Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
  • 5/22/2025
Transcript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30โปรดติดตามตอนต่อไป
00:36โปรดติดตามตอนต่อไป
00:42โปรดติดตามตอนต่อไป
00:47โปรดติดตามตอนต่อไป
00:51โปรดติดตามตอนต่อไป
00:55โปรดติดตามตอนต่อไป
01:01โปรดติดตามตอนต่อไป
01:08โปรดติดตามตอนต่อไป
01:14โปรดติดตามตอนต่อไป
01:20โปรดติดตามตอนต่อไป
01:26โปรดติดตามตอนต่อไป
01:32โปรดติดตามตอนต่อไป
01:38โปรดติดตามตอนต่อไป
01:50โปรดติดตามตอนต่อไป
01:55ให้ commemorative
01:58ฉันตั้งใจที่พูดolie
02:00ฉันตั้งใจที่พูดโอลแมน
02:02ไม่มีอะไรในeing
02:04ฉันตั้งใจที่พูดโนี
02:06ฉันแน่ใจที่ภา outrageous
02:09ฉันจะขอหน้าพัก
02:12ฉันจะรอข้างบน
02:14ฉันจะรอข้างบน
02:18เขาบอกว่าอยากไปเดินเล่น หรือไม่ให้ท่านค่อยคุยพรุ่งนี้เถอะ
02:22อ๋อ เอ่อ ก็ดี
02:24อืม
02:26เช่นนั้น
02:28อ๋อ อืม
02:30อืม
02:32ห้า
02:34ห้า
02:36ห้า
02:38ห้า
02:42ห้า
02:48อืม
02:57of
03:13ฮยสาน
03:15ห่วงการทรยศ
03:16โอ้โห ใครน่ะ โอ๊ะ เอ่อ เอ่อ คือ เอ่อ
03:29ห๊ะ ห๊ะ
03:33พี่หวานซื้อ เห็นได้ท่านยังไม่นอนอีก
03:36ดึกป่านนี้แล้วยังมายืนตากลมเย็น
03:38ร่างกายท่านอ่อนแอ อย่าให้เป็นหวัดอีกเลย
03:41ข้ารู้สึกอึดอัดกลางอก จะออกมาสูดอากาศ
03:44ข้าไม่เป็นได้ จะไปนอนเถอะ
04:15โอ้โห เอ่อ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่
04:38ไป!
04:44ท่านรอในห้องหามออกปลายนะ
04:54ระวังๆ
05:10ไอ้ลูกหมานี่
05:12ข้านึกว่าเจ้าตายไปแล้ว
05:14นี่แท้เจ้ากับสวามิพักแล้วเหรอ
05:16ข้าจะฆ่าเจ้า
05:22สุขวง
05:28ลิวอัน
05:36ลิวอัน
05:38วิชีข้าทำไม่ดีกับเจ้าเมื่อไหร่กัน
05:40เจ้าถึงร่วมมือกับหุบเขาผี
05:42เป็นศัตรูกับเรือภัก
05:44นี่เป็นเรื่องของข้ากับนาง
05:46ที่แท้คนที่สกดรอยตามมา
05:48และขายข้อมูลเราก็คือเจ้า
05:50ถูกต้อง
05:52บัญชีของข้ากับเจ้ายังไม่ได้สะสางกันเลย
05:54ข้ามีอะไรกับเจ้า
05:56ลิวอัน
05:58เจ้ายังคงดื่ดดึงเช่นเดิม
06:00เจ้าเคยบอกข้าให้ข้ารักทิ้งความแค้น
06:02แต่หากไม่มีความแค้น
06:04ข้าจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร
06:10เหลียกไป
06:32พิร้อน
06:34อ๊ะ อ๊ะ
06:36อ๊ะ อ๊ะ
06:42พิร้อน
06:44นี่แหละ
06:46นี่แหละ
06:52ไปตายซะ
06:54พาพ่อแดงไป ฮ่อย
06:56นี่แหละ
06:58นี่แหละ
07:00นี่แหละ
07:02นี่แหละ
07:04นี่แหละ
07:06นี่แหละ
07:08นี่แหละ
07:10นี่แหละ
07:12นี่แหละ
07:14นี่แหละ
07:16นี่แหละ
07:18นี่แหละ
07:20นี่แหละ
07:22นี่แหละ
07:24นี่แหละ
07:26นี่แหละ
07:28นี่แหละ
07:30นี่แหละ
07:32นี่แหละ
07:34นี่แหละ
07:36นี่แหละ
07:38นี่แหละ
07:40นี่แหละ
07:42นี่แหละ
07:44นี่แหละ
07:46นี่แหละ
07:48นี่แหละ
07:50นี่แหละ
07:52นี่แหละ
07:54นี่แหละ
07:56นี่แหละ
07:58ฝั่งอี
08:00ฝั่งอี
08:02จะเป็นคุณหนู clearing
08:04จะเป็นคุณหนู clear
08:06JAM
08:12ทำไม
08:14ทำไง
08:16ทำอะไร
08:18ทำเลย
08:20แต่ล่ะ
08:22แต่ล่ะ
08:24คนหูโลนใส่ชุดแดงนั้น เป็นคนฆ่าท่านพ่อของข้า
08:32ไปเร็ว
08:35แค่นี้ ข้าต้องชำรัก
08:46ท่านพ่อ
08:48ท่านพ่อ
08:49ไปเร็ว
08:50พ่อ
08:55เดี๋ยวอัน ให้ช่วยเจ้านี้จากเรือนพระอุยเฉือ
08:59พูดให้ให้เจ้าทำทั้งหมดนี้
09:02เยี่ยนเจ้า
09:04อัยเวขอร้องเจ้า
09:07ส่งกระดูกของข้ากลับหมู่บ้านหลงเวด้วย
09:11ข้าอยากอยู่กับครอบครัวของข้าตลอดไป
09:17เทียนกังจะส่งเจ้ากลับหมู่บ้าน
09:19วางใจเถอะ
09:24ส่งนางไปหมู่บ้านหลงเวด
09:27ไปจากกาซะ
09:47คนที่เจ้าส่งไป เกิดอะไรขึ้นกันแน่
09:49เป็นอุปธิเฮด
09:50ข้าตังหารที่ต้องถาม
09:51เหndeยที่จึงไม่มาตามแผน
09:53ระบายลูกน้องทำตามอเมิร์ดใจ
09:55แล้วไปไหนมากันนะ
09:56ที่นี่อยู่ใกล้สำนักจุวิสลาน
10:00ข้าเพียงแวะไป สำนักจุวิสลานหน่อย
10:02ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง
10:04มีคนที่ข้าส่งไปแฟ reusableอยู่
10:06ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง
10:08มีคนที่ข้าส่งไปแฝงตัวอยู่
10:10ตั้งแต่ประมุกตายไป
10:12สิทธิ์ร่วมสำนักกระแตกคอ
10:14ลอบชิงอำนาจ
10:16ข้าจะถือโอกาสนี้บุกเข้าสำนัก
10:18จากภายใน
10:20จากนี้ในยุธภพ
10:22จะไม่มีสำนักจวินสารอีกแล้ว
10:24เห็นได้ไม่ปรึกษาข้าก่อน
10:28การกับจัดหกสำนักใหญ่
10:30ก็เกิดเป็นข้อสนุกของเจ้า
10:32หว่าใจเถอะ
10:34ก่อนถึงเขามอย่ lub
10:36ข้าต้องได้กุญแจมาให้ได้
10:37ตอนนี้ไปอกกาษที่ดีที่สุด
10:39เด็บแระลุกน้องไม่ดีเรื่อง
10:41น่าจะพลาดโอกาสไป
10:43เยนเซ่าทายพิเดี๋ยวโหร่งsu
10:58เยี่ยนสาวมีวรรยุตสูงส่ง ไม่มีทางทำให้เขาหมดแดงนิดคราวเดียวแน่
11:02งั้นจะบายความว่า...
11:04หลงโทษลูกน้องที่ทำตามอำเภอใจอย่างหนัก แล้วเธอก็ไปจับตัวหลงสู้ขวงเอง
11:12พี่เสิร์น
11:13มีนึกว่าหลิวอันอยู่ในเรือนพักอุยฉือมานาน วางแผนมากมายเพียงนี้เพื่อแก้แค้นให้ครอบครัว
11:36ยังดีที่นางกลับใจได้ น่าเสียดาที่ต้องตาย
11:43แล้วท่านล่ะ ท่านจะยอมทำทุกอย่าง เพื่อความเชื่อมั่นแม้ต้องแลกทุกอย่างไหม
11:53ยอม
11:55ข้าก็คงยอม
12:00หวานเสือ ท่านมีวิธีช่วยนางไหม
12:04ไม่มี
12:07นึกว่าท่านเป็นผู้กล้าช่วยสาวงามซะอีก
12:09นางไม่เป็นอะไร
12:11ท่านรู้ได้ไง
12:12นางฉลาดเฉลียว ปรับตัวได้ทุกเรื่อง
12:14งั้นท่านหมายความว่า ข้าไม่ดีเรื่อง ต้องให้พวกท่านปกป้องเหรอ
12:20ไม่ใช่เช่นนั้น
12:22เจ้าเป็นว่าที่ผลยาของประมุค ปกป้องเจ้าคือหน้าที่ข้า
12:25ท่านเอาอีกแล้ว วนไปวนมาอยู่แค่นี้ ท่านพูดอย่างอื่นเป็นไหม
12:29ไม่สำคัญหรอก
12:31คุยกับท่านไม่รู้เรื่อง
12:33ประมุค
12:35ประมุค ต้องแค่ให้พี่ชายข้าด้วยนะ
12:41คนเลือนภักยอย่างนี่ต้องตาย
12:43นี่คือคนที่พีเศรษฐิตต้องการ
12:46ข้าให้พวกเจ้าแค่ตามไป
12:49ใครสั่งให้ลุงมือตามองของ เพิดใจ
12:53שהเราใจร้อนก็ไม่ถูกต้อง แแต่เรืออันทิ้งลมเรอยเอาไว้
12:56ที่เราใจร้อนก็ไม่ถูกต้อง แต่ลิวอันทิ้งออกรอยเอาไว้
12:58ล่วร่าง Psalm เป็นที่โลงเตรียม ไม่ดิกว่า นั้นจะทำฆาตอดแดง
13:02เ한다
13:03ลิวอัน
13:04แค่สาวไชค acht grant room รีัลพัดเวียดชือเท่านั้น
13:08เสียสำดาลทั้ง 3 อะไรไม่ดีเรื่องจริงๆ
13:11ไม่ดีเรื่อง
13:13ยึด
13:14สุมควรตาย
13:16และก็เพตุหมดในลືนบาปที่เค้าตาย
13:19ที่คุณจะ quotidian ลงข branch
13:21และฟงพระระนะ
13:22คับคุณก็ะ คุณอยากได้ลึก!
13:26แน่ๆๆๆ หลบๆๆๆ นะ
13:29คนเลื่อ chickens คุณจะ.......
13:32รอกอยู่นี่แหละ
13:35เขาบอกว่าว่าผมกำลังอยู่ผักหลายขนาดสิุน
13:39ปร misses nac
13:40หวนผ่านด้วยคอตamat
13:41เนี่ย
13:47เช่าลือน้อย
13:49เยือน cape ส่งเรามช่วย ถึงถนนี้ก็ไม่เห็นน่องรอย
13:52ละ วางใจเถอะ คนอยู่ในมือมัน เดี๋ยวก็หาโอกาสดิ์มาเจรจาก
13:55กับเรา พวกเราตามต่อ เดี๋ยวเยือน เขาจะตามมา
13:58ดี ไป
14:05ข้าจะจัดตาดูนางไว้
14:07วางใจเถอะนางหนี่ไม่อาจรอด
14:09อืม
14:11ประมุค
14:12จะรอพวกเขาบนถนนเหรอ
14:14ข้าชอบรอคุณ
14:16ข้าไม่ชอบวิ่งตามหลังพวกเขา
14:32จะมองอะไร
14:35หิม่าเคยงามดังบุภา
14:37วันนี้บุภางามดังหิม่า
14:38รู้มันว่าภางามดังบุภาดังหิม่าน่าอิจฉาจริงๆ
14:42จุดดิกรรมหวาชีเถอะ
14:44เป็นชื่อที่พี่สนตั้งให้
14:46ได้ไม่น่ะหวาชี
14:47ตลอดทางต้องรบควรเจ้าดูแล
14:49ลำบากแล้ว
14:51พวกเริ่มพักวิหิตเฉือปลาดเช่นนี้หมดเลยเหรอ
14:54ตกอยู่ในมือศัตรู
14:56ยังแสดงท่าที่สงบได้เช่นนี้นะ
14:59งั้นก็ควรทำอย่างไร
15:00ตื่นตนกดองไห้ หรือสั่นกลัวล่ะ
15:04จะเหมือนโดงสู่ห่วง ปากขอร้องร้ายนะ
15:08เราไม่เหมือนกัน
15:10อีกอย่าง เพราะข้าจะจึงติดอยู่ในรถมาคันนี้
15:14ไม่ได้ขีมาเที่ยวเล่นกับพี่สันของเจ้า
15:17ว่าขนตามตรง รถมาคันนี้
15:20คือคุกของใครกันแน่
15:23คนท้องถิ่นบอกว่าที่นี่ ขอพรนให้ปลอดภัยได้
15:26ก็จริง
15:28หลังจากนี้ไม่มีครอบครัว อาจารย์ก็ไม่บอกป้องข้าแล้ว
15:31พอข้าไปเข่ามอเย่ ข้าก็ต้องช่วยตัวเองแล้ว
15:34เจ้าไปแต่งงาน ไม่ใช่ไปประจนธำมังกร
15:38นี้..อาจารย์
15:40สมบัติฟูเสี่ยน ท่าไม่ต้องการหรอ
15:42หมายความว่างไง
15:44นี่ อาจารย์ สมบัติฟูเสียน ท่านไม่ต้องการหรอ
15:48หมายความว่าไง
15:50ข้าจะไปแต่งกับฉุเทียงเยา แต่ข้าจะให้สมบัติท่าน
15:53หลังจากนี้ ข้าให้ทำอะไรท่านก็ทำ
15:56ไม่แน่ เจ้าลองดูก็ได้
16:15พิษบัวแดงถอนได้ พบกันที่ห่อร้ายใจ จิน
16:26ที่แท้นี่คือสารเจ้ามังกร
16:35ดูท่าจะต้องขอพรกับเต่าตัวใหญ่ตัวนี้แล้วล่ะ
16:38ไม่รู้เรื่องท่านปูเสียนเต่าเหรอ
16:41ท่านปูเสียนเต่า ข้าร่วงสู่ขวงมาเพื่อขอพรให้ปลอดภัย
16:45ขอท่านโปรดโดนบันดานให้ข้าสมหวัง
16:49ข้าไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากแต่ง ไม่อยากแต่ง
16:53พูดอะไรน่ะ
17:03สักสิทธิ์เพียงนี้เลย
17:11โอ้ย
17:14ว้าว
17:17ว้าว
17:19สักสิทธิ์เกินไปแล้ว
17:21ข้าขออย่างอื่นอีกได้ไหมนะ
17:23ไม่ได้ โลกมากล่าบหาย
17:25แค่สองคนนั่งฟังฝนอยู่นี่ก็ดีเหมือนกัน
17:29อยู่ข้างกายเขาให้นานสุดท่าที่ทำได้
17:33คิดอะไร หน้าตาสดใสเชื่อ
17:37ข้าคิดว่า ท่านปูเซียนเต่า สักสิทธิ์เพียงนี้
17:41เมื่อครูข้าควรขอให้ ประทานสุดยอดวิชา
17:44รอข้าถึงเขาหม่อเย ข้าจะตบชูเทียนเยาให้ตาย
17:48แล้วใช้ชีวิตเป็นแม่ไม้อย่างสำราน
17:52หรือไม่ก็ ให้ชูเทียนเยาป่วยทันที
17:55เลือดออกเจทวัล ลมปลานขาสบา
17:57ปากไปเลย
17:59เขากับสามีเจ้า เจ้าสาบเช่นเขาได้อย่างไร
18:01แต่เราไม่ได้รักก่อน ทำไมจะเช่นไม่ได้
18:03พี่เจ้า
18:05ข้าสนใจแต่คนที่รักข้า
18:07หรือว่าอาจารย์ไม่ใช่ หากท่านไม่รักไม่ผูกพัน
18:31แล้วเหตุใดต้องเสียงตายช่วยข้าหลายครั้ง
18:35ตอนแรกช่วยพระสามร้อยตำลึง
18:37ตอนนี้ช่วยเจ้า เพราะเป็นภารกิจ
18:39แล้วถ้าไม่มีเงิน ไม่มีภารกิจล่ะ
18:43เจ้าไม่ต้องมายุ่งเลย
18:45เป็นท่านมากกว่าที่ควบคุ้งใจตน defined
18:47ไม่ได้ หากบนโลกนี้
18:49มีใครซักคนทำให้เวียนเศร้าปฏิเสริษไม่ได้
18:51ก็ของมีแต่ข้านี่แหละ
18:53ท่าน
18:58เจ้าออกจากเมืองเหรอ
18:59ใช่
19:00ไปไม่ได้แล้ว
19:01ถนนบนเขาทะลม หินโรคปิดท้าหมดแล้ว
19:04ผู้ชายชะกัดไปช่วยกันหมด
19:06คงใช้เวลา 2-3 วันถึงจะซ่อมเสร็จน่ะนะ
19:09ห๊ะ
19:10มีทางอื่นอีกไหม
19:11นอดจากถนนบนเขาก็ไม่มีทางอื่นแล้ว
19:15ทำยังไงดี
19:17เราอยู่ที่นี่ก่อนเถอะ
19:19อ่า
19:21อ่า
19:29ฟ้าผ่าแล้ว
19:32เหตุใดท่าไม่ถนอมน้ำใจข้าเลย
19:34จอมยุติกลัวฟ้าผ่าเลย
19:40อุ๊ย ข้าเวียนหัวเล็กน้อย
19:51อุ๊ย
19:54อุ๊ย
20:04รมบกหว่า
20:06ชื่นชมประมงเสริมมากใช่ไหม
20:10คนทั้งใต้ลากก็รู้กันหมดแหละ
20:13แต่หากความนิใจของหญิงสาว
20:15ถูกคนทั้งใต้ลากรู้กันหมด
20:17แต่คนๆ นั้นกลับแซ่งเป็นไม่รู้เรื่อง
20:21ก็คงยุ่งยากแล้ว
20:22เยยนเซาที่อยู่ข้างกายหลงศูกหวง
20:25เค้าไม่ได้เป็นย่าตเป็นมิทธ์
20:27กลับปกป้องนางสุขชีวิต
20:30เจ้าคิดว่าเพราะอะไรล่ะ
20:31ก็ไม่ต้องถาม
20:32เยยนเซารักหลงศูกหวงนะสิ
20:35อาจีพูดถูกแล้ว แต่ฉลาดเฉลียวบ้านนี้
20:40รับไม่รู้ว่าคนที่ตนรัก มีคนรักแล้ว
20:44หลงสูควงตกอยู่ในมือสนจุยเทียนหลายครั้ง
20:47แต่ทุกครั้งก็สามารถรอดไปได้
20:50สนจุยเทียนไปถึงประมุกหุบเขาผี
20:53วริยุดและอุบายจะต่ำต้อยงั้นเหรอ
20:56ก็ไม่ใช่เพราะเยี่ยนเศร้าปกป้องสุดชีวิตเหรอ
20:59บางทีพี่สนของเจ้าก็ไม่อยากให้นางตาย
21:03หากสนจุยเทียนไม่มีใจให้หลงสูควง
21:06การจับจับปล่อยปล่อยครั้งแล้วครั้งเล่า
21:09ก็มีแต่จะเพิ่มโอกาสให้ทั้งสองได้พบกัน
21:11เจ้าไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยนะ
21:19ผู้หญิงบางครั้งต้องเด็ดเดียวกับผู้ชาย
21:23เมื่อใจมีรัก ต้องสมหวังให้ได้
21:28จะมีแผนการอะไร
21:30ในใจข้าก็มีคนที่ไม่อาจเอื้อมถึง
21:43ประมุคพบรองรอยที่สานเจ้านอกเมือง
21:46พี่สน
21:48ภาวาชี เจ้าไปกลับข้า
21:49ได้
21:50เจ้าอยู่ที่นี่ดูแลคุณหนูรอให้ดี
21:59ข้าไปลมอีกแล้วเหรอ
22:01ดีขึ้นบ้างไหม
22:03เหมือนจะดีขึ้นแล้ว
22:05ท่านทำอะไรข้า
22:07ไม่มีอะไร
22:09แค่ปรับสมดุลโลหิต
22:13ปรับสมดุลโลหิต
22:14ฟังดูเหมือนคำพูดของพ่อ
22:17ลุกมีความสามารถของพ่อ
22:21มาดูดูสักที
22:24ไม่ใช่แค่เค้า enchantment ก็ไม่ใช่
22:26หิว? ไปกินสละเปลานนี้เมืองกัน ปาะ
22:29เดี๋ยวก่อน แบบนั้นจงแจ้งเกิดไป จะดึงดูดพวกผมเขาผี
22:33มีคนตัดฟื้นแถวนี้ ต้องมีหมู่บ้าน ขาจะไปหาของกิน
22:36อ้าว ท่านไม่สบายเหรอ
22:38มา
22:39ห๊ะ?
22:40เจ้าซ่อนตัวอยู่นี่
22:41เออ
22:42มานี่ ซ่อนตัวตรงนั้น
22:44ซ่อนให้ดี อย่าออกมา ข้าจะรีบกลับมา
22:46เออ รีบกลับมานะ
22:58หวาชีพพักดีต่อประมุกเซิน อย่างแท้จริง
23:01น่าเสียดาย
23:03น่าเสียดายเหรอ
23:05เสียดายอะไร
23:07ข้าเสียดาย คุณซ่ารองเจี้ยงหลักแล้ม
23:10ลับไม่มีข้าอร่อย
23:12ในใสตราประมุกเซิน
23:14หวาชี่จับตูรงสฺูของดาย
23:16ลับทำประมุกเซินตรงหน้าผา
23:18แต่ยังได้รับไม่วางใจจากประมุกเซิน
23:21ท่าน ihr ถามนั้นไม่ท่านมายนางหวาชีเลยเนอ
23:37ผู้ชายอาหารราบเจbean Neil คืออาหารหลวงจง
23:42ของการสretening-
23:45ใช่ptionsในตัว��
23:49อย่างนั้นพวกเขาอาหารเรื่อยๆ
23:52เมื่อสมบัติของเรา
23:54ในกว南
23:56และและกว่า
23:59โลลาปุมาน
24:00ในกวันนั้น
24:02เรามาได้พิณภูเมฆ
24:04แต่
24:05ไล่พยอดก็ไม่ให้ลงมือ
24:07คุณหูรองลิน
24:09ต้องการอะไรกันแน่
24:13สัญจุทีนกล้าแต่โง่เขา
24:15ไม่ใช่คนที่ควรร่วมมือด้วย
24:17ข้าหวังว่า
24:19จะได้ร่วมมือกับคนฉลาด
24:21อย่างคุณชายรองเจียง
24:23หมวกอทิ assemble
24:25หายหมวข้างในนอน
24:31คุณขาดไป
24:33ข้าไม่kem่ำ
24:35แต่คุณสาวหล่า
24:37นึกยิงมีคุณสาว
24:41ไม่คิดแทน
24:43เราไม่คิดถึงคุณ
24:45เราไม่คิดให้สมาชิก
24:47เป็นแต่คนหลีบ
24:49ใจเกี้ยว
24:51อืม
24:52โทษพี่เซิร์น
24:53ให้ข้าไปเถอะนะ
24:55ครั้งที่แล้วก็จับตัวน้างไม่ใช่หรอ
24:57บางใจเถอะ ข้าจะจัดการให้เรียบร้อย
24:59รสุควรมีเล่เลี่ยมมาก
25:01อย่าพูดจากกับน้างมาก
25:02อืม
25:03และอย่าทำน้างถึงตาย
25:05ผิวปากเป็นสัญญาณ
25:06จับน้างได้แล้ว
25:07ส่งสัญญาณเลย
25:08ถ้ามีแทงของข้าที่จะเก็บนางไว้ รีบไปเถอะ
25:39เย็นเศร้า ตั้งแต่ที่ปลาไพ เจ้าก็ซูบพร้อมไป
25:43เจ้ามีชีวิตชีวานะ
25:45ะ มา
25:47เจ้าก็หลงซูเขวทั้งสองผู้อยู่ดยาง ต่างคนต่างหนีเมื่อเจอครอดเหลือ
25:51เนาะระกายไม่ดี พักฝืนอยู่โรงเตียม
25:53โรงเตียม
25:54แล้วก็หลงสู่หัวสองคู่หยุดยาง
25:56บางคนตั้งหนีเมื่อเจอครอคเหรอ
25:58ดังรักการไม่ดี พักฝืนอยู่โรงเตียม
26:00โรงเตียม?
26:02เยี่ยนเศร้า หัดโกหกตั้งแต่เมื่อไหร่
26:15เยี่ยนเศร้า?
26:24เยี่ยนเศร้า?
26:28เป็นอะไร เราไปซะหายเก่ากันเนี่ย
26:31ดูเหมือนคุณหนูใหญ่โดนจะไม่ต้อนรับข้านะ
26:35ตามติดเป็นผี สนช่วยเทียนล่ะ
26:37ห้ามเอ่ยถึงพี่สน
26:38สนช่วยเทียน
26:43ช่วยด้วย
26:54อืม
26:56หากล้าแต่ต้องนะ ข้าจะฆ่าเจ้า
27:26ความประหลาดของก่อน
27:28จะไปฝ่าหลัง
27:52ดีๆ จะคิดดีแล้วเหรอ
27:55lightดาวต่อไป
27:57สงสัยจะเยาะดาวต่อประนยอนชับ
27:58ๆๆๆ
28:00เกลียดนะ
28:02น่าจะเยิ่มอวดความสะอ้วน
28:04ว่าวิงขานนี้กจะจะพิเราา
28:06แน่นอน
28:07micheal ogre
28:09สแตค
28:11Raven
28:14ลูกร้าย
28:18นาย sched
28:20ต์
28:20อımı
28:21หซึ่ง
28:22แหวง
28:24ข้า ข้า ข้าทำผลาดไป ข้าแค่ป้องกันตัวนะ
28:45รุสุควง
28:48ห๊ะ
28:55อาจารย์
28:57อาจารย์
28:59ห๊ะ
29:23ข้านึกว่าเจ้าเป็นอะไรไป
29:26ข้าไม่เป็นไร
29:28ข้าเจอวาชีแล้ว
29:30แต่ข้า
29:31ใช้เดชนีแม่ข้าเคลื่อนคล้อย
29:33ทำให้นางบาดเจ็บ
29:35แล้วข้าก็หนี
29:37ข้ากลัวว่าท่านจะหาข้าไม่เจอ
29:39เลยรีบกลับมาหาท่านที่นี่
29:59เจ้าหลอกใช้ข้าใช่ไหม
30:01เจ้าพูดอะไร
30:02ข้าเห็นแก่ความรักที่เจ้ามีต่อประมุกเสน
30:05เจ้ามาพบเจ้าครั้งสุดท้าย
30:07ครั้งสุดท้าย
30:09อวาชี
30:14อวาชี อวาชี
30:16revving
30:18เตรียม
30:21เตรียม
30:28เตรียม
30:33เตรียม
30:35หัววาชี..หัววาชี
30:37หัววาชี
30:41ราชนีเมก GSAกลืดคล้อย
30:44รึ่งว่าапวรยุต์นาง
30:47ฝื่นคืนแล้วจริง ๆ
30:48ก้าไปถึงก็สายไปแล้ว
30:50หรุงสูครั่งรอยผงพิษใส่นาง
30:53เพื่อช่วยนาง
30:54ก้ายังถูกนางแทงบาเดชม
30:56นั้นสินว่า Shawn ที่ช่วยให้นางหัววาชีไม่ได้
30:58หัววาชี!!!
31:02บซุอี
31:03หึ
31:04ภาร่วงลมพัทธรรากลันไม่ถึง
31:09เมาหมายหลับไหล ไม่ทันการบุภา
31:14เมื่อก่อน ข้าเพียงพูดประโยชน์นี้กับเจ้าก็เลย
31:20ไม่ยอมใช้ชื่อฮวาซื้อเซวียอีกเลย
31:23เปลี่ยนเป็นฮวาชี
31:25ดูดอกไม้กับเจ้า ดอกไม้ร่วงคนไม่ดู
31:30คนตายไม่อ่านคืนชีพ
31:35ถูกต้อง
31:51ข้ากับเจ้าไม่มีความแค้น ให้ใครทำเช่นนี้กับข้า
31:56ที่ทำกับเจ้าเช่นนี้ ก็เพราะจะเป็นหมากที่จะใช้ประโยชน์ได้ดีที่สุด
32:01เจ้าข้า ข้า
32:03เชียงรู้ให้ เล่นกับนักให้สนุกเธอ
32:07ข้าใจดี ทนเห็นภาพน่าวิทธนาไม่ได้
32:12ข้า ข้า
32:14ข้า ข้า เธอ
32:15หรือว่าเรารอสักครู่ดี บางทีพวกเขาอาจตามมาทัน
32:22พี่หลง
32:24อิ่งรู้อะ
32:26เมื่อครูพูดอยู่เลย พวกท่านก็ตามมาทันจริง ๆ
32:29มีบอสแสลหรือไม่
32:31อ่ะ หลง
32:33น่าจะพูดจริงๆ แล้วคงกลับมาทันแน่
32:36ข้าพูดอยู่
32:38ฝึกหน่วย
32:40ท่านจะบอกอะไร
32:41อ้ะครูพูดอยู่เลย พูดท่านก็ตามมาทันจริงๆ
32:44มีหมอแสวะหรือไม่
32:45ยังไม่พบร่องร้อยครูหนูรอง แต่ให้คนของเราตามหาแล้ว
32:50เจ้าเหลือน้อย ขาอยากคุยกับท่านเป็นการศู่นตัว
32:59มีอะไรก็พูดตรงๆเถอะ
33:01ตอนนี้เราไปข่อม่อเย ไม่ได้
33:03ขาจะพานามไปหอไร้ใจ
33:05เหตุได้กัน
33:05น่าจะฝามือหยกเย็น ตัวนางยังมีภิษย์อีกชนิด
33:10ที่หอร้ายใจมีคนผ่อนภิษได้
33:12เรื่องนี้ถ้าสอบถาม ถังอิงลั่วได้
33:15ภิษอะไร
33:17หัวใจบัวแดง
33:19บัวแดง
33:21ได้ยินว่าเป็นภิษร้ายในโลก
33:23คนที่โดนจะเจ็บถึงกระดูก
33:25เหมือนตายทั้งเป็นรักษาไม่ได้
33:27หลายวันมานี้ข้าถ่ายผิดและรักษานางตลอด
33:30ถ่ายผิด?
33:32อย่าให้นางรู้เรื่องนี้
33:35ท่านทำเพื่อนนาง
33:37นางไม่รู้ว่าตนโดนผิด
33:39ขอเจ้าเรือนน้อยปิดเป็นความลับ
33:41ห่อไร้ใจ
33:43ต้องมีคนช่วยเราได้
33:45ดังนั้น
33:47ข้าเข้าใจแล้ว
33:58คนเมืองห่วงสาไป
34:00ก็จะถึงห่อไร้ใจแล้ว
34:02ห่อไร้ใจ?
34:04นานขนาดนี้แล้ว
34:06ไม่รู้ว่าจิ้งปูเหยา
34:08กับไช่หูห่วเสียงเป็นไงบ้าง
34:10เอ๊ะ? ท่านเป็นอะไรอ่ะ?
34:12ไม่เป็นไร
34:14รีบไปถึงห่อไร้ใจก็พอ
34:20ตามมาเร็วขนาดนี้เลย
34:23พยุทรักษ์สีน้อยนั่นหรอ?
34:25พยุทรักษ์สีนอื่น
34:27เมืองห่วงสา ข้าข้างเกินอีกที
34:29ไป
34:46เยสเซิล!
34:48เยสเซิล!
34:50ไม่เป็นไร เจ้าเรือน้อย
34:53มีเรื่องที่ท่านต้องทำ
34:55ถึงจะช่วยพวกเราได้
35:20โอ้ย มันดีมาก
35:23ทางที่สุดของชีวิต
35:26โอ้ย มันดีมาก
35:29ทางที่สุดของชีวิต
35:32โอ้ย มันดีมาก
35:35ทางที่สุดของชีวิต
35:38โอ้ย มันดีมาก
35:41ทางที่สุดของชีวิต
35:44โอ้ย มันดีมาก
35:46ทางที่สุดของชีวิต
35:49โอ้ย มันดีมาก
35:52ทางที่สุดของชีวิต
35:55โอ้ย มันดีมาก
35:58ทางที่สุดของชีวิต
36:01โอ้ย มันดีมาก
36:04ทางที่สุดของชีวิต
36:07โอ้ย มันดีมาก
36:10ทางที่สุดของชีวิต
36:13โอ้ย มันดีมาก
36:16ทางที่สุดของชีวิต
36:19โอ้ย มันดีมาก
36:22ทางที่สุดของชีวิต
36:25โอ้ย มันดีมาก
36:28ทางที่สุดของชีวิต
36:31โอ้ย มันดีมาก
36:34ทางที่สุดของชีวิต
36:37โอ้ย มันดีมาก
36:40ทางที่สุดของชีวิต
36:43โอ้ย มันดีมาก
36:46ทางที่สุดของชีวิต
36:49โอ้ย มันดีมาก
36:52ทางที่สุดของชีวิต
36:55โอ้ย มันดีมาก
36:58ทางที่สุดของชีวิต
37:01โอ้ย มันดีมาก
37:04ทางที่สุดของชีวิต
37:07โอ้ย มันดีมาก
37:10ทางที่สุดของชีวิต
37:13โอ้ย มันดีมาก
37:16ทางที่สุดของชีวิต
37:19โอ้ย มันดีมาก
37:22ทางที่สุดของชีวิต
37:25โอ้ย มันดีมาก
37:28ทางที่สุดของชีวิต
37:31โอ้ย มันดีมาก
37:34ทางที่สุดของชีวิต

Recommended