- 5/20/2025
Category
📺
TVTranscript
00:00พ.ยยยยยยิ้ม
00:02รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:05สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:11Liบ twenty
00:11wake up
00:12ย!
00:13มี
00:13OMG
00:14หายใจ
00:16เคลียมเข้าของไปพอแล้วเดียวพอกิลี
00:19ขาดสิ่งใดหรือ نہیں
00:22มีขาดสิ่งใดขอรับ
00:23อีกอย่าง
00:24เขาไปรัฐการแค่ 3 วัน
00:26ไม่ต้องเตรียมสิ่งของไปมากมายแล้ว
00:29แล้วบอกแม่แพร่ทองหรือยัง
00:32บอกแล้วครับ
00:34แต่ก่อนจะไป
00:35ข้าคิดว่าจะไปหาแม่แพร่อีกครั้ง
00:38ไปขอสิ่งของแทนใจหรือ
00:42ครับ
00:45ช่วงนี้เจ้าคุณพ่อ ไปราชการที่ประนคร
00:49ข้าเลยกรรมชาบไอ้สินไก่แดง ให้เดินเวนยามทั้งคืน
00:52แต่ถ้าพ่อออนกลัวว่าจะไม่มีใครอยู่บนเรือน
00:55พ่อออนให้บ้าวของพ่อออนมานอนเฝ้าก็ได้นะครับ
00:59ไม่ต้องห่วงป๊าหรือพ่อคิรี ป๊าอยู่ได้
01:03เดินทางปลอดภัยนะลูก ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครอง
01:08ครับ อย่างนั้นพ่อไปก่อนนะครับ
01:11ครับลูก
01:22มาหาคุณหนูแพร่ทองหรือเจ้าค่ะท่านหมื่น
01:33ใช่ ไปบอกแม่แพร่ทีว่าข้ามาหา
01:37คุณหนูแพร่ทองกับคุณหนูพิมพันออกไปที่วัดตั้งในเช้าแล้วเจ้าค่ะ
01:41ไปวัดกันด้วย
01:43เจ้าค่ะ
01:45เสียดายยิ่งนะ ข้าคิดว่าจะเยอะเจ้าก่อนไป
01:49ถ้าแม่แพร่กลับมาที่เดือน ฝากบอกว่าข้ามาหา
01:53เจ้าค่ะท่านหมื่น
01:57วันนี้พี่ดีใจเหลือเกิน ที่ได้ร่วมทำบุญกับแม่แพร่และกับแม่พิมพ์
02:04การฝั่งลูกนิมิตรเป็นการสร้างมหากุศล ใครๆต่างก็อยากร่วมบุญกันทั้งนั้น
02:14แม่แพร่ เป็นอะไรไหมจ๊ะ
02:20แม่แพร่ แม่แพร่ แม่แพร่ แม่แพร่
02:38ตายจริงเอียง ข้าลืมถุงหอมไว้ในโบด เอียงไปเอาให้ข้าที่สิ
02:43เร็วเข้าสิเอียง
02:45ข้ากับพี่แพทย์จะได้รีบกลับเรือน
02:48เจ้าค่ะคุณหนู
03:12เจ้าค่ะ
03:38หายไปไหนกันหมด
03:43ข้าว่าทำอะไร
03:56คุณหนูเจ้าค่ะ
03:59คุณหนู
04:01คุณหนูพี่พัน
04:02พ่อพลิง
04:03ข้ารู้แล้ว
04:04เอ็งเงียบไว้ซ่ะ
04:05ถ้าไม่อยากให้คนอื่นรู้
04:06แต่ว่า
04:07เกียง
04:08ฟังข้านะ
04:10พี่แพทย์เดินตามพี่พลิงไปเอง
04:12ข้าจะไปดูพี่แพร่เอง
04:42เข้าไปข้างในกับพี่เถอะนะจ๊ะแม่แพร่
04:47ได้ครับพี่พล
04:52ไปจ้ะ
05:12พี่พล
05:32สีเพิ่งตลับเนี่ยนะ ถ้าได้ใช้ป้ายไข่ละ
05:35คน ๆ นั้นก็จะได้หลงหลายคนที่ป้าย
05:38จนแทบจะพรีกายให้ทันทีทันใดเลยละ
05:42ข้าไปละ
05:49ถ้าข้ารู้ว่าจะได้จับมือนุ่ม ๆ ของแม่ทับทิมนะ
05:55ข้าจะทาสีเพิ่งไว้ที่นิ้วก่อนเลย
06:05สีเพิ่งมาเซ็บนานกันหรือ
06:12สีเพิ่งมาเซ็บนานกันหรือ
06:33เองนี้มันโง่นักแม่ทับทิม
06:36ทำอย่างกับว่าแม่แพร่ทองจะยอมออกจากเรือนมาให้ข้าป้ายสีเพิ่งของเองง่าย ๆ อย่างนั้น
06:40ข้าว่าเดี๋ยวเราก็หาวิธีได้เชื่อข้าสิ
06:55ข้าจะเป็นคนพาพี่แพร่ออกจากเรือนเอง
07:01แม่ทิม
07:05เองน่ะเหรอที่จะช่วยให้พี่เพลิงได้สมหวังกับอีนังแพร่ทอง
07:10ไม่เชื่อเองหรอ
07:12ไม่เชื่อก็เรื่องของเองไอ้ทับทิม
07:15ที่ข้าช่วยพี่เพลิงเพราะข้าเห็นว่าพี่เพลิงมีรักมั่นคงให้กับพี่แพร่
07:20อีกทั้งยังเป็นคนหมู่บ้านเดียวกัน
07:22เห็นกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ
07:24ยายข้าจึงต้องอยากเห็นพี่ของข้าออกเรือนกับผู้ชายอื่นด้วยแล้ว
07:31ก็เพราะว่าเองก็หลงรักพี่มืนเหมือนกัน
07:33ก็เลยหาทางคิดกำจัดพี่สาวของตัวเองให้พ้นทางอย่างไรแล้ว
07:49หากแม่พิมพ์ยินดีช่วยพี่ จนวันข้างหน้าพี่ได้ออกเรือนกับแม่แพร่
07:54ไม่ว่าเจ้าต้องการสิ่งใด พี่ก็จะจัดหามาให้เป็นการตอบแทน
08:03กำจัดพี่แพร่ได้เมื่อไหร่ คนต่อไปก็คือเองนั่นแหละ อีทับทิม
08:34ตามหนักเกินแม่แพร่ของพี่
08:39ขอพี่มองให้ชื่นใจหน่อยเถอะ
09:04ถ้ายอมไปคุยกับพี่หมื่นทีรี ให้เราสองคนได้เป็นเมียพี่หมื่นทั้งคู่
09:10ข้าก็คงไม่ต้องทำเช่นนี้
09:12ถึงตอนนี้พี่ก็เป็นเมียพี่เพลิงไปเถอะ
09:17ข้าจะเป็นเมียพี่หมื่นเพียงคนเดียว
09:33โปรดติดตามตอนต่อไป
10:04เกลียดแล้ว
10:09มึงทำอะไรแม่แพร่
10:12คนหนู
10:14complicadoไหม
10:15คนหนูเจ้าคะ คนหนู
10:19คนนู ๆ คนหนูเจ้าค่ะ
10:22คนนู
10:25คนหนูเค่าๆสิเจ้าคะ
10:26คุณหนู คุณหลุมมือสิเจ้าค่ะ
10:35พี่ลี มือนี่มันบ้านหัวใจกูจริง ๆ
10:38ถ้าเรื่องวันนี้หลุดไป
10:40กูจะฆ่ามือให้ตาย
10:57โอ้ย
11:00โอ้ย
11:17งานฝากรูปนี้มีคนเยอะไหมลูก
11:21เยอะมากจ้ะพ่อ
11:22เออ แล้วแม่แพร่ทำไมไม่กลับมาด้วย
11:30คือ
11:33เออ
11:36เดี๋ยว
11:43นี่มันอะไรกัน
11:45เยี่ยม พาข้าไปห้องแม่แพร่
11:47ทางนี้เจ้าค่ะ
11:53ทางนี้
11:55ทางนี้
11:57เพิ่งไป
12:04นี่มันเกิดอะไรขึ้น
12:06ทำไมแม่แพร่ถึงเป็นแบบนั้น
12:08คงต้องถามคนนูพิมพันธ์เองนะเจ้าค่ะ
12:11ว่าทำไมถึงปล่อยให้ท่านมือ
12:14กับบาวไปเจอคนนูแพร่ทองอยู่กับพ่อเพิ่ง
12:17แต่ตัวคนนูกลับมาอยู่บนเรือ
12:19แต่ตัวคุณหนูกลับมาอยู่บนเรือน
12:21ทั้งๆ ที่คุณหนูเป็นคนบอกกับเบาเอง
12:23ว่าคุณหนูจะไปตามคุณหนูแพร่ทอง
12:33ข้ากับพี่แพร่เจอพี่เพลิงที่วัด
12:35พอปิดทองเสร็จกำลังจะกลับเรือน
12:37แต่แล้วจุดๆพี่แพร่ก็เดินตามพี่เพลิง
12:41ข้าก็เลยบอกให้เยี่ยมรอก่อน
12:43เพราะว่าข้าจะไปตามพี่แพร่เอง
12:45แต่พี่แพร่ไม่ยอมกลับ
12:49กลับมาหาเอียง แต่เอียงก็ไม่อยู่แล้ว
12:51ข้าไม่รู้จะทำอย่างไร
12:53จึงรีบกลับมาที่เรือนมาตามพ่อ
12:55แต่ว่าพี่หมื่นก็พาพี่แพร่กลับมาก่อนแล้วนี่แล้วจ้ะ
12:59เอ็งนั่นแหละนังเอียง
13:01หายไปไหนมา
13:03เหตุใดข้ากลับไปถึงไม่เจอ
13:05แต่เบายืนรออยู่หน้าบทเป็นนานสองนาน
13:07เบาไม่เห็นคุณหนูกลับมา
13:09เบาเลยคิดว่าต้องมีเรื่องไม่ดีนะเจ้าค่ะ
13:11เบาเลยจะรีบไปตามคุณหนูแพร่ทอง
13:13ส่วนข้ากำลังจะไปหาแม่แพร่ทองที่วัด
13:17แต่แล้วก็เจอเอียงเขา
13:19แล้วเหตุใดแม่แพร่ถึงเป็นแบบนี้
13:23เบาไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
13:25เบาไปเจอคุณหนูแพร่ทองที่กระท่อมไทยวัด
13:29คุณหนูก็หมดสติไปแล้วเจ้าค่ะ
13:39เบาไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
13:41เบาไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
13:43เบาไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
13:45เบาไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
13:47เบาไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
13:49เบาไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
13:51เบาไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
13:53เบาไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
13:55เบาไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
13:57เบาไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
13:59เบาไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
14:01ยาศะเนธแน่ๆ เจ้าค่ะ
14:03คุณหนูพิมพัน ไม่เห็นหรอเจ้าค่ะ
14:05ข้าจะไปเห็นได้อย่างไรแล้ว
14:07ข้าเหมือนแต่พระวงที่ลืมถุงหอม
14:09ถึงได้ให้เจ้าเข้าไปเอาอย่างไรแล้ว
14:27วันนี้ท่านหมืนกลับบ้านก่อนเถอะ
14:29ก่อนเถอะ ขอบน้ำใจที่พาแม่แผ่ทองมาเรียน
14:37ขอรับ ไว้วันหน้าข้าจะมาเยี่ยมใหม่
14:47ข้าลา
14:49เรื่องวันนี้อย่าได้หลุดปากออกไปเด็ดขาด
14:53เข้าใจไหมแม่พริม นังเอียง
14:56เจ้าค่ะท่านเศรษฐี
15:00ว่ายังไร แม่พริม
15:05จ้ะ พ่อ
15:10นังเอียง
15:12จ้ะ พ่อ
15:20นังเอียง นวดให้มันแรง ๆ หน่อย
15:23เจ้าค่ะ
15:24ไม่เห็นเรื่อง
15:27ไม่เห็นจะโดนเลยตรงนี้
15:30เจ้าค่ะ
15:31เออ ดีมาก
15:36มาแล้วล่ะพี่บอง
15:39อ้าว
15:42นี่นังเอียง เอ็งมีอะไรไปทำก็ไปป่ะ
15:46เจ้าค่ะ
15:52นี่พี่ไปทำอะไรมา
15:57เฮ้ย อย่าบอกนะ
15:59ว่าออกแรงกับนังแพร่ทองจนมีสภาพเป็นเช่นนี้
16:03นี่พี่ได้มันเป็นเมียแล้วใช่หรือไม่
16:05ยังโว้ย
16:07อ้าว ทำไมเหรอ
16:09หรือว่ามีใครมาขัดจังหวะ
16:14ไม่มีใครขัดจังหวะอะไรทั้งนั้นโว้ย
16:17แต่ไอ้สีเพิ่งที่เองให้ข้ามาเนี่ย มันไม่ได้ผล
16:20เองก็ถูกเองเขินมาหลอกแล้ว
16:22เฮ้ย
16:39ไอ้เครื่อน นี่มันกล้าหลอกกูหรือ
16:52แต่ก่อนหน้านั้น บาวเห็นเหมือนพ่อเพิ่ง
16:56ใช้อะไรบางอย่าง ไปที่แขนคุณหนูแพร่ทองเจ้าค่ะ
16:59ต้องเป็นยาสะเน่แน่ๆเจ้าค่ะ
17:03คุณหนูพิมพันไม่เห็นหรือเจ้าค่ะ
17:06ขออย่าให้เป็นอย่างที่ข้าคิดเลย
17:13คิดอะไรเหรอจ๊ะพ่อ
17:17ไม่มีอะไรแล้ว พ่อก็คิดอะไรไปเลื่อยเปลือนนั่นแหละ
17:23นี่เจ้ายังไม่นอนเหนือไหมพิมพ์
17:25ข้านอนไม่ค่อยหลับนะจ๊ะพ่อ
17:28อาจจะเพราะตกใจเรื่องวันนี้อยู่
17:30ข้าไม่เข้าใจพี่แพร่เลยจ๊ะ
17:33ก่อนหน้านี้มีท่าทาง รังเกียจไม่อยากแต่งงานกับพี่เพลิง
17:38พ่อมาวันนี้ กลับเดินตามพี่เพลิงไปกับท้อมไทยวัด
17:43ข้าไปตามก็ไม่ยอมกลับนะจ๊ะพ่อ
17:49พ่อก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
17:55พี่หมื่นคงปวดใจแล้วนะ
17:58พี่หมื่นคงปวดใจหน้าดู
18:01ที่ไปเห็นภาพบาดตาบาดใจ
18:05ถ้าพี่แพร่ถูกพี่เพลิงผมเห็นรังแกไปแล้ว
18:09เช่นนั้น
18:11พ่อจะช่วยพูดให้ข้าได้ออกเรื่องกับพี่หมื่นได้ไหมจ๊ะ
18:15นี่พี่ของเจ้ายังนอนไม่ได้สติ
18:17เจ้ายังจะคิดเรื่องแต่งงานกับหมื่นเครียร์อยู่อีกหรือ
18:21ข้าไม่ได้คิดแบบนั้นนะจ๊ะพ่อ
18:23ข้าแค่คิดว่าถ้าพี่แพร่ตกเป็นของพี่เพลิงไปแล้ว
18:26พี่หมื่นอาจจะไม่สนใจในตัวพี่แพร่
18:29ถ้าพ่อยังอยากได้พี่หมื่นเป็นเคย
18:32เช่นนั้นข้าก็เห็นว่ามีแค่หนทางเดียว
18:34ที่จะทำให้พ่อกับข้าสมหวังได้นะจ๊ะ
18:39ถ้าแม่แพร่ตกเป็นของพ่อเพลิงไปแล้ว
18:42เจ้าคิดหรือว่าหมื่นเครียร์จะอยู่เฉยได้
18:46แล้วอีกอย่าง
18:48ถ้าหมื่นเครียร์ยังอยากแต่งงานกับแม่แพร่
18:52แล้วพ่อจะห้ามยังไง
18:55เดี๋ยวจ๊ะพ่อ พ่อ
19:16คุณหนู
19:22ค่ะ ค่ะ เจ้าค่ะ
19:27น้ำเจ้าค่ะ น้ำ
19:40เกิดอะไรขึ้นหรือยัง
19:41นี่ คุณหนูจำอะไรไม่ได้เลยเหรอเจ้าค่ะ ว่าเกิดอะไรขึ้น
19:50คุณหนู คุณหนูถูกพ่อเพลิงใช้ยาสะเนธจนไม่ได้สติเจ้าค่ะ
19:55ดีที่บ่าวกับท่านหมื่นเครียร์ไปช่วยไว้ได้ทันเจ้าค่ะ
20:03ยาสะเนธอย่างนั้นหรือ
20:05เจ้าค่ะคุณหนู
20:06บาวเข้าไปเอาถุงหอมให้คุณหนูพิมพัน
20:10พอบาวกลับออกมา
20:12บาวก็เห็นพ่อเพลิงกำลังจุงมือคุณหนูไปทางหลังวัด
20:16บาวกำลังจะตามไป
20:18แต่คุณหนูพิมพันมาห้ามบาวเอาไว้แล้วบอกว่าจะไปเองเจ้าค่ะ
20:22แต่สุดท้ายบาวกลับมาเจอคุณหนูพิมพันที่เรือน
20:26ตอนที่ท่านหมื่นเครียร์ช่วยคุณหนูมาแล้วนะเจ้าค่ะ
20:37เจ้ากำลังจะบอกข้าว่า
20:41แม่พิมพ์ทิ้งข้าเงินหรือยัง
20:44บาวไม่แน่ใจเจ้าค่ะ
20:46แต่ต่อไปคุณหนูต้องระวังตัวให้มากขึ้น
20:51ต่อจากนี้ไป
20:53บาวจะไม่ทิ้งคุณหนูไว้คนเดียวแล้วนะเจ้าค่ะ
21:00อย่าวิ่งเจ็บตรงไหนนะเจ้าค่ะ
21:07เกลงใจคุณท้าอ่อน
21:09ที่ต้องลำบากมาเยี่ยมแม่แพทรทองถึงเรือน
21:11เกล่งใจอะไรกันท่านเศษผี
21:16อย่างไรเสีย
21:17พ่อขิลีหลานข้ากับแม่แพทรทองก็จะต้องออกเริญได้กัน449 000 owe
21:21อย่างไรเสีย
21:22ข้ามาเยี่ยม ว่าที่หลานสพัยไม่ได้ลำบากไล่สักนิดหนึ่ง
21:36คือ แม่แพร่ทองอาการดีขึ้นแล้ว
21:40แต่ยังอ่อนแรง
21:42ก็เลยไม่ให้ออกมา
21:46ครับ
21:48ข้าได้ยินแบบนั้นก็วางใจ
21:54แต่ว่า ถ้าท่านหมื่น
21:56กับคุณท้าอ่อน
21:58อยากจะเจอ
22:00แม่แพร่เราก็เชิญหน่อย
22:06จริงเหรอครับ
22:10ท่านหมื่นก็รู้อยู่แล้ว
22:12ว่าแม่แพร่ทองอยู่ห้องไหน
22:14นังเอียงก็นั่งเฝ้าอยู่ด้วย
22:22พ่อคิรีไปเถอะ
22:24เดี๋ยวป๊าตามไป
22:26ครับ
22:36พ่อคิรีนี่
22:38คงรักแม่แพร่ทองมาก
22:40ถึงได้แสดงกิญญาท่าทาง
22:42ห่วงใหญ่ออกมาชัดเจน
22:44จนข้าเป็นป๊า
22:46ก็อดปลาดใจไม่ได้
22:50ลองนึกภาพ
22:52ว่าข้ามีลูกสาว
22:54ข้าคงดีใจไม่น้อย
22:56ที่มีคนคอยรัก
22:58คอยห่วงใหญ่เช่นนี้
23:00ท่านเสดฮีคิดเหมือนข้า
23:02หรือไม่
23:04ท๊าอestreล
23:12มีอีกสิ่งนึง
23:14ที่ข้าคิดว่า
23:16ท่านเสดฮีคงคิดเหมือนข้า
23:18ข้าเชื่อ
23:20ข้าเชื่อว่าท่านเสดฮีมีความรัก
23:22อยากให้แม่แพร่ทองและแม่พิมพันด์
23:24มีความสุข
23:28เรื่อนต้องตามใจผู้อยู่
23:30ถ้าไม่เช่นนั้น
23:32ก็จะไม่ได้รับการดูแลรักษา
23:36ข้าเห็นใจแม่พิมพันหรอกนะ
23:38ถึงได้มาพูดกับท่านเสธีเช่นนี้
23:42เพราะข้ารู้ดีว่า
23:43พ่อคิลีหลานข้าเนี่ย
23:45หากตั้งมั่นเรื่องใดแล้ว
23:47ไม่มีวันจะเปลี่ยนใจเด็ดขาด
23:51ต่อให้แม่พิมพันจะทำอย่างไร
23:54ก็คงจะไม่ได้รับความรักจากพ่อคิลี
23:57เหมือนที่แม่แผลทองได้รับอย่างแน่นอน
24:09พี่เห็นเจ้าดีขึ้น
24:11พี่ก็เบาใจ
24:14เจ้าดีใจ
24:28เป็นยังไง เป็นยังไงบ้างแม่แผลทอง
24:32ข้ารู้สึกดีขึ้นแล้วเจ้าขา
24:36ขอบคุณมากนะเจ้าขา ที่มาเยี่ยมข้า
24:39ตอนที่รู้ข่าวจากพ่อคิลี
24:41ไม่เห็นเจ้าไม่เป็นไร ป๊าก็ร่องอก
24:45นึกว่าฟาดคลอบไปนะแม่แพร่ทองนะ
24:52ข้าหวังว่าพี่หมื่นจะไม่เข้าใจผิด
24:55เรื่องข้ากับพี่เพลิง
24:56พี่ไม่เคยคิดไม่ดีแบบนั้น
24:59เจ้าหวางใจได้
25:01ถึงนางไรพี่ก็จะออกเรียนกับเจ้าคนเดียวเท่านั้น
25:04แม่แพร่ อย่าถือสารที่ป๊าจะพูดต่อไปนี้นะ
25:15เท่าที่ป๊าฟังจากพ่อคิรี
25:18ป๊าคิดว่าเรื่องนี้ แม่พิมพันต้องมีส่วนรู้เห็น
25:28เป็นไปไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ
25:30แม่พิมพ์เป็นนองสาวของข้า
25:32ไม่ทำเช่นนั้นแน่ๆ
25:34อย่าหวางใจนะแม่แพร่
25:38ความรักนี่มันไม่เข้าใครออกใคร
25:43แม่พิมพันอาจจะอยากพลักเจ้าให้พ้นทางก็เป็นได้
26:01พี่พร้อมกับแม่นับทิมอยู่หรือไม่
26:05คุณพระ
26:07เอ็งนี้มันซุมซ้ำเหลือเกิดนะ
26:09ขออภัยเจ้าค่ะ
26:11ว่ายังไง พี่เพลิงกับแม่ทับทิมอยู่หรือไม่
26:15ไม่อยู่เจ้าค่ะ
26:17ไหน้อยเพลิงไปลงเล่า ยังไม่กลับdollar เkeeping
26:20ส่วนคุณหนูทับทิม เพิ่งออกไปเมื่อสักครู่เจ้าค่ะ
26:24ไปไหน
26:25ไปหาพ่อแข่นที่ไทยหมู่บ้านเจ้าค่ะ
26:26หมู่บ้านเจ้าค่ะ
26:30ไอ้เครื่อนนั้นหรือ
26:37อ๋อ แม็กซ์ทัพทีม
26:43มาหาข้าถึงเรือนเลยเหรอจ๊ะ
26:52ข้ามาเอาอัดของข้าคืน
26:54อะไรกันเนี่ย
26:57ก็สีพึ่งที่เอ็งคุยนักคุยนา
27:00ว่าถ้าปลายใคร
27:01แล้วคนนั้นจะยอมปลีกายให้มันไม่ได้ผลนะสิ
27:04น้อยน่ะ
27:06อยากได้อัดข้าจนถึงต้องมาหลอกขายของ
27:10คนอย่างเอ็ง
27:12มันไม่มีวันจะเลิศหรอก
27:16เป็นได้แค่ไอ้คิดคลอก
27:18อาศัยอยู่ในเดือนรู้หนูแบบนี้ไปทุกชาตินั่นแหละ
27:21เกิดไปแล้วนะ แม็กซ์ทัพทีม
27:23ข้าไม่ได้หลอกอะไรให้เจ้าสักรีบเดียว
27:26มันด่าข้าได้ยังไงอ่ะ
27:28ถ้าไม่ได้หลอก
27:30แล้วเหตุได้ไอ้แพร่ทอง
27:31มันถึงไม่โดนมนสีพึ่งที่พี่เพิ่งไว้ป้ายมั้ยล่ะ
27:39เนื้อสีพึ่งก็ปกติดีนี่
27:50เอ็งจะทำอะไร
27:52ข้าก็จะลองที่สูงดูสิ
27:54ว่าจริง ๆ ล่ะ
27:56สีพึ่งมันจะใช้ได้ผลหรือไม่ได้ผลกันแน่
28:02อย่าเข้ามานะ
28:03ข้าบอกว่าอย่าเข้ามาไง
28:07สายลูก
28:09ปล่อย
28:22ได้ผลดีใช่ไหมจ๊ะ
28:25อืม ใช่จ้ะ
28:30จริงไหมจ๊ะ เป็ดทับทิม
28:33จริงจ้ะ
28:34ขึ้นเรือนนะจ๊ะ
28:51ส่าห์แค่ใจของนักอิทธับทิม
29:22แม่ทับทิมจ้ะ
29:23แม่ทับทิมจ้ะ
29:27เอ๊ย อย่ามาย่อมกับกู
29:29ไอ้อัม
29:32แม่ทับทิม แม่ทับทิมจายยิจแหน่
29:34ข้าสัญญานะ
29:38ไม่ต้องกังวลใจนะจ๊ะ
29:39นักแม่ทับทิม
29:41โอ๊ย
29:45คนอย่างมึงเนี่ย imprestass
29:49เอ้ยสอะเลน Customer
29:51ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ
29:53ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ
29:55ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ
29:57ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ
29:59ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ
30:01ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ
30:03คั้ งะ ไม่ได้เชียลเหรอ
30:05ด้วย
30:07อัดที่มึงหาขายให้มาทั้งชีวิต
30:09ยังนอดกว่าค่าผานุ่งกูซิอีก
30:11ฮ่อะ ถ้ามาเป็นอย่าง
30:13ให้กูเปิดใจรับๆมึง
30:15ช่วยตัดน้ำซักคลม
30:17ทำโอกดูสารรุพชวกชั่วๆของตัวเองบ้าง
30:19ก่อนที่จะไฝสูม
30:21เดี๋ยวผมอยากได้กูเป็นเมีย
30:24แต่า pancakes กูเป็นเมียข้าแต่ฉลาด hair
30:26ถ้าจะให้ข้าทำอะไร
30:28คนของเราเน่า
30:35ฉันไม่ได้ยินยอม
30:37ถ้าเธอลายประโยชน์ไม่ไหว
30:40ฉันจะให้พ่อopa ตัวเธอ mozzarella
30:43ฉันจะไงว่าไอ้งาน Release
30:45ฉันจะเลงอเนื้อ
30:48- แม่ทำทิม..- เดี๋ยวผมจะสาบแจ้งมึง
30:51ให้ดูมึงต้องชดใช้กูทุกชั้น
30:53ดิมึงมาทำกับกูแม่ทำทิม
30:55อย่าแม่ทำทิม
30:56อย่า湄ปทำทิม
30:56seriousness
30:57ฉันจะไม่บอกใครเลย
30:58ฉันจะไม่บอกใครเลย
30:59ฉันสาบานนะ
31:00ไม่ว่าชาตินี้หรืออยู่ช่านไหน
31:02ก็ฉันจะรักและดูแลเมฆศัพท์ทิมน์ ตลอด ทุกชาติเลย
31:05เมฆษัพทิมข์และบัญญาไม่ควรจะทำให้เมฆศัพทิมน์สังเกตร็ดหลานด้วย
31:09มา!!!
31:10เมฆศัพทิมง
31:32ข้าว่าไงขอรับ
31:34มาหาแม่แพร่ ท่านหมื่น
31:36ขอรับท่านเศรษฐี
31:56มาแล้วเหรอจ๊ะพี่หมื่น
31:58มาแล้วแล้ว
32:00มาแล้วเหรอจ๊ะพี่หมื่น
32:04พ่อจ๊ะ
32:06ข้าก่อนที่ป๊าอ่อนมา
32:08ป๊าอ่อนชวนข้าไปดูกล้วยไม้
32:10ที่ป๊าอ่อนปลูกที่เรือน
32:12ข้าขอไปนะจ๊ะ
32:18ข้าเชื่อ ข้าเชื่อว่าท่านเศรษฐีมีความรัก
32:20อยากให้แม่แพร่ทองและแม่พิมพันธ์นี่
32:24มีความสุข
32:26แต่การปลูกเรือนต้องตามใจผู้อยู่
32:28ถ้าไม่เช่นนั้น
32:30เรือนนั้นก็จะไม่ได้รับการดูแลรักษา
32:36ไปเถอะ
32:38แต่อย่ากลับให้เย็นนักละ
32:44ข้าจะพาแม่แพร่
32:46มาส่งที่เรือน
32:48ก่อนพระทิศตกนะครับ
32:58กลับไปสิ
33:22ฮ. เลิกให้พี่แพร่ได้ลงเอิ่งกับพี่หมึดนั้นหรือ
33:28มา มา มา...
33:31หมด หมด
33:32หมดเลยพวกเคยง
33:37เฮ้ย ข้าไปก่อนนะโว้ย
33:39โชคดีพวกเคยง
33:42เดินดี ๆ ละ
33:44ไอ้เจอกันใหม่
33:45คุณเช่นกันพวกเคยง
33:50แหม่หญิง
33:51จำข้าได้ดู
33:53ขอรับ
33:54แม่หญิงมีธุระอันใดก็ได้
33:57คุณมีธุระอันใดกับข้าหรือขอรับ
34:07ใครดีมั้ยเจ้าป๊า
34:13ข้าได้ข่าวว่าเจ้ามีสีพึ่งมาเสร็จ จริงหรือไม่
34:17ขอรับ
34:20คนห่วงเพียงพัน คุยกับผู้ใดกันหรือ
34:24ก็อัยเกือนไงละ
34:26อย่าเข้าข้าหรอ
34:29ไม่รู้เจ้าป๊า ใครกันเลิก
34:32ก็ที่มันเอาของป๊ามาขายไงละ
34:34บางทีน่ะมันก็เอาพวกยาเสน่ห์ที่เพียงะน่ะทำ เอามาขายในหมู่บ้าน
34:41毒มีแน่ตีกันไม่รู้ต่อไหร่ ด่อ ๆ แล้ว
34:47ยาเสน่ห์ละ
34:53ป่ะ
35:04แม่ยิ่ง
35:05แม่ยิ่งรู้เรื่องสีพึ่งมา แสบหนางได้อย่างไรครับ
35:09ข้ารู้ก็แล้วกัน
35:12ว่าแต่เอ็งยังมีเหลือกายให้ข้าอยู่ไหม
35:15ไอ้มีมันก็มี
35:18แต่มีคนมาถามกับข้ามันเยอะมากนะ
35:21ของมันมี脫้ย
35:24พี่บุญร้องพี่ชายของข้าก็เอาไปหาของปลา
35:28เลยไม่มีเว้ราว่างที่จะกลับมาทำเพิ่มอีก
35:32แต่ข้าก็ต้องดูก่อนนะ
35:34ว่าใครให้ระคาข้าดี
35:44แกดูเอาก็แล้วกัน
35:46ว่าอัดที่ข้ามี
35:47แกจะขายให้ข้าหรือไม่
35:51...
35:58ได้ขอรับ....... แม่ยิง
36:01ได้ขอรับ
36:09นี่เองเอาตลาดที่พี่เพลิงชายกับพี่แผลเจ้ามาให้ฆ่างั้นเนื้อ
36:11แหม... ก็ของมันเนี้ยน้อยนี่..ครับ
36:13ถ้าแม่ยิงไม่เอา
36:15ข้าคืนอันให้ก็ได้นะครับ
36:17ไม่ต้อง
36:21แล้วห้ามให้ใครรู้เด็ดขาดว่าข้ามาข่อซื้อ
36:24ะเลือกนี้ถึงหูใคร
36:27ข้าจะแชร์ที่เจ้าล่วงแม่ถับทริมเป็นปรำ
36:33แม่หญิงรู้เรื่องของข้ากับแม่ถับทริมเหรอครับ
36:36ข้ารู้เยอะกว่าที่เอ็งคิดก็แล้วกัน
36:43ขอรับแม่หующeking
36:45ขาจะปิดปากมัน
36:46ฉันจะปิดปากให้เงียบเลยครับ
36:50โอ้ย อันที่แม่หญิงคนนี้ให้มา
36:53มันเยอะกว่าของแม่ทับทิมหลายเท่าเลย
36:57รวยแล้วละกู
36:59โอ้ย รวยแล้ว
37:04พี่แทนคนหนูพิมพันก็รู้เรื่องมาโดยตลอด
37:08เหตุใดถึงร้ายกาศขนาดนี้
37:17แม่ ข้าก็ไม่อยากโพธนาหรอกเจ้าค้า
37:20มันเป็นเรื่องของเจ้านายนะเจ้าค้า
37:22เออ นั่นก็ไม่ต้องพูด
37:24โอ้ย เดี๋ยวก่อนสิเจ้าค้า
37:26แม่ ข้าก็อยากจะเร่าสู่กันฟังนะเจ้าค้า
37:38อุ๊ย แต่ไม่เป็นไรนะเจ้าค้า
37:40ถ้าไม่อยากฟัง เดี๋ยวข้าขอตัวกลับก่อนนะเจ้าค้า
37:44อ้าว น้องอิ่ม เอ็งจะรีบไปไหนวะ
37:47คุณหนูทัพทิมย์เจ้าค้า
37:49เบา มีข่าวมาบอกเจ้าค้า
37:52มีอะไรหรือนั่งอิ่ม
37:54ตอนนี้หมื่นคีลีกลับมาเข้านอกออกในที่เรือนสถีมิ้งเหมือนเดิมแล้วนะเจ้าค้า
37:59แล้วนี่ก็เพิ่งจะพาคุณหนูแพร่ทองออกไปจากเรือนเจ้าค้า
38:04จริงหรือนั่งอิ่ม
38:05จริงสิเจ้าค้า
38:07เบาจะมาโกหกคุณหนูทัพทิมย์ทำไมละเจ้าค้า
38:11แล้วลุงมิ้งไม่ว่ากันอะไรหรือ
38:13ไม่นะเจ้าค้า
38:15ผมสงสัยคุณหนูแพร่ทอง
38:17คงได้ออกเรือนกับท่านหมื่นคีลีเร็วๆนี้แน่เจ้าค้า
38:27เอาเจ้าค้า
38:29เออ ข้าไม่ลืมหรอก
38:31เออ ข้าไม่ลืมหรอก
38:37อ่ะ ต่อไป
38:39แต่จำไว้เลยนะ
38:41ว่าถ้ามีเรื่องอะไรที่เรือน
38:43ให้รีบมาบอกข้าให้ไว้
38:45รับรองว่าเอ็งไม่เหนื่อยเปล่าแน่
38:47จริง เจ้าข้า
39:02พี่โพรง
39:04หมดแต่กินเล้วสบายอารมณ์อยู่ได้
39:06รู้ไหมไว้ อี่น้ำแพ retention ข้อข้างเรื่องอีกแล้ว
39:09อย่ามาเรียกแม่แพของข้าว่านางนะ
39:11ข้าไม่ชอบ
39:15จะชอบหรือไม่ชอบ
39:17มันก็ไม่สนหรอก
39:19เพราะว่าตอนนี้อี่น่ำแพ ถ้องอ่ะ
39:21มันไปอ่อซ้อฉ่อ รอจรรย์
39:23อยู่กับพี่หมดครีรีของค้า
39:26เจ้าไปเอาเรื่องนี้มาจากไหน
39:28ไม่มีทางหรอก ที่รูงมิงจะยอมให้ไอคีรี
39:30กลับมาคบกับแม่แพร่อีกครั้ง
39:34ก็นังอิ่มบ่าวเลย
39:35รูงมิงมันข้าบขาวมาบอกนะสิ
39:37เพราะพี่คนเดียวที่มันไม่เอาไหน
39:39ขนาดได้สีเผิ้ลมาเศรษฐาน
39:41แล้วยังไม่ได้เรื่องเลย
39:42เพราะข้าบอกว่าสีพึ่งที่เองให้ข้ามา
39:44มันไม่ได้ผล
39:45ทำไมจะไม่ได้ผล
39:46ถ้าพี่ปลายถูกตัวมัน
39:48ป่านนี้มันเสียตัวให้พี่ไปแล้ว
39:50คงไม่ไปหาพี่มืดอีก
39:52แล้วทำไมเองแน่ใจนักว่ะ
39:53ว่าไอ้สีพึ่งบ้าๆนั้นมันได้ผลเนี่ย
39:59เอ่อ
40:01ข้าหมายความว่า
40:02ที่มันได้ผล
40:03ก็เพราะว่าพี่ได้ตัวอีนังแพทองไปแล้ว
40:06แต่กลับทำอะไรไม่ได้เลยต่างหาก
40:08ทั้งเถอะเรื่องมันผ่านไปแล้ว
40:10ตอนนี้เรามาช่วยกันคิดว่าจะทำยังไงดีกว่า
40:13ที่จะไม่ให้พี่หมื่นคิรีต้องลงเอ่ย
40:15กลายเป็นเคยของลุงมิง
40:33ถึงในก็จะรักเธอเมื่อวัน
40:38ซอสหอยนังรม ตามแม่ครัว
40:40เบลล่า skinfector
40:43คุณท้าวอ่อนเมีย
40:44เรื่องไม่สบายใจเหรอจ้าวคะ
40:46เมื่อคืนข้าฝันไม่ดี
40:48ข้าฝันร้าย
40:49ได้แต่หวังว่าคงจะไม่มีเรื่องร้ายเกิดขึ้น
40:52ในเมื่อกรอดีๆไม่ให้
40:55ข้าก็ต้องหาทางแย่งคิงเอามาจำได้
40:57- อันนี้มันเกิดอะไรขึ้นแม่พิมพ์? ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้?
41:03เดี๋ยวก่อนคะพี่หมื่น
41:10- อย่าเอ่ยชื่อหมื่นคือ ให้เป็นสะเนียดหูไข่ มันก็ไม่ได้มาเกี่ยวเรื่องนี้ต่อไป
41:17แต่ข้าเป็นเมียพี่หมื่นไปแล้ว
41:27ที่ฉันเจอ ฉันพบว่าฉันต้องแก้นเธอเจอ
41:31ข้างกาย หรือหัวใจ
41:34ที่ฉันมี ยืนยันความรัก และความพักดี
41:38แม้ล้มละลาย ให้จำเอาไว้
41:42ฉันยินดีตาย เพื่อเธอ
41:48จะเป็นอะไรก็ตาม
41:51เธอทำเพื่อเธอก็มีความหมาย
41:55ให้เธอได้ หัวใจฉันเป็นของเธอ
Recommended
29:30
|
Up next
41:51