- 6/11/2025
EP.3 กระวานน้อยแรกรัก พากย์ไทย ตอนที่ 3
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00เจ้าจะมั่นใจได้ยังไง ว่านั้นจะไม่โพรหัวมา ก็ปัญหาวุ่นวายอะไรอีก
00:08คือ...
00:11ค่ะ...
00:14ทำให้นางหายไปสิ
00:20หายไป...หายไป...
00:30คุณหัวใหญ่ไป ปล่อยค่าไปเถิด ค่าขอร้องล่ะ
00:45ส่งคนมา
00:47ประโทร บ่องไปเป็นร้อยรอบแล้ว ค่าไม่รู้ว่ารางไปไหน
00:51ค่าไม่สน คนหายไปในเขตท่าน ท่านควรให้คำอันธิบายมา
00:56น้ำนะ
01:02คุณหนู...นаньท่านกับพูดหญินเห็นท่านยังไม่กลับ implod ร้อนใจยิ่ง จวนแdamун yani
01:05จวนแทบแตกแล้ว
01:07แล้ว...กลับบ้านเถอะ จวนเจ้าจะแตกแล้วนkus
01:09นั้นเจ้า
01:10ไปบอกคุณใหญ่ที่จวนเอา
01:12ข้าอยากหินนัก ท่านจะพูดสิ่งได้ ตอนหน้าท่าน กลักก็
01:19คุณหนูของเจอกังเรื่องทลมานใจคนน Islands
01:26เพips상 ちขอมาuest
01:40บ่ามีขอรับทานให้อร่อยนะขอรับวันนี้มีซินก $ia
01:46ไม่อีกกินเธอ
01:49เราเดินทางมาหนึ่งวัน principal
01:52นี่ก็ใกล้จะยามเสริญแล้ว พวกเราควรเจ้าพักที่นี่สักคืนก่อนเธอ
02:09เนื้อสักชินก็ไม่มี ท่านป่าสั่งให้เจ้าหรังแกข้างนั้นเหรอ
02:14ให้เดือนทางเท่าวันไปคำสั่งหูหยิน ถึงที่แล้วถ้าเขาจะได้พักผ่อนเอง ปรับรุงคันดีๆ
02:19ตุกลง คันป่าจะให้ค่าไปอยู่ที่ได้
02:22อ๋อ จนระบทนี้โจ ไม่น่าวางใจเธอ พอเรื่องสงบ ซื้อจือจะมารับท่านกับเมืองหลวงแน่
02:32เซวอร์ ข้าเอาสลับเป๋ากำน้ำแกงแกงหนึ่งชาม
02:35ขอรับ แหม วันนี้ทำไมในท่านใจป้ำนัก นี่ท่านพบสมบัติบนขาวมาเหลือ
02:41มีอะไรพี่ดีไม่บอกกัน ไหนดูสิ
02:45ปึงคุดมา ว่าจะไปขายให้ร้านยาในเมือง ต้องได้ราคาดีนะ
02:49ขอเบิ้มข้าจริงๆด้วย
02:51เดี๋ยวข้าแปลสลับเป๋ามาให้แล้วกันนะ
02:54ไปไป
02:55มีของที่ดีไม่แบบกัน ปิ๊บ อย่าคนเดียว
03:01สมอันนี้ขายเท่าไร
03:05โอ้โห ผู้หญินช่างตาดีแท้ ห้าสิบตำลึง
03:09ยายแพงนะ
03:11นี่คือสมป่าร้อยปี รากก็สมบูรณ์ขนาดนี้
03:16ข้ากำลัง หาซื้อสมอยู่ ไว้บำรุงร่างหน่าย
03:20สมหัวนี้ ท่านขายมาในข้าเธอนะ
03:27โธ่ ราคานี้ ข้ายังคืนทุนไม่ได้เลย
03:31ได้ทําเลย
03:32สมหัวนี้ ข้าซื้อแล้ว
03:38แม่นางเก็บไว้ให้ดีเธอ
03:41แม่นางช่างตาถึงนัก รับไปเลย โอ้โอ้ นี่ นี่
03:48ท่านแม่ สมดียิ่งนี้ หาได้ยากนัก พอดีเลย เอาไปให้เธอนพ่อกัน
03:53สมนี้ข้าจองไว้ก่อนแล้ว แม่นาง คำนึงถึงลำแดบก่อนลังด้วย
03:57แม่ ช้าก่อน
04:00กล้าคขวางคุณหนูอย่างค่า แสะของค่า หาได้มีตาดมาก
04:06ไม่เป็นข้า ไม่เป็นขันล้อ
04:11ฮะ
04:13ฮะ
04:15ฮะ
04:17ฮะ
04:19ฮะ
04:21ฮะ
04:23ฮะ
04:25ฮะ
04:26ฮะ
04:29ฮะ
04:32ฮะ
04:33คุณ คุณชาย
04:35นางมาหาเรื่องค่าก่อน ซ้ำยังมาขวางทางอีก
04:37ต่อให้ล้มขมามลงไป ก็โทษพูดใดไม่ได้เหรอ
04:42ฮะนางกลับไปพักก่อน
04:44ขอแล้ว
04:45คุณชายจะพักแรมที่นี่หรือไม่ ให้ค่า เล่งสุดาท่านดีหรือไม่ ที่จริงค่า
05:00ถ้าผู้มีคุณธรรม ไม่อยากประใส
05:10ท่านแม่ ที่เขาพูดใหม่ความว่าอะไร
05:14เจ้าใส่ใจไปทำไมเเล่า
05:16นี่ เจ้าจ้ommไว้ให้ดี ได้นะ
05:18กว่าเจ้าที่กลับมือง λวงไม่ง่าย
05:20เจ้าต้องสมรวมกายใจ lolได้ไปก่อเรื่องอีก
05:23disadvantaged
05:24ถ้าทั้งนี้ พัมนักอยู่ในมืองลวงได้
05:26ไม่ต้องกลับไปที่ 4 comparisons
05:28ก็เป็นเรื่องสําคัญญยิ่งของเราแม่ลูก
05:31ว่าเพื่อง
05:36ท่านแม่ อีกเรื่องาลกว่ากลับถึงจ้วน
05:38เอามาพักที่นี่ก่อนเธอ หายเหนื่อยแล้วค่อยกลับ
06:02ใครเกิด
06:04จนจริงอันโห มิงทาน
06:06ท่านเองเหรอ
06:08ท่านมาทำอะไร รับเจ้ากับเมืองหลวง
06:10อย่าทำร้ายค่ะนะ
06:12ขออุ้มทองลูกของญาตพวกพี่อยู่
06:14ข้าไม่ขัดควางลัigghi แต่งงานของท่าน
06:16แต่ข้ากากกับเขารับกันจริง ๆ
06:18จะались elemente
06:20ก็ไม่ใช่เรื่องของข้า
06:23เราจะพาเขากลับเมืองหลวงทำไม
06:28มั่งดีอีกassemble
06:30จะกัน
06:32ทочь!
06:43หไมเดียวนี่
06:44อัสถาน
06:54ทำฝ boots
06:57ไม่เรื่องแรงมั้ยแต่ข้าไก่
06:58ยังกลาบไปเสียงชีวิต
07:00รู้แล磨 competition
07:01เห็นชอบจึงกล้าทำ
07:03ไม่เจียมต้นตั้งหาก
07:05advantages
07:05ไม่เจียมต้นตรงไหน
07:11ไปรี่โจกราณนี้..จ้ εκว่าตนเอง...
07:14จะได้กลับสกุลเหลียงอีกนะ
07:17ยัดผู้พี่ไม่ได้ส่งท่านมาเหรอ
07:20ท่านเป็นผู้ใดกันแน่
07:21นี่มันเรื่องบ้า อะไรกันแน่
07:24คนพวกนั้นมาเพื่อข้าเจ้า
07:27ถึงเพียง anc ยังเฉยววัสกุลเหลี่ยง จะรักษันสัญญา แฮะ
07:31เป็นไปไม่ได้
07:32ท่านป่ารับปากเธอ
07:34รอยาติผู้พี่แต่งแล้วจะรับค่ากับลูก เข้าเมืองหลวง
07:38นางไม่หล أ confessed
07:39ท่านป่า Ms.ของเจ้า
07:41มั่นเจ้าไ vaiกับคุณ Leia Phinthilie has
07:43งามหาจะให้เจ้ากลับเมืองหลวง
07:46เป็นไปไม่ได้
07:47ท่านพ่อ ข้าช่วยห999
07:48พวกเขาไม่กล้าทำกับข้าเยี่ยงนั้นนะ
07:57บัทนี้มีสองทางเลือก
07:59หนึ่ง ไปแต่งกับพ่อไม้ที่รีโจ
08:03สอง กลับเมืองหลวงกับข้า
08:05ถ่วงความเป็นทรรม จากสกุลเหลียง
08:10y'ng m e thang เลือกที่สาม
08:12เจ้าไปกับข้า
08:14เพียงเจ้าช่วยข้า
08:15ทอนแต่งานสกุลเหลียง
08:16ข้าชุมสุดตัว จะช่วยเจ้าตังเข้าสะคุณเหลียงให้เป็น พระยาเอกเหลียงจึดเวร
08:20igne อ怪 еก ชีวิทยารักษาแท้ไม่ได้ อย่ relación הกิดจะเข้าสะคุณเหลียงอิ่ง
08:25glaube ได้แล้ว แล้ว รีบไปตามหมอบิกยะ
08:31ผิกยะต downstreamยะสิ
08:39ไปบอกให้อาว Bart Rico หาที่เงียบlegiажд chips มงวรถวักไว
08:42หากวิดาของจูเอิมมาถึง ก็ให้คุมตัวเขา ไปกระบบทสาว
08:46ขอนะ
08:56อ๋อ จะคลอดแล้วเหรอ
09:02เด็กในโรงเตรียมบอกว่า นางคลอดกว่ากำหนด
09:04ข้าจึงตั้งใจ นำโสมมาให้เนี่ย
09:06แม่งอีกนะ
09:07ข้ากับท่านแม่ พึ่งมาจากอย่างซีลู
09:11ไม่คุณกับขนบทําเนียมของที่นี่นะ
09:13ถักเมื่อครู เพอล่วงเกินไป
09:15ขอให้คุณชาย อย่าได้เข้าใจผิดกันเลย
09:17ช่างเธอ
09:18นี่
09:19นี่
09:20ค่านลมหายใจไว้ อดทนไว้หน่อย
09:22เดี๋ยวแรกจะหมดด้วยก่อน
09:23ส่วนลมหายใจให้ลึก ค่านไว้แล้วออกแรง
09:26อ๋อ โทษโทษ
09:28โอ้โฮ นี่ๆๆ Traditional
09:32นางเป็นลมไปแล้ว
09:34อ๋อ ห Learn
09:39ท่านดู ข็มมาทํา하�วเวลายิ่งนะ
09:41สมหวานี้ เดิ่มค่าจ taxes chefด้าค่าเดิม
09:44ถ้ามิง unemployment เพ่าวิงชู ใจบุญสุนทาน
09:45ช้อบช่วยเหลือผู้คล ทำดีซ่ากุศทรุติไม่คะ
09:47ช่วยทำมาอย่างนี้
09:49quis solidarity
09:50ย่ายเป็นนางได้
09:52แม่นาง ขonentมีโสมอยู่
09:54กรีบนำมาประคองชีบหูยินเธอ
09:58طองรักษาไว้ไม่ได้นะ
10:00friction for me
10:05อ่า หายไปแล้ว
10:09ข้านำสอบมาด้วยใจหวังดี
10:10แต่ใช่ว่าจะให้เปล่ท์ ๆ ซักน masa
10:12ขอให้คุณชาย ช่วยแต่สินด้วย
10:15ในท่าน ชีวิตหร titledอีกส่วนที่สมคันข้างกว่า
10:18รีบจ่ายเงินข้าสงก์เถอะ
10:20คนข้างในคือ หรืน 자꾸ท่าน Yin otherwise
10:23ในท่าน หรือนจากท่านมั้น
10:25เพราะท่านรับอย่าง gaat Mumbai
10:28หากรักษาเด็กไว้ไม่ได้ ท่านจะตอบผู้โอ้โสเช่นไร
10:43ค่า ค่านี้เองเหรอ
10:45สมหัวนี้ก็ราคาเท่านี้แหละ
10:47มองยังไงว่าสมนี้นะค่าทุ
10:49ดูก็รู้แล้ว
10:50แต่ แต่ค่าใจไปตั้งร้อยต้องเรื่องเลยนะ
10:52คุณอื่นหลอกเจ้า พระเจ้ายอมให้หลอก จะโทษผู้ไหนได้
10:58scrunch
11:03พอดแล้วพอดแล้วผิดหญิตพอดแล้ว ไม่รอบกอสไพ60
11:10ค่า 뭘รู้ว่า เจ้ากับเขามีใจต่อกัน
11:13แต่เหตุได้ทุกครั้ง ต้องเป็นเจ้าฝ่ายเดียวที่ต้องอดทน
11:18เพื่อยาmistผู้พี่ ค่าจะยอมทำทุกสิ่ง
11:22ค่าตัดใจจะถอนแต่งงาน เจ้าค้นกำลับเมื้องหลวกกับค่า
11:26เพื่อย rul่างชิงสิ่งที่เจ้าควรจะได้รับ
11:29ท่านจะทอนแต่งงานจริงหรอ
11:32มือไม่สxoมห hall Iya
11:35บรุษยอมสละทุกสิ่งเพื่อชื่อเสียงตนเอง
11:38โย Εสตรีจะสู้เพื่อชตาตนเองไม่ได้
11:41สู้สุดกำลัง ขวาสิ่งที่ปราถนา
11:46เร็วเข้า approach หยิน ตรูเจ้าตัวเล็กดีสิ
11:48ไม่รองไม่งองแง เลย น่ารักยิ่งนะ ถ้าดูเธอ
11:56โอ้...
12:04จะทำมาได้...ทำมาน่ะ
12:06เด็กเพิ่งจะครอด ยังจากแม่ไม่ได้
12:10หากที่จะพากลับเมืองหลวง ก็ไม่เห็นต้องใช้กำลังเลย
12:13ตรงนี้ไม่ดาเจ้าจะมาเมืองหลวง
12:15หากเด็กยินอยู่กับเจ้า จะสุขสบาย หรือทุกเข็น
12:19เจ้ายอมรู้ดี
12:26เจ้าเออ
12:29อย่าฟังเขาพูดเพอเจ้า ไม่ว่าอย่างไร
12:32การยั่งเด็กมีโทษร้ายแรง ข้าจะจ้างทางกัน
12:46ไม่ต้องแจ้งหรอก คุณอุมิง เขาพูดไม่ผิดหรอก
12:51ข้าเท็มใจกลับเมืองหลวง
12:57อ้าас
13:01โฮ หลับไปตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย
13:03โฮ ได้ทีแร่
13:05ไม่น่าจะตื่นแง่ๆ หรอกมัง
13:11โอ้ หลับไปตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย
13:17ได้ทีหรอ ไม่น่าจะตื่นง่ายๆหรอกมั้ง
13:24ขอเจอลลีก่อนนะ
13:26ไม่มั่นใจว่าหลับสนิตมาก
13:30ขอจิ้มหน่อย
13:32จึง จึง จึง จึง จึง
13:39อ๋...หลับสนิต
13:42ค่อยสบายใจหน่อย
13:44ต้องค่อย ๆ ย่องแบบระวัน ๆ
13:50ชส.. ชัวป้าบ
13:54รอบครอบได้ด้วย
14:01สตริใจหล่าที่สุด
14:06ไม่อยู่ไป
14:07ผมใจ
14:09เย ฟ้า Drink
14:10โซสิน มาทหาร restricted
14:13ไม่มีข่าวของขุณหนูเชรา красив
14:27ตอนนี้แล้ว hind คุณผู้กีเยี่ยว
14:30คนดับค่าสูงส่ง from this
14:32ถูกใส่ร้าย in mind
14:35ถ้าจะเป็น่ือยостงกัน
14:36เธอ ข้าใช้ทางการที่คลายเรื่องนี้ แล้วจะมาขอเข้ามาค่ะ
14:40เธอฝันเกินไปแล้วมัง
14:43ไปกันเธอ
15:03เอ๊ก คนหนู
15:04เธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝันเธอฝั
15:34มีอะไรอีกหรือ คุณหนู
15:39รถมาอยู่ไหน
16:04นั่งรถมาตั้งนาน อืดอาจฉะมัด
16:15ใครใช้เจ้าจอดที่นี่ ที่นี่นาประตูจวนหอเหรอ เจ้าตาบอดเหรอ
16:24คุณหนูสามเป็นคำสั่งของบ้าวเอง
16:29แหวะ จะให้ข้commerce ข้างตัวหanzaกับท่านแม่เข้าประตูข้างเหรอ
16:35ใจไกล้ยิ่งนักนะ เมื่อใดการที่บอกยาแ바 collectionเจ้า มีศิษษย์ปรรมการจวนหอ
16:40การศัด снимงไหนกฎเกศเนย
16:43ข้างกฎ REPONTRAN นั่นนนั่นช่างกฎเกศ ไม่โห่ะสนเรื่องกฎเกศ ท่านพอคือท้องภาคมของข้ interpretation
16:49ไป วันนี้ข้ากับท่านแม่ จะเข้าจวนหัวจากประตูหน้าเท่านั้น
16:55นี่... เด็บคนนี้ พูดเล่นก็ต้องมีขอบเขตบ้าง
17:00ประตูหน้าจวนหัวในเมืองหลวง จะเปิดสงเดทไม่ได้
17:06แม่นมเป็นผู้โสในจูน ย่อมจัดการทุกสิ่งเหมาะสม ไรข้อผิดพลาด
17:12ข้ารวับคุณหนูสาม อานุหลิว ทั้งสองเดินทางมาไกล คุณหนูสามคงเหนื่อยล่า
17:22เชิญกลับไปที่พักเรือนอิงเมคฆาเธอ
17:25ขอบคุณแม่นม ลำบากแล้ว
17:32เพิ่งกลับมาถึงวันแรก เรียบไปใหญ่
17:42เจ้าเป็นส่าชัยเรื่อนไหนกัน ได้มาในยาตนัก กล้าขวาทางฆ่ากับท่านแม่เหรอ
17:57บ่าลุหลิเออจากเรียนวารีชัย คารว่านุหลิว คารว่าคุณหนูสาม
18:03ลุหลิเออ
18:06ถ้าก็นึงว่าใครที่แท้ก็เป็นบ่าชั้นต่ำ
18:11ที่ทำถ้วยชามใบปลดของเธ่นแม่พัง
18:15ตอนนั้นบ่าไม่ทันระวัง
18:17ดีที่อนุหลิวมีเมตตา
18:20คุณหนูสามก็มีใจกรุณา
18:22จึงให้บ่าได้อยู่รับใช้ในจวนหัว
18:25ชดใช้ความผิด
18:26ถ้ากไม่ใช่มิงฐานสอดมือไม่ยุ่ง
18:28แสงขอความเมตตาแทนเจ้า
18:30ต่อฉันต่ำอย่างเจ้า คงถูกขายเข้าสร้างไปนานแล้ว
18:33หลายปีมานี้เจ้าอยู่เรือนนี้มาตลอดเลยล่ะ
18:38เจ้าค่ะ
18:40ครั้งนั้นเมื่อเบารับโทษแล้ว
18:42คุณหนูเล็กก็อยากอบรมเบาด้วยตอนเอง
18:44จึงไงเบาไปอยู่อบรมที่เรือนวารีชาย
18:48เบื้องบรมไม่ดี เบื้องลางย่อมเสรือมตาม
18:54สาว dunking you are extraordinary
18:55ญหยายฟัยยันชั้น ใน подходี้คิดพendesน้องสี่เองก็คงไม่ต่างกัน
18:59มีหน้าล่ะ ถึงออกมาตอนดับสะที
19:02เมื่อครู้เป็นความสอภัพรักของอบ้าวเอง
19:05ไม่ท่านสังเกตว่าอนุรีว กับคุณหนูสามเดินมา
19:09จนlledเมاءเท่านั้นทะไ��k
19:10กล้านต่อปลากต่อข้ามอีก
19:11จองใจทำให้ค่ะกับท่านแม่คุณเคลางใจอย่างนั้นเหรอ
19:16บ่าวมิกล้า
19:18แย่นี่ว่าถูกย้ายไปเดินวาดีฉาย แล้วจะส่งส่งขึ้นนะ
19:21เป็นบ่าววันเดียว คือควรต่ำชั่วชีวิต
19:25เช่งเถิด ๆ กลับโจนมาวันแรก จะไปถือสะกับบ่าวชั้นต่ำทําใหม่
19:30ไปซะเถิด
19:32เจ้าค่ะ
19:39เจ้า!
19:41เจ้า!
19:49งานเลี้ยงเริ่มถึงไหนแล้ว?
19:51คุณหนูเล็กวางใจได้ ได้ครัวเตรียมทุกอย่างที่ท่านสั่งไว้หมดแล้วเจ้าค่ะ
19:56งานเลี้ยงวันนี้ ทุกสิ่งล้วนเป็นของโปรดท่านพ่อ
20:00เจ้าค่ะ
20:01ค่าจะไปดูที่ห้องครัวเอง
20:04รายงานคนหนูเล็ก ไม่สร้างว่าพี่ลี่เออทำสิ่งใดให้คนหนูสามกับอันนุเหลี่วขุ่นเครื่อง
20:12บัตรนี้ถูกลงทดอยู่ห้องถงหน้าแล้วเจ้าค่ะ
20:14แม่นม ไปดูแล้วห้องครัวท่านข้าก่อน งานเลี้ยงวันนี้จะผิดพลาดไม่ได้
20:18เจ้าค่ะ
20:26นั้นพี่ลี่เออข้าstalกายคนหนูเล็กไม่ใช่เหรอ ยายมาถูกลงทดอยู่นี่
20:31ไม่ร่วงเกินคนหนูสามกับอันนุเหลี่วเข้าไงเหล่า
20:34ไม่ใช่ร่วงเกินนอก แต่จุงใจจบหน้าคนหนูเล็กชัดๆ
20:38ให้เบาะฉันต่ำผู้นี้เป็นตัวอย่าง
20:40ต่อไปในจวนหัวแห่งนี้ ใครกล้าทำตัวสามห่า ไม่ขอรบเจ้าหน้าอีก
20:44ตบนางต่อไป
20:47หยุดนะ
20:56ไม่ทราบพี่สามกับบนุหลิว
20:58ไม่เป็นไรนะ
20:59เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ
21:01อ๋อ
21:03ผู้แส่ลิว ขอคลว่าคุณหนูเล็ก
21:06แค่พริบตาเดียว คุณหนูเล็กก็เติบโตงดงามแล้ว
21:10สมกับที่ได้โตมาในเมืองหลวงโดยแท้
21:14น้องสี่ เราไม่ได้เจอกับตั้งหลายปี
21:17จนเกือบจำกันไม่ได้แล้วเชียว
21:21มิงฐานคลวะพี่สาม คลวะอนุหลิว
21:25ไม่สร้าวว่าสาวใช้ของค่า ทำสิ่งใดผิด
21:28จังถูกพี่สามกับอนุหลิว ลงท่อหนักเพียงนี้
21:31ท่อ เดิมทีคิดว่าน้องสี่มาต้อนดับค่ากับท่านแม่กลับจวน
21:36มิคาดว่าจะพากันมาหาพอเรื่องบ่าวฉันต่ำ
21:42อย่าไร้มารยาต คุณหนูเล็กยุ่งดูแลทั้งจวนจนหัวหมุน
21:46ไหนเลยจะมีเวลามารับเจ้า
21:48เจ้าก็เพียงกลับบ้าน หาใช้แขกไม่
21:51เป็นพี่น้องร่วมสายโลหิดกัน อย่าต้องมากพิธีกันด้วย
21:54สาวชัยผู้นี้ร่วมเกินชู่ชู่ ชู่เพียงตักเตือนไม่กี่คำ
22:00นั่งกลับขัดเครื่องใจร่วมเจ้าหน่า
22:02dialect 95
22:04ศาสถ者 หากนางนิสย์เป็นเช็นนี้
22:06หากปล่อยไว้ คงได้ร่วมเกินคุณหนูเล็กเป็นแน่
22:09จึงลงโทยเล็ดหน้อย
22:10ให้รู้สึกตัวนะ
22:12ไม่คิดว่าจะกระท失ถึงคุณหนูเล็ก
22:14ไม่คิดว่าจะกระทบถึงคุณหนูเล็ก
22:17คุณหนูต้องดูแลถั่วทั้งจวนทุกเรื่องน้อยใหญ่
22:20ฉะนเหนือยิ่งนัก
22:23อันุเริวคิดมากไป ร lingerie er of our
22:25คองเรารู้กันและไทศับเป็นอย่างดี
22:27ไม่เคยกระทำสิ่งใดไม่สมควร
22:30และนางก็เป็นคนของเรือนค่า
22:32ถึงนางจะผิดจริง
22:34ท่านพี่สามกับอันุเริวก็ควรแจ้งกับข่าก่อน
22:37ให้ข้าเป็นผู้ตัดสินเอง
22:38ถ้าคิดเพียงว่า จวนหัวเราระเบียบเคร่งครัด
22:41ไม่ว่าจะเป็นบ่าเรือนไหนทำผิด ก็ต้องลงโทษตามโกษ
22:45หากเรื่องเล็ดลอดออกไป คนนอกคงได้เนินฐาว่าเรา ร้ายทำเนียมไม่แยกแยะนายบ่า
22:52ลองทอดต่อ ตบปากให้ครอบ 50 ที
22:58ถ้าไม่เชื่อว่าจะสั่งสอนางไม่ได้
23:00บอกไปแล้วนางเป็นคนของเรื่อนค่า แม้นางจะทำผิดเพียงได้ ก็ไม่ต้องให้ผู้อื่นลงโทษแทน
23:07เจ้า
23:08ชูถู ยายต้องมุ่นวายกับบ่าวคนเดียวด้วย เมื่อนางเป็นคนของคุณหนูเล็ก ก็สมควรให้คุณหนูเล็กจัดข่านเอง
23:21ไป
23:22คุณหนู เบาผิดเองเจ้าค่ะ ทำให้คุณหนูต้องเสียหน้า
23:31ระหว่างเราไม่ต้องพูดฉันนั้น เรียบกลับไปทายาทะ
23:37เจ้าค่ะ
23:39เธอบิดาเจ้าก็กลับจวรแล้ว หากวันแรกที่กลับมา เห็นว่าเจ้าทะเละกับมิงธานพี่น้องแตกโคกัน จะรู้สึกยังไง
23:52อย่าให้ความโมโหช่วงวูป ทำให้เสียความรักจากบีดา
24:02ฟ้าบาท การสอบสวนคดียักยอกเบียธหาร หาใช่เรื่องเจศในสองวัน
24:08ปัดนี้ ช้าแดนพึ่งสงบ ทับติ้งไปยังไม่มั่นคง
24:12กระม่อมคิดว่า ควรให้อองติ้งไป ต่อไปดูแลทางเหนือโดยเร็ว
24:17ฟ้าบาท คดีนี้ควรให้สารต้าหลีดูแล หากอองติ้งไปเข้ายุ่งเกี่ยว
24:24แกรงจะทำให้ขาดความเป็นธรรม ผู้คนจะไม่เชื่อถือ
24:36ตั้งแต่มาถึงห้องโสงพระอักษร สองใส่นาหาได้เก่าสิ่งใด
24:41ไม่สร้าวว่าทั้งสองคิดอย่างไร กับเรื่องนี้เหรอ
24:46ฟ้าบาท หากคดีนี้ไม่ได้คลี่คลาย อย่าว่าแต่ทับติ้งไปไหร่กำลังใจ
24:53แม้แต่ทั้งแผ่นดิน ก็คงจะปันปวน
24:56และหมอมคิดว่า ให้ท่านอองติ้งไปอยู่ในเมืองหลวงคุมการสอบสวน
25:01ยอมจะช่วยปรอบขวันกองทับได้ดีที่สุด
25:04หาได้อยากที่ท่านจะเห็นตรงกับค่า
25:07ฟ้าบาท หากจะสอบสวนเรื่องนี้ให้เด็ดขาด
25:10ต้องอาศัยความเชียบขายของอองติ้งไป แค่นำพังสารต้าหลีคงไม่เพียงพอ
25:17ในโปรดพิจรณา แม้จะสอบสวนก็ต้องทำตามคนหมาย
25:21จะให้ใครทำตามใจไม่ได้
25:23อองติ้งไปเข้าหวังโดยพระการเป็นความผิดได้แรง
25:25ขอฟาบาท ประทรงตัดสินตามความเป็นธรรม
25:34พระกาศราชโอ้งการ อองติ้งไปเข้าหวังโดยพระการ
25:39ลงโทษโบย 20 ที
25:40สุดความผิดอื่น รอให้คดีทุจริตคลี่คลาย
25:44แล้วเข้าพิจรณา
25:46พระยะค่า
25:47ฟาบาท
25:55เจ้ามาก
26:10เจ้าถึงขั้นท่อนหัวรอกครอบ หาของมารับโทษท่าน
26:24โทษทาน
26:31ท่านอ่อง ลงทันเสร็จสิ้น
26:33บ่าวขอกลับวางไปกลับทูนก่อนพระยะค่า
26:36ขอให้ท่านอ่องจะบทเรียนนี้ไว้ตั้งใจสืบคดี
26:42ขอพระคุณท่านขันทีหลิว
26:51จริงสิ อาซวี
26:52อาวีมาบนกับค่ะว่าจุผ rectchter ก็パาคุณต Pink
26:55bastวา в Anchor Bill
26:56จนเขาถูกคุณไปเล่นงานจนเกิดไม่รอด
26:58พวกเจ้า
26:59เจ้าพวก蔔หกปลับ hang oblig untuk
27:14เพื่อของสิ่งนี้เราจะลืมทห์ดนอกเมือง
27:19ขให้ cliffs Agốngoop
27:21จริงอันโหกลับเมืองนะวันนี้ อย่าให้ร้าช้า วันนี้แหละ
27:41ท่านพ่า ท่านกลับมาสะที
27:46จากกันแค่วันเดียว ชูชูก็เอาจะพูดถึงท่านตลอด
27:49ค่าเข่าวังหรวนตามรัชองการ ไม่มีใครซ้ócตล contacts
27:53ที่เดี๋ยวพ่ารพ่อจะซ้อมพเจ้าให้เต็มที่ ได้ฟึกมือหน่อย
27:58ากลับมาจูนแล้ว ปรับตั๋วน่าหรือไม่
28:01บ้านของตนต้านวงมีอันไ accomplishing
28:04เพียงต่า ตอนค่ากับเธอแม่ กลับมา กลับไลผู้ต้นดับ
28:08แล้วค่ารับชัยด้วยมารียานอยับข่าวใคร 30 หาว ท่านพ่า
28:12หรือว่าค้ากับท่านแม่ไม่ถือเป็นคนสะกุลมิง
28:17เบาขอต้อนรับท่านโหกับจวร
28:21ขออภัยท่านโห คุณหนูเล็กต้องดูแลจวรพาร้ามากมาย
28:25จึงไม่อาจมาต้อนรับคุณหนูสามกับอนุหลิวเอง
28:28แต่ได้สั่งกำชับบาวไว้ ให้ดูแลรับรองอย่างดี
28:31คุณหนูเล็กยังจัดเรือนอิงเมคาใหม่หมด
28:34เลือกค่ารับใช้ฝυงมือดีไว้ conn
28:50ทางในท่านสะกุญไป summon ไปเชิญมาแล้ว แบบอากócใช้คลาส
29:04ก็ได้
29:10อืมม จานเงินจัดวางไม่สวยนักไปบอกห้องครัว จัดใหม่ด้วยนะ
29:15เจ้าค่า
29:17โฮ loop
29:30เรื่องนี้เล่า ๆ ยาว มากินข้าวพร้อมหน้ากันก่อนเถอะ
29:34รายละเอียดอื่น ไว้ค่าเลยฟังที่หลัง
29:40ไป ไปดูว่ากลางเอ็นกวางเสร็จเรียง
29:43ต้องดูด้วยเหรอ
29:44ไอ้ ไปเถอะ
29:45ได้ ๆ
29:46แม่นม เรื่องที่เหลือเรียบร้อยแล้วเหรอ
29:49คุณหนูว่างใจ
30:00ท่านพ่อ
30:02ท่านพ่อ
30:04ท่านพ่อ
30:18อฐานข้ารวัดท่านพ่อ
30:22น้องสีเป็นอะไรไป ย่ายดูห่างเหินกับท่านพ่อนะ
30:30คุณหนูเล็กค่องดีใจเกินไปกระมัง
30:34ท่านหนูจากไป 5 ปี
30:35คุณหนูเล็กคิดถึงท่านอยู่ทุกวัน
30:38พอรู้ว่าท่านจะกลับมาก็ดีอกดีใจยิ่งนัก
30:40จะทรียมงานตั้งแต่ครึ่งเดือนก่อนเจ้า ค่า
30:43ไม่พบกัน 5 ปี
30:44ท่านเออโตเป็นสาวแล้วน่ะ
30:46หลายปีแ thoughtfulนี้ปุ่นเจ้าดูแล
30:49จวนโฮไม้หวงห่วงคนเดียวค่ attachesวงเน refract digo
31:00ในใจท่านลุง คงจะมีเพียงอ wedding ลืมค่าสะแล้ว
31:05นี่ไม่ใช่มิดมิดหรอflow Blessed
31:06แน่หนูนี่ ไม่เปรียนปะเหรียしいสังนิดนั้น
31:11แม้เจ choreography ก็ถอดแบบมิดาชาวicy
31:13อร์ดซามค่าไม่เหมือนค่า แล้วจะเหมือนใคร hogy
31:20Muse
31:22แต่เท่านี่ine
31:25เก่อเยอะเลยนะ
31:28เจ้ามานี่ เดี๋ยว Richards เอาใหญ่เลยนะ
31:36คันออนุ รodenว่าท่านอย่ายท่าน
31:41่าท่านหัว criston มาคลบแล้ว
31:43ไปที่ห้องอาหารกันเธอ
31:45คุณหนูเล็ก ยังฝั่งให้ห้องครวท
31:46ทำแก�менกวาง ให้ท่านโดยเฉพาะ
31:48ใช่แล้ว เพื่rick miserable ๆ ไม่ใช่เก้างพร Anfang
31:53ไฟน้ажд Bunny ล concludes�ลุง ท่านห่ Oxon
31:55kü مฆ่า quatre should go
31:57ฉันท่านพ่อก่อน
31:58พี่เคยเธอเลย
31:59ไปก็เธอ
32:03ให้กับข้าวจารย์เดียวถึงกับอดนอนหลายคืน
32:05ชั้งพูดแก่งสักจริง
32:07พอเธอ พอเธอไปกัน
32:19ว้าว
32:22กินกันเธอ อย่าเครียงใจเลย
32:24ท่านพ่อ ลองชิมอันกวางนี้เจ้าครับ
32:27ได้ด้ๆ โทษMusic ได้ựcิน
32:33รสชาติเป็นอย่างไร
32:35นุมลลายในปาก
32:36รสชาติองความลำเลิด
32:39ท่านพ่อชอบก็ดีแล้ว
32:41ชอบสิ
32:43เหตุใดจึงได้สำรับที่ข้าอยากกินแล้ว
32:45เมื่อครูเค้าก็สั่งห้องครัวไปแล้วเธอ prevention
32:47อิ่นซิง
32:48ไปสั่งห้องครัว
32:49ให้เรียบ 한국อietung เนื้อสะ์ אתเติม
32:52ไม่ต้องไปสั่งแล้ว
32:54น้องสีใบความว่าอย่างniejszeหรือว่าอยู่บ้านตัวเองจะกินสิ่งใดจะทำอันらい
32:59Stark ต่อสิ่งใจเองไม่ได้หรอ
33:01ท่านพ่อ อยู่ยύING จะต่างอันแดกกับคนนากเร mateix
33:05เป็นบทฤ์ษbowsกุรม่ Pang ts가 ต้องย Ov ถูกน้างกดขี้
33:08ต้องคอยมองสีหน้านาง
33:10ถานเออ..เป็นพี่น้องสายเรื่อยเดียวกัน
33:13อีกทั้งสิ่งที่ชู ๆ ขอไปก็บรีมากมายอะไร
33:16พ่อวา
33:17พ่อ 가는 OP อาหารมาแล้วเจ้า พ่อ
33:22ของที่พี่สามสั่งไปเมื่อครู้ ห้องคลัวแดบต่อไปแล้ว
33:26จำต้องจุดเท้าใหม่ จึงล่าช้าอยู่บ้าง
33:29งานเลี้ยงในวันนี้เดิมทีก็จัดเพื่อท่านพ่อ
33:32พี่สามและอนุที่เพื่อกลับมา
33:34졌 blunt
33:35แม้อาฐานจะไม่รู้ความเพียงได้
33:37ก็ไม่คิดร้ายตัวคน네เหลือ
33:42ระง่จเหนือบจะ Bogginny บ blond
33:45พี่สามรีบชิ้มดูเถอะ
33:54แม่นม
33:58เมื่อครูที่ค่าให้เตรียมชามตะเกียบอีกชุดล่ะ
34:01เรียนคุณหนูเล็ก บ่าวได้เตรียมเผื่อไว้อีกชุดแล้วเจ้าค่ะ
34:08วันนี้ครอบครัวมาพร้อมหน้า ขาดแต่เพียงมันดาค่า
34:12อาฐานจึงแปลชามตะเกียบที่ท่านแม่ชอบใช้
34:20มาจัดขึ้นโต๊ะด้วย เพื่อแสดงถึงความคิดถึงอะไร
34:42อันนุล่วงเกินไปแล้ว
34:48ท่านพ่อ หลายปีมานี้ท่านแม่
34:50ท่านแม่ ต้องทนลำบากอยู่ที่ช่ายแดนกับท่านพ่อ
34:52ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ย้ายพอกลับถึงเดือนกลับไม่อาจนังร่วมตอกันได้แล้ว
34:56ท่านแม่ ต้องทนลำบากอยู่ที่ช่ายแดนกับท่านพ่อ
34:59ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ยายพอกลับถึงเดือนกลับไม่อาจนังร่วมตอกันได้แล้ว
35:03ทำเนียมในเมืองหลวงน่ะ ต้องจะข้ายทะหาร
35:07ยังไงอันนุดิวก็เป็นคนรู้ทำเนียม
35:11แต่ว่าที่นี่คือบ้านนะ จะต้องเครงคลัดอะไรนั้งหนา
35:18ภี่สามกับอันนุติดตามท่านพ่อไปช่ายแดน
35:21ต้องเหนื่อยากมาหลายปี ในกONGทัศไม่ได้เพร้งธรรiani
35:25คิดว่าท่านพ่าย้มผ่อนปลน ต่ออันนุและพี่หญิงสาม
35:29แต่บันนี้อยู่ในเมืองหลวง จะคุณนางหรือชาวบ้าน
35:32ล้วนญิตถือจารีด มะครู่อันนุก็บอกเองว่า
35:36จวนโหของเรา เคร่งครัดยิ่งนัก
35:38หากเรื่องเล็ดรอดออกไป
35:40อาจจะถูกคนนอกวิจารณ์ว่าสกุณมิ่งร้ายธรรมเนียม
35:43จนทำลาย
35:45เกี่ยจท่านพ่อได้ไม่ใช่เหรอ
35:47ข้า...ข้าทำลายเกียจของท่านพ่อตอนไหน
35:51พ่อพี่หญิงสามกลับมา
35:53ก็ตำหนิลงโทษคนในเรือนข้า
35:55ได้ยินว่ายังต้อเทียงกับแม่นมจาง
35:58จนเกือบลงเมือกับผู้อุโส
36:00ข้าเพียงสังสอนพวกนาง
36:01ให้พวกนางได้รู้จักที่ต่ำที่สูง
36:05沒錯 ไม่นมจางไม่ยองปортประตấuหน้า
36:07จะให้เราเข้าทางประตูข้าง
36:08เห็นชัด ชัด ว่าม falti เกี่ยร
36:11ข้ากับท่านแม่บ่วมถึงสารชัยลุี่เออ
36:13จงใจรุ่งเกินข้า ย็มตั้งโดนลองทอด
36:17ลุี่เออเป็นสาวใช้ของข้า
36:18เรียบร้อยรู้ความ แม่นมจางก็ ทําตามทําเนียม
36:24นางเป็นคนดูแลจวนโห อยู่ในจวนมาครึ่งค่อนชีวิต
36:28พี่หญิงสามเพิ่งกลับมา กับด่าททอคน ต่อนหน้าผู้อื่น
36:32ฉันนี้เชื่อเสียงของท่านพ่อ กับจวนโหอาสเสียหาย
36:36ท่านพ่อกลับมาครั้งนี้ ไม่รู้มีสายตากี่คู่จับจ้องจวนโห
36:52พวกเราในฐานะบุสาว แม้ไม่อ่านแบ่งเบา งานราชการท่านพ่อ
36:57แต่ก็ควรจะรู้ทําเนียม คิดการรอบข้อ ระวังการพูดจาถึงจะถูก
37:05คำพูดคงทานเออ ถูกใจนัก
37:07ท่านพ่อ
37:08พ่อเธอ?
37:09เจ้าหญิงโตยิ่งไม่รู้ความที่ทานเออพูดรวนถูกต้อง
37:14จะควรเรียนรู้จักน้องสา matching สมบ้างนะ
37:21เอ่วันนี้เรามิ่งรับพี่เขย กลับบ้านไม่ใช่เหลว
37:25อย่ายว index มาเรื่องการอบรнозบุสได้
37:27เรื่องนี้ไม่พูดวันหลัง
37:28ท่าน น่าจะพูดถูก
37:30วันนี้เราพ่อลูกได้พบหน้า
37:33ทั้งครอบครัว ได้อยู่พร้อมหน้าร่วมโต๊ะ
37:41คุณหนู มีคนมาส่งไว้หน้าจวรเจ้าค่ะ
37:44บอกว่าเร่งดวนยิ่งนัก
37:48จัดไม้นี้ ใครนำมาส่งเหรอ
37:50ผู้ดูแลหอวนเท่าเจ้าค่ะ
37:53วนเท่า
37:56ที่คุณหนูถูกผลักตกเป็นไฟมือของโอคลักศกุลเหลียง
37:59บันนี้เขาซ่อนตัวอยู่หอวนเท่า ห้องปีกซ้าย
38:03โอ้ มีเจ้า
38:06ทุก色 Year
38:09จริงไม่ส่งจดไม้ถึงจินอันหัวโดยตรง
38:12กลับไปส่งผ่านคุณหนูสกุลมิง
38:15รัวญ่วงยาก
38:18หากส่งจด jotkaหรือให้จิง อันหัวโดยตรง
38:21เข scraping ยอมละวง ไตสวนไม่หยุด
38:24มาให้คุณหนูมิงจัดการเพล่อมนิ่งปัญหาทั้งหลายได้
38:28หากไม่เห็นแค่สกุลมิง
38:30ข้าจัดการริ่งกัวกงไปนานแล้ว
38:33จริงอันโหวมิสติปัญญาสูงส่ง
38:37หากริ่งกัวกงได้เกี่ยวดอนกับเขา
38:40เรื่องของยุงโยกนี้ที่คุณนุงมิงเฉลียวชลาด
38:43แต่ศินใจเด็ดขาดมีเช่นนั้น
38:44เรื่องนี้คงไปจบ subdstory
38:51นั้นคือเชิญสกาลเทกาลเป็นยังไหวเป้
38:54เรียนท่านพ่อ
38:55คืนนั้นลูกออกไปเที่ยวยามคำ
38:57คำแต่กลับถูกคนสกุลเหลียงจงใจชนตรงน้ำ
39:02คนสกุลเหลียงทำชั้นนี้ก็เพื่อให้ลูกรีบแต่งเข้าจวน
39:06เพราะดีที่ลูกไว้น้ำเป็นเหลียงจือเซวนจึงไม่สมหวัง
39:11เล่นเลอุบายเช่นเนี่ย ต่ำช้าอะไรอย่างอายนัก
39:14อะไรอย่างอายนัก พ่อบุญธรรมเจ้ารู้เรื่องนี้หรือไม่
39:17อาหาร เห็นว่า คุณสอบสู่นให้ชัดเจนก่อน จะไม่ได้บอกเจ้าค่ะ
39:22คาวนี้ละ Aquí seeds gael, มินมินกลับเข้าจูนท Kara
39:25ไม่รู้ว่าเจ้าตัวพระเชินอันตรายเพียงนี่ เรื่องอย่ายเพียงนี้ เดียงเจ้าสองคนจะต้องปิดบังไว้ด้วย
39:31แค่แค่ไม่หรอกให้ท่านกังมุน เรื่องยังไม่ได้แพร้ออกไป อย่างไรคนรู้น้อยย่ามดีกว่า
39:38หูทานเวิร์ วางใจเถอะ พ่อจะถูกความเป็นทําคือในเจ้าเอง
39:52กล้อค
39:54aruอย่าข้า พumbling it
39:56Понิดทำอะไรไปก่อน
39:56มาก
39:58ไม่ต Alright
39:59my43 คือนั้นเจ้าก็ไม่รู้หรือ
40:00ถ่ายกล้อม
40:01พูดมาก
40:01Hampกล limited บาด
40:03ถ่ายปลอด
40:05ค่ะมัด бывает
40:08sailed achi ไว้...
40:10ชั่วua desafi
40:13สะกุลเหลี่ยงเสียสติไปแล้ว Перี งสัญญาหม่านอยู่แล้ว
40:17เพียงรอท่านกลับมา ก็จะจัดงานแต่งใด
40:20ยายต้องทำเรื่องบัตรษchodนี้
40:21เดิมเหลี่ยงจือเสorph Sonic
40:23ได้เสียกับยาทผู้น้อง
40:25สำยังเพิ่งคลอดหมุทชายออกมา
40:27สะกุลเหลี่ยงกลัวท่านพ่อรู้เรื่อง
40:30แล้วจะถอนแต่งงาน
40:31จึงจงใจจัดฉากให้ข้าตกน้ำ เพื่อทำลายชื่อเสียงของลูก
40:36เรื่องใหญ่เพียงนี้ทำให้เจ้าไม่รีบบอก
40:39ลูกได้ยินว่าสกุลเหลียงมีอำนาจในราชสำนัก
40:42ข้าไม่รู้เรื่องราชการกลัวว่าหากถอนแต่งงาน
40:45จะกระทบต่อการเลื่อนตำแหน่งของท่านพ่อ
40:48สกุลเหลียงยิ่งใหญ่เพียงไหน
40:49เธอจะมาขวางทางเลยข้าดได้
40:51เข้ามา
40:52ไปถอนแต่งงานสะกุลเหลียง
40:56ไม่ ไม่ เข้าไม่ไป ๆ ๆ
41:02นี่
41:06เป็นดังที่เจ้าคาด
41:08แต่ว่าเพื่อรักษาการมั่นครั้งนี้
41:11สะกุลเหลียงถึงกับต้อง
41:13ใช้อุบายต่ำสามเช่นนี้
41:15ต่อให้จริงอันหัวไปเอง
41:17ก็อาจถอนแต่งงานไม่สำเร็จ
41:20อุดมาก
41:28คนที่ตกน้ำหมดนั้นคือสวยดออของเรา
41:32คนทั้งเมืองก็รู้กันทั้งนั้น
41:34ใช่แล้ว ๆ ในเมื่อพวกเรามาถึงจวนนี้
41:37ก็ยอมสืบหาข้อเท่าจริงมาแล้ว
41:40แต่งฝืนเด็ดยอมไม่หวาน
41:42หากวันนี้ยอมทอนแต่งงานแต่โดยดี
41:45ถือว่าดีกับทั้งสองฝ่าย
41:47หาคนที่ตกน้ำเป็นมิงฐาน
41:50ที่จะเสียหายก็ยอบเป็นชื่อเสียงของน่าง
41:53ท่านโห อีกไม่กี่วันเราก็จะจัดพิธีมั่นขึ้นแล้ว
41:59ได้ท่านถึงไปเชื่อ ข้าวเลือร้ายสาราพวกดีด้วยล่ะ
42:02น่าเนอะสิ
42:03ต้องมีคนในเมืองหลวงอิดชาการมั่นหมายครั้งนี้
42:06จึงคิดกันแกร้งเราด้วยอุบายต่ำช้า
42:10สะคุณเหลี่ยงเราให้ความสำคัญกับมิงฐาน
42:13นางแต่งเข้ามา ข้าจะดูแลดังบุตสาวทะแท้
42:16จะไม่ให้นาง ในรับความลำบางไม่ตันหน้อย
42:19หลักฐานอยู่ตรงหน้า พวกเจ้ายังคิดจะปฏิเศษ
42:22ใจกล้ายิ่งนัก
42:25อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ ว่าหลานสาวเจ้ามาอยู่ในโจนตั้งนานละ
42:29สำยังมีสำคัญกับบุตชาเจ้า จนไม่ลูกในคัน
Recommended
42:42
|
Up next
42:21
42:49
42:42
42:46
42:49
42:43
42:30
42:56
42:15
42:16
42:18
42:49
42:32
42:33
42:21
42:21
42:48
42:08
42:42
46:56
42:46
42:32
40:42
42:26