึง

38:04ตัวเลขเหล่านี้ล้วนตรงกัน

38:06พวกเจ้าสองพี่น้อง ทำได้ดีนะ

38:09สิ่งที่ท่านทำ ทำให้เหล่าชอบ้านเรามีที่เพึ่งพิง

38:13แล้วทำสิ่งใดย่มต้องถึงท่าน ไม่อาจให้ท่านต้องจ่ายเกินเหตุ

38:21อันนี้คือ

38:22การซ้อมแสมบ้าน อย่ารักษาโรค รวมทั้งฐานไฟที่ต้องใช้ ลวนใช้เงินทั้งนั้น

38:27เจ้าเราไปท่ะ ใช้ไปเท่าใด ก็บันทึกไว้

38:30ขอบคุณพระชายยา

38:32ค่าจะไปดูคนที่อยู่ด้านหน้า

38:38จริงสิ อุญอีย ยายเจ้าต้องไปลำบากลำบน

38:41เป็นองχะรักษณ์จินหุebeต

38:43ด้วย

38:45อุหหลักษณ์จินห notebook

38:47ไม่ได้ลำบาก

38:49เบากำพระร้อยที่เพื่องมาตั้งแต่ได้

38:51โชคดีที่ ท่านออง เฤ้iu my other

38:54colocapport

39:05จะมイ acontecern contemplate

39:10แต่ ซู่สิน ลุї Lean ก็มีท่านเป็นเจ้านายไม่ใช่เหรอ

39:16นั่นเป็นหนาทีของพวกนาง

39:19หากวันใด พวกนางครบที่พึ่งที่หม่อสม

39:23เข้าใจตนเองว่าอยากมีชีวิตอย่างไร

39:27ค่าก็จะไม่รังไหว

39:29เบ่า นั่น อยู่ตัวคนเดียวมาตลอดชีวิต

39:32จะขออยู่รับใช้ท่าน ไม่จากไปไหน

39:40ปิดประตู

39:44หืม

39:45เธอ!

39:47เข้าเลย

39:48เฮ่ เฮ่ เฮ่!

39:51เดี๋ยว อย่างงานหรือคน

39:52อย่างงาน within me

39:54อย่างงาน อย่างงานประโดน

39:55เดี๋ยว Trade Your Mom

39:57อย่างงานหรือคน

40:04โ intimacy

40:07อัสวิ

40:09ชิงอันหัวก็เกิดเรื่องแล้ว

40:15เผ้ยมเกิมนับ

40:22ทิง downturn ไม่ออกดายเหรอ?

40:25วุกธ teaching at her.

40:27พวกท่าน มาจากรamentalกลิโจ้หรือ

40:28พวกท่าน ไม่ใช่

40:30ถ้าเพราะ curve달�iacificación ว่าจ้ายังแล้ว

40:33รงบартษีชื่อดี precise징

40:34Mr. Duncan พวกท่านมามาแล้ว

40:40ฮังไม่พร้อมแล้ว

40:42ท่านอย่าง небольшาะ

40:44หนิยังมีอีกนะ

40:45พอนานว่ ก็ยังยหอยช่วยนะ

40:51คุณคนท่านนี้คือ พระชายาอ宏ติ้งไป

40:55สถาที่ช่วยเหลือนี้ พระชายาเป็นผู้ท์จัดสร้างขึ้น

40:58ผู้นี่ภัยจัง Grüyjo Grab call

41:00ชายา เป็นผู้ที่สเหลือไว้

41:02พระชายาอ宏ติ้ง Troy

41:06อุではแยง spreadsheets มองติ้งเลย

41:08จากทLesAN

41:11อร์ก...

41:12ท่านอย่าได้แกรงใจไป

41:13จริงอันโหเป็นบิดาค่า

41:14ครั้งนี้เข้าไปบรร์เทาทุกข์ที่ลี่โจ

41:16เขา whatever them could help to be

41:18ทำได้เพียงออกแรงเท่านี้

41:19ถ้艦 lorsqueทุกคนต้องการสิ่งใด

41:22ก็จะ indication instructed. จิงอันโห buying

41:23แควบเราก็ได้ path.

41:24จริงอันโห นั่นแหละ

41:24ที่ทำให้มุระต้องร้อยมาก

41:26ไม่ช่วยบรรthت ہาทุกข์อะไร

41:28เธอได้เลยตัวการทำอะไรเชicheวbuil

41:30ใช่ nä

41:32เป็นไปได้ยังไห่

41:33ท่านพ่อไปช่วยบันเงาภัยยอมต้องช่วยสุดกำลัง

41:36ยืดเชาบ้านเป็นหลัก

41:37จะเป็นอย่างที่เจ้าพูดได้ยังไง

41:38ทำไมจะไม่จริง

41:40เขามาเท้าทุกคนไม่ได้

41:41ทำให้เชาหนี้โจรต้องตายไปBoxising

41:44เดิมลูกค่าก็ไม่เป็นอะไร

41:46คือเช้าอยู่น้าง

41:47อย่างนี้เพราะเขาเก็ Page. คนนุมไปต่านาน้ำหรอ

41:50มีเป็นลูกข้าไปร่วมงาน

41:52แล้วลูกข้ากันถุงน้ำผัดไป

41:54เจ้าตอนด้อยคร้า ส่งไม่เจอ

41:56คือลูกกันมา

41:58อันลูกกันมา

41:59супน ขึ้นมา

42:01Jonas วิ่มมา

42:02กิ่มหิショكن

42:17เธอสุดที่สุดที่นี่

Category

Transcript

Recommended