ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:31สะพานปleighadahaha
00:34โปรดติดตามตอนต่อไป
01:00เพราะว่าสะพานมีความคดเคี้ยว
01:02ฝั่งซ้ายเป็นหัวสะพานฝั่งสามประสบค่ะ
01:05ส่วนฝั่งขวาเป็นหัวสะพานฝั่งวัดวังกะ
01:08ฝั่งสามประสบก็คือตัวเมืองสังขา
01:10ที่ตั้งที่วาการอำเภอตลาดค่ะ
01:12ส่วนฝั่งวัดวังวิเวการาม
01:14เป็นชุมชนหมู่บ้านคนมอน
01:16ที่เพิ่งพาประรมีหลงพ่ออุตตมา
01:18ทุกเช้าชาวบ้านจะออกมาไฟบาล
01:20ขายของที่ละลึก
01:22แล้วก็ทักทายผู้ที่มาเยี่ยมเยียน
01:24ส่วนชายแดนด่านเจดี 3 องค์นี่
01:26ไปทางนู้นค่ะ
01:28ที่นี่ถือเป็นส่วนรวมหัวใจ
01:30ของผู้คนประหวังนี้เอาไว้
01:32เป็นสายสับพันธ์ที่ผ่านการเวลามานื่น
01:36มีเรื่องราวมากมายอยู่ในไม้ทุกแผน
01:40น้องเป็นคนที่นี่เหรอครับ?
01:42ไม่ใช่ค่ะ หนูเป็นคนกรุงเคพ
01:45แล้วทำไมน้องรู้เรื่องที่นี่ดีอย่างนี้น่ะครับ?
01:49มันบังเอิญมากเลยค่ะ
01:52เรื่องมันเริ่มต้นที
02:06แม่...
02:08ก็จะพูดโทษเถอะ
02:10เอา...
02:13น้ำมันจะได้ขึ้นได้เยอะ
02:17ก็ไม่มีใครที่มีใจ
02:20แม่...
02:22ยืมมอเตอร์ไซน์หน่อยนะ
02:25แกจะไปไหนอีก
02:27ก็ว่า...
02:30ไป ไปก็ได้
02:31ก็ได้ ด้วยความลำบาก
02:32เขาจะได้คนเทียน คนเทียน คนเทียน
02:34น้ำตาล น้ำตาล
02:36น้ำตาล
02:53ต้นมาแล้วด้วยสิ
02:55แม่ไม่ยอมให้ออกจากบ้านอะ
03:04โปรดติดตามตอนต่อไป
03:34ฉะนี้สิ
03:35เป้าจุกษ์
03:48มึงพูดจะไม่มาเถอะละ
03:50แต่งรถที่แม่ซื้อก๊งอ่ะ
03:51รถไม่แรง ใครแต่งเป็นหมานะเว้ย
03:53เกรียบเดรกคืนเงียร์
03:54เค้าเกรียกคืนไพล์นะจ๊ะ
03:57ขับผ่านค่ะไม่ว่าง
03:58เบ้นใจหน้าค่ะมิชอาว
04:04สวยการทางทาง
04:072
04:082
04:10แจงคูน แจงคูน สักกระจับ
04:11รถตั้งตรงไส้หนีเข้าฝัดเปลี่ยวเปลี่ยน
04:13ภริเวณหน้าดามเย็น
04:15ไพร ไพร
04:16อย่าลืมดับไฟปิดประตูได้นะ
04:22ไพร
04:29หนีเที่ยวอีกแล้ว
04:34รถตั้งตรงไส้หนีเข้าฝัดเปลี่ยน
04:50ฟรี เร็วนะ
04:54น้ำเรารถตรงไส้หนี
05:00ได้นะ
05:01เปล่า ได้
05:04อ่า...
05:06อ่ะ
05:07สนุกดีว่ะหนีตำรวจ
05:09แต่เราไม่เอาอีกแล้วนะ
05:10เรากลัว
05:12แล้วเราไม่อยากให้พ่อเดือนร้อนด้วย
05:14ดีว่ะ
05:16มีพ่อให้ปัญหงแล้ว
05:18อ้าว
05:19แล้วใครไม่มีพ่อบ้างวะ
05:21ฉันยังไม่รู้ว่าพ่อฉันเป็นใครเลย
05:25แล้วรุงหงที่เจอทุกวันไม่ใช่พ่อไพรหรอ
05:29เค้าเป็นแฟนใหม่แม่
05:31แกไม่รู้เรื่องนี้หรอ
05:32อ้าว
05:33ก็ไพรไม่เคยบอกเราบ้าว
05:35อืม
05:36จริงๆก็ไม่รู้จะเล่าอะไร
05:38แม่ฉันยังไม่เคยเล่าเรื่องพ่อเลย
05:40แต่ถ้าเป็นเรานะ
05:42เราจะลองลือของก่าวๆของแม่ไพรดู
05:46อาจจะเจอรูปภาพ
05:48เกี่ยวกับพ่อไพรก็ได้นะ
05:50โอเค
05:52ขอบใจ
05:54ไว้เจอกัน
06:03ไพร
06:05ทำไมกลับดึก
06:08ก็กลับเวลานี้ทุกวัน
06:10ระวังนะ
06:11เที่ยวดึกทุกวัน
06:16ไปมั่วกับใครมาหรือเปล่า
06:27ไม่มีใครมา
06:29ไม่มีใครมา
06:31แม่
06:34ทำไมพูดแบบนั้น
07:00ไม่มีใคร
07:30โปรดติดตามตอนต่อไป
08:00โปรดติดตามตอนต่อไป
08:30โปรดติดตามตอนต่อไป
09:00แม่
09:20โห แม่
09:21หลวยก็ไม่บอก
09:24เยอะหน่อยนะแม่
09:30พ่อของไพร
10:00ขาง
10:05นี้เจ๊
10:06เมื่อ คืนนี้
10:06หนูฝันเห็นปลายีสกร์สีทองด้วย
10:09เขาว่าบอกว่า
10:10ถ้าฝันเห็นปลา
10:11ให้ตีเป็นเล Trinity
10:13หนูก็เลยรีบไปซื้อเรกมาเลย
10:15อย่างนี้กกดูกเลยสิ
10:16ผูกกินเรียบเลยค่ะ
10:19ในนี้ก็เลยต้องมานั่งเก้าสีเล็ก
10:20ให้เป็นสีมงคล
10:22เผื่อจะเรียกซัพ
10:22งวดหน้า หนู賜รถ
10:25เดี๋ยวฉันงวดหน้าก็ได้
10:32นี้แหวนอะไรแม่
10:35ทำไมหน้าซองมันถึงเขียนว่าพ่อของไพร
10:40มันเกี่ยวกับไพรยังไง
10:45นี้แกแอบเปิดลิ้นชัดแม่หรอ
10:46นี้ชื่อแม่กับใคร
10:48หึบ
10:50ทำไมถึงมีชื่อแม่กับหางอ่ะ
10:54หานกือใคร
10:58หุบใจยังอ่ะ
11:01โทรก็แสดง Pokémon
11:11ค่อย giờน
11:15ใครถามอะไร ฉันก็ไม่รู้สักอย่าง
11:19รับสกุลมัน ฉันก็ไม่รู้
11:22บัตรประชาชนมัน ฉันก็ไม่เคยเห็น
11:26อ๋อ เข้าใจแล้ว
11:30แม่เป็นพวกคนในแสนไง
11:34แม่เลยคิดว่าภัยจะเป็นแบบแม่ใช่ไหมล่ะ
11:45ฉันไม่น่าเกิดมัน
12:16โอ้น หรือกันสด
12:19โอ้ เอาเล่น
12:22ไหนอากาศเป็นยังไงบอกหมอดิ
12:26ฉันรู้แล้วว่าพ่อฉันชื่ออะไร
12:33ออกาศประชาชนมัน ฉันก็ไม่รู้สักอย่าง
12:36แม่เป็นพวกคนในแสนไง
12:39แม่เป็นพวกคนในแสนไง
12:41แม่
12:49แพ้
12:51ถาง
12:55อืม อยากรู้ว่าเขาเป็นใคร
12:59แล้วถ้าภัยรู้ไป
13:01คิดว่าอะไร ๆ มันจะดีขึ้นหรอ
13:05ไม่รู้
13:11แต่มันเป็นสิ่งที่แม่ปิดมาตลอดเลยนะ
13:15กินก่อน
13:17กินเย็น ๆ เดี๋ยวฉันซื้อมาให้
13:21เดี๋ยวจ่ายนะ
13:23ไม่ได้หรอก เบิร์นเลี้ยง
13:31ตน
13:33อ่ะ
13:37ฉันจะไปหาพ่อ
13:41ได้
13:47แต่ภัยรู้เหรอ
13:49ว่าพ่ออยู่ที่ไหน
13:51ไม่รู้
13:53แต่รู้ว่าจะเริ่มที่ไหน
14:01นินแบบนี้เขาเรียกว่านิตากโกรธ
14:03หรือนินตัง
14:05สีดำสนิท
14:07ทุดแสง
14:09ทุบแสง
14:10เนื้อเนียนแน่น
14:13เรียกว่า Back Spinal
14:15คุ้นได้จากอำเภอบ่อพลอย
14:16จังหวัดการจานาบุรี
14:20เรียกว่าเป็น G.I. ของจังหวัดการจานาบุรีเลยนะ
14:25G.I. คืออะไรเหรอคะเฮีย
14:29G.I. คือ Geographical Indication
14:32แปลว่าจุดบงชี้ทางภูมิศาจ
14:35เพื่อรับรองว่าสินค้านี้ผลิตจากแหล่งกำเนิดนั้น
14:39เพื่อยินยันว่าเป็นของแท้และของดีจริง
14:42แต่ต้องผลิตจากจังหวัดนั้นเท่านั้น
14:49เป็นเนื้อเงิน 92.5%
14:53ลายผีเสื้อมันตัวเลยนี่เป็นสไตล์เกรียง
14:56ถ้าเป็นเกรียงที่จังหวัดการ
14:58เขาจะเรียกว่าเกรียงโปร
15:00อย่างนั้นแสดงว่า
15:02แหวนวงนี้
15:04นินก็กุดที่การ
15:06แหวนก็ทำที่การใช่ไหมคะ
15:08ถ้ามีคุณสมบัติสองข้อ
15:10ข้อที่หนึ่ง
15:12อุจจาอำเภอบ่อพรอย
15:14จังหวัดการจนาบุรี
15:16ข้อที่สอง
15:18กระบวนการผลิตแหวน
15:20เป็นกรรมวิธีภูมิปัญญาของคนในเมืองการ
15:22เขายินยันได้เลยว่า
15:24เป็นสินค้า G.I. ที่กลมทรัพย์สินทางปัญญา
15:26ขึ้นเทอบเบียนไว้แน่นอน
15:28แต่ทางจังหวัดการ
15:30ขึ้นเทอบเบียน
15:32มีการเป็นสินค้า G.I. เมื่อปี 60 เนี่ย
15:34แต่แหวนนี้มันน่าจะมา
15:36ก่อนยุคที่เขาจะลงเทอบเบียนไหม
15:38น่าจะก่อนหนูเกิด
15:44ขอบคุณค่ะเฮีย
15:46หนูไม่สนใจหรอก
15:48ว่า G.I. หรือไม่ G.I.
15:50หนูสนใจว่าทำที่ไหน
15:52ใครเป็นลูกค้า
15:56ไปลุง
15:58หนู
16:06อ้าว ไม่จัดนำแล้วเหรอ
16:08เปลี่ยนใจซะนะ
16:10เฮียให้ราคาสูงเลยนะ
16:12นี่เราจะไปไหนกัน
16:14ไปจังหวัดการจานน้ำบุรี
16:28โปรดติดตามตอนต่อไป
16:58โปรดติดตามตอนต่อไป
17:28โปรดติดตามตอนต่อไป
17:58ของขาดไม่อยู่
18:00แต่ก็ไม่มีด้วย
18:04ไปละ
18:22อืม
18:24ขอบใจ
18:26ระวังร้อน
18:28อืม
18:38ถ้าไปเจอพ่อภัยแล้ว
18:40จะยังไงต่อ
18:42ไม่รู้
18:46ก็คงจะดีแหละ
18:48จะได้
18:50เจอคำตอบที่
18:52ตามหามานาน
18:56คำตอบอะไรวะ
18:58แล้วพ่อภัยคือใคร
19:00คือใครก็ช่างมาเถอะ
19:02เขาไม่ได้อยากเจอฉันป่ะ
19:04พ่อภาษาอะไรวะ
19:06ทิ้งลูกทิ้งเมียไปได้ทั้ง 20 ปี
19:08เขา
19:10อาจจะมีเหตุผลของเขาหรอ
19:12ฉันว่าไม่มี
19:14ไปแล้วนี่
19:22ฉันก็จะรู้จากการเดินทางทางนี้แหละ
19:26อร่อยเนี่ย
19:28อืม
19:38อะไร
19:42ขอบใจ
19:44ที่มาเป็นเพื่อน
19:46แล้วเขาต้องมาได้อยู่แล้ววะ
19:48แล้วเราเป็น
19:50เพื่อนไพร
19:52เรารู้จักกันตั้งแต่ตอนไหนวะ
19:56ทำไมถามคำถามนี้
20:00เราไม่อินด้วยหรอกนะ
20:02ละครมันยังไม่จบวะ
20:04ไม่ต้องรีบพูดก็ได้มั้ง
20:10ก็แค่น้อยใจ
20:12ไม่เห็นมีใครมาสนใจฉันเลย
20:16นี่แม่ก็ยังไม่โทรมาเลย
20:22ไพรก็เลยน้อยใจ
20:24ไพรรู้ได้ยังไงว่าเขาไม่เป็นหัว
20:28คิดถึงก็โทรหาเขาดิ
20:30ไม่อ่ะ
20:32ไม่เป็นไร
20:36ไพรอีกทีเถอะเนาะ
20:38ไม่ยอมไพร
20:40คิดถึงก็โทรหาเขาเลยดิ
20:44ทำไมอ่ะ
20:46ไพรจะ
20:48รอให้เขาโทรมาฝ่ายเดียวอ่ะ
20:50บ้านแก่นี่ลิม
20:52ยังไง
20:56ก็มีน้องพ่อน้องแม่
20:58มันก็มีเยอะแยะป่ะ
21:00ครอบครัวดีๆอ่ะ
21:02ที่มีแค่พ่อ
21:04หรือมีแค่แม่
21:10เดี๋ยวเขากลับป่ะ
21:16นี่
21:18พูดถึงก็โทรมาเลย
21:20แล้วคุยกับพ่อบ้างนะ
21:24ฮัลโหล สวัสดีครับ
21:30กินแล้ว
21:32พ่อกินยัง
21:36วันนี้น่าจะนอนลิมถนนแล้ว
21:40ได้ๆ
21:42รักพ่อนะ
21:44บ๊ายบายครับ
21:48บ๊ายบาย
21:58เขาว่าไงบ้างอ่ะ
22:02เขาไม่ว่าไงนะ
22:06แค่เป็นห่วงอ่ะ
22:10เป็นห่วงก็ดีแล้ว
22:18โปล
22:24ทีทีแปลว่าอะไรวะ
22:28ไม่ค้นเองดิ
22:30กูเกินก็มีว่ะ
22:32นอนลิม
22:46ยังไม่นอนอ่ะ
22:48ไม่ง่วง
22:54คิดถึงเป็นห่วงก็โทรไปสิ
22:56คนบ้านนี้
22:58ที่ติดเยอะกันจริงๆ
23:02เขาคงไม่เป็นไรมั้ง
23:04มีต้นไปด้วย
23:08มันน่ะโชคดีนะ
23:10อย่างน้อยมีบ้านที่ดีอย่างต้นอ่ะ
23:14นอนก่อนนะ
23:16แล้วคืนนี้อย่าลุกขึ้นมาร้องไห้อีกล่ะ
23:18นอนก่อนนะ
23:20แล้วคืนนี้อย่าลุกขึ้นมาร้องไห้อีกล่ะ
23:48สวัสดีค่ะ
23:50สวัสดีค่ะ
23:58ขอโทษนะคะ
24:02แหวนนี้ทำที่ก้าวหรือเปล่าค่ะ
24:10ดูจากสายตา
24:12ขอฟันทงว่าเป็นนินเมืองการจริง
24:14แต่ดูสงแล้วเนี่ย น่าจะเป็นแหวนที่สั่งทำขึ้นมาพิเศษ
24:20ไม่ได้มีขายทั่วไป
24:22ถ้าอยากได้ก็ต้องสั่ง
24:30พ่อใครไม่มีปัญญาทำร้านแบบนี้แม่
24:32ร้านเราไม่แพงนะคะ
24:34เราจะหานินมาให้คุณเลือก
24:38แต่รูปแบบเนี่ย
24:40เราไม่ได้ทำในรูปแบบชาติพันธ์แบบนี้
24:42ของเราเนี่ยทันสมัยกว่ามา
24:46ค่ะ คือพวกเราตามหาตัวคนทำ
24:50เพราะกำลังอยากรู้ว่าใครเป็นคนสั่งทำอะค่ะ
24:56เห็นไหมคะ ชื่อแพงกับผาง
25:02หนูตามหาคนชื่อผางอยู่อะค่ะ
25:08พี่ยิ้มอะไรเหรอคะ
25:10ฉันไม่รู้จักหรอกนะแพงกับผางอะ
25:12แต่ฝีมือการเจรนัยแบบนี้
25:16ทำให้ฉันนึกถึงช่างคนหนึ่ง
25:22เป็นช่างฝีมือดีเลยแหละ
25:26เขาชื่อช่างตุย
25:32เขาอาจช่วยพวกเธอได้
25:34เดี๋ยวเธอลงไปตามหาเขาก่อนนะ
25:36แล้วก็ถามเขาว่า
25:38เขาทำนินเม็ดนี้ให้กับร้านไหน
25:50อาชีพดังเดิมของชาวบ่อพรอยนะ
25:52ก็คือการขุดพรอยนั่นแหละนะครับ
25:54ซึ่งเราจะเห็นว่าบริเวณนี้
25:56จะมีร่องรอยของป่องผู้เขาไฟนะ
25:58ซึ่งเป็นสายแรกมาจากเขาลั่นทม
26:02ที่นำแร่รัฐนาชา
26:04ก็คือพรอยต่าง ๆ นี้แหละ
26:06ขึ้นมาจากตายดิน
26:08ตรงนี้ชาวบ้านเขาเรียกว่า
26:10ร้าน ลาวา
26:12ซึ่งอยู่ที่หมู่ที่หนึ่ง
26:16ตำบนน์บอกพรอยอำเพอร์บอกพรอย
26:18จากหวัดการจ mulheresโบรีของเรานี่แหละ
26:20เมื่อสมัยรัฐการที่ 5 เนี่ย
26:22ก็มีชนเผาดังเดิม
26:24ก็คือ พวกลาวา
26:26เป็นชนเผาแรกเลย
26:28ที่เข้ามาขดก่อน
26:30มีชนเผ่าต่างทิน
26:32เช่นพวกกุหลา ภามา มอน กะเรียง จีน
26:37หรือแม่ก็ทั้งไทย สงดำ
26:38พอรู้ข่าว รู้เรื่อง
26:40ก็พากันแหมาขุดกันยกใหญ่เลย
26:43ทีนี้กรมการเมืองการจนบุรี
26:45ก็เลยแต่งตั้งให้ชาวกะเรียงเป็นหัวหน้า
26:49เพื่อที่จะจัดเก็บพลอยนี่ ส่งเข้ากรุงเทพ
26:52ที่เราเรียกกันว่า การส่งสวยพรอยนั่นแหละ
26:56สมัยต่อมาก็เปลี่ยนเป็นการเก็บภัษฎีแทง
26:59ตีตัวสัมปทานตามลำดับต่อมา
27:02ส่วนอุปกรณ์การขุดนี่นะ
27:03นี่ เรามาดูกันตรงนี้เลย
27:05มีพวกค้อน มีซิว กระป๋องเหล็ก
27:08มีเชือก แล้วก็รวมถึงตะแกงเหล็กร่อนพรอย
27:11ก่อนที่เขาจะขุดนี่
27:14เขาก็จะทำการจุบธูป
27:16เพื่อที่จะบนบ้านสารเก่ากับสิ่งศักษิ้บ
27:19ขอให้ได้พบพรอย
27:21เป็นการขอคำาลาโทษ
27:23ไม่ให้สิ่งศักษิ้บถือโทษโปรดเครื่อง
27:26ให้ความรัก ความเมตตา
27:27ขอให้ได้พบพรอยตามที่ปลาดธนาถือน
27:31ประมาณนี้
27:37ทีนี้ ใครอยากจะไปร้อนแร่บ้าง
27:41ดีมาก ร้อนแร่นะลูก
27:43ไม่ใช่เมรอน
27:46มา ตามลุงมาทางนี้เลย
27:48ใครจะรอดก็มาทางนี้เลยนะ
27:56โอ้ ลูก อันนี้สวยเลย
27:57อันนี้เก็บไว้นะ
27:59นี่ อันนี้โคเมนนะ
28:02ส่วนตัวนี้ อันนี้คือทัพธิม
28:05เออ มาดูทางนี้สิ
28:09โอ้ กลุ่มนี้เป็นไงบ้าง
28:12โอ้ ฮ่าหา นี่
28:17ส่วนก้อนดำ ๆ นี้นะ เขาเรียกว่านิน
28:22นิน
28:37ย่างตุ๋ยคะ
28:39มีอะไรครับ
28:42นินเมชมีช่างตุ๋ยตรงครงเจรนายละปาวคะ
28:47โอ้
28:52โอ้ ที่ขอมานานแล้วน่ะ
28:57นี่
28:59ตั้งแต่ที่ผมทำเองทั้งหมดเลยนะ
29:02ตั้งแต่
29:03เอานินดิบมาล้าง
29:05แล้วก็เอาไปตาแดดให้แห้ง
29:08แล้วก็เอามาโกน
29:10โกนก็คือการเอามาแต่งรูป
29:12ตัดส่วนที่เกินออก
29:17ผมนี่นะ
29:18เป็นคนมีนิสัยที่
29:20ถ้าได้นินสีดำสนิทก้อนใหญ่ๆมา
29:24สมบูรณ์แบบนั้นไม่หักไม่แหวง
29:27ก็จะเอามาแต่งเป็นรูปตรง
29:30ไม่นิยมตัดเหลี่ยม
29:32ผมชอบความซื้อ
29:34เรียบง่าย
29:36ตรงไปตรงมาเป็นธรรมชาติ
29:40แต่เราได้ความลึกลับ
29:42จากสีดำ
29:44มันว่าวส่วนพลังของมัน
29:49ลึกลับมากค่ะ
29:51อย่างนี้ต้องหาให้เจอ
29:53นี่
29:57นิน
29:59มีพลังสามารถ
30:01ปัดเปล่าสิ่งชั่วร้าย
30:03คุ้มคลองแบบนี้
30:06แล้วก็ส่งเสริมจิตใจให้ดีมาก
30:10เมื่อสมัยโบราณ
30:12มีความเชื่อว่า
30:14นินสามารถ
30:16ทำให้เข้าขลาด
30:18ชนะสตรูหมู่มาร
30:22และนิน
30:24ยังเป็นตัวแทน
30:26แห่งความรัก
30:28การให้ที่ไม่มีเมื่อนใคร
30:30ตัวแทนแห่งความรัก
30:34พ่อไภต้อง
30:36รักแม่ไภมากๆแน่เลย
30:40แล้วพวกเธอคิดว่า
30:42สีอะไรเป็นสีแห่งความรัก
30:44สีชมพู
30:46สีแดง
30:48เป็นสีแห่งความรักใช่มั้ย
30:52ไม่ใช่
30:57สีดำ
30:58เก่งมาก
31:02ทำไมอ่ะ
31:04เพราะสีดำ
31:06เจือสีอะไรเข้าไปไม่ได้แล้ว
31:08ยังไงก็เป็นสีดำ
31:12งั้นถึงเป็นรักแท้
31:17นินดำ
31:21เทอมฉลาดมาก
31:23สุดยอด
31:26เมื่อประมาณ 20 ปีก่อน
31:29ช่างตุ๋ยเคย
31:31เจียรนายนินแบบนี้ให้ใครบ้างไหมครับ
31:35เจ๋น่ะ ซื้อนินซื้อปลอยกับช่างตุ๋ย มาเป็นเวลา 20 ปีแล้ว
31:40ร้านเจ๋ก็เลยมีทั้ง ปลอยบ้านรreet เปล่าโลกย์ปรุกฤษregb
31:42มา�-วินท่านไทย ลูกคลุโป expand
31:43ปลอยทูตไวสมาย
31:44แล้วก็ปลอยอฟรีกลา
31:46ส่วนคนที่เขาทำเครื่องประดับนี้
31:47เพราะว่าเครื่องประดับเหล่านี้เนี่ย
31:49เขาก็จะมาเลือกซื้อไปใช้อีกทีหนึ่ง
31:51ร้านเจ๊เองก็เป็นแค่ร้านเล็ก ๆ
31:53ร้านค้าขายบีกอะ
31:54มีทั้งลูกค้าขาจรขาประจำ
31:56เข้า ๆ ออก ๆ เยอะ ๆ มากหน้าหลายตา
31:59แล้วเจ๊รู้จักลูกค้าเจ๊ที่
32:02ซื้อนิ่นไปทางแหวนบนนี้ป่ะครับ
32:03ให้เจ๊ดูหน่อยสิ
32:06อันนี้เครื่องเงินร้านในหมู
32:30ไงหมูจะมาตั้งแผงตรงนั้นอะ
32:32ตอน 6 โมงเย็น
32:36อาจจะมาแล้วเปล่า
32:39ไปลองดูป่ะ
32:42ไปดิ
33:03อีกแล้วอ่ะ
33:06อะไรอีกแล้วครับพี่
33:08ลูกไอ้ผาง
33:11สาวที่แล้ว
33:12ก็มีคนเอามาขายคืนเหมือนกันเลยเนี่ย
33:15แบบนี้เลย
33:18ขอดูหน่อยได้ไหมครับ
33:21อืม
33:26พี่เชอร์ผาง
33:31พี่เชอร์
33:32ชื่อใครครับ
33:33ชื่อผู้หญิง
33:35คนโพ
33:37อะไรนะคะ
33:39กะเรียงโพ
33:41พี่เชอร์
33:43สาวคนโพ
33:44สาวกะเรียงโพ
33:46สวย
33:47ตอนที่เขามาทำแหวนมงนี้
33:49เขามาด้วยกัน
33:52โทร
33:55แปบนะ
33:57ฮัลโหลครับ
33:58สวัสดีค่ะ
34:00สวัสดีค่ะ
34:01นั่นใครค่ะ
34:02โทรหาใครเหรอครับ
34:06คุณที่เชอร์ค่ะ
34:08ที่เชอร์ไม่ใช่ชื่อผู้หญิงเหรอคะ
34:10แล้วนี่ใครครับ
34:13อ countless
34:14มีขาอชีพใช่ป๊ะ
34:15นั่นแค่นี้นะครับ
34:16เดี๋ยวๆ
34:19ฉันชื่อไพ
34:20ฉันมีแหวนเหมือนที่คุณที่เชอร์มีค่ะ
34:22ที่ช่างหมูรับซื้อขึ้นมา
34:24แต่ว่าของฉันสลules
34:26แต่ว่าของฉันเสลักว่าแพะผาง
34:29แพะคือชื่อแม่ของฉัน
34:31ฉันขอเจอ... ผ่านได้ไหมคะ
34:36ทีชtiesherคือแม่พูลค่ะ
34:38และนี่คุณอยู่กับลุงหู่ที่เมืองการเหรอครับ
34:41ค่ะ
34:43เร็ว
34:45แนะนิ้วสรุπเราจะไปไหนอ่ะน่ะ
34:47ทำกระแทร
34:48เอ้ยแต่นี่มันดึกละนะ
34:50แล้วไหนอ่ะ
34:51จะไปหร่า
34:52ฉันทันลอไม่ได้
34:56แต่จะไม่เคยว่าสันเชิญบากกว่านี้
34:59สงสัยเขาไม่เจอใครหรอก
35:01นัดเขาไปตอนเช้าไหม
35:04ก็ฉันทนหลอไม่ได้
35:06แกไม่เข้าใจอะ
35:07เรารู้เว้ย ว่าไภร้อนลงอยากเจอพ่อ
35:10แต่แล้วต้องหากที่ภากกันก่อนบ่
35:13แกจะภากที่ไหน
35:15นอนที่นี่atamente dt
35:18แกก็ปลอดไม่ได้
35:21ไม่ไปก็เอาหุ่นใจมา
35:23เออ ป่ะๆ เดี๋ยวขับเองมา
35:25หลบๆ
35:27- อะไรวะ? แค่เนี้ย?
35:50- ไม่เป็นไร
36:13- สวัสดีค่ะ
36:14สวัสดีจ้ะ
36:15ร้านเรามี...
36:16หน้ามาย
36:17และก็น้ำพึง
36:18ครับ
36:19ก็มี
36:22คุณลุงคะ
36:24ร้านคุณลุงชื่อ ทีเชอร์เหรอคะ
36:26อ้อ ใช่จ๊ะ
36:28ทีเชอร์ คือชื่อลูกสาวลุง
36:31แม่ผมชื่อทีเชอร์
36:35ใช่
36:37คุณที่โทรคุยเมื่อวานป่ะคะ
36:40ผมชื่อเมงละ
36:41ผมอยู่ ทองผ่าพู
36:49อ้อ ขอบคุณครับ
37:20สวัสดีค่ะ
37:23เพื่อนเมงละใช่ไหม
37:25ค่ะ
37:34อุ้ย
37:36ระวังน้ำ
37:39นี่อะ ใบส้มปล่อย
37:42ใบส้มปล่อย
37:44น้ำ
37:46น้ำ
37:48น้ำ
37:50ปล่อย
37:52เอาไปทำแกงเซอร์เจอเปะ
37:55แกงอะไรนะคะ
37:57แกงเซอร์เจอเปะ
37:59แกงคนขี้เกียจ
38:12อุ้ย
38:20ต้องเยอะไหมคะ
38:22อีกนิดนึง
38:24โอเค
38:26โอ้ว
38:27โอ้ว
38:31ต้น
38:33เอานี่ไปตำลุ
38:42ทำไมเราถึงเรียกว่าแกงขี้เกียจเหรอคะ
38:46ทำง่ายมั้ง
38:48แต่ก็ไม่ง่ายนี่
38:50ใช่ไหม
38:51ไม่เลยค่ะ
38:54แล้วอันนี้ต้อง
38:56ให้มันเปลี่ยนสีอะไรอะ
38:58รอให้มันขึ้นเหลืองนิดนึง
39:00ถึงวันสุดแล้ว
39:02ได้ค่ะ
39:10อ่ะ ใส่เลยลูก
39:11ขอข้าวคั่วลงหน่อย
39:13ใส่เลยจ้ะ สามช้อน
39:20สุดท้ายนะ
39:22ใบส้มปล่อย
39:24เอามินๆ
39:27กินข้าวๆ
39:34มา
39:36กินข้าวเหรอ
39:37กินข้าว
39:38กินข้าว
39:52บาย
39:53กินเยอะ ๆ นะลูกน้า
39:55ขอบคุณครับ
40:17อ้าว
40:19โอ้ย
40:21อ้าว
40:23โอ้ย
40:25ดื่มน้ำ ดื่มน้ำ
40:33เอาแก้วมาดิ
40:39โอ้ย
40:51นี่กูแปลว่าขนม
40:57กูมีสี่
41:01มีสี่
41:05ขนมอันนี้เขาเรียกว่ามีสี่
41:07อ๋อ
41:09มีสี่
41:11อร่อยป่ะ
41:13อืม
41:15อร่อยไหมลูก
41:17เออ อร่อยดีกว่า
41:19อืม
41:21นี่นะ
41:25อ้าว
41:27อะไรเนี่ย
41:29กินอิ่มแล้วจะนอนเลยเหรอเนาะ
41:31ไม่อายเพื่อนเขาบ้าง
41:33หมู หมู
41:35หมู
41:37หมู
41:39หมูไม่ใช่หมู
41:41แล้วหมูแปลว่าแม่
41:43หมู หมู
41:45หมู
41:47ว่าไงลูก
41:51เล่าเรื่องพ่อให้ฟังหน่อยสิ
41:59พ่อแก่ตายไปนานแล้ว
42:03ใครก็อยากฟังเนี่ย
42:05อยากรู้ไงว่าพ่อกับแม่เจอกันได้ไง
42:07นะ
42:13เล่านะหมูค่ะ
42:17พ่อแก่เป็นคนไทย
42:21หน้าตาก็หล่อเหลาเหมือนแกนี่แหละ
42:25เราเจอกันที่ตลาดพยาตองสู
42:29ที่ด่านเจดี 3 องค์นู้น
42:47ห้ามถ่ายนะครับ
42:51โอโห เนี่ยนจังเลยครับ
42:55น้ำพลึงแท้ไหมครับ
42:57แท้ค่ะ
42:59หวานไหมครับ
43:01ก็หวานสิคะ
43:07โอ้โห อุ๊ย สุดยอดเลยครับ
43:11ผมก็ไม่กลับไปก่อนนะครับ
43:13ถ้าพ่อที่นี่พูดถูกนะครับ
43:15แต่คุณเนี่ย ทั้งเดียน ทั้งสวย เนี่ย อย่างกับนางฟ้าน่ะ
43:24ปี 2,546
43:28เราแต่งงานกันแบบง่าย ๆ
43:37มีขนมมีสี
43:40มีขนมมีสี
43:42มีขนมมีสี
43:45ขนมข้าวเหนียวหัวง่อ
44:15มีขนมมีสี
44:17มีขนมมีสี
44:19มีขนมมีสี
44:21มีขนมมีสี
44:23มีขนมมีสี
44:25มีขนมมีสี
44:27มีขนมมีสี
44:29มีขนมมีสี
44:31มีขนมมีสี
44:33มีขนมมีสี
44:35มีขนมมีสี
44:37มีขนมมีสี
44:39มีขนมมีสี
44:41มีขนมมีสี
44:43มีขนมมีสี
44:45มีขนมให้ร้าย
44:47ฮาวข้าว
44:49ฮาว?
44:51Krau Krau
44:53ฮาวข้าว
44:55ฮาว?
44:57เสียงไทย
44:59name
45:01이드ริน
45:03ije
45:05museum
45:07royal
45:09ai
45:11โปรดติดตามตอนต่อไป
45:421..2..3..
45:501..2..3..
46:11โปรดติดตามตอนต่อไป
46:421..2..3..
46:47ต้นปี 2549
46:51ตอนที่เมงละอายุได้ 2 ขวบ
46:56หางรวบรวมสินค้าฝีมือของคนในชุมชนไปขายที่กรุงเทพ
47:03เผามานะลูก
47:06ดูแลดีไหมพี่
47:07จ้ะ
47:08บอกว่ามีเพื่อนมีร้านที่ส่วนจะตุจัด
47:13หวังว่าจะได้กำไร
47:17เดือนเดือนหนึ่ง
47:19เราคงทำเงินได้มากพอ
47:23แล้วนั่นแหละ
47:24คือที่มาของฉัน
47:27อะไรนะ
47:30อ๋อ..เปล่าค่ะ
47:32มีอะไรต่อนะคะ
47:34แล้วเขาก็หายไป
47:48พี่ผัง
47:50คิดถึงอ่ะ
47:52ทำไมไม่เข้าบ้าน
47:54ก็เดี๋ยวพี่ก็ไปแล้วไง
47:56ไปไหน
47:58ไปทำงาน
47:59ที่ไหน
48:00ก็กรุงเทพไง
48:11มีเงินให้ยืมเปล่า
48:14เอาไปทำไม
48:19ค่าแผงมันแผง
48:24พี่หายไปนาน
48:26มีคนอื่นหรือเปล่า
48:30มีคนบอกว่าพี่มีเมียใหม่
48:34ไอ้ผัง
48:41ไอ้ผังนะเร็ว
48:42มึงไม่ใช่คนนึงล่ะ
48:46พ่อ
48:55พ่อ
49:08หลังจากเหตุการณ์ที่ผังโดนยิง
49:14แม่ก็ไม่ได้ข่าวเขาอีกเลย
49:19แม่คิดว่าพ่อคงตายไปแล้ว
49:25แสดงว่าพ่ออาจจะยังไม่ตายดิ
49:28นี่แม่ปิดบังอะไรผมไว้หรือเปล่า
49:33พ่อยังไม่ตายใช่มั้ยแม่
49:37แม่พูดความจริงกับผมสิ
49:39ผมโตแล้วนะแม่
49:41ผมต้องรู้
49:51แม่
49:52แม่
49:54แม่
49:56แม่
49:58แม่
50:00แม่
50:02แม่
50:04แม่
50:06แม่
50:08แม่
50:10แม่
50:12แม่
50:14แม่
50:16แม่
50:18แม่
50:20แม่
50:22แม่
50:24แม่
50:26แม่
50:28แม่
50:29แม่
50:39แม่
50:50อ่ะ ไหวมั้ย
50:51เดี๋ยวฉันช่วย
50:54ฉันเดินได้ ฉันเดินได้
51:21เฮ้ย รู้ขนาดนั้นเหรอ
51:52เฮ้ย อย่า อย่า อย่า
51:54อ๋อ ผับเองได้
51:57เฮ้ย ไม่ต้องเกรงใจหรอก
51:59เรามาที่นี่เพื่อช่วยกันอยู่แล้ว
52:11พี่...
52:13ไปโดนอะไรมา
52:17พี่...
52:18ไปโดนอะไรมา
52:21โดนยิง
52:23เฮ้ย
52:28ไปทำอะไรมาโดนยิง
52:31เจ้าชู้
52:33มันยังไม่ตาย
52:35มันยังหายใจอยู่
52:40แล้วอย่างนี้จะทำงานไหวหรือ
52:44ไม่รู้อะ
52:46แต่ต้องทำอะไรซักอย่าง
52:48ไม่อยากเป็นพลาดใคร
53:00แม่แค่อยากจะลืมเรื่องเราเลย
53:07มันเจ็บ
53:11ทรมานเหลือเกิน
53:16น้าครับ
53:19น้าไม่ต้องเล่าให้พวกเราฟังก็ได้นะครับ
53:24ถ้ามันจะทำให้น้าไม่สบายใจครับ
53:30แต่หนูต้องรู้
53:45ฉันต้องโตมาโดนไม่มีพ่อ
53:48แม่ฉันปากกัดเตรียงทีพด้วยตัวเอง
53:51คุณจะให้ฉันลืมได้ไง
53:53ถ้าเธอต้องการคำตอบจากเขา
53:56เธอคงไม่ได้แล้ว
53:58เพราะเขาจากไปแล้ว
54:02มันก็ไม่ได้สำคัญอะไรหรอกนะ
54:05เพราะเขาจะสำนึกผิดหรือเปล่า
54:07ทั้งหมดมันอยู่ที่หนูเลย
54:09ว่าจะยกโทษให้เขาหรือเปล่า
54:18ฉันไม่รู้
54:21ฉันไม่รู้
54:23ฉันไม่รู้
54:25ฉันไม่รู้
54:27ฉันไม่รู้
54:29ฉันไม่รู้
54:31ฉันไม่รู้
54:33ฉันไม่รู้
54:35ฉันไม่รู้
54:37ฉันไม่รู้
54:39ฉันไม่รู้
54:41ฉันไม่รู้
54:43ฉันไม่รู้
54:45ฉันไม่รู้
54:46ฉันไม่รู้
54:48ฉันไม่รู้
54:50ฉันไม่รู้
54:52ฉันไม่รู้
54:54ฉันไม่รู้
54:56ฉันไม่รู้
54:58ฉันไม่รู้
55:00ฉันไม่รู้
55:02ฉันไม่รู้
55:04ฉันไม่รู้
55:06ฉันไม่รู้
55:08ฉันไม่รู้