Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:30กินเยอะ ๆ นะพี่ปลา
01:01อ่ะ ทางนี้ ทางนี้
01:07ไม่ใช่แค่หน้าขาย แต่รอยยิ้ม
01:16รอยยิ้มของยายเหมือนแสงสว่าง
01:21เหมือนของเลื่อย
01:22สุวยาย
01:42พารถ พารถพี่คะ
01:45อันนั้นทำอะไรตรงนี้เพคะ ลุกเปิ้ลเถอะเพคะ
01:47ตกลงมา ตกลงมา ตกลงมา
01:49อันนั้นทำอะไรตรงนี้เพคะ ลุกเปิ้ลต่ออีกเดี๋ยวไหมladım
01:52ตรงนี้มันสอบสะบบมาครับเพคะ ลุกเข้าเข้าเดียวเห้วรึไงค่ะ
01:55มานี้เพคะ
02:00จริงสิ นี่น้าของเอuaentใช่มั้ย รู้ไหมว่าเอ้าว่าอยู่ไหน
02:06รู้สิเพคะ
02:08เอ้าอยู่ที่ไหน บอกเราทีนะน่ะ
02:10เสียงอะ
02:13พะโอรвойกลับภรรชวังไปแล้วไปคะ
02:15หมายความว่าไง
02:18เจาตีนี่นะ
02:18กลับเอง
02:20ะเจ้าข้า
02:21พวกเรามาตามพะโอรลท์ Nvidia
02:22เเมลานี้เนี่ย
02:23ภCRIขอดเจ้าค้ากลับภรรชวังเรียบร้อยเลย
02:24riktวแฮพเจาค่ะ
02:26ใช่พะเจ้าค่ะ
02:27เเอ้ย
02:29เ Buenos
02:36วอ วอ วอ
02:40เห็นไหมน่างเอ้ย เขาจำแกไม่ได้
02:46ถึงจะจำได้ เขาก็ไม่เอาแกหรอก
02:50ไอ้หน้าแก
02:53เตรียมตัวซะด้วยนะ
02:59ชาใจจริง ๆ ว่าย
03:10เฮ้ย
03:30เฮ้ย
03:35เฮ้ย
03:41พี่เอ้ย
03:43เอกลับมาหาเราแล้ว
03:46เอกลับมาหาเราจริง ๆ เนี่ย
03:49เอกลับมาหาเจ้าพี่อยู่แล้วสิเพคะ
03:54เอ้ย
04:09นี่เอ้ยนอนสบายเหรอ
04:15สบายสิเพคะ
04:17แต่เจ็บหัวนิดหน่อย
04:20แต่ยังอยากให้เจ้าพี่โปรด
04:23งามไหมเพคะ
04:26สวยสิ
04:28เราลงใจมากเลยนะ
04:31เราขอกอดหน่อยนะ
04:47เราขอโทษนะ
04:48ต่อไปนี้
04:50เราจะดูแลเอ้ยให้ดีที่สุดเลย
04:54เอ้ยอย่าทิ้งเราไปไหนอีกนะ
04:56เราอยู่ไม่ได้
05:00เพคะ
05:02เอ้ยไม่มีวันทิ้งเจ้าพี่ไปไหนหรอกเพคะ
05:08เอ้ยขอประทานอภัยนะเพคะ
05:11ที่ชิงหลับไปก่อน
05:13เอ้ยหน่ะ
05:14อย่างไรน่ะมอตค่า ศึกษา ค่ามหลวง ยากๆ แต่ก็พอได้แล้วนะเพคะ
05:22จ้าวพี่เพคะ วันพรุ่งนี้เราจะทำอะไรกันเนี่..อย์
05:26ไม่ต้องให้ถึงพรุ่งนี้ก่อนดีกว่าเพคะ
05:30หมายถึงตอนนี้นะเพคะ เราจะ
05:38จ้าวพี่
05:41จ้าวพี่
05:44อะไรวะ หลับเหรอ
05:48แล้วทำไมติ่งตัวแบบนี้ ตัวก็หลับ
05:52โอ้ย โอ้ย อะไรกันเนี่ย
05:58หลับเนี่ย
06:01เร็วพี่
06:15ลูกขอขอราบประทาษอภัย เสด็จพ่อเสด็จแม่
06:18หากวาจาได้ที่ลูคลุ้งเกินไปในห้องอλοก ลูกไม่ได้ตั้งใจ พระเจ้าค่ะ
06:25โอ้ วาทาต
06:30ไม่เป็นไรเลยลูก แม่ตั้งหากละที่ผิด
06:34แม่ขอโทษ อย่ากโกรธ อย่าเกลียดแม่เลยนะ ดวงใจของแม่
06:41พระเจ้าค่ะ
06:42และพวกเราก็ต้องยอมรับกันได้แล้วนะ
06:45ว่าเอ้ยคือพระชายาที่ถูกต้องโดยชอบทำ
06:48สมตามหลักประเพณฑ์นี้
06:50และเราหวังว่าเรื่องราวเช่นนี้
06:52คงจะไม่เกิดขึ้นอีก
06:54หากแม้ว่ามีผู้ใด
06:56มากราวหาหรือดูมิน
06:58คนในครอบครัวของเรา
07:00ก็ต้องร่วมมือกันปกป้อง
07:02ไม่ใช่มาซ้ำเติม
07:04หรือร่วมกันตัดศีล
07:07คุณเธาพี่รัย
07:09เพคะ
07:10ครั้งในเราจะให้อภัย
07:12แต่ถ้ามีครั้งหน้า
07:14เราจะไม่หลาเว้น
07:16เพคะพระโอโรธ
07:18เป็นพระมหา การุนนาทิคุณเพคะ
07:22อ้าวเล่านี่นางอยู่ที่ไหนล่ะ
07:26น่าจะยังไม่สงตื่นเพคะ
07:28อะไรกัน! สายปาเนี้ยแล้วนะ
07:32คุณเธาไปดูสิ
07:34เพคะ
07:50ชายหญ้าเป็นอย่างไรบ้าง
07:52ยังไม่ตื่นเลยเจ้าค่ะ ปลุกเท่าไรก็ไม่ตื่นเจ้าค่ะ
07:56อย่างนั้นเหรอ ไม่แปลกจัง
07:59โอ้โฮ
08:01ขอประทานอภัยนะเพคะ
08:04อะไรๆๆ ตื่นอะไรขึ้น มีอะไรคะ
08:09ไม่มีอะไรเพคะ ตีแมลงให้เพคะ
08:21เช้าแล้วเหรอ มีอะไรกินไหม หิว
08:25ขอให้พระองค์ตรงชลองพระองค์ให้เหม่อสมก่อนเถอะเพคะ
08:30สมว่าอะไรนะเพคะ ผมฉันไม่ค่อยได้ยิน
08:35ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ
08:40อ้าว แล้วเจ้าพี่หล่ะ อยู่ไหน
08:44เพิ่งส่งงานเสร็จเพคะ เพลานี้เข้าเฝ้าองค์เหนือหัวอยู่เพคะ
08:53เตรียมทำงานอยู่อีกเหรอ
08:56เตรียมทำงานอยู่อีกเหรอ แค่นี้ก็มีศัพท์สิทธิ์มากมายแล้วนะ
09:02นั่นกระทอง นี่กระทอง
09:21เสร็จแล้วเหรอ
09:23เพคะ
09:26สีนี้เนี่ยนะ
09:28เพคะ
09:30จืดชื่อ ฉันไม่ชอบ
09:33แต่พระชายาเคยตัดว่าสงชอบสีประมาณนี้นี่เพคะ
09:37แต่ว่าตอนนี้ไม่ชอบไง เรือดูการยังผ่านเปลี่ยน นับภาษาอะไรกับใจคน
09:45เฮ้ย
09:50เจ้าพี่พรหมทัส
09:52เมื่อคืนหลับสบายดีไหม
09:56สบายสิเพคะ
09:58อย่างนั้นไปขอเฝ้าเสด็จแม่กับเรานะ
10:02เพคะ
10:11ไปหาชุดใหม่ดูนี่
10:13เพคะ
10:25หลับสบายดี
10:40หลับเสด็จพ่อเพคะ
10:47เสด็จแม่
10:55สบายดีอย่างไรมาเรียกเราเสด็จแม่ น่ารังเกียจที่สุด
11:02พระชายาเอ้ย แม่ขอโทษนะ
11:05ก่อนหน้านี้ถ้าแม่ทำอะไรผิดพลาดไป ยินดีต้อนรับกลับมาจ้ะ
11:10เฮ้ย
11:23เท้า เท้า
11:25เท้า เฮ้ย เป็นไงนะ
11:28แม่ไม่ทันเห็นนะจ๊ะ ขอโทษ
11:30เจ็บไหม
11:31ขอโทษจ้ะ
11:33ไม่เจ็บเพคะ
11:38เอาล่ะ ฉันรู้สึกได้ว่าอีกนี้ไม่ธรรมดา
11:47วัง ๆ ก็มาหาแม่บ้างนะจ๊ะ
11:50เรามาใช้เวลาร่วมกันบ้าง
11:55ได้สิเพคะ
11:57แต่ว่าแม่ไม่รู้สึกเจ็บ
12:00ได้สิเพคะ
12:02ต้องเป็นช่วงเวลาที่ดีแน่นอน
12:30นี่แหละ แบบนี้แหละ
12:34สีมันต้องเจ็บจ้านแบบนี้
12:37มัวจะแต่งอ่อน ๆ หวาน ๆ เนี่ย
12:39คนอื่นเขาก็กลืนหมดสี
12:41เพคะ
12:42อ้าว นี่
12:44ที่เราจะไปดื่มน้ำชากับพระมเหสีเนี่ย
12:48เราขอถามอะไรนิดหนึ่ง
12:50เพคะ
12:52พระมารดาของพระสวามีเรา
12:55ทรงโปรดเราไหม
12:57หรือว่าไม่
12:59เอ่อ
13:01ไม่ค่อยเพคะ
13:05ว่าอะไร
13:07ทำไมถึงได้รู้สึกแปลก ๆ
13:09ที่เหยียบเท้าเนี่ย
13:12ก็จงใจสินะ
13:15เอ่อ
13:17พระชายาเพคะ
13:20พระชายาทรงเป็นอะไรหรือเปล่าเพคะ
13:22ทำไมดูหมือนพระชายาจะทรงซ่ำอะไรไม่ได้เลยเพคะ
13:28เรื่องนั้น
13:32เฮ้อ
13:34พวกเจ้าไม่ต้องแปลกใจไปหรอ
13:36คือว่าตอนที่เรากลับบ้าน
13:38เราร้มหัวฝ่าพื้นหนิดหน่อย
13:40ฮั้ย ตายจริง
13:42ทรงเป็นอะไรมากเลยเพคะ
13:44ก็เป็นอย่างที่เห็นนี่แหละ
13:46แต่ว่า
13:48อย่าบอกเจ้าพี่เด็ดขาดนะ
13:49แต่ว่า อย่าบอกเจ้าพี่เด็ดขาดนะ
13:53เราไม่อยากให้เจ้าพี่เป็นห่วง
13:56เพคะ
13:57เอาเป็นว่า ถ้ามีอะไรก็คอยบอกเราแล้วกันนะ
14:03เพคะ
14:09ทางโน้นเพคะ ทางโน้นเพคะ
14:13ทางนี้เพคะ
14:16นี่แหละ อาการมันเป็นแบบนี้นั่นแหละ
14:19นี่
14:40กลิ่นชาวันนี้ ช่างหอมดีนะจ๊ะ
14:44คงเป็นเพราะว่า เลือกใบชาดีเก่าแก่จากท้องภักครั้ง
14:49ตื่มดำให้คุ้งซะล่ะ
14:52โอกาสแบบนี้ ใช้ว่าจะมีให้ลิ้มรสในทุกชาติกำเนิด
15:02กลิ่นหอม หอมจริง ๆ ด้วยเพคะ
15:07เก่า แก่
15:09เหมาะสมกับพ่าแม่เหสีมาก ๆ เลยนะเพคะ
15:15จริง ๆ แล้ว พรหมทรัพย์เป็นคนเลือกเองเลยจ๊ะ
15:19ลูกชายแม่น่ะ รสันนิยมดีเสมอ
15:22เลือกอะไรก็มันจะเลือกคล้าย ๆ เดิม
15:26แต่พ่อ เป็นการเลือกชายา กับกล้าลองของแปลก
15:32แม่ล่ะ แอนดูโวเขาจริง ๆ เลย
15:34เป็นเกียรติกับหมอมฉันยิ่งเลยเพคะ
15:37ที่ได้มีโอกาสได้เป็นของแปลกใหม่ของเจ้าพี่
15:42เพราะของแปลกชิ้นนี้เนี่ย
15:44รสชาติคงจะเผ็ด มัน
15:47แล้วก็กลมกล่อมหน้าดูเลยละเพคะ
15:50พระองค์ถึงได้ติดพระไทยนะ
15:57นักเกลียด นักเกลียดที่สุด
15:59นักเกลียดที่สุด
16:02อุ๊ย อุ๊ย อุ๊ย
16:03หมอมฉันพูดอะไรผิดไปหรือเปล่าเพคะ
16:09เปล่าหรอกจ้ะ เปล่า
16:11พอดีแม่เมื่อย ๆ นะจ้ะ
16:17ชาจะหมดแล้วเผิดหน่อยนะเพคะ
16:21โอ๊ย ร้อน
16:33หมอมฉันขอประทานอภัยเพคะ
16:34หมอมฉันไม่ได้ตั้งใจเพคะ
16:43ไม่
16:44ก็ตั้งใจ
16:50นี่ หนังชาวบ้าน
16:52มันจะมากกว่าไปแล้วนะ
16:54เห็นแล้วยอมเข้าหน่อย
16:56ก็จะทำกับคนของเราอย่างไรก็ได้อย่างนั้นเหรอ
17:01ในที่สุดก็เผยท่าแท้ออกมาแล้วสิเพคะ
17:04ว่าไม่ปรอดกัน
17:06มิน่า เต้ยถึงได้หนีไป
17:14เมื่อก่อน หม่อมฉันอาจจะยอมนะเพคะ
17:18แต่ว่าเดี๋ยวนี้
17:20ไม่เหมือนเมื่อก่อน
17:22เพราะหม่อมฉันถือคติแต่งงานกับผัว
17:24ไม่ได้แต่งกับแม่ผัว
17:28แต่ก็
17:30ไม่เป็นไรหรอกเพคะ
17:32พอทนได้
17:34อีกหน่อยเนี่ย
17:36เดี๋ยวก็แก่ตายไปเอง
17:40นั่ง นั่ง
17:44ไหวไหมเพคะ
17:46เสด็จไอ้บันทงเถอะเพคะ
17:52ดี
17:54ได้พูดตรง ๆ แบบนี้ได้ก็ดี
17:56คิดจะเปิดศึกกับเราอย่างนั้นเหรอ
17:58ไอ้ อย่าไปฟอร์มเธอมาทันก็แล้วกัน
18:10ก็ดูเอาสิ
18:12ใครมันจะทนไม่ได้ก่อน
18:16นี่เองเอาไอ้เข้าไปอยู่ในวังจริงหรอ
18:18แย่งกับไอ้นะดะ ๆ
18:20แบบนี้ได้อย่างไร
18:22พออร่อยดี
18:24พวกเอง น่ะ กลูดไม่กลับแล้ว
18:26ไอ้จะบอกทุกคน
18:27ไอ้จะถออะไรุธดีทำให้กับเอื้อย
18:29ก็อาวุธสิ
18:31ถ้าพี่อยากให้ไอ้ตาย
18:33พี่ก็เอาเลย
18:34แต่พี่หยุดอัอพ ahor
18:36ตอนที่ wages รถมาpromote ง biscuits thatís
18:37ก็เอาสิ
18:40ถ้าพี่อยากให้ไอ้ตาย
18:42พี่ก็เอาเลย
18:44แต่พี่อย่าลืมนะ
18:46ว่าไอ้ก็เป็นลูกของพี่คนเหมือนกัน
18:51ไอ้กับเอ้ยก็ครอบเดียวกันนั่นแหละ
18:54ถ้าตัดคอไอ้
18:56ก็ตัดคอดังเอ้ยด้วย
18:57นังคณิธี
18:58นี่เอ็งเป็นบ้าไปแล้วเหรอไง ฮะ
19:01เอ็งเลี้ยงลูกภาษาอะไร
19:04นี่เอ็งให้ลูกเข้าไปสิ
19:05พรีบเพื่อจะเอาชนะเอ้ยแค่นี้เนี่ยนะ
19:07ใครมันจะไปจับได้
19:10ถ้ามันจะจับได้
19:12ก็เป็นเพราะพี่นั่นแหละ
19:14เลิกหวนวายซะพี่
19:16พี่เป็นอะไร ฮะ
19:20พี่ภาฏิกาศ
19:23เมียที่ประเสริฐที่สุดของพี่
19:26คือใคร
19:36ไป ไป
19:39พี่ภาฏิกาศ
20:06เอ้ย
20:09กินข้าวหรือยังลูก
20:11ยังจ๊ะพ่อ
20:13เอ้ยไม่หิว
20:15ไม่หิวก็ต้องกิน
20:17เดี๋ยวพ่อไปหาอะไรมาให้กินนะ
20:19พ่อจ๊ะ
20:21ไม่ต้องหรอกจ๊ะ
20:27ขอบคุณพ่อมากนะจ๊ะ
20:32เอ้ย
20:34เอ้ย
20:36ตั้งแต่นี้ต่อไป
20:38ไม่ต้องลงไปนอนที่กระท่อมเลยนะลูก
20:40ขึ้นมานอนบ้านกับพ่อ
20:44พ่อจะได้รู้แลลูกได้ไง
20:47แต่ว่านาคณิธี
20:51ช่างหัวนาคณิธีมันเถอะ
20:56นะ ขึ้นไปนอนบ้านกับพ่อ
21:04นอนบ้านกับพ่อ
21:17จันก็อยู่นี่วะ
21:27ขึ้นมานอนบนเรือนี่ดีแล้วนะเอ้ย
21:30นี่พ่อให้พวกบ่าวเนี่ย เขาเตรียมห้องไว้ให้แล้ว
21:34นอนที่ห้องนี้นะลูก
21:37พี่พริกะ
21:41พี่ทำอะไร
21:44ก็ดูแลลูกไงไม่เห็น
21:47ไม่นี่บ้านฉัน นี่ห้องลูกไอ้
21:51ฉันไม่ให้มันเข้าไป ฉันเปล่า
21:54เฮ้ย
21:59ไอ้มันก็ลูกข้า
22:01แต่เอ้ยมันก็เป็นลูกข้าเหมือนกัน
22:04มันก็นิถี
22:05เอ็งจะใจร้ายอะไรกับเอ้ยมันนักหนา
22:08เอ้ยมันไปทำอะไรให้เอ็ง
22:09อีกอย่างตอนเนี้ย
22:11ไอ้มันก็ได้ดิบได้ดิบแล้ว
22:13ยังไม่พอใจอีกเหรอ
22:15นี่เอ็งจะวอยวายให้บ่ามันเอาขาไปบอกทุกคนหรือไง
22:19จะบอกอะไรให้นะ
22:20ถ้าเป็นอย่างนั้น
22:21เอ็งนั่นแหละที่จะเสีย
22:24เอาสิ เอาเลย
22:26เอาให้มันพังด้วย ไม่ฆ่าก็เลย
22:29มันไปแล้ว มันไปแล้ว
22:32กรีดมันเข้าใหม่
22:33กรีดมันอีกสิ
22:34กรีด กรีด ที่เห็นมันตายไปเลย
22:37เอาสิ
22:38โอ้ย โอ้ย
23:08คิดว่าจะได้อยู่สบาย
23:10ที่ไหนได้
23:14สมน้ำหน้า
23:16อยู่ที่ไหนก็มีแต่คนเกลียด
23:18คนง่วงโง่อย่างแก
23:20เอาตัวไม่รอดหรอก
23:26เพราะแต่อยู่ในวัง
23:28มันก็น่าเบื่อเหมือนกันเนอะ
23:30น้ำชาก็รสชาติหุ่ยแตก
23:32ไม่เห็นจะหอมเลย
23:38นี่คุณท้าว
23:40เออเพคะ
23:42ปกติอยู่ในวังเขาทำอะไรกันเหรอ
23:44เออ ก็
23:46ปักผ้าเย็บฉลองพระองค์
23:48ร้อยพวมมะลัย
23:50แล้วก็จับดอกไม้สดถวาย
23:56เจริญเพลงตนตีเพคะ
23:58แล้วก็
24:00กิ้ว
24:02กิ้ว
24:04กิ้ว
24:06กิ้ว
24:08ขอบคุณครับ
24:10นาย
24:32มายืนคนเดียวอีกแล้ว
24:34ต้องให้บอกกี่ครั้งว่ามันอันตราย
24:38ไม่แปลกหรอ
24:40ที่เจ้าจะผิดหวังในตัวเรา
24:42ขนาดเรายังผิดหวังในตัวเองเลย
24:46ภาธิดา
24:48เราไม่รู้ที่เราทำอยู่ทุกวันนี้
24:50มันคืออะไร
24:52ไล่ตามอะไร
24:54กลับบ้านเมืองไปก็ไม่จะมีแต่โดนดูถูก
24:58เราอยู่ที่นี่ตั้งแต่ยังเล็ก
25:00ที่นี่เหมือนบ้านของเรา
25:04ใจหายเหมือนกันนะ
25:06ถ้าต้องกลับไป
25:10ก็ไม่ต้องกลับสิ
25:12ยังไม่มีใครไล่ภาธิดาเลยนะ
25:14ถ้าอยู่ที่ไหนมีความสุขก็อยู่ไปเถอะ
25:18เจ้าเหรอ
25:20เราก็อยู่ที่นี่แหละ
25:30นังนั้นเป็นใคร
25:38ขอโทษ
25:40ไม่ได้ตั้งใจ
25:46อึง
25:48เหมือนชาญชัย
25:50เห็นคุณท้าวบอกเอ้ยว่า
25:54อึงได้เป็นเหมือนชาญชัยแล้ว
25:56เก่งมากเลยนะ
26:00อะไรติดหัวน่ะ
26:02เดี๋ยวเอ้ยหยิบออกให้นะ
26:10อยู่นิ่งๆสิ
26:12อึง
26:14อึงจะไปไหน
26:18อึงไม่เคยปฏิเสธเอ้ยนี่
26:30ต้องไปที่นั่น
26:44อึงเจ้าแม่
26:46ลูกชากเอาผัวมะลัยมาถวายอึงเจ้าแม่ขอรับ
26:50แล้วอึงเจ้าแม่ดูนี่สิ
26:54ลูกสาวของอึงเจ้าแม่กลับมาแล้ว
26:56แม่จ้า
27:16ผมเจ้าแม่ ทรงประธานพอด
27:18ผมน้ำหมดให้กับพวกเราแล้ว
27:20เจ้าแม่ออภัยให้เราแล้ว
27:22เจ้าช่างมีบุญยาธิกาศจริง ๆ
27:24ต่อไปนี้
27:26ภรรณฑรีของเราก็จะอุดมสมบูรณ์
27:28เยี่ยม
27:30เยี่ยมมากมาก
27:44ลูกช้าขอขอบคุณเจ้าแม่
27:46ลูกช้าขอขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
27:48ขอบคุณเจ้าแม่
27:50ขอขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
28:18ขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
28:20ขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
28:22ขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
28:24ขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
28:26ขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
28:28ขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
28:30ขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
28:32ขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
28:34ขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
28:36ขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
28:38นี่อึดเกินขาดแหละ
28:40แสดงว่าต้นโพนี่สงบแล้วใช่ไหม
28:44รับทราบค่ะ
28:46ดี
29:04บ้านแน่ ๆ แหละจ้ะ
29:06จะบอกอะไรให้นะจะคุณพร้าว
29:08เรื่องพืชผลเนี่ย
29:10อึยไม่เป็นสองลองใครในชุมชนใช่หรอจะ
29:12เกิดอะไรขึ้น
29:14ต้นพระกากลองอ่ะ
29:16นี่มันกลิ่นเหม็นเหน้าอะไรอ่ะ
29:18กลิ่นเหมือนสร้างสบเลย
29:20มันเกิดอะไรขึ้น
29:28ว่าไงจ้ะต้นไม้วิเศษ
29:30เรามาดีนะ
29:32เราจะมาลดน้ำให้เจ้า
29:36ฮ่าๆๆ
29:50ยุ่งไม่เข้าเรื่องนี้นะ
29:52ฮ่าๆๆ
30:06ฮ่าๆๆ
30:36ฮ่าๆๆ
30:38เสร็จสักที
30:48พี่สนพี่พีช
30:50ราชมีเก่าพระเจ้าค่ะ
30:52เสร็จแล้ว
30:54เราขอบใจพวกท่านมากนะ
30:56ที่อยู่ช่วยงานเรานะ
30:58ยินดียิ่งเลยพระเจ้าค่ะ
31:00เราประชด
31:02นี่เล่นหลับไปตั้งแต่ยังไม่เริ่มทำเลย
31:06เฮ้ยๆ
31:08นี่จะเสร็จไปไหนพระเจ้าค่ะ
31:10ถามได้
31:12เราก็ไปหาคนรักของเราไง
31:14ทนไม่ไหวแล้ว
31:16นี่ที่เหลือฝากด้วยนะ
31:18เอ่อ
31:20แล้วนี่ใครจะเป็นคนเก็บละพระเจ้าค่ะ
31:26ดูนั่น
31:28เอ้าไอสอนไอก้าวเลย
31:32โอ้ย
31:34เพราะรถไห้หัวไปไหนก็ไม่รู้
31:36ตำแหน่งเงียบเหงาหมดแล้วเนี่ย
31:38น่าเบื่อ
31:40อ้าว ภาชายา
31:42ไม่คิดว่าจะได้เจอที่นี่
31:48อุ๊ย บุรุษกล้ามโต
31:50ใครน่ะ
31:56แล้วนี่ออกมาทำอะไรเด็กเดือนหรอ
31:58หรือว่า
32:00ออกมาหาเรา
32:04อ้อ ยินดีต้อนรับกลับสู่วังอันแสนอบอุ่นด้วยนะ ภาชายา
32:08แต่ไหลของเราเนี่ย
32:10อุ่นกว่าอี้
32:12สนใจมั้ยจ๊ะ
32:14พูดแบบนี้
32:16หรือว่า
32:18จะเป็นโชว์รักของนังเอ้ย
32:22แกนี่หลายกว่าที่คิดนะเนี่ย
32:24แล้วนี่
32:32เกินข้า
32:34ไม่หลบสักเดือน
32:38แล้วทำไมเราต้องหลบเหรอจ๊ะ
32:40ท่านไม่ได้น่ารังเกียจสักหน่อย
32:42แอน
32:50ชื่ออะไรนะ
32:54ถามชื่อข้าเหรอ
32:58เป็นการชวนคุยที่น่าสนใจยิ่งนะ
33:02อ๋อ อยากเล่นบทเป็นคนแปลกหน้ากับข้าใช่มั้ย
33:06ได้สิ
33:08ข้าโอโรธธนาเทพ
33:14ชื่อเพราะดีเนี่ย
33:16พระโอโรธธนาเทพ
33:24สารต่อโชว์รักของนังเอ้ย
33:26คงไม่เป็นอะไรหรอกใช่มั้ยล่ะ
33:30ค่อยน่าสนใจหน่อย
33:32โอโรธธนาเทพ
34:02แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่
34:32อายะ
34:48จะเล่นเกมจ้างตานี่อีกนานไหม
34:51เราเมื่อยแล้วเนี่ย
34:52อยากทำอะไรก็รีบทำฮะทีสิ
34:56หรือว่า...ปลอดหัง
34:58เห้....
35:00นี่เจ้าทาทายข้าหรอ
35:02ทำไมถึงกล้า
35:06แล้วทำไมต้องไม่กล้า
35:10เมื่อก่อนเนี่ย ยังทำได้เลย
35:14เพื่อให้คนเก่าเนี่ย
35:18คงจะเหงาแย่
35:22เพื่อให้คนเก่า
35:26นี่เจ้า
35:28แปลกขึ้นมากเลยนะ
35:32ข้ารู้สึกเหมือนว่า
35:36อย่างกับคนละคุณ
35:38ถามมาก
35:40ไม่ถามก็ได้
35:42แต่อย่าหนีกันแล้วกัน
35:58โปรดติดตามตอนต่อไป
36:28มีอะไรเหรอ
36:32ข้ารู้สึกแปลกๆ
36:38เหม็นอะไรเนี่ย
36:44ของเราเหรอ
36:48นี่มันเกิดอะไรขึ้น
36:50ไม่ใช่ของเราเนี่ย
36:58กินเหม็นมาจากเจ้านี่
37:04เหม็น
37:10ตรงไป
37:16นี่มันกินอะไร
37:18เอ้ย
37:20เจ้าพี่
37:22ทำไมเอ้ยไม่อยู่ตรงนี้
37:24นี่จะบอกนะ
37:26เอ้ยไม่ยุ่งกับธนาเทพอีกแล้วเหรอ
37:30เอ่อ
37:44พวกเขาหวั่งปากหวั่งก้นเปรี้ยว
37:46ชอบดูถูกชาวบ้านว่าตับฉัน
37:48แต่กรียามารยาทของพวกแกนะค่ะ
37:50ไม่ต่างอะไรจากแม่ค้าในตลาด
37:52ที่เอ้ยเจอไปบ่อยๆ
37:54จ้ะ
37:56มันไม่ใช่อย่างที่ลูกเห็นนะ
37:58ถ้าอยากได้ก็ขอดีๆสิจ๊ะ
38:00ไม่เห็นต้องทำกับผมอะไรของเอ้ยแบบนั้นเลย
38:02เอ้าเอาไป
38:04จับมัน
38:06กินเข้าไป
38:08ผมมาทัก ผมมาทัก
38:10มานี่ลูกเร็วๆ
38:12มาเร็วลูก
38:16ผมมาทัก
38:18ผมมาทัก
38:48ผมมาทัก
38:50ผมมาทัก
38:52ผมมาทัก
38:54ผมมาทัก
38:56ผมมาทัก
38:58ผมมาทัก
39:00ผมมาทัก
39:02ผมมาทัก
39:04ผมมาทัก
39:06ผมมาทัก
39:08ผมมาทัก
39:10ผมมาทัก
39:12ผมมาทัก
39:14ผมมาทัก
39:16ผมมาทัก
39:18ผมมาทัก
39:20ผมมาทัก
39:22ผมมาทัก
39:24ผมมาทัก
39:26ผมมาทัก
39:28ผมมาทัก
39:30ผมมาทัก
39:32ผมมาทัก
39:34ผมมาทัก
39:36ผมมาทัก
39:38ผมมาทัก
39:40ผมมาทัก
39:42ผมมาทัก