- 5/22/2025
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30โปรดติดตามตอนต่อไป
00:36โปรดติดตามตอนต่อไป
00:42โปรดติดตามตอนต่อไป
00:47โปรดติดตามตอนต่อไป
00:51โปรดติดตามตอนต่อไป
00:55โปรดติดตามตอนต่อไป
01:01โปรดติดตามตอนต่อไป
01:06โปรดติดตามตอนต่อไป
01:09โปรดติดตามตอนต่อไป
01:15โปรดติดตามตอนต่อไป
01:21โปรดติดตามตอนต่อไป
01:27โปรดติดตามตอนต่อไป
01:33ตอนที่ 20
02:03พระมุคเทียนกัง ร้ายมารยาทเช่นนี้ เกินไปจริงๆ
02:06จริงสิ
02:07ชูเทียนเยาบอกว่าเขาได้รับจดหมายจากเยียนเศร้า หวานสือไม่เป็นไรแล้ว
02:11แล้วเยียนเศร้าอยู่ที่ไหน
02:13เขาไม่ยอมบอกข้าว่าเยียนเศร้าไปที่ไหน
02:15เอ๊ะ พวกเจ้าว่าชูเทียนเยาอายุเท่าไรกันแน่
02:20ไม่เคยเห็น
02:23ข้าต้องกลับไปทิฟทวนสักหน่อยละ
02:25ทิฟทวนสักหน่อยมา
02:27dinng
02:34สักนาที
02:36กขุมทรัปธ์
02:37ทธิฟต์
02:38ศพทรับประวัติศภาoman
02:40ความบประวิธชีวิต
02:42มีสัญญาณและมิจิสมุคงิน
02:45งานเกิด encounlave
02:47ลม star
02:48ข้าส่งลิวอันกลับไปฝั่งที่หมู่บ้านหลงเว้ยแล้ว
02:52ระหว่างทางรู้ข่าวสมนักจุนสาร
03:04ในยุติเธอพบไม่มีสมนักจุนสารอีกต่อไป
03:07สังควรของ..
03:13สมนักจุนสาร...
03:14ยังมีเจ้า
03:16สมนักจุนสาร
03:18มีข้า
03:21เราให้แต่ละสำนักรวมตัวกันที่หม้อเยวเยอะ
03:24พวกเราเข้าหาเหลือกัน
03:25ว่าจะปลาพันธรรมิตห่วบข้าวผีได้อย่างลาย
03:28เพื่อแก้แค้นให้จุนสาร
03:30หรือเปลี่ยนที่มีเดยศักดิ์
03:32ลัมบาスกไทย
03:34ข้าประร450เขาอย่างไรเพื่อแกล้วคานให้จุนศาน
03:38พวกเขามักจะไม่ลงรอยกัน
03:40เหตุว่าจะต้องออกหน้าทำงานที่จุนสาน
03:43เขาต่างก็เพื่งพาอาสัยกัน
03:45พวกเขาไม่นั่งดูไช่ๆ น่ะ
03:52เยี่ยนเส้า! ท่านเป็นอะไรไปเหตุว่าจะอ่อนแอเช่นนี้
03:56ข้าไม่เป็นไร
03:57จะดีขึ้นเร็ว ๆ วัน
03:59เขาคือประมุคเทียนกัง
04:04เยี่ยนเศร้าคือประมุค ประมุคคือเยี่ยนเศร้า
04:09ขอรับว่าประมุค
04:12แล้วแม่นางหลงมีนางรู้หรือไม่
04:14นางมาถึงเขาหมอเยอะแล้วเหรอ
04:18จำไว้นะ
04:19เรื่องนี้ห้ามให้แม่นางหลงรู้ได้ขาด
04:21จงจำไว้ให้ดี
04:27หลงศูควอง
04:33ประมุคแยงรู้ให้ส่งคนมาแจ้งข่าว
04:35เขาไม่สามารถขวางลงศูควอง
04:37ที่ตระกูลทัง
04:39ตอนนี้คนมาถึงเรือพ็กข่าวหมอเยอะแล้ว
04:41เยี่ยนเศร้าหลัดจะออด จะหอล้างใจ
04:43ก็ไม่มีใครรู้เขาไปไหน
04:45เข้าจดหมายของคุณหนู
04:47รองลินมา
04:49นางยังไม่ตายหรอ
04:51ตายเหรอ ประมุคทุเยสเศร้าทำร้ายนางก็หนีความผิดไม่พ้น อย่าให้ข้าเจออีกนะ
04:56คุณหนูรองลินบอกว่า ไม่ว่านางจะทำอะไร
04:59เป้าหมายของนางกับประมุคเสิร์น เหมือนกัน
05:04อาพรเขียว
05:21ต้องการสมบัติ พบกับที่เขาหม่อเย
05:24ฮึ
05:27ศาลาคลายใจ
05:36เอ๊ะ จะมาพอดี ข้าจะถามเจ้า
05:39เจ้าเติบโตที่เขาหม่อเย เจ้าต้องเคยเห็นหน้าชูเทียนเยาใช่หรือไม่
05:42เขาแก่กว่า 60 ปี ฟันจะหมดปากแล้วหรือเปล่า
05:46ฮะ
05:47แม่นางอรงกร์ลง ประมุคอยู่ในวัยนุ่ม
05:49ไม่ได้แก่กว่า 60 ปี
05:51ส่วนเรื่องหน้าตาก detailing the face
05:53ความชอบของแต่ละคนต่างกัน
05:55ข้ารู้สึกว่า ประมุค ...ลortion
05:57คือว่าภาพพือหลงในหมู่ผู้ชาย
06:00เจ้าพูด
06:01เหมือนพูดไปแล้วก็เหมือนไม่ได้พูด
06:05อีกอย่างรื่งแต่งงาน
06:07สงสัยแต่หน้าตาและอายุเหรอ?
06:09แม่นางหรงไม่ใช่คนแบบนั้น
06:11เออ สองอย่างนี้ก็สำคัญนะ
06:14โอ้ย ข้าไม่ได้ถามเรื่องนี้จะทำให้ข้าสับสน
06:17ข้าถามว่า เจ้ารู้จักเยี่ยนเศร้าใช่ไหม?
06:22เยี่ยนเศร้าเป็นอะไรไปเหรอ?
06:24ข้าสงสัยว่าเยี่ยนเศร้าก็คือ ชูเทียนเยา
06:29หึ หึ หึ แม่นางหรงล้อเล่นหรือเปล่า?
06:37ถึงแม้ว่าเยี่ยนเศร้าจะเป็นชายหนุ่มรูปงาม
06:40แต่ประมุกชูมีสง่าราศีมากกว่า
06:44คนที่เจ้าพูดถึงกับคนที่ข้าเจอ เป็นคนเดียวกันหรือไม่?
06:47มานี่ มานี่ มา มา มา มา มา มา มา มา มา
06:53แต่งตัวให้ข้าหน่อย
06:55เอาแบบเหมือนคุณหนูทั่วไป
07:08อะ... พี่ พี่ใหญ่
07:12วันนี้เจ้าตังตัว
07:15เป็น เป้นอะไรไป
07:18สวยมาก
07:19อ่า มันก็ดีแล้ว นี่ เสร็จแล้วไปได้
07:24ปกติเจ้าตัวบายาชาลุยุต ไม่ค่อยเห็นเช่นนี้
07:27ก็ข้าไม่ได้จะแต่งเข้าเขาหม่อเหคแล้วเหรอ ต่อไปก็ไม่ต้องทองยุทภพแล้ว
07:31ก็ข้าไม่ได้จะแต่งเข้าขาวมอเย่แล้วเหรอ ต่อไปก็ไม่ต้องท่องยุธภพแล้ว ก็ยอมเปลี่ยนการแต่งกายเป็นธรรมดา
07:43นี่ให้เจ้า
07:45นี่คือ
07:47อ้อ เอ็งรั่วก็มีอันหนึ่ง น้ำบอกว่าเจ้าคงชอบ ข้าถึงซื้อมามาให้เจ้า
07:54ขอบคุณพี่ใหญ่
08:02ง่ามหรือไม่
08:05เช่นนั้นข้าไปหาชูเทียนเยาแล้วนะ
08:31แม่ตายแล้ว
08:50เฮ่ย ได้เจ้าจึงแต่งกายเช่นนี้มาที่นี่
08:56เยี่ยนเซ้า
08:58รูปร่างของท่าน คล้ายเย็นเศร้ามาก
09:01ไม่ใช่แค่เจ้าที่พูดเช่นนั้น แต่ก็คล้ายเท่านั้น
09:05ในใจของเมนางรม เย็นเศร้าสำคัญมาก
09:11เป็นปากผมอันนี้พิเศษยิ่ง ดูเหมือน
09:13หิมะปรอย
09:16ลิ้งเศร้าสือมากพิฆา
09:19ท่าน...ถือสาเรื่องนี้หรือไหม
09:23แท่นายต้องถือสา
09:26ข้าเคยสร้างหิมะปรอย
09:29ให้ผู้หนึ่งได้ชม
09:31ปินปากผมบนหัวข้า
09:33คล้ายหิมะปรอยในวันนั้น
09:35ต้องมดงามมากแน่
09:37คนผู้นั้นช่องโชคดีนะ
09:42ประมุกชุ
09:47ตกลงท่านเป็นใครกันแน่
09:49รุ่งงามยิ่งนะ
09:51ในเมื่อมาแล้วก็ชมด้วยกันเถอะ
09:54ถือว่าข้าแหม่งปรานทิวทัทของของมอเย่ให้เจ้า
09:58เหตุใดประมุกชุ
10:00ต้องสวมหน้ากากด้วยละ
10:02แพ้เป็นอัปลักษณ์
10:04ใบหน้าป่วยซี่เซียว
10:06อย่าให้แม่นางต้องตกใจเลยจะดีกว่า
10:08ไม่เป็นไร
10:09ท่านกับข้าจะเป็นสามีประยากัน
10:11ก็ควรเปิดเพยตอกัน
10:16แม่นางหรมดใจร้อนเกินไปแล้ว
10:21ก่อนถอดหน้ากากข้ามีเงินขายข้อหนึ่ง
10:24ว่ามา
10:25หากข้าถอดหน้ากาก
10:27ข้าจะไม่ตอบคำถามแดดายของเจ้าเกี่ยวกับเยี่ยนเซางอีก
10:30หากข้าถอดหน้ากาก ข้าจะไม่ตอบคำถามใดๆของเจ้าเกี่ยวกับเยี่ยนเศร้าอีก
10:42คิดดีแล้วเหรอ
10:49เขาอยู่ที่ไหน
10:51หวังใหญ่เขาเช่นนี้เชียวเหรอ
10:53ข้าถามท่านเรื่องเยี่ยนเศร้า ตกลงเขาอยู่ที่ไหน
10:57ช่างเดือดรันสิจริง
10:59เยี่ยนเศร้า
11:02ตกลงเขาอยู่ที่ไหน
11:05ดูเหมือนว่าแม่นางรงไม่ได้เต็มใจที่จะแต่งกับข้า
11:08ข้าก็ไม่คิดว่าประมุกชูเต็มใจที่จะแต่งงานกับข้าเช่นกัน
11:12ข้าจริงใจต่อแม่นางรง
11:15หากแม่นางรงไม่ได้มีใจเดียวให้ข้า ข้ารอได้
11:18รอจนกว่าเจ้าจะปล่อยวางคนในใจ และเต็มใจเป็นพระยาของข้า
11:23ท่านยังไม่ได้ตอบคำถามข้าเลย
11:28ข้าเพียงบอกว่าหากถอดหนากกะข้าจะไม่ตอบ
11:32ไม่ได้บอกว่าหากไม่ถอดจะเป็นเช่นไร
11:36ใช่นั้น
11:38คนหลอกลวง
11:40ยิ่งจอกเท่า
11:42สูง 1 เมตร 90 เซนติเมตร
11:45เหยียนเศร้าเขาเอาอัน
11:47ชูที่เหยาวรู้จักรำคอและมือแล้ว
11:49ดูเหมือน
11:50จะไม่ดำ
11:51เยี่ยนเศร้าชูเทียนเยา
11:52กะแดนสีผิว
11:53ขาวพองดุดหิมะ
11:54เยี่ยนเศร้า พูดน้อยเก็บตัว
11:56เยี่ยนเศร้าชูเทียนเยา
11:57กะแดนทิสัย
11:58พูดน้อยเก็บตัว
11:59เยี่ยนชาพูดน้อย
12:02หักคะแนน
12:03รูปร่าง
12:04สมส่วนทั้งคู่
12:07ไม่หรอกมั้ง
12:10ดูจากความดราม่าในชีวิตข้าแล้ว
12:13เรื่องแบบนี้ ก็อาจจะเป็นไปได้
12:15ถ้ายีนสาวเป็นตัวตนของฉุทเทียนเยาที่ใช้ในการท้องยุทพบจริง ๆ แล้วก็
12:19ขนาดนั้นแล้ว เหตุได้เขาจะไม่บอกข้า
12:22หิ...
12:23แถมข้าอย่ามาเรียนเขา โมเยล แล้ว
12:25ข้าก็รับปากว่าจะแต่งงานแล้ว
12:27เหตุได้เขาจะปิดบังข้า
12:29ไม่สมเหตุ สมผล
12:31หรือข้าคิดผิดไป
12:33ฮืม...
12:35อืม
12:37ห้องกลัว
12:39ห้องกลัว
12:41ห้องกลัว
12:43ห้องกลัว
12:45ห้องกลัว
12:47ห้องกลัว
12:49ห้องกลัว
12:51ห้องกลัว
12:53ห้องกลัว
12:55ห้องกลัว
12:57ห้องกลัว
12:59ห้องกลัว
13:01ห้องกลัว
13:03อืม
13:05อ้าว
13:07อ้าว
13:09อ้าว
13:15โห
13:17โห
13:19พี่หลง
13:21ฮา...
13:23ในที่สุดท่านก็ปลอดภัย เป็นข้อหวานเสียวจริงๆ
13:25เยี่ยนเซ่าล่ะ
13:27ข้าไม่เห็นเยี่ยนเซ่า
13:29เป็นฟิ่งหมิงที่พาท่านกลับมา
13:31เค้าช่วยชีวิตท่านไว้
13:32ฟึ้ง...ฟึ้งมิ้งเหรอ
13:35แม่นางถัง ยาที่ท่านสั่งค่าต้มเสร็จแล้ว
13:37ห๊ะ พี่หรงเร็วเข้า
13:39ความที่ท่านสุดเข้าไปไม่ดีต่อร่างกาย รีบดื่มยาสิ
13:42เออ ต้องดื่มยาอีกแล้วเหรอ
13:45ประมุกได้ยินว่า มือของแม่นางหรงบาดเจ็บ
13:48ข้าจะนำยาโขดนี้itionsมาให้ท่านโดยเฉพาะ
13:56ประมุกถู่ใส่ใจท่าน...ไม่น้อยเลอย
14:00หากเขาใส่ใจจริง เหตุได้ถึงไม่มาดูตนเอง
14:02ประมุกก Gesetzentmemera威ใหตอน ตรวมผมavy
14:04..จะมาเยี่ยมท่านด้วยตนเองในภายหลัง
14:06ไม่ต้อง
14:07ในเมื่อกว่าเขาไม่มา ข้าก็จะไปเอง
14:12เสียลงเปล้าที่ข้าทำแหละ
14:15โห้..ร้ายใจ
14:18ท่านพ่อ
14:20หวาซื้อ
14:22ท่านพ่อ
14:24ท่านพ่อ
14:28หวาซื้อ
14:30เห็นได้เจ้าไม่บอกไม่กล่าว และแอบหนีออกมาเช่นนี้
14:33เป็นความผิดของลูกเอง ทำให้ท่านพ่อต้องเป็นห่วง
14:36หวาซื้อ
14:38ตราบได้ที่ข้าอยู่
14:40เจ้าจะไม่เป็นอะไร
14:42ไม่รู้ว่าพวกพี่หญิง
14:44จะเดินทางถึงข้า
14:46จะเดินทางถึงขาวม่อเpeareียบ
14:48กับสมุตร
14:50ประมูฌภาพ
14:52จะเข้าออกจากktor
14:54ผมหาแลทางคาวม่อเบื่อ
14:56ต้องหาลือ กับสำนักต่างๆ
14:58เคลื่อนตอนแต่งขัง
15:12สมุตร
15:14ท่านพ่อ
15:18ก็ได้
15:21จะไปข้าวม่อเยกับข้า
15:31ท่านจะปิดบังแม่นางหลงไปถึงเมื่อไร
15:34ถูกได้นานแค่ไหนก็แค่นั้น
15:38หน้ากากปิดบังใบหน้าได้
15:40รูปร่างก็อ้างว่าเกิดอะไรขึ้น
15:42เสียงก็เปล่ามแปลงได้
15:44แต่คนที่ห่วงใหญ่ท่านด้วยใจจริง
15:46มองแฝกเดียวก็รู้แล้วว่าท่านเป็น hurry
15:48ท่านหลอกนางไม่ได้หรอก
15:50ฉะนั้นก็หาทางหลอกนางต่อไป
15:52นางเป็นผลยาประมุกเทียนกลัง
15:54จึงจะทำให้ผู้อื่นเสี่ยงขำแท้จริง
15:56ไม่กล้าคิดร้ายตัวนางอีก
15:58ยังมีกุญแจสมบัติ
16:00ไม่กล้าคิดร้ายต่อนางอีก
16:02ยังมีกุญแจสมหมด
16:03ที่ต้องให้คำตอบแกะสำนักต่างๆ ในยุธภพ
16:05เรื่องนี้จึงจะจบลงอย่างแท้จริง
16:10แผนการของท่าน
16:12ท่านทำหนวนล้วว่าตันเอง เลือวเวลาอีกไม่มากใช่หรือไม่?
16:17ดูแลเพียงคนตรงหน้าเรื่องตรงหน้า
16:20เรื่องในภายหน้า
16:21ไม่ต้องคิดมาก
16:24กระคุกๆ
16:26ประหมุกชู hideยรู้รึไหม
16:30แม่น้งรง
16:31อ้าว
16:32แม่น้งรงเพิ่งผ่านเรื่องน่าตกใจมา
16:34คุณพักผ่อนสัก 2-3 วัน
16:36การพบประหมุกชูเป็นเลือกสำคัญแรงดวน
16:38อ่อใช่ล่ะ
16:39ดิยินว่าเจ้าช่วยข้าไว้
16:41ขอบคุณนะ
16:42อ่อ
16:43แม่น้างหลงมายต้องเกรียงใจ เชิญเลย
16:51แม่นางหลง ขออภัยด้วย หยุดก่อน
16:56ประมุคชู ข้าทำอาหารมาด้วยตนเอง
16:59อยากแบ่งปันกับท่าน
17:02เจ้าเกิดจุดไฟเผาครัวทั้งหลัง
17:04ก็เพื่อทำของพวกนี้
17:06เห็นแค่ที่ข้าเกือบตายในกองไฟ
17:09ท่านก็ควรลองชิมหน่อย
17:11เราสองคนยังไม่ได้เป็นสามีผลาหยากัน
17:14ควรเลิกสามารยาฏ
17:15นี่ก็เป็นกฎของเค้าหมอเย
17:18ตกรง kingdoms
17:18ข้าเพียงมาเล่านิทารรอยึกเนื้อ ซอสใส่ในขนมปังให้ท่านฟัง
17:22ข้ากรียดการฟังนิทานที่สุด
17:25แต่บางที เมื่อท่านฟังนิทานบางเรื่อ
17:27ก็อาจจะไม่เกลียดมันก็ได้
17:38เอ่อ เรื่องมีอยู่ว่าสหายของข้าคนหนึ่ง
17:41วันหนึ่งเมื่อนางตื่นขึ้นมา
17:43ก็พบว่าตนเองอยู่ในสภาพที่แปลกตา
17:46แถมยิ่งถูกแขวนอยู่กลางอากาศ
17:49สามวันสามคืนใกล้ตาย
17:51ยังมีคนสามคน
17:53ที่อ้างว่าเป็นสตรูของนาง
17:55มาเพื่อเอาชีวิตนาง
17:56ในสถานการณ์คับขันเช่นนี้
17:58มีจอมยุติชุดแดงมาช่วยไว้ได้ทัน
18:10ต่อมาพวกเขาก็สร้างสันอาหารเลือดรถ
18:12ที่อร่อยและสะดวก
18:14สำหรับกองคารวานในทะเลทราย
18:16ในแหล่งน้ำเซียน
18:26แล้วนิทานจบแล้วเหรอ
18:28ยังไม่จบ ตอนหลังสนุกกว่านี้อีก
18:30ถ้าข้ากินนี่เขาไป
18:32เจ้าก็จะไปได้ใช่หรือไม่
18:34อืม
18:36ดี
18:46จริงจอมเท่า
18:48ข้ารู้อยู่แล้วว่าเป็นเจ้า
18:50ได้
18:52อืม
18:56ทำไม
18:58หรือต้องให้ข้าไปป้อนท่านเหรอ
19:02อืม
19:16ตลอดทาง
19:18ยากจะรับกระกั้นว่าจะไปเจอเจ้าเล็ก เจ้าน้อย
19:24ตั้งแต่เล็กจนตู
19:26เจ้าทำไมใกล้ออกจากเหรื่อนภัก
19:28แต่ครั้งนี้
19:30กลับเเจ้าเรื่องวุนวายมากมาย
19:32เป็นเพราะพ่อนุแลจ้าไม่ดี
19:34และตั้งแต่ next เ�λλ็กจนโต
19:36สิ่งที่ข้าปรัดธนาที่สุด
19:38คือการได้เป็นอิสระเหมือนพวกท่านพี่ ไปไหนมาไหน อย่างอิสระซีรีส์
19:44หากเจ้าไม่ได้รักกายอ่อนแอ
19:46หากข้าไม่ได้รักกายอ่อนแอ
19:48ท่านพ่อก็คงสอนข้าฝึกวิทยายุติ สอนข้าใช้ดาบ ให้ข้าทองยุธพบ
19:52เป็นหญิงชาวยุติที่ทำตามใจปรารถนา ใช่หรือไม่?
19:56ใช่แล้ว
20:00ชาติหน้าเถอะ
20:02ข้าหวังว่าชาติหน้า
20:04ข้าจะได้เป็นคนเช่นนาง
20:08เราเดินทางต่อเถอะ
20:10ดี
20:12มา
20:24ท่านจะทำอะไร
20:28นางสงสัยข้าแล้ว
20:30หากโดยการให้นางคลายความสงสัย
20:32มีเพียงให้นางได้พบเยิ่นเศร้า
20:34จึงไม่สงสัยท่าน ใช่หรือไม่?
20:50เยิ่นเศร้า
20:54เยิ่นเศร้า
20:56แม่นางหลง
20:58เยิ่นเศร้ากล่าวว่า
21:00เมื่อแม่นางหลงกับระมุกชู่
21:02ร้องรักกันชั่วนิรันดร์
21:06หาเมื่อคลูกก็เยิ่นเศร้า
21:08ฉะนั้นฉุทินเยา
21:10...
21:28ท่านอยู่ในห้องนี้ตลอดเหรอ
21:31ไม่เช่นนั้น
21:32ไม่ได้ออกไปไหนเลยเหรอ
21:34ไปไหน
21:35เห้ย
21:36mark
21:37เมื่อครู่ nahieanเนacaksเพียง เห็นเยียนเพอร์rement
21:40ยามวิการเช่นนี้อยู่คนเดียว
21:43ยิ่งสวมหน้ากากอีกเหรอ
21:45ชินเสียแล้ว
21:46เช่นนั้นข้าบุกเข้ามา ท่านยังคงสงบนิ่ง
21:49แล้วข้าควรทำเช่นอะไรจึงจะไม่สงบ
21:52ย้อนเจ้าออกไปเหรอ
21:53ไม่ว่าท่านจะพูดอะไร
21:54วันนี้ข้าจะต้องเห็นใบหน้าที่แท้จริงของท่านให้ได้
22:01ข้าจะดูว่าท่านหนีไปไหนได้
22:10อ้อ โอ้ย โอ้ย ของข้า
22:17โอ้ย โอ้ย เจ็บๆๆ โอ้ย
22:19อ้อ ถัดทรัพย์ของข้าอยู่นะ
22:21อ้อนเย่นเศร้า
22:40อืม โอ๊ย
22:42เอ่อ แม่น้ำหลง
22:44ท่านกับรมุก
22:45ไม่เป็นไร
22:46รมุกของพวกเจ้าสบายดี
22:49วางใจเถอะ
22:50ใบหน้าของเขา
22:52ตอนนี้ข้าไม่สนใจจะดูละ
22:56ห้ามผู้ใดเข้ามา
23:10เป็นนังฝัง
23:11นังน้องฝัง
23:12นังโอกาส
23:14อาจฉันจะดูแล
23:15ผลใจแก มนุษย์ Janaclean
23:16ทุกสิ่งสามารถปลอมแปลงได้
23:19แต่ความรู้สึก
23:20ที่คนหนึ่งมีต่ออีกคนนึ่ง
23:22ไม่สามารถปลอมแปลงได้
23:24เย้นเซ้าหน่อเย้นเซ้า
23:26หัวใจดวงน้อที่เต้นตึกตัก ตึกตัก
23:28เจ้าหน่อยเยี่ยนเศร้า
23:30หัวใจดวงน้อยที่เต้นตึกตักตึกตักเพื่อข้า
23:33จังหวะนี้หลอกใครไม่ได้หรอกนะ
23:37ชูเทียนเยา
23:39ข้ารู้แล้วว่าท่านเป็นใคร
23:44สาราคลายใจ
23:54ปกติเขาทำอะไรบ้าง
23:56เรื่องยุทธพบ
24:00มีอะไรที่ชอบบ้าง
24:02ไม่รู้
24:04ข้าไม่ชอบสืบเรื่องส่วนตัวของผู้อื่น
24:06นิสัยปลาดลึกลับเช่นนี้
24:09คงไม่มีเพื่อน
24:11ใครบอกข้าเป็นสหายเขา
24:13เจ้าเพิ่งรู้จักประมุกชูได้กี่วัน
24:16ก็เป็นสหายเขาแล้วเหรอ
24:18ท่านพูดถึงประมุกชูแล้ว
24:21ไม่เช่นนั้นล่ะ
24:22เจ้าคิดว่าข้าพูดถึงใคร
24:24เจ้ามันคนฉลาดแก้มโก้ง
24:26หá…ไปสื่บมาให้พี่หญิงหน่อย
24:28ว่าปกติ ประมุกชูชอบอะไร
24:30ชอบกินของหวาน
24:32ข้าก็จะทำของหวานให้เขา
24:33ชอบดื่ม labels
24:34ข้าก็จะดื่ม เวลาเรงเป็นเพื่อนเขา
24:35สรุปแล้ว
24:36ตอนนี้ชั้นต้องการอยู่กับสามีของข้า
24:38ยังมีความสุข
24:39คันไม่ต้องการเยี่ยนเศ้าแล้วเหรอ
24:41ข้ากับเยี่ยนเศร้าลืมกันไปนานแล้ว
24:44ต่อไปห้ามเอ่ยชื่อเขาต่อหน้าข้านะ
24:48ข้ากับเขาตัดขาดกันไปแล้ว
24:52สิ้นเยื้อขาดใหญ่มันลายสิ้น กระจกแตกปินหัก
25:03นางกล่าวว่านางกับเยี่ยนเศร้าตัดขาดกัน
25:07สิ้นเยื้อขาดใหญ่
25:09อะไร มันลายอะไร อะไร
25:14มันลายสิ้น กระจกแตกปินหัก
25:17อ้อ ใช่ สองеромทรงอย่างนี้
25:19ข้าฟังไม่เข้าใจ
25:21ดังนั้นข้าจึ่งฟังได้ไม่หมด
25:27ดี ดีมาก
25:30เจ้าได้ยินแล้วสินะ
25:32ข้าไม่ได้ยิน
25:34แต่ที่มนางหลุงพูด
25:36น่าจะเป็นคำพูดตอนโกรต
25:38ก็พูดตอนโกรธ
25:40นางพูดยังไงอีก
25:42แม่นางหลงยังกล่าวอีกว่า
25:44นางจะอยู่ร่วมกับประมุกชูให้ดี
25:46เอ๊ะ ท่านก็คือชูเทียนเยาไง
25:48เฮ้ย
25:50เอ่อ หึ้งตัวเอง
25:52ข้าว่าไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นหรอกใช่มั้ย
25:54หลงสู้ห่วงหลงรักเย็นเศร้ามาตลอด
25:56การตอบตกลงแต่งงานก็พอจำใจ
25:58ข้าจะคิดว่าเมื่อมาถึงเขาหม่อเย
26:00นางกลับเปลี่ยนใจ ปริ้นปร้อนกลับกลอก
26:02เอ่อ ไม่ใช่
26:04นั่น ชูก็คือท่าน ชิ้นก็คือท่าน
26:06ตกลงท่านต้องการอะไรกันน่ะ
26:08จงไม่เข้าใจ
26:10ดูเหมือนจะเป็นคนเดียวกัน
26:12ชิ้นกับชู
26:14นี่มันคนละคนกันชัดๆ
26:16เช่นนั้นไม่ว่าจะยังไง
26:18ยังไงซะ ท่านก็คือเขา เขาก็คือท่านเนี่ย
26:20เมื่อก่อนข้าคือเขา
26:22แต่ตอนนี้เขาไม่ใช่ข้า
26:24คนที่อยู่ในใจนางคือข้าไม่ใช่เขา
26:26แต่คนที่นางคิดถึงในตอนนี้
26:28คือเขาไม่ใช่ข้า
26:30อ้อ คำฝันที่ท่านพูดไม่เข้าใจ
26:32นางท่านกังวล ท่านก็บอกความจริงกับนางไปสิ
26:34เมื่อนางทั้งใจจะลืมเยนเศร้าแล้ว
26:36เมื่อนทำกัน hace
26:38มั้ยนะ
26:40เผวนังมึบเศร้า
26:42อึ เอิง
26:44นังอยู่ในตลอดเฮิย
26:46เพราะเธออื่นตลอดหรอ
26:48ไม่ค่อย discuss
26:50slides about
26:52เกินไป Behavior
26:54ล้ะก็โด่
26:57cinnabar
27:02ไม่
27:03พี่หลง ท่านกำลังทำอะไรเหรอ
27:07ไม่เห็นเหรอ ฝึกเขียนอักษร สำเร็จ
27:11มา คำนี้เอาไปให้ประมุคชู
27:15แฮะๆ ระวังด้วย
27:19อิ่งล่วะๆ มา
27:23เจ้ามาได้จังหวะพอดี มีเรื่องหนึ่งที่เจ้าต้องช่วยข้า
27:27อะไร
27:31ควง
27:35ดูอะไรเหรอ
27:39ควง
27:43เจ้าคิดว่าอย่างไร
27:47คลั่งมาก ดูออกว่าเป็นลายมือของแม่นางหลง
27:51แม่นางหลงให้ข้ามาบอกท่าน ยามโพเพละ
27:55พบกันที่นะผ่าน้ำตกในหุบเขาผ่อนลง
27:59นางคูมริอยากแสดงความสามารถในการขับร่องรายรำให้ข้าชมกระมัง
28:03ม.ค.
28:07ม.ค.
28:11ม.ค.
28:15ม.ค.
28:19ม.ค.
28:23ม.ค.
28:27ม.ค.
28:31ม.ค.
28:51ม.ค.
28:55มีเสียงผลบุตร
28:57เมื่อไหร่
28:58twist
29:01เมื่อไหร่
29:04เมื่อไหรี่
29:12โคตรmaster
29:18เริ่มต่อไม่ได้
29:22เริ่มต่อไม่ได้
29:24หมุนภาค
29:25ข้าถนัดพวก มะแรงมีพิษ ไม่เหมือนกัน
29:28นางทำได้ จะเป็นคุณหนูสิบสามแห่งสำนักทังเจ้าเก่งกว่า
29:32ต้องได้แน่นอน
29:34สู้ๆนะ
29:35นะ
29:47เจ้าทำอะไรทั้งเรียกฝุ่นขึ้นมามามาขนาดนี้
29:49ดอกไม้ ของดอกไม้ ของดอกไม้ที่อิ่งร่วดทำ
29:51ที่ไหน
29:52เปิดเสื้อผ้า
29:53ทอด
29:54รีบทอด
30:08ยินเศร้า ท่านช่วยข้าทำไมกันแน่
30:13พระเจ้าคือหลงสู้พวง
30:25อย่าขยับ ถ้ามีช่องว่างเดี๋ยวพึ่งจะเข้ามาได้
30:29น่าจะบินหนีไปหมดแล้ว
30:31เออ รอเดี๋ยวเถอะ เผื่อว่ายังมีอยู่
30:46ขอบคุณ
30:50ท่านไม่โดนเพิ่งต่อยใช่มั้ย
30:53ข้ามีหน้ากาก ไม่โดนต่อย
30:55อ๋อ
30:56แล้วเจ้าล่ะ
30:57ข้าก็เหมือนกัน
30:58คิดหาวิธีเช่นนี้ได้
31:00แม่นางหลงเนอะ
31:02ไม่ธรรมดาจริง ๆ
31:04ผีเสื้อมาไม่เท่าไหร่ แต่พึ่งกลับมาเป็นฝู
31:08กะเร็กพึ่งล่อผีเสื้อ คงเป็นเช่นนี้กละมั้ง
31:12ได้เห็นเป็นขวัญตาแล้ว
31:15น้ำใจของเจ้า
31:17ข้ารับไว้แล้ว
31:19ใช่แล้ว ข้ายังเตรียมอาหารว่างมาด้วย
31:22เป็นเพราะฝูมิพึ่ง
31:24อาหารว่าง
31:25อืม
31:27ยังจะกินอยู่มั้ย
31:31กินสิ
31:35ไอ้ยา
31:39นี่คืออะไร
31:40นี่คืออาหารว่าง
31:42อิ่ม
31:44นี่ของพระองค์
31:46นะ
31:48นี่คืออะไร
31:49นี่เรียกว่าเค้กสายรุม
31:52อ้อ ขนมชีนิดนึง มองแบบนี้
31:55เหมือนรุม
31:56ที่เราเห็นวันนั้นใช่หรือไม่
31:59หือ
32:00ข้ากับประมบชู่
32:01มีวาสนาต่อกัน เข้าใจกัน
32:04ในใจของข้าดูงนี้
32:05ต้องเป็นของประมบชู่แน่นอน
32:07ด้วยกันตลอดไปช่วยชีวิตแล้ว
32:10ต่อไปท่านอยากให้ข้าทำอะไร
32:12ข้าก็จะทำตามทุกอย่าง
32:14ในใจข้ามีเพียงท่านเท่านั้น
32:17ไม่มีผู้ใดอื่นอีกแล้ว
32:24อ้าว เอาไปชิมดูสิ
32:28อ๋อ ข้าลืมไป ท่านกินไม่ได้
32:31ก็ได้ เช่นั้นท่านก็เอาถาดนี้กลับไปให้หมด
32:37อย่างที่อยู่คนเดียว
32:39ค่อยค่อยลิ้มลองนะ
32:41ปากก็ถ้าพูดถึงแต่ประมุกชู
32:44จะเอายิ้นเศร้าไปไว้ที่ไหนกันแน่
32:47ขอลาละ
32:49เออ
32:57ยิ่งเจอกเท่า ทำให้ท่านโกรธตายไปเลย
33:00ก็แค่อยากให้ท่านเห็นว่าข้ากับชูเทียงเยา
33:03รักกันหวานซึ้งเพียงใด
33:05ให้ท่านรู้ว่าทะเลแห่งความหึ้งหวัง
33:07เป็นเช่นไร
33:17ยาวอะไรขนาดนี้เนี่ย
33:23นี่เจ้า
33:25พี่ใหญ่
33:27ข้าเกิดเรื่องนิดหน่อย
33:29โชคดีที่ได้พบประมุกชู
33:31เกิดเรื่องอะไรถึงต้อง
33:33เปลี่ยนเสื้อผ้าของประมุกชู
33:35เอ่อ มันคือ พึ่ง
33:37พึ่งเหรอ
33:39อืม
33:41ตกลงเจ้าไปที่ไหนมา
33:43ถึงได้เจอพึ่ง
33:45แถมยังได้พบประมุกชู
33:47นั่นเป็นเรื่องของพวกข้า
33:49ไม่จำเป็นต้องเอิ่งถึง
33:51สุหวง
33:53เช่นนั้นเยี่ยนเศร้าเหรอ
33:55ตอนนี้เจ้าไปพบชูเทียงเยาทุกวัน
33:57หลายใจ
33:59หลายความรู้สึก
34:01ไปภบหน้า
34:02เสื้อผ้าก็หาย
34:03เพราะพึ่งต่างหาก
34:05ตอนที่ใจของนาง
34:07อยู่ที่ชูเทียงเยา ทั้งหมด
34:09หากจะให้ข้าพูด
34:11ประมุกท่านกระสารผ้าไปเถือ
34:13จะได้ไม่ต้องหายใจ
34:15ถ้าห้า Tusunhonหรือมันก็รู้
34:18เป็นแฟนที่พร้อมเสียว
34:21ในตำนาน
34:24ท่านก็สารภาพไปเถอะ
34:27จะได้ไม่ต้องหึงตัวเองทั้งวัน
34:29เจ้านี่ไปให้หมากินซะ
34:33ดี ให้หมากิน
34:37ประมุค เจ้ารีรน้อยลินจะมายืนพรุ่งนี้
34:40พวกเขามาได้สองสามวันแล้ว ก็ควรพบกันได้แล้ว
34:43ข้ามีเรื่องจะหาเรื่องกับพวกเขาพอดี
34:54โปรดติดตามตอนต่อไป
35:24โปรดติดตามตอนต่อไป
35:26โปรดติดตามตอนต่อไป
35:28โปรดติดตามตอนต่อไป
35:30โปรดติดตามตอนต่อไป
35:32โปรดติดตามตอนต่อไป
35:34โปรดติดตามตอนต่อไป
35:36โปรดติดตามตอนต่อไป
35:38โปรดติดตามตอนต่อไป
35:40โปรดติดตามตอนต่อไป
35:42โปรดติดตามตอนต่อไป
35:44โปรดติดตามตอนต่อไป
35:46โปรดติดตามตอนต่อไป
35:48โปรดติดตามตอนต่อไป
35:50โปรดติดตามตอนต่อไป
35:52โปรดติดตามตอนต่อไป
35:54โปรดติดตามตอนต่อไป
35:56โปรดติดตามตอนต่อไป
35:58โปรดติดตามตอนต่อไป
36:00โปรดติดตามตอนต่อไป
36:02โปรดติดตามตอนต่อไป
36:04โปรดติดตามตอนต่อไป
36:06โปรดติดตามตอนต่อไป
36:08โปรดติดตามตอนต่อไป
36:10โปรดติดตามตอนต่อไป
36:12โปรดติดตามตอนต่อไป
36:14โปรดติดตามตอนต่อไป
36:16โปรดติดตามตอนต่อไป
36:18โปรดติดตามตอนต่อไป
36:20โปรดติดตามตอนต่อไป
36:22โปรดติดตามตอนต่อไป
36:24โปรดติดตามตอนต่อไป
36:26โปรดติดตามตอนต่อไป
36:28โปรดติดตามตอนต่อไป
36:30โปรดติดตามตอนต่อไป
36:32โปรดติดตามตอนต่อไป
36:34โปรดติดตามตอนต่อไป
36:36โปรดติดตามตอนต่อไป
36:38โปรดติดตามตอนต่อไป
36:40โปรดติดตามตอนต่อไป
36:42โปรดติดตามตอนต่อไป
36:44โปรดติดตามตอนต่อไป
36:46โปรดติดตามตอนต่อไป
36:48โปรดติดตามตอนต่อไป
36:50โปรดติดตามตอนต่อไป
36:52โปรดติดตามตอนต่อไป
36:54โปรดติดตามตอนต่อไป
36:56โปรดติดตามตอนต่อไป
36:58โปรดติดตามตอนต่อไป
37:00โปรดติดตามตอนต่อไป
37:02โปรดติดตามตอนต่อไป
37:04โปรดติดตามตอนต่อไป
37:06โปรดติดตามตอนต่อไป
37:08โปรดติดตามตอนต่อไป
37:10โปรดติดตามตอนต่อไป
37:12โปรดติดตามตอนต่อไป
37:14โปรดติดตามตอนต่อไป
37:16โปรดติดตามตอนต่อไป
37:18โปรดติดตามตอนต่อไป
Recommended
35:38
34:50
35:20
36:50
32:32
42:25
35:20
36:21
17:35
38:43
45:53
32:10
30:07
28:43