Category
🛠️
LifestyleTranscript
00:00สวัสดีครับ เป็นยังไงกันบ้างครับ
00:02กลับมารู้สึกตัวรู้โรมหายใจอยู่กับปัจจุบันกันบ้างหรือเปล่าครับ
00:06อยู่กับธรรมะอ่างข้อความดีๆ หรือหานั้งสือดีๆ อ่านสักเล่มนึง
00:10ผมคิดว่าสักวันหนึ่งสิ่งเหล่านี้มันจะกลับมาหาตัวเราเอง
00:14คุณเคยได้ยินเสียงตบมือสองข้างไหมครับ
00:17มันเป็นเสียงที่คุณเคย นั่นคือเสียงปะแปะ ปะแปะ แต่คุณเคยสงสัยไหมว่า เสียงของมือข้างเดียวเป็นเช่ไหร่
00:25วันนี้ผมก็มีนิทานเซ็นเรื่อง เสียงของมือข้างเดียว ซึ่งเป็นเรื่องราวที่สุทรถึงการค้นหาความจริงภายในใจของเราเอง
00:34มาเริ่มต้นจากคำถามง่ายๆ แต่ท้าทายความคิดของเราอย่างลึกซึ้ง เรามาเริ่มกันเลยนะครับ
00:41ในอดีตมีพาสเซ็นชื่อดัง ท่านหนึ่งชื่อว่าท่านหาคูอิน คู่เป็นอาจารย์เซ็นที่มีชื่อเสียง
00:50เรื่องการสอนโดยใช้ปิศนาธรรมหรือโครอัน วันหนึ่งสิทธิ์คุณนึงมาหาท่านและถามว่า
00:57อาจารย์ครับ อะไรคืออนธากรธิลการมะรู้ธำ ท่านหาคูอิน ไม่ได้ตอบตรงตรงแต่กัดตั้งคำถามว่า
01:06เจ้าลองฟั่งเสียงของมือ 2 ข้าง ตบกันสี่มันเป็นอย่างไร ทถตอบว่าหม่นๆ Patyก็ได้ยินเสียงของมือข้้างเดียวล่ะ เป็นอย่างไร
01:18ภิจิงภัยภาพision ก็เกิดความสับสุนเพาะไม่เคยได้ยินเสียงของมือข้างเดียวมาก่อน
01:24เขาจึงพยายามหาข้างตอบ
01:26แต่ไม่ว่าจะคิด หรือพยายามอย่างไร
01:30เขาก็ไม่สามารถเข้าใจความหมายของคำถามนี้ได้
01:34เวลาผ่านไป ศิจผู้นั้นจึงกลับไปหาอาจารย์อีกครั้ง
01:39ว่า อาจารย์คลับ ข้าพระเจ้าไม่สามารถหาคำตอบได้โปรดชั่วชีแนะด้วยเธอด
01:46ท่านหาคูอินต่อเพียงว่า จุงตั้งสติฟังให้ลึกซึง และค้นหาคำตอบด้วยใจของเจ้าเอง
01:53นิฐานเรื่องนี้ไม่ได้มีคำตอบตายตัว และคำถามเสียงของมือข้างเดียวเป็นโครอันที่เปิดพื้นที่ให้เราหยุดคิด
02:03และเริ่มฟังเสียงเงียบภายในใจ มันชีให้เห็นว่า บางครั้งคำตอบของชีวิตไม่ได้อยู่ที่สิ่งที่เราเห็น
02:11หรือได้ยิน แต่ซ่อนอยู่ในความสงบแอ้ว่างเปล่าที่เรามักมองข้าม เสียงของมือข้างเดียว
02:18คือเสียงของปัจจุบัน คือเสียงของความว่าง และคือเสียงของจิตใจที่เป็นอิสระจากกอบความคิดเดิมเดิม
02:26ในชีวิต คนเรา มักพบกับคำถาม หรือ ปัญหา ที่ไม่มีคำตอบ ที่ชัดเจน
02:32เช่น การตัดสิ้นใจ ข้างสำคัญ ความสัมผั pursuit รับซ้อร์น
02:36การฟัง เสียงเภพiform Sydney ใน หมายถึงการยอมรับ ความไม่แน่นอน
02:40และไม่พยายาม บังคับ หาคำตอบทันที
02:43บ่อยครั้ง ที่เรามัว แต่ฟัง เสียงจาก ภายนอก เช่น
02:47ความกิดเห็นของคุณอื่น หรือสังคมที่ขาดหวัง แต่การฟังเสียงภายใน
02:52ช่วยให้เราตัดสินใจได้จากความต้องการ และคุณค่าที่แท้จริงของตัวเรา
02:57เสียงภายในที่เกิดขึ้นเมื่อจิตสงบ เหมือนน้ำที่นิ่งและใส
03:02การสร้างพื้นที่เงียบในใจ ช่วยให้เรามองเห็นปัญหา ในมุมมองใหม่
03:07และคิดหาทางออกได้ชัดเจนขึ้น หากเพื่อนเพื่อนกำลังพระเชิงกับคำถามในชีวิตที่ไม่มีคำตอบ
03:14หลองหยุดฟังเสียงภายในใจของคุณ บางทีคำตอบอาจอยู่ที่นั่นเสมอ โดยไม่ต้องค้นหาเพิ่มเติมอีกเลย
03:22ในบางครั้งคุณเคยรู้สึกไหมว่า ชีวิตเต็มไปด้วยพายุ และปัญหาที่ซัดเข้ามายังไม่หยุดเจน
03:42แล้วเราเลือกที่จะเมื่อเชิญหน้ากับมันอย่างไร วันนี้เราจะมาค้นหาคำตอบจากทิธานเซ็น
03:49เรื่องต้นย่าในลมแรง ทิธานที่สอนให้เราเข้าใจว่า ความแข็งแก่งที่แท้จริง
03:55อาจไม่ได้อยู่ที่การต่อต้าน แต่อยู่ที่การรู้จักโอดอ่อนและปรับตัวได้อย่างชาญฉลาด
04:02เรามาเริ่มกันเลยนะครับ
04:04กะละครั้งหนึ่ง ในทุ่งย่าแห่งหนึ่ง มีต้นไม้ใหญ่ อายุหลายร้อยปี
04:10ยืนต้นอย่างสง่างาม มันเหมือนลาชาแห่งทุ่งที่สัตว์น้อยใหญ่
04:16ต่างพึ่งพาทั้งเพื่อร่มเงา และเป็นจุดพักพิงจากแดดร้อน
04:21แต่ไม่ไกลจากต้นไม้นั้น มีต้นย่าเล็กเล็ก
04:25มากมายกระจัดกระจายอยู่ มันถูกมองข้ามอยู่เสมอ
04:30เนื่องจากความเล็กและดูไล้ค่า ต้นไม้ใหญ่ชอบพูดกับต้นย่าอย่างดูถูกอยู่เสมอ
04:40ทนยาอ่อนแอ จะถูกลมพัสเยนไปเอนมา ไม่มีลากลึก ไม่มีความแข็งแรงอย่างข้า
04:48ทนยาก็ได้แต่เนมันโอร์นเอนไปตามลมทุกครั้ง แต่กลับมายืนตงได้ทุกครั้งหลังลมสงบ
04:54เมื่อหรืดูไบ então ล่มที่เคยพัสเบาๆ กายเป็นลมแรงขึ้น
05:00ต้นหมายใหญ่เริ่มรู้สึกถึงแรงลมที่กfinorgan พัสเย็งการของมัน
05:04ลมพัดแรงขึ้นทุกวัน แต่เจ้ากับยืนหยัดอยู่ได้ เจ้าทำได้อย่างไร
05:09ต้นไม้ใหญ่ถาม ต้นยายิ้มเล็กน้อย ข้าไม่ต่อต้านลม ข้าให้ลมพัดตัวข้า
05:16ข้าเหลียนรู้และยอมรับแรงลมนั้น ต้นไม้ใหญ่ฟังแต่อย่างเชื่อมั่นในความแข็งแรงของต้นเอง
05:23มันบอกกับต้นยาว่า ค่าในและ คือผู้ยืนหยัดต่อพยุกริงการของค่า
05:29คือสัญญลักษ์แห่งความแข็งแกล่ง ไม่นานหลังจากนั้น
05:33ทองฝากับมืดคลึม พายุลูกใหญ่ที่สุดในรอบหลายปีพัดเข้ามา
05:39เสียงลมคำลามก้องไปทั่วทองทุ่ง กิ่งการของต้นไม้ใหญ่
05:43โยกไปมาอย่างลุ่นแรง มันพยายามต่อต้านแรงลม แต่แรงลมกับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ jn ในที่สุด หลากที่ลึกแล甲แข็งแรง negatively
05:53ก็ไม่สามารถต้านถานได้ สุดท้ายต้นไม้ใหญ่ก็ลมลงเสียงดังขน่ั่นทุ่ง
05:59หลังพายุ�erinกศบ ทุ่งกว่างที่เคยสงاغงาม เต็นไปด้วยซากต้นไม้ใหญ่
06:05แต่ต้นย่าที่เคยอ่อนแอร์ กับยังคงยืนยัดอยู่ มันไม่ได้รับปาดเจ็บแม้แต่น้อย เมื่อเวลาผ่านไป
06:13ต้นย่าเล็กเล็กเดินทางไปเยี่ยมลากของต้นไม้ใหญ่ ที่ยังคงเหลืออยู่ มันกล่าวด้วยความเขารบ
06:20ท่านเป็นสัญลักษ์ของความแข็งแก่ง แต่บางครั้งความแข็งแกล่ง ก็ต้องมาพร้อมกับการยืดจุน
06:27ส่วนหมายใหญ่ที่เหลือแต่ลาก
06:29เริ่มเข้าใจในคำพูดนั้น
06:31มันพูดโดยเสียงแบ่าๆว่า
06:33ข้าต lig sample
06:35ก่องสิ่งที่ข้ารัก
06:36ข้าลืมไปว่า
06:37ความยืดหญุน
06:39ก็เป็นอีกทางหนึ่ง
06:40ที่จะยืนหยัด perce Gee
06:42ข้าด인가
06:44เพื่อนๆกระป eating
06:45รรurean
06:45เต็นเรื่องนี้
06:47ให้ข้าคิดหลือกซึง
06:48เกี่ยวกับความแข้งแกล่งที่แท้จริง
06:57ห hide เปรียบเสม Wagner ผู้ที่เชื่อมั่นในพลังของตนเอง
07:01เชื่อว่าการยืนหยัตรโดยไม่โอ้นเองodoยไม่ on air
07:05คือห้นทางที่ถูกต่องแต่เมื่อเจอข Gospel ที่เกินกว่าจะแบกรับได้
07:09มันก็ล้มลงเพราะไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับแรง터� DV ที่หงกัวนำได้
07:15ขนาดที่ต้นย้าแม้จะดู on air oh restricted sky ไปตามแรงรม
07:20แต่กับสามารถยืนหยัดอยู่ได้เพราะมันไม่ต่อตาด มันยอมรับพายุ ให้พายุผ่านไปโดยไม่ทำรายตัวเอง
07:28นี่คือแนวคิดของอ่อนโยนต์แต่ไม่อ่อนแอร์ ตามหลักของเตา คึ่งเน้นให้เรารู้จัก
07:34หลายไปตามขาแสของธรรมชาติ ไม่ยืดติดกับอัตตา หรือการฝืนต้านสิ่งที่เกิดกำลัง
07:41ข้อคิดจากนิษทรานเซ็นเรื่องนี้สาμαартนำไปปรับใช้ในชีวิตประจําวันได้
07:46ในหลายแงมุมโดยเฉพาะเรื่องความแข็งแกล่งและความยืดที่สมดุนกัน
07:52ในชีวิตของเรา หลายครั้งเราถูกซอนให้เข้มแข็ง และอดทนต่ออุปสัκวรธ์ที่เข้ามา
07:59ซึ่งแน่นอนว่าความอดทนเป็นคุณสมบัติที่ดี
08:03แต่เราควรตั้งคำถามว่าความอดทนนั้นคือการยืนหยัดอย่างแข็งกระด้าง
08:08หรือการปรับตัวอย่างชาญชลาด
08:10ต้นไม้ใหญ่ในเรื่องนี้
08:12เปรียบเสมือนคนที่ยุดมั่นในความแข็งแกล่งของตนเอง
08:17เชื่อว่าการต่อต้านพยุคือทางเดียวที่จะอยู่รอด
08:20แต่ในความเป็นจริงแล้ว
08:22ผยุที่รุนแรงสามารถโคนล้ม
08:24แม้ partlyแต่สิ่งที่แข็งแกล่งที่สุดได้
08:27เช่นเดียวกับชีวิตของเรา
08:29บางครั้งเราเฉินกับปัญหา ใหญ่เกินกว่าจะฝืนต้าน
08:33เช่นความสูญเสีย ความล่มเหลว
08:35หรือกล่ะเปลี่ยนแปลงที่ไม่อาจรีกเรียงได้
08:38คนที่คิดว่าต้องสู้กับทุกปัญหา
08:41อาจพบว่าตัวเองหมดแรง และหักพังในที่สุดตรงอันข้าม กับต้นย่าที่ดู on air
08:48ในสายตาของต้นไม้ใหญ่ กับมีความสามารถในการเอาตัวรอดจากพยุ
08:53มันไม่ได้ใช้พลังต้านลม แต่มันปรับตัวให้ลมพัดผ่านตัวเองไป
08:58โดยไม่สูญเสียแก่นแท้ของตัวเองเลย นี่คือแนวคิดของความยืดจุนที่แท้จริง
09:04ซึ่งหมายถึงการปรับตัว ให้เขากับสถานการที่เปลี่ยนแปลงไปแทนที่จะใช้พลังงาน
09:28ยังยังหยุ่นหยัดในแนวทางเดิม ยังไม่ลดละ
09:32โดยหวังว่าความพยายามที่มากขึ้นจะนำไปสู่ความสำเร็จ
09:37แต่บางครั้งความสำเร็จไม่ได้มาจากการพยายามฝืนไปข้างหน้าอย่างเดียว
09:42แต่มาจากความรู้ว่าเมื่อได้ควรหยุด ไม่ได้ควรปักตัว
09:46และเมื่อได้ควรยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเพียงส่วนหนึ่งของกระแสแห่งชีวิต
09:52การรู้จักปล่อยวางและปรับตัว ไม่ได้หมายความว่าเรายอมแพ้หรือไม่พยายาม
09:57แต่หมายความว่าเรารู้ว่าความแข็งแกล่งที่แท้จริง นั้นไม่ได้อยู่ที่การต่อต้านทุกสิ่ง
10:03แต่อยู่ที่การรู้จักใช้พลังของเราตามจังหวะที่เหมาะสม ลองสังเกตชีวิตของผู้คนรอบตัว
10:11เราจะพบว่า คนที่สามารถปรับตัวและเปิดใจรับการเปลี่ยนแปลง
10:16มักเป็นคนที่ใช้ชีวิตได้ยังมีความสมบสุก
10:19และมั่นคงมากว่าคนที่ยึดติดกับสิ่งเด็ม ๆ และMs. ก็ยิต inguém คุมทุกอย่าง
10:24แนวคิดนี้สอดค้องกับปราสยาเตาที่เน้นให้เรารู้จัก
10:28หลายไปตามธรรมชาติไม่ฝืนไม่บังคับ
10:31แต่ก็ไม่ยอมแพ้อย่างหมดหวัง เราอาจเคยได้ยินประโยคนี้ว่าน้ำสามารถสอบผ่านหินได้
10:38นั่นเพราะน้ำไม่ได้พยายามต่อสู้กับหินโดยตรง แต่มันหลายไปตามทางที่เป็นไปได้
10:44เมื่อเวลาผ่านไป น้ำก็สามารถสร้างเส้นทางของตัวเองขึ้นมาได้ โดยไม่ต้องใช้ความรุ่นแรง
10:51ในทางปฏิบัติมือ เราต้องเผยเชิญกับปัญหาชีวิต เราアาจลองพาบตัวเองว่า ฉันกำลังทําเหมือนต้นหม้าใหญ่หรือไม่
11:00ฉันกำลังใช้พลังของตัวเอง ไปกับการต่อต้านสิ่งที่เปลียนแปลงไม่ได้หรือเปล่า
11:06หากเราพบว่าคำตอบคือใช่ เราอาจลองปรับแนวคิดใหม่ และมองหาวิกธีที่เราสามารถโอน fic
11:13แต่ไม่อ่อนแอร์ ปล่อยให้พายุผ่านไป โดยที่ตัวเราเองยังคงอยู่
11:19เมื่อพายุสงบ เราก็จะพบว่าตัวเองไม่ได้ถูกทำลาย
11:23แต่ยังคงยืนยัดอยู่ได้ เช่นเดียวกับต้นย่าในเรื่องนี้
11:27การยืดยุ่นไม่ใช่การยอมแพ้ แต่เป็นการเลือกที่จะอยู่รอด
11:31และเติบโตในแบบของตัวเอง สิ่งที่เราควรเรียนรู้
11:35ไม่ใช่แค่การแข็งแกล่งอย่างเดียว แต่ต้องเรียนรู้ว่า เมื่อได้ควรแข็ง เมื่อได้ควรออน
11:42และเมื่อได้ควรปล่อยให้ทุกอย่างเป็นปลายตามวิธีของมันเอง
11:46เพื่อนๆครับ สุดท้ายแล้ว ชีวิตก็เหมือนต้นย่าและต้นไม้ใหญ่ในทิธานเซ็นเรื่องนี้
11:52บางครั้งเราอาจคิดว่าความแข็งแกล่ง คือการยืนอย่าโดยไม่โอนเอน
11:57แต่ในความเป็นจริงแล้วการรู้จักหลับตัวต่างหากที่เป็นกุญแจสำคัญที่จะช่วยให้เราผ่าน ภายุแห่งชีวิตไปได้
12:06ส้นไม้ที่แข็งเกินไป มักหักพังเมื่อลมพัดมา แต่น้ำที่อ่อนโยนร์กับสามารถกัดสอ่าหิน democracy
12:13ไม่กลายเป็นทางได้ จงแข็งแก่งในหัวใจ แต่จงยืดยุนต่อชีวิตแล้วคุณจะพบกับความสงบสุขที่แท้จริง
12:21ขอบคุณที่รับฟางคลิปนี้จนจบ ขอให้ท่านทั้งหลายต้องมีแต่ความสุขความเจริญ
12:27เหลี่ยนรู้ที่จะอยู่ เหลี่ยนรู้ที่จะตาย สวัสตี