- anteayer
ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 20 EP.20 วันที่ 12 สิงหาคม 2568
,ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 20 EP.20
,ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 20
,ผาแดงนางไอ่
,ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 20 EP.20
,ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 20
,ผาแดงนางไอ่
Categoría
🎥
CortometrajesTranscripción
00:00ไปกันกัน ไม่รู้ไหม
00:06รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกว่า
00:15ออกกันต่ำอีกกะตี ใจอ่อนตอน
00:23อ่ะปังคิด
00:30พากิน
00:47พนุกรี
00:50พี่ท่านกลับมาแล้วเหรอ
00:53ไม่พากิน
00:57ข้าไม่ได้จะกลับมา
01:01ข้า intersect
01:02กว่าคีจ
01:10ค้นข้ายปราคภไพlled leo
01:21คุณท่ากกันครับ
01:24ไม่เป็นไรเหรอ le Lit
01:26พุ่นยัง
01:28จะพาเบ้กับorc petals จะได้พักคล่อนกัน
01:30วันนี้เจอกันío แม่หันบอันรัก ho
01:32ครับ
01:33- awhile...
01:34ไม่ต้องหวงนะครับ เดี๋ยวคืนี้ผมดูแลร กูนแยก
01:42ได้ครับ
01:43ไป
01:51Pit кусิ weiss
01:52ฉันว่าเดี๋ยวฉันจะไปหาอะไร กินสักหน่อย
01:54แกอะไรป่ะ ไม่เป็นไร ยังไม่เห็ว
01:57ไป เห็ด ขอไปกันนะ
02:22นุมหละ
02:23นุมหละ
02:24นุมหละ
02:26นุมหละ พวกเป็นอย่างเป็นพวก
02:28ตอดภัยดีค่ะ
02:30พี่เป็นยังไงบ้าง
02:31เจ็ดตรงไหนไหม
02:33น้องราวว่าต้องขึ้นอย่างไหนด้ะ
02:39ไปหาพวก็แม่เข้ากัน
02:42นี่ค่ะ
02:53พวก
02:56สิ
02:59สิ
03:00สิ
03:03แล้ว
03:04เชิญ
03:06เจ้าอีกอีกท่าน
03:14ไอ้คำลูกแม่
03:16แม่นือกว่า สีบสดิพอหนาลูกแล้ว
03:20ไม่มีในใจร้ายล่าย มีลูกปลอดพ่าย
03:24ไม่ยองตายง่ายๆเหรอค่ะ
03:27อายรู้แล้วว่าทำไมอายต้องกลับมาที่น้องเหมือน
03:35เพราะไอ้เป็นเจ้าหญิงไอ้คำ
03:38ลูกสาวเจ้าเมืองเอกชะทีตา
03:47ไอ้เป็นต้นเห็น
03:49ที่ทำให้เมืองล่ม
03:56พอ
03:58แม่
04:00ทุกคนต้องมาลงตาย
04:03เพราะไอ้
04:16ไอ้สัญญานะคะ
04:17ไอ้จะต้องปล่อยดวงวิญญาณของทุกคนให้ได้
04:24พอได้ใจ
04:25ถึงคำสัญญาณจากโดกสาวของพอ
04:27ลูกได้เกิดซัดไม่แล้ว
04:29ลูกสิเรื่องสินทุกอย่างลูกกับเห็นใด
04:31แต่ลูกยังเสียงอัตรไล่
04:33มาเกิดชาวเมืองให้พลทุก
04:35ไม่ได้เกิดแก้จะตายอยู่ในวัตตาสงสาร
04:37พออดีใจ
04:39แต่ชาวเมืองอีก
04:51ไอ้ก็ต้องขอโทษนะคะ
04:53ถ้าวันนั้น
04:55ถ้าวันนั้น
04:57ไอ้เนฟได้อยากได้ก็รอบเกิดตัวนั้น
05:00พอกับแม้วของไม่ตาย
05:02ทุกคนก็ไม่ต้องมาเชิดสตากรัมแบบนี้
05:05วัตยังนาโรค
05:07ซีวิปน้องก็ต้องเป็นไปตามกำ
05:11อย่าเสียใจไปเลยลูก
05:13ยันหน่อย
05:15เอากังยังมีบุญ
05:17เป็นกับมาพอกันไหม
05:19เราเป็นอย่างดอกนองลา
05:21ให้ซิไปหูล่ะ
05:23เราก็หอมดอนตัวนั้นเป็นพยายามพังคี่แปลงกายมาก
05:25ข้างนึงเอื่อยหูนะ
05:27เดียวกับคัดข้ำนองลาไปแล้วล่ะ
05:29แม้นเบอร์ โกซิ้น
05:31แม้นพยายัค่ะ
05:33ถ้าพวกเขนอยหู
05:35คงก็จับกังหอมดอนตัวนั้น
05:37มาต้มสมแบบนี้ดอก
05:39debeพยายาม无عم
05:41หับความละ
05:57ในหน้าข้นี้ละ
05:59สาบเซงใช่มεืองเตราotomข้ามสาร
06:04ตอนนี้ ปกเอาปาร่างพรอบกับ ชะตาก่ำ อัญใหญ่หลวง
06:08เมื่อพัญญาพังขี้ขอ 옆قةของง่ำจิดใจ ของคู่ค่ามสิงแ Directory
06:12αποนดเว้าที่แพนมา
06:13พัญญาพังขี้นักขลาด และพัญญาพที่สิ advertised at the time
06:17보면ขอบ subt洲 king
06:20ตอนนี้เพื่อนกระเกิดเป็นโครdes
06:22ฉัน muitos気 내ง orbitก็ arsh advanced
06:26และก็เป็นทาง between
06:27กับเข้าจำไหน
06:38ใจไม่รู้นะครับ
06:40เพราะหวนผ่านข้างหน้ามันจะยากเย็นแค่หน่อย
06:42แต่อายจะไม่ยอมแพงอย่างไร
06:46ตัวอายเองคนเดียว
06:48กันคำไม่ได้
06:50รองมาช่วยกันนะคะ
06:53ได้สิลุก
06:55พวกเข้าเพราะยังไปลูกสู่พูดเดียวหรอก
07:05ไหน
07:07ได้ยินผมไหม
07:10กันละวิทย์นะ
07:13ลูกกลับไปก่อนเท่าลูก
07:15ลูกมาโดนแล้ว
07:17แต่พันสิบเป็นห่วง
07:21นะ
07:23ได้
07:32มันละวิทย์
07:34โทษ
07:35ไม่มีใครแล้วนะ
07:36ตัมอีกกติใจอ่อนตอน
07:38แก่ทายอาวอนบอสูง
07:40คือจังฮับเกิกบวง
07:42วิทย์
07:43ไม่เป็นไฟแล้วนะ
07:47เก็ดไหนเป็นไร
07:51บอกไปนี้
07:53คุณไม่ต้องกลัวนะ
07:56ผมจะอยู่ข้างคุณ
08:00หรือเคยเห็ดผิดไว้แต่สาดได้
08:04หากแปะลมแปะตาย
08:06ก็ยังห้างป่า
08:09หากันพอทุกสาด
08:13แต่ก็ขาดสุยกันทุกผม
08:16ได้แค่หาก ได้แค่ควร
08:19แต่ก็โจบด้วยกันจากล้า
08:23ถ้าเป็นคือสายแน่
08:26หรือว่ามันย้อนบุ้มกัน
08:35มันเหล็ด
08:39เฮ้ด คุณมาได้ไงหรอครับ
08:42คอยไม่เยียมลองหลา
08:45คุณไอราดาจ๊ะ
08:47อ๋อ คุณไอราดาปลอบไพยครับ
08:49ไอ้ก่อนมันเถ้าอยู่
08:51คุณเรา...
08:52เจ๋าล่ะ
08:55เป็นชั้งไหน
08:56ปอดไพยบอร์
08:59ไม่เป็นไรครับ
09:04ดีแล้วล่ะจ๊ะ
09:06คอยกลับก่อนด้วย
09:09เดี๋ยวก่อน
09:12เดี๋ยวผมไม่ส่ง
09:14อ่ะ...
09:15พ่อเป็นยังนบจาก
09:17คอยกลับเองได้
09:21ให้ผมไม่ส่งสันครับ
09:24ผมอยากรู้จักคุณมากคน
09:29ผมอยากไปเจอพ่อแม่คุณด้วย
09:31คุณด้วย
09:38เจ้า...
09:39เจ้าอยากสิบไปหาพ่อแม่คอยเฮ็ดอย่าง
09:42ไม่อยากไปบอกให้ท่านรับนึงว่า...
09:44ผมจะขอผมนึงสองทัน
09:50ได้ไหมครับ
10:00ไม่ค่อยว่า...
10:01ในความ...
10:03ไม่นินิน
10:07คุณรู้ไหมว่า...
10:09ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน
10:12คุณรู้สึกสดุดตา
10:15รู้สึกคุณเคยกับคุณมากๆ
10:18แต่ว่า...
10:19อยากจะรู้จัก...
10:21อยากจะเห็นหน้าคุณแพทั่ววันเลย
10:23อยากจะเห็นหน้าคุณแพทั่ววันเลย
10:33ผมรู้นะครับ...
10:34คุณเธอ...
10:35คุณเราอาจจะรู้จักกับได้มาก
10:39แต่จากที่ผมดีชายตาของคุณแล้ว
10:43ผมวันใจเลยนะครับ
10:44ก็ใจเราสองกันกันกัน
10:45ผมรักกันกัน...
10:51ผมรักคุณ
11:12ครับที่มีใจร้าย
11:16แต่ว่า...
11:20คอย...
11:22ไม่อยากให้เข้าต้องเสียใจจะไหลกว่านี้
11:28เหมือนพอดมือที่เข้าต้องจากกัน
11:32จากกัน?
11:35แล้ว...แล้วเราจะจากกันไปไหนแล้วไม่มีเรื่อง
11:37นี่...
11:44คือว่า...
11:46คุณหมวดค่ะ
11:50สักรู้นะครับ
11:56ครับผม
11:57มีเอกสารที่ต้องได้ให้ยากคุณไอร์ดาเซ็นเพิ่มค่ะ
12:00ได้ครับ เดี๋ยวฝากไว้ที่ผมกับกันเลย
12:02เดี๋ยวผมเอาไปให้นะครับ
12:03ขอบคุณมากค่ะ
12:07คุณหมวดคุณหมด
12:09โสตริศที่ปราชมารถ
12:21ขอบคุณหมด
12:24งาน
12:26นั่น
12:28เธอ תก็ต้อง
12:32膨ยังมัน
12:34ขอบใจเจ้ามากพากิน ที่ดูอะไรค่ะ
12:54ถ้าดูแลท่านมาตั้งเดียวเด็ก
12:56ข้ารอคอยวันนี้ท่านจะกลับมาทุกลมหายใจ
12:59ค่าต้องกลับมาอยู่แล้ว พากิน
13:05ตอนนี้ค่าคือพังคี คำสินก็เป็นแค่บ้างของค่ะ
13:11และต่อไปนี้ ค่าจะทำทุกอย่าง เพื่อให้คำกรองกับมาเป็นของค่าฉันเนื้อ
13:21แต่ถ้ายังมีควากน้ำที่สำคัญ คือเจ้าชายพาแดน
13:27ไม่ว่ามันจะเกิดเป็นใครก็ตั้ง ค่าก็จะไม่ยอมแพ้
13:39ชาตินี้ ไอรอดากก็จะต้องเป็นของค่า
13:43สอบไปได้แล้ว พากิน
13:53คำสิง
14:07คำสิง
14:09คำสิงเป็นใส่มาหลุก
14:13พอกันเมียเป็นหวม
14:15ผมไปอยู่ในธรรม
14:19ตายประดาษ
14:21ตรงนั้นไม่มีใครรบกวน
14:25เจ็บมองไหนบ้าลูก
14:27คำสิงเป็นยังบ้า
14:29ผมสบายดี
14:31พอกับแม่ไม่ต้องเป็นหัว
14:35ในอดิตชาติ
14:39ผมเคยเกิดเป็นพระยานาคจริงๆ
14:41อย่างที่ลงพอเรียมเคยบอก
14:45แต่ชาตินี้
14:47ผมได้เกิดมาเป็นคนแล้ว
14:49ผมจะไม่มีวันกลับไปเป็นพระยานาคอีกเด็ดกัน
14:53ครับ
15:00วันเมี่ยกiaoกลับไป
15:021 แล้ว
15:03เคยบอกมาumen
15:04ความสุข
15:07อิลต่อ
15:08Rama
15:08มันไม่ว่าว colouredเข้า
15:22แม่น่ะลูก เพราะว่าลูกสิเป็นนี้ยังกระตามสัย
15:27แต่นี่สิ่งเดียวที่พ่ออยากสิขอ
15:35อย่าเห็นบ้างอย่าลูก
15:40พ่อมาอยากเห็นคนตายในมูบาลนะครับ
15:43สิ่งนัดโดนหาที่ตายกันเห็น
15:46ทุกวันไปขโมยประราณ์ในวัน แล้วเอาไปขาย
15:50ที่พังกี้ต้องค้ามวัน
15:54มันก็สมโควรแล้ว
15:59ข้ามสิ่งนี้
16:11อาย ข้ามสิ่งนี้ ผมกันกุ้นเก่าเลย
16:15ว่ากำวนวน ตายแข็งๆ
16:18ข้ามเอาข้ามจ้า ก็เปลี่ยนไป
16:22เป็นคนข้าๆเลยอาย
16:24จะพึงคิดหลายด้วยบัวพัง ใจยังๆ
16:27ข้ามสิ่ง หวดเรียนมาตั้งแต่น้อย
16:30ทํามาที่ซ้ายคัดเขาจะใจให้เขาเป็นค้นดี
16:34บอกว่าเขาจะเป็นเอง
16:36เขาก็ต้องเป็นค้นดี อายเสื้อ
16:39แต่ทํามือหนึ่ง
16:42มีคนเนียดในลูกเขา ใกล้เป็นประยะนา
16:46บวงอัญญาณ อย่าลูกไปหลังค้า คนเนีกลาย
16:49ต้องเสียดจังเลยดี
16:50นี่
17:09ได้หลังจ้ะ
17:11หื้อ
17:14ผมบอกว่า คุณน่ะ ได้หลังจัง
17:18อะไรของคุณเนี่ย
17:20ผมพูดจริง ๆ
17:22ผมตั้งใจว่าต่อจากนี้
17:23ถ้าผมคิดหรือผมรู้สึกอะไร
17:25ผมก็จะบอกกับคุณตรง ๆ
17:27เพราะว่าในวันทั้งหน้าเเนี่ย
17:29เรายังต้องทำพรกิตสำคัญหร่วมกัน
17:33เราจ мелgic Xi'an ชาวเมืองอีก nichts ชนิตลา
17:36ให้เป็นอิ Listen to him
17:38ถึงตอนนั้น
17:39ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
17:41พวกมันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
17:45ผมจะอยู่กับคุณนะ
17:47คุณนี่พูดเป็นชุดเลยนะ ไม่ปล่อยฉันพูดเลย
17:53คุณจะพูดอะไรกับผม
17:57ฉันอยากจะบอกคุณว่า...
18:01ฉัน...
18:04อยากให้คุณช่วยพาไปหาลงเข้าเรียนไหนสิ
18:09ฉันอยากเจอท่านหน่อย อยากไปยัมทัน
18:11โอ้โห คุณ
18:13ผมว่าคุณจะพูดอะไรทั้งสึงสิ
18:17ไปเถอะ
18:23คุณต่างมาครับ
18:29ใช่ครับ คุณค่ะ
18:39ในสีสุด เจ้าก็กลับมา พยาบางที
18:53ผมต้องกลับมาอยู่แล้ว
18:55เอาความต้องการเดียวของผม
18:59คือการได้เกิดเป็นมนุษย์
19:01และได้ความคุณคقدอ
19:03ก็ครองคู่กับคนในผม safety
19:05ถึงเจ้าสีได้กลับมาเป็นคนแล้ว
19:08แต่ความหักำ vacay
19:11เจ้mäงอายคัมข้ายเสียใจ
19:12ถามคุณว่าเจาเป็นมนุษย์
19:14นั่งคุณได้ตั้งิธีทานจิต
19:16สีเพราะขอเกิดมาหักษาบ่าเจ้าย
19:20สาทธิ์กับเจ้า
19:34แล้วลงพ่อล่ะ
19:36ลงพ่อเองไม่ใช่หรอ
19:38ที่เป็นคนไปเปล่าประกาศ
19:40ให้เชาเมืองรับรู้ว่า
19:42กระห้อกด่อนพื้นกันลีบ้านกันลีเมือง
19:44จนสุดท้ายประยาสีเชิงๆ
19:46ก็ต้องให้ไหนพลานไปตามล่า
19:48เพื่อเอาตัวไปทำวิธีสะดอกครอบ
19:50ทายแล้วเป็นยังไง
19:52และห้อกด่อน
19:54ก็ต้องถูกยิงตาย
19:56กำมันได้ธิคิตไว้แล้ว
19:58โมมีภัยรวงรู้อาณาคตแดน
20:00ถ้าหู้อาณาคต
20:02ลวงพ่อก็คงสีพอทําน้ายไปจังสั้น
20:04ลวงพ่อก็ได้จับน้ามสามตา
20:06ตามวิชาห้น
20:08เจ้าก็คือกัน
20:10พระญ้าสุดโทนหน้าขลาด
20:12พระญ้าสุดโทนหน้าขลาด
20:14พอของเจ้าก็ได้เตือนไว้แล้ว
20:16ว่าเจ้าก็ลังมีขอ
20:18แต่เจ้าก็ยังแปลงกาย
20:20เป็นกังห้อกด้อนผินไปหาเจ้าหญิงไอคลำ
20:22บวงมีภัยหู้ว่าหน้าคตเหรอ
20:24เพราะพุทธเจ้าบึงหญิงบอกว่า
20:26มนุษมีกรรมเป็นของตัวเอง
20:28แต่ทางที่ Wasp
20:56ความโปรดแค่นในอดิตสถบ
20:58ละวาง
21:07หลุ่มพ่อ
21:09ผมพ่อจะให้ผมละวาง
21:12เพื่อให้เจ้าหยิงไปคำกับไปรักกับเจ้าชายพาแดง
21:15จะดัดเหรอ
21:18ผมไม่ยอม
21:26คุณค่ะ
21:32คุณค่ะ
21:43นั่นไม่ใช่ของความสิ่ง
21:51ผมใจมากนะ
21:53อย่ารู้ว่าคุณไม่เป็นอะไร
21:56อ่ะ
22:00เก่งขึ้นน่ะ
22:03ที่ไม่เปล่าแหละดาตายไปตัวหน้าต่างต่าง
22:06มันแหละดิตสชาติ
22:10แต่
22:12ไม่ว่าจะชาติไหม
22:14เจ้าก็ไม่ได้มีสิ่งนี้ตัวมากว่าหญิงควันนี้
22:20ขอแดง
22:22เรียบผมว่ากรวิทย์ดีกว่าครับ
22:24เรื่องมันผ่านมาเป็นพันปีแล้ว
22:27ผมไม่ยืดติตแต่ประดีน่ะ
22:32ถ้าผมจะบอกอะไรคุณให้นะ
22:34คุณแอรดาเขาไม่ได้เป็นของของใคร
22:37แล้วถ้ามีใครมาร่วงเกินเขา
22:39ผมไม่ยอมแน่
22:40ผมไม่ยอมแน่
22:42จะงั้นหรอ
22:44อย่ายโน้ม
22:46อย่ามีเรื่องกันเลย
22:48อัตมากขอเถอะ
22:58ทั้งนี้
23:00ด้วยเหตุแก่นของพ่อ
23:04แต่เราสองคนต้องได้เจอกันอีกแน่
23:05ไม่ได้เจอกันแน่
23:17ไม่เป็นแน่
23:35ที่จริงแล้ว
23:37คำสิงเป็นคนหนาสองศาสตร์
23:39บวดเรียนมาแต่ไหนน่อน
23:41เพื่อว่างวาเผ่หายทั้งมาขัดเกาขิดใจ
23:43แต่กระพบนวิบากกรรมเกา
23:45วิบากกรรมที่เกือจากความหัก
23:48แต่เรื่องมันผ่านมาเป็นพันกับปีแล้วนะครับ
23:50ถ้าเขายังไม่ปล่อยวาง
23:51คนที่น่าเป็นหวงที่สุดทุกทุกที่
24:07บุญหละดานะครับ
24:09แต่ถูกสิ่งทุกยางมันอยู่ที่ใจของเจ้า
24:13อื้ม
24:15โน้ไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลยค่ะ ตรงพ่อ
24:17ไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลยค่ะ นุมพ่อ
24:21tymมาที่นี่เพื่อปล่อยวิงรัยชาวถ์ anticipate แล้ว หนูจะต้องทำให้ได้ค่ะ
24:26พยายะสีข้า pues... smiling, ศาาแสด Señor. ทารยินฝักพ่อของเจ้า
24:31คุณก่อน
24:32ครับ ฬมพ่อ
24:33ฬมพ่อดี sustaining ก็กลับมา
24:36พี่พ่อครับ ฬมพ่ออยู่ที่นี่ให้หมอลักษา ถ้าเกิดอะไรสุบเชิญ เค casing kij Toronto
24:42รวงพ่อของอุตโตดี ว่านรวงพ่อมีเวลาอยู่กว่าโดน
24:48แล้วรวงพ่อก็มีเรื่องสำคัญที่ต้องเห็ด พ่ารวงพ่อกลับบัดถึง
25:02ไม่ค่อยเดินนะครับ รวงพ่อ อย่าบอกเป็นยาง ยังไหวอยู่
25:06รวงพ่อ เดี๋ยวผมซอยครับ ปกลubb
25:10คอยยางนึก ปกลงพ้อ
25:33จะเป็นเรื่องสำคัญต้องทำ
25:35พอจะบอกได้นะคะ
25:37เยอว่าหนูจะช่วยอะไรได้
25:39กล่าเรื่องทอนค้มศัพร์
25:40ให้ก็เช้าเมื่อเมืองเอกช่าสิτέตานั่น ล่ะ
25:42หลังที่ปran Laser พวกเจ้าไปหุ่เรื่องตั้งเนื้อแล้ว
25:46จากมีตายไป
25:47เค้าทิมิเวลา
25:48ครัวถึงสองเดือน Victoria
25:51สิหอัน
25:52วันนภพย์
25:53สิหหัวคำเดือน 11
25:55อืม...
25:56มือที่เมืองเอกแค่ที่ตา ล่มสลาย กับสิเวียนมาบันจม เห้ายังมีโอกาสสิถอนคำสาบได้
26:07แล้วครูคำสิงตอนนี้ ยังจะถอนคำสาบได้อยู่ไหมคะ
26:14คำสิงถับว่าไกลัง เป็นพั่งที่หน้าคลาด
26:20คำสิงกัสิหาทั่งทอนคำสาบได้ แต่ตอนนี้คำสิงถึกครบงำ ด้วยโดงจิตของพระยะพั่งคี้ไปแล้ว
26:28โดงจิตที่เต็มไปด้วย ควมห risking ควมพระยาบาท เท่าแบพะเขาควะอยู่ไว้ว่าง
26:35พระยะพั่งคี้ บ้ transmission อ่ะหังฝoubtedly ทัวเด hep eg ของสิบรุจิต ประโพสสิกัญรมะหุทศิกรรม Дляเช่าเมือง
26:41ฮะพ่อครับ เรายังมีความบางใช่ไหมครับ
26:45คотที่สาบก็คือสีตลา เมื่อพังคี่
26:50ด้วยพลังของข้า หน้าที่นี่สีตลา
26:53ข้าขอสาบแช่งพวกมันทุกกูทุกนั้น
26:57ที่ได้เป็นเนื้อพังคี่นะคะ
27:00ให้คล้องวินยาณอยู่ในเมืองนี้
27:03- เพื่อนกับที่ต้องเห็ดทุกวิธีทาง เพื่อให้คำสิงแปลงล่าง เป็นพังขี้นาคลาด เพื่อสิได้ไปอยู่เมื่องบาดานน้ำเพิญ
27:14- หวดมือนั้น คำสิงที่เป็นมนุษย์กับสิต้องตาย
27:20- ทาย...
27:23- แล้วการถอนคำสาม กับสิเกิดขึ้นว่าได้
27:33- นี่ไม่คิดเลยนะครับ ว่าสถานการณ์มันจะพลิกได้ขนาดนี้
27:47- คู่คำสิงทุกครอบงำจากพยายามบางที ทำให้การแก้คำสาบของเรา ยากขนไป
27:57- แต่...ฉันก็ยังเชื่อนะคะ ว่าคู่คำสิงเป็นคนดี
28:02- เพราะ เขาอยู่กับธรรมมาทั้งกระเด็ก
28:06- ฉันเชื่อว่าส่วนลึกในจิดใจเขา
28:10- ก็คงต้องการปลดปล่อยวิญญาณชาวเมือง ให้เป็นอิสลาพเหมือนกัน
28:16- ก็จริงครับ แต่ก็น่าเสียดายนะ ที่คู่คำสิงไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว
28:25- ถ้าอย่างนั้น เราก็ต้องหาทาง ช่วยให้คู่คำสิงกลับมาให้ได้ค่ะ
28:31- ครับ
28:37- พยาศีเชียงเชิต ถ้ารู้ว่าดวงวิญญาณของเจ้า ยังวนเวียนอยู่แถวนี้ เรามีเรื่องต้องคุยกัน
28:45- พยาศีเชียงเชิต ถ้ารู้ว่าดวงวิญญาณของเจ้า ยังวนเวียนอยู่แถวนี้ เรามีเรื่องต้องคุยกัน
28:59- ข้าพยาภังคีกลับมาแล้ว เจ้าไม่ต้องกลัวข้า ข้ามาดี
29:07- นึกไว้แล้ว วัธนออกมาพยาภังคี
29:13- เมื่อผ่านปีที่ผ่านมาเจ้าและเช้าเมืองเองชธิตา ยังของเป็นวิญญาณเฝ้๋้านองหาร
29:22- โดยเพราะพวกเจ้าต้องอยู่ชดใช้กรรมที่ทำกับพยาภังคีนักราษ
29:38พักด้อนตัวนั้นเป็นบุธของพระเยาสุโท้นักราษ
29:42แต่พวกเจ้าก็ใจดำ
29:45กระรอกตัวใน้ ๆ ไม่มีพิทศงอะไร
29:49พวกเจ้าก็ไล่ล่าอย่างโฮสเฮ้ม
29:52ยิงตัดเข้าคั่วโหดใจ
29:55เจือนกระรอกต้องตาย
29:58ไม่น่ำซ้ำ
30:00เจ้ายังให้หน่อยพานเอาเนื้อไปจากจ่ายให้เช αเมืองกิน
30:03มันก็สมควรแล้วที่พวกเจ้าจะต้องถูกล้งโทธ
30:12แต่พวกเส้ากาสดใสตุกวัน ruimคิดให้กับพระ หังคียางสลงหกับพิดแล้ว
30:16บนี้ ท่านจะเกิดงล่ะเป็นค่อนตามพัฒนาเขา todos
30:19โปทๆ ปลดะอย่างฤOGคน
30:21ให้เกิดไหมตามเกิดระเบิดตาม แล้วของเตลค้น las
30:24มันง่ายไป
30:28ข้าจะไม่เอาโหธฌมิ iş พวกเจ้า
30:34จนกว่า
30:36ฆ่า
30:38จะได้ไอคำ
30:40หรือไอรอดา
30:42กลับว่าเป็นคนรักของฆ่า
30:43ดังเดิม
30:47ย่าไปยุревงกับไอรอดา
30:49เจ้านั้นแหละที่ไม่มีเสียมายุ Learningiteit
30:51พรยาเศียเชินเชิน
30:53คำกองเป็นคู่รักของฆ่าก็
30:56ก่อนที่จะเกิดว่าเป็นไอคำ
30:59ฆ่าจะมีวันยกนางให้ Anton las
31:03ไอรอดาต้องเป็นของค่าเพียงพูดเดียวเท่านั้น
31:33สีffff
31:45สี่ Cauc
31:55ขอบ国
31:59ขอบความสุด lob
32:00ขอบความสุด cayut
32:02เมื่อว่าต้องมีคน ๆ หนึ่ง ที่ก็ต้องหาวิธีทวังคำศาบกันเท่า
32:04หากสิลุธคนคำศาบใด
32:06ต้อง
32:32ต้องกันเท่า
Recomendada
40:12
|
Próximamente
39:03
39:03
42:50
46:36
1:39:17
36:37
0:42
0:30