- 5/22/2025
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30โปรดติดตามตอนต่อไป
00:36โปรดติดตามตอนต่อไป
00:42โปรดติดตามตอนต่อไป
00:47โปรดติดตามตอนต่อไป
00:51โปรดติดตามตอนต่อไป
00:55โปรดติดตามตอนต่อไป
01:01โปรดติดตามตอนต่อไป
01:06โปรดติดตามตอนต่อไป
01:09โปรดติดตามตอนต่อไป
01:15โปรดติดตามตอนต่อไป
01:21โปรดติดตามตอนต่อไป
01:25โปรดติดตามตอนต่อไป
01:29โปรดติดตามตอนต่อไป
01:33โปรดติดตามตอนต่อไป
01:37โปรดติดตามตอนต่อไป
01:41โปรดติดตามตอนต่อไป
01:45โปรดติดตามตอนต่อไป
01:49โปรดติดตามตอนต่อไป
01:53โปรดติดตามต่อไป
01:57โปรดติดตามต่อไป
02:01โปรดติดตามต่อไป
02:05โปรดติดตามต่อไป
02:09โปรดติดตามต่อไป
02:13โปรดติดตามต่อไป
02:17โปรดติดตามต่อไป
02:21โปรดติดตามต่อไป
02:25โปรดติดตามต่อไป
02:29โปรดติดตามต่อไป
02:33โปรดติดตามต่อไป
02:37โปรดติดตามต่อไป
02:41โปรดติดตามต่อไป
02:45โปรดติดตามต่อไป
02:49โปรดติดตามต่อไป
02:53โปรดติดตามต่อไป
02:57โปรดติดตามต่อไป
03:01โปรดติดตามต่อไป
03:05โปรดติดตามต่อไป
03:09โปรดติดตามต่อไป
03:13เนทาแสง
03:22พี่เส้าสือ
03:24เราอยู่ทางรับนี้ ดีนานแล้วใช่หรือไม่?
03:27ข..ขาก็ไม่รู้
03:28พี่รงกับเสี่ยวเฟิร์คล่ะ
03:30เราอยู่นี่
03:31เราอยู่ตรงนี้
03:36ที่นี่ ทั้งมืด ทั้งเย็น
03:38ถ้าหาทางออกไม่เจอ จะทำยังไง
03:40เสียรถ
03:42ทางนั้นมีลม เดินไปทางนั้นกัน
03:45ดี
03:54อ้าว มีแสง
04:00เร็ว ตามแสงไป
04:05เสียฟัง
04:12อ้าว มีแสง
04:16อ้าว มีแสง
04:19อ้าว มีแสง
04:21มีแสง
04:27ที่นี่ที่ไหนกันแน่
04:33ร่างกายคือบอกเกิดทุกข้าคือบาป
04:37เกิดดับชั่วขณะ
04:39นิพานสงบ
04:42สัปปะสิงไม่เที่ยง
04:44ทำเป็นอนัตตา
04:46สงบดุดไม่มี
04:48ตัดข้าจากกิเลส
04:52จะเป็นใครกันแน่
04:56เจ้าแก
04:58จินปูเยา
05:00พาเรามาที่นี่
05:02เจ้าแกควรเป็นคนกันเอง
05:04จะไปทางไหน
05:06โปรดชี้ทางให้เราด้วย
05:10อืม
05:12ข้าต้องการ
05:14สิ่งที่ลำคาดที่สุดในชีวิตพวกเจ้า
05:23จอมยุติทั้งหลายเห็น
05:25สิ่งเหล่านี้สำคัญกว่าชีวิต
05:27ไม่ยอมปล่อย
05:29แต่สุดท้ายก็มาอยู่ในมือข้า
05:31อย่าใช้ของลำคาด
05:33ซื้อชีวิตหรือไม่
05:35เจ้าตัดสินใจเองเถอะ
05:37เจ้านี่ยังไง
05:39คนตายคนเป็นก็มีเว้น
05:45นี่คือที่อวยพรที่แม่ทำให้ข้าด้วยมือ
05:47ข้าจะใช้มันแลกชีวิต
05:49นางคงไม่ว่าข้า
05:53เจ้าบึ้ง
05:55แม่ให้จีอวยพรเจ้า
05:57ก็ต้องหวังให้เจ้าอายุยืน
05:59ดี รับไว้
06:07เป็นปากผมนี้
06:09คนที่ข้าให้ความสำคัญที่สุดมอบให้
06:11ข้าพบติดตัวตลอด
06:17ดูท่าจะเป็นของลำคาดจริงๆ
06:19แต่คนรับมีใจ
06:21คนให้
06:23คงไม่มีใจ
06:25วางลงเถอะ
06:31กระบี่ประจำตัวของเจ้าเรือน้อยวิถื
06:33นักว่าสิ่งที่คิด
06:35แน่นอน
06:43ดาบตัดมั้ยข้า
06:45เจ้าไม่สื่อสัตว์
06:47ดาบของมึกก็มีแย่นดาบหนึ่ง
06:49ยังไม่สำคัญอีกเหรอ
06:51นั่นสำหรับคนอื่น
06:53สำหรับนาง
06:55ก็ไม่แน่
06:57ฮ่าๆๆ
07:01คนรอเมื่อถึงทางตัน
07:03ยังยืดติดไม่ปล่อย
07:05ดูท่าจะเป็นของลำคาด
07:07ที่สำคัญกว่าชีวิต
07:09ฮ่าๆๆ
07:15ไม่ต้องพูดแล้ว
07:17ยังเมื่อเจ้าไม่ใช่นาง
07:19เราก็ไม่เกี่ยวกับพ่อกันอีก
07:21ไปถึงเขามาเวกก็จงโชคดี
07:23ผ่าสูงทะเลก่อน
07:25จะได้พบกันอีกแล้ว
07:31ก็แค่คลุยเก่าๆ
07:33ที่แท้เป็นคลุยกระหนู
07:35ทำไม
07:37คนรักให้มาเหรอ
07:39ฮ่าๆๆ
07:41หารถมาให้เราครั้งหนึ่ง
07:45ของสำคัญที่สุด
07:47ไม่ได้อยู่ที่ตัวเจ้า
07:49จะสูงเสียมันไปแล้ว
07:51ฮ่าๆๆ
07:53เอาของพวกนี้กลับไปเถอะ
07:55ข้าจะไปหารถมาให้
07:57ข้าเดินทางเจ้า
07:59มีคนจ่ายให้แล้ว
08:15ขอบคุณ
08:23เจ้าที่ิ้นเจ้าให้
08:25เขาอยู่ไหน
08:27ทำไมไม่มาเอาเอง
08:29อย่าได้ใจไป
08:31ยอมแรกชีวิต
08:33เพื่อแผ่นทรมานตัวเอง
08:35เพื่ออะไร
08:37ต่อให้ข้าตายอยู่ที่หอร้ายใจ
08:39โลกนี้ก็ไม่มีใครสงสารข้า
08:47เป็นไร
08:49เป็นทำไม
08:51ขอร้ายใจ มีคนตายมากแล้ว
08:54จะเพิ่มเจ้าอีกไม่ได้
08:56เจ้ายังมีครอบครัว
08:58ครอบครัว? รงสูควางประคุณหนูใหญ่แห่งเรือนภรรยชือ
09:02แล้วข้าเป็นอะไร?
09:04ขอแค่ในโลกของข้าประกดชื่อรงสูควาง
09:08ข้าก็จะถูกทอดทิ้งทันที
09:10เท่าไหร่เจ้าเกลียดนางนัก
09:12แต่เล็กจนโต
09:14ข้าหวังว่าจะได้เป็นคนแบบรงสูควาง
09:16อยู่อย่างอิสระในยุธภพ
09:18แต่ข้าทำไม่ได้
09:20ข้าทำได้เพียงมองนางชิงทุกสิ่งที่เป็นของข้าไป
09:28รงสูควางประคุณหนูใหญ่แห่งเรือนภรรยชือ
09:30แล้วข้าเป็นอะไร?
09:32ข้าทำได้เพียงมองนางชิงทุกสิ่งที่เป็นของข้าไป
09:42ตั้งแต่แรกที่พบกัน
09:44ท่านสงสัยว่าข้ากำลังวางแผนได้
09:46ใช่หรือไม่?
09:48ใช่
09:50เยี่ยนเศร้า
09:52ข้าเสียงชีวิตเพื่อท่านได้แต่ไม่สนใจสิ่งใด
09:54ท่านไม่มีใจให้ข้าเลยอย่างนั้นเหรอ?
10:02ดี
10:04ข้าก็ใจแล้ว
10:10เกลียดข้านะ เห็นได้ไม่ปล่อยให้ข้าตายละ
10:14ความตายเป็นเรื่องที่ง่ายที่สุด
10:18มีชีวิตอยู่ถึงยากกว่า
10:20แม้แต่ทั้งตอนนี้
10:22ท่านก็ยังคิดว่าข้าร่วมมือกับกลุ่มเขาผี
10:24ทรมายด้วยพักวิถือใช่ไหม?
10:28ข้าเชื่อว่าเจ้าใช้ประโยชน์สรรชุดเทียนและกลุ่มเขาผี
10:30งั้นก็มีทางจะสามชีวิต
10:34คันดีเยอะ
10:44เสียงข้าของข้า
10:54ข้าจะสามชีวิต
10:56จะสอบทางไป
10:58ท่านสอนขาสีว่าทำอย่างไร
11:04แล้วนี่ล่ะ
11:07เจ้าคงต้องผิดหวังแล้ว
11:09ผิดหัวใจบัวแดงของรงสู่ควง
11:12ถูกทอนแล้ว
11:29เย็นสอง
11:30ข้าเตรียมน้ำเย็นให้ท่านนะ
11:32ไม่ต้อง
11:34โลหิตรวมตัวดอกบัวแดงเบ่งบ้าน
11:37น้ำเย็นไร้ประโยชน์แล้ว
11:51น่ากากถีนั่น
11:52กลับตกลงง่าย ๆ ว่าจะเตรียมรถมาให้พวกเรา
11:56ก็ไม่รู้ว่าเย็นสอง
11:57แล้วกับหวานสือเป็นยังไงบ้าง
11:59หวานสือบาดเจ็บเพื่อเย็นสอง
12:01เขาไม่มีทางพ้อก เฉย ๆ แน่
12:03เขาก็หมั้น
12:04ต้องมีวิธีมากต่างมาย ที่จะ
12:06ดูแลหวานสืออย่างดีแน่
12:14พี่รง
12:15หากท่านไม่สบายใจ ก็พูดมาเถอะ
12:17อยากเหมายเล่ย
12:21ข้าปล่อยวางแล้ว
12:22คุยกระดูกเยี่ยนเศร้าให้ใช่หรือไม่?
12:25จะสละดาบตัดไม่คาได้
12:27กลับสละคุยไม่ได้
12:29ยังกล้าพูดว่าปล่อยวางแล้วอีก
12:34ปล่อยวางแล้วยังไง
12:36ไม่ปล่อยวางแล้วยังไง
12:38หากตอนนั้น
12:40ข้าตายในเทลี่ยสาย
12:42เขาไม่มาช่วยข้า
12:44ก็คงไม่มีความเศร้าในวันนี้
12:48ที่จริงแล้วเยี่ยนเศร้า
12:50จูงเทไปมากแค่ช่วยเจ้า
12:54ท่านพูดอะไร
12:55ท่анไม่อยากให้เจ้าจมอยู่กับความทุก
12:58ไม่ว่ายังไง
13:00พี่ใหญ่จะดูแลพวกเจ้าให้ดี
13:05โกลเลิ้ง กล่าวว่า
13:07ชีวิตมีสองจุดมุ่งหมาย
13:10หนึ่งคือการเผาใหม่
13:12อีกอย่าง
13:13คือการดูคนอื่นเผาใหม่
13:16ท่านอยากทำแบบไหน
13:18ข้าเผ่าไหม้ เจ้าก็ไม่ต้องเผ่าไหม้
13:22ไม่มีใครปกป้องใครได้ตลอดชีวิต
13:25และข้าก็จะปกป้องตัวเอง
13:40ทุกท่าน หาสู่ทะเลกว่าง เดินทางปลอดภัย
13:45ไปเถอะ
13:54ขึ้นรถ
13:56อิสระ
14:13เจ้ารู้ให้หรอ
14:18คนที่วิ่งหนีเป็นคนร่ากก่อคือเขา
14:21ไม่แปลกใจเที่ยวว่าชิบอกว่า
14:26สักวันนึง
14:29แคลน
14:32ข้าจะชำราให้ได้
14:34ของของตระกูลเซิน
14:37ข้าจะก็คืนมาให้ได้
14:57หยุด
15:14พี่หญิงใหญ่ของเจ้าคิดว่าเจ้าอยู่ข้างนอกนานเกินไป
15:17ก่อเรื่องก่อร่าว ให้ข้ามารับกลับบ้าน
15:19จริงรู้ให้ ที่พอไร้ใจเจ้าหนีไปได้
15:22ตอนนี้สร้างเรื่องให้ตระกูลถั่งอีกแล้วเหรอ
15:25คุณหนูใหญ่ถั่งก็แค่ฟังคำแนะนำของข้า
15:27ดูสถานการณ์เท่านั้น
15:29คุณหนูใหญ่หลง
15:31ก็ต้องพากลับตระกูลถั่ง ลุย
15:56ขึ้นไป
16:01หุ่น
16:03หุดนะ
16:10ลมุกถั่งร่วมมือกับคนชั่ว
16:12หักหลังหกสำนักใหญ่หรอ
16:14ถ้ามีเหตุผลของข้าเอง
16:16พี่หญิง ท่านสับสนอะไร
16:18อุปกรณ์
16:19เกลี้ยงรู้ให้ไม่แยกแยกดีชั่ว
16:21ทำร้ายผู้บริสุทธิ์
16:23ฝงอาจบุญกshirt ดึงใจเขายึดอีกเหรอ
16:28แลวล่ะ ฉันนี่เธอทำทั้งหมดข้าเพื่อเจ้า
16:32เชื่อข้า
16:34จยังรู้ จะถูกผิด เป็นคนของข้าทั้งฉานอีก
16:38วันนี้หากแต่ต่องเขา
16:40ข้าจะให้พวกเจ้าตายตาม
16:43prepare traces of blood
16:45เจ้าสิบส้าม ถ้าไม่ได้ไปกับข้า
16:47เจ้าคงไปเสียตรคุณทางยัง
16:49ห yüzdenอีก
16:50ประมุกถัง ข้าขอเตือนท่าน
16:54ผู้ชายคนนี้ ขอแค่ยังมีขาอยู่บนตัว
16:58ก็สร้างความเดือดร้อนไปทั่ว
17:01เว้นแต่จะตัดขา ขังไว้ในบ้าน
17:04มิฉันนั้น จะไม่มีวันซื้อสัตว์ต่อท่านแน่นอน
17:16ไปกันเถอะ
17:20ไม่เอาหน่า ข้าจะฉลาดภาพของเจ้าสิ
17:23เจ้าชายสนุกไม่ได้หรอก
17:26ทวงเรื่องดึง ยังไม่มีใครในที่รัก
17:33ฉันอาจจะมีที่ช่วยเจ้าจะต้องการ
17:38ไม่รู้ก็สอบใจ ไม่รู้ก็ส่งความแต่ลอด
17:43อย่าเป็นความสามนิรัส หลังจากสิ่งไป
17:48แต่เจ้าใช้เข็มคืนชีพ วิเมินของข้า โลหิตรายเวียนเร็ว
17:54เอ่อ...คง...
17:56เหลือเวลาไม่มาก
17:58ข้ารู้ดี
18:15ข้าปิดจุดชิประจอนให้
18:18ห้ามใช้กำลังมากไป
18:21เช่นนั้นจะอยู่ได้อีกหลายวัน
18:23ขอบคุณ
18:25ถ้ามีแผนการอะไรต่อเหรอ
18:27ตอนนี้จินปูยาวตายแล้ว
18:29ที่นี่ควรมีคนอยู่
18:31ดูแลคนที่ต้องการการดูแล
18:33ข้าจะอยู่ที่นี่
18:34อยู่กับพวกเขาไปวันวันเอง
18:38พวกเรือนพระอิฉุกำลังมาแล้ว
18:43ข้ามาลาผู้อวุโศ
18:45ทนอมตัวด้วย
18:50ทนอมตัวด้วย
18:54ข้าต้องการให้เจ้า
18:56อยู่ต่อไปให้ดีนะ
19:05ข้าทราบแล้ว
19:10ท่านทนอมตัวด้วย
19:15ท่านทนอมตัวด้วย
19:26ท่านทนอมตัวด้วย
19:32สิขอรับข้ากลับลายகัน
19:37ตื่นนเสียดาย
19:39วางมานัย
19:41ท่านอยุดความปูเห็นสาน
19:42ไม่มีร่องรอยเหลืออยู่
19:44เจ้ายังมีแพ้
19:46ต้องพักผ่อนให้ดี
20:00หยุด!
20:02ท่านเลยทำให้โหงชีวิต
20:04ถ้าเป็นแบบนี้คงไม่ถึงม่อเยนะ
20:06ต้องถึงเขาม่อเย
20:08ก่อนพวกมัน
20:10เจ้า!
20:24สักวันนึง
20:26ก็จะทำให้ท่านดูว่า
20:30เป็นศัตรูกับข้า
20:32มันจะน่ากลัวเพียงใด
20:40ใครจะไปเสียทางกับกัมมี่
20:54สอฮายกาว
20:56เมื่อก่อนเพื่อเอาตัวรอด
21:00แขวนเจ้าไว้บนต้นไม้
21:02เข้ามาในหอร้ายใจแห่งนี้
21:06วันนี้
21:08เจ้านะ
21:10ถึงเวลาไปกับข้า แล้วล่ะ
21:15ว๊า ใคร!!!!!!
21:20ไม้ท้าข้าของเธอไม่ได้ใช้มานาน
21:22คงขึ้นสะนิมไปแล้วล่ะ
21:24ต่อให้ขึ้นสะนิม
21:26ข้าสตรีอ่อนแอๆ อย่างเจ้าก็ไม่ใช่เรื่องยากหรอก
21:30ข้าข้าระยังไงล่ะ
21:32คนในยุติภพต่างหนูอยากลอง
21:34เอาหัวข bins เข้าไปเล่าดื่ม
21:37ตอนที่ข้าขาดคน
21:39ผู้อัวโกวษโอผีก็ร้ายที่ไป
21:41ฆ่ากันเอง prose
21:43ต่างขยับ ๆ ได้ประ gasket
21:44เจ้าจะแรกเปลี่ยนสิ่งได้
21:47สมบัติฟุเสียง
21:53อย่างนี้แล้ว
21:56อเค
21:57เจ้ายังไม่หายดี
21:58จะรีบรับไปไทยยอ stol
22:00sudi เรื่องเขานี่
22:02ค่ะตนไม่ได่
22:05แต่เรื่องผักวิถือเป็นพัฒนิทธ์จะไปพรกังแล้ว
22:07ข้าได้รับเทียบชำจากเขาหม้อเย
22:10ชิงประมุค 6 สำนักไปรวมกrous yourี้ fe
22:13armas ยเรื่องการรวมitatten
22:16เวลาเนิ้ล michiko ผิดเจงเหว
22:21ยังไงกลากันพัฒนิทธ์
22:25เร meetปล่าเวลาลืม
22:27แล้วก็มีเกรียรติเจ็บเข้าร่วม
22:29เจ้ารักษาตัวก่อน
22:30ฉันนี่
22:31เหตุที่เจ้าถึงเป็นประมุกไม่ได้แล้ว
22:33กุญแจสมบัตินี้
22:35เหตุที่เจ้าคุบคุมไม่ได้
22:37ยิ่งกว่านั้นหุบเขาผีข้าว
22:39ฉันนี่
22:41เจ้า
22:47ดูให้
22:49ฉันนี่ เจ้าฟังข้าก่อนนะ
22:51ไม่ได้ให้เจ้าไปอยู่กับหุบเขาผี
22:53เรายิ้มมือหุบเขาผีทำให้หกสำนักแตกแยกกัน
22:55ถึงตอนนั้น
22:57เราค่อยดึงสำนักที่เป็นพระธมิตรได้
22:59ขอแค่เชื่อข้า
23:01ข้าจะทำให้เจ้าเป็นประมุก
23:03อีกไม่กี่วัน เราจะพบกันที่ม่อเย
23:07เรือนภาคเขาม่อเย
23:23จอมยุติทุกท่านเดินทางละบักแล้ว
23:25แม่น้างหรง
23:27ข้าเคยเห็นท่าน
23:29ที่ไหนมาก่อนหรือไม่
23:31ปุยเปริยลุสูขอบฟ้า
23:33สารหาที่คุณหุบใหญ่ยิบปายก่อนหน้านี้
23:35ขาน้อยก็ยังจำได้แม่น
23:37ความลับสวรรค์
23:39เปิดเผยในมุมของสวรรค์
23:41ข้าไปเพื่อเจ้า
23:43ปุย噗ลิยิลอบสูขอบฟ้า
23:45สลัดที่คุณหนูหญิงไปก่อนนานี้
23:48ขาน้อยก็ยังจำได้แม่น
23:51ความลับซวัน
23:52เปิดเผยในหมู่บุผภา
23:54ถูกต้อง
23:56ขาคือเยควิโจ
23:58รับผิดชอบงานทั่ว ๆ ปลาย ของเทียนกัง
24:01คนของเทียนกังอยู่ทุกที่จริงๆ
24:04คิดไม่ถึงว่ามาดูที่นั้น
24:05ก็เป็นคนของเทยงกัง
24:07ประมุคชูล่ะ
24:08ที่จริงหลายปีนี้ รากกายประมุคของเรา
24:11ไม่ค่อยแข็งแรงนักเนี่ย
24:13เราขอรากกายแข็งแรงขึ้นหน่อย
24:15ก็จะมาตอนรับทุกท่าน
24:18ด้วยตัวเองแน่นอน
24:20เป็นคนขี้โรคเหรอ
24:23พี่หลง หรือว่าอย่าแต่งดีกว่า
24:25ถ้าแต่งไปแล้ว
24:26มาถึงนี่แล้ว
24:28จะกลับเมื่อเปล่าไม่ได้
24:29อ่อ ห้องพักเตรียมไว้แล้ว
24:31เชิญจอมหยุดทุกท่าน ตามข้ามา
24:34เชิญ
24:40มา เชิญทุกท่านนะ
24:47เชิญทุกท่านชม ที่นี่แหละ
24:51แม่นังหลงประมุคสั่งไว้ว่า
24:53สาราคลายใจ
24:55ฮ้องที่ดีที่สุด
24:56ห้องนี่เป็นที่ผักของท่าน
24:59แล้วห้องอื่นๆ ละ
25:00จอมยุติทุกท่าน ตาม "..สบาย
25:03ท่านเย้
25:05รบกวนแจ้งประมุคฉู่
25:07ข้าเป็นห่วงที่
25:08เขาไม่สบาย
25:09ตามหลักแล้ว
25:11ในฐานะคู่มัน
25:13ก็ควรจะไปเยี่ยมเย็น
25:14อ่อ ใช่ ๆ ๆ
25:16แม่นังหลงพูดก็มีเหตุผลนะ
25:19ข้าจะแจ้งประมุคให้
25:21เอามานั่งรง เชิญ
25:24มาๆ
25:25เชิญทางนี้
25:27ห้องของนางต้องกว้างขวาง สว่างสว่าย
25:51เทียนต้องมากกว่าปกติ
25:55ปลอมไม้ กันมบุ้นน้ำปลอมไม้แช่อิ่มต้องมีพร้อม
26:00ปลอมไม้ต้องปริว หวาน กรอบ
26:03กนมต้องนุ่ม หวานละมุด
26:07ตื่มอางมายไว้แช่น้ำ
26:10เตี้ยงนอนต้องสบาย
26:13เพิ่มเพอหมด้วย
26:15หายนอกดูเย็นชาลึกหลัก ของอำนวยความสะดวกไม่ดี
26:20แต่การบริการดีใช่ย่อย
26:25บาวันจู คารวัดแม่นางหลง ท่านเย่ให้มาปรณิบัติท่าน
26:29เอ่อ ข้าไม่ต้องการคนปรณิบัติ
26:33ท่านจะแต่งกับประมุกในมิชา ก็คือผู้ดูแลเขาหม่อเยของเรา
26:38ข้าดูแลตัวเองได้ ไม่รบกวนพวกเจ้าหรอก
26:42แม่นางหลง ข้าเกิดและเติบโต ที่เขาหม่อเย
26:46พ่อแม่ก็เป็นคนของที่นี่
26:48ประวัติศัยสะอาด ที่มาเรียบง่าย
26:51แม่นางหลงวางใจได้
26:54ดูเหมือนเจ้าจะรู้ทุกอย่าง ที่ข้าคิดเลยนะ
26:58แม่นางหลงวางใจได้
27:00ข้าจะไม่ปิดบังสิ่งใด และจะไม่ทำร้ายท่าน
27:04ท่านเย่เป็นคนไว้ใจได้
27:06ใช่ ในเมื่อเขาให้ข้ามาอยู่ข้างกายท่าน
27:09คงมีเหตุผลของเขา
27:11เอาละ เช่นนั้นเจ้าก็อยู่ที่นี่เถอะ
27:14เรือนพักเย็นเยียบชื้น
27:16ในร่างกายของท่านยังมีไอเย็น
27:19ดื่มเล่าร้อน ๆ จะได้พักผ่อน
27:26ขอบคุณ
27:32จริงสิ ฟังหมินมาหรือยัง
27:34ข้ามีเรื่องจะคุยกับเขา
27:36เรื่องของเทียนกังข้าไม่รู้
27:38มานั่งหลงพักผ่อนเถอะ
27:45รมุคคนนี้ลึกลับจัง
27:48ข้าต้องดูให้เห็นกับตา
28:02ท่านจะไปข้างนอกอย่างนั้นเหรอ
28:03ทำไม
28:04ข้าเดินไปเดินมาไม่ได้เหรอ
28:06แม่นางหลงเป็นแขก ย่อมเดินไปมาได้
28:09ก็ดี
28:10อ่ะขึ้น
28:12จะทำอะไร
28:13กลางคืนมันเมืด tomato ล่มทาง
28:16ข้าแค่เดินเล่นแถวนี้ไม่หลงหรอก
28:23รู้ใช่ไหมว่าข้าเป็นใคร
28:24คำพูดของข้า
28:26ไม่มีผลเหรอ
28:28อ่า
28:33ตอนนี้ยังดี รอให้คนของแต่ละสำนักมาถึง
28:37ปลับป้นกันหมด ต้องเพิ่มการรักษาความปลอดภัย
28:40ขาจะไปจัดการ ไปเถอะ ไปพบประมุคก่อน
28:49เชิญเมชน้างฟ่ะมู
28:51ประมุค เรามาแล้วความร้องดีกว่า
28:54แล้วพบพวกนายก่อน
28:56เนท ทิ้งด้วยการการพบประมุค
29:00พระมุก
29:01เรามาแล้วขอรับ
29:02ข้อม дело
29:05หือเฮ้ย
29:06ฮือ
29:07ฮึม
29:08ท่านมาอยู่นี่ได้ไง
29:09ค่ะต้องถามมากกว่า
29:10เฮดใดเจ้ายู่นี่
29:11เยสาวล่ะ
29:12ไม่รู้
29:13เชี่ยไม่นังรงดึกแล้ว
29:15เธอยังเดินมานะ
29:16ไม่ได้อยู่กับเขาตลอดละ
29:18พวกเจ้าออกจากหorpไร้ใจที่เราเจอ
29:19เฮดใดมาถึงเทียนกังรูนะ
29:21เหตุใดมาถึงเทียนกังเร็วนะ เขาล่ะ
29:23เรื่องของเทียนกัง ไม่เกี่ยวกับท่าน
29:27ข้าแค่อยากรู้ว่าเขาเป็นยังไงบ้าง
29:29เยี่ยนเศร้าบอกว่า ท่านทั้งสองไม่เกี่ยวค่องกันแล้ว
29:33ในเมื่อถึงเขาม่อเย่แล้วก็อย่าทำข้าลำบาก
29:35เป็นภรรยาประมุกอย่างสบายใจเถอะ
29:37ใช่ๆๆ
29:39เอาล่ะ
29:41อย่างนั้นถ้าอ่านทางถึงเทียนกัง ท่านภโรงฝั่งดูหว่าย้รับเฝ้าร้างกระดู้
29:45ท่านตรงมาก ท่านไทยเองก็ provin melodies นะ
29:51ไทยมี bleach เพ Lisa
29:53ท่านเร一直ู нее welcome to here
29:59wipes
30:07เชิญแม่นางหยุดแค่นั้น
30:09ไม่ใช่ท่านเหรอที่จ่อจงข้า
30:11ตอนนี้กลับมาหลบหน้าข้า
30:13ธรรมเนียมแต่งงาน
30:15ใกล้ถึงวันแต่ง
30:17สามีพระยาไม่ควรพบกัน
30:19พระมุคชู ข้าว่าไม่ต้องพูดถึง
30:21มารยาทอะไรพวกนั้นแล้ว
30:23ท่านกับข้ารู้ดีอยู่แก่ใจ
30:25พวกเราก็ไม่ได้รักใครชอบพอกัน
30:27แบบคู่รักเช่นนั้น
30:29ท่านแต่งกับข้าเพื่อกุญแจ
30:31ข้าแต่งกับท่านก็ด้วยจุบระสงเดียวกัน
30:33ในเมื่อแต่งเชื่อมสัมพัน
30:35จะแสดงละครกันไปทำไมล่ะ
30:37ทำไม
30:39จะกลับคำเหรอ
30:41แน่นอนว่าไม่
30:43ข้าหลงสู้ขวางรักษาสัญญา
30:45เรือนพักวิฉือ
30:47ก็ทำตามที่พูด
30:49เพียงแต่การกลุ้งถุงชนนี้
30:51ไม่ใช่ความต้องการข้า
30:53คนในยุติภพตรงไปตรงมา
30:55ไร้กฎเกรนจุบจิก
30:57ระมุกชูจะออกมา
30:59ให้ข้าเห็นหน่อยได้ไหม
31:03ระมุกชู
31:07ไม่สะดวกออกมา
31:09ในเมื่อไม่สะดวก
31:11ข้าเข้าไปหาท่านเอง
31:17จะมาถึงเขาหม่อเยของข้า
31:19ก็ต้องทำตามกฎที่นี่
31:21ใกล้ถึงวันแต่งงาน
31:23เจ้าควรสงบสงเหนียมหน่อย
31:27อยากให้ข้าสงบสงเหนียม
31:29ก็บอกข้ามาก่อน
31:31เย็นเศร้าอยู่ไหน
31:37แม่น้างรงชลัดหลักแหลม
31:39งั้นคุณชา
31:41ปิดบังเรื่องนี้ได้ไม่นาน
31:43ข้ารู้ดี
31:45แต่สภาพข้าตอนนี้
31:47จะพบนางได้อย่างไร
31:51เย็นเศร้าอยู่ที่ไหน
31:53วันนี้ไม่พูดให้รู้เรื่อง
31:55ข้าก็ไม่ไป
31:57แม่นางห่วงยายเย็นเศร้ามาก
31:59ด้วยเหตุใด
32:01เขาเสียงกายช่วยข้าหลายครั้ง
32:03ข้าเป็นห่วงเขา
32:05ไม่ได้เหรอ
32:07คุ้มครองเจ้ามาถึงนี่
32:09คือหน้าที่เขา
32:11เป็นสิ่งที่ข้าสั่งให้เขาทำ
32:13รอจนได้เจอเย็นเศร้า
32:15นั่นล่ะเย็นเศร้า
32:17ก้าจะบอกเขาว่าเจ้าเป็นห่วง
32:19ส่วนตอนนี้
32:21เขาทำทุกอื่นของเทียนกังอยู่
32:23เขาไม่อยู่ห.รายใจ
32:25ละหวานสือละ
32:27หมายถึงคุณหนูรองลิ้นละ
32:35ได้จังเรือภรรวิชือสาพแล้ว
32:39ไม่ถูกต้อง
32:41คนโรงนาร
32:43รู้สึกคุ้นเคยนะ แม้เสียงไม่เหมือน น้ำเสียงก็ต่างกัน
32:47แต่เป็นความรู้สึกที่เหมือนเยี่ยนเศร้ามาก
32:51มีอะไรผิดปกติ ลมุกชู
32:55ท่านกับข้า
32:59เคยพบกันหรือไม่
33:03ข้าไม่ได้ออกจากเข้าหม่อเย่นานแล้ว
33:07ไม่นานหลงถามเช่นนี้ทำไม
33:11ข้าอาจจะคิดมากไป
33:15ดึกมากแล้ว เชิญแม่น้ำหลงกลับไปพักผ่อนเถอะ
33:19แม่น้ำหลง
33:23เชิญตามข้ามา
33:27ไปเถอะ
33:31เชิญ
33:35อ้าว
33:39อ้าว
33:43อ้าว
34:09อ้าว
34:13อ้าว
34:17อ้าว
34:21อ้าว
34:25อ้าว
34:29อ้าว
34:33อ้าว
34:37อ้าว
34:41อ้าว
34:45อ้าว
34:49อ้าว
34:53อ้าว
34:57อ้าว
35:01อ้าว
35:05อ้าว
35:09อ้าว
35:13อ้าว
35:17อ้าว
35:21อ้าว
35:25อ้าว
35:29อ้าว
35:33อ้าว
35:37อ้าว
35:41อ้าว
35:45อ้าว
35:49อ้าว
35:53อ้าว
35:57อ้าว
36:01อ้าว
36:05อ้าว
36:09อ้าว
36:13อ้าว
36:17อ้าว
36:21อ้าว
36:25อ้าว
Recommended
36:21
|
Up next
40:40
43:55
34:50
27:00
32:25
40:28