Czytanie Puszczy - Życie jest Proste - Czeremcha - 2025 - video Dailymotion

Serial dla Ciebie

Czytanie Puszczy - Życie jest Proste - Czeremcha - 2025

Transcript

00:00Muzyka

00:01Są ludzie, którzy w wiekowych dębach widzą piękny lakierowany parkiet, po którym człowiek przechodzi z dnia do dnia.

00:22Muzyka

00:23Są też ludzie, którzy patrząc na wielkie sosny i wiekowe dęby widzą jak czas przechodzi z jednego stulecia w drugie stulecie.

00:35To właśnie oni z tych białowieskich dębów i sosen zbudowali swoją stolicę świata.

00:44Zbudowali ją nie ścinając drzew.

00:49O nich jest nasza opowieść.

00:52O nich jest nasza opowieść.

01:22W Twojej książce zaintrygowało mnie takie zdanie, że w 2014 roku przyszedł do Ciebie duch drzew, zielony człowiek.

01:34Kto to taki i jak to było?

01:37Może powiem coś o historii.

01:40Na portykach średniowiecznych katedr jest wielokrotnie przedstawiany obraz zielonego człowieka.

01:49Ducha drzew.

01:50Duchy drzew są bardzo ładnie opisane w kulturze japońskiej.

01:56To są duchy opiekuńcze drzew, które mają tam specjalną nazwę.

02:02Jest to element należący do kultury prasłowiańskiej, celtyckiej.

02:10Wielu kultur, które rozwijały się w otoczeniu drzew.

02:14Więc ten zielony człowiek był taką energią zieloną, która przyszła ze starych drzew.

02:24To było bardziej takie duchowe, symboliczne niż fizyczne.

02:31Można było go zobaczyć?

02:33Czy energię można zobaczyć? Jak to wyglądało?

02:35Energię się czuje.

02:37Można zobaczyć takimi oczami duszy.

02:40Można zobaczyć sercem.

02:44Zielony człowiek, ta energia przyszła po to, żeby powiedzieć

02:47zapisuj wszystko, co drzewa mówią, bo masz z tego zrobić książkę.

02:53Ponieważ drzewa będą wycinane.

03:01Nie wyobrażałam sobie tego i nikt sobie tego nie wyobrażał,

03:05jak bardzo naruszy dobrostan Polski wycinka puszczy.

03:11Ludzie przychodzili do mnie wtedy, żeby płakać nad tym,

03:15że ta puszcza jest wycinana.

03:17Że ludzie robią sobie krzywdę, wycinając puszczę.

03:23Dlaczego robią sobie krzywdę?

03:27Dlatego, że puszcza jest przestrzenią regeneracji duchowej.

03:32W puszczy możemy powrócić do dobrostanu naszej istoty.

03:38Wrócić do samych siebie.

03:41Do takiej wersji nas samych,

03:43która przestaje kreować cierpienie

03:47i zaczyna kreować na nowo piękno i dobro.

03:50Puszcza jest taką przestrzenią pramatki,

03:54połączoną ze źródłem wszystkiego.

03:57Przyszedł do Ciebie duch drzew.

04:05Jak się to zaczęło?

04:07A zaczęło się to w dzieciństwie.

04:10Ja zawsze byłam bardzo związana z lasem,

04:12z drzewami.

04:15I to było dla mnie takie naturalne,

04:18że wszystko mówi,

04:21wszystko komunikuje się z człowiekiem.

04:24I taki świat duchów natury

04:27po prostu jako dziecko widziałam, czułam.

04:31To było w Górach Świętokrzyskich

04:32u moich dziadków, gdzie się wychowałam.

04:36Na początku prowadzał mnie po tych lasach mój dziadek.

04:41To było coś takiego, co sprawiało radość,

04:44co było takim czystym szczęściem.

04:47Takim doświadczeniem było goście.

04:49No i później dziadek jeździł do pracy,

04:53a ja po prostu szłam sobie do lasu.

04:57No i te drzewa były dla mnie takimi bliskimi osobami.

05:01Ponieważ rodzice pracowali w Warszawie,

05:05mną zajęli się dziadkowie.

05:06I drzewa były dla mnie

05:10tak jakby taką bardzo bliską rodziną.

05:12Bliższą jeszcze niż dziadkowie.

05:16Ponieważ mogłam się przytulać do nich,

05:18rozmawiać z nimi.

05:19A dziadkowie też nie zawsze mieli czas na to.

05:22Można powiedzieć, że byłaś takim

05:23trochę samotnym dzieckiem bez mamy,

05:27które przytulało się do drzew,

05:28tak i szukało kontaktu z naturą,

05:31z przyrodą, ze wszystkim, co żyje, tak?

05:33Tak, dobrze to określiłaś.

05:36Czyli z tej potrzeby miłości,

05:38z tej potrzeby kontaktu z ludźmi

05:41wziął się kontakt z drzewami?

05:45Tak, ponieważ gdy dziecko zostaje oddane od matki,

05:51to odczuwa taki naturalny brak matki.

05:53I wtedy szuka czegoś, co jest ciepłe, bliskie.

05:59I to przyjmuje jako tą najbliższą rodzinę.

06:02Więc ja przyjęłam, że te drzewa,

06:03to jest taka moja najbliższa rodzina.

06:07A jak wtedy rozmawiałaś z drzewami?

06:09Dzieci nie rozmawiają ze słowami.

06:11Zanim nauczą się mówić,

06:13dzieci rozmawiają przez serce.

06:15Tak jak zwierzęta rozmawiają ze sobą przez serce.

06:18Na poziomie odczuwania,

06:20na poziomie bycia w jedności.

06:23Na zasadzie wszystko jest moją rodziną.

06:25Ziemia jest moją rodziną,

06:26drzewa są moją rodziną.

06:29A co było potem?

06:30A po tym, jak miałam sześć lat,

06:34dziadkowi oddali mnie do rodziców,

06:37do Warszawy.

06:39I jak poszłam do szkoły,

06:41to dziecko, które umiało mówić,

06:43przestało mówić.

06:45Przestałaś mówić?

06:46Tak.

06:47Pani psychiatra była mądrą kobietą

06:49i powiedziała,

06:50no jak tak wcześniej mówiło,

06:52no to może jakiś stres,

06:54może jakieś doświadczenie traumatyczne.

06:57A że dziecko rysuje, maluje,

07:00to dziecko po jakimś czasie

07:03zacznie się komunikować,

07:05jak mu się da

07:05wypowiadać się na poziomie sztuki.

07:09No i przez jakiś czas

07:25mogłam całe dnie malować.

07:27I tak powolutku zaczęłam

07:29na nowo komunikować się z ludźmi.

07:31No i później, ponieważ dobrze też rysowałam,

07:36zdałam na studia architektoniczne,

07:38no i skończyłam Wydział Architektury

07:40Politechniki Warszawskiej.

07:42I zaczęłaś pracować jako architekt?

07:45Samodzielny architekt,

07:46ponieważ moją specjalizacją

07:48była urbanistyka,

07:51urbanistyka małych miast

07:53i projektowanie ogrodów.

07:55Przez pierwsze lata

07:56po prostu projektowałam ogrody.

07:58No i to był bardzo piękny kawałek

08:01mojego życia.

08:05Ale projektowałaś nie tylko ogrody.

08:09Wszedł taki czas,

08:11że pojawili się biznesmeni

08:14w tej branży.

08:17I zaczęli sprzedawać

08:20swoim klientom ogrody

08:22wraz z projektem.

08:24No i wtedy musiałam wrócić

08:27do projektowania najpierw wnętrz,

08:29później architektury,

08:32małe domy, osiedla.

08:34W Warszawie tak?

08:35Tak, przedszkola, kamienice.

08:38Taka stricte twarda architektura.

08:41Dlaczego nie jesteśmy teraz w Warszawie,

08:43nie rozmawiamy w Warszawie,

08:45tylko tutaj na podlaskiej wsi?

08:46Gdy spotkałam na swojej drodze

08:48dewelopera, który po prostu

08:50nie zapłacił mi faktur

08:52za osiedle,

08:55zakończyłam karierę.

08:56Już moja firma upadła.

08:58Pod wpływem takich

09:00deweloperów.

09:02Gdy człowiek doświadczy

09:13traumy w życiu,

09:15a to doświadczenie

09:16upadku firmy

09:17było dla mnie traumą,

09:19potrzebuję powrotu

09:21do czegoś, co jest bezpieczne

09:23i powrotu do czegoś,

09:26co daje poczucie,

09:28że to szczęście

09:29gdzieś w życiu jest.

09:30Padłam na trawnik

09:32i powiedziałam,

09:32ja już dalej nie mam siły

09:34na to wszystko.

09:35Miałam wtedy kredyt,

09:37dwoje dzieci na utrzymaniu

09:39i zajęte wszystkie konta bankowe,

09:46nie wiadomo, jak dzieci nakarmić,

09:48nie wiadomo, jak kredyt spłacać.

09:51W tym momencie poczułam drzewa.

09:53Poczułam, że na nowo

09:55do mnie mówią.

09:57Powiedziały,

09:57wszystko będzie dobrze.

10:00Może po prostu

10:02pomyślałaś sobie,

10:03trzeba zrobić tak i tak,

10:05bo jak drzewa

10:06mogły to powiedzieć?

10:07To było tak,

10:08że już przestałam myśleć.

10:09Byłam w takim stresie

10:10i w takim stanie,

10:14że każde logiczne myślenie

10:17było dla mnie

10:18traumatyczne,

10:20bo nie widziałam wejścia.

10:22I wtedy wróciłam

10:23do tego myślenia sercem,

10:25do odczuwania rzeczywistości sercem.

10:27A na tym poziomie

10:29otwiera się w człowieku

10:31rodzaj geniuszu.

10:33Rodzaj takiego naturalnego,

10:34dziecięcego doświadczenia

10:37błogości.

10:40Bo umysł mówi,

10:41że wszystko jest źle,

10:43że już się nic nie da zrobić

10:44i najlepiej to

10:45znaleźć sobie

10:46jakąś metodę,

10:48jak odejść z tego świata.

10:49A w momencie,

10:51kiedy wraca się do serca

10:54i wraca się do tego

10:56połączenia z naturą,

10:58połączenia z przyrodą,

10:59z drzewami,

11:00odczuwa się tą jedność,

11:02to wszystkie rozwiązania są.

11:05Wszystko jest możliwe,

11:06wszystko jest proste,

11:07wszystko jest lepsi.

11:09I drzewa mówią,

11:10nie martw się,

11:11bo wszystko będzie dobrze.

11:14Bóg nad tobą,

11:16świat się tobą zaopiekuje.

11:17No i tak się stało.

11:25Drzewa powiedziały,

11:26że mam sięść do pociągu,

11:28dojechać 176 km od Warszawy

11:31i tam będzie mój dom.

11:33To jest takie jasno czucie.

11:35Na poziomie serca

11:36uruchamia się jasno czucie,

11:38jasnowiedzenie.

11:47Zajrzałam w internet,

11:52zobaczyłam mniej więcej

11:54odległość,

11:55176 km od Warszawy.

11:59Wsiadłam w pociąg,

12:00pośrednik mi pokazał ten dom,

12:02jedyny dom, który oglądałam.

12:08Drzewo przed domem zaczęło mówić,

12:09że to jest tutaj

12:10i stwierdziłam,

12:11że nie ma potrzeby szukania

12:13czegokolwiek więcej.

12:14Dlaczego kierunek wschód,

12:23a nie zachód?

12:24Bo tu kultura jest bliska

12:26mojemu sercu.

12:29Ród mojej mamy

12:30pochodził ze wschodu.

12:32Gdy człowiek doświadcza

12:34jakiejkolwiek traumy,

12:35to gdzie wraca?

12:37Do matki.

12:38A gdy matka już nie żyje,

12:39do pramatki,

12:41do pra-pra-przodków.

12:44A drzewa są naszymi

12:46praprzodkami.

12:51Tutaj szczególnie silna jest

12:53energia drzew puszczańskich.

12:56Tu jest energia

12:58takiego serca matki.

13:00Na wschodzie to czuje się

13:01bardzo mocno.

13:02Tutaj serca się otwierają.

13:05Tu człowiek mniej myśli,

13:06więcej czuje.

13:06Pojechałam do dębu Dunina.

13:13To szczególne miejsce,

13:15gdzie rośnie dąb Dunin,

13:17jest miejscem mocy.

13:19Tu się zaczynała potężna puszcza

13:21i jej ślady są pod nami.

13:24Są pod naszymi stopami.

13:28W puszczy jest wiele miejsc mocy.

13:30Puszczańskie miejsca mocy

13:33wznoszą człowieka wyżej,

13:38ponad poziom negatywnych emocji,

13:42ponad lęki,

13:43do takiej przestrzeni,

13:46gdzie odczuwa radość,

13:47harmonię i dobrostan.

13:49Moc puszczy jest w tych miejscach wyjątkowa

13:57i są to miejsca,

14:00które można porównać

14:03z dwoma, trzema miejscami

14:05na całej ziemi.

14:09Dąb Dunin powiedział mi tak.

14:14Przybyłaś tutaj,

14:15żeby zapomnieć o wszystkim, co było.

14:17Droga za tobą rozsypuje się w proch,

14:20a ty przybywasz tutaj,

14:22żeby doświadczać wszystkiego, co nowe.

14:24Doświadczać samej siebie.

14:26I po prostu kupiłaś ten dom?

14:30Tak, z dnia na dzień.

14:33To jest tak, że gdy przybywa się za Bóg,

14:37cały świat poprzedni się rozsypuje.

14:41Tu jest tak inna przestrzeń,

14:44że człowiek odczuwa inny czas,

14:47inne potrzeby,

14:49inne odczuwanie jest tego w tej przestrzeni.

14:53Tak ciekawe, że poprzedni świat

14:55zaczyna się rozsypywać

14:57i ciekawość prowadzi tutaj,

14:59żeby poznawać to miejsce, w którym się jest.

15:01No i zaczęłam poznawać.

15:04I tutaj znowu, z dnia na dzień,

15:05okazało się, że mam pracę.

15:08Tak jak wcześniej wszystko było takie niepewne,

15:11to tutaj właściwie w ciągu miesiąca

15:14znalazłam pracę.

15:16Co to była za praca?

15:17Zaczęłam uczyć dzieci malarstwa.

15:19I to było takie bardzo zgodne z moim sercem.

15:25No i wtedy zaczęła się moja nowa droga,

15:30czyli zaczęłam pisać książki.

15:34Rozmowy z drzewami.

15:36Co to znaczy rozmawiać z drzewami?

15:38Jak to jest?

15:38Rozmowa z drzewem polega na otwarciu serca,

15:44na komunikację z naturą.

15:47Gdy wraca się do poziomu serca,

15:49do tej błogości, która istnieje w naturze,

15:54wszystkie rozwiązania przychodzą.

15:57Jak wrócić do poziomu serca?

15:59A tutaj jest klucz, który daje puszcza.

16:03Trzeba zwolnić.

16:10Bo umysł ludzki w miastach

16:14istnieje na poziomie walczu, uciekaj.

16:17Są programy walki.

16:19Są programy lękowe.

16:21Natomiast gdy wchodzimy w przestrzeń drzew,

16:25wchodzimy w ten stan faaliteta.

16:27Zwalniamy i odczuwamy.

16:29Większość chorób i problemów

16:33to są problemy nawymyślane przez ludzi.

16:37Gdy człowiek przestaje myśleć głową,

16:40przestaje łączyć się ze swoimi historiami,

16:45wchodzi do puszczy i zapomina.

16:47I gdy zapomina o problemach,

16:50no to ciało w naturalny sposób

16:52regeneruje się i wraca do harmonii.

16:59Rozmawiam z drzewami.

17:03Nie wiem, czy tak samo jak ty.

17:05Ale kiedy proszę o pomoc,

17:06to one słuchają.

17:08I wiem, że słuchają.

17:10I odpowiadają.

17:12I wszechświat wtedy

17:16aranżuje jakieś sytuacje

17:18w taki sposób,

17:20że ten problem jest rozwiązany.

17:23Niektóre drzewa to nie mówią nic,

17:24bo nie mam z nimi żadnego połączenia jako takiego.

17:30A ty jakie masz doświadczenia?

17:32Nagle jest impuls,

17:33drzewo woła

17:34i wiadomo, które.

17:36No tak, tak.

17:38Zwykle jak tak podchodzę,

17:39to się pytam, czy mogę,

17:41czy to drzewo chcę.

17:44Tutaj do tego wiązu

17:47to podeszłam praktycznie od razu.

17:51Tak naprawdę,

17:52to jak ten dom kupiłam tutaj,

17:55to ten wiąz mnie przyciągnął.

17:56To on chciał, żebym tu została.

17:59Przeważnie takie drzewa ciągną,

18:02takie te stare, nie?

18:03Młodsze tak nie przemawiają, prawda?

18:07Młodsze tak nie przemawiają.

18:09No tak, młode drzewa

18:11nie mają tak rozwiniętego ducha w sobie.

18:14Te stare lubią rozmawiać z ludźmi.

18:17Aż szybciej się męczą.

18:19A młode to natychmiast są zmęczone.

18:21Nawet boją się ludzi.

18:23Boją się, że ludzie są zbyt toksyczni dla nich,

18:26że będą musiały ich uzdrawiać.

18:28A stare drzewa są odporne

18:30i chcą kontaktu z człowiekiem.

18:34A opowiedz mi,

18:34jak się rozmawia

18:35z poszczególnymi gatunkami drzew

18:37i co one mogą nam powiedzieć.

18:41Drzewa mają swoje specjalizacje.

18:47Jadła to jest bardzo specyficzne drzewo,

18:55bo ona rozmawia z człowiekiem o czasie.

18:59Ten czas jest tutaj kluczowy.

19:02Wyjście poza ludzki czas.

19:04Wyjście w przestrzeń, gdzie można

19:06nie myśleć o tym,

19:08że zaraz się spóźni,

19:09muszę coś zrobić,

19:11zestarzejemy się, zachorujemy.

19:12Nie ma tam myślotoku.

19:15Jest miejsce na refleksję.

19:19Miejsce na zastanowienie się,

19:20czy to my projektujemy swój czas,

19:22czy to ktoś za nas ten czas projektuje.

19:28W momencie, kiedy doświadczamy bez czasu,

19:32jest ta przestrzeń na refleksję

19:34i doświadczanie samego siebie.

19:35Jakim drzewem jest sosna?

19:40Sosna jest drzewem,

19:42które wspiera ludzi w przetrwaniu.

19:45Jest to drzewo,

19:46które pierwsze dawało swoje gałęzie,

19:50swoje ciało do tego,

19:53by ludzie się ogrzewali,

19:54by ludzie budowali z sosny swoje domy.

19:58Drzewa dbają o człowieka.

20:00Gdy człowiek buduje dom sosnowy,

20:02to sosny uznają,

20:05że jest on częścią ich rodziny,

20:09więc bardzo kochają człowieka,

20:11który mieszka w sosnowym domu.

20:14Zapach sosny,

20:15duch sosny,

20:17przenika jego życie

20:18i człowiek ma dużo więcej zdrowia

20:23i poczucia bezpieczeństwa.

20:26A dąb, co powiemy o dębie puszczańskim?

20:30Dęby są drzewami mocy.

20:32I to już prasłowianie mówili o tym,

20:36że dzięki kontaktowi z dębami

20:39odczuwa się własną moc,

20:42odczuwa się pewność.

20:44Pod dębami, w dębowych gajach,

20:48odbywały się wszelkie spotkania,

20:51dlatego że człowiek,

20:52który odczuwa własną moc,

20:55nie będzie się kłócił.

20:56W takiej przestrzeni jest pokój.

20:59Człowiek ma przestrzeń na to,

21:01by wybierać mądrze.

21:03To są drzewa, w których

21:05jest mądrość,

21:07która wspiera w człowieku

21:10to doświadczenie mądrości.

21:11Co jeszcze o brzozie możemy powiedzieć?

21:14Jakim ona jest drzewem?

21:15Brzoza jest według tradycji

21:18drzewem przyjmującym wszystko.

21:23Brzozy zabierają z człowieka choroby.

21:27Gdy przytulamy się do brzozy,

21:29ona odbiera od nas każdy problem

21:32i oddaje ziemi.

21:35I problem znika,

21:36ponieważ brzoza bierze go na siebie.

21:41Jak drzewo opowiada,

21:43to trzeba to spisywać,

21:44bo się po chwili zapomina.

21:46Ponieważ przestrzeń,

21:49w której rozmawiałem z człowiekiem,

21:50drzewa to jest taka przestrzeń,

21:53w której mamy inną falę.

21:57Człowiek w tej przestrzeni

21:59zaczyna usypiać.

22:01To jest ta fala teta.

22:02w której

22:04przypływa pełnia geniuszu do człowieka.

22:08Przypływają poematy,

22:09wiersze, opowieści.

22:12Natomiast gdy człowiek wychodzi

22:13z tej fali teta,

22:16natychmiast zapomina.

22:17Dlatego gdy rozmawiamy z drzewami,

22:19zapisujemy wszystko.

22:22Ponieważ chwilę później

22:23wchodzimy w fale beta,

22:26nie ma nic.

22:26Nie ma tego poematu,

22:27który zaistniał

22:28w kontakcie z drzewem.

22:32Drzewa są istotami

22:36wspierającymi rozwój człowieka.

22:38I drzewa o to dbają,

22:40żeby ludzie się rozwijali.

22:44To, co jest opisane w Biblii,

22:47tworzenie raju,

22:48to jest cel życia człowieka

22:50według drzew.

22:51Człowiek ma stworzyć

22:52wokół siebie raj.

22:54Ma powrócić do harmonii w sobie

22:56i wtedy będzie mógł dopiero

22:58tworzyć raj,

22:59gdy w nim będzie harmonia.

23:01Używasz w swojej książce

23:15takiego określenia

23:16brama do świata.

23:18Co to jest?

23:20W puszczy jest wiele bram.

23:23I to są bramy

23:24między różnymi przestrzeniami,

23:25różnymi światami.

23:27A jakie to są światy,

23:28inne światy?

23:29Tutaj na zimie

23:33jest bardzo wiele światów.

23:35Są światy skrzatów,

23:37są światy leśnych wróżek,

23:39są światy bajkowe.

23:42My uważamy,

23:42że to są światy bajkowe.

23:44A ludzie wrażliwi

23:46widzą tam dużo więcej.

23:48Widzą tam świat

23:50pełen istot światła,

23:53pełen istot ciemności,

23:55pełen istot bagiennych,

23:56pełen istot kwietnych.

24:00A co to znaczy

24:02istoty bagienne

24:03albo istoty kwietne?

24:04Co to są za istoty?

24:06Myślę, że każdy człowiek

24:07wrażliwy odczuwa

24:09przestrzeń,

24:11w której

24:12jest pełno

24:14iskier światła.

24:14i te iskry światła

24:16mają różne kolory jakości.

24:19Czyli nie są to istoty,

24:20tylko światło, tak?

24:21Istoty lub iskry światła

24:23to jest synonim.

24:24Po prostu świadome

24:25cząsteczki światła,

24:27które mogą się manifestować

24:28jako bróżki, elfy.

24:31To jest kwestia

24:31naszej wyobraźni,

24:32jak my to zobaczymy.

24:33Duchy drzew

24:41są

24:41no właśnie takie eteryczne,

24:45subtelne.

24:46A jeżeli taki duch

24:47jest w tym drzewie

24:48i to drzewo

24:49zostanie ścięte

24:50na przykład na dom,

24:51to co się z tym duchem stanie?

24:53Gdy

24:53nagle

24:54ścina się drzewo,

24:56dół drzewa cierpi.

24:58Dlaczego cierpi?

24:59Dlatego, że

24:59drzewa opiekują się

25:01ogromną ilością istotek.

25:02mróweczek,

25:05owadów

25:05i ten duch

25:07musi znaleźć

25:09w międzyczasie

25:09nowe miejsce do mieszkania.

25:12Gdy

25:13drzewo zostanie

25:14zawiadomione o tym,

25:17że

25:17zostaje przeznaczone

25:19na budowę domu,

25:21to ten duch drzewa

25:22po pierwsze

25:23rozparceluje

25:25te wszystkie istotki

25:26po nowych miejscach

25:28i

25:29opiekuje się

25:30tym

25:31człowiekiem,

25:32dla którego

25:32budowany jest dom.

25:35Drzewa przyjmują go

25:36do swojego rodu

25:38i wtedy

25:38mieszkaniec

25:40drewnianego domu

25:41doświadcza

25:43opieki

25:44duchowej drzew,

25:45czyli opieki

25:46nad jego zdrowiem

25:48i dobrostanem.

25:49puszcza jest przestrzenią

26:01istot wzajemnie

26:03wspomagających się,

26:06wzajemnie komunikujących

26:07i informacja,

26:10która w niej płynie

26:11jest najbardziej

26:12kompatybilną informacją

26:14ze źródłem,

26:15najbardziej

26:17czystą.

26:20A co to jest to źródło?

26:22Różne są tego nazwy.

26:24My odczuwamy,

26:25że pochodzimy

26:25z czegoś,

26:26co jest większe od nas.

26:30Dlaczego puszcza

26:31jest właśnie

26:32tym szczególnym miejscem,

26:33gdzie możemy tego doświadczyć?

26:35Istnieje coś takiego,

26:37jak pole morfogenetyczne.

26:40Nad miejscami,

26:42gdzie mieszkają ludzie,

26:44nad miastami,

26:45jest pole morfogenetyczne,

26:47które składa się

26:49ze wspólnych myśli ludzi.

26:52To pole

26:53jest nasycone

26:55setkami problemów,

26:57wspólnych problemów

26:58dla całej społeczności,

27:00setkami myśli

27:01destrukcyjnych

27:02i lęków.

27:03Gdy wychodzimy

27:05z tego pola

27:07w przestrzeń puszczy,

27:11to nie doświadczamy

27:13tych cudzych lęków.

27:15Możemy doświadczyć

27:17tego, co sami myślimy,

27:18własnych myśli,

27:20albo doświadczyć

27:21niemyślenia.

27:23Właśnie w przestrzeni puszczy

27:24to doświadczenie

27:25niemyślenia

27:26jest bardzo wyraziste.

27:28W twojej książce przeczytałam

27:33przybyłam, by zrozumieć,

27:34kim jestem.

27:35By zrozumieć

27:36swój własny cel

27:38wędrówki

27:39tutaj na ziemi.

27:41Po to tu przybyłaś?

27:42Odkryłam,

27:43że puszcza

27:45powoduje

27:47rozsypywanie się

27:48przeszłości

27:49w człowieku

27:51i układanie siebie

27:52na nowo.

27:54Wychodząc

27:55z poprzedniego życia,

27:57weszłam w przestrzeń

27:58samej siebie.

28:01No i dzięki

28:02obecności drzew

28:04mogłam odczuć

28:05własne szczęście.

28:06Kim jestem?

28:07tutaj.

28:08A jestem

28:09szczęśliwą kobietą

28:11i to wystarczy.

28:12Życie jest proste.

28:15Szcześniej myślałam,

28:15że jest skomplikowane.

28:18To jest sekret puszczy.

28:20Życie jest proste.

28:21Dziękuje.

Czytanie Puszczy - Życie jest Proste - Czeremcha - 2025

Category

Transcript

Recommended