EP.7 กระวานน้อยแรกรัก พากย์ไทย ตอนที่ 7

dayrykid

Transcript

00:00เจ็ด ในเมื่อท่านหัวพอใจ เรื่องนี้ก็ตกลงตามนี้

00:05เอาตามนี้แหละ

00:06อีกเรื่อง นางหลิว

00:17ความผิดที่นางหลิวทำ ยากจะให้อภัย

00:22กระมองคิดว่า สองนางไปสำนักชี

00:26ให้โสดบนกินเกทั้งชีวิตเป็นการไขบาก

00:29หากค่าจะไม่ผิด พี่คนรองของท่านอาศัยอยู่เหมืออัน

00:34ทางนั้นไม่สำนักชีมากมาย

00:37เป็นที่ที่ดีต่อการบาเพล่นตน

00:42เหมืออันเหรอ ที่นั่นเขาสูงไกลแม่นา

00:47นางโรบมากฝ่ายสูง รอบทำร้ายพระชายา

00:50หากไม่ลงโทษหนัก ใจค่าก็ยากจะสงบ

00:56ได้

00:58อยู่เหมืออันก็ดี อยู่เหมืออันก็ดี

01:01ขอพระไททันอองที่ชีนแม่

01:06แค่เรื่องเล็กน้อย ควรทำเพื่อท่านพ่อตา อยู่แล้ว

01:14พ่อตาเหรอ

01:16ไม่เหมอ treble ๆ หม็อขอรับ เหมออย่างยิ่ง หม็ออย่างยิ่ง

01:28โฮะ ขอพ่อท่านออกไปแล้ว ท่านหัวก็รีบริ่งหนงมือจากการสามเรื่อง

01:35สามเรื่องไหนเหรอ

01:37เรื่องแรกเลยก็คือเรื่องการแต่งงานของคุณหนูสาม

01:40ครั้งนี้ คุณหนูสามทำผิดใหญ่ล้วง

01:43คิดว่าจะหาสามีให้ได้เรื่อยเรSNI ก็คงยาก

01:45แต่พอท่านอ่องเสนอตัวเลือกมา ไฟในใจของท่านหัวก็มอดทันที

01:50เขาเสนอใครเหรอ

01:52คือ..บุธแม่ทัพสเซวนไว้แห่งหลิวเจ้า ฝึงที่สาม

01:57อาท วิเศษจริงๆ

01:59เห็นได้ชัดว่าคุณอู๋สามเสร็จเปรียบ วิเศษตรงไหนเจ้าค่ะ

02:03พี่หญิงสามถูกตามใจตั้งแต่เด็ก ถึงได้นิสัยแบบนี้

02:07ได้ยินว่าสุกุณฝึงเข้มงวดกดขัน อีกอย่างไม่ทับน้อยฝึงมีความยุธิธรรมเด็ดขาด

02:14หากต่างเข้าจวนเสรง จะถูกปลุกฝึงนิสัยใหม่ แถมให้ทับน้อยเสรงนั้น แม้จะเกิดในกONGทับ

02:20แต่เป็นคนที่รักครอบครัว ส่วนรูปลักรหล่อนแล้วสุงยาวเข่าดี стำรับพี่หญิงสามแล้ว

02:28ไม่ใช่เรื่องร้ายตะอย่างได้

02:33แล้วเรื่องที่สองล่ะ

02:36ส่วนเรื่องที่สองก็คือ จะลงโทษอนุฮิว โดยส่งไปที่สำรักชีありがとうございます

02:42มนกินเจ้ตลอดชีวิต

02:46ไม่ใช่ให้สำนึกผิด

02:49แต่เป็นการขับออกจากบ้าน

02:53แต่ความผิดของอนุเร็ว

02:55อย่างมากก็แค่สั่งสอนลูกไม่ดี

02:58แย่ต้องลงโทษหนักเช่นเนี้ย

03:02หรือว่า

03:05เป็นนางที่สมคบคิดกับโจนผู้เขา

03:09แย่ต้องทำเช่นอีดด้วย

03:13หากค่าเสียความบริสุทธิ์

03:16มิงชูก็จะยิดตำแหน่งค่า

03:18แต่เข้าจวนอองทานที่ค่า

03:21พวกนางคิดไร้กับท่านเพียงนี้

03:23แย่ท่านโหยิงชุดปิดบางอีก

03:25ความผิดไร้แรงขนาดนี้ควรถูกลงโทษ

03:28ตามกฎตกูลถึงจะถูก

03:31เรื่องนี้เกี่ยวพันกับชื่อเสียงของจวนเรา

03:34จะแพร่งภายได้อย่างไร

03:36แถมอนุหลิวก็เป็นคนในจวนเรา

03:38ถ้าหากมีใครอาศัยช่องว่างนี้

03:41กล่าวหาจวนหัวว่า

03:43สมคบกับจนผู้เขา

03:45เรื่องก็ยิ่งวุ่นวายนะสิ

03:47แต่ดูจากแผนก่อนแล้ว

03:50ท่านพ่อไม่น่าคิดได้รอบครอบฉันนี้

03:53ต้องเป็นท่านอองชีนะอยู่เป็นหน้า

03:56ดูเหมือนว่าเขา

03:58จะทุ่มเททำเพื่อสกุลมิงจากใจจริง

04:03หากค่าแต่งกับเขา

04:07สกุลมิงอาจมั่นคงสงบสุกก็ได้

04:10อ้าจริงที่สามเรื่องสุดท้ายนั่นก็คือ

04:17วันมงคลของท่านใกล้จะมาถึงแล้ว

04:21เฮ้ยค่ะ

04:32โอ้โฮ แย่โดว แย่โดว แย่โดว

04:36ทั้งเคยพบเคยเห็นนี้ มันเหมือนอ่ะสิ

04:38มีเงินมาก สาวเลย

04:40พระราชธานทองคำ 2,000 ตำลึง

04:44พร้อมเงิน 10,000 ตำลึง

04:47ที่นาให้สวน 100 ไร่

04:49เครื่องประดับ 20 คู่

04:52เครื่องหยก 4 หีบ

04:54และยังมีหาดมงคล 1 คู่

04:57และพอปาร้อยตำลึง ขนมมงคล 10 ผ่าน

05:01ถาด ผ้าหมแปดถืน หมูแพ้สองหัว แป้งมีหนึ่งร้อยต้าน ผ้าไหมหกสิบภัพ ไข่มุกลำค่าสิบหู เออเจียวหนึ่งหีบ ทำความเขารพ

05:19ขนาดที่เดิน ควรเก้าอย่างมั่นคงเป็นจังหวัก รักษาท่าทางให้พึ่งผาย เก้าเท้าอย่างพอดี ตัวตรง

05:37หลังตรง

05:49หลังต่อไป

06:14เธอเจ้า

06:44ทีน้ำหลังไป

06:59หานายท่านเชิญด้านไหน

07:02ครุกเขาลง

07:03ไปข้านะ

07:05อยู่นิ่งๆ ไป

07:06ให้เจ้าใจนี่แทนข้า

07:08เจ้ายังกลาบปฏิศิษย์ไม่

07:11ฟังข้าให้ดีๆนะ

07:13ต compilation เล 얼굴 เลีกซ่ะ

07:21เจ้าช่วยมิลี่ยิงก็ต้องให้พ่อข้าพยักหน้าซิก่อน

07:25เจ้าช่วยมิลี่ยิง

07:29นี่ qualcคกาตาศึกล่า ๆ บ้าจับข้า

07:31หลังนี่ มาใกล้ ๆ ไม่มีเจ้าชิ้ม

07:33ต้อนได้โอรัสสวัรร จะไปเจ้ารอยนวณได้ยังไง

07:37ข้านี่แหละโอรัสสวัรร ที่นี่ จะผกง่ารู้หรือเปล่า

07:41ว่าพ่อค่าเป็นใคร

07:42หากยังไม่ปล่อยอีก

07:43ให้เค้าก็ส่งพวกเจ้าไปสารราวากาง

07:45พอตะไป

07:46เอ๊ยปล่อยค่า

07:47เก็บนักลับ

07:49ล attach coffee

07:50ให้เขาลินมาช่วยค่า

07:51พบไปไหนเนี่ย

07:53ซ assured

07:54นี่พวกเจ้าจะทำอะไรเนี่ย

07:56ข้าคุณชายจนโห่นะ

07:58กลาดทำแบบนี้หรอ

07:59เจ้า

08:01นี่เจ้า

08:05ค่า

08:07ค่าจะพบท่านพ่อ

08:08ท่านพ่อค่า

08:09เจ้าเมืองนี่!

08:11เรื่องของเจ้า สาราว้าการ ก็ช่วยไม่ได้

08:15ซอบชื่นหวัยครั้งนี้ เจ้าเข้าสนามสอบได้ยังไง

08:18แทมติด อันดับ 4 ระดับ 2

08:21ค้าあるไซ ความสามารถค่า ทั้งสอบติด

08:25แล้วคำตอบในเพ่นกระดาทที่เจ้าสงไป เจ้าเขียนว่ายังไงหร suit

08:33ตายสี่ เวลียอดเนธุมมากไป ปลุ่มผวดฮาชมัด

08:37จุดซังก่อนจุалистก็จังไม่ได้ هนม

08:39โอ๊ย...โอ๊ย...บสหัว

08:44เฮ้ย..นี่ จะเอาจริงหรือเนี่ย ค้า expensive

08:47หัวข habitualสอบชุนไว้ ค้ายจังไม่ได้เลยจริงๆ

08:50ข้าเขียนแค่ไม่กี่ตัวอักศร

08:55และเหตุในเจ้าติดนั้น драп ด้วย

08:59ก่อนเข้าสอบ ค่าบอกท่านพ่อว่า

09:02த ai monsieurmas...ได้เทรมทุกอย่างให้ค่พร้อมและ

09:04เกาเพียงแค่ค่าเข้าสอบสามวันให้หลัง

09:07จะสอบปิดเองронองเนื้อจักนี้ ค่าไม่รู้แล้ว

09:10หากอยากรู้ день ไปถามเขาสิ

09:12รู้ไหมเขาใช้วิทีอะไรเปิดทางให้เจ้า

09:15ค่า ก็ไม่รู้เหมือนก่อน

09:20ค่าไม่รู้จริง ๆ

09:22ค่ารู้แค่ว่า ท่ânciaพ่อเข้าไปหาแตกเท่าหู

09:25ผู้ขุมสอบหลายครั้ง

09:26รู้แค่นี้แหละ รู้แค่นี้

09:28ขอบคุณ

09:58อาวบคุณ นี่ต้องการทรับ สลับ กับกูวิ่นหีมsto กลับสลับ ทำให้ศอบผ่านที่สุด

10:07กระม่อมซังค้นเจวน ยึดศินบนของ หูชางเหมาแล้ว ไม่หรักคาณพร้อมูล

10:13เชิงเอินหัว เจ้ารู้ความผิดไหม

10:19ขอสองตัวสอบด้วย กระม่อมถูกปลักปลำพรรัขา

10:23ฟ้าบาท ความผิดของเขา ไม่ใช่มีเพียงเท่านี้

10:27กระม่อมพบตราประทับบนเงินสินบนพวกนี้

10:30เป็นเบียดหหารที่ทางการ ส่งให้กองทัพติ้งไปเมื่อสองปีก่อน

10:39ฟ้าบาทพระยาคา กระม่อมถูกปักภัมจริงๆ

10:45ฟ้าบาท เรื่องยักยอกเบียดกองทัพติ้งไป

10:48กระม่อมขอให้ฟ้าบาด มอบหมายให้กระม่อมจัดการด้วย

10:53ประดุญาต

10:54ฟ้าบาดพระยะค่ะ กระม่อมถูกคนปลักปร้ำ

10:57ขอประไทย ทหาร คุมตัวท่านโห หลับค่ายเมืองหลวง

11:01กระม่อมถูกคนปลักปร้ำ

11:03ฟ้าบาด ฟ้าบาดพระยะค่ะ กระม่อมถูกปลักปร้ำ

11:09ฟ้าบาด กระม่อมถูกปลักปร้ำ

11:18ท่าน เสนา สารต้าหลีได้รับคำสั่งเข้าตรวจค้นจวนเชิงเอินหัวและยิดเงินสองหมื่นตำลึง

11:36ที่อนุของเขา แม่ของกู้ว่นเหยียนซ่อนไว้

11:40เกลงว่าเรื่องนี้ เชิงเอินหัวจะไม่รู้เรื่อง

11:44ชักโงเงาอะไรเยี่ยงนี้และท่านอองติ้งเปย เป็นยังไงบ่าง

11:51ปกติดีขอรับ

11:53ฉังเอินหัวพักดีต่อท่านเสมอ คิดว่าคงไม่กล้าผ้าดเพียงถึงท่าน

12:00อองติ้งเปย คิดจะใช้กู้จิ้นจงเป็นใบเบิกทาง

12:03กวาดล่างคุณหนังที่ผัวพัญกับเรื่องการยักยอกบีfarด spends more honour

12:08โดยไม่เลือกวิ일 p sund

12:11กู้จินจงไม่แน่ว่าจะทนไหว

12:15ระหว่างอยู่กับตาย ความพักดีจะมีค่าเท่าไหร่เชิง

12:21กู้จินจงเก็บไว้ไม่ได้

12:26แต่ตำแหน่งเจ้าเมืองของเขา ห้ามตกเป็นของใคร

12:32รับซ่า เราพาสกลมิงล่ะ

12:36อ๋อ ข้ารุนิสัยฐานเออดี หากนางไม่ยินยอบ ใครก็บางครับไม่ได้

12:43ให้อองติ้งไป ไม่ใช่ทีพึ่งของนางได้

12:48พิธียังไม่จัด ทุกอย่างย่อมแปลเปรียนได้

12:51ไม่ว่ายังไง งานแต่งนี้ต้องไม่สำเร็จ

13:06เฟ้ยมือการทำพิธีพิธรร

13:23นี่จริงสิสู้สิน อย่าเลือมเก็บช่วงเอวของชุทให้พอดีนะ

13:27ข้าจะได้เผย สวดทรงที่สวยงาม เจ้าฆ่า

13:30เจ้าค่า

13:32เฮ่ย จะรู้อะไรนะ

13:34แค่สุดอย่างเดียว เจ้าแก้ไปห้ารอบแล้ว

13:37เช้ยมองไม่ออกว่าทุกรอบต่างกันตรงน ξ capitalist

13:40แต่นี่เป็นหน้าตาของชวนหัวของค่า

13:42ค่าจะไม่เอาใจใส่ได้เหรอ

13:44اه ngh

13:47เฮ้

13:48ได้ยินว่าคืนนี้

13:50หอเปี้ยววี่คลึกครับเป็นพิเศษ

13:52เราก็ไปสนกกันหน่อยมั้ย

13:55นี่เจ้าเสียสติปีแล้วเหรอ

13:59หอเปやว��세요 เป็นที่ แบบไหMother กันสตรีเข้าไปร่วมสนุกได้หรอ

14:04ความจริงหอเปรียว transmitted คา叫 เป็นแค่โรงระบำ

14:06เห็นพี่รองบอกว่า ในหอเปรียว subscribed ไม่มีเรื่องระเริงรักอะไร

14:11ส่วนมากพวกบุรุช frustrated gessesกันร้องรรัมทำเพลง

14:14ส์งามข้างกายพวกนั้นก็แค่ไว้ ใช้เป็นเพื่อนคุยคล้ายเหงานะ

14:19แต่ ขалы กลับรู้สึกว่า สัตว์ดีที่ไปเที่ยวที่นั่นที่หากใครรู้ข้าวจะไม่ดี

14:27อาถาน ขายวงเพราะว่าขาวหวังดีกับเจ้านะ

14:30พี่รองก็บอกว่ากรอนที่สุยอิงจะไปหอเบียอวี่

14:33เคยไปนางขาดิการเล้อโชม ไม่เพียงร้ายรắmเก็งยังผิดชิ้นเป็นลอดด้วย

14:41ความหมายของเจ้าคือให้ขาไปเรียนรู้วิธี

14:47ว่ายวนสามีกับสุยอิง หรอ

14:50ไม่ใช่สะหน่อย คอหมายของค่าคือ

14:52พวกเจ้าสามารถเป็นเพื่อนบัลเลงชิ้นกันได้

14:56ช่วงนี้เราเตรียมงานจนหัวหมุน

14:59เหนื่อยล่าเต็มทีก็ควรออกไปเดินเล่น

15:01ผ่อนคล้ายอรมสะหน่อย

15:03ออกไปสุดอากาศหน่อยก็ดี

15:05หากสุยอิงสันทัสชิ้นจริง ๆ ก็คู่ควรให้ไปหา

15:09โท้Y! มีสตรีสูงสักไม่น้อย

15:12ที่แอบไปเที่ยวสนุกที่หอนนั่น

15:15พวกนางยังไปก็เลย เราจะไปบ้างไม่ได้เหรอ

15:18อีกอย่างเราแค่ไปชื่นชมความงามของศุยหิ่งเท่านั้น

15:21ในห้องส่วนตัวมีฉักก้あるไว้ ไม่มีใครจำเราได้

15:25อีกอย่าง ‫ถ้าเจ้าต่างออกไปแล้ว

15:28ก็ไม่ค่อยมีเวลาออกไปเดินเล่นแล้ว

15:30พูดบ่านนี้มีเหตุผลนะ

15:32ที่จริงแล้ว ข้าเองก็เคยเห็นนางอยู่ครั้งหนึ่ง

15:37บุคลิกของนาง มีเสน่ะสะดุดตา งดงามตึงใจ

15:42จริงเหรอ

15:44อืม

15:47แฮะ ช่อน ช่อน

16:02อืม

16:18มาทนี้

16:28ลืมช่าก่อน

16:32อืม เป็นมี

16:36ไหนเจ้าว่าไม่ถูกชะตากับที่นี่ไง

16:39เจ้าไม่กลัวจะคนรู้จักหรือไง

16:42โฮ พวกเราคลุ้มมืดชิดขนาดนี้

16:45ใครจะยังจำเราได้อีก

16:51คุณชายไป

16:52ไม่นานสวยอิง

16:56นี่น้องสาข้ากับยาดผู้ด้อง

16:58วันนี้ตั้งใจตามข้ามมา

17:00เพื่อชื่นชมความงามของไม่นาง

17:04คุณหนูอายุยังน้อย

17:06ใส่สื่อบรีสุด

17:07เช่นนั้น

17:08บ่าจะขอเติมม้ำชา

17:10ให้พวกท่านดื่ม

17:12เป็นการขอบคุณแล้วกัน

17:14หากคุณหนูไม่รังเกียด

17:16ไปนั่งเล่นที่ห้องบ่าสักคู่ได้หรือไม่

17:20เชิญคุณหนู

17:22เชิญคุณหนู

17:24วันนี้คุณหนูมิ่งมาที่นี่

17:26คงไม่ใช่แค่

17:28พบหน้าเบารอกกับมัง

17:30เชิญคุณหนู

17:32วันนี้คุณหนูมิ่งมาที่นี่

17:34คงไม่ใช่แค่

17:48พบหน้าเบารอกกับมัง

17:50ค่าอยากขอคำชินและเรื่องชินจากไม่นาง

17:52ค่าเพิ่งได้ตำราดชินเล่มใหม่มา

17:54ค่าเพิ่งได้ตำราดชินเล่มใหม่มา

18:02คุณหนูรอสะครู่

18:04สุยอิงจะไปนำชินมาให้

18:24มากับมัน

18:39คุณหนูไป

18:43คุณหนูไป

18:44คุณหนูไป

18:46หาใช่เพิ่งมาครังรากไม่

18:48จะต้องทำห่างเหอินด้วย

18:50ทุกเจ้า รู้จักกันเหรอ

18:53รู้จักสิ

18:56หอเปลี่ยววี่ ดงดังมาก น้อง 3 ค่า เลยมาเปิดหูเปิดตา

19:00โอ้้ โห้ โห ประตูหอเปลี่ยววี่ ม lugar ต้อนรับขนุ่เสมอ

19:06ข้าน้อย พร้อมรับใช้ทุกมือ

19:08ย้อยวันนี้ เกร็งใจกันขนาดนี้

19:12อ้อเป๋า

19:15เอ้อเป๋า

19:17ขอรับ ขอรับ

19:19เท่าแก

19:21ไปเอาสุราพระชธานที่ข้าห่วงแห่นั้นมา

19:25แล้วก็กำชับห้องครัว จัดอาหารชั้นหนึ่งมา

19:28เท่าแก ยากซังกี่อย่าง บอกด้วยขอรับ

19:31ยกของที่แพงมา บอกห้องครัวว่า

19:34มีลูกค้าชั้นสูงไม่เย็นที่หอเรา

19:41เป๋าสาบแล้ว

19:43ดีมาก

19:49เต็มเลย

19:53เป็นไง

19:57คุณหนูไป

19:59สุรานี้ชื่อว่าสุราอังุล

20:01จากแดนซีวิ

20:03ทุกปีจะมักได้เพียง 5 ขวด

20:05ตอนนั้นแดนซีวิ

20:07เท่าไว้ต้าเสียนแค่ 2 ขวด

20:09ที่เหลืออีกขวดอยู่ที่ฟ้าปาด

20:11ที่ไขของค่าเอง

20:13นี่น่าเป็นสิ่งล้ำค่า

20:15หนึ่งเดียวในโลก

20:17คนอยากดื่มเขาไม่ได้ดื่ม

20:18สุรานี้เข้าปาบมีรถหวาน

20:20หอมกินพลไม้สีสันสวยสด

20:22ถือเป็นสุราชั้นเซียน

20:24รถเล่อที่สุดในโลก

20:26มา

20:28สุราดีชั้นนี้

20:30จางซื้อจือตัดใจเอามา

20:32รับแขกได้เหรอ

20:34เพราะเจ้าคู่ควร

20:36ฉันคนหมอไปลิ้มลองได้

20:38อันน่าอะไร

20:40อืม

20:42พี่รอง

20:44คนดีคู่คนงาม

20:46มุรุยังเราดื่มเหมือนวัวเขียวดอกบอตัน

20:48เสียของปล่าๆนะ

20:50มาพี่รอง

20:52อย่าว่างจอก

20:53สุรามีพอ

20:54มา

20:56คนละเกล็บ

21:04เป็นยังไงบ้างเจ้า

21:06อื้อ

21:08หอมกลมกลมวานนุมชุมคอ

21:10สงกับเป็นสุราชั้นเซียน

21:12หากเจ้าชื่นชอบ

21:14วันหลังหากถวายมาอีก

21:16เขาจะเก็บให้เจ้านะ

21:18นี่สมองเขาถูกกระแทกมาหรือไง

21:22อื้อ

21:24ไม่ประกัดดีเหรอ

21:26อื้อเอาใจด้วย

21:28กินเยอะๆ

21:30พอหมดแล้ว

21:32มีนี่อีกจารย์

21:34ชิมสิ

21:40ไม่ชอบกินเหรอ

21:42คุณหนูไปเจ้าอยากกินอะไร

21:44บอกได้เลย

21:46จะให้ห้องครัวทำให้เดี๋ยวนี้ละ

21:48ไม่แล้วๆ จังสื่อจือ

21:50วันนี้ท่านเป็นอะไรไป ผีเข้าเหรอ

21:52ค่า

21:54ค่า

21:56ค่าพุทษจังรู้อะไรบางอย่างมา

22:00แค่ดูก็รู้

22:02ขอพูดตามตรง

22:04เจ้าและค่าสองเราสบตาก็รู้ใจ

22:06และค่าเข้าใจ

22:08คุณอะไร

22:10ท่านเข้าใจไหม

22:12ค่า

22:14คุณเข้าใจไหม

22:16หรือว่า

22:18หรือว่ายันคุ้มภายจะออกริษแล้ว

22:22ได้ผลดีเช่นนี้เลยเหรอ

22:24ไม่ได้ ค่าต้องทดสอบ

22:26จ้าหวายริ

22:28ที่วันนี้ท่านต้องรับอบอุ่น

22:30เพราะมีเรื่องขอร้องใช่ไหม

22:32ไม่ใช่สักหน่อย

22:34แค่อยากให้เจ้ามาบ่อยๆ

22:36อย่าบอกนะว่า

22:38อยากให้ข้าช่วยขอสนาบทละคร

22:40หอวนเท่าของท่านเรียกลูกค้าสินะ

22:42นะ สุดปะโส

22:44คุณหนูไป

22:46สำหรับค่าแล้วนั้น

22:48ได้กำลัยหรือว่าขาดทุน

22:50ไม่สำคัญเลยสักนิด

22:52ค่ารู้ว่าเจ้าชอบบตละคร

22:54หาเปรียวอื่ของค่า

22:56หาวันเท่าของค่า

22:58ก็พร้อน

23:00จะเปิดให้เจ้าจะเพียมพูดเดียว

23:02หรือจังซื่อเจอมีใจให้เจ้า

23:06มีใจกับผีนะสิ

23:08ไม่ตีกันตายก็บุญโข แล้ว

23:10อย่างน Bill

23:12หากไม่หวังสับ

23:14ก็หวังคนเเล้วสิ

23:16อืม

23:20ไม่ได้ เข้าไม่ต shines

23:22นี่หมดเกินไปแล้ว

23:23พบนาจื้อไม่กีครั้งก็คิดเอากะสนแล้ว

23:26นาจื้อโตมาพร่อมค่ารักดังพี่น้อง

23:28ค่ายยอมหาคนดีๆแต่งนางเป็นเมี้ยเอง

23:30ไม่ยอมให้นางขายชิวิตที่นี่ leap

23:33ไม่ใช่เจ้า แต่เป็นนาจื้อหรอ

23:35ไม่ใช่ แล้วนานเจอคือใครเหรอ

23:38เลิกสื่อแสงค larg

23:47หากท่านเป็นบุฐศจริง ก็พูดมาตรงๆ อย่าไม่รับลงคมนายเหมือนสตรีได้มะ

23:53ไม่ใช่ Layla

23:59มี slut

24:05การไม่ tillice ตอร์กันมันย่างมาก หรือยังไง

24:07วันนี้จางสู้จื่อทําให้ค่ารู้สึกหว่าดกลัวถ้าไม่เข้าใจจริง ๆ

24:12นี่...เจ้ายังไม่เข้าใจอีกละเนี่ย

24:14นั่นได้

24:20เฮ้ย

24:21เธอดี

24:23เนี่ย คว้าหมายนิดของคุณหนูข้าผู้สาิจังยังไม่เข้าใจเลย

24:29ได้ซื้อได้โปรดรอบยัน

24:31ใช่ คavaisโหลุดพ้นจากคนถอยด้วย

24:35ขอบคุณได้เสยมาก

24:38หรือค่ะ ถูกเขาจับได้แล้ว

24:41เออ... เนี่ย...

24:42กือจลางซื้อ synchronized ไม่ความเช่นไรเหรอ

24:46ค่าต้องถามเจ้ามากกว่า ว่าไหมความไว้เช่นไร

24:49uko หร Rules

24:52ค่าไม่ความเช่นนี้ แล้ว者ทำไม

24:54ค่าเขาแค่อยากมีจิตเสรงบ

24:56고 ยายท่านต้องทำแบบนี้ด้วย

24:58ใจแค่เธอใส่ไก่ ถ้าไม่หิดเราไปเถอะ

25:00ไปเหรอ

25:01มินมิน เจ้าไม่รออาฐานเหรอ

25:04มินมิน

25:06มาเสียได้

25:09แปลกคนจริงๆ

25:16อาฐาน

25:19คุณหนูมิงก็มาเหรอ

25:22พูดอีกทีสิ

25:24เมื่อครู ข้าไปถามสุวิอิง

25:26นางว่าคุณหนูมิงอยู่ในห้องของนาง

25:29คุณหนูมิงเนี่ยนะ

25:31น้ำหอเปลี่ยวี้ทำไม

25:33เออ...

25:34ข้า มหาสุวิอิง

25:37เจ้าว่าจะทำอะไรได้แล้ว

25:39นางใจใกล้ถึงแล้ว เดี๋ยวกาบความุตภวาย

25:41ที่นี่มีคนเลวมากไหม

25:44เห็นให้เจ้า

25:45เจ้าเดี๋ยว

25:48เผย

25:56ไม่นั่งสุยอิง

26:12ห้ามดูนะ

26:17เจ้า สั่งห้ามข้างงั้นหรือ

26:23แท่นอังมาที่นี่ได้อย่างไร

26:29ขนเข้ามานะ

26:53โอ้โห กลางอล่างชางเลย

27:08ที่หม่อฉันมาวันนี้ไม่ใช่แบบที่สงคิดนะ

27:18ไม่ว่าจะแบบไหน หอเปียวิกก็ไม่ใช่ที่ที่เจ้าควรมา

27:23งานแต่งใกล้มาถึง แสตาทุกคนล้วนจับช่อม

27:26อยากให้เกิดข้อผิดพลาด จะได้หยุดงานแต่งนี้

27:29เจ้าควรระบังตัวให้มาก ค่าจะส่งเจ้ากลับจวน

27:33มิกกล้ารบกวนท่านออง หม่อฉันกับเองได้

27:40ถ้าอย่างนั้น ค่าจะไปเชิญจริงอันโห มารับเจ้าแล้วกัน

27:46ทำตามประสงค์ก็ได้เพคะ

27:50เป็นถึงท่านอองผู้สูงส่ง ดันเดินเท้าไปส่งคน

28:11รถม้าไม่มีไม่เป็นไร แต่นี้ไม่มีไม่แต่ม้า

28:16เป็นผู้โคตรถึกของแท้เลย

28:23จะว่าอะไรนะ

28:27ไม่ได้ว่าอะไร

28:35ขอพระไทยที่มาส่ง

28:38ในเมื่อถึงจวนแล้ว งั้นค่า ขอตัวกลับก่อน

28:41ท่านออง

28:42ในเมื่อจะเขียนสัญญาตะงาน มีเรื่องบางเรื่อง

28:43คุยกันให้ชัดแต่แรกจะดีกว่า

28:45ไหนว่ามาสิ

28:47เหตุได้ท่านถึง แวะเวียนไปหอเบียวี่บ่อยบ่อย

28:52ถึงขนาดไม่เข้าประตูขอก่อน ก็บุกเข้าห้องสวยอิงเลย

28:56อย่าบอกนะว่าท่าน เป็นแขกคนสำคัญที่มีสัมภาษณ์ลึกซึง กับแม่นางสวยอิง

29:11หมอ หมอฉันไม่ได้อยากเก้าก่ายรื่องส่วนตัวของท่าน หมอฉันแค่คิดว่า ในเมื่อจะแต่งงานเรื่องบางเรื่องก็ควรรู้ให้แน่ชัดก่อนจะดีกว่า

29:31พอนั่นเป็นฐานองคารักรับของข้า สวยอิงเป็นหนึ่งในสมาชิต

29:41เท่านี้เองเหรอ

29:43อืม

29:49ในเมื่อถึงที่หมายแล้ว ไม่สู้เข้ามานั่งเล่นสักครู่ ดื่มชาก่อนค่อยไป

29:55นิ่นดึกมากแล้ว ข้าหน่ะ ไม่สะดวกอยู่ต่อ

29:59สังเข้าใจผิดแล้ว หมอฉันแค่อยากจะ หารือเรื่องสัญญาแต่งงานกับท่าน

30:05ก่อนจะถึงวันเข้าวิที เราสองฝ่ายควรลงน้ำให้เสร็จ

30:11ท่านอองปลดอ่านด้วย

30:17หลังกลับจากค้ายเมืองหลวง หมอมฉันคิดดีแล้ว ถึงร่างสัญญาชะบับนี้ขึ้น

30:23ท่านอองปลดอ่านด้วย

30:25หลังกลับจากค้ายเมืองหลวง หมอมฉันคิดดีแล้ว ถึงร่างสัญญาชะบับนี้ขึ้น

30:33ท่านอองปลดอ่านด้วย

30:35ท่านอองปลดอ่านด้วย

30:39หากท่าน็ schöneข้องใจ ข้อไหน ค่อยหา หรือกันใหม่

30:43หลังแต่งงานเราสองจะต้อง รักษาชื่อเสี๋งสามิพนมานenary

30:47ดังนั้นจริงรั่งกดขึ้นมาสามข้อ

30:51ฮะค้า 1

30:53ท่านออง จะต้องปกป้องส Αคุณหมolith pack

30:55ให้รู้สึกปลอดภัยทุกเมื่อ

30:57ฮะ majesty

30:59ท่านจะต้องคำหนύถึงชื่อเสียงภ่ำฉันทุกด้าน

31:01หม่มฉันทุกด้าน

31:02ไม่ว่าเราจะเข้ากันได้หรือไม่

31:04หรือจะ...ขัดแยงกันมาก Boden

31:06หากมีคนอื่นอยู่ด้วย

31:08จะต้องทําทีว่ารักใครกั้น

31:12สตรี answered for years

31:14สตรีเฦ confiscมาร้ายแห่งงานแต่ง

31:18หม่มฉันแต่งเขาจวนอ Restaurants

31:20ยอดมีคนมากมาย รอยอีอทนี้ יודע อยู่

31:22หม่มฉันให้พวกนางอิด ฉาตาลุบ

31:25เสียใจชั่วชีวิต

31:26ข้อ 3

31:30เขารบกันและกันเว้นระยะห่างอย่างเป็นมิด

31:34โดยเฉพาะตอน

31:35อยู่ในเรื่อนหอท่านห้ามเสียมารยาตต่อหม่อฉัน

31:41ข้อ 4

31:43เงินใครเงินมันไม่ยุ่งเกี่ยวกัน

31:46นี่คือเงินขายที่หม่อฉันคิดได้ในตอนนี้

31:49ท่านคัดคารหรือไหม

31:50หากไม่คัดคารก็เชินลงนามแปะโป้งได้

32:01ต่อไปหากมีข้อพิภาชให้ยินเป็นหลักฐาน

32:04แค่ลงนามแปะโป้งเท่านั้น

32:18ท่านไม่เห็นต้อง

32:19ทุ่มเทขนาดนี้ก็ได้

32:22คุณหนูเขียนสรัฐกุมเช่นนี้

32:26แสนแว่ว่าใส่ใจกับสัญญานี้

32:28หากค่าไม่หยดเลือสาบาล

32:30ก็เองจะดูไม่เขารบจิตวิญญาณแห่งสัญญานี้

32:33ก็ดูไม่เข้าใส่ใจ

33:03เดี๋ยวเจ็บข้าดเย็นด้าย

33:33คุณหนู มีวางแก้ไขร้วนไล่ใหม่ตามที่ท่านต้องการแล้ว ลองดูสิเจ้าค่ะ

33:53ครุ่งนี้เป็นวันมงคล แม่มีบางจุดที่ไม่ถูกใจ แต่หากแก้ไขอีกก็คงไม่ทันแล้ว

33:58บังจุดที่ไม่ถูกใจ แต่หากแก้ไขอีกก็คงไม่ทันแล้ว

34:02ชุดแต่งงานของพระชายา ใครจะกล้าชัดช้า จะดึกแค่ไหนก็ต้องมีคนรับใช้

34:15รอบนี้แก้ชุดได้ ถูกใจค่ายิ่งนัก

34:25คิดไม่ถึงว่าค่าจะต้องแต่งงานแล้ว

34:28ทั้งหมดเธียนเหมือนเป็นความฝันเลย

34:31คุณหนูทําลวนเป็นฝันดี bitte ครับ

34:34ท่านท่านก็เป็น พยายตของรัธชาววง เกี่ยวดองกับฝากาบาดแล้ว

34:43พอขาแต่งออกไปแล้ว จนที่กว้างใหญ่เนี้ย GRY

34:47ก็จะเหลือท่านพอคนเดียวแล้ว

34:50คุณหนู ไม่ได้แต่งไปแดงไกล ยัยต้องเซ�로ฝอกด้วย

34:54จวนอ่องกับจวนโหอยู่หางกัน แค่ไม่กี่แยกถนนเอง

34:58ยามได้ที่ท่านคิดถึงท่านโห ก็กลับมาได้ทุกเมื่อนี่

35:02คิดแล้วก็ถูกของเจ้านะ

35:09คุณหนู ผัดหน้าได้แล้ว ชาติดอกมารีที่สั่งจากหอหลานช่วย ได้นำมาส่งแล้วเจ้าค่ะ

35:15อืม ดี เรียบไปหยุดมาลองค่ะ

35:17เจ้าค่ะ สีของชาติคว้นจะเข้ากับชุดถึงจังงาม

35:21เจ้าค่ะ

35:23อ๋อ จริงสิ

35:25ในสินสอดมีเครื่องประดับศริษาที่ทำจากไข่มกบรรภาหรือไม่?

35:29ไข่มกบรรภา

35:31มีเจ้าค่ะ

35:33ไข่มกบรรภานั่นเสริมให้ชุดพระชายาดูดดเด่นขึ้น

35:37งั้นหยิบไม้ค่าลองหน่อย

35:41เจ้าค่ะ

35:51ท่านแม่

36:03แม่นมจางบอกว่า

36:05เครื่องประดับที่ท่านรักมากที่สุด

36:09คือปิ่นว่ารีชายนี้

36:15พรุ่งนี้อาฐานจะแต่งงานแล้ว

36:19อาฐานจะปักปิ่นนี้ไว้

36:21เพื่อให้ท่านแม่

36:23ได้ร่วมเป็นสักขีพระยาณ

36:25ในพธียิ่งใหญ่นี้ด้วย

36:41นั่นใคร

36:43ท่านโฮค้นหาทั่วทั้งจวนแล้ว

36:45แต่ไม่พอปร่องรอยคุณหนู

36:47ท่านโฮค้นเอาไปหาด้วยยัง

36:49ท่านโฮรู้ว่านี่เป็นเรื่องใหญ่

36:51ไม่กล้าทำจงแจ้ง

36:53และให้หม่อมชันมาทูน

36:55ปลดช่วยหาทางรับมือด้วยเธอ

36:57ช่วนนี้ในจวน

36:59ผิดปกติหรือไม่

37:01หม่อมชันโงกเรา

37:03ไม่ท่านสังเกตเพคะ

37:09สังสหารคนให้ทั่วเมือง

37:11เดี๋ยวจะพอประตูเมือง

37:13ประเย็ค

37:27ในห้องนอกจากชาติตกใจบนพื้น

37:29บนอื่นก็ปกติ

37:31มีเพียงคุณหนูที่หายไป

37:33ทานเออเป็นเด็กดีใครๆ

37:35ก็ชื่นชอบ

37:37ไม่เคยล่วงเกินผู้ใด

37:39กระมองคิดดูแล้ว

37:41อีกฝ่ายคงจะพุ่งเป๋า

37:43เรื่องงานแต่งเนินแน่

37:45มีคนไม่ปราฐนาจะเห็นงานมงคล

37:47พรุ่งนี้

37:49ถึงจวนแห่งนี้

37:51จะไม่ก่อนด้วยกำแพงเหล็ก

37:53แต่ก็มีคนคุ้มกันตลดเวลา

37:55ไม่เคยขาดคน

37:57คนมีชีวิตทั้งคนจูๆ

37:59ในท่าน

38:01เมื่อครู่คนสมนักเร้นสมุต

38:03สู้กับทหารนอกประตูเมือง

38:05ชุ Laurムุลไปหมด

38:07พอตามไปถึงนอกเมือง

38:09เพราะว่าพลฝ holds

38:10ม Starbucks

38:12ขึ้นเขาซีซ่อน

38:14สมนักเล้นสมุต Lord

38:16เป็นสมนักในยุตภพที่รับจ้ genetics see

38:19ยังมีอีกเรื่อง

38:21ตอนที่กระม умย้อนตลับมา

38:22พบรอยลดมา

38:25ไปทางตะวันออก

38:27ไม่รู้ว่าب

38:28เป็นความมังเอิน ว่าดูพวกมันแบ่งเป็นสองทัก

38:31ในท้องพระโรค ข้าฟันก็ยักไม่พอหรือไง ยังจะมายุ่งกับลูกข้าอีก

38:39กระมองจะขึ้นขาวสีสาน เพาหลังโจทย์ในสินสัก

38:44รับก่อดท่านโห

38:45พวกมันจงใจก่อความวุ่นวาย มันเลยทิ้งบอดแสเอาไว้ แล้วให้ข้าไปหาแน่

38:54เป้าหมายปืนก็คือตัวค่านางเป็นเพียงตัวประกัณ พวกนั้นยังไม่ทำร้ายนางตอนนี้

39:01เรื่องนี้ ข้าจัดการเองขอให้ท่านโห อยู่ prompt เพื่อออกคำสั่ง

39:06งานแต่งพรุ่งนี้ห้ามเปลี่ยนแปลงเด็ดข้าบ

39:11ความหมายของท่านคือ พรุ่งนี้จัดตามกําหนดเหร Rouge

39:15ถูกต้อง เรื่องถึงนางหายตัวไป both Francis

39:19ก่อนที่ค่าจะกลับมา ท่านหัว จงทำตัวตามปกติ

39:27ก็ได้ ทำตามที่ท่านพูด

39:36หากค่ากลับมาไม่ทันการ พรุ่งนี้ ทำตามกฎของกลบวิธีการ

39:41เผือนอองรุ่ยชินน้ำขบวนไปรับเจ้าสาว

39:44ไม่ต้องห่วง

39:49ุธีการกลับมา ท่านห่วงพูด

40:03เจ้าสาวน้ำของโอ้งได้ ปล่อยสาวน้ำของโมง

40:19มองคลักฟังคำสง

40:22มาแล้ว พร้อมตัว

40:30เอาไงบีนี่

40:33จับโจทย์สำนับเล่นสมุตให้หมด

40:35หากใครขัดขึ้น สังขารมันให้เครียก

40:38นี่!

40:49กลับมีกว่า ทัพย์สอง

41:07พี่ชายท่านนี้เราไม่เคยบาดมางกัน ไม่รู้จักกัน

41:13พี่ชายท่านนี้ เราไม่เคยบาดมังกัน ไม่รู้จักกัน เห็นได้ท่านต้องจบค่า

41:20พี่ชาย จับยุด หากท่านปล่อยข้าไป ค่าจะมีป่างบ้อง

41:27ไม่ไปแจ้งทางการ ค่าจะจ่ายค่าก่อบแทน ให้ท่านสบายทั้งชาติ

41:43ลองคิดๆดูแล้ว ลับพาตัวนี้คืนก่อนแต่งงาน เห็ดผลเดียวเขาไม่อยากให้ค่าแต่เข้าจูนออง

41:54จริงสินะ จริงสิ หากค่ารู้ว่าต้องเสียงตาย ค่าขอออกบวดยิงจะดีกว่า

42:13ท่านต้องจริงสิ ต้องจริงสิ

Category

Transcript

Recommended