- 6/2/2025
Category
🏖
TravelTranscript
00:00เป็นเวลากว่า 2,500 ปีแล้ว ที่พระสิศักยมุนิจากโลกที่ไป สู่การปรินดิผ่าน
00:09ทุกวันนี้ ผู้คนกว่าครึ่งหนึ่งของพระชาก่อนโลก ได้รับอิทธิพลจากคำสอนของพระองค์
00:16พระพุทธเจ้าตรัดว่า เราทุกคนสามารถที่จะสำเร็จเป็น พระพุทธเจ้าได้
00:23และท่านเคยตรัดกับสาวกว่า อย่ายอมรับสิ่งใด ที่อ้างว่ามาจากพระพุทธเจ้า
00:32จงรับมา เพ่งมอง วิเคราะห์ รับรู้มัน แล้วจึงยอมรับ
00:41แต่เรื่องราวชีวิตของพระองค์ ยังเป็นที่รู้กันน้อยนิด
00:45พระพุทธเจ้าคือผู้นำความเป็นแปลที่ยิ่งใหญ่ และคือผู้เป็นแปลคนแรกสุด
00:53อยู่ไหน
01:16ระหว่างสิ่งที่เป็นจำนาที่ผ่านมาหลายพันปี
01:18และการคนพบด้านบราณคดีล่าสุด
01:21ใครคนที่ผู้คนเรียกว่า พระพุทธเจ้า
01:24ไม่มีใครรู้ว่าท่านมีหน้าตาอย่างไร
01:26ไม่มีแค่รู้ว่าท่านเกิด เมื่อได้กันแน possible
01:28นักปรา livelσιสารคิดว่าท่านประสูติระหว่างป pant specjal ประลว weed บ้าง пл observing ายры m
01:31ถึง430 ปีก่อนคลิตธกาจที่เชิงเขาฮีมา Zombie
01:36เรื่องเล่าของเรา s Esad
01:38บอกถึงเหตุการณ์สิบเดือนก่อนการประสูติพระโอรธ
01:42เพราะนางสิริมหามายาทรงมีกล้อมฝันแปลกในคืนนึง
01:48ช้างเพื่อกหกงาที่มีหัวทาสีแดงเข้าสู่ร่างของนาง
01:53แล้วมันก็อยู่ในนั้นดุดอันยามนีอันมีค่า
02:00พระเจ้าสุดโทธนาทรงเรียกโหนหลวงมาทำนาย
02:04และหลวงก็ทำนายว่าความฝันนั้นบอกถึงการประสูติของบุคลที่ยิ่งใหญ่
02:14ตามประเภณิของแคว้นสักกาของนาง
02:17ราชนีตต้องคลอดบุธคนแรกในบ้านของผู้เป็นบิดามาดา
02:25สิบเดือนต่อมาในช่วงปลายลืดูร้อน
02:29พระนางทรงออกเดินทางและมาอยู่ที่หมู่บ้านลุมพินี
02:35ขนาดนั้นพระจันต์เต็มดวง
02:38และอากาศร้อนมาก
02:41พระนางจึงตัดสินใจพระกรใต้ต้นไม้ใหญ่
02:44ทีนี้เนื่องจากอากาศมันร้อนมากเลย
02:53พระนางจึงตัดสินใจอาบน้ำในบ่อใกล้ๆนั่น
02:59และเมื่อขึ้นจากน้ำ
03:05พระนางก็รู้สึกเจ็บเหมือนกับจะคลอดลูก
03:10ราชบริพานทั้งหลายรู้ในทันทีว่าได้เวลาประสูตรแล้ว
03:17พวกเขาจึงทำรัวผ่าล้อมพระนางไว้
03:24และล้อมต้นไม้นั้นด้วย
03:29ผู้ชายถูกสั่งให้ออกไป
03:32และหน้าเวลานั้นเองจะใช้สิทธธะ
03:38ผู้ที่จะเป็นพระพุทธเจ้าก็ประสูตรออกมา
03:45สิทธธา così
03:48เรารู้ว่าพระพุทธเจ้าประสูตรที่สุลุพินีแห่งด니
03:50เพราะพระเจ้าอ Relaxocha
03:53กษัตรที่เป็นภุตรษาสนิกองค์แรกของอินตี
03:57ซึ่งกลองราศในศัทวัตรที่3 ก่อนคลิปตาประองค์ต้างเช้าหิน interested in ancient religion
04:00พระองค์ตั้งเสาหินแว่มากมาย
04:02เพื่อเป็นเครื่องหมายว่าพระพุทธเจ้าประสูตรท đếnThis planet
04:10มีจารึกที่เกาแก่ที่สุดที่สวนนี้ของโลก
04:14บนเสาหินที่ตอนนี้ตั้งอยู่ในรุมพินี้
04:19Ajana agacha mahi ι te
04:23Hidabuddha ja te
04:25Sakya muniti
04:28จริงๆแล้วแท่นจารึกนี้บอกว่า
04:3220 ปีหลังการครองร่างของพระเจ้า ASOKA
04:35เพราะอองค์มาเยือนสถานที่นี้ด้วยองค์เอง
04:38เพราะพระสักยมุนีประสุทธินี้
04:40ดังนั้นเพื่อเป็นการรำลึกถึงการมา จึงโปรดให้สร้างเสานีขึ้น
04:46และรถพัษสีหมู่บ้านลุ่มพินี่ นี่จึงค
05:05ที่บุ่งบอกตำแหน่งที่ประสูตรของพระสิทธธา
05:24ที่นี่เราพบหินก็หนึ่งในเส้นทางขุดของเราครับ
05:29และหินนั้นบอกตำแหน่งที่แน่ชัดของการประสูตรของพระพุทธเจ้า
05:35มันถูกวางไว้บนแท่นที่ทำจากอิดเจ็ดชั้นด้วยกัน
05:41และน่าสนใจทีเดียวมันถูกพบโดยพูดแสวงบุญชาวกีน
05:46ที่มาที่นี่ในสัตวที่สาม
05:48เขาบอกว่าที่ประสูตรของพระพุทธเจ้าถูกปิดไว้โดยหินก่อนนี้
05:53เมื่อมายังที่แห่งนี้ ผู้คนจะบูชาที่นี่ และถวายดอกไม้ และของหวาน
06:16ในคำพีอธิบายว่า ครอบครูของพระพุทธเจ้าในอนาคต อยู่ในแคว้นสากกับ
06:22สูงขึ้นไปในผู้เขาของ เทาขาดมันดุ กเป็นแคว้นที่นำถือพุทธที่เราตนเองด้วยชื่อนั้น
06:28เป็นเวลาล้ายพันปีที่ผู้เลมล่ provesได้เล่าขานเรื่องราว ของพระสิทธรรรษสื่อต่อมา
06:36ทันธีหลังจากเจ้าชายสิทธรร็จรรรรษประสูตร ซิ่งอสจรรรรษก็เกิดขึ้น
06:46ถ้ารกที่ิ้ดใหม่ลูกอีกได้ refresh put in life
06:50และทุกจุดที่วางเท้าลงจะมีดอกบัวผุดขึ้นรับ
06:55เรากลับจะช่วยปกป้องจากพื้นที่แข็งและร้อน
06:59พระองค์เดินต่อไป 9 ไปตามดอกบัว
07:02ซึ่งผุดขึ้นมาเอง ดอกบัว 7 ดอก
07:06เมื่อ 9 ไปวนดอกบัวแล้ว
07:10ธ่านกอ對不起 ๆ
07:13ละหัน international ออกพล้างก็ตรัดว่า
07:15ค่าพfightจะเกิดมาเพื่อการตัดสรุ
07:18เพื่อความสุขของโลก สำหรับชีวิตค่าบนโลกนี้ นี่จะเป็นการเกิดครั้งสุดท้าย
07:28จากนั้นพระชินีก็เสด็จกลับวังคอสวามี พระจ้าสุโทธนะ
07:33เจ็ดวันหลังกามพระสูตรของเจ้าชาย พระนาก็สิ้นพระชน์
07:37พระโอรสถูกยกให้พระคณิธา คือพระนากโคตมีเป็นผู้เลี้ยงดู
07:48ในสมัยนั้น พนิธอินเดียมีตัดศึกสงคราม
08:02อันจักษ์ใหญ่ 16 แห่งต่อสู้กันเพื่อคุ้บคุณแคว้ตต่าง ๆ
08:06ที่เชิงเขาฮิมาลัย พระบิดาของพระสิทธธา พระจ้าสุโทธนะ
08:11ครองอันจักษ์เล็ก ๆ ชื่อว่ากรุงกบิลพัส
08:14อันจักษ์แห่งนี้มีความสำคัญน้อยมาก จนในตำราพุทธศนาเท่านั้นที่กล่าวถึงนักควรแห่งนี้
08:20และตำราเหล่านี้ถูกเคียนเพียง 2 หรือ 3 สัตวะเท่านั้น แล้วจักษ์การปรินิภาลของพระพุทธเจ้า
08:26มีบทกวามอื่นที่กล่าวว่ามีเมืองใหญ่สิบแห่งในกลุงกบิลพัส
08:44และรู้ตำแหน่งเหล่านั้นโดยใช้ตำราพุทธศนา มันมีรัสเมียเรา 300 กิโลเมตร
08:50นักวิชาการอวุโษบางคนกล่าวว่ามี 86,000 ครอบครัวในเมืองสักยัด
08:56นั่นบงบอกว่าเป็นไปได้ที่เมืองหลวงจะตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำบากิวราณตินะครับ
09:03แม่น้ำสายเนี้ยถูกใช้ขนส่งชนละประทาน เป็นน้ำดื่มและที่สำหรับการลาด
09:13นักเขียนหลายุสมัย ได้จิตนาการถึงประชวังอันเรื่องชื่อของพระชาติสุโทธนะ
09:18แต่มันอยู่ไหนล่ะ หากออกมา 27 กิโลเมตรจากรุภีนี่คือที่ตั้งเมืองบราณที่รอรากฎ
09:26นี่ใช่ที่พระพุทธเจ้าใช้เวลาช่วงไวยยาวหรือไหม
09:37คำพี่สัสนาพุทธบันทึกไว้ว่ากรุงกบิลพัสตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำบากิวราติ
09:44และที่นี่คุณจะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเมืองทีรอรากฏตั้งอยู่ที่ไหนบนฝั่งแม่น้ำ
09:50มันอยู่บนแนวด้านหน้าของผมนะครับ และถูกทำเครื่องหมายไว้โดยต้นไม้ที่ขึ้นตามฝั่งน้ำ
09:56แม่น้ำสายนี้แม่น้ำแบนแก่งก้า จะไลไปถึงแม่น้ำคงคาในที่สุด
10:04ในสัตวะที่ 5 นักสแวมบุญชาจีน นาว่า ววนเซ็ง
10:12เดินตามเส้นทางพระพุทธิจ้ามา และมาอย่างที่รอรากฏ
10:16และพบสากมือที่มีป้องประการ
10:19และขอระบูที่ว่านั่นเป็นกรุงกวิลพัทธ์ที่สาบสูญไป
10:34เขาบอกตำแหน่งของมันอย่างชัดเจน ที่ระยะ 27 กิโลเมตร
10:40จากสถานที่ประสูตรของพระพุทธิจ้าในสวนลุ่มพินี่
10:43ทีมจาก UNESCO คุดเมืองที่รอรากฏ พระบุอายุของเมือง
10:48นักบราณคดี โรบินคันิงแฮม เป็นผู้นำการคุด
10:58กรุมกระบิตละพาที่ยิ่งใหญ่ เป็นเมืองหลวงของแควนสักกะ
11:04และเมืองหลวงแห่งนี้เองที่พระพุทธิจ้าถูกน่ำมาเรียง
11:08ที่น newsp พระองค์เติบโตขึ้น โดยใช้ชีวิตยางราชา
11:12เมืองแห่งนี้มีรายงาน ว่าได้ถูกทำลาย และตั้งแต่สตวัสที่ 19
11:17นักบราณคدี ได้พยายามหาตั้งแหน่งของเมืองกระวิลพัทธ
11:21ที่หายไป
11:24สถานที่แห่งนี้ที่เรารากฏ
11:29เป็นจุดที่เราสงสัยที่สุดว่าเป็นเมืองดังกล่าวนะครับ
11:33ที่จึงแล้วภุ influenced คลอยกลึงกับคำัญญาย
11:36ถึงเมืองกระวิลพัตย์ ที่นักแสวงบุญเชาเจียน
11:38บอกไว้มากเลยที่เดียวหลักครับ
11:46อีกแรงหนึ่งที่บอกเล่าถึงพุทธโปราณไว้
11:49คือตำราพุทธ อันศักสิทษ
11:51แต่ทั้งหมดถูกเขียนขึ้นล้ายสัตวัตว์ หลังการพรินิพาสของพระองค์
11:56คำจะรึกว่าว่าพระองค์กลับจะกรุงกับวิลพัตย์ มายังประสาทของพระบิดาบ่อยเพียงได้
12:01เด็กผู้น้ำมีนาว่า สิทธธะ โคตมะ
12:05อำประเภนินเดีย เรามีพธีตั้งชื่อ
12:09พวกเขาตัดสินกันว่า คนผู้นี้มีพธีเกิดที่งามสงา
12:14ดังนั้น จึงได้รับชื่อ สิทธธะ สิทธธะ
12:19ธธะ แปลว่าผู้ที่บรรุในธรรมอันแท้จริง
12:23ข่าวแพร้ไปยังรุ่นเร็วในประเทศว่า กาศัทย์ได้ถือกำเนิดแล้วที่ปราศาตร์กรุงกบิลพัตย์
12:40วันหนึ่ง โหลนาว่าอสิทธะ มาเข้าเฝ้าเจ้าชายสิทธธะ
12:48โหลนผู้นั้นเถอะ วางทารกไปบนตัก แล้วก็ทำนายว่า ทารกนี้มีคุณลักษณะมุงคล 32 ประการ
13:01เขาจะบรรุธรมอันสูงสุด เขาจะออกเดินทาง ไปสู่การตรัสรุ
13:09กระสัตว์โล่งพระไทย ที่พระโอรสจะมีอายุยืนยาว
13:15แต่ก็ยังคิดว่า นี่คืออัวรถองค์เดียวของค่า ใครจะเป็นผู้สืบต่อจากค่า
13:23ถ้าเขาเลือกที่จะตรัสรุ และทิ้งหวังไป ใครจะเป็นผู้สืบทอดบรรังล่ะ
13:29นี่ทำให้กันสัตว์โสกเศร้า และก็หนักใจ
13:35โหลนทำนายว่า หาเจ้าชายเลือกเส้นทางสาสนา
13:38เขาจะปลดปล่อยโลกจากความทุก ซึ่งยิ่งใหญ่มาก
13:43แต่ยังเพิ่มเติมอีกด้วยว่า พระสิทธธะ จะเป็นกระสัตว์ที่ยิ่งใหญ่ได้
13:47ด้วยเงินไขเดียว คือเขาต้องไปออกจากพระชวังไป
13:51พระองค์ จึงตะสินใจทำบางอย่าง
13:55พระองค์เพิ่มความสูงของกำแพงวังเพื่อหยุดเขา
14:01พระองค์สั่งทำกำแพง และดูว่าใครจะกระโดดข้ามไปได้
14:05ขนแล้วขนเล่ามาทดลอง
14:07พระองค์จบได้การสร้างกำแพงที่สูงมาก
14:10และประตูที่ต้องใช้ 16 คนจึงจะเปิดได้
14:14จริงๆนะครับ ต้องใช้ 16 คนเลยทีเดียว
14:17ที่เมืองทีลอรากฏ นำบรัษคดีคนพบสร้างกำแพงใหญ่
14:24ที่ฝังอยู่ ซึ่งล้อมรอบเมือง
14:27มันเป็นเมืองบราณแห่งเดียวในเขตนี้
14:30ที่มีป้องประการ
14:32เมืองบราณแห่ง
14:47ต้องเป็นกำแพงป้องประการอันใหญ่โตที่ผม
14:51ยืนอยู่แน่เลยล่ะครับ
14:53เรารู้จากคำมันยายของนักแถวงบุญชาวจีน
14:56ในสัตวะที่ 5 ว่า
14:59มีการเห็นเมือง
15:00ซึ่งเป็นเมืองใหญ่
15:02เมืองที่มีป้องประการใหญ่โต
15:05downstream
15:08豪 veteranป้องประการใหญ่มาก
15:09แต่เราพบกำแพงป้องประการใหญ่ที่นี่
15:12มันยาวราว 8 เมตร
15:14และยังเป็น bestimmtที่มีป้องประการ
15:17ที่เกターแกอีกด้วย
15:22รีบรับรับกลาววา พระสิทธา ช่วยวิตว่ายดิก ในวังที่งดงาม
15:36บอกบอกลาว พระสิทธา ช่วยวิตว่ายดิกลาว
15:53ผมนึกภาพวังของเจ้าชายสิทธาว่าต้องใหญ่โต และสวยงามมาก
16:01ก้องมีช้างมาจำนวนมากมายเลยทíaเดียว
16:07ผมนึกภาพว่าหวางของสิทธатаโคตมะล่ะต้องสวยงามมาก
16:12แท่นบุชาแล้วก็วิหานภายในวังคงจะต้องน่าประทับใจมากๆเลย
16:17มันถูกตกแต่งด้วยรูป sunset and anug
16:22และก็ก็ยังมีบ่าน้ำที่สวยงามมาก
16:26มันคงจะสุดยอดไปเลย Lars
16:30เธอที่นี่ ไม่สวยหรูนัก ในช่วงนั้นของพระสิทธธา
16:43เมื่อพยายามนึกถึงชีวิตในเมืองกระเบลพาส ยุกโบราณ
16:47ผมว่าเราต้องทิ้งแนวคิด ที่อยู่ในคำพีศสนาพุทย์ออกไปก่อนนะฮะ
16:52เราไม่ได้อยู่ในเมืองที่มีทนนกว้างขวาง มีพอข้ามมากมาย
16:58และบ้านสร้างด้วยอิจและกระเบื่อง
17:00ทั้งหมดไม่มีอยู่ในยุขของพระองค์
17:02ผมว่าเราต้องนึกถึงผ้าบ้านเมืองที่เรียบง่าย
17:07ซึ่งมีไม่เกิน 20 หลัง
17:08ที่รวมกันอยู่รอบหลังใหญ่หลังหนึ่ง
17:12ซึ่งเป็นของผู้ปกครองหรือราชา
17:15นี่ทำให้เราเห็นภาพ
17:18การใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย
17:19ในชนบฏมากกว่าส Study ที่ทราบซ้อนในเมือง
17:24ซึ่งพัฒนาขึ้นหลังจากนั้น
17:27กรุงกระบิลพัษตั้งอยู่ในป่า
17:30ซึ่งมีสัตว์ป่ามากมายอาศัยอยู่
17:32ว่ายเด็กаниюของพระสิทธฐา
17:34น่าจะต้องข้ teh oxygen กับอันตรายมากมาย
17:39ในเนปาล ในเคชนบถชื่อเทวา successes
17:42ภาวทรู่ชัดชีวิต มือนกับที่บันพระบรุทธรรมมา
17:49มัสตาร์ ข้าวบาเล่และง่า
17:52และพูดเขาจะปลาและเรียงสัตว์ เหมือนในยุคของพระสิทธธะ
18:05ดังนั้นบางทีการมองประยังเทรรย์และชุมชนอย่างเธอรู
18:09เราจะเริ่มเข้าใจมากขึ้นว่า
18:12ชีวิตเป็นอย่างไรในสมัยของพระพุทธองค์ครับ
18:15ที่เหมืองที่เรารากฏเราเจอครงสร้างหลุมเสา
18:19ครงสร้างสีหลิมพื้นผ้า
18:21เราเจอหลักฐานว่ามีกระท่อมโครน
18:25และห้องเก็บของอีกด้วย
18:29ดังนั้นการมาเยือนที่นี่จึงมีประโยชน์มาก
18:33เพราะเราได้เห็นตัวอย่างที่คล้ายคลึงกับชีวิตจริงมากที่นี่
18:36ครงสร้างที่ใช้กันที่นี่สำหรับเตาเผาดินเหนียว
18:40คล้ายกันมากกับอันที่เราขุดได้
18:43แม้แต่โครงสร้างเสา ก็เริ่มจะทำให้เรา
18:47พอนึกภาพ สถัพทยกรรม ที่ตั้งอยู่ ในสมัยพระพุธเจ้าได้
18:54โม่ที่แม้ว่าจะทำด้วยโลหาตอนนี้
18:58ก็มีรูปร่างเหมือนกับ แบบดั้งเดิม ที่ทำจากดิน sneakersมากเลยล่ะครับ
19:02ความคล้ายคลึงเหล่านั้น ว่าไปแล้ว ก็ไม่น่าประหลาดใจนัก
19:06เพราะมันคือ วัสดุที่หาได้ในท้องถิ่น
19:11และวิชาการมักคนคิดว่า ชาวถารู คือผู้สื่อทอดจากแว้งของพระองค์ในอดีต
19:20และสิ่งของที่ถูกใช้ตามประเพณีของชาวถารู คล้ายกับหลักฐานสิ่งของที่เราได้
19:26จากเมืองที่เรารากฎมาก ๆ เลยนะครับ
19:29และที่นี่ชาวถารู ต้องเพิ่งพาเครื่องมือพระปลูก
19:34เครื่องมือล่าสัตว์ และเครื่องมือจับปลาด้วย
19:59นำวิชาการบางคนคิดว่า ชาวถารู เป็นผู้สื่อทอดจากแว้นของพระพุทธเจ้าในอดีต
20:08ชาวถารูมีใบหน้าคล้ายกับพระพุทธเจ้า
20:13หลายคนมีติ่งหูยืดลงมา เมื่อดูกว่ามคล้ายคลึงแล้ว
20:19ผมรู้สึกว่าชาวถารู อาจเป็นชนที่สื่อทอดมาจากเมืองของพระองค์นะครับ
20:29ของโบราณต่างๆที่ถูกเก audi ในภรรรกธ ans และภรรมพินี ทั้งเครื่องใช้
20:37และเครื่องประดับต่างๆ ยังถูกใช้ในสังคม
20:47ชาวถารู จะว่าไปแล้วมันเหมือนกันยังน้าปลาหลาดเลย
20:53faut Eclair
20:55訓时间
20:57คุดที่แรงบราณคดีที่กระบิลภัทธิ์
21:27นี่คือเครื่องถ้วยชามสีเทาในรูปแบบทาลี
21:31และมักจะบอกปีไว้เป็นช่วง 8-9 สัตวัติก่อนคลิตตการ
21:40นี่คือตัวอย่างแรก ๆ ที่เราได้มาเป็นเหรียญในบริเวณนี้
21:44และผมว่ามันสำคัญที่ต้องตระหนักว่าในสมัยของพระพุทธเจ้านั้น
21:48เป็นช่วงความเปลี่ยนแปลงด้านสังคมและเศรษฐกิจอย่างสูง
21:52ความเปลี่ยนแปลงนั้นมีสองแบบ และมันบ่งบอกทั้งการเติบโตของนครรัฐ
21:57ภายในที่ราบแกงก้า นี่เป็นชุมชนที่มีป้องปราการ
22:01ซึ่งเรื่องผลิตเหรียญที่มีสัญญลักษ์ราชวงของตน
22:04ในขณะเดียวกัน เรามีการพัฒนาของบริษัทค้าขาย
22:09และสมาคมต่าง ๆ และกลุ่มเหล่านี้ก็ใช้เหรียญเช่นกัน
22:13เพราะเป็นครั้งแรกที่คุณสามารถส่งต่อความมั่งข้างได้อย่างง่ายดายมาก
22:19นี่คือการแสดงถึงทั้งราชวงและความมั่งข้างด้วย
22:23เกือบความมั่งด้วย
22:43พระกัมพี่กล่าวว่าครับครัวพระสิทธธะทำงานน้ายนา
22:47ดื่นกรกฎาคมที่ร้อนวันหนึ่ง ทั้งครับครัวไปยังนาข้าว
22:51ผู้เขาทิ้งพระสิทธฐานน้อย ไว้ใต้ต้นไม้
22:59หลังจากเตรียมสิ่งต่างๆ ให้เจ้าชายแล้ว
23:03ผู้เขาก็ออกไปทำงาน
23:06ผู้เขาทำงาน และเพลิดเผลินกับวันนั้น
23:10ด้วงอาทิตย์ตกแล้ว ทางทิตย์ตะวันตก
23:15และท่านใดนั้น ผู้ดูแลกก็นึกถึงเจ้าชายขึ้นมาได้
23:22เฮ้ เราทิ้งเจ้าชายเอาไว้ตรงนั้น
23:27เราควรจะดูแลพระองค์นะ
23:30และพวกเขาก็เริ่มวิ่ง
23:37อ่า มีอะไรแปลกๆเกิดขึ้นล่ะ
23:41เง้าอื่นๆ ได้ย้ายไปอีกด้านนึง
23:44ด้วยอาทิตย์กำลังตบ
23:47แต่ว่าเง้าของต้นไม้ที่จะใช้สิทธานนั่งอยู่
23:51ยังคงอยู่ในตำแหน่งเดิม
23:54พวกเขาพบว่าพระสิทธานกำลังนั่งอย่างเงียบเงียบ
24:03ระองค์อยู่ใต้ต้นไม้ทําสมาธิเป็นครั้งแรก
24:07ในสัตวัทที่หกก่อนคลิตการ
24:22ในสัตวัทที่หกก่อนคลิตการ
24:37ทวีบย้อยอินเดีย
24:39เป็นแหล่งรวมชื่อชาติประเภษนีมากมาย
24:42ความเชื่อและภาษาที่ไม่มีสาษณะใดรวมให้เป็นหนึ่งได้
24:46ครับครับกษุ่นในรับอิทยาว
25:16นี่เป็นตัวอย่างของวาดแบบดั้งเดิมของชาวทารู
25:35และนี่ก็เป็นอย่างที่เห็นเป็นวาดแบบธรรมชาติ
25:40วาดที่สร้างจากไม้สักและจากต้นใส
25:45ดังนั้นมันจึงมีพลงดึงดูดชุมชนได้มาก
25:48มันเป็นเหมือนการรวมสิ่งโบราณต่างต่าง
25:51เขากับครองสร้างดินเหนี้ยวสมัยใหม่
25:53ดังนั้นผมจึงคิดว่า
25:56虽然มันจะเป็นสิ่งที่ใกล้เคียงที่สุดแล้ว
25:59กับวดที่เรียบง่าย
26:01ซึ่งตั้งอยู่ทั่วไปตามทุ่งราบ
26:04ในสมัยในพ academia
26:06สัสนาของชาวทารู
26:09รวมหลายสิ่งที่เป็นฮินดุไว้
26:11อย่างที่เราเห็นที่นี่นะครับ
26:13ซึ่งเป็นท่านบูชาเล็กๆของพระสิวะ
26:16แต่ยังรวมการบูชาบรรพั้ acred� il ПрRL after the second
26:22ทางใต้ก็ในปรันทุกวันนี้
26:24หมอผีของภาอทารุ
26:26อย่างยุดมั้นในธรรมนิยมเดิม
26:30หมอผีผู้นี้เพื่อ Zheng Na easily
26:32เพื่อเป็นเกียดแก่บรรพ 그건
26:34เทพระเจ้าพูกก่อตั้งหมู่บ้านนี้
26:36และหาต้องการติดต่อบันพ่อปรุษ
26:39คุณจะต้องติดต่อโดยการเข้าส่ง
27:04ด้วยลาศาสนานี้เองที่ทำให้พระสิทธฐานน้อย
27:17ต้องเข้าพิธีบวดในวัยหกหัวบ
27:27เมื่อท่านนายุได้หกหัวบก็ได้เข้าพิธีตามธรรมเนียม
27:34พวกเขาแต่งตัวท่านโดยเสื้อพาเล็กเรื่องประดับที่สวยงาม
27:40พวกเขาพาท่านไปวัดเพื่อสกระ
27:43แม่เลียงของท่านพระนางคล мамเกลาว sprawан
28:00ลุกขึ้นยืน เพื่อทำความขอรบเจ้าชาย
28:08ทุกคนถึงกับช็อค รูปปั้นทั้งหลายกล่าว
28:14เรารู้ว่าท่านเกิดมา เพื่อปลดปล่อยผู้มีสำนึกทุกคนในโลกนี้
28:21ท่านได้มาเยือนเราจริง ๆ แล้ว ท่านคือผู้ที่ควรจะมา
28:33และหลังจากที่เราเทพยาดา ได้กล่าวจบลง
28:41เทพยาดาทั้งหลายก็คงให้กับเจ้าชาย
28:51โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก โลก
29:21ต่องการให้การศึกษาที่ดีสุด
29:45คลิบดีมาก ท่านเป็นเด็กที่สงบนิ่ง ซึ่งไม่ต่อสู้กับใคร
29:52ท่านมีจิตใจที่โอบออมอารี
29:56เมตาการุณา และลักษณาเหล่านี้เริ่มเห็นได้ชัดตั้งแต่
30:01รายกเริ่มในชีวิตของท่าน
30:15เริ่มเป็นช่วงแห่งสงคราม และการปร้อนสดม
30:23ครอบครูพระสิทธธาเป็นชนชันนักรบ ที่ชื่อ
30:28çestres ดังนั้น ท่านอายเคยฝึกเป็นนักรบมาก่อน
30:31ถ้าเป็นคนแตกต่าง และรัเทวทัตย์ หูเป็นลูกพี่ลูกน้อง
30:35มองว่าเป็นสิ่งบ้าบ่อ และย่าจะเข้าใจ
30:38ดังนั้นเขาจึงเกลียดท่าน
30:40วันหนึ่งขณะที่เล่นกันอยู่ รัฐเทวทัตยิงหงที่กำลังบิน และมันตกลงมาใกล้เจ้าช้ายสิทธรรษา
30:50ท่านเห็นหงที่บาทเจ็บ และไม่มีทางรอด จึงรู้สึกสงสารอย่างยิ่ง
30:57นี่ต้องไปฝีมือเทวทัตย์แน่ เขามักทำสิ่งที่หวดร้ายเป็นเปลิดจำ เขาไม่ควรทำอย่างนี้กับหงเลย ข้าควรดูแลหงตัวนี้
31:04ท่านคุกเข่าลง และด้วยความระวังอย่างยิ่ง ค่อยค่อยดึงลูกสอน ออกจากหง และรูปขนของมัน
31:16ของตัวนั่นเดินไปอย่างชาๆ ขนาดนั่นเอง พระเทวทัตย์ก็วิ่งมาพบเยื่อของเขา
31:33เขาเห็นพระสิทธธะ ปล่อยให้หงนี้ไป ด้วยความโกรธ เขาจึงบอกสิทธธะว่า นั่นคือเยื่อของเขา
31:46เขาเป็นคนยิงหง และดังนั้นมันควรเป็นของเขานะ หงที่ท่านยิงไม่อยู่แล้ว ข้ารักษามันแล้ว
32:00ก็ไม่ไปแล้วล่ะ นะ เรื่องเล่าเกียดกับหังนี้ เราจะเห็นว่าเริ่มมีหลักอหิงสาเกิดขึ้น
32:08มันคือเรื่องเล่าอันน่าฝัง ถึงความรายเดียรงสา แต่ชีวิตจริงนั้นหนักหนาและหวดร้ายกว่ามาก
32:15ก้าซังเวอร์สัตรเป็นสิ่งปกติมาก และไม่ได้จำกัดเฉพาะนกเท่านั้น
32:18และไม่ได้จำกัดเฉพาะนกเท่านั้น
32:29เรามีการสังเวยชีวิตสัตว์ที่นี่ในวิหารหลายแห่ง
32:35วิหารของเทพ ภาวติ สัตว์หลายชนิดถูกสังเวย
32:40และในหลายสัสนา มีคนเล่าว่ามีการสังเวยมนุษยในเนปลด้วย
32:45และการสังเวยเช่นนั้น ท่านรู้สึกว่าคงรู้สึกว่ามันธรมาจจายเกินไป
32:53ท่านต่อต้านสิ่งนั้น และนั่นคือเหตุที่ท่านยุดหลักอฮิงสา
32:59นั่นหมายถึงการไม่ใช้ความรุ่นแรง ไม่มีการสังเวยชีวิตสัตว์
33:05หรือสังเวย สิ่งที่มีชีวิตใดใดทั้งสิน
33:14เมื่อพระสิทธธา อันยุทธิ 16 พันศา พระเจ้าสุทธนก็ประกาศวาดได้เวลาอภิเศษสมรุษแล้ว
33:42พระองค์สมค้นออกไปหาเจ้าสาวทั่วทั้งอันจักษ์
33:45และในระแว่กนั้น พระสิทธธา ต้องโนบของขวันให้ยิงทุกคนที่มา
34:12พระองค์สร้างวังสามแห่งให้พระโอรส วังเหล่านี้มีหญิงสาวเต็มไปหมด
34:34ซึ่งพระโอรสจะต้องเลือกเป็นพระชายาคนหนึ่ง ในแต่ละวังไม่หญิงสาว 4,000 คน
34:41ในมันดาหญิงเหล่านั้นเจ้าใช้สิทธธา ไม่พบหญิงที่ท่านชอบเลย
34:51หญิงสาวทุกคนเป็นคนสวย แต่ไม่มีใครมีคุณสมรัสสมคัญที่จะเป็นพระชายาที่ดีได้
34:56เจ้าใช้ประทางของขวันให้ทุกคน แต่ไม่มีคนได้ทำให้ท่านพอใจเลย
35:01แต่ในช่วงท่าของพิธี ยิ่งอีกคนนึงเข้ามา เธอมีนามว่า ยะโสธระ
35:10ในตำราบัญญายว่า เธอเป็นเด็กเลิงหัว แต่วัวนั้นแน่นอนว่า เป็นวัวสักษิ classmates
35:20ยะโสธระเนี่ย เป็นทิดาของกษัท ดานดาพارีนะครับ
35:25ยะโสธระปรอยกับตนเองว่าค่ามีอัญมนีมากมายแล้ว ค่ามัยตรงกาลอีก
35:31นางจึงไม่ไปรับของขวัน
35:33และในช่วงคำนางเตรียมตัวจะกลับอย่างเงียบН transformative
35:38พระศทธร์ท่ากลาวกับนาง
35:41เมื่อเจ้าไม่มารับของขวันค่าจึงไม่เหลือให้เจ้าแล้ว
35:45แต่ค่ามีซ้อยคอเพชรของค่าเอง
35:49ซึ่งมี มูลค้าประมาณมีดาย
35:52ค่าจะมอบให้เจ้า
35:55เจ้าใช้สวมซ้อยให้ที่คอนาง
35:57ทุกคนที่อยู่ที่นั่นพูดออกมาว่า ท่านบอกว่าไม่ชอบหญิงสาว แต่กลับให้ซ้อยเพชร ซึ่งมีค่ายิ่งของท่านไป
36:04นั่นหมายถึงว่าท่านต้องการแต่งงานกับนาง ท่านรักนาง ท่านถึงได้ให้ซ้อยขอกับนาง
36:11แต่กลับบอกว่าไม่ได้รัก ไม่ยากจะแต่งงาน แต่ท่านรักยะโสธรา จึงได้สวมซ้อยขอให้นาง
36:22ทุกคนดิชัยกันใหญ่ หลังจากนั้น พระเจ้าสถทนาก็ออกไปเยือนพระเจ้าดาลหน้าพานี่
36:30พระองค์กลาวว่าโอรษของท่านร้ายประโยชติ ค่าจะไม่ยกทีได้ให้กับท่าน
36:35นángมีความรู้ เป็นหญิงที่ฉลาดที่สุด
36:38น insigny ไม่เหมือนโอรษของท่านซึ่งไม่ทำอะไร นอกจากนั่งสมาธิให้ของขวานผู้อื่น
36:44เขาไม่เหมือนท่าน ซึ่งทำสงคราม และยืดทรับสินเพื่อความมั่งครั้ง
36:49โอรถของท่านไม่รู้แม้วิธีขี่มาหรือกันยิงทนู เขาไม่รู้วิธีนับ
36:55ถ้าจะว่าไปแล้วก็ไม่รู้อะไรเลยอ่ะสิ
37:00รับสิทธฐาน ขอให้พระบิดาจัดการแข่งขันขึ้น
37:03เพื่อแสดงความสามารถให้พ่อตาในอนาคตได้ประจักษณ์
37:07มันไม่ใช่สิ่งที่ง่ายเลย พระสิทธฐานจะต้องแขงกับพนธนูชันยอด
37:16ถหารมาชันเยี่ยม ในนักหลาดที่ประเภลือ
37:19พระสิทธฐานกล้าว่า ข้าจะไปอยู่กล้างพวกท่านแล้วยอดพนธนู
37:37จงไปที่มุมทั้งสี่ ตรงนั้นตรงนั้นและตรงนั้น
37:41ฝ 잇ิกลูกสอนมาที่ค่า ขวลาดหนึ่งมือนห้าพันดอกด้วย
37:44กับธนูของท่าน ถ้าข้าลบได้ ค่ากว่ารอก ไม่เช่น biscuit นั้น ค่าก็จะตาย
37:49從ทนธนูทั้งสี่เริ่มยิ่งจากทั้งสี่มุม
37:53ไม่มีธนูดอกไหน ในหกมือนดอกที่ถูกเจ้าใช้เลย
37:57พระองค์ไม่มีแม้รอยขิดควร angefราะท่านบอกว่า
38:00เราไม่เหรือคนลูกธานูแล้ว ไม่มีใครยิงโดนเลย
38:04ว่าไปแล้ว ไม่มีพระองการแก่งกัดคนใดยิงโดนท่านเลย
38:10โอ้ชังหน้าประราชยิ่ง เย้าก็ตกตลึงไปกับพระศิทธาธา
38:15ทุกальม Review ที่พระองค์ทำ ได้สําเร็จ
38:17ก็ศัทดันดาภาษรีจึงเดินมามาที่พระศิทธาธา
38:21และตัดว่า เจ้าชาย ข้าขอโทษที่ปฏิบาทต่อท่านไม่ดี
38:25ท่านชนะทุกคนในทีนี้ ข้าจะมอบฏิดาของข้าให้กับท่านนะ
38:41แต่พระสิทธาษา สมรถด้วยความรักหรือไม่
38:44สำหรับเรื่องนี้ มีความเห็นกันตะตะนาน่าครับ
38:47ไม่ต้องสงสัยเลยว่า พระสิทธรักมาฮะสีของท่าน
38:55เป็นความจริง ที่ท่านรักนาง ท่านแต่งานโดยเลือกเอ่ง
39:00มันไม่ใช่สิ่งที่ทำโดยปราชจากรัก
39:05ชีวิตผู้บงบอกถึงประสบการณ์
39:08เมื่อพิจรณาว่าประสบการณ์ เป็นสิ่งจำเป็นท่านจึงยอมสมรถ
39:14แต่มันใช่ว่าจะไม่มีความรัก
39:17เป็นความจริงที่ท่านจะทดลองสิ่งนู้สิ่งนี้เสมอ
39:21ด้วยความที่อยากจะอธิบายสิ่งต่างๆต่อผู้คนได้อย่างง่ายได้
39:26มันไม่ใช่การแต่งด้วยความรัก
39:45เจ้าใช้สิทธธะยังไม่โตพอ
39:48แต่ท่านถูกจับให้แต่งเพื่อให้ไม่ไปจากหวัง
39:53ท่านแต่งงานโดยจำใจยอมเมื่อท่านยังหนุ่ม
39:58ท่านบอกว่าอยากไปจากหวัง
40:01ด้วยเหตุผลอันนั้นเอง
40:04ที่กระสัดให้ท่านแต่งงานตั้งแต่อายุอย่างน้อย
40:08เพื่อให้ท่านอยู่ในหวังไม่ไปไหน
40:2313 ปีผ่านไปและพระสิทธธะมีอายุได้ 29 ปี
40:33ท่านยังไม่เคยออกจากโรงทอแห่งนี้ซึ่งเป็นวังเลย
40:37ท่านยังไม่รู้นะเกี่ยวกับโลกที่แท้จริง
40:40เมื่อรู้สึกมืนถูกจองจำพระสิทธธะจึงถามประบิดาว่า
40:44เขาออกจากหวังสักครั้งได้หรือไม่
40:47แม้จะได้ฟังคำทำนาจากหูนแล้วพระองค์ก็ยอมตกลง
40:50และในวันนั้นเองพระสิทธธะธะก็ได้ออกจากหวังเป็นครั้งแรก
40:54โดยมีผู้ขับรถม้าชื่อชันทะไปด้วย
41:14Girish
41:16เมื่อเจ้าชายออกไปสู่แktน commissioner หลวก
41:21ท่านใดนั้นท่านก็เห็นคนป่วย
41:23ชายคนนั้นผอมร่างกายสิเซียวตัว
41:26ศาดและสองเสียงร้องยางทรมาณ
41:29เจ้าชายเห็นชายผู้นี้
41:31ซึ่งเหมือนจะตาย
41:32แต่ก็ไม่ตาย
41:36ชายผู้นี้คือใครเจ้าชายถาม
41:39นี่คือคนป่วย
41:41กำลังวางชาของเขาหมดไปเพราะโรคราย
41:45มันเป็นเรื่องธรรมดา
41:47มันจะทำให้เราปłbyยได้ไหม
41:49ไม่มีทางรู้หรอกว่าเราจะเป็นหรือไม่
41:52แต่มันทำให้เขาปุ่ย
41:55และเราก็อาจปุ่ยได้เช่นกัน
41:57เจ้าใช้สรุษึกเวทนา
41:59อย่างเห็นได้ชัด
42:00และสั่งให้ไปจากที่นั่น
42:11เหมือนเช่นเดิม เจ้าใช้พบกับชายแก้คนนึง
42:16เขาแถบ SUV ไม่มีฝันฝังเหลืออยู่เลย
42:20พยายามสนุโตมให้ล้ม เขาต้องยั่นตัวเองไว้ด้วยไม่เท่า
42:28สภาพเช่นนี้จะเกิดกับเขาเท่านั้น รู้ว่าเป็นสิ่งปกติกับเราทุกคน
42:32พยnumber thanifier di th license
42:34เราตางก็ต้องประสบกับมัน เมื่อได้เกิดมา
42:37เราตางก็ต้องแก่เช่นนี้
42:38เป็นเช่นนี้ในวันหนึ่ง
42:40หลังจากได้ยินคำตอบ เจ้าชายก็ตรัดกับตนเองว่า
42:43โลกนี้ช่างไม่เที่ยงแท้ยิ่งนัก และจากไป
42:53เมื่อเดินทางต่อไป ท่านเห็นคนตายที่ถูกแบกไปด้วยคนกลุ่มนึง
43:00ท่านมองยังไกลชิด และเห็นสบนั้นประดับด้วยผ้าเหลืองและดอกไม้
43:04และมีคนร้องห้ายหลายคนเดินตามไป
43:08ท่านถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับชายผู้นี้ ทำไมเขาถูกแบกไปเช่นนี้
43:13เขาคือคนตายพระยะค่ะ ไรซึ่งการรับรู้และชีวิตแล้ว
43:17คนเหล่านั้นแบกร่างนั้นไป
43:20เจ้าชายตรัดว่า ที่นี่ไม่ดีเลย เรากลับกันเธอ
43:34และคนสุดท้ายที่ท่านพบ ก็คือพระองค์หนึ่ง
43:49เมื่อเจ้าชายเห็นพระ ครุมได้ผ้าเหลือง มีบ่านในมือ
43:53ท่านก็เกิดความคิดขึ้นจับปลัน ที่อยากจะใช้ชีวิตแบบนั้นเช่นกัน
43:58พระคำพีกล่าวว่า ภาพทศิย์อย่างนี้ทำให้พระสิทธฐานเกิดความคิดอลึกซึ่ง
44:18มันทำให้ท่านได้เห็นความร้ายประโยชน์ของชีวิตในหวัง
44:21การถูกเอาใจในหวัง เมื่อมนุษย์จำนันมาก ต้องทุกทรมาน
44:26หลังเหตุการณ์นี้เส้นทางก็เด่นชัด ช่วงที่เหลือในชีวิตของท่าน
44:30ท่านจะหาทานหยุดความทุกทรมานของมนุษย์
44:34ตำราสัสนาช่วงหลังๆกล่าวเช่นนั้น ซึ่งผมไม่เชื่อ
44:45ตำราบอกว่าท่านเห็นสี่สิ่งนี้ ซึ่งไม่มีความเป็นจริงหรือความน่าเชื่อถือเลย
44:53ชายที่อายุ 29 ควรจะรู้แล้วว่าคนเราต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องป่วย และจะต้องตาย
45:01ความคิดและทิสดีของผม มองว่าถ้าคุณมองเศรษฐกิจสังคม สภาพในช่วงเวลานั้น
45:10ตัวอย่างเช่นระบบการเมืองมันเป็นแบบสักดินา มักจะมีการต่อสู้ระหว่างกลุมเสมอ
45:16หรือระหว่างอาณาจักษ์ พวกเขา พวกเขาออกไปต่อสู้และปล่นสดมกลับมา
45:24พระสิทธาเห็นสิ่งนั้น และคิดว่าทำไมต้องทำอย่างนั้น ทำไมต้องค่ากันเพื่อเอาทรับสิน
45:30และถ้าคุณดูแนวคิดทางสัสนา พวกเขายังใช้ระบบการสังเวออยู่
45:36ดังนั้น สภาพด้านเศรษฐกิจสังคมของยุคนั้น ระบบการเมืองของยุคนั้น
45:42ทำเนียมทางสัสนาของยุคนั้น ทำให้ท่าน ทำให้ท่านค้นหาสิ่งที่เป็นของเที่ยงแท้
45:52พระสิทธา ไม่ชอบสังคมที่ท่านอาศัยอยู่อย่างชัดเจน
45:56และมีหลายอย่างที่ไม่น่าดูเลย
45:59ท่านอันจะตกใจเก๋าระบบการแบ่งชั้นวันมะด้วย
46:02แกองข้อระบบวันนะคือการจากลับบรับชั้น
46:05ซึ่งระบุว่าผู้เทรัยวันมะไม่มีสิทธีที่จะสัมผัด
46:09ด้วยหมื่ Iím polished nide ng distintos
46:10กับชลที่อยู่วันน้าสูงกว่า
46:13ซึ่งที่คนกลุ่มนี้ทําได้
46:15คืองานที่เหลวร้าย
46:18และสบก過ปรกที่สุด
46:26เราพร้อม พวกเป็นนักบุทธ และโหรศาสตร์วังหลูง
46:34เมื่อมีเด็กเกิดใหม่ พวกเขาจะตัดสินชธากรรม อาชีพ
46:39และพวกที่จะเป็นพระยาเด็กคนนั้น
46:48อินเดียในสัตวัสที่ 6 เนี่ย
46:51เป็นช่วงที่มีการเคลื่อนไว้เปลี่ยนแปลงอย่างมากนะครับ
46:55มีการลูกคือต่อต้ารระบบ calendar ในยุคนั้น ระบบที่ใช้ไปของคารผมมากจนเกินไป
47:02สัสนาก็เรียกร้องเงินมากไปด้วย นักบวดจะเรียกร้องเงินบริจาعةอย่างมาก
47:09หากว่าคุณไม่ทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ หากว่ายังไม่ทำตามที่บอก
47:18คุณก็จะไม่ได้ ไม่ได้ ไปสวรรค
47:25พ่อของพ่อของพ่อของพ่อหาย
47:55พระสิทธธะเริ่มตั้งใจในสิ่งหนึ่ง
48:01ท่านต้องการจะไปจากวางอย่างถาว่อน
48:04แต่ท่านก็ต้องการให้พระบิดาเห็นด้วย
48:06และคืนหนึ่งท่านจะตะสินใจพูดเรื่องนี้กับพระบิดา
48:10พระบิดา
48:24ข้ามาเพื่อขอให้ท่านพอประทานสี่สิ่ง
48:27ในคือสายเหตุที่เข้ามา
48:29ตกลงจะต้องการอะไร
48:32ข้าต้องการให้ท่านหมอความมั่นใจ
48:35ว่าข้าจะไม่มีวันตาย
48:37ว่าข้าจะไม่มีวันเจ็บปวย
48:40ว่าข้าปลัสจากตันหา
48:42ความโลบกโรธและความรุญแรง
48:45ข้ามาเพื่อขอสี่สิ่งนี้จากท่าน
48:49พระเจ้าสุดโทธนะไม่ได้ตอบอะไร
48:52พระองค์ไม่รู้จะพูดอย่างไร
48:54พระองค์ก็กล่าวว่า
48:56สิ่งเหล่านี้แม้แต่เทพระเจ้าก็ให้เจ้าไม่ได้
48:59เจ้ามาเพื่อขอสิ่งที่ข้าให้เจ้าไม่ได้
49:02อาวนัตย์จักไป เอาความมั่งมีผือนดินรวงนี่ก็ได้ได้ทุกอย่าง
49:07โยกแ floating sabote 4 สิ่งนั้นข้าให้เจ้าไม่ได้
49:13และเจ้าชายก็จริงกลัวว่า
49:15ถ้าอย่างนั้นค่าจะไปหามัน
49:18เจ้ารู้ดีแล้วราลาชาะกลัว
49:21หลังจากพูดคุยกัน
49:22เจ้าชายคิดว่า อ้าวแล้ว ค่ะได้รับiencesออม ปนัว ใหญ่จัก พระบิดาโล่
49:32และแล้วเหตุการณ์หนึ่งก็เปลี่ยนชีวิตท่าน ลังจากครองชีวิตคู่มาสิบสามปี
49:38พระนายโสธราก็ให้กำเดิดโอรธ ซึ่งประสูตรในช่วงสุรยุปราคา เด็กจึงมีนามว่า ราหุน ชื่อที่มีความหมายว่าอุปศักษ์
49:48มีการเฉลิมชลองอย่างยิ่งใหญ่ที่หวัง แต่การมีบุษย์ไม่ได้ทำให้พระสิทธธะรู้สึกสงบใจ
50:02เมื่อท่านกำลังจะจากไป ท่านก็กลายเป็นพ่อคน
50:23โอ้ ตายจริง เนื่องด้วยลูกค่าคือราหู ลูกค่ามีพลังหยุดอาทิตย์และดวงจันได้
50:29ลูกค่าคือราหู เขาจะรังค่าไว้ที่นี่
50:33ชื่อของเขาคือราหู และด้วยเหตุผลนั้น เขาจึงเปลี่ยนเป็นราหุน
50:38ไม่ดีสะแล้วสิ ราหุนจะไม่ให้ค่าไป ค่าต้องได้อยู่ที่นี่แน่แน่
50:44ในช่วงพระจารย์เต็มด่วงในดื่นกรักษณาคม ขณะที่ทารัชวันเฉลินเฉลอง
50:59พระสิทธธะตัดสินใจว่าได้เวลาแล้ว พระนายโสธรากำลังบันทมกับบุทชาย
51:05พระสิทธธะเปิดประตูห้องบันทม เพื่อมองใบหน้าบุทชายเป็นครั้งสุดท้าย
51:10ท่านแอบออกไป โดยไม่ทำให้พระชายาตื่น
51:14จากนั้นก็ขีมาไปกับสหายที่สื่อสัตว์ นามวาชันทะ ไปยังชายแดนของกรุมกวิลพัทย์
51:20จากนั้นก็ส่งมา้และข้ารับใช้กลับไปที่หวันและเดินทางต่อไปด้วยอง cud Lenar
51:32พระสิทธะถ малоซื้อกลุม你的forum
51:34และอันไงเเกมนีออกและหมอบให้คนรับใช้และกลาวว่านี่นำสิ่งนี้ไปให้ครอบครัวค่า
51:40ท่านยังยื่นดาบให้ด้วย และกลาวว่านี่ด้วยจะต้องนำไป
51:44แม้ตัวตาย ข้าจะไม่กลับไปที่วังก่อน จะรู้คำสอน และพบผลทางตรสรุ
51:50บอกพวกเขาว่า ข้าจะทำสิ่งนี้ บอกพระบิดาและทุกคนว่า ข้าจะไม่กลับ จนกว่าจะได้เป็นพระพุทธเจ้า
52:14সে দের থা আযিলে গ্যন পুরা গায় বায়ে বোদ্দা হ।
52:35બુદ્દા કો દેશ યો સાનતી છેતર નેપાલાય પ્યાયો છા
52:44બુદ્દા કો દેશ યો સાનતી છેતર નેપાલાય પ્યારુ છા
52:55ગુદા સારાળામ ગોચ્યામે ભંદાય દર્સા ના ગર્દા છાઓ
53:05ઓ ઓ ઓ દેશ ના ગર્દા છાઓ
53:11ગુદા સારાળામ ગોચ્યામે ભાલી દસા ના ગર્દા છાઓ
Recommended
53:07
|
Up next
5:49
38:36
13:42
40:31
40:05
40:27
5:31
40:09
40:21
40:05
40:08
39:58
39:51
39:40
40:03
41:13
40:11
38:37
39:18
38:27
22:15
12:30
1:12
1:40:00