Đi đến trình phátĐi đến nội dung chínhĐi đến chân trang
  • Hôm kia
Valle salvaje Completo HD Capitulo 174 Online

Danh mục

😹
Vui nhộn
Phụ đề
00:00Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:30Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:00Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:29Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:59Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:01Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:03Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:05Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:07Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:09Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:11Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:13Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:15Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:17Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:19Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:49su infierno. Compréndelo Rafael, debo velar por el bienestar de mi esposa. Pasarán años hasta que
02:57volvamos a verlos. Espero que lo entiendas.
03:19Adelante. ¿Puedo pasar, tía? Por supuesto. Irene,
03:49tú siempre eres bienvenida aquí.
03:58Tan solo venía a desearle buenas noches y preguntarle cómo estaba.
04:05Una vez más nos ha sentado con nosotros a cenar y le ha echado de menos. Bueno, todos lo hemos hecho.
04:13Estoy bien, Irene. De verdad.
04:20Ese es el collar de mi madre.
04:30Así es.
04:32No sabe cuánto me alegra verlo entre sus manos. Se me revolvió el estómago al ver a doña Victoria lucirlo en el cuello en la cena con los condes.
04:43Por eso no debes preocuparte, no volver a tocarlo.
04:47Que lo llevara como suyo fue un insulto a la memoria de mi madre. Uno de tantos.
04:55Y hablando de afrentas, ¿sabe algo más sobre el enlace de mi padre? Se rumorea que se celebrará en unos dos meses.
05:02No, no. Nada sé. Como imaginarás, ahora soy la última persona a la que informarían de cualquier novedad.
05:09Cada segundo que pase me arrepiento más de haberme opuesto a que fuera usted quien se casará con mi padre.
05:14No, no, no. Irene no tiene importancia.
05:17Sí. Sí que la tiene.
05:20Me siento tan culpable de haber sido uno de los obstáculos que impidieron ese casamiento.
05:26No, no. Irene, tú no tienes ninguna culpa. Créeme. Si hay una culpable de todo lo que pasó, esa soy yo.
05:35No. No diga eso. Si yo la hubiera apoyado, ese enlace se hubiera celebrado pronto.
05:41Y usted no tendría que haber pasado por ese desagradable episodio con el canalla de don Toribio.
05:48Querida, de nada sirve lamentarse por lo que pudo ser y no fue.
05:58Ahora, lo único que me vale es que estemos reconciliadas y unidas como siempre.
06:06Eso no lo dudé ni un instante.
06:11Me...
06:14Aterroriza pensar en lo que se convertirá esta familia con Victoria como señora y dueña de esta casa y de este valle.
06:27Tía.
06:30Usted es para mí y para todos mis hermanos la mujer más importante de la comarca.
06:36y siempre lo seguirá siendo.
06:39Gracias.
06:45Pero estas son horas. ¿No podemos esperar hasta mañana para hablar?
06:53Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
07:23Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
07:53Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
08:23Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
08:53Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
09:23Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
09:27Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
09:29Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
10:01Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
10:03Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
10:05Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
10:07Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
10:09Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
10:11Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
10:41Em mostrárselas a usted, a doña Victoria o a quien le vengan ganas.
10:45Está bien, habrá que esperar.
10:49Pero si no puede confirmar su referencia, a lo mejor las tiene que demostrar con actos.
10:56Claro que sí, ya lo irá usted viendo. Maravilla se va a quedar con mis cualidades.
11:01Preferiría no esperar tanto. Así que me va a enseñar sus habilidades ahora mismo.
11:08¿Cómo dice?
11:09Sí, sí, de esos cacharros.
11:11Póngase a cocinar lo mismo que cocinó el otro día para don Hernando.
11:16Pero ahora, ahora, veo que lo ha entendido perfectamente.
11:21Vamos, que el tiempo es oro.
11:24A ver, esa carrereta de cordero.
11:26Padre, ¿qué es lo que te pasa?
11:56¿Quiere ir a verme?
11:57Sí, hijo. Pásatelo, Rue. Te supongo al tanto de los planes de tu hermano.
12:01Sí, ya los comenté ayer con Julio. Tiene pensado marchar a Francia para hacer unos negocios, ¿no?
12:07Sí, parece que lo tiene muy decidido. Y me inquieta. Porque su marcha afectará al funcionamiento de la finca y, por tanto, nuestros negocios.
12:14Bueno, trataré de hacerme cargo yo de todo.
12:18Te agradezco la predisposición, hijo, pero los dos sabemos que eso no es posible. Urgen encontrar a alguien cualificado y de confianza para que te ayude.
12:28Sí, ya, pero... ¿no resultará sencillo?
12:32No, sencillo no. Pero necesario, sí. En cuanto Julio marche, habrás de asumir sus responsabilidades. Y dejar a don Leonardo solo sería una temeridad.
12:41Sí, sí, sí, lo sé. Lo sé, padre. A pesar de sus esfuerzos, aún no está preparado para volar solo, lo sé.
12:45Y aunque lo estuviera, no podemos dejar tal responsabilidad en manos de un capataz con tan poca experiencia.
12:50Descuide, padre. Ya me pondré yo a buscar a alguien que reúna los requisitos necesarios.
12:55No te demores, hijo. Hemos de dejar solucionado esto antes de que Julio marche. El tiempo apremia.
13:01De hecho, he estado pensando en algo que tal vez nos ayude.
13:06Podríamos ofrecerle el puesto a Felipe, aunque sea de manera temporal.
13:09No me parece para nada mala idea, padre, pero me temo que llegue a usted tarde, porque ya he hablado con él.
13:13Y me ha asegurado que no desea trabajar en nuestras tierras.
13:16Bueno, ni siquiera sabe cuánto tiempo va a quedarse en el valle.
13:22Doña Adriana, ¿deseaba usted algo?
13:27No, venía a buscar un libro, pero no sabía que estaban reunidos, así que les dejo.
13:31No, no, no, no, no marche. Que desee y busque su libro tranquilamente.
13:39Respecto a Felipe, lamento oír que ya le ofreciste el puesto y que lo rechazo.
13:42Pero no pienso rendirme tan fácilmente.
13:45Voy a hablar personalmente con él y intentaré convencerle de que lo acepte.
13:49Ahora debo irme. Tengo un compromiso que atender. Te iré informando.
13:53Vágalo, padre.
14:03Rafael.
14:04John.
14:05No, no, no, no, no, no, no, no.
14:35Buenos días, Luisa. Te veo muy atareada.
14:40Sí, así es. Para que vea que no tengo tiempo ni de respirar.
14:45Por cierto, su desayuno está servido en el comedor.
14:49Te lo agradezco, pero he pasado muy mal la noche y tengo el estómago cerrado a calicanto.
14:53No me apetece nada.
14:54Ay, cuánto lo lamento.
14:56Si quiere, le puedo servir una tisana que le siente el cuerpo.
14:58No creo que sirva de nada. No es un problema de estómago, sino de ánimo.
15:04Ah.
15:06Luisa, ¿puedo hablar contigo un momento?
15:11Claro.
15:12¿En qué puedo ayudarle?
15:14Primero de todo, me gustaría disculparme.
15:16Y me gustaría que te quede claro que ayer en ningún momento quise faltarte el respeto.
15:23Descuide.
15:24También está ya todo olvidado.
15:26No sabes cuánto te lo agradezco.
15:30Todo lo que está pasando en la casa me tiene revuelta.
15:34Y por eso reaccioné tan mal.
15:35Ver a Pedrito tan afectado por la decisión de su hermana de marcharse a otro país
15:42me parte el alma.
15:44Y entiendo que a ti también.
15:47Una es que no tiene nada que decir sobre tales asuntos.
15:50Ya.
15:52Yo es que tengo debilidad por el sufrimiento de los niños.
15:57Y no soporto ver así a Pedrito.
15:59Créame que Servidora le quiere con toda su fuerza.
16:03Pero ¿sabe quién le quiere más que usted y yo juntas?
16:10Doña Adriana.
16:13Nunca lo he dudado.
16:14Por eso me extraña aún más.
16:17Tú que la conoces mejor que yo, Luisa.
16:20Adriana es siempre así.
16:22¿Así cómo?
16:24Así de inflexible.
16:26Desde que he llegado solo la he visto discutir con unos y con otros.
16:29Conmigo la que más.
16:30Señorita Úrsula, con todo mi respeto.
16:33¿Me permite que le hable a la Clara?
16:36No me espero otra cosa de ti, Luisa.
16:38Si ha venido a buscar una liada contra doña Adriana, ha venido a tocar la puerta equivocada.
16:44No voy a tolerar que hable así de mi amiga.
16:46De alguien que, para mí, es la mejor persona que vive en el valle.
16:50Claro.
16:51Yo en ningún momento he pretendido criticarla.
16:53Claro.
16:54¿Cómo iba a hacer usted tal cosa?
16:56No.
16:59Te dejo con tus labores.
17:00¿Me hacia allá?
17:01No, no se...
17:01Te dejo con tus labores.
17:03Gracias.
17:03Me hace el Back to the Holocaust.
17:05Te dejo con tus labores.
17:06Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
17:36Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
18:06Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
18:36Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:06Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:08Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:10Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:12Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:14Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:16Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:18Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:20Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:22Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:24Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:26Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:56Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
19:58No veo motivos para tales nervios.
20:00Una es una artista y requiere cocinar con calma.
20:04Que tenerla ahí encima de su chepa...
20:06¿Usted se cree que el gran Cervantes cocinaba con una mujer encima de la espalda,
20:11midiendo cada movimiento que hacía?
20:13Vamos a ver, Eva.
20:14¿No va a comparar usted el Quijote con su guiso?
20:17Claro que no.
20:19Pruebe usted a comerse ese libraco.
20:22Una es muy metódica y muy organizada.
20:24Pero es que, claro, si me pongo nerviosa, no di pie con bola.
20:26Bueno, total, que al final la culpa ha sido mía, ¿no?
20:30Usted lo ha dicho.
20:31Pero vamos, que tampoco es tan grave a esto.
20:35He echado un poquito de sal y arreglado.
20:38Bueno, ya está.
20:39Ya he perdido suficientemente el tiempo con usted.
20:42Recoja esta cocina ahora mismo.
20:44No quiero volver a verla nunca más así.
20:46¿No?
20:56Siempre tienes que vigilar y tener en cuenta que tu contrincante no sepa qué apuesta vas a hacer.
21:04Tienes que engañarles, mentirles.
21:06Pero mentir está mal.
21:08Tanto en el amor como en el juego está permitido.
21:11Sí, te puede sacar de muchos apuros.
21:14En el amor, dice.
21:17Eso será otra lección.
21:19Ahora centrémonos en los naipes.
21:20¿Tienes apuestas?
21:25Seis.
21:26Seis.
21:30Nueve.
21:32Tres.
21:33Dos.
21:35¿Cómo es tan bueno?
21:36Ah, práctica.
21:38Me lo paso muy bien jugando este juego.
21:40Hacía mucho que no me divertía tanto.
21:43Debes echar de menos, ¿no?
21:44La vida en la corte.
21:46No creo.
21:46Mira, a quien sí echa de menos es a mi padre.
21:50Muy antes de que llegáramos al valle.
21:53Lo lamento.
21:54Aunque tú todavía no lo entiendas, desdichas como estas fortalecen a los hombres.
22:02¿Y usted?
22:03¿Echa de menos la vida en la corte?
22:06La verdad es que no.
22:07No, no, no.
22:07Está bien.
22:08Estar lejos del ajetreo diario de la corte.
22:12¿Entonces se sienta que como en casa?
22:14Sí.
22:15Pues yo creía que no.
22:16¿Y cómo has llegado a esa conclusión?
22:20La peluca.
22:21Si se sintiera como en casa, ya se la habría quitado.
22:24Porque desde que llegó, no se la ha quitado en ningún momento, ¿no?
22:28Y parece un poco incómoda.
22:34Tienes razón.
22:36Tienes razón.
22:37Sí, sí.
22:38Esta es mi casa.
22:38No tiene ningún sentido que la lleve puesta así.
22:42Es verdad.
22:43Y te haré caso porque es muy incómoda, pero muy incómoda.
22:49¿Qué están haciendo?
22:55Como bien ve, jugando a los negros.
22:58Apuestas.
23:00Don Hernando me está enseñando a jugar al faro.
23:03Seis.
23:03Aunque ya me ha ganado unas cuantas galletas.
23:08¿Se puede saber de dónde has sacado las galletas?
23:11¿No se las habrás vuelto a coger a escondidas a Luisa?
23:13No, las he cogido yo para apostar.
23:16Pero sea quien sea el culpable, Pedrito, ya sabes que no debes comer entre horas.
23:21Y tampoco deberías estar aprendiendo a jugar a juegos de apuestas.
23:24Eres demasiado joven.
23:25Si quiere llegar a ser un buen jugador, tiene que practicar.
23:28¿Y quién ha dicho que quiera aprender a ser un buen jugador?
23:33No se altere, señorita.
23:35Su padre era prestamista.
23:36Seguro que en algún momento habría jugado a las cartas también.
23:40Bárbara, déjame jugar, por favor.
23:43Que a mí me gusta mucho este juego y yo soy mayor para elegir a lo que jugar.
23:47Tienes razón, Pedrito.
23:48Sí, sí.
23:49Aquí juegan los hombres.
23:51Ya que está aquí, ¿podría traernos algo de beber para mojar las galletas?
23:56Los dos.
23:58Pérdimos.
23:59Los dos, pérdida.
24:01¿Apuestas?
24:07¿Eh?
24:08¿Qué estás?
24:09¿Mirando una carta?
24:11No.
24:12No.
24:13¿Acaso usted me ha visto hacer algo?
24:15Al final vas a ser tú el que me vas a enseñar.
24:22Créanme que lamento hacerles perder el tiempo, pero don Rafael ya me ofreció ponerme al frente de la finca.
24:29Sí, sí, estamos al tanto.
24:31¿Y saben también cuál fue mi respuesta?
24:34Somos conscientes de que la rechazo.
24:37Entonces, disculpen, pero no entiendo el sentido de esta reunión.
24:42Nos gustaría pedirle que lo reconsidere.
24:46Que estamos dispuestos a ofrecerle un sueldo más que generoso por sus servicios.
24:52Les estoy muy agradecido por la confianza que me muestran.
24:56Una confianza que se ha ganado sobradamente.
24:59Y me resultaría un placer.
25:01Ya que todavía me emociono cuando veo las tierras que...
25:04Es que tanto esfuerzo nos costó levantar a Fausto y a mí.
25:13¿Pero?
25:15Pero, desgraciadamente, mi espalda ya no está para tanto esfuerzo.
25:20Don José Luis, aún así no debería preocuparle ni negativa.
25:27Por lo que he podido comprobar, sus hijos están haciendo un gran trabajo.
25:31De eso no me cabe ninguna duda.
25:34¿Y entonces por qué la insistencia?
25:37Mi hijo Julio ha decidido marchar una temporada a Francia a hacer negocios.
25:42De ahí la necesidad de que mi hermano Rafael pueda contar con alguien con la experiencia y la pericia suficientes para ser su mano derecha.
25:48Comprendo.
25:51Y aún así, sabiendo esto, sigue rusa.
25:56Es un honor, pero no estaría a la altura.
26:00José Luis, te estaba buscando.
26:02Disculpa, no sabía que estabais reunidos.
26:04Descuida, querida, ya estábamos terminando.
26:06Además, me temo que no tiene mucho sentido seguir insistiendo.
26:10Así es, lo lamento.
26:12Más lamento yo no haber sabido persuadirle mejor.
26:14Me hago cargo de lo mucho que deben estar acusando en la finca.
26:18La desgraciada pérdida de Gaspar.
26:22Es casi un imposible encontrar a alguien que conozca tan bien estas tierras como el joven difunto.
26:27Doña Victoria, no había tenido la oportunidad de darle el pésame.
26:34Permítame el momento para expresarle cuánto lo siento.
26:38Perder un hijo es lo peor que le puede pasar a una madre.
26:41Gracias, Felipe.
26:46Celebro que al menos la vida le haya dado un regalo para compensar tanto dolor.
26:51Les felicito por su futuro enlace.
26:54Se lo agradezco, Felipe.
26:57Por cierto, es cierto esto que he oído que la sobrina de Fausto vive en el valle.
27:03Así es.
27:04Su nombre es Luisa y sirve en la casa pequeña.
27:07Pues tendré que ir a visitarla.
27:08En fin, no les entretengo más.
27:12La acompaño.
27:23Es una lástima que no haya aceptado nuestra oferta.
27:26En fin, ¿para qué me buscabas?
27:28Para recordarte que voy a necesitar el dinero del que hablamos para los preparativos de la boda.
27:34Cuidado, no lo había olvidado.
27:36Pero se nos echa el tiempo encima y no me gustaría ir con prisas.
27:39Tenemos tiempo de sobra.
27:41No te preocupes.
27:42No te preocupes.
28:12Bernardo, ¿de dónde viene?
28:18Vengo a entregar el correo de la casa pequeña.
28:21Precisamente iba yo a la casa grande.
28:24Me ha ahorrado el viaje.
28:25¿Hay alguna misiva para mí?
28:28Me temo que no, don Hernando.
28:30Perfecto.
28:31Así me dejan tranquilo.
28:33Precisamente quería encontrarme con usted.
28:34Según tengo entendido, es usted el hombre que ha instruido a mi hijo.
28:40Así es.
28:40No lo han informado mal.
28:42Pues me gustaría que aceptara estas monedas por las molestias que seguramente mi hijo le ha ocasionado.
28:47Gracias, pero no debería aceptarlas.
28:50Pues yo creo que sí.
28:51Sé lo rebelde e indisciplinado que es mi hijo.
28:56Seguro que él le ha hecho la vida imposible.
28:58Se equivoca.
28:59No ha sido ninguna molestia enseñar a un joven como don Leonardo.
29:02Todo lo contrario.
29:04¿Me sorprende escucharlo?
29:05Pues no debería.
29:07Le aseguro que ha sido un auténtico privilegio.
29:09Y que estoy muy orgulloso de él.
29:10Estoy convencido que mi hijo le ha engañado.
29:14No le ha mostrado su verdadero rostro.
29:17Don Hernando, si me disculpa el atrevimiento.
29:21Creo que más bien es usted el que no conoce tan bien a su hijo como piensa.
29:25Hace bien en pedirme disculpas por su osadía.
29:28Otra es que se las acepté.
29:30Lo siento, no pretendía ser grosero.
29:32Pero le invito a que hable con alguno de los jornaleros que están a cargo de su hijo.
29:36Ya verá como no encuentra a nadie que le hable mal de él.
29:39Todo lo contrario, solo escuchará maravillas.
29:42Me cuesta creerlo.
29:44Pues así podrá comprobarlo.
29:46Y eso que no se lo han puesto fácil desde el principio.
29:48Que el chismorreo es el entretenimiento preferido en esta finca.
29:53Aún así, su hijo ha conseguido ganarse el respeto de todos ellos.
29:59Bueno, supongo que tengo que creerle.
30:01Pero eso no quita para que insista en que acepte estas monedas.
30:04Y yo le insisto en que no es necesario.
30:05Si lo que quiere es que le agradezca haberle enseñado a mi hijo cosas que no le servirán para nada,
30:12no pienso hacerlo.
30:13Este es el único pago que recibirá a cambio de sus servicios.
30:21Haga el favor de aceptarlo.
30:22No estoy acostumbrado a estos desprecios.
30:27En ese caso le reitero mis disculpas.
30:29Y le quedo agradecido.
30:32Don Hernando de Guzmán.
30:40Exactamente.
30:41Desde que se mudó, campa a sus anchas por la casa pequeña.
30:45Es complicado tener un momento de intimidad, no más allá de mi alcoba.
30:49Pues por ahora no te queda otra.
30:52No me lo recuerdes.
30:55Vaya cruz me ha caído con él.
30:56No niego que sea un hombre un tanto excéntrico.
31:01Esa es la palabra que todos usáis para excusar sus malos modales y le reís las gracias.
31:06Lo que tiene es un carácter sencillamente insoportable y punto en boca.
31:11Baja el tono, te lo ruego.
31:12El marqués podría oírte.
31:14Esta es mi casa.
31:16Debería poder decir lo que me venga en gana.
31:18Templa, querida amiga.
31:21Entiendo que la personalidad del marqués te ponga algo nerviosa, pero me sorprende tanta inquina.
31:29Dime la verdad.
31:30¿Qué es lo que te ha enfadado de esta manera?
31:33Como muestra un botón.
31:36Hoy mismo me ha desautorizado delante a Pedrito.
31:39Mientras le he sorprendido enseñándole un juego de apuestas poco apropiado para un niño.
31:44Es cierto que Pedrito es joven para ese tipo de juegos, pero perdóname que te diga, no me parece tan grave.
31:52No se trata solo del juego, Irene, sino de las ideas que el marqués le está inculcando a mi hermano.
31:57Como si Pedrito no tuviera ya suficientes disgustos.
32:00Ahora tiene que venir don Hernando a meterle ideas raras en la cabeza.
32:05¿Y qué ideas tan raras son esas?
32:07Por ejemplo, que los hombres son más que las mujeres.
32:10Ya echaba de menos los principios que te enseñó tu maestro.
32:16Solo era mucho más sabio y justo que ese dichoso marqués.
32:20Últimamente me ha demostrado que no es más que un mameluco.
32:24Ojalá se vaya de una vez.
32:26Contén esa lengua.
32:28No puedes faltarle al respeto a un hombre que podría mandarte a azotar o detenerte, por menos que eso.
32:33Y con tan solo chascar un dedo.
32:36¡Mira!
32:37¡Mira cómo tiemblo!
32:38Pues deberías.
32:39Querida amiga, aquel que debería cambiar es él.
32:42Y tornarnos la vida más agradable.
32:45Pudo mucho que haga el esfuerzo.
32:47Es un marqués.
32:49Pues que se desmarquese.
32:51Ese no es mi problema.
32:57¡Maldita esa su estampa!
32:58Eva, deja de mal decir a esa pobre mujer.
33:00Pobre mujer, dices.
33:03Después de lo que me ha hecho pasar, poniéndome a prueba, obligándome a cocinar paella.
33:07¿Pero quién se habrá querido que es?
33:09Pues para empezar la gobernante de esta casa.
33:11Eso no es excusa.
33:12Que se quede superior a mí.
33:14¡A mí!
33:14¡A mí que he cocinado parrilles!
33:16Eva, una cosa es que mientas.
33:18Yo te que te creas tus propias mentiras.
33:19Es que no solo ha sido humillante.
33:21Es que me ha hecho perder un tiempo precioso toda la mañana preparando este plato.
33:24Mujer, quédate con lo bueno.
33:26¿El qué?
33:26Que lo mismo le siente mal y se pasa una tarde de perros.
33:29Yo me refería a que has pasado la prueba.
33:31Así que no tendrás que volver a preocuparte por ella.
33:34Permíteme que lo dude.
33:35Algo me dice que la voy a tener pegada a mí buscando el más mínimo defecto para echarme la cara.
33:40Pero, ¿pero qué he hecho yo para generar semejante desconfianza en esa mujer que he hecho?
33:46De verdad que no lo sabes.
33:47Es que, es que se da unos aires.
33:50Pero unos aires que se da...
33:51Yo no puedo.
33:52Yo no puedo con la gente así.
33:54Te lo digo de verdad.
33:55Puedes creerlo.
33:56Lo que no puedo creer es que no te estés escuchando, Eva.
33:59Haz el favor de calmarte y dar las gracias porque aún sigas en el puesto después de todo lo que has mentido.
34:05Eso.
34:05Tú defiende a esa bruja que tengo el enemigo en casa.
34:09Te advierto que cualquier día se me acaba la paciencia y le sueldo te frescas que me quedo tan ancha.
34:15Si vas a hacerlo, hazlo ya.
34:17Hazlo ya.
34:18Hazlo.
34:18Hazlo.
34:19Y así nos echando una vez por todas y nos ahorramos esta tortura.
34:23Yo ya no puedo más, Eva.
34:24Señor Isabel, qué alegría.
34:27Llega usted justo a tiempo de ver que he dejado la cocina como los chorros del oro.
34:31Eso espero.
34:31Pero yo venía a anunciarles que tienen visita.
34:35Muchacho.
34:37Muchacho.
34:37Muchacho.
34:37¿Cómo me alegro de verle, padre?
34:53Y a usted, Eva.
34:54Vaya cocina.
35:00¿No?
35:02Sí.
35:02Sí.
35:03Y a usted, Eva.
35:16Lo que pasa.
35:21Matilde, ¿qué estás haciendo?
35:42Hay una calesa esperándome abajo para llevarme al pueblo
35:45Iré al pueblo y allí dormiré para mañana marchar hacia casa de mi hermana
35:49No, Matilde, Matilde, por favor, no te vayas
35:51Ahora no, estamos tan cerca
35:54¿Tan cerca de qué?
35:57Es que parece que ni tu madre ni tú os dais cuenta de con quién os estáis midiendo
36:01No, te equivocas, sé perfectamente qué clase de hombre es el duque
36:04Pues entonces no lo entiendo
36:06No entiendo cómo podéis ser tan ingenuos de pensar que tenéis alguna posibilidad de éxito
36:10¿Acaso crees que no lo lograremos?
36:12Os estáis engañando a vosotros mismos, Atanasio
36:14Por más que lo intentéis, no conseguiréis hacerle ni cosquillas al duque
36:19Matilde, haga el favor de ir deshaciendo ese equipaje
36:22Y no tema por mi hijo, va a dejar al margen mi venganza
36:25Raimundo, a los tres sabemos que eso no es verdad
36:27Atanasio no le va a dejar enfrentarse a don José Luis usted sola
36:31Y llegará hasta donde el duque le deje llegar
36:35Antes de descubrirle y aplastarle
36:38Veo que estás convencida de que esa es el único desenlace posible
36:42Lo es, Atanasio
36:45Matilde, por favor, concédeme un poco más de tiempo
36:50El necesario para demostrarte que te equivocas
36:53Lo siento, pero ya te he concedido suficiente tiempo
36:55No, quédate
36:56Quédate, por favor
36:58No me abandones
37:00Atanasio, no te das cuenta
37:01Atanasio, no puedo ser testigo de tu final
37:04En el mejor de los casos
37:08Si el duque se apiada de ti por ser su hermano
37:12Te convertiré en un juguete roto
37:15Igual que lo fue Gaspar
37:16Y no estoy dispuesta a pasar por ahí otra vez
37:21Hijo, no puedes dejarla marchar
37:26Vamos, no pierdas más tiempo
37:28Matilde
37:32Matilde, aguarda
37:34Matilde, por favor
37:35Espente un momento
37:36Por favor, concédeme solo un segundo
37:39No te pido más
37:39¿Para qué?
37:40Atanasio ya nos lo hemos dicho todos
37:42¿De verdad crees que lo mejor es separarnos?
37:44Necesito verlo en tu mirada
37:45He perdido toda esperanza
37:49De que desistas de esta locura de venganza
37:51Y no pienso quedarme aquí para ver como el hombre al que amo
37:54Se condena a sí mismo a una vida desdichada
37:56¿Y prefieres alejarte de mí para siempre?
37:58Ya te lo he dicho, Atanasio
38:01Así por lo menos no os veré padecer ni a ti ni a tu madre la ira del duque
38:05Matilde, ¿sabes lo importante que es para mí esta venganza?
38:21¿Pero si es necesario?
38:24¿Pero si es necesario qué?
38:28Yo estoy dispuesto a todo, Kurti
38:31Incluso a renunciar
38:34Tú vengas
38:35Yo todo el día esperando el momento para que hablemos
38:53Yo también lo estaba guardando
38:56¿Estás segura de que podemos confiar en Felipe?
39:02De que tal y como te ha dicho
39:03Se decantará por nosotros
39:05Y no se dejará comprar por Victoria
39:07No sé
39:09Parecía convencido, ¿no?
39:12Tiene tantos motivos como nosotros para odiarla
39:15Entonces, ¿a qué esperamos?
39:17¿Por qué no lo contamos todo y que se entere todo el mundo de una vez?
39:24Créeme, Bernardo, que me encantaría hacerlo
39:26Pero no debemos
39:28Hay...
39:31Hay algo mucho más poderoso que el odio que me provoca Victoria
39:36¿El qué?
39:40Pues...
39:41Temo el daño que haría mi sobrino si se enteran de la verdad sobre su padre
39:47Si Felipe lo cuenta todo
39:49Condenaría a mi familia
39:51Más temo yo
39:54Por nosotros mismos
39:55Debemos ser rápido
39:56Y actuar sin piedad
39:58Victoria es veneno
40:01Y a una serpiente no la puedes dejar con vida
40:03Lo sé
40:04Lo sé
40:06Pero también sé que mi hermana no me perdonaría
40:11Si mis sobrinos salen heridos de todo esto
40:13Aunque con ello estuviese llevándome por delante a su asesina
40:19No me lo perdonaría, Bernardo
40:22Con la ayuda de Felipe
40:25Tenemos que destruir a Victoria
40:28Pero solo a Victoria
40:30Sin hacer daño a nadie más
40:32Mis sobrinos no pueden enterarse de todo esto
40:36Está bien
40:38No te insistiré más entonces
40:42Te lo agradezco
40:45¿Has pensado ya cómo conseguiremos el dinero que nos falta?
40:52
40:53¿Estás segura?
41:20
41:23Véndelo
41:26Véndelo cuanto antes y acabemos con todo esto de una vez por todas
41:33Bueno es que
41:54Ese tipo de decisiones son muy particulares
41:57Úrsula
41:57Nunca llueve a gusto de todos
41:58Lo sé
41:59Pero si viera cómo está sufriendo Pedrito con la decisión de su hermana de marcharse a Francia
42:03Entiendo que al niño le cuesta hacerse la idea
42:07¿Cómo no iba a hacerlo?
42:12A ver que yo entiendo que mi prima se lo quiera llevar
42:14Pero creo que tendría que tener en cuenta sus sentimientos
42:16Y no es solo Pedrito quien me preocupa
42:23También me preocupa usted
42:26Yo
42:28Imagino que va a echar en falta a su hermano
42:34Bueno en ese caso no se equivoca
42:37Le voy a echar en falta pero en todos los sentidos
42:40También me imagino que va a encargarse usted de sus labores en la finca
42:47Y no me va a resultar nada sencillo Úrsula
42:51Nada sencillo
42:51Mi mayor temor es no estar a la altura
42:54El trabajo en el despacho, las continuas negociaciones con los comerciantes
43:00No...
43:02Me fatiga mucho más que trabajar las tierras
43:04Está claro que se subestima
43:08Usted es capaz de hacer todo lo que se proponga
43:11Y estoy convencida de que lo hará muy bien
43:14Agradezco su consideración
43:18No necesito que me lo agradezca
43:21Una vez le dije que estaría a su lado cuando me necesite
43:26Y este es un buen momento
43:29Úrsula, creo que debería volver a casa
43:40Ya es tarde para usted
43:41Pero antes quiero hacer una cosa
43:45¡Gracias!
43:46¡Gracias!
43:47¡Gracias!
43:48¡Gracias!
43:49¡Gracias!
43:50¡Gracias!
43:51¡Gracias!
43:52¡Gracias!
43:53¡Gracias!
43:54¡Gracias!
43:55¡Gracias!
43:56¡Gracias!
43:57¡Gracias!
43:58¡Gracias!
43:59¡Gracias!
44:00¡Gracias!
44:01¡Gracias!
44:02¡Gracias!
44:03¡Gracias!
44:04¡Gracias!
44:05¡Gracias!
44:06¡Gracias!
44:07¡Gracias!
44:08¡Gracias!
44:09¡Gracias!
44:10¡Gracias!
44:11¡Gracias!
44:12¡Gracias!
44:13¡Gracias!
44:15¡Gracias!
44:16¡Gracias!
44:17¡Dumínalo!
44:18Pero respétame a mí
44:19y a mi decisión
44:20de no formar parte de ello
44:21Martín, ¿me estás haciendo elegir?
44:23Me gustaría que partiésemos
44:24al sur de Francia
44:25cuanto antes
44:26Pero, Adriana
44:27¿Te parece mal?
44:28Necesito saber
44:29los motivos
44:30de tantas prisas
44:31Él aspira convertirse
44:32en mayordomo algún día
44:34es su mayor ilusión
44:36y aprender de alguien
44:37de su talla, pues
44:38sería un privilegio
44:39¡Necesitamos hacer frente
44:40a los gastos de la boda!
44:41Lo comprendo perfectamente, señora
44:43pero comprendo usted también
44:44que se trata
44:45de una cantidad importante
44:46Duque, hay dinero de un duque y a un duque no se le hace esperar.
44:51Buenos días.
44:52¿Y usted quién es?
44:54Imagino que no tiene los reales que le reclama Felipe.
44:59Nunca será suficiente porque él seguirá pidiéndole más y más
45:06hasta que usted termine completamente expuesta.
45:10¿Don Hernando también le habló usted mal de Leonardo?
45:12A quien le quiera escuchar. A todo el mundo.
45:14He venido a hablar con usted y me gustaría que me atendiera como es debido.
45:17He tomado una decisión y la llevaré adelante.
45:19¿Le guste o no?
45:20Sigo aquí y voy a estarlo hasta que veamos al duque cagar su propia fosa y caerse en ella para no levantarse jamás.
45:26No sé quién asumió en su niñez la responsabilidad de su educación, pero le aseguro que fracasó estrépito.
45:32No se le ocurra faltar el respeto a mi padre.
45:34Quítese de mi vista, duro.
45:35Era cien veces mejor hombre que usted.
45:37Ha llegado al límite de mi paciencia.
45:39Lo siento, necesitaré más, mucho más.
45:42Pero Felipe, ¿qué está diciendo?
45:44Ahí exactamente lo que habíamos acordado.
45:46Si quiere que se haga justicia, va a tener que hacer un esfuerzo aún considerable.
45:51Por eso le adelanto que no podrá igualar la oferta de doña Victoria.
45:54Está a punto de cometer el mayor error de su miserable vida.
45:57Echaba de menos sus amenazas.
45:59Debería pensar en lo que más le conviene.
46:01Sé el riesgo que corro y estoy dispuesto a asumirlo.
46:04¡Madre!
46:05¡Madre!
46:06¡Madre!
46:06¡Raymundo!
46:07¡Madre!
46:08¡Raymundo!
46:08¡Dígame algo, por favor!
46:10No, no, no, no, no.
46:12Lo suplico, madre, no me haga esto, no me haga esto.
46:18¿Cuánto tiempo has tardado en amarla?
46:20¿Cuánto tiempo has tardado en besarla, Rafael?
46:22¿Cuál?
46:23¿Cuál?
46:24Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn

Được khuyến cáo