หนี้รักเกียรติยศ ตอนที่ 23 (EP.23) วันที่ 23 กรกฏาคม 2568

ละครฮิต ติดดาว

ย้อนหลัง

Transcript

00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย

00:30รันก็รู้อยู่แก่ใจว่ามีนเป็นเมียรัน ส่วนเอกก็เป็นสามีของน้องสาวรัน

00:42ทุกวันนี้เอกก็ตีตัวออกหางมีน คงคิดจะจริงจังกับเมียตัวเอง

00:48มีนไม่อยากเป็นคนไรค่าที่ถูกเขียทิ้ง

00:52มีนอยากเริ่มต้นใหม่ และมีอนาคตกับคนที่รักมีนจริง

01:10มีเรื่องอะไรหรือเปล่าค่ะพี่รัน ทำไมดูเหมือจัง

01:15เปล่าค่ะ พี่แค่ๆ คิดอะไรไปได้เปือยเนอะ

01:20พี่ว่าคิดเรื่อยเปลย มีเรื่องของตาลอยู่ด้วยไหมคะ

01:30หืม รีบดื่มน้ำกลบเกือนใช่นะ

01:34เป็นยังไงคะ ใจอ่อนให้ตาลแล้วเลยยัง

01:42ถ้าถามพี่ตอนนี้ พี่คงยังตอบอะไรไม่ได้หรอก

01:46มันเร็วไปเนอะ

01:49อีกอย่าง พอศึกษากับไปเรื่อยๆ

01:53ตาลน่าจะเห็นว่าพินคนหน้าเบื่อก็ได้

02:01พี่รันยังไม่ตอบก็ไม่เป็นไรค่ะ

02:03แต่ตาลบอกพี่รันไว้ก่อนเลยนะ

02:06ว่าตาลจะไม่มีวันย้องแพ้ แล้วตาลจะนุกจนกว่าพี่จะใจอ่อน

02:11กินเยอะๆค่ะ

02:17กินเยอะเลย

02:21กินเยอะเลย

02:23กินเยอะเลย

02:25กินเยอะเลย

02:27คุณ

02:29กหลับมาแล้วเหรอ

02:45คุณกลับมาแล้วเหรอ

02:57ถ้ายังไม่กลับจะเห็นเหรอ

02:59แล้วคุณกินอะไรเหมือยัง หิวไหมเดี๋ยวฉันไปทำมาให้

03:05ป่าผมเจ็บ ผมกินอะไรไม่ทะนัด ไม่อยากกิน

03:11กิน

03:31คือที่ผมไม่นอนห้องอาม

03:35อ้าว ไหนบอกว่าแปลกกลิ่นแล้วนอนไม่หลับไง

03:39ก็ผม

03:41คุณทำอะไรของคุณเนี่ย

03:45คุณอยากจะไปนอนที่ไหนก็ตามใจคุณเธอ

03:49แต่ว่าทายาก่อนได้ไหม

04:01เซ็บไหม

04:05ผมไม่มีใจ

04:21บ้าง

04:22ที่สุดที่สุดท้ายที่แบบนี้

04:52กลับเข้าเมื่อกังวัลน่ะ ฉันไม่ได้เป็นคนทำนะ

05:22แต่บอกเอาไว้ เพื่อคุณเข้าใจผิดหาว่าฉันใส่ยาปุกเซ็ค

05:27ผมไม่ได้ว่าอะไรคุณเลย

05:32ชั่งเถอะ ถ้าคุณจะไปนอนห้องพี่อามอะ ก็ปิดไฟให้ฉันด้วยแล้วกัน

05:52ฟังเผ็ค

06:21ลงคนในใจไม่ใช่อย่างเคยฝัน

06:28เป็นเพียงคนที่ฉันต้องมาชิดไหล

06:34อยู่กันไปวันนึงก็รักกัน

06:39มันเป็นจริงไม่เคยได้

06:42ลงเลยต้องสุดท้ายคงต้องยากกัน

06:49ฉันมันล่างทำอะไรกับใจนี้

06:57คุณ

07:00Morning คุณ

07:02นิ้งนึงอะไรล่ะ

07:04ไหนว่าคุณบอกว่าจะไปนอนห้องพี่อามไง

07:07เออ เปลี่ยนใจอ่ะ

07:10ลืมไปว่าผมนอนแปลกที่แปลกกินแล้วผมนอนไม่หรับ

07:16คุณนี่มันใจโลเลใช่มะ

07:18สมัส เราที่บอกว่าปลกที่แปลกกินอ่ะ

07:21คุณเป็นหมา

07:22เออ เป็นแมวหรือไง

07:26ถ้าพูดอึกอักขนาดนี้นะ

07:29คุณพูดเขาว่าหมามาเลยก็ได้ผมไม่โกฎหรอก

07:32หง หง หง หง หง

07:34โอ๊ย

07:36โอ๊ย

07:37โอ๊ย

07:43นี่คุณบอกว่าใจผมโลเล

07:45คุณเคยเข้ามาคนหาลง

07:48เฮ้อ

07:53พูดมาก

07:54ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดท้าย

08:25AN!

08:38ตอนนี้เราดีกันแล้วนะ

08:41กัน

08:54อย่าได้เผอใส่ไปเชียวนะอ่อน

08:57แกไม่มีวันลงเอิยกับเขาหรอก

09:00ผู้ชายเห็นแค่ตัวแบบนั้นน่ะ

09:24มีอะไรเหรอมีน

09:28ทำไมถึงที่ซื้อของกลินเยอะๆขณาอดนี้

09:30มีนรู้ว่าร่านทำกับข้าวไม่เป็น

09:48มีนคน between

09:54แต่ถ้ารันไม่อยากกินของที่มีนซื้อมาให้ก็ไม่เป็นไร

09:59มีนเอาไปทิ้งก็ได้

10:00ไม่ต้อง ไม่ต้อง

10:01มันต้องทิ้งหรอก

10:02ผมจะกินเอง

10:03เย้

10:05งั้นกินเลยไหมคะ รัน

10:08อืม

10:10งั้นผมไปยิบจานมาให้นะ

10:24อืม

10:44แน่ใจนะว่าได้ผล

10:46รับลองเลยครับคุณมี

10:48จับมือใครดมไม่ได้แน่ๆครับ

10:50ยัดงั้นไม่ได้แน่ๆครับ

10:52แพ้มันแน่เถอะ

10:53พลาดเกือนต้องกี่รอบแล้ว

10:54ไม่พลาดแน่นอนครับคุณมีน

10:57คนกินเข้าไปไม่มีทางรู้

11:00เพราะมันρ้ายรสชาติ กันร้ายกิน

11:02และทุกคนจะคิดว่ามันบัวใจหหวายตายไปเองครับ

11:07ไปได้ละ

11:09ครับ

11:15ตระเตรียมบอกหลาโรคได้เลย

11:19อีกส่วรัก

11:25มาแล้ว

11:48มีนจำได้ว่าร้านชอบกิน

11:50ใช่ร้านที่เราเคยไปกินด้วยกันไหม

11:52ดีจังร้านจำได้ด้วย

11:54แสดงว่าของเขาอร่อยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน

11:56ยังส่วรที่นี่

11:58มีนจำได้ว่าร้านชอบกิน

12:02ใช่ร้านที่เราเคยไปกินด้วยกันไหม

12:04ดีจังร้านจำได้ด้วย

12:06แสดงว่าของเขาอร่อยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน

12:10นี่

12:12นี่

12:14น้ำรันกินเยอะๆนะ

12:18อ่ะ

12:20อ่ะ

12:22อ่ะ

12:24กินสเต็คแต่ไม่กินหวายก็คงไม่ได้

12:29นั่นนะ

12:41เอ้า

12:42มีนลืมหยิบที่เปิดขวนมา

12:45ทำไงดีอารัน

12:47เดี๋ยวผมลองไปดูในครัวให้ก่อนนะ

12:50เหมือนจำได้ว่าเคยมีอยู่

12:51อย่ามีนลองกันหนึ่งนะ

12:53ตายแล้วนะคุณ

13:08ทำไมยังไม่ไปลงอีก

13:10ก็ผมยังไม่มีปิ่นโตไปกินมือเที่ยง

13:13แล้วทำไมถึงไม่บอกแม่บ้านล่ะ

13:16ฉันไปตามให้แล้วไหม

13:18ไม่ต้องแล้วคุณ

13:20ไม่มีผมก็ไม่กิน

13:22ผมก็แค่ทนหิวแล้วก็หิวท้องมากินมือเย็นทีเดียว

13:31เอาแบบนั้นก็ได้

13:33ฉันไปปิ่งขนมปังก่อนนะ

13:35แล้วคุณจะไม่ทำให้ผมหรอ

13:37ก็เห็นคุณบอกว่าจะรอกินมือเย็นไม่ใช่หรอ

13:43ผมอยากให้คุณทำให้นี่

13:48โอเค

13:50ผมอยากกินกับข้าวฝีมือคุณ

13:52เราก็ไม่บอก

13:54พูดตรงๆก็ได้ไม่เห็นจะต้องอ้อมพร้อมเลย

13:56พูดแบบนี้แสดงว่าทำให้ผมใช่ไหม

13:58งั้นผมขอเป็นกุ้งท่อกาเทียม

14:00ไม่โรยพี่ไทยแล้วก็ไม่ใส่ผักชี

14:02งั้นคุณรอปับนึง

14:04เดี๋ยวฉันจะรีบไปทำให้

14:06เอ้ย ผมรอไม่ได้แล้ว

14:08ผมต้องรีบไปลง

14:10คุณไม่ให้ผมดีลงนะ

14:12ผมจะรอ

14:14ผมต้องรีบไปลง

14:16คุณไม่ให้ผมดีลงนะ

14:17ผมจะรอ

14:44กว่าจะได้หยุดมาหาพี่รัน

14:58กว่าจะได้หยุดมาหาพี่รัน

15:14รงเท้าใคร

15:16ไม่ใช่รงเท้าอ่อนสะหน่อย

15:28หรือว่าพี่รันพาผู้หญิงมาที่บ้าน

15:30พาด

15:42ขวดนี้มีนขอพ่อมาเลยนะ

15:44ชิ้นหน่อยสิคะรัน

16:00น้ำมีไม่ดื่มเหรอ

16:02เออ

16:04น้ำมีไม่ดื่มเหรอ

16:06เออ

16:28ผมลืมไปเลย

16:30จะดื่มโดยโอ้ยพรให้มีนได้ยังไง

16:36แดมมีน

16:37เรื่องนี่พนันที่มีนเคยสร้างไว้

16:40จนทำให้ผมกับน้องต้องมาบ้านกับได้ไปจับน้อง

16:44ผมจะลืมมะ

16:46เพื่อให้มีนได้เริ่มต้นชุวิตใหม่

16:52ที่แท้

16:54นี่พนันทั้งหมดก็เป็นของแยมีนอ่ะ

17:00แด่รัน ที่รักและให้โอกาสมีน

17:14มีนขอโทษที่มีนทำให้รันกับน้องต้องลำบาก

17:18มีนสำนึกในความผิดของตัวเองแล้ว

17:21และมีนจะทำทุกอย่าง

17:23เพื่อหาเงินมาคืนรันกับน้องให้ได้

17:30พี่มีนอยากรีบหาเงินมาคืนเนี่ย

17:36ก็เพราะว่าออนจะได้อยากกับคุณในกระพบ

17:39และมีนจะได้กลับไปหาเขาใช่ไหม

17:52รัน มีนบอกแล้วไงว่ามีนอยากเริ่มต้นใหม่

17:57ตอนนี้ รันคือคนที่สำคัญที่สุดสำหรับมีน

18:04พอรันคือคนที่รักมีนมากที่สุด

18:07ทำไมมีนจะต้องอยากกลับไป

18:10หาคนที่ความรู้สึกเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาแบบเองด้วยล่ะ

18:14ก็ไปไหนอารัน

18:29จะไปไหนอารัน

18:43พอมีนบอกว่ามีนเป็นเมีย

18:45ก็คิดจะชิ่งเลยเหรอ

18:53ชิ่งกับบ้าแล้ว

18:55ถึงที่สุดสุดใจ

18:58ทุกษัติ

19:04สุดที่สุด

19:11กซิ

19:12สุดที่สุดสุด

19:14ทุกษัติ

19:16เอารก

19:18พอกัน

19:20อีกอย่าง

19:39มีเตรียรังแล้วนะ

19:50พี่รันกับยายมีนาเป็นผัวเมียกันกันเหรอ

20:13พี่แท่ ผู้หญิงพี่อยู่ในใจพี่รันเมื่อตลกก็คือยายมีนา

20:24พี่รันถึงได้มีกำแพงกับเรา

20:28พี่แท่ อื้อฆ่า

20:34พี่อีกซึ่งไว้

20:37พี่แท่ คนดีกดีกว่า

20:40ห้องมัน

20:42เอาอย่า

20:43ดีอดหาย

20:44มาเถอะ

20:46ที่เจ้าว่า

20:47เธออเดียว

20:49ี๊กซึ่งไว้

20:51Εือเป็นอีกับ

20:53สรรรรสดควรความพี่แท่

20:55เจ้าไว้

21:25เฮ้

21:32ทำไมเหรอมีน

21:33กินขาวก็ยังไม่ทันหมด

21:35วายก็ยังไม่ได้แตะสักอึก

21:37จูจูจะมากินหวานเลยได้ไงคะ

21:42ถ้าผมโอตใจไม่ไหวนี่

21:48เงินดื่มแก้วนี้ให้หมดก่อนนะ

21:50แล้วเดี๋ยวมาต่อกัน

21:55เอาหลอด้วย

21:58กินข้ามสุดที่น่า

22:02เก่มด้วยได้

22:03ดูแล้ว

22:06พระสนุกไปโกกขึ้น

22:08ตรงทนการที่น่ำ

22:11จะคงมีสดีกว่า

22:13พระสนุกไปกัน

22:16โก้ใคร

22:20พระมว่าพระสนุกไป

22:22ถ้ามันจุ เราต้องโดนยาไปด้วยแน่

22:30อยู่เพิ่งใจร้อนสิคะรัน

22:35มีนขอตัวไปจัดการตัวเองก่อน

22:38แล้วเดี๋ยวมีนมานะ

22:52มีด้วยกัน

23:06ก็ไม่ใช่ความคุ้มกัน

23:10ก็จากเตรียมด้วยที่เตรียมมีนิด

23:16ที่นี่มีกับสุดนี้

23:18ที่สองการมีน

23:43ผมดื่มหมดแก้วที่สองแล้วละมีน

23:46รองมีนปัดนะคะ

23:49มีนขอจัดการตัวเองก่อน

24:16คันที่สองแก้วที่สองแก้ว

24:18นิดความเป็นพันที่สองแก้ว

24:20混อตัวส Pascal

24:38สวัสดีที่สวัสดี

25:08ได้แล้ว

25:14มีน

25:30มีนผมไปแจ้ไม่หออก

25:33ผมไปต่ออะไรก็ไม่รู้

25:38นี่

25:54จะด้วย

25:57ที่สุดที่สุดที่สุดท้าย

26:27สุดท้าย

26:57เจอ

26:59เจอ

27:01เจอ

27:03เจอ

27:05เจอ

27:07เจอ

27:09เจอ

27:11เจอ

27:13เจอ

27:15เจอ

27:17เจอ

27:19ฉันมาเพื่อข้าแก

27:21แล้วฉันจะช่วยแกทำไม

27:23เจอ

27:25มีน

27:27เจอแน่ไม่เข้าเรื่องจะต้องมาตาย

27:29โงโยนวันสุดท้ายของชีวิต

27:31ไอ้นาโง

27:35เจอคิดว่าฉันจะเริ่มต้นใหม่

27:37คนอย่างแก่เหรอ

27:39ไม่มีทาง

27:41ตายไปซะได้ก็ดี

27:43เจอคิดว่าฉันจะรีบส่งมันตามไปอยู่เป็นเพื่อนแก่เอง

27:51ช่วยด้วย

27:53แก่ไปรอน้องแก่ในนาโลกก่อนนะ

27:57เดี๋ยวฉันจะรีบส่งมันตามไปอยู่เป็นเพื่อนแก่เอง

28:01เจอมุ่น

28:03เจอ익

28:07เจ็กส่งมัน

28:09แทนสุดที่ กำลังหรือว่าฉันจะรีบส่งมัน

28:11อย่าว่าฉันสิ

28:13เซอด้วย

28:15ไปเจออีก

28:16เจอด้วย

28:17เจอด้วย

28:19โรงโลกหน่อย

28:21ส่งมันที่พลัด techniques

28:23เจอด้วย

28:25ษ้าย

28:26มันที่นสุดกรitarian

28:27งคมันิม

28:28เธอครับ

28:29เธอจะเตอรบ

28:30ตัวล่ะ

28:32ตัวล่ะ

28:46นะ

29:00ตัวล่ะ

29:01ตัวล่ะ

29:02ตัวล่ะ

29:03นี้

29:05มีอืน

29:22มีป blir

29:25คงขนาบบัน

29:26ถ้าตัวล่ะ

29:26ปaltet

29:28ทหาย

29:28อ่ะ อ่ะ

29:58อีกเวลา

30:28อีกสำหรับ

30:58ตัวทราบ

31:28แปลท้ายรวม...

31:31แปลท้ายนี้...

31:37ฮันิจริง!

31:39อ่าหรือด!

31:41ฮันิจริง!

31:44เฮ้น...

31:46เฮ้น...

31:48มาเจ้น...

31:50แกล้วมอินสุด

31:53มินสุด

31:55เธอเจ้า

32:25คุณเองครับ มีอะไรหรือเปล่า ถ้าทางอารมดีเชียวครับ

32:31ไม่ต้องอารมดีสิวะ กำลังใจได้กินของอร่อย

32:36ครับ ของอร่อย

32:40อารมดีเลยคุณเดช

32:47คุณเอง

33:02ไงคะเอง คิดถึงมีนไหมคะ

33:05คุณเองเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า

33:07คุณมีนาไม่ได้คิดอะไรมาให้กินสั้นหน่อย

33:11หรือว่า คุณเองจะกิน

33:15เฮ้

33:17คุณมาหาผมมีอะไรหรือเปล่า

33:19ก็มีนคิดถึงเองนะสิคะ

33:22เราเองล่ะคะ คิดถึงมีนบ้างหรือเปล่า

33:25นี่ คุณไม่คิดถึงมีนดีๆ ใช่ไหมคะ

33:31คิดถึงสิ ทำไมผมจะไม่คิดถึงล่ะ

33:36แต่ช่วงนี้ผมคิดเครียด

33:39เครียดเรื่องอะไรคะ

33:42อะไรคะมีนช่วยให้เอกหาอีกเรียดได้นะ

33:48ก็...รถที่ลงผมโดนจับน้ำหนักตลอด

33:54ทำไรก็ได้น้อยลง

33:57ผมอยากมาถูกให้มากขึ้น

33:59แต่ผมก็ไม่รู้ให้ทำยังไง

34:02อืม...

34:04งั้นเอกก็หาวิธีเรื่องสิคะ

34:07ถ้าเอกอยากให้มีนช่วย

34:09เดี๋ยวมีนลองขอพ่อให้นะ

34:11ขออะไรหรอ

34:21สวยแล้ว

34:23ไหนดีวะ

34:26อ่ะ คุณนอนครับ

34:27มาคุณเอกเหรอครับ

34:28คุณเอกไม่อยู่เหรอครับ

34:30ไม่อยู่เหรอ

34:32ครับ คือคุณเอกไปข้างนอกอะครับ

34:35ครับ

34:38งั้นฝากให้เขาน่อย

34:39เขาบอกเขาอยากกิน

34:41ได้เลยครับ

34:42ถ้าเอกอยากรู้

34:43เอกก็จูบมีนก่อนสิคะ

34:45แล้วมีนจะบอก

34:48ไหนบอกเขาไม่อยู่ไง

34:49คือคุณ คุณ คุณ คุณ คุณเอกไม่ก็โทษ

34:55ไม่ก็โทษ

35:12คุณ

35:14คุณ

35:15คุณ

35:16เอ๊ก เอ๊กตามันไปทำไมคะ

35:19เอ๊ก

35:22คุณ

35:25ปล่อย

35:27ปล่อยเว็ด

35:28ปล่อย

35:30เอ๊ก

35:34เอ๊กคะ

35:35คุณจะมาทำไมไม่บอกมาก่อน

35:40แล้วทำไมฉันต้องบอก

35:41ในเม�ballคุณให้ฉันไม่คนเอาคาวมาให้คุณไม่ใช่หรig

35:43alle

35:45layering

35:52เฮ่ย

35:53เฮ้ย ผมรอไม่ได้แล้ว ผมต้องรีบไปลง

35:55คุณแม่ให้ผมพี่ลงนะ ผมจะรอ

36:01มันก็ใช่ แต่คุณน่าจะโทรหาผมก่อน

36:04ไม่ใช่พูดพ่าเขาไปแบบนั้น

36:07ถ้าฉันบอก

36:09ฉันจะได้เห็นคุณยืนก่อนจุกับผู้หญิงควรนี้เหรอ

36:14เรากุ้งกับเทียมที่ 6 ไป

36:17ไม่เป็นไรหรอกเนอะ

36:19เพราะคุณคงกินอย่างอื่นจนอิ่มแล้ว

36:29อ่อน อ่อน อ่อน อ่อน

36:32อ่อน

36:50ผมอยากให้คุณทำให้นี่

36:53โอเค

36:54ผมอยากกินกับข้าวฝีมือคุณ

36:57โอเค

37:02ก็ไม่น่าหวังอะไรง้องง้องเลยอ่อน

37:05อ่อน

37:06นึกแล้วเชี่ยวว่ายังไงเอกก็ต้องเลือกมีน

37:21ขอบคุณนะคะ

37:36สรุปก็คือตำรวจในสถานี้มีส่วนได้ส่วนเสียกับกำนันเรือง

37:43เห็นว่ากำนันเรืองพาตำรวจฉันผู้ใหญ่ในโลงพักไปเที่ยวที่ฮาไว้นะครับ

37:49เพราะแบบนี่ขอดีพี่อำถึงไม่คืบ

37:53คนแบบนี้ไม่สมควรไปกำนันด้วยซ้ำ

38:02ปุกรมมีระยายผมช่วยเองไหมครับ

38:06คุณประหลัดเข้าถึงชาวบ้านได้มากกว่าผม

38:25ถ้าเป็นไปได้ช่วยหาคนในพื้นที่ที่ไว้ใจได้สักคน

38:29อยากให้เขาหาสายหรือแฟงตัวไปในกลุ่มธุรกิจรถบันทุกของกำนันเรือง

38:34เพื่อหาหลักฐานเกี่ยวกับสวยสติกเกอร์ของกำนันเรือง

38:37พอจะมีบ้างไหมครับ

38:40หวังว่าพี่ลันจะช่วยได้นะ

38:43กำนันไปด้วย

39:01พี่หลัน

39:14พี่หลันครับ

39:17อยู่บ้านไหมครับ

39:31พี่หลัน

39:33พี่หลัน

39:39พี่หลัน

40:01ดนสวน ภาธิ์

40:03ภาธิ์

40:05ไปถึงเป็นแบบนี้

40:08ออนยังจัดงานสบให้พี่หลันไม่ได้นะ

40:10ฉันว่ามันแปกนะ

40:11อะไร ที่ว่าแปกเหรอ

40:12พี่หลันโดนวางยาก

40:14มันก็ท้านประสุน Amsterdam

40:15uko มันก็จัดงาทุนาลิ executioner

40:18มันก็จ้นมาสุนาล statements

40:18งันก็จนไปแจ้งความนะฮิ

40:23ยังแจ้งไม่ได้

40:23แบบนี้พี่หลันก็ต้ายฟีสิ

40:26ทั้งหมดเรื่องอิสลันแล้ว ต่อไปก็คิวแกะ หนังนื้อร่าอ่อน

40:56ทั้งหมด...

Category

Transcript

Recommended