หลงๆลืมๆ ｜ ปัญญายุทธ์

เซอร์ไพร๊ซ์ ชาแนล

5/16/2025

Transcript

00:00กะละครั้งหนึ่งไม่นานนัก มีชายหนุ่มคนหนึ่ง เข้ามักจะหล่งหล่งลืมลืม ทำอะไรก็มักผิดพลาดอยู่เป็นประจำ

00:13หลายครั้งเมื่อออกจากบ้านก็มักจะลืมว่าใส่กรอนประตูเรียบร้อยแล้วหรือยัง

00:27เมื่อกี้ตอนออกจากบ้าน เราปิดประตูใส่กรอนเรียบร้อยแล้วหรือยังนะ กลับบ้านไปดูหน่อยดีกว่า

00:35แต่เมื่อกลับมาถึงบ้านก็พบว่า ตนเองได้ใส่กรอนประตูเรียบร้อยแล้วตามความเคยชิน

00:42อ้าว ก็เรียบร้อยดีนี่นะ ไม่หน่าวกกลับมาเลย เหนื่อยปราวเสียเวลาเปล่าแท้ ๆ

00:48ชายหนุ่ม จึงออกเดินทางต่อ

00:51ทีเอา victories เขาตั้งใจจะเข้าป่าไปตัดไม้

00:56แต่เมื่อเดินทางไป เขาก็ใจมือลอย

00:59จนเกลอเดินไปตядทนที่จะเข้าป่า เพราะความเคยชิง

01:05เกลอเดินมาที่ตลาด ทนที่จะไปป่ากลายเป็นคนละทางแล้enty

01:09วันนี้หากย้อนกลับไปก็คงจะมิดคําเซียกก่อน

01:12กลับบ้านดีกว่า ครุ่งนี้ค่อยออกมาไหม

01:18ขณะที่เดินทางกลับบ้าน ชัยหนุ่มได้เดินผ่านร้านถ่ายขวานร้านหนึ่ง เขาก็นึกขึ้นได้ว่า

01:26อืมพอดีเลย ขวานเหล็มเก่าของข้าชาติมานานแล้ว ฟันมีค่อยเข่าแล้ว

01:31น่าจะถึงเวลาซื้อใหม่ได้เสียที ดีเลย รุ่งนี้จะได้เอาไปตัดไม้ในป่าเสียเลย

01:48หลงหลงลืมลืม

02:09เช้าวันต่อมา ชายหนุ่มก็เตรียมตัวออกเดินทางไปที่ป่าเพื่อตัดไม้ตามที่ได้ตั้งใจไว้

02:17เขาเดินไปหยิบวานเพื่อจะเอาไปใช้งาน แต่ด้วยความเขยชิน

02:21ชายหนุ่มก็เพลอหยิบเอาผดเลี่ยมเก่าที่เคยใช้เป็นประจำไปแทน

02:29เมื่อไปถึงนั้นป่าแล้วเริ่มลงมือกว่าฟันต้นไม้ เขาก็เพミรรู้ตัวว่า

02:34อ้าว อุตราซื้อขวานเหล็มไหมมาสิยังดี แต่ดันหยิบเอาขวานเหล็มเก่าติดตัวมาสะดาย จะกลับไปเอาก่อไกลอีก เลยต้องทนใช้ขวานเหล็มเก่าอีกแล้ว

02:43ชายหนุ่มตั้งหน้าตั้งตาฟันต้นไม้ อย่างหัวเสีย

02:47แต่เมื่อฟันไม้ไปซักพักก็ปรากฏว่าไม่สามารถตัดต้นไม้ให้สำเร็จได้

02:53เพราะขวาเหล่ม์เก่านั้นทalities เกินไป

02:55ชายหนุ่มฟันจนหมดแรง จนท้อใจจึงตัดสินใจเดินทางกลับ

03:00โดยที่ไม่ได้ไม้กลับบ้านอย่างที่ตั้งใจไว้

03:03เฮ้า ตัดจนเมื่อยกว่ายังมิคาด วันนี้คมต้องกลับก่อนแล้วพุ่งนี้ค่อยเอาขวาเล่มใหมมาตัดดีกว่า

03:10แล้ว ชายหนุ่มจึงลา Marc รสกลับบ้าน ด้วยความผิดหวัง

03:16แต่เพราะความ Ε-โห เขาจึงลา� รสกลับบ้านรึกความเร็วเกินกว่าปกติ

03:21จนเมื่อไปถึงแม่น้ำแหร่งนึง

03:24ด้วยความเร็วจึงทำให้ยากจะควบคุณ จึงทำให้รถเสียหลักออกired

03:45มีเที่ยว ได้พัดพาชายหนุมไปไกล จนไปเกยฝั่งน้ำแห่งนึง

03:50เพราะดี ที่ชายหนุมยังดวงไม่ถึงค้าต เขาเพียงแต่สลบไป

03:54พระเอิน มีผู้เท่าคนนึง ขับรถมาผ่านมาเห็นเข้า

03:59นั่นคนตกน้ำหนีนา

04:02จึงได้เข้าไปช่วยเหลือ

04:07เป็นอย่างไรบ้างพอลูกไว้ไหม

04:10ข่ามิดเป็นไรแล้ว ท่านผู้เท่าขอบคุณที่ช่วยชีวิตข่าไว้

04:13เรื่องเล็กน้อย ว่าแต่เจ้าทำอย่างไรให้ตกน้ำฉันนี้ได้

04:18พอดีข่ามโอโห ก็เลยลากรถเร็วไปหน้อย ทิ้งพลัดตกน้ำ

04:22แล้วเจ้าต่างใจจะไปไหน

04:24ข่ากำลังจะกลับไปบ้านของข่าที่ในเมือง

04:26อืม ข่ากำลังจะเข้าไปในเมืองอยู่พอดี

04:29เช่านั่งรถมาไปยกบขาไม่หละ

04:32ดีเลยขอบคุณทันผู้เท่ามา

04:42จะช่วยบอกทางข่าน่อยได้รึไหม

04:46ว่าจะไปในเมือง ต้องไปเสร็จทางไหน

04:49เพราะดีขาก็เพิ่งจะไปเป็นครั้งแรก

04:51ยังไม่รู้ห้นทางเลย

04:54ข่าเองก็จำไม่ค่อยได้เ� μεностกัน

04:55เพราะดีข่าเป็นคนขี่ลงขี่ลืม

04:58ถ้าอย่างนั้นเจ้าเอาแ폰ที่นี้ไปดูให้หน่อยก็แล้วกัน

05:01ตรงไหนเลี้ยวตรงไหนตรงก็ช่วยบอกฆ์ทีนะ

05:05ได้ครับ

05:06แล้วแล้วชายหนุ่มก็ช่วยบอกทางตามแผนที่ให้แก่ผู้เท่า

05:13ทางแยกข้างหน้าให้เลี้ยว

05:15แต่เมื่อเดินทางไปสักพัก

05:17ชายหนุ่มก็เห를ใจรอย มองทิลทัสจนลืมสังเกตเส้นทาง

05:21ทำให้บอกเส้นทางผิด ผิด ทุก ๆ จนหลมทาง

05:28เอ...ชนะดูเหมือนวนออกมาที่เดิมอย่างไรหรืออย่างนั้น

05:31เจ้าดูเส้นทางดีแล้วอย่างนั้นหรือ

05:46เพราะอาพัยด้วยถันผู้เท้าสงสัยขาจะนับแญ่งมีครบ

05:48เลยเรียวผิดแ Sports แข็งใจแล้ว

05:50คาสติแค่นั่นเอง เจ้าต้องหัดตั่งสติให้อยู่กับเนื้อกับตัวบางหน้า

05:55สติคืออะไรอย่างนั้นหรือ

05:57สติก็คือการกระทําโดยที่มีการควบคุม

06:00หากาดการควบคุมก็คือคาสตินั่นเอง

06:03เวลาเจ้าทำอะไรคิดอะไรก็อย่าปลอยให้มันเกิดขึ้นโดยร้ายการควบคุมสิ

06:09หากเราต้องควบคุมตลอดเลย มันจะมีเหนื่อยอย่างนั้นหรือ

06:12มันก็ยอมมิสบายเท่าปล่อยไปตามมีตามเกิด แต่มันจะช่วยให้ถึงจุดไม้ได้โดยสวัสดิภาพ

06:17ก็เหมือนขับรถมานี่และ เราก็ต้องควบคุมไปตลอดเส้นทาง จนกว่าจะถึงจุดไม้

06:23แล้วมันจะช่วยทำให้ข้ามิลงลงลืมลืมได้ด้วยอย่างนั้นหรือ

06:26ได้สิ เมื่อเราคิดถึงสิ่งใดบ้อยๆ เรายอมจดจำสิ่งนั้นได้นานและแม่นยามตามไปด้วย

06:32เมื่อชัยหนุ่มได้ฟังที่ผู้เท่าชีย์แนะ เขาก็หวนคิดถึงพฤติกรรมที่เขาเป็นมาในอดีต

06:42ดุดดั่งไซล่มแห่งปัญญา ได้พัฒผ่าเข้ามา

06:45ใช่จริงๆด้วย ต่วนใหญ่เรื่องที่ข้าหลงลืงก็มักจะเป็นเรื่องที่ข้าทำไปด้วยอ部分ไม่ได้ใส่ใจ

06:54หรือทำไปตามความเคยชิน หรือเอาใจไปคิดเรื่องอื่น

06:57ทำให้เมื่อรูตัวโดยซ้ำหว่ากำลังทำอะไร หรือทำไปแล้วหรือยัง

07:01แล้ horizon ไปจดจำได้อย่างไร อีกลับที่ข้า MOHO ก็มากก fundamentals หาข Transit เทลือ Herz

07:06จนเผื่อทำเรื่องที่ райเหตุผล

07:08ก็นำความ เดือดร้ palar

07:09ตกเองอยู่เป็นประจำ

07:11อย่างเช่นที่ข่าดตกน้ำในวันนี้

07:13เห้า ถูกต Glue แล้ว

07:16และพวกเผ่า ก็ได้กล่าวต่อไปอีกว่า

07:19ทุกสิ่งเราต้องรู้จักขวบคุ้ม

07:21มีให้ออกหนอกดูนอกทาง

07:23หรือมาดน้อยเกินไป

07:25มีว่าจะเป็นอารมณ์

07:27หรือแม้แต่ความทุกความสุข

07:29แม้แต่ความทุกความสุขก็ต้องควบคุ้มด้วยอย่างนั้นหรือ

07:32สุขมากเกินไปก็อาจทำให้ยึดติด ขาดไม่ได้ วางไม่ลง

07:37ทุกมากเกินไปก็อาจทำให้ซิ้มเศร้า สิ้นหวัง หมดกำลังใจ

07:42อืม เช่นนี้นี่เอง

07:46เมื่อได้หลักคิดที่ดีแล้ว ชายหนุ่มก็ก้มดูแผนที่

07:50และคอยบอกเส้นทางให้แก่ผู้เท่า อย่างมีสติไปตลอดทาง

07:55ทั้งสองจึงเดินทางไปจนถึงในเมือง อย่างที่หมายไว้ได้ในที่สุด

08:06ชัยหนุ่มได้กล่าวขอบคุณผู้เท่าอีกครั้ง

08:09ขอบคุณท่านผู้อวโส ที่ช่วยชีวิตค่ะ และช่วยชี่แน่ห้นทางสวางให้แกค่ะในวันนี้

08:16ก่อนจากกันชัยหนุ่มได้เอ่ยถามพูดเท่าว่า

08:20เออ ใครยังมีเรื่องสงสัยอยู่อีกเรื่องหนึ่ง

08:23เรื่องอะไรอย่างนั้นหรือ

08:25แม้รู้แล้วว่าต้องรู้จากการควบคุม

08:27แต่จะรู้ได้อย่างไรว่าจะให้ควบคุมไปในทิตย์ทางไหน

08:31การเดินทางต้องอาศัยแพ้นที่ช่วยบอกทาง

08:34ชีวิตก็ยอมต้องอาศัยแบบแพ้น

08:37และหลักการที่ถูกต้องคอยน้ำทาง

08:39ซึ่งต้องคอยๆเรียนรู้ไปตลอดทั้งชีวิต

08:42บางครั้งอาจต้องลองผิดลองถูกเอาเอง

08:45แล้วจดจำสิ่งที่ถูกมาเป็นหลักคิดในครั้งต่อไป

08:52เมื่อพูดจบ ผู้เท่าก็ขับรถม้าจากไป

08:55ชายหนุ่ม แมวรู้ว่าผู้เท่าผู้นั้นเป็นใคร

08:58และกำลังเดิมทางไปที่ไหน

09:00แต่คําชิแนะจัดพูดเท่านั้น ได้เปลี่ยนชีวิตของชายหนุ่มให้ดีขึ้นได้จริงจริง

09:10อืม ผิดประตูลงกรอนบ่านเรียบร้อย ต่อไปก็ไปหยิบขวานและต้องเป็นขวานเหล็มใหม่เท่านั้น

09:20หยิบขวานแล้วก็ต้องเดินทางไปตัดไม้ที่ไหนปา

09:24แต่เมื่อชายหนุ่มเดินออกจากบ้านไปได้สักพัก ก็เผอเดินไปตลาดตามความเคยชินอีกตามเคย

09:31แต่คราวนี้ชายหนุ่มสามารถดึงสติกลับมาได้อย่างทันท่วงที

09:36อืม เกือเปลือเดินไปตลาดตามความเคยชินอีกแล้ว นี้นะที่เราควรลึกถึงสิ่งที่ทำอยู่เป็นระยะทิ้งรู้สึกตัวได้ทันการ

09:45ในที่สุดวันนั้นชายนุ가요 สามารถตัดไม้ได้ตามที่หวัง

09:53ตั้งแต่นั้นมาชาย นุ?ก็ค่อยๆหายจัดนี่ใสเคี้หลงขี้ลื่ง

09:57ใfan เป็นคนที่มีประสิทธิภาพในการทำงานที่เพิ่มขึ้น

10:01ทำอะไรผิดพลาทน้อยลงและทำให้ชีวิตราบเรื่องขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะเลย

10:06ปัญญาจากเรื่องนี้รสเรือไม่ว่าจะหันหัวตรงเพียงใด

10:13เมื่อเดินทางก็ยังต้องการการควบคุม ให้อยู่ในร่องแนรอยไปตลอดเส้นทาง

10:19จึงจะสามารถไปถึงจุดหมายได้โดยสวัสติภาพ

10:22การดำเนินชีวิตของคนเราก็เช่งเช่นเดียวกัน

10:25ย่อนต้องการสติคอยควบคุม ตรวจสอบ ให้อยู่ในความเหมาะสม และถูกต้องอยู่เสมอ

10:31ไม่ปล่อยให้เป็นไปตามมีตามเกิด ซึ่งจะช่วยให้ผลลับเป็นไปอย่างที่เราต้องการ

10:37และช่วยลดความผิดพลาด และปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นได้

10:45อยากมีความคิดที่แกร่งกล้า ต้องฝึกปรือปัญญายุทย์

10:49โปรดกดติดตาม YouTube ปัญญายุทย์ และ Facebook ปัญญายุทย์

11:01หลายวันต่อมา

11:05อืม วันนี้ไปตลาด ไปหาซื้อของมาส่มแซมบ้านดีกว้า

11:10แต่ขณะที่ชายหนุ่มกำลังเดินไปตลาดอยู่นั้น

11:14ต้องตั้งสถิกกับการเดินทาง มีใจร้อย เดี๋ยวจะเผอไปผิดทางอี

11:19ระหว่างทาง เขาได้เจอกับเพื่อนของเขากำลังนั่งดื่มสุราอยู่

11:24เพื่อนของเขาเมื่อเห็นชายหนุ่ม ก็ได้ตะโกนชักชวนว่า

11:28นี่เพื่อน มาดื่มสูราเป็นเพื่อนค่าหน่อยสิ วันนี้ค่าโชคดี ขายสมบัติเก่าได้เงินเยอะ เลยว่าจะดื่มชลองสักหน่อย

11:36เออ พอดีวันนี้ ค่าวอาจจะไปตลาดหน่อยนะ

11:39เอาหน่อยหน้า แค่นิดเดียวก็ได้ สักครึบสองครึบก็ยังดี

11:43เฉ็นนั้นก็ได้

11:47เอา ดื่ม

11:48แต่เมื่อช้ายหนุมดื่มสูราไป ก็ทำให้ขาดสติ จึงเทลิทดื่มต่อไปอีกหลายจอก

11:55เอาละ ขาดต่องไปแล้ว twisted เงี่ยนสียก่อน ไปดิมาดิน่ะเพื่อน

12:01แต่ด้วยริพทธิ свобод hide blame

12:05เผลอเดินเข้าไปในป่า แةนที่จะเข้าไปตลาด อย่างที่ตั้งใจไว้

12:11เอ้.. นี่เราเข้าปลามาถ้ามัยเนี่ย เต้าไปตลาดนี่นะ เผลอเดินผิดเท่างอีกจนได้

12:16มีหน้าดื่มสุราเลยเรา แม้เราจะฝึกสติมาเป็นอย่างดี

12:20แต่เมื่อเจอสิ่งมืนเมา ก็กลับทำให้เรามีอาจขวบคุ้มสติอีกจนได้

12:46ทุกเท่น ปลุ่มปลอบใจ ให้ลงเย็น ให้ได้ว่าเห็น ว่าเป็นจริง

หลงๆลืมๆ ｜ ปัญญายุทธ์

Category

Transcript

Recommended