- 5/22/2025
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30โปรดติดตามตอนต่อไป
00:36โปรดติดตามตอนต่อไป
00:42โปรดติดตามตอนต่อไป
00:47โปรดติดตามตอนต่อไป
00:51โปรดติดตามตอนต่อไป
00:55โปรดติดตามตอนต่อไป
01:01โปรดติดตามตอนต่อไป
01:06โปรดติดตามตอนต่อไป
01:09โปรดติดตามตอนต่อไป
01:15โปรดติดตามตอนต่อไป
01:21โปรดติดตามตอนต่อไป
01:27โปรดติดตามตอนต่อไป
01:51โปรดติดตามตอนต่อไป
01:57โปรดติดตามต่อไป
02:03โปรดติดตามต่อไป
02:09โปรดติดตามต่อไป
02:15อาจารย์ Origin
02:18อาจารย์ Origin
02:22อาจารย์ Origin
02:25จิต เมล Sharp
02:28จิต มี
02:35จิต เมล Sharp
02:40สม encontrar
02:42ค่ะอะ พระท้านเจ้าดีครับ
02:44ค่ะ...
02:45อ่ะ งั้น ถ้าค่าผู้โลกให้พวกเราสู่ประเทศ
02:50สงสัยว่าพระท้านจะเข้ามาเพียงเพิ่ง
02:53แล้วร่วมเธอให้ให้กัน
02:55ท่านสนุกมากเลย
02:56บรรยากาศ
02:57ท่านดีอะไร
02:58โรมโห secure
03:00น่าจะรับกวนผล
03:00แล้วมามาช่วยกัน
03:01ค่ะ
03:02ค่ะ แล้วก็
03:03ท่านเจ้าคิดหรือไม่
03:06ข้าก็เป็นแค่คนเดินทาง
03:08วันหนึ่ง
03:10ข้าจะไม่อยู่ข้างกายเจ้า
03:11เอ้า?
03:12ท่านจะไปหรอ
03:14ดูทั้งนั้น
03:16แล้วสอนวารอยุดให้ Hold
03:19ข้าเรมวยธาร์
03:20และยังไง
03:22บดถอด
03:24ฉันก็ช่วยวารุยุดดูเวลาท่าน ที่จะไป
03:28ถ้าถ้า
03:31หmakers
03:33อาจารย์ อาจารย์ อาจารย์
03:36อาจารย์ อาจารย์ อาจารย์
03:39อาจารย์ อาจารย์ อาจารย์
03:42อาจารย์ อาจารย์ อาจารย์
03:45อาจารย์ อาจารย์ อาจารย์
03:48อาจารย์ อาจารย์ อาจารย์
03:51อาจารย์ อาจารย์ อาจารย์
03:54อาจารย์ อาจารย์ อาจารย์
03:57อาจารย์ อาจารย์ อาจารย์
04:00อาจารย์ อาจารย์ อาจารย์
04:03ท่านจะไม่ทิ้ง cambio ฉันไม่สนว่าท่านจะไป of the
04:05ไหนหากี่เราด้วยแล้วสรุทร
04:20กลัวที่เปลี่ยน เวลาจะไม่มีใครฝาก
04:22พรำโองข้า หามคราบที่เก่งกาดกว่านี้
04:25ก็ได้ข้าไม่เอา
04:28ข้าไม่เอาอ่ะ ข้าไม่ต้องการองคารักอื่น ข้าต้องการแค่ท่าน
04:37อาจารย์ ท่านคงไม่ได้จะไปจริงๆใช่มั้ย
04:41ท่านจะทิ้งข้าแบบนี้ไม่ได้นะ
04:58หยุด
05:01พระมุก
05:04พระมุก ข้าทำงานผิดพลาด ขอให้พระมุกลงโทษด้วยเถอะ
05:08หึ หลังจากคืนจงเหอะ เริ่มพักวิฉือป้องกันตัว
05:12ตระกูลหลินละมัดระวัง ยากที่จะแซกซึมเข้าไปได้
05:16เยี่ยนเศร้า ก็ไปด้วยใช่มั้ย
05:19ขอรับ
05:20แผนการถูกทำลาย เป็นสิ่งที่คาดการไว้แล้ว
05:25ใหม่ว่าเขาจะเป็นใคร เขามีจุดประสงอะไร
05:29คนผู้ในสับสอน มีแลicientมากมาย
05:33เป็นคู่ต่อสุขที่น่าสนิ่งใจ
05:41น้องยิ่งจะมีทุกเลี่ยมอะไรกับข้า นั่งสิ
05:44พี่ยิ่ง ข้ามาเพื่อถามท่าน
05:47ก็ต้องการของควันอะไร ข้าจะได้เตรียมไว้แต่เนินๆ
05:49อืม ของขวัญเหรอ
05:51อีกสองวันก็ถึงวันเกิดของท่านแล้ว
05:53ปีก่อนก่อนไปเล่าดีหนึ่งหาย
05:55หรือไม่ก็เข็มขาดเส้นหนึ่ง
05:57ปีนี้ท่านรอตายมาได้ ก็ควรชลองให้ดี
05:59ใช่ๆ เรื่องวันเกิด
06:01ควรจ้ะ ชลองให้ดี
06:03พี่หญิงมีสิ่งที่อยากได้
06:05หรือว่าของที่ถูกใจหรือไม่
06:07เออ น้องหญิงนั่งลงสิ มา
06:09แต่ว่า
06:11ไม่รู้ว่าเยี่ยนเศร้าจะให้อะไรเป็นของขวัญ
06:13ถ้าอยากได้ชุดใหม่ชุดหนึ่ง
06:15คล่องตัวหน่อย จะได้สะดวกในการฝึกวรยุษ
06:17เอา...สีแดงละกัน
06:19พี่หญิงนี่ชอบสภาสีชุด
06:21ท่านมาแต่ไหนแต่ไร
06:23ข้ารอตายมาได้แล้วนี่
06:25ข้าเปลี่ยนสไตล์บ้างก็ได้
06:27เยี่ยนเศร้าชอบใส่ชุดสีแดง
06:29พี่หญิงอยากใส่สีเดียวกับเยี่ยนเศร้าแล้วเหรอ
06:31ใช่แล้ว
06:33เขาเป็นอาจารย์ข้า
06:35พวกเราแบบเดียวกัน สีเดียวกัน
06:37สืบทอดกันมา ดีออก
06:39ดี เช่นนั้นข้าจะตัดชุดสีแดง
06:41เป็นของขวัญวันเกิดให้
06:49ไม่ได้ จะพูดถึงเรื่องวันเกิดของข้าอย่างไรดี
06:51ข้าจะเอ่ยปากขอของขวัญไม่ได้
06:53ไม่ได้
06:55ดูเหมือนข้าตื่นเขืน
06:59แต่กาง isn't because you need to come to see
07:03นี่ บทอะไร
07:06อะไรเหล่า เอียงหวัก
07:08อาจารย์เขาเริ่มบท
07:11เอ่ย ฝึกดาบ
07:14ไม่
07:15รอก่อนสิอาจารย์
07:17ครายคิดว่าท่านไม่รู้ว่าบ้านเกิดของตัวเองอยู่ที่ไหน
07:21อยู่คนเดียวก็คงเหงากาก
07:22บ้านเกิดของเจ้าอ่ะ
07:24เจ้าจำเรื่องตอนเด็กๆไม่ได้เนี่ย
07:26จำได้บ้างเป็นช่วงๆ
07:28โดยเฉพาะเรื่อง
07:30ขนมธรรมเนียม
07:34เล่าให้ฟังหน่อยสิ
07:36ยกตัวอย่าง
07:38เช่นตอนเทศการต่างๆ
07:40ทุกคนก็จะมารวมตัวกัน
07:42จัดพิธีพิเศษ
07:44ยังมีอีกนะ ตอนวันเกิด
07:46คนๆนั้นจะได้รับของขวัญมากมายไปพิเศษ
07:48และทุกคนก็อยู่ด้วยกัน
07:50ฉุดเทียน
07:52อทิทาน
07:54ร้องเพลงประมาณนั้น
07:56แกว่านี่ถเร็วนะ
07:58รอมเป็นบ้านเกิดของเจ้า
08:02ไม่แค่มาซื้อนมา
08:12ลงซูอา
08:14นี่ทุกคน
08:16ท่านรู้ไหมว่าบ้านเกิดของข้าอยู่ไหน
08:18หมู่บ้านหลงเว่
08:20แล้วหมู่บ้านหลงเว่
08:22เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น
08:24เรื่องนี้
08:26ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน
08:28ข้ารู้แค่ว่า
08:30มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นที่หมู่บ้านหลงเว่
08:32จากนั้นท่านเจ้าเรือนลิ้น
08:34ก็พาเจ้ากลับมา
08:36เรื่องที่ข้ารู้
08:38พ่อบุญทำไม่ได้
08:40มิดผ่อน
08:42อะไร
08:44ฉันพูดฟัง
08:46ไม่ใช่
08:48ตรงโน้น
08:50กำลังห็งมูล
08:52มาห้ามห้า
08:53สิน..
08:55ข้าถูกทรยศ
08:57เพิ่งห้ามเอาห้าม
08:59สิ นี่ไม่ใช่
09:00ที่ท่านเอา Lemami
09:01น์ของข้า
09:05นเรื่องของข้าก็บอกถึงเจ me
09:09หรอ โธ่นี่
09:37คุณรองกำลังรอข้าอยู่เหรอ
09:40เย็นเซ่า
09:43เย็นเซ่าไม่เชิญข้าเข้าไปข้างในเหรอ
09:45ข้าไม่เชิญ คุณรองก็ไม่เข้าไปเหรอ
09:52มีธุระอะไร
09:57อีกสองวันก็ถึงวันเกิดของพี่หญิงแล้ว
10:00ข้าสัญญากับนางว่าจะทำชุดสีแดงให้เป็นของควันวันเกิดเนี่ย
10:04คุณรองมีน้ำใจ
10:06ข้าคิดว่าเย็นเซ่ามาที่เรือนพรักได้ระยานหนึ่งแล้ว
10:08ถอยได้ชื่อเรือนพรักไว้มาก
10:10ก็เลยคิดว่าจะทำให้ท่านด้วย
10:12ถือด้วยแค่แสดงความขอบคุณ
10:14ตรงรจบ 두�ลง
10:16ฉันก็จะไม่เกรงใจ
10:24ในเมื่อจะตัดชุดใหม่
10:26ก็ต้องวัดตัวก่อน
10:28เรื่องแบบนี้
10:30คิดว่าก็ดูนี่คิดว่าแล้ว
10:32หรือไม่
10:33แล้วมันฟังแค่นี้
10:35ก็รุบกวนคุณหนูรองลงมือเองได้อย่างไร
10:38ไม่เป็นไร
10:39ยิ่งเศร้าช่วยเรียนผักไว้มาก
10:40ก็ควรแสดงความขอบคุณ
10:42กลิ่นอะไร
10:43หอมจัง
10:45อ่า อาจจะเป็นบูงาที่อบมาก่อนออกจากบ้านเนี่ย
10:50อ้อ
10:53วัตถัวคงไม่ต้องแล้ว
10:55มีเรื่องอื่นอีกหรือไม่?
10:57วันซื้อขอตัวก่อน
11:02คุณหนูรอง
11:03ต่อไปไม่ต้องมาวัดตัวด้วยตัวเอง
11:06ข้าจะให้คนส่งไปให้
11:21หอจืยวน
11:25เฮ้ย ทำไมเจ้าถึงหลับล่ะ
11:28บอกให้ตื่นตัวไว้หน่อย
11:30คุณชายรอบอกว่า ช่วงนี้ไม่ค่อยสงบ
11:33เฮ้ย เจ้าแต่ทำให้ตัวเองกลัว
11:35หุบเข้าผีจะมีปัญญาอะไร
11:39เรื่องพักไม่ชื่อ
11:43เสียงอะไร
11:45เสียงอะไร
12:16เอง
12:21สิ่งที่รองสูบห่วงดาย
12:23ข้าก็ต้องได้เช่นกัน
12:29กอนที่หุบเข้าผีจะลงมือ
12:31จะต้องส่งคนนกสีแดงมา
12:33เขาส่งสานมาแล้ว
12:35สิ่งที่หุบเข้าผีต้องการ ไม่ใช่แค่สมบัติ
12:38มีความเหลือว่า ในสมบัติฟูเซียน
12:40มีของรำคา
12:41เมื่อก่อนเซันเอ้าก็อยากจะครองยุทธิพธิพธิ
12:44ผวาพรรณาของเค้าไม่สำเร็จ
12:46ตอนนี้เซนจุยเทียนก็ซ Liver Thoth มา
12:49ที่เยื่อไทยานเผ็ดเผย
12:53เรือมพักวิoglyเลิกของพวกเรา
12:54เป็นเรือมพักอันดับหนึ่ง
12:56ต่อต้านหุบเขาผีรักษาความถูกต้อง
12:59แต่ตราบใดที่เกี่ยวกับสมบัติ พวกเราก็จะตกอยู่ในอันตรายเสมอ
13:08พูดมา
13:09ไม่ต้องปีดบ้าง
13:11ข้าอยากถามว่า
13:13ท่านพ่อเคยอยากครองสมบัติหรือไม่?
13:16มีพวกเรา retra requests to meet them
13:19ท่านพ่อ
13:21ไม่ต้องปีดบ้าง
13:24ข้าอยากถามว่า
13:26ท่านพ่อเคยอยากครองสมบัติหรือไม่
13:40มรวมาร่องเรื้า
13:41ซ่อนตัวอยู่ในฮูบเขา
13:43คนทั่วไปไม่รู้ที่อยู่
13:45ว่ามสงสัยนี่ซ่อนอยู่ในใจมาหลายปีแล้ว
13:48ใช่
13:51มาก่อนท่านพ่อช่วยลุงหลานคนสุดท้ายของตระกูลฟัง
13:55ตกลงแล้วพระสมหมัดหรือว่าคน
13:58ว่ามสงสัยของเจ้า
14:01ข้าจะแกร่งตอบเจ้าในไม่ช้า
14:10ท่านพ่อในใจของเสืออ
14:12เป็นคนที่ซื้อตรงมาโดยตลอด
14:15ข้าคิดว่า
14:18บางทีพวกเราอาจร่วมมือกับเทียนกังได้
14:21ไม่ใช่เรื่องง่าย
14:23พวกเราต้องหาคนที่เหมาะสม
14:25ไปที่เขามอเยเท่านั้น
14:28เรื่องนี้
14:30ข้าจัดการเอง
14:31ขอรับ
14:37มินมีน
14:40มินมีน
14:44มินมีน
14:45พวกเจ้าสองคนไปก่อนเถอะ
14:47วิ่งไปไหนแล้ว
14:51พี่ยัย
14:53เจ้าหาอะไรอยู่เหรอ
14:53ประต่ายของข้ามินมีนหายไป
14:56ข้าช่วยหานะ
14:56อืม
14:59มินมีน
15:01มินมีน
15:05มินมีน
15:11มานี่มา
15:12ขอบคุณพี่ยัย
15:14วันนี้ลมแรง
15:15เจ้าร่างกายอ่อนแอร์
15:16อย่าเดินข้างนอกมากนะ
15:18พี่ยัยกับท่านพ่อกำลังหารึ
15:19เรื่องสำคัญอะไรอยู่เหรอ
15:21เสียหน้าท่านแคร่งเครียด
15:23เป็นอะไรไป
15:24ข้าก็อยากช่วยแบ่งเบาพาระ
15:26บอกข้ามาเถอะ
15:28ไปเถอะ
15:31เกิดอะไรขึ้นกันแน่
15:39เรือนพักได้รู้สึกดี
15:41เรือนพักได้รับขนนกสีแดง
15:44เจ้าก็รู้
15:45นั่นหมายความว่า
15:47ไม่ยอมจำนุน
15:48ก็ถูกล้างตกูล
15:49เรื่องนี้มีแค่ข้ากับท่านพ่อที่รู้
15:52สิทธิฝ่าประตูสองคนที่พบขนนกสีแดง
15:54ก็สั่งให้เก็บเป็นความลับ
15:56ท่านพ่อมีแผนอย่างไร
16:00ท่านพ่อคิดจะร่วมมือกับเทียงกัง
16:02รวมกันต่อต้านหุบเขาผี
16:04แล้วท่านพ่อเตรียมจะมอบหมายให้ใคร
16:07ติดต่อกับเทียงกัง
16:09เรื่องนี้ข้าก็ไม่รู้
16:12พี่ใหญ่ก็อย่ากังวลมากเกินไป
16:14ความช่วยย่อมแพ้ความดี
16:16จะต้องมีสำนักฝ่ายธรรมช่วยเราแน่
16:25ท่านเจ้าเรือนลิน
16:29เชิญ
16:35ไม่ว่าเมื่อได้
16:36เยี่ยนเศร้าก็มีอารมณ์สุนทรี
16:39ดื่มคนเดียวก็เหงา
16:41ข้ารอท่านเจ้าเรือน
16:42มาดื่มด้วยกัน
16:45เยี่ยนเศร้ารู้ล่วงหน้า
16:46ขาดการว่า
16:47ข้าจะมา
16:49เมื่อวานดาวกุยจินยางปรากฏ
16:51วันนี้ไม่เหมาะที่จะต้องรับแขก
16:53แต่เรือนพักทั้งหมดเป็นของท่านเจ้าเรือน
16:55ข้าต่างหากที่เป็นแขก
16:56ตอนนี้เราอยู่ในสถานการณ์ขับขัน
16:58แค่นั้นว่าท่าน
16:59คงมาเพื่อหารือ
17:01พบกับคนฉลาด
17:03ก็สบายใจ
17:12วันนี้
17:14ข้าจะถามคำถามที่ตรงไปตรงมา
17:16หุบเข้าผี
17:17จะบุกเนี่ยไม่ช้า
17:19เรือนพักเราอยู่ในภาวะวิกฤติ
17:21จะขอความช่วยเหลือ
17:23จากเทียนกังได้หรือไม่
17:27คิดว่าข้าเป็นคนของเทียนกังเหรอ
17:29ใช่แล้ว
17:30ถึงแม้ข้าจะไม่รู้
17:31ภูมิหลักของท่าน
17:32ว่าได้รับการสั่งสอนมาจากสำนักใด
17:35แต่ข้าก็มั่นใจว่า
17:37ท่านคือ
17:38คนของเทียนกัง
17:42ท่านเจ้าเรือนหวังว่า
17:43เทียนกังจะทำอะไร
17:44ให้เรือนพักอุ้ยฉือได้บ้าง
17:46ข้าอยากขอให้เยสเซาช่วยส่งข่าว
17:48ติดต่อประมุกเทียนกัง
17:50ขอให้เทียนกัง
17:51ร่วมมือกับเรือนพักอุ้ยฉือของข้า
17:54ท่านยินดี
17:55ที่จะช่วยหรือไม่
17:57ข้ายินดีเดินทางไปเพื่อท่านเจ้าเรือน
17:59ส่งเสริมให้เกิดการร่วมมือ
18:01ดี
18:05ขอบคุณเยสเซาที่ช่วยเหลือ
18:08ท่านเจ้าเรือนเกรงใจไปแล้ว
18:09ข้าจะออกเดินทางเร็วๆ
18:10ข้ารู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้ง
18:16ว้าว
18:22ดีๆๆ ดีจริงๆ
18:24เป็นอย่างที่คิด
18:26ความชื่นชอบสู้ผักของผู้หญิงไม่ว่าหยุดไหน
18:28สมัยไหน
18:29หวานซื้อ
18:31ข้าขอเรียกเจ้าว่า
18:32หวานหวานจืบผู้สร้างประชาชน
18:34มาเถิดอีกกว่า
18:36บองซู ลูกของรุงneh
18:38ตาเจ้าเป็นอะไรอ่ะ ทำไมแดงขนาดนี้
18:41คงจะไม่ใช่อดหลับอดนอนทำเสื้อผ้าให้ข้าหรอกนะ
18:44ไม่ใช่ๆ เป็นเพราะกระต่ายข้าเมียนเมียน
18:47มันปวดตายกระทั่นหัน
18:49ข้าเสียใจ ร้องไห้จะถึงกลางดึก
18:52ตาถึงได้ปวมแบบนี้
18:54ชีวิตและความตายไม่แน่นอน
18:56อย่าเสียใจมากนะ
18:59ข้าเย็บใจและร้องไห้จะถึงกลางดึก
19:02ตาถึงได้ปวมแบบนี้
19:04ชีวิตและความตายไม่แน่นอน
19:06อย่าเสียใจมากนะ
19:09ข้าเย็บชุดให้เยี่ยนเศร้าด้วย
19:11ข้าไม่ได้ชลองวันเกิด
19:13เจ้าให้เขาทำไม
19:16อ๋อ หวานสือ
19:20เจ้าคงจะไม่
19:23เรื่องนี้พี่หญิงไม่ต้องเป็นห่วง
19:26เขามีน้ำใจต่อข้า
19:28ต่อเรือนพระอุ่ยถือ
19:31แค่หวังว่าเขาจะได้ใส่เสื้อผ้าที่เขาทำด้วยมือ
19:33เขาบอกว่ามีน้ำใจต่อเจ้า
19:35เขาพูดเองเลยเหรอ
19:37พูดเมื่อไหร่อ่ะ
19:39ไม่ต้องพูดมาก ในใสข้าวหรืออยู่แล้ว
19:41พวกเราเข้ากันดี ๆ
19:43ไม่ต้องพูดอะไร
19:45สุขสันต์เวันเกิดพี่หญิง
19:47หวานสือขอตัวก่อน
19:50เอ่อ เออ เออ เออ ก็เออ อืม
19:55เฮ้ย
19:59เอ่อ
20:01พี่หลงเหตุได้ ต้องทำลายดอกไม้เล็ก ๆ นี้
20:08ว้าว! นี่มันอาวุธรักพิษดานอะไรอีก
20:11นี่คือ ว้าว ที่ข้าเคยทำ
20:14สองจ่ายคิดถึงกันรวมชมหิมะ
20:17ชาตินี้ก็ถือว่าแก่เท่าไปด้วยกัน
20:19ข้าเคยได้ยินคนพูดว่า
20:20ตอนที่หมู่บ้านหลงเย่หิมาตก
20:23สวยที่สุด
20:24อื้ม...ว้าว
20:27อ้ะๆ..พอแล้วๆ
20:29เจ้าอย่าทำมันพังนะ
20:33นี่ๆๆ ดูสิ
20:37เคิดอะไร
20:38ฉา...หิมะ
20:40เจ้าฉลาดจริงๆ
20:42นี่ เดี๋ยวเอาเก็ดหัวหิมะใส่ไว้ในว่าว
20:44แล้วว่าวก็จะบินผ่านไป
20:46หิมะก็จะตกลงมา
20:47จะลองจิตนาการภาพนั้นดูสิ
21:00ยามเย็นตะวันละฟ้า
21:02โปรดมาพบกันที่สาราดในน้ำ
21:04ห่วง
21:06ลายมือเหมือนคนที่ไหน
21:08อ่อ มั้ยมั่นหลวงไหน
21:10มั่นก็ถูกล่อม
21:12นี่เหรอ
21:13โอ้ หลวง
21:14ทordin
21:17หนึ่ง
21:22เดี๋ยวขอพอให้ลงนะ
21:24ไอฟัลล็อ
21:25อือ นั่นไง
21:26นายพาไปได้
21:31ทider
21:33เราอะไรvisible
21:34ดีนะ
21:35อ้อ นายผิดหวัง
21:37อือ
21:38ขอโทษที่ทำตามใจเจ้าไม่ได้แล้ว
21:40คนที่ข้าอยากดูหิมะด้วยกัน ไม่ใช่คนที่เจ้าเลือก
21:43ขอโทษจริงๆ
21:47สาม
21:49สอง
21:51หนึ่ง
21:53สาม
21:55สาม
21:57สาม
21:59สาม
22:01สาม
22:03สาม
22:05สาม
22:07โปรดติดตามตอนต่อไป
22:37สองใจคิดถึงกันร่วมชมหิมะ
22:40ชาตินี้ ก็ถือว่าแก่เท่าไปด้วยกัน
22:44ยุติธพพหันผม
22:47มีท่านก็พอ
22:57เห้ย
22:59โซควง
23:01ข้า
23:03มาก่อน ข้าไม่ควรทำกับเจ้าแบบนั้น
23:05ท่านรู้สึกของเจ้า...
23:06ข้าทำให้เจ้าผิดหวัง
23:08ข้า ค่ะๆ
23:09ข้าไม่ควรทำกับเจ้าแบบนั้น
23:11พี่ใหญ่ ไม่ใช่แบบนั้น
23:12ข้า...
23:13ค่ะ
23:15นี่เสื้อกรอออนประจำตะกูลเรือพักวิถือ
23:17กรอออนการค่ำด่าหอบปกป้องเจ้าได้
23:19ทำให้ข้าสบายใจได้
23:20ข้าเมินไว้ให้เจ้า
23:23ได... โถ่เอ๊ย
23:31เย์นเซ่่า
23:35ตอนนี้ไม่เหมาะที่จะเรียกอาจารย์
23:37มึกครูที่ท่านเห็นไม่ใช่เรื่องจริง
23:39ข้าจะอธิบายให้ท่านฟัง
23:40พูดมา
23:41เอ่อ ข้ารู้
23:42เรื่องแบบนี้เป็นพอดเรื่องทั่วไป
23:44คนหนึ่งไม่ถาม คนหนึ่งไม่พูด
23:45ก็จะเข้าใจผิดกัน กลายเป็นปมในใจ
23:47แต่วันนี้ ข้าต้องอธิบายกับท่าน
23:53จดหมายที่ข้าเขียนให้ท่าน ท่านได้รับแล้วใช่ไหม
24:05ข้าตั้งใจทำให้ท่าน
24:09เพราะท่านเคยพูดกับข้าที่นี่
24:11บ้านเกิดของข้า
24:13หมู่บ้านนั้น
24:15ตอนหิมะตกจะสวยมาก
24:17ท่านก็เคยบอกว่าท่านไม่มีบ้านเกิด
24:19ข้าก็เลยอยากทำให้ท่านได้เห็นหิมะ
24:21ข้าอยากจะบอกท่านว่า
24:23จากนี้ไป
24:25ท่านจะไม่ใช่
24:27คนที่ไม่มีที่มา
24:29ไม่รู้ว่าจะกลับไปที่ไหน
24:31บ้านเกิดของข้า
24:33คือที่มาของท่าน
24:35ข้า
24:37คือที่กลับของท่าน
24:47ข้าอธิบายชัดเจนแล้วใช่ไหม
24:53แล้วท่านเชื่อข้าไหม
24:57ข้าเชื่อ
24:59ดีจังๆ
25:01มึงคลวะข้าตกใจทัดตาย
25:03ไม่ว่าอย่างไร
25:05ท่านเชื่อข้าก็พอ
25:07ยังไงก็ตาม
25:09ความรู้สึกของข้า
25:11ความรักของข้า
25:13ชัดเจนลงไปลงมา
25:15วางไว้ตรงนี้แหละ
25:17ถ้าท่านมีความสงสัยอะไรก็พูดมา
25:19ข้าจะอธิบายให้ฟัง
25:21พี่ใหญ่
25:23ท่านพูดอะไรหน่อยสิ
25:25ท่านเงียบแบบนี้ตลอดเลย
25:28ข้าเป็นกังวลนะ
25:33ข้าจะไปแล้ว
25:34อ้าว ท่านจะไปไหน
25:37บอกไม่ได้
25:38ทำไมล่ะ
25:40หุบเขาผีจะจมเตรียมเรือนพักอีฉือในไม่ช้า
25:43เมื่อไร
25:45อาจจะพรุ่งนี้อาจจะมารืน ข้าก็ไม่รู้
25:48ดังนั้น
25:50นี่คือ
25:51ต่างคนต่างหนี เมื่อไภมาถึงตัว
25:54ก็เป็นเรื่องธรรมดา
25:58ไม่
25:59ท่านจะไม่
26:00ตอนอยู่ในทะเลสายท่านไม่หนี
26:02งานชำรุมดอกไม้ก็ไม่หนี
26:04ที่สำนักจีนจากวิญญาณก็ไม่หนี
26:06แต่ท่านกลับทำให้ข้าเชื่อว่า
26:08ตอนนี้เพื่อเอาตัวรอด
26:09ท่านจะจากไปคนเดียวเหรอ
26:21ท่านพูดสิ อธิบายให้ข้าฟังหน่อย
26:25ข้าไม่มีอะไรจะพูด
26:27ท่านหมายความว่าอย่างไร
26:29เมื่อครู่นี้ข้าได้บอกความใจใจกับท่านไปจนหมดแล้ว
26:33แล้วท่านล่ะ
26:35ตั้งแต่พวกเรารู้จักกันวันแรก
26:37ท่านก็ไม่เคยพูดความจริง มีลับลมของใน
26:39เมื่อไหร่ท่านจะสื่อสัตว์กับข้าบ้าง
26:47นกหวิดกระดูกเยี่ยว
26:48เมื่อเจออันตราย เป่านกหวิดนี้
26:52แล้วยังไงล่ะ
26:54จะมีคนมาช่วย
26:55แล้วท่านจะไปไหน จะหาท่านได้ที่ไหน
26:57ถ้ามีว่าสนา คงได้เจอกันอีก
27:03สุขสันวันเกิดขนูใหญ่ ขอให้มีแต่ความสุข
27:18ขอบคุณอาจารย์
27:20สิ่งที่หลงสู่ห่วงพูดมาครู่
27:24เพราะความใจร้อนชั่วขณะ พูดจาเหลวไหล
27:26อาจารย์ไม่ต้องใส่ใจ
27:48ตอนที่สุด
28:14ฉัน ฉันกลับมาแล้วเหรอ
28:16อ่า คุณ ตื่นแล้วเหรอ
28:18ฉันน่าสลบไปเหรอคะ? สลบไปนานแค่ไหน?
28:21คุณโดนตีหัว สลบไปวันหนึ่งกับนึ่งคืน
28:24แค่วันหนึ่งกับนึ่งคืน
28:27ชื่อ ฟักอี อายุ 23 ปี ผมวินิชัย สมองกระทุกกระเทือน
28:31แบบนี้ฉันคงไม่ได้เจอเยี่ยนเศร้าแล้ว
28:37ห๊ะ
28:39เจอเยี่ยมเศร้าแล้ว
28:51เช็คคาร์ดเฟิร์ตกับความดันเป็นพิเศษนะ
28:53เอ๊ะ คุณจะทำอะไรอ่ะ
28:55เอ๊ะ คุณ
28:57คุณ เอ๊ะ นี่
28:59โอ้โห
29:03อะไรกับเขาเนี่ย
29:09เยี่ยมเศร้า
29:27ที่แท้ก็เป็นแค่ฝัน
29:29ข้ายังอยู่ที่นี่
29:33ข้ายังไม่ได้กลับไป
29:39ทำไม
29:41ทำไม
29:43ข้าถึงไม่อยากจากที่นี่ไปเลย
29:45สิ่งที่ข้าคิดในใจกลับเป็น
29:47อยากอยู่ที่นี่
29:53เยี่ยมเศร้า
30:09เยี่ยมเศร้า
30:11เยี่ยมเศร้า
30:13เยี่ยมเศร้า
30:15เยี่ยมเศร้า
30:17เยี่ยมเศร้า
30:19เยี่ยมเศร้า
30:21เยี่ยมเศร้า
30:23เยี่ยมเศร้า
30:25เยี่ยมเศร้า
30:27เยี่ยมเศร้า
30:29เยี่ยมเศร้า
30:31เยี่ยมเศร้า
30:33เยี่ยมเศร้า
30:35เยี่ยมเศร้า
30:37เยี่ยมเศร้า
30:39เยี่ยมเศร้า
30:41เยี่ยมเศร้า
30:43เยี่ยมเศร้า
30:45เยี่ยมเศร้า
30:47เยี่ยมเศร้า
30:49เยี่ยมเศร้า
30:51เยี่ยมเศร้า
30:53เยี่ยมเศร้า
30:55เยี่ยมเศร้า
30:57เยี่ยมเศร้า
30:59เยี่ยมเศร้า
31:01เยี่ยมเศร้า
31:03เยี่ยมเศร้า
31:05เยี่ยมเศร้า
31:07เยี่ยมเศร้า
31:09เยี่ยมเศร้า
31:11เยี่ยมเศร้า
31:13เยี่ยมเศร้า
31:15เยี่ยมเศร้า
31:17เยี่ยมเศร้า
31:19เยี่ยมเศร้า
31:21เยี่ยมเศร้า
31:23เยี่ยมเศร้า
31:25เยี่ยมเศร้า
31:27เยี่ยมเศร้า
31:29เยี่ยมเศร้า
31:31เยี่ยมเศร้า
31:33เยี่ยมเศร้า
31:35เยี่ยมเศร้า
31:37เยี่ยมเศร้า
31:39เยี่ยมเศร้า
31:41เยี่ยมเศร้า
31:43เยี่ยมเศร้า
31:45เยี่ยมเศร้า
31:47เยี่ยมเศร้า
31:49เยี่ยมเศร้า
31:51เยี่ยมเศร้า
31:53เยี่ยมเศร้า
31:55เยี่ยมเศร้า
31:57เยี่ยมเศร้า
31:59เยี่ยมเศร้า
32:01ห้อ..เฮื่อ,เยี่ยมเศร้า
32:03ก็...ก็ไม่สนว่าท่านจะไปไหน
32:05ก็จะไปกับท่าน
32:07อย่าทิ้งข้าไป
32:09ห้อ..ห Security
32:11ไม่อยากถูกเลย
32:13หมา,ผมจะไปกับท่าน
32:15ดูข้า nim
32:17อย่างที่เคย
32:19ยิ่งchar
32:21ที่ให้ศร sleri
32:23เถิดบุกนิดเดียว
32:25จ sure
32:27สน °infirmed
32:29ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกเป็นความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกเป็นความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยาก
32:59ให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่
33:29ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความ
33:59รู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่
34:29อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึก
34:59ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉั
35:29นไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้
35:59สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันไม่อยาก
Recommended
45:53
36:07
36:21
34:50
35:20
35:38
47:33
42:06
40:56
41:13