- Hôm kia
Valle salvaje Completo HD Capitulo 172 Online
Danh mục
😹
Vui nhộnPhụ đề
00:00Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:30Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:00Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:04Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:06Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:08Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:10Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:39Yo solo quiero que estés bien, Adriana. Quiero que seas feliz.
01:47¿Es Susi?
01:55Vámonos. Marchémonos, Julio. Marchémonos lejos de Valle San Mariano.
02:03Asegúrate que nadie entre en el salón.
02:16Bueno, cuando lo vi en la campa ya lo reconocí, ya lo lejos.
02:19¿Y eso qué hace que no nos vemos? ¿Cuántos años hace, Felipe?
02:23Tantos que ni me acuerdo. Yo diría que más de 15.
02:27Sí, año arriba, año abajo. ¿Cómo pasa el tiempo, eh?
02:30Era solo un mocoso que corría detrás de Fausto pidiendo que le diera faena en la finca.
02:35Qué tiempos aquellos. Y no sabe lo que echo de menos a Fausto.
02:38No será para ir detrás de él a pedirle faena.
02:41Más bien para todo lo contrario. Para que se encargue él de todo.
02:44Que me traería menos dolores de cabeza. ¿O no?
02:47No. ¿Se encarga usted ahora de la finca?
02:50Sí. Con la ayuda de mi hermano Julio, del Capatá, de los jornaleros y de Bernardo.
02:54Que se deja la piel de sol a sol.
02:56Pues las tierras parecen cuidadas y fértiles.
03:00Fausto estaría muy orgulloso de usted.
03:04Muchas gracias, Felipe.
03:06Me gustaría seguir charlando con ustedes mucho más rato, pero...
03:10Debo ir ahora mismo al trabajo.
03:12Lo primero es lo primero.
03:13Ya tendremos tiempo de seguir conversando largo y tendido.
03:16No sé de qué me hablas.
03:34Has venido a reírte de nosotros.
03:36Fui a buscarte para que vinieras aquí y contaras toda la verdad.
03:41Y no estabas en ningún lado. Habías desaparecido.
03:43Tenía otros asuntos que resolver.
03:45No sabía que tenía que darte explicaciones de dónde voy y de dónde vengo.
03:49No son explicaciones de lo que te estoy pidiendo, sino que estuvieras localizable cuando te necesitábamos.
03:54Templa.
03:56Ahora estoy aquí. He venido por mi propio pie y eso es lo importante.
03:59Supongo que habrá venido a ayudarnos.
04:02Aunque entenderán que si quieren que cuente la verdad, tendré que cubrirme las espaldas.
04:08Las cosas han cambiado.
04:10¿Qué quiere decir?
04:12Doña Victoria va a ser la nueva duquesa de Valle Salvaje.
04:16Y va a ser más poderosa que nunca.
04:19Y más peligrosa que nunca.
04:22Si esto no sale bien, voy a necesitar dinero para marchar bien lejos de aquí.
04:42¿Qué quiere decir?
05:09Doña Matilde, ¿está usted ahí?
05:11No quiero molestarte, solo...
05:23Solo quería decirte que ya he terminado de trabajar y que me retiro a descansar a la Casa Grande.
05:27Veo que sigues enojada conmigo.
05:41¿Y también sigues pensando en marcharte del valle?
05:57Sí.
05:59Tan así, la decisión está tomada. No me lo pongas más difícil.
06:03Creí que tal vez habías tomado la decisión en caliente.
06:09Pues no.
06:11Y creo que tenía que haberme ido hace mucho tiempo.
06:17Tal vez cuando...
06:19Cuando Gaspar murió.
06:21Tal vez antes cuando me daba mala vida.
06:23No.
06:25¿Y qué va a pasar con nosotros dos?
06:27No.
06:29Pero que nosotros, Atanasio.
06:33No me digas ahora que lo nuestro te importa porque es que no me lo creo.
06:37¿Cómo puedes decirme eso?
06:39Mi madre me dijo una vez que los sentimientos nunca mienten.
06:49Y esto es lo que siento.
06:52¿Sabes por qué?
06:55Porque te miro y es que no te veo.
06:57Atanasio, desde que supiste la verdad del Duque algo se rompió en ti.
07:02Y he estado ahí contigo.
07:04Ayudándote a sanar, pero es que...
07:07Que está claro que esta herida la tienes que curar tú solo.
07:10No, Matilde.
07:11Matilde, escúchame.
07:12Yo...
07:13Yo te necesito.
07:14Te necesito aquí.
07:15Yo no quiero que estés lejos.
07:17Pero si ya estamos a un millar de distancia.
07:19No es verdad.
07:20Yo sigo aquí.
07:21Siempre he estado aquí.
07:23¿Sabes cuánto me dolió?
07:24Que ayer tu madre y tú callarais ante mi presencia.
07:32Y aún ahora sigues ocultándomelo.
07:35Esta es la distancia de la que te abro, Atanasio.
07:38Una distancia en la que solo cabe tu venganza.
07:43Tu sed de justicia lo he emponzoñado todo.
07:46Todo a ti, a mí, a nosotros, a nuestro amor, nuestro futuro, todo.
07:54Ya hemos hablado de esto un millón de veces. No sé por qué le damos más vueltas.
08:03Se acabó, Atanasio.
08:06Se acabó para siempre.
08:08Uh, lejos.
08:09¡Aligtazo!
08:10¡No podmesou huir a la luzela!
08:24Decepto, la luz 8, 100 km.
08:26¡LA ya!
08:27Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
08:57Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
09:27Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
09:29Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
09:31Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
09:33Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
09:35Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
09:37Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
09:39Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
09:41Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
09:43Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
10:13Nuestros vendamos. Nos vamos a fiar de ese hombre.
10:16Pues sabremos hacerlo Bernardo. Es la única opción que tenemos.
10:19Felipe tiene nuestro destino en sus manos.
10:21Por favor...
10:23Cógelas y véndolas a escape.
10:25Está bien.
10:28Tenemos que aprovechar la visita de Don Hernando
10:30Si Felipe cuenta ahora los trapos sucios de Victoria
10:33Su compromiso con José Luis saltará por los aires.
10:43Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
11:13Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
11:43Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
11:45Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
11:47Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
11:49Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
11:51Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
11:55Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
11:57Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
11:59Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
12:01Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
12:03Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
12:05Ya veremos.
12:07Ya le dije que en mi anterior casa, en mi anterior palacio,
12:11los nobles de todos los lares venían solo para probar
12:13mi amplio y valedísimo recetario.
12:15Eso dijo, sí.
12:17¿Acaso lo duda?
12:19Hagan el trabajo a partir de ahora igual de bien
12:21y ya veremos.
12:22Le aseguro que nos daremos en cuerpo y alma
12:25para no detencionarla.
12:28Eso espero.
12:30Y como muestra de confianza de la casa grande,
12:33les hago entrega de estos uniformes.
12:38Qué calidad.
12:39Con esto voy a ir hecho un pincel.
12:42Pues se nota que no confía mucho
12:44porque el uniforme que yo tenía en mi anterior palacio...
12:46Bueno, dejémonos de chachara, por favor.
12:48Y empecemos a trabajar.
12:50¿De acuerdo?
12:51Yo tengo que irme a supervisar la limpieza.
12:54Con Dios.
12:54¿Qué demontres hacen mirando a la señora Isabel de esa manera?
13:05¿De qué manera?
13:07Embelesado.
13:08No sé de dónde estás hablando.
13:10Que te la estás comiendo con los ojos, gañán.
13:13Solo la miro como a mi supervisora,
13:14como a la gobernante líder y cabecilla de esta casa que es.
13:17A ti sí que te van a caer en la cabecilla
13:18la sarta de guantas que te voy a meter
13:20como no dejes de mirarla así.
13:21Ya que ha venido eso de...
13:23De en cuerpo y alma, en cuerpo y alma.
13:25Que parece que estabas describiendo un acto impúdico.
13:28Tu problema es que ves fantasmas donde no los hay.
13:31Y ya no estoy dispuesto a soportar más reprimendas.
13:34Solo es eso.
13:37Te conozco, Amadeo.
13:38Y conozco tu cara de enamorado.
13:40Y es esa.
13:42Precisamente esa.
13:43No quiero problemas en esta casa.
13:46Así que céntrate.
13:47Que tenemos que preparar una comida
13:48a la altura de lo que esperan los señores.
13:51¿Qué?
13:53Que no sé si tendrás siempre la suerte
13:55de que otra cocine el guiso para los señores en tu lugar.
13:58El guiso del otro día lo hice yo, que ya te lo dije.
14:01¡Vete a por verduras!
14:02¡Como una saeta!
14:07Encima.
14:08Encima de que estamos en esta casa
14:09porque Dios me ha dado talento en las manos para la cocina.
14:17Esa caldereta de cordero era un deleite para los sentidos.
14:19Vamos, don Hernán me repitió el plato y todo.
14:22Me alegro.
14:23Pues oye, al final la nueva cocinera
14:24ha demostrado estar al servicio de la Casa Grande.
14:26¿Ah, sí?
14:27Mejorando lo presente, ¿no?
14:30Amor.
14:31Estaba tan rico como si lo hubieras preparado tú.
14:34Es que lo he preparado yo.
14:36¿Cómo que lo has preparado tú?
14:40Eva vino a pedirme consejo
14:42porque sus platos no eran de agrado en la Casa Grande.
14:44Lo cierto es que la primera comida que sirvió esa mujer
14:47era un verdadero zafarrancho de combate.
14:49Vamos, realmente repugnante.
14:50Pero si es que no me extraña.
14:52Si es que no es diestra en los fogones, Alejo, no es diestra.
14:55Encima soy yo la que tengo que preparar las comidas en las dos casas.
14:57Luisa, eso no puede ser.
14:58Lo sé, sí, una de buenas tontas.
15:01Me faltan manos para hacer todas las faenas.
15:03¿Pero qué hago?
15:04Supongo que habrá que darle una oportunidad
15:06y que se adapten poco a poco los pobrecitos.
15:08Sobre todo él, ¿no?
15:10Porque cuenta el servicio de la cocina es bastante despistado.
15:14Despistado en la vida, en general.
15:17¿Y de dónde los habrá sacado doña Victoria?
15:20Pues eso me gustaría a mí saber.
15:23Si mi madre viviese, estarían de patitas en la calle.
15:26No, Alejo.
15:28Tampoco es eso, ¿eh?
15:29¿Por qué?
15:30Pues porque yo lo entiendo.
15:34Todos los principios son duros y no se atina a la primera.
15:37¿Dónde está?
15:40Supongo.
15:42Tú, Maduna B, me la has explicado.
15:44¿Yo?
15:45Sí, eso de que es más difícil escribir en la primera página de un libro
15:50cuando estaba toda en blanco y...
15:52Eso me la has explicado tú.
15:53Sí, sí.
15:56Alejo, no digas nada ni a tu padre ni a doña Victoria, ¿eh?
16:00Que no quiero perjudicar ni a Eva ni a Madreo.
16:03Está bien, no diré nada, pero pronto.
16:07Alé, vete a escribir alguna página en blanco.
16:15Que tengo faena.
16:18Dejo, no.
16:19Así que las patatas ya no son rentables, ¿no?
16:40Digamos que estamos abriendo mercado con el maíz.
16:43¿Y es un buen negocio?
16:45De los mejores.
16:47De hecho, nuestro objetivo a medio plazo es tener clientes no solo en la comarca,
16:51sino a lo largo y ancho del reino.
16:53Sí, algo me comentó mi secretario, don Sebastián, al respecto.
16:57Sí.
16:57Y creo que don José Luis también pidió algún tipo de colaboración.
17:02Es posible.
17:05No voy a negarle que nos vendrían de maravilla sus ilustres contactos.
17:09Sí, no, ya, ya, ya.
17:10Mis contactos van de maravilla a todo el mundo.
17:20Don Leonardo.
17:22Disculpe que les moleste.
17:23¿Qué puedo hacer por usted?
17:24Necesito que me firme la orden de envío de la comanda.
17:28Es urgente.
17:29La verdad es que no acabo de entender cómo un negado como mi hijo es capaz de llevar esta finca adelante.
17:38Seguro que hay alguien en la sombra haciendo su trabajo.
17:43La verdad es que don Leonardo al principio necesitó un poco de ayuda,
17:48pero a día de hoy estamos muy satisfechos con su trabajo y su entrega.
17:52Sí, sobre todo mi hermano Rafael, con quien su hijo trabaja codo con codo.
17:57Y le aseguro que es una persona muy exigente.
18:00De hecho, dice que don Leonardo ha superado con creces las expectativas que teníais de él.
18:06¿Me equivoco?
18:07No, no lo haces, hermanita.
18:09Muchas gracias, don Julio.
18:11La verdad es que es fácil superar las expectativas cuando están tan bajas.
18:15De hecho, mi hijo hoy ha superado las mías levantándose antes de mediodía.
18:22No pongas esa cara, hijo. Siempre tan chancero y no eres capaz de aceptar una broma.
18:30Será mejor que marcha a seguir con mi trabajo.
18:37Discúlpele, discúlpele. Espero que mi hijo aprenda la lección y deje de hacerles perder el tiempo.
18:43No se preocupe, don Hernando.
18:47Con el debido respeto, su hijo nunca nos ha hecho perder el tiempo.
18:50Al contrario, ha superado con creces nuestras expectativas.
18:54Y ha demostrado que es un hombre persistente.
18:58No lo conoce bastante.
19:00Creo que lo suficiente.
19:03Como su padre, lo dudo.
19:04Es muy osado, por su parte, decir que mi hijo ha cumplido sus expectativas con creces.
19:13Porque conmigo no ha pasado lo mismo.
19:15¿A qué se refiere?
19:16Te refiero a que si ahora trabajes porque yo se lo he ordenado.
19:20Pero cuando le quite la bota del cuello, ya verá cómo continúa siendo el mismo vividor de siempre.
19:25¿Por qué no dejas de darle vueltas al asunto?
19:47Es que no encuentro ningún sentido a que don Hernando prefiera la casa pequeña a las comodidades de esta.
19:54No tiene por qué tener ningún sentido.
19:58No tendrá que ver con que no le guste mi hospitalidad.
20:02Seguro que no te he dicho nada al respecto.
20:03No.
20:04Además, nos interesa que haga lo que le plazca, que campe a sus anchas.
20:10¿Y eso por qué?
20:12Porque así, de alguna manera, se va a sentir en deuda con nosotros.
20:19Permiso, padre.
20:21Me gustaría hablar con usted.
20:22No, doña Victoria, quédese, se lo ruego.
20:25Me gustaría que usted también escuche lo que tengo que decir.
20:28Es algo que nos afecta a todos.
20:32Adriana y yo hemos hablado largo y tendido y hemos decidido marcharnos una temporada del valle.
20:36¿A dónde?
20:37¿Ha ocurrido algo?
20:38No, no, no ha ocurrido nada, no.
20:40Templen.
20:41Es simplemente que ha surgido una oportunidad extraordinaria y creo que deberíamos aprovecharla.
20:45¿Y de qué se trata?
20:47Mi amigo Guillermo me ha hablado de un negocio en el sur de Francia.
20:50Creo que podría ser beneficioso para la familia.
20:52¿Y habéis de dejar el valle forzosamente?
20:55Así es, ya que me gustaría ocuparme personalmente de primera mano, padre.
20:58¿Y qué va a pasar con los negocios que tenemos aquí en marcha, en la finca?
21:01Rafael está capacitado más que de sobra para encargarse él solo de esos negocios.
21:04Mi sobrina Adriana está de acuerdo.
21:06Me cuesta creer que esté dispuesta a abandonarlo todo para irse tan lejos.
21:10Pues así es, doña Victoria.
21:12Victoria, ¿te importaría ir a ver si el nuevo servicio está al tanto de sus nuevas obligaciones?
21:19Era eso esta Isabel, es la gobernante.
21:21Victoria, quiero hablar a solas conmigo.
21:34Por esa sierra que se ve al fondo del valle, deben campar magníficas especies de animales salvajes, ¿no?
21:48Sí, sí, señor.
21:50¿Cuáles?
21:53Corzos, ciervos e incluso osos.
21:57Harían las delicias del rey, Carlos III.
21:59Es un gran aficionado a las monterías.
22:02Pero, ¿qué les pasa, señora?
22:12¿Acaso les incomoda mi presencia?
22:14¿Se han quedado calladas como si se les hubiera comido la lengua al gato?
22:18No, no, por supuesto que no, es que no.
22:21No estamos acostumbradas a recibir este trato por parte de todo un consejero real.
22:26Porque son todos unos estirados.
22:28Sí, yo no hago distinciones entre plebeyos y nobles, sino entre los que me divierten y los que no.
22:38Desde luego, su hijo tiene a quien salir.
22:42¿Mi hijo? Ah, sí.
22:44Él también tiene un trato cercano y agradable.
22:48¿Han tratado ustedes con él?
22:50Sí, antes solía venir mucho por esta casa, señor.
22:55¿Ah, sí?
22:56Sí, era muy amigo de la señorita Irene y de la señorita Bárbara.
23:00¿Era?
23:02Ya sabe, antes de hacerse capataz, es joven y lo que busca es gente joven con la que está.
23:08Sí, y mi hijo lo que busca es alguien que lleve faldas.
23:11La de veces que he tenido que sacarle las castañas del fuego ante maridos celosos.
23:19Tenía entendido que don Leonardo estaba comprometido, señor.
23:22¿Tiene hijos usted, Raimunda?
23:24Sí, señor, sí, sí, cuatro.
23:26Varones todos, sanos y fuertes.
23:29Pues habrá los problemas que conlleva tener hijos, ¿no?
23:33Sí, cómo se empeñan en tirar por los suelos los mejores planes que tenemos para ellos.
23:39¿Qué me he perdido?
23:41Ha llegado la autoridad.
23:43Yo me retiro a descansar a mis aposentos.
23:50Raimunda, si pudiera por favor pasar por mi alcoba y cortarme las uñas de los pies de una vez.
24:11Hay que ver cómo habla este hombre de su hijo en público.
24:20¿Cómo?
24:23Bopo es fatal.
24:24Habla de cosas íntimas, inadecuadas y obscenas.
24:26¿Qué tipo de cosas?
24:30Pues al parecer que don Leonardo era todo un mujeriego.
24:34¿Lo sabía usted?
24:36Pero prefiero no meterme en asuntos que no me incumben.
24:40Y usted debería hacer lo mismo, doña Matilde.
24:42Es una oportunidad única, padre.
24:52Podríamos sacar muchos réditos.
24:55O no.
24:56Nunca se sabe.
24:57Por eso mismo quiero ir yo personalmente.
25:00Para asegurarme de cada paso que damos.
25:02Para asegurarme de que es una buena inversión.
25:04Julio, ¿me vas a contar qué está pasando aquí de una vez?
25:07¿Vuelves a tener problemas con Adriana?
25:09No.
25:10Le juro que esto no tiene nada que ver con ella.
25:13Estamos en un muy buen momento.
25:15Y creo que este viaje terminará por unirnos.
25:18¿Y qué opina Rafael de que marches y lo dejes a cargo de todo?
25:22Aún no he podido hablar con él.
25:24Pensé que lo justo era informarle a usted primero.
25:26Pero se lo contaré en cuanto me lo cruce.
25:29Termino de verlo claro.
25:30Piense que no será mucho tiempo, padre.
25:33Unos meses a lo sumo.
25:34Está bien, acepto.
25:37Pero con una condición y es innegociable.
25:40Lo que usted quiera.
25:41Si te necesito, habrás de regresar a escape.
26:00¿Escribiendo poemas, señorita?
26:02No tengo yo el talento de su hermano Alejo.
26:08Le escribí a una carta a una amiga.
26:14No la he visto en todo el día.
26:15Y me preguntaba cómo tiene los pies.
26:17Porque ayer parecía bastante dolorida.
26:20Sigo teniendo punzadas en los talones.
26:22De hecho, prácticamente no me he levantado en todo el día.
26:26Gracias por el interés.
26:27Y más que me lo va a agradecer.
26:32¿Qué es esto?
26:34Unas hierbas para el dolor de pies.
26:36Tan solo tiene que aplicar un poco de agua y aplastarlas hasta conseguir una pasta.
26:39Y por supuesto, aplicárselas.
26:41Pero en la zona afecta.
26:43Y ya verá cómo le alivia de inmediato.
26:44Nunca dejará de sorprenderme.
26:47Para bien, ¿eh?
26:48Bueno, ¿y lo que le queda?
26:50Porque puede ser que yo no sea tan diestro jugando a las damas y esas cosas a las que juega usted.
26:55Pero de remedios caseros sé bastante.
26:56¿Es una especie de galeno natural?
26:59Puede ser, aunque no sé si tomármelo como un cumplido o como una ironía.
27:03Como un cumplido, por supuesto.
27:04La ironía no sienta bien a hombres tan vigorosos como usted.
27:07¿Y cuándo cree que hará efecto su remedio?
27:12En apenas un día.
27:14Es que estoy deseando volver a pasear con usted.
27:18Bueno, me temo que tendrá que esperar un poco más para que pueda acompañarla a pasear.
27:24¿Y eso por qué?
27:25Porque debo marchar ahora mismo lejos del valle a resolver unos asuntos de la finca.
27:29Y no sé cuánto tiempo me llevará.
27:31¿Irá solo o acompañado?
27:34Voy con la única compañía de mi caballo.
27:36Me da pena que vaya cabalgando solo por la campa.
27:42¿Pena por qué?
27:43Imagino que ir por el monte solo le hará sentir algo ermitaño.
27:49Si va acompañado, podrá charlar y será más llevadero, ¿no?
27:54¿Quizás podría yo acompañarle?
28:00No creo que sea lo más conveniente.
28:02¿Y eso por qué?
28:03Porque seguramente habré de pasar la noche fuera.
28:08¿Y qué problema hay?
28:10Ninguno, ¿verdad?
28:32Creo que debo marchar ya, Úrsula.
28:34Hasta pronto.
28:38Hasta pronto.
28:39Y dice que quiere irse fuera del reino a hacer negocios.
28:56Concretamente al sur de Francia.
28:59Le han surgido unos negocios allí de los que quiere ocuparse personalmente
29:03y que al parecer va a reportar buenos beneficios.
29:07Bueno, un chico ambicioso.
29:09Y un misionario.
29:10Yo no tenía nada claro lo del maíz
29:13y sin embargo ahora no está reportando grandes ganancias.
29:17Bueno, pues entonces era una buena noticia, ¿no?
29:20Aunque es extraño que emprenda ahora su viaje, ¿no?
29:23Cuando su casamiento con doña Victoria se está a punto de celebrar
29:27y ya se vislumbra en el horizonte.
29:29Julio jamás se perdería la ceremonia por nada del mundo.
29:33Y Adriana tampoco, siendo la sobrina de Victoria.
29:37Le puedo asegurar que estará presente en un día tan importante para su tía.
29:41Mi sobrina Adriana está emocionada desde que anunciamos el enlace.
29:45Veo que ha salido a su tía.
29:49De hecho, había pensado que lo mejor sería desposar cuanto antes.
29:55Antes incluso de la marcha de Julio y de Adriana.
29:58¿Qué te parece, querido?
30:00No me parece mala idea.
30:02Así aprovechamos que está don Hernando aquí.
30:05Ya sabe que para nosotros sería un honor que pudiera asistir a nuestro enlace.
30:08¿Cómo para no saberlo?
30:10Me invita cada vez que nos cruzamos por el pasillo.
30:14Y sin tener fecha, que es lo más molesto.
30:17Discúlpela, viejo amigo.
30:19Ya sabe lo ansiosas que se ponen las mujeres en eventos como este.
30:23Pero en cuanto tengamos una fecha será el primero en saberla.
30:27Esperaré impaciente, pero lo haré en la casa pequeña.
30:31La cocinera me ha prometido hacerme unos ruñuelos de crema para merendar.
30:36Lo acompaño a la puerta.
30:38¿Sí?
30:38Matilde, por fin la encuentro solas.
30:55Raimunda, estoy ocupada.
30:57Le he prometido a Luisa que llevaría esto al comedor para don Hernando.
30:59Ya, aguarde un momento.
31:01Llevo todo el día queriendo hablar con usted.
31:03Matilde, necesito hablar con usted.
31:09La presencia de don Hernando en la casa no me lo permite.
31:12Si viene de parte de su hijo le pido por favor que me deje ir.
31:14No, no vengo de parte de él.
31:17Es que estoy preocupada por usted.
31:19La encuentro moína.
31:22¿Cómo quiere que esté Raimunda?
31:23Atanasio me ha dicho que piensa usted marcharse del valle.
31:28Dígame que eso es mentira.
31:29Pues no, Raimunda, no es mentira.
31:31Y si lo que trata es de convencerme, por favor, desista porque no tengo cuerpo para ello.
31:35No, escúcheme un momento, por favor.
31:37Escuche.
31:38Yo sé, sé que mi hijo ha estado concentrado en sus cosas, en sus asuntos y que no la ha tenido en consideración como usted merece.
31:48Pero Matilde la quiere con locura.
31:51Yo le prometo que cuando todo esto pase...
31:52Cuando todo esto pase.
31:54¿Sí?
31:55Raimunda, ¿por qué no llama las cosas por su nombre?
31:58Parece que le ha de miedo nombrarlas.
32:00¿Qué?
32:02Escuche, Matilde...
32:03Escúcheme usted a mí.
32:05Los asuntos de su hijo son vengarse de un hermano al que odia.
32:09Venganza que no terminará hasta que lo mate.
32:11Llame las cosas por su nombre, sí, Raimunda.
32:13No, no lo va a matar.
32:14Eso es lo que me dijo a mí hace mucho tiempo y mire, mire a dónde hemos llegado.
32:18Por eso le pido, por favor, que se quede.
32:20Que juntas le vigilemos y que impidamos que cometa una locura.
32:23Mire, Raimunda, usted es su madre, no yo.
32:26Yo no tengo por qué vigilar lo que Atanasio haga o deje de hacer.
32:29Así que le pido, por favor, que dejemos este tema y, sobre todo, que respete mi opinión.
32:35No quiero formar parte de esto.
32:37Pero no ve que usted ya forma parte desde hace mucho tiempo.
32:42Matilde, usted es parte implicada, quiera o no quiera.
32:47Por eso le pido, por favor, que piense con la cesera y no con las tripas.
32:52Porque ese dinero nos va a venir muy bien a todos, a mi familia, sí, y a mí, pero también a usted.
32:59Mira, sí, por favor.
33:05Ese miedo nos va a permitir comenzar de nuevo, lejos de aquí, tener una buena vida, Matilde.
33:13La buena vida que quiero con su hijo, Raimunda, no es una manchada de sangre.
33:19Por eso marcho lejos de tanta mezquinda.
33:20Pero, ¿qué ha sido de usted durante estos años?
33:31La verdad que no ha hecho gran cosa.
33:34¿Y qué le trae por aquí?
33:35Le confieso que me pillaba de camino.
33:38Hacía tiempo que me apetecía pasarme por el valle.
33:41Tenía ganas de recordar todo lo vivido por estos pagos.
33:43Pasa, pasa, querida. Ven.
33:49¿Te acuerdas de Felipe Ramírez?
33:51Estuvo trabajando hace muchos años con nosotros en la finca.
33:55Él junto a Fausto sacaron nuestras tierras adelante.
34:00Confieso que si no me lo recuerdas no lo habría reconocido.
34:02Sin embargo, yo lo hubiera reconocido en cualquier parte, señora Victoria.
34:09Ha aparecido por el valle y se va a quedar unos días con nosotros en la Casa Grande como invitado.
34:14Si no, es mucha molestia, claro.
34:17Hablaré con el servicio para que preparen su alcoba.
34:25Considérelo como una muestra de agradecimiento por tantos años que trabajó a nuestro servicio.
34:32Árbara.
35:01Árbara.
35:02¿Todo bien en la Casa Pequeña?
35:05Como siempre.
35:07Espero que su futuro suegro no le esté poniendo en apuros.
35:10Afortunadamente, ese hombre no es mi futuro suegro.
35:14Eso suena a que le ha dicho alguna impertinencia.
35:17Impertinencia se ha dicho, pero no referentes a mi persona.
35:20¿No le habrá faltado el respeto al servicio de la Casa Pequeña?
35:24Al servicio lo adora.
35:25¿De quien no ha parado de hablar mal es de usted?
35:34Lo normal, Enel.
35:36¿Y qué ha dicho de mí, mi querido señor padre?
35:39Mejor que no lo sepa.
35:42Bueno, conociéndolo, a ver si lo adivino.
35:47Habrá dicho que soy un mujeriego, que siempre huyo de las obligaciones, las responsabilidades.
35:51Ah, y que no tengo palabra.
35:54Eso también.
35:56Nada que no sepa usted ya, ¿verdad?
35:58La opinión de su padre no me importa demasiado.
36:02Aunque reconozco que sí, en muchas cosas estoy de acuerdo con él.
36:05Me imagino que me lo he ganado a pulso.
36:06Ahora sí me disculpa.
36:09Llevo todo el día trabajando y necesito descansar.
36:29¿Señorita Bárbara?
36:31Don Atanasio.
36:36¿Quería verme?
36:40Pase y cierre la puerta.
36:50Allí hay dinero más que suficiente para que le pague a esa zarra pastrosa de Raimunda.
36:56Así lo haré.
36:58Como comprobarán, allí hay más dinero del que esa mujer me pidió por su silencio.
37:03Eso veo.
37:03Me cuesta comprender que haya decidido ser tan generoso con ella.
37:07¿Generoso?
37:08No, no, no se equivoque.
37:10¿Entonces?
37:11Con parte de ese dinero quiero cubrirme las espaldas.
37:15¿Y no sería mejor dejarlo aquí?
37:17No, no, no.
37:19Lléveselo.
37:20Quiero que a esa mujer le quede algo claro.
37:23¿Usted irá?
37:26Quiero que le pague exactamente lo que ella pidió.
37:29Y una vez le haya pagado, quiero que le enseñe el dinero restante.
37:32Solo enseñárselo.
37:34Eso es.
37:35Que lo vea bien.
37:36Y después lo guarda.
37:38Y entonces le dice que ese dinero está destinado a una gente que no hace preguntas,
37:44sino que cumple órdenes.
37:46¿Entendido?
37:47Sí, señor.
37:48Y que como vuelva a faltar a su palabra, como vuelva a pedirme un solo real más,
37:55ella misma se estará condenando.
37:58Porque esa gente a la que estoy dispuesto a pagar,
38:00solo habrá de cumplir una orden exclusiva y simple.
38:05¿La adivina?
38:05Me lo imagino.
38:10Muy bien.
38:12Que esa desgraciada empiece a verle las orejas al lobo.
38:16Estoy harto de ser yo el único que reciba meladas.
38:18Esa no te la esperabas, ¿eh?
38:30No.
38:31La verdad es que me deja sin palabras.
38:39¿Cómo va la partida?
38:42Uy, parece que vas perdiendo de barrida, hermana.
38:45Es que Pedrito está imparable.
38:47Campeón de campeones.
38:53Adriana me ha distraído.
38:55No llores, Bárbara.
38:57Tienes que saber perder.
39:03¿Quieres ser la siguiente perdedora?
39:06No, gracias. Estoy bien.
39:09Pero me alegro de veros juntos porque tengo que hablar con vosotros.
39:17He pensado en una cosa.
39:28Como sabéis, yo siempre he opinado que lo mejor es que estemos los tres juntos.
39:31Y por eso vinimos juntos a Valle Salvaje.
39:35Exacto, Pedrito.
39:39Pero me temo que las cosas van a cambiar un poco.
39:42¿Nos vamos a separar?
39:48No.
39:48¿Te marchas del Valle?
39:52Nos vamos los tres.
39:55Quiero que me acompañéis.
39:56¿Dónde?
39:58Al sur de Francia.
40:00Dicen que es una zona preciosa y muy agradable.
40:02Francia porque...
40:03Porque Julio tiene que encargarse de unos negocios allí y le vamos a acompañar.
40:08Es tu esposo, no el nuestro.
40:10Ya, pero vosotros sois mi familia.
40:12Y así lo hemos decidido.
40:14Lo habéis decidido así.
40:15Nuestra opinión no cuenta.
40:17Bárbara, por favor, no me hagas esto más difícil.
40:21Pedrito, ¿a qué puede estar bien?
40:23¿A qué puede ser toda una aventura?
40:25¿Otra vez?
40:26¿Otra vez qué?
40:28¿A qué te refieres?
40:30Otra vez tenemos que abandonar un sitio donde estamos a gusto para...
40:34Para volver a empezar.
40:40Pedrito, espera, mi amor.
40:42No, no espero nada.
40:43Déjame.
40:44Pero si vamos a estar los tres juntos.
40:46¡Que me da igual!
40:47Es que si vamos de un sitio a otro, pues así no se pueden hacer ni amigos, ni amigas, ni nada.
40:52Pedrito, por favor.
40:53Adriana, tiene derecho a estar solo si lo desea.
41:10¿Qué estás haciendo, Adriana?
41:14Bárbara, estoy buscando lo mejor para los tres.
41:17Y me encantaría que me acompañases por voluntad propia.
41:20Pero si no es posible...
41:21Si no es posible, ¿qué?
41:23Soy la hermana mayor.
41:25Y la responsable de ambos.
41:27¿Vendréis conmigo, Luciano?
41:28Ya estamos.
41:30Como cuando querías llevarte a Pedrito a vivir a la casa grande.
41:33Pues te adelanto que no pienso ir a ningún sitio por capricho tuyo ni de tu esposo.
41:37Y Pedrito tampoco.
41:37¿Qué tal la vida?
41:53¿Qué tal la vida?
41:58Estáis todos más viejos que yo, ¿eh?
42:00Joder, a ver si se afeitas un poquito.
42:03Que mirad, mirad qué cara de niño se me ha quedado.
42:05Felipe, pero ¿cuánto tiempo ha pasado?
42:07Pues 15, 16 años tranquilamente.
42:09Señores, a trabajar.
42:16Ha tardado mucho en venir a hablar conmigo.
42:18Me la estaba esperando.
42:19¿Qué hace aquí?
42:21¿Estás sordo?
42:23¿Acaso no le llegó la carta con el dinero para que se esfumase?
42:25Por supuesto que me llegó, pero esta vez no fue tan generosa como hace años cuando me echó de la finca.
42:32¿Es que acaso ahora mi silencio vale menos que antes?
42:35¿Usted lo ha dicho?
42:36Lo eché de la finca, no sé qué hace aquí de nuevo.
42:40A diferencia de estas tierras, las cosas han cambiado mucho, ¿verdad?
42:45¿Qué quiere decir?
42:47Yo me he convertido en un viejo.
42:50Un viejo que quiere vivir bien el tiempo que le queda, eso sí.
42:53¿Y eso qué tiene que ver conmigo?
42:55Mucho.
42:57Usted ya no es la amante de un duque al que tenía que ver a escondidas, sino que es su prometida y pronto la futura duquesa.
43:07¿Eso ha hecho subir el precio?
43:10No juegue conmigo, Felipe.
43:12He intentado arreglar las cosas por las buenas, pero también podría hacerlo por las malas.
43:17La que no debe jugar conmigo es usted.
43:19Yo también sé hacer las cosas por las malas, ¿entiende?
43:22Si está donde estás, gracias a mi silencio.
43:24Pero, ¿y si me da por contar todo lo que vieron estos ojos durante años?
43:31¿Cree que su compromiso seguiría adelante?
43:33Lo ha traído Mercedes, ¿verdad?
43:36Estoy aquí por ella, sí.
43:39¿Qué quiere?
43:40Si quiere que su sueño de casar con el duque no se convierta en una pesadilla, va a tener que cumplir una condición.
43:49¿Sabes qué sería lo mejor?
43:59Que fuera sincera, contigo y conmigo.
44:01Y reconocieras que si marchas es porque necesitas huir de don Rafael.
44:04Porque no soportas ver que Úrsula y Rafael están cada día más cerca.
44:08Dígame qué cantidad le ha ofrecido esa serpiente y acabemos con esto de una vez.
44:11No permitas que ninguna mujer maneje tu vida, aunque sea tu hermana.
44:15Siga diciéndole a mi hermano esas majaderías más propias de un macho cabrío y lo lamentará.
44:19He pensado que podría ser dentro de unos dos meses.
44:22¿A qué te refieres?
44:23A nuestra bota.
44:24Pensándolo mejor, quizás sea un poco precipitado.
44:26Que sea la última vez que repruebas mi comportamiento y me dices lo que puedo o no decir.
44:31¡Yo solo le pido respeto!
44:32¿Que me pides qué?
44:33Lo que no pienso hacer es acompañar a Adriana en su huida.
44:36¿Qué huida?
44:37¿De qué habla?
44:37¿No está al tanto?
44:39No.
44:39Julio se va a ir con mi prima Adriana a Francia.
44:45Ahora siento que mis esfuerzos han sido en mano.
44:47Que jamás podré recuperar su amor.
44:49No se acerca ni de lejos a lo que me han ofrecido por ahí.
44:51¿Quién te ha ofrecido más cuartos?
44:53Victoria.
44:54La señora se ha ofrecido a cubrirme en oro y que quería que hiciera.
44:58Vuelve usted a sonreír.
44:59Como para no enloquearla, doña Isabel.
45:01¿Qué tiene usted?
45:02Un sabrestar, una capacidad de mando, una desenvoltura...
45:06Ni sabe con quién estoy haciendo buenas migas.
45:08Ni se lo imagino.
45:09¿Con la señorita Bárbara?
45:10No.
45:11Con la criada Raimunda.
45:13Ya lo creo.
45:13Callará.
45:15¿Por qué voy a acabar con él?
45:16¡Ted!
45:17¿Aquí eres feliz?
45:18¿Disfrutas viviendo en estos parajes?
45:20Sí.
45:21Pues entonces no hay nada malo porque desees quedarte.
45:23De hecho, yo te animaría a que lucharas por ello.
45:26Quiero que lo mejor es que no se meta en asuntos de hermana.
45:28Yo por lo menos soy su prima, pero ¿tú? ¿Tú quién eres?
45:31Esta cantidad no es suficiente.
45:33¿Qué diandres está diciendo? Es la que me pidió.
45:35Hete aquí que doña Mercedes ha tenido a bien aumentar su oferta de forma considerable.
45:39Tiene dos días.
45:40Si pasado ese tiempo no iguala la oferta de doña Mercedes, ya sabe lo que sucederá.
45:45El nombre de su desdichado hijo será pisoteado por todos como entonces.
Được khuyến cáo
45:18
|
Sắp Tới
45:51
45:51
43:15
46:34
46:48
46:39
46:07