Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:30ขอบคุณสิ
00:32ขอบคุณสิ
00:38เดี๋ยวก่อนจะยาย
01:00ดอกไม้ยายหลุดแล้วจ้ะ
01:14งั้นพรุมเก็บไว้เธอ ยายให้
01:18ขอบใจนะ
01:30พ่อหนูเป็นอะไรหรือเปล่า
01:39ถ้าไม่มีอะไรเนี่ย ก็ไปนอนเถอะนะ
01:42กลับพักผ่อนให้สบาย
01:52เอ้ย ที่แท้ก็เป็นเอ้ยจริงๆด้วย
01:56แล้วว่าความรู้สึกที่มี เราไม่ได้คิดไปเอง
02:01แล้ว ด้วยโกหกเราทำไม
02:05แล้วคนที่อยู่ในวังคือใคร
02:10ที่ผ่านมามันคืออะไร
02:14ในเมือเอ้ยไม่อยากให้พี่รู้ขนาดนั้น
02:17พี่ก็จะทำเพลงไม่รู้ให้ก็แล้วกัน
02:26ท่านขอโทษนะพี่
02:41ถ้าพี่ทนดึงเย็บเย็บเหมือนเมื่อก่อน
02:46ฉันขอโทษนะพี่
02:52ถ้าพี่ทนดึงเย็บเย็บเหมือนเมื่อก่อน
02:55ฉันคงไม่ต้องทำแบบนี้หรอก
02:57นี่ นังแชบ
03:01จ๊ะ
03:02นังเอ้ยมันกลับมาหรืออย่าง
03:04ยังเลยจ้ะแม่หมอ
03:05มันไปไหนของมันว่ะ
03:08ไม่ใช่ว่ามัน
03:10มันวิ่งจันไปฟองในวังนะ
03:12ทำไงดีแล้วแม่หมอ
03:13เปิ่นไปไม่ได้
03:15หน้าอย่างมัน
03:17ฮูดไป ใครเขาจะเทื้อ
03:19นี่ว่าแต่หลังจากนี้
03:21เราจะไปอยู่ที่ไหนแม่หมอ
03:23เรามันไม่ต้องทัวอยู่ό
03:35แต่สวนแม่ไม่ต้องส่วนตัวแต่ในห้องน้องอ้ายตลอดไปนือ
03:37พอเองก็เนี่ยusesพาฤษetrิกะ
03:39ทำให้พวกข้าหลายที่สุข 54 นอน
03:41รับร้าว
03:43แต่ถ้าพี่ตาย
03:45พี่มาโทษฉันก็แล้วกัน
03:49แม้กะดีทีจ๊ะ แม้กะดีที
03:53ไป แก่ๆๆๆ ๆ เขาไป
03:56โทษ โทษ แก่ไม่หมอ
03:57โอ้ มี มี มี มี
04:10ลูกอาย!
04:11ลูกอาย!
04:12อะไร?
04:13ลูกอายจะมารับพวกเราไปที่วัง
04:16จริงจัง
04:18ลูกอายบอกว่า
04:19เดี๋ยวเร็วนี้
04:20ลูกอายจะมารับใช่ไหมหมอ?
04:22เฮ้ย!
04:23เราจะมีที่สุดหวนอดแล้วมะฉัน
04:25มะฉัน
04:40พ่อหนู
04:59ถ้าไม่เองถึงนอนเปิดประตู
05:02ไม่ยอมปิดประตูไว้
05:04เราไม่ตีเหรอ
05:06เดี๋ยวก็ไม่สบายเหรอ
05:08ฉันเปิดไว้นอนวางยายน่ะ
05:11เฮ้ย!
05:16เราว่าแต่เจ้าของกระท่อมอยู่ไหนล่ะ
05:19นั่นสิ
05:22บอกว่าหิ้วหิ้วแล้วก็หายไปเลย
05:29โอ้ย!
05:30โอ้ย!
05:31หอมจัง
05:32พ่อนุก
05:33โอ้ย!
05:34หอมเหมืออะไรกัน
05:36ยายแกะแล้วมินจะตาย
05:39ฉันหมายถึงประจ้ะ
05:41โอ้ย!
05:42โอ้ย!
05:43โอ้ย!
05:44โอ้ย!
05:45โอ้ย!
05:46แล้วไป
05:47โอ้ย!
05:48หอม!
05:49ผม91
05:54ใหมีfar segundo
05:55กันเพิ่ม Gray
05:56โอ้ย!
05:57โอ้ย!
06:10เป็นเองสิ เอา
06:13ฉันเป็นแผ่ ยาย
06:16แผ่หงอยู่ที่เอว
06:18น่า ๆ เนี่ย เนี่ย
06:22ตรูฉันขยับก็เจ็บกันเนี่ย
06:24เอา ๆ ยาย
06:27โอ้ย ก็ได้ ๆ
06:29อ้าย ๆ ขยับกันเจ็บสิ
06:37เออ ร้อนร้อน
06:40เอ็งกินสิบแล้ว เอ็งกรีบกลับเข้าวังนะ
06:44ป่านนี้คงมีคนเป็นห่วงแยกแล้ว
06:48ไม่กลับได้ไหม
06:51อย่ามาทำพูดเป็นเล่นนะ
06:55ฉันพูดจริงๆ
06:58ฉันเหนื่อยมากเลย
07:02ว่าแต่เมื่อคืนใครเปลี่ยนชุกในฉัน
07:07ยายเหรอ
07:10อืม
07:13งั้นแสดงว่า..
07:16จารียน
07:16เฮ่ยเฮ่ย เฮ่ยอิ่ง อิ่งๆๆ ไม่เอ็งไหม
07:20เดี๋ยวเข้าไปดูทางห้องนึกก็
07:23โดย โดย
07:34อะไรนะ
07:36ทำไมแค่นี่แก้สองคนดูเลยปีเถ็น
07:39เหรอ
07:40โอ๊ย! พวกมัก!
07:45โอ้โห... เขารถของคุณเท้า
07:49ไม่ใหญ่คุณเท้า!
07:50อันาควรชัดจะเป็นอย่างไรต่อไป
07:53ถ้าหากมีบุธศึบเชื้อสาย
07:56ก็จะไม่เป็นไรไพรค่ะ
07:58แต่ถ้าหากไม่มี
08:00และไม่เป็นที่สงปลด
08:02ก็จะถูกรถ
08:04ให้เป็นแม่ๆหลวงไพรค่ะ
08:06โอ๊ย! พวกมักไปแล้ว!
08:10โอ๊ย! โอ๊ย! โอ๊ย!
08:13เก้นจะมาตายอะไรตอนนี้
08:15โอ๊ย! โอ๊ย! โอ๊ย! ขอไป!
08:22เฮ้ยข่าวเป้ารถไหม
08:24มือนชั้นใช้
08:26จริงหรือเปล่า
08:29เจ้าพี่ทรงหายไปจริงเหรอ
08:31ทุกคนกำลังช่วยกันออกตามหา
08:34ยังก็ช่วนไม่ได้
08:37ทหาร จัดมาให้เราหน่อย
08:40อัดโจค่ะ
08:41พี่ด่า ได้ทำอะไร
08:45ก็ออกไปตามหาคู่มั่นเรานะสิ
08:47จะให้เราอยู่ฉัยๆแบบเจ้าหรือไง
08:49ไม่ได้
08:51ไม่ได้
08:52อย่ามาย่งกับเราได้ไหม
08:54ปล่อย
08:55เราบอกให้ปล่อย
08:58เรื่องนี้เจ้าหามเราไม่ได้
09:01ถึงหามเราได้
09:02รับตาเจ้าเราก็จะไปอยู่ดี
09:04เพราะฉะนั้น ปล่อย
09:05รู้แล้ว
09:08ถ้าอยากไปนักเดี๋ยวเราพาไปเอง
09:22อืม
09:24ไปสิ
09:26ไปสิ
09:52อืม
10:00ฉันกลับตัวนายาย
10:04อืม
10:06กลับเธอ
10:08โชคดีนะ
10:14ยายไปส่งฉันเลยสิ
10:22เยอ
10:24ไปสิ
10:26เยอ
10:36เยอ
10:38เยอ
10:40เยอ
10:42เยอ
10:44เยอ
10:46เยอ
10:48ต้องออกทำไมยาย
10:57ฉันก็หลงอ่ะ ทางมันเปลี่ยว
11:02ยายว่า
11:05เราแยกกันตรงนี้เธอนะเพราะพรม
11:11เพราะพรมไปเธอ ยายอยากอยู่คนเดียวจริงๆ
11:16ยายแน่ใจเหรอ ว่าจะแยกกัน
11:26ยายอยู่คนเดียวจริงๆได้ใช่ไหม
11:30ยายอยู่คนเดียวได้
11:37เราอยากเจอกันอีกเลยนะ
11:42ก็ได้
11:46ละก่อนนะ
12:16มันสมควรแล้ว
12:31ปล่อยเข้าไป
12:34ปล่อยเข้าไป
12:36ปล่อยเข้าไป
12:46ได้ว่าอยู่ได้ไง
12:48เราร้องไงทำไม
12:49ปล่อย
12:53ไม่ต้องพูดแล้วเอ้ย
12:56พี่รู้แล้วว่าเจ้าคือ
13:04หยุดปักใสไล่ส่งพี่สักที
13:07ทำไมถึงทำกับพี่แบบนี้
13:11ด้วยไม่รักพี่เราเหรอ
13:17แล้วพ่อองค์จะให้หมอมฉันทำยังไง
13:20ให้พ่อองค์อยู่กับหญิงอับประรัด
13:25มีแต่จะอ้ายเขา
13:27มีแต่จะโดนดูถูกเหยียดอย่างมากกว่าดื่ม
13:31เลยไม่สามารถกลับไปได้อีกแล้ว
13:37ไม่
13:42พี่ไม่มีวารปaneousอfill Jew preca heading
13:45ไม่
13:49ไม่อยู่ไม่ได้
13:51พี่ก็อยู่ไม่ได้เอ้ย
13:53พี่ขาดเอ้ยไม่ได้
13:56พี่ลัดเอ้ย
13:58ถึงจะเป็นยายแก่
14:09พี่ก็รักเงิน
14:28ก็รักเงิน
14:43ก็รักเงิน
14:49ก็รักเงิน
15:04ก็รักเงิน
15:10ก็รักเงิน
15:18เงิน
15:20เงิน
15:40เจ้าพี่
15:42เจ้าพี่
15:44เจ้าพี่
15:46ไม่หายใจออกแล้ว
15:48ก็รักเงิน
15:50ก็รักเงิน
15:52ก็รักเงิน
15:54ก็รักเงิน
15:58ก็รักเงิน
16:00ก็รักเงิน
16:02ก็รักเงิน
16:04ก็รักเงิน
16:06นี่มันเกินอะไรขึ้น
16:08พี่สับสนไปหมดแล้ว
16:10ถ้าเจ้าคือเอ้ย
16:12แล้ว
16:14ผู้หญิงที่อยู่ในวัง
16:16เป็นใครกันแน่
16:18ทุกคนกันแน่
16:22รักชื่ออ้ายเทคา
16:24อ้ายเหรอ
16:26อ้ายเหรอ
16:28เทคา
16:30อ้ายเป็นน้องสาวของเอ้ยเอง
16:32ของเอ้ยเอง
16:38ตอนที่เอ้ยหลบหนีออกมาจากวัง
16:41ได้ครบเซอร์กับคนไม่ดีเข้า
16:45เขาเสกเอ้ย
16:47ให้กลายไปคนแก
16:49ผิวเหี่ยวย่นหน้ารังเกียด
16:56ตอนที่เอ้ยมองเงาสะท้อนของตัวเอง
16:58มาทำให้เอ้ยรู้เลยเธอคะ
17:03ว่าเรื่องระหว่างเอ้ยกับโทษที่มันได้จบลงแล้ว
17:09ได้จึงไม่โกดอ้ายสักดิต
17:12ที่เข้าวังไป
17:15ถึงแม้ว่ามันจะผิดมากทีไหนก็ตามเลยคะ
17:19ใช่ มันผิด
17:23เอาแม้แต่ใบหน้าที่เหมือนกันทุกอย่าง
17:25แต่อ้ายไม่มีวันแถนเอ้ยได้เลย
17:30ไม่มีวัน
17:34เอ้ยขอโทษนะเพคะจอบพี่
17:41แต่ตอนนี้เอ้ยก็รู้แล้วใช่ไหม
17:45ไม่ว่าเอ้ยจะเป็นยังไง
17:46หน้าตาแบบไหน ที่ก็หลับอื่นเหมือนกัน
17:52ด้วยกำลังกับพี่สิครับ
18:11ว่าเติบ มันเปลกมากนะ
18:13นี่เรามาเจอกันได้ยังไงเนี่ย
18:16พี่คิดว่าพี่จะไม่รอสะแล้ว
18:18นั่นสิครับ
18:21เหมือนมีใครต้องใจทำให้เราต้องพบกัน
18:31นี่ ไอ้เบ็กขวาด
18:33หนูสาวที่มันไฟแรงนะ
18:35กำลังน่ารักเลย
18:37เห็นแล้วก็ได้ถึงตัวเองตอนจากเป็นเทวดานุ่ม
18:42หรือข้าคูณจะไปเป็นกรมม associated with มากกա Bell
18:45น่ะ
18:45ไอ้คี่กวาด
18:47กวาดไปเลยนะ
18:48กวาดให้ความรับมัน ให้ข้างป่าเลย
18:52กวาดไปเลย
18:56따보컨
18:57shoe
18:59industries
19:01กลับประทําใหม่
19:09ขอบประคุณท่านรือสีมากนะขอรับ
19:15ที่โดนบรรดานให้เราสองคนให้มาเจกัน
19:17เออ ว่ายประ...
19:19ว่ายรือสีเธอ
19:21คู่แล้วไม่แคลวกัน
19:26แต่เอ๊ะ
19:28ทำไมพวกเองรู้ล่ะ
19:30ค่าเรียนไปเนียนเหรอ
19:33ไม่ค่อยเนียนเลยจ๊ะ
19:35ก็ถ้าเนาแต่หายไปหายมา
19:38แผนยังเรียกฉันว่าอีหนู
19:40ทางทางที่น่างฉันก็แก่ง่อมด้วยจ๊ะ
19:44อืม แม่
19:46แบบนี้ค่าต้องไปเรียนการแสดงสันแล้วมา
19:49ว่า...น่าอะไรอ่ะ
19:55แน่แล้วจ๊ะ
19:57อ่ะ
20:01อ้าว...หายไปไหนแล้ว
20:05ถ้าอยากจะพักกันก่อนก็อยู่ต่อได้นะ
20:08ให้หนูสาวได้ใช้เวลากันไป
20:11ข้าบให้กลัวหรอก
20:13จิกๆนะเนี่ย
20:15ข้าบไปดูจิกๆ
20:17ไปล่ะ
20:19ไปล่ะ
20:25เอ้ย
20:27อย่างนั้นเรา...
20:29เจ้าพี่
20:31เจ้าพี่ก็บาจีตามท่านหรือสีนะพี่คะ
20:35แหว
20:37เอ้ย...
20:39เอ้ย...
20:41ไปหากอะไรมาให้จะพี่สวนดีกว่าที่คะ
20:45โห
20:47พอใจหรือยังแม่นาง
20:49ต้องตรงไป
20:51อย่าพูดมาก
20:53ตรงอะไร
20:55มันต้องเลี้ยว
20:57นั่นแล้วน่ะ
20:59ก็เลี้ยวไปสิ
21:01ที่บ่นชำมัดเลย
21:03โอ้โห
21:04ใครกันแน่
21:05มาก
21:06ตรงๆไป
21:07อย่าพูดมาก
21:08ตรงอะไร
21:09มันต้องเลี้ยว
21:11นั่นแล้วน่ะ
21:12ก็เลี้ยวไปสิ
21:13คี่บ่นชำมัดเลย
21:15โหโห
21:16ใครกันแน่
21:17เจ้านะแหร่คี่บ่น
21:19เจ้านั้นแหละ
21:20ไม่จริงอ่ะ
21:21มีหลักฐานป่ะ
21:22สิ่ง...
21:23ก็เนี่ยไง
21:25ตัมตาเลย
21:26เดี๋ยวอน...
21:27จับดีๆ
21:28พูดดีๆสิ
21:30ตกใจหมด
21:32แล้วไหนłosะ
21:33กำลัง
21:34เป็นไง?
21:36พวกนาค่าทำสำเร็จไหม?
21:38ไม่สาบได้เลยพระเจ้าค่ะ
21:40เหมือนนาค่าของเราจะตายกันหมดติ้น
21:42ไม่มีใครสงขาวกลับมาเลยแม้แต่คนเดียว
21:44แต่พระโอรธพรมทัศเองก็ยังไม่เสร็จกลับมาเช่นกัน
21:47ทางพระชวังรวมถึงเท้าพรีชัยทัศเองก็ยังเงียบอยู่พระเจ้าค่ะ
21:51อืม...
21:53น่าสนใจ
21:55瑋 eviden crashes
21:59เงียบเจนไม่รู้ว่าผมมาทัดมันอยู่หรือ hen't
22:02เงียบเจื้อให้สมารถสนทิตali
22:06ไませไม่รู้ว่าลูกตัวเองจะเป็นอะไร
22:09แม้แต่เท้าวิชัยทัด
22:11ก็ยังคงนั่งบันรังได้ยังแน่นิ่ง
22:15หน้าประทับใจยิ่งนัก
22:18แบบนี้เราควรบุกอะไรไหมเฉ้าไหม
22:22แผนเงียดแบบนี้อาจจะเป็นกลลวงเพื่อให้เราเปิดเผยตัวตน
22:27ข้าวว่าค่าสามารถสืบเรื่องนี้ได้จากใครคนหนึ่ง
22:32ใครหรือพระเจ้าค่ะ
22:36ผู้ที่สวามีตัวเองยังไม่กลับมายังไงล่ะ
22:40พระชายะเอ้ย
22:52อยู่ยังไง ฉันจะทำยังไง
22:55ถ้าไอ้พระโอรสนัarinมันตาย ฉันจะทำยังไง
23:04เข้ามา
23:08พระชายะ
23:11แก้งเหรอ เข้ามาทำไม
23:15เอา ก็เห็นอนุญ่าได้เข้ามา
23:17ข้า也可以ข้ามา
23:19ก็ฉันคิดว่าเป็นคุณoute av
23:21ราชายอ่ะ ค่าอยากจะคุยด้วย
23:24นิ จะเข้ามาใกล้ทำไม
23:29ก็อยากคุยใกล้ๆ กลัวไม่ได้ยิน
23:33ออกไป
23:36แก แกรออกฉัน แกไม่ใช่ชูหนังเอ้ย
23:40แกเป็นสตูของสวามีฉัน
23:42แกเกิดทำให้ฉันตกเจ้าพี่เข้าใจผิดกันแล้ว
23:45ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ออกไป
23:48เดี๋ยวคนมาเห็นเข้า จะเข้าใจผิดทำไง
23:51ไม่ไป แล้วเจ้าจะทำไมค่ะ
23:55ไหนตอบมาสิ ว่าผมมันทัดมันเป็นอย่างไรเปล่า
23:59แต่ถ้ามันไม่กลับมาก็บอกค่านะ
24:02แล้วมาซุปไหลข้าได้เสมอนะ ประชายา
24:10ไหลข้างนี้เหรอ
24:15ตรงนี้เหรอ
24:17โอ้ย ออกไปไง ออกไป
24:21อย่าไม่ออกใช่ไหม
24:23โอ้ย พอจ้า ออกแล้วจ้า ออกแล้วจ้า
24:28เฮ้ย
24:33ยิ่งอรมไม่ดีอยู่
24:34อะไรนะ จะไม่เอาเรื่องอ้ายเหรอ
24:45ไม่จรินอ้ายเหรอ
24:46แ Michaels
24:48ทำไมnéอicieอ้าเศย
24:51ก็ถ้าควางจึงถูกเปิดเผิน
24:55อ้ายก็จะถูกองค์เหนือหัวสั่งประหาร
24:58พักเขาไปหรอพระองค์
24:59เตยว่าไม่ได้ห 있으면ita
25:07พี่พอเข้าใจแล้ว
25:09ant kind of
25:10ถ้าพาเฮ้ยเดินเข้าไปทั้งที่อ้ายยังอยู่
25:13ก็พรหงไม่ได้สินะ
25:15เฮ้คะ เรื่องไม่ได้อย่าให้ใครรู้เรื่องนี้ น่างจากเจ้าที่
25:30พี่คิดว่า พี่พอมีวิธี
25:33ยังไงเพคะ
25:37เข้ามายังไง ก็ออกไปแบบนั้น
25:42แค่ทำให้อ้ายเดินออกมาจากหวังให้ได้ก็พอ
25:45พี่จะทำให้เอื้ยแถนทีอ้าย เหมือนทีอ้ายแถนทีเอื้ย
25:49แค่นี้ ก็มีเมยใครรู้แล้ว
25:54ใช่คะ
25:59แต่ว่าตอนนี้พี่ยังไม่อยากกลับเลย
26:04นั้นพี่จะได้อยู่กับเฮ้ยสักที
26:08ตอนนี้ จะได้นอนข้างกันด้วยนะ
26:15ด้วยมีเรื่องจะถามเจ้าพี่อย่างหนึ่งเพคะ
26:20อะไรเหรอ ถามมาสิ
26:23ตอนที่เอ้ยไม่อยู่
26:29ตระหว่านเจ้าพี่กับอ้าย
26:34ทั้งสองได้
26:38ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่เคยเลย
26:41ไม่เคยจะเลยจริง ๆ น่ะด้วย
26:43อ๋อ
26:46เพคะ ก็ดีเพคะ
26:49มา เดี๋ยวพี่ช่วยนะ
26:52ไม่เคยรักพี่จริงไหม
27:07เฮ้ยเอ้ย เอ้ยรักพี่จริงไหม
27:11ถ้าไม่ถึงถามแบบนั้นนะเพคะ
27:16ก็ด้วยทิ้งพี่
27:20ด้วยหนีไปแม่แม้แต่จะบอกพี่สักคำ
27:23พี่สื่อใจมากเลยนะ
27:25ด้วยขอโทษเพคะ
27:30ด้วยก็แค่หึงเพคะ
27:35น่ะ
27:38หึงหรอ
27:41เมืองไทยอ่ะ
27:43เหมือนนี้
27:58เจ้าพี่กับพระธิดาศมริกาเพคะ
28:03คืนงานวันก่อนถว่ายพระพร
28:07เอ้ยเห็นพธิดามริกาปรอบใจเจ้าพี่เพคะ
28:11แล้วเอ้ยก็น้อยใจ
28:13ที่เจ้าพี่ไม่สงเล่าเรื่องพระโอรธนาเทพให้เอ้ยฟังเลย
28:17แต่กับเปิดพธิดามริกา
28:19ที่รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับพระองค์
28:22เอ้ย...น่ารักจัง
28:25เอ้ยหงเป็นด้วยหรอ?
28:27พี่ดีใจนะ
28:29พี่ได้เห็นมุมนี้ของเอ้ยสักที
28:31ทีหลังก็เดินมาตบพี่เลยสิ
28:33เจ้าพี่...ไม่ใช่เรื่องตลบนะพี่คะ
28:37ที่พี่ไม่บอกเรื่องธนาเทพกับเอ้ยนะ
28:41พอพี่รู้...
28:43ว่าเอ้ยกับบางเครียด
28:45พี่อยากเป็นผู้นำ
28:59อยากเป็นที่พึ่งของเอ้ย
29:01พี่ไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้เอ้ยเห็น
29:05พี่ขอโทษนะที่พี่ชิกน้อยกันไป
29:09เอ้ยก็ขอโทษเพคะ
29:11ที่ไม่ได้พูดกับเจ้าพี่ตรงๆ
29:15ถ้าเจ้าพี่พร้อมคอยเล่าให้เอ้ยฟังนะพี่คะ
29:19ได้สิ
29:21อืม...แล้ว...ถ้าเอ้ยแก่จะหน้าตาแบบนั้นเหรอ
29:31ก็น่ารักดีนะ
29:33เจ้าพี่...เรากแรงเอ้ยสักทีพี่คะ
29:37พี่พูดจริงนะ
29:41เรามาแก่ไปด้วยกันนะ
29:45จับมือกันไว้แบบนี้
29:51ไม่ปล่อยไปไหน
29:55ไม่ปล่อยไปไหน
29:57ไม่ปล่อยไปไหน
29:59ไม่ปล่อยทำไม
30:01ได้ปล่อยไปไหน
30:03ขอมันเฮ้ย
30:05จริง จริง ดิ อันนี้ ช่วยคนโทษ
30:11ทรีนอาจทริง ช่วย czymรัก
30:17ต่อส จริง และโครง
30:19โครงมินแฮ่
30:28โครง hassle
30:31โอ้โฮ
30:33สาหรอ
30:35โอฮ ภา ดังมา
30:37โอฮ ภา ดังมา
30:39เฮ้ย
30:41ไม่ไหวว่า
30:43ไม่ได้แล้ว
30:45ไม่งั้นมันตายแน่เลยนี่
30:47โฮ
30:49พี่ภาฌิค่ะพี่
30:51ฉันก็รักพี่นะ
30:53แต่พี่ก็ทำตัวเพียงข้างนั้นเลย
30:55อ้า แล้วจะเอายังไง
30:57จะให้ต่อไหม
30:59พอก่อแม่หมอ
31:01ฉันไม่ให้ผัวฉันตาย
31:03อ้าว แล้วจะเอายังไงกันล่ะเนี่ย
31:05ถ้ามันหลุดออกไปได้นะ
31:07มันต้องมีฟ้องพวกกำนันแน่ๆ หรือว่าพวกเราหลบซ่อนตัวอยู่ที่นี่
31:10อืม...
31:11เอานี้
31:13เดี๋ยวข้าให้ผีอ่ะ
31:15มาเข้าสิงมันแทนการกระทําของมันก็แล้วกัน
31:18ผีสิงอย่างนั้นหมอ
31:20แปลนี้จ้า
31:24ดีจ้า
31:26หนูชื่อพัสกัน
31:28หนูกล้างใหญ่ด้วย
31:35แง่...
31:36เลื่อนไม่เห็นอร่อยเลยแม่
31:39ไอ้บุนโคล
31:41เองออกมาเลย
31:42เข้าไปเสียพลังงานต่อๆ
31:45ให้ผีตายหงที่ไหนก็ได้มาเข้า
31:47ออกมา
31:49ออกก็ได้จ้ะ
31:52ไปแล้วนะ
31:58เอ้อ敏
31:59คุณเข้าเมฬ contract
32:00ก็อย่างที่เองเห็นth
32:15ถ้าไห้ผีเข้าสิงมัน
32:17มันก็จะพูดไม่เหมือนคน
32:19แล้วถ้าหากมันไปคุยกับใคร
32:21เขาก็จะรู้ว่ามันไม่ใช่ไอ้พารศ čิก๊อ์
32:22อะไรก็ได้ไหมหมอ
32:23ฉันสติดจะแตกอยู่แล้วเนี้ย
32:25ลูกอายก็ไม่รับซักที
32:27ตอนไม้ที่กลิ่นปูกให้เรา มันตายแล้ว
32:37แล้วกลิ่นหายไปไหนก็ไม่รู้ว่าไม่เข้าหวังบาหาเราเลย
32:42ตอนไม้ที่ตายจากกัน มันก็เหมือนความรักที่จากกันไปแล้ว
32:49นี่ ไอ้สน
32:51ข้ spill ไม้ตายไปแล้ว เองก็ปร Higher
32:56ทุกคนเหรียกมากเลย
32:58ทำอย่างไรต่อดีไง
33:02นี่สํา 19 คุยอะไรกัน
33:08เอาหน้าไอ้สน
33:09เองก็พยาญดูแลเต็มที่แล้วนะเว้ย
33:12ด้วยเรื่องที่เกิดขึ้นเนี่ย
33:13ทำให้เองช้าไป
33:15ถึงตายไปแล้วเนี่ย
33:17ก็ไม่เป็นไรนะเว้ย
33:18จริงทําใจถ้าเธอ
33:22ทำไมต้องมาตายเจอกันด้วย
33:24ตายแล้วหรอ
33:26ไม่นะ
33:28ที่ผมเจ้าพูดกัน
33:30ที่ว่า
33:33ตายแล้ว
33:34จริงเหรอ
33:36เจ้าค่าพระชายอ่ะ
33:39เรา...
33:40เราไม่กินอยู่ไหนเหรอพระเจ้าค่ะ
33:42Leb pode
33:44มันใช่เวลามาถามหาผู้หญิงไหม
33:46เอายังไม่ดี
33:57นอ่ะ prophets ชัดจะเป็นอย่างไรต่อไป
34:01ถ้าหักมีบุจสึบเชื่อสายก็จะไม่เป็น контр์isses
34:05แต่ถ้าห benz ไม่มี และไม่เป็นที่ทรงปฤБ
34:08ก็จะถูกรสเป็นไม่ไม่Ps หรวง Crush
34:11แผ็กสิ
34:13แบบนี้ก็แย่สิ
34:16ฉันจะไม่ยอมกับไปเป็นชาววาน
34:18ฉันต้องได้เป็นพัมแห่สิ
34:22วาสนาฉันจะต้องได้ผัวเป็นคนไ�่คุณโธ
34:25นี่ยังไม่ทำมีผัวเลย
34:26จะเป็นแม่ ๆ แล้ว
34:33ข้าโอรธนาเท motivating ยินิต้อนรับกับสู่วางอันแสนอบอุ้นเลยนะ pants
34:37แต่ไล่ของเราน่ะ
34:39อุ้นกวยเดียว
34:40และมันซบไหร่ค่าได้เสมอนะพระชัยา
34:47จริงสิ
34:50พระโอ้โนทเหรอ
34:55น่าสนใจนะ
35:10พระโอ้โนทพระเจ้าค่ะ
35:14มีอะไร
35:16พระชายาเอ้ยส่งเรียกพบพระเจ้าค่ะ
35:20โอ้โอ้
35:24เยื่อติดกลับแล้วเหรอ
35:40เจ้าบอกค่าได้หรือยัง
35:43สรุปภมภัณฑ์เป็นยังไงป่ะ
35:46ถ้าเราบอก
35:48เราจะได้อะไรล่ะ
35:50พระโอ้โรธธนาเท่
35:54แล้วเจ้าอยากได้อะไรล่ะ
35:56แก้เวนเงินทองเหรอ
35:58หืม
36:00ไม่โสนยังไง
36:14ค่าก็พอจะค่าดเดาวได้อยู่แล้ว
36:16พระชายาที่มีพระเมตตาแจกของให้คนยากอะไร
36:21คงไม่สนใจสิ่งนอกกาย
36:23และสรุปเรียกค่ามาจะคุยเรื่องอะไรล่ะ
36:26ถ้าไม่ใช่เรื่องนัว
36:28ถ้าไม่ใช่เรื่องผมอัตทัน
36:30แล้วก็ไม่สนสิ่งของรอกกาย
36:33ไหลเจ้าน่ะ
36:40ยังว้างอยู่หรือเปล่า
36:42ก็ยังว้างนะ
36:58นี่เจ้าทำอะไรอ่ะ ผีเข้าอ่ะ
37:02นี่พระโอรธนาเทพ
37:05หม่อมชั้นถามตรงๆเลยก็เรากัน
37:08ชอบเอ้ยไหมพี่คะ
37:13สิ่งแค่นี้จะมัดอะไรได้
37:28เราขอแบบเหมือนเชื่อก
37:30นั่นหนา
37:32นี่เหมือนเชื่อกนะ ไปหามาจากไหน
37:34เราไปเอามาจากมา นั่นไง
37:37เอ้า มาหายไปไหนแล้วอ่ะ
37:38หลานขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ่งพระเจ้าค่ะ
37:41ทายจะสิ้นไป แต่หลานเชื่อว่า
37:43นี่เจ้าไปเอามาจากไหนว่าผมมาทัดตายแล้ว
37:45ทำไมเจ้าถึงดูมั่นใจนะ
37:47เจ้ามา
37:49เอ่ หวะ
37:51พ่อเป็นอะไรจ๊ะ
37:53อ้าย
37:55นี่เอื้ยเองจ๊ะ
37:57อ้ายมา
37:59เอื้ย
38:01แย่เหรอ
38:03สุงสารแต่แม็บลาบู
38:09อาศัยอยู่ในฝังของคา
38:17นางเอื้ยเป็นลูกกำพระ
38:23ถึงเวลามรอนร้ำ
38:31รอนแต่รำแกะหลือแต่รำอ่อน
38:36เอารำมารำ
38:39ให้แกะแม็บลาบ
38:45มานดาฉันอยู่แห่งใน
38:50หรือจะตาย
38:53ในฝังของคา
38:57สงสารหน้าเอื้ย
39:01กำพระ
39:03ปรำเรียกหา
39:07แม็บลาบูทร